Το μεσημέρι της Τετάρτης καταγράφηκε στα δελτία συμβάντων της Αστυνομίας ίσως η πιο συγκινητική ιστορία για το 2022, με στελέχη της Άμεσης Δράσης να επαναφέρουν στη ζωή ένα βρέφος μόλις 34 ημερών.
Λίγο πριν από τη μία το μεσημέρι η μητέρα του βρέφους κάλεσε το «100» και ζήτησε απεγνωσμένα βοήθεια, επειδή το μωρό της ούτε ανέπνεε ούτε είχε σφυγμό.
Τυχαία μεταξύ των δύο αστυνομικών, που έφθασαν στο σημείο, ο ένας είχε εκπαιδευτεί σε σεμινάριο ΚΑΡΠΑ για βρέφη. Η μητέρα σαν στήλη άλατος με το παιδί στα χέρια, δεν άφηνε τον αστυνομικό να το αγγίξει, αλλά την κοίταξε στα μάτια και την έπεισε να του το εμπιστευθεί.
Με τα δύο δάκτυλά του έκανε τις θωρακικές πιέσεις, ενώ του έδωσε και την τεχνητή αναπνοή, μέχρι που το βρέφος επανήλθε στη ζωή και άνοιξε τα μάτια. Χωρίς να χάσουν χρόνο μετέφεραν το μωρό στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», όπου οι γιατροί το παρέλαβαν και είπαν πως εάν ο αστυνομικός δεν είχε τη συγκεκριμένη εκπαίδευση το βρέφος θα είχε φύγει από τη ζωή.
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κάποιος την αντίδραση των γονέων, μόλις κατάλαβαν ότι το παιδί αναπνέει και πάλι.
Πολλές φορές στο παρελθόν συνδικαλιστές της Αστυνομίας έχουν προτείνει στην ηγεσία του Σώματος τη διεξαγωγή σεμιναρίων στα στελέχη της Άμεσης Δράσης, τα οποία συχνά φθάνουν πριν από τους διασώστες του ΕΚΑΒ σε περιστατικά, που χρειάζεται η παροχή Α′ Βοηθειών, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχουν διεξαχθεί με μέριμνα της ΕΛ.ΑΣ.
Ιρανή σκακίστρια έλαβε μέρος σε διεθνές τουρνουά χωρίς χιτζάμπ, σύμφωνα με δημοσιεύματα των ΜΜΕ, και φαίνεται πως έγινε η τελευταία σε μια μακρά λίστα γυναικών της χώρας με υψηλή αναγνωρισιμότητα που αψηφούν τους περιορισμούς του καθεστώτος και στέλνουν μήνυμα στο εξωτερικό για όσα συμβαίνουν στο Ιράν που μαστίζεται από διαδηλώσεις και άγρια καταστολή.
Τα ιρανικά ειδησεογραφικά πρακτορεία Khabarvarzeshi και Etemad, σε σχετικά ρεπορτάζ αυτές τις μέρες ανέφεραν ότι η Σάρα Καντέμ αγωνίστηκε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκακιού Rapid and Blitz της FIDE στο Αλμάτι του Καζακστάν, χωρίς χιτζάμπ παρά τους αυστηρούς ενδυματολογικούς κώδικες του Ιράν.
Στις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν η γυναίκα πράγματι εμφανίζεται χωρίς μαντίλα κατά τη διάρκεια του τουρνουά.
Η Khabarvarzeshi δημοσίευσε επίσης μια φωτογραφία της με μαντίλα, χωρίς όμως να πει αν τραβήχτηκε στην ίδια εκδήλωση ενώ δεν υπήρξε κανένα σχόλιο στη σελίδα της Καντέμ στο Instagram σχετικά με το τουρνουά ή τις σχετικές αναφορές. Επίσης δεν απάντησε σε σχετικό αίτημα του Reuters για σχόλιο.
Ο Καντέμ, 25 ετών, γνωστή και ως Σαρασαντάτ Καντεμαλσαριέχ βρίσκεται στην 804η θέση παγκοσμίως, σύμφωνα με τον ιστότοπο της Διεθνούς Σκακιστικής Ομοσπονδίας.
Το Ιράν εδώ και πάνω από 100 ημέρες έχει βυθιστεί στο χάος εξαιτίας των μεγάλων και επίμονων διαδηλώσεων μετά τον θάνατο της 22χρονης Ιρανής Κούρδισσας Μάσα Αμινί που άφησε την τελευταία της πνοή ενώ την υπό την κράτηση από την ”Αστυνομία Ηθών” που την συνέλαβε για ”ακατάλληλη ενδυμασία”. Η κατάσταση όμως έγινε ακόμη πιο εκρηκτική καθώς το καθεστώς στο Ιράν δεν είναι διατεθειμένο να υποχωρήσει και απαντά στις διαμαρτυρίες και στα αιτήματα για σεβασμό των δικαιωμάτων των πολιτών με άγρια καταστολή.
Σημειώνεται πως μέχρι την περασμένη Πέμπτη, σύμφωνα με το ανεξάρτητο πρακτορείο ειδήσεων HRANA, είχαν σκοτωθεί 507 διαδηλωτές στο Ιράν, μεταξύ των οποίων 69 ανήλικοι καθώς και 66 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας. Κρατικοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι μέχρι και 300 σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων μέλη των δυνάμεων ασφαλείας.
Βγάζοντας το χιτζάμπ
Οι διαδηλώσεις σηματοδοτούν μια από τις πιο τολμηρές προκλήσεις για την ηγεσία του Ιράν από την επανάστασή του το 1979 και έχουν προσελκύσει Ιρανούς από όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Οι γυναίκες έπαιξαν εξέχοντα ρόλο, με κινήσεις υψηλού ρίσκου για τις ίδιες όσο και συμβολισμού αφαιρώντας και καίγοντας τις μαντίλες τους ενώ παράλληλα αρκετές ιρανές αθλήτριες έστελναν τα δικά τους μηνύματα συμπαράστασης.
Τον Οκτώβριο, η Ιρανή αθλήτρια αναρρίχησης ορειβάτης Ελνάζ Ρακαμπί διαγωνίστηκε στη Νότια Κορέα χωρίς μαντίλα, λέγοντας αργότερα ότι το έκανε ακούσια. Τον Νοέμβριο, μια Ιρανή τοξότης είπε ότι δεν πρόσεξε ότι της έπεσε η μαντίλα κατά τη διάρκεια τελετής απονομής βραβείων στην Τεχεράνη.
Αυτό το ταξίδι ήταν όνειρο ζωής και στο μεγαλύτερο μέρος του, αξιοποίησα, όσες ευκαιρίες μου εμφανίστηκαν. Δεν έχω συναισθήματα για καμία από αυτές τις γυναίκες, ήταν μόνο φυσική ανάγκη.
Η κοπέλα μου και εγώ είμαστε μαζί τρία χρόνια. Είναι η πρώτη μου σχέση και είμαστε και οι δύο περίπου 20 χρονών. Τα πρώτα δυόμισι χρόνια της σχέσης, ήμουν «κύριος» – μόνο κανένα φιλί ή φάσωμα με άλλες, όταν ήμουν έξω με τους κολλητούς μου, αλλά ποτέ δεν το τράβηξα παραπάνω.
Πρόσφατα, ταξίδεψα στην Ευρώπη για τρεις μήνες και τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Αυτό το ταξίδι ήταν όνειρο ζωής και στο μεγαλύτερο μέρος του, αξιοποίησα, όσες ευκαιρίες μου εμφανίστηκαν και, μάλιστα, δοκίμασα να βγω με ορισμένες.
Δεν έχω συναισθήματα για καμία από αυτές τις γυναίκες, ήταν μόνο φυσική ανάγκη, αλλά δεν είμαι σίγουρος, πόσο αυτό θα επηρεάσει τη σχέση μου.
Δεν είμαι, επίσης, βέβαιος, αν πρέπει να μείνω «νηφάλιος» – αυτή τη στιγμή ενοχές δεν έχω, αλλά ξέρω ότι, όσο συνεχίζεται, τόσο δυσκολότερο θα είναι να το παραδεχτώ. Για να το μπερδέψω ακόμα περισσότερο, η κοπέλα μου μετακομίζει σύντομα στο διαμέρισμά μου και μετά, θα πάμε μαζί διακοπές.
Εκεί, θα γνωρίσω την οικογένειά της, αλλά οι «αμαρτίες» μου είναι συνέχεια στο μυαλό μου. Τι να κάνω;
Η Μάρα Ζαχαρέα σε συνέντευξή της αποκάλυψε ποια είναι η πιο ευχάριστη και ποια η χειρότερη περίοδος της επαγγελματικής της σταδιοδρομίας, «αδειάζοντας» την Έλλη Στάη.
Με την ευκαιρία, δείτε για ποιο λόγο «λύγισε» στον αέρα του δελτίου ειδήσεων η Μάρα Ζαχαρέα.
«Τα πρώτα χρόνια που ήμουν στο Mega και έκανα πολιτικό ρεπορτάζ. Τα θυμάμαι με νοσταλγία και με αγάπη, γιατί τότε είχα και έναν μεγάλο ενθουσιασμό για το επάγγελμα μας, και περισσότερες φυσικές και ψυχικές αντοχές. Εκείνα τα χρόνια είχε και το ρεπορτάζ πολύ ενδιαφέρον. Ήταν και μεγάλες προσωπικότητες τότε… Ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Εκείνα τα χρόνια, ναι, αν με έβαζε κάποιος να επιλέξω, θα σου έλεγα ότι ήταν τα αγαπημένα μου. Έχω μια μεγάλη επιφύλαξη, γιατί όπως όλοι ξέρουμε σε όλα τα θέματα της ζωής μας, κοιτάζοντας πίσω το παρελθόν εξιδανικεύουμε. Ενώ την ώρα που ζούμε μια κατάσταση, αντιμετωπίζουμε εκτός από τα θετικά της και τα αρνητικά της. Δεν αποκλείεται δηλαδή 10-15 χρόνια μετά από σήμερα, να σου έλεγα ότι και αυτή είναι μια ευχάριστη περίοδος» είπε στο «Crash» η δημοσιογράφος.
«Με τον Νίκο Χατζηνικολάου είχα μία εξαιρετική συνεργασία και όταν ήμασταν μαζί στον Alpha και τώρα στο Star (…). Με το άλλο πρόσωπο που έχω συμπέσει στον αέρα ενός δελτίου είναι με την Έλλη Στάη, για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Ενάμιση μήνα περίπου είχε κρατήσει. Και ήταν μία συνεργασία πάρα πολύ άσχημη που δεν θέλω να τη θυμάμαι καθόλου.
Πρέπει να πω ότι υπήρξαν αρκετοί συνάδελφοι, γιατί ήταν δική μου ιδέα να έρθει η Έλλη Στάη στον Alpha και να συνεργαστούμε, που μου είπαν:
“Γιατί το κάνεις αυτό’; “Πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα’; “Θα περάσεις πάρα πολύ άσχημα, είναι ένας άνθρωπος πάρα πολύ δύσκολος. Δεν βλέπεις τι έγινε στον Ant1 με τον Ευαγγελάτο’;
Εγώ όμως ήμουν καλοπροαίρετη να το πω, ρομαντική να το πω, τα θεώρησα υπερβολές… Εκ των υστέρων, βέβαια, ήρθαν όλοι αυτοί και μου έλεγαν δικαιωμένοι “Είδες που σου τα λέγαμε’;»
Καλεσμένος στην εκπομπή Studio 4 βρέθηκε το απόγευμα της Τρίτης ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για τη γιαγιά του, Κατίνα Παξινού, τη σχέση της με τη μητέρα του, αλλά και τις προτάσεις που έχει δεχθεί από τον χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης.
