Με μία σφαίρα στο κεφάλι, λόγω του οικονομικού αδιεξόδου που αντιμετώπιζε, έβαλε τέλος στη ζωή του το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης 10 Απριλίου 2015, ο 43χρονος επιχειρηματίας Θεόδωρος Ευαγγελόπουλος, πρώην σύζυγος της ηθοποιού Σοφίας Μουτίδου και πατέρας της 6χρονης κόρης της.

Συντετριμμένη η γνωστή ηθοποιός, που ενημερώθηκε για το τραγικό περιστατικό λίγο μετά τις 4.00 το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης, έσπευσε στο μαγαζί με την επωνυμία Στάση 70 στην οδό Πατησίων, που διατηρούσε ο πρώην σύζυγός της. Εκεί, στο υπόγειο του καφέ-ζαχαροπλαστείου στην καρδιά της Αθήνας (στο ύψος του Πεδίου του Αρεως) ο 43χρονος άφησε την τελευταία πνοή του, βυθίζοντας στο πένθος τους συγγενείς και τους φίλους του και αφήνοντας ορφανή την 6χρονη κόρη του Δήμητρα.

Τον άτυχο άνδρα, που κατά πληροφορίες είχαν πνίξει τα χρέη, εντόπισε νεκρό ο συνέταιρός του, ο οποίος μάταια τον αναζητούσε. Σε κατάσταση σοκ η Σοφία Μουτίδου έδειχνε ότι αδυνατούσε να πιστέψει την τραγωδία. Με τον πρώην σύζυγό της διατηρούσε άριστες σχέσεις, όπως αποδεικνύεται και από τις φωτογραφίες που ανέβαζαν μέχρι πρόσφατα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Από τις τελευταίες κοινές εικόνες τους ήταν και εκείνη της Πρωτοχρονιάς, με τους τρεις τους (μαζί με την κόρη τους) να ποζάρουν χαμογελαστοί και να δέχονται ευχές από φίλους. Οσο ήταν παντρεμένοι, ο Θεόδωρος Ευαγγελόπουλος και η Σοφία Μουτίδου έμεναν στην πλατεία Αμερικής.

Ο 43χρονος καταγόταν από την Κοζάνη και το μαγαζί του ήταν γνωστό για τα τρίγωνα Πανοράματος και τα γλυκά Θεσσαλονίκης. Ηταν επίσης στέκι για πολλούς συναδέλφους της ηθοποιού από το θέατρο και την τηλεόραση. Αλλωστε στη σελίδα της καφετέριας στο facebook πολλοί είναι εκείνοι που έχουν φωτογραφηθεί με τον ιδιοκτήτη. Ανάμεσά τους ο Γιάννης Μποσταντζόγλου, ο Αλέξης Γεωργούλης, ο Πάνος Μουζουράκης και ο Χρήστος Φερεντίνος.

Στο υπόγειο Η αποκάλυψη της αυτοχειρίας έγινε όταν ο συνέταιρος του 43χρονου κατέβηκε στην αποθήκη που βρίσκεται στο υπόγειο και στη συνέχεια στην τουαλέτα, όπου αντίκρισε τον επιχειρηματία μέσα σε μια λίμνη αίματος. Στο σημείο κλήθηκε η Αστυνομία που απέκλεισε τον χώρο μέχρι να μεταβούν κλιμάκιο της Ασφάλειας Αθηνών και ιατροδικαστής. Σύμφωνα με πληροφορίες, έφερε τραύμα στο κεφάλι, ενώ δίπλα στα πόδια του βρέθηκαν ένα πιστόλι και ένας κάλυκας, τα οποία περισυνελέγησαν για να εξεταστούν από τα Εγκληματολογικά Εργαστήρια της Αστυνομίας. Από τις πρώτες καταθέσεις που έλαβαν οι Αρχές προκύπτει ότι ο Θεόδωρος Ευαγγελόπουλος είχε περιέλθει σε οικονομικό αδιέξοδο. Η είδηση έχει πέσει σαν βόμβα στη γειτονιά της Πατησίων, με τους ιδιοκτήτες των διπλανών καταστημάτων που γνώριζαν τον αυτόχειρα να κάνουν λόγο για έναν άριστο και ευγενικό επαγγελματία.

