Τι λες τώρα | Έγκυρες ειδήσεις, κοινωνικά θέματα, βίντεο και φωτογραφίες από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Θέλω να αθωωθεί ο Πατήρ Αντώνιος

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 02:20

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι οι καταγγελίες εναντίον της “Κιβωτού του Κόσμου” να αποδειχθούν ψευδείς.

γράφει ο Χρήστος Χωμενίδης

Αφού η αστυνομία και η δικαιοσύνη ερευνήσει εξονυχιστικά, να αποδώσει την ηγεσία και τα στελέχη της στην κοινωνία άσπιλα, χωρίς ίχνος σκιάς, ώστε να εξακολουθήσουν το έργο τους.

Γιατί;

Έχω μήπως προσωπικούς δεσμούς με τον πατέρα Αντώνιο; Τον παραμικρό. Στα μέσα ενημέρωσης τον είχα μόνο δει και είχα διαβάσει για τη δράση του. Πολύ κακώς -για τον εαυτό μου πρωτίστως- δεν επιδίδομαι σε δράσεις εθελοντισμού.

Φοβάμαι μήπως η αποκαθήλωση της “Κιβωτού” αντανακλάσει δυσμενώς στην Εκκκλησία και στις πέριξ αυτής φιλανθρωπικές οργανώσεις; Πόρρω απέχω από το να έχω τους θρησκευτικούς θεσμούς στην κορυφή της αξιακής μου κλίμακας. Η Ιστορία τους είναι εν μέρει ιστορία σκανδάλων, ίντριγκας, αέναης και λυσσώδους πάλης για την εξουσία και για τον πλούτο. Όσα τα ματωμένα ράσα, άλλα τόσα τα λεκιασμένα.

Αντίκειμαι ίσως στην αντίληψη ότι η φιλανθρωπία πρέπει να ελέγχεται στενά, εξονυχιστικά από το κράτος; Τουναντίον. Η πολιτεία που ερευνά καν και καν δραστηριότητες, ακόμα και αυστηρά ιδιωτικού χαρακτήρα, είναι αδιανόητο να αφήνει τα ευαγή ιδρύματα ξέφραγα αμπέλια, επαφιόμενη στο υπεράνω υποψίας ήθος των διοικούντων.

Προς τι λοιπόν η αγωνία μου για τον πατέρα Αντώνιο και την “Κιβωτό” του;

Πρώτον επειδή βλέπω το ποιόν εκείνων που τις τελευταίες μέρες τον λιθοβολούν. Που με την πρώτη εναντίον του καταγγελία έσπευσαν να τον ρίξουν στο πυρ το εξώτερον. Να τον κατατάξουν στους εξουσιομανείς, στους διεφθαρμένους, στους παιδεραστές ακόμα-ακόμα. Το βάρος της απόδειξης ολόκληρο επάνω του. Αρκεί ένα δάχτυλο να σε δείξει, ένα στόμα να μαρτυρήσει εναντίον σου κι εσύ πρέπει να πείσεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Εάν βγεις δε από τα ρούχα σου, εάν χάσεις έστω και για μια στιγμή την ψυχραιμία σου, “δείτε τον πώς τρέμει για τη λερωμένη του φωλιά!” αγανακτούν, χαιρεκακούν οι αυτόκλητοι εισαγγελείς.

Δεν περιμέναμε -αλοίμονο- τον πατέρα Αντώνιο για να τους μάθουμε. Πρόκειται για “επαγγελματίες της ενημέρωσης” που και τη μάνα τους θα έδειχναν σφαγμένη για να εκτοξευτεί η τηλεθέαση. Για περσόνες που ψωνίζονται εμπορευόμενες καλοσύνη, ευαισθησία και ψυχικά τραύματα, αληθινά ή επινοημένα, δικά τους ή αλλότρια. Για ψηφοθήρες που φροντίζουν πάντοτε να συμπλέουν με την κοινή γνώμη, λειτουργώντας -πώς αλλιώς;- σαν ανεμόμυλοι.

Τούς ξέρουμε και τους απεχθανόμαστε. Όχι κυρίως επειδή είναι καθάρματα, παράδες κάλπικοι, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα, όπως αμίμητα τους τα σούρνει ο Μανόλης Αναγνωστάκης στο ποιήμα του “Επιτύμβιο”. Αλλά διότι κάνουν πολύ μεγάλη ζημιά. Στην αντίληψη του κόσμου για τον κόσμο.

Τι λένε -τι υπονοούν έστω- διαρκώς; Πως πουθενά δεν υπάρχει φως ιλαρό, νερό καθαρό, καλοσύνη ατόφια, προσφορά ανιδιοτελής, που να μην περιμένει ανταπόδοση. “Παντού σκατά, παντού αμαρτίες…” κράζουν στη διαπασών. Οι ιερείς απατεώνες, αν όχι και ανώμαλοι. Οι πολιτικοί φαύλοι, αλητήριοι. Οι επιχειρηματίες κλέφτες και διαπλεκόμενοι. Οι γιατροί φακελάκηδες. Οι εκπαιδευτικοί βολεμένοι υπαλληλίσκοι. Αν πεις για τους καλλιτέχνες – δεν είδατε τον Λιγνάδη; δεν είδατε τον άλλο, τον συγγραφέα παιδικών βιβλίων που συνελήφθη για παιδοφιλία;

Πλέουμε άρα σε μια λίμνη με πιράνχας. Και οι μόνοι που ξεχωρίζουν θετικά είναι εκείνοι που αενάως καταγγέλλουν, μαστιγώνουν, σκίζουν τα ιμάτια τους δίχως να προσφέρουν άλλο τίποτα, δίχως καν να προσπαθούν – “γιατί να προσπαθήσεις; αφού το ματς είναι σικέ! τα χαρτιά σημαδεμένα! το σύστημα προωθεί αποκλειστικά τους δικούς τους!”

Και όμως… Ακόμα και στις πιο ζοφερές εποχές (η δικιά μας δεν είναι τέτοια), ακόμα και στη βαθύτερη παρακμή πάντοτε το καλό θα επιμένει. Κάποιος θα δίνει τον ένα και μοναδικό μανδύα του σε εκείνον που κρυώνει περισσότερο. Κάποιος θα γιατροπορεύει δωρεάν, εξ υστερήματος καρδίας. Κάποιος με ένα μολύβι, με ένα πινέλο, με ένα μουσικό όργανο στο χέρι θα θυμίζει στους άλλους τα ωραία της ζωής. Κάποιος θα μπαίνει θαρραλέα μπροστά, θα ανοίγει τον δρόμο γιατί; για το γαμώτο! για ένα καλύτερο μέλλον, που ο ίδιος πιθανότατα δεν θα χαρεί ποτέ.
Εάν τα ξεχάσουμε αυτά, εάν τα διαγράψουμε από την ψυχή μας, θα είμαστε ήδη ηθικώς νεκροί.

Θέλω να αθωωθεί ο πατήρ Αντώνιος. Ακόμα ωστόσο και αν πάει η υπόθεση κακήν κακώς, εγώ δεν θα ορφανέψω από την ελπίδα. Θα ξέρω ότι κάπου αλλού, στη σκιά της κοινωνίας, στο περιθώριο, υπάρχει ένας άλλος παπάς που κερδίζει τον εαυτό του προσφέροντάς τον. Μοιράζοντας τον αδιακρίτως σαν ψωμί και σαν κρασί.

