Πέμπτη, Ιουλίου 10 2025
Blog Σελίδα 3918

Όσο υπάρχουν άνθρωποι: Αρχιλοχίας δροσίζει πελαργό με εγκαύματα στα πόδια από την πυρκαγιά

0

Ένας μικρός πελαργός, τυχερός μέσα στην ατυχία του να «κατοικεί» στις καιόμενες περιοχές της νότιας Λέσβου, δέχτηκε σήμερα το πρωί τη φροντίδα στρατιωτικών που τον βρήκαν τραυματισμένο – καμένο στα πόδια – στο αεροδιάδρομο του Πολυχνίτου. Λίγο νερό να δροσιστεί από τους στρατιωτικούς που βρέθηκαν εκεί σε ένα διάλειμμα της συμμετοχής τους στις επιχειρήσεις, και άμεση μεταφορά για κτηνιατρική φροντίδα στον ειδικό χώρο περίθαλψης ζώων και πουλιών που έχει δημιουργηθεί από το Δήμο Δυτικής Λέσβου στο γήπεδο του Πολυχνίτου.

pelargos mitilini

Ας σημειωθεί ότι υπολογίζεται πως πολλές εκατοντάδες οικόσιτα και άγρια ζώα και πουλιά έχουν πληγεί από τη συνεχιζόμενη για έκτη μέρα σήμερα μεγάλη δασική πυρκαγιά στη νότια Λέσβο.

Τη μοναδική στιγμή ανθρωπιάς διέσωσε με το κινητό του τηλέφωνο ο δημοτικός υπάλληλος του Δήμου Δυτικής Λέσβου Δημήτρης Κόνσουλας.

Δείτε τα βίντεο:

Όσο πιο έντονα ζεις, τόσο πιο ήσυχα θα γεράσεις.

0

Αφήσου να τρέξεις, να γλιστρήσεις, να πέσεις, να ματώσεις, να τραγουδήσεις, να ερωτευτείς, να πληγωθείς, να γιατρευτείς… να γελάσεις με τη ζωή, με σένα… με τους φόβους και τα διλήμματα σου…

Πότε αρχίζει να γερνάει ο άνθρωπος;
Μετά τα πενήντα; Τα εξήντα; Τα εβδομήντα;
Από τη Στιγμή που Γεννιέται Αρχίζει να Γερνάει!

Μη νομίζεις ότι έχεις χρόνο, ήδη κυλά αντίστροφα. Γι’ αυτό ζήσε έντονα!

Δες την ζωή σαν παιχνίδι και παίξε μαζί της. Αφήσου να τρέξεις, να γλιστρήσεις, να πέσεις, να ματώσεις, να τραγουδήσεις, να ερωτευτείς, να πληγωθείς, να γιατρευτείς… να γελάσεις με τη ζωή, με σένα… με τους φόβους και τα διλήμματα σου…
Και ξαναμπές στο παιχνίδι…

Τσαλακωμένος δε λέω και με σκαμμένες πληγές…
με ψυχή όμως αναλλοίωτη, ανάλαφρη, ατόφια και γεμάτη ζωή
έτοιμη να φτερουγίσει σε καινούργιες προκλήσεις

Και να ξέρεις ότι
Όσο πιο Έντονα Ζεις, Τόσο πιο Ήσυχα θα Γεράσεις!!!

Το ανικανοποίητο δεν θα ερωτοτροπεί με τις σκέψεις σου…
Δεν θα χρειάζεται να αναπολείς τις στιγμές που έχασες….
αυτά που δεν τόλμησες να ζήσεις…
γιατί μυαλό και καρδιά θα είναι γεμάτα

Και μπορεί οι ρυτίδες να ζωγραφίζουν
στο πρόσωπο σου τις εμπειρίες…
τα βήματα σου να μικραίνουν στο χρόνο….
οι χτύποι της καρδιάς σου να γίνονται πιο αργοί….
η ησυχία όμως μέσα σου θα έχει μεγαλείο και ομορφιά

γιατί θα ξέρεις ότι δεν ξεπουλήθηκες μέσα σε ένα πρέπει κι ένα γιατί
ΑΛΛΑ ΕΖΗΣΕΣ ΤΗ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕ!!!

Δέσποινα Παλαμάρη

pulseoflove
Photography By Katerina Plotnikova

Όσο πιο άδειος ο άνθρωπος, τόσο πιο πολύ θόρυβο κάνει μιλώντας

0

Μια φορά κι έναν καιρό ένα δάσκαλος περπατούσε με τον μαθητή του στο δάσος. Καθώς περπατούσαν, ανάμεσα στους φυσικούς ήχους της ζούγκλας, άρχισε να ακούγεται και ένας διαφορετικός, αφύσικος ήχος.

Τότε, ο δάσκαλος σταματάει απότομα, γυρνάει προς την πλευρά του μαθητή του και τον ρωτάει «Μπορείς να διακρίνεις τι είναι αυτός ο ήχος;»

Ο μαθητής κοντοστάθηκε και αφού αφουγκράστηκε για λίγη ώρα απάντησε «Είναι μια καρότσα». Ο δάσκαλος δεν φάνηκε ικανοποιημένος από την απάντηση και ρώτησε εκ νέου «Ναι, είναι μια καρότσα αλλά τι καρότσα είναι;»

Ο μαθητής αφουγκράστηκε για λίγο ακόμα και ομολόγησε ότι δεν μπορούσε να καταλάβει. Ο δάσκαλος τότε χαμογέλασε και του είπε

«Είναι μια άδεια καρότσα, γι αυτό κάνει τόσο θόρυβο», και συνέχισε «Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Όσο πιο άδειοι είναι, τόσο πιο πολύ θόρυβο κάνουν και τόσο πιο πολύ μιλάνε».

Όσο περισσότερο χρόνο περνάτε με τους γονείς σας τόσο περισσότερο καιρό θα ζήσουν.

0

Οι επιστήμονες μας ξαφνιάζουν συχνά με τις καταπληκτικές ανακαλύψεις τους. Για παράδειγμα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ανακάλυψαν πως μπορούμε να παρατείνουμε τις ζωές των γονιών μας και να τις κάνουμε καλύτερες. Η συνταγή για αυτό φαίνεται να είναι εξαιρετικά απλή.

Δείτε παρακάτω τα αποτελέσματα της έρευνας και θα καταλάβετε, γιατί οι αγαπημένοι μας χρειάζονται την αγάπη και την φροντίδα μας.

c4ca4238a0b923820dcc509a6f75849b 180

© Happy Madison Productions

Αποδεικνύεται ότι η μοναξιά παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτάχυνση της διαδικασίας γήρανσης και της θνησιμότητας. Οι επιστήμονες παρατήρησαν την κατάσταση 1.600 ηλικιωμένων ατόμων με μέσο όρο ηλικίας τα 71. Παράγοντες όπως η υγεία και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση δεν λήφθηκαν υπόψιν. Μόνο η μοναξιά.

Μετά από 6 χρόνια έρευνας, μόνο το 14% των ηλικιωμένων ανθρώπων που δέχονταν τακτικές επισκέψεις από τους συγγενείς τους πέθαναν, σε σύγκριση με το 23% των συμμετεχόντων, που δεν δέχονταν επισκέψεις από τους συγγενείς τους.

c81e728d9d4c2f636f067f89cc14862c 50

© Universal Pictures

Όσο περισσότερο μεγαλώνει ένας άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερη αξία δίνει στις σχέσεις του με την οικογένειά του. Την ίδια στιγμή, τα παιδιά και τα εγγόνια θέλουν λιγότερη επικοινωνία με τις μεγαλύτερες γενιές.

Σε γενικές γραμμές, οι ηλικιωμένοι είναι πιο ανεκτικοί στα μειονεκτήματα των φίλων και των συγγενών τους. Είναι πάντα έτοιμοι να μοιραστούν την εμπειρία και τη σοφία τους με τους νέους.

Τρέχουμε για συμβουλές στους γονείς και τους παππούδες μας, ζητάμε συνταγές ή απλά χρειαζόμαστε την αγκαλιά τους. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πόσο χρόνο μας έχουν αφιερώσει και μας αφιερώνουν και πόσο πολύ χρειάζονται την φροντίδα και την προσοχή μας. Μόλις μερικές ώρες την εβδομάδα και ένα τηλεφώνημα την μέρα μπορούν να αυξήσουν το προσδόκιμο ζωής των αγαπημένων μας και να κάνουμε την ζωή τους καλύτερη.

[goodhousekeeping, jamanetwork]

Όσο περισσóτερo χρόνο περνάς με τη μητέρα σου, τόσο περισσότερο θα ζńσει

0

Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους των παιδιών, είναι η απώλεια των γονιών τους και λίγο περισσότερο της μητέρας. Την ιδέα της απώλειάς τους δεν μπορούμε να την χειριστούμε σε όποια ηλικία και αν είμαστε, απλά μεγαλώνοντας, επεξεργαζόμαστε και κατανοούμε τον κύκλο της ζωής.

Σίγουρα, όμως, όλοι μας ως παιδιά, θέλουμε οι γονείς μας να ζήσουν όσα περισσότερα χρόνια και αν τους έχουμε κοντά μας. Και κορυφαίοι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο στην Καλιφόρνια, φαίνεται πως βρήκαν τον τρόπο. Συγκεκριμένα, ανακάλυψαν ότι ο χρόνος που περνάμε με τη μητέρα μας μπορεί να επεκτείνει το προσδόκιμο ζωής της και να την κάνει πιο ευτυχισμένη.

Πώς η παρέα με τους ηλικιωμένους μάς ωφελεί όλους!

Η μελέτη παρακολούθησε 1.600 ενήλικες με μέσο όρο ηλικίας 71 ετών και διαπίστωσε ότι όσοι ήταν μόνοι διατηρούσαν σταθερά υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, ενώ το 23% αυτών πέθαναν μέσα σε έξι χρόνια από τη μελέτη. Αυτό συγκρίνεται με το 14% εκείνων που είχαν φίλους και παρέμειναν μαζί με τα παιδιά και την οικογένειά τους.

Επίσης, αυτό βοηθά τους παππούδες να περνούν περισσότερο χρόνο με τα εγγόνια τους. Εκτός όμως από την παρέα με ηλικιωμένους συγγενείς όπως η γιαγιά και η μητέρα σας, οι ειδικοί λένε ότι είναι σημαντικό να κάνετε νέες φιλίες στα μεταγενέστερα χρόνια της ζωής σας.

Όσο πάει αδυνατίζει, σε λίγο δεν θα την γνωρίζουμε: Εμφανώς αδυνατισμένη η Κατερίνα Ζαρίφη, έμεινε… μισή

0

Η Κατερίνα Ζαρίφη είναι πιο ανανεωμένη από ποτέ και οι φωτογραφίες της στο Instagram το αποδεικνύουν περίτρανα.

Η παρουσιάστρια και ραδιοφωνική παραγωγός κατάφερε να χάσει 20 ολόκληρα κιλά με αποτέλεσμα να δείχνει πιο fit, και γεμάτη αυτοπεποίθηση.

Η 45χρονη δεν είχε ποτέ πρόβλημα με τα κιλά της, θέλησε όμως να κάνει μια αλλαγή στο σώμα της, η οποία είναι ορατή στην παρακάτω φωτογραφία που ποζάρει με δερμάτινα.

1047

«Έχασα 20 κιλά όταν νόσησα από κορονοιό. Ούτε το “αδυνάτισες”, ούτε το “πάχυνες” μου αρέσει σαν ατάκα. Είναι αγχωτικό γι’ αυτόν που το ακούει. Πρέπει να ξεπεράσουμε σε αυτή τη χώρα λίγο τα σχήματα.

Εγώ το ίδιο αγαπάω τον εαυτό μου ή τον σιχαίνομαι μερικές φορές. Στην Ελλάδα πολλοί άνθρωποι αγαπούν κάτι διαφορετικό αλλά επιλέγουν αυτό που θέλει η παρέα τους. Με το κρεβάτι, το σχήμα και το χρώμα του άλλου πρέπει να χαλαρώσουμε και να αφήσουμε τον καθένα να κάνει ό,τι θέλει», είχε δηλώσει στο παρελθόν η Κατερίνα Ζαρίφη.

1048

Η μεγάλη απώλεια κιλών της Κατερίνας Ζαρίφη, συνέπεσε με τον χωρισμό της από τον επί 9 χρόνια σύντροφό της, Γιάννη Στρουμπούλη, για τον οποίο έχει μιλήσει με τα καλύτερα λόγια.

«Ο χωρισμός έχει συμβεί αλλά επειδή με τον συγεκριμένο άνθρωπο είμαστε πραγματικά οικογένεια, είναι αλλιώς. Ήμασταν 9 χρόνια μαζί και παραμένουμε και συνεχίζουμε. Τον άνθρωπο τον εκτιμάς, τον αγαπάς και τίποτα δεν ακυρώνει τα όσα ζήσαμε. Είμαστε οικογένεια και έχουμε, μπορώ να πω, ένα σουηδικό μοντέλο σχέσης», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά.

Όσο ο φόβος για την αλλαγή ελέγχει τη σκέψη σου, το μυαλό θα σκέφτεται αρνητικά

0

Υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε πως οι συνθήκες που ζούμε μας καταπίνουν, πως δεν μπορούμε να βρούμε την άκρη στο τούνελ και να ξαναβγούμε στην επιφάνεια- εκεί που υπάρχει η αισιοδοξία και η γαλήνη. Σε τέτοιες στιγμές φαίνεται πως ο έλεγχος έχει χαθεί και πως δεν έχουμε τη δύναμη να επανακτήσουμε την ασφάλεια στη ζωή μας, επειδή όσα μας συμβαίνουν μοιάζουν να υπερβαίνουν τις δυνάμεις μας.

Σε αυτές τις περιπτώσεις το μυαλό μας έρχεται να παίξει ένα «άσχημο» παιχνίδι μαζί μας. Για την ακρίβεια απλώς φέρνει εις πέρας το ρόλο του, δηλαδή να μας προστατεύει από τις δυσκολίες. Πώς το κάνει αυτό; Με το να χρωματίζει μία τόσο απογοητευτική εικόνα για τις καταστάσεις γύρω μας ώστε να αποκοπούμε από αυτές και από τις (αρνητικές) επιπτώσεις που θα έχουν σε εμάς, όπως το μυαλό μάς λέει. Το μυαλό συνεργάζεται με τον εγκέφαλο και τις αισθήσεις προκειμένου να πάρει πληροφορίες για την εκάστοτε περίπτωση, να βγάλει ένα άμεσο συμπέρασμα: είναι καλό αυτό που γίνεται ή όχι; Παίρνω τη χαρά που θέλω ή όχι; Στην πρώτη περίπτωση νιώθουμε ευχαρίστηση και ευφορία καθώς οι ενδορφίνες (οι οποίες παράγονται κάθε φορά που κάποιος ασχολείται με κάτι ευχάριστο) διοχετεύονται από τον εγκέφαλο στο αίμα. Στην περίπτωση όμως που το μυαλό μεταφράσει κάτι ως «κακό» ή «επικίνδυνο» μπαίνει στη διαδικασία αποφυγής του πόνου με όποιον τρόπο μπορεί. Όσο εξακολουθεί να μεταφράζει τα γεγονότα γύρω του ως «αρνητικά» τότε το άτομο θα νιώθει όλο και πιο αβοήθητο στη ζωή του και ότι οι συνθήκες γύρω του δημουργούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να το βλάψουν.

Οι σκέψεις μας εγκλωβίζονται ανάμεσα στη συνήθεια και το φόβο

Εκείνο που χρειάζεται να καταλάβουμε είναι πως το μυαλό (όχι ο εγκέφαλος) είναι ένα ον που τρέφεται από τη συνήθεια και το φόβο. Η συνήθεια του δίνει την αίσθηση της ασφάλειας και της ύπαρξης, έτσι μεταφράζει την όποια συνήθεια (καλή ή κακή) ως σημείο αναφοράς, ένα είδος ταυτότητας. Λέμε αρκετές φορές «είμαι με αυτό το άτομο από συνήθεια, κάνω αυτά τα πράγματα από συνήθεια» και ουσιαστικά εννοούμε πως αυτό το άτομο ή αυτή η συμπεριφορά δίνουν μία υπόσταση στην ύπαρξη μας επειδή νιώθουμε πως είναι κάτι σταθερό, κάτι που δεν επηρεάζεται από το χρόνο. Και ό,τι είναι σταθερό το μεταφράζουμε ως ασφαλές, και άρα κάτι καλό για εμάς.

Από την άλλη ο φόβος κάνει το μυαλό να είναι σε εγρήγορση ώστε να μην επαναληφθούν παλιότερες καταστάσεις.Και αυτό επειδή το μυαλό δεν ζει ποτέ στο τώρα, δυσκολεύεται να παραμείνει σταθερό στις παρούσες συνθήκες επειδή αυτές του φαίνονται στάσιμες (και ίσως λίγο «βαρετές»). Ο φόβος το αναγκάζει να βρει τρόπους αντίδρασης και προστασίας απέναντι σε οτιδήποτε πάει να βλάψει τις ισορροπίες που θεωρεί ότι έχουν δημιουργηθεί.

Εδώ όμως είναι το σημαντικό κομμάτι ολόκληρης της ιστορίας: το μυαλό δεν υφίσταται από μόνο του, δεν είναι κάτι ξέχωρο από εμάς. Το μυαλό υπάρχει και επιβιώνει από τη δύναμη που του δίνουμε εμείς οι ίδιοι. Άρα πίσω από κάθε νοητική λειτουργία κρύβεται μία ανθρώπινη εμπειρία που ίσως δεν ήταν η καλύτερηκαι που ενθάρρυνε την προστατευτική λειτουργία του νου σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. Έτσι όσο περισσότερο το μυαλό φοβάται να μην υπάρξει άλλη παρόμοια εμπειρία τόσο πιο πολύ μεταφράζει την κάθε κατάσταση ως κάτι επικίνδυνο, συνεχίζοντας έναν φαύλο κύκλο.

Πώς να βλέπω τα πράγματα ως «καλά» όταν δεν είναι έτσι;

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε μία αλήθεια: ποτέ τα πράγματα δεν είναι απολύτως καλά ή απολύτως δυσάρεστα.Σίγουρα υπάρχουν στιγμές απόλυτης ευτυχίας και το αντίστροφο, δεν υπάρχει όμως άνθρωπος που να ζει μία ατέρμονη ευτυχία ή μία ατέρμονη δυστυχία χωρίς να υπάρχουν εναλλαγές. Υπάρχουν άνθρωποι που βιώνουν μία όμορφη σχέση αλλά μαραζώνουν επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν αυτό που ζουν, και άλλοι που έχουν βιώσει την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και βρίσκουν τη δύναμη να συνεχίσουν τη ζωή τους και να φροντίσουν τον εαυτό τους. Ποιά είναι η διαφορά; Η εκπαίδευση που έχουν κάνει στο μυαλό τους. Στη μεν πρώτη περίπτωση η εστίαση βρίσκεται στον φόβο μήπως χαθεί κάτι- αντίθετα στη δεύτερη περίπτωση η εστίαση είναι στο τί μπορεί να γίνει, πώς να προχωρήσει η ζωή. Στο πρώτο παράδειγμα χάνεται η ομορφιά της σχέσης, στο δεύτερο υπάρχει η ελπίδα μέσα από την απώλεια. Σε ποιά περίπτωση υπάρχει, λοιπόν, ευτυχία;

Όταν κατανοήσουμε πως το μυαλό μας είμαστε εμείς, με τις πληγές και τους φόβους που έχουμε, τότε το επόμενο βήμα είναι να αποδεχτούμε αυτό που έχουμε υπάρξει και βιώσει και να θεραπεύσουμε τον εαυτό και τα πιστεύω μας. Όσο αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την αλλαγή μας, τότε θα δούμε πως τα πράγματα δεν ήταν έτσι όπως τα φανταζόμασταν πριν. Η δική μας εσωτερική αλλαγή καθρεφτίζεται στο περιβάλλον μας, φέρνοντας καταστάσεις που θα μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε συναισθηματικά και νοητικά. Η ψυχολογική μας ανάπτυξη είναι στο χέρι μας και αυτό από μόνο του μπορεί να είναι το πιο ενδυναμωτικό πράγμα που υπάρχει- και αυτό επειδή κανείς και τίποτα δεν έχει τη δύναμη να επιδράσει αποφασιστικά επάνω μας εάν δεν του το επιτρέψουμε εμείς.

Πηγή: share24.gr

Όσο ο Σόιμπλε μας σφίγγει τη θηλιά, εμείς θυμόμαστε αυτό…

0

Όσο ο Σόιμπλε μας σφίγγει τη θηλιά, εμείς θυμόμαστε αυτό… Δεν ξεχνιέται το παρελθόν του Γερμανού υπουργού Οικονομικών που μας κουνάει το δάχτυλο.

img35816_3abbf831e44b088a764b8e56df4eb4db_650_432

Πηγή

Όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο της μοιάζει: Η εγγονή της Τζένης Καρέζη έγινε 23 ετών και είναι ίδια η γιαγιά της

0

Το «μικρόβιο» της υποκριτικής αλλά και κάποια της χαρακτηριστικά κληρονόμησε η 23χρονη εγγονή της Τζένης Καρέζη.

Η Τζένη Καζάκου, κόρη της Τάνιας Τρύπη και του Κωνσταντίνου Καζάκου, δε θα μπορούσε παρά να ακολουθήσει επαγγελματικά τον δρόμο της υποκριτικής. Αδιαμφισβήτητα, έχει κληρονομήσει το καλλιτεχνικό «αίμα» από τους γονείς της αλλά και από τη γιαγιά της Τζένη Καρέζη και τον παππού της Κώστα Καζάκο.

Τζένη Καζάκου και Τάνια Τρύπη μαζί σε σπάνια εμφάνιση

Η Τζένη Καζάκου κρατά χαμηλό προφίλ στα προσωπικά της και προσέχει πολύ τις δημόσιες εμφανίσεις της.

Πρόσφατα, ο φωτογραφικός φακός την εντόπισε με τη μητέρα της στην παρουσίαση της νέας σειράς του Ant1+, «Ζωή».

Μητέρα και κόρη φωτογραφήθηκαν χαμογελαστές μέσα στα μαύρα σύνολά τους. Η μεν Τζένη επέλεξε ένα δερμάτινο jacket με μαύρο παντελόνι, top με cut outs και δερμάτινη τσάντα, η δε Τάνια ένα μαύρο πουλόβερ με ψηλό γιακά, τζιν τζάκετ και μαύρο παντελόνι. Μπορούμε να πούμε ότι η ομοιότητά τους είναι κάτι παραπάνω εμφανής.

Στα χνάρια της Τζένης Καρέζη

Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που αναφέρουν πως εκτός από το όνομα, η 23χρονη Τζένη έχει την γοητεία και την αύρα της αείμνηστης Τζένης Καρέζη.

Σχετικά με την γιαγιά της, Τζένη Καρέζη, η Τζένη Καζάκου έχει αναφέρει:

«Έχω ακούσει άπειρες ιστορίες για την γιαγιά μου και είναι σαν να την έχω γνωρίσει. Με τρομάζει το πώς θα με αντιμετωπίσει ο κόσμος. Είναι δύσκολο να φύγω από αυτό και να είμαι η Τζένη. Είναι σαν να έχω μία ταμπέλα».




Όσο λιγότερους φίλους έχεις τόσο πιο έξυπνος είσαι σύμφωνα με έρευνα

0

Τρομερά προβοκατόρικος τίτλος, σωστά; Πριν ξεκινήσετε να πετάτε τασάκια στην οθόνη, ωστόσο, αφήστε μας να σας εξηγήσουμε.

Το Broadly είχε δημοσίευσε μια νέα έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία από μέλη της British Psychological Society και η οποία ισχυρίζεται πως οι άνθρωποι που είναι μοναχικοί από επιλογή είναι περισσότερο ευφυείς από όσους έχουν δεκάδες φίλους.

Συγκεκριμένα, οι Satoshia Kanazawa και Norma Li, επιστήμονες εξελικτικής ψυχολογίας, διαπίστωσαν πως παρότι η ευτυχία των περισσότερων ανθρώπων αυξάνεται σε σχέση με την μείωση στην πυκνότητα του πληθυσμού -καθώς και σε σχέση με το υψηλό επίπεδο κοινωνικής αλληλεπίδρασης με αγαπημένα άτομα, οι άνθρωποι που θεωρούνται «εξαιρετικά ευφυείς» είναι περισσότερο ευτυχισμένοι όταν δεν περνούν το χρόνο τους με τους φίλους τους.

«Τα περισσότερο ευφυή άτομα βιώνουν λιγότερη ικανοποίηση στη ζωή τους όταν έχουν πιο συχνή επαφή με φίλους», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έρευνα. Σκοπός της, αναφέρουν οι δύο επιστήμονες, είναι να αναδείξει τη χρησιμότητα της ενσωμάτωσης εξελικτικών προοπτικών στη μελέτη της υποκειμενικής ευημερίας. Κοινώς, όχι μόνο μπορείς να περνάς υπέροχα και μόνος σου αλλά αυτό ίσως και να αποδεικνύει πως είσαι πολύ πιο έξυπνος από τον μέσο όρο.

Φανταστικά νέα για όσους δεν αντέχουν την συνεχή αλληλεπίδραση -ακόμα και με τους κολλητούς τους- σωστά; Περίπου. Πριν οι μοναχικοί από εσάς (εμάς) αρχίσουν να πανηγυρίζουν και να στέλνουν τα βιογραφικά τους στη MENSA, το Broadly επικοινώνησε με ψυχολόγους και επιστήμονες εξειδικευμένους σε θέματα σχέσεων και νοημοσύνης ώστε να διασταυρώσει τα συμπεράσματα της έρευνας. Το αποτέλεσμα; Όπως πάντα, καλό θα είναι να κρατάμε μικρό καλάθι σε κάθε βαρύγδουπο επιστημονικό εύρημα.

Η Ann Clarkson, communications manager του βρετανικού παραρτήματος της Mensa, σχολίασε πως τα εν λόγω συμπεράσματα «καθορίζονται πιθανώς βάσει της προσωπικότητας του κάθε ατόμου -υπάρχουν τρομερά κοινωνικά άτομα με υψηλό IQ καθώς και εσωστρεφή άτομα με υψηλό IQ».

Πρόσθεσε, ωστόσο, πως είναι αλήθεια ότι κάποιες φορές οι πραγματικά ευφυείς άνθρωποι μπορεί να νιώθουν αποκομμένοι από αυτούς που τους περιβάλλουν, ακριβώς επειδή ο τρόπος σκέψης τους διαφέρει σημαντικά από αυτόν του μέσου όρου. Και το να βρεις κάποιον με τον ίδιο δείκτη νοημοσύνης με εσένα, όταν ο δικός σου βρίσκεται τόσο ψηλά, δεν είναι και το πλέον εύκολο πράγμα στον κόσμο.

Εκτός αυτού, η νοημοσύνη ενός ανθρώπου δεν μετριέται με έναν μόνο τρόπο, δεν είναι Πεκορίνο Αμφιλοχίας «-βάλε 450γρ. -πήγε 500 να τ’ αφήσω;». Όπως σχολίασε ο Dr. Robert Sternberg, καθηγητής ανθρώπινης ανάπτυξης στο Cornell University, η ανώτερη νοημοσύνη χωρίζεται σε αναλυτική νοημοσύνη, δημιουργική νοημοσύνη και πρακτική νοημοσύνη (γνωστή και ως κοινή λογική) και δεν μπορεί να μετρηθεί με κάποιο απόλυτο τρόπο.

Οι Kanazawa και Li βάσισαν την έρευνά τους, την οποία και ονόμασαν «η θεωρία της ευτυχίας σύμφωνα με τη σαβάνα» (savannah theory of happines), στην εξελικτική ψυχολογία, αναλύοντας τις καταστάσεις που βιώνουμε σήμερα υπό το πρίσμα των προγονικών μας εμπειριών.

Υποθέτουν πως ο τρόπος ζωής των αρχαίων προγόνων μας, οι οποίοι ήταν κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες, αποτελεί τη βάση για όσα μας κάνουν ευτυχισμένους σήμερα, μια λογική που, όσο σωστές βάσεις κι αν έχει, δεν μπορεί να αποδείξει κάτι καθολικό -κυρίως επειδή κανείς μας δεν γνωρίζει με ακρίβεια πώς ήταν η ζωή κατά την προϊστορική περίοδο.

Ο Sternberg πρόσθεσε επίσης πως δεν είναι απίθανο οι ευφυείς άνθρωποι να είναι ακριβώς αυτοί που χρειάζονται περισσότερο από τους υπόλοιπους την ανθρώπινη επαφή, καθώς η υψηλή ακαδημαϊκή νοημοσύνη τους δεν μεταφράζεται απαραίτητα και σε κοινωνική/συναισθηματική/πρακτική νοημοσύνη. Σκεφτείτε τον Sheldon από το «Big Bang Theory» και θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοεί.

Με λίγα λόγια η εν λόγω έρευνα ίσως είναι αρκετά απλουστευμένη, τόσο ώστε τα αποτελέσματά της να μην μπορούν να θεωρηθούν απολύτως ακριβή. Αν βέβαια νιώθετε ήδη καλύτερα με τον εαυτό σας και το γεγονός πως έχετε να κάνετε μια ουσιαστική συζήτηση με κάποιο άλλο ανθρώπινο ον εδώ και πολύ, πολύ καιρό, τουλάχιστον τώρα ξέρετε πως υπάρχουν δύο, έστω, επιστήμονες που σας κάνουν ένα ενθαρρυντικό «πατ πατ» στην πλάτη.

[huffpost] [nlm.nih.gov] [broadly]