«Αρνήθηκα δύο θεατρικές παραστάσεις φέτος, γιατί δεν μου ταίριαζαν, τις θεωρούσα παρωχυμένες. Η μία παίζεται και με μεγάλη επιτυχία. Είχα όμως καβάτζα το σήριαλ, ότι θα πέφτει από ‘κει ο μπερντές. Μου ‘χει τύχει σε πολύ καλό σενάριο στην τηλεόραση να το κόψουμε εμείς, γιατί δεν πληρωνόμασταν. Πήγαμε στα δικαστήρια, κερδίσαμε και δεν πήραμε τίποτα» ανέφερε ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.
«Πολλές φορές ένα έργο ανεβαίνει τώρα και δεν έχει επιτυχία. Ανεβαίνει μετά από 5 χρόνια και σκίζει. Και λες «πώς γίνεται αυτό;». Δεν ήταν η εποχή του. Πόσες φορές λες «πω πω παραστασάρα» κι ανοίγει η αυλαία και είναι 5 άτομα. Μου ‘χει τύχει να είμαστε 20 άτομα πάνω στη σκηνή κι από κάτω 6… για όλη τη σεζόν στο Εθνικό Θέατρο. Παίξαμε αυτή τη μεγάλη αποτυχία για λίγο χρονικό διάστημα» παραδέχθηκε στη συνέχεια ο ηθοποιός.
«Ήταν ένα έργο που είχε όλα τα εχέγγυα για να σκίσει και πήγε άπατο, άκλαυτο. «Οι Μάσκες», μουσική Μάνου Χατζιδάκι, κοστούμια Διονύσης Φωτόπουλος. Φορούσα ένα υπέροχο κοστούμι του Διονύση με ένα στέμμα και μία μπέρτα τεράστια… μόνος μου το έβαζα, μόνος μου το έβγαζα. Κανείς δεν το ‘βλεπε» εξομολογήθηκε με χιούμορ ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.
Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Υπάρχει μία χρονιά που είχα 6 προτάσεις και δεν έγινε καμία, μου έχει τύχει να μην έχω και καμία πρόταση. Τώρα τον τελευταίο καιρό, με το ένα όδι στον τάφο έχω πολλές προτάσεις, δεν ξέρω τι γίνεται».
Για τη γιαγιά του, Κατίνα Παξινού και τον σύζυγό της, Αλέξη Μινώτη είπε: «Όταν τους γνώρισα εγώ, ήταν μεγάλοι άνθρωποι. Αυτός ήταν πολύ κλειστός, η Παξινού ήταν τρύπια χέρια. Πολλά λεφτά, πολύ πλούσια οικογένεια, τα έφαγε όλα. Μια φορά της έκανε δώρο ο Μινωτής έναν κοινό λογαριασμό στην Ελβετία. Τι ήθελε και το ‘κανε; Ο λογαριασμός άδειασε. Της λέει: Κατίνα, πού πήγαν τα λεφτά; Του λέει: Χρωστούσα στο φαρμακείο. Κάτι βλακείες, κάτι αηδίες έλεγε».
Λίγο αργότερα, ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος αναφέρθηκε και στη σχέση της γιαγιάς του με τη μητέρα του. Σχετικά με αυτό είπε: «Η μαμά μου ήταν ίδια με την Κατίνα Παξινού. Ήταν ντροπαλή όσο ζούσε η Παξινού, όταν πέθανε πήρε τη θέση της κανονικά, απελευθερώθηκε, έφυγε ένα βάρος… μάνα κόρη, τρώγονταν σαν τα σκυλιά».
Για τον παππού και νονό του, Αλέξη Μινωτή, σημείωσε: «Θαύμαζα την πειθαρχία του, τη γνώση του, την αφοσίωσή του σε αυτό που έκανε. Ήταν πάρα πολύ γυναικάς, η Παξινού τα ‘ξερε. Έβλεπε μία και μου έλεγε: τη βλέπεις αυτήν; Συγγενής σου. Δεν την ενοχλούσε καθόλου. Αυτό νομίζω ότι ήταν μαχαίρι στην καρδιά του: η λαϊκή απήχηση που είχε αυτή και δεν είχε αυτός. Ήταν μια σχέση λατρείας και φοβερής ζήλιας».
Ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος δε δίστασε να αναφερθεί και στη δικαστική διαμάχη που είχε με τον Αλέξη Μινωτή, όταν ο αείμνηστος ηθοποιός θέλησε να «προσβάλει» τη διαθήκη της συζύγου του, Κατίνας Παξινού. «Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ένας τόσο σπουδαίος άνθρωπος στο μυαλό, λες πώς αυτός ο άνθρωπος στις ιδιωτικές του σχέσεις ήταν τόσο σφιχτός; Εγώ δεν είχα τίποτα να χωρίσω με αυτόν και φτάσαμε να χωρίσουμε για τα λεφτά, για τη διαθήκη της γιαγιάς μου».
«Το δικαστήριο που τον πήγα εγώ, επειδή με απέλυσε από το Εθνικό, το έχασα. Τα λεφτά πολλές φορές παίζουν μεγάλο ρόλο στις οικογένειες, δεν είναι μόνο στη δική μου που γίναμε μπάχαλο. Γιατί ο άνθρωπος είναι ηλίθιος, Νάνσυ μου, και δεν καταλαβαίνει ότι πάνω απ’ όλα έχει την υγεία του και ότι η ζωή είναι μικρή και δεν επαναλαμβάνεται… και ότι αυτά δεν έχουν καμία αξία επί της ουσίας» εξομολογήθηκε στη συνέχεια.
