Σασμός: Οι εξελίξεις στα επόμενα επεισόδια της σειράς θα είναι αποκαλυπτικές καθώς θα δούμε πως εκτός από τον Νικηφόρο θα υπάρξουν δυο απώλειες ακόμη.

Για ποιον χτυπά η καμπάνα;

Συγκλονίζουν τα νέα επεισόδια που έρχονται στην σειρά Σασμός, καθώς ο Νικηφόρος θα πέσει νεκρός από το όπλο του Λάζαρου και το χωριό θα φορέσει ξανά μαύρα. Αυτός όμως δεν θα είναι ο μοναδικός θάνατος που θα υπάρξει…

Όπως είχε δηλώσει αποκλειστικά στο Youfly.com μέσα από συνέντευξή του ο ηθοποιός Μάνος Πετούσης, πέρα από την απώλεια του Νικηφόρου, θα υπάρξουν κι άλλες. Δεν είχε αναφερθεί συγκεκριμένα στο ποιες θα είναι αυτές.

Αλλά είχε δηλώσει: «Εκτός από τον Νικηφόρο, ναι θα υπάρχουν έτσι όπως πάει η ιστορία. Δεν ξέρω πολλά. Θα υπάρξουν κανά δυο απώλειες ακόμη. Θα πρέπει να κορυφωθεί το δράμα για να φτάσουμε στην λύτρωση.

Όπως συμβαίνει και σε μια αρχαία τραγωδία. Θα κορυφωθούν κι άλλο οι εξελίξεις, μέχρι να κλείσει αυτός ο κύκλος αίματος».

To σίγουρο είναι ότι η σειρά μετά από αυτό το τραγικό γεγονός θα συνεχίσει να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των τηλεθεατών και κανείς δεν θα μπορεί να φανταστεί τι έπεται στην συνέχεια.

Σε μία συνέντευξη εφ όλης της ύλης, ο Απόστολος Γκλέτσος μίλησε σχετικά με την τοξική αρρενωπότητα και το πρότυπο του σκληρού άνδρα.

Όπως είπε, το πρότυπο του «σκληρού αρσενικού» τον «κυνηγούσε» στα πρώτα χρόνια της καριέρας του.

Πιο συγκεκριμένα, αναφέρθηκε και στις αντιδράσεις που έχουν φέρει παλαιότερες δηλώσεις του, όπως το περίφημο «ψάρι που ψήνεται κι από τις δύο μεριές». Πριν χρόνια είχε αποκαλύψει: «Ο μόνος που έχει πάει με άντρα και το λέει είμαι εγώ» και σήμερα, ο ίδιος τονίζει στο «Πάμε Δανάη», ότι δεν μετανιώνει για τίποτα από όσα έχει πει.

Όπως είπε χαρακτηριστικά ο ηθοποιός: «Εγώ είμαι ταγός, είμαι το κριάρι που μπαίνει μπροστά. Τι θα πει τώρα το κάθε τσ…, ο κάθε καημένος και η κάθε κακομοίρα… Ότι “ο Γκλέτσος είναι αδερ… ή ότι “ο Γκλέτσος τον π…ει”. Εγώ είμαι ταγός, είμαι μπροστάρης, εγώ ήρθα για να διοικήσω».

Δείτε το βίντεο

Στην ίδια συνέντευξη, αναφέρθηκε και στην πολιτική του πορεία, αλλά και το ταξίδι του στην Αίγυπτο με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.

«Εκεί τα είπαμε όλα. Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ αγαπούσε παθολογικά την Αλίκη Βουγιουκλάκη και λάτρευε τον γιο του» τόνισε.

Απόστολος Γκλέτσος: «Στα προσωπικά μου είμαι σε αναστολή

Κλήθηκε να αφήσει και ένα σχόλιο γαι το ζήτημα της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια. Ο Απόστολος Γκλέτσος απάντησε σε αυτό: «Είμαι κατά της υιοθεσίας για τον καθένα. Όταν η ελληνική πολιτεία θα μπορεί να ελέγχει τι και πως, τότε θα το ξανασυζητήσουμε. Στα προσωπικά μου είμαι σε αναστολή. Για να πέσει κάποιος στα πατώματα δεν γίνεται να μην πέσει και ο άλλος».

