Το πλύσιμο των ρούχων είναι μια συνηθισμένη αγγαρεία που πολλοί από εμάς εκτελούμε χωρίς πολλή σκέψη.
Ωστόσο, εάν τα ρούχα δεν πλένονται σωστά, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε φθαρμένα ρούχα, σπατάλη πόρων, ακόμη και σε δαπανηρές επισκευές. Το να γνωρίζετε τι δεν πρέπει να κάνετε είναι εξίσου σημαντικό με τη γνώση των σωστών τεχνικών.
Αυτό το άρθρο περιγράφει 15 συνηθισμένα λάθη πλύσης που πρέπει να αποφύγετε για να έχετε ρούχα που παραμένουν σε άριστη κατάσταση και οι συσκευές σας λειτουργούν αποτελεσματικά.
1. Αποφύγετε την ανάμειξη πετσετών και ρούχων
Οι πετσέτες είναι κατασκευασμένες από χοντρά, απορροφητικά υλικά που μπορούν να παράγουν πολλά χνούδια. Όταν αναμειγνύονται με ρούχα, ειδικά με αυτά που είναι κατασκευασμένα από συνθετικές ίνες, τα χνούδια μπορούν να μεταφερθούν και να κολλήσουν στο ύφασμα, κάνοντας τα ρούχα σας να φαίνονται φθαρμένα και απεριποίητα. Επιπλέον, οι πετσέτες απαιτούν μεγαλύτερο χρόνο στεγνώματος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολικό στέγνωμα των ρούχων αν πλυθούν μαζί
2. Μην χρησιμοποιείτε ποτέ υπερβολική ποσότητα μαλακτικού ρούχων
Ενώ το μαλακτικό ρούχων μπορεί να κάνει τα ρούχα να φαίνονται πιο απαλά και να μυρίζουν ευχάριστα, η υπερβολική χρήση μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση υπολειμμάτων στα υφάσματα. Αυτό μπορεί να μειώσει την απορροφητικότητα των πετσετών και να κάνει τα ρούχα να φαίνονται λιπαρά. Η υπερβολική χρήση μπορεί επίσης να επηρεάσει την απόδοση του πλυντηρίου ρούχων σας, φράσσοντας τους διανομείς και τους σωλήνες.
3. Μην παραλείπετε να γυρίζετε τα ρούχα ανάποδα
Το γύρισμα των ρούχων ανάποδα πριν από το πλύσιμο βοηθά στην προστασία της εξωτερικής επιφάνειας από την τριβή και το ξεθώριασμα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα σκούρα και έντονα χρωματιστά ρούχα, καθώς βοηθά στη διατήρηση του χρώματος και της εμφάνισής τους. Μειώνει επίσης το ξεθώριασμα και τη φθορά στο ύφασμα.
4. Αποφύγετε να πλένετε τα πάντα σε κρύο νερό
Ενώ το κρύο νερό είναι ενεργειακά αποδοτικό και απαλό για τα υφάσματα, μπορεί να μην αφαιρεί αποτελεσματικά όλους τους τύπους λεκέδων και βακτηρίων. Για πολύ λερωμένα ρούχα ή λευκά, η χρήση ζεστού ή πολύ ζεστού νερού μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική για τη διασφάλιση της καθαριότητας και της υγιεινής.
5. Μην παραλείπετε ποτέ το παγιδευτή χνουδιών
Ο παγιδευτής χνουδιών στο στεγνωτήριό σας έχει σχεδιαστεί για να συλλέγει χνούδια και υπολείμματα από τα ρούχα σας. Η μη τακτική καθαριότητά του μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη απόδοση του στεγνωτηρίου, μεγαλύτερους χρόνους στεγνώματος, ακόμη και σε κίνδυνο πυρκαγιάς. Να καθαρίζετε πάντα το σιφόνι πριν ή μετά από κάθε κύκλο στεγνώματος.
6. Μην υπερφορτώνετε το πλυντήριο ρούχων
Η υπερφόρτωση του πλυντηρίου ρούχων μπορεί να εμποδίσει την ελεύθερη κίνηση των ρούχων, οδηγώντας σε ανεπαρκή καθαρισμό και αυξημένη φθορά. Μπορεί επίσης να καταπονήσει τον κινητήρα και το σύστημα ανάρτησης του πλυντηρίου, οδηγώντας ενδεχομένως σε μηχανικά προβλήματα.
7. Αποφύγετε τη χρήση υπερβολικής ποσότητας απορρυπαντικού
Η χρήση υπερβολικής ποσότητας απορρυπαντικού μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση υπολειμμάτων στα ρούχα και στο πλυντήριο. Αυτό μπορεί να κάνει τα ρούχα να είναι σκληρά και να ερεθίσουν το ευαίσθητο δέρμα. Ακολουθείτε πάντα τις οδηγίες του κατασκευαστή για τη χρήση του απορρυπαντικού με βάση το μέγεθος του φορτίου και το επίπεδο λερώματος.
8. Μην αφήνετε ποτέ βρεγμένα ρούχα στο πλυντήριο
Το να αφήνετε βρεγμένα ρούχα στο πλυντήριο για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να οδηγήσει σε μούχλα και δυσάρεστες οσμές. Μπορεί επίσης να προκαλέσει ξεθώριασμα των χρωμάτων και παραμόρφωση του σχήματος των υφασμάτων. Πάντα να μεταφέρετε τα ρούχα στο στεγνωτήριο ή να τα κρεμάτε για να στεγνώσουν μόλις ολοκληρωθεί ο κύκλος πλύσης.
9. Μην αγνοείτε τις ετικέτες φροντίδας
Οι ετικέτες φροντίδας παρέχουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με το πώς να πλένετε και να στεγνώνετε σωστά τα ρούχα σας. Η αγνόηση αυτών των οδηγιών μπορεί να οδηγήσει σε συρρίκνωση, ξεθώριασμα του χρώματος και ζημιά στο ύφασμα. Ελέγχετε πάντα την ετικέτα φροντίδας πριν πλύνετε ένα νέο ρούχο.
10. Αποφύγετε τη χρήση ζεστού νερού σε ευαίσθητα υφάσματα
Το ζεστό νερό μπορεί να προκαλέσει συρρίκνωση, απώλεια του σχήματός τους ή ζημιά στα ευαίσθητα υφάσματα. Για είδη όπως εσώρουχα, μετάξι ή μαλλί, χρησιμοποιήστε κρύο ή χλιαρό νερό και έναν απαλό κύκλο για να διατηρήσετε την ποιότητά τους.
11. Μην ξεχνάτε ποτέ την προεπεξεργασία των λεκέδων
Η προεπεξεργασία των λεκέδων πριν από το πλύσιμο μπορεί να αυξήσει σημαντικά τις πιθανότητες αφαίρεσης. Εφαρμόστε ένα προϊόν αφαίρεσης λεκέδων ή λίγο απορρυπαντικό απευθείας στον λεκέ και αφήστε το να δράσει για λίγα λεπτά πριν το πλύσιμο. Αυτό βοηθά στη διάσπαση του λεκέ και εμποδίζει τη σκλήρυνση του.
