Σάββατο 19 Ιουλίου 2025
Blog Σελίδα 4767

Ο Μίλτος Τεντόγλου έπιασε το όριο πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024

0

Ο Μίλτος Τεντόγλου έκανε επίδειξη δύναμης στο πανελλήνιο πρωτάθλημα που διεξάγεται στο Πανθεσσαλικό Στάδιο και με τον 6ο άλμα του, “έπιασε” το όριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.

Με άλμα στα 8,38 μέτρα, ο Τεντόγλου εξασφάλισε την παρουσία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, όντας ο δεύτερος σίγουρος πια εκπρόσωπος της Ελλάδας, μετά την Αντιγόνη Ντρισμπιώτη στα 20 χλμ βάδην.

Ο χρυσός Έλληνας Ολυμπιονίκης έγινε δε, ο τρίτος κατά σειρά άλτης του μήκους που πιάνει το όριο για τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, μετά τους Πίνοκ (με άλμα στα 8,32 μέτρα) και Γκέιλ (8,27 μέτρα).




Χαμός σε πτήση Ryanair: Ξύλο σε αεροπλάνο για την θέση στο παράθυρο

0

Ο καβγάς ξέσπασε σε πτήση από την Μάλτα προς το Στάνστεντ του Λονδίνου

Συγκλονιστικά πλάνα δείχνουν δύο άνδρες να τσακώνονται σε αεροπλάνο μετά από διαφωνία σχετικά με μία θέση,καθώς οι συνεπιβάτες τους προσπαθούν απεγνωσμένα να τους χωρίσουν.

Ο καβγάς ξέσπασε σε πτήση της Ryanair από την Μάλτα προς το Στάνστεντ του Λονδίνου.

Ένας μάρτυρας δήλωσε ότι ο καυγάς ξέσπασε αφού ο ένας άνδρας αρνήθηκε να αφήσει τον άλλο να περάσει από τον διάδρομο.

Είπε: «Ο Βρετανός δεν άφηνε τον Αμερικανό να περάσει για να πάει στη θέση του στο παράθυρο και στη συνέχεια ανταλλάχθηκαν κάποιες λέξεις και βρισιές πριν ξεσπάσει συμπλοκή.

Η συμπλοκή στην πτήση που προκάλεσε την καθυστέρηση

«Η πτήση καθυστέρησε δύο ώρες και όλοι ήταν ενοχλημένοι». Οι συνεπιβάτες ακούγονται να λένε στους δύο καβγατζήδες να «το αφήσουν» και ότι “δεν πρόκειται να γυρίσουν ποτέ στο σπίτι τους”.

Ένα μέλος του προσωπικού της Ryanair φαίνεται να περπατάει στην καμπίνα για να χωρίσει τους δύο.

Πώς θα κοιμηθείτε άνετα στον καύσωνα: Το κόλπο που δροσίζει το σπίτι χωρίς air condition

0

Πώς θα πετύχετε να δροσίσετε το σπίτι χωρίς air condition;

Όταν έχουμε καύσωνα οι νύχτες και ο ύπνος γίνονται δύσκολοι για όσους δεν διαθέτουν κλιματιστικό ή δεν επιθυμούν να το ανάψουν επειδή δυσχαιρένει την αναπνοή τους.

Υπάρχει ωστόσο ένα κόλπο με τον ανεμιστήρα που μπορεί να προσφέρει ανακούφιση σε μια ζεστή νύχτα με πνιγηρή ζέστη.

Πρόκειται για την τεχνική του διασταυρούμενου αερισμού ή αλλιώς απεγκλωβισμού της θερμότητας.

Το μόνο που χρειάζεστε είναι ένας επιδαπέδιος ανεμιστήρας που μπορεί να τοποθετηθεί «φάτσα» σε ανοιχτό παράθυρο.

Αντί δηλαδή ο ανεμιστήρας να μας φυσάει απευθείας ενώ είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, το μυστικό είναι να τον στρέψουμε έτσι ώστε να «βλέπει» ένα ανοιχτό παράθυρο.