Ράλι Μόντε Κάρλο: Έλληνας οδηγός κατέγραψε ζευγάρι να το κάνει στην άκρη του δρόμου

επικαιpότnτα

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 02:19

0

Ράλι Μόντε Κάρλο: Έλληνας οδηγός κατέγραψε ζευγάρι να το κάνει στην άκρη του δρόμου

Είναι συχνό φαινόμενο οι κάμερες σε αθλητικές διοργανώσεις να πιάνουν και παράξενα γεγονότα που γίνονται στο περιθώριο του κάθε event.

Ωστόσο, αυτό που βίωσε ο Έλληνας οδηγός αγώνων Ιορδάνης Σερδερίδης στο ράλι του Μόντε Κάρλο ήταν ασυνήθιστο.

Ειδικότερα, ενώ πραγματοποιούσε μία από τις κούρσες του, είδε στα δεξιά του δρόμου ένα ζευγάρι να κάνει… σeξ.

montecarlo rally 1024x633 1

Το όλο σκηνικό κατέγραψε και η κάμερα που βρίσκεται στο εσωτερικό των οχημάτων, με το βίντεο να γίνεται άμεσα viral.

Το νεαρό ζευγάρι δεν φάνηκε να ενοχλείται ιδιαίτερα από το φασαριόζικο πέρασμα του αυτοκινήτου, αλλά και από την παρουσία και άλλων θεατών που βρίσκονταν κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής.

Δείτε το βίντεο:

Et comme chaque année, on a droit à la pleine lune !
Enfin, là on a Kevin qui grimpe la Cindy ! pic.twitter.com/WJZQnZUbQE

— Gazou (@paddock_inside) January 19, 2023

Σωτήρης Μουστάκας: Η φυλάκιση στα 15, το πλαστό διαβατήριο, η άρνηση να πάει Χόλιγουντ και το πρόωρο τέλος

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 02:15

0

Σωτήρης Μουστάκας: Η φυλάκιση στα 15, το πλαστό διαβατήριο, η άρνηση να πάει Χόλιγουντ και το πρόωρο τέλος

Ο Σωτήρης Μουστάκας γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1940 στο χωριό Κάτω Πλάτρες Λεμεσού και ήταν το τελευταίο παιδί της 6μελούς οικογένειας.

Γράφει η Έπη Τρίμη

Έκανε μουσικές σπουδές (βιολί), αλλά το όνειρό του ήταν να γίνει ηθοποιός. Από το Δημοτικό κιόλας ήταν πρωταγωνιστής στα έργα που ανέβαζε με τους συμμαθητές του. Του άρεσε ο Σέξπιρ, αλλά και ο Τσάρλι Τσάπλιν, που τον είχε δει στο σινεμά.

Αν ζούσε, σήμερα θα ήταν 80 χρόνων. Ίσως να έπαιζε ακόμα στο θέατρο, χαρίζοντας μοναδικές στιγμές στους θεατές που τόσο τον αγάπησαν.

Η σύλληψη στα 15 του

Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959), ως αγγελιοφόρος διαταγών του αρχηγού της, Διγενή Γρίβα, προς τις διάφορες αντιστασιακές ομάδες. Μοίραζε φυλλάδια κι έγραφε συνθήματα στους τοίχους. Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για εφτά μήνες. Με πλαστό διαβατήριο ταξίδεψε στην Αθήνα για να σπουδάσει ηθοποιός, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.

Πώς έγινε ηθοποιός

Ένα χρόνο πριν από τη σύλληψή του, το 1954, έφτασε στην Κύπρο ο θίασος του Νίκου Σταυρίδη για παραστάσεις.

Μία από αυτές παρακολούθησε ο 14χρονος Σωτήρης και ενθουσιασμένος πλησίασε τον Σταυρίδη μετά το τέλος της παράστασης. Με το θάρρος ενός 14χρονου παιδιού, και μιμούμενος τον Σταυρίδη, τού είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός. Ο Σταυρίδης έσκασε τα γέλια με τον μικρό και του είπε να πάει στην Αθήνα να τον βρει. Ο Σωτήρης άργησε στο ραντεβού καθώς μεσολάβησε η σύλληψή του.

Πέρασε με το ζόρι τις εξετάσεις του Εθνικού

Όταν έφτασε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά ως σερβιτόρος για να βγάζει τα προς το ζην, αλλά ταυτόχρονα κυνήγησε το όνειρό του. Μετά από παρότρυνση του Σταυρίδη, έδωσε εξετάσεις στη Δραματική του Εθνικού αλλά απέτυχε. Δεν το έβαλε όμως κάτω. Έδωσε ξανά εξετάσεις τις οποίες πέρασε με το ζόρι, αφού οι περισσότεροι καθηγητές δεν αποδέχονταν το πηγαίο χιούμορ του τον απέρριπταν αποκαλώντας τον “καραγκιόζη”.

Επαγγελματική πορεία

Ο Μουστάκας έπαιξε σε δεκάδες τηλεταινίες, κινηματογραφικές ταινίες και πολλές θεατρικές παραστάσεις. Το 1994, απέσπασε το βραβείο επιθεώρησης Τα Παναθήναια, για την ερμηνεία του στο Άμλετ.

Το 1996, έλαβε το πρώτο βραβείο Παπαδούκα της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, για τον ρόλο του την επιθεώρηση Οι Δύο Δουλειές. Τέλος, το 2003 απέσπασε το βραβείο Ερμηνείας Ελληνικού Έργου Καρόλος Κουν, για την συνολική του συνεισφορά στην επιθεώρηση.

Τα βραβεία

Ο Σωτήρης Μουστάκας το 1994, απέσπασε το βραβείο επιθεώρησης “Παναθήναια”, για την ερμηνεία του στο “Άμλετ”. Το 1996, έλαβε το πρώτο βραβείο Παπαδούκα της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, για τον ρόλο του την επιθεώρηση “Οι Δύο Δουλειές”. Το 2003 τιμήθηκε με το βραβείο Ερμηνείας Ελληνικού Έργου “Καρόλος Κουν”, για την συνολική του συνεισφορά στην επιθεώρηση.

Ο Σωτήρης Μουστάκας αρνήθηκε πρόταση από το Χόλιγουντ

Ο αξέχαστος ηθοποιός, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε δοκιμάσει την τύχη του και στο Χόλιγουντ. Μάλιστα, κάποια στιγμή του είχε γίνει πρόταση από την εταιρεία Fox, ώστε να παίξει σε ταινία μαζί με τον μεγάλο, Μάικλ Κέιν.

Όμως, ο Σωτήρης Μουστάκας αρνήθηκε. Ίσως δεν πίστεψε ότι θα μπορούσε να απλώσει τόσο τα «φτερά» του.

