Ένας εμβληματικός άνθρωπος του Αιγαίου, ο 44χρονος υποπλοίαρχος του Λιμενικού Σώματος, Κυριάκος Παπαδόπουλος, που σαν κυβερνήτης του περιπολικού σκάφους ΠΛΣ 602 σκάφους στη Μυτιλήνη, σηματοδότησε τους ηρωικούς αγώνες των στελεχών του Λιμενικού Σώματος να σώσουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που περνούσαν στα ελληνικά νησιά την περίοδο 2015 – 2016 έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το περασμένο βράδυ, από ανακοπή καρδιάς.

Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος έγινε γνωστός στη διάρκεια της ανθρωπιστικής προσφυγικής κρίσης, σαν το πρόσωπο μιας Ελλάδας που επιμένει στην αξία της ανθρώπινης ζωής, όποια κι αν είναι αυτή. Αποτέλεσε έτσι την «εικόνα» του Λιμενικού Σώματος σήμερα. Την εικόνα του αξιωματικού της Ελληνικής Ακτοφυλακής, που βρίσκεται πίσω από κάθε δελτίο Τύπου, που μιλά χρόνια τώρα για επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο. Ήταν ένας απλός καθημερινός άνθρωπος, ταγμένος σε όλη του τη ζωή να υπηρετεί στα σύνορα, πρώτα στον Μόλυβο κι ύστερα στη Μυτιλήνη. Χωρίς ωράριο, με υψηλό αίσθημα καθήκοντος και χαμηλές αποδοχές.

Γέννημα θρέμμα μιας προσφυγικής οικογένειας από τη Νικομήδεια, παιδί μαστόρων της μεταλλοτεχνίας που περηφανεύονται πως σμίλεψαν τις μεταλλικές δάφνες στο άγαλμα της ελευθερίας της Μυτιλήνης, το σήμα κατατεθέν της πόλης. Μεγαλωμένος από εργάτες γονείς σε έναν λαϊκό μαχαλά της Μυτιλήνης, τη Λαγκάδα, αποφοίτησε από τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων των Οινουσσών, ναυτολογήθηκε πρώτα σε πλοίο του Εμπορικού Ναυτικού κι από εκεί κατατάχθηκε στο Λιμενικό Σώμα.

Παντρεμένος και πατέρας δυο παιδιών ο Κυριάκος Παπαδόπουλος έδωσε πανθομολογούμενα ηρωικά τον αγώνα για τη διάσωση χιλιάδων ανθρώπων μεταξύ Λέσβου και Μικρασιατικών παραλίων, προσπάθεια που τον σημάδεψε. «Πόσους ανθρώπους έχετε σώσει;» τον είχε ρωτήσει ο Βέρνερ Φάιμαν, όταν με τον ‘Ελληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, είχαν επισκεφθεί τη Μυτιλήνη. «Περισσότερους από πέντε χιλιάδες» του απάντησε ο Έλληνας αξιωματικός. Δεν άκουσε καλά ο τότε Αυστριακός καγκελάριος και του είπε πως «πέντε ζωές είναι κάτι πολύ σημαντικό». Τον διόρθωσαν και του είπαν πως πρόκειται για πέντε χιλιάδες ζωές… «Είσαστε πραγματικός ήρωας», του είχε πει έκπληκτος ο Φάιμαν.

Για τη δράση του είχε τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών και την ελληνική πολιτεία, ενώ διεκδίκησε και το χρυσό αγαλματίδιο των Όσκαρ για το ντοκιμαντέρ «4.1 miles» στο οποίο «πρωταγωνίστησε». Πιστός στο καθήκον του και πάντα αξιωματικός του Λιμενικού Σλώματος για το οποίο ήταν περήφανος, είχε ερωτηθεί τότε από το ΑΠΕ – ΜΠΕ για το πώς ένιωθε στο κόκκινο χαλί των βραβείων. «Είμαστε περήφανοι για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πληρωμάτων του Λιμενικού Σώματος να μη χαθεί ούτε μια ζωή μέσα στην θάλασσα σε αυτήν την τραγωδία που ας μη ξεχνάμε πως ακόμα διαδραματίζεται στην Ελλάδα μας», είχε πει ο Μυτιληνιός κυβερνήτης του ΠΛΣ 602 που, από το στενό θαλασσινό ποτάμι αναμεταξύ Λέσβου και μικρασιατικών παραλίων, βρέθηκε μέσα στη λάμψη και τις διασημότητες του πλανήτη, αξιωματικός πάντα του Λιμενικού Σώματος.

