Ο Μάνος Βακούσης μίλησε στην εκπομπή «Πρωινό» και αναφέρθηκε τόσο στις υποθέσεις του Πέτρου Φιλιππίδη, Δημήτρη Λιγνάδη και του Γιώργου Κιμούλη, όσο και στο προσωπικό του βίωμα από την παιδική του ηλικία.
«Ο Πέτρος Φλιππίδης είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας εκπληκτικός ηθοποιός. Έχω στενοχωρηθεί γι’ αυτά τα οποία έχουν γίνει με αυτόν τον άνθρωπο. Αν αθωωθεί θα συνεργαζόμουν ξανά μαζί του στο θέατρο. Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω» είπε αρχικά ο ηθοποιός.
Μιλώντας για τη συνεργασία του με τον Δημήτρη Λιγνάδη στο θέατρο, ανέφερε: «Με τον Δημήτρη Λιγνάδη στο Εθνικό Θέατρο είχαμε μια πολύ ωραία συνεργασία. Αυτό που κάνω εγώ σπίτι μου δεν το ξέρεις. Αν η Δικαιοσύνη αποφασίσει ότι ο οποιοσδήποτε άνθρωπος και ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι αθώος, γιατί να μην συνεργαστώ;».
«Λέμε γι’ αυτόν που έχει εξουσία… Αυτός που πάει και είναι παθητικός και θέλει να διεκδικήσει μέσα από παραχωρήσεις κάτι, πρέπει να μάθει να μην παραχωρεί τίποτα» συμπλήρωσε ο Μάνος Βακούσης.
Μετά τις έντονες αντιδράσεις που δημιουργήθηκαν, από την προβολή του αστρολογικού χάρτη του παιδεραστή Ηλία Μίχου, στην εκπομπή «Το Πρωινό», ο Παύλος Χαϊκάλης «έλυσε» τη σιωπή του και μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «Super Κατερίνα».
Πιο συγκεκριμένα με τις δηλώσεις του ο ηθοποιός, αναφέρθηκε στον κατηγορούμενο παιδοβιαστή και μαστροπό της 12χρονης στον Κολωνό και τόνισε πως «φταίει ο Κρόνος» για τις πράξεις του, επειδή «είναι εποχή που θέλει σεξ».
«Σηκώθηκα και διάβασα ότι έγραφαν για σάλο και αντιδράσεις. Υπάρχει κάτι στο site που το ανέβασα ότι επικροτώ την ηθική του Μίχου; Επικροτώ την κατάσταση; Τον βγάζω με ελαφρυντικά; Σε καμιά περίπτωση. Δεν καταλαβαίνω τι έχει συμβεί. Έπιασα το αρνητικό προφίλ ενός ανθρώπου, για να εξηγήσω τι συμβαίνει, για να κατανοήσουμε την ψυχολογική συμπεριφορά ενός ανθρώπου. Έκανα τον αστρολογικό χάρτη του επειδή βρίσκεται στην επικαιρότητα. Δεν κατάλαβα τι έχει συμβεί. Έπιασα το αρνητικό προφίλ ενός ανθρώπου. Δεν θεωρώ λάθος αυτό που έκανα, δεν το μετάνιωσα» ανέφερε αρχικά ο Παύλος Χαϊκάλης.
«Έχω κάνει τον αστρολογικό χάρτη και του Πέτρου Φιλιππίδη, αλλά όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να μιλήσω. Θα γίνει της κακομοίρας» αποκάλυψε επίσης ο ηθοποιός.
Ένας πατέρας 4 παιδιών συγκλονίζει μιλώντας για την στιγμή που η έγκυος σύζυγός του, τρακάρει με το όχημά της και τις δραματικές ώρες που ακολουθούν στο νοσοκομείο.
Πατέρας 4 παιδιών: Η σοκαριστική στιγμή του τροχαίου – Τα τελευταία λεπτά που μίλησε με την σύζυγό του
«Στις 9 Σεπτεμβρίου του 2018 η έγκυος γυναίκα μου Krystil Kincaid γυρνούσε σπίτι από τη δουλειά της στις 8:30 το βράδυ. Ήταν 34 εβδομάδων έγκυος και έφυγε από τη δουλειά της μία ώρα νωρίτερα, γιατί πονούσε η πλάτη της και ήθελε να ξεκουραστεί για λίγο πριν ετοιμάσει φαγητό για την επόμενη μέρα για τα τέσσερα παιδιά μας. Εκείνη την εβδομάδα έλειπα εκτός χώρας για δουλειά, αλλά ήμασταν στο τηλέφωνο κάθε μία ώρα. Στην επιστροφή ένας μεθυσμένος οδηγός παραβίασε STOP και έπεσε με δύναμη πάνω της.
Ήμουν σε επαφή μαζί της τη στιγμή της σύγκρουσης και αυτό που έζησα είναι αδιανόητο. Άκουσα την κραυγή της, το αυτοκίνητο να προσκρούει πάνω σε άλλα αυτοκίνητα. Κολώνες, δέντρα, κιγκλιδώματα, δεν μπορούσα να καταλάβω και στη συνέχεια σιωπή. Άκουσα τον ήχο της φωτιάς, απλούς πολίτες που ούρλιαζαν. Και προσπαθούσαν να τη βγάλουν έξω και τη σειρήνα της πυροσβεστικής.