Η λατρεία του Σωτήρη Μουστάκα στο ψάρεμα και το κυνήγι…

Ο Σωτήρης Μουστάκας εκτός από καλός ηθοποιός ήταν και άριστος ψαράς. Είχε ένα μικρό σκάφος και μαζί με τη σύζυγό του Μαρία Μπονέλου, η οποία επίσης αγαπούσε το ψάρεμα, δοκίμαζαν συχνά την τύχη τους. Τις περισσότερες φορές τους συνόδευε η κόρη τους Αλεξία, αλλά και φίλοι όπως ο ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής.
Ο Μουστάκας, όταν δεν κατάφερνε να πιάσει ψάρια, θύμωνε και αν οι υπόλοιποι ήταν πιο τυχεροί τα έβαζε μαζί τους. Ο αγαπημένος προορισμός του ηθοποιού ήταν η Τζιά. Ένα βράδυ μαζί με τον Βογιατζή, αποφάσισαν να κάνουν ψαροντούφεκο που τότε ήταν παράνομο. Οι ηθοποιοί φοβήθηκαν γιατί αν τους αντιλαμβάνονταν οι ψαράδες της περιοχής μπορεί ακόμα και να τους χτυπούσαν. Όταν η ψαριά δεν πήγαινε καλά, ο ηθοποιός θύμωνε Είτε γιατί δεν θα καταλάβαιναν ότι ήταν άνθρωποι λόγω του σκοταδιού είτε για να τους τιμωρήσουν επειδή τους έπαιρναν τη δουλειά.

Ο Γιάννης Βογιατζής τότε βρήκε τη λύση. Πήρε τηλέφωνο στο λιμενικό και ειδοποίησε τους υπεύθυνους. «Εμείς το βράδυ θα πάμε για ψαροντούφεκο εγώ και ο Σωτήρης ο Μουστάκας, μην έρθουν τίποτα ψαράδες και μας βαράνε με τα κουπιά. Εμείς ό, τι πιάσουμε θα τους τα δώσουμε. Τι να τα κάνουμε; Για χόμπι το κάνουμε», είπε ο ηθοποιός.
Οι δύο φίλοι όχι μόνο δεν λογοδότησαν στις αρχές για την παράνομη πράξη τους, αλλά κατέληξαν να κάνουν ψαροντούφεκο με τη συνοδεία του λιμενικού. Ο Βογιατζής συνόδευε τον Μουστάκα και στο άλλο αγαπημένο του χόμπι, το κυνήγι, χωρίς όμως να συμμετέχει, καθώς δεν του άρεσε να σκοτώνει με όπλο. Συνήθως πήγαιναν σε περιοχές κοντά στην Αθήνα όπως τα Λεγραινά, όταν τελείωναν τις υποχρεώσεις τους στο θέατρο….

Ο έρωτας με την Μαρία Μπονέλου

Το 1973 παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου με την οποία απέκτησε μια κόρη, την Αλεξία. Έμειναν μαζί έως το τέλος της ζωής του το 2007, οπότε εισήχθη στο νοσοκομείο με λοίμωξη του αναπνευστικού. Στα 66 του χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή. Τρεις μήνες αργότερα έφυγε από τη ζωή και η Μαρία Μπονέλου που έπασχε από Αλστχάιμερ.

Αυτό ήταν το σαράκι που έτρωγε τον ηθοποιό, αλλά εκείνος έκανε την καρδιά του πέτρα και κάθε βράδυ ανέβαινε στη σκηνή και έκανε τους άλλους να γελάνε, ενώ ήξερε πως η δική του ψυχή δεν θα ξαναγελούσε ποτέ!

Το είχαν σεβαστεί και όλοι οι δημοσιογράφοι, καθώς ήταν ένα κομμάτι της ζωής του το οποίο αποτελούσε το μεγάλο αγκάθι που ξέσκιζε την καρδιά του. Άνθρωπος με αξίες – πάνω και κάτω από το σανίδι -, ο Σωτήρης Μουστάκας δεν σκέφτηκε ούτε για μια στιγμή να εγκαταλείψει τη γυναίκα που λάτρεψε και τον λάτρεψε. Ήταν πάντα δίπλα της. Ακόμα και όταν βρισκόταν στο θέατρο, έπαιρνε αρκετές φορές τηλέφωνο στο σπίτι την κοπέλα που πρόσεχε «το Μαράκι του» για να ρωτήσει πώς πάει το κορίτσι του. Ήξερε πως η κατάσταση δεν ήταν αναστρέψιμη, αλλά ήλπιζε μέχρι την τελευταία στιγμή σε ένα θαύμα.

«Οι γιατροί λένε ότι η Μαρία δεν καταλαβαίνει τίποτα πια. Όμως, εγώ το ξέρω ότι με καταλαβαίνει όταν της μιλάω. Σκέφτομαι τι θα γίνει αν φύγω πρώτα εγώ, κορίτσι μου, και φοβάμαι αν η Αλεξία μου θα είναι δυνατή. Πρέπει να είναι δυνατή» έλεγε.

Και η σκέψη του ήταν στην άλλη του μεγάλη αγάπη, την Αλεξία, την κόρη του, ένα θαυμάσιο παιδί που έχει κάτι από τη στόφα και των δύο γονιών του, ένα πλάσμα σεμνό, ταλαντούχο, μετρημένο, που βίωνε κι εκείνη τη θλίψη με την αρρώστια της μητέρας της.

Στήριγμα ο ένας για τον άλλο, πατέρας και κόρη ήταν σχεδόν πάντα μαζί στο θέατρο. Η αγωνία του όλη ήταν να μη στεναχωρηθεί για κάτι η Αλεξία και προσπαθούσε να δείχνει ευδιάθετος. Όλοι όμως όσοι τον γνωρίζαμε ξέραμε πως όταν έκλεινε την πόρτα στο καμαρίνι του, προσπαθούσε να συγκρατήσει τα δάκριά του, γιατί σκεφτόταν την αγαπημένη του Μαρία.

sotiris moystakas 6

Το τέλος του Σωτήρη Μουστάκα

Ο καρκίνος τού είχε χτυπήσει την πόρτα, αλλά εκείνος ήταν τόσο επίμονος και δυνατός χαρακτήρας, που τον πάλεψε παλικαρίσια. Και όλα αυτά χωρίς να λείψει από το σανίδι. Ο Σωτήρης Μουστάκας πονούσε πολύ, αλλά δεν άφηνε να φανεί τίποτα στον κόσμο, ενώ ήταν τόσο δυνατός, που έκανε χιούμορ και στους άλλους ηθοποιούς στα καμαρίνια. Έτσι ήταν ο Σωτήρης Μουστάκας, ένας «μάγος» που κατάφερνε με μια κίνηση να απογειώνει τον κόσμο που τον λάτρευε.

Ο Σωτήρης Μουστάκας πέθανε στις 4 Ιουνίου 2007 σε νοσοκομείο της Αθήνας, σε ηλικία 66 ετών. Λίγες ώρες πριν από το μοιραίο είχε αισθανθεί αδιαθεσία, κατά τη διάρκεια πρόβας του «Πλούτου» του Αριστοφάνη, που θα παρουσίαζε με τους Θύμιο Καρακατσάνη, Γιώργο Κωνσταντίνου και Βάσια Τριφύλλη.

«Μαέστρος» καπετάνιος – Τα 3 λεπτά «μάχης» με τους ανέμους για να δέσει στην Τήνο

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 02:13

0

«Μαέστρος» καπετάνιος – Τα 3 λεπτά «μάχης» με τους ανέμους για να δέσει στην Τήνο

Η Τήνος υποδέχτηκε ακόμα ένα πλοίο, που έδεσε πιο γρήγορα από το αναμενόμενο στο λιμάνι του νησιού. Η μανούβρα του καπετάνιου καταγράφηκε σε βίντεο…

Το πλοίο πλησιάζει στην Τήνο και στο λιμάνι κάποιοι αρχίζουν να τραβούν βίντεο για να θυμούνται τον τρόπο που ο καπετάνιος έκανε την απαραίτητη μανούβρα. Αυτή τη φορά δεν έπνεαν άνεμοι και το έργο ήταν πιο εύκολο.

