Ο εκλιπών είχε υπάρξει επίσης πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών αλλά και επιστημονικός συνεργάτης του Δημόκριτου
Την τελευταία του πνοή άφησε το πρωί της Τετάρτης ο πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ και Αντιπρόεδρος του New York College, Νίκος Κατσαρός.
Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή 21 Ιανουαρίου στις 14:30 το μεσημέρι στο κοιμητήριο Ζωγράφου στην Αθήνα.
Ο Νίκος Κατσαρός υπήρξε επίσης πρώην πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Χημικών και Επιστημονικός Διευθυντής ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ».
Τον θάνατο του πρώην Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ’ σε ηλικία 95 ετών ανακοίνωσε το Βατικανό.
Τον θάνατό του ανακοίνωσε ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Αγίας Έδρας Ματέο Μπρούνι.
«Με λύπη σας πληροφορώ ότι ο Επίτιμος Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ εκοιμήθη σήμερα στις 9:34 στην Μονή Mater Ecclesiae στο Βατικανό» δήλωσε ο εκπρόσωπος, διευκρινίζοντας ότι θα δοθούν περαιτέρω λεπτομέρειες.
- Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ σόκαρε την Καθολική Εκκλησία όταν ανακοίνωσε την παραίτησή του το 2013, κάτι που είχε να συμβεί για πάνω από 600 χρόνια.
Έκτοτε ζούσε σε πρώην μοναστήρι στο Βατικανό, όπου και διέμενε. Ο Βενέδικτος, ο πρώτος Γερμανός πάπας εδώ και 1.000 χρόνια, εξελέγη στις 19 Απριλίου του 2005 για να διαδεχθεί τον πολύ δημοφιλή πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, που έμεινε στην κεφαλή της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας για 27 χρόνια.
Ο Βενέδικτος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί στις 11 Φεβρουαρίου του 2013. Δήλωσε ότι δεν είχε πια τη σωματική και ψυχική δύναμη να ηγηθεί της εκκλησίας. Στις 28 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς παραιτήθηκε επίσημα και μετακινήθηκε προσωρινά στη θερινή παπική κατοικία, νότια της Ρώμης, ενώ καρδινάλιοι από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στη Ρώμη για να εκλέξουν τον διάδοχό του. Ο Φραγκίσκος, ο πρώτος πάπας από τη Λατινική Αμερική, εξελέγη διάδοχός του στις 13 Μαρτίου του 2013.
Η υγεία του επιδεινώθηκε αυτήν την εβδομάδα.
Ο επίτιμος Πάπας ζούσε σε μοναστήρι στις εγκαταστάσεις του Βατικανού. Η υγεία του επιδεινώθηκε αυτήν την εβδομάδα, με τον ίδιο τον Πάπα Φραγκίσκο να δηλώνει την Τετάρτη ότι «είναι πολύ άρρωστος»,
Έκτοτε, σε ανακοινώσεις που εξέδωσε το Βατικανό, έκανε λόγο για σοβαρή πλην όμως σταθερή κατάσταση, μέχρι σήμερα, οπότε και ανακοινώθηκε ο θάνατός του.
Ποιος ήταν ο Πάπας Βενέδικτος
Κατά κόσμον Γιόζεφ Ράτινγκερ, ο επίτιμος πάπας Βενέδικτος, Γιόζεφ Ράτσινγκερ, είχε γεννηθεί στις 27 Απριλίου του 1927 στο Πασάου της Γερμανίας. Ο πατέρας του προερχόταν από αγροτική οικογένεια και ήταν μέλος της τοπικής χωροφυλακής, ενώ η μητέρα του, πριν παντρευτεί, είχε δουλέψει ως μαγείρισσα σε διάφορα ξενοδοχεία.
Ο Ράτσινγκερ πέρασε τα εφηβικά του χρόνια σε μικρή απόσταση από τα σύνορα με την Αυστρία, κοντά στο Σάλτζμπουργκ. Όπως είχε πει ο ίδιος, γνώρισε την εχθρική στάση του ναζισμού προς την Καθολική Εκκλησία και ήταν αυτόπτης μάρτυρας την ημέρα που ο ιερέας της ενορίας του ξυλοκοπήθηκε από τους ναζί. Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κατετάγη στις εφεδρικές αντιαεροπορικές δυνάμεις και στην συνέχεια, από το 1946 μέχρι το 1951, σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στο Μόναχο. Στις 29 Ιουνίου του 1951 χειροτονήθηκε ιερέας και άρχισε αμέσως να διδάσκει θεολογία, μαζί με γνωστούς καθηγητές της εποχής, στην Βόννη. Πήρε μέρος, ως ειδήμων, στην Δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού , από το 1962 μέχρι το 1965. Το 1977 ο πάπας Παύλος ο Έκτος τον διόρισε αρχιεπίσκοπο Μονάχου και, την ίδια χρονιά, ορίσθηκε καρδινάλιος από τον ίδιο ποντίφικα.
Το 1981, ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’ διόρισε τον Γιόζεφ Ράτσινγκερ επικεφαλής του «υπουργείου» του Βατικανού για την ορθότητα της πίστεως και όπως έχει υπογραμμίσει το ίδιο το Βατικανό «το συνολικό έργο του, ως συνεργάτη του πάπα Ιωάννη Παύλου του Δεύτερου, ήταν διαρκές και πολύτιμο». Λίγο πριν από τον θάνατό του, του ζήτησε να γράψει τους στοχασμούς της Καθολικής Οδού του μαρτυρίου, (Via Crucis) για το Πάσχα του 2005, στο Κολοσσαίο.
Εξελέγη Πάπας το 2005
Στις 19 Απριλίου του 2005, ο Βενέδικτος εξελέγη ποντίφικας από το Κονκλάβιο των καρδιναλίων. Κύριο σημείο αναφοράς του, η ανάγκη για επίτευξη της ειρήνης σε όλες τις περιοχές του πλανήτη. Παράλληλα, προσπάθησε να περιορίσει τη γραφειοκρατική ισχύ αρκετών ανώτατων υπηρεσιών του Βατικανού με επικεφαλής κληρικούς και έδωσε έμφαση και στον διαθρησκευτικό διάλογο, ιδίως με τους Ορθόδοξους.
