Στην εντατική του κρατικού νοσοκομείου Λευκωσίας στην Κύπρο νοσηλεύτηκε ο αγαπημένος μάγειρας, Ηλίας Μαμαλάκης, σύμφωνα με ανάρτηση που έκανε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook.
«Από την εντατική του κρατικού νοσοκομείου Λευκωσίας τους χαιρετισμούς μου. Πάω καλά. Οι Κύπριοι είναι πολύ μπροστά στο ΕΣΥ. Ταχύτατοι αποτελεσματικοί», έγραψε χαρακτηριστικά.
Σε νέα ανάρτηση που έκανε, ο κ. Μαμαλάκης σημειώνει ότι «είναι πολύ καλύτερα», ενώ ζητά να μην του στέλνουν μηνύματα, καθώς «τον δυσκολεύουν».
Εκτός εντατικής βρίσκεται πλέον ο Ηλίας Μαμαλάκης, αφού -σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες-, ο ίδιος παρουσιάζει βελτίωση με την υγεία του.
Υπενθυμίζεται ότι ο αγαπημένος μάγειρας εισήχθη στην εντατική του κρατικού νοσοκομείου Λευκωσίας, μετά από ξαφνική αδιαθεσία.
Πριν λίγες ώρες, ο Ηλίας Μαμαλάκης, ανήρτησε στο Facebook ένα βίντεο με γλυκίσματα, δημιουργώντας αισιοδοξία για την πορεία της υγείας του.
Σύμφωνα με την εκπομπή “Breakfast@Star” ο Ηλίας Μαμαλάκης βγήκε από την εντατική. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο ίδιος βρισκόταν στη Λευκωσία για επαγγελματικές υποχρεώσεις, όταν χρειάστηκε να διακομιστεί στο νοσοκομείο και να εισαχθεί στη μονάδα εντατικής θεραπείας λόγω τροφικής δηλητηρίασης.
Στα κείμενα της Νεοελληνικής Γλώσσας της Α’ Γυμνασίου θα… διδάσκεται από εδώ και πέρα ο Νίκος Γκάλης.
Ο Νίκος Γκάλης είναι αυτός που έφερε το μπάσκετ στην Ελλάδα και αποτέλεσε έμπνευση για χιλιάδες παιδιά, όντας ένα από τα σύμβολα του ελληνικού αθλητισμού.
Και από εδώ και πέρα θα είναι και μάθημα στο σχολείο και συγκεκριμένα στα κείμενα Νεοελληνικής Γλώσσας της Α’ Γυμνασίου, αφού γίνεται ξεχωριστή αναφορά στο πρόσωπό του.
Το συγκεκριμένο κείμενο έχει τίτλο «Ο μικρόσωμος θεός» και αναφέρεται στο Ευρωμπάσκετ 1987, όταν ο Γκάλης με τις εκπληκτικές εμφανίσεις του οδήγησε, έχοντας και τη βοήθεια των συμπαικτών του, την Ελλάδα στην κορυφή της Ευρώπης.
Όσο για το τι αναφέρεται στο σχετικό κείμενο; Η απάντηση στις παρακάτω γραμμές…
«Από τις μέρες όμως του ’87 και μετά το μπάσκετ αναδείχθηκε σε εθνικό μας άθλημα. Η εθνική μας ομάδα πρώτη στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Δεν λησμονώ το παρελθόν, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς όλα άλλαξαν εκείνον τον Ιούνιο του 1987. Το είχαμε ανάγκη να πανηγυρίσουμε; Άλλη μία τεχνική του συστήματος να αποπροσανατολίσει από τα μεγάλα και σοβαρά; Τίποτε ή και όλα αυτά μαζί;
Ναι, αλλά τη διαφορά την έκανε ο τρόπος. Αυτός που ανέτρεπε κάθε τεχνοκρατικό προγραμματισμό μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, κάθε έλεγχο και καθιστούσε τις μαγικές ενέργειες του Νίκου Γκάλη σε τέχνη του απρόβλεπτου.
Αλλά αυτό θαρρώ πως πέτυχε ο μικρόσωμος 13ος Έλληνας Θεός, έτσι τον αποκάλεσαν με την γνωστή υπερβολική διάθεση που διακρίνει τους αθλητικούς συντάκτες. Ο Νίκος Γκάλης που ήρθε να μας γεμίσει αυτοπεποίθηση. Να μας διδάξει πως όταν κάνεις τρόπο ζωής κάτι που αγαπάς και που χρειάζεται θυσίες και επιμονή –πείσμα και εμμονές θα συμπλήρωνα, όλα μπορούν να συμβούν. Προφανώς μία σειρά πολύ σημαντικών συμπατριωτών μας σε διάφορους τομείς έχουν προσφέρει τα ανάλογα, αλλά πώς να το κάνουμε το θέαμα, ο αθλητισμός, αποτυπώνει με μεγαλύτερη ευγλωττία από τον καθημερινό μόχθο και την επιστήμη, την επιτυχία.
Τον Νίκο Γκάλη τον χαρακτήρισαν κορυφαίο Έλληνα αθλητή όλων των εποχών, τον ανήγαγαν σε σύμβολο, τον αμφισβήτησαν, τον πολέμησαν. Σίγουρα πάντως έχει καταγραφεί στη συλλογική μας μνήμη η μορφή του να παλεύει στον αέρα με θηριώδεις αντιπάλους.