Τα σχεδόν 3 λεπτά που χρειάστηκαν πάντως, ήταν ένας χρόνος μικρότερος του σχετικού μέσου όρου.

Χθες το γύρο του διαδικτύου από την Τήνο έκανε η μάχη που έδωσαν οι καβοδέτες, όταν τα κύματα βγήκαν στη στεριά και τους σκέπασαν. Με ψυχραιμία έκαναν αυτό που γνωρίζουν και το πλοίο έδεσε με ασφάλεια.

Λίγες ώρες μετά, το F/B Ekaterini P. προσεγγίζει το λιμάνι της Τήνου, ερχόμενο από Μύκονο. Το πλοίο πραγματοποιεί μια γρήγορη δεξιόστροφη μανούβρα και δένει με ακρίβεια στο λιμάνι του νησιού.

Καλλιθέα: Μπαλκόνι ξενοδοχείου στη Λεωφόρου Συγγρού κρέμεται στον αέρα

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 02:11

0

Καλλιθέα: Μπαλκόνι ξενοδοχείου στη Λεωφόρου Συγγρού κρέμεται στον αέρα

Με το στόμα ανοιχτό έμειναν κάτοικοι και περαστικοί στην Καλλιθέα όταν αντίκρισαν σε ξενοδοχείο επί της Λεωφόρου Συγγρού ένα ολόκληρο μπαλκόνι να κρέμεται στον αέρα… κυριολεκτικά.

Το συγκεκριμένο μπαλκόνι φαίνεται να έχει αποκολληθεί από το κτίριο για άγνωστους προς το παρόν λόγους ενώ από θαύμα δεν κατέρρευσε. Όπως δείχνουν και οι εικόνες περαστικού, κρατιέται χτισμένο σε μερικά σίδερα.

Φωτογραφία που ανέβηκε στο Twitter δείχνει την πραγματική κατάσταση στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο με το… αιωρούμενο μπαλκόνι.

Ξενοδοχειακι στη Συγγρού. Τώρα! pic.twitter.com/O9WzmRQ8Rm

— vNoKost (@vicky_afou) January 21, 2023

mpalkoni2 1024x768 1

mpalkoni1

Δύο Λαρισαίοι παράτησαν τη δουλειά τους και φτιάχνουν σπίτια με 2.000€ από φυσικά υλικά

επιχειρηματικότητα

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 02:01

0

Δύο Λαρισαίοι παράτησαν τη δουλειά τους και φτιάχνουν σπίτια με 2.000€ από φυσικά υλικά

Πήλινα σπίτια: Δύο οικονομολόηγοι από τη Λάρισα αποφάσισαν να πειραματιστούν με τη φυσική καλλιέργεια. Σήμερα, έχουν χτίσει πάνω από 25 σπίτια σε Ελλάδα και Ευρώπη. Επίσης, έχουν κατασκευάσει παραδοσιακά σπίτια αρχαίων οικισμών, μυώντας σε αυτό και τις νεότερες γενιές.

Ο Κώστας Κοντομάνος και ο Στέλιος Γκαγκάρας δίνουν σεμινάρια, ενώ έχουν βοηθήσει και στη διάδοση βιώσιμων φυσικών πρακτικών και τεχνολογιών για το πως να αφήνουν μικρότερο αποτύπωμα άνθρακα.

Πρώτη ύλη αποτελούν το φυσικό περιβάλλον, το χώμα, το άχυρο, τα κλαδιά, η άμμος, το νερό, αλλά και τα ανακυκλωμένα ή επαναχρησιμοποιούμενα υλικά. Από εκεί και πέρα χρειάζονται απλά εργαλεία και πολλή προσωπική εργασία. Έτσι, κατασκευάζουν σπίτια ακόμη και μέσα στον αστικό ιστό.

Ο Κώστας Κοντομάνος μένει σε ένα τέτοιο σπίτι για πολλά χρόνια. Τα οφέλη της φυσικής δόμησης είναι σπίτια χωρίς τοξικά, υγιεινά, δροσερά το καλοκαίρι και ζεστά τον χειμώνα και πάνω από όλα προσιτά.

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Από τι υλικά είναι φτιαγμένα τα σπίτια;

Απάντηση: Στα σπίτια που κατασκευάζουμε προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν περισσότερα φυσικά και τοπικά διαθέσιμα υλικά. Αυτό συνεπάγεται μηδενικό ή ελάχιστο κόστος μεταφοράς και επεξεργασίας, άρα πολύ χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα του σπιτιού. Επιλέγουμε υλικά που, ανάλογα με το μέρος, είναι άμεσα διαθέσιμα και σε αφθονία: πέτρα, χώμα, άχυρο, ξύλο, φύκια, τρίχες ζώων κτλ. Αν λοιπόν χτίσουμε στη Μάνη, θα χρησιμοποιήσουμε πέτρα, στις Πρέσπες χώμα και στη λίμνη Πλαστήρα τσατμά (τοιχοποιία από ξύλο και χώμα). Προσπαθούμε επίσης να ανακυκλώνουμε κάποια από τα πιο βιομηχανικά υλικά του σπιτιού (Κουφώματα, σωλήνες, πλακάκια).

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Πρόκειται για κάτι καινούριο ή δοκιμασμένο από τεχνικής άποψης;

Απάντηση: «Αυτά τα σπίτια είναι τόσο παλιά όσο και η έννοια σπίτι. Η μόνη διαφορά είναι ότι στη κατασκευή τους πλέον χρησιμοποιείται και η σύγχρονη τεχνολογία και γνώση που τα κάνει πιο ανθεκτικά, εύχρηστα και αποτελεσματικά».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Πως γίνεται ο σχεδιασμός τους; Τι διαδικασία ακολουθείται;

Απάντηση: «Ο σχεδιασμός τους γίνεται ανθρωποκεντρικά, λαμβάνοντας υπ’ όψη τις πραγματικές ανάγκες και διαστάσεις των ανθρώπων που θα τα κατοικήσουν. Χρησιμοποιούνται οργανικά σχήματα, μοντέλα δηλαδή δανεισμένα από τη φύση. Τέλος δίνεται μεγάλη έμφαση στον ενεργειακό σχεδιασμό τους, ο οποίος μειώνει δραματικά τις ανάγκες τους σε ψύξη και θέρμανση».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Ποιο είναι κατά μέσο όρο το κόστος τους;

Απάντηση: «Το κόστος ξεκινά από πολύ χαμηλά (1.500-2.000 ευρώ) και κυμαίνεται ανάλογα με τα υλικά και τον τρόπο κατασκευής τους».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Πόσο καιρό ασχολείστε με τη κατασκευή τέτοιων σπιτιών και πως ξεκινήσατε;

Απάντηση: «Ασχολούμαι εδώ και επτά χρόνια, ξεκινώντας από ένα σπίτι που χτίσαμε με χώμα στον Νέσσωνα (κοντά στη Λάρισα). Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για κάποιες φυσικές καλλιεργητικές μεθόδους που χρησιμοποιούν τον πηλό, ανακαλύψαμε τις δυνατότητες του ως δομικού υλικού.