Ούρλιαζα στο τηλέφωνο μήπως με ακούσει κανείς να μου πει τι συνέβαινε. Το μόνο που άκουγα ήταν τους πυροσβέστες να προσπαθούν να την απεγκλωβίσουν και κάποιον να λέει ότι αναπνέει. Συνέχισα να φωνάζω, αλλά κανείς δεν με άκουγε. Ήταν έγκυος, δεν ξέρω σε τι κατάσταση ήταν και δεν ξέρω αν οι πυροσβέστες μπορούσαν να δουν ότι ήταν έγκυος.
Άκουγα τους πυροσβέστες και την προσπάθειά τους να την απεγκλωβίσουν. Πάλευαν για 15 ολόκληρα λεπτά και μετά πάλι σιωπή. Συνέχισα να ουρλιάζω μέχρι που κάποιος πυροσβέστης με άκουσε, πήρε το τηλέφωνο και μου είπε ότι είχε παλμό, ότι μόλις τώρα την απεγκλώβισαν και πάνε σφαίρα σε ένα νοσοκομείο που ούτε που το ήξερα.
Διαθέσιμη πτήση είχε μόνο την επόμενη μέρα το πρωί. Καθόλη τη διάρκεια της νύχτας ήμουν με ένα τηλέφωνο στο αυτί. Με καλούσε η οικογένεια της γυναίκας μου κάθε σχεδόν 10 λεπτά, αλλά τα νέα όσο περνούσε το βράδυ γίνονταν όλο και χειρότερα. Της έκαναν επείγουσα καισαρική, όταν διαπίστωσαν ότι είχε εσωτερική αιμορραγία. Μαζί τής έκαναν και μία δεύτερη χειρουργική επέμβαση όπου της αφαίρεσαν τη σπλήνα, αλλά η αιμορραγία και πάλι δεν σταματούσε.
Λίγες ώρες πριν μπω στο αεροπλάνο μου τηλεφώνησαν και μου είπαν ότι το μωρό δεν άντεξε. Δεν κατάφεραν να το πάρουν στην ώρα του. Γεννήθηκε χωρίς παλμό, δηλαδή νεκρό. Οι δικοί της το ήξεραν εξαρχής, αλλά δεν μου το είπαν παρά μόνο όταν ξημέρωσε. Οι γιατροί έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν, αλλά δεν τα κατάφεραν.
Οι τελευταίες στιγμές στο νοσοκομείο – Η μητέρα στα 17 είχε υπογράψει να γίνει δότρια οργάνων
Η γυναίκα μου πέρασε μία πολύ δύσκολη νύχτα. Η εσωτερική αιμορραγία δεν έλεγε να σταματήσει και οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά. Πήρα το πρώτο διαθέσιμο αεροπλάνο και έφτασα κοντά της. Τουλάχιστον πρόλαβα να την αποχαιρετήσω. Δυο μέρες μετά το μόνο που θυμάμαι είναι τους γιατρούς και τις νοσηλεύτριες να τρέχουν πανικόβλητοι πέρα δώθε.
Έκλαιγα και της ζητούσα να ανοίξει τα μάτια της να μου μιλήσει, αλλά τίποτα. Την έβλεπα να μην αναπνέει για 16 ολόκληρα λεπτά και οι γιατροί από πάνω της να παλεύουν να την επαναφέρουν. Εκείνη ήταν η τελευταία της ανάσα. Στις 12:09 η γιατρός της με κοίταξε και μου είπε «Λυπάμαι. Δεν είναι πια κοντά μας. Είναι εγκεφαλικά νεκρή».
Μέσα σε μισή ώρα είχε έρθει κλιμάκιο της Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων και με ενημέρωσαν ότι πρόκειται να πάρουν τα όργανά τους. Είχε υπογράψει για να γίνει δότρια οργάνων όταν ήταν 17 χρονών.
Στην αρχή δεν δέχτηκα. Μπορεί να ήταν εγκεφαλικά νεκρή, αλλά ζούσε ακόμα. Όσο ο άνθρωπος αναπνέει και το αίμα κυλάει στις φλέβες του, σημαίνει ότι ζει κι ας είναι σε μηχανική υποστήριξη, και ας μην αναπνέει μόνος του. Δεν υπήρχε περίπτωση να τους αφήσω να της πάρουν τα όργανα. Μέσα στην παράνοιά μου πίστευα ότι αν έκαναν έγχυση στις φλέβες της κάποιο μαγικό φάρμακο, αυτό θα πήγαινε κατευθείαν στον εγκέφαλό της και θα τον ενεργοποιούσε ξανά.