Ο σύμβουλος περιβαλλοντικού σχεδιασμού Nelson Lebo με έδρα τη Νέα Ζηλανδία συστήνει να τοποθετούμε τον ανεμιστήρα σε μια σκιερή πλευρά του σπιτιού με κατεύθυνση προς το παράθυρο, μόλις η θερμοκρασία του εξωτερικού περιβάλλοντος πέσει χαμηλότερα από εκείνη εντός του σπιτιού.

Με αυτή την τεχνική ενεργοποιείται η διασταυρούμενη ροή του αέρα όπου ουσιαστικά ο θερμός αέρας διοχετεύεται εκτός σπιτιού και επιτρέπεται να εισέλθει δροσερός αέρας.

Για τον Nelson Lebo αυτή η μέθοδος είναι πιο πρακτική από την τοποθέτηση του ανεμιστήρα μπροστά μας ενώ κοιμόμαστε, μια πρακτική που ξηραίνει τη μύτη και τους αεραγωγούς, ενώ μπορεί να ενοχλεί και λόγω του θορύβου.

Έμεινα έγκυος από κάποιον που δεν με ελκύει. Εκείνος θέλει να είμαστε μαζί, εγώ όχι. Πώς θα το μεγαλώσω μόνη μου;

0

Γεια σας να σας πω κ εγώ την ιστορία μου.

Εμεινα έγκυος τυχαία με κάποιον που δεν μπορώ να φανταστώ το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί του. ..δεν έχει τίποτα από αυτά που αναζητώ …Και το πιο βασικό δεν με ελκύει… Εκείνος το θέλει πολύ…και να είμαστε μαζί κ να συνεχίσουμε την ζωη μας σαν οικογένεια…το παιδί φυσικά το θέλω…αλλά είναι ακατόρθωτο να το μεγαλώσω μόνη μου…

Τί να κάνω;

Ειρήνη

Απαντάει ο συντάκτης Μπάμπης Ακριώτης

Αγαπητή φίλη,

Ας τα πάρουμε από την αρχή: Μια εγκυμοσύνη δεν είναι ποτέ τυχαία, είναι η επιλογή και οι πράξεις δύο ανθρώπων και αφού δεν σας ελκύει, γιατί κάνατε σχέση και φτάσατε ως εδώ με ένα παιδάκι στην κοιλιά σας; Απ’ ότι λέτε δεν υπάρχει περίπτωση να ζήσετε με αυτόν τον άνθρωπο παρ’ όλα αυτά πάντα θα σας ενώνει ένα παιδάκι.

Γνώμη μου κάντε το παιδάκι και φροντίστε να είστε καλοί γονείς και ας είστε χωριστά. Εσείς μπορείτε να το κρατήσετε να είστε καλή μαμά και εκείνος καλός μπαμπάς και έτσι θα το μεγαλώσετε χωριστά σαν ζευγάρι αλλά μαζί σαν γονείς.

Ήμουν ένα Sugar Baby για 3 χρόνια της ζωής μου και δε μετάνιωσα ποτέ

Όταν ήμουν φοιτήτρια στη Γερμανία, ήξερα πως οι γονείς μου είχαν περιορισμένο κονδύλι για να μου στέλνουν κάθε μήνα για να σπουδάσω.

Έπρεπε ή να ζήσω πολύ φτωχικά και μετρημένα ή να πιάσω δουλειά και παράλληλα να πηγαίνω στο πανεπιστήμιο. Ήταν αδύνατο όμως να κάνω μεταπτυχιακό και συγχρόνως να εργάζομαι. Έτσι, αποφάσισα κατόπιν παρότρυνσης της συγκάτοικου μου να γίνω sugar baby.

Ήμουν, λοιπόν,  ένα Sugar baby για 3 ολόκληρα χρόνια της σπουδαστικής μου ζωής  και δε μετάνιωσα ποτέ!

Ξέρω πως σας φαίνεται παράξενο και ίσως και τραβηγμένο αλλά ακούστε την ιστορία μου. Μη σπεύσετε να με κρίνετε γιατί τα πράγματα και στην καθημερινή και αληθινή ζωή δε διαφέρουν και πολύ.

Πόσες γυναίκες δεν τα φτιάχνουν με πλούσιους άντρες ακόμη και αν είναι παντρεμένοι για να τους αποσπούν χρήματα;

Και ας πάμε στην ιστορία μου.