Αυτό βέβαια δεν είναι νέο, μιας και οι περισσότεροι κάτοικοι του πλανήτη εξακολουθούν να ζουν σε χωμάτινα σπίτια. Το νέο όμως είναι ότι εδώ και είκοσι χρόνια, ξεκινώντας από την Αμερική, εμφανίστηκε ένας νέος όρος, η φυσική δόμηση, η επιλογή δηλαδή του να χτίζεις με τοπικά, φυσικά υλικά και το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντολογικό και οικονομικό κόστος».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Πως δουλέψατε σε αυτό το πρώτο σπίτι στον Νέσσωνα;

Απάντηση: «Καλλιεργήθηκε η ιδέα της κατασκευής μιας αγροικίας με βάση μια από τις πρώτες μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για γήινα σπίτια, το κομπ. Ο όρος κομπ(cob) προέρχεται από μια παλιά αγγλική λέξη που σημαίνει καρβέλι ψωμιού και σβόλος.

Έχοντας προϊστορία χιλιάδων χρόνων χρησιμοποιούνταν μέχρι και τα μέσα του περασμένου αιώνα στην Αγγλία, όπου υπάρχουν πεντακοσίων χρόνων χτισμένα έτσι. Με τα χέρια και τα πόδια σχηματίζονται μάζες πηλού αναμεμιγμένου με άμμο και άχυρο, οι οποίες κόβονται σαν φραντζόλες και τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη διαμορφώνοντας μονολιθικές κατασκευές με μεγάλη σταθερότητα».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Πως λειτουργούσε αυτό το σπίτι σε σχέση με τις καιρικές συνθήκες;

Απάντηση: «Εκμεταλλευτήκαμε τη τεράστια θερμική μάζα των τοίχων για να ζεσταίνεται το σπίτι τους χειμερινούς μήνες, διατηρώντας σταθερή μια ελάχιστη εσωτερική θερμοκρασία14 βαθμών, όταν η εξωτερική αγγίζει το μηδέν.

Για την ψύξη του σπιτιού υπάρχουν εισαγωγές αέρα χαμηλά στη βορινή πλευρά και εξαγωγές αντίστοιχα στα ψηλότερα σημεία του σπιτιού. Επειδή δεν έχει χρησιμοποιηθεί τσιμέντο ή άλλα συνθετικά υλικά στην τοιχοποιία το κτίριο αναπνέει και διαπνέει άριστα».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Όσον αφορά στις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις;

Απάντηση: «Αν το σπίτι κάποτε γκρεμιστεί, μόνο η στέγη θα μείνει για να θυμίζει την ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση. Αυτό είναι το σημαντικότερο λάθος που κάναμε στη κατασκευή του σπιτιού και σκοπεύουμε να την αντικαταστήσουμε με μια φυτεμένη».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Τα σπίτια αυτά είναι σταθερά; Τι γίνεται με σεισμούς, πλημμύρες κτλ;

Απάντηση: «Λειτουργούν άψογα, από τις ακραίες κλιματολογικές συνθήκες τια Παταγονίας και των Αλεούτιων νησιών μέχρι τις υψηλότατες θερμοκρασίες στη Σαχάρα. Μέρος από τις μεγάλες πυραμίδες και τμήματα του σινικού τοίχους είναι χτισμένο είναι χτισμένα με χώμα. Ο παλαιότερος κατοικημένος οικισμός στην Αμερική, το Τάος Πουέμπλο είναι χωμάτινο.

Παρόλο λοιπόν που δεν υπάρχει εμπεριστατωμένη μελέτη για το συγκεκριμένο θέμα αν παρατηρήσουμε τη συμπεριφορά παλιών καλοχτισμένων κτιρίων και μνημείων, θα δούμε ότι μένουν ανεπηρέαστα για εκατοντάδες χρόνια από τους σεισμούς. Το Σεπτέμβριο του 2004, στο Πανεπιστήμιο της British Columbia ένα κτίριο από cob , διαμέτρου 2 μέτρων και ύψους 1,70, υποβλήθηκε σε σεισμικό τεστ. Το μοντέλο άντεξε εύκολα έναν σεισμό 7,4 ρίχτερ με μικρές μόνο ρωγμές».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Πόσο χρόνο παίρνει η κατασκευή των «φυσικών σπιτιών»;

Απάντηση: «Συνήθως τα σπίτια αυτά ολοκληρώνονται μέσα σε μια θερινή περίοδο (από Μάρτιο δηλαδή μέχρι Σεπτέμβριο) ανάλογα βέβαια και με το εμβαδόν του».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Στην Ελλάδα υπάρχουν σπίτια cob;

Απάντηση: «Στην Ελλάδα σώζονται ακόμα πλήθος από πέτρινα και πλινθόκτιστα σπίτια, πολλά από τα οποία κατοικούνται ακόμη ή χρησιμοποιούνται ως βοηθητικοί χώροι».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Με τη πολεοδομία στην Ελλάδα υπάρχει πρόβλημα;

Απάντηση: «Δεν υπάρχει θέμα αρκεί να αποδειχθεί η στατική επάρκεια ενός τέτοιου κτιρίου, πράγμα πολύ απλό με τη χρήση κάποιου «φέροντος οργανισμού» από ξύλο, μέταλλο ή μπετόν. Το ίδιο ισχύει και στο εξωτερικό».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Ποια είναι η φιλοσοφία πίσω από αυτά τα κτίσματα;

Απάντηση: «Το βασικό κίνητρο για τη κατασκευή ενός τέτοιου σπιτιού είναι η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής μας. Και άμεσα (κατοικώντας σε αυτό) αλλά και μακροπρόθεσμα, συμβάλλοντας σε έναν πιο φιλικό και οικολογικά καθαρό πλανήτη».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Πως μπορούν να λειτουργήσουν μέσα σε μια πόλη;

Απάντηση: «Τέτοιου είδους κτίρια μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε πόλεις σχεδιασμένες για σπίτια με σωστό προσανατολισμό και ζωτικό χώρο. Σε μια ελληνική μεγαλούπολη θα έχαναν αρκετά από τα πλεονεκτήματά τους».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Μένετε ή έχετε μείνει σε τέτοιο σπίτι; Πως είναι;

Απάντηση: «Μένω. Η ποιότητα ζωής είναι πολύ ανώτερη από ένα συμβατικό σπίτι. Το κτίριο αναπνέει και διαπνέει τέλεια, οι συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας είναι άριστες και μυρίζει υπέροχα(σε αυτό συντελεί και το κερί με το οποίο είναι περασμένο το χωμάτινο πάτωμα)».

Πήλινα σπίτια – Ερώτηση δημοσιογράφου: Η πρότασή τους για το θέμα στέγασης ευπαθών ομάδων

Ένα κατάλυμα με ξύλινο σκελετό και επενδυμένο, με μεταχειρισμένα ρούχα, βουτηγμένα στον ασβέστη. Επίσης, να είναι μονωμένο μαλλί προβάτου, θερμαινόμενο με rocket mass heater. Δεν πρέπει να παραλειφθούν και τα ηλιακά συστήματα, τα οποία μπορούν να φιλοξενήσουν μέχρι και τέσσερα άτομα, σε πολύ χαμηλό κόστος.

dyo oikonomologoi apo ti larisa ftiachnoyn pilina spitia apo 1 500 eyro 12

Σκοπεύουν μάλιστα να το εφαρμόσουν σε καταυλισμούς αστέγων και προσφύγουν.