Οι γιατροί από το κλιμάκιο της δωρεάς οργάνων είχαν νόμιμα δικαιώματα στα όργανα της, εφόσον ο γιατρός την κήρυξε στην ουσία νεκρή. Πάλεψα για τρεις μέρες, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα. Η τελευταία ελπίδα που είχα χάθηκε, όταν οι γιατροί μου έδειξαν μία αξονική τομογραφία του λαιμού της. Εσωτερικά είχε αποκεφαλιστεί. Δεν υπήρχε καμία ελπίδα να σωθεί.
Δεν μου την έδειξαν από την αρχή, επειδή πίστευαν ότι δεν θα μπορούσα να διαχειριστώ αυτό που θα έβλεπα. Πώς ήταν δυνατόν, εφόσον εγώ ήμουν αυτός που βοηθούσε τις νοσηλεύτριες να της αλλάξουν γάζες, τις βοηθούσα να βάλουν μαξιλάρια κάτω από τη σπασμένη λεκάνη και το χέρι της, τις βοηθούσα ακόμα και να καθαρίσουν την ανοιχτή κοιλιά της. Εξαιτίας της αιμορραγίας επέλεξαν να μην την κλείσουν, ώστε να έχουν άμεση πρόσβαση σε περίπτωση που η αιμορραγία επιδεινωνόταν. Μετά από όλα αυτά, μου είπαν ότι έπρεπε να υπογράψω για να την πετσοκόψουν ακόμα μία φορά και να της πάρουν τα όργανα. Έμεινα όλη τη νύχτα μαζί της μέχρι που στη 13:30 την πήραν και πάλι στο χειρουργείο.
Έσωσε τη ζωή πέντε ανθρώπων και χάρισε την όραση σε έναν έκτο. Αυτό ήταν το μοναδικό βάλσαμο στην ψυχή μου. Δυστυχώς, το μωρό γεννήθηκε νεκρό και μεταφέρθηκε απευθείας για ιατροδικαστική εξέταση, οπότε τα όργανα του χάθηκαν.
Το τελευταίο βράδυ πριν την πάρουν για να της αφαιρέσουν τα όργανα παρατηρούσα το πρόσωπό της. Δεν είχε ούτε ένα σημάδι, ένα μώλωπα, μια ουλή τίποτα. Η ζημιά ήταν εσωτερικά. Δεν μπορούσα να το εξηγήσω ούτε στον εαυτό μου πόσο μάλλον στα τέσσερα παιδιά μας που άφησε ορφανά. Αυτό ήταν και το πιο δύσκολο κομμάτι. Τα παιδιά. Ο πόνος, η πίκρα, το κλάμα τους.
Μέχρι και πριν λίγες μέρες ετοιμάζονταν να έρθουν στο μαιευτήριο να δουν τη μαμά τους και τη μικρή τους αδερφή. Είχαν πάρει δώρα, είχαν φτιάξει κάρτες, ήταν όλα τους πανέτοιμα. Πώς να εξηγήσεις σε αυτά τα παιδιά ότι η μητέρα τους και η αδερφούλα τους έφυγαν από τη ζωή;
Χρειάστηκε να πάμε πολλές φορές στον παιδοψυχολόγο. Και τα τέσσερα παιδιά είναι σε διαφορετικές ηλικίες, πράγμα που το καθιστούσε ακόμα πιο περίπλοκο για μένα. Οι κόρες μου ήταν μονίμως θυμωμένες, προσπαθούσαν να μου τραβήξουν την προσοχή και δεν ήθελαν να γυρίσουμε σπίτι. Ο μεγάλος μου γιος άργησε πολύ να το αποδεχθεί. Πίστευε ότι η μαμά του θα γίνει καλά και θα γυρίσει σπίτι. Ο μικρότερός μου γιος από την άλλη πίστευε ότι η μαμά του θα γίνει φάντασμα και θα ξανάρθει.
Όσο και αν δυσκολεύτηκα και να δυσκολεύομαι με τα παιδιά, το πιο δύσκολο πράγμα που έκανα ποτέ μου ήταν να «σκοτώσω» τον άνθρωπο που αγαπούσα περισσότερο στον κόσμο βγάζοντάς τον από τη μηχανική υποστήριξη. Και όλα αυτά μέχρι να μάθω ποιος ήταν αυτός που την τράκαρε και πόσο αλαζόνας ήταν.
Το ξέσπασμα του πατέρα στην εξομολόγηση του για τον οδηγό
Όπως αποδείχθηκε, ο οδηγός του οχήματος έτρεχε με 130 χιλιόμετρα την ώρα σε κατοικημένη περιοχή και είχε το θράσος να βιντεοσκοπεί τον εαυτό του και το έγκλημα που έκανε και να το ανεβάζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη στιγμή που η γυναίκα μου ήταν εγκλωβισμένη στο αναποδογυρισμένο αυτοκίνητό της που παρεμπιπτόντως είχε πιάσει και φωτιά.
Ο άντρας αυτός λέγεται Mack Forestal και κατηγορείται για ανθρωποκτονία από αμέλεια υπό την επήρεια αλκοόλ. Στην παρούσα φάση είναι ελεύθερος με εγγύηση και περιμένει να γίνει η δίκη του.
