Ο Πλούτωνας και το χάος πάνε πάντα μαζί. Τώρα όμως, με την ορθόδρομη πορεία του, τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν ξανά μπρος και τέσσερα ζώδια ευνοούνται ιδιαίτερα.
Η 13η Οκτωβρίου, σε κοσμικό επίπεδο, άνοιξε την πόρτα για νέα ξεκινήματα. Οι καθυστερήσεις και τα «παγώματα» των τελευταίων πέντε μηνών αρχίζουν να λύνονται, φέρνοντας ανάσα ανακούφισης στα σταθερά ζώδια.
Ταύρους, Λέοντες, Σκορπιούς και Υδροχόους. Η ενέργεια αυτή θα κρατήσει δυναμικά μέχρι τον Μάιο του 2026, προσφέροντας ξεκαθάρισμα, απελευθέρωση και αίσθηση ελέγχου.
Τα τέσσερα ζώδια που ευνοούνται από την ορθόδρομη πορεία του Πλούτωνα
Ταύρος
Κόπωση, πίεση και ανάγκη για ξεκούραση χαρακτήρισαν το τελευταίο διάστημα. Τώρα όμως, ήρθε η στιγμή να αφήσεις πίσω ό,τι σε επιβάρυνε και να αγκαλιάσεις την ηρεμία. Ο Πλούτωνας σου δείχνει πως η ροή είναι ο νέος τρόπος να προχωράς.
Λέων
Αν ένιωσες πως τα πράγματα δεν ήταν δίκαια ή πως οι προσπάθειές σου δεν αναγνωρίζονταν, η τύχη αλλάζει. Μια περίοδος αισιοδοξίας και αυτοπεποίθησης ξεκινά, και θα σε βοηθήσει να δεις τη ζωή με νέα ματιά.
Σκορπιός
Η ένταση και η αίσθηση βιασύνης δίνουν τη θέση τους σε πιο σταθερές, συναρπαστικές εξελίξεις. Μπορείς να αφήσεις πίσω το άγχος και να απολαύσεις τη διαδρομή γιατί τώρα έρχονται τα γεγονότα που περίμενες.
Υδροχόος
Ύστερα από μια περίοδο εσωστρέφειας και αυτοβελτίωσης, ήρθε η ώρα να εκφράσεις τη φωνή σου. Μίλησε, διεκδίκησε, μοιράσου. Η νέα φάση του Πλούτωνα σε βοηθά να σταθείς πιο σταθερά στο ποιος είσαι και τι θες πραγματικά.
Οι γεύσεις μας δεν είναι ποτέ τυχαίες. Κάθε ελληνικό γλυκό κρύβει μέσα του κάτι από τον χαρακτήρα μας — από την απλότητα της μπουγάτσας μέχρι τη σπιρτάδα της πορτοκαλόπιτας.
Διάλεξε εκείνο που σε κάνει να “λιώνεις” μόνο που το βλέπεις και δες τι αποκαλύπτει για σένα η πιο γλυκιά ψυχολογία της ζωής!
ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ
Αν λατρεύεις τη μπουγάτσα, είσαι άτομο της χαράς και της απόλαυσης. Ζεις τη στιγμή, δεν χρειάζεσαι πολυτέλειες — ένα καφεδάκι, μια καλή παρέα και λίγη άχνη σου φτιάχνουν τη μέρα. Έχεις ισορροπία ανάμεσα στο γλυκό και στο αλμυρό της ζωής, και παρότι δείχνεις ανέμελος, έχεις μια “μαμάδικη” πλευρά που φροντίζει τους άλλους.
ΜΠΑΚΛΑΒΑΣ
Πολύπλοκος, συναισθηματικός και έντονος. Έχεις “στρώσεις” όπως και το γλυκό σου — γλύκα, βάθος και πείσμα. Όταν αγαπάς, το κάνεις ολόψυχα, χωρίς υπολογισμούς. Είσαι ο άνθρωπος που δεν ξεχνά ποτέ ούτε την αγάπη ούτε την αδικία. Όπως και ο μπακλαβάς, αφήνεις μια γεύση που δεν ξεθωριάζει.
ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ
Αν είσαι τύπος του μελομακάρονου, έχεις μέσα σου φως και αγάπη. Είσαι ο “θερμός” της παρέας, εκείνος που φέρνει χαρά όπου πάει. Σου αρέσει να προσφέρεις, να νοιάζεσαι, να αγκαλιάζεις. Οι άλλοι νιώθουν σιγουριά δίπλα σου — κι ας γκρινιάζεις πού και πού.
ΜΕΛΟΠΙΤΑ
Απλός, καθαρός και γεμάτος φως. Είσαι ο άνθρωπος που θα καθίσει να ακούσει χωρίς να κρίνει, που θα χαμογελάσει με καλοσύνη. Δεν σου αρέσουν οι φανφάρες, αλλά έχεις μέσα σου κάτι από “ήλιο στο Αιγαίο”. Η γλύκα σου είναι φυσική, όχι επιτηδευμένη.
ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟ
Ζεστός, δυναμικός και εκφραστικός. Έχεις μέσα σου πάθος και συναισθήματα που δεν κρύβονται. Σου αρέσει η τάξη, η φροντίδα και τα πράγματα να έχουν ρυθμό — αλλά όταν σε αγγίξει κάτι αληθινό, ξεχειλίζεις συναίσθημα όπως το σιρόπι πάνω στο φύλλο.
ΓΑΛΑΤΟΠΙΤΑ
Αν διαλέγεις γαλατόπιτα, έχεις ψυχή ρομαντική. Πιστεύεις στην ηρεμία, στην οικογενειακή θαλπωρή και στις αξίες που δεν αλλάζουν με τον χρόνο. Δεν σε νοιάζει να είσαι το κέντρο της προσοχής· σε νοιάζει να νιώθεις οικειότητα και ζεστασιά.
ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΠΙΤΑ
Είσαι ενέργεια, θετικότητα και χαμόγελο. Μπαίνεις σε έναν χώρο και αλλάζεις τη διάθεση όλων. Έχεις δημιουργικότητα, φαντασία και λατρεύεις να δοκιμάζεις νέα πράγματα. Οι φίλοι σου σε χαρακτηρίζουν “ήλιο με πόδια” — κι έχουν δίκιο!
ΑΜΥΓΔΑΛΩΤΑ
Είσαι ευγενικός, κομψός και ευαίσθητος. Προτιμάς τη διακριτική γοητεία από τη φασαρία. Έχεις τρυφερή ψυχή, ρομαντισμό και νοιάζεσαι για την αρμονία γύρω σου. Κάποιοι σε βρίσκουν “παλιό τύπο”, αλλά αυτό ακριβώς σε κάνει αληθινά σπάνιο.
ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΕΣ
Χαρά, γέλιο και ενέργεια! Είσαι κοινωνικός, αυθόρμητος και έχεις αυτή τη “χαλαρή” αύρα που κάνει όλους να νιώθουν άνετα μαζί σου. Σου αρέσουν οι παρέες, οι βόλτες και οι στιγμές που γελάς μέχρι δακρύων. Αν ήσουν εποχή, θα ήσουν καλοκαίρι σε νησί.
ΔΙΠΛΕΣ
Είσαι παραδοσιακός, σταθερός και με αρχές. Σου αρέσουν οι ρίζες, τα έθιμα και η οικογένεια. Όμως έχεις και τη σπιρτάδα σου — όταν κάτι σε ενθουσιάζει, γίνεσαι ψυχή της παρέας. Αν σε αγαπήσουν, θα έχουν δίπλα τους άνθρωπο βράχο.
ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ
Εσωτερικός, ήσυχος και πνευματικός. Πιστεύεις στο “όλα γίνονται για κάποιο λόγο” και έχεις βαθιά πίστη στη ζωή. Είσαι αυτός που κρατά την ψυχραιμία όταν όλοι πανικοβάλλονται, και που βοηθά χωρίς να ζητήσει τίποτα πίσω.
ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ
Αν αγαπάς τα κουλουράκια, είσαι σταθερός και απλός άνθρωπος. Εκτιμάς τα ήσυχα απογεύματα, τη μυρωδιά του καφέ και τη σιγουριά της ρουτίνας. Είσαι τρυφερός, ευγενικός και γεμάτος καλοσύνη. Μπορεί να μη σε προσέχουν με την πρώτη, αλλά σε εκτιμούν όλοι με τον καιρό.
ΜΟΥΣΤΟΚΟΥΛΟΥΡΑ
Γήινος, αυθεντικός και σταθερός. Δεν σε νοιάζει η μόδα, σε νοιάζει η ουσία. Έχεις δυνατές ρίζες, αγαπάς τη φύση και τους απλούς ανθρώπους. Αν είχες ήχο, θα ήσουν το τρίξιμο του ξύλου στο τζάκι.
ΚΑΡΥΔΟΠΙΤΑ
Πάθος, βάθος και δύναμη. Είσαι από εκείνους που δεν φαίνονται εύκολα, αλλά όταν σε γνωρίσουν, μαγεύονται. Κρύβεις φωτιά μέσα σου — μπορεί να μην την δείχνεις, αλλά τη νιώθουν όσοι σε πλησιάζουν. Σου αρέσουν οι σταθερές σχέσεις και η αφοσίωση.
ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ
Λευκή ψυχή και καθαρή καρδιά. Είσαι τρυφερός, αλλά όταν κάτι σε ενοχλεί, το δείχνεις.
Αγαπάς την οικογένεια, τις γιορτές και τη μυρωδιά του βουτύρου. Είσαι το άτομο που φέρνει χαμόγελο και “αίσθηση Χριστουγέννων” παντού.
ΡΕΒΑΝΙ
Ήρεμος, ευγενικός και μετρημένος. Δεν αγαπάς τις υπερβολές, προτιμάς τη σταθερότητα. Έχεις καλή ψυχή, ξέρεις να συγχωρείς και να δίνεις δεύτερες ευκαιρίες. Οι άνθρωποι νιώθουν πως μαζί σου όλα γίνονται πιο απλά.
Ένας αυτοκράτορας, στην Άπω Ανατολή, γερνούσε και καταλάβαινε ότι είχε φτάσει η ώρα να διαλέξει το διάδοχό του. Αντί να διαλέξει έναν από τους βοηθούς του ή ένα από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό.
Προσκάλεσε μια μέρα πολλούς νέους του βασιλείου του και τους είπε. «Έφτασε η ώρα μου να παραιτηθώ και να διαλέξω τον επόμενο αυτοκράτορα. Έχω αποφασίσει να διαλέξω έναν από σας».
Οι νέοι ξαφνιάστηκαν!
Αλλά ο αυτοκράτορας συνέχισε. «Θα δώσω σήμερα στον καθένα σας ένα σπόρο, έναν πολύ ειδικό σπόρο. Θέλω να τον φυτέψετε, να τον ποτίζετε και να ξανάρθετε εδώ μετά από ένα χρόνο από σήμερα με ό,τι έχει φυτρώσει απ’ αυτόν τον ένα σπόρο. Εγώ θα κρίνω τότε τα φυτά που θα φέρετε, κι αυτός, το φυτό του οποίου θα διαλέξω, θα είναι ο επόμενος αυτοκράτορας!»
Ένα αγόρι που λεγόταν Λίνγκ, ήταν κι αυτός εκεί εκείνη τη μέρα και, όπως όλοι οι άλλοι, πήρε ένα σπόρο. Πήγε σπίτι του και γεμάτος ενθουσιασμό διηγήθηκε στη μητέρα του τι συνέβη. Η μητέρα του τον βοήθησε να βρει μια γλάστρα και χώμα, κι αυτός φύτεψε το σπόρο του και τον πότισε προσεχτικά. Και κάθε μέρα του άρεσε να τον ποτίζει και να παρακολουθεί αν είχε φυτρώσει.
Ύστερα από τρεις εβδομάδες περίπου, μερικοί από τους άλλους νέους άρχισαν να μιλούν για τους σπόρους τους και τα φυτά τους, που είχαν αρχίσει να μεγαλώνουν.
Ο Λίνγκ παρακολουθούσε το σπόρο του, αλλά τίποτα δεν φύτρωνε. Πέρασαν τρεις εβδομάδες, τέσσερις εβδομάδες, πέντε βδομάδες, κι ακόμα τίποτα. Τώρα όλοι οι άλλοι μιλούσαν μ’ ενθουσιασμό για τα φυτά τους, ο Λίνγκ όμως δεν είχε φυτό και αισθανόταν αποτυχημένος.
Πέρασαν έξι μήνες κι ακόμα δεν είχε φυτρώσει τίποτα στη γλάστρα του. Άρχισε να πιστεύει ότι είχε σκοτώσει το σπόρο του. Όλοι οι άλλοι είχαν δέντρα και ψηλά φυτά, αλλά αυτός τίποτα. Όμως ο Λίνγκ δεν έλεγε τίποτα στους φίλους του. Απλά περίμενε να φυτρώσει ο σπόρος του.
Τελικά ο χρόνος πέρασε και ήρθε η μέρα που όλοι οι νέοι του βασιλείου θα πήγαιναν τα φυτά τους στον αυτοκράτορα για επιθεώρηση.
Ο Λίνγκ είπε στη μητέρα του ότι δεν ήθελε να πάει με μια άδεια γλάστρα, αλλά αυτή τον συμβούλεψε να πάει. Ο Λίνγκ αισθανόταν αδιαθεσία στο στομάχι, αλλά επειδή ήταν έντιμος, παραδέχτηκε ότι η μητέρα του είχε δίκιο κι έφυγε για το παλάτι με την άδεια γλάστρα του.
Όταν έφτασε εκεί, έμεινε κατάπληκτος από την ποικιλία των φυτών που είχαν καλλιεργήσει οι άλλοι νέοι. Ήταν όμορφα φυτά σε διάφορα σχήματα και μεγέθη. Ο Λίνγκ ακούμπησε την άδεια γλάστρα του στο πάτωμα. Πολλοί από τους άλλους άρχισαν να τον περιγελούν. Μερικοί τον λυπήθηκαν και του είπαν: «Δεν πειράζει, προσπάθησες για το καλύτερο».
Όταν έφτασε ο αυτοκράτορας, εξέτασε την αίθουσα και χαιρέτησε τους νέους. Ο Λίνγκ προσπάθησε να κρυφτεί στο πίσω μέρος της αίθουσας.
«Τι μεγάλα φυτά, δέντρα και λουλούδια καλλιεργήσατε!», είπε ο αυτοκράτορας. «Σήμερα ένας από σας θα εκλεγεί ο επόμενος αυτοκράτορας!»
Ξαφνικά διέκρινε το Λίνγκ με την άδεια γλάστρα του, στο πίσω μέρος της αίθουσας. Αμέσως διέταξε τους φρουρούς να τον φέρουν μπροστά του. Ο Λίνγκ κατατρόμαξε. «Ο αυτοκράτορας γνωρίζει ότι είμαι αποτυχημένος», σκέφτηκε. «Ίσως με σκοτώσει».
Ήλθε όμως μπροστά στον αυτοκράτορα, κι αυτός τον ρώτησε πώς λέγεται. «Λέγομαι Λίνγκ» απάντησε. Οι υπόλοιποι άρχισαν να γελούν και να τον κοροϊδεύουν.
Ο αυτοκράτορας ζήτησε να ηρεμήσουν όλοι.
Κοίταξε τον Λίνγκ και κατόπιν ανήγγειλε στο πλήθος:«Ιδού ο νέος σας αυτοκράτορας! Το όνομά του είναι Λίνγκ!»
Ο Λίνγκ δεν μπορούσε να το πιστέψει! Δεν είχε καταφέρει ούτε το σπόρο του να κάνει να φυτρώσει! Πώς θα μπορούσε να γίνει ο νέος αυτοκράτορας;
Τότε ο αυτοκράτορας είπε: «Πριν από ένα χρόνο, σαν και σήμερα, έδωσα στον καθένα σας από ένα σπόρο. Σας είπα να τον πάρετε, να τον φυτέψετε, να τον ποτίσετε και να μου τον φέρετε πίσω σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι έδωσα σε όλους σας βρασμένους σπόρους, που δεν θα φύτρωναν.
Όλοι σας, εκτός από τον Λίνγκ, μου φέρατε δέντρα, φυτά και λουλούδια. Όταν ανακαλύψατε ότι οι σπόροι δεν θα βλάσταιναν, αντικαταστήσατε το σπόρο που σας έδωσα μ’ έναν άλλο. Ο Λίνγκ ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος και την εντιμότητα να μου φέρει μια γλάστρα που είχε μέσα το δικό μου σπόρο. Γι’ αυτό είναι αυτός που θα γίνει ο νέος αυτοκράτορας!
Αν σπείρεις εντιμότητα, θα θερίσεις εμπιστοσύνη.
Αν σπείρεις καλοσύνη, θα θερίσεις φίλους.
Αν σπείρεις ταπεινοφροσύνη, θα θερίσεις μεγαλείο.
Αν σπείρεις επιμονή, θα θερίσεις νίκη.
Αν σπείρεις στοχασμό, θα θερίσεις αρμονία.
Αν σπείρεις σκληρή δουλειά, θα θερίσεις επιτυχία.
Αν σπείρεις συγχώρεση, θα θερίσεις συμφιλίωση.
Αν σπείρεις ειλικρίνεια, θα θερίσεις καλές σχέσεις.
Αν σπείρεις υπομονή, θα θερίσεις βελτίωση.
Αν σπείρεις πίστη, θα θερίσεις θαύματα.
Αν σπείρεις ανεντιμότητα, θα θερίσεις δυσπιστία.
Αν σπείρεις εγωισμό, θα θερίσεις μοναξιά.
Αν σπείρεις περηφάνια, θα θερίσεις καταστροφή.
Αν σπείρεις ζήλια, θα θερίσεις ταλαιπωρία.
Αν σπείρεις οκνηρία, θα θερίσεις στασιμότητα.
Αν σπείρεις πικρία, θα θερίσεις απομόνωση.
Αν σπείρεις πλεονεξία, θα θερίσεις απώλεια.
Αν σπείρεις κακολογία, θα θερίσεις εχθρούς.
Αν σπείρεις στενοχώριες, θα θερίσεις ρυτίδες.
Αν σπείρεις αμαρτίες, θα θερίσεις ενοχές.
Πρόσεχε, λοιπόν, τι σπέρνεις τώρα. Αυτό θα καθορίσει τι θα θερίσεις αύριο. Οι σπόροι που σπέρνεις θα κάνουν τη ζωή χειρότερη ή καλύτερη, τόσο τη δική σου όσο και αυτών που θα έλθουν μετά.
Να είσαι βέβαιος ότι κάποια μέρα θα απολαύσεις τους καρπούς της εντιμότητας και της ακεραιότητάς σου ή θα πληρώσεις για τις εγωιστικές επιλογές που έσπειρες σήμερα.
Σπάνιες (σπανιότατες) για την ακρίβεια, είναι οι επικίνδυνες συναντήσεις λουόμενων στην Ελλάδα με καρχαρίες.
Και μάλιστα λευκούς. Αυτές είναι ιστορίες που διαβάζουμε για μέρη μακρινά, όπως η Αυστραλία ή η Αμερική…
Κι όμως, τέτοιου τύπου περιστατικά έχουν καταγραφεί και στον τόπο μας, με την ιστορία της 16χρονης Βάντας στην Κέρκυρα να προκαλεί τρόμο.
Ακόμη και τώρα, πάνω από 70 χρόνια μετά, το περιστατικό περνάει από στόμα σε στόμα στις επόμενες γενιές. Η ιστορία μπορεί να έχει μικρές διαφορές, ανάλογα με το από ποιον θα την ακούσεις, αλλά το βασικό στοιχείο είναι ένα. Στις 17 Αυγούστου 1951 ένας λευκόςκαρχαρίας όχι μόνο εμφανίστηκε στις θάλασσες της Κέρκυρας, αλλά και κατασπάραξε ένα νεαρό κορίτσι, μπροστά στα μάτια του φίλου της.
Η κοπέλα δεν ήταν όποια κι όποια. Τουλάχιστον με βάση τα μέτρα της εποχής. Η Βάντα Πιέρρη ήταν γόνος παλιάς κερκυραϊκής οικογένειας με παρελθόν αιώνων. Κόρη του τότε διευθυντή της Εθνικής Τράπεζας, θέση με πολύ μεγάλο πρεστίζ εκείνα τα χρόνια. Και μαθήτρια του Γαλλικού Ινστιτούτου. Ένα υποδειγματικό μέλος της «καλής» κοινωνίας του νησιού.
Ο φίλος της λεγόταν Γιώργος Αθανάσαινας, με καταγωγή από το Γαστούρι. Στα 18 χρόνια του ήταν ήδη φοιτητής της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής και οι δυο τους αποφάσισαν να πάνε μαζί για μπάνιο για να πολεμήσουν στην αυγουστιάτικη ζέστη. Προορισμός τους: Η δημοφιλής παραλία Mon Repos, σε μια εποχή που η Κέρκυρα γνώριζε ήδη τι σημαίνει τουρισμός. Πολύ διαφορετικός από τον σημερινό σήμερα, αφού ο παραθερισμός σε τέτοια θέρετρα ήταν υπόθεση πολύ λίγων.
Τα δυο παιδιά απομακρύνθηκαν κάμποσο από την στεριά, με τις διηγήσεις να κάνουν λόγο για μια απόσταση που κυμαίνεται από 250 μέχρι 400 μέτρα. Το βάθος σε εκείνο το σημείο δεν ξεπερνούσε τα 6 με 7 μέτρα, όταν ο Αθανάσαινας κάτωχρος αντιλήφθηκε τι συμβαίνει. «Τι έχεις», τον ρώτησε η Βάντα. Κι εκείνος για να μην την τρομάξει, αρκέστηκε να πει: «Δεν είναι τίποτα, απλά ένα δελφίνι»…
Οι εφημερίδες της εποχής από την επόμενη μέρα κιόλας έγραφαν για το περιστατικό, αφού αυτό που αντίκρισε ο Αθανάσαινας δεν ήταν δελφίνι. Από τη δική του μαρτυρία αλλά και άλλες, προέκυψε πως επρόκειτο για έναν λευκό καρχαρία μήκους 8 μέτρων!
Αναφέρει στην κατάθεσή του: «Ενώ ηρχίσαμεν να επιστρέφωμεν προς την ακτήν, σαν να προησθάνθημεν το δράμα, ελιποφυγήσαμεν. Είδα το κήτος να “ζυγίζεται” δια να μας επιτεθή. Πριν προφθάσω να παρακολουθήσω τας κινήσεις του, επετέθη κατά της Βάντας, την άρπαξε με το ρύγχος του και είδα τα πόδια της μόνον εις την επιφάνειας. Την στιγμήν εκείνην την εκομμάτιασε προφανώς. Επέρασεν έπειτα κοντά μου. Με έσπρωξε με το ρύγχος του εις απόστασιν 3-4 μέτρων. Επέστρεψε κατόπιν εις το σημείον όπου ήσαν τα υπόλοιπα της Βάντας και τα κατεβρόχθισε»…
Ο ίδιος σώθηκε με ελαφρούς τραυματισμούς και σημάδια στο στήθος που δεν έφυγαν ποτέ από πάνω του, θαρρείς για να μην ξεχάσει την ημέρα που είδε τον τραγικό χαμό της φίλης του… Τον μάζεψαν ψαράδες κι εκείνος έμελλε να ζήσει μια φυσιολογική και γεμάτη ζωή. Άφησε πίσω του την τραγωδία, ολοκλήρωσε τις σπουδές του, έγινε ψυχίατρος. Και αργότερα ιστορικός και συγγραφέας. Όσοι τον γνώριζαν, λένε πως σπανίως μιλούσε (αν μιλούσε) για εκείνες τις μέρες.
Πίσω στο νησί και στο 1951, αμέσως μετά το περιστατικό, τα νέα διαδόθηκαν σαν αστραπή. Χωρίς κανείς να γνωρίζει ακριβώς τι είχε συμβεί, μία ήταν η λέξη που έβγαινε από κάθε στόμα. «Καρχαρίας»! Οι γονείς έσπευδαν να μαζέψουν τα παιδιά από την θάλασσα, κόσμος έφτανε μέχρι την παραλίας, μπας και δει το κήτος, ενώ ψαρόβαρκες και καΐκια περιπολούσαν αναζητώντας τον καρχαρία.
Έκτοτε, όμως, δεν υπήρξαν θεάσεις του. Για την ακρίβεια υπάρχει μόνο μία αναφορά για ένα κήτος μήκους 15 μέτρων (!) σύμφωνα με τις εφημερίδες, κάπου κοντά στην Λευκάδα, «το οποίον υποτίθεται ότι κατεβρόχθισεν εις Κέρκυραν την νεάνιδα Βάντα Πιέρρη», όπως έγραφαν χαρακτηριστικά. Ορισμένοι παλιοί Κερκυραίοι επιμένουν πάντως πως τον καρχαρία τον εξουδετέρωσε τελικά ο καπετάν-Μπονέτης με το γρι-γρι του, έχοντας δέσει σε ένα βαρέλι αγκίστρι με κρέατα.
Προφανώς αυτό το κομμάτι της ιστορίας αμφισβητείται έντονα, όπως και διάφορες λεπτομέρειές της. Εκείνο που δεν χωράει αμφιβολία είναι ότι το περιστατικό συνέβη. Κι ένα 16χρονο κορίτσι έχασε την ζωή του από επίθεση καρχαρία… Στο κενοτάφιό της στο Καθολικό νεκροταφείο έβαλαν μέσα την κοτσίδα των μαλλιών της αφού μόλις είχε κουρευτεί. Ήταν το μοναδικό δικό της κομμάτι που είχε απομείνει…
Ο λόγος που ο Άγιος Παΐσιος ονομάστηκε «σύγχρονος προφήτης» είναι γιατί πολλά από τα λεγόμενά του επιβεβαιώθηκαν με το πέρασμα των χρόνων, τόσο, όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όσο και τους διεθνείς πολέμους.
Η προφητεία για το Ισραήλ: «Γήπεδο η Παλαιστίνη, η Κωνσταντινούπολη στους Έλληνες»
Στα δραματικά γεγονότα της Μέσης Ανατολής και του πολέμου στο Ισραήλ, αναφέρεται η προφητεία του Αγ. Παϊσίου που ακολουθεί:
«Θα έρθει καιρός, που θα κατέβει το ρωσικό για να πηγαίνουν στους Εβραίους εκεί που θα γίνει πόλεμος. Θα είναι τακτικός στρατός. Απ’ αυτόν δεν θα πάθετε τίποτα. Αλλά από το ρέμπελο θα πάθετε πολλά. Αν περάσει από την Αυλώνα, χαρά στην Μακεδονία. Αν περάσει από την Μακεδονία, δηλαδή από την Εγνατία οδό, αλλοίμονο στην Μακεδονία. Θα γίνει μεγάλο κακό».
Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε ότι: «Η Μέση Ανατολή θα γίνει γήπεδο πολέμων, στους οποίους θα λάβουν μέρος και οι Ρώσοι[…] Στην Κωνσταντινούπολη θα γίνει μεγάλος πόλεμος μεταξύ των Ρώσων και των Ευρωπαίων (ΝΑΤΟ) και θα χυθεί πολύ αίμα. Η Ελλάδα δεν θα έχει πρωτεύοντα ρόλο σε αυτόν τον πόλεμο, αλλά θα της δοθεί η Κωνσταντινούπολη, όχι γιατί μας ευλαβούνται οι Ρώσοι, αλλά γιατί δεν θα βρίσκουν άλλη καλύτερη λύση και θα καταλήξουν σ’ αυτή την συμφωνία με την Ελλάδα, μια και θα τους πιέζουν οι δύσκολες τότε περιστάσεις».
Επίσης ο Άγιος Παΐσιος έλεγε ότι «θα οικονομήσει ο Θεός σ’ αυτό τον πόλεμο όλοι να γυρίσουν ηττημένοι. Ο ελληνικός στρατός θα είναι θεατής. Δεν θα γυρίσει κανένας νικητής. Γήπεδο θα είναι η Παλαιστίνη, τάφος η Νεκρά Θάλασσα. Αυτό θα είναι το πρώτο ημίχρονο, αλλά θα υπάρχει και δεύτερο ημίχρονο. (Ίσως με αυτά τα προφητικά λόγια ο Γέροντας Παϊσιος να θέλει να μας πει ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος θα ξεκινήσει από τα μέρη της Συρίας και της Παλαιστίνης και μετά θα επεκταθεί και στην Μ. Ασία και την Κων/πολη).
Μετά τα γεγονότα αυτά ο άνθρωπος θα φθάσει σε αδιέξοδο και τότε όλοι θα ζητούν να μάθουν για το Ευαγγέλιο και τις Γραφές. Ο Χριστός θα λυπηθεί τον κόσμο και θα δείξει ένα σημείο για να πιστέψουν. Τότε θα ψάχνει κανείς να βρει άπιστο».
Η προφητεία του Αγίου Παΐσιου για τις νέες ταυτότητες: «Έτσι θα σε μαρκάρουν, θα σε σκλαβώσουν»
Ο Γέροντας το 1983 στη Σουρωτή είχε αναφέρει συγκεκριμένα: «Θα έρθει καιρός που θα ανεβαινοκατεβαίνουν κυβερνήσεις, θα εναλλάσσονται τα κόμματα, θα ανακαλούνται διατάγματα, θα ψηφίζονται νόμοι και θα καταργούνται άλλοι, και θα επικρατεί σύγχυση και ταραχή. Τότε, όμως, θα αντιδράσουν λίγοι πιστοί Χριστιανοί αλλά και το Κ.Κ.Ε..»
«Μα πώς είναι δυνατόν παππούλη να γίνει μια παγκόσμια δικτατορία με τα σημερινά δεδομένα;», ρωτούσα με περισσή απορία, μιας και η στενομυαλιά μου δε με άφηνε να σκεφτώ πιο καθαρά, πιο ξάστερα.
«Μα δεν καταλαβαίνεις τις προθέσεις του; Δεν θα αναγκάσει κανέναν να δεχτεί κανένα σφράγισμα παιδί μου! Τίποτε τρομαχτικό από αυτά που φαντάζεσαι. Θα το κάνει μέσω του χρήματος. Το χρήμα θα εκλείψει από τον κόσμο. Τα κράτη όλης της γης θα χρεοκοπήσουν και δεν θα έχουν χρήματα για να ταΐσουν τους λαούς τους. Και τότε, οι τράπεζες που είναι όργανά του, θα δώσουν χρήματα στα κράτη και αυτά θα τον προσκυνήσουν ως μεγάλο ευεργέτη. Μέσω της τεχνολογίας θα σκλαβώσει τον κόσμο. Και δεν θα το κάνει με εξαναγκασμό. Εσύ μόνος σου θα πας να σκλαβωθείς. Θα πάρεις τις διάφορες τραπεζικές κάρτες για να κάνεις – υποτίθεται – τη δουλειά σου, ενώ θα κάνεις αυτό που θέλει αυτός. Θα σκλαβωθείς μόνος σου, για να εξακολουθείς να απολαμβάνεις τη ζωή που έχεις τώρα. Κατάλαβες;»
«Να πώς θα γίνει… Σήμερα μαρκάρει όλα τα τρόφιμα που βλέπεις με το γραμμωτό κώδικα. Αυτός ο γραμμωτός κώδικας, που έχει και τους αριθμούς το ονόματός του, χωράει πολλές πληροφορίες για τα προϊόντα. Πού κατασκευάστηκαν, από ποιόν, από ποιό κράτος, ποια παρτίδα, όλα όσα αφορούν το προϊόν. Το ίδιο θα κάνει και για τον άνθρωπο. Θα τον καταντήσει έναν αριθμό. Έναν μοναδικό αριθμό, που να τον αναγνωρίζουν όλα τα κομπιούτερ της γης. Η Αγία Γραφή μάς λέει πώς θα «αναγκάσει».
«Δεν είναι έτσι ακριβώς. Εσένα σε ανάγκασε κανείς να βγάλεις αυτή τη τραπεζική κάρτα που έχεις; Όχι βέβαια! Μόνος σου πήγες και την έβγαλες, επειδή σε διευκολύνει για να βγάζεις τα λεφτά σου από τη τράπεζα! Απλό δεν είναι; Ε, αύριο-μεθαύριο, αυτό που σου φαίνεται εσένα ως απλοϊκό, θα είναι αναπόφευκτο. Δεν θα σε υποχρεώνει κανείς να το κάνεις, αλλά αν δεν το κάνεις, δεν θα μπορείς να πάρεις εύκολα τα λεφτά σου, θα χρειάζεσαι μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει και βδομάδες!
Γιατί όλα θα είναι αυτοματοποιημένα! Μέσω κομπιούτερ! Δεν θα υπάρχουν χαρτιά παρά μόνον αυτές οι κάρτες. Εκεί μέσα θα σε έχουν μαρκάρει. Και μετά σιγά-σιγά, θα τις εξαφανίσουν τις κάρτες με τη δικαιολογία ότι μπορεί κάποιος να σου τις κλέψει και να σηκώσει τα λεφτά σου. Τότε, θα σου βάλουν το μαρκάρισμα στο χέρι σου ή στο μέτωπο. Το κεφάλι σου και το χέρι σου αποκλείεται να στο κλέψουν. Κι αυτό θα είναι η ταυτότητά σου, ο αριθμός σου και ο λογαριασμός στην τράπεζά σου. Αυτό θα είναι όμως και το τέλος σου».
Προφητεία Αγίου Παϊσίου για τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο – Θα γίνει στα μέρη που περνά ο Ευφράτης ποταμός
Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο του μοναχού Μάξιμου Γαβριήλ Αγιορείτου με τίτλο «Ερμηνεία της Ιεράς Αποκαλύψεως κατά την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες», είναι αποκαλυπτικό καθώς ένα σημείο αναφέρει πως «ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι τα μέρη που εκπηγάζει και περνά ο Ευφράτης ποταμός, δηλαδή η Τουρκία, η Μ. Ασία, η Συρία, το Ιράκ, ίσως και το Ιράν…»
Ακολουθεί, όλο το χαρακτηριστικό απόσπασμα:
«Όταν σάλπισε ο έκτος Άγγελος, ο Ιερός Ευαγγελιστής Ιωάννης ακούει μια φωνή να βγαίνει από τα τέσσερα κέρατα του ουρανίου θυσιαστηρίου, το οποίο βρίσκεται ενώπιον του Θεού.
Η λύση των τεσσάρων αγγέλων στον ποταμό Ευφράτη, που στέλλονται για να σκοτώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων είναι καθαρά μία συμβολική, οπτασιακή εικόνα, που θέλει να μας δηλώσει κάτι. Τον Γ’ Παγκόσμιο πόλεμο δεν θα το κάνουν οι άγγελοι και οι αρχάγγελοι του ουρανού, χρησιμοποιώντας μάλιστα και πολυάριθμο ιππικό – τεθωρακισμένα, αλλά θα είναι παγκόσμιο ανθρώπινο μακελειό πολλών εθνών, όπως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτός βέβαια θα είναι πιο φρικτός, διότι σήμερα έχουμε σύγχρονα, πυρηνικά όπλα, που δύναται να σκοτώσουν όντως το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού.
Συνεπώς, εδώ ο Θεός δια του Ευαγγελιστού Ιωάννου, ίσως θέλει να μας πει ότι αιτία του πολέμου αυτού θα είναι ο Ευφράτης ποταμός και τα νερά του ή ίσως ο χώρος και το κέντρο, που θα λάβει μέρος ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι τα μέρη που εκπηγάζει και περνά ο Ευφράτης ποταμός, δηλαδή η Τουρκία, η Μ. Ασία, η Συρία, το Ιράκ, ίσως και το Ιράν, διότι ο Ευφράτης χύνεται στον Περσικό κόλπο, που συνορεύει με το Ιράν.
«Όποιος δεν έχει έπαρση, δεν κάνει γι’ αυτήν την δουλειά» λέει για το επάγγελμα του ηθοποιού
Για το θέατρο, το ξεκίνημά του, τα «όχι» που έχει πει, αλλά και τους νέους ηθοποιούς που μπαίνουν στον χώρο, μίλησε ο Γιάννης Μπέζος στην εκπομπή «Χαμογέλα και Πάλι».
«Δεν είχα την πολυτέλεια στα πρώτα μου βήματα να πω “όχι” σε δουλειές, αλλά δεν είχα και κακές προτάσεις. Αρνήθηκα μια-δυο δουλειές για οικονομικούς λόγους. Θεώρησα “αστείο” το να δουλέψω με αυτές τις αποδοχές. Νομίζω ότι είναι ο καλύτερος δρόμος. Όταν η δουλειά σου δίνει κάτι παραπάνω, σου ζητάει και κάτι παραπάνω. Όταν είσαι πολύ νέος, δεν μπορείς να τα δώσεις αυτά», ανέφερε αρχικά ο Γιάννης Μπέζος.
«Δεν είναι μόνο θέμα ταλέντου και χαρίσματος, που βεβαίως πρέπει να υπάρχει το χάρισμα, είναι θέμα εμπειρίας και τριβής και είναι και θέμα προσωπικής ωρίμανσης, γιατί η δουλειά μας είναι μόνο θέμα προσωπικής ωρίμανσης και τίποτε άλλο. Θέλει χρόνο, προπόνηση για να γίνει, να καταθέσεις πράγματα. Αν θες να αφήσεις το στίγμα σου, θέλει πολλή προσπάθεια, και θέλει αργά βήματα για να το χτίσεις και να μην πέσεις απότομα», επισήμανε ο ηθοποιός για τις απαιτήσεις του επαγγέλματος.
«Ο νέος δεν τα ακούει αυτά, γιατί αλλιώς δεν θα ήταν νέος. Είναι χρέος των παλαιοτέρων να του το πουν. Όχι να τον συμβουλεύσουν, αλλά με το παράδειγμα. Οι νέοι θα πουν το κάτι παραπάνω, το θέμα είναι οι παλιοί να μην συμπεριφέρονται σαν νέοι και γίνονται γελοίοι. Πολλές φορές απαξιώνουμε τους νέους, ότι δεν σκέφτονται πολύ ή ότι τα βρίσκουν όλα εύκολα. Κατά την γνώμη μου αυτά είναι άνευ νοήματος», σχολίασε ο Γιάννης Μπέζος αμέσως μετά.
Συνέχισε δε λέγοντας ότι «έχουμε πολύ αξιόλογους νέους, με βαθιά παιδεία και γνώση του κόσμου. Δεν είναι όπως παλιά. Δεν υπάρχει σύγκριση με τα δικά μας χρόνια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν θα πάψουν να είναι νέοι και δεν θα έχουν την άποψη. Αυτό παίρνουμε από τους νέους, τον ενθουσιασμό, που οι μεγαλύτεροι δεν έχουμε είμαστε πιο “επαγγελματίες”. Το εάν δικαιολογώ ενδεχόμενη έπαρση, εξαρτάται από τι είδους έπαρση είναι αυτή. Όποιος δεν έχει έπαρσή, δεν κάνει γι’ αυτήν την δουλειά, αλλά έπαρση, όχι αλαζονεία, έπαρση δημιουργική και να μην φοβάται. Άλλο η αλαζονεία και άλλο το να βγαίνω με θάρρος και το βλέμμα στον ορίζοντα και όχι με φόβο».
Σχετικά με την πολιτική και την Αριστερά, ο δημοφιλής ηθοποιός είπε ότι «είναι κακό σαν εικόνα αυτό που βλέπουμε για την Αριστερά σήμερα. Είχα την ελπίδα, ότι με την άνοδο της Αριστεράς το 2015, θα ολοκληρωνόταν και το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα. Δυστυχώς δεν έγινε, διότι θεωρώ πως έγινε απότομα η άνοδος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα, το οποίο είχε περιορισμένο ακροατήριο για πολύ μεγάλο διάστημα. Γιγαντώθηκε απότομα, γιατί υπήρξαν μεγάλες ρωγμές στο πολιτικό σύστημα από το 2010 και μετά, με τα μνημόνια και τα χρέη. Ο κόσμος εκφράστηκε μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ και μέσα από τον Αλέξη Τσίπρα, που έχει ένα σκαρί ηγέτη – δημιούργησε ελπίδες – κυβέρνησε με όλες αυτές τις δυσκολίες, αλλά δεν μπορούσε να κρατηθεί όλο αυτό το εκλογικό σώμα. Δεν υπήρχε περίπτωση να κρατηθεί. Το θεωρούσα αυτονόητο, ότι θα είχε πτώση. Τα μετά που ακολούθησαν, είναι λίγο φαιδρά, εννοώ αυτή την πλήρη διάλυση. Βλέπουμε ένα κλίμα το οποίο δεν είναι απλώς μία έλλειψη εμπιστοσύνης στο πολιτικό προσωπικό. Υπάρχει γενικότερα μία απαξίωση για το πολίτευμα και είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να “πλακωνόμαστε” μεταξύ μας στην χώρα μας. Διακινδυνεύω την πρόβλεψη, ότι μετά από τις επόμενες εκλογές τα κόμματα της Αριστεράς θα αναγκασθούν να συνεργαστούν και όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή το επιβάλλει ο λαός».
Ερωτηθείς αν θα κατέβαινε στην πολιτική, απάντησε ότι «δεν έχω τέτοιες βλέψεις και δεν είχα ιδιαίτερες. Και τώρα αν μου ζητηθεί κάποια βοήθεια, θα βοηθήσω, αλλά άτυπα και χωρίς να διεκδικώ τίποτα». «Δεν έχω όνειρα. Είμαι χορτασμένος και ευγνώμων στην ζωή. Δεν έχω τίποτα που να μου έλειψε. Έγιναν όλα με μόχθο και προσπάθεια και χωρίς να μου βάλει κανείς τρικλοποδιές, τουλάχιστον εγώ δεν το κατάλαβα. Δεν λύγισα ποτέ. Από νέος είχα μία πατερναλιστική διάθεση, για κάποιον λόγο όλοι έρχονταν γύρω μου. Είμαι ακόμη με μία μόνιμη απορία. Θα γυρίσουμε όλη την Ελλάδα με την παράσταση. Είναι σπουδαίο έργο, είναι μοντέρνο και έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν το βλέπουμε εύκολα στο θέατρο: Πραγματεύεται την ευαισθησία των ανδρών. Έχει πολλές ανατροπές το έργο. Πιστεύω ο κόσμος να το χαρεί. Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει ίχνος ευαισθησίας, αυτοί που δεν την δείχνουν, την έχουν καλά κρυμμένη. Εξαρτάται και το εάν ο άλλος αξίζει την ευαισθησία σου. Τον χειμώνα έχω πολύ βαρύ πρόγραμμα επαγγελματικά», κατέληξε ο Γιάννης Μπέζος
Όλοι μας κατά κάποιον τρόπο έχουμε δεχτεί το πικρό σχόλιο κάποιου που μας έκανε να αισθανθούμε άσχημα αλλά το προσπεράσαμε. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτό συμβαίνει καθημερινά ; Το bullying αυτό μπορεί να επιφέρει μια τρομερή και καταστροφική κατάθλιψη.
Η Lizzie Velasquez είναι ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα. Είναι πολύ αδύνατη, μόλις 29 κιλά και δείκτη λίπους μηδέν στο σώμα της. Έχει αδύνατο ανοσοποιητικό σύστημα και είναι τυφλή από το ένα μάτι.
Η σπάνια κατάστασή της την κάνει να έχει διαφορετική εμφάνισή και αυτό προκαλεί ανελέητο bullying σε βάρος της. Όταν η Lizzie ήταν στο λύκειο, είδε τον εαυτό της στο Youtube, σε βίντεο με τον τίτλο ‘Η πιο άσχημη γυναίκα του κόσμου.’ Δεν υπήρχε καμιά άλλη περιγραφή. Το βίντεο το είδαν 4 εκατομμύρια άνθρωποι και ήταν εκατοντάδες τα αρνητικά σχόλια.
Δείτε την απίστευτη ιστορία της παρακάτω.
‘Γεννήθηκα με αυτό το πάρα πολύ σπάνιο σύνδρομο που μόνο δυο άνθρωποι το έχουν στον κόσμο και η μια εξ αυτών είμαι εγώ. Βασικά, αυτό που προκαλεί το σύνδρομο είναι ότι δεν μπορώ να πάρω βάρος. Όταν ήμουν στο σχολείο, κρυβόμουν για να μην με βλέπουν οι άλλοι.’
‘ Ήμουν το πρώτο παιδί των γονιών μου και οι γιατροί είπαν στους γονείς μου όταν γεννήθηκα, πως δεν είχα καθόλου αμνιακό υγρό γύρω μου. Τους προειδοποίησαν πως δεν επρόκειτο ποτέ να μιλήσω,να περπατήσω,να μπορώ να σκεφτώ, ή να κάνω κάτι μόνη μου.’
Το πρώτο πράγμα που είπαν οι γονείς μου στους γιατρούς ήταν ‘ θέλουμε να την δούμε και θα την πάρουμε στο σπίτι, θα την αγαπάμε και θα κάνουμε το καλύτερο για αυτήν’ , πράγμα που έκαναν. Οφείλω στους γονείς μου τα πάντα που έχω κάνει στην ζωή μου .’
‘ Για πάρα πολύ καιρό η εξωτερική μου εμφάνιση καθόριζε την ύπαρξή μου. Σκεφτόμουν πως τα μικρά, τόσα δα ποδαράκια μου, τα μικρά τόσα δα χεράκια μου και το μικρό πρόσωπό μου ήταν άσχημα. Μισούσα το πρωί που έπρεπε να σηκωθώ για να πάω στο σχολείο και καθώς κοιταζόμουν στον καθρέφτη, παρακαλούσα να είχα την δύναμη να εξαφανίσω αυτό το σύνδρομο. Θα έκανε την ζωή μου τόσο πιο εύκολη, αν μπορούσα να το κάνω. Θα μπορούσα να μοιάζω σαν τα άλλα παιδιά και να φοράω ωραία ρούχα που να μην φαίνονται αστεία πάνω μου.
Προσευχόμουν και ήλπιζα ότι θα ξυπνήσω ένα πρωί και θα ήμουν διαφορετική και δεν θα χρειαζόταν να έχω πάλι αυτόν τον αγώνα. Αυτό ήθελα κάθε πρωί και κάθε πρωί απογοητευόμουν.΄
‘ Όταν ήμουν στο λύκειο, είδα τον εαυτό μου στο Youtube,σε βίντεο με τον τίτλο ‘Η πιο άσχημη γυναίκα του κόσμου.’ Το βίντεο ήταν 8 δευτερόλεπτα μεγάλο, χωρίς ήχο. Το είδαν 4 εκατομμύρια άνθρωποι, και ήταν εκατοντάδες τα αρνητικά σχόλια. Οι άνθρωποι έλεγαν,Lizzie, σε παρακαλώ κάνε μας το χατήρι, βάλε ένα πιστόλι στο κρόταφο και αυτοκτόνησε ή έλεγαν πως οι γονείς μου έπρεπε να μην με είχαν κρατήσει.’
‘ Σκεφτείτε το για λίγο. Εάν οι άνθρωποι, οι άγνωστοι άνθρωποι σας έλεγαν έτσι. Έκλαιγα βέβαια και ήθελα να ανταπαντήσω θυμωμένα αλλά μετά κάτι έκανε κλικ μέσα μου και είπα θα το αφήσω να περάσει.
Άρχισα να συνειδητοποιώ πως η ζωή μου είναι στα χέρια μου. Έπρεπε να διαλέξω τι θα την κάνω, θα ζούσα καλά ή απαίσια; Θα ήμουν ευγνώμων για αυτά που έχω καλά, όπως τα μαλλιά μου, ή όχι; Δεν μπορούσα να δω από το ένα μάτι, μπορούσα όμως να δω από το άλλο.’
‘Άρχισα να αναρωτιέμαι, θα αφήσω αυτούς που με αποκαλούν τέρας να καθορίζουν την ζωή μου;Θα αφήσω αυτούς που είπαν να με κάψουν στην φωτιά, να σημαδέψουν την ζωή μου;Όχι. Οι στόχοι μου και οι επιτυχίες μου θα καθορίσουν την ζωή μου, όχι η εξωτερική μου εμφάνιση, όχι αυτό το σύνδρομο που κανείς δεν ξέρει τι είναι.
Έτσι είπα στον εαυτό μου θα δουλέψω σκληρά και θα κάνω ότι χρειάζεται για να κάνω τον εαυτό μου καλύτερο, γιατί για μένα, το να γίνω καλύτερη θα ήταν η μεγαλύτερη εκδίκηση που θα μπορούσα να πάρω από αυτούς που με έλεγαν τέρας, που με κορόιδευαν και με πείραζαν. Τα αρνητικά σχόλια θα τα κάνω σκάλα για να φτάσω στους στόχους μου. Και αυτό έκανα.’
‘ Είπα στον εαυτό μου ότι ήθελα να δίνω ομιλίες, να γράψω βιβλίο, να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο, να κάνω οικογένεια και καριέρα. Οχτώ χρόνια αργότερα, είμαι τώρα μπροστά σας και ακόμα παραδίδω ομιλία. Κατάφερα να γράψω βιβλία. Σε δυο εβδομάδες θα υποβάλλω τα χειρόγραφα του τρίτου μου βιβλίου.
Δούλεψα σκληρά. Χρησιμοποίησα αυτούς που μου έλεγαν ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι, για να με εμπνεύσουν. Χρησιμοποίησα την αρνητικότητα τους για να ανάψω την φωτιά που μου έδινε δύναμη. Χρησιμοποιείστε την. Χρησιμοποιείστε αυτήν την αρνητικότητα για να γίνετε καλύτεροι και σας εγγυώμαι, ΕΓΓΥΩΜΑΙ, πως θα κερδίσετε.
Θέλω να τελειώσω, ζητώντας από εσάς και πάλι να ρωτήσετε τον εαυτό σας, τι σας καθορίζει;
Θυμηθείτε. Από αυτή την στιγμή αρχίζει η γενναιότητα. Σας ευχαριστώ.’
Η Lizzie έδωσε αυτήν την ομιλία πριν έναν χρόνο. Έκτοτε; Αυτοί που την ενοχλούσαν κατάπιαν την γλώσσα τους. Η Lizzie εξέδωσε τρία βιβλία. ‘ Lizzie Beautiful: The Lizzie Velasquez Story, Be beautiful, Be You, και Choosing Happiness. Τον Μάρτιο του 2015, το ντοκιμαντέρ ‘ Μια γενναία καρδιά: Η ιστορία της Lizzie Velasquez’ έκανε πρεμιέρα.
Προσέχετε ποιον πειράζετε άσχημα γιατί μπορεί να γίνει ένα λαμπερό αστέρι!
Δείτε το βίντεο της Lizzie, με την ομιλία της παρακάτω!
Δημήτρης Αλεξάνδρου: Νέα ζωή μετά τον χωρισμό με βόλτες, οικογένεια και αγάπη για τον σκύλο του
Ο Δημήτρης Αλεξάνδρου, μετά τον χωρισμό του από την Ιωάννα Τούνη, προσπαθεί να γεμίσει την καθημερινότητά του με δραστηριότητες που του προσφέρουν χαρά, όπως να περνά χρόνο με τον γιο του Πάρη και να κάνει βόλτες με τον σκύλο του Αγάπη.
Πρόσφατα μετακόμισε σε νέο σπίτι στην Αθήνα και μοιράστηκε στο Instagram φωτογραφίες του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, καθώς και το δωμάτιο του γιου του με πανοραμική θέα και τζακούζι.
Σε πρόσφατη ανάρτησή του περιέγραψε με χιούμορ μια βόλτα με τη σκυλίτσά του Love, διάρκειας 40 λεπτών, όπου εκείνη κουράστηκε και τον οδήγησε πίσω στο σπίτι, σχολιάζοντας με αυτοσαρκασμό την κατάσταση.
Πιο αναλυτικά:
Ο Δημήτρης Αλεξάνδρου, μετά τον χωρισμό του με την πρώην σύντροφό του και μητέρα του παιδιού του, Ιωάννα Τούνη – δείτε εδώ αποκλειστικό ρεπορτάζ του dedomeno.gr -, προσπαθεί να γεμίζει την καθημερινότητά του με δραστηριότητες που του προκαλούν χαρά και ηρεμία. Κάποιες από αυτές είναι να περνά ποιοτικό χρόνο με τον γιο του, Πάρη και να πηγαίνει για μεγάλες βόλτες με τον σκύλο του, Αγάπη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το μοντέλο και παρουσιαστής ο οποίος είναι αρκετά ενεργός στο Instagram, πρόσφατα αποκάλυψε ότι μετακόμισε σε νέο σπίτι στην Αθήνα, και μοιράστηκε φωτογραφίες τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό του, ενώ, αποκάλυψε και το νέο δωμάτιο του γιου του – δείτε εδώ φωτογραφίες από την πανοραμική θέα και το τζακούζι.
Δείτε το βίντεο:
Το νέο βίντεο του Δημήτρη Αλεξάνδρου στο Instagram
Ο Δημήτρης Αλεξάνδρου λοιπόν, σήμερα, Σάββατο 12 Απριλίου, όπως αποκάλυψε μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, πέρασε το βράδυ του με μια μεγάλη βόλτα μαζί με την σκυλίτσα του. Ωστόσο, μετά από 40 λεπτά περπάτημα, εκείνη άρχισε να τον τραβάει και να τον πηγαίνει προς το σπίτι καθώς χόρτασε και κουράστηκε από την βόλτα. Εκείνος μάλιστα, έκανε έναν ιδιαίτερο σχολιασμό, λέγοντας:
«Έχουμε βγει για περπάτημα και έχουμε κάνει περίπου 40 λεπτά, έχει το κρυουλάκι του, αλλά παιδιά η Love δεν την παλεύει άλλο. Λέει αυτός είναι τρελός. Αλλά εγώ επειδή δεν έκανα προπόνηση σήμερα είπα να κάνω 1 ωρίτσα περπατηματάκι και με πάει καρφί στο σπίτι. Τίποτα μια γυναίκα είχα και εγώ και με εγκατέλειψε. Έχει κατεβάσει και την ουρά και πάει. Είναι 10 χρονών γριούλα».
«Χαίρομαι όταν έρχομαι φυλακή, επειδή νιώθω ότι έρχομαι στο δεύτερο σπίτι μου. Η κα. Άννα και η κα. Αθηνά πάντα με στηρίζουν, μου δίνουν συμβουλές, μου δείχνουν αγάπη. Η μάμα μου δεν με συμβούλευσε ποτέ, να μου δείξει το σωστό και το λάθος».
Αυτή είναι η Ιφιγένεια. Μία κοπέλα 22 ετών, που από τα 16 της έχει τοποθετηθεί στην κατηγορία «γνωστή στις αρχές». Γιατί; Επειδή προσπαθούσε να βρει τρία βασικά συστατικά που της έλειπαν σε όλη της τη ζωή. Την αγάπη, τη στήριξη, την στοργή. Όλα αυτά που τους στερεί η κοινωνία με τις κλειστόμυαλες και απαρχαιωμένες αντιλήψεις της, που ψάχνει παντού δράκους και επιδίδεται σε κυνήγι μαγισσών, αντί να ανοίξει τα μάτια της και να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία, σε αυτούς που ζητούν λίγη αγάπη.
Εκείνα τα αποθέματα αγάπης, που όλοι θυμούνται ότι έχουν μέσα τους όταν θέλουν να ποστάρουν στο διαδίκτυο τις selfies που έβγαλαν όταν έκαναν κάτι μικρό, αλλά δεν βρίσκουν μία σταλιά όταν βλέπουν απέναντί τους εκείνους τους συνανθρώπους μας, που το μόνο που ζητούν είναι ένα άνθρωπο να τους δείξει τον σωστό δρόμο. Όμως, η κοινωνία είναι έτοιμη να τους ταμπελώσει, να τους θέσει σε ένα πλαίσιο, στο οποίο μπαίνουν όλοι όσοι είναι διαφορετικοί.
Σε αυτό το πλαίσιο έχει μπει και η Ιφιγένεια, η οποία ουσιαστικά πέρασε τα πιο σημαντικά χρόνια της ζωής της, πίσω από τα κάγκελα. Σε ηλικία 16 ετών, όταν έπρεπε να πάρει σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της, πέρασε για πρώτη φορά τις πύλες της φυλακής. «Εδώ βρήκα την οικογένειά μου. Στο πρόσωπο της κας. Άννας βρήκα την μητέρα μου. Χαίρομαι όταν έρχομαι φυλακή, επειδή νιώθω ότι έρχομαι στο δεύτερο μου σπίτι. Η κα. Άννα και η κα. Αθηνά είναι παραπάνω και από οικογένεια. Με αγκάλιασαν από την πρώτη φορά που ήρθα εδώ, έχω τη στήριξη τους, έχω την αγάπη τους».
Αυτά τα λόγια και το μήνυμα που κρύβουν από πίσω, θα έπρεπε να κτυπήσουν καμπανάκι σε όλους. Κι αυτό επειδή φαίνεται ότι ως κοινωνία, δυστυχώς, αποτύχαμε. Αποτύχαμε, επειδή δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο μας η «δεύτερη ευκαιρία». Επειδή δεν μπορούμε να δώσουμε σε αυτά τα άτομα, που οι συγκυρίες της ζωής τους οδήγησαν σε λάθος δρόμο αλλά έχουν σωφρονιστεί, την ευκαιρία να αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο.
Ο Vikrant Parsai είχε πει κάποτε «η κοινωνία καλεί το έγκλημα και οι εγκληματίες αποδέχονται την πρόσκληση». Αυτό φαίνεται ότι κάνει η κοινωνία. Στην προσπάθειά της να «προστατευτεί» από τους κακούς, όπως τους έχει στο μυαλό της, κλείνει την πόρτα σε όσους το έχουν ανάγκη. Τους γυρίζει την πλάτη και τους αφήνει μοναχούς να παλεύουν για την επιβίωσή τους. Ίσως τελικά να έφτασε ο καιρός να δημιουργηθεί ένα σωφρονιστικό ίδρυμα για την κοινωνία, όπου θα τους διδάξει το πιο σημαντικό μάθημα. Αυτό της αποδοχής…
Η τραγική ιστορία της Ιφιγένειας
Η ιστορία της σύγχρονης Ιφιγένειας μπορεί να διαφέρει από αυτή της αρχαίας, ωστόσο δεν παύει να είναι τραγική και να κρύβει πίσω της πόνο και πληγές. Πληγές που φαίνεται ότι άλειψε με βάλσαμο στις Φυλακές, όπου βρήκε την αγάπη και την στήριξη που έψαχνε σε όλη της τη ζωή. Με αφορμή την πασχαλινή εκδήλωση που διοργάνωσε η Διεύθυνση των Φυλακών, η Ιφιγένεια μας διηγήθηκε την ιστορία της.
«Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε η δεύτερη, αλλά ούτε και η τρίτη που έρχομαι στις φυλακές. Ήρθα πάρα πολλές φορές και ο λόγος είναι ότι έμπλεξα από μικρή ηλικία με κακές παρέες και λάθος φίλους. Δεν είχα την οικογενειακή στήριξη από μικρή, την οικογένειά μου δεν την είχα. Πέρασα από ανάδοχες, από παιδικές στέγες, μετά ήθελα να πάω πίσω στη μητέρα μου και δεν με δέχθηκε, ούτε ο παπάς μου επειδή έκαναν άλλη οικογένεια και δυστυχώς άρχισα λάθος πράξεις, έκανα λάθος παρέες. Άρχισα τη χρήση ναρκωτικών από τα 14 μου, μέχρι και τώρα που ήρθα στις Φυλακές».
Η απουσία της στήριξης και της φροντίδας που παρέχει μία οικογένεια, ήταν αυτό που έλειπε από την ζωή της και την έσπρωξε στην αναζήτηση εναλλακτικών τρόπων για να καλύψει αυτό το κενό. Το νεαρό της ηλικίας της, όμως, δεν την βοήθησε και ο κώδωνας του κινδύνου δεν ήχησε όταν έπρεπε…
«Αν είχα την στήριξη της οικογένειάς μου δεν θα προσπαθούσα να πιαστώ από κάπου, να ψάχνω τη σημασία, να βρω κάποιον που να νοιάζεται για μένα και να με αγαπά. Στην τελική, οι συγκεκριμένοι δεν με αγαπούσαν, δεν ήταν φίλοι μου που με έμπλεξαν με τα ναρκωτικά και τη χρήση, αλλά τότε έτσι τους έβλεπα. Από τα λάθη μαθαίνουμε όμως».
«Στις φυλακές είχα την ευκαιρία να τελειώσω το σχολείο»
Στο άκουσμα της λέξης «φυλακή», οι κακές εικόνες που τη συνόδευαν, με τους φύλακες να χτυπούν τους κρατούμενους και να τους συμπεριφέρονται λες και είναι απλά αριθμοί, χωρίς αισθήματα, άλλαξε άρδην από την ημέρα που ανέλαβε καθήκοντα η τωρινή διεύθυνση των Κεντρικών Φυλακών. Οι κρατούμενοι απέκτησαν όνομα, δικαιώματα και υποχρεώσεις, κίνητρο για να γίνουν καλύτεροι.
«Στις Φυλακές είχα και την ευκαιρία να τελειώσω το σχολείο, κάτι που έξω δεν θα το πετύχαινα. Ερχόταν δασκάλα αποκλειστικά για μένα εδώ και κάναμε μαζί ιστορία, κάναμε εκθέσεις, κάναμε άλλα μαθήματα. Έγραψα τέσσερις εκθέσεις και δεν το πίστευα. Κάναμε μαζί μαθηματικά, που πάλι δεν είχα καμία ιδέα, ελληνικά. Έξω δεν μπορούσα να το κάνω αυτό, εδώ είχα την ευκαιρία να το πετύχω.
Έχω ένα πρόγραμμα, δουλεύω, πάω στα μαθήματα και προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου. Συμμετέχω σε διάφορες δραστηριότητες στις Φυλακές, συμμετείχα και στο θέατρο των φυλακών. Αλλάζει η ψυχολογία μας, μας δίνουν αυτές τις ευκαιρίες και αλλάζει και η διάθεσή μας και νιώθουμε πιο ωραία.
Με το που βγήκα έξω, στις 27 Δεκεμβρίου και ήμουν 20 μήνες στη φυλακή και στον ένα μήνα ήρθα πίσω. Μου είχαν επιβάλει ποινή 2,5 χρόνια και τους 20 μήνες βγήκα. Ο λόγος που ήρθα πίσω ήταν επειδή όταν βγήκα έξω, δεν μου έδωσε το δικαίωμα να ξεκινήσω μία καινούργια αρχή η κοινωνία. Είμαι στιγματισμένη, ο κόσμος λέει ήταν φυλακή. Γιατί ήταν φυλακή; Για κλοπές, για το ένα, για το άλλο, μένει το όνομα.
Τώρα ήρθα πίσω, είμαι εδώ δύο μήνες, μάλλον θα μου επιβάλουν και πάλι ποινή, αλλά θα προσπαθήσω να αλλάξω την Ιφιγένεια, να γίνω καλύτερη. Εδώ μέσα μπορώ. Μου δίνουν τη δύναμη και τη στήριξη και η Διεύθυνση και όλοι, εδώ μέσα έκανα πραγματικούς φίλους, οικογένεια και μακάρι να είναι όλοι καλά. Τους έχω όλους μέσα στην καρδιά μου και τους ευχαριστώ για όλα.
Εδώ μέσα βρήκα την στήριξη. Έκανα πραγματικές φίλες εδώ μέσα, με αποδέχθηκαν όπως είμαι, με τα λάθη μου, όπως είμαι. Αυτό με ωθεί να γίνω καλύτερη. Είναι κοντά μου αυτά τα άτομα, με αγαπούν και δεν με υποτιμούν. Δεν έχουν την ειρωνεία ότι “έκανε φυλακή, θα μας κάνει κι εμάς τα ίδια”, επειδή αυτή είναι η σκέψη του κόσμου. Όταν νιώθω ότι έχω δίπλα μου τέτοια άτομα, νιώθω πιο δυνατή και ότι μπορώ να πετύχω αυτό που θέλω».
Στιγματισμός και περιθωριοποίηση από την κοινωνία
«Ο λόγος που ήρθα πίσω ήταν επειδή όταν βγήκα δεν μου έδωσε το δικαίωμα να ξεκινήσω μία καινούργια αρχή η κοινωνία». Αυτή η έκφραση ήταν αρκετή. Αυτές οι 21 λέξεις φανέρωσαν την μεγαλύτερη αλήθεια που όλοι ξέρουμε, όλοι την ακούμε, αλλά δεν θέλουμε να δούμε κατάματα, επειδή μας φοβίζει. Είναι ο κακός δαίμονας, που κρύβεται στην ντουλάπα μας και θέλουμε με νύχια και με δόντια να τον κρατήσουμε κρυμμένο. Επειδή αν βγει έξω, θα μας φέρει αντιμέτωπους με ανεπιθύμητες καταστάσεις, που θα μας χαλάσουν τον όμορφο κόσμο μας, τον ηθικό, τον αγγελικά πλασμένο.
«Βγήκα έξω και προσπάθησα να βρω δουλειά. Πήγα σε καφετέριες, πήγα σε εστιατόρια, αλλά με απέρριψαν από παντού και δεν ξέρω τον λόγο. Δεν είχα που να μείνω με το που βγήκα από τη φυλακή, δεν είχα λεφτά. Προσπαθούσα να βρω λεφτά για να βρω κάπου να ενοικιάσω για να μείνω και από εκεί ξεκίνησα τα ίδια, για να βρω λεφτά, να έχω κάπου να μένω, να έχω φαγητό και τελικά κατέληξα στη φυλακή.
Αυτή η απόρριψη πάντα υπήρχε στον κόσμο και μακάρι να τελειώσει, επειδή κι εμείς έχουμε δικαίωμα. Σίγουρα κάναμε λάθη, αλλά δικαιούμαστε και θέλουμε να κάνουμε μία καινούργια αρχή. Θέλουμε να προχωρήσουμε. Αν δεν μας δώσουν την ευκαιρία οι ίδιοι που μας απορρίπτουν, δεν θα αλλάξει κάτι.
Η κοινωνία πρέπει να μάθει να δίνει μία ευκαιρία στον άλλο, επειδή υπάρχουν πολλά άτομα που θέλουν να αλλάξουν και όταν οι ίδιοι δεν δίνουν αυτή την ευκαιρία, κάνουν περισσότερο κακό. Αν δεν μας δώσουν αυτή την ευκαιρία, δεν θα πετύχουμε αυτό που θέλουμε. Πρέπει να σταματήσει αυτό και να δίνουν σε όλους ευκαιρίες».
Πάνω στην συζήτηση, θυμήθηκα το μήνυμα που στέλνουν οι φυλακές τα τελευταία χρόνια και της το είπα. «Το μότο των φυλακών είναι “είμαστε όλοι ίσοι” και έξω βλέπουν μόνο τις ταμπέλες» και εκείνη συμφώνησε.
«Όταν βγήκα υπήρχε το στίγμα της ταμπελοποίησης και από τους ανθρώπους που με ήξεραν και από την Αστυνομία. Δεν είναι καλό αυτό, επειδή ο άλλος και να θέλει πραγματικά να αλλάξει, να σταματήσει και να κάνει μία καινούργια αρχή και να σταματήσει τη ζωή που έκανε, δεν του δίνουν το δικαίωμα οι έξω. «Έκανε εκείνο, εκείνο, εκείνο και εκείνο» και αυτό μένει. Μας απορρίπτουν, μένουν στην πρώτη εικόνα, δεν μπορούν να δουν τη δεύτερη.
Αυτό είναι το κακό με τον κόσμο έξω. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, μακάρι κάποτε να σταματήσει αυτό. Θέλω πραγματικά να αλλάξω, να βρω μία δουλειά, να σταθώ στα πόδια μου. Δεν έχω οικογένεια, ούτε κανένα. Ήμουν υπό την κηδεμονία του Γραφείου Ευημερίας και με βοηθούσε λίγο, με κάποιους τρόπους, αλλά αυτό ήταν μέχρι τα 18. Μετά ήμουν μόνη μου. Εύχομαι πραγματικά να αλλάξει αυτό που γίνεται».
Το μήνυμα προς την κοινωνία
«Εύχομαι να τελειώσει γρήγορα αυτή προκατάληψη του κόσμου, να δίνονται δεύτερες ευκαιρίες, επειδή δεν είμαστε όλοι τέλειοι σε αυτό τον κόσμο. Όλοι κάνουμε τα λάθη μας, είτε μεγάλα, είτε μικρά και ό,τι κι αν είναι πρέπει να σταματήσει η προκατάληψη. Είναι αμαρτία αυτό. Υπάρχουν πολλά άτομα που θέλουν να κάνουν μία καινούργια αρχή και δεν τα βοηθούν. Τους κάνουν ξανά κακό».
Eντάξει έχουμε ακούσει και δει κάμποση τρέλα στη ζωούλα μας αλλά το συγκεκριμένο ζήτημα ξεφεύγει τελείως.
Ακόμη και με όσους αρνούνται να εμβολιαστούν μπορούμε να καταλάβουμε πως σκέφτονται (οι τεράστιες φαρμακευτικές εταιρείες – μπαμπούλες, οι κυβερνήσεις που θέλουν να μας ελέγχουν κλπ), στη συγκεκριμένη περίπτωση που θα αναλύσουμε παρακάτω.
H Γη όπως όλοι ξέρουμε είναι σφαιρική. Για την ακρίβεια όπως έμαθα στη σχολή μου είναι ένα “πεπλατυσμένο στους πόλους ελλειψοειδές” αλλά σε κάθε περίπτωση, το πατατοειδές σχήμα της Γης σίγουρα δεν μοιάζει με αυτό της πίτσας, όπως πίστευαν κάποτε αρκετοί άνθρωποι. Όχι το Μεσαίωνα πάντως όπως συνηθίζεται να λέγεται, καθώς η αντίληψη πως οι άνθρωποι το Μεσαίωνα πίστευαν στην επίπεδη Γη θεωρείται πλέον μύθος, αν και το πίστευε ο πατέρας των ελληνικών μαθηματικών, Θαλής ο Μιλήσιος.
Νομίζουμε πως καταλαβαίνετε που το πάμε. “Δεν είναι δυνατόν” θα πείτε, όλα τα έχουμε ζήσει σε αυτή τη χώρα, δε μας χρειάζεται κι αυτό. Κι όμως φίλοι και φίλες, οι οπαδοί της Επίπεδης Γης μετά από δεκαετίας επιτυχημένης σταδιοδρομίας στο εξωτερικό, είναι πλέον και στη χώρα μας. Και μπορεί να μην έχουν γραφεία σε κάποιο σκοτεινό υπόγειο στην πλατεία Κάνιγγος, αλλά τα λένε σε ένα εξαιρετικά δραστήριο group στο facebook.ΕΠΙΠΕΔΗ ΓΗ (Flat Earth – Greece) (6.200 μέλη) (και δεύτερο FlatEarthHellasμε 30.300 μέλη)
Αυτή η προειδοποίηση σας καλωσορίζει στο φρεσκότατο αυτό group:
ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ (κυρίως τα νέα μέλη).Καλωσήρθατε στην ομάδα “ΕΠΙΠΕΔΗ ΓΗ (Flat Earth – Greece)”,η οποία δημιουργήθηκε γι αυτούς που ερευνούν ή θέλουν να ξεκινήσουν να ερευνούν την “θεωρία¨της επίπεδης-ακίνητης γης.Όλες οι αναρτήσεις και τα σχόλια θα είναι καλοδεχούμενα,αρκεί να τηρούνται κάποιοι βασικοί και αυτονόητοι κανόνες.
Αναρτήσεις και σχόλια που είναι άσχετα με το θέμα(π.χ. πολιτικού περιεχομένου) θα σβήνονται,και προσβλητικές,απαξιωτικές,υβριστικές συμπεριφορές καθώς και συμπεριφορές που δείχνουν θέληση μόνο για ανούσιες αντιπαραθέσεις και όχι για ουσιώδη έρευνα,ΔΕΝ θα γίνονται δεκτές και τα σχόλια θα σβήνονται και τα μέλη θα ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ από την ομάδα χωρίς προειδοποίηση
“Προφανώς τρολάρουν” είναι η πρώτη σκέψη, καθώς σύμφωνα με το γνωστό νόμο του Poe αν δεν υπάρχει κάποιο smiley ή sarcasm tags είναι πολύ δύσκολο να διακρίνεις την ειρωνεία από την πραγματική δήλωση στο ίντερνετ. Κι όμως, μετά από μέρες παρατήρησεις μαζί με την επιβεβαιωμένη στάση των διαχειριστών να διαγράφουν όσους κάνουν πλάκα, καταλάβαμε ότι το γκρουπ είναι ένα πολύ σοβαρό forum συζητήσεων για τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι η Γη δεν είναι στρογγυλή.
Κι επειδή στο κεφάλι σας αυτή τη στιγμή βράζει ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ, εδώ υπάρχει μια σύντομη σύνοψη:
Δηλαδή: OXI ΣΦΑΙΡΑ = ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ = ΟΧΙ ΤΡΟΧΙΑ = ΟΧΙ ΗΛΙΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ = ΓΕΩΚΕΝΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ = ΚΑΝΕΝΑ ΜΠΙΓΚ ΜΠΑΝΓΚ = ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΚΡΙΚΟΣ = ΚΑΜΙΑ ΤΥΧΑΙΟΤΗΤΑ = ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ = ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ = ΕΥΦΥΗΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ = ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ = ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΗς ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ = ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ Ν.Τ.Π (ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ για εσάς τους άσχετους)
Ο ευγενής αυτός σκοπός, δηλαδή η καταστροφή της νέας τάξης πραγμάτων απαιτεί ένα προηγμένο θεωρητικό οπλοστάσιο με ακλόνητα επιχειρήματα. Όπως ο θεούλης ο οποίος μετά από χρόνια στα καράβια έχει βγάλει το συμπέρασμα ότι η Γη είναι επίπεδη επειδή και ο ορίζοντας είναι επίπεδος:
Καταλαβαίνετε ότι σε αυτούς τους ανθρώπους, το επιχείρημα ότι η Γη είναι αρκετά μεγάλη και πρέπει να είναι κανείς σε μεγάλο ύψος για να δει με το μάτι την καμπυλότητά της ή αλλιώς να παρατηρήσει με πολύ μάτι ένα αντικείμενο να έρχεται προς το μέρος του. Αυτός ήταν και τρόπος άλλωστε που πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί είχαν καταλάβει ότι η Γη είναι καμπύλη.
Επίσης, το ότι πρέπει κανείς να βρεθεί γύρω στα 11 χιλιόμετρα ψηλότερα από την επιφάνεια της Γης δε βοηθάει, καθώς τα συνηθισμένα αεροπλάνα συνήθως δε φτάνουν τόσο ψηλά. Επίσης δεν έχει ο καθένας ένα δορυφόρο για να δει από ψηλά, ενώ είναι γνωστό και ότι οι πολύ ευρυγώνιοι φακοί (που χρησιμοποιούνται για τέτοιες φωτό) βγάζουν πιο καμπυλωμένες στα άκρα φωτογραφίες.
Όλα αυτά αρκούν για να πειστούν οι … αντισυμβατικοί φίλοι μας ότι όλα αυτά είναι μια τεράστια συνωμοσία που έχουν στήσει οι ιδιοκτήτες των δορυφόρων και των διαστημικών τηλεσκοπίων για να πείσουν τον κόσμο ότι η Γη δεν είναι στρογγυλή και να διατηρήσουν στην εξουσία τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Και (καμιά έκπληξη εδώ) στο επίκεντρο του μίσους τους είναι η πιο γνωστή διαστημική υπηρεσία του κόσμου: Η ΝΑSA.
Ένα άλλο βασικό επιχείρημα είναι πως αν Γη ήταν μια σφαίρα το νερό στο Νότιο Πόλο θα έπεφτε “κάτω”. “Μα η βαρύτητα” λέει κάποιος στο βάθος. FUCK YOUR BAPYTHTA!
Μα δε βγαίνει ένας πιλότος να τα πει; Είναι κι αυτό μια εύλογη απορία. Το κοινό συμπέρασμα της ομάδας (και των ομοϊδεατών τους στο εξωτερικό) είναι πως όλοι οι πιλότοι εκβιάζονται ώστε να συμμετάσχουν σε αυτή τη μασωνία και να λένε στον κόσμο ότι γη είναι στρογγυλή. Προφανώς αν δε μπουν στην ομερτά θα απολυθούν.
Προφανώς όπως όλες αυτές οι σέχτες, καταγγέλουν την πλύση εγκεφάλου που γίνεται στο σχολείο:
Εννοείται παίζουν κάποιες δόσεις γνήσιου οτινάναι, όπως παρακάτω:
Eννοείται σπουδαία επιστημονική αναφορά είναι κι ένας παπάς (;) που ποστάρει τελείως cringe, ημιτρομακτικά πράγματα όπως αυτό. Συνειδητοποιείτε ότι είναι κόσμος που ίσως συναναστρεφόμαστε καθημερινά;
To πιο ανησυχητικό είναι ότι μια μερίδα του κόσμου εκεί δεν ακριβώς αγροκαλλιεργητές από τη Λακωνία. Φαίνεται νορμάλ, έχουν κανονικές κοινωνικές σχέσεις, έχουν δουλειές και πτυχία (ακόμη και με την …ιδιαίτερη προσέγγιση που έχουν στη φυσική και τα μαθηματικά). Όπως αυτός ο θεούλης που επικαλείται και το σέρβο επιστήμονα Νικόλα Τέσλα:
