«9 χρόνια μαζί… Και τώρα; Τώρα; Πέταξες ξαφνικά για τη γειτονιά των αγγέλων… Καλό ταξίδι άγγελέ μου… Για μένα πάντα θα είσαι μοναδική!», έγραψε στη λεζάντα της ανάρτησής της η Λίλιαν – Βενετία Βιλβιρίδη
«Καλό ταξίδι άγγελέ μου» ήταν τα λόγια της παιδικής φίλης της Λένας Σαμαρά, Λίλιαν – Βενετίας Βιλδιρίδη, η οποία με μια συγκινητική ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram θέλησε να μοιραστεί αναμνήσεις από τα χρόνια που πέρασαν μαζί.
Η Λίλιαν Βιλδιρίδη, γενική γραμματέας υπηρεσιών υγείας βρέθηκε από την αρχή της περιπέτειας της οικογένειας Σαμαρά στο πλευρό τους μιας και ήταν στον «Ευαγγελισμό», όταν μεταφέρθηκε.
Στο βίντεο που κοινοποίησε αποτυπώνονται στιγμές από την παιδική και εφηβική τους ηλικία και όχι μόνο.
«9 χρόνια μαζί… Και τώρα; Τώρα; Πέταξες ξαφνικά για τη γειτονιά των αγγέλων… Καλό ταξίδι άγγελέ μου… Για μένα πάντα θα είσαι μοναδική!», έγραψε στη λεζάντα της ανάρτησής της.
Η Λένα Σαμαρά άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» έπειτα από επιληπτικό επεισόδιο, και τελικά κατέληξε από ανακοπή το βράδυ της Πέμπτης 7 Αυγούστου.
Η κηδεία της θα τελεστεί Τη Δευτέρα, 11 Αυγούστου, στις 13:00 στον Ιερό Νάο Αγίων Θεοδώρων του Α’ Κοιμητηρίου Αθηνών.
Το όνομά του στους περισσότερους δεν θυμίζει πολλά. Ο πιο σεμνός Έλληνας τραγουδιστής έχει όμως ερμηνεύσει τραγούδια που τα γνωρίζουμε όλοι..
Κάποιοι λεν ότι ο καλύτερος θάνατος για ένα καλλιτέχνη, είναι να τον βρει πάνω στον κολοφώνα της δόξας του. Όμως, όταν αυτός έρχεται σε μια περίοδο κατά την οποία ένας ερμηνευτής έχει αρχίσει να γίνεται γνωστός κι αγαπητός και ξεκινά το επίπονο ανέβασμα προς την κορυφή, τότε μόνο ένα «γιατί» υπάρχει…
Κάπως έτσι έφυγε άδικα και πρόωρα από τη ζωή ο Διονύσης Θεοδόσης, ίσως ο καλύτερος ερμηνευτής που ανέδειξε το ελληνικό τραγούδι στη δεκαετία του ’80. Ένας τραγουδιστής με ήθος, ευγένεια, αξιοπρέπεια και φωνή που ανέδυε μια μελαγχολία κι «εσωστρέφεια», αλλά και συνάμα τόση τρυφερότητα και ομορφιά. Ώρες-ώρες, σου έδινε την εντύπωση ότι …ντρεπόταν να τραγουδήσει, δείγμα της ποιότητάς του ως ανθρώπου.
Ο Διονύσης Θεοδόσης γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου 1958 στο Ηράκλειο της Κρήτης και το τραγούδι υπήρχε στο αίμα του από πολύ μικρό παιδί, καθώς η μητέρα του ήταν τραγουδίστρια. Το 1973, σε ηλικία μόλις 15 ετών, παίρνει το δεύτερο βραβείο μεταξύ 20 υποψηφίων σ’ ένα διαγωνισμό ταλέντων που έγινε στη γενέτειρα πόλη του και λίγο μετά, κερδίζει το πρώτο σ’ ένα «παγκρήτιο» διαγωνισμό.
Αυτές οι επιτυχίες τον κάνουν περιζήτητο στο Ηράκλειο και συμμετέχει σχεδόν σε όλες τις μουσικές εκδηλώσεις που γίνονται εκεί. Το 1974, φτιάχνει ένα γκρουπ αποτελούμενο από συνομήλικους φίλους του, με σχεδόν αποκλειστικό ρεπερτόριο ξένα ροκ τραγούδια της εποχής, αλλά και παλαιότερα. Άλλωστε, αυτό το είδος τραγουδούσε κι εκείνος από το «επίσημο» ξεκίνημά του στο χώρο. Ωστόσο, το «συγκρότημα» διαλύεται έπειτα από μόλις επτά μήνες και ο νεαρός Διονύσης, συνεχίζει να τραγουδά μόνος του.
Τελειώνοντας το Λύκειο, αποφασίζει να σπουδάσει οδοντιατρική και γράφεται στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, αφήνοντας πίσω του τη μουσική και τα όποια σχέδιά του για κάτι πιο «επαγγελματικό» πάνω σ’ αυτήν. Όμως, διακόπτει τις σπουδές του για να υπηρετήσει τη θητεία του κι εν συνεχεία, προσπαθεί να τις συνεχίσει στην Ιταλία, αλλά το βιβλίο της ζωής είχε γράψει διαφορετικά πράγματα για την πορεία του…
Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Σπανός και δισκογραφία
Στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου 1981, λαμβάνει χώρα το 20ό Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο. Εκεί, ο 23χρονος Διονύσης Θεοδοσιάδης (όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα της εκδήλωσης) εμφανίζεται για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό, ερμηνεύοντας το τραγούδι «Τα πάντα είσαι εσύ» σε μουσική της Χαρούλας Γρέτου και στίχους του Γιώργου Φραντζεσκάκη. Κατακτά την πέμπτη θέση μεταξύ 20 συμμετοχών και δημιουργεί άριστες εντυπώσεις με την παρουσία και τη φωνή του.
Σημειωτέον ότι εκείνο το Φεστιβάλ ήταν το ένα από τα δύο που δεν παρουσίασε ο Άλκης Στέας από το 1962 (ο ρόλος ανατέθηκε στη Μαρία Αλιφέρη) και ουσιαστικά υπογράφηκε η «ληξιαρχική πράξη θανάτου» του θεσμού, που συνέχισε να υπάρχει και τα επόμενα χρόνια, αλλά «ψυχορραγώντας».
Μαζί με τον Θεοδόση, συμμετείχαν ως ερμηνευτές μεταξύ άλλων η Ελένη Δήμου (νικήτρια με το «Μια αγάπη σαν κι αυτή»), η Αγνή Χατζηκοτάκη (γνωστότερη ως «Αγνή»), η Βάσια Ζήλου, ο Χρήστος Κυριαζής, αλλά και ο Αντύπας (Μασλουμίδης) και ο Γιάννης Βασιλείου…
Λίγο καιρό μετά, ο Διονύσης θα γνωριστεί με τον Γιάννη Σπανό και θ’ ακολουθήσει μια συνεργασία περίπου τριών ετών. Θα συμμετάσχει μαζί με άλλα νέα παιδιά σ’ ένα αξέχαστο πρόγραμμα στο “MICHEL” με τους Σπανό-Χατζηνάσιο (θα κυκλοφορήσει και σε διπλό δίσκο το 1984 με τίτλο «Μουσική πρόκληση»), ενώ θα ξεκινήσει και η παρουσία του στη δισκογραφία.
Αρχικά, θα λάβει μέρος στο άλμπουμ «Έξοδος κινδύνου» που ετοιμάζει ο Σπανός, με βασική ερμηνεύτρια την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και στίχους κυρίως της Λίνας Νικολακοπούλου και θα κάνει αίσθηση με τον «Έρωτα της Κυριακής», που ακούστηκε πολύ. Λίγο καιρό μετά, θα ερμηνεύσει σε ποίηση Κωστή Παλαμά και μουσική Μιχάλη Τερζή το υπέροχο «Το σπίτι που γεννήθηκα» και το «Ρωμαίικο ΙΙ» στο δίσκο «Όλη τη μουσική μεσ’ στην αγάπη βάλε», με βασικούς ερμηνευτές το Γιώργο Νταλάρα και τη Δήμητρα Γαλάνη.
Σπουδαίων συνεργασιών συνέχεια…
Τα επόμενα χρόνια της δεκαετίας του ’80, θα τον βρουν κυρίως στο πλάι του Γιώργου Νταλάρα στις «ζωντανές» εμφανίσεις του σε όλα τα μέρη του κόσμου. Οι δυο τους θ’ αναπτύξουν μια βαθιά φιλία που θα μείνει δυνατή ως το πρόωρο τέλος του Θεοδόση, ενώ θα συνεργαστούν δισκογραφικά στα περίφημα “Latin”, όπου ο Διονύσης ξεχωρίζει με τα υπέροχα φωνητικά του.