12. Μην χρησιμοποιείτε χλωρίνη σε χρωματιστά υφάσματα
Η χλωρίνη είναι ένα ισχυρό καθαριστικό, αλλά μπορεί να προκαλέσει ξεθώριασμα των χρωμάτων. Για χρωματιστά υφάσματα, χρησιμοποιήστε μια χλωρίνη ασφαλή για το χρώμα ή μια εναλλακτική χλωρίνη με βάση το οξυγόνο για να διατηρήσετε τη ζωντάνια των ρούχων σας.
13. Αποφύγετε το στέγνωμα των ρούχων σε υψηλή θερμοκρασία
Η υψηλή θερμοκρασία μπορεί να προκαλέσει συρρίκνωση και φθορά των υφασμάτων με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί επίσης να δημιουργήσει ζάρες και να κάνει τα ρούχα να φαίνονται σκληρά. Χρησιμοποιήστε χαμηλότερη ρύθμιση θερμοκρασίας ή στεγνώστε τα ευαίσθητα ρούχα στον αέρα για να παρατείνετε τη διάρκεια ζωής τους.
14. Ποτέ μην αναμιγνύετε ανοιχτόχρωμα και σκούρα χρώματα
Η ανάμειξη ανοιχτόχρωμων και σκούρων χρωμάτων μπορεί να οδηγήσει σε μεταφορά χρώματος, όπου οι πιο σκούρες χρωστικές ουσίες διαχέονται σε ανοιχτόχρωμα υφάσματα. Για να το αποτρέψετε αυτό, διαχωρίστε τα ρούχα σας σε ανοιχτόχρωμες και σκούρες πλύσεις για να διατηρήσετε το αρχικό χρώμα των ρούχων σας.
15. Μην παραμελείτε την τακτική συντήρηση του πλυντηρίου ρούχων
Η τακτική συντήρηση του πλυντηρίου ρούχων σας είναι ζωτικής σημασίας για να αντέξει πολύ και να έχει καλή απόδοσή. Αυτό περιλαμβάνει τον καθαρισμό του κάδου, τον έλεγχο των σωλήνων για διαρροές και την εκτέλεση ενός κύκλου καθαρισμού με ξύδι ή καθαριστικό πλυντηρίου ρούχων για την απομάκρυνση συσσωρευμένων ουσιών και οσμών.
Τις πρώτες δυόμισι ώρες της επίθεσης ρίχτηκαν 100.000 βόμβες στο μικρό ύψωμα. Κάθε δευτερόλεπτο, έπεφταν 11 βλήματα. Στο τέλος της επίθεσης το «Ύψωμα 731» είχε φαγωθεί κατά πέντε μέτρα. Είχε γίνει «Ύψωμα 726».
Γραφείο Μπενίτο Μουσολίνι, Ρώμη, αρχές Μαρτίου 1941
Ο «Ντούτσε» έκλεισε με δύναμη το μαύρο βαρύ ακουστικό τού τηλεφώνου του. Τα χέρια του έτρεμαν από την ένταση. Σηκώθηκε από το τεράστιο δρύινο γραφείο του και πήγε προς το παράθυρο. Προέταξε με τον γνωστό του τρόπο το πηγούνι του, πήρε βαθιά αναπνοή και φούσκωσε, όπως έκανε στις ομιλίες του στο πλήθος. Ύστερα, εντελώς ξαφνικά, σαν να είχε δεχτεί γροθιά στο στομάχι, ξεφούσκωσε, οι ώμοι του βάρυναν και περπάτησε άλλη μια φορά γύρω από το γραφείο του. Ύστερα κάθισε βαριά στην καρέκλα. Χαμήλωσε το κεφάλι του και πέρασε τις παλάμες του επάνω από το φαλακρό κρανίο του, που είχε αρχίσει να ιδρώνει. Μόλις είχε δώσει μια βαριά υπόσχεση στον σύμμαχό του, Αδόλφο Χίτλερ: «Μέχρι το τέλος της άνοιξης θα κάνω παρέλαση στην Αθήνα».
Όταν κόπασε λίγο η οργή του, πάτησε το κουμπί ενδοσυνεννόησης με τη γραμματεία του και σε κλάσματα δευτερολέπτου ένας μελανοχίτωνας φρουρός χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα. «Φραντσέσκο, πες να μου φέρουν έναν εσπρέσο. Ααα και πού είσαι; Πες να ετοιμάσουν το αεροπλάνο μου». Σε λίγες ώρες ο Μπενίτο Μουσολίνι, ο φασίστας, ο νέος Καίσαρας, ο άνθρωπος που οραματιζόταν τη Μεσόγειο σαν «Mare Nostrum», πετούσε με προορισμό τις ιταλικές θέσεις στα σύνορα της Αλβανίας με την Ελλάδα.
Ύψωμα 731, αμπρί διοικήσεως
Ο ταγματάρχης Δημήτρης Κασλάς, με περγαμηνές από τον μικρασιατικό πόλεμο, καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα. Κάτι δεν του άρεσε. Η ξαφνική σιγή των Ιταλών τον είχε βάλει σε σκέψεις. Χωρίς να φορέσει το πανωφόρι του, βγήκε έξω από το αμπρί του και άρχισε να επιθεωρεί τις θέσεις άμυνας στο ύψωμα.
Το βουνό βρισκόταν 20 χιλιόμετρα βόρεια της Κλεισούρας και είχε καταληφθεί από τον Ελληνικό Στρατό τον χειμώνα του 1941. Το συγκεκριμένο ύψωμα ήταν ένα καρφί στο «μάτι» της ιταλικής πολεμικής μηχανής. Όσο παρέμενε σε ελληνικά χέρια κάθε προσπάθεια των Ιταλών ήταν καταδικασμένη. Εάν έπεφτε, τότε άνοιγε ο δρόμος για την υπόλοιπη Ελλάδα. Είχε υψόμετρο 731 μέτρα και όπως είθισται η γεωγραφική υπηρεσία το είχε ονομάσει «Ύψωμα 731».
Ο ταγματάρχης φώναξε δυο λοχαγούς του και άρχισε να δείχνει με το δάχτυλό του διάφορα σημεία και να δίνει οδηγίες. Εκείνοι, που δεν είχαν καταλάβει για τι πράγμα μιλούσε, απλά σημείωναν και κουνούσαν καταφατικά το κεφάλι τους. «Θέλω να ενισχυθεί η άμυνα σε αυτό το αντέρεισμα. Σε αυτή τη ραχούλα να στηθεί ένα πολυβόλο που θα διασταυρώνει πυρά με εκείνο το πολυβόλο μας. Εδώ και εδώ να βάλλουν οι όλμοι μας. Και όλοι, μα όλοι να σκάψουν ορύγματα βάθους 80 εκατοστών και να μπουν μέσα για να είναι προφυλαγμένοι…».
Ο ταγματάρχης Κασλάς είχε δημιουργήσει στο μυαλό του ένα περίφημο σχέδιο άμυνας και τώρα το έστηνε όχι επί χάρτου, αλλά στην πραγματικότητα. Γνώριζε ότι οι φαντάροι και οι αξιωματικοί του ήταν διαλυμένοι και καταβεβλημένοι, όπως και εκείνος, αλλά πολύ περισσότερο γνώριζε ότι το ύψωμα δεν έπρεπε να πέσει ακόμη και εάν όλοι οι υπερασπιστές του σκοτώνονταν.
Ο ταγματάρχης Κασλάς εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε. Έφαγε μαζί με τους υπόλοιπους στρατιώτες σαν απλός φαντάρος και στη συνέχεια κλείστηκε στο αμπρί του και μελέτησε τους χάρτες. Σχεδίασε κάθε πιθανό σενάριο, καλό ή κακό, προκειμένου να μην πέσει το ύψωμα. Έφτιαξε στο μυαλό του κάθε εναλλακτική λύση για να αποτρέψει την ιταλική επίθεση. Πριν ακόμη χαράξει, βγήκε έξω σαν να ήθελε να αποτυπώσει στο μυαλό του όλη εκείνη την απίστευτη ομορφιά της πλάσης.
Λίγα λεπτά αργότερα, ξεκινούσε η περίφημη ιταλική «Εαρινή Επίθεση» με τον ίδιο τον Μουσολίνι να επιβλέπει. Τα ιταλικά κανόνια άρχισαν να ξερνούν φωτιά. Οι ελληνικές θέσεις δέχονταν ένα πρωτόγνωρο σφυροκόπημα. Θύμιζε τα «μπαράζ» του πυροβολικού στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κάθε ένα δευτερόλεπτο που περνούσε επάνω στο βουνό έσκαγαν 11 βλήματα. Καπνός, σκόνη, ουρλιαχτά, διαμελισμένα κορμιά, μυρωδιά από καμένη σάρκα, μπαρούτι, συνέθεταν ένα σκηνικό κολάσεως.
Ο Κασλάς δίπλα στον ασυρματιστή του ούρλιαζε για να ακουστεί: «Στείλε: Δεχόμαστε σφοδράν επίθεσιν. Αντέχουμε». Ο ταγματάρχης ήταν αποφασισμένος να μην αφήσει τους Ιταλούς να πατήσουν στο «731». Κατάμαυρος από την κάπνα και τις λάσπες φώναξε τους αξιωματικούς του και στα γρήγορα, μέσα στο αμπρί του, έδωσε τη διαταγή του προς τους διοικητές των λόχων του 5ου τάγματος Πεζικού Τρικάλων: «Επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρις εσχάτων. Ουδείς θα κινηθή προς τα οπίσω. Εμψυχώσατε άνδρας σας και τονώσατε το ηθικόν των. Προμηνύεται λυσσώδης επίθεσις του εχθρού, η οποία οπωσδήποτε θα αποκρουσθή και θα συντριβή. Τηρήσατέ με ενήμερον τακτικής καταστάσεως. Επαναλαμβάνω, τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας».
Οι στιγμές, τα λεπτά, οι ώρες του σφοδρού βομβαρδισμού περνούσαν βασανιστικά αργά. Μέσα στα ορύγματα οι φαντάροι σιωπηλοί, δεν μπορούσαν να αντιδράσουν στις βόμβες που έσκαγαν δίπλα τους. Τα βλήματα σκορπούσαν τον θάνατο και τη θλίψη. Οι στρατιώτες έβλεπαν τους συναδέλφους και φίλους τους να κομματιάζονται, ένιωθαν το αίμα τους καυτό να τους πιτσιλάει. Και όσο συνέβαινε αυτό, τόσο η οργή τους ξεχείλιζε και έσφιγγαν περισσότερο το όπλο τους.
Ο Ιταλός διοικητής Πυροβολικού, Καβαλέρο, από την Τρεμπεσίνα, όπου ήταν τα κανόνια, σίγουρος πλέον ότι δεν είχε μείνει άνθρωπος ζωντανός έπειτα από τέτοιο βομβαρδισμό, έγνεψε στον Ντούτσε, που παρακολουθούσε από κοντά, ότι πλέον το Πεζικό μπορεί να καταλάβει το ύψωμα. Οι Ιταλοί στρατιώτες καθώς πλησίαζαν αντίκρισαν ένα θέαμα που τους έκανε να μείνουν με το στόμα ανοιχτό. Το γεμάτο δέντρα βουνό είχε μείνει φαλακρό. Τα συρματοπλέγματα είχαν καταστραφεί, τα χαρακώματα δεν υπήρχαν. Ήταν πλέον και εκείνοι σίγουροι ότι θα καταλάμβαναν εύκολα το ύψωμα.
Την ίδια στιγμή μέσα στο αμπρί του ταγματάρχη, ο ασυρματιστής, του έδωσε να διαβάσει το τηλεγράφημα από τον συνταγματάρχη Κετσέα: «Επί των θέσεών σας θ’ αμυνθήτε μέχρις εσχάτων. Η Πατρίς, η Ανωτάτη Διοίκησις απαιτεί να κρατήσητε ψηλά την τιμήν των όπλων».
Ο Δημήτρης Κασλάς, που δεν σταμάτησε να δίνει διαταγές, έγνεψε στον ασυρματιστή του: «Στείλε: οτιδήποτε και αν συμβή δεν θα εγκαταλείψωμεν το 731 και έχω πεποίθησιν ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί».
Η πεποίθησή του έγινε πραγματικότητα. Αν και είχαν καταστραφεί τα ελληνικά κανόνια επάνω στο ύψωμα, αν και είχαν καταστραφεί τα πυροβόλα, οι όλμοι και τα βαριά όπλα, ο Κασλάς έδωσε διαταγή προς τους φαντάρους να μην κουνηθούν από τις θέσεις τους και να μην πυροβολήσουν τους σχεδόν ακάλυπτους Ιταλούς μέχρι το σύνθημά του. Και όταν οι Ιταλοί έφτασαν κοντά, ο ταγματάρχης φώναξε «πυρ» και μια δεύτερη πύλη της κολάσεως άνοιξε, αυτή τη φορά για εκείνους.
Με χειροβομβίδες, πολυβόλα, αυτόματα, οι Έλληνες φαντάροι θέριζαν τους Ιταλούς που ακάλυπτοι δεν είχαν πού να κρυφτούν. Ήταν μια πραγματική σφαγή για τους άνδρες του Μουσολίνι. Τα νεύρα είχαν τεντωθεί τόσο, που κάποιες ομάδες Ιταλών που σήκωναν τα χέρια για να παραδοθούν εκτελέστηκαν την ίδια στιγμή.
Ο ταγματάρχης Κασλάς υπερασπίστηκε με τους στρατιώτες του το «Ύψωμα 731» με αυταπάρνηση. Η «Εαρινή Επίθεση» του Μουσολίνι έσπασε στους βράχους ενός βουνού που είχε ύψος 731 μέτρα. Τα βράδια ιταλικά αεροπλάνα πετούσαν επάνω από το καραφλό βουνό και έριχναν προκηρύξεις. Ο Κασλάς έγραψε στο ημερολόγιό του: «Προς το εσπέρας νομίζουν ότι θα κλονίσουν το ηθικόν των στρατιωτών μας, ρίπτουν δι’ αεροπλάνων χιλιάδας προκηρύξεις, καλούν τους στρατιώτας μας να ρίψουν τα όπλα και να σπεύσουν να παραδοθούν. Αι προκηρύξεις αυταί μόνον γέλωτα προσέφερον εις τους ηρωικούς οπλίτας». Ο Μουσολίνι έφευγε ταπεινωμένος. Σε λίγες εβδομάδες θα χρειαζόταν ο σύμμαχός του, ο Χίτλερ, να επέμβει για να τον σώσει από την καταστροφή.