Όπως είπα και στην αρχή έμενα στο ίδιο σπίτι με μια Ρουμάνα, επίσης φοιτήτρια για να μοιράζομαι μαζί της τα έξοδα. Αν και από φτωχή οικογένεια την έβλεπα πάντα ντυμένη στην πένα και ήρεμη χωρίς το άγχος να τα βγάλουμε πέρα μέσα στο μήνα.

Νόμιζα, πως είχε κάποιο φίλο που τη στήριζε οικονομικά γιατί οφείλω να ομολογήσω πως μου είχε φανεί αρκετά παράξενο. Ένα βράδυ που πίναμε μου ομολόγησε πως ήταν sugar baby.

Είχε γραφτεί σε μια ιστοσελίδα για ραντεβού και είχε κάνει ένα προφίλ. Έβγαινε συστηματικά με έναν κύριο 55 ετών, πολύ πλούσιο 3 φορές το μήνα.

Της έκανε δώρα, της αγόρασε μια ακριβή γκαρνταρόμπα και κάθε μήνα της προσέφερε 1500€.

Η απαίτησή του ήταν να είναι πάντοτε περιποιημένη και διαθέσιμη να τον συνοδεύει  και βέβαια να κάνουν σεξ.

Ήταν κύριος και μάλιστα πολύ ευγενής μαζί της. Αυτό με έπεισε και έκανα και εγώ ένα προφίλ.

Ομολογώ πως ξαφνιάστηκα πολύ από τα πολλά μηνύματα που έλαβα. Αυτό με έκανε και ενέδωσα.

Επί 3 χρόνια πέρασα καλά, έβαλα κάποια χρήματα στην άκρη και μπόρεσα να πραγματοποιήσω το όνειρό μου που δεν ήταν άλλο από την απόκτηση του πτυχίου μου με άριστα!

«Δεν αρκεί ένας άνδρας για να καλύψει τις σεξοuαλικές μου ανάγκες»

0

Στην ηλεκτρονική στήλη My Life in Sex του Guardian, η οποία φιλοξενεί κάθε εβδομάδα εξομολογήσεις από αναγνώστες και αναγνώστριες για την σεξουαλική τους ζωή (φυσικά υπό καθεστώς ανωνυμίας) άνοιξε την καρδιά της μίας γυναίκα γύρω στα πενήντα, που ανακάλυψε ότι η σχέση με έναν μόνο άντρα δεν αρκεί για να καλύψει τις σεξουαλικές και συναισθηματικές της ανάγκες.

Η αναγνώστρια του Guardian εξηγεί στην επιστολή της πώς μια αποτυχημένη σχέση σε νεαρή ηλικία με έναν αλκοολικό με πεσμένη λίμπιντο την άφησε «διψασμένη» για σεξ και οικειότητα, και πώς μια επακόλουθη συγκατοίκηση με έναν συνταξιούχο που ήταν «πάντα διαθέσιμος» την έκανε να συνειδητοποιήσει τι πραγματικά χρειάζεται.

Διαβάστε παρακάτω την επιστολή της γυναίκας που αναδημοσιεύτηκε σε μετάφραση στο πρώτο θέμα.

“Δεν αρκεί ένας άνδρας για να καλύψει τις σεξουαλικές μου ανάγκες”!

Στα 20 μου συγκατοικούσα με έναν συνομήλικό μου, αλλά ήταν αλκοολικός και ιδιαίτερα καταπιεστικός.

Το σεξ μαζί του δεν ήταν μόνο χλιαρό, αλλά συνέβαινε και σπάνια, περίπου δυο φορές την χρόνο.

Επιπλέον, δεν του άρεσε όταν αυνανιζόμουν, οπότε σταμάτησα να το κάνω.

Δοκίμασα την ψυχοθεραπεία για να λύσω τα ψυχολογικά προβλήματα που μου δημιουργήθηκαν, αλλά αυτό δεν λειτούργησε.

Τον εγκατέλειψα στα 30 και έβαλα μια αγγελία στην προσωπική στήλη μιας εφημερίδας ζητώντας γνωριμία με έναν ηλικιωμένο κύριο, αφού οι νέοι μου φαίνονταν ιδιαίτερα προβληματικοί.