Το κράτος, όμως, θα τον δικάσει, όχι γιατί σκότωσε την κόρη μου, αλλά γιατί σκότωσε τη γυναίκα μου. Το μωρό δεν είχε γεννηθεί ακόμα, άρα εθεωρείτο έμβρυο και όχι άνθρωπος και ας γεννήθηκε με αυτόν τον τρόπο, και ας ανέπνευσε για λίγα λεπτά και μετά πέθανε. Οι δικηγόροι του πρότειναν να δικαστεί για δολοφονία Β’ βαθμού, αρκεί να αποδείξουμε ότι υπήρχε πρόθεση. Ντρέπομαι για τον τρόπο που λειτουργεί η δικαιοσύνη. Αυτά τα σκαρφίσματα για να την γλιτώσει κάποιος μου φέρνουν μεγάλη αηδία. Οδηγούσε μεθυσμένος, οδηγούσε απερίσκεπτα χωρίς να σέβεται τίποτα και κανέναν. Αυτό δεν αρκεί;
Η κόρη μου ήταν πλήρως ανεπτυγμένη και αυτός δεν είναι παρά ένας στυγνός εκτελεστής. Το κράτος δεν έχει κανένα δικαίωμα να αντιμετωπίζει την κόρη μου σαν να ήταν ένα τσουβάλι από αδιαμόρφωτο κύτταρα. Είναι ανεπίτρεπτο να μην αντιμετωπίζεται ως άτομο, αλλά ως έμβρυο. Με αυτόν τον τρόπο νομίζουν ότι θα βγάλουν από τη φυλακή τον δολοφόνο της;
Υπό άλλες συνθήκες θα είχε γεννηθεί και θα ήταν ένα υγιέστατο μωράκι. Η καρδιά της, οι πνεύμονες της, όλα της είχαν αναπτυχθεί 100%. Αυτοί είναι οι νόμοι που θα προστατεύσουν τις μελλοντικές γενιές;
Το μήνυμά του προς τον οδηγό
Στην κηδεία της συζύγου και της κόρης μου κατάφερα να κρατήσω στην αγκαλιά μου για πρώτη και τελευταία φορά την κόρη μου που οι γιατροί ονόμασαν Avalynn. Ήταν ένα τόσο δα μωράκι. Έμοιαζε σαν ψεύτικο, σαν μία πορσελάνινη κούκλα. Άγγιξα το πρόσωπό της και μόνο τότε κατάλαβα ότι ήταν πραγματική. Είχε φουσκωτά μαγουλάκια και παχιά μπουτάκια. Ήταν ένα από τα πιο όμορφα μωρά που είχα δει ποτέ μου.
Μήνυμα στον οδηγό: «Όσο πονάω για τη γυναίκα μου και την κόρη μου, άλλο τόσο πονάω για εσένα και την οικογένειά σου. Λυπάμαι τους γονείς σου, τα παιδιά σου, αν έχεις, και όλους όσοι βρίσκονται γύρω σου, γιατί για λύπηση είναι με έναν τέτοιον άνθρωπο που έχουν στο πλευρό τους. Όταν συνέβη το ατύχημα, είπα μέσα μου ότι αυτά, δυστυχώς, συμβαίνουν. Τα λάθη είναι για τους ανθρώπους, γι’ αυτό και δεν είχα καμία διάθεση να σε κυνηγήσω. Το απέδωσα στην κακιά στιγμή και το άφησα εκεί. Η ανάρτησή σου, όμως, στο Facebook με εξόργισε.
Τι σε έκανε να πιστέψεις ότι ένα χαζό βίντεο με έναν χαζό σαν κι εσένα που τρέχει σαν τον διάολο μέσα στην πόλη είναι πιο σημαντικό από μία έγκυο γυναίκα που γυρνούσε από τη δουλειά της; Πέθαιναν μπροστά στα μάτια σου και δεν μπήκες καν στον κόπο να τις βοηθήσεις. Όταν είδα το βίντεο, δεν σε μίσησα, πιο πολύ σε λυπήθηκα, γιατί απέδειξες ότι δεν έχεις μάθει την αξία της ζωής. Ποια ήταν άραγε η πρόθεσή σου; Έτρεχες απλώς για να κάνεις την πλάκα σου ή για να κάνεις κακό; Δεν ζήτησες ποτέ ούτε μία συγγνώμη. Αλλά και συγγνώμη να ζητούσες, δεν μου αρκεί.
Το τέλος της εξομολόγησης του πατέρα
Ξέρεις πώς είναι να περνούν οι μέρες και να μην μπορείς να κοιτάξεις τα παιδιά σου στα μάτια; Ξέρεις πώς είναι να ξέρεις ότι θα ζήσεις το υπόλοιπο της ζωής σου χωρίς τη γυναίκα της ζωής σου δίπλα σου; Δεν θα ακούσω ποτέ ξανά τη φωνή της, δεν θα μυρίσω τα μαλλιά της, δεν θα τη φιλήσω, δεν θα νιώσω την αγάπη της.