Και λες και ήξερε τους μηχανισμούς της μυθοποίησης ο ίδιος, που δεν τους ήξερε, δεν μίλησε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια που έπαιξε μπάσκετ ή που αποτραβήχτηκε για τον εαυτό του. Μιλούσαν οι άλλοι γι’ αυτόν. Και διαβάσαμε κείμενα σχεδόν λογοτεχνικά από δημοσιογράφους που αναγκάστηκαν να στραφούν στη λογοτεχνία για να περιγράψουν τις χορευτικές του πιρουέτες στον αέρα, τις ηρωικές και ευφάνταστες επελάσεις του».
Σε άσχημη ψυχολογική και σωματική κατάσταση παραμένει η 34χρονη που δέχθηκε άγρια επίθεση από σκυλιά στον εργασιακό της χώρο στην Καλαμάτα.
Οι πληγές της αργούν να επουλωθούν, καθώς τα τραύματα στο σώμα της είναι σοβαρά, η ψυχολογία της είναι κακή ενώ τα σκυλιά συνεχίζουν να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα στο προαύλιο του εργοστασίου.
«Παίρνω δύναμη από τα παιδιά μου και τον άντρα μου. Οι πληγές μου θα πάρουν χρόνο για να επουλωθούν ενώ τα δάχτυλα των ποδιών μου, δεν τα αισθάνομαι, είναι μουδιασμένα. Είναι δύσκολη η κατάστασή μου, κλαίω συνέχεια και φοβάμαι πολύ. Τα σκυλιά από ό,τι μαθαίνω συνεχίζουν να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα και η κατάσταση εκεί είναι σαν να μην συνέβη ποτέ αυτό το περιστατικό σε μένα που κινδύνεψα να χασω τη ζωή μου. Πηγαίνω συνέχεια στους γιατρούς, προσπαθώ να ξεπεράσω το σοκ, αλλά είναι πολύ δύσκολο. Δεν έχω ξαναπάει στη δουλειά, είμαι άνεργη και δεν έχω το κουράγιο να ξαναπεράσω εκείνη την πόρτα του εργοστασίου» λέει στο protothema.gr η Αγάπη Κωστέα.
34χρονη: «Με κατασπάραξαν, φοβήθηκα για τη ζωή μου»
Τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε όταν δέχθηκε επίθεση από αγέλη σκυλιών στην Καλαμάτα είχε περιγράψει στο protothema.gr η 34χρονη μητέρα δύο παιδιών, Αγάπη Κωστέα.
«Με κατασπάραξαν κυριολεκτικά. Έχω ράμματα στο σώμα μου, πληγές και αφόρητους πόνους. Δεν μπορώ να συνέλθω από το σοκ που έχω υποστεί, κλαίω και προσπαθώ να βρω την δύναμη να γυρίσω σπίτι μου, στα παιδάκια μου. Θέλω να τα αγκαλιάσω και δεν μπορώ, πονάω, έχω πληγές παντού. Δεν θέλω να με δουν σε αυτή την κατάσταση και τα στεναχωρήσω, θέλω να τις κρύψω τις πληγές μου» έλεγε στο protothema.gr κλαίγοντας η 34χρονη και συνεχίζει:
«Ούρλιαζα από τους πόνους την ώρα που με δάγκωναν. Δεν ήταν κανείς εκεί για να με ακούσει και να με βοηθήσει αμέσως. Όταν πάρκαρα το αμάξι μου και μπήκα μέσα στο προαύλιο του εργοστασίου έτρεξαν κατά πάνω μου αδέσποτα σκυλιά κι άρχισαν να με τραβάνε και να με δαγκώνουν. Με τραβούσαν από τα παπούτσια, τις κάλτσες, τα ρούχα, ούρλιαζα και γάβγιζαν αλλά δεν μπορούσε να με ακούσει κανείς. Φοβήθηκα για τη ζωή μου, είχα κουλουριαστεί και αυτά με κατασπάραζαν. Ώσπου κάποια στιγμή δύο κοπέλες από το εργοστάσιο με είδαν και έτρεξαν να βοηθήσουν. Αυτές με πήγαν στο νοσοκομείο με το αμάξι. Ήμουν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση κι όταν ήρθε ο άντρας μου στο νοσοκομείο και είδε τις πληγές μου, σοκαρίστηκε κι αυτός».
«Δεν περίμενα να μου συμβεί αυτό το κακό. Ήταν η τρίτη μέρα στη νέα μου εργασία, τα σκυλιά αυτά είναι αδέσποτα και κυκλοφορούν μέσα στο εργοστάσιο, είναι επιθετικά αλλά κανείς δεν μιλάει. Φοβήθηκα πάρα πολύ για τη ζωή μου, δεν μπορώ να το πιστέψω ότι γλίτωσα. Παρακαλάω το Θεό να γυρίσω σπίτι, κοντά στα παιδιά μου» καταλήγει στο protothema.gr η 34χρονη μητέρα.
Καλεσμένος στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη βρέθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 16/11 ο Σταύρος Σβήγκος.
Ο ηθοποιός, ο οποίος τη φετινή τηλεοπτική σεζόν πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά του Open “Έρωτας φυγάς” μίλησε για πολλά από εκείνα τον προβληματίζουν σχετικά με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία ορισμένα θέματα και έφερε ως παράδειγμα τον θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ.