Για τις στιγμές που έζησε στη θάλασσα και το πόσο των σημάδεψαν ο Κυριάκος δε μιλούσε. Σε μια συνέντευξη του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ μόνο, όταν ρωτήθηκε πως νιώθει, απάντησε: «Οι στιγμές της προσωπικής αδυναμίας είναι πολυτέλεια, που δεν την έχουμε. Λίγα μίλια παραπέρα υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται τη βοήθεια μας. Εμείς έχουμε καιρό να κλάψουμε».

Δείτε παρακάτω το ντοκιμαντέρ «4.1 miles»

Έφυγε από τη ζωή ο γνωστός τραγουδιστής.

Έφυγε από τη ζωή ο δημοσιογράφος Λευτέρης Γιαννακόπουλος.

Οδημοσιογράφος Λευτέρης Γιαννακόπουλος έφυγε από τη ζωή σήμερα (13/09) μετά από πολύχρονη μάχη με τη νόσο του Πάρκινσον.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ εξέδωσε συλληπητήρια ανακοίνωση τονίζοντας ότι ο εκλιπών υπήρξε ένας συνάδελφος εργατικός, ευσυνείδητος, με βαθιά μόρφωση, ήθος και άψογη συναδελφική συμπεριφορά, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να βοηθά νεότερους συναδέλφους και να στέκεται δίπλα τους.

Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ:

«Ο Λευτέρης Γιαννακόπουλος γεννήθηκε το 1957, στην Αθήνα. Το 1986, αποφοίτησε από το Τμήμα Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, έχοντας ήδη ξεκινήσει την δημοσιογραφική του καριέρα στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης», ως συντάκτης ύλης. Στη συνέχεια, εργάστηκε για πάνω από είκοσι χρόνια στις εφημερίδες «ΤΟ ΒΗΜΑ» και «ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», όπου διετέλεσε διευθυντής σύνταξης. Από το 2017, ήταν συνταξιούχος.

Ο Λευτέρης Γιαννακόπουλος υπήρξε ένας συνάδελφος εργατικός, ευσυνείδητος, με βαθιά μόρφωση, ήθος και άψογη συναδελφική συμπεριφορά, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να βοηθά νεότερους συναδέλφους και να στέκεται δίπλα τους.

Με την εξειδίκευση και τις γνώσεις του διακρίθηκε στον σχεδιασμό των εφημερίδων και αφιερώθηκε στη δημοσιογραφία, η οποία, κατά τον ίδιο, «πρέπει πάντα να υπηρετεί κοινωνικό σκοπό».

Το Διοικητικό Συμβούλιο συλλυπείται τους οικείους, τους φίλους, την οικογένεια και κυρίως, τη σύζυγο του Λευτέρη Γιαννακόπουλου και καλή συνάδελφο, Ελένη Βουλτσίδου και τη μονάκριβη κόρη του, Κατερίνα.

Τα στοιχεία της κηδείας του Λευτέρη Γιαννακόπουλου θα γνωστοποιηθούν με νεότερη ανακοίνωση της Ενώσεως.

Παράκληση της οικογένειας είναι, αντί στεφάνων, να υποστηριχθεί η έρευνα που πραγματοποιείται στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο για τη νόσο του Πάρκινσον:

Αιγινήτειο Νοσοκομείο, ΙΒΑΝ GR1801100400000004054609724, Εθνική Τράπεζα, email με την πρόθεση δωρεάς στο [email protected] «για την έρευνα στη νόσο του Πάρκινσον, στη μνήμη Λευτέρη Γιαννακόπουλου».