Γνώρισα αρκετούς άνδρες, αλλά καλύτερα τα πήγα με έναν τρυφερό 68χρονο.

Ήταν εκπληκτικό να νιώθεις ότι σε εκτιμούν και κάναμε έρωτα από το πρώτο κιόλας ραντεβού.

Ήταν συνταξιούχος και μου είπε ότι αν ζούσα μαζί του, θα μου παρείχε σωματική τρυφερότητα όποτε ήθελα.

Έβαλα τα κλάματα. Μετακόμισα σπίτι του και κάναμε έρωτα κάθε βράδυ και κάθε πρωί τις καθημερινές και τα σαββατοκύριακα ακόμα και μέσα στη μέσα.

Αυτή η σχέση κράτησε τέσσερα χρόνια.

Όταν χωρίσαμε, δεν ήθελα ξανά να συζήσω με κάποιον, όμως είχα συνηθίσει τους καθημερινούς οργασμούς και το σεξ πάνω από 10 φορές την εβδομάδα.

Βγήκα μερικά ραντεβού αλλά κανείς από τους άνδρες που γνώρισα δεν ήταν τόσο διαθέσιμος όσο ο συνταξιούχος εραστής μου.

Έτσι, άρχισα να έχω παράλληλη σχέση μαζί με πολλούς, ώστε να έχω πάντα στη διάθεσή μου την ανδρική συντροφιά, αλλά και «ρεζέρβες».

Παρότι ζω σε μικρή πόλη, δεν είχα πρόβλημα να διατηρώ παράλληλες σχέσεις με έως και έξι άνδρες την τελευταία δεκαετία.

Είναι όλοι τους γλυκύτατοι και τους αρέσει να είναι μαζί μου.

Κάθε άνδρας κάνει έρωτα διαφορετικά, αλλά δε με δυσκολεύει να θυμάμαι τι προτιμά ο καθένας.

Η οικειότητα της αγκαλιάς τους μου το θυμίζει αμέσως.

Τον ένα από τους εραστές μου τον γνώρισα πριν από 15 χρόνια και τον πιο πρόσφατο πριν από έξι.

Ο ένας είναι 13 χρόνια μεγαλύτερος από εμένα, ενώ κάποιοι έχουν τα μισά μου χρόνια.

Το ρεκόρ μου είναι είναι τέσσερις συνευρέσεις σε 24 ώρες.

Κάνω σεξ τουλάχιστον επτά φορές την εβδομάδα.

Δοκίμασα να φτάσω τις 21 φορές, αλλα μετά τις 18 ένιωσα σαν πεταλούδα που έχει πλησιάσει επικίνδυνα στην φλόγα.

Δεν ξέρω αν όλα τα παραπάνω είναι «φυσιολογικά» αλλά εγώ και οι εραστές μου είμαστε ικανοποιημένοι και ευτυχισμένοι.

Και δεν δίνω δεκάρα τι λένε οι επικριτές μου”.

Φτάνει πια με τις «γλυκές εγκυούλες» και τα γλυκανάλατα που μας χρυσώνουν το χάπι-μόνη μαμά ξεσπά!

0

Ποτέ ως τώρα δεν είχα παρατηρήσει πως προσφωνούν τις εγκύους, τους χαρακτηρισμούς που τους αποδίδουν, ακόμα και τον τρόπο που οι ίδιες μιλούν για την εγκυμοσύνη τους. Μέχρι που όπως για όλα τα πράγματα από τότε που σε ενδιαφέρει κάτι είτε το ψάχνεις είτε σε βρίσκει συνέχεια αυτό.