«Βλέπουμε για τη βασίλισσα της Αγγλίας και στεναχωριόμαστε. Πόσους ανθρώπους έφαγε αυτή η βασίλισσα με τις υπογραφές της; Δεν έχω δει ένα αφιέρωμα για τη σκοτεινή της πλευρά. Και δε με νοιάζει τι κάνει με τον εγγονό της όταν δεν έχω να φάω. Αυτό θέλω να πω…» είπε χαρακτηριστικά ο Σταύρος Σβήγκος.
Η απίστευτη ιστορία του 43χρονου που χώρισε τη σύντροφο του μετά από 18 μήνες σχέσης όταν έμαθε ότι είχε άλλου πέντε συντρόφους.
Η Έμιλι Χορν και οι επτά γάμοι της
Πίστευε ότι είχε βρει την γυναίκα της ζωής του, όμως εκείνη άλλαζε τους συζύγους σαν τα πουκάμισα.
Ένας άντρας στη Βρετανία πίστευε ότι είχε βρει τον μεγάλο έρωτα της ζωής του, αλλά ήρθε η μέρα που ανακάλυψε ότι η γυναίκα με την οποία ήταν μαζί, είχε πέντε συζύγους και έναν ακόμα εραστή.
Ο 43χρονος Γουέιν Χάρπερ είχε σχέση 18 μήνες με την Έμιλι Χορν όταν ανακάλυψε ότι του έκρυβε τους άλλους έξι συντρόφους της.
Σαν να μην έφτανε αυτό, όταν ο 43χρονος έβαλε τέλος στη σχέση, η πρώην σύντροφός του παντρεύτηκε άλλους δύο άντρες. Έτσι έφτασε συνολικά στους επτά γάμους.
Η γνωριμία του πρώην ζευγαριού
Ο Γουέιν Χάρπερ και η Έμιλι Χορν γνωρίστηκαν σε ένα νοσοκομείο. Εκείνος είχε νοσηλευτεί έπειτα από ατύχημα με ποδήλατο, ενώ εκείνη ανάρρωνε από μια επέμβαση που είχε υποβληθεί.
Αφού ήταν για περισσότερο από έναν χρόνο μαζί, την κατηγόρησε ότι τον απατούσε και έτσι τερμάτισε τη σχέση τους. «Χώρισα μαζί της διότι έμαθα ότι με απατούσε. Ήμουν μαζί της 18 μήνες και η σχέση μας δεν είχε αίσιο τέλος. Δεν έχω τίποτα από αυτήν, ούτε φωτογραφίες, ούτε τίποτα. Ήμουν σύντροφός της και όχι σύζυγος αλλά εκείνη την περίοδο είχε πέντε συζύγους», είπε στη Sun.
Η ιστορία με τους συζύγους της Χορν ξεκίνησε το 1996 όταν ήταν μόλις 18 ετών. Τότε έκανε τον πρώτο της γάμο. Έναν χρόνο μετά έκανε τον δεύτερο γάμο, χρησιμοποιώντας ψεύτικο όνομα. Ακολούθησε ένας ακόμα γάμος, ενώ ο τέταρτος ήρθε όσο ήταν ακόμα αρραβωνιασμένη.
Το 2001 ενεπλάκη η αστυνομία καθώς ειδοποιήθηκε για διγαμία. Κάτι που δεν την πτόησε αφού το 2007 παντρεύτηκε ξανά. Στον τελευταίο της σύζυγο ομολόγησε για τους άλλους γάμους της με τον δικό τους. Το 2010 παραλίγο να παντρευτεί για ακόμα μια φορά.
Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν έγινε, καθώς έφυγε για την Αμερική προκειμένου να παντρευτεί έναν αστυνομικό που τον είχε γνωρίσει στο διαδίκτυο. Όμως ούτε και αυτή η σχέση στέριωσε και το 2011 παντρεύτηκε για έβδομη φορά στη Σκωτία. Η Χορν που πλέον έχει αλλάξει νόμιμα το όνομά της σε Μαξίν, καταδικάστηκε το 2012 σε 12μηνη κοινοτική εργασία.
Η ιστορία με τους γάμους της Έμιλι Χορν έχει καταγραφεί σε μια εκπομπή του Channel 5 που ονομάζεται «The Bigamist Bride: My Five Husbands».
Την πρώτη της επίσημη εμφάνιση σε πασαρέλα έκανε το βράδυ της Τρίτης 15 Νοεμβρίου η Νεφέλη Λιβιεράτου, η μία από τις δύο κόρες του Λάμπη Λιβιεράτου και της Εύης Αδάμ. Μάλιστα, στην ίδια πασαρέλα περπάτησε μαζί με τη μαμά της, η οποία υπήρξε διάσημο μοντέλο των 90’s.
Η 22χρονη Νεφέλη που έχει πάρει το πτυχίο της από το τμήμα Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο του Bath περπάτησε στην 31 AXDW και στην επίδειξη της γνωστής σχεδιάστριας μόδας Kathy Heyndels, δίπλα στην πανέμορφη μαμά της.
Η Νεφέλη περπάτησε με άνεση στην πασαρέλα φορώντας ένα νυφικό με ανοιχτή πλάτη και ουρά.
Η Εύη Αδάμ ήταν πανέμορφη με μάξι φόρεμα με ραντάκι και μεγάλο σκίσιμο.