Στο ενδιάμεσο, την περίοδο 1986-87 θα εμφανιστεί στο “TABOO” με τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τη Δήμητρα Γαλάνη και την Τάνια Τσανακλίδου και θα συμμετάσχει στο άλμπουμ «Παιχνίδι για δύο» που γράφει ο συνθέτης για τη Γαλάνη σε στίχους της Νικολακοπούλου. Θα πει μαζί της το «Για σένα εγώ» (μια πιο αργή και σε ρυθμό μπαλάντας βερσιόν του «Σ’ όποιον αρέσουμε» αλλά με διαφορετικό ρεφρέν), ενώ επρόκειτο να ηχογραφήσουνε μαζί και το ομότιτλο κομμάτι αλλά τελικώς αυτό έγινε με τον Γιάννη Πάριο.
Παράλληλα, θα συνεργαστεί και με τον Χρήστο Νικολόπουλο τραγουδώντας το πολύ γνωστό και πανέμορφο «Έτσι σ’ αγάπησα» -με δεύτερη φωνή τη Δήμητρα Γαλάνη- στον εμπορικά χρυσό δίσκο «Τραγούδια για τους φίλους μου», με τον συνθέτη σε στίχους Λευτέρη Χαψιάδη να δίνει 11 νέα τραγούδια σε ισάριθμους μεγάλους ερμηνευτές (Πάριος, Αλεξίου, Διονυσίου, Μητσιάς, Γαλάνη κ.α.) και για πρώτη φορά να ηχογραφεί ένα κομμάτι κι ο ίδιος.
Στο τέλος του 1987, θα έλθει και η συνεργασία με τον αξέχαστο Μάριο Τόκα στον -επίσης εμπορικά χρυσό- δίσκο «Στη λεωφόρο της αγάπης» σε στίχους του Ανδρέα Νεοφυτίδη, βασισμένους στην ποίηση του Λουί Αραγκόν. Ο Διονύσης θα ξεχωρίσει ερμηνεύοντας το πασίγνωστο και υπέροχο «Κι όλο εγώ περίμενα», αλλά χαρίζοντάς μας και μια μοναδική ερμηνεία στο «Τριαντάφυλλο». Στο άλμπουμ συμμετέχουν επίσης ο Γιάννης Πάριος, η Χάρις Αλεξίου και η Δήμητρα Γαλάνη…
Ο μοναδικός προσωπικός δίσκος και το τέλος…
Το φθινόπωρο του 1989, έρχεται η στιγμή για την κυκλοφορία του πρώτου -και δυστυχώς τελευταίου- προσωπικού δίσκου του Διονύση Θεοδόση. Συνθέτης ο Θάνος Μικρούτσικος, στιχουργός ο Άλκης Αλκαίος (πλην δύο τραγουδιών) και τίτλος «Όσο κρατάει ένας καφές». Οι ερμηνείες του τραγουδιστή είναι έξοχες και ακούγονται πολύ το ομότιτλο, «Το μπουφάν» και το «Τις νύχτες που κυκλοφορώ», ενώ υπάρχει και το «Μια παλιά φωτογραφία» που θα γίνει πιο γνωστό το 1996, όταν θα το ηχογραφήσει ο Δημήτρης Μητροπάνος στο άλμπουμ «Στου αιώνα την παράγκα».
Ποιος ξεχνά το υπέροχο «Η νύχτα μυρίζει γιασεμί»;
Ο δρόμος για μια σπουδαία καριέρα έχει ανοίξει για τον τραγουδιστή, ο οποίος θα συμμετάσχει στο «ζωντανά» ηχογραφημένο διπλό άλμπουμ «Θεσσαλονίκη 12 και 5» των Χατζηνάσιου-Τόκα από τη μουσική «σύμπραξή» του στη συμπρωτεύουσα, αλλά θα τραγουδήσει και τα «Άδεια θρανία» του Κύπριου συνθέτη Μάριου Μελετίου, στον ομότιτλο δίσκο του δημιουργού το 1990.
Όμως, τότε ακριβώς είναι που η μοίρα θα δείξει το πιο σκληρό της πρόσωπο στον Διονύση. Θα προσβληθεί από την επάρατη νόσο, αλλά θα παλέψει μαζί της γενναία κι αθόρυβα για περίπου τρία χρόνια, χωρίς μάλιστα σχεδόν κανένας να γνωρίζει κάτι για την περιπέτειά του.
Ωστόσο, θα χάσει τη μάχη για τη ζωή μόλις στα 35 χρόνια του, στις 19 Οκτωβρίου 1993 σε νοσοκομείο του Λονδίνου, όπου επανειλημμένως είχε νοσηλευτεί. Λίγο πριν το τέλος του, θα πάρει το σχήμα του μοναχού και μ’ αυτό θα ταφεί στο Άγιον Όρος…
Όπως εύστοχα γράφτηκε μετά το θάνατό του, η ζωή και η καριέρα του διήρκεσαν «Όσο κρατάει ένας καφές» (από τον τίτλο του μοναδικού προσωπικού δίσκου του).
Όμως, μέσα σ’ αυτό το λίγο διάστημα πρόλαβε να κάνει σημαντικά πράγματα και ν’ αφήσει πίσω του ένα σπουδαίο έργο, αντιστρόφως ανάλογης αξίας από τη διάρκεια που είχε. Έτσι, θα υπάρχει για πάντα ανάμεσά μας για να μας θυμίζει ότι κάποτε τα βασικότερα προσόντα για καριέρα στο τραγούδι ήταν η αξιοπρέπεια, το ήθος, η σεμνότητα και μια υπέροχη φωνή…
Το καλοκαίρι στην Ελλάδα σημαίνει θάλασσα, νησιά και – για πολλούς – ταξίδι με πλοίο. Όμως, για αρκετούς επιβάτες, η διαδρομή συνοδεύεται από… χειμωνιάτικες συνθήκες στις καμπίνες και στους εσωτερικούς χώρους.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατεβαίνουν στο λιμάνι φορώντας μπουφάν ή κουβέρτες στους ώμους, ενώ έξω η θερμοκρασία ξεπερνά τους 35°C.
Γιατί όμως τα κλιματιστικά στα πλοία συχνά ρυθμίζονται σε τόσο χαμηλές θερμοκρασίες;
1. Η «λογική» πίσω από το υπερβολικό κρύο
Οι ειδικοί της ναυτιλιακής βιομηχανίας εξηγούν πως τα συστήματα κλιματισμού στα πλοία είναι σχεδιασμένα να εξυπηρετούν πολύ μεγάλους χώρους, με μεγάλο αριθμό επιβατών. Για να προλάβουν την υπερθέρμανση από την ηλιακή ακτινοβολία, τον συνωστισμό και τις μηχανές που λειτουργούν σε υψηλές θερμοκρασίες, τα κλιματιστικά τίθενται συχνά σε πολύ χαμηλές ρυθμίσεις εξαρχής.
Ωστόσο, η χαμηλή θερμοκρασία που μπαίνει ως «προληπτικό μέτρο» συχνά δεν προσαρμόζεται αρκετά στη διάρκεια του ταξιδιού, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες… ψυγείου.
2. Η διαφορά στην αίσθηση θερμοκρασίας
Σε ένα πλοίο, η αίσθηση του κρύου δεν εξαρτάται μόνο από την ένδειξη του θερμοστάτη. Ηυγρασία, η απουσία φυσικού φωτός και η συνεχής ροή αέρα ενισχύουν την αίσθηση της ψύχρας. Έτσι, ακόμη και αν το θερμόμετρο δείχνει 22°C, ο επιβάτης μπορεί να νιώθει σαν να βρίσκεται σε 17°C.
3. Υγειονομικοί και τεχνικοί λόγοι
Σύμφωνα με ειδικούς μηχανολόγους και γιατρούς, η συνεχής ανακύκλωση κρύου αέρα βοηθά στη μείωση της υγρασίας και στον περιορισμό της ανάπτυξης μικροβίων και μούχλας στα εσωτερικά μέρη του πλοίου. Αυτό είναι κρίσιμο για ταξίδια πολλών ωρών, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, όπου η εξωτερική ζέστη μπορεί να δημιουργήσει ιδανικές συνθήκες για βακτήρια.
4. Τι λένε οι επιβάτες
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάθε καλοκαίρι γεμίζουν με χιουμοριστικές αναρτήσεις επιβατών που ταξιδεύουν με κουβέρτες, παλτό ή ακόμη και σκούφους. Πολλοί προτείνουν να ενημερώνονται οι επιβάτες ώστε να φέρνουν μαζί τους ένα ελαφρύ μπουφάν ή φούτερ, ακόμα και αν έξω η θερμοκρασία είναι αποπνικτική.
5. Υπάρχει λύση;
Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως η καλύτερη ισορροπία θα μπορούσε να επιτευχθεί με πιο «έξυπνα» συστήματα κλιματισμού, που να προσαρμόζονται αυτόματα στον αριθμό των επιβατών και στις εξωτερικές συνθήκες. Μέχρι τότε, η πιο πρακτική λύση για τον ταξιδιώτη είναι να… ντύνεται σαν να πηγαίνει από το καλοκαίρι κατευθείαν στον χειμώνα.