Με μακρά θητεία στον ελληνικό κινηματογράφο καθώς και στο θέατρο, ως ηθοποιός αλλά και επιχειρηματίας, ο Θάνος Μαρτίνος, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών.

Γεννημένος το 1937 στο Περιστέρι, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 εξελίχθηκε σε θεατρικό επιχειρηματία και παρουσίασε θεατρικές παραγωγές στα θέατρα Ακροπόλ, Διάνα, Καλουτά, Μετροπόλιταν, Περοκέ και Χατζηχρήστος.

Είχε συμμετάσχει σε δεκάδες ελληνικές ταινίες, στο πλευρό μεγάλων πρωταγωνιστών όπως οι: Λάμπρος Κωνσταντάρας, Τζένη Καρέζη, Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος κ.ά.

Ο Θάνος Μαρτίνος αντιμετώπιζε εδώ και χρόνια σοβαρά κινητικά προβλήματα. Πριν λίγους μήνες μάλιστα, το περασμένο Πάσχα, κινδύνεψε η ζωή του όταν ξέσπασε φωτιά στο σπίτι του στην Καλλιθέα από ένα καντήλι. Ευτυχώς η πυροσβεστική έσπευσε άμεσα, τον απεγκλώβισε και τον μετέφερε στο «Σπίτι του Ηθοποιού» όπου φιλοξενήθηκε.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών ο δημοφιλής ηθοποιός, σκηνοθέτης και πρώην βουλευτής με το ΚΚΕ Κώστας Καζάκος μετά από νοσηλεία 1,5 μήνα στον Ευαγγελισμό.

Ο Κώστας Καζάκος νοσηλεύονταν εδώ και ενάμισι μήνα στον 10ο όροφο του νοσοκομείου Ευαγγελισμός ενώ πριν από αρκετό καιρό είχε προσβληθεί από κορονοϊό, είχε αρκετά υποκείμενα νοσήματα με την κατάστασή του να έχει επιβαρυνθεί.

Ο δημοφιλής ηθοποιός γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας στις Μαΐου 1935 και ήταν απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (συγκεκριμένα του τμήματος Ηθοποιών και Σκηνοθετών) καθώς και της Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.

Το 1973, τιμήθηκε με το Α’ Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την αρτιότερη παραγωγή, της μεταφοράς της Λυσιστράτης. Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.

Ήταν ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Άδειας Άσκησης επαγγέλματος του Ηθοποιού, συνιδρυτής του Ελεύθερου Θεάτρου (μαζί με τον Λέοντα Τριβιζά) και ιδρυτής του ιδρύματος «Τζένη Καρέζη».

Στα 18 του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει παιδαγωγός ωστόσο η αριστερή κληρονομιά του πατέρα του έγινε λόγος αρνητικής αντιμετώπισής του από το πανεπιστήμιο. Του ζητούσαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων και επειδή δεν το είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή του στη σχολή. Έτσι, άλλαξε σταδιοδρομία και φοίτησε στην Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957).

Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ελεύθερου Θεάτρου και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Αδείας Άσκησης του Επαγγέλματος του Ηθοποιού. Τιμήθηκε με τον «Χρυσό Απόλλωνα», βραβείο ηθοποιού Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών το 1967, και Α΄ Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1973 για την αρτιότερη θεατρική παραγωγή («Λυσιστράτη»).Τιμήθηκε ακόμα με το Βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και Κριτικών για το σύνολο της προσφοράς του.

Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 και του Οκτωβρίου 2009 εκλέχθηκε βουλευτής με το ΚΚΕ, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Από το 1968 μέχρι το 1992 υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε τον γιο τους, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο (γενν. 1969). Από το 1997 έως σήμερα είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Άρτεμι-Γεωργία (γενν. 1998), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και τη Μάγια (γενν. 2008). Η Άρτεμις-Γεωργία έχασε τη ζωή της στις 25 Ιουνίου 1999, σε ηλικία 8 μηνών και μία εβδομάδα μετά την βάπτισή της, πάσχοντας από μία σπάνια ασθένεια.