Η γνωστή αλυσίδα Lidl προσφέρει το ηλεκτρικό σκούτερ GreenStreet SEED σε μια εξαιρετικά χαμηλή τιμή, προσελκύοντας το ενδιαφέρον όσων αναζητούν μια αξιόπιστη, προσιτή και περιβαλλοντικά φιλική λύση για την αστική μετακίνηση.

Το GreenStreet SEED εξοπλίζεται με ηλεκτροκινητήρα Bosch 1.200 W, επιτυγχάνοντας μέγιστη ταχύτητα 45 km/h ή περίπου 30 km/h σε λειτουργία Eco για εξοικονόμηση ενέργειας. Η αυτονομία του φτάνει τα 45-50 km με μία μόνο φόρτιση, ενώ με δεύτερη μπαταρία αγγίζει τα 90-100 km. Το σκούτερ διαθέτει αφαιρούμενη μπαταρία λιθίου 60V/20,8Ah, η οποία φορτίζει πλήρως σε 5-6 ώρες σε απλή πρίζα. Με βάρος 67 κιλά και δυνατότητα μεταφοράς έως 200 κιλά, μεταφέρει άνετα δύο άτομα.

Εξοπλισμός, ασφάλεια και τιμή

Στον τομέα της ασφάλειας, το GreenStreet SEED ενσωματώνει δισκόφρενο μπροστά και ταμπούρο πίσω, καθώς και διπλά αμορτισέρ για βελτιωμένη άνεση. Οι τροχοί 10 ιντσών με ελαστικά 3.50-10 προσφέρουν καλή πρόσφυση. Ο πίνακας οργάνων συνδυάζει αναλογικό ταχύμετρο με ψηφιακή οθόνη LCD για εύκολη ενημέρωση του οδηγού, ενώ τα φώτα, η κόρνα, οι καθρέφτες και τα μαρσπιέ ολοκληρώνουν τον εξοπλισμό. Διατίθεται σε μαύρο ματ ή λευκό χρώμα.

Το σκούτερ ανήκει στην κατηγορία μοτοποδηλάτων, με δυνατότητα οδήγησης είτε με δίπλωμα κατηγορίας AM είτε με δίπλωμα αυτοκινήτου κατηγορίας Β. Υποχρεωτική είναι η χρήση κράνους και ασφαλιστικής πινακίδας. Η τιμή του έχει διαμορφωθεί στα 1.892 ευρώ, μειωμένη κατά 21% από την αρχική των 2.399 ευρώ, προσφέροντας μία από τις πιο ανταγωνιστικές επιλογές της αγοράς.

Κατασκευή και στόχευση του GreenStreet SEED

Το GreenStreet SEED κατασκευάζεται για λογαριασμό της γερμανικής εταιρείας Alpha-Mobil, η οποία ειδικεύεται στη διανομή ηλεκτροκίνητων και βενζινοκίνητων δικύκλων. Με τον συνδυασμό αξιοπιστίας, εξοπλισμού και προσιτής τιμής, το σκούτερ αποτελεί μια ιδανική λύση για όσους αναζητούν ένα σύγχρονο, οικονομικό και οικολογικό μέσο μεταφοράς για την καθημερινή τους κίνηση στην πόλη.

Πηγή: newsauto.gr

Μεγάλη υπόθεση απάτης σε βάρος τους καταγγέλλει μία οικογένεια Λαρισαίων που επιχείρησε να αγοράσει χρυσές λίρες αλλά εν τέλει βρέθηκε με κέρματα των… είκοσι λεπτών, έχοντας χάσει 145.000 ευρώ!

Η Λαρισαία επιχειρηματίας υποστηρίζει πως έδωσε τα χρήματα σε τρεις δόσεις ενώ το μόνο αποδεικτικό στοιχείο που έχει στα χέρια της είναι ένα έγγραφο από τα ΚΕΠ που αποδεικνύει τη συγκεκριμένη συναλλαγή.