Στον ταγματάρχη Κασλά, που κράτησε το «Ύψωμα 731» και απέκρουσε μέσα σε τρεις μέρες 18 μεγάλες επιθέσεις από Πυροβολικό, Αεροπορία, άρματα μάχης και επίλεκτες ιταλικές μονάδες πεζικού, απονεμήθηκαν τα εξής: Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας, Πολεμικός Σταυρός Γ’ Τάξεως, Αργυρούς Σταυρός του Β’ Τάγματος, Μετάλλειον στρατιωτικής αξίας Δ’ Τάξεως. Οι Ιταλοί άφησαν στους πρόποδες του υψώματος 12.000 νεκρούς.
Καλοκαίρι 1943, Βόλος, χωριό Πουρί
Ο ήρωας ταγματάρχης του «731» είχε επιστρέψει στην ησυχία τού χωριού του. Καθημερινά ασχολούνταν με τις αγροτικές δουλειές, αλλά κάτι μέσα του δεν τον άφηνε να κοιμηθεί και να ησυχάσει. «Πρέπει να βγω στο βουνό. Πρέπει να πολεμήσω τους κατακτητές», σκεφτόταν και μια μέρα παρουσιάστηκε στον ΕΛΑΣ. Εντάχθηκε στη XVI Μεραρχία. Οι οργανωτικές του ικανότητες, η οξύνοιά του, το θάρρος του και η τακτική του στις μάχες δεν άργησαν να τον φέρουν ως στρατιωτικό διοικητή του 52ου Συντάγματος.
Οι μάχες που έδωσε φορώντας το… δίκοχο του ΕΛΑΣ ήταν πολλές. Έδρασε κυρίως στην περιοχή της κοιλάδας του Σπερχειού και σε κάθε σύγκρουση που είχε με τα γερμανικά στρατεύματα άφηνε πίσω του μόνο νεκρούς στρατιώτες που φορούσαν τις στολές με τη νεκροκεφαλή και τους δυο κεραυνούς στο πέτο.
Μερικές από αυτές εναντίον του κατακτητή αλλά και των ντόπιων συνεργατών του: στο Βλάσδο (Μοσχάτο) Καρδίτσης στις 7 Μαρτίου 1944, στον Μεσενικόλα Καρδίτσης στις 18 Μαρτίου 1944, στο Παλιούρι Φθιώτιδος στις 12 Απριλίου 1944, στην περιοχή Μακρακώμης – Σπερχειάδος από τις 11-14 Ιουνίου και στις 18 Ιουνίου 1944. Απέκρουσε με πείσμα και έκανε να πληρώσουν ακριβά οι Γερμανοί τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις τους εναντίον των ανταρτών, στην κοιλάδα του Σπερχειού στις 7-20 Αυγούστου 1944. Έλαβε μέρος στη μάχη στο Λιανοκλάδι την 1η Σεπτεμβρίου 1944 και στις μάχες στην περιοχή Δομοκού στις 18-20 Οκτωβρίου 1944.
Επίσης οργάνωσε διάφορα σαμποτάζ κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής που συνέδεε την Αθήνα με τη Βόρεια Ελλάδα, σε συνεργασία με Άγγλους κομάντος υπό τον Άγγλο ταγματάρχη Τζον Μόλγκαν από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο του 1944.
19 Δεκεμβρίου 1944, Πάρνηθα, Χασιά Αττικής
Το κρύο περνούσε τα πανωφόρια και τα αμπέχονα, και έφτανε μέχρι το κόκαλο. Οι άνδρες του 52ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ βρίσκονταν κρυμμένοι με πλήρη εξάρτυση και πολεμοφόδια στο δάσος της Πάρνηθας. Ήταν όλοι τους μπαρουτοκαπνισμένοι και ετοιμοπόλεμοι. Περίμεναν απλά τη διαταγή από το αρχηγείο και θα κατέβαιναν από το Περιστέρι και τις άλλες δυτικές συνοικίες. Η κατάληψη της Αθήνας και η εξολόθρευση όλων των συνεργατών των Γερμανών που απολάμβαναν την κάλυψη της κυβέρνησης και κοιμόντουσαν σε ξενοδοχεία, δίχως να τους ενοχλεί κανείς, θα ήταν ζήτημα ωρών.
Ο στρατιωτικός διοικητής του 52ου Δημήτρης Κασλάς κοίταζε από ψηλά τα φώτα της πόλης που άναβαν και τους καπνούς από τις διάφορες συνοικίες όπου μαίνονταν οι μάχες. «Μα είναι δυνατόν. Μας έχουν εδώ από τις 30 Νοεμβρίου και αντί να μας αμολήσουν, αφήνουν τον εφεδρικό ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ της Αθήνας να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Μα τι κάνουν; Κοιμούνται τέλος πάντων; Δεν βλέπουν ότι μας πετσοκόβουν εκεί κάτω; Τι κάνουμε εδώ;». Ο λοχαγός του ΕΛΑΣ που κάπνιζε το τσιγάρο του δίπλα από τον Κασλά δεν περίμενε απάντηση. Την ήξερε. Έσβησε την καύτρα με το σαλιωμένο δάχτυλό του και γύρισε πίσω.
Μια απλή διαταγή και η ροή της ιστορίας θα είχε αλλάξει. Μια διαταγή που δεν δόθηκε στην ώρα της. Όταν έφτασε στον Κασλά και σε άλλους μπαρουτοκαπνισμένους διοικητές του ΕΛΑΣ, οι Άγγλοι είχαν γίνει ήδη κύριοι των κομβικών σημείων της πόλης, αποβίβαζαν συνέχεια στρατό από τον Πειραιά και την Ελευσίνα, και η ρομαντική περιπέτεια του βασανισμένου λαού για δημοκρατία είχε λάβει τέλος. Εκείνος ο πόλεμος ήταν προδιαγεγραμμένο από την αρχή να χαθεί.
Επίλογος
Ο ήρωας ταγματάρχης του «731», ο άνθρωπος που απέκρουσε τα στρατεύματα της Ιταλίας στο ύψωμα που δεν έπρεπε να πέσει, δεν ήταν ήρωας. Η «εθνικόφρων κυβέρνηση» τον θεώρησε προδότη, Βούλγαρο, συμμορίτη, κατσαπλιά. Οι συνεργάτες των Γερμανών, αλλά και οι άκαπνοι στρατιωτικοί που περνούσαν τον χρόνο τους στα μπορντέλα και τα καφενεία της Μέσης Ανατολής, όταν ο Κασλάς πολεμούσε τους κατακτητές, επέστρεψαν με τη βοήθεια των συμμάχων στα πράγματα και τον έκριναν ως «ανεπαρκή». Το υπουργείο Στρατιωτικών ζήτησε από τον Κασλά να απολογηθεί και να αποκηρύξει τη δράση του στον ΕΛΑΣ. Δεν το έκανε. Δεν πρόδωσε τους νεκρούς στρατιώτες του. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας ο ταγματάρχης Δημήτρης Κασλάς υπάχθηκε στον β’ πίνακα των αξιωματικών, χαρακτηρισμένος ως «επικίνδυνος με υποψία ότι θα στελέχωνε τον ΔΣΕ». Ο δρόμος που έπρεπε να πάρει ήταν ένας: Εξορία.
