Για όσους ενδιαφέρονται να ενημερωθούν για τον αριθμό των ενσήμων που έχουν πριν το 2002 (μετά το συγκεκριμένο χρόνο τα ένσημα είναι μηχανογραφημένα)
αλλά δεν έχουν στην κατοχή τους τις παλιές καρτέλες ενσήμων ή έχουν χάσει το ασφαλιστικό τους βιβλιάριο πριν το 2002, υπάρχει τρόπος να το κάνουν.
Ειδικότερα οι ασφαλισμένοι μπορούν να ακολουθήσουν τα παρακάτω βήματα:
Εισέρχεστε στη νέα ηλεκτρονική υπηρεσία του ΕΦΚΑ «Συνοπτικό Ιστορικό Ασφάλισης» όπου μπορείτε να ενημερωθείτε με μια ματιά, για όλα τα διαστήματα ασφάλισής σας συνολικά ανά τέως Φορέα μη μισθωτών ή και Μισθωτών που απεικονίζονται συγκεντρωτικά.
Επίσης στο «Αναλυτικό Ιστορικό Ασφάλισης» οι ασφαλισμένοι του e-ΕΦΚΑ ενημερώνονται για την ασφαλιστική τους ιστορία ανά τέως Φορέα μισθωτών και Μη Μισθωτών, αναλυτικά για όλα τα χρονικά διαστήματα ασφάλισής τους ανά μήνα, τους κλάδους ασφάλισης και τις συνολικές εισφορές. Ετσι μπορείτε να δείτε τα διαστήματα που σας λείπουν ένσημα.
Αν διαπιστώσετε ότι σας λείπει , χρόνος ασφάλισης έως 31 Δεκεμβρίου 2001 για τον οποίο δεν υπάρχουν ασφαλιστικά στοιχεία από τις αρμόδιες υπηρεσίες αναζητείστε καταρχάς το «χαμένο χρόνο» στην εφαρμογή “Ατομικός λογαριασμός ασφάλισης» του μηχανογραφικού συστήματος στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα www.efka.gov.gr.
Αφού γράψετε το AΦΜ και το AΜΚΑ πηγαίνετε στην συνέχεια στις Οδηγίες Χρήσης τις οποίες ακολουθείτε για να εμφανιστεί ο λογαριασμός σας. Εκεί εμφανίζεται αναλυτικά η καρτέλα του ασφαλισμένου με όλα τα ένσημα και τις αποδοχές. Έχετε λοιπόν τη δυνατότητα να δείτε και να εκτυπώσετε το χρόνο ασφάλισης που έχετε τεκμηριώσει.
Εάν ο χρόνος προκύπτει από την εφαρμογή της ΗΔΙΚΑ, είναι ανακεφαλαιωμένος και διανυθείς στην ασφάλιση, δεν θα απαιτείται άλλη ενέργεια.
Εάν ο χρόνος δεν προκύπτει από την εφαρμογή της ΗΔΙΚΑ ή ο ασφαλισμένος αιτείται περισσότερο χρόνο από τον ήδη ανακεφαλαιωμένο, τότε θα πρέπει να υποβάλλετε στην Υπηρεσία Συντάξεων σχετικό αίτημα και να υποβάλλετε Υπεύθυνη Δήλωση Απώλειας Ασφαλιστικού Βιβλιαρίου.
Το έντυπο της αίτησης από τους ενδιαφερόμενους δύναται να αντληθεί από ηλεκτρονική διεύθυνση (internet.efka.gov.gr) στο σχετικό πεδίο των εντύπων του αρμόδιου τμήματος Μητρώου. (ΥΔΑΑΒ).
Κατά την παραλαβή του αιτήματος από τον ασφαλισμένο η υπηρεσία θα πρέπει να ελέγχει την ορθή συμπλήρωση των στοιχείων προκειμένου να διευκολύνεται η διαδικασία περαιτέρω. Παράλληλα, θα αναζητείται το βιβλιάριο υγείας της επίμαχης χρονικής περιόδου, η οποία αναφέρεται στο ΥΔΑΑΒ.
Το αίτημα θα διαβιβάζεται από την υπηρεσία συντάξεων στο υποκατάστημα του τόπου απασχόλησης.
Μετά την έκδοση απόφασης, το υποκατάστημα του τόπου απασχόλησης θα την κοινοποιεί στον ασφαλισμένο και στην αρμόδια υπηρεσία Συντάξεων που είχε υποβληθεί το αίτημα.
Αν σας έλεγαν πως υπάρχει κάπου ένα νησάκι που έγινε της Πόπης σίγουρα το μυαλό σας θα πήγαινε είτε καταρχήν στην Μύκονο είτε στην Σαντορίνη είτε σε κάποιο από τα διάσημα
Ελληνικά νησιά που κυριολεκτικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες βουλιάζουν από κόσμο που τα επισκέπτεται προκειμένου να απολαύσει της ομορφιές τους να κολυμπήσει στα καταγάλανα νερά τους και φυσικά να ξεφαντώσει διασκεδάζοντας.
Κι όμως το νησάκι που κυριολεκτικά έγινε της Πόπης βρίσκεται μια ανάσα από την Αττική και πιο συγκεκριμένα μόλις 700 μέτρα από το Άκρο της Βουλιαγμένης γνωστό και ως Λαιμός.