Ο πρώην άντρας μου ήταν ο πιο άπιστος άντρας που έχω γνωρίσει ποτέ μου. Με απατούσε όταν είχαμε ακόμα σχέση, με απατούσε όταν ήμασταν και παντρεμένοι. Έπρεπε να τον είχα χωρίσει από την πρώτη φορά που το αντιλήφθηκα, αλλά υπήρξα πολύ ερωτευμένη μαζί του και έκατσα γιατί πίστευα ότι με τον έρωτά μου θα μπορούσα να τον αλλάξω και να τον κάνω πιστό. Άδικος κόπος.

Στο τέλος με εγκατέλειψε με ένα αγοράκι 3 ετών και έφυγε με μία από τις ερωμένες του. Η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα ποτέ να φτάσει σε αυτό το σημείο. Είχε γκόμενες αλλά μέχρι εκεί. Στο σπίτι του τουλάχιστον και στις υποχρεώσεις του ήταν πάντα συνεπής. Ειδικά με το παιδί. Από τότε που μας εγκατέλειψε δεν έχει πάρει ούτε ένα τηλέφωνο να μάθει τί κάνει.

Και τώρα πάμε στο άλλο μέρος της ιστορίας που λέγεται νονός του γιου μου. Όταν με τον πρώην άντρα μου κάναμε το παιδί μας είπε να το βαφτίσει ένας φίλος και συνάδελφός του, με τον οποίον είχε πάντοτε καλές σχέσεις αλλά όχι κολλητές. Προσωπικά και δεν το έχω πει ποτέ σε κανέναν, αλλά αυτός ο άντρας μου άρεσε πάντα πολύ. Παντρεμένη όμως και με ένα παιδί έμεινα απλά στο κοίταγμα και δεν μου μπήκαν πότε καν σκέψεις στο μυαλό να κάνω κάτι παραπάνω.

Ο κουμπάρος μας είναι χωρισμένος με ένα παιδάκι 8 ετών και από τότε που γίναμε κουμπάροι ήρθαμε πολύ κοντά. Είναι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας, τίμιος, εργατικός και ευθύς (πώς ήταν ο άντρας μου; Καμία σχέση).

Ήταν ο μόνος που μου συμπαραστάθηκε όταν ο πρώην μου μας παράτησε. Με έπαιρνε και με παίρνει ακόμα τηλέφωνο και με ρωτάει αν μπορεί να με βοηθήσει κάπου και αν χρειάζομαι κάτι. Ομολογώ ότι με έχει καταπλήξει. Τέτοια συμπαράσταση ούτε η ίδια μου η μάνα. Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος χωρίς τη βοήθεια του ίσως και να είχα τρελαθεί.

Τον τελευταίο μήνα έχω παρατηρήσει ότι προσπαθεί να με πλησιάσει ακόμα περισσότερο. Έρχεται συχνά σπίτι, κάθεται μαζί μας, μαγειρεύουμε τρώμε όλοι μαζί και το σημαντικότερο; Το παιδί μου τον λατρεύει. Τον πρώτο καιρό ζητούσε το μπαμπά του επίμονα, αλλά τώρα τελευταία τον αναφέρει σπάνια γιατί είναι φανερό ότι επειδή ο νονός του, του αφιερώνει πολύ χρόνο, αναπληρώνει κατά κάποιο τρόπο το κενό που του άφησε ο πατέρας του.

Θα σας πω την αλήθεια μου, το βράδυ πριν πέσω για ύπνο κάνω σκέψεις πολλές, σκέψεις τρελές. Μόνη μου εγώ, μόνος του και εκείνος γιατί να μην γίνει κάτι μεταξύ μας; Είναι ένας άντρας πανέμορφος που τα βρίσκουμε και σαν χαρακτήρες και πλέον είναι φανερό ότι δεν με κοιτάζει σαν μία απλή κουμπάρα, αλλά κάτι παραπάνω. Γιατί να μην ενώσουμε τις μοναξιές μας και να παντρευτούμε; Έτσι και εγώ θα αποκατασταθώ και το παιδί μου θα αποκτήσει πατέρα.
Τώρα θα μου πείτε ότι είναι ντροπή και ανήθικο να παντρευτώ τον κουμπάρο, μη σας πω και ανίερο αφού είναι πνευματικός πατέρας του παιδιού, αλλά τι πειράζει; Το έψαξα και κώλυμα από την εκκλησία δεν υπάρχει.