«Βλέπουμε τώρα τι γίνεται με το σκάνδαλο Qatar-Gate. Πώς φτάσαμε εκεί; Όταν λέει ο σύντροφος αυτής της κυρίας ότι έκανα ό,τι έκανα για τα λεφτά που δεν τα είχα και ανάγκη, καταλαβαίνεις πού φτάνει η τρέλα του ανθρώπου. Γιατί δεν θα τα πάρεις μαζί σου. Εγώ δεν τον πήγα στα δικαστήρια για τα λεφτά. Τη δεύτερη φορά μας πήγε εκείνος στα δικαστήρια για να «ρίξει» τη διαθήκη της γιαγιάς μου και δεν τα κατάφερε» δήλωσε ο ηθοποιός.
Κλείνοντας το θέμα, ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος επεσήμανε: «Το ξέχασα, δεν ξέρω αν μπορώ να τον συγχωρήσω. Ομολογώ ότι αυτό ήταν κάτι που με πλήγωσε αφάνταστα, γιατί δεν βρήκα για ποιον λόγο έγινε. Κι ο Ωνάσης κι ο Νιάρχος που είχαν τόσα λεφτά, τι καταλάβανε;».
Σε ηλικία 97 ετών έφυγε από τη ζωή η σύζυγος του εφοπλιστή Γιάννη Λάτση, Εριέττα Λάτση – Τσουκαλά.
Η Εριέττα Λάτση γεννήθηκε το 1925 στον Πύργο. Το 1940 ο καπετάν Γιάννης αποφάσισε να κλέψει την μέλλουσα σύζυγό του, με την Εριέττα να παντρεύεται μόλις 16 ετών. Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά: Τον Σπύρο, τη Μαργαρίτα και την Μαριάννα.
Η Εριέττα Λάτση στήριξε τον σύζυγο του σε όλες τις επιχειρηματικές επιλογές του και έμεινε στο πλευρό του έως τον θάνατο του, το 2003.
Η Εριέττα Λάτση ανάμεσα στον σύζυγο της και τον ηθοποιό Κίφτον Γουέμπ στα γυρίσματα της ταινίας «Το Παιδί και το Δελφίνι».
Η ιστορία του Γιάννη Λάτση
Ο Γιάννης Λάτσης γεννήθηκε το 1910 στο Κατάκολο του Νομού Ηλείας. Ήταν το έκτο από τα εννιά παιδιά του Σπύρου και της Αφροδίτης Λάτση. Προερχόμενος από φτωχή οικογένεια, αναγκάστηκε να δουλέψει από πολύ μικρή ηλικία, κυρίως σε εργασίες στο λιμάνι του Κατακόλου ως λιμενεργάτης. Το λιμάνι του Κατακόλου εκείνη την εποχή είχε αρκετή κίνηση από εμπορικά πλοία, που μετέφεραν αγροτικά προϊόντα της περιοχής, και κυρίως σταφίδα, προς τα λιμάνια της δυτικής Ευρώπης, αλλά και από κρουαζιερόπλοια που αποβίβαζαν επιβάτες προκειμένου να επισκεφθούν τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας.
Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Κατακόλου, στο Ελληνικό Σχολείο του Πύργου και, στη συνέχεια, στη Μέση Δημόσια Εμπορική Σχολή του Πύργου. Το 1940 παντρεύτηκε στον Πύργο Ηλείας την Εριέττα Τσουκαλά και απέκτησαν τρία παιδιά, τον Σπύρο, τη Μαριάννα και τη Μαργαρίτα. Έφυγε από τη ζωή στις 10 Απριλίου 2003 και δύο χρόνια μετά η οικογένειά του προχώρησε στη σύσταση του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση, συνεχίζοντας το πλούσιο κοινωφελές έργο που είχε ο ίδιος αναπτύξει κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Δείτε το βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=vjRZ1nf1I8c
Η πορεία του στο χώρο των επιχειρήσεων
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1990, χαρακτηρίζεται από την ενασχόλησή του με το εμπόριο, αρχικά σταφίδας και αγροτικών προϊόντων και στη συνέχεια βιομηχανικών αγαθών, πετρελαίου και πετρελαιοειδών.
Για τρεις περίπου δεκαετίες, από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 έως και τη δεκαετία του 1970, δραστηριοποιείται στην ακτοπλοΐα, με τη δρομολόγηση έξι πλοίων στη γραμμή του Αργοσαρωνικού, και στην επιβατηγό ναυτιλία, με τη μεταφορά κυρίως προσκυνητών από χώρες με μουσουλμανικούς πληθυσμούς, όπως η Λιβύη, η Αλγερία και η Τυνησία, στην Τζέντα, στο πλαίσιο του ετήσιου προσκυνήματός τους στη Μέκκα.
Η αγορά του πρώτου φορτηγού πλοίου το 1955 και του πρώτου δεξαμενόπλοιου το 1958 σηματοδοτεί την ένταξή του στον κόσμο της εμπορικής ποντοπόρου ναυτιλίας. Οι θαλάσσιοι δρόμοι που καλύπτει αρχικά ο εμπορικός του στόλος περιορίζονται κυρίως στην ανατολική Μεσόγειο, με τον μεγαλύτερο όγκο των συναλλαγών του να εντοπίζεται στην Αίγυπτο και να φτάνει ως το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου και ίδρυσε τα πρώτα του γραφεία εξωτερικού.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 ο στόλος του εξαπλώνεται τόσο σε αριθμό πλοίων και χωρητικότητα όσο και γεωγραφικά, αφού πλέον οι συναλλαγές του εκτείνονται σε παγκόσμιο επίπεδο, επικουρούμενες από τα γραφεία-δορυφόρους που ιδρύει σε πόλεις με εμπορικό και επενδυτικό ενδιαφέρον για την εποχή, όπως η Βηρυτός, το Τόκιο, η Νέα Υόρκη, το Παρίσι κ.α.
Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του 1970 ξεκινά η κατασκευή του διυλιστηρίου της Πετρόλα Ελλάς στην Ελευσίνα, γεγονός που σηματοδοτεί την ένταξή του ταυτόχρονα σε δύο επιχειρηματικούς τομείς, εκείνον της βιομηχανίας πετρελαίου και εκείνον των κατασκευών, δραστηριότητες οι οποίες θα συνεχιστούν και στο βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1990, με εκτεταμένα έργα υποδομής τα οποία αναλαμβάνει η εταιρεία του Petrola International.
Τέλος, η ενασχόλησή του με το χώρο των τραπεζών ξεκινά το 1980 ως παράπλευρη και περιορισμένη δραστηριότητα, η οποία θα αναπτυχθεί περισσότερο στην πορεία των επόμενων ετών με την απόσυρσή του από την ενεργό δράση και την απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Η Εριέττα Τσουκαλά και ο Γιάννης Λάτσης στην αρχή της γνωριμίας τους.
Κοινωφελές έργο
Η επιχειρηματική δράση του Ιωάννη Σ. Λάτση συνοδεύτηκε από πολυάριθμες κοινωφελείς πρωτοβουλίες, ο τρόπος υλοποίησης των οποίων διέφερε αναλόγως των συνθηκών και των απαιτήσεων.
Μία από τις πρώτες συντονισμένες ενέργειές του ήταν η σύσταση, το 1967, του Ιδρύματος Υποτροφιών Ηλείων Ιωάννη Σ. Λάτση με σκοπό την παροχή βοήθειας σε φοιτητές της ιδιαίτερης πατρίδας του. Επιθυμώντας να ενισχύσει τον τομέα της επιστημονικής έρευνας το 1975 ίδρυσε το Fondation Latsis Internationale, ένα κοινωφελές μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα με έδρα τη Γενεύη, το οποίο απονέμει ετησίως χρηματικά βραβεία σε επιστήμονες και ερευνητικές ομάδες σε αναγνώριση της εξαίρετης και καινοτόμας συνεισφοράς τους σε επιλεγμένα επιστημονικά πεδία.
Από το 1991 έως το 2012 το Ίδρυμα Αποκαταστάσεως Ομογενών Εξ Αλβανίας, που συστάθηκε από τον ίδιο, φιλοξένησε και εκπαίδευσε περισσότερους από 1.000 Έλληνες ομογενείς εξ Αλβανίας, συμβάλλοντας καθοριστικά στην αναβάθμιση του επιπέδου ζωής τους αλλά και στην επαγγελματική τους αποκατάσταση.
Το ζεύγος Λάτση με την πριγκίπισσα Νταϊάνα.
Παράλληλα, η προσφορά του ήταν εκτεταμένη και σε περιπτώσεις έκτακτων καταστάσεων. Έτσι, παρείχε σημαντική οικονομική βοήθεια κατά τους σεισμούς που έπληξαν την περιοχή της Καλαμάτας το 1986, φιλοξενώντας σε δικό του κρουαζιερόπλοιο περισσότερους από 1.000 άστεγους επί δύο χρόνια και προσφέροντας στο Ελληνικό Δημόσιο εργοστάσιο κατασκευής προκατασκευασμένων σπιτιών.
Τη βοήθειά του προσέφερε και κατά τους σεισμούς που έπληξαν τον Πύργο Ηλείας το 1988 και το 1993, τα Γρεβενά το 1995 και την Αθήνα το 1999. Επιπλέον, στήριξε το ελληνικό κράτος μέσω δωρεών για τον επιχειρησιακό και λειτουργικό εξοπλισμό του Πυροσβεστικού Σώματος, της Ελληνικής Αστυνομίας και του Ελληνικού Υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
Η ευαισθησία του για τους Έλληνες ναυτικούς και τις οικογένειές τους εκφράστηκε μέσα από μεγάλου ύψους δωρεές στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο και στην Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία.
Το 1995 παραδόθηκε στη διοίκηση του Κολλεγίου Αθηνών το κτηριακό συγκρότημα του Λάτσειου Διδακτηρίου συνολικής έκτασης 10.000 τ.μ. που χρηματοδοτήθηκε πλήρως από τον Γιάννη Λάτση. Το 1999 ξεκίνησε η κατασκευή του Λάτσειου Κέντρου Εγκαυμάτων, ενός εξειδικευμένου κέντρου περίθαλψης εγκαυματιών, το οποίο παραδόθηκε πλήρως εξοπλισμένο στο Ελληνικό Δημόσιο το 2005, δύο χρόνια μετά το θάνατό του, και εντάχθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας «Θριάσιο».
Τέλος, η κοινωφελής προσφορά του επεκτάθηκε και σε πλήθος μεμονωμένων χειρονομιών αλληλεγγύης προς τους συνανθρώπους του που βρίσκονταν σε ανάγκη.
Για τη συνολική προσφορά του τιμήθηκε, μεταξύ άλλων, με τον Χρυσό Σταυρό της Χιλιετηρίδος του Αγίου Όρους από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα το 1963, με το Ανώτατο Παράσημο του Τάγματος του Φοίνικος από τον Βασιλέα Παύλο το 1965, με τον Βαθμό του Ανωτέρου Ταξιάρχου από τον Πατριάρχη Αντιοχείας το 1976, με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1989 και με τον Χρυσό Σταυρό από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο το 1995.