Όπως τονίζει μιλώντας στις «Αλήθειες με τη Ζήνα», «δέχθηκα ένα τηλέφωνο από τον συγκεκριμένο άνθρωπο και μου λέει η δική μου οικογένεια όπως ξέρεις είναι πάρα πολύ πλούσια κι εμείς δεν βάζουμε τα χρήματά μας στην τράπεζα, αγοράζουμε χρυσό. Και επειδή αυτή τη στιγμή έχω ξεμείνει από μετρητά, σκοπεύω να πουλήσω κάποια κομμάτια από τον χρυσό μου…»

Τέλος Αυγούστου του 2021 η καταγγέλλουσα πήγε στο σπίτι του καταγγελλόμενου και παρέλαβε ένα σακουλάκι με κέρματα των 20 λεπτών τυλιγμένα με μονωτική ταινία πολύ σφιχτά τα οποία της είπαν ότι είναι χρυσός. Έφυγε κι άνοιξε στο δρόμο το σακουλάκι για να διαπιστώσει σοκαρισμένη πως πρόκειται για κέρματα των 20 λεπτών. Επέστρεψε πίσω αλλά αυτό που της είπαν όπως υποστηρίζει είναι «φύγε σε παρακαλώ γιατί κινδυνεύεις…»

Η φερόμενη ως παθούσα είπε επίσης πως «γνωρίζω από πληροφορίες ότι υπάρχει ένας μεγαλογιατρός που μπορεί να είναι και 500.000 ευρώ το ποσό και πολλοί άλλοι που δεν κάνουν καν κατάθεση γιατί φοβούνται…»

Δείτε το βίντεο:

Το χέρι- που, αν το προσέξεις καλύτερα θα δεις πως θυμίζει έντονα σαρκικό κουπί- σηκώνεται κι ετοιμάζεται να κατέβει με πρωτοφανή δύναμη στον ήδη κοκκινισμένο σβέρκο του ήρωα της ιστορίας μας. Έπειτα, έρχεται το μοιραίο: σλατς!

«Ρε Λάμπρο, δεν μπορείς να βάζεις λιγότερη δύναμη;», ρωτάει αυτός που… υποδέχτηκε το χαστούκι. Έπειτα, όπως πάντα, γέλια- το κοινό στο θέατρο έχει λυθεί και οι πιθανότητες να βρει λίαν συντόμως την αυτοκυριαρχία του είναι λιγότερες κι από το να γίνει η δραχμή ο μπαμπάς του δολαρίου.

«Οι καρπαζιές που έτρωγα βροχή στις ταινίες ήταν αληθινές, ο σβέρκος μου το ξέρει! Στην ταινία σφαλιάρες, το ίδιο και στο θέατρο, δύο παραστάσεις, έτρωγα ξύλο από τις έξι το πρωί μέχρι τη μία τη νύχτα. Κάποτε παίζαμε στο θέατρο με τον Λάμπρο τον Κωνσταντάρα, αυτόν τον πρίγκιπα του θεάτρου, που μου είχε κουδουνίσει το μυαλό με τη χερούκλα του…»,

θα δήλωνε χρόνια αργότερα σε μια συνέντευξή του, λύνοντας το απόλυτο μυστήριο που συμπυκνωνόταν στην πρόταση «Μα δεν μπορεί όλες οι σφαλιάρες να είναι κανονικές! Κανείς δε θ’ άντεχε τόσο ξύλο».

Κανείς, πλην αυτού, δηλαδή. Πλην του Αλέκου Τζανετάκου…

Τέχνη καμωμένη από ατόφια ανάγκη – Η οικογένειά του είχε 5 παιδιά, με τον ίδιο- γεννημένο το 1937 στα Μανιάτικα του Πειραιά- ν’ αποτελεί το μοναδικό αγόρι. Τα παιδιά του χρόνια σημαδεύτηκαν από «ανηλεή» φτώχεια, με τον ίδιο να τονίζει, ενθυμούμενος τα νιάτα του, πως «Ξεκίνησα να δουλεύω από πολύ μικρός, κάνοντας οποιαδήποτε δουλειά. Σφουγγαρίκι στις αυλές και στα πεζοδρόμια των πλουσίων. Δεν ντρεπόμουν, αλλά ποτέ δεν ζητιάνεψα…».