Συνέχισε για την πολιτική του καριέρα, λέγοντας: «Δεν είμαι πολιτικός με την έννοια ότι βιοποριζομαι από αυτό. Δεν είμαι σαν αυτούς που δεν έχουν κολλήσει ένα ένσημο όλη τους τη ζωή. Όταν ήμουν δήμαρχος μου ζήτησαν για ρουσφέτι μία νύφη, ο γάμος πέτυχε. Το πρότυπο του “σκληρού αρσενικού” το καθιέρωσα, γιατί αυτό έλειπε, εγώ είδα το κενό. Τώρα πια δεν λειτουργώ με το ένστικτο, δυστυχώς, όμως, γιατί ήταν αλάθητο».

Κλείνοντας ο Απόστολος Γκλέτσος, ρωτήθηκε για το αν φοβάται τον θάνατο, στο οποίο και απάντησε: «Όταν προσβάλλεται η καρδιά, είναι κάτι που το κουβαλάς και πορεύεσαι με αυτό προσέχοντας. Σε ηλικία 35 ετών έκανα γυμναστική στο διάδρομο και ξύπνησα στο νοσοκομείο. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ο θάνατος. Δεν τον φοβάμαι πια».

Το πολιτικό του σχόλιο άφησε ο Θοδωρής Αθερίδης, αναφερόμενος, μεταξύ άλλων, στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Κασσελάκη. Παράλληλα, την άποψή του γύρω από τον Στέφανο Κασσελάκη κλήθηκε να καταθέσει ο Βασίλειος Κωστέτσος στην κάμερα της εκπομπής «Πρωινό ΣουΣού».

Ο ηθοποιός ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Το Πρωινό» και όταν ρωτήθηκε σχετικά με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απάντησε: «Μια χαρά. Δεν υπάρχει καμιά παρατυπία κατ’ αρχάς σ’ αυτό που έγινε στο ΣΥΡΙΖΑ. Από την ώρα που ψήφισε η βάση και έβγαλε έναν άνθρωπο, σταματάει η κάθε κουβέντα, η οποιαδήποτε κουβέντα».

«Δεν νομίζω ότι θα μπορέσει να νικήσει τον Μητσοτάκη. Όταν κερδίζεις 2η τετραετία σημαίνει ότι κάτι κάνεις καλά»

Όσο για την έντονη προβολή της προσωπικής ζωής του Στέφανου Κασσελάκη στα μέσα ενημέρωσης, ο Θοδωρής Αθερίδης σχολίασε: «Η επικοινωνία είναι πολύ σημαντικό πράγμα στην πολιτική. Μοιάζει να αρκεί για τον Κασσελάκη. Δεν κάνει πλέον ο καθένας ότι γουστάρει στην πολιτική είναι φορσέ οι κινήσεις. Όταν θέλεις να διεκδικήσεις την εξουσία, οι κινήσεις που θα κάνεις είναι ή αυτές ή εκείνες. Πιστεύω ότι η επικοινωνία έχει τεράστιο ρόλο. Η Αριστερά έχει στην παράδοσή της τη διάσπαση. Υπάρχει αυτό, είναι ιδεολογικές συμπλοκές».

Θ. Αθεριδης: Δεν νομίζω ότι ο Κασσελάκης θα μπορέσει να νικήσει τον Μητσοτάκη – Για να κέρδισε 2η τετραετία ο Πρωθυπουργός, σημαίνει ότι κάτι κάνει σωστάhttps://t.co/pnXGlWtINo pic.twitter.com/2wafCQDIIX

— ΕΛΛΑΔΑ 24 (@ellada24) October 30, 2023

«Μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη;» τον ρώτησε ο παρουσιαστής, με τον Θοδωρή Αθερίδη να απαντά: «Αν δεν τα κάνει χάλια ο Μητσοτάκης. Αν δεν τα κάνει, δεν νομίζω ότι μπορεί να τον κερδίσει κανένας» και πρόσθεσε: «Όταν κερδίζεις δεύτερη τετραετία, σημαίνει ότι κάτι κάνεις καλά».