Η Μαριάννα Λάτση και ο Σπύρος Λάτσης συνεχίζουν το έργο του
«Με παρότρυνε να σπουδάσω και με έπαιρνε από μικρό παιδί στα επαγγελματικά του ταξίδια. Στα χαρτιά φέρω το επώνυμό του, αλλά κάθε στιγμή αισθάνομαι την παρουσία και την καθοδήγησή του», έλεγε η Μαριάννα Λάτση για τον πατέρα της σε μία εκδήλωση του Ελληνικού Συλλόγου Αποφοίτων του London School of Economics πριν χρόνια.
Παρούσα συχνά, για να παρακολουθήσει το έργο της κόρης της Μαριάννας Λάτση η Εριέττα Λάτση, πάντα και με ιδιαίτερο στυλ. Δεν ήταν λίγες οι φορές που η Μαριάννα Λάτση συνόδευε την αγαπημένη της μητέρα σε εκδηλώσεις. Μία από αυτές ήταν τον Σεπτέμβριο του 2018, στην τελετή ονοματοδοσίας του λιμανιού Κατακόλου σε «Λιμάνι Ιωάννη Σπύρου Λάτση». Εκεί είχε παρευρεθεί όλη η οικογένεια για να τιμήσει τον γενάρχη της.
Μεγάλη η χαρά για τον Maestro που προβάλλεται στο Netflix όμως δεν είναι η μόνη σειρά του Mega που άνοιξε τα φτερά της για την παγκόσμια αγορά.
Λίγους μήνες πριν ο «Σιωπηλός Δρόμος» – που όταν προβλήθηκε στην Ελλάδα άγγιξε τη κορυφή της τηλεθέασης – έκανε πρεμιέρα στο ιταλικό τηλεοπτικό δίκτυο Canale 5 και καθήλωσε 1,4 εκατομμύρια τηλεθεατές.
Η σειρά αγοράστηκε από την Beta Film η οποία συμφώνησε με την αμερικάνικη streaming πλατφόρμα Topic ώστε η σειρά να προβάλεται τόσο στις ΗΠΑ αλλά και στον Καναδά.
Θλίψη σε Αχαία και Ηλεία έχει προκαλέσει η είδηση του ξαφνικού θανάτου του 36χρονου Δημήτρη Βασιλείου.
Ήταν πατέρας ενός μικρού κοριτσιού και βρισκόταν στο Αϊγιο μαζί μετην οικογένειά του όπου πέρασε τις γιορτές των Χριστουγέννων.
Κατέρρευσε από καρδιακή ανακοπή χθες το βράδυ της Τετάρτης. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ρίου για νεκροψία.
Είχε καταγωγή από ορεινό χωριό της Αμαλιάδας, ενώ στο παρελθόν είχε ανοίξει κατάστημα με αξεσουάρ κινητής τηλεφωνίας στην Πάτρα. Το τελευταίο διάστημα δούλευε στην Αθήνα.
Τα επεισόδια που αγαπήσαμε όλοι στην 10η εντολή είναι όλα παρμένα από τη ζωή και τη δημοσιογραφικη έρευνα που προκύπτει μέσα από το αστυνομικό ρεπορτάζ. Έτσι και η τραγική ιστορία της Στέλλας Σπυριδάκη που συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Η πιο άγρια στιγμή της ιστορίας της Στέλλας Σπυριδάκη
“Kοιμόμουν όταν αισθάνθηκα ένα σφίξιμο στον λαιμό. Ξύπνησα και τότε τον είδα. Με είχε πιάσει από τον λαιμό. Προσπάθησα να του μιλήσω. Αυτός όμως με έσυρε στο μπαλκόνι. Με άρπαξε, με πέταξε από το μπαλκόνι και με πυροβόλησε” είχε πει η άτυχη Στέλλα μην ξέροντας πως τα παιδιά της ήταν νεκρά.
Το χρονικό της υπόθεσης
Η ιστορία διαδραματίστηκε ξημερώματα, στις 28 Μαΐου του 1997. Το 1995 η Στέλλα Σπυριδάκη διατηρεί ένα εμπορικό κατάστημα και πηγαινοέρχεται στη Νέα Σμύρνη και την Καλλιθέα. Εκείνη την περίοδο είναι σε διάσταση με τον άντρα της ενώ εκείνος ζει στις ΗΠΑ από το 1993 αφήνοντάς την με ακάλυπτε επιταγές να τρέχουν. Η ίδια με δύο παιδιά τον 16χρονο Λευτέρη και την 20χρονη Ιωάννα που τη βοηθάει στη δουλειά αγωνίζεται να τα βγάλει εις πέρας και να βιοποριστεί.
Ο έρωτας της χτυπάει την πόρτα
Εκείνο το διάστημα συνδέεται συναισθηματικά με τον 28χρονο Δημήτρη Κίτσο, ιδιοκτήτη καταστήματος πυροσβεστικών ειδών και ο δεσμός τους γρήγορα επισημοποιείται καθώς το μαθαίνουν οι δικοί τους άνθρωποι.
Η αρρωστημένη ζήλια του Δημήτρη Κίτσου
Ο νέος σύντροφος ζήλευε παθολογικά την όμορφη Στέλλα Σπυριδάκη και δεν έχανε ευκαιρία να της κάνει σκηνές ζηλοτυπίας για το παραμικρό.
Η πρόταση γάμου και οι απειλές
Η γυναίκα μετά από τους συνεχείς καυγάδες του ζητάει αντί να προχωρήσουν σε γάμο όπως ο Δημήτρης επιθυμεί να χωρίσουν. Έχουν περάσει δύο χρόνια μαζί, και ήδη πνίγεται ενώ ο βίαιος χαρακτήρας του την τρομάζουν.