Εσείς τι λέτε; Να του κάνω την πρόταση ή θα φύγει και δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ;

Ευτυχία

Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που ο πατέρας όλο έπινε και η μάνα τον έβριζε. Στα 15 μου δέχτηκα να παντρευτώ για να ξεφύγω από αυτήν την κόλαση. Πήρα έναν άντρα 10 χρόνια μεγαλύτερο, έκανα 2 υπέροχα κορίτσια, ο γάμος κράτησε με το ζόρι 7 χρόνια. Με χτύπαγε και με κεράτωνε. Πήγα στους δικούς μου και η μάνα – αν λέγεται μάνα – μου έκλεισε την πόρτα λέγοντας πως δεν μπορούν να με βοηθήσουν.

Ο πατέρας μου δούλευε σε δημόσια υπηρεσία και έπαιρνε 2000 τότε. Έπιασα φίλο για να μπορέσω να φύγω από κει μέσα. Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος με στήριξε. Χώρισα, ταλαιπωρήθηκα πολύ. Ο πρώην με κυνηγούσε πολύ παρόλο που μόλις χωρίσαμε αρραβωνιάστηκε κάποια που την είχε μες στο γάμο μας.

Πέρασαν τα χρόνια, βρήκα τον παιδικό μου έρωτα, τα βρήκαμε, αλλά δεν προχωρήσαμε. Είχε τα κολλήματά του βλέπετε. Πόνεσα πολύ. Χανόταν και ξαναερχόταν. Έβαλα στοπ στην καρδιά και προχώρησα. Παντρεύτηκα από προξενιό έναν καλό άνθρωπο και έχω άλλα δύο παιδιά. Η καρδιά μου πονάει για τα χρόνια που πέρασαν, για τα παιδικά χρόνια που δεν έζησα, τους γονείς μου που τους μιλάω αλλά με κρύα καρδιά.

Δεν ξέρω πλέον τι νιώθω γι’ αυτούς. Πίκρα, οργή. Θα ‘θελα να βρω τη δύναμη να κόψω επαφές μαζί τους, για να βρω την ηρεμία μου. Είμαι 42 χρονών και πονάω τόσο πολύ που δεν ένιωσα ποτέ τη ζεστασιά της οικογένειας και την αγάπη της μάνας…

Ιωάννα

Πηγή: singleparent.gr

Το όνομά Κάρμεν είναι λατινικό και σημαίνει «ποίημα» και είναι γεννημένη στις 17 Ιουνίου του.  Ο πατέρας της ήταν ιταλικής καταγωγής και ήθελε να δώσει στα παιδιά του ωραία ονόματα.

Γράφει η Έπη Τρίμη

Την αδελφή της τη λένε Ροζάρια. Κατάγεται από την Αθήνα και η μητέρα της ήταν από τη Σαντορίνη. Έχει δύο υπέροχα παιδιά τη  Χριστίνα και τον Βίκτωρα Κουλουμπή.

Από μικρή η Κάρμεν έλεγε  ποιήματα και έπαιζε στις θεατρικές παραστάσεις του σχολείου

Οκτώ χρονών πήγαμε στην Κύπρο είχε πει η Κάρμεν Ρουγγέρη. Συνεχίζοντας την αναφορά στην παιδική της ηλικία είχε αναφέρει: “Ο πατέρας μου ήταν καθηγητής και τον είχαν μεταθέσει στην Λευκωσία. Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω θέατρο στο έργο «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι». Έκανα τον καθρέφτη, έναν ρόλο που είχε πολύ τραγούδι. Τραγουδούσα πάντοτε καλά. Η παράσταση αυτή με σημάδεψε. Ήταν η πρώτη μου επαφή με το θέατρο. Από τότε, όποτε γινόταν κάτι θεατρικό στο σχολείο, επεδίωκα να είμαι και εγώ μέσα”.

Μεγάλωσα σε μοναστήρι

Για τα παιδικά της χρόνια σε μοναστήρι είχε πει η Κάρμεν Ρουγγέρη: «Τα πρώτα 4 χρόνια της ζωής μου τα πέρασα σε μοναστήρι της Σαντορίνης με την αδερφή μου, Ροζάρια. Θυμάμαι με αγάπη τις καλόγριες. Φορούσαν πάντα μεγάλα καπέλα και μιλούσαν γαλλικά. Αυτή ήταν και η πρώτη γλώσσα που μίλησα. Η γιαγιά μου, άλλωστε, από την πλευρά του πατέρα μου, ήταν Γαλλίδα και ο παππούς μου Ιταλός. Η μητέρα μου Αγγελική Πίντου ήταν γνήσια Σαντορινιά και καθολική. Το θέμα ήταν πως ο πατέρας μου που μιλούσε και δίδασκε εννέα γλώσσες ως διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου τότε, έπρεπε να ταξιδεύει πολύ. Έτσι αποφάσισαν με τη μητέρα μου να μας βάλουν στις καλόγριες για να μην μας τρέχουν μαζί τους».

