Σε λαϊκό προσκύνημα έως και τις 15 Μαΐου θα τεθεί η Ιερή Εικόνα της Παναγίας “Άξιον Εστί” στη Μητρόπολη Αθηνών.
Η εικόνα στην Αθήνα συνοδεύεται από την ηγεσία της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους.
Λαμπρή υπήρξε η τελετή υποδοχής της στην πλατεία Μητροπόλεως προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου, πλαισιωμένου από αρχιερατικούς επιτρόπους γραμματείς, ιεροκήρυκες και ιερείς.
Στη συνέχεια παρουσία εκπροσώπων της πολιτικής, πολιτειακής και στρατιωτικής ηγεσίας τελέστηκε Δοξολογία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αθηνών χοροστατούντος του Μακαριωτάτου.
Στο πλαίσιο της παραμονής της θα τελούνται καθημερινά Ακολουθίες. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, κάθε πρωί θα τελείται Όρθρος, Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια ιερά παράκληση και κάθε απόγευμα εσπερινός και ιερά Παράκληση, ενώ κάποιες ημέρες και θα γίνονται ιερές αγρυπνίες.
Κατά την αρχιερατική θεία λειτουργία την Κυριακή θα μνημονευτούν τα θύματα του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Πότε εορτάζει
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η εικόνα Παναγία του Άξιον Εστί εορτάζει με μεγάλη θρησκευτική λαμπρότητα τη Δευτέρα του Πάσχα, με λιτανεία στην περιοχή των Καρεών. Επίσης στις 11 Ιουνίου πραγματοποιείται Θεία Λειτουργία στο Πρωτάτο και πανήγυρη στο Ιερό Παντοκρατορινό Κελλί του “Άξιον Εστίν””, σε ανάμνηση του θαύματος.
Είναι αγιογραφημένη στα χρόνια της εικονομαχίας (8ος- 9ος αιώνας) και όλη τεχνοτροπία της εικόνας είναι αυστηρά βυζαντινή με όψη επιβλητική. Είναι διαστάσεων 70,5×44 εκ., χωρίς την αργυρή θήκη που την περιβάλλει. Λόγω του χρόνου που πέρασε, η μορφή της Θεοτόκου είχε αλλοιωθεί, αλλά μετά την συντήρηση διατηρείται σε ικανοποιητική κατάσταση και διαβάζεται η μεταγενέστερη επιγραφή “Μήτηρ Θεού Καρυώτισσα”.
Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι η Υπέραγνη Μητέρα του Θεού κρατά τον Ιησού Χριστό (παιδί) στη δεξιά αγκαλιά της.
Το θαύμα της εικόνας Παναγία του Άξιον Εστί
Σύμφωνα με την αγιορίτικη παράδοση, σε κοντινή απόσταση από τις Καρυές, την πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, ζούσε ένας ενάρετος Ιερομόναχος με τον νέο μαθητή του. Ένα Σάββατο βράδυ της 11ης Ιουνίου του 982 μ.Χ., ο Γέροντας ξεκίνησε να πάει στην αγρυπνία στο Ναό του Πρωτάτου. Ο μαθητής του που έμεινε μόνος του το βράδυ, δέχτηκε την επίσκεψη ενός αγνώστου μοναχού, ο οποίος του ζήτησε να παραμείνει την νύχτα στο κελί. Νωρίς τα χαράματα ως μοναχοί, σηκώθηκαν για να ψάλλουν την ακολουθία του Όρθρου στην μικρή εκκλησία του Κελλιού. Φθάνοντας όμως στην θ΄ ωδή, ενώ ο μαθητής επρόκειτο να ψάλλει “Την Τιμιωτέραν των Χερουβίμ” ( τον αρχαίο ύμνο του Αγίου Κοσμά του Μελωδού) μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου, ο ξένος παρενέβαλε πριν από αυτό τα εξής:
” Άξιόν Εστιν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών.”
Ύστερα επισύναψε και την “Τιμιωτέρα” έως τέλους…
Ακούγοντας για πρώτη φορά τα λόγια αυτά ο μαθητής ένιωσε δέος και ζήτησε από τον φιλοξενούμενο να του γράψει τον ύμνο. Καθώς όμως δεν υπήρχε χαρτί, ο μοναχός χάραξε με το δάχτυλο του τα ιερά αυτά λόγια βαθιά και άκοπα σε μια πέτρινη πλάκα, προσθέτοντας: “Στο εξής, έτσι να ψάλλουν όλοι οι Χριστιανοί τον ύμνο της Θεοτόκου.”
Λέγοντας αυτά έγινε άφαντος, ενώ σύμφωνα με την παράδοση η εικόνα του Χριστού πάνω στο τέμπλο της εκκλησίας μεταφέρθηκε αστραπιαία στα αριστερά, και η εικόνα της Θεομήτορος στα δεξιά. Η αυτή διάταξη διατηρείται έως τις ημέρες μας, στο ξυλόγλυπτο τέμπλο του κελλιού.
Επιστρέφοντας ο Γέροντας άκουσε την διήγηση και είδε την χαραγμένη πλάκα. Αμέσως μαζί με τον μαθητή του έσπευσε να ανακοινώσει το θαύμα στον Πρώτο του Αγίου Όρους και στους άλλους Γέροντες. Αυτοί έστειλαν την αγγελοχάρακτη πλάκα στον Πατριάρχη και στον αυτοκράτορα της εποχής, έτσι ώστε ο ύμνος να διαδοθεί σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ
Σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, ο άγνωστος εκείνος μοναχός δεν ήταν άλλος από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, ο οποίος πάντοτε ήταν “…ο ένθεος υμνολόγος της Θεοτόκου, και τροφεύς, και διακονητής, και χαροποιός αυτής Ευαγγελιστής…”.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, μετά από λίγες ημέρες η εικόνα μεταφέρθηκε στον Πρωτάτο όπου και τέθηκε στο Ιερό Σύνθρονο του ναού ως Παντάνασσα και στήριγμα πνευματικό, Ηγουμένη και Προστάτις όλου του Αγίου Όρους, το δε κελλί που δέχθηκε την Αρχαγγελική επίσκεψη φέρει από τότε το όνομα “Άξιον εστί”, ενώ ολόκληρη η τοποθεσία είναι γνωστή ως “Άδειν”, από το αρχαίο ρήμα άδω, που σημαίνει τραγουδώ, ψάλλω.
Ο υποτακτικός εκείνος που δέχτηκε την επίσκεψη του Αρχαγγέλου, τιμάται σήμερα ως Όσιος από την τοπική αγιορείτικη παράδοση. Μάλιστα λέγεται πως το όνομα του ήταν Γαβριήλ για αυτό και αναφέρεται ως “ο Όσιος Γαβριήλ ο ξενίσας τον Άγγελον”, δηλαδή αυτός που “φιλοξένησε τον Άγγελο”.