Μόνο νεκρή θα χωρίσεις από μένα…
Στις 27 Μαΐου, στις 11 το βράδυ ο Δημήτρης την περιμένει έξω απ’ το σπίτι της. Εκείνη γυρνώντας μαζί με την κόρη της, θα δει το αυτοκίνητό του σταθμευμένο αλλά δεν θα πει τίποτα στα παιδιά της, για να μην τα τρομάξει. Κάνει πως δεν τον βλέπει και ζητάει από τα παιδιά να κλειδώσουν την εξώπορτα και να μην ανοίξουν σε κανένα χτύπο κουδουνιού.
Στις 4:30 πμ ο Δημήτρης θα μπει στο σπίτι από το μπαλκόνι
Ο Δημήτρης Κίτσος θα περιμένει για ώρες μέσα στο αυτοκίνητό του και λίγο πριν τις 4.30 τα ξημερώματα θα μπει στον ακάλυπτο χώρο του σπιτιού και θα σκαρφαλώσει στο μπαλκόνι του διαμερίσματος της.
Παραβιάζει την μπαλκονόπορτα ενώ προσπαθεί στη συνέχεια να την πνίξει. Θέλοντας να την σκοτώσει την πετάει από το μπαλκόνι και την πυροβολεί συγχρόνως. Η άτυχη Στέλλα Σπυριδάκη έχοντας άγιο σώζεται από την πτώση ενώ η σφαίρα την τραυματίζει στον γλουτό. Επιπλέον, έχει κατάγματα από τη βία πτώση.
Οι πυροβολισμοί του Δημήτρη στα παιδιά και ο φόνος
Ο δολοφόνος εκτός εαυτού μόλις βλέπει ξύπνια τα παιδιά αρχίζει να τα κυνηγά επιθυμώντας να τα σκοτώσει πυροβολώντας στους τοίχους. Πρώτα πυροβολεί τον Λευτέρη στο κεφάλι που είχε γυρίσει από εκδρομή και στη συνέχεια την Ιωάννα στο πρόσωπο, στο δωμάτιό της. Στη συνέχεια, ο ίδιος αυτοκτονεί.
Οι μαρτυρίες των γειτόνων στη Νέα Σμύρνη
Ο Γιώργος και η Άννα Βαπορίδη που ζουν στο ισόγειο του σπιτιού που εξελίσσεται το φονικό θα πεταχτούν έξω και θα βρουν την Στέλλα Σπυριδάκη αιμόφυρτη στον κήπο.
Είχαν πει τότε σε μεγάλη εφημερίδα χαρακτηριστικά: “Δεν ξέραμε τι είχε συμβεί. Βγήκαμε με προφυλάξεις από το σπίτι. Στον κήπο είδαμε τη γυναίκα πεσμένη αιμόφυρτη”. Συνεχίζοντας τη αφήγησή τους αναφέρουν πως η Σπυριδάκη τους είχε ρωτήσει: “‘Πού βρίσκομαι; Τα παιδιά μου, πού είναι τα παιδιά μου; ‘Κάποιος με έριξε από το μπαλκόνι. Δεν θυμάμαι τίποτε άλλο”. Αυτά ήταν τα τελευταία της λόγια πριν χάσει τις αισθήσεις της.
Οι γείτονες ειδοποίησαν την αστυνομία και το ασθενοφόρο
Συνεχίζοντας την αφήγησή τους λένε: “Ήταν πολύ ήσυχη οικογένεια. Έμενε στο σπίτι τους τελευταίους 14 μήνες. Δεν είχαμε ακούσει καβγάδες. Καμιά φορά βλέπαμε αυτήν και τον φίλο της να συζητούν στο αυτοκίνητο με αναμμένη τη μηχανή. Μας ενοχλούσε ο θόρυβος της μηχανής του αυτοκίνητου και επειδή ήταν αργά, τους είχαμε παρακαλέσει να μην κάνουν θόρυβο”.
Η μαρτυρία φίλης του Λευτέρη Σπυριδάκη
Μια φίλη του Λευτέρη Σπυριδάκη, θα πει: “Η μητέρα μου με ξύπνησε στις εξήμισι το πρωί και μου είπε: ‘σκότωσαν τον Λευτέρη και τους δικούς του’. Δεν μπορούσα να την πιστέψω (…) Μου το έλεγε ο Λευτέρης, ήταν ανήσυχος, τον φοβόταν αυτόν… που τους σκότωσε. Μου έλεγε: “Αυτός απειλεί τη μάνα μου ότι θα μας σκοτώσει. Την αδελφή μου κι εμένα”. Και τον φοβόταν. Εγώ του έλεγα ότι αυτά είναι μόνο λόγια. Αλλά, δεν ήταν. Δεν ήταν”.
Μια άλλη φίλη του Λευτέρη δήλωσε: “Μεγαλώσαμε μαζί, στην ίδια γειτονιά. Και μετά, αφού μετακόμισαν, μείναμε πάλι φίλοι. Εμείς μιλούσαμε για όλα. Μάλιστα, πριν από δύο ημέρες μου έλεγε ότι θα μου δείξει τις φωτογραφίες που πήρε στην πενθήμερη. Τώρα όμως δε θα μου τις δείξει ποτέ”.
Η κηδεία των παιδιών ενώ η Στέλλα είναι στον Ερυθρό Σταυρό
Η Στέλλα Σπυριδάκη θα μάθει για τον θάνατο των παιδιών της λίγη ώρα πριν την κηδεία τους, όσο η ίδια βρίσκεται στον ‘Ερυθρό Σταυρό’. Ο πρώην σύζυγός της, Πέτρος Σπυριδάκης, δεν ήρθε από την Αμερική στην Ελλάδα καθώς φοβόταν πιθανή σύλληψή του για τα χρέη που αναφέραμε και πιο πάνω. Αυτό ήταν και το άδοξο τέλος της οικογένειας…
Την δική του εκδοχή για την υπόθεση του ομαδικού βιασμού του 15χρονου από το Ίλιον έδωσε ο προφυλακιστέος πλέον 16χρονος, δηλώνοντας αθώος.