Συμπέρασμα:
Το υπερβολικό κρύο στα πλοία δεν είναι (πάντα) αποτέλεσμα αδιαφορίας, αλλά τεχνικών, υγειονομικών και προληπτικών παραμέτρων. Ωστόσο, η εμπειρία του επιβάτη συχνά χάνεται πίσω από το… πολικό αεράκι. Μέχρι να αλλάξει η κατάσταση, καλό είναι να έχουμε μαζί μας ένα ελαφρύ χειμωνιάτικο σωσίβιο… ε, συγγνώμη, ζακέτα.
Ο Χριστόφορος είναι μόλις 4 ετών, όμως στα μάτια του λάμπει η αποφασιστικότητα ενός ανθρώπου που ξέρει τι θέλει από τη ζωή.
Παρά τη μάχη που δίνει με ένα πιλοκυτταρικό αστροκύττωμα, έναν όγκο του κεντρικού νευρικού συστήματος, ο μικρός ήρωας δεν σταματά να ονειρεύεται. Και το όνειρό του δεν είναι απλό: θέλει να γίνει Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.).
Μέσα από τη σπουδαία δράση της οργάνωσης Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος), το παιδικό του όνειρο πήρε σάρκα και οστά, γεμίζοντας συγκίνηση, χαρά και θαυμασμό όσους το έζησαν από κοντά.
«Θέλω να γίνω Αρχηγός της Αστυνομίας!»
Όπως περιγράφει η ίδια η οργάνωση, η απόφαση του Χριστόφορου ήταν σαφής και αμετάκλητη. Όταν οι «νεράιδες» του Make-A-Wish επισκέφθηκαν το σπίτι του, εκείνος τις κοίταξε στα μάτια και τους είπε χωρίς δισταγμό:
«Θέλω να γίνω Αρχηγός της Αστυνομίας!»
Και το ταξίδι ξεκίνησε.
Η εκπαίδευση ενός… Αρχηγού
Πρώτη αποστολή: η στολή. Όχι μια απλή στολή, αλλά η επίσημη στολή αρχηγού, φτιαγμένη στα μέτρα του, με όλα τα σύμβολα και τις λεπτομέρειες που απαιτεί η υψηλή θέση.
Και έπειτα, ήρθε η μεγάλη μέρα.
Ο μικρός Χριστόφορος έφτασε στη Σχολή Αξιωματικών της Αστυνομίας με τη σοβαρότητα ενός ανθρώπου που αναλαμβάνει καθήκοντα. Εκεί, εκπαιδεύτηκε από αστυνομικούς, σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο: έμαθε για τα κράνη, τους ασυρμάτους, τα σήματα, τα φακοί. Όλα τον ενδιέφεραν – τίποτα δεν τον ξέφευγε.
Ξαφνικά… εμφανίζεται ένας «κακός». Ο Χριστόφορος αναλαμβάνει δράση: δίνει εντολές, τρέχει, καταδιώκει, συνεργάζεται με την ομάδα του. Και τελικά, συλλαμβάνει τον ύποπτο και του περνά χειροπέδες.
Αποστολή εξετελέσθη. Και φυσικά, όπως αρμόζει σε κάθε αρχηγό, του απονεμήθηκε το επίσημο πιστοποιητικό εκπαίδευσης, μέσα σε χειροκροτήματα και επευφημίες.
Ένα χαμόγελο, μια νέα αρχή
«Τον είδαμε ξανά να χαίρεται, να αισθάνεται ελεύθερος και απόλυτα χαρούμενος. Είχε καιρό να το νιώσει έτσι», είπε συγκινημένη η μητέρα του.
Ο πατέρας του συμπλήρωσε: «Ξεκινάει πάλι από εκεί που σταμάτησε. Γιατί, αυτά τα παιδιά σταματούν κάποια στιγμή την κανονικότητα και τη ροή της ζωής τους, και αυτό τους δίνει μία αρχή, ένα νέο ξεκίνημα ότι όλα μπορούν να γίνουν και ξεκινάμε πάλι».
Ο Χριστόφορος γύρισε σπίτι με το πιστοποιητικό του στην τσάντα και το χαμόγελο της νίκης στο πρόσωπο. Ήταν μια μέρα που θα μείνει αξέχαστη – όχι μόνο για εκείνον, αλλά και για όλους όσοι τον συνάντησαν.
Δεσμεύτηκε στο κοινό του πως τη Δευτέρα θα πάει στο δημαρχείο, φροντίζοντας να αποκατασταθεί η ζημιά
Ένα απρόοπτο περιστατικό σημειώθηκε στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης, κατά τη διάρκεια γυρισμάτων με παρουσιαστή τον Ευτύχη Μπλέτσα.
Όταν διαπίστωσε ότι το live του «τρέχει» μετά από πολύωρη προσπάθεια κανονικά για το διαδικτυακό κοινό του, ο παρουσιαστής επιχείρησε να κάνει ένα ακροβατικό πιάνοντας μια κολώνα φωτισμού σε πάρκο της περιοχής. Ωστόσο, η σκουριασμένη σιδερένια κολώνα ξεριζώθηκε αμέσως, πέφτοντας στο γρασίδι μαζί με τον ίδιο.
«Τι έκανα; Έκανα βλακεία! Πάλι καλά που δεν χτύπησε κάποιος», ακούγεται να λέει ο παρουσιαστής στην κάμερα, εμφανώς σοκαρισμένος. Λίγο αργότερα, ζήτησε δημόσια συγγνώμη από τον Δήμο Κορδελιού – Ευόσμου, τονίζοντας ότι ο εξοπλισμός ανήκει στους κατοίκους και πρέπει να προστατεύεται.
Ο δήμος απέστειλε συνεργείο για την αποκατάσταση της ζημιάς, ενώ ο ίδιος ο παρουσιαστής αποκάλυψε ότι η κολώνα ήταν σκουριασμένη και στο εσωτερικό της υπήρχε μυρμηγκοφωλιά.
Το περιστατικό προκάλεσε πλήθος σχολίων στα κοινωνικά δίκτυα, με πολλούς χρήστες να υποστηρίζουν ότι η ευθύνη ανήκει στις δημοτικές αρχές για την έλλειψη συντήρησης. «Αν δεν το έκανες εσύ σήμερα, μπορεί να θρηνούσαμε θύματα αύριο», σχολίασε χαρακτηριστικά ένας από τους ακολούθους του.
Παρά το γεγονός ότι η κολώνα φαινόταν να έχει σαπίσει και θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρό ατύχημα, ο Ευτύχης Μπλέτσας με ένα νέο βίντεο στη συνέχεια, απολογήθηκε στο κοινό του, ζητώντας συγγνώμη γι αυτό που θεώρησε ότι προκάλεσε, ενώ δεσμεύτηκε στο κοινό του πως τη Δευτέρα θα πάει στο δημαρχείο, φροντίζοντας να αποκατασταθεί η ζημιά. «Θέλω να την πληρώσω» ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Έκανα βλακεία, έκανα μια ζημιά σήμερα. Σε περίπτωση που δεν το είδατε, κάναμε ένα live στον Εύοσμο και με το που στήσαμε την κάμερα και επειδή είχαμε κάποια τεχνικά προβλήματα, όταν τελικά λύθηκαν όλα, σηκώθηκα με τον ενθουσιασμό μου να πανηγυρίσω. Τότε πήγα να στριφογυρίσω σε μια κολώνα φωτισμού και η κολώνα έφυγε και έπεσε. Όταν κατάλαβα τι έγινε, έπαθα σοκ», ανέφερε αρχικά.
«Αυτό το βίντεο το κάνω για να ζητήσω συγγνώμη στον δήμο Κορδελιού-Ευόσμου επειδή έκανα ζημιά. Κάτι που είναι του δήμου είναι όλων των κατοίκων της περιοχής», πρόσθεσε, ενώ στη συνέχεια τόνισε πώς λίγο αργότερα ο χώρος αποκλείστηκε και έσπευσε συνεργείο για να αποκαταστήσει την ζημιά. Μάλιστα, όπως έγραψε σε σχόλιο κάτω από το βίντεο, η κολώνα ήταν σκουριασμένη και είχε μια μυρμηγκοφωλιά μέσα.
Ο αριθμός των καταγγελιών σε βάρος της χήρας είναι περισσότερες από 45, από συγγενείς και κληρονόμους των θυμάτων
Η γνωστή και ως «Μαύρη Χήρα» του Ιράν, ομολόγησε ότι σκότωσε τους έντεκα συζύγους της μέσα σε είκοσι χρόνια, δηλητηριάζοντάς τους.