Τον αποστράτευσαν «αυτεπαγγέλτως». Του ξήλωσαν τα γαλόνια. Ο Κασλάς ουδέποτε υπέγραψε δήλωση μετάνοιας. Έμεινε στην εξορία επί τρία χρόνια. Το 1948 αφέθηκε υπό περιοριστικούς όρους ελεύθερος.
Τρίκαλα, 1950
Στην πλατεία Ρήγα Φεραίου της πόλης κυκλοφορούσε άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Δυο καλοντυμένοι θαμώνες του ιστορικού καφενείου «Πανελλήνιον», που απολάμβαναν τον καφέ τους, τον είδαν να περνά και δεν του έδωσαν σημασία. Μια παρέα νεαρών, όμως, σηκώθηκε από το τραπέζι της και λίγο έλειψε να πετάξει κάτω τους καφέδες και τα νερά. Έτρεξε προς τον άγνωστο άνδρα και του έκλεισε τον δρόμο.
«Κύριε ταγματάρχα, εσείς;» του είπε ο ψηλότερος της παρέας. «Κύριε ταγματάρχα μας, κύριε Κασλά, πολεμήσαμε μαζί στο ‘‘731’’» του είπαν οι τρεις φίλοι με μια φωνή και στάθηκαν προσοχή μπροστά του. «Μας σώσατε τη ζωή. Σας ευγνωμονούμε για όσα κάνατε για εμάς. Πάντα θα σας ευγνωμονούμε. Και εμείς και τα παιδιά μας».
Ένας αραμπάς πέρασε από δίπλα τους και έκαναν στην άκρη. Ο άγνωστος άνδρας, τους κοίταξε βαθιά και τους τρεις. Ήθελε να τους χαιρετίσει, να τους αγκαλιάσει. Δεν το έκανε. Σήκωσε τον γιακά από το παλτό του, και τους είπε ευγενικά: «Συγγνώμη, κύριοι, δεν καταλαβαίνω τι λέτε. Μάλλον με μπερδεύετε με κάποιον άλλον. Κάνετε κάποιο λάθος. Καλή σας ημέρα» και απομακρύνθηκε.
Ο άγνωστος με τον υψωμένο γιακά και το καπέλο, όταν έστριψε στην πρώτη γωνία που βρήκε μπροστά του, κοντοστάθηκε να πάρει ανάσα. Έκλαψε βουβά, με αναφιλητά. Ύστερα σκούπισε τα δάκρυά του και συνέχισε τον δρόμο του. Ο άγνωστος άνδρας πέθανε το 1966. Τον πρόδωσε η καρδιά του στα 65 του χρόνια, όπως τον πρόδωσε η πατρίδα του…
Το 1985 ο Δημήτριος Κασλάς, μετά θάνατον, προήχθη σε ταξίαρχο.
Το φωτογραφικό υλικό είναι από το ψηφιακό αρχείο για τον Δημήτρη Κασλά, www.Kaslas.blogspot.gr
Ένα τεστ IQ σαρώνει στα social media. Το τεστ θέλει να τεστάρει την παρατηρητικότητά σας και την αντίληψή σας. Εσείς μπορείτε να βρείτε ποια γάτα θα πιει πρώτη γάλα σε 19 δευτερόλεπτα;
Τεστ IQ για δυνατούς λύτες: Mπορείτε να βρείτε την λύση σε 23 δευτερόλεπτα;
Τα τεστ IQ με εικόνες είναι μια μορφή παιχνιδιού για τον εγκέφαλο που δοκιμάζει την κριτική σκέψη του αναγνώστη και τις ικανότητες επίλυσης προβλημάτων. Αυτές οι προκλήσεις έχουν τη δυνατότητα να ενισχύσουν τη νοημοσύνη και να βελτιώσουν τη συγκέντρωσή σας. Τα τεστ παρατηρητικότητας, τα μαθηματικά παζλ και τα τεστ IQ είναι πολύ καλοί τρόποι για να εκπαιδεύσετε το μυαλό σας και να κρατήσετε την όρασή σας στο καλύτερο δυνατό επίπεδο.
Τεστ IQ: Ποια γάτα θα πιει πρώτη γάλα;
πηγή: abmeyerwood.com
Η παρακάτω εικόνα δείχνει έναν λαβύρινθο από σωλήνες και δεξαμενές και σας ζητείται να υπολογίσετε ποια γάτα θα πιει πρώτη γάλα. Ωστόσο δεν έχετε πολύ χρόνο. Πρέπει να βρείτε την απάντηση σε μόλις 19 δευτερόλεπτα.
Μην βιαστείτε να απαντήσετε καθώς πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι κάποιες δεξαμενές είναι μπλοκαρισμένες.
Η λύση του Τεστ IQ
Παρατηρώντας με προσοχή όλες τις δεξαμενές και δημιουργώντας στο μυαλό σας την διαδρομή που θα ακολουθήσει το νερό θα καταλήξετε ότι η γάτα που θα πιει πρώτη γάλα είναι αυτή με το γράμμα B.
Η σφουγγαρίστρα μυρίζει άσχημα, από τη συχνή χρήση, με αποτέλεσμα να αναδύεται έντονη δυσοσμία και από το πάτωμα, όσο καθαρός και αν είναι ο χώρος.
Πολλές φορές, μπορεί το σπίτι να αστράφτει από καθαριότητα, αλλά μια δυσοσμία αναδύεται από το δάπεδό του και η αιτία είναι η σφουγγαρίστρα, η οποία μπορεί μεν να φαίνεται πεντακάθαρη, αλλά δεν είναι.
Πώς να την καθαρίσετε εύκολα, φυσικά και αποτελεσματικά τη σφουγγαρίστρα
Η λύση δεν είναι να πεταχτεί η σφουγγαρίστρα, αλλά να καθαριστεί εύκολα, φυσικά και αποτελεσματικά, ώστε να μην έχει ξανά άσχημη μυρωδιά, με προϊόντα που βρίσκονται στα ντουλάπια.
Κατ’αρχάς, πρέπει να ξεπλυθεί η σφουγγαρίστρα με ζεστό νερό, ειδικά αν έχει χρησιμοποιηθεί πρόσφατα για να μαζέψει γάλα, χυμό ή καφέ. Έτσι θα ξεφορτωθείτε τα υπολείμματα που είναι υπεύθυνα για την άσχημη μυρωδιά της και στη συνέχεια, πρέπει να στραγγίξει καλά και να στεγνώσει σε ανοιχτό χώρο.
Αφού στεγνώσει, γεμίστε τον κουβά της με 1 λίτρο νερό και 1 λίτρο λευκό ξίδι, προσθέστε 1 1/2 φλ. μαγειρική σόδα και βουτήξτε τη σφουγγαρίστρα. Αφήστε την να μουλιάσει για 30-40 λεπτά.
Η μαγειρική σόδα αποτελεί ένα πανίσχυρο φυσικό «αποσμητικό», ενώ παράλληλα, το ξίδι θα την απολυμάνει σε βάθος.
Τέλος, στραγγίξτε την καλά κι αφήστε την σε εξωτερικό χώρο να στεγνώσει και όταν την χρησιμοποιήσετε και πάλι, θα εντυπωσιαστείτε με την απίστευτα φρέσκια μυρωδιά της.