Γιανναράς: «Αν υπήρχε πολιτικός με όραμα θα έβαζε στο Δημοτικό Αρχαία και Ελληνικούς χορούς»

δηλώσεις

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 01:56

0

Γιανναράς: «Αν υπήρχε πολιτικός με όραμα θα έβαζε στο Δημοτικό Αρχαία και Ελληνικούς χορούς»

O καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας, Χρήστος Γιανναράς, μιλά για την Ελλάδα που «τέλειωσε» λόγω και της εκπαίδευσης που έχει στόχο την χρηστικότητα και όχι το «αληθεύειν».

“Ο ελληνικός χορός, ήταν μέγιστο μάθημα κοινωνικοποίησης του παιδιού. Σήμερα ο στόχος δεν είναι να κοινωνικοποιηθεί το παιδί. Είναι να θωρακιστεί το εγώ του, να μάθει να απαιτεί”, λέει ο Χρήστος Γιανναράς σε μια συνέντευξη που θα συζητηθεί

Όπως αναφέρει ο ίδιος: «Βυθιζόμαστε σε ένα κενό, σε ένα τίποτα […] Απορώ που ακόμα υπάρχουμε! Δεν γεννιέται η παραμικρή αντίσταση στην κακουργία των πολιτικών… Προς τι να αντισταθεί ο Έλληνας; Προς τι; Για να έχει πρωθυπουργό ή τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα; Διαφέρουν αυτοί από το να έχεις πρωθυπουργό τον Σόιμπλε; Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση, το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι πια ανύπαρκτο».

Έχετε πει πως «Η Ελλάδα τέλειωσε» σε σχέση με το ότι «η ελληνική εκπαίδευση εστιάζει στη χρηστικότητα». Θα θέλατε να το εξηγήσετε;

Η βασική μου ιδέα είναι, ότι εάν ο ελληνισμός κόμιζε κάτι μέσα στους αιώνες -κι αυτό είναι που τον διαφοροποιεί ριζικά από τη δυτική παράδοση- είναι ακριβώς ότι ο στόχος για τον έλληνα ήταν το «αληθεύειν» και όχι το χρήσιμο. Λέει ο Αριστοτέλης, ότι «Το ζητείν απανταχού το χρήσιμον ήκιστα αρμόζει τοις μεγαλοψύχοις και ελευθερίοις», δηλαδή, δεν ταιριάζει σε ελεύθερους και μεγαλόψυχους ανθρώπους το να ζητάνε παντού το χρήσιμο. Η χρησιμότητα είναι μια δουλεία στην ανάγκη, αδιανόητη για τον έλληνα. Ο έλληνας μάχεται για την ελευθερία από την ανάγκη.

Λοιπόν, στην Ελλάδα, η Παιδεία κάποτε -θα τολμούσα να πω όχι πολύ μακριά από σήμερα- είχε σώσει κάτι από αυτή την προτεραιότητα της ελευθερίας. Για παράδειγμα, το παιδάκι πήγαινε στο Δημοτικό Σχολειό και άρχιζε την εκπαίδευσή του με τη σουηδική γυμναστική, δηλαδή με έναν έμπρακτο τρόπο, που δεν ήταν διανοητικός. Εντασσόταν σε ένα δρώμενο, λογικά συντονιζόμενων κινήσεων. Όλοι μαζί έκαναν τις ίδιες κινήσεις.

Αυτό έχει τεράστια παιδαγωγική δυναμική. Έμπαινε το παιδί στην κοινωνία των σχέσεων, όχι με διδάγματα και με ηθικολογίες, αλλά με την πράξη. Ή μάθαινε να συντονίζει το βάδισμά του, πώς να βαδίζει μαζί με τους άλλους. Έχετε δει πως παρελαύνουν σήμερα τα παιδιά; Δεν μπορούν, δεν ξέρουν να συντονιστούν, σκορποχώρι, τελείως.

Ή ο ελληνικός χορός, ήταν μέγιστο μάθημα κοινωνικοποίησης του παιδιού. Σήμερα ο στόχος δεν είναι να κοινωνικοποιηθεί το παιδί. Είναι να θωρακιστεί το εγώ του, να μάθει να απαιτεί, να μάθει εξασφαλίζει το δικαίωμά «του». Θυμάστε τον πιτσιρικά που φώναζε στον υπουργό Παιδείας, Αρσένη: «Δεν μπορείς Γεράσιμε!»;

Οι μικρονοϊκοί μας πολιτευόμενοι νομίζουν ότι έτσι ετοιμάζουν άγρυπνους επαναστάτες. Αλλά προσωπικά θεωρώ ότι μ’ αυτόν τον τρόπο ετοιμάζουν ανθρώπους τρομακτικής μοναξιάς! Έναν ανέραστο άνθρωπο. Το “απελευθερωμένο” σημερινό παιδί δεν θα μπορέσει ποτέ να ερωτευτεί, γιατί δεν ξέρει να μοιράζεται.

Και πιο συγκεκριμένα, σε σχέση με τη φράση σας «Η Ελλάδα τελείωσε», τι έχετε να πείτε;

Δε έχει μείνει ούτε ίχνος από την ελληνικότητα, από αυτή την προτεραιότητα του «κοινωνείν», που έλεγε ο Ηράκλειτος. Ούτε το παραμικρό θεσμικό κατάλοιπο. Στη θέση της κοινότητας (πόλεως) κυριαρχεί σήμερα η τηλεοπτικά ποδηγετούμενη μάζα. Ο στόχος μας δεν είναι το κοινωνείν. Η αλήθεια δεν προκύπτει από τη βεβαιότητα της εμπειρικής μετοχής. Όχι! Η αλήθεια επιβάλλεται αξιωματικά, είτε από αυθεντίες, είτε από τη δογματική λογική, είτε από τη χρησιμότητα.

Λέμε ότι το μέλι είναι γλυκό, λέει ο Δημόκριτος, όχι γιατί υπάρχει μια αξιωματική αρχή, η οποία ορίζει τι είναι γλυκό και τι είναι πικρό, αλλά γιατί έχουμε γευτεί μέλι και η εμπειρία όλων μας συμπίπτει. «Πάντες ομοδοξούσι και έκαστος επιμαρτυρεί», δηλαδή όλοι έχουν ομού τη γνώμη, τη δόξα, την αντίληψη.

Λοιπόν, αν χαθεί αυτό το στοιχείο: «Καθ᾽ ὅτι ἂν κοινωνήσωμεν, ἀληθεύομεν, ἃ δὲ ἂν ἰδιάσωμεν, ψευδόμεθα», που έλεγε ο Ηράκλειτος, (δηλαδή, ότι αληθεύουμε μόνο όταν συμπίπτει η εμπειρία όλων μας και κοινωνείται η ίδια εμπειρία, αν χαθεί η ελληνική εμμονή στην αλήθεια ως “μετοχή”), ο ολοκληρωτισμός είναι μονόδρομος. Ολοκληρωτισμός δικτατόρων ή ιδεολογιών ή των Τραπεζών και του απρόσωπου εφιάλτη που λέγεται Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Σύστημα.

Ο Κωνσταντίνος Καραβίδας ή ο Νίκος Πανταζόπουλος, έδειξαν πως όσο λειτουργούσε η αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα, υπήρχε ελληνικότητα.