Το μέγεθος της κακής οικονομικής κατάστασης στην οποία βρισκόταν φαίνεται από το γεγονός ότι «Περιμέναμε πώς και πώς να έρθει η Κυριακή για να φάμε κρέας με μακαρόνια. Τις άλλες μέρες θυμάμαι τη μάνα μου να βρέχει μια μικρή φέτα ψωμί και να την πασπαλίζει με λίγη ζάχαρη».

Τη λύση στο αθεράπευτο, θαρρείς, οικονομικό του πρόβλημα έμελλε να δώσει η Τέχνη: όταν ο ίδιος βρισκόταν στην εφηβεία είδε τις 2 από τις 4 αδερφές του- τις επονομαζόμενες «Τζάνετ Σίστερς»- να σημειώνουν αξιόλογη επιτυχία ως μουσικοχορευτικό ντουέτο και αποφάσισε και ο ίδιος, λαμβάνοντας υπόψη και τις απολαβές των συγγενών του, ν’ ακολουθήσει τα βήματά τους.

Ωστόσο, ο Τζανετάκος επέλεξε να γίνει ηθοποιός. Έτσι, φοίτησε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, πριν «περάσει», μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, και από την κινηματογραφική σχολή του Λυκούργου Σταυράκου, απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα.

Μετά… Μετά είχε φτάσει η στιγμή για την επιδρομή στο πανί. Α, ναι: και την εκτόξευση στ’ αστέρια. Σανίδι-Πανί-Φεγγάρι. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 ξεκίνησε τις εμφανίσεις στο θέατρο, ενώ το 1956 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Μεγάλη Οθόνη, συμμετέχοντας στην κωμωδία του Γρηγόρη Γρηγορίου «Η αρπαγή της Περσεφόνης».

Το 1957 έγινε ευρύτερα γνωστός στο θεατρικό κοινό μέσα από το «Οι δικοί μας άνθρωποι» του θιάσου του Αλέκου Σακελλάριου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου, ενώ 4-5 χρόνια αργότερα επέστη ο καιρός για να εξελιχθεί σε σταρ (σχεδόν) πρώτου μεγέθους: η Φίνος Φιλμ του προσέφερε συμβόλαιο συνεργασίας και η παρουσία του σε πασίγνωστες ταινίες (όπως, φερ’ ειπείν, το «Ο Ηλίας του 16ου»  ή το «Μερικοί το προτιμούν κρύο») του έδωσε τη δυνατότητα ν’ αφήσει οριστικά και αμετάκλητα πίσω του την ανέχεια.

Μπορεί, όμως, η καριέρα του να πήγαινε από το καλό στο καλύτερο, αλλά το γεγονός πως ο Φίνος δεν τον χρησιμοποίησε ποτέ σε πρωταγωνιστικό ρόλο τον στενοχώρησε βαθύτατα. Γι’ αυτό, πήρε την απόφαση να μετακομίσει στην Καραγιάννης-Καρατζόπουλος (την έτερη μεγάλη εταιρία παραγωγής ταινιών), όπου και του δόθηκε η ευκαιρία να είναι το πρώτο όνομα την εποχή της βιντεοκασέτας.

Κατά τη διάρκεια της ενεργούς πορείας του στα μεγάλα φώτα έγραψε ιστορία και με την παρουσία του στο «Ο τρελός του Λούνα Παρκ» (1969-1970), όταν και πρωταγωνίστησε στο πλάι του Θανάση Βέγγου, «γράφοντας» μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στα χρονικά.

Σταδιακά, αηδιασμένος- όπως σχολίασε ο ίδιος- από το star system που αναπτυσσόταν στην Ελλάδα, άρχισε ν’ αποτραβιέται από τη δημοσιότητα, ιδρύοντας το 1985 το δικό του θίασο, με τον οποίον ανέβασε παραστάσεις εντός των συνόρων αλλά και στο εξωτερικό, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.