Κρίμα που σήμερα γκρεμίζω αυτό το οικοδόμημα διάχυτης γλύκας, περίσσιου ενθουσιασμού και απόλυτης  ευτυχίας αλλά ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ειλικρινά. Πέρα απ’ τις δεισιδαιμονίες και τα ταμπού της μαμάς, πεθεράς, γιαγιάς, θείας κλπ..
Εκτός απ’ τα κορίτσια λοιπόν που ζώντας στο ροζ συννεφάκι τους βιώνουν ομοιοτρόπως και την εγκυμοσύνη τους – τύπου δεν κατάλαβα ότι ήμουν έγκυος, δεν άλλαξα καμία συνήθεια, δεν παρουσίασα κανένα σύμπτωμα, το μόνο που μου θύμιζε την εγκυμοσύνη ήταν οι επισκέψεις στο γιατρό και η κοιλιά μου που μεγάλωσε εμφανώς στον 5ο!

Υπάρχουν και οι άλλες περιπτώσεις. Αυτές των κοριτσιών που τρώνε τη χαστούκα πανταχόθεν και παλεύουν να βρουν τα πατήματά τους απεγνωσμένα και συνήθως χωρίς αποτέλεσμα. Αυτά που απ’ τις πρώτες κιόλας μέρες νιώθουν τον κόμπο στο στομάχι, ότι κάτι απροσδιόριστο συμβαίνει όχι απαραίτητα ευχάριστο. Αυτά που οι διακυμάνσεις στην ψυχολογία τους τα κάνει ν’ απορούν με τον εαυτό τους, να μην τον αναγνωρίζουν, να μη μπορούν καν να τον διαχειριστούν. Που τους φταίνε όλα, που δεν θέλουν κανέναν γιατί κανείς δεν τα καταλαβαίνει (όχι ‘αδικα, αυτές είναι το πρόβλημα, όχι οι άλλοι). Που έχουν αϋπνίες, σιελόρροια… Αυτά που ξαφνικά δεν ανέχονται τα αγαπημένα τους ως τότε αρώματα, που ζαλίζονται και νιώθουν τη γη να χάνεται στα καλά καθούμενα. Τώρα δε μπορούν να φάνε τίποτα, δεν αντέχουν ούτε τη μυρωδιά του ψωμιού, το στομάχι 24 ώρες το 24ωρο γυρνάει, ανεβαίνουν όλα πάνω απειλητικά κι επιστρέφουν. Αυτά που ούτε να μιλήσουν δεν μπορούν από φόβο ότι δεν θα προλάβουν ν’ αρθρώσουν πρόταση και η λεκάνη τα καλεί. 2, 5, 10, 15 φορές τη μέρα. Ούτε νερό κατεβαίνει, ούτε τροφή μένει πάνω από τέταρτο. Και κάπως έτσι έρχεται κι η αφυδάτωση, ακόμα και ο ορός του νοσοκομείου. Αυτά τα κορίτσια που από κοκέτες, μοντέρνες, όμορφες γίνονται απεριποίητες, με ακμή και λαδωμένα μαλλιά, ωχρές και με όψη ασθενική. Και όλα αυτά για πάνω από 3 μήνες. 90 μέρες!!!

Είναι κι εκείνα που ενώ μπορεί να φαίνονται καλά, είναι υποχρεωμένα να ακινητοποιηθούν σ’ ένα κρεβάτι. Να πηγαίνουν τουαλέτα με χρονόμετρο και να ζουν με τον κίνδυνο της αποβολής ακατάπαυστα φέροντας την απόλυτη ευθύνη στην περίπτωση που δεν υπακούσουν. Να τσεκάρουν με άγχος το εσώρουχό τους και να εύχονται αυτή η καθήλωση να συμβαίνει για καλό.