Σε δηλώσεις ωστόσο που έκανε στην κάμερα της εκπομπής “Πρωινό μας” η όμορφη Νεφέλη Λιβιεράτου δήλωσε πως δεν την ενδιαφέρει καθόλου να ασχοληθεί με το μόντελινγκ μιας και τα δικά της σχέδια είναι άλλα, ενώ όπως είπε τα ταλέντα των γονιών της τα έχει κληρονομήσει όλα η αδελφή της Δανάη.
“Είναι μια τρομερή ευκαιρία αν και δε συγκρίνομαι με τη μητέρα μου. Έρχομαι ερασιτεχνικά ξεκάθαρα. Δεν ασχολούμαι με τον χώρο αλλά είναι τιμή μου προφανώς να είμαι με την μαμά μου. Εγώ ονειρεύομαι να γίνω CEO κάπου. Δε θα ήθελα να κάνω τα βήματα που έχει κάνει η μητέρα μου στο μόντελινγκ. Την καλλιτεχνική φλέβα των γονιών μου την έχει πάρει η αδερφή μου” δήλωσε η Νεφέλη Λιβιεράτου λίγο πριν περπατήσει για πρώτη φορά στην πασαρέλα.
Η Εύη Αδάμ μίλησε και εκείνη για τα πρώτα βήματα της κόρης της στην πασαρέλα.
Μια μέρα νωρίτερα μαμά και κόρη είχαν εμφανιστεί μαζί σε κοσμικό event. Μάλιστα οι δυο τους υιοθέτησαν ένα matchy matchy στυλ.
Πιο συγκεκριμένα διάλεξαν ένα μονόχρωμο τοπ με λαιμόκοψη ζιβάγκο. Η Εύη Αδάμ το ταίριαξε με ένα χακί baggy παντελόνι και μποτάκια. Η Νεφέλη διάλεξε ένα cropped τοπ και πόνταρε σε ένα τζιν παντελόνι σε ίσια γραμμή. Ολοκλήρωσε το στυλ της με άνετα sneakers.
Η Θεοφανία Παπαθωμά, την οποία φέτος βλέπουμε στη σειρά του Mega, Μαύρο Ρόδο, μίλησε στο περιοδικό ΟΚ! και στον Αλέξανδρο Ράπτη για τη διατροφή που ακολουθεί εδώ και χρόνια και όπως εξηγεί, την έχει βοηθήσει να χάασει βάρος.
Συγκεκριμένα, όπως εξήγησε, ακολουθεί την Πυθαγόρεια διατροφή, όχι μόνο η ίδια, αλλά και η οικογένειά της. Όπως τονίζει, η ηθοποιός με τη συγκεκριμένη διατροφή, “έχει σωθεί”, ενώ αδυνατίζει συνέχεια.
“Ακολουθούμε οικογενειακώς χορτοφαγική διατροφή πολλά χρόνια. Η δική μου τον τελευταίο χρόνο είναι λίγο πιο συγκεκριμένη. Ακολουθώ την πυθαγόρεια διατροφή και έχω σωθεί. Νιώθω όμορφα, έχω φουλ ενέργεια, αδυνατίζω συνέχεια. Πραγματικά, είμαι ευγνώμων για αυτή τη διατροφή”, εξήγησε χαρακτηριστικά η Θεοφανία Παπαθωμά.
Τι είναι η Πυθαγόρειος διατροφή;
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η ηθοποιός αναφέρεται δημοσίως στη διατροφή που ακολουθεί. Είχε μιλήσει και πριν λίγο καιρό στην εκπομπή «Mega Καλημέρα».
Τι είναι, όμως, η Πυθαγόρειος διατροφή;
Πήρε το όνομά της από τον Πυθαγόρα, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος γνωστός vegetarian, καθώς γύρω στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. διατύπωσε μια θεωρία που βασιζόταν στην αποφυγή του κρέατος. Αρχικά η διατροφή αυτή εξέφραζε μια ηθική αντίληψη κατά των θυσιών ζώων αποκηρύσσοντας το κρέας και τα ψάρια δια παντός.
Η δίαιτα που ακολουθούσε ο Πυθαγόρας περιλάμβανε φρούτα, λαχανικά, δημητριακά, και ελάχιστα γαλακτοκομικά. Κι εννοείται καθόλου κρέας.
Στην Πυθαγόρεια διατροφή τα τρόφιμα που πρωταγωνιστούν είναι μεταξύ άλλων:
Τα κόκκινα Φασόλια που βοηθούν στη διατήρηση της καλής λειτουργίας των νεφρών
Τα καρύδια που διατηρούν τον εγκέφαλο σε εγρήγορση
Το καρότο μιας και είναι πλούσιο σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικά με το βάρος της.
Το σέλινο το οποίο βοηθά στην διατήρηση της καλής κατάστασης των οστών
Τα σύκα που βοηθούν στην σωστή λειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος
Τα μανιτάρια τα οποία είναι πλούσια σε βιταμίνη D
Τα κρεμμύδια, ιδανικά για αποτοξίνωση
Και το σκόρδο που συμβάλλει στην απομάκρυνση των ελευθέρων ριζών από τα κύτταρα.
Ένοχη για υπεξαίρεση ποσού 320.000 ευρώ από τα ταμεία της ΔΟΥ Κιλκίς κρίθηκε πρώην εφοριακός.
Η υπόθεση αφορούσε το διάστημα 2011-13, όταν η κατηγορούμενη (συνταξιούχος πλέον), υπηρετούσε ως προϊσταμένη του Τμήματος Εσόδων της συγκεκριμένης εφορίας.
Σύμφωνα με την εκπομπή Live News η πρώην εφοριακός καταδικάστηκε σε εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης 6 ετών.
Το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης την έκρινε ένοχη, σε δεύτερο βαθμό, για υπεξαίρεση και πλαστογραφία, αναγνωρίζοντάς της τα ελαφρυντικά του πρότερου έντιμου βίου και της ειλικρινούς μεταμέλειας.
Οι δικαστές αποφάσισαν να μετατρέψουν την ποινή προς 3 ευρώ ημερησίως. Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 9 ετών. Τότε είχε αφεθεί ελεύθερη, υπό όρους, ενόψει της δίκης στο Εφετείο.
Τώρα, όπως ανέφεραν οι ίδιες πληροφορίες, η ίδια καλείται να πληρώσει 13.000 ευρώ.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, η κατηγορούμενη πλαστογραφούσε τα διπλότυπα είσπραξης τύπου Α’, παραπλανώντας τους φορολογούμενους που πλήρωναν τα ποσά.
Αλλά καθώς, οι φορολογούμενοι έπαιρναν κανονικά στα χέρια τους το σχετικό νόμιμο παραστατικό, η ίδια παρακρατούσε τα χρηματικά ποσά, μη εισάγοντας αυτά στη δημόσια διαχείριση, ενώ εμφάνιζε το σχετικό διπλότυπο στη λίστα των ανεπικύρωτων.
«Προέβαινε αυθαίρετα σε ακύρωση “κλάδεμα” των ανεπικύρωτων διπλοτύπων στη διαδικασία του κλεισίματος του συστήματος TAXISNET ώστε να μην γίνεται αντιληπτή η έλλειψη των σχετικών χρηματικών ποσών και συνεπώς η τελούμενη υπεξαίρεση», περιγράφεται στο βούλευμα, με το οποίο είχε παραπεμφθεί σε δίκη.
Στην απολογία της, η ίδια αποδέχθηκε ένα μικρό μέρος της υπεξαίρεσης, αποδίδοντας την εμπλοκή της σε σκευωρία των συναδέλφων της, ενώ διά του συνηγόρου της ανέφερε ότι προέβη σε ενέργειες για την επιστροφή των χρημάτων που εμφανίζονταν ως προϊόν υπεξαίρεσης.
Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Μαρτίου 2011. Ήταν μια βροχερή μέρα και ο Μέριλ Τζένκινς ήταν βυθισμένος στις σκέψεις του έχοντας χάσει τη σύζυγό του μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο. Λίγο ο μουντός καιρός εκείνο το ψυχρό ανοιξιάτικο πρωινό, λίγο η βαριά διάθεση από τη μεγάλη απώλεια που είχε βιώσει, και ο Μέριλ ένιωσε την ανάγκη να αναζητήσει τις… ρίζες του.
Γεννημένος πριν από 68 χρόνια, σε ένα μικρό ορεινό χωριό, ο Μέριλ βρέθηκε λίγες μέρες μετά τη γέννησή του παρατημένος στα σκαλιά μιας εκκλησίας, της Παναγίας της Παντάνασσας. Μοναδικό στοιχείο ταυτότητας, ένα χειρόγραφο σημείωμα που έγραφε: «…είναι βαφτισμένος, τον λένε Μήτσο».
Ήταν στις 25 Νοεμβρίου, στις 6 το απόγευμα όταν βρέθηκε και μεταφέρθηκε στο Ορφανοτροφείο της Πάτρας, από όπου τον υιοθέτησε ένα ζευγάρι Αμερικανών όταν ήταν 11 μηνών, βάζοντάς τον σε μια νέα πορεία ζωής, πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που είδε το πρώτο φως της μέρας.
Ο Μήτσος, που στη συνέχεια πήρε το όνομα Μέριλ Τζένκινς (Merrill Jenkins), έλαβε πολλή αγάπη από τους θετούς του γονείς και μεγάλωσε αμέριμνος κάνοντας ποδήλατο και παίζοντας ατέλειωτες ώρες με τα παιδιά της γειτονιάς του στο Cedar Hill (Τσένταρ Χιλ), μια μικρή πόλη κοντά στο Saint Louis (Σαιντ Λούις), στο Μιζούρι των ΗΠΑ.
Έκανε τη δική του οικογένεια και παρόλο που πάντα ήξερε πως ήταν υιοθετημένος και είναι Έλληνας δεν είχε νιώσει ποτέ την ανάγκη να βρει τη βιολογική του οικογένεια ώς εκείνο το πρωινό, που άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας του. Αυτό που τον έφερε μια δεκαετία και πλέον μετά να γιορτάζει τα εξηκοστά όγδοα γενέθλιά του, για πρώτη φορά με την ελληνική του οικογένεια, σ΄ ένα πάρτι έκπληξη για τον ίδιο!
Ο Μέριλ Τζένκινς στα σκαλιά της εκκλησίας όπου είχε βρεθεί παρατημένος δεκαετίες νωρίτερα (The Eftychia Project)Η αναζήτηση κράτησε μια δεκαετία
«Εκείνο το πρωινό καθόμουν μπροστά στον υπολογιστή και αποφάσισα να πληκτρολογήσω “ορφανοτροφείο Πάτρας”, αναζητώντας πληροφορίες. Το είχα ξανακάνει 2-3 φορές στο παρελθόν, χωρίς να προκύψει κάτι ενδιαφέρον.
Αυτή τη φορά, στη λίστα των αποτελεσμάτων εμφανίστηκε ένα άρθρο των New York Times από το 1996, που μιλούσε για τα “κλεμμένα” παιδιά του ορφανοτροφείου της Πάτρας. Δεν είχα ακούσει ποτέ τίποτα γι’ αυτό. Διάβασα το άρθρο απνευστί, μένοντας με ανοιχτό το στόμα… Αισθάνθηκα την ανάγκη να αρχίσω να ερευνώ το παρελθόν μου και να δω τι μπορώ να βρω.
Πήγα στο υπόγειο και αναζήτησα τον φάκελο της υιοθεσίας μου, που είχαν κρατήσει οι γονείς μου, και πέρασα την υπόλοιπη μέρα μου μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή», εξιστορεί ο Μέριλ, ο οποίος ήρθε αμέσως σε επαφή με μια οργάνωση στην Ελλάδα για να τον βοηθήσει στην έρευνά του, ενώ παράλληλα αναζήτησε τον φάκελο με τα στοιχεία του στα αρχεία της αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας των ΗΠΑ.
«Ήλπιζα ότι θα βρω στοιχεία σε αυτό τον φάκελο αλλά δυστυχώς δεν υπήρχαν άλλες πληροφορίες ή ονόματα», λέει και ανατρέχοντας στο παρελθόν θυμάται πως πάντα γνώριζε ότι ήταν υιοθετημένος. «Στη δευτέρα δημοτικού είπα στη δασκάλα μου ότι είμαι υιοθετημένος. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς μου το είπαν οι γονείς μου, αλλά ήξερα πάντα πως είμαι υιοθετημένος και ότι είμαι Έλληνας. Ήμουν, μάλιστα, πολύ υπερήφανος που είμαι Έλληνας, αν και τότε δεν ήξερα τι ακριβώς σημαίνει αυτό».
Δυο χρόνια αργότερα, το 2013, αποφάσισε να κάνει ένα DNA τεστ στο Ancestry, αλλά το μόνο που κατάφερε να εντοπίσει ήταν κάποια πολύ μακρινά του ξαδέλφια. Και παρότι πέρασαν αρκετά χρόνια, δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια και το 2018 αποφάσισε ν’ ανεβάσει τα στοιχεία του και σε άλλους σχετικούς ιστότοπους, όπως το My Heritage, για να δει αν μπορεί να βρει κάτι περισσότερο.
Ήταν τότε που η Ευτυχία Νούλα (Λίντα Κάρολ Φόρρεστ), η δραστήρια πρόεδρος του «The Eftychia Project» (σ.σ. ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που από το 2019 βοηθάει ελληνικής καταγωγής παιδιά υιοθετημένα στις ΗΠΑ να βρουν τις ρίζες τους) και στενή φίλη του Μέριλ, τον συμβούλεψε να κάνει ένα ακόμη τεστ DNA, αυτή τη φορά στο 23andme, το οποίο και τον οδήγησε στο να βρει έναν πρώτο του ξάδελφο.
Ήταν τότε που για πρώτη φορά ένιωσε πως το τόσο μπλεγμένο κουβάρι της σύντομης ζωής του στην Ελλάδα άρχισε να ξετυλίγεται… «Τα αποτελέσματα βγήκαν έναν μήνα μετά και κατά τύχη η Ευτυχία ήταν στο σπίτι μου εκείνο το Σάββατο, όταν γύρω στο μεσημέρι άνοιξα τον υπολογιστή μου και βρέθηκα μπροστά στην οθόνη να κοιτώ ένα email από το 23andme, χωρίς να μπορώ να πιστέψω αυτό που έβλεπα», θυμάται. Ο ξάδελφός του έμενε στο Μόντρεαλ του Καναδά αλλά για κακή τύχη του Μέριλ, ο πατέρας του, με τον οποίο φαίνεται πως είχαν δεσμούς αίματος, είχε φύγει από τη ζωή…
Η επικοινωνία μαζί του «ξεθώριασε» σιγά σιγά, αλλά όχι και η ελπίδα πως θα βρει τελικά τη βιολογική του οικογένεια. Και είχε δίκιο! Μια από τις αναζητήσεις τον έφερε σε επαφή με μια γυναίκα που ζούσε σε κοντινή απόσταση από τον ίδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο σύζυγος της οποίας φαίνεται πως ήταν ξάδελφος του Μέριλ. Ο Στιβ είχε καταγωγή από τη Δροσιά, μια μικρή τοπική κοινότητα στον ευρύτερο δήμο Ερυμάνθου, στην Αχαΐα, κι ήταν αυτό το στοιχείο τελικά που «ξεκλείδωσε» τον γρίφο της ιστορίας του Μέριλ.
Θέλοντας να βοηθήσει τον φίλο της, η Ευτυχία, μαζί με τη Μαρία, εθελόντρια στο «The Eftychia Project», βρέθηκαν στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη στο καφενείο της Δροσιάς να πίνουν καφέ και ν’ απαντούν στις επίμονες ερωτήσεις ενός ηλικιωμένου για το τι τις φέρνει στο χωριό.
«Η Δροσιά είναι ένα μικρό ορεινό χωριό στην Τριταία. Δεν είναι πέρασμα, όταν κάποιος πάει εκεί, πάει για κάποιον λόγο. Γι αυτό και μας ρώτησε ο άνθρωπος: τι είστε εσείς ρε κορίτσια;», περιγράφει με γλαφυρό τρόπο η Μαρία. Του απάντησαν, λοιπόν, πως έχουν έρθει από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να δουν το χωριό ενός φίλου τους.
«Μας ρώτησε το όνομά του, του απαντήσαμε και από εκεί και πέρα μας είπε τα πάντα!», λέει με ενθουσιασμό, εξηγώντας πως για καλή τους τύχη όλη η οικογένεια (από την πλευρά του πατέρα) ζει στην Πάτρα, ενώ μια από τις ξαδέλφες του έχει ταβέρνα στα Βραχναίικα.
«Πήγαμε στην ταβέρνα και εκεί έπρεπε να πούμε την αλήθεια. Της εξηγούμε ποιοι είμαστε, τι κάνουμε και αν μπορεί να συζητήσει με τις θείες και τους θείους της να δεχτούν να κάνουν τεστ DNA. Η κοπέλα σοκαρίστηκε καθώς δεν είχε ακούσει ποτέ κάτι σχετικό. Κάποια στιγμή, μάλιστα, δάκρυσε», εξηγεί η Ευτυχία που θυμάται σαν σήμερα τη μέρα που τα ξαδέλφια του Μέριλ έκαναν το τεστ και βγήκαν τα αποτελέσματα. «Άρχισαν να λένε “είναι δικός μας, είναι αδελφός μας” και να ρωτούν με αγωνία πότε θα έρθει στην Ελλάδα!», τονίζει η Ευτυχία -επίσης υιοθετημένη στις ΗΠΑ- που εδώ και χρόνια απολαμβάνει την αγάπη και τη θαλπωρή της δικής της βιολογικής οικογένειας.
Ο Μέριλ ήρθε στην Ελλάδα για να συναντηθεί με τα ξαδέλφια του στις 31 Οκτωβρίου, με την Ευτυχία να τον υποδέχεται στο αεροδρόμιο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόταν τη χώρα σε αναζήτηση της βιολογικής του οικογένειας, ενώ δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο, αλλά και μια εμφάνιση στην εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη «Φως στο Τούνελ» μπορεί να έκαναν το τηλέφωνό του να χτυπά συνέχεια από ανθρώπους που πίστευαν πως είχαν κάποια συγγένεια μαζί του, αλλά δυστυχώς δεν είχαν αποτέλεσμα.
Το 2018, μάλιστα, ο Μέριλ και η Ευτυχία είχαν επισκεφθεί τον ιερέα της Παναγίας Παντάνασσας στην Πάτρα καθώς πίστευαν τότε ότι στα σκαλιά εκείνης της εκκλησίας είχε βρεθεί ως εγκαταλελειμμένο βρέφος. Η Ευτυχία δεν ξεχνά τη συγκίνηση που βίωσαν, όταν ο ιερέας καλούσε τους πιστούς στη λειτουργία της Μεγάλης Παρασκευής να βοηθήσουν τον Μέριλ να βρει την οικογένειά του, ωστόσο στο κάλεσμα του ιερέα η απάντηση ήταν η σιωπή.
Μια σιωπή που η Ευτυχία κατάλαβε αργότερα πού οφειλόταν, αφού κατά την επίσκεψή της στη Δροσιά ανακάλυψε ότι η Παναγιά Παντάνασσα που αναφερόταν στην καταγραφή της αστυνομίας για τη μέρα που βρέθηκε ο μικρός Μήτσος ήταν αυτή του μικρού ορεινού χωριού και όχι της Πάτρας
Η υποδοχή που γέμισε την ψυχή του
Μια μέρα μετά την άφιξή του στην Ελλάδα, ο Μέριλ περιστοιχιζόταν από δεκάδες μέλη της ευρύτερης βιολογικής του οικογένειας (ξαδέλφια και τα παιδιά τους κυρίως), που οργάνωσαν ένα μεγάλο πάρτι υποδοχής σε εστιατόριο της Πάτρας για να υποδεχθούν τον δικό τους άνθρωπο και να τον «πνίξουν» στα λουλούδια, τις αγκαλιές και τα φιλιά.
«Την πρώτη φορά που τους συνάντησα στην ταβέρνα στην Πάτρα, ήταν κάτι ξεχωριστό. Η αγάπη που μου έδειξαν ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Οι Έλληνες είναι πολύ θερμοί, ιδίως με την οικογένειά τους. Ένιωσα αμέσως ότι είχα επιστρέψει στο σπίτι μου. Είναι όλοι υπέροχοι», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Μέριλ, με έκδηλη τη συγκίνηση στη φωνή.
«Ορισμένα από τα υιοθετημένα παιδιά στην Αμερική που ψάχνουν την οικογένειά τους στην Ελλάδα αναζητούν αυτή ακριβώς τη ζεστασιά που ίσως να τους έλειψε. Εγώ ήμουν από τους τυχερούς. Δεν μου έλειπε κάτι πριν, αλλά το να βρω την ελληνική οικογένειά μου είναι κάτι εκπληκτικό. Ήταν σαν ένα bonus από τη ζωή!», τονίζει.
Η επιστροφή στη Δροσιά και ο πατέρας που πέθανε άκληρος
Μια από τις πιο φορτισμένες συναισθηματικά στιγμές αυτού του ταξιδιού του Μέριλ ήταν η επιστροφή στο χωριό του. «Είχα δει πώς είναι η Δροσιά στο street view της google αλλά ήταν άλλο πράγμα να βλέπεις το χωριό από κοντά, γνωρίζοντας τους δεσμούς που έχεις μαζί του. Λατρεύω το ορεινό τοπίο και κοιτώντας τα σπίτια και τον περιβάλλοντα χώρο σκεφτόμουν πώς θα ήταν αν είχα μείνει εκεί. Μου άρεσε πολύ η αίσθηση του “ανήκειν” που ένιωσα φτάνοντας σ’ αυτόν τον τόπο», αφηγείται.
Μπορεί η επιστροφή στο χωριό να ήταν φορτισμένη συναισθηματικά, αλλά ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι μέσα του είναι το να γνωρίζει πως ο πατέρας του πέθανε χωρίς να έχει κάνει άλλα παιδιά και χωρίς να γνωρίζει τη δική του ύπαρξη. «Προφανώς ο πατέρας του ήταν εργένης, δεν έμαθε ποτέ ότι άφησε κάποια κοπέλα έγκυο, παντρεύτηκε, δεν έκανε παιδιά και πέθανε χωρίς να ξέρει ότι κάπου στις Ηνωμένες Πολιτείες ζει ο βιολογικός του γιος. Είχε, μάλιστα, πολλά ανίψια, τα οποία και λάτρευε», εξηγεί η Μαρία.
Η «Eftychia» που έφερε την ευτυχία
Παρά το γεγονός ότι έχει βοηθήσει σε διάφορες επανενώσεις, η Ευτυχία Νούλα κάθε φορά νιώθει την ίδια συγκίνηση. Μάλιστα, αυτή τη φορά, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, βίωσε στον υπέρτατο βαθμό την αγάπη με την οποία περιέβαλε τον Μέριλ η οικογένειά του.
«Μια από τις στιγμές που μου έμεινε πολύ έντονα χαραγμένη στο μυαλό μου ήταν όταν ένα από τα ξαδέλφια του, που έμαθε κάποια αγγλικά για να μπορέσει να επικοινωνήσει μαζί του, τον αγκάλιασε και του είπε: I love you, cousin! (σ’ αγαπώ, ξάδελφε!). Ήταν πολύ όμορφο και κάθε φορά που το φέρνω στο μυαλό μου, δακρύζω».
Αδύναμη να περιγράψει τα συναισθήματα που βίωσε και η ίδια ώσπου να ευοδωθεί η όλη προσπάθεια, δηλώνει και η Μαρία. «Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι ένας άνθρωπος που ψάχνει τόσα χρόνια, με ελάχιστα στοιχεία, τελικά βρίσκει την οικογένειά του και τον αγκαλιάζουν με τόση αγάπη. Δεν περιγράφεται το συναίσθημα», τονίζει, εξηγώντας πως και στην οικογένεια του συντρόφου της έχουν χαθεί κατά τον ίδιο τρόπο δυο αδέλφια. «Νιώθω πως υπάρχει ελπίδα να βρούμε κι εμείς τα αγαπημένα μας πρόσωπα», λέει.
Όσο για τον Μέριλ, στο μεγάλο πάρτι που έκανε για να αποχαιρετήσει την οικογένειά του στην Ελλάδα, τους είπε ότι ανυπομονεί να επιστρέψει το Πάσχα για να γιορτάσουν όλοι μαζί στο σπίτι του πατέρα του, στο χωριό!
Η Κάτια Δανδουλάκη έχει μιλήσει ελάχιστες φορές για τον εαυτό της και τη ζωή της, οπότε στις περιπτώσεις, όπου το έκανε, είχε αρκετά ενδιαφέροντα να πει.Η ίδια, εξομολογούμενη πολλά εσχάτως για την πορεία της, είχε αναφερθεί στο λόγο, που τελικά δεν έκανε ποτέ παιδιά, εξηγώντας το πόσο το επιθυμούσε μαζί με τον Μάριο Πλωρίτη, που δυστυχώς δε βρίσκεται πια εν ζωή, χωρίς τελικά να τα καταφέρει.
Η εξομολόγηση της ηθοποιού για το παιδί που δεν έκανε
«Ήθελα πάρα πολύ να κάνω παιδί. Δεν ήταν επιλογή μου, ήταν επιλογή των συνθηκών. Το ήθελα πάρα πολύ, γιατί ο Μάριος Πλωρίτης ήταν ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο που θα ήθελα με αυτόν να έχω παιδί. Δεν ήθελα ένα παιδί γενικώς. Ήθελα ένα παιδί με αυτόν τον άντρα. Όταν λοιπόν δεν μπόρεσα να το έχω…
Υπήρξε εγκυμοσύνη, αλλά αυτά είναι πολύ λεπτά πράγματα. Είναι και θέμα τύχης. Καμιά φορά το άγχος δεν σε αφήνει να το κάνεις. Από την άλλη ίσως το κάρμα μου ήταν να μην έχω παιδί. Δεν αισθάνομαι ελλιπής χωρίς αυτό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό» είχε πει χαρακτηριστικά η ηθοποιός.