«Συνέβη κάτι πολύ κακό. Ήμουν εκεί, άκουσα το παιδί να φωνάζει, είπα στους άλλους να σταματήσουν και αυτός με το σκουπόξυλο τρόμαξε και σταμάτησε».
Ο 16χρονος είχε διαφύγει της σύλληψης στα πλαίσια του αυτοφώρου και σήμερα μαζί με τους γονείς και τον δικηγόρο του, παρουσιάστηκε στα δικαστήρια για να δηλώσει αθώος. Τα όσα όμως έχει αναφέρει για εκείνον στην κατάθεσή του το 15χρονο θύμα, είναι εντελώς αντίθετα απ’ ό,τι ισχυρίζεται ο νεαρός κατηγορούμενος.
«Ο (…) είναι ο ένας από τους δύο που χρησιμοποίησαν το σκουπόξυλο. Η τελευταία φορά (του βιασμού) ήταν στις 19 Νοεμβρίου. Εκείνη τη μέρα ο (…) έβαλε ένα (…). Εκείνος είχε την ιδέα και όλα τα έκανε εκείνος. Τον έχω δει να μου το κάνει άλλη μία φορά».
Αρνείται τα πάντα
Ο 16χρονος προφυλακιστέος πλέον, νεαρός, περιέγραψε την σχέση του με το θύμα ως μια φιλική σχέση μεταξύ δύο εφήβων. Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει, οι δυο τους αντάλλασσαν μηνύματα για το Μουντιάλ, που αποδεικνύουν το καλό κλίμα μεταξύ τους, σε ημερομηνίες ακόμη και μετά τον τελευταίο βιασμό στις 19 Νοεμβρίου, όπως τον τοποθετεί το 15χρονο θύμα.
Για πρώτη φορά το LIVE NEWS αποκαλύπτει τις συνομιλίες:
15χρονος: Το πήραμε το πρώτο «σιγουράκι».
Κατηγορούμενος: Έπρεπε να βάλω κι άλλα να πάρουμε 200 ευρώ.
15χρονος: Χάσαμε την Βραζιλία.
Κατηγορούμενος: Πού να ξέρω ότι θα χάσει.
15χρονος: Να ξαναπαίξουμε τη Δευτέρα αλλά να το σκεφτούμε καλά.
«Μαζί μου μίλαγε και μετά τις 21 Νοεμβρίου. Λέγαμε διάφορα πράγματα, αγορίστικα και τέτοια. Ήμασταν φίλοι, εγώ πιστεύω ότι οι άλλοι προσπάθησαν να κάνουν πράγματα που είχαν δει», αναφέρει ο 16χρονος.
Στην κατάθεσή του το 15χρονο θύμα ωστόσο, ισχυρίζεται ότι ο συγκεκριμένος συμμαθητής του ήταν εκείνος που τον ξεγελούσε κάθε φορά που προσπαθούσε να «ξεκόψει» από τους βιαστές του και τον γύρναγε πίσω.
«Με τους υπόλοιπους που δεν πηγαίναμε μαζί σχολείο, έπαψα να τους μιλάω. Με τον (…) όμως, που ήμασταν στην ίδια τάξη στο φροντιστήριο, μιλάγαμε και μου ορκίστηκε, όταν ξέκοψα από την παρέα, να ξαναγυρίσω, γιατί δε θα το ξανακάνουν και ότι έκανα βλακεία που έφυγα. Επέμενε δηλαδή ότι δε θα το ξανακάνουν και ότι με ήθελαν πίσω. Ήταν κάτι που μου το είχε ξαναπεί στο παρελθόν, αλλά δεν το τήρησε».
Ο κατηγορούμενος δήλωσε στον ανακριτή ότι έχει μηνύματα με το θύμα, που παρουσιάζουν αντίθετη εικόνα.
15χρονος: Στείλε μου τι ασκήσεις έχουμε να κάνουμε, να τις κάνω μία.
Κατηγορούμενος: Έλα στα σκαλιά αν θες. Αράζουμε γειτονιά.
15χρονος: Μόνος σου είσαι; Με ποιους;
Κατηγορούμενος: Εγώ, ο (…), ο (…) και η (..)
15χρονος: Κομπλέ. Αλλά θα κάνω πρώτα τις ασκήσεις.
Ο 16χρονος προφυλακιστέος, αρνείται την όποια εμπλοκή του στους βιασμούς και εμφανίζεται μετανιωμένος για όσα συνέβησαν στον συμμαθητή του.
«Θέλω να ζητήσω συγγνώμη και από τον ίδιο και από τους γονείς του».
Παρά τους ισχυρισμούς του στον ανακριτή, ο νεαρός οδηγήθηκε στις φυλακές με τη σύμφωνη γνώμη και του εισαγγελέα.
«Καίει» τον 16χρονο το θύμα
Το 15χρονο θύμα έρχεται να αναιρέσει τα όσα υποστηρίζει ο 16χρονος κατηγορούμενος με την κατάθεσή του:
«Ο (…) είναι αυτός που είχε όλα τα βίντεο, τα έδειξε σχεδόν σε όλους και έτσι, εξαιτίας του, το έμαθαν όλοι. Πολλοί είναι εκείνοι που μου έχουν πει ότι αυτός το κυκλοφόρησε. Στο ένα από τα τρία αυτά βίντεο, μάλιστα, μου έχουν πει ότι φαίνεται και ο ίδιος. Να είναι από κάτω μου και να με χτυπάει. Αλλά αυτό το βίντεο ο (…) δεν το έχει πια. Το έστειλε στον (…) και ύστερα το έσβησε από παντού. Δεν θέλει να υπάρχει βίντεο που να φαίνεται αυτός. Αυτό ήταν το μοναδικό βίντεο που φαινόταν και το έσβησε.