Το χειρότερο είναι πως οι υπόλοιποι που είναι απ’ έξω λίγο νοιάζονται κι ακόμα λιγότερο αντιλαμβάνονται τι περνάς. “Παιδί ήθελες”, “άλλες παρακαλάνε και δε μπορούν”, “άντε καλέ, αυτά είναι ευχάριστα”, “σε λίγο καιρό ούτε που θα τα θυμάσαι”, “υπομονή” ακούς από παντού και θες να σκοτώσεις κόσμο. Το σόι καίγεται για την υγεία του κυήματος, ο γιατρός για την πορεία της εγκυμοσύνης, ο σύντροφος μιλημένος ότι κάνουν πάρτυ οι ορμόνες κάνει τα στραβά μάτια, στη δουλειά σου έχεις ξεβολέψει ένα σωρό συναδέλφους κι ΕΣΥ δεν είσαι πουθενά. Ήδη δεν είσαι πια προτεραιότητα, τη στιγμή που θα ‘πρεπε να ‘σαι μόνο αυτό. Και κάπως έτσι βουλιάζεις στο σκοτάδι σου, τις σκέψεις και τους φόβους, την αγωνία, τη μοναξιά, την ανασφάλεια, τους προβληματισμούς. Μετράς αντίστροφα σαν φαντάρος, κοιτάς συνέχεια το ημερολόγιο κάνοντας υπολογισμούς κι ελπίζεις. Αυτή η ελπίδα που μες στη μέρα κυρίως σ’ εγκαταλείπει και σπάνια τη βρίσκεις. Διαβάζεις για να ξεχαστείς, πηγαινοέρχεσαι σαν ζόμπι στο σπίτι να νιώθεις ζωντανή, χαζεύεις χωρίς να βλέπεις τηλεόραση, ψάχνεις στο ίντερνετ μανιωδώς για ομοιοπαθείς και κυρίως κλαις. Όσο πιο σκληρή υπήρξες τόσο πιο ευάλωτη είσαι τώρα. Αρχίζεις να σκέφτεσαι σοβαρά και την ψυχανάλυση (και καλά κάνεις).

Φτάνει λοιπόν με τα: γλυκές εγκυούλες, η πιο ευτυχισμένη περίοδος της γυναίκας, η γυναίκα είναι πιο όμορφη από ποτέ στην εγκυμοσύνη και όλα τα γλυκανάλατα που χρυσώνουν το χάπι μιας φάσης που μόνο ωραία δεν είναι απ’ την αρχή ως τη λήξη της για ορισμένες. Και για να μην παρερμηνευτώ, μιλάμε για την εγκυμοσύνη ως διαδικασία, το πρακτικό του πράγματος. Δεν αναιρείται σε καμία περίπτωση το νόημα, η σημασία, το δώρο της ζωής, το θαύμα της φύσης. Απλώς θα μπορούσε να συμβαίνει το ίδιο όμορφα, ανώδυνα και χαρούμενα για όλες τις μητέρες. Θα ταίριαζε καλύτερα στη φύση του γεγονότος και θα ‘ταν πιο δίκαιο. Μήπως τελικά δεν τα εποίησες όλα εν σοφία Θεέ μου;

Αγγελική

Η γυναίκα μου κοιμάται με τα παιδιά και αρνείται να συνευρεθούμε εδώ και χρόνια. Να φύγω ή να κάνω υπομονή;

0

Με τη γυναίκα μου είμαστε παντρεμένοι 9 χρόνια και έχουμε 2 παιδιά 8 ετών ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι 2 ετών με χρόνια πάθηση.

Όλα αυτά τα χρόνια κοιμόταν με τη μικρή στο κρεβάτι μας και εγώ στο παιδικό επειδή φοβόταν. Προσπαθούσα να το αλλάξω αλλά εκείνη έπαιρνε το μέρος της μικρής.

Πέρασαν τα χρόνια και οι φορές που βρισκόμασταν μόνοι για κάτι άλλο ήταν μετρημένες στα δύο χέρια. Έκανα υπομονή άντε λέω θα περάσει. Έρχεται και ο μικρός και τώρα κοιμούνται και οι τρεις μαζί.

Αμέτρητα βράδια της έλεγα κοίμησέ τα και έλα μέσα, τίποτα την έπαιρνε ο ύπνος, σπάνια να ερχόταν και αυτό στα γρήγορα και έτρεχε μέσα στο δωμάτιο αφού γινόταν η πράξη.

Αποφάσισε κάποια στιγμή να αλλάξει χώρο εργασίας και να πάει στην άλλη άκρη της πολης, τι να της εξηγώ ότι δεν είναι βιώσιμο τίποτα εκείνη, ήθελε να πάει εκεί που ήταν η κουμπάρα μας.

Έφερε και τους γονείς της από το χωριό να προσέχουν τα παιδιά επειδή οι δικοί μου δε μπορούν και τους είχα και αυτούς πάνω από το κεφάλι μου. Έλεγα και εγώ στον αδερφό μου τι με ενοχλούσε μέσω μυνημάτων και εκείνη τα είδε.