Ήμασταν μαζί 13 ολόκληρα χρόνια. Δεν άκουσα το γέλιο της κόρης μου, δεν θα της φτιάξω τα μαλλιά, δεν θα την ακούσω να με λέει μπαμπά. Η οικογένειά μου καταστράφηκε εξαιτίας των κακών σου επιλογών. Η γυναίκα μου και η κόρη μου δεν το επέλεξαν να πεθάνουν, ούτε εγώ και τα υπόλοιπα παιδιά μου επιλέξαμε να ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας μέσα στον πόνο. Ελπίζω τώρα που θα πας φυλακή, να σκεφτείς τι έκανες.
Εκεί τουλάχιστον θα έχεις το χρόνο να σκεφτείς και να συνειδητοποιήσεις τι συνέβη. Ελπίζω όταν βγεις, αν βγεις ποτέ, να βάλεις τα δυνατά σου να κάνεις τον κόσμο καλύτερο.
Αν οδηγάς και πιάνεις συχνά τιμόνι μεθυσμένος/η σκέψου τι πέρασα και τι περνάω εγώ και τα παιδιά μου και την επόμενη φορά που θα το κάνεις σκέψου το τρεις φορές παραπάνω. Αν θες να σκοτωθείς είναι δικαίωμά σου. Δεν είναι, όμως, δικαίωμά σου να παίρνεις στον λαιμό σου άλλους αθώους ανθρώπους. Οι νόμοι πρέπει να γίνουν πολύ πιο αυστηροί απ’ ότι είναι τώρα. Χρειαζόμαστε νόμους που θα αποτρέπουν τους ανθρώπους από το να προκαλούν κακά, σαν αυτό που συνέβη σε εμένα και την οικογένειά μου.
Υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι να γυρίσεις ασφαλής σπίτι σου στις μέρες μας. Θα σε γυρίσει κάποιος φίλος που δεν θα έχει πιει ή πάρε ένα ταξί. Το να σκοτώνεις αθώους ανθρώπους και να γίνεσαι δολοφόνος δεν είναι επιλογή.
Η άγνοια δεν είναι δικαιολογία. Όλοι γνωρίζουμε τις συνέπειες…
Έρχονται κάποιες στιγμές που κάνουμε τον απολογισμό μας. Ο απολογισμός δεν έχει μια μορφή. Μπορούμε να κάνουμε τον συναισθηματικό απολογισμό μας, τον οικονομικό, τον οικογενειακό· εξαρτάται κάθε φορά, έχει πολλές όψεις.
Από μία ηλικία και πέρα κάθεσαι κι αναρωτιέσαι: «Εγώ τι έκανα σ’ αυτή τη ζωή; Τι έδωσα; Τι πήρα; Τι απέκτησα; Τι μου έμεινε;». Λέω από μια ηλικία και πέρα γιατί κάτω απ’ τα τριάντα, συνήθως, οι προτεραιότητες κι οι εκτιμήσεις έχουν άλλα κριτήρια. Ένα παραπάνω η γενικότερη οικονομική, πολιτική, κοινωνική κατάσταση μας οδηγούν σε τέτοιου είδους σκέψεις.
Τελικά, το συμπέρασμα είναι ένα. Ξέρετε πού πρέπει να ξοδεύουμε τα χρήματά μας; Σε ταξίδια και βιβλία, μόνο αυτά μένουν και μόνο αυτά τ’ αξίζουν τα λεφτά τους.
Τα ταξίδια και τα βιβλία προσφέρουν αναμνήσεις, εικόνες, μυρωδιές, προβληματίζουν, ανοίγουν τους ορίζοντες, σε βάζουν να δεις κι άλλους κόσμους άγνωστους, φανταστικούς ή πραγματικούς, πηγαίνουν τη σκέψη ένα βήμα παραπέρα.
Το κυριότερο είναι πως δε χαλάνε, κανείς δεν μπορεί να τα καταστρέψει. Κι αν καούν οι φωτογραφίες του ταξιδιού κι αν σκιστούν οι σελίδες του βιβλίου, η μνήμη τα κρατάει ζωντανά έτσι κι αλλιώς. Ακόμη κι όταν ένας άνθρωπος νοσήσει από ασθένεια που του καταστρέφει τη μνήμη, έχει γίνει τόσο ξεχωριστός άνθρωπος, τόσο ανοιχτόμυαλος, τόσο χορτασμένος που κανένας δεν είναι σε θέση να αμφισβητήσει το ποιόν του.
Γιατί να ξοδεύουμε χρήματα σε υλικά; Γιατί έχουμε γίνει τόσο άπληστοι κι αχόρταγοι και ταυτόχρονα ανικανοποίητοι; Όσα έχουμε άλλα τόσα θέλουμε κι όσα χρήματα κι αν ξοδέψουμε θέλουμε άλλα τόσα για να συνεχίσουμε να ξοδεύουμε.