Πρόκειται για την βραχονησίδα με το όνομα Κασίδας και προφανώς το όνομα του αυτό το νησάκι το πήρε επειδή πρόκειται για ένα εντελώς καραφλό βραχώδες νησί.
Ας μάθουμε όμως αναλυτικά την ιστορία του και πως προέκυψε η γνωστή μέχρι και τις μέρες μας έκφραση ” Έγινε της Πόπης”
Το έτος 1920, ένα μετασκευασμένο επιβατικό ατμόπλοιο 408 τ. περιέρχεται στην ιδιοκτησία της “Ηπειρωτικής Ατμοπλοΐας” του Ποταμιάνου και φέρει το όνομα “Πόπη”.
Το “Πόπη” ήταν ένα παλαιό σε ηλικία σκαρί, που όταν εντάχθηκε στην εταιρεία του Ποταμιάνου μετρούσε ήδη σαράντα χρόνια ζωή. Είχε ξεκινήσει ως ιδιωτική θαλαμηγός αναψυχής και αφού άλλαζε διαρκώς ιδιοκτήτες κατέληξε να μετασκευαστεί σε πλοίο ακτοπλοΐας.
Το “Πόπη” στις 27 Νοεμβρίου του 1934 εξώκειλε στη νησίδα “Κασίδι” που απέχει τριακόσια περίπου μέτρα από τις βραχονησίδες “Φλέβες” και ένα μίλι μετά το ακρωτήριο “Μικρό Καβούρι” που δεν είναι άλλο από το ακρωτήριο που εκτείνεται μετά το Λαιμό της Βουλιαγμένης.
Το πλοίο ήταν φορτωμένο τουλάχιστον επισήμως με 122 επιβάτες (τόσα ήταν τα εισιτήρια που είχαν εκδοθεί, ενώ αργότερα θα αποδειχθεί ότι οι επιβάτες έφταναν τους 140 καθώς πολλοί είχαν εκδώσει εισιτήριο μέσα στο πλοίο) αλλά και με εμπορεύματα -μεταξύ των οποίων και τυριά- και πλοίαρχο τον Γεώργιο Πιλάλη.
Το πλοίο θα εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς, Σύρο, Πάρο, Νάουσα Πάρου, Νάξο, Φολέγανδρο, Σίκινο, Οία, Ίο, Θήρα, Ανάφη, Αμοργό, Αιγιάλη, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Κουφονήσια, και επιστροφή μέσω Νάξου, Πάρου, Σύρου, για να καταπλεύσει κάποτε στον Πειραιά από όπου αναχώρησε!
Όταν το “Πόπη” προσέκρουσε, τόσο οι αξιωματικοί του πλοίου όσο και το πλήρωμα φρόντισαν να δώσουν προτεραιότητα στην εκφόρτωση των τυριών που το πλοίο μετέφερε πάνω στη βραχονησίδα, παρά στη διάσωση των επιβατών.
Οι τρεις αξιωματικοί γέφυρας του “Πόπη” πάνω στο ξερονήσι που έριξαν το καράβι, αναμένουν να τους πάρουν για τον Πειραιά. Πίσω τους στοιβαγμένα κεφάλια από τυριά που φρόντισαν οι άνδρες του πληρώματος να βγάλουν την ίδια στιγμή που οι επιβάτες πνίγονταν!
Μετά την προσάραξη άρχισε να λαμβάνει κλίση προς τα δεξιά ενώ οι επιβάτες του προσπαθούν να σωθούν μόνοι τους. Κανείς δεν βρέθηκε να τους οδηγήσει στο κατάστρωμα για να σωθούν. Αυτή η απουσία του πληρώματος την ώρα του κινδύνου επέτεινε την σύγχυση, ενώ μια φωνή μέσα στο σκοτάδι ακούστηκε: “Πνιγόμαστε, σωθείτε όπως μπορείτε”.
Παρότι το πλοίο ουδέποτε βυθίστηκε ολόκληρο, έντεκα επιβάτες πνίγηκαν από τον πανικό που επικράτησε. Τρεις χωροφύλακες που βρέθηκαν να συνοδεύουν κρατουμένους στην Ανάφη, άναψαν κλεφτοφάναρα με τα οποία ο κόσμος κατάφερε να δει και να εξέλθει. Αρκούσε μια οδηγία και μόνο για να εξέλθουν οι επιβάτες και να αποβιβαστούν στην κυριολεξία περπατώντας απλά στη διπλανή στεριά της βραχονησίδας του “Κασιδιού”.
Σημειωτέον ότι το ατμόπλοιο “Πόπη” δεν διέθετε συσκευή ασύρματου τηλέγραφου.
Η προσάραξη του Α/Π “Πόπη” όπως παρουσιάζεται στο φύλλο της εφημερίδας “Σφαίρα” της 28ης Νοεμβρίου 1934
Η προσάραξη του πλοίου, μεταξύ άλλων προκάλεσε και την έντονη διαμαρτυρία του Συνδέσμου Ραδιοτηλεγραφητών οι οποίοι εξέδωσαν διαμαρτυρία “δια τα όσα συνέβησαν με το Α/Π “Πόπην” κύρια όμως για το γεγονός ότι τα ακτοπλοϊκά σκάφη μέχρι τότε δεν έφεραν ασύρματο τηλέγραφο.
Ο πανικός που επικράτησε κατά την εγκατάλειψη του πλοίου, καθώς η πρόσκρουση έγινε νύχτα, βοήθεια από το πλήρωμα δεν υπήρξε, τηλέγραφο το πλοίο δεν διέθετε, έμεινε βαθιά χαραγμένη για πάντα στη μνήμη του ναυτικού κόσμου και των νησιωτών ώστε η έκφραση “έγινε της “Πόπης””, έγινε ταυτόσημη με τον πανικό και την αταξία της νύχτας του ναυαγίου.
Οι ναυαγοί του “Πόπη” φτάνοντας στον Πειραιά με σπαραγμό και οδύνη μεταφέρουν τις εικόνες χάους και πανικού που επικράτησαν κατά τη διάρκεια της πρόσκρουσης.
Και δεν έφτανε μόνο αυτό αλλά αφού το πλοίο ρυμουλκήθηκε στον Πειραιά και επισκευάστηκε με μερικές μόνο επιδιορθώσεις, δρομολογήθηκε στη γραμμή Πάτρα, Ζάκυνθο, Αργοστόλι, Ληξούρι.
Σύντομα όμως και σε αυτή την γραμμή το “Πόπη” προσάραξε θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο για δεύτερη φορά τους επιβάτες του. Έλεγαν ότι λόγω υψηλού κέντρου βάρους το πλοίο ήταν ευάλωτο στις απότομες κλίσεις.
Δεν ήθελε και πολύ ώστε η έκφραση του ναυαγίου, να επανέλθει και πάλι, αφού ο ναυτικός κόσμος μιλούσε εκ νέου για της “Πόπης” τα κατορθώματα!
Καθώς λοιπόν της “Πόπης” τα κατορθώματα…. λάμβαναν διαστάσεις ο κόσμος απέφευγε να ταξιδεύει με αυτό το πλοίο αφού ένιωθε ανασφαλής. Οι επιβάτες που είχαν γνωρίσει την εμπειρία ενός ταξιδιού με το “Πόπη”, εξιστορούσαν τις εμπειρίες τους από το παραλίγο μοιραίο ταξίδι τους.
Τότε το πλοίο άλλαξε για να αποσυνδεθεί από το κακό ιστορικό του, μετονομάσθηκε σε “Ήπειρος”. Με την ονομασία αυτή αποτέλεσε ένα από τα πλοία της εταιρείας “Ηπειρωτική”, στην οποία επίσης την περίοδο του Μεσοπολέμου ανήκαν τα πλοία “Ελβίρα”, “Κίμων”, “Πέτρος”, “Τάσος” και “Φωκίων”.
Όμως οι επιβάτες για να το ξεχωρίζουν -λόγω του κακού του ιστορικού- συνέχιζαν να το αποκαλούν με το αρχικό του όνομα, “Πόπη”, αφού αποτελούσε πλέον φόβητρο σε όποιον ταξίδευε με αυτό.
Καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» με τη Νάνσυ Ζαμπετόγλυου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο βρέθηκε το απόγευμα της Πέμπτης (25/4) η τραγουδίστρια και εκπρόσωπος της ελληνικής συμμετοχής στην Eurovision, Μαρίνα Σάττι.
Μιλώντας για την αγάπη του κόσμου, η καλεσμένη ήθελε να επισημάνει ότι δεν την φοβάται πια, όπως παλιά και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο γεγονός που της στοίχισε και δεν ήθελε να μαθευτεί εννοώντας φυσικά τον αιφνίδιο θάνατο του μπαμπά της.
«Δεν τη φοβάμαι πια την αγάπη του κόσμου. Κι εγώ πια δεν έχω κάτι να κρύψω. Πλέον ό,τι και να έχει συμβεί στη ζωή μου, ξέρετε τι έχει συμβεί… Και αυτό που δεν ήθελα να το μάθει κανείς, το έμαθαν» είπε και έβαλε τα κλάματα.
«Καταλαβαίνω ότι πονάει, δεν θέλαμε να σε ρωτήσουμε για αυτό. Θέλεις να ακούσουμε ένα τραγούδι να πάρεις μια ανάσα; Να πάμε σε ένα break;» της είπε ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος προσπαθώντας να την αποφορτίσει.
Δείτε το βίντεο:
Μαρίνα Σάττι: «Ελπίζω να σας κάνω περήφανους στη Eurovision»
«Νιώθω πάρα πολύ ωραία με αυτό που συμβαίνει. Είμαι χαρούμενη και συγκεντρωμένη. Αυτές τις μέρες ξεκινάμε και πρόβες χορού. Κάθε μέρα. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, αλλά να είστε σίγουροι ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σας, τα μηνύματά σας. Ελπίζω να σας κάνω περήφανους».
Στη Βέροια, η αγωνία για την εξαφάνιση του 43χρονου Νίκου συνεχίζεται για έκτη συνεχόμενη ημέρα.
Η μητέρα του κάνει έκκληση προς οποιονδήποτε γνωρίζει οτιδήποτε για την υπόθεση να επικοινωνήσει άμεσα με τις Αρχές. «Πάρτε ένα τηλέφωνο στην αστυνομία, σας παρακαλώ είμαι μάνα και περιμένω. Μόνο να τον βρω, μόνο να τον βρω» ανέφερε με λυγμούς στο Mega.
«Δεν έδειξε κάτι ο Νίκος να φύγει και να μην ξαναγυρίσει. Δεν το περίμενα αυτό και να έφευγε ο Νίκος μία μέρα το πολύ. Εγώ πιστεύω κάτι έγινε» πρόσθεσε.
Την περασμένη Πέμπτη το πρωί, ο 43χρονος από το Μακρυχώρι Βέροιας αποχώρησε από το σπίτι του με προορισμό την εργασία του. Από εκείνη τη στιγμή, η μητέρα του δεν έχει ξανασυναντήσει τον γιο της.
«Την Πέμπτη το πρωί σηκώθηκε, όπως πάντα, έφυγε για τη δουλειά του. Πήρε το αστικό και πήγε στη δουλειά του. Περιμένω το μεσημέρι να έρθει ο Νίκος, δεν ήρθε. Δεν ήρθε και το βράδυ. Και από τότε περιμένω, περιμένω» συνέχισε η μητέρα του.
Το τελευταίο σήμα στο κινητό του
Όπως συνέβαινε καθημερινά, ο 43χρονος πήγε με το αστικό λεωφορείο στην δουλειά του, παίρνοντας μαζί του τα απαραίτητα προσωπικά του είδη. Μετά από τηλεφώνημα της μητέρας του στον χώρο εργασίας του, όπου της επιβεβαίωσαν ότι ο γιος της είχε αποχωρήσει νωρίτερα, αποφάσισε να απευθυνθεί στις Αρχές για βοήθεια.
«Λέω βοηθήστε, έχασα το παλικάρι μου. Το κινητό του έδειξε σήμα στην Χαλκηδόνα το Σάββατο. Το κινητό του χτυπούσε μέχρι την Παρασκευή το βράδυ, παίρναμε συνέχεια.»
Το κινητό του 43χρονου φαίνεται πως εξέπεμψε το σήμα του στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκηδόνας, περίπου 40 χιλιόμετρα μακριά από το χωριό του, σημειώνοντας την τελευταία επαφή με αυτό. Παρόλα αυτά, ο ίδιος παραμένει ακόμα αγνοούμενος. Ήδη από το προηγούμενο βράδυ, η μητέρα του είχε αντιληφθεί ότι κάτι τον απασχολούσε.
«Δεν κοιμήθηκε όλη νύχτα. Ήταν σε υπερένταση ο Νίκος. Φιλότιμο, να βοηθάει, να κάνει, εδώ η γειτονιά χρόνια παράπονο κανένας δεν έχει. Όποιος ξέρει και βλέπει τον Νίκο ας πάρει ένα τηλέφωνο» είπε κλαίγοντας η γυναίκα.
Από την περασμένη Πέμπτη, τα ίχνη του έχουν χαθεί, ενώ οι έρευνες συνεχίζονται ακόμα. Η ανησυχία της μητέρας του αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου.
Τα μεγαλύτερα μαθήματα στη ζωή αυτή, μπορώ να πω με σιγουριά πως τα έφερε η απώλεια.
Αυτή που σου χτύπησε την πόρτα ένα πρωί και σου άλλαξε τη ζωή που έζησες μέχρι εκείνη τη στιγμή. Σου άφησε αγαπημένα σου πρόσωπα πίσω στη μέρα που πέρασε κι έντυσε την ψυχή και το κορμί σου με εκείνο το μαύρο χρώμα που τόσο μίσησες στη συνέχεια.
Κι αλήθεια αναρωτήθηκα πολλές φορές στην πορεία, αν το αναπάντεχο και το ξαφνικό πονά περισσότερο από το αναμενόμενο. Αν ο θάνατος που έρχεται με μια ανίατη ασθένεια κι ο χρόνος μετρά αντίστροφα πονά λιγότερο. Γιατί λες έχω ακόμα ένα περιθώριο χρόνου. Η απάντηση θα είναι πάντα αρνητική. Αναμενόμενο ή αναπάντεχο, το μαχαίρι θα πονά πάντα το ίδιο μέσα μας.
Η απουσία που ο χρόνος θα φέρει θα ματώνει το ίδιο την καρδιά μας.
Με κάθε άνθρωπο που αφήνει μια άδεια καρέκλα γύρω μας, αποχαιρετάμε κι ένα κομμάτι του εαυτού μας.
Ένα κομμάτι που δεν θα λάμψει ποτέ ξανά χωρίς αυτούς. Και κάθε που θα βλέπουμε εκείνα τα μέρη που πηγαίναμε μαζί και θα βρέχει αναμνήσεις, η καρδιά μας θα πονά ακόμα περισσότερο.
Ο χρόνος θα είναι πότε σύμμαχος και πότε εχθρός. Θα μας ταξιδεύει σε ένα ένδοξο παρελθόν και ένα αβέβαιο μέλλον.
Κι άνθρωποι γύρω μας αμήχανα θα ανοίγουν την καρδιά τους και θα μοιράζονται δικές τους απώλειες νομίζοντας πως αυτό θα απαλαίνει τον πόνο. Σαν να σου λένε “Ξέρω• κράτα γερά”. Γνωστοί θα γίνουν φίλοι και φίλοι θα γίνουν ξένοι σε αυτό το δύσκολο δρόμο. Θα φανούν αυτοί που πραγματικά αξίζουν να έχεις δίπλα σου. Γιατί μεγαλύτερη δοκιμασία από αυτή δεν υπάρχει.
Αυτή που δυστυχώς δεν σε αφήνει ποτέ ξανά τον ίδιο και σε αναγκάζει να αρχίσεις και πάλι απ’την αρχή.
Πολλές φορές έχουμε τη ψευδαίσθηση πως ετούτη η ζωή είναι αιώνια. Πως όταν ήμαστε ευτυχισμένοι, γινόμαστε άτρωτοι, αιώνιοι. Μα αλήθεια μια χούφτα στιγμές είναι αυτή η ζωή.
Είναι μια μέρα λιακάδας με εκείνους που τόσο αγαπήσαμε στη μνήμη του μυαλού μας. Είναι αλήθεια όλες εκείνες οι μικρές στιγμές που πέρασαν και θεωρούσαμε δεδομένες.
Κι αυτό γιατί η άγνοια, μας κάνει να νομίζουμε πως τα αναπάντεχα συμβαίνουν πάντα στους άλλους, μα ποτέ στη δικιά μας πόρτα. Ποτέ στους ανθρώπους που αγαπάμε. Πάντα στους άλλους, ποτέ σε εμάς. Μα αλήθεια όλοι μας ήμαστε οι ίδιες σταγόνες σε ένα απέραντο ωκεανό. Σαν ξανασμίξουμε δεν έχουμε καμία διαφορά.
Ούτε διακρίσεις υπάρχουν σε φτώχεια και πλούτη. Γιατί τον θάνατο κανένα άψυχο υλικό δεν τον εξαγόρασε και κανένα χαρτονόμισμα. Όσο μεγαλεπήβολα κι αν είναι τα κάστρα, θα βρίσκει πάντα τον τρόπο να τα διαπερνά. Άλλοτε αθόρυβα κι άλλοτε άτσαλα.
Γι’ αυτό σας λέω. Μια χούφτα στιγμές η ζωή μας. Το τώρα θα είναι πάντα το μέλλον που περιμένουμε.
Καμία αναβολή δεν σηκώνει. Τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή. Γιατί δυστυχώς σε μια μονάχα μέρα μπορεί να χάσουμε όλη τη ζωή που γνωρίζαμε. Αυτήν που νομίζαμε πως θα κρατήσει για πάντα.
Υπάρχουν ζώδια που λατρεύουν την οικογένεια, τη θαλπωρή και την σταθερότητα, υπάρχουν όμως και ζώδια που δεν θα θυσίαζαν με τίποτα την ανεξαρτησία τους. Εμείς θα σταθούμε στην δεύτερη κατηγορία και θα δούμε τα 4 ζώδια που είναι κατά του γάμου.
Είναι αυτοί που δεν φοβούνται την μοναξιά, πιέζονται συναισθηματικά στην ιδέα της ρουτίνας και τους αρέσει να περνούν χρόνο με τον εαυτό τους. Μάλιστα, πολλές φορές η ανάγκη τους να είναι μόνοι είναι τόσο μεγάλη που στο τέλος καταλήγουν να είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα single, γιατί έτσι νιώθουν περισσότερο ευτυχισμένοι.
Ας δούμε ποια είναι αυτά:
Δίδυμος
Δεν αντέχει τη ρουτίνα σε μια σχέση και όσα επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά σε αυτή. Εχει ανάγκη να περνά χρόνο με τον εαυτό του και βαριέται πάρα πολύ εύκολα. Δεν είναι εύκολο να έχεις σχέση με έναν Δίδυμο, γιατί κάθε μέρα για εκείνον είναι διαφορετική. Ο Δίδυμος θέλει ελευθερία, του αρέσουν τα δύσκολα και όταν τα παίρνει όλα στο πιάτο και πιέζεται συναισθηματικά, τότε αρχίζει να βαριέται.
Τοξότης
Ενας Τοξότης δεν παραδέχεται ούτε στον ίδιο του τον εαυτό του τα συναισθήματά του, πολύ απλά γιατί φοβάται τις σχέσεις αλλά και τις δεσμεύσεις. Είναι ένα ζώδιο που πραγματικά απολαμβάνει το να είναι μόνος του και δεν πρέπει με τίποτα να τον πιέσεις, γιατί θα αντιδράσει. Η ελευθερία είναι πολύ σημαντική για έναν Τοξότη. Είναι ένα ζώδιο ανεξάρτητο, ενθουσιώδες και πολύ αισιόδοξο που αγαπάει την ελευθερία, την περιπέτεια και την αλλαγή.
Υδροχόος
Ο Υδροχόος αγαπά την εργένικη ζωή και προσπαθεί να αποφύγει ή έστω να αναβάλλει την διαδικασία του γάμου. Οι κρίσεις στον γάμο είναι ένα από τα επιχειρήματα του για να αποφύγει μια τέτοια διαδικασία.
Ιχθύς
Αυτό το ζώδιο είναι ικανό να πάθει κρίση πανικού λίγο πριν την εκκλησία. Ονειρεύεται έναν παραμυθένιο γάμο και μια υπέροχη οικογένεια, αλλά όταν έρθει η κρίσιμη ώρα έχει τάσεις φυγής.
«Δεν ξέρω πού είμαι, δεν έχω δύναμη να μιλήσω, να περπατήσω. Σκέφτομαι το παιδί μου, την γυναικά μου, την μητέρα μου. Δεν μπορείς να πεθάνεις κι εσύ. Η ζωή θα συνεχιστεί άλλα ο πόνος θα μείνει. Δεν μου είχε κοπεί ποτέ η καρδία στα δυο, το έζησα σήμερα» είπε μεταξύ άλλων ο Γιάννης Καλλιάνος, για το θάνατο του πατέρα του, στο LiveNews.
Ο Γιάννης Καλλιάνος επιμένει πως ο δικός του άνθρωπος χάθηκε γιατί συγκεκριμένοι γιατροί στο νοσοκομείο δεν τον έστειλαν εγκαίρως σε μονάδα αυξημένη φροντίδας.
Δείτε το βίντεο:
«Συγκεκριμένος άνθρωπος διευθυντής της αγγειοχειρουργικής μονάδας στο Αττικό νοσοκομείο, εκτιμούσε ότι είναι καλά, με άψογες εξετάσεις. Σχεδόν παρουσίαζαν τις εξετάσεις του ως εξετάσεις μωρού… Περίμενα κι εγώ να βγει από το νοσοκομείο μέχρι που ξεκίνησαν οι πρώτες δύσπνοιες και ήρθε και ο αδερφός μου από την Κύπρο, είναι καρδιολόγος και έχει σώσει χιλιάδες ανθρώπους.
Ήξερε ακριβώς τα προβλήματα του. Έπεσε στα πόδια όλων και τους έλεγε ότι ο πατέρας μου δε θα αντέξει αν δεν μπει σε μονάδα αυξημένη φροντίδας» περιέγραψε ο Γιάννης Καλλιάνος.
Αν είχαν ακούσει τον αδερφό μου, ο πατέρας μου θα ήταν εδώ, δίπλα μου
«Δεν ήταν το προβλήματα του συστήματος υγείας. Το πρόβλημα ήταν ότι συγκεκριμένοι τρεις άνθρωποι έλεγαν ότι ο πατέρας μου είναι καλά και δε χρειάζεται να μπει ούτε σε ΜΕΘ ούτε σε ΜΑΘ. Αν είχαν ακούσει τον αδερφό μου, αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου θα ήταν εδώ δίπλα στο αυτοκίνητο και θα πηγαίναμε μια καθιερωμένη βόλτα» τόνισε ο Γιάννης Καλλιάνος, λέγοντας ότι πρόκειται να αναζητήσει το δίκιο του νομικά.
«Έχω όλα τα μηνύματα στα χέρια μου. Όλα αυτά θα κατατεθούν στον κύριο Κούγια που θα αναλάβει την υπόθεση για να οδηγηθούν εκεί που πρέπει οι άνθρωποι που στέρησαν τη ζωή του πατέρα μου. Θα κινηθώ σκληρά νομικά, επιθετικά νομικά… Το «Αττικόν» τώρα είπε ότι είχε προβλήματα πολλά (ο ασθενής). Τότε γιατί μας έλεγαν ότι είναι καλές οι εξετάσεις του» αναρωτήθηκε ο Γιάννης Καλλιάνος.
Για την ΕΔΕ που διατάχθηκε για την υπόθεση
«Η ΕΔΕ διατάχθηκε από τον διοικητή. Θα είναι μάγκας ο διοικητής αν δεν προστατεύσει, αν δεν γίνει γκέτο και προστατευθούν όλοι μεταξύ τους. Ελπίζω η γιοι, τα παιδιά του κάθε διοικητή και υποδιοικητή να μην ζήσουν ποτέ την εικόνα που είδα στον πατέρα μου. Έσκυψα, τον φίλησα, είχε ταχύπνοια…».
«Κόπηκε η ζωή μου στα δύο. Δεν είναι μάγκες αυτοί που δεν κλαίνε. Έκανα τα πάντα για να τιμήσω τον πατέρα μου. Τα στοιχεία είναι αδιάσειστα. Υπέπεσαν σε άλλο ένα λάθος. Έβγαλαν στοιχεία του πατέρα μου και αυτό είναι κακούργημα. Τον πατέρα μου δε θα τον φέρω πίσω. Μακάρι να μπορούσα να κουνήσω τα βουνά. Έκανα τα πάντα. Αλλά ζητώ συγνώμη αν δε μπόρεσα να κάνω κάτι παραπάνω, να πείσω τους γιατρούς να σώσουν τον πατέρα μου» κατέληξε ο Γιάννης Καλλιάνος στο LiveNews.
«Eλληνικό παράδοξο» – Ισχυρή ανάπτυξη, μείωση χρέους αλλά οι Έλληνες φτωχαίνουν
Το ελληνικό παράδοξο της εντυπωσιακής ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, την ώρα που οι Έλληνες φτωχαίνουν, εξετάζουν οι Financial Times, παραθέτοντας δείκτες και στοιχεία που αποδεικνύουν πως η πληγή στην ελληνική κοινωνία είναι ανοιχτή, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Πράγματι, η ελληνική οικονομία πετυχαίνει θετικές επιδόσεις μεταξύ των καλύτερων στην ΕΕ, ξεκινά το άρθρο των Financial Times, επισημαίνοντας όμως το παράδοξο: Την ίδια ώρα που η χώρα καταγράφει πράγματι μεταξύ των καλύτερων πρόσφατων επιδόσεων στην Ευρωζώνη, έχει γίνει και η φτωχότερη μεταξύ αυτών.
Την περασμένη εβδομάδα, ο οίκος αξιολόγησης S&P ήταν ο τελευταίος που επαίνεσε την Ελλάδα, αναβαθμίζοντας την προοπτική της σε «θετική». Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει «ένα πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων ευρείας εμβέλειας για την αντιμετώπιση μακροχρόνιων προβληματικών σημείων», ενισχύοντας την ανάπτυξη πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης και καταλήγοντας σε πτώση του δείκτη χρέους προς το ΑΕΠ. Οι θετικές προοπτικές αντικατοπτρίζουν την προσδοκία των αγορών ότι το αυστηρό δημοσιονομικό καθεστώς θα συνεχίσει να προκαλεί μείωση του δημόσιου χρέους, ενώ η ανάπτυξη θα συνεχίσει να υπερβαίνει τις επιδόσεις των ομοτίμων της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Πράγματι, νέα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat τη Δευτέρα έδειξαν ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 10,8 ποσοστιαίες μονάδες στο 162% το 2023.
Η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε κατά 2% το 2023, την ίδια που στη Γερμανία καταγράφεται συρρίκνωση κατά 0,3%. Από το 2019, πριν από την πανδημία, η χώρα είχε ρυθμούς ανάπτυξης σχεδόν διπλάσιους σε σχέση με την Ευρωζώνη. Την περασμένη εβδομάδα, το ΔΝΤ ανέφερε ότι η ελληνική οικονομία θα αναπτυχθεί κατά 2% και φέτος και θα συνεχίσει να ξεπερνά τον μέσο ρυθμό ανάπτυξης της Ευρωζώνης για τα επόμενα δύο χρόνια.
Οι ισχυρές επιδόσεις του τουρισμού — που συμβαδίζουν με τη βελτίωση της αγοράς εργασίας και την ανάκαμψη της κατανάλωσης — βοηθούν στην κατεύθυνση αυτή. Το ίδιο ισχύει και για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στην άρση των εμποδίων στην ανάπτυξη, όπως η αύξηση της ψηφιακής πρόσβασης στις δημόσιες υπηρεσίες, η επιτάχυνση των δικαστικών αποφάσεων και η βελτίωση της διαφάνειας και των δημόσιων οικονομικών. Όπως είπε στους Financial Times ο Guillaume Derrien, οικονομολόγος της BNP Paribas στο FTAV: «Η ανανεωμένη πολιτική σταθερότητα και η έντονη δημοσιονομική εξυγίανση καθιστούν την Ελλάδα πολύ πιο ελκυστική χώρα για επενδύσεις από ό,τι στο παρελθόν».
Financial Times: Η Ελλάδα σύντομα θα είναι η φτωχότερη χώρα στην ΕΕ
Η πρόσφατη ανάκαμψη στην Ελλάδα, όμως, έχει μόλις ελαφρώς ανεβάσει το βιοτικό επίπεδο στη χώρα σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ τα τελευταία δύο χρόνια – και όχι αρκετά για να απομακρυνθεί η χώρα από την τελευταία θέση, με τους φτωχότερους κατοίκους στην Ευρωζώνη, επισημαίνουν οι Financial Times και συνεχίζουν τονίζοντας πως αυτή η κατάσταση είναι καινούρια για τους Έλληνες, που μέχρι το 2009, είχαν κατά κεφαλήν ΑΕΠ κοντά στον μέσο όρο της ΕΕ. Από τότε, 10 χώρες έχουν δει το βιοτικό τους επίπεδο να αυξάνεται πάνω από αυτό στην Ελλάδα, αφήνοντάς την τη δεύτερη φτωχότερη στην ΕΕ μετά τη Βουλγαρία, και τη φτωχότερη χώρα στην Ευρωζώνη, δηλαδή μεταξύ των χωρών της ΕΕ που έχουν υιοθετήσει το ευρώ. «Καθώς το χάσμα με τη Βουλγαρία μειώνεται απότομα, δεν είναι παράλογο να περιμένουμε ότι η Ελλάδα θα γίνει σύντομα η φτωχότερη χώρα της ΕΕ», γράφει το δημοσίευμα των Financial Times.
«Πώς συμβιβάζονται αυτές οι αντίθετες ιστορίες ισχυρής ανάκαμψης και φτώχειας;», αναρωτιέται το άρθρο για να εξηγήσει πως η απάντηση βρίσκεται στον απόηχο της οικονομικής κρίσης και της λιτότητας που ακολούθησε το 2010. Οι δαπάνες περικόπηκαν και οι φόροι αυξήθηκαν για να εξασφαλιστεί η διάσωση από το ΔΝΤ και την ΕΕ, συμπιέζοντας επιχειρήσεις και νοικοκυριά και κατεδαφίζοντας την οικονομία. Η έκταση της οικονομικής ζημιάς ήταν πρωτοφανής για καιρό ειρήνης.
Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε σχεδόν κατά 30% από την κορυφή προς τα μεσαία στρώματα. Το 2016, οι καταναλωτικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 24% σε σχέση με το 2007, οι κρατικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 20% και οι επενδύσεις μειώθηκαν κατακόρυφα κατά 65%. Την ίδια περίοδο, η μεταποιητική δραστηριότητα μειώθηκε σχεδόν στο μισό, το λιανικό εμπόριο και η επαγγελματική δραστηριότητα συρρικνώθηκαν σχεδόν κατά το ένα τρίτο. Η ανεργία εκτοξεύτηκε στο ιστορικό υψηλό σχεδόν 30%. Ως αποτέλεσμα, η ελληνική οικονομία είναι σήμερα περίπου 19% μικρότερη από ό,τι το 2007 – παρά την ισχυρή ανάκαμψη της χώρας μετά την πανδημία – ενώ η οικονομία της ΕΕ στο σύνολό της έχει αυξηθεί κατά 17%.
Το οικονομικό χτύπημα είναι σχεδόν άνευ προηγουμένου στη σύγχρονη εποχή, συγκρίσιμο μόνο με τη Μεγάλη Ύφεση των ΗΠΑ στη δεκαετία του 1930, σημειώνει ο Γιώργος Λαγαριάς, επικεφαλής οικονομολόγος στη Mazars Wealth Management. Οι πραγματικοί μισθοί μειώνονταν σταθερά μέχρι το 2022, το πιο πρόσφατο έτος με διαθέσιμα στοιχεία στη βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ, και υπολείπονται κατά 30% από τα προ της οικονομικής κρίσης επίπεδα, αφήνοντας τη χώρα με έναν από τους χαμηλότερους μέσους μισθούς μεταξύ των ανεπτυγμένων οικονομιών.
Ο κατασκευαστικός τομέας — ένας σημαντικός μοχλός ανάπτυξης πριν από την κρίση — έχει σχεδόν αφανιστεί. Οι επενδύσεις σε κατοικίες, που αντιπροσώπευαν πάνω από το 10% του ΑΕΠ στο απόγειο της φούσκας του 2008, έχουν έκτοτε βυθιστεί στο 2% του ΑΕΠ, το χαμηλότερο μερίδιο μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης. Όπως λέει ο Derrien της BNP: «Η Ελλάδα έχει πλέον ένα λιγότερο μη ισορροπημένο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης — κάτι που είναι θετικό — αλλά η πτώση της κατασκευαστικής δραστηριότητας δεν έχει ακόμη εξισορροπηθεί πλήρως από την επέκταση σε νέους τομείς».
Υπάρχουν επίσης ανησυχίες για τις μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές της χώρας. Ο Λαγαριάς υποστηρίζει ότι η ανάπτυξη με περιορισμένη μόχλευση (financial leverage) – όπως είναι η περίπτωση της Ελλάδας – θα παραμείνει υποτονική και προβλέπει ότι θα χρειαστούν πολλά χρόνια «επίμονων μεταρρυθμίσεων» για να επιστρέψει η Ελλάδα στο σημείο που ήταν το 2007. Χαμηλές επενδύσεις και υποτονική παραγωγικότητα επίσης συνεχίζουν να περιορίζουν τις οικονομικές δυνατότητες της Ελλάδας, σύμφωνα με τον Derrien.
Στην τελευταία του έκθεση για τη χώρα, το ΔΝΤ ανέφερε επίσης την κλιματική αλλαγή ως κίνδυνο – καθώς το 90% των υποδομών του τουρισμού και το 80% των βιομηχανικών δραστηριοτήτων βρίσκονται σε περιοχές που είναι εκτεθειμένες σε υψηλούς κλιματικούς κινδύνους — και στα ολοένα πιο θλιβερά δημογραφικά στοιχεία.
Οι γεννήσεις στην Ελλάδα μειώθηκαν σε χαμηλό ενενήντα ετών το 2022, επιδεινώνοντας τη γήρανση και συρρικνώνοντας τον πληθυσμό καθώς πολλοί νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα κάθε χρόνο.
Συνολικά, καταλήγει το άρθρο των Financial Times, «η οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας θα πρέπει να γιορτάζεται, αλλά πρέπει να την εξετάζουμε στο πλαίσιο της σημαντικής οικονομικής κρίσης που άφησε τη χώρα σε μια τρύπα, για να βγει από την οποία μπορεί να χρειαστεί μια ολόκληρη γενιά».
Στην πρώτη σειρά, τρεις θέσεις μακριά από τον επικεφαλής της Νέας Αριστεράς, Αλέξη Χαρίτση, καθόταν η Έφη Παπαθεοδώρου, η οποία αγαπήθηκε από το κοινό ως «Θεοπούλα».
Η κυρία Παπαθεοδώρου έδωσε το «παρών» στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου της Νέας Αριστεράς, δείχνοντας ότι η σχέση της με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί παρελθόν.
Φωτογραφίες: Η Έφη Παπαθεοδώρου στην εκδήλωση της Νέας Αριστεράς
Έφη Παπαθεοδώρου για Κασσελάκη: Μη μου αναφέρεις και το όνομα!
Άλλωστε, η άλλοτε υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στο ψηφοδέλτιο Β’ Αθήνας στις εκλογές του 2015, είχε εμφανιστεί να εκτοξεύει τα βέλη της προς τον πρόεδρο του κόμματος Στέφανο Κασσελάκη.
«Έχω σιχαθεί και έχω μουτζώσει, να το πω ευθέως, γιατί ντρόπιασαν μια μεγάλη προσπάθεια και έναν μεγάλο αγώνα. Ασ’ το, δεν συγχωρώ με τίποτα τέτοια πράγματα! Έχω μισήσει ανθρώπους, που εγώ δεν μίσησα ποτέ στη ζωή μου, γιατί ξαφνικά τα ιερά και τα όσια τα φτύνουν και τα πατάνε», είχε πει σε πρόσφατη συνέντευξή της