Άρχισε τα κλάματα και “βαρέθηκα και τελειώσαμε και μου έχει φύγει το ερωτικό πλέον”. Τα έχω χάσει και από εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι.

Πήγε σε ψυχολόγο προσπάθησε υποτίθεται ένα μήνα και μετά πάλι τα ίδια έλεγε. Μου λέει δε σου λέω να φύγεις από το σπίτι αλλά θα είμαστε τυπικά μαζί, ότι δηλαδή τόσα χρόνια αλλά με τη βούλα. Τι να κάνω να φύγω η να περιμένω μπας και της περάσει?

Βέβαια είναι πολλά περισσότερα απ’ όσα γράφω αλλά πολλοί που τους λέω πως τόσα χρόνια κοιμάμαι μόνος μου λένε θα είχα φύγει προ πολλού από μόνος μου.


Απαντά η Ψυχολόγος – Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια κυρία Κατωπόδη Βασιλική

Αγαπητέ αναγνώστη ,

Σίγουρα η κατάσταση που είστε είναι αρκετά πιεστική για όλους σας απλά με διαφορετικό τρόπο .

Το να υπάρχει παιδί με ασθένεια στην οικογένεια είναι κάτι που αλλάζει την δυναμική της και θέλει πολύ κουράγιο και προσπάθεια να μείνετε ενωμένοι προσπερνώντας την όποια δυσκολία παρουσιάζετε με το μεγάλωμα των παιδιών σας.

Είναι δύσκολο αρκετά για τα ζευγάρια να κοιμάται ένας γονιός με τα παιδιά αφού χάνεται η ζεστασιά της σχέσης του ζευγαριού με την πάροδο του χρόνου.

Αναφέρατε ότι πήγε σε ψυχολόγο η σύζυγος σας και αυθόρμητα αναρωτιέμαι γιατί δεν πήγατε μαζί για την σχέση σας ώστε να δείτε από κοινού πως θα διαχειριστείτε την συνθήκη που προέκυψε.

Είναι δύσκολο να σας απαντηθεί εδώ αν θα φύγετε η θα μείνετε αλλά χρειαζεται οπωσδηποτε να εκτιμησετε αν υπαρχει κίνητρο ώστε να δείτε τι θέλει ο καθένας σας από αυτή την σχέση για να δείτε πως θα κινηθείτε παρακάτω.

Πιστέυω πως θα βοηθούσε να μιλήσετε σαν ζευγάρι με ειδικό προκειμένου να έχετε πιο ανοιχτή επικοινωνία στα θέλω σας και στην σχέση σας με την συντροφό σας.

Αν πάλι τα θέλω σας για την σχέση δεν υπάρχουν δείτε τουλάχιστον πως θα κάνετε τα επόμενα βήματα για να προετοιμαστείτε ακόμη και για ένα ενδεχόμενο διαζύγιο .

Σας εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη!

Κατωπόδη Βασιλική
Ψυχολόγος – Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
Σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού
Τηλ: 6977-437027

Λήμνος: Σε λαϊκό προσκύνημα η θαυματουργή εικόνα «Παναγία Γερόντισσα»

0

Μέσα σε ατμόσφαιρα κατάνυξης και εκκλησιαστικής τάξης, πραγματοποιήθηκε  στο λιμάνι της Μύρινας η υποδοχή της θαυματουργής ιεράς Εικόνας της Παναγίας «Γερόντισσας», της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος του Αγίου Όρους .

Την Θαυματουργή Εικόνα  από την Αθωνική Μονή μετέφερε σκάφος του Λιμενικού ενώ  την είσοδό της στο λιμάνι της Μυρινας, με πανηγυρικό τρόπο, συνόδευσαν σκάφη και ψαροκάικα της Λήμνου καθώς και  κωπηλάτες του Ν.Ο.Λήμνου.

https://www.youtube.com/watch?v=zMnGos9lOSU

Πλήθος πιστών μαζί με τις αρχές του τόπου υποδέχθηκαν την Εικόνα ενώ ο Σεβασμιότατος Λήμνου και Άγίου Ευστρατίου κ. Ιερόθεος χοροστάτησε από εξέδρας μπροστά από το Δημαρχείο της Μύρινας και ευχαρίστησε δημόσια όλους όσους βοήθησαν για το Θεάρεστο εγχείρημα.