Θέλουμε σπίτια, αυτοκίνητα, ρούχα, κοσμήματα, καλλυντικά, παπούτσια, τσάντες, έπιπλα. Ανοίγουμε γεμάτες ντουλάπες και ως δια μαγείας δεν έχουμε τίποτα να φορέσουμε, μετά από πέντε χρόνια δε μας αρέσει ο καναπές και θέλουμε καινούριο.
Παθαίνουμε παράκρουση με τις ρυτίδες και τρέχουμε να τις γεμίσουμε, αν το παπούτσι δεν είναι φέτος στη μόδα ούτε γι’ αστείο δεν μπαίνει στο πόδι μας, «χρειαζόμαστε» και κινητό και τάμπλετ και υπολογιστή, ξυπνάμε και κοιμόμαστε με «θέλω αυτό» και «πρέπει να πάρω εκείνο».
Τελικά; Χάνουμε το νόημα, χάνουμε την ουσία.
Ένα ζευγάρι παπούτσια, δυο μπλούζες, ένα κολιέ, μια κρέμα, ένα γκατζετάκι λιγότερα και θα μπορούσαμε να πάρουμε δέκα βιβλία ή να κάναμε ένα ταξίδι. Δε θέλει κόπο, τρόπο θέλει. Δε μιλάω για υπερβολές, για μέτρο μιλάω κι αξίες. Σαφώς κι όλοι χρειαζόμαστε ποιότητα στην καθημερινότητα μας, δε χρειαζόμαστε, όμως, τις υπερβολές και τις πολυτέλειες.
Διάβασε και ταξίδεψε κι όταν σε ρωτήσει κάποιος: «Εσύ τι κέρδισες απ’ τη ζωή σου;» Θα έχεις ένα εκατομμύριο πράγματα να του πεις. «Γνώρισα χώρες, πόλεις, χωριά που μόνο όταν τα είδα κατάλαβα πόσο «μικροί» είμαστε, πόσο «τίποτα» μέσα σ’ έναν πελώριο κόσμο. Είδα ανθρώπους διαφορετικούς, μ’ άλλες συνήθειες. Δοκίμασα γεύσεις παράξενες στο δικό μου ουρανίσκο, άκουσα πρωτόγνωρους ήχους, έφτασαν στη μύτη μου ξεχωριστές μυρωδιές.
Μίλησα μ’ ανθρώπους άλλων θρησκειών, άλλης φιλοσοφίας και διαπίστωσα την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης σκέψης. Έζησα για μερικές ώρες στην εποχή της Αναγέννησης, στην Κατοχή, στη γαλλική επανάσταση, στην αρχαία Ελλάδα, στη μεταπολίτευση.
Για τετρακόσιες σελίδες ήμουν μια ζωγράφος, μια υπηρέτρια, μια πόρνη, μια καταζητούμενη, μια ηθοποιός, μια δημοσιογράφος, μια πολύτεκνη μητέρα.
Στ’ αλήθεια ή στα ψέματα ο κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου και δε θα σταματήσει ν’ ανοίγεται γιατί ο κόσμος είναι τεράστιος. Τα μέρη δεν τελειώνουν ποτέ και τα βιβλία είναι άπειρα.»
Γι’ αυτό τα επόμενα χρήματα που θα φτάσουν στα χέρια σου, φρόντισε να τα επενδύσεις σωστά.
Οι ώρες μακριά της έμοιαζαν ατελείωτες. Η αγωνία για την υγεία της μεγάλη. Όταν την είδε όμως την αγκάλιασε τόσο σφιχτά όσο καμία άλλη. Το παιδί της ήταν καλά.
Η περιπέτεια για την οικογένεια Δεπώλα έλαβε τέλος πριν από λίγα λεπτά στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης, οπότε και η Άννα έφτασε με τουρκικό ασθενοφόρο μετά την τρομοκρατική επίθεση στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης.
Εμφανώς συγκινημένη, η μητέρα της 39χρονης αγκάλιασε σφιχτά την κόρη της, που είδε για πρώτη φορά μετά το σοκαριστικό περιστατικό στην Κωνσταντινούπολη, που συγκλόνισε όλον τον κόσμο.
Μόλις κατέβηκε από το ασθενοφόρο, έστειλε μήνυμα προς όλους ότι είναι καλά και παρέλαβε την ανθοδέσμη από τη μητέρα της που δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της.
Η 39χρονη που τραυματίστηκε εξετάζεται αυτήν την ώρα από ορθοπεδικό ώστε να εκτιμηθεί η κατάσταση του ποδιού της και θα κριθεί αν χρειάζεται να χειρουργηθεί.
Όπως φαίνεται οι απάτες δεν έχουν τέλος, αφού οι επιτήδειοι βρίσκουν συνεχώς νέους τρόπους για να κλέψουν ανυποψίαστους πολίτες. Αυτή τη φορά έστειλαν email δήθεν από τα ΕΛΤΑ Πόρτα -Πόρτα.
Ομολογουμένως το παρακάτω email που στέλνουν μαζικά σε πολίτες οι απατεώνες, είναι αρκετά καλογραμμένο ενώ ακόμα και το email του αποστολέα με την πρώτη ματιά κάποιος να μην καταλάβει ότι πρόκειται για νέα απάτη.