Σοκαρισμένη η ιρανική κοινή γνώμη παρακολουθεί την υπόθεση της «Καλθούμ Ακμπάρι», γνωστής στη χώρα ως «Μαύρη Χήρα», η οποία ομολόγησε ότι σκότωσε 11 συζύγους της σε διάστημα είκοσι ετών, δηλητηριάζοντάς τους συστηματικά με φάρμακα αναμεμειγμένα με τοξικές ουσίες.
Η Ακμπάρι εμφανίστηκε στο δικαστήριο για να αντιμετωπίσει κατηγορίες για τη δολοφονία 11 πρώην συζύγων της και την απόπειρα δολοφονίας ενός άλλου άνδρα. Η υπόθεσή της είναι μια από τις πιο περίπλοκες έρευνες στην ιστορία της χώρας.
Σύμφωνα με τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης, η Καλθούμ συνελήφθη τον Σεπτέμβριο του 2023, μετά τη διάδοση της είδησης για τη δολοφονία 11 ανδρών, όλοι εκ των οποίων ήταν οι σύζυγοί της.
Οι έρευνες δείχνουν ότι ο αριθμός των θυμάτων της μπορεί να υπερβαίνει αυτόν που παραδέχτηκε. Έχει αποκαλυφθεί ότι είχε 19 γάμους, και όλοι οι σύζυγοί της πέθαναν, σύμφωνα με την ιρανική εφημερίδα «Haft Sobh».
Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε η εφημερίδα Haft Sobh, η Καλθούμ παρουσίαζε τον εαυτό της ως μια στοργική και ιδανική σύζυγο, παντρευόταν ηλικιωμένους και πλούσιους άνδρες και στη συνέχεια τους δηλητηρίαζε.
Η εφημερίδα Asr-e Iran ανέφερε ότι η Καλθούμ έδινε στα θύματά της φάρμακα που προκαλούσαν σπασμούς και φάρμακα αναμεμειγμένα με τοξικές ουσίες για να τα οδηγήσει σε ένα αργό θάνατο που δεν θα κινούσε υποψίες.
Η εφημερίδα Haft Sobh ανέφερε ότι η Καλθούμ αραίωνε τα φάρμακα για τον διαβήτη και αύξανε σταδιακά τις δόσεις για να αποτρέψει τα αιφνίδια συμπτώματα. Μετά την εμφάνιση σπασμών, πήγαινε τον σύζυγο στο νοσοκομείο για να προσπαθήσει να τον σώσει και στη συνέχεια τον δηλητηρίαζε συστηματικά μέχρι να προκληθεί ο θάνατός του.
Η Καλθούμ ομολόγησε ότι σκότωσε 11 άνδρες, εκτός από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας. Η υπόθεσή της παραπέμφθηκε στο Δεύτερο Ποινικό Δικαστήριο του Επαναστατικού Δικαστηρίου στο Sari, όπου διώκεται για προμελετημένη δολοφονία.
Η ιστορία αυτών των κατά συρροή εγκλημάτων ξεκίνησε το 2001, αλλά τα θύματα ήταν όλα ηλικιωμένα και ως επί το πλείστον άρρωστα, και ο θάνατός τους δεν κινούσε υποψίες.
Το 2023 όμως οι μυστηριώδεις συνθήκες θανάτου του τότε συζύγου της Καλθούμ ώθησαν τους γιους του να υποβάλουν επίσημη καταγγελία στις αρχές, απαιτώντας μια ολοκληρωμένη έρευνα για την υπόθεση.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, οι οικογένειες τεσσάρων θυμάτων απαίτησαν αντίποινα. Η κατηγορούμενη προσπάθησε να αποφύγει τις κατηγορίες, αλλά μόλις το δικαστήριο έδειξε ένα βίντεο στο οποίο αναπαραστούσε το έγκλημα, παραδέχτηκε ότι οι προηγούμενες ομολογίες της ήταν αληθινές.
Ο συνήγορος υπεράσπισης ζήτησε ψυχολογική εξέταση για την πελάτισσά του, αλλά η εισαγγελία υποστήριξε ότι τα εγκλήματα διαπράχθηκαν με τη χρήση προσεκτικά επιλεγμένων φαρμάκων, καταδεικνύοντας σκόπιμη εγκληματική προσχεδιασμένη ενέργεια.
Ο αριθμός των καταγγελιών σε βάρος της χήρας είναι περισσότερες από 45, από συγγενείς και κληρονόμους των θυμάτων.
Στην Αγιοκατάταξη του ιερέα Δημητρίου Γκαγκαστάθη προέβη το Οικουμενικό Πατριαρχείο
Χαρμόσυνα χτυπούν από σήμερα οι καμπάνες στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης με τα νέα που έρχονται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έκανε σήμερα, Τετάρτη 9 Ιουλίου 2025 αποδεκτό τον σχετικό φάκελο και ανέγραψε στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον Πρωτοπρ. Δημήτριο Γκαγκαστάθη.
Να σημειωθεί ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά τη συνεδρίαση αυτής τη 11η Μαρτίου 2025, είχε αποδεχθεί ομόφωνα την εισήγηση για την κατάταξη του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Γκαγκαστάθη εις τας Αγιολογικάς Δέλτους της Εκκλησίας, και είχε υποβάλει σχετικό αίτημα προς την Α.Θ. Παναγιότητα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Π ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE.
Γεννήθηκε στις αρχές του αιώνος μας, και συγκεκριμένα γεννήθηκε το 1902 στο χωριό Πλάτανος, όπου αργότερα, επί 42 συναπτά έτη, εχρημάτισε ο καλός ποιμήν των λογικών προβάτων. Εκοιμήθη το 1975, στις 29 Ιανουαρίου εν ειρήνη. Πρόκειται για μια οσιακή μορφή, καίτοι έζησε ως έγγαμος στον κόσμο.
Υπήρξε προικισμένος με πολλά χαρίσματα, με πολλή επιμέλεια, καθαρότητα συνειδήσεως, άλαλο πίστη, βαθειά ταπείνωση και με πληρότητα αγάπης στο Θεό και τον πλησίον. O Πλάτανος είναι μια μικρή κωμόπολη, ένα μεγάλο χωριό, 15 χιλιόμετρα δεξιά από την πόλη των Τρικάλων, στη Θεσσαλία. Ο πατήρ Δημήτριος είχε σημεία θαυμαστά από τα πρώτα χρόνια της ζωής του.
Κι αυτά που παρέλαβε από το Θεό τα καλλιέργησε με φιλότιμο, τα αύξησε και πάντοτε ταπεινά και για τη δόξα του Θεού και μόνον. Όταν ο Θεός βρει τέτοια σκεύη τα αξιοποιεί, τα πλουτίζει και χαριτώνεται η ζωή τους και κοντά σ’ αυτούς και όσοι πλησιάζουν σ’ αυτές τις πνευματικές θερμάστρες, σ’ αυτά τα λιμάνια.
Ο παπα-Δημήτρης δεν έτυχε σπουδών. Με δυσκολίες τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του. Ήταν βοσκός προβάτων. Όπου κι αν βρισκόταν είχε μνήμη Θεού, μνήμη θανάτου και έκλεινε τα πρόβατα στη στάνη και πήγαινε με δάκρυα και εκκλησιαζόταν. Όταν αυτό δεν μπορούσε να το κάνει, γονάτιζε εκεί που ήταν στα βουνά και έκλαιγε, ζητώντας το έλεος του Θεού, διότι βρισκόταν μακράν του οίκου του Θεού.
Διάβαζε με πολλή κατάνυξη βίους αγίων και τους αισθανόταν φύλακες, ευεργέτες και προστάτες. Είχε αίσθηση ζώσα της παρουσίας των. Τους κρατούσε κοντά του η καθαρότης του βίου του. Και όπως ετόνιζε η εργασία φέρνει την αξία. Αισθανόταν πώς θα πρέπει να τον προστατεύουν οι άγιοι και δεν έκανε τίποτε εάν δεν ξεκινούσε από το Θεό κι εάν δεν κατέληγε στο Θεό.
Δηλαδή, αν έφευγε το πρωί για να φυλάξει τα πρόβατα, θα περνούσε πρώτα από τους Ταξιάρχες, ένα ναό του 1600, κατανυκτικό, με τοιχογραφίες, που βρισκόταν κοντά στο σπίτι του. Εκεί, έμαθε για το Θεό και από την ευλαβέστατη γιαγιά του και τους ευσεβείς γονείς του τα ιερά γράμματα και του Θεού τα πράγματα. Έλεγε: «να με προστατεύετε, να με φυλάξετε, να γυρίσω και πάλιν στον οίκο σας, να σας πω το ευχαριστώ». Πρώτα στον οίκο του Θεού και μετά στις δουλειές και πάλιν στον οίκο του Θεού και μετά στο σπίτι. Αυτό ήταν το πρόγραμμα της ζωής του.