Υπήρχε και η ανοχή στη διαφορετικότητα, γιατί κάθε κοινότητα είχε κάποιες διαφορές από την άλλη;

Ναι, η διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου! Πήγαινες στο καφενείο και οι άνθρωποι έλεγαν αυθόρμητα τη δική τους, την προσωπική γνώμη τους, το καλαμπούρι τους. Σήμερα όλοι αντιγράφουν πανομοιότυπες φράσεις της τηλεόρασης. Αναμηρυκάζουν φράσεις που ακούσανε στα “Μέσα”.

Επιμένω ότι η ουσία του προβλήματος δεν είναι ιδεολογική ή παραταξιακή. Είναι ότι βυθιζόμαστε σε ένα κενό, σε ένα τίποτα. Κυρίως το στοιχείο της αδυναμίας των παιδιών να ερωτευτούν, είναι αναπηρία. Βλέπετε νέα παιδιά στην καφετέρια, το καθένα με το κινητό του και τον καφέ του ανίκανα να ανταλλάξουν άποψη, δε λένε λέξη.

Και τι νομίζετε ότι θα μπορούσε να γίνει;

Αν υπήρχε πολιτικός με όραμα, θα έβαζε τα αρχαία ελληνικά να διδάσκονται από το δημοτικό, σαν παιχνίδι! Θα έβαζε πολύ πολλή, μουσική, θα έβαζε κυρίως μαθηματικά, αλλά θα άλλαζε τον τρόπο διδασκαλίας τους: Τα μαθηματικά όχι ως χρηστική γνώση, αλλά ως γλώσσα, ως λογική.

Τα μαθηματικά είναι μια γλώσσα. Στα ελληνικά σχολειά, όμως, τα μαθηματικά, τα μαθαίναμε ως κάτι χρηστικό, μόνο για να κάνουμε λογαριασμούς. Είναι έγκλημα!

Τι άλλο θα λέγατε, ως επίλογο, για την Ελλάδα στην κρίση, εν όψη και της 28ης Οκτωβρίου, της εθνικής επετείου του «Όχι»;

Απλώς ότι απορώ που ακόμα υπάρχουμε! Δεν γεννιέται η παραμικρή αντίσταση στην κακουργία των πολιτικών… Προς τι να αντισταθεί ο Έλληνας; Προς τι; Για να έχει πρωθυπουργό ή τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα; Διαφέρουν αυτοί, από το να έχεις πρωθυπουργό τον Σόιμπλε; Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση, το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι πια ανύπαρκτο.

Τις προάλλες λέχθηκε πως μία γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της δύο παιδιά και το ετήσιο εισόδημά της είναι κάπου 4.100, ότι η εφορία της ζητάει σχεδόν τα μισά, και μάλιστα της αφαίρεσαν από την τράπεζα 8 ευρώ που είχε στον λογαριασμό της.

Πρέπει να βρούμε τον δικό μας τρόπο. Δεν είναι δυνατόν να θέλουμε να βάλουμε την Ελλάδα να λειτουργήσει με τους όρους που λειτουργεί π.χ. η Ολλανδία. Ξέρετε ότι σε όλη τη Ρωμαϊκή περίοδο, στο λεγόμενο Βυζάντιο, και μετά σε όλη την Οθωμανική περίοδο, υποκείμενο φορολογικής υποχρέωσης, δεν ήταν το άτομο, αλλά η κοινότητα.

Δηλαδή, φέτος είχα εγώ μεγαλύτερη σοδιά, και εσείς μικρότερη, έπρεπε να κοινωνήσουμε μεταξύ μας τη διαφορά, ώστε να πληρώσει το χωριό το φόρο. Καταλαβαίνετε τι δυναμική είχε αυτό το στοιχείο; Τώρα , η γυναίκα που αναφέρατε, μόνη της, τι να κάνει; Να πηδήξει από το μπαλκόνι ή να οπλιστεί με βόμβα μολότοφ;

Πηγή: tvxs, dinfo

Εκείνος αστέρι του μπάσκετ, εκείνη… – Σε αυτό το άθλημα διέπρεπε η σύζυγος του Γιάννη Αντετοκούνμπο, Μαράια

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 01:41

0

Εκείνος αστέρι του μπάσκετ, εκείνη… – Σε αυτό το άθλημα διέπρεπε η σύζυγος του Γιάννη Αντετοκούνμπο, Μαράια

Είναι αδιαμφισβήτητα ένας εκ των κορυφαίων αστέρων του μπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Το χειμώνα διαπρέπει στο NBA, και αυτές τις μέρες των καμαρώνουμε να σπάει τα ρεκόρ το ένα πίσω από το άλλο στο Eurobasket. Ο λόγος για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, που μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας του το στηρίζει στη γλυκιά σύζυγό του Μαράια, που υπήρξε και εκείνη αθλήτρια και μάλιστα έτσι γνωρίστηκαν!

Μαζί έχουν αποκτήσει και ένα παιδί το οποίο μεγαλώνουν με πολύ αγάπη και φροντίδα, ενώ του παρέχουν τα πάντα, κάτι που δε μπόρεσε να έχει ο Γιάννης στην παιδική του ζωή λόγω των δυσκολιών που έζησε.

Σε αυτό το άθλημα διακρίθηκε η Μαράια Ρίντλσπριγκε

Η Μαράια Ρίντλσπριγκε γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1992 και ασχολείτο με το βόλεϊ. Κατάγεται από το Φρένσο της Καλιφόρνια και ήταν στην ομάδα βόλεϊ στο κολέγιο του «Rice Owls».

Έναν χρόνο μετά την αποφοίτησή της το 2013, άρχισε να εργάζεται ως ειδικευόμενη στη Φιλαδέλφεια στους 76ers με τον τίτλο της «Basketball Operations».

Όλα αυτά τα χρόνια, δε λείπει από το πλευρό του Γιάννη Αντετοκούνμπο στις σημαντικές στιγμές της καριέρας του. Και φυσικά, ήταν δίπλα του τη μεγάλη βραδιά που ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του NBA, όπως και όλη η υπόλοιπη οικογένεια του Έλληνα άσσου του NBA. Άλλωστε όταν έχεις υπάρξει αθλητής γνωρίζεις τις θυσίες και τα άγχη του πρωταθλητισμού.

View this post on Instagram

A post shared by Mariah (@sincerelyymariah)

Nευρολόγος εξηγεί γιατί το πλέξιμο είναι καλό για τον εγκέφαλό σας

υγεία

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 01:24

0

Nευρολόγος εξηγεί γιατί το πλέξιμο είναι καλό για τον εγκέφαλό σας

Μια καλή μια ανάποδη,μια καλή μια ανάποδη,μια καλή μια ανάποδη. Ο επαναλαμβανόμενος ρυθμός του πλεξίματος, σας ηρεμεί,σας κάνει να αισθάνεστε άνετα και να συγκεντρώνεστε.

Δεν είναι καθόλου παρατραβηγμένο να δείτε το πλέξιμο σαν εξάσκηση του μυαλού ή σαν ένα είδος προσωπικής νοητικής ανασυγκρότησης (meditation).

Ευτυχώς, η επιστήμη της νευρολογίας έχει προοδεύσει τόσο ώστε να θεωρεί την μόδα του πλεξίματος σαν την ‘νέα γιόγκα’.

Η έρευνα έδειξε πως το πλέξιμο και κάθε άλλου είδους τέχνη με τα χέρια, όπως το βελονάκι,ο αργαλειός και η ραπτική έχουν πολλά κοινά στο να προάγουν την αποφόρτιση του μυαλού αλλά και τον διαλογισμό . Έτσι, έχουν θετικό αποτέλεσμα στην υγεία και ευεξία του μυαλού .