Συγκεκριμένα το email που έχει σταλεί το μήνυμα είναι το «courier-elta.gr @mobifonesms. com», με την πρώτη ματιά αν κάποιος δεν παρατηρήσει το δέυτερο μέρος του email ίσως και να πιστέψει ότι του έχει έρθει όντως μήνυμα από τα ΕΛΤΑ courier.
Το μήνυμα γράφει:
«Το πακέτο σας φτάνει στα ΕΛΤΑ αύριο
Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι λάβαμε τα στοιχεία αποστολής σας για το πακέτο
UPS 1Z7824730327165040 και θα παραδοθεί στα Ελληνικά Ταχυδρομεία στην Αθήνα για εθνική παράδοση αύριο.
Το πακέτο σας θα αποθηκευτεί στο ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΛΟΓΗΣ ΑΘΗΝΩΝ μέχρι να επιβεβαιώσετε τα στοιχεία σας:
Επιβεβαιώστε την παράδοση
Λάβετε υπόψη ότι έχετε μόνο 3 ημέρες δωρεάν αποθήκευσης και στη συνέχεια θα χρεωθείτε με επιπλέον € 1,49 για κάθε ημέρα αποθήκευσης.
Μετάδοση πακέτου
Βάρος: 2,8 kg
Mitropoleos 2, Athina, 105 63»
Όπως θα δείτε και στην εικόνα, στο τέλος του email χρησιμοποιούν τα πραγματικά στοιχεία της επιχείρησης. Ενώ προσπαθούν να σας κάνουν να «τσιμπήσετε» και να κλικάρετε το «Επιβεβαιώστε την παράδοση» , καθώς πιο κάτω αναφέρουν δήθεν χρέωση 1,49 ευρώ την ημέρα. Προφανώς αν επισκεφτείτε το σύνδεσμο θα υποκλέψουν τα στοιχεία σας και έτσι θα πέσετε θύμα απάτης.
Πάντα σε αυτού του είδους τα μηνύματα κοιτάτε προσεκτικά το email του αποστολέα, και αν ακόμα έχετε και κάποια παραγγελία από την συγκεκριμένη εταιρεία, αμέσως να επικοινωνήσετε μαζί τους. Σε καμία περίπτωση δεν δίνετε τα στοιχεία σας σε κάποια τυχαία link που μπορεί να σας στείλουν απατεώνες.
Συναγερμός έχει σημάνει στους κόλπους του ΝΑΤΟ μετά τις πληροφορίες πως δύο (πιθανότατα ρωσικοί) πύραυλοι έπεσαν εντός του εδάφους της Πολωνίας με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο άνθρωποι
«Αδέσποτοι» πύραυλοι που φέρονται να προέρχονται από τους Ρώσους έπεσαν σε χωριό της Πολωνίας σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ. Παράλληλα, υπάρχουν αναφορές για δύο θανάτους, ενώ αναφέρεται ότι ο Πολωνός πρωθυπουργός Ματέους Μοραβιέφσκι κάλεσε έκτακτη συνάντηση «εθνικής ασφάλειας και άμυνας» χωρίς να αναφέρεται ο λόγος. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, οι δύο πύραυλοι έπεσαν στο χωριό Πρεβόμντοφ, στα σύνορα Πολωνίας και Ουκρανίας, σκοτώνοντας δύο Πολωνούς πολίτες.
Premier @MorawieckiM zwołał w trybie pilnym Komitet Rady Ministrów do spraw Bezpieczeństwa Narodowego i spraw Obronnych.
Δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί εάν οι πύραυλοι προσγειώθηκαν ως αποτέλεσμα του μαζικού βομβαρδισμού της Ρωσίας κατά των ουκρανικών πόλεων νωρίτερα σήμερα, όπου εκτοξεύτηκαν πάνω από 100 πύραυλοι. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, οι πύραυλοι πιθανότατα είχαν στόχο το Λβιβ, 100 χιλιόμετρα περίπου από τα σύνορα, όμως «έχασαν τον προσανατολισμό τους» και χτύπησαν το χωριό που βρίσκεται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τα ουκρανικά εδάφη. Σύμφωνα με εκπρόσωπο των αμερικανικών υπηρεσιών, οι πύραυλοι όντως πέρασαν μέσα στο «μέλος του ΝΑΤΟ την Πολωνία, σκοτώνοντας δύο ανθρώπους». Αξίζει να σημειωθεί πως η Ρωσία έχει εξαπολύσει μαζική επίθεση με πυραύλους σήμερα στην Ουκρανία, προκαλώντας προβλήματα στην ηλεκτροδότηση ακόμη και στη Μολδαβία.