Ένα κινηματογραφικό καρέ που έχει χαρακτεί βαθιά στο μυαλό και την ψυχή, όσων έχουν δει την αριστουργηματική «Λίστα του Σίντλερ».
Ένα κοριτσάκι με ξανθά μαλλιά, που φοράει κόκκινο παλτό, περπατάει μόνο του ανάμεσα στους Γερμανούς στρατιώτες οι οποίοι εκκενώνουν την περιοχή. Ο Σίντλερ παρακολουθεί από μακριά το κορίτσι, το οποίο λίγο αργότερα μεταφέρεται σε καρότσι με πτώματα… Μία σκηνή καταλυτική και βαθιά συμβολική.
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ γύρισε την ταινία ασπρόμαυρη, προκειμένου να την αποτυπώσει ως ντοκιμαντέρ. Όμως, έδωσε χρώμα μόνο στο κοριτσάκι με το κόκκινο παλτό, θέλοντας να συμβολίσει την γενοκτονία των Εβραίων και τα αμέτρητα θύματα των Ναζί.
Το ρόλο του κοριτσιού έπαιξε η Πολωνή ηθοποιός Ολίβια Νταμπρόβσκα, η οποία το 1993, όταν γυρίστηκε η ταινία ήταν μόλις 3 ετών. Μία ταινία, που όπως είπε αργότερα η ίδια, την στιγμάτισε και την τραυμάτισε για πολλά χρόνια.
Είχε υποσχεθεί να μην δει την ταινία μέχρι να ενηλικιωθεί, αλλά αθέτησε την υπόσχεση της και την είδε κρυφά όταν ήταν 11 χρόνων.
«Με τραυμάτισε για πολλά χρόνια, δεν ήθελα να την ξαναδώ»
Τρομοκρατήθηκε από το έργο και για πολλά χρόνια ντρεπόταν που συμμετείχε σε αυτό.
«Το κρατούσα κρυφό για πολύ καιρό, αν και πολλοί συμμαθητές μου το διάβασαν στο ίντερνετ. Είχα εκνευριστεί, γιατί όλοι με ρωτούσαν αν ήξερα τα πάντα για το Ολοκαύτωμα», είχε αναφέρει η Νταμπρόβσκα σε συνέντευξή της στους Times.
Μία από τις πιο ανατριχιαστικές σκηνές είναι εκείνη, όπου ο αξιωματικός των SS, Άμον Γκετ που τον ενσαρκώνει ο Ρέιφ Φάινς, πυροβολεί γυναίκες και παιδιά από το μπαλκόνι του.
«Ήταν τόσο τρομακτικό. Δεν μπορούσα να καταλάβω πολλά, όμως ήμουν σίγουρη ότι δεν ήθελα να ξαναδω πουέ αυτήν την ταινία στη ζωή μου», είχε δηλώσει η Ολίβια.
Τελικά η Νταμπρόβσκα ξαναείδε την ταινία, όταν έκλεισε τα 18, μετά από παρότρυνση φίλων της. Η γνώμη της για το έργο άλλαξε καθοριστικά, καθώς πια μπορούσε να αντιληφθεί την ιστορικό της νόημα «Τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να είμαι περήφανη που συμμετείχα. Ο Σπίλμπεργκ είχε δίκιο. Έπρεπε να μεγαλώσω για να δω το έργο».
Η ταινία ήταν βασισμένη στη ζωή του Όσκαρ Σίντλερ, ενός απατεωνίσκου, πρώην πράκτορα των Ναζί, που όμως στο τέλος έσωσε από τα κρεματόρια περισσότερους από 1.200 Εβραίους κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών στις 15 Δεκεμβρίου 1993. Απέσπασε διθυραμβικά σχόλια από τους κριτικούςκαι έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, αποφέροντας 321,3 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.Έλαβε 12 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Νίσον και Β’ Ανδρικού Ρόλου για τον Φάινς, κερδίζοντας 7, ανάμεσά τους για Καλύτερη Ταινία, Σκηνοθεσία και Διασκευασμένου Σεναρίου. Βραβεύτηκε επίσης με 7 βραβεία BAFTA και 3 Χρυσές Σφαίρες.
Υπήρξε πραγματικά το κορίτσι με το κόκκινο παλτό;
Είναι άγνωστο αν το κοριτσάκι με το κόκκινο παλτό υπήρξε πραγματικά. Αλλά στο γκέτο έζησε ένα κοριτσάκι με κόκκινο παλτό, η ξαδέρφη του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι.
Το όνομά της είναι Ρόμα Λιγκόκα και γεννήθηκε στην Κρακοβία της Πολωνίας το 1938.
Ζούσε με τους γονείς της στο γκέτο των Εβραίων, ωστόσο, κατάφερε να διαφύγει με τη μητέρα της μέσα από ένα τούνελ, όταν το εκκένωσαν οι Ναζί, εξολοθρεύοντας χιλιάδες.
Ζήτησαν βοήθεια από μια οικογένεια Πολωνών, οι οποίοι τους φιλοξένησαν και τους παρουσίαζαν ως συγγενείς τους.
Η Λιγκόκα θυμάται ότι στο γκέτο φορούσε ένα κόκκινο παλτό, το οποίο μόλις είδε η Πολωνή γυναίκα που της έσωσε τη ζωή, είπε: «Μα τι γλυκιά φραουλίτσα είσαι εσύ!»
Έβαψαν τα μαλλιά της ξανθά και για πολύ καιρό, φοβούνταν ότι οι Γερμανοί θα τις ανακάλυπταν.
Τελικά όμως επέζησαν μέχρι το τέλος του πολέμου και η Λιγκόκα ακολούθησε τον ξάδερφό της Ρομάν Πολάνσκι, στην show biz, εργαζόμενη ως ενδυματολόγος.
Από πολύ μικρή είχε ως είδωλό της τον Πολάνσκι. Έγινε μοντέλο για ένα διάστημα και έκανε θραύση στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Πολωνίας. Όταν είδε τη «Λίστα του Σίντλερ», επικοινώνησε με τον Σπίλμπεργκ, ο οποίος δήλωσε συγκινημένος όταν τη γνώρισε.
Το 2003 κυκλοφόρησαν τα απομνημονεύματά της, με τίτλο «The Little Girl in the Red Coat». «Έχουν περάσει 70 χρόνια απ’ το τέλος του πολέμου, αλλά το τραύμα είναι ακόμα ζωντανό για την Λιγκόκα: «Ακόμα φοβάμαι. Υποφέρω από αϋπνίες και κατάθλιψη. Συχνά τρομάζω όταν κάποιος χτυπάει την πόρτα», είχε πει τότε η ίδια.
O ηθοποιός και σκηνοθέτης Διαμαντής Καραναστάσης είναι εδώ και αρκετό καιρό στο πλευρό της Ζωής Κωνσταντοπούλου, της επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας! Ο ηθοποιός έχει δηλώσει για τη σύντροφό του: «Η Ζωή είναι ένας άνθρωπος που την αγαπώ και με αγαπάει πολύ. Είναι σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου»
Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης έχει δύο παιδιά από τον γάμο με τη σκηνοθέτιδα Μαριάννα Κάλμπαρη και πάντα για αυτόν η κόρη του και ο γιος του θα είναι το πιο σημαντικό κομμάτι στη ζωή του. Όπως, μάλιστα, μας εκμυστηρεύεται, ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που εκτιμάει στη Ζωή είναι η στάση της απέναντι στα δύο του παιδιά. «Η Ζωή είναι ένα δώρο για τα παιδιά μου και τη ζωή μου. Τα αγαπάει και την αγαπούν. Τους δίνει πολύ χρόνο και αγάπη», αναφέρει.