Η ζωή του ήταν Ευχαριστιακή. Όπου κι αν ήταν είχε αναφορά στο Θεό. Στο χωράφι και παντού, στο βουνό, έψαλλε και ευχαριστούσε αδιαλείπτως. Εύρισκε το απερίγραπτο, τη χαρά του Θεού, την ευλογία Κυρίου. Ερχόταν, δηλαδή, στην μακαριά κατάνυξη, στο χαροποιό πένθος, για το οποίο ομιλούν οι Πατέρες.
Φυσικά, ο Γέροντας είχε δικό του τρόπο με τον οποίο βίωνε τα του Θεού. Εμείς είμαστε αμέτοχοι αυτών των καταστάσεων και πολλές φορές ούτε καν τα πιάνουμε, σαν να ’ναι μια ξένη γλώσσα. Θ’ αναφέρω ένα περιστατικό που δείχνει ότι τον είχε κατά κάποιο τρόπο εκλέξει ο Θεός για την ιερή του πορεία και την ευλογημένη αποστολή του. Με συνέπεια ευαρέστησε το Θεό. Και τούτο με την άμεμπτο και καθαρή κατά Χριστό πολιτεία του.
Ένα βράδυ ενώ αναπαυόταν στο φτωχό σπίτι του ήρθε ένας γέροντας και τον ξύπνησε, λέγοντας του: «σήκω παιδί μου γρήγορα, το σπίτι θα πέσει». Ξανά, δεύτερη φορά, τον ξύπνησε. Και στο τέλος, τον ξύπνησε κανονικά. Βγαίνουν από το σπίτι και αμέσως το σπίτι έπεσε! Ο γέροντας ήταν ο άγιος Νικόλαος. Είχαν στο χωριό ναό αφιερωμένο στον άγιο Νικόλαο. Αυτός ήρθε και τον προστάτευσε. Μόλις βγήκε ο παπα-Δημήτρης, αμέσως το σπίτι κατέρρευσε.
Ούτε τρίχα δεν πέφτει από τον άνθρωπο που τον προστατεύει ο Θεός. Κι’ όταν επιτρέψει κάτι για να φανεί η πίστη του, η υπομονή του, το μεγαλείο της αρετής του, θα του δώσει και τα μέσα να το ξεπεράσει: την υπομονή, την μακροθυμία, την αγάπη, τα πνευματικά όπλα, που οι Γέροντες έχουν σε πλεονασμό και έτσι ξεπερνούν και την μεγαλύτερα δοκιμασία και θλίψη. Παρέλειψα να πω ότι ο παπα-Δημήτρης νυμφεύθηκε την Ελισάβετ και απέκτησε εννέα θυγατέρες.
Κι όταν ήρθε η ώρα να πάει στο στρατό επήγε στους Ταξιάρχες, προσκύνησε και έκανε συμφωνητικό λέγοντας: «σας ζητώ μια χάρη. Εγώ σας υπηρετώ από μικρό παιδί. Καθαρίζω καντήλια, κάνω ό,τι μπορώ. Θέλω να με φέρετε πίσω χωρίς να με αγγίξει κανένα κακό. Είστε υποχρεωμένοι. Ζητώ κι’ εγώ ένα ρουσφέτι».
Επήγε στη Μικρά Ασία. Σε όλους τους κινδύνους που αντιμετώπιζε, τον έσωζαν. Έλεγε: «στη Σμύρνη σφάζουν, κάνουν, εμένα έρχονται, μου δίνουν ένα άλογο και μου λένε: φύγε στον Τζεσμέ. Βρίσκομαι στο τάδε μέρος με τρεις άλλους” σκοτώνονται δύο από 150 ιππείς. Εμένα μου λένε, μη φοβάσαι, εμείς είμαστε μαζί σου. Θα πας εννιά παρά τέταρτο στο τάδε μέρος να προλάβεις το τελευταίο πλοίο για να πας για τη Χίο. Κι όπως είπαν, ούτε ένα μπάτσο από πουθενά».
Αργότερα πέρασε ισχυρές δοκιμασίες, στην εποχή του εμφυλίου πολέμου, επειδή αυτός μιλούσε για Χριστό, πατρίδα, οικογένεια, τον έβαλαν στο στόχαστρο, τον απείλησαν, τον αποκήρυξαν και πολλές φορές αποπειράθηκαν να τον σκοτώσουν και όλο σωζόταν.
Αναφέρω, μια από τις πολλές θαυμαστές περιπτώσεις. Είναι όλα καταγραμμένα στο ημερολόγιο που κρατούσε από μικρό παιδί, το οποίο μας έδωσε σε χειρόγραφα χαριτωμένα, απέριττα, αλλά με μεγαλείο ψυχής και ηρωικό φρόνημα: «Ήρθα, λέει, Κυριακή πρωί. Μόλις πρόλαβα και βγήκα από την εκκλησία. Ήταν 10 ιππείς και μαζί με τον αρχηγό τους 11 και με κυνηγούσαν στον κάμπο. Οι χωρικοί από την μια πλευρά έβλεπαν το θέαμα και οι απέναντι, από το άλλο χωριό, βγήκαν από την εκκλησία, κι’ έβλεπαν επίσης το θέαμα.
Με έβριζαν ελεεινά και τρισάθλια. Δεν μπορώ να πω. Τραγόπαπα και άλλα ελεεινά κλπ., και πυροβολούσαν με τα στην συνέχεια. Οι σφαίρες με τρυπάνε τα ράσα, δεν με τσίμπαγε καμιά. Σαν με φτάσαν στα 50 μέτρα και με περικύκλωσαν, τότε γονάτισα. Σήκωσα τα χέρια στον ουρανό και φώναξα από το βάθος της ψυχής μου. Μιχαήλ αρχιστράτηγε, κινδυνεύω, βοηθήσατε με. Αυτοστιγμεί και οι 11 έγιναν κόκκαλο και άγαλμα.
Ο αρχηγός πέφτει από το ζώο κάτω, σπάζει η σπονδυλική του στήλη και αφού είδα εγώ ότι είναι ακίνητοι, ευχαρίστησα το Θεό, τους Ταξιάρχας και τους είπα: να μετανοήσετε, να γίνετε καλοί άνθρωποι, να λέγετε την αλήθεια, να ’χετε το Θεό βοήθεια και αφού τους ευλόγησα -χωρίς να με πειράξουν- πήγα απέναντι, όπου περίμενε το χωριό και μπήκα με όλο το λαό μέσα στην εκκλησία και δώσαμε δόξα στο Θεό που έκανε σήμερα θαύμα».
Όλη η ζωή του ήταν μέσα σε τέτοια γεγονότα χωρίς να έχει καθόλου ιδέα για τον εαυτό του. Υπέγραφε ο τελευταίος, ο μικρός παπαδάκος, το σκύβαλο της γης. Το πίστευε, το αισθανόταν. Σε κάθε δυσκολία δεν τάχανε. Όταν του έλεγε η πρεσβυτέρα: «Δεν νοιάζεσαι; τι θα γίνουν αυτά τα κορίτσια; οι άλλοι κάνουν αυτό».
«Θα πεθάνω παπάς, όχι μασκαράς. Για το Χριστό θυσιάζομαι, υπέρ των προβάτων. Τί σήμερα, τί αύριο. Μια ψυχή έχουμε. Θα την παραδώσω στα χέρια του Δημιουργού μου». Είχε συνέπεια. Τον καλούσαν να τον πάνε στη Μέση Ανατολή. «Εσείς δεν με σώσατε. Οι Ταξιάρχες με σώσαν και θα αφήσω τους προστάτες μου και το λαό μου για να πάω στη Μέση Ανατολή και στην Αθήνα; Όχι εκεί».
Και πράγματι τον σκέπαζε ο Θεός και τον φύλαγε: «Εγώ έχω τον Χριστό κυβερνήτη στη ζωή μου. Δεν τον βαλαν οι άνθρωποι καλά στην καρδιά τους για να νιώσουν το μεγαλείο του. Είναι γλυκύς. Δεν τον αλλάζω με τίποτα. Μια ζωή τον παρακαλώ να με αξιώσει κι’ εγώ να χύσω το αίμα μου γι’ Αυτόν. Κοιμάμαι τόσο αμέριμνα, όπως το πουλί στο αγκάθι και τα ρυθμίζει όλα Αυτός’ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο».
Είχε εξ’ ολοκλήρου εμπιστοσύνη στο Θεό, όπως ένα μικρό παιδί. Εξομολογείτο δε με τέτοια καθαρότητα και ειλικρίνεια, που δεν την συναντάμε ούτε και στα μικρά παιδάκια. Όταν επήγαμε μια φορά να συναντήσουμε τον πατέρα Φιλόθεο Ζερβάκο (με τον πατέρα Δημήτριο) (πήγαμε 2 φορές και ήρθε ο πατήρ Φιλόθεος 2 φορές στο χωριό και συλλειτούργησαν), του λέει ο πατήρ Φιλόθεος.
«Είσαι ασθενής. Γιατί έκανες τόσο κόπο και ήρθες μέχρις εδώ; (στην Πάρο)»
«Εγώ είμαι ο τελευταίος και ο αμαρτωλός» είπε ο πατήρ Φιλόθεος.