https://www.youtube.com/watch?v=jy81FeRBCgc

Στην συνέχεια με πομπή η Εικόνα οδηγήθηκε στον Μητροπολιτικό ναό της Αγίας Τριάδος όπου και θα παραμείνει για λαικό προσκύνημα ενώ να ααναφέρουμε  ότι την Παναγία “Γερόντισσα” συνοδεύουν και ανεκτίμητης αξίας κειμίλια της Ι.Ε.Μονής Παντοκράτορος.

Τέλος  αντίγραφο της Εικόνας σε φυσικό μέγεθος  θα παραμείνει στην Λήμνο για πάντα σε μια ευγενική χορηγία του κ. Στέλιου Αργυράκη .

l1   l5   l6   l8   l9   l10   l3   l4   l7   l12   l13   l20   l21   l909 l90    l123  p1  1 9   img 64ab541dda889   3 4  7  1 8   img 64ab541f79dfc    12

Συγκλονιστική ιστορία: Ο γιατρός που πέταξε το μωρό στα σκουπίδια και το θαύμα της Παναγίας Προυσιώτισσας

0

Η Ελένη ζούσε στο Καρπενήσι και είχε παντρευτεί έναν πολύ σκληρό άνδρα, ο οποίος την χτυπούσε για το παραμικρό, όπως χτυπούν τα παιδιά την μπάλα στο γήπεδο. Τα βάσανα της ζωής, την έκαναν να υπηρετεί στη Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας κάθε Δεκαπενταύγουστο.

Διηγείτο η ίδια:

Μία περίοδο, δούλευα παραδουλεύτρα σε έναν γιατρό, που ήταν καλοπληρωτής, αλλά και πολύ σκληρός σαν τον άνδρα μου. Μια μέρα πήρα τον κάδο των σκουπιδιών, για να πάω να τα πετάξω και ξαφνικά άκουσα ενα κλαυθμύρισμα. Φθάνοντας στο σκουπιδότοπο, άνοιξα το καπάκι και βλέπω ένα μωρό μέσα στα αίματα.

Παναγιά μου τι να κάνω; Να γυρίσω στο γιατρό, δεν γίνεται, γιατί αυτός το πέταξε, όμως αν το πάρω στο σπίτι, ο άντρας μου θα με σφάξει σαν ”Λαμπριάτικο αρνί».

Το πήρα, το φίλησα σκουπίζοντας τα αίματα και το έσφιξα στην αγκαλιά μου, γιατί ήταν ο χειμώνας πολύ παγερός. Όταν έφτασα στο σπίτι, δεν ήταν κανείς. Είπα μέσα μου: «Ο Θεός είναι μαζί μου» και αφού το έπλυνα το τύλιξα σε μία παλιά μου πουκαμίσα και το σταύρωσα προσευχόμενη:«Παναγία μου Προυσιώτισσα, χαρίτωσε το να μην κλάψει!». Και το θαύμα έγινε!!!… Το μωρό για δύο χρόνια, δεν έκλαψε! Το τάϊζα κρυφά και το κοίμιζα κάτω από το κρεβάτι μας.

Όταν ερχόταν ο άνδρας μου, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Πέρασε ο καιρός και το παιδί άρχισε να μπουσουλά. Οπότε ένα μεσημέρι, εκεί που τρώγαμε, ξετρύπωσε το μωρό και ήρθε κάτω από το τραπέζι.

Μόλις το είδε ο άνδρας μου, τα μάτια του γυάλισαν σαν του λιονταριού. «Τι είναι αυτό;», μου λέει. Τότε έκανα τον σταυρό μου και του είπα το μυστικό. Συγκινήθηκε και το δέχθηκε, σαν να ήταν δικό του! Το παιδί αυτό τώρα έχει παντρευτεί και εργάζεται στο Καρπενήσι. Από το παιδί αυτό έχω ένα ποτήρι νερό, ενώ από τα δικά μου τίποτα!”…