Η Μυρτώ Αλικάκη διανύει μία όμορφη περίοδο στα προσωπικά της, αφού μετά το διαζύγιό της με τον Πέτρο Λαγούτη, έχει βρει νέο σύντροφο.

Αχώριστη η Μυρτώ Αλικάκη με τον νέο της σύντροφο

Σίγουρα πολλοί από εμάς συνηθίζουμε να φυλάμε τις πατάτες μαζί με τα κρεμμύδια, όμως αγνοούμε ορισμένους κινδύνους.

Συγκεκριμένα τα κρεμμύδια είναι περισσότερο “υγρά” και ανήκουν στα λαχανικά που εκπέμπουν αιθυλένιο το οποίο επιταχύνει τη διαδικασία ωρίμανσης και επομένως κάνει τις πατάτες να σαπίζουν πιο γρήγορα.

Πότε δεν πρέπει να καταναλώνετε τις πατάτες

Συγκεκριμένα όταν οι πατάτες έχουν πρασινίσει και έχουν βάλει φύτρες λόγω της παρατεταμένης παραμονής τους στον ήλιο, τη ζέστη και την υγρασία, δεν πρέπει να καταναλώνονται καθώς μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες στον οργανισμό.

Το φως του ήλιου και η ζέστη πυροδοτούν την παραγωγή σολανίνης (solanine), μιας πικρής δηλητηριώδους χημικής ουσίας. Η νευροτοξίνη αυτή που παράγεται στο πράσινο τμήμα της πατάτας, είναι ένα μέρος της άμυνας του φυτού απέναντι στις ασθένειες, τα έντομα και τα παράσιτα.

Μπορείτε, φυσικά, να καθαρίσετε και να πετάξετε τα μέρη αυτά, αλλά και πάλι θα έχουν μια ελαφριά πικρή γεύση.

Η κυρία Αναστασία Μπαστούνη δήλωσε πως αισθάνεται απέραντη ευγνωμοσύνη για όλους τους ανθρώπους που την βοήθησαν να πετύχει το στόχο της.

Η 42χρονη Αναστασία Μπαστούνη από τη Μυτιλήνη συγκινεί με την δύναμη της.

Μητέρα τριών παιδιών που νίκησε τον καρκίνο και αποφάσισε να ακολουθήσει τα όνειρα της με «βράχο» τον σύζυγό της, έγραψε στις Πανελλαδικές 17.600 μόρια και κατάφερε να περάσει στη πρώτη της επιλογή και στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, αποδεικνύοντας πως ποτέ δεν είναι αργά για να κυνηγήσεις τα όνειρα σου!

Η ίδια δήλωσε πως αισθάνεται απέραντη ευγνωμοσύνη για όλους τους ανθρώπους που την βοήθησαν να πετύχει το στόχο της.

Δείτε το απόσπασμα με την δήλωσή της:

Κατάδυση στα καταφύγια του Μεσοπολέμου: πότε και πού κατασκευάστηκαν, ποια διατηρούνται έως σήμερα

Μια υπόγεια πόλη οικοδομήθηκε τις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κάτω από την Αθήνα.

Με τα σύννεφα της σύρραξης να πυκνώνουν πάνω από την Ευρώπη και καθώς καθίστατο σαφές ότι το αεροπλάνο θα πρωταγωνιστήσει στην αναμέτρηση, το 1936 θεσπίστηκε νόμος που υποχρέωνε τις νεοαναγειρόμενες οικοδομές να διαθέτουν καταφύγια για την προστασία του άμαχου πληθυσμού.

Στο μεταξύ η έντονη οικοδομική δραστηριότητα της εποχής είχε ως αποτέλεσμα το κέντρο της Αθήνας να «πλημμυρίσει» με καταφύγια. Πολλά από αυτά σώζονται ακόμα.