Παρά το γεγονός πως ταυτίστηκε με το χαρακτήρα του «Παιδιού της φάπας» και αυτού του ανεπρόκοπου και χαραμοφάη γιου, τον οποίον καταχέριζαν ο Βουτσάς, ο Κωνσταντάρας και ο Παπαγιαννόπουλος, αγαπήθηκε παράφορα από το ελληνικό κοινό, κι ας ήταν, κατά βάση, δευτεραγωνιστής. Το ταλέντο του δε χρειαζόταν όλη την οθόνη για να λάμψη. Του αρκούσαν λίγες στιγμές ευφυούς κωμικής παρουσίας.

Αυλαία
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε αποτραβηγμένος απ’ όλους και απ’ όλα, σχεδόν ολομόναχος, μιας και παρά το γεγονός πως είχε κάνει 17 αρραβώνες (όπως έγραψε στην αυτοβιογραφία του), ουδέποτε παντρεύτηκε και δεν έκανε οικογένεια.

«Έμεινα κι εγώ μόνος, ανύπαντρος, ένας μοναχικός λύκος που φωνάζω τις νύχτες επάνω στις βουνοκορφές τη μοναξιά μου και τη λύπη μου. Λύκος μοναχικός, τι έφταιξε που έμεινα μόνος και δεν παντρεύτηκα μέχρι τώρα; Μ’ έφαγε ο έρωτας, έχω κάνει δεκαεπτά αρραβώνες και κανένα γάμο. Ίσως είναι και το κισμέτ, που λένε οι Άραβες. Είμαι όμως καλά, έχω φιλοσοφήσει τη μοναξιά μου και την έχω κάνει φίλη.

Είμαι οικονομικά ανεξάρτητος, έχω φτιάξει μια μεγάλη περιουσία και δοξάζω τον Θεό γι’ αυτά που μου έδωσε», είχε πει σε συνέντευξή του λίγα χρόνια πριν πεθάνει.

Εκείνο που ελάχιστοι γνώριζαν για τον Αλέκο είναι ότι εκτός από ηθοποιός είχε τρέλα και με την ταχύτητα, κατεβαίνοντας σε αρκετούς αγώνες και, μάλιστα, κερδίζοντας πολλούς από αυτούς. Η Lancia που οδηγούσε ήταν «η γκόμενά μου!» και αυτή που του έμεινε πιστή μέχρι το τέλος, στις 11 Απριλίου του 2010, όταν και, καταβεβλημένος από τα σοβαρά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν, πέθανε.

Μόνος του, κλινήρης για μεγάλο διάστημα, καταπίνοντας τη μη εκπεφρασμένη πικρία του για όλους εκείνους που τα χρόνια της δόξας ήταν δίπλα του, αλλά μετά τον είχαν ξεχάσει. Όταν ο Τζανετάκος «έφυγε», δεν ακούστηκε κανένας θόρυβος. Ούτε καν ο ήχος μιας πένθιμης σφαλιάρας, ένα εκκωφαντικά άηχο σπλατς.

Τι παράξενο, αλήθεια…

Το καθαρό μπάνιο δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής είναι δείγμα φροντίδας και υγιεινής. Και αν υπάρχει ένα σημείο που «μαρτυρά» πόσο φροντισμένος είναι ο χώρος, αυτή είναι η ντουζιέρα.

Όσο όμορφη κι αν είναι η γυάλινη καμπίνα του ντους, τόσο δύσκολο είναι να διατηρείται αστραφτερή, χωρίς λεκέδες, υπολείμματα σαπουνιού ή θαμπά σημάδια από νερά. Μπορεί κανείς να περάσει πολλή ώρα τρίβοντας, ψεκάζοντας και ανακατεύοντας προϊόντα με χλώριο, μόνο για να απογοητευτεί με το αποτέλεσμα – και να ζαλιστεί από τις αναθυμιάσεις μέσα σε έναν κλειστό, υγρό χώρο.