Δεν έλειψαν οι αναλυτές που υπογράμμισαν ότι ο Βενέδικτος θέλησε να αναβιώσει κάποια τυπικά στοιχεία της παράδοσης, αρχίζοντας από τα ίδια του τα άμφια: για παράδειγμα, φόρεσε και πάλι κόκκινη κάπα και σκούφο, τα καρμάουρο και ταμπάρο και κόκκινα υποδήματα.
Ζήτησε «συγγνώμη» από τα θύματα παρενοχλήσεων και κακοποιήσεων
Όπως γράφει ο ιταλικός Τύπος, ήταν και ο πρώτος ποντίφικας ο οποίος ζήτησε «συγγνώμη» από τα θύματα παρενοχλήσεων και σεξουαλικών κακοποιήσεων για τις οποίες ευθύνονταν κληρικοί. Συνάντησε, δε πολλά από τα θύματα των καταδικαστέων και τραυματικών αυτών συμπεριφορών.
Για παράδειγμα, σε ότι αφορά την Ιρλανδία, το 2006 ο πάπας ζήτησε την παραίτηση επισκόπων της που δεν είχαν καταπολεμήσει με αρκετή αποφασιστικότητα κρούσματα παιδεραστίας μέσα στην Καθολική Εκκλησία. Το 2011, όμως, κάποιοι από τους συνδέσμους θυμάτων κακοποιήσεων από κληρικούς προσέφυγαν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατηγορώντας τον Γερμανό πάπα και άλλους υψηλόβαθμους κληρικούς του Βατικανού για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και συγκάλυψη των σεξουαλικών κακοποιήσεων. Το 2012, η προσφυγή και οι κατηγορίες αποσύρθηκαν από τους ίδιους τους δικηγόρους των συνδέσμων.
Στις 28 Φεβρουαρίου του 2013, ο Βενέδικτος παραιτήθηκε επίσημα από ποντίφικας, προκαλώντας τεράστια έκπληξη στους καθολικούς και όχι μόνο. Αιτία της απόφασής του αυτής, όπως υπογράμμισε ο ίδιος, τα προβλήματα υγείας του, που είχαν επιδεινωθεί. Μετά την εκλογή του Φραγκίσκου, ο Βενέδικτος ονομάσθηκε «επίτιμος ποντίφικας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας».
Ο Γουόκερ έγινε γνωστός στο ελληνικό κοινό το 2004, μέσα από τη σύντομη θητεία του στον μπασκετικό Άρη, υπό τις οδηγίες του προπονητή Αντρέα Ματσόν.
Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε το 1997 και ολοκληρώθηκε το 2007, με τελευταία του ομάδα τους Marinos de Anzoategui.
Στον Άρη είχε αγωνιστεί για λίγα παιχνίδια, αφήνοντας ωστόσο το δικό του αποτύπωμα στην ομάδα και στους φιλάθλους.
Στην ανακοίνωσή τους, οι Marinos de Anzoategui τον περιέγραψαν ως έναν από τους πιο σημαντικούς παίκτες στην ιστορία της ομάδας. Ο Ζερμέιν Γουόκερ συνέβαλε καθοριστικά στην κατάκτηση των πρωταθλημάτων του 2003, 2004 και 2005, κερδίζοντας μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους κορυφαίους που αγωνίστηκαν στη Βενεζουέλα.
“Με θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Jermaine Walker σε ηλικία μόλις 47 ετών. Ο Αμερικανός παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής είχε αγωνιστεί στην ομάδα μας τη σεζόν 2004-05. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…” ανέφεραν οι Θεσσαλονικείς, σε ανάρτησή τους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τα τελευταία χρόνια υπήρξε ιδιοκτήτης και εκδότης της ιστορικής εφημερίδας «Η Έρευνα» στα Τρίκαλα.
Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου στη 1 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στα Τρίκαλα.
Ο Γιάννης Ζιάγκας υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και εκλέχθηκε βουλευτής Τρικάλων και ευρωβουλευτής. Διετέλεσε πρόεδρος των πολεμικών βιομηχανιών Στάγιερ – Ελλάς (ΕΛΒΟ) και ΠΥΡΚΑΛ, ενώ από το 1993 έως το 1996 υπηρέτησε ως υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος.
Επιπλέον, από το 2005 έως το 2015 κατείχε τη θέση του ειδικού συμβούλου του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια. Στενός δεσμός με τον Ανδρέα Παπανδρέου είχε και ο αδελφός του, Μιχάλης Ζιάγκας, ο οποίος υπήρξε γραμματέας στο ιδιαίτερο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 12 Δεκεμβρίου 1940, σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Γκρατς στην Αυστρία και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στον οικονομικό προγραμματισμό και την πολιτική οικονομία στο Διεθνές Ινστιτούτο Βιομηχανικής Ανάπτυξης στη Βιέννη. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας εντάχθηκε στο ΠΑΚ και αργότερα, στη Μεταπολίτευση, συμμετείχε ενεργά στο ΠΑΣΟΚ.
Ο Γιάννης Ζιάγκας τοποθετήθηκε το 1981 πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Στάγιερ – Ελλάς, ενώ το 1982 ανέλαβε τη θέση του ευρωβουλευτή στη θέση του Αντώνη Γεωργιάδη. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1984 για να αναλάβει τη διοίκηση της ΠΥΡΚΑΛ, την οποία είχε πρόσφατα εθνικοποιήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Το 1986 εξελέγη βουλευτής Τρικάλων, καταλαμβάνοντας την έδρα του εκλιπόντος Κωνσταντίνου Αλεξιάδη, και υπηρέτησε στη Βουλή μέχρι το 2000, με εξαίρεση την περίοδο 1993-1996 όταν διετέλεσε υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας.
Ο Γιάννης Ζιάγκας ασχολήθηκε και με τον χώρο των εκδόσεων όταν η οικογένειά του απέκτησε την ιστορική εφημερίδα «Η Έρευνα» τη δεκαετία του 1990. Αρχικά, εκδότρια ήταν η σύζυγός του, Μαρία, και στη συνέχεια ο ίδιος ανέλαβε τον ρόλο του εκδότη και διευθυντή. Αφήνει πίσω του δύο γιους, τον Δημήτρη και τον Νίκο, καθώς και εγγόνια, αποτελώντας έναν άνθρωπο που υπηρέτησε με συνέπεια τόσο την πολιτική όσο και την κοινωνία.
«Έφυγε» από τη ζωή ο πρώην δήμαρχος Πάτμου Γρηγόρης Καμπόσος.
Το δημοτικό συμβούλιο της Πάτμου, που συνεδρίασε εκτάκτως χθες, Παρασκευή, σε ψήφισμα που εξέδωσε κάνει λόγο για έναν άνθρωπο που υπηρέτησε τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης «με ήθος, αυταπάρνηση, δυναμισμό και αξιοπρέπεια και άφησε σπουδαίο έργο πίσω του, το οποίο θα παραμείνει πρότυπο μίμησης για τους επόμενους».
Επίσης αποφάσισε ομόφωνα:
1. Να παραστεί σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο κατά την τέλεση της εξοδίου ακολουθίας του.
2. Να εκφράσει τη βαθιά θλίψη του και τα ειλικρινή συλλυπητήρια του Δημάρχου, των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου και των υπαλλήλων του Δήμου Πάτμου στους οικείους του εκλιπόντος.
3. Να αναρτηθεί μεσίστια η σημαία στο Δημοτικό Κατάστημα την ημέρα της κηδείας του.
4. Να κατατεθεί στεφάνι στη σορό του.
5. Να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
6. Να επιδοθεί το παρόν ψήφισμα στην οικογένεια του εκλιπόντος.
7. Να δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στον τοπικό Τύπο.
«Ο Γρηγόρης υπήρξε οραματιστής και αγωνιστής, ένας άνθρωπος αυθεντικός, που δεν σταμάτησε ποτέ να διεκδικεί το καλύτερο για την Πάτμο και τους ανθρώπους της. Υπηρέτησε τον τόπο του με αφοσίωση, δίνοντας πολλές δύσκολες μάχες. Με ειλικρινή αγάπη και ανιδιοτέλεια αγωνίστηκε για να δει το νησί μας να προοδεύει και να εξελίσσεται. Όλοι εμείς που είχαμε την τιμή να τον γνωρίσουμε, θα θυμόμαστε για πάντα το πείσμα του και το αστείρευτο πάθος του, για να κάνει πράξη τα όνειρα που είχε για την Πάτμο» τονίζει μεταξύ άλλων σε γραπτή του δήλωση ο δήμαρχος του νησιού Νικήτας Τσαμπαλάκης.
Μηνύματα για την απώλεια του πρώην δημάρχου Πάτμου εξέδωσαν μεταξύ άλλων οι βουλευτές Βασίλης Υψηλάντης και Γιώργος Νικητιάδης.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης. Το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.
Ήταν ο 60ός δήμαρχος Θεσσαλονίκης, διατελώντας τα καθήκοντά του από την 1η Ιανουαρίου του 2011 έως τις 31 Αυγούστου του 2019, αφού κέρδισε δύο διαδοχικές δημοτικές εκλογικές αναμετρήσεις, ενώ από το 2018 είχε αποφασίσει να μην κατέλθει υποψήφιος στις επόμενες αυτοδιοικητικές. Από τον Ιανουάριο ήταν δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης με την παράταξη του Σπύρου Πέγκα.
Γεννημένος στις 13 Ιουνίου 1942 στη Θεσσαλονίκη, ήταν επιχειρηματίας, πολιτικός, οινολόγος και κατείχε πτυχίο Χημείας.
Η καταγωγή του ήταν βλάχικη, από το Κρούσοβο της Βόρειας Μακεδονίας, το Νυμφαίο της Φλώρινας και τη Μοσχόπολη της Αλβανίας. Παππούς του ήταν ο συνονόματός του Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος ίδρυσε το πρώτο οινοποιείο της οικογένειας στη Νάουσα.
Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του Πειραματικού Σχολείου Θεσσαλονίκης, στο γυμνάσιο του Κολλεγίου Ανατόλια και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο τμήμα Χημείας του ΑΠΘ.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 απέκτησε ιδιόκτητο αμπελώνα στο Γιαννακοχώρι Ημαθίας, όπου φύτεψε αμιγή ποικιλία ξινόμαυρου, εφαρμόζοντας πρωτοποριακές, για την περιοχή, τεχνικές.
Ήταν γνωστός και για την πλούσια οικολογική του δράση, με έμφαση την άγρια ζωή, καθώς ίδρυσε την οργάνωση «Αρκτούρος» για την προστασία της αρκούδας, των άγριων ζώων και της φύσης των ελληνικών δασών.
Είχε διατελέσει πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου, καθώς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, ενώ κατά τη δεκαετία του 1980 και του 1990 είχε εμπλακεί με επιτυχία στη διοίκηση του μπασκετικού Άρη, τον σύλλογο που υποστήριζε από μικρός.
Το 2020 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη, σε συνεργασία με τη Μαρία Μαυρικάκη, η αυτοβιογραφία του «Εξήντα χρόνια τρύγος», όπου ανιστορείται η ταραχώδης ζωή του και κυρίως η ενασχόλησή του οινοποιού κυρ Γιάννη με το αμπέλι και το κρασί.
Πολιτική σταδιοδρομία
Το 1992 ίδρυσε την «Ένωση Πολιτών Θεσσαλονίκης» και το 2002 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό «Θεσσαλονίκη Τώρα» του υποψηφίου του ΚΚΕ, Αγάπιου Σαχίνη. Τον Μάιο του 2004 τοποθετήθηκε στην τιμητική και μη εκλόγιμη τελευταία θέση του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ και τον Οκτώβριο του 2005 παραιτήθηκε από τη θέση του δημοτικού συμβούλου λόγω προσχώρησής του στην «Πρωτοβουλία των 4». Το 2006 ήταν ανεξάρτητος υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης ως επικεφαλής της παράταξης «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη» και κατετάγη τρίτος, συγκεντρώνοντας ποσοστό που προσέγγισε το 16%, ξεπερνώντας ωστόσο τους υποψηφίους των ΛΑΟΣ, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ (Καρατζαφέρη, Σαχίνη και Κουράκη αντίστοιχα).
Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του κόμματος Δράση, με επικεφαλής τον Στέφανο Μάνο, και συμμετείχε στις Ευρωεκλογές του 2009, δίχως να εκλεγεί.
Δήμαρχος Θεσσαλονίκης
Το 2010 ήταν ο νικητής των εκλογών για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης, επικεφαλής του συνδυασμού «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη», υποστηριζόμενος ταυτόχρονα από τα κόμματα ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Αριστερά, Δράση, αλλά και την τότε ανεξάρτητη βουλευτή Ντόρα Μπακογιάννη. Στον 2ο γύρο συγκέντρωσε ποσοστό 50,18% (52.191 ψήφους), επικρατώντας με την οριακή διαφορά των 309 ψήφων του υποψηφίου της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Γκιουλέκα, ο οποίος συγκέντρωσε 49,82% (51.882 ψήφους).
Πρώτη θητεία, 2011-2014
Προεκλογικά, κατά τις προγραμματικές του δηλώσεις ο Γιάννης Μπουτάρης ανέπτυξε τα σχέδιά του για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίου νεκρών και διαφόρων μνημείων αφιερωμένων στην εβραϊκή κοινότητα της πόλης και την Επανάσταση των Νεότουρκων, υποστηρίζοντας ότι αυτά θα προσελκύσουν στη Θεσσαλονίκη Εβραίους και Τούρκους τουρίστες οι οποίοι «θα έρθουν με σκοπό να επισκεφτούν τα πατρογονικά τους εδάφη».
Το 2013, σε συνάντησή του με τον τότε Τούρκο υπουργό Ευρωπαϊκών Θεμάτων Εγκεμέν Μπαγίς, δήλωσε θετικός σε ενδεχόμενη λειτουργία τζαμιού και μουσουλμανικού νεκροταφείου εντός της Θεσσαλονίκης. Ως αποτέλεσμα των συστηματικών προσπαθειών του Γιάννη Μπουτάρη και των αρμόδιων φορέων της πόλης για προσέλκυση τουριστών στη Θεσσαλονίκη με όχημα το πολυπολιτισμικό παρελθόν της, οι επισκέπτες της πόλης από το Ισραήλ αυξήθηκαν κατά 358% και από την Τουρκία κατά 226% κατά την περίοδο 2010-2013.
Με την είσοδο στον δήμο, συμμετείχε ως βασικός μάρτυρας στη δίκη του πρώην δημάρχου Βασίλη Παπαγεωργόπουλου, ο οποίος καταδικάστηκε αρχικά σε ισόβια κάθειρξη για συνολική υπεξαίρεση 17,9 εκατ. ευρώ και εν συνεχεία σε κάθειρξη 12 ετών από το Εφετείο. Αφού έμεινε περίπου δυόμιση χρόνια στη φυλακή, αφέθηκε ελεύθερος λόγω προβλημάτων υγείας.
Δεύτερη θητεία, 2014-2019
Το 2014 ήταν και πάλι νικητής των εκλογών για το δήμο Θεσσαλονίκης. Ο συνδυασμός του «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη» κατέβηκε ως ανεξάρτητος με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Αριστεράς και της Δράσης. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, στις 18 Μαΐου 2014, συγκέντρωσε ποσοστό 36,04%, το άθροισμα δηλαδή περίπου των ψήφων των δύο υποψηφίων που στηρίχθηκαν από τα δύο μεγάλα κόμματα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Στον δεύτερο γύρο, στις 25 Μαΐου 2014, συγκέντρωσε ποσοστό 58,11% των ψήφων αφήνοντας πίσω του τον υποψήφιο της ΝΔ Σταύρο Καλαφάτη.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας, ο δήμος συνεργάστηκε με την ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. Σε δηλώσεις του το 2016, λόγω της μεγάλης αύξησης προσφύγων στα σύνορα της περιοχής Ειδομένης, έκανε λόγο για ανάγκη περισσότερων κλειστών στρατοπέδων για όσους μετανάστες εισέρχονται στην Ελλάδα με σκοπό τον περιορισμό και την δίκαιη κατανομή σε χώρους υποδοχής. Επίσης, ανακοίνωσε και μία νέα πρωτοβουλία για την αναζήτηση εργασίας προσφύγων που βρίσκονται προσωρινά στα Διαβατά. Στη περιοχή του Λιμανιού φιλοξενήθηκαν περίπου 200 άτομα, ενώ αρχικώς ανέρχονταν σε 350, και στα Διαβατά περίπου 1.700 πρόσφυγες, ενώ αρχικά ανέρχονταν σε 2.100.
Το 2015 ολοκληρώθηκε η ανάπλαση των Πλατειών Χρηματιστηρίου και Εμπορίου, ενώ η δημαρχία κατάφερε να εξασφαλίσει και δάνειο επενδύσεων ύψους 20 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο δήμος συνέβαλε μέσω των πιέσεών του στη διάσωση και ανάδειξη μεγάλων αρχαιολογικών τμημάτων επί της οδού Βενιζέλου χωρίς να ακυρωθεί το έργο του μετρό όπως αρχικά αναμενόταν.
Ύστερα από 9 χρόνια ως δήμαρχος πήρε την απόφαση να γνωστοποιήσει τον Νοέμβριο του 2018 ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις εκλογές του 2019, με τη θητεία του να λήγει στις 31 Αυγούστου 2019.
Επίθεση στον Λευκό Πύργο το 2018
Στις 19 Μαΐου 2018, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων στη Θεσσαλονίκη, δέχθηκε σωματική επίθεση με κλοτσιές, γροθιές και αντικείμενα από παρευρισκόμενους. Ο Γιάννης Μπουτάρης κατάφερε να διαφύγει, ενώ τον ακολούθησαν μέχρι και το ΙΧ του, προκαλώντας σοβαρές υλικές ζημιές κατά την αποχώρησή του.
Οι δράστες ταυτοποιήθηκαν και εν συνεχεία τρεις από αυτούς καταδικάστηκαν από το δικαστήριο της Θεσσαλονίκης. Η διάδοση ψευδών ειδήσεων μέσω ακροδεξιών διαδικτυακών σελίδων φέρεται να αποτέλεσε αφορμή για την επίθεση στον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης. Κάποιες από αυτές παρουσιάστηκαν λίγες ημέρες πριν από την εκδήλωση και έκαναν λόγο για έγκριση από τον Γιάννη Μπουτάρη σε πορεία ομοφυλοφίλων για το Thessaloniki Pride, κάτι που αποδείχθηκε ψευδές, καθώς ομάδα αριστερών ομοφυλοφίλων προχώρησαν σε ανεξάρτητη πορεία χωρίς να ζητήσουν ή να λάβουν άδεια από τον δήμο Θεσσαλονίκης.
Το γεγονός έλαβε μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις και καταδικάστηκε έντονα από τον εγχώριο και ξένο τύπο, καθώς και από σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα. Η τουρκική εφημερίδα Χουριγιέτ είχε πρώτο θέμα την επίθεση, με τον τίτλο «ξύλο στη φιλία».
Παραπομπή σε δίκη
Παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο του 2018, μαζί με όλα τα μέλη της διοίκησης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η κατηγορία αφορούσε τη περίοδο 2011-14 και συγκεκριμένα μία σειρά διπλών αμοιβών και επιδομάτων που χορηγήθηκαν σε εργαζομένους του φεστιβάλ. Τον Δεκέμβριο του 2020 το Εφετείο αθώωσε τον Γιάννη Μπουτάρη.
Θέσεις και απόψεις
Ο Γιάννης Μπουτάρης, μέσα από τις δύο θητείες του στον δήμο Θεσσαλονίκης αναγνωρίστηκε για τις προοδευτικές του πολιτικές, τη στήριξη στην εβραϊκή κοινότητα, τις φιλικές σχέσεις που έχει αναπτύξει με επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους γειτονικών χωρών, αλλά και το ανοιχτό κάλεσμα στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα της πόλης με σκοπό την τίμηση της διαφορετικής σεξουαλικότητας και τη συμπεριληπτικότητα. Επί δημαρχίας του εγκρίθηκε και η ετήσια διοργάνωση των εκδηλώσεων «Gay Pride», που ονομάστηκε Thessaloniki Pride και στην οποία ο ίδιος παρευρέθηκε. Το 2015 τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του συμφώνου συμβίωσης ομοφυλόφιλων ζευγαριών και της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης του θητείας υποστήριξε την επίλυση του Μακεδονικού ζητήματος και στα τέλη του 2017 κάλεσε στη Θεσσαλονίκη λίγο πριν από την Πρωτοχρονιά τον τότε πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας, Ζόραν Ζάεφ, για να συζητηθούν οι σχέσεις των δύο χωρών, μία πρόσκληση που είχε γίνει δεκτή. Μετά τη σύναψη της Συμφωνίας των Πρεσπών τον Ιούνιο του 2018, ο Γιάννης Μπουτάρης σε συνέντευξη στους Financial Times έκανε λόγο για μεγάλη επιτυχία που θα έχει σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα και τη Βόρεια Μακεδονία.
Προσωπική ζωή
Υπήρξε παντρεμένος για πολλά χρόνια με την Αθηνά Μιχαήλ, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Μιχάλη, τον Στέλιο και τη Φανή. Χώρισαν προσωρινά το 1981, αλλά αργότερα αποφάσισαν να συζήσουν και πάλι, χωρίς όμως να παντρευτούν. Αφού η Μιχαήλ απεβίωσε, ο Γιάννης Μπουτάρης εκπλήρωσε την επιθυμία της να μην ταφεί θρησκευτικά αλλά να αποτεφρωθεί, κάτι που έλαβε χώρα στη γειτονική Βουλγαρία, καθώς δεν υπήρχε αποτεφρωτήριο στη Θεσσαλονίκη. Αργότερα, διατήρησε δεσμό για 13 χρόνια με την Αυστριακή Γκαμπριέλα Σάινερ, ο οποίος τελείωσε το 2015. Τον Ιούνιο του 2018 υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης με τη Μαρία Ιωαννίδου, ένα σύμφωνο που λύθηκε τον Οκτώβριο του 2020.
Ο αδελφός του, Κωνσταντίνος Μπουτάρης, είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Μπουτάρη ΑΕ. Είχε συγγένεια με τον απερχόμενο, πια, περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας και νεοδιορισθέντα Επίτροπο Βιώσιμων Μεταφορών και Τουρισμού, Απόστολος Τζιτζικώστας.
Ο Γιάννης Μπουτάρης είχε παραδεχθεί δημόσια ότι κατά τη δεκαετία του 1980 έπασχε από αλκοολισμό, ενώ από τη θεραπεία και μετά, δηλαδή από το 1991, δεν έχει καμία επαφή με το αλκοόλ.
Τιμητικές διακρίσεις
Ο Γιάννης Μπουτάρης είχε ανακηρυχθεί διά ψηφοφορίας «δήμαρχος του μήνα» σε παγκόσμιο επίπεδο, για τον Οκτώβριο του 2012, από τον ιστότοπο citymayors.com, ενώ το 2016 τιμήθηκε στη Νέα Υόρκη από τον σύλλογο Αμερικανών Φίλων του Εβραϊκού Μουσείου της Ελλάδας με το βραβείο «Δαμασκηνός» για τη συμβολή του στην προώθηση της ελευθερίας και της συνύπαρξης θρησκειών στην Ελλάδα.
Θεωρείτο μέχρι και σήμερα ως ένας από τους σημαντικότερους οινολόγους και οινοποιούς της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα, ο Θεόδωρος Μπεχράκης γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τη Μάνη και επί προεδρίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη διετέλεσε ως αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Ν.Δ., με αρμοδιότητα την οργάνωση και τον πολιτικό σχεδιασμό (1990-1993).
Ακόμα, ο Θεόδωρος Μπεχράκης εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων στις δημοτικές εκλογές του 2002 και του 2006 και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και στις δύο θητείες του. Από τις 23 Φεβρουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2006 διετέλεσε δήμαρχος Αθηναίων.
«Η οικογένεια της Νέας Δημοκρατίας αποχαιρετά με θλίψη και ιδιαίτερη συγκίνηση τον Θεόδωρο Μπεχράκη. Γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα με καταγωγή από τη Μάνη και σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το 1968 συνελήφθη για την αντιδικτατορική του δράση και φυλακίστηκε. Το 1974, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, διετέλεσε Νομάρχης Καρδίτσας.
Πέραν της διαχρονικής του προσφοράς στη Νέα Δημοκρατία, επί προεδρίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη υπηρέτησε το κόμμα που τόσο αγάπησε ως αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής, με αρμοδιότητα την οργάνωση και τον πολιτικό σχεδιασμό (1990-1993).
Εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων στις δημοτικές εκλογές του 2002 και του 2006 και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και στις δύο θητείες του. Από τις 23 Φεβρουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2006 διετέλεσε δήμαρχος Αθηναίων.
Ο Θεόδωρος Μπεχράκης υπήρξε ένας σπουδαίος άνθρωπος και ένας μαχητής της Παράταξης, που ξεχώρισε για το ήθος, τη συνέπεια και την αγωνιστικότητα του. Τον αποχαιρετούμε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για όλα όσα προσέφερε. Στην οικογένειά του εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια».
Ο Θεόδωρος Μπεχράκης διετέλεσε αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της ΝΔ, με αρμοδιότητα την οργάνωση και τον πολιτικό σχεδιασμό, εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων στις δημοτικές εκλογές του 2002 και του 2006 και διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και στις δύο θητείες του. Ενώ από τις 23 Φεβρουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2006 διετέλεσε Δήμαρχος Αθηναίων.
Η Ντόρα Μπακογιάννη θέλοντας να αποχαιρετήσει τον Θεόδωρα Μπεχράκη προχώρησε σε μια συγκινητική ανάρτηση μέσα από τον λογαριασμό της στο Instagram.
«Έφυγε σήμερα ένας από τους πιο αγαπημένους φίλους μου, ο Θεόδωρος Μπεχράκης. Ο Θεόδωρος, ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα, αγωνίστηκε κατά της δικτατορίας και έδωσε μεγάλες μάχες για την Ελλάδα και την παράταξή μας. Στο δήμο της Αθήνας ξεκινήσαμε μαζί μια μεγάλη προσπάθεια την οποία ολοκλήρωσε ως δήμαρχος.
Ήταν ένας από τους τέσσερεις γνωστούς μηχανικούς της @neademokratia που συνετέλεσαν καθοριστικά στην μεγάλη νίκη της ΝΔ επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ήπιος, γλυκός, δίκαιος, βαθιά δημοκράτης, ο Θόδωρος είχε την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη όλων των κομμάτων από την εποχή της δικτατορίας. Για μένα ήταν πάντα στήριγμα, ήταν ο άνθρωπος που ήξερα ότι θα είναι πάντα εκεί στα εύκολα και κυρίως στα δύσκολα και μου είναι πολύ δύσκολο να συμβιβαστώ με την απώλειά του.
Θερμά συλλυπητήρια στον αγαπημένο του γιο Κυριάκο, τα αδέλφια του και όλη την οικογένειά του, που μέσα σε λίγο χρόνο έχασαν και τον Διονύση και τον Θόδωρο» έγραψε.
Πέθανε σε ηλικία 89 ετών ο πρώην βουλευτής Χανίων του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Πρασιανάκης.
Ο Γιώργος Πρασιανάκης αναφέρεται ότι υπήρξε πολύ καλός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου μέσω περιγραφής της σχέσης του Σήφη Βαλυράκη, όπου ο Πρασιανάκης μιλά ως φίλος και συνοδοιπόρος πολιτικά.
Γεννήθηκε στη Χρυσαυγή Χανίων το 1936. Σπούδασε στη Νομική Σχολή της Αθήνα και ακολούθησε μια σημαντική πολιτική διαδρομή, η οποία κορυφώθηκε με την εκλογή του ως βουλευτή Χανίων με το ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1990-1993. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος στον ΟΛΠ.
Στο πέρασμά του από την πολιτική, ο Γιώργος Πρασιανάκης, υπήρξε άνθρωπος με έντονη παρουσία και λόγο, ενώ διακρίθηκε ως μαχόμενος και μαχητικός δικηγόρος, με προσήλωση στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και στη δικαιοσύνη.
Την τελευταία χρονική περίοδο ζούσε στο χωριό του, ενώ μια από τις τελευταίες του εμφανίσεις ήταν πέρσι στην εκδήλωση στα Χανιά με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη.
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 7 Οκτωβρίου, στις 4 το απόγευμα στη Χρυσαυγή, όπως ήταν και η τελευταία του επιθυμία.
Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, στο συλλυπητήριο μήνυμα για τον θάνατο του Γιώργου Πρασιανάκη, αναφέρει:
«Με βαθύ σεβασμό αποχαιρετούμε τον πρώην Βουλευτή Χανίων του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Πρασιανάκη, που έφυγε από τη ζωή.
Δημοκράτης, με βαθιά πίστη στις αξίες της παράταξης και πάντα δημιουργικά και μαχητικά παρεμβατικός, ο Γιώργος Πρασιανάκης αφιέρωσε την πολιτική του διαδρομή στην υπεράσπιση των αρχών της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ως κοινοβουλευτικός απέσπασε τον σεβασμό όλων για το ήθος, την ευθυκρισία και την εντιμότητά του, ενώ πρωτοστάτησε σε πρωτοβουλίες με γνώμονα την προαγωγή της εκπαίδευσης και την ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του».
Το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και το πρωί της Κυριακής απεβίωσε στο σπίτι του στην περιοχή του Μασταμπά, όπως αναφέρει το neakriti.gr.
Ο Εμμανουήλ Φραγκιαδουλάκης ήταν ιατρός ακτινολόγος με μακρά και πολυσχιδή πορεία στον χώρο της Υγείας, της πολιτικής και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1945 και είχε φοιτήσει στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ξεκίνησε την ιατρική του καριέρα ως ειδικευόμενος στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» (1977-1980). Από το 1981 δραστηριοποιήθηκε στον ιδιωτικό τομέα ως ακτινολόγος στο Ηράκλειο. Το 1992 συνέβαλε στην ίδρυση του Διαγνωστικού Κέντρου «Παγκρήτια Υγεία», το οποίο επεκτάθηκε σε όλη την Κρήτη. Από το 2008 υπηρετεί ως Διευθυντής του Ακτινολογικού Τμήματος του Βενιζελείου – Πανάνειου Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου.
Διετέλεσε Βουλευτής Ηρακλείου με το ΠΑΣΟΚ (1993-2007), Αντιδήμαρχος Ηρακλείου (1984-1992) με αρμοδιότητες Υγείας, Καθαριότητας και Πρόνοιας, καθώς και πρόεδρος της ΔΕΠΤΑΗ. Έχει διατελέσει επίσης άμισθος πρόεδρος του Βενιζελείου Νοσοκομείου (1983-1987), ιδρύοντας κρίσιμες κοινωνικές δομές όπως το ΚΕΣΑΝ και ΚΑΠΗ, που αποτέλεσαν πρότυπα σε πανελλαδικό επίπεδο.
«’Έχασε τη μάχη με τη ζωή» ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Θεόδωρος Κατσανέβας ο οποίος νoσηλεύοταν το τελευταίο διάστημα διασωληνωμένος στο Σισμανόγλειο και τελικώς μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ όπου και απεβίωσε.
Στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο νοσηλεύοταν το τελευταίο διάστημα διασωληνωμένος ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά και πρώην βουλευτής Θεόδωρος Κατσανέβας ο οποίος είχε βρεθεί θετικός στον κορονοϊό στις 19 Απριλίου, πέντε ημέρες αφότου είχε κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947 και σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Warwick της Βρετανίας λαμβάνοντας Μ.Α. στις Εργασιακές Σχέσεις και στο London School of Economics λαμβάνοντας διδακτορικό δίπλωμα στην Οικονομική της Εργασίας.
Η πολιτική του πορεία
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε στην αντιστασιακή οργάνωση ΔΕΑ και στο ΠΑΚ Αγγλίας ενώ μετά την πτώση της Χούντας συμμετείχε στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Το 1981 συμμετείχε στη συγγραφή του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ για τα κοινωνικά θέματα ενώ τον ίδιο χρόνο διορίστηκε πρόεδρος του ΟΑΕΔ, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1985, οπότε και διορίστηκε διοικητής του Ι.Κ.Α.. Το 1987 εξελέγη μέλος του εκτελεστικού γραφείου του ΠΑΣΟΚ, διατηρώντας παράλληλα την ιδιότητά του ως μέλους της κεντρικής επιτροπής του κόμματος. Έχει δύο παιδιά από τον πρώτο του γάμο με την Σοφία Παπανδρέου, κόρη του πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, με την οποία χώρισε το 2000. Αργότερα νυμφεύθηκε με τη Γεωργία Τσέτσου, με την οποία απέκτησε μία κόρη.
Βουλευτικές εκλογές
Από το 1989 έως το 2000 κατήλθε ως υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στην Εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών συνολικά σε 6 διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Εξελέγη τις τρεις πρώτες φορές (9ος τον Ιούνιο του 1989, 12ος τον Νοέμβριο του 1989 και 9ος το 1990), ενώ απέτυχε να εκλεγεί στις Εκλογές του 1993 (17η θέση και πρώτος επιλαχών). Το 1996 επανεξελέγη (5η θέση), ενώ την τελευταία φορά που κατήλθε ως υποψήφιος, το 2000, απέτυχε να εκλεγεί (19ος και ξανά πρώτος επιλαχών), όμως μερικούς μήνες αργότερα εισήλθε στο Κοινοβούλιο αντικαθιστώντας τη Μιλένα Αποστολάκη η οποία έχασε την έδρα της από το Εκλογοδικείο λόγω κωλύματος εκλογιμότητας.[2] Το 2004 τέθηκε εκτός των υποψηφίων βουλευτών του κόμματος μαζί με άλλους οκτώ βουλευτές με αφορμή την υπογραφή συγκεκριμένης τροπολογίας σχετικά με το Πόρτο Καρράς.[3]
Μετά το ΠΑΣΟΚ
Την 1η Μαΐου 2013 ίδρυσε πολιτικό κόμμα, με όνομα «Δραχμή, Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων» – στα πρότυπα του Κινήματος Πέντε Αστέρων του Ιταλού Μπέπε Γκρίλο. Κεντρικός στόχος του νέου κόμματος είναι η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή μέσω δημοψηφίσματος. Οι πέντε βασικές θέσεις του κόμματος σύμφωνα με την ιστοσελίδα του είναι η ανατροπή του Μνημονίου, η επιστροφή στη δραχμή, η αυτοδύναμη ανάπτυξη, η εθνική αξιοπρέπεια, και η κοινωνική δικαιοσύνη.[4] Σύμφωνα με το οικονομικό και πολιτικό του πρόγραμμα[5] που στηρίζεται σε τεκμηριωμένες μελέτες που όμως δε διευκρινίζεται το πού και από ποιούς εκπονήθηκαν, ούτε το πώς, πού, πότε και από ποιούς τεκμηριώθηκαν, το σχέδιό του είναι το εξής: Υποτίμηση κατά 50% του εθνικού νομίσματος και κατόπιν επιθετική διολίσθηση ώστε να καταστούν τα εγχώρια προϊόντα ανταγωνιστικότερα και ταυτόχρονα λήψη μέτρων ώστε να αποφευχτεί η καταβαράρθρωση της αγοραστικής δύναμης των ήδη χαμηλών εισοδημάτων από την εκτίναξη του πληθωρισμού που επιφέρουν τέτοια εγχειρήματα. Το κόμμα συμμετείχε για πρώτη φορά στις Ευρωεκλογές του 2014 όπου και συγκέντρωσε 8.792 ψήφους (ποσοστό 0,15%).