«Τα Τρίκαλα έχουν καλούς πατέρες και άξιους».
«Ήρθα όχι μόνος μου. Με έφερε ο Θεός. Ήρθα να ξεπλύνω και να ξεκαθαρίσω την ψυχή μου».
Όταν δε εξομολογείτο ήταν σαν άγγελος. Η χαρά ήταν ζωγραφισμένη και έκδηλος στο πρόσωπο του.
«Τέτοια καθαρή και τελεία εξομολόγηση δεν συνήντησα στα 70 χρόνια που εξομολογώ», είπε ο π. Ζερβάκος. Υπήρξε ένας ζων άγιος.
Εις δε το βιβλίο του πατρός Δημητρίου Γκαγκαστάθη, το οποίον προλογίζει ο πατήρ Φιλόθεος (στο τέλος γράφει και ο καθηγούμενος της Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας, πατήρ Αιμιλιανός), ο οποίος τον έζησε από κοντά και ξέρει πολλές εμπειρίες θαυμαστές τον αποκαλεί «ο άγιος παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης».
Όταν τον ρωτήσαμε, «γιατί Γέροντα αρχίζετε έτσι τον πρόλογο;» απάντησε.
«Διότι, παιδί μου, είναι άγιος. Όταν μου είπαν για την κοίμηση του, άρχισα να προσεύχομαι και να νηστεύω και να ζητώ απ’ τον Θεό να με πληροφορήσει εις ποίαν κατάσταση βρίσκεται. Και κατόπιν από ημέρες μου έδειξε τη δόξα στην οποία ευρίσκεται. Πρόκειται περί αγίου».
Και κάτι για τον π. Φιλόθεο, μια και μιλάμε γι’ αυτόν. Στην κοίμηση του πατρός Φιλόθεου μια οικογένεια δικαστικών, είπε στον πατέρα Πορφύριο: «εκοιμήθη ο πατήρ Φιλόθεος». Εκείνος τους είπε: «να πάτε, κι’ εγώ απ’ εδώ θα παρακολουθήσω τη νεκρώσιμο ακολουθία. Η Εκκλησία μας απέκτησε ακόμα ένα άγιο λείψανο».
Γυρίζοντας εμείς από την κηδεία, μεσάνυκτα, πήγαμε στον πατέρα Πορφύριο. Ήταν η ώρα 2 μετά τα μεσάνυκτα. Μόλις πήγαμε είπε: «ο παπα-Δημήτρης είναι άγιος άνθρωπος κι’ ας μην πέρασαν πολλά χρόνια. Δεν έχει σχέση. Η αγιότης δεν γίνεται από τα πολλά χρόνια. Για μας τους αδυνάτους αργεί η Εκκλησία. Να φροντίσετε να γίνει επίσημα πλέον, για όλη την Ορθοδοξία η ανακομιδή των λειψάνων του».
Οι άνθρωποι του Θεού που γνώρισαν τον π. Δημήτριο τον θεωρούσαν ως σύγχρονο ζώντα άγιο. Μεταξύ αυτών των προσωπικοτήτων που σήμερα λάμπουν στο χώρο της Ορθοδοξίας με την ακτινοβόλο κατά Θεόν πολιτεία τους υπήρξε και ο π. Αμφιλόχιος της Πάτμου, που είχε και αλληλογραφία με τον παπα-Δημήτρη.
Θεωρούσαν άγιο τον π. Γκαγκαστάθη οι: πατήρ Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ο πατήρ Γεώργιος Καψάνης της Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου ο ηγούμενος, ο ηγούμενος επίσης Αιμιλιανός και άλλοι σεβαστοί της Ορθοδοξίας σύγχρονοι πατέρες.
…Ο παπα-Δημήτρης είχε το χάρισμα της ζώσης πίστεως, το χάρισμα της υπομονής, της ταπεινώσεως, της αγάπης και έφερνε αποτελέσματα. Όταν πάρεις την αγάπη του Χριστού μέσα σου είναι σαν να παίρνεις την μητέρα όλων των αρετών, γεγονός που δεν το είχαν οι μεγαλύτεροι όλου του κόσμου σοφοί.
Να σας πω ένα περιστατικό, απ’ τα πολλά. Δεν θα αναφέρω δικά μου περιστατικά, γιατί θα πρέπει να αναφέρω κάποιων άλλων προσώπων, σεβαστών και γνωστών, που έχω σύνδεσμο μαζί τους. Ο ένας εκοιμήθη, ήτο διευθυντής τελωνείου, ευλαβέστατος, σοφότατος, πνευματικοπαίδι του παπα-Δημήτρη και του πατρός Φιλόθεου, ονόματι Αθανάσιος Μουρμούρης. Περνούσε μια σκληρή δοκιμασία, δηλαδή μια συκοφαντία, που αν μπορούσε να βγει θα βρισκόταν στις φυλακές. Έπεσε στο Θεό και τους δύο αυτούς ανθρώπους.
«Μη στενοχωριέσαι, του είπε ο π. Δημήτριος. Ησύχασε, έχει ο Θεός τρόπους. Εμείς το καθήκον μας. Διά της προσευχής, θα δοθεί απάντηση». Η απάντηση θα διδόταν μετά από ένα μήνα στο δικαστήριο. Ο παπα-Δημήτρης έπεσε σε προσευχή. Ήξερε το αποτέλεσμα εκ των προτέρων. Κι’ έγινε, όπως το είπε ο παπα-Δημήτρης.
Ένα άλλο πρόσωπο που ζει ακόμη, ήταν έπαρχος στο Σιδηρόκαστρο, ονόματι Γεώργιος Σαϊδίνης. Εχρημάτισε διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών. Επέρασε μια μεγάλη δοκιμασία επί στρατιωτικής κυβερνήσεως. Πήρε δυσμενή μετάθεση στα Χανιά και στη Σπάρτη. Πήγε δεξιά-αριστερά και δεν πήρε τις προαγωγές του. Έκανε προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας.
Ο παπα-Δημήτρης βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο της ζωής του. Δοκιμάσθηκε με τον καρκίνο. Στέλνει γράμμα στο Γέροντα και του λέει: «αυτό το πρόβλημα έχω, τί να κάνω». Πέφτει στην προσευχή ο Γέροντας. Είχε δικό του τρόπο.
Μόλις είχε κατάνυξη, έπαιρνε την απάντηση. Ήταν αυτό σίγουρο. Δεν άλλαζε με τίποτα. Ήταν σαν να το προϋπέγραφε ο Θεός και του το φανέρωνε. Του λέει: «θα τα πάρεις όλα μαζεμένα. Θα πέσουν στο κενό οι μέχρι τώρα διαβολές και θα σου πει ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου αυτά και αυτά τα πράγματα».
Ο παπα-Δημήτρης ήταν με πυρετό και βαριά άρρωστος. Έγινε η προσφυγή και είδε ο κύριος Σαϊδίνης τον π. Δημήτριο πίσω από τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου να του λέει τα λόγια αυτά που είχε γράψει στο γράμμα. Και κατόπιν τον προήγαγαν και τον έκαναν Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών.
…Η γνωριμία μας υπήρξε όντως δάκτυλος Θεού. Βγάζαμε ένα περιοδικό τότε, τον Άγιο Νεκτάριο, και ο παπα-Δημήτρης είχε πάει στη Μητρόπολη. Εκεί στη Μητρόπολη του λέει ένας κληρικός: «Εσύ αγαπάς τον άγιο Νεκτάριο, δεν το παίρνεις; Έχει καλά πράγματα».
«Μόλις το πήρα», λέει, «κατάλαβα ότι έχετε αγώνα και έχετε δυσκολίες και είπα: παπα-Δημήτρη, να κηρύξεις δεν ξέρεις, να γράψεις δεν ξέρεις, γιατί είσαι αγράμματος και πέφτεις όξω. Να προσευχηθείς δεν ξέρεις». Και μας γράφει ένα γράμμα και μας λέει: «παιδιά μου να με συγχωράτε. Θέλω κι’ εγώ μια χάρη. Να μου δώκετε τα ονόματα σας, γιατί εγώ θα τα μνημονεύω, και αισθάνομαι χαρά Θεού, ευλογία Κυρίου, κάτι που δεν περιγράφεται. Μεγάλη υπόθεση».
…Κάποτε πήγαμε με ένα πούλμαν από τη Θεσσαλονίκη σε διάφορα προσκυνήματα αλλά και στον Άγιο Νεκτάριο. Έκανε την ακολουθία του με πολλή κατάνυξη. Τότε του είπαμε: δεν φεύγουμε εάν δεν μας πεις λόγο Θεού. Αντέδρασε ως εξής: «Είμαι αγράμματος, δυσκολεύομαι, δεν ξέρω».