Διαμαντής Καραναστάσης: Πώς γνωρίστηκε με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου
Όσον αφορά το πώς γνωρίστηκαν, ο ίδιος, άνετος, ευδιάθετος και χαλαρός, είπε πως «την περίοδο του δημοψηφίσματος της έστειλα ένα mail χωρίς να γνωριζόμαστε καν, όπου της δήλωνα τη διάθεσή μου να βοηθήσω στον μεγάλο αγώνα που έκανε. Δεν βρεθήκαμε τότε, παρά μήνες αργότερα, σε μια παράσταση του Θεάτρου Τέχνης, όπου συναντηθήκαμε και της είπα αστειευόμενος να κοιτάξει το mail της. Μιλήσαμε πάρα πολλή ώρα μέχρι που άδειασε το θέατρο.
Συνεννοηθήκαμε να μιλήσουμε την επομένη, γιατί τότε ήταν έτοιμη να ανακοινώσει το κόμμα της, την Πλεύση Ελευθερίας, και έτσι ξεκινήσαμε να συναντιόμαστε, να συζητάμε για πράγματα που αφορούν την πολιτική και να αναλύουμε τα πράγματα που μας απασχολούν, έχοντας απέναντί μου ένα σπάνιο μυαλό και έναν υπέροχο άνθρωπο», κατέληξε.
Τον χειμώνα του 1944, στην κορύφωση του Ολοκαυτώματος, ο Εβραίος φωτογράφος Χένρικ Ρος έθαψε ένα κουτί με φωτογραφίες στο έδαφος. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, επέστρεψε για να ξεθάψει αυτές, αλλά και την τραγική ιστορία που εξιστορούσαν.
Ο Χένρικ Ρος από την Πολωνία ήταν ένα απλός φωτογράφος αθλημάτων και ειδήσεων, όταν οι Γερμανικές δυνάμεις εισέβαλαν στην πόλη του το 1939. Από τότε επιβίωνε, βγάζοντας φωτογραφίες και προπαγανδιστικά πλάνα για το τμήμα Στατιστικής των Ναζί. Ωστόσο, έβγαζε κρυφά φωτογραφίες από την καθημερινή ζωή στο γκέτο Λοντζ, που στο τέλος περιελάμβαναν απελάσεις των κατοίκων της σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κινδυνεύοντας να έχει και ο ίδιος την ίδια μοίρα, έθαψε τις φωτογραφίες αυτές μέσα στο έδαφος, διατηρώντας τα αποδεικτικά στοιχεία για τις μελλοντικές γενιές.
Μετά την απελευθέρωση του Λοντζ από τον σοβιετικό στρατό το 1945, ο Ρος επέστρεψε να ξεθάψει τις φωτογραφίες, αλλά πολλές είχαν καταστραφεί. Όσες είχαν μείνει άθικτες, παρείχαν μια ματιά στη ζωή των Πολωνών Εβραίων. Τώρα, βρίσκονται στη γκαλερί τέχνης στο Οντάριο και ζουν ως ένα μνημείο για τα θύματα μιας από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες στον κόσμο.
1.1940: Ένας άντρας που έσωσε το Τορά από τα συντρίμμια της συναγωγής στην οδό Wolborska.
Στο παρελθόν η Έλενα Κατρίτση είχε μιλήσει στο περιοδικό «People» για τη χειρότερη στιγμή στη ζωή της, τον πατέρα του παιδιού της, Νίκο Χατζηνικολάου, αλλά και τη σκέψη για έναν ακόμη γάμο.
Ένα ατύχημα που είχε ο γιος της παλιά την έκανε να σκεφτεί πόσο εύκολα μπορούν να ανατραπούν όλα. «Ήταν ό,τι χειρότερο έχω ζήσει», είχε πει η γνωστή δημοσιογράφος, ενώ παραδέχτηκε πως στο παρελθόν υπήρξε αυστηρή με τους άλλους, αλλά με τον εαυτό της παραμένει ακόμα.
«Προσπαθώ να τους δικαιολογώ και να παραβλέπω τα όποια ελαττώματά τους. Όταν βλέπω ότι μια κατάσταση ξεφεύγει, παίρνω βαθιά ανάσα κι επιδιώκω να βρω τρόπο για να πέσουν οι τόνοι. Στο παρελθόν δεν θα το έκανα σε καμία περίπτωση»
Η ιδέα του γάμου μετά το διαζύγιό της από το Νίκο Χατζηνικολάου πέρασε από το μυαλό της, αλλά δεν πείστηκε για να συνεχίσει. Με τον πρώην άντρα της διατηρεί καλές σχέσεις… «Άλλωστε έχουμε ένα παιδί, που βρίσκεται στην εφηβεία. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά», είπε η Έλενα.
Τέλος, η Έλενα Κατρίτση τόνισε ότι, τελικά η ευτυχία βρίσκεται στις στιγμές. ”Η ευτυχία δεν είναι στις σύνθετες εικόνες, αλλά μπορεί να βρίσκεται σε απλές καθημερινές καταστάσεις. Και αυτό είναι κάτι που παλαιότερα δεν το εκτιμούσα ανάλογα. Ίσως γιατί ήμουν σε ένα συνεχές τρέξιμο”.
Έλενα Κατρίτση με το γιό της, Παναγιώτη Χατζηνικολάου
«Για ένα μήνα δεν έβγαινα από το σπίτι» – Η εξομολόγηση ζωής του Νίκου Χατζηνικολάου
Ο Νίκος Χατζηνικολάου σπάνια μιλά για την προσωπική του ζωή, με τον ίδιο να αναφέρεται στα νεανικά του χρόνια και να αποκαλύπτει σπάνιες πτυχές τους στο «The 2Night Show».
Σε μια σπάνια συνέντευξη, ο διακεκριμένος δημοσιογράφος και παρουσιαστής, που αναφέρθηκε και στην οικογένειά του, μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, καθώς και για την επαγγελματική του πορεία.
Η διαμόρφωση του δημοσιογράφου που γνωρίζουμε
«Δεν ήμουν των άκρων. Δεν έκανα ακραία πράγματα. Αν εξαιρέσω μια αποβολή στην Τρίτη Λυκείου. Με έπιασε ο Θεολόγος που ήταν παπάς να καπνίζω σε ένα μπαράκι και μου έδωσαν δυο μέρες αποβολή οι οποίες όμως έγιναν τέσσερις γιατί έπιασα τον παπά και του είπα, “ντροπή σου, με κάρφωσες και είσαι και παπάς”» ανέφερε ο Νίκος Χατζηνικολάου για τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια.