Με την Ελληνική Λύση
Το 2019 Θεόδωρος Κατσανέβας έγινε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, αλλά και της Οικονομικής Επιτροπής του κόμματος της Ελληνικής Λύσης.[6] Λίγο μετά τις Ευρωεκλογές του ίδιου έτους ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του στη Β’ Αθήνας και τον Βόρειο Τομέα,[7][8] η οποία όμως μετά από μερικές μέρες ακυρώθηκε από τον Κυριάκο Βελόπουλο,[9][10] ενώ ο ίδιος ο Κατσανέβας αρνήθηκε με δήλωση την υποψηφιότητα του με την Ελληνική Λύση.[11]
Άλλες δραστηριότητες
Κατά καιρούς έχει αρθρογραφήσει σε αρκετά περιοδικά μεταξύ των οποίων το Αντί, ο Οικονομικός Ταχυδρόμος κ.α. και είναι συνεκδότης του επιστημονικού περιοδικού Επιθεώρηση Εργασιακών Σχέσεων. Έχει συμμετάσχει σε οργανώσεις και συνδέσμους, σε μερικούς από τους οποίους έχει διατελέσει και πρόεδρος όπως στον σύνδεσμο Ελληνο-Αρμενικής Φιλίας, στην Επιστημονική Εταιρεία Εργασιακών Σχέσεων, στην Ελληνική Εταιρεία Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΕΛ.Ε.ΣΥ.Π., της οποίας και εκλέχτηκε πρόεδρος το 2008) κ.ά. Ασχολείται ιδιαίτερα με τον τομέα του επαγγελματικού προσανατολισμού, για τον οποίο έχει δημιουργήσει αυτοματοποιημένα τεστ, που χορηγούνται από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς στην οικονομική της εργασίας. Επίσης, έχει συγγράψει πλήθος επιστημονικών βιβλίων και μία ποιητική συλλογή.
Η διαθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου
Το 1996, λίγο μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, πεθερού του Θ. Κατσανέβα, ανοίχτηκε η πρώτη ιδιόχειρη διαθήκη του, με ημερομηνία 24 Νοεμβρίου 1990, στην οποία τον χαρακτήριζε «όνειδος» για την οικογένεια και τον κατηγορούσε ότι προσπάθησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά το όνομα του Γεωργίου Παπανδρέου και του ίδιου,[12][13] χαρακτηρισμούς που η Σοφία Κατσανέβα απέδωσε σε τρίτους και όχι στον πατέρα της.[14][15] Η αναφορά του Παπανδρέου στον γαμπρό του ήταν σε σημείωμα της πρώτης διαθήκης που επρόκειτο «να δοθεί στη δημοσιότητα ως τμήμα της διαθήκης μου όταν εκλείψω». Σε αυτό ο Παπανδρέου αναφερόταν σε έντονο επεισόδιο που είχε γίνει μερικές ημέρες νωρίτερα ανάμεσα στον Κατσανέβα και την επί πολλά χρόνια ιδιαίτερη γραμματέα του Παπανδρέου, Αγγέλα Κοκκόλα, σχετικά με το αρχείο του. Εκεί κατηγορούσε τον Θ. Κατσανέβα ότι εμπόδισε με άσχημο τρόπο την Κοκκόλα να μεταφέρει τμήμα του αρχείου στο νέο σπίτι του στην Εκάλη, όπου ζούσε με την τρίτη σύζυγό του, Δήμητρα Λιάνη.[13][16]
Στην δεύτερη διαθήκη του το 1993 αναφερόταν σε όσα κατέλιπε στα παιδιά και την σύζυγό του. [17][18] [19] [14][20] Ο ίδιος ο Θ. Κατσανέβας αμφισβήτησε την γνησιότητα της διαθήκης λέγοντας ότι τέτοιες λέξεις δεν εκφράζουν την μεγαλοψυχία και την ψυχή του Ανδρέα Παπανδρέου τον οποίο σέβεται και τιμά.[15] Kάποιοι δικαστικοί υποστήριξαν ότι η διαθήκη ήταν γνήσια αλλά όμως προχρονολογημένη.[14]
Το 2003 ο Σπύρος Καρατζαφέρης καταδικάστηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, σε πρώτο βαθμό, σε αποζημίωση δέκα εκατομμυρίων δραχμών για συκοφαντική δυσφήμηση προς το πρόσωπο του Θεόδωρου Κατσανέβα. Το 1998 ο τότε εκδότης της εφημερίδας «Αθηναϊκή» δημοσίευε καθημερινά τη φωτογραφία του βουλευτή με το χαρακτηρισμό «όνειδος», ο οποίος παρέπεμπε στη σχετική αναφορά του Ανδρέα Παπανδρέου για τον γαμπρό του.