Εκοκκίνησε. «Άμα θέλεις διώξε μας». Ανοιξε το στόμα του και πέρασαν ώρες και μιλούσε. Κανείς δεν είπε, φτάνει. Μία ώρα; δύο ώρες; τρεις ώρες; κουραστήκαμε; Όλοι ήμασταν αποσβολωμένοι. Κι’ αυτός μέσα στην κατάνυξη, μέσα στο δάκρυ. «Ζωντανή η θρησκεία μας παιδιά μου. Την βλέπετε αυτή την άγια Τράπεζα; Όταν λειτουργώ γεμίζει άρωμα. Ούτε το εκκλησίασμα το αισθάνεται.
Έφερα εδώ τον πατέρα Φιλόθεο, έφερα τον τάδε και μου είπαν: «τούτο είναι ειδικό χάρισμα για τους διωγμούς που πέρασες για το όνομα του Χριστού, για να σε παρηγορεί. Και όντας έρχομαι εδώ, μεθάω παιδιά μου. Δεν ξέρω τί γίνεται. Ούτε ξέρω εάν έκανα τη λειτουργία. Γι’ αυτό με συγχωρνάτε. Δεν περιγράφεται. Ό,τι αντικείμενο βάζω στην Αγία Τράπεζα, όχι αλλού, γεμίζει άρωμα. Ξέρετε, παιδιά μου, το αισθάνομαι στο «τά Σά εκ των Σών» ή «στό “Αξιον εστί». Τότε κατέρχεται η χάρις. Ούλλο τον κόσμο να σου δώσουν δεν τον θεωρείς τίποτας».
«Μια άλλη φορά ήμουν μέσα στα βουνά διωγμένος; ταλαιπωρημένος. Με κυνηγούσανε για να με σκοτώσουν. Με πήρε ο Ζέρβας. Με εγκατέλειψαν. Παπά άνθρωπο, δεν τον θέλανε. Αλλά ο Θεός δεν με εγκατέλειψε και βρέθηκα σε ένα μέρος, γεμάτο ομίχλη, κι’ ο ποταμός πλημμυρισμένος. Δεν μπορούσα να περάσω απέναντι, έκλαιγα σαν μικρό παιδί και έλεγα: «Θεέ μου ή βγάλε με ή πάρε με. Κινδυνεύω, πείνα, ψείρα…»
«Εκεί που προσευχόμουν έρχεται ένας νεαρός μ’ ένα άλογο και σαν συνήλθα είδα ότι ήμουν στην απέναντι πλευρά του ποταμού. Λέω, τί συνέβηκε σε μένα τον αμαρτωλό; Δοξολόγησα τον Κύριο, κι’ έψαχνα τον ευεργέτη. Ένα βράδυ παρουσιάζεται ένας νέος και μου λέει: «παπα-Δημήτρη, με ξέχασες». «Όχι παιδί μου, εγώ ψάχνω τον ευεργέτη μου». «Είμαι ο Γεώργιος. Θυμάσαι το 19… τάδε, στο τάδε μέρος που έκλαιγες κλπ. Ποιος σε έσωσε; Δεν ξέρω. Ψάχνω.
Εγώ σε έσωσα και δεν ήρθες ούτε μια φορά να λειτουργήσεις το εξωκκλήσι. Ξυπνάω, κτυπώ την καμπάνα του χωριού, μαζεύω το χωριό, νηστεύουμε και πάμε στο μέρος αυτό. Αυτό το μέρος είχε θαύμα. Ένα δέντρο είχε, ένα κλωνάρι ξερό και στη γιορτή του έτρεχε νερό. Μόνο στη γιορτή του. Και το παίρναμε για αγιασμό. Μετά, επειδή ο κόσμος ήταν αμαρτωλός σταμάτησε το θαύμα. Διότι το θαύμα θέλει πίστη.
Όντας επήγα εγώ κι’ έκαμα την Ακολουθία, δηλαδή, το πρωί στη Λειτουργία, είπα στους χωρικούς: «τί λέτε, είναι ο άγιος Γεώργιος εδώ ή δεν είναι; Ζει ο Θεός και βασιλεύει και τον κόσμο προστατεύει; Ελάτε όλοι εδώ. Μαζεύτηκαν. Άη Γιώργη, δεν το κάνω από απιστία, ούτε από περιέργεια, το κάνω για να δυναμώσω την πίστη. Θέλω να ’ρθείς να παρουσιαστείς, δηλαδή, να κινήσεις το ξερό ξύλο για να ρίξεις τον αγιασμό όπως παλιά.
Εκεί, λοιπόν, που προσευχόμουν, άρχισε να τρέχει λίγο λίγο το νερό. Δεν ευχαριστιόμουν, ήθελα περισσότερο, κι’ έγινα ενοχλητικός. Θέλω πιο πολύ’ και έπεσε, όπως γέμιζαν τα μπουκάλια, βραχήκαν. Αυτή είναι η πίστη μας. Ζωντανή».
Τώρα που η κυβέρνηση κλυδωνίζεται από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, οι φίλοι σηκώνουν τα μανίκια και βγαίνουν μπροστά
Μαζικά πυρά δέχεται η κυβέρνηση με αφορμή το μεγάλο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με την κατάσταση για Κυριάκο Μητσοτάκη να αποκτά χαρακτηριστικά πολιτικής ασφυξίας.
Βέβαια την ίδια στιγμή που νέοι, αποκαλυπτικοί διάλογοι έρχονται συνέχεια στη δημοσιότητα, η κοινωνία βράζει και σύσσωμη η αντιπολίτευση ζητά εκλογές, κάποιοι έχουν εντελώς διαφορετική άποψη. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δημήτρης Οικονόμου υπερασπίζεται την κυβέρνηση αλλά στη σημερινή εκπομπή του ΣΚΑΙ μάλλον το παράκανε.
Ο υφυπουργός Ανάπτυξης Σταύρος Καλαφάτης και ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Χάρης Μαμουλάκης βρέθηκαν καλεσμένοι στην εκπομπή «Σήμερα» για να σχολιάσουν το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ και όταν η συζήτηση πήγε στις εκλογές, ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ έπαιξε τα ρέστα του.
Με ατάκες όπως οι εκλογές θα οδηγήσουν στην μπαχαλοποίηση και πως όλα στη χώρα κυλούν άψογα, από τον τουρισμό μέχρι την ανεργία, ο Δ. Οικονόμου αποφάσισε να «κλέψει» για λίγο τη δουλειά του Παύλου Μαρινάκη που αποτελεί τον επίσημο εκπρόσωπο της κυβέρνησης. Βέβαια σύμφωνα με το ρεπορτάζ προσφυγή στις κάλπες εισηγούνται στον πρωθυπουργό ακόμα και στενοί συνεργάτες του, όποτε μάλλον έχει χάσει «κάποια τεύχη» ο δημοσιογράφος.
Δείτε τις δηλώσεις του Δ. Οικονόμου μετά το 6.30 λεπτό:
Δεν ντράπηκε! Διάσημη Ελληνίδα ηθοποιός έκανε σεξ στο νοσοκομείο με κόσμο
Τι και αν δεν ήταν μόνη της στο δωμάτιο η πασίγνωστη ηθοποιός της τηλεόρασης δεν… κρατήθηκε και κυριολεκτικά «όρμησε» στον σύντροφό της!
Χρειάζεσαι έμπνευση για να εμπλουτίσεις τη σεξουαλική σου ζωή; Οι διάσημοι είναι εδώ για σένα. Αντίθετα με όσα ίσως πίστευες δεν είναι μόνο οι διάσημοι του Hollywood που έχουν αποκαλύψει λεπτομέρειες για την ερωτική ζωή τους. Είναι και οι Έλληνες διάσημοι που κατά καιρούς έχουν απαντήσει σε πιο προσωπικές ερωτήσεις με χιούμορ και καλή διάθεση, όπως στην ερώτηση «ποιο είναι το πιο παράξενο μέρος που έχεις κάνει σεξ;». Και τώρα να που αυτές οι εξομολογήσεις μπορεί να σου φανούν χρήσιμες.
Το κρεβάτι μπορεί να είναι η έδρα σου που πάντα αγαπάς και θα επιστρέφεις σε εκείνη, αλλά καμιά φορά χρειάζεσαι μία αλλαγή σκηνικού. Οι εξομολογήσεις των παρακάτω διασήμων της ελληνικής showbiz σε σχέση με τα παράξενα μέρη που έχουν κάνει σεξ, έρχονται από το μακρινό και το κοντινό παρελθόν να σε βρουν την κατάλληλη στιγμή.
Μαρία Κωνσταντάκη
Ολοκληρώνουμε τις εξομολογήσεις στην εκπομπή του Θέμη Γεωργαντά με την αποκάλυψη της Μαρίας Κωνσταντάκη και πάλι από το 2014. Απαντώντας για το πιο παράξενο μέρος που έχει κάνει σεξ, η ηθοποιός είπε «Στο νοσοκομείο».