Με είχαν δεχθεί στην Ολυμπιακή ως αεροσυνοδό

Η Κάρμεν Ρουγγέρη είχε μιλήσει για το πόσο κοντά έφτασε στο να κάνει καριέρα αεροσυνοδού  έχοντας εξηγήσει: «Με είχαν δεχθεί στην Ολυμπιακή ως αεροσυνοδό και ήμουν έτοιμη να αφήσω μία θέση ρεσεψιονίστ όπου δούλευα μέχρι τότε. Ο εργοδότης μου, όμως, που με εκτιμούσε αφάνταστα με ρώτησε τι μισθό θα έπαιρνα από την Ολυμπιακή και μου έδωσε τα ίδια για να μη φύγω από την επιχείρησή του. Με εκτιμούσε πολύ. Έκανα μάλιστα baby-sitting στα παιδιά του. Μετά αποφάσισα να φοιτήσω σε δραματική σχολή και έτσι έγινα ηθοποιός».

Ποτέ δεν με ενδιέφερε η φήμη

“Ξεκίνησα την καριέρα μου χωρίς ποτέ να φανταστώ ότι στην πορεία θα με απασχολούσε η σκηνοθεσία και η συγγραφή. Ποτέ δεν σκέφτηκα να γίνω ηθοποιός για να αποκτήσω φήμη, ήθελα να γίνω ηθοποιός γιατί ήμουν ευτυχισμένη όταν βρισκόμουν πάνω στη σκηνή. Έτσι, άρχισα να παίρνω μέρος σε διάφορες ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Τελειώνοντας το γυμνάσιο έδωσα εξετάσεις στην Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και πέρασα. Όταν τελείωσα, είχα την τύχη να με διαλέξει ο Δημήτρης Ροντήρης. Ήμουν πραγματικά πολύ τυχερή. Στο ξεκίνημά μου έπαιξα αρχαία τραγωδία στο Ηρώδειο και μάλιστα έναν πρώτο ρόλο. Παράλληλα σπούδαζα κλασικό τραγούδι. Ήθελα να συνδυάσω το τραγούδι με το θέατρο. Ονειρευόμουν να γίνω μια καλή τραγουδίστρια όπερας”, είχε πει η αγαπημένη ηθοποιός.

Η γνωριμία της με τον Ανδρέα Κουλουμπή

Μπήκα στην Λυρική Σκηνή με το σπαθί μου, δίνοντας εξετάσεις σαν μεσόφωνος κι εκεί είχα την ευτυχία να γνωρίσω τον σύζυγό μου, Ανδρέα Κουλουμπή. Πιστεύοντας ότι ένα ζευγάρι δεν πρέπει να είναι στον ίδιο εργασιακό χώρο και έχοντας το προνόμιο του τραγουδιού, μπήκα εύκολα στο Εθνικό Θέατρο, όπου παρέμεινα για πολλά χρόνια. Παράλληλα πήρα μέρος σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, είχε πει η Κάρμεν  Ρουγγέρη.

Το ότι ασχολήθηκα με το Θέατρο για Παιδιά το οφείλω στα παιδιά μου

Είχαν πολλά ερεθίσματα. Δεν τους αρκούσε να παίζουν απλώς μπάλα ή κυνηγητό στην γειτονιά. Σκέφτηκα, λοιπόν, να φτιάξω μια θεατρική ομάδα για να περνάμε όλοι καλά τα Σαββατοκύριακα – τα παιδιά μου, οι φίλοι τους, αλλά και εγώ.

Μάζεψα 30 παιδιά. Τι πιο ωραίο από το να είσαι παιδί και να ασχολείσαι με το θέατρο! Ξεκίνησα να γράφω γιατί δεν υπήρχαν έργα με 30 ρόλους – ήθελα, βλέπετε, να είναι όλα τα παιδιά ευχαριστημένα. Άρχισα να σκηνοθετώ και ξαφνικά ανακάλυψα έναν εαυτό που δεν ήξερα ότι τον έχω. Όλοι μαζί δημιουργήσαμε την θεατρική μας ομάδα, που την ονομάσαμε «Ρακοσυλλέκτες», γιατί μαζεύαμε, στην κυριολεξία, από τα σκουπίδια άχρηστα – για άλλους – αντικείμενα και φτιάχναμε τα σκηνικά μας. Η Χριστίνα, η κόρη μου, που ήταν τότε 10 χρονών βοηθούσε στην κατασκευή των σκηνικών, μαζί φυσικά με όλα τα παιδιά, είχε πει η ηθοποιός.