Ετσι, μέσα σε λίγα χρόνια κατασκευάστηκαν πάνω από 5.000 καταφύγια τα οποία αποδείχθηκαν σωτήρια λίγα χρόνια αργότερα, όταν ο πόλεμος χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας.

«Η κατασκευή των καταφυγίων επισήμως ξεκινά το 1936, επί καθεστώτος Μεταξά, επειδή καθίστατο σαφές ότι ερχόταν πόλεμος στον οποίο οι από αέρος βομβαρδισμοί θα παίξουν αποφασιστικό ρόλο», περιγράφει στα «ΝΕΑ» ο Κωνσταντίνος Κυρίμης, ερευνητής και συγγραφέας σειράς βιβλίων για τα καταφύγια.

«Στην Ευρώπη, άλλωστε, υπήρχε η εμπειρία από το τι συνέβη στον Ισπανικό Εμφύλιο, με τον βομβαρδισμό της Γκερνίκα. Ολοι, λοιπόν, καταλάβαιναν ότι ο θάνατος αμάχων από βομβαρδισμούς θα αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα. Ετσι, ξεκίνησε ένα πρόγραμμα πολιτικής προστασίας με την κατασκευή εκατοντάδων καταφυγίων».

Το πρόγραμμα κορυφώθηκε το 1940, όταν το φιτίλι του νέου πολέμου στην Ευρώπη είχε ήδη ανάψει. Το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο, ωστόσο, παρέμεινε εν ισχύ για αρκετά χρόνια μετά τον πόλεμο, ως τον Δεκέμβριο του 1956. «Το 1956 αποτελεί ένα ορόσημο», λέει ο Κωνσταντίνος Κυρίμης.

«Είναι η χρονολογία κατά την οποία σταματά η κατασκευή νέων καταφυγίων. Εκτοτε χτίζονται πολύ λίγα, μόνο σε κάποια εργοστάσια και μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960».

Στοά καταφυγίου εκ διασκευής κάτω από το εργοστάσιο στον Υμηττό

 Αυστηρές προδιαγραφές

Οπως εξηγεί ο ερευνητής και συγγραφέας, την περίοδο της μαζικής κατασκευής καταφυγίων οι προδιαγραφές ήταν πάρα πολύ αυστηρές. Οριζόταν αναλυτικά πόσο πάχος πρέπει να έχουν τα τοιχώματα, από τι υλικό πρέπει να είναι φτιαγμένα, πώς πρέπει να είναι οι εσωτερικοί χώροι και τι δωμάτια να υπάρχουν.

Μεταξύ άλλων, προβλέπονταν τουαλέτες και προθάλαμοι, έξοδος κινδύνου αλλά και πλάκα οροφής από μπετόν αρμέ, ώστε να κρατήσει το βάρος ολόκληρου του κτιρίου σε περίπτωση κατάρρευσης. Ακόμα, έπρεπε να υπάρχουν πόρτες που κλείνουν αεροστεγώς και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μηχανήματα ανακύκλωσης του αέρα.

«Υπήρχαν σύνθετες προδιαγραφές που τηρούνταν πολύ αυστηρά, καθώς μετά το πέρας της κατασκευής του καταφυγίου γινόταν επιτόπιος έλεγχος από την αεράμυνα», λέει ο Κωνσταντίνος Κυρίμης. Οσο για το μέγεθος των κτιρίων που όφειλαν να διαθέτουν καταφύγιο, η σχετική νομοθεσία αφορούσε όσα οικοδομήματα διέθεταν από τρεις ορόφους και άνω.

Οπως όμως εξηγεί ο ερευνητής, την περίοδο εκείνη το ισόγειο λογιζόταν ως όροφος. Οπότε με σημερινά κριτήρια, ακόμα και τα διώροφα οικοδομήματα έπρεπε να έχουν καταφύγιο.

Πηγή: Κωνσταντίνος Κυρίμης, «Καταφύγια αεράμυνας της Αθήνας 1936-40», Athens Social Atlas

Οταν μετά την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο χιλιάδες κάτοικοι της Αθήνας έσπευδαν στα καταφύγια για να προφυλαχθούν από τις βόμβες, θα βίωναν πιθανότατα ανάμεικτα συναισθήματα βλέποντας μέσα στα καταφύγια γερμανικές επιγραφές στον εξοπλισμό που τους προστάτευε από τους… γερμανικούς βομβαρδισμούς.