Οι ένοπλες δυνάμεις της Πολωνίας βρίσκονται σε επιφυλακή με το πολωνικό χωριό να βρίσκεται μόλις 10 χλμ. από τα σύνορα με την Ουκρανία. Η Πολεμική Αεροπορία της Πολωνίας εκτόξευσε μαχητικά αεροσκάφη από το αεροδρόμιο στο Tomaszów Lubelski ενώ ο στρατός και η εισαγγελία έφτασαν στο αγρόκτημα όπου έπεσαν οι πύραυλοι. Να σημειωθεί ότι η Πολωνία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αυτό μπορεί να σηματοδοτήσει εξελίξεις. Πάντως, σύμφωνα με το Associated Press, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες επιβεβαιώνουν ότι οι πύραυλοι είναι ρωσικοί.
Στην εντατική νοσηλεύεται ο Ηλίας Μαμαλάκης. Τα δημόσια μηνύματα και η έκκλησή του.
Στην εντατική του κρατικού νοσοκομείου Λευκωσίας στην Κύπρο νοσηλεύεται ο αγαπημένος μάγειρας, Ηλίας Μαμαλάκης, σύμφωνα με ανάρτηση που έκανε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook.
«Από την εντατική του κρατικού νοσοκομείου Λευκωσίας τους χαιρετισμούς μου. Πάω καλά. Οι Κύπριοι είναι πολύ μπροστά στο ΕΣΥ. Ταχύτατοι αποτελεσματικοί», έγραψε χαρακτηριστικά.
Σε νέα ανάρτηση που έκανε, ο κ. Μαμαλάκης σημειώνει ότι «είναι πολύ καλύτερα», ενώ ζητά να μην του στέλνουν μηνύματα, καθώς «τον δυσκολεύουν».
Έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Μπογονικολός, αθλητικός συντάκτης επί σειρά ετών στην Πελοπόννησο.
Πιο φτωχή είναι η αθλητική δημοσιογραφική οικογένεια, καθώς έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Νίκος Μπογονικολός στα 70 του χρόνια.
Αθλητικός συντάκτης αρχικά στην εφημερίδα Ημέρα και στη συνέχεια επί σειρά ετών στην Πάτρα Σπορ και στην Πελοπόννησο απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε πριν από μερικά χρόνια.
Στα νεανικά του χρόνια είχε αγωνιστεί στα τμήματα υποδομής της Παναχαϊκής και το δέσιμο του με την ομάδα παρέμενε ιδιαίτερο.
Ο Νίκος Μπογονικολός σύμφωνα με πληροφορίες αισθάνθηκε ξαφνική αδιαθεσία και κατέρρευσε ενώ περπατούσε στην οδό Αλαμάνας στα Ζαρουχλέικα.
Κλήθηκε το ΕΚΑΒ που έφθασε στο σημείο και τον παρέλαβε χωρίς τις αισθήσεις του. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγ. Ανδρέας όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του. Αναμένεται η νεκροψία-νεκροτομή για να διακριβωθούν τα αίτια του θανάτου του.
Σε μία σπουδαία ενέργεια αποφάσισε να προχωρήσει μία δασκάλα από το Μιζούρι στην προσπάθειά της να βοηθήσει μία 9χρονη μαθήτριά της.
Συγκεκριμένα η δασκάλα Brittany Perschbacher γνώρισε την μαθήτρια Hayley Justason μέσω διαδικτυακής εκπαίδευσης. «Θα έκανα τα πάντα για να βοηθήσω τους μαθητές μου, ότι περνάει από το χέρι μου! Η Hayley με χρειαζόταν, οπότε εδώ είμαι» ανέφερε η δασκάλα και πρόσθεσε: «Δεν θέλω ούτε να σκέπτομαι το ενδεχόμενο να μην ήταν ανάμεσά μας, μου ραγίζει την καρδιά».
Δασκάλα βοηθά 9χρονη μαθήτρια της δωρίζοντας κάθε μήνα πλάσμα
Σύμφωνα με μια σελίδα του GoFundMe που δημιουργήθηκε για λογαριασμό της Hayley, το κορίτσι γεννήθηκε με δύο τρύπες στην καρδιά της, οι οποίες οδήγησαν σε πολυάριθμες επιπλοκές στην υγεία της και 15 χειρουργικές επεμβάσεις μέχρι τώρα.
Σήμερα, βρίσκεται σε λίστα δωρεάς οργάνων, ελπίζοντας να λάβει νέο συκώτι, νεφρό και καρδιά. Τότε η δασκάλα της έμαθε πως με τη δωρεά πλάσματος θα μπορούσε να παρατείνει – και ενδεχομένως να σώσει – τη ζωή κάποιου.
Όταν έμαθε για την 9χρονη μαθήτρια, περνούσε μιάμιση ώρα κάθε μήνα δίνοντας πλάσμα για να την κρατήσει στη ζωή. «Αφού είμαι συμβατή δότρια πλάσματος, ίσως μπορώ να δωρίσω και το νεφρό μου στην Hayley» λέει η δασκάλα. Για την οικογένεια του 9χρονου κοριτσιού, η προσφορά της Brittany Perschbacher σημαίνει πάρα πολλά. «Ποτέ δεν θα υπάρχουν αρκετά λόγια για να πούμε ευχαριστώ», ανέφερε η μητέρα του κοριτσιού.