Τους «Ρακοσυλλέκτες» τους βάζω πάντα πρώτους στο βιογραφικό μου

Η ομάδα θέριεψε, ξεχώρισε, πήρε πολλά βραβεία κι έτσι έδωσε την ευκαιρία σε πολύ κόσμο να δει την δουλειά μας. Κάποια Χριστούγεννα παίξαμε για τα παιδιά του προσωπικού του Εθνικού Θεάτρου. Η παράσταση άρεσε πολύ… Το νέο «κυκλοφόρησε» στους θεατρικούς κύκλους και ο τότε διευθυντής του Ε.Θ. Αλέξης Σολωμός μου ανέθεσε να ανεβάσω δικό μου έργο στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού μας Θεάτρου. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη, που μόλις έγινε διευθυντής ο Νίκος Κούρκουλος μου ανέθεσε τη δημιουργία της Παιδικής Σκηνής του Ε.Θ. «ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΕΚΙ» στο θέατρο Κατίνας Παξινού.

Δύο χρόνια αργότερα μου ζητήθηκε από την Λυρική Σκηνή, όπου τότε ήταν αναπληρωτής διευθυντής ο σύζυγός μου Ανδρέας Κουλουμπής, να δημιουργήσω όπερα για παιδιά, ξεκαθαρίζοντάς μου ότι δεν θα υπήρχε χρηματική αμοιβή. Δέχτηκα… Το ίδιο και κόρη μας Χριστίνα Κουλουμπή, η οποία έκανε τα σκηνικά και τα κοστούμια. Στην αρχή παίζαμε μόνο τα Σαββατοκύριακα. Όταν όμως έγινε διευθυντής ο μαέστρος Λουκάς Καρυτινός, και βλέποντας την επιτυχία, αρχίσαμε να παίζουμε κάθε μέρα. Το θέατρο γέμιζε ασφυκτικά.

Είμαι πολύ περήφανη για τη δουλειά που κάναμε οι συνεργάτες μου κι εγώ στην Λυρική Σκηνή. Στην Ελλάδα η όπερα ήταν πάντα ένα παρεξηγημένο είδος. Τα παιδιά δεν ήξεραν τι είναι όπερα και η μύησή τους στο είδος αυτό ήταν κάτι παραπάνω από σημαντικό. Η Παιδική Σκηνή της Ε.Λ.Σ. ξεπέρασε σε εισπράξεις και εισιτήρια την κεντρική σκηνή της και έδωσε σε χιλιάδες παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν όλους σχεδόν τους μεγάλους κλασικούς συνθέτες της όπερας. (Πιστεύω ότι από τους κλασικούς πρέπει να αρχίζουν τα παιδιά). Τα κλασικά έργα άντεξαν και αντέχουν στον χρόνο, γιατί έχουν αξία και θεωρώ αναγκαίο να φέρνουμε σε επαφή τα παιδιά με ό,τι έχει αξία.

Δυστυχώς ό,τι χτίσαμε επί τόσα χρόνια οι συνεργάτες μου κι εγώ, το 2011 η καινούργια διεύθυνση το γκρέμισε. (Σ’ αυτή τη χώρα πάντα έτσι γίνεται σε όλους τους τομείς). Τι κρίμα!!!

Μια από τις ωραιότερες στιγμές της ζωής μου ήταν οι παραστάσεις που κάναμε για τα παιδιά στο Ηρώδειο

Ήταν μια δική μου ιδέα, γράφει στο βιογραφικό της η Κάρμεν Ρουγγέρη. Πήγα στον τότε διευθυντή , τον Νίκο Κούρκουλο, και του είπα: «Τι θα έλεγες να ανοίξουμε την πόρτα του Ηρωδείου στα παιδιά;». Ενθουσιάστηκε. Το τακτοποίησε αμέσως. Έτσι… με σύνθημα «Ένα Ηρώδειο γεμάτο παιδιά» το σπουδαίο αυτό θέατρο πλημμύρισε από χιλιάδες μικρούς θεατές όλων των ηλικιών. Η χαρά μας ήταν μεγάλη. Έχω ακόμα στ’ αυτιά μου τα λόγια του Ν. Κούρκουλου: «Πού τον έβαλες τόσο κόσμο;». Από τότε και για πολλά χρόνια οι Παιδικές Σκηνές του Ε.Θ. και της Λ.Σ. γέμιζαν το Ηρώδειο με παιδιά που ερχόντουσαν από όλη την Ελλάδα. Το θέατρο ήταν κατάμεστο. Παιδιά και γονείς χειροκροτούσαν όρθιοι στο τέλος κάθε παράστασης. Ήταν ένα θέαμα που σε γέμιζε ευτυχία. Αλλά και εδώ η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη, που δεν μπορούσαν κάποιοι να την αντέξουν. Έτσι, ο καινούργιος διευθυντής του φεστιβάλ, το 2005, κατήργησε όλες τις παραστάσεις που απευθύνονταν σε παιδιά.