Στη συνέχεια διευκρίνισε: «Δεν έχω κάνει sex ακριβώς. Αλλά ήταν ένα ερωτικό παιχνίδι. Στο διπλανό κρεβάτι ήταν ο ασθενής με την οικογένεια του. Δεν υπήρχε κουρτίνα. Ήμασταν όλοι εκεί και βλέπαμε τηλεόραση! Στο άλλο κρεβάτι ήμουν εγώ με το αγόρι μου. Δεν ήταν μπαλαμούτι, αλλά χούφτωμα από τη μέση και κάτω».
Τι έχουν δηλώσει άλλοι διάσημοι
Κωνσταντίνος Αργυρός
Σε ραδιοφωνική εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού γιατί όλα είναι κύκλος σε αυτή τη ζωή, ο Κωνσταντίνος Αργυρός είχε πει ότι έχει κάνει σεξ σε μπαλκόνι (με υπέροχη θέα).
«Έχω κάνει σεξ στο μπαλκόνι του σπιτιού της Λευκάδας, που γύρω – γύρω δεν βλέπει κόσμος, έχει δέντρα», ανέφερε ο τραγουδιστής πριν από 12 χρόνια.
Θοδωρής Μαραντίνης
Καλεσμένος στην εκπομπή ΟΚ του Θέμη Γεωργαντά ήταν ο Θοδωρής Μαραντίνης το 2014. Εκεί μεταξύ άλλων είχε αποκαλύψει στη διαχρονική ερώτηση του παρουσιαστή σχετικά με το πιο παράξενο μέρος που έχει κάνει σεξ.
«Μπροστά σε ένα εκκλησάκι ερημωμένο, στα σκαλοπάτια, στον προαύλιο χώρο. Ήταν βραδάκι και είχε δάσος γύρω γύρω», είχε αποκαλύψει ο frontman των Onirama.
Αθηνά Οικονομάκου
Σε συνέντευξή της με τον Δημήτρη Ουγγαρέζο το 2015 είχε αποκαλύψει η Αθηνά Οικονομάκου το δικό της (πραγματικά) παράξενο μέρος, όπου έχει κάνει σεξ. Όταν ο Δημήτρης Ουγγαρέζος τη ρώτησε αν έχει κάνει σεξ σε ασανσέρ εκείνη είχε απαντήσει: «Όχι, αλλά έχω κάνει σεξ σε φρεάτιο». Χρόνια μετά την εξομολόγησή της, ακόμα αναρωτιέμαι πώς γίνεται αυτό.
Ναταλία Γερμανού
Με αφορμή ένα βίντεο στην εκπομπή της, Καλύτερα δε γίνεται, στον Alpha, που περιέγραφε τα πιο περίεργα μέρη που έχουν ερωτοτροπήσει διάσημοι άνθρωποι, η Ναταλία Γερμανού μοιράστηκε τη δική της αντίστοιχα παράξενη εμπειρία.
«Είμαι πιο βαρετή κι από μπρόκολο στον ατμό. Δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι πιο παράξενο, εκτός από στούντιο ηχογράφησης, ξημερώματα, άδειο», είχε πει το 2019 η Ναταλία Γερμανού. Καθόλου βαρετό δεν ακούγεται για τους music lovers βέβαια.
Σας τρώει συχνά τα βλέφαρα; Είναι τα μάτια σας κόκκινα ή νιώθετε μια περίεργη, ενοχλητική αίσθηση, σαν κάτι να κρύβεται εκεί;
Κι αν η αιτία αυτής της επίμονης ενόχλησης ήταν πολύ πιο απρόσμενη απ’ όσο φαντάζεστε;
Όχι, δεν είναι όλα στο μυαλό σας — μπορεί να έχετε έναν μικροσκοπικό «συγκάτοικο» που ζει στις βλεφαρίδες σας. Αόρατος με γυμνό μάτι, αλλά όχι απαραίτητα αβλαβής. Περίεργοι;
Δεμόδικας: ο ήσυχος «ένοικος» που οι περισσότεροι έχουμε χωρίς να το ξέρουμε
Σχεδόν το 90% των ενηλίκων φιλοξενούν ένα μικροσκοπικό ακάρεο που ονομάζεται Δεμόδικας. Μην πανικοβάλλεστε — υπό φυσιολογικές συνθήκες, ζει ήσυχα μέσα στους θύλακες των τριχών και στους σμηγματογόνους αδένες, ειδικά γύρω από τις βλεφαρίδες και στο πρόσωπο. Τρέφεται με νεκρά κύτταρα του δέρματος και σμήγμα… ουσιαστικά κάνοντας λίγο «φυσικό καθάρισμα» για εσάς.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι στους ανθρώπους: το Demodex folliculorum, που προτιμά να εγκαθίσταται στις βλεφαρίδες, και το Demodex brevis, που προτιμά τους σμηγματογόνους αδένες. Όταν ο πληθυσμός τους παραμένει χαμηλός, δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα. Όμως, όταν αυξηθούν υπερβολικά, τα πράγματα μπορεί να δυσκολέψουν…
Όταν o Δεμόδικας «παίρνει το πάνω χέρι»: προειδοποιητικά σημάδια που δεν πρέπει να αγνοείτε
Αναρωτιέστε αν αυτό το μικροσκοπικό παράσιτο μπορεί να κρύβεται πίσω από τα προβλήματα των ματιών σας; Δείτε τα συμπτώματα που πρέπει να σας βάλουν σε υποψίες:
• Επίμονος κνησμός γύρω από τα μάτια
• Αίσθηση καψίματος ή τσιμπήματος
• Ερυθρότητα και πρήξιμο στα βλέφαρα
• Μικρές κρούστες ή νιφάδες στη βάση των βλεφαρίδων
• Απώλεια βλεφαρίδων ή αδύναμη επανέκφυση
Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνουν βλεφαρίτιδα που σχετίζεται με τον Δεμόδικα, μια χρόνια φλεγμονή των βλεφάρων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε επιπεφυκίτιδα ή μια μορφή ροδόχρου ακμής των ματιών. Το δύσκολο; Δεν μπορείτε να το διαγνώσετε μόνοι σας — μόνο μια ιατρική εξέταση (που συνήθως περιλαμβάνει τη λήψη λίγων βλεφαρίδων για ανάλυση) μπορεί να επιβεβαιώσει αν ο Δεμόδικας είναι ο ένοχος.
Γιατί πολλαπλασιάζονται σε ορισμένα άτομα;
Αρκετοί παράγοντες μπορούν να τους βοηθήσουν να ευδοκιμήσουν:
• Λιπαρό δέρμα (τρέφονται με το σμήγμα)
• Ζεστό, υγρό κλίμα
• Ηλικία (πιο συχνό μετά τα 40)
• Εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
Με λίγα λόγια, οτιδήποτε διαταράσσει την ισορροπία του δέρματος ή αποδυναμώνει τις φυσικές άμυνες μπορεί να τους δώσει «πράσινο φως» για να εγκατασταθούν.
Πώς να απαλλαγείτε από τον Δεμόδικα χωρίς να βλάψετε το δέρμα σας
Καλά νέα: μπορείτε να τα κρατήσετε υπό έλεγχο με απλές, ήπιες συνήθειες.
Υιοθετήστε στοχευμένη υγιεινή
Χρησιμοποιήστε καθαριστικά βλεφάρων ειδικά σχεδιασμένα για αυτόν τον σκοπό (συχνά με έλαιο τεϊόδεντρου) πρωί και βράδυ. Βοηθούν στην απομάκρυνση υπολειμμάτων και διατηρούν τις βλεφαρίδες καθαρές.
Σπάστε τις κακές συνήθειες
Μην κοιμάστε ποτέ με μακιγιάζ, αποφύγετε να τρίβετε τα μάτια σας και πλένετε συχνά μαξιλαροθήκες, πετσέτες και πινέλα μακιγιάζ.
Ακολουθήστε τις θεραπείες που συνταγογραφούνται σε περίπτωση προσβολής
Αν χρειαστεί, ο οφθαλμίατρος μπορεί να συστήσει κατάλληλες τοπικές θεραπείες ή ακόμη και πιο στοχευμένη αγωγή, ανάλογα με τη σοβαρότητα.
Περιορίστε τη μετάδοση
Αν και αυτά τα ακάρεα είναι εξαιρετικά συνηθισμένα, είναι καλύτερο να μην μοιράζεστε πετσέτες ή προϊόντα μακιγιάζ για να περιορίσετε την εξάπλωση.
Και τώρα; Επαγρύπνηση — χωρίς πανικό
Ο Δεμόδικας δεν είναι ο άσπονδος εχθρός σας. Ζει μαζί μας εδώ και αιώνες, συνήθως χωρίς να προκαλεί προβλήματα. Όμως, αν αποφασίσει να «ξεσπάσει», είναι καλύτερο να ξέρετε πώς να αντιδράσετε. Οπότε, με το πρώτο σημάδι προβλήματος, μην πανικοβληθείτε — εξοπλιστείτε, καθαρίστε και δείτε γιατρό αν χρειαστεί.