Σε μια διαδικτυακή έρευνα της θεραπεύτριας Betsan Corkhill, στην Αγγλία, σε περισσότερους από 3.545 ανθρώπους που ασχολούνται με το πλέξιμο,έδειξε πως όταν οι άνθρωποι αυτοί ερωτήθηκαν πώς αισθάνονται είπαν ότι το πλέξιμο τους κάνει να αισθάνονται ‘πολύ χαρούμενοι’. Πολλοί δε, είπαν ότι πλέκουν μόνο και μόνο για να χαλαρώσουν από το στρες ενώ παράλληλα δημιουργούν με τα χέρια τους.

Η έρευνα βρήκε ότι υπήρχε στενή σχέση ανάμεσα στην συχνότητα του πλεξίματος και στην διάθεση των ερωτηθέντων. Αυτοί οι άνθρωποι που έπλεκαν συχνά ( περισσότερο από τρεις φορές την εβδομάδα),ήταν πιο ήρεμοι, πιο χαρούμενοι, λιγότερο λυπημένοι, λιγότερο ανήσυχοι και με περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Το τελικό συμπέρασμα στην έρευνα της Corkhill ήταν πως ‘το πλέξιμο έχει σημαντικά ψυχολογικά και κοινωνικά οφέλη, που συμβάλλουν στην ευεξία και στην ποιότητα ζωής.’

Ενδιαφέρον είναι ότι η έρευνα βρήκε ότι οι άνθρωποι που πλέκουν συμμετέχοντας σε ομάδα, ήταν πιο ευτυχισμένοι από αυτούς που έπλεκαν μόνοι τους.

Εδώ βλέπετε τα δέκα οφέλη από το πλέξιμο μαζί με φίλους που βελτιώνουν το μυαλό και την ζωή.

Το μυαλό αναγκάζεται να σκεφτεί και να λύνει προβλήματα
Κοινωνική δικτύωση
Αυτοσυγκέντρωση
Βελτίωση του συγχρονισμού ματιού και χεριού, αντίληψη του χώρου και ανάπτυξη επιδεξιότητας
Μάθηση και διδασκαλία
Άσκηση της προσοχής και της σκέψης να εστιάζει σε κάτι
Ενθάρρυνση της ενεργής δραστηριότητας
Δίνει το αίσθημα της υπερηφάνειας και της ικανοποίησης
Διδάσκει υπομονή και επιμονή
Διευκολύνει την μνήμη

Σύμφωνα με την Corkhill, ακόμη και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν γνωστό ότι έπλεκε όταν ήθελε να ηρεμήσει το μυαλό του και να σκεφτεί καθαρά.

Αυτά είναι αποτελέσματα από το πλέξιμο που δεν τα επιδιώκει κανείς. Απλά έρχονται σαν ‘παρενέργειες’ του απλού πλεξίματος.

ΟΙ νευρολόγοι αρχίζουν να καταλαβαίνουν πόσο πολύ τελικά επηρεάζεται ο εγκέφαλος από αυτού του είδους την αυτοσυγκέντρωση σε κάτι συγκεκριμένο όπου τίποτα άλλο δεν μετράει εκείνη την στιγμή παρά μόνο αυτό που κάνουν τα χέρια.

Εσείς πλέκετε;

Αρχιλοχίας Βασιλική Πλεξίδα: «Επέζησα από πτώση ελικοπτέρου. Της οφείλω τη ζωή μου, θα Την ευγνωμονώ για πάντα»

θρησκεία

Stathis

-

22 Ιανουαρίου 2023 01:13

0

Αρχιλοχίας Βασιλική Πλεξίδα: Επέζησα από πτώση ελικοπτέρου. Της οφείλω τη ζωή μου, θα Την ευγνωμονώ για πάντα

Βασιλική Πλεξίδα: H ευγνωμοσύνη της προς την Παναγία .Η Αρχιλοχίας Βασιλική Πλεξίδα πριν από 5 χρόνια παραλίγο να χάσει την ζωή της σε αεροπορικό δυστύχημα, εκ θαύματος όμως στέκεται ακόμη ζωντανή και ευγνωμονεί την Παναγία γι’ αυτό. Η ανάρτηση της Βασιλικής Πλεξίδα για το θαύμα και την ευγνωμοσύνη προς την Παναγία:

«Σήμερα αντίκρυσα σε αρκετά site το πολλαπλό Μέγιστο Θαύμα της Παναγίας μας. Όσον αφορά την Θαυματουργή εικόνα Της, αναφορικά με ένα λάθος που γίνεται και επειδή θέλω να το διευκρινίσω, σας παραθέτω την αυθεντική εικόνα της Παναγίας μας της Ακρωτηριανής Σερφιώτισας Θεραπεύτριας η οποία με διέσωσε πριν από πέντε χρόνια στο Σαραντάπορο Ελασσόνας έπειτα από την πτώση του ελικοπτέρου!!! Οφείλω τη ζωή μου σε Εκείνη για αυτό και θα Την ευγνωμονώ και θα Την ομολογώ με όλο μου το είναι όσο ζω!».

Η Βασιλική Πλεξίδα ήταν η μοναδική επιζήσασα από την πτώση του στρατιωτικού ελικοπτέρου στην περιοχή του Σαρανταπόρου, κοντά στα σύνορα των νομών Λάρισας και Κοζάνης.

Υπενθυμίζεται ότι στο δυστύχημα που σημιώθηκε τον Απρίλιο του 2017, έχασαν τη ζωή τους ο υποστράτηγος Ιωάννης Τζανιδάκης, ο συνταγματάρχης (ΤΘ) Θωμάς Αδάμου, ο ταγματάρχης (ΑΣ) Δημοσθένης Γούλας και ο υπολοχαγός (ΑΣ) Κωνσταντίνος Χατζής, ενώ τραυματίσθηκε σοβαρά η αρχιλοχίας (ΑΣ) Βασιλική Πλεξίδα.

Η Βασιλική Πλεξίδα κατάγεται από τα Τρίκαλα και διαμένει στον Βόλο, καθώς υπηρετεί στην Αεροπορία Στρατού στο Στεφανοβίκειο.

4 1

Η μοιραία πτώση

Ήταν 19 Απριλίου του 2017. Το «Χιούι» είχε απογειωθεί από το αεροδρόμιο του Στεφανοβικείου και θα εκτελούσε πτήση επιτήρησης κατά μήκος των βορείων συνόρων για την εμπέδωση αισθήματος ασφαλείας στους κατοίκους των ακριτικών περιοχών, δραστηριότητα που επαναλαμβάνεται κατά τακτά διαστήματα. Λίγη ώρα αργότερα, συνετρίβη στην περιοχή κοντά στο χωριό Σαραντάπορο της Ελασσόνας, πιθανότατα λόγω της χαμηλής ορατότητας που επικρατούσε στην περιοχή τη στιγμή εκείνη.

Στο στρατιωτικό ελικόπτερο επέβαιναν μαζί της και εντοπίστηκαν νεκροί ο υποστράτηγος Ιωάννης Τζανιδάκης, ο συνταγματάρχης (ΤΘ) Θωμάς Αδάμου, ο ταγματάρχης (ΑΣ) Δημοσθένης Γούλας και ο υπολογαχός (ΑΣ) Κωνσταντίνος Χατζής.

7 1 5 1

Πηγή: straight.gr