Κι όμως, υπάρχει λύση και είναι απλή, φθηνή και χωρίς καθόλου χημικά.

Το «μυστικό» για πεντακάθαρο τζάμι στη ντουζιέρα

λύση είναι το ατσαλλόμαλλο- και πριν τρομάξετε με την ιδέα, να ξεκαθαρίσουμε κάτι πολύ σημαντικό: δεν πρόκειται για σκληρό σύρμα. Αναφερόμαστε στο πιο απαλό είδος ατσαλόμαλλου γνωστό και ως «χαλύβδινο μαλλί» που καθαρίζει απαλά χωρίς να χαράζει.

Πώς το χρησιμοποιείτε σωστά:

1. Πάντα σε στεγνό γυαλί: Το μυστικό για να δουλέψει σωστά το ατσαλόμαλλο είναι η επιφάνεια να είναι εντελώς στεγνή. Ιδανικά, καθαρίστε την καμπίνα μερικές ώρες αφού τη χρησιμοποιήσετε, σε μέρα χωρίς πολλή υγρασία.
2. Κόψτε ένα μικρό κομμάτι από το ατσαλόμαλλοκαι ξεκινήστε τρίψιμο από πάνω προς τα κάτω, με απαλές κινήσεις. Δεν χρειάζεται καθόλου δύναμη. Δουλέψτε είτε με κάθετες γραμμές είτε με μικρές κυκλικές κινήσεις, ανάλογα με το τι σας βολεύει.
3. Προσοχή στο κάτω μέρος της καμπίνας, όπου συγκεντρώνεται περισσότερη βρωμιά από τα πιτσιλίσματα. Εκεί να είστε λίγο πιο επιμελείς – χωρίς όμως να αφήσετε το σύρμα να βραχεί.
4. Μόλις τελειώσετε, πετάξτε το ατσαλόμαλλο. Δεν ενδείκνυται για άλλη χρήση.

Σημαντικό: Μην μπερδεύετε το χαλύβδινο μαλλί (fine steel wool) με το σκληρό ατσαλόμαλλο που χρησιμοποιείται σε βαριές δουλειές. Το δεύτερο μπορεί να προκαλέσει γρατζουνιές στο γυαλί!

Αφού απομακρύνετε τα υπολείμματα από το τζάμι, μπορείτε να καθαρίσετε τα υπόλοιπα σημεία του μπάνιου με το απολυμαντικό της προτίμησής σας και το μαλακό μέρος ενός σφουγγαριού. Αν θέλετε, περάστε ξανά την καμπίνα με ένα καθαρό πανί για γυάλισμα.

Για τους πιο «ψαγμένους» στον καθαρισμό, το χαλύβδινο μαλλί μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στα πλακάκια, ειδικά στα δύσκολα σημεία ανάμεσα στους αρμούς. Εκεί, μπορείτε να καθαρίσετε ακόμα και όταν το σημείο είναι ελαφρώς υγρό.

Μικρές συνήθειες που κάνουν τη διαφορά:

• Καθαρίστε την καμπίνα τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα — ή και συχνότερα αν το μπάνιο χρησιμοποιείται από πολλά άτομα.
• Αερίζετε καλά τον χώρο για να αποφύγετε την ανάπτυξη μούχλας και βακτηρίων.
• Κρατάτε το καπάκι της τουαλέτας κλειστό όταν τραβάτε το καζανάκι.
• Φυλάσσετε τις οδοντόβουρτσες σε κλειστά δοχεία, ώστε να μην εκτίθενται σε μικρόβια.

Αν θέλετε να ανεβάσετε τον καθαρισμό σε άλλο επίπεδο, η μαγειρική σόδα σε συνδυασμό με ξύδι είναι ένα φυσικό, οικονομικό και πανίσχυρο δίδυμο. Καθαρίζει αποχετεύσεις, εξουδετερώνει μυρωδιές, ακόμη και καθαρίζει τους αρμούς.