Έφυγε το ξημέρωμα σε ηλικία 85 ετών ο αγαπημένος τραγουδιστής Σταμάτης Κόκοτας. Ανάμεσα στις τεράστιες επιτυχίες του ήταν και ένα τραγούδι που ο ίδιος αρχικά δεν ήθελε να πει αλλά τελικά το είπε, κάνοντας συμφωνία να μην ακουστεί στο ραδιόφωνο. Όταν όμως παίχτηκε το συγκεκριμένο τραγούδι έγινε πάταγος και έμεινε σαν ένα από τα ιστορικά κομμάτια του Σταμάτη Κόκοτα.
Στις δεκάξι Μάη μήνα μ’ ένα αμάξι η Μαρίνα
πέρασε από μπροστά μου ειρωνικά,
ξέχασε τα βάσανά μου, πλήγωσε και την καρδιά μου
κι έσβησαν τα όνειρά μου πια τα γλυκά.
……. μου λέει ο Τακης Λαμπρόπουλος : (ιδιοκτητης της Columbia)
– Πάρε τη Μοσχολιού, τον Κόκοτα και τον Λευτέρη Μυτιληναίο και κάνε ένα μεγάλο δίσκο.
Ξεκινάω, λοιπόν, και γράφω τα κομμάτια σε στίχους πάντα του Γιάννη Κιούρκα. Συνεργαζόμουν με το παιδί αυτό γιατί ήμασταν συμμαθητές από το σχολείο στου Ζωγράφου. Από τα 12 κομμάτια έλειπε ένα τραγούδι.
Ερχόταν ο Γιάννης σπίτι μου, γράφαμε, τα πετάγαμε, δεν μας άρεσαν. Και επειδη χρονοτριβούσαμε με παίρνει τηλέφωνο ο Λαμπρόπουλος και μου λέει :
– Κοίτα, επειδή πλησιάζουν οι γιορτές των Χριστουγέννων, μπορεί να σου λείπει ένα κομμάτι αλλά εγώ τα έχω ακούσει τα τραγούδια στο στούντιο και έχω βρει ποια θα είναι τα σουξέ.
Καλώ τον Κιούρκα και του λέω:
– Δεν κάνουμε ένα μοντέρνο κομμάτι για τον Κόκοτα που να μην έχει μπουζούκια μέσα;
Και γράφουμε το κομμάτι «Στις 16 Μάη Μήνα». Έρχεται ο Κόκοτας, του το παίζω για να το μάθει, αλλά εκείνος δεν ξέρει τι ορχήστρα θα κάνω.
Όταν πήγα κι έγραψα με την ορχήστρα στο στούντιο, εκείνος δεν ήταν παρών. Ήρθε εκ των υστέρων για να γράψει τη φωνή. Αυτός νόμιζε ότι θα έβαζα μπουζούκια αλλά εγώ έβαλα 12χορδη κιθάρα και ο ρυθμός ήταν σέικ. Όταν άκουσε την ορχήστρα για να ηχογραφήσει τη φωνή του, μου λέει:
– Τι είν’ αυτά ρε συ; Γιεγιέ μ’ έκανες; Εγώ, με συγχωρείτε, αλλά δεν το λέω το κομμάτι.
– Βρε Σταμάτη, το κομμάτι είναι λίγο μοντέρνο κι εσύ μπορεί να είσαι λαϊκός τραγουδιστής αλλά δεν είσαι και παλιός ρεμπέτης. Είσαι ένας μοντέρνος λαϊκός τραγουδιστής.
– Όχι, δεν το λέω!
Παίρνω τον Λαμπρόπουλο, τον ενημερώνω ότι ο Κόκοτας δεν το λέει το κομμάτι, και μου λέει:
– Δωσ’ τον στο τηλέφωνο.
Του τον δίνω.
– Γιατί δεν το λες το τραγούδι;
– Εδώ πέρα μ’ έκανε γιεγιέ! Ούτε συγκροτήματα θέλω εγώ Τάκη, ούτε τίποτα. Δεν το λέω το κομμάτι!
– Πες το μία κι έξω γιατί θέλουμε να βγάλουμε το δίσκο κι εγώ σου υπόσχομαι ότι δεν θα το βάλω ποτέ στο ραδιόφωνο. Έχω βρει άλλα κομμάτια για το ραδιόφωνο από το δίσκο αυτόν.
Και το λέει ο Κόκοτας μία κι έξω και φεύγει εκνευρισμένος. Ο Λαμπρόπουλος είχε βρει ποια είναι τα τραγούδια και τα κοπάναγε έξι μήνες στο ραδιόφωνο, αλλά δεν γινότανε τίποτα. Ο δίσκος πούλησε 200 κομμάτια το πρώτο εξάμηνο. Του λέει από κάτω η Φεναρέτη, διευθύντρια της αποθήκης του Λαμπρόπουλου, ότι και τα 200 κομμάτια που πουλήθηκαν ήταν χάρη στο τραγούδι «Στις 16 Μάη Μήνα»!
Οπότε παραβιάζει το λόγο του ο Λαμπρόπουλος και βάζει αυτό το κομμάτι στις διαφημίσεις του ραδιοφώνου και πούλησε 70.000 δίσκους στο επόμενο εξάμηνο !!!
Πολύς κόσμος μου λέει ότι εκείνη την εποχή πρέπει να είχα μία φιλενάδα που την λέγανε Μαρίνα. Εγώ δεν είχα καμία σχέση με κάποια Μαρίνα. Οι στίχοι έρχονται από το στιχουργό. Επομένως αν κάποιος είχε σχέση –που δεν είχε- θα έπρεπε να είναι ο στιχουργός και όχι εγώ.