Και αυτό γιατί το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού των καταφυγίων και ευρύτερα της αεράμυνας, από τους φακούς μέχρι τις θωρακισμένες πόρτες και τις αντιασφυξιογόνες μάσκες «ήταν σχεδόν εξολοκλήρου γερμανικής κατασκευής», σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Κυρίμη.

Στο μεταξύ η έντονη οικοδομική δραστηριότητα της εποχής είχε ως αποτέλεσμα το κέντρο της Αθήνας να «πλημμυρίσει» με καταφύγια. Πολλά από αυτά σώζονται ακόμα.

«Από εκείνη την εποχή υπάρχουν ακόμα καταφύγια σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας όπως η Βουκουρεστίου, η Ερμού και η Ζαλοκώστα. Στην οδό Βουλής υπάρχει ένα μεγάλο καταφύγιο με χωρητικότητα άνω των 150 ατόμων. Στη κτήριο του υπουργείου Οικονομικών στη Νίκης ένα για 400 άτομα. Δεν υπάρχει σημείο χωρίς μεγάλα καταφύγια στο κέντρο», λέει ο Κωνσταντίνος Κυρίμης.

Την ίδια περίοδο καταφύγια κατασκευάστηκαν και κάτω από λόφους της πρωτεύουσας, όπως ο Λυκαβηττός και ο λόφος Αρδηττού, του οποίου οι υπόγειες εγκαταστάσεις μπορούσαν να καλύψουν 1.300 άτομα. Το καταφύγιο του Λυκαβηττού παραμένει σε καλή κατάσταση μέχρι σήμερα.

Χώρος βασανισμού

Επισκέψιμος, όμως, δεν είναι κανένας εξ αυτών των χώρων, πλην ενός υπογείου στον αριθμό 4 της οδού Κοραή. Πρόκειται για τον Χώρο Ιστορικής Μνήμης 1941 – 1944, που λειτουργεί σε ένα παλιό καταφύγιο το οποίο κατόπιν είχε χρησιμοποιηθεί από τους Ναζί ως χώρος βασανισμού.

Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς στο μέγαρο της οδού Κοραή 4 εγκαταστάθηκαν «διάφορες υπηρεσίες των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής και η Kommandatur. Στην κορυφή κυμάτιζε ο αγκυλωτός σταυρός και τα υπόγεια αντιαεροπορικά καταφύγια μετατράπηκαν σε φυλακές», διαβάζουμε στον ιστότοπο του Χώρου Ιστορικής Μνήμης.

Μια σήραγγα λαξευμένη σε βράχο, που χρησιμοποιείται ως καταφύγιο. Πηγή: Κωνσταντίνος Κυρίμης, «Καταφύγια αεράμυνας της Αθήνας 1936-40», Athens Social Atlas

«Στα δύο υπόγεια (έξι μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης) οι μηχανικοί Ε. Κριεζής και Α. Μεταξάς είχαν κατασκευάσει τα πιο σύγχρονα αντιαεροπορικά καταφύγια, με μεταλλικές πόρτες (γερμανικής προέλευσης) που έκλειναν αεροστεγώς, αλλά και επικοινωνία μεταξύ των δύο ορόφων με εσωτερικό κλιμακοστάσιο, γεγονός που διευκόλυνε τον κατακτητή. Τα κρατητήρια ήταν κυρίως κέντρα μεταγωγών. Οι κρατούμενοι μεταφέρονταν στη συνέχεια στις φυλακές Αβέρωφ, στα γερμανικά στρατοδικεία, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε καταναγκαστικά έργα ή σε τόπους εκτελέσεων».

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Κυρίμη, τα χρόνια πριν από τον πόλεμο καταφύγια προβλεπόταν να κατασκευαστούν και σε άλλες πόλεις νευραλγικής σημασίας, όπως η Πάτρα, η Θεσσαλονίκη και ο Βόλος. Κάποια εξ αυτών πράγματι κατασκευάστηκαν. Σε άλλες περιπτώσεις, όμως, τους πρόλαβε ο πόλεμος.