«Είμαι ολιγαρκής άνθρωπος, η κρίση δεν με έχει επηρεάσει»

«Είμαι ολιγαρκής άνθρωπος, είχε πει η ηθοποιός. Είναι μια εποχή που πρέπει να βοηθάει ο ένας τον άλλον. Είμαι μέσα σ΄αυτό. Θέλω να είμαι χρήσιμη εκεί που με χρειάζονται. Η κρίση δεν με έχει επηρεάσει σε τίποτα. Μπορεί να μειώθηκαν τα κασέ στην τηλεόραση, να μην παίρνουμε ακόμα τα λεφτά μας, αλλά από τη στιγμή που έχω ένα σπίτι να μπω μέσα, ένα φαγητό να φάω…Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος.»

Δεν είμαι υπερπροστατευτι­κή γιαγιά

Οι γονείς τους έχουν τους δικούς τους τρόπους να τα μεγα­λώνουν, δεν θέλω να τους τον χαλάω, είχε αναφέρει η Κάρμεν. Σίγουρα είναι δύο φορές παιδιά τα εγγόνια. Η σχέση γιαγιάς κι εγγονιών είναι υπέροχη.Οι γονείς τους έχουν τους δικούς τους τρόπους να τα μεγα­λώνουν, δεν θέλω να τους τον χαλάω. Σίγουρα είναι δύο φορές παιδιά τα εγγόνια. Η σχέση γιαγιάς κι εγγονιών είναι υπέροχη.

“Δέκα λεπτά κήρυγμα” – Τη λάτρεψα τη σειρά

Τη λάτρεψα τη σειρά, γιατί με έφερε σε επαφή με τα νιάτα. Με τα εφηβάκια. Ακόμη και τώρα, στο δρόμο με φωνάζουν “Κικίτσα”. Παίρνω πολλές αγκαλιές και μου λένε ότι θα ήθελαν μια γιαγιά σαν κι εμένα. Παρακολουθούν τη σειρά και τα τωρινά παιδιά.

Η σειρά είχε ωραίο κείμενο. Η Ντίνα Παντελέων, που είχε γράψει το σενάριο, ήταν φιλόλογος και είχε και δύο παιδιά στην ηλικία των εφήβων. Ήξερε τι να γράψει. Νομίζω ότι κάθε επεισόδιο, τώρα που το βλέπω, θαρρείς και είναι η πρώτη φορά, έχει κάτι να πει. Δεν έχουμε συχνά τόσο καλοδουλεμένα κείμενα στην τηλεόραση.

Της εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είναι ευτυχισμένη και δημιουργική καθώς είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και μια προσωπικότητα που σπανίζει στις μέρες μας.

Η Σταματίνα Τσιμτσιλή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982 από πατέρα Βοιωτό και μητέρα Θεσσαλονικιά. Τα παιδικά της χρόνια μοιράστηκαν ανάμεσα στη γειτονιά της, στην πλατεία Παπαδιαμάντη στο κέντρο της Αθήνας, και στο μικρό παραλιακό χωριό Ασπροβάλτα, του Νομού Θεσσαλονίκης.

Της Έπη Τρίμη

Φοίτησε στην Ελληνογαλλική Σχολή Saint Joseph, όπου ήταν σημαιοφόρος, και στο 22ο λύκειο της Γκράβας. Από μικρή τής άρεσε να γράφει και να ταξιδεύει με τις σκέψεις και τη φαντασία της. Στα δεκαοκτώ της αποφάσισε ότι ο καλύτερος τρόπος για να εκτονώσει αυτή την αγάπη της ήταν η δημοσιογραφία, κι έτσι γράφτηκε στη Σχολή Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του ΑΝΤ1 όπου και αρίστευσε.