«Όταν έφυγα από τη Θεσσαλονίκη ήμουν πολύ στεναχωρημένος γιατί άφησα πίσω τους κολλητούς μου και το πρώτο μου κορίτσι, για ένα μήνα δεν έβγαινα από το σπίτι παρά μόνο για να πάω στη σχολή… Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να πάω σπίτι και να μιλήσω με τους φίλους μου και το κορίτσι μου» είπε σε άλλο σημείο.
Ακόμα, ο Νίκος Χατζηνικολάου αναφέρθηκε και στον χαρακτηριστικό τρόπο ομιλίας του λέγοντας, «Ακόμα και τώρα συναντάω στον δρόμο αλλοδαπούς που μου λένε ότι έμαθαν ελληνικά από εμένα γιατί μίλαγα πολύ αργά και στρογγυλά… Όλοι στην οικογένειά μου μιλούν έτσι».
Ανοίγει ο δρόμος για την υποχρεωτική στράτευση των γυναικών
Νίκος Δένδιας αποκάλυψε πως έχει ανοίξει ο δρόμος και για την υποχρεωτική στράτευση των γυναικών.
Τον «Χάρτη μετάβασης των Ενόπλων Δυνάμεων στη Νέα Εποχή» παρουσίασε την Τρίτη ο Νίκος Δένδιας, κάνοντας μια σειρά από σημαντικές ανακοινώσεις.
Μεταξύ αυτών, η πρόβλεψη για πρώτη φορά εθελοντικής στράτευσης για γυναίκες.
Ο Νίκος Δένδιας εξήγησε ότι αφορά σε γυναίκες από 20 έως 26 ετών και θητεία 12 μηνών, με την εκπαίδευση να υλοποιείται στο Κέντρο Εκπαίδευσης Υλικού Πολέμου στη Λαμία.
Όπως διευκρίνισε, ο πιλοτικός στόχος για το 2026 αφορά σε 200 εθελόντριες, ενώ τα κίνητρα που θα δοθούν περιλαμβάνουν πρόβαση σε νοσοκομεία, λέσχες και λοιπές παροχές των Ενόπλων Δυνάμεων, αναγνώριση χρόνου θητείας ως προϋπηρεσία, μοριοδότηση ΑΣΕΠ για πρόσληψη ως ΕΠΟΠ σε δεξιότητα θητείας και πρόσληψη κατά προτεραιότητα πτυχιούχων ως πολιτικό προσωπικό, νοσηλεύτριες, βρεφονηπιοκόμοι, διοικητικό προσωπικό κ.α.).
Μιλώντας σε δημοσιογράφους, ωστόσο, ο υπουργός ξεκαθάρισε πως η υποχρεωτική στράτευση των γυναικών βρίσκεται ήδη στο τραπέζι:
«Θέλω να είμαστε έτοιμοι για την στιγμή, όταν και αν απαιτηθεί, που θα υπάρξει στην Ελλάδα κανονική υποχρεωτική στράτευση γυναικών. Δεν είναι ακόμα ο καιρός, αλλά θέλουμε να ετοιμαστούμε γι’ αυτό».
Άλλαξε το όνομά του σε Ηλίας Κόκκινος και δεν έφυγε ποτέ από την Ελλάδα.
Οι φιλέλληνες είναι ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στην ελληνική ιστορία, που βοήθησαν τη χώρα σε δύσκολες στιγμές. Ο Ηλίας Κόκκινος ανήκει σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων που όταν ήρθε στην Ελλάδα προσέφερε μεγάλο καλό.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωσήφ Μπλέχινγκερ και γεννήθηκε το 1911 σε μία πόλη στα σύνορα της Δρέσδης. Βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος και ονομάστηκε Ηλίας Κόκκινος από το όνομα του πρώτου Λαμιώτη που σκοτώθηκε στο αλβανικό μέτωπο.
Η μητέρα του κατάγονταν από την Τσεχία, ο πατέρας του ήταν Αυστριακός και αυτός Γερμανός υπήκοος. Ήταν 30 χρόνων όταν ξέσπασε ο Β” Παγκόσμιος Πόλεμος και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την οικογένειά του και να στρατολογηθεί στον γερμανικό στρατό. Τον πρώτο καιρό υπηρέτησε στην Πολωνία και ύστερα μετατέθηκε στην Ελλάδα.
Η χώρα βρισκόταν υπό την γερμανική κατοχή και ο Μπλέχινγκερ ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου κλειδούχου στον σιδηροδρομικό σταθμό της Λαμίας. Παρότι βρισκόταν στις υπηρεσίες του γερμανικού στρατού ο Μπλέχινγκερ δεν ήταν Ναζί και όσο μπορούσε βοηθούσε τον κατοίκους της περιοχής.
Δεν εμπόδιζε τους Λαμιώτες να κλέβουν τα τρόφιμα των Γερμανών από τα βαγόνια και απελευθέρωσε πολλούς Έλληνες που θα εκτελούνταν. Συνεργάστηκε με τον ΕΑΜ και ενημέρωνε τους αντάρτες για τις ενέργειες των Γερμανών.
Πολλοί άρρωστοι Έλληνες, μεταφέρθηκαν με τα γερμανικά τρένα νύχτα στην Λαμία, χάρη στον θαρραλέο Αυστριακό. Η πράξη του να εμποδίσει την καταστροφή της Λαμίας που σχεδίασαν οι Γερμανοί ήταν το αποκορύφωμα της δράσης του. Στις 18 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί εγκατέλειπαν επιτέλους τη Λαμία.
Στην πόλη παρέμειναν μόνο πέντε Γερμανοί με εντολή να ανατινάξουν όσα κτίρια και εγκαταστάσεις της πόλης μπορούσαν, όταν τα στρατεύματα θα έχουν απομακρυνθεί. Τα πυρομαχικά τοποθετήθηκαν στις αποθήκες του στρατοπέδου με στόχο να εκραγούν τις πρωινές ώρες. Ο Μπλέχινγκερ έμαθε από τις προηγούμενες μέρες τις επιδιώξεις των Γερμανών. Το βράδυ της 17ης Οκτωβρίου μαζί με έναν Ιταλό, ονόματι Μάριο πήγε στο στρατόπεδο και έκοψε τα καλώδια των εκρηκτικών.
Στη συνέχεια οι ΕΑΜίτες φρόντισαν να τον φυγαδεύσουν μακριά από το στρατόπεδο, κοντά στο χωριό Αυλάκι. Το επόμενο πρωί οι κάτοικοι μαζεύτηκαν στην εκκλησία για να γιορτάσουν την γιορτή του Αγίου Λουκά. Η είδηση ότι η Λαμία θα καιγόταν έκανε τον γύρο της πόλης και πολλοί άρχισαν να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους.
Ο Μπλέχινγκερ όμως είχε καταφέρει να αποτρέψει την ολική καταστροφή και μόνο κάποιες μικρές εκρήξεις ακούστηκαν.
Ο Μπλέχινγκερ δεν έφυγε ποτέ ξανά από την Ελλάδα, παντρεύτηκε την Αγγελική Καρακώστα και απέκτησε έναν γιο. Ασχολήθηκε με τη βυζαντινή αγιογραφία και πέθανε το 1995. Ταπεινός μέχρι το τέλος ποτέ δεν επιδείκνυε τις πράξεις του και όταν του ζητούσαν να μιλήσει έλεγε: «Γράψτε πως είμαι Έλληνας δημοκράτης, τίποτε άλλο».