Kαταφύγιο που βρίσκεται κοντά στον Εθνικό Κήπο. Πηγή: Κωνσταντίνος Κυρίμης, «Καταφύγια αεράμυνας της Αθήνας 1936-40», Athens Social Atlas

Θάλαμος σε καταφύγιο που βρίσκεται κάτω από πολυκατοικία. Πηγή: Κωνσταντίνος Κυρίμης, «Καταφύγια αεράμυνας της Αθήνας 1936-40», Athens Social Atlas

Υπόγειος διάδρομος καταφυγίου. Πηγή: Κωνσταντίνος Κυρίμης, «Καταφύγια αεράμυνας της Αθήνας 1936-40», Athens Social Atlas

Δωμάτιο εξόδου έκτακτης ανάγκης ενός καταφυγίου. Η σκάλα μήκους 7 μέτρων, οδηγεί στην οδό Καραγεώργη Σερβίας. Πηγή: Κωνσταντίνος Κυρίμης, «Καταφύγια αεράμυνας της Αθήνας 1936-40», Athens Social Atlas

Πηγή: «ΤΑ ΝΕΑ»

Συνέντευξη στην εκπομπή «Super Κατερίνα» και τον δημοσιογράφο Ελισάβετ Οικονόμου παραχώρησε η Χριστίνα Λαμπίρη.

Η γνωστή παρουσιάστρια μεταξύ άλλων, μίλησε για την τηλεόραση, για τον ρόλο της ως γιαγιά αλλά και για την στενή σχέση με την κόρη της.

«Υπάρχουν στιγμές που μου λείπει η τηλεόραση. Αλλά, το να δω εκπομπή και να πω “Τώρα θα ήθελα”, όχι. Τότε ήταν άγρια τα πράγμα αλλά τα έφερνα στα μέτρα μου. Ως τηλεθεάτρια τα βλέπω πολύ πιο άγρια τα πράγματα τώρα. Λέω ευτυχώς που δεν είμαι, δεν θα μπορούσα να το διαχειριστώ» ανέφερε αρχικά η Χριστίνα Λαμπίρη.

Σχετικά με τον λόγο που δεν επέστρεψε τελικά στη μικρή οθόνη παρότι βρισκόταν σε συζητήσεις, η ίδια εξήγησε: «Έχω φτάσει 2-3 φορές να πιω νερό από την πηγή με πράγματα που άξιζαν τον κόπο να συζητηθούν. Για διάφορους λόγους, που σε καμία περίπτωση δεν ευθύνομαι εγώ, δεν καταφέραμε να έχουμε ολοκλήρωση συνεργασίας. Όλα γίνονται για κάποιον λόγο όμως, δεν αγχώνομαι. Στεναχωριέμαι και ταράζομαι τη στιγμή που συμβαίνει -ειδικά όταν έχεις φτάσει στην πηγή- αλλά οκ».

Στη συνέχεια η Χριστίνα Λαμπίρη αναφέρθηκε και στην οικογένειά της, λέγοντας: «Υπάρχει γιαγιά που δεν λιώνει για τα εγγόνια της; Δεν αποτελώ εξαίρεση, τους κοιτάζω και τρέχουν τα μάτια μου. Το νιώθεις μία φορά με το παιδί σου και μία φορά με τον εγγόνι σου».

Για την κόρη της, Μαρία Βουλγαράκη η Χριστίνα Λαμπίρη εξομολογήθηκε: «Με την κόρη μου μεγαλώσαμε μαζί. Δεν ξέρω αν υπήρξα καλή μαμά, αυτό μπορεί εκείνη να το απαντήσει. Υπήρξα ενοχική μαμά. Σε κάθε απόφαση που παίρνω, πρώτος παράγοντας είναι τα εγγόνια μου. Κερδίζουν τον αγώνα, κερδίζουν το στοίχημα και κάνω πίσω στα επαγγελματικά».