Από το 2001 μέχρι και σήμερα εργάζεται αδιάκοπα στον χώρο των media

Έχει κάνει διεθνές ρεπορτάζ στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV, μουσικό ρεπορτάζ στο MAD, έχει συμμετάσχει κι έχει παρουσιάσει εκπομπές στους τηλεοπτικούς σταθμούς STAR, ALTER, ANT1 και ALPHA, έχει κάνει ραδιόφωνο, έχει δημιουργήσει δύο δικά της blogs, έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα και κείμενα σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ το 2013 επέστρεψε στη Σχολή του ΑΝΤ1 για να διδάξει.

Από το Μάρτιο του 2014 μέχρι σήμερα παρουσιάζει την πρωινή infotainment εκπομπή «Happy Day στον Alpha». Στις 11 Οκτωβρίου 2018 βραβεύτηκε από τη Σχολή Δημοσιογραφίας και Τηλεόρασης New Media Studies by Stamatis Malelis.

Το ΟΛΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ είναι η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια.

Σήμερα αποτελεί μία εκ των πλέον καταξιωμένων παρουσιαστριών στην ελληνική τηλεόραση, ενώ η εμφάνισή της δε θυμίζει σε τίποτα τη Σταματίνα του τότε!

Προσωπική ζωή

Η Σταματίνα Τσιμτσιλή είναι παντρεμένη με τον δικηγόρο Θέμη Σοφό, με τον οποίο έχουν αποκτήσει δύο κόρες. Το ζευγάρι παντρεύτηκε στον Ιερό ναό του Άγιο Σεραφείμ στο κτήμα Νάσιουτζικ  στις 25 Ιουνίου του 2011.

Η Σταματίνα Τσιμτσιλή και ο Θέμης Σοφός μετά από 1,5 χρόνο σχέσης, είχαν ανταλλάξει  όρκους αιώνιας πίστης και αφοσίωσης σε μια ρομαντική τελετή με παρόντες 300 καλεσμένους, μεταξύ συγγενών και φίλων.

Μετά το μυστήριο, που έγινε το 2011 είχε ακολουθήσει γαμήλια δεξίωση, ενώ το ζευγάρι έμεινε το πρώτο βράδυ του γάμου του, στη νυφική σουίτα του κτήματος.

Η παρουσιάστρια είχε πει για τον άντρα της:”Αυτό  που με μαγεύει στον Θέμη είναι η μαεστρία με την οποία ισορροπεί ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική του ζωή. Από τη μια είναι δυναμικός, εκρηκτικός, απόλυτος στη δουλειά του, κι από την άλλη στο σπίτι είναι ο πιο γλυκός, τρυφερός και δοτικός άνθρωπος του κόσμου.

Έχει τρομερή αυτοκυριαρχία, σε αντίθεση μ’ εμένα που, αν δεν είμαι καλά στο γραφείο, τρώγομαι με τα ρούχα μου και στο σπίτι.Ο Θέμης έχει μεγάλη αδυναμία στις κόρες μας. Επειδή τις καθημερινές δεν προλαβαίνει να τις βλέπει όσο θα ήθελε, είναι εκείνος που θα σηκωθεί το βράδυ άμα κλάψουν ή αν ξυπνήσουν, θα τρέξει να τις ταΐσει, να τις κάνει μπάνιο… Ασχολείται πολύ με τις κόρες του κι αφιερώνει σ’ εκείνες όλο τον ελεύθερο χρόνο του, ειδικά τα σαββατοκύριακα.»

Τι ρώτησε στο πρώτο ραντεβού ο Σοφός την Τσιμτσιλή

Στο πρώτο ραντεβού τους όμως πολλά θα μπορούσαν να πάνε στραβά. Γιατί ο Θέμης Σοφός έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο ομιλίας που χρησιμοποίησε και στην παρουσίαση του βιβλίου της και σχολιάστηκε , όχι θετικά. Δε θα πιστεύετε τι ρώτησε τη Σταματίνα όταν βγήκαν έξω για το πρώτο τους ραντεβού!

«Ο Θέμης έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο ομιλίας, ειδικά στο δημόσιο λόγο του. Δε σου κρύβω ότι αυτό το στυλ με είχε ξενίσει στην αρχή της γνωριμίας μας. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο πρώτο μας ραντεβού με είχε ρωτήσει: «Από που είναι η εκ μητρός καταγωγή σου;» Και του απάντησα με γέλια: «Τι εννοείς; Από που είναι η μαμά μου;» είχε πει η Σταματίνα Τσιμτσιλή.

Η ψυχολογική ηλικία είναι η ηλικία που κάποιος αισθάνεται, ενεργεί και συμπεριφέρεται και πολλές φορές δεν είναι ίση με τη βιολογική ηλικία, η οποία είναι η ηλικία από τη γέννηση.

Συνεπώς, η ψυχολογική ηλικία ενός ατόμου μπορεί να υπερβαίνει τη χρονολογική ηλικία του, εάν είναι ώριμος.

Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να είναι συνηθισμένο στην εφηβεία, όταν οι νέοι έφηβοι, που νιώθουν μεγαλύτερης ηλικίας από ό, τι πραγματικά είναι, επιδίδονται σε “περίεργες” συμπεριφορές που είναι χαρακτηριστικές για μεγαλύτερους εφήβους ή και νεαρούς ενήλικες. Φυσικά, μπορεί να ισχύει και το αντίθετο.

Ψυχολογική ηλικία: Εναντίον της Χρονολογικής ηλικίας

Οι ψυχολόγοι έχουν απαξιώσει εδώ και πολύ καιρό την αξία της χρονολογικής ηλικίας ως καίριο παράγοντα στις έρευνές τους. Δεν είναι μια «ανεξάρτητη» μεταβλητή, επειδή δεν μπορεί να ελεγχθεί πειραματικά. Οι ερευνητές δεν μπορούν να πουν σε έναν 30χρονο συμμετέχοντα: «Θα ήθελα να είστε 60 ετών σήμερα για το πείραμά μας στη γήρανση και να έχετε μια πάθηση μεσήλικα». Οι μελέτες σχετικά με τη γήρανση δεν μπορούν ποτέ να είναι πειραματικές. Κυρίως επειδή δεν υπάρχει τρόπος σύγκρισης της «θεραπείας» με την ομάδα ελέγχου. Δεν μπορούν, δηλαδή, να εκχωρήσουν τυχαία συγκεκριμένες παθήσεις σε συγκεκριμένα άτομα. Επομένως, δεν είναι δυνατόν να προσδιορίσουν την αιτία και το αποτέλεσμα.

Διαφορετικά άτομα στην ίδια ηλικιακή ομάδα μπορεί να ενεργούν διαφορετικά, επειδή έχουν διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικό επίπεδο ωριμότητας. Έχουν, επομένως, διαφορετική ψυχολογική ηλικία.

Ψυχολογική ηλικία: Πως μπορεί να κατανεμηθεί

Η ψυχολογική ηλικία μπορεί να κατανεμηθεί σε γνωστική λειτουργία (η ικανότητά σας να μαθαίνετε και να θυμάστε) και συναισθηματική λειτουργία (η ικανότητά σας να διαχειρίζεστε τα συναισθήματά σας).

Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, τείνουν να έχουν περισσότερες δυσκολίες με ορισμένες πτυχές της μνήμης. Οπότε το να διατηρήσουν μια μικρότερη ψυχολογική ηλικία απαιτεί να υπερβούν αυτά τα προβλήματα μνήμης.

Από την άλλη πλευρά, οι ικανότητες των ανθρώπων να διαχειρίζονται αρνητικά συναισθήματα βελτιώνονται όσο μεγαλώνουν. Για να παραμείνετε νεότεροι θα έχετε περισσότερες συναισθηματικές μεταπτώσεις, που μπορούν να κάνουν τη ζωή σας πιο χαοτική.

Σε γενικές γραμμές, όλοι θέλουμε η ψυχολογική ηλικία μας να είναι μικρή, αναφορικά με την μνήμη. Αλλά όταν πρόκειται για τα συναισθήματά μας, είναι πιο αποτελεσματικό να έχουμε μεγαλύτερη ψυχολογική ηλικία.

Ψυχολογική Ηλικία: Το πρόχειρο τεστ για να βρείτε την δική σας

Φυσικά, ένα γρήγορο και διασκεδαστικό τεστ στο διαδίκτυο δεν μπορεί να αποτελέσει κάποιου είδους «διάγνωση» για κάτι που σας συμβαίνει. Όλα αυτά τα τεστ χρησιμεύουν επί της ουσίας απλά και μόνο ως ένας «μπούσουλας» για κάτι που σας απασχολεί, όπως ένα θέμα υγείας, ψυχολογικής και μη.

Το τεστ που ακολουθεί βασίζεται στα χρώματα. Κάντε το και δείτε ποια είναι η Ψυχολογική Ηλικία σας: