Όταν έφτανε η ώρα να παίξει η σειρά Candy Candy στην τηλεόραση, οι δρόμοι ερήμωναν. Τα κορίτσια, αλλά και τα αγόρια, άφηναν το παιχνίδι στα στενά και συνωνστίζονταν μπροστά στην τηλεόραση. Το κομμάτι των τίτλων έπαιζε και είχε μια γλυκιά, ρομαντική μελαγχολία η οποία άγγιζε τις κοριτσίστικες καρδιές μας. Κάποιες από εμάς ταυτιζόμασταν με την Candy. Kάποιες κλαίγαμε. Κάποιες προσπαθούσαμε να ανέβουμε στα δέντρα όπως εκείνη. Κάποιες αναζητούσαμε το μεγάλο έρωτα όπως τον βρήκε εκείνη στο πρόσωπο του πρίγκιπα του λόφου που έπαιζε γκάιντα.

Aπό το 1986, η ιστορία της Candy, κυκλοφόρησε και σε περιοδικό, το οποίο ολοκλήρωσε όπως όπως την ιστορία μέσα σε περίπου 125 τεύχη, αφού στην πραγματικότητα, η ιστορία της Κάντυ, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, λόγω διαμάχης των δημιουργών της. Ωστόσο γαλούχησε μια ολόκληρη γενιά κοριτσιών τα οποία διδαχθήκαμε πολλά και σημαντικά από κείνη, τα οποία συνειδητοποιήσαμε κυρίως όταν πέρασαν τα χρόνια μέσα από την ίδια τη ζωή.

Ποια ήταν όμως η Candy Candy;

To κατάξανθο αγοροκόριτσo με τις πολλές φακίδες, αφέθηκε στο ορφανοτροφείο της κυρίας Pony και έκανε μια καλή φίλη, τη ντροπαλή Annie.Η Annie υιοθετήθηκε από μια πλούσια οικογένεια, η Candy όμως ήταν πολύ ατίθαση και δεν την υιοθέτησαν. Κάποια στιγμή, η τύχη της ήταν να βρεθεί να κάνει την… υπηρέτρια στα δυο κακομαθημένα παιδιά μιας άλλης πλούσιας οικογένειας, τον Neil και την Elisa, τα οποία έκαναν τη ζωή της κόλαση. Παρόλα αυτά η Candy είχε τόσο καλή ψυχή που παρόλα τα προβλήματα στη ζωή της έκανε φίλους εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν άντρες. Πάμε να δούμε τους άντρες με τους οποίους μεγαλώσαμε όλες εμείς που παρακολουθήσαμε αυτή τη σειρά, η οποία έβγαινε και σε περιοδικό τη δεκαετία του 1980.

Αntony Brown

Ο πρώτος μεγάλος έρωτας της Candy, ήταν αριστοκράτης, καλός, όμορφος, ευγενής, καλλιεργούσε τριαντάφυλλα και έκανε ιππασία. Δυστυχώς όπως όλα τα ωραία πράγματα κράτησε λίγο, αφού σκοτώθηκε πέφτοντας από το άλογό του. Ο θάνατός του σημάδεψε την Candy αλλά και όλες εμάς, που καταλάβαμε πως οι τέλειοι άντρες είναι τόσο δύσκολο να βρεθούν και τόσο εύκολο να χαθούν…

Terrence Grandchester

Αυτός ο ένας. Ο πλούσιος, ο απροσάρμοστος, ο επαναστάτης, ο ωραίος, ο μυστήριος, που της πήρε τα μυαλά, που την έκανε να κλάψει, να υποφέρει, να πέσει στα πατώματα και της πρόσφερε μεγάλες συγκινήσεις όπως αυτή του πρώτου της φιλιού. Κάποια στιγμή, ο «τρομοκράτης» με την ευγενική καταγωγή, έγινε ή έστω προσπάθησε να γίνει ηθοποιός και όταν έπαιξε στο θέατρο εκείνη έτρεχε να τον δει κρεμασμένη (στην κυριολεξία) από τους πολυελαίους. Όλες την πατήσαμε με έναν τέτοιο τύπο κάποια στιγμή που είχε το ταλέντο να μας προσφέρει την ευτυχία και τη δυστυχία σχεδόν ταυτόχρονα, χωρίς να ξέρουμε γιατί τον λατρεύουμε ούτε πώς θα πάψουμε. Αυτός λοιπόν, ο Terence της καθεμίας από εμάς, μας μαθαίνει πως στη ζωή αγαπάμε πάντα τον λάθος άνθρωπο.

Stear Cornwell

Ο πανέξυπνος Stear ήταν ο άνθρωπος που πάντα βρισκόταν στο πλευρό της Candy και έλυνε κάθε της πρόβλημα, αλλά σαν φίλος. ‘Ηταν αυτό το καλό παιδί που έχουμε όλες πάντα δίπλα μας, αλλά καμμία από εμάς δεν τον θέλει για σχέση παρά μόνο για κολλητό. Ήταν το λεγόμενο «καλό παιδί» που το μόνο που θέλουμε τελικά από αυτόν είναι η παρέα του και τον κερνάμε μια πάστα. Κοινώς αντιπροσώπευε τον τύπο που μένει για πάντα στο friendzone μας. Άσε που και η εμφάνισή του δεν τον βοηθούσε και πολύ για να τον ερωτευτεί κάποια. Παρόλα αυτά, ο Stear θα γίνει κάποια στιγμή, όπως και στη σειρά, ο καλός σύντροφος που κάποια λίγο πιο χαμηλών τόνων και λίγο πιο μέτριας εμφάνισης κοπέλα θα τον αγαπήσει και θα περάσει τη ζωή της μαζί του. Όχι όμως η Candy. Τελικά ο Stear  σκοτώθηκε αφού μέσα σε όλα πήγε και να πολεμήσει στον Α Παγκόσμιο πόλεμο.

Αrchie Cornwell

Ο ωραίος της παρέας. Ο Άρτσι είναι ο τύπος που γουστάρει την Κάντυ, αλλά δε γουστάρει καμμία περισσότερο από τον εαυτό του. Επομένως, όταν συνειδητοποιεί ότι η Κάντυ δεν ψήνεται, το παίρνει απόφαση και συνεχίζει να τη βρίσκει με τον καθρέφτη του μέχρι που τα βρίσκει με την Άννι, η οποία τον ερωτεύεται τρελά και τον θαυμάζει αδιάκοπα, αυτό ακριβώς δηλαδή που θέλει σα γνήσιος νάρκισσος. Σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να πούμε πως ήταν ένας επιφανειακός τύπος όπως οι περισσότεροι που θα γνωρίσεις σε αυτή τη ζωή γι αυτό και επιβίωσε ώς το τέλος αλώβητος από τα πάντα και βασικά, ευτυχισμένος.

Albert

Ο Άλμπερτ είχε δυο πρόσωπα και δυο ζωές. Το ένα ήταν αυτό που είχε γνωρίσει η μικρή Candy, ενός μποέμ τύπου που αγαπούσε τα ζώα κι έκανε άστατη ζωή. Το άλλο ήταν ότι τελικά ο “θείος Albert” ήταν ο επικεφαλής της πλούσιας ευρύτερης οικογένειας στην οποία άνηκαν και υπάκουαν όλοι οι από πάνω, έλυνε και έδενε και δεν είχε τι να κάνει με τα λεφτά του, γι αυτό και γυρνούσε τον κόσμο προσφέροντας εθελοντική εργασία ή κάνοντας φιλανθρωπίες ανά την υφήλιο. Ήταν ο άντρας που η μικρή Candy είχε ονομάσει «Ο πρίγκιπας του λόφου» όταν τον είχε δει να παίζει γκάιντα στο αγαπημένο της μέρος κοντά στο ορφανοτροφείο. Ο Αlbert, ήταν ο άντρας σταθμός-σωτήρας-άπιαστο όνειρο στη ζωή της και μάλλον ένας τέτοιος υπάρχει εκεί έξω για όλες μας κάποια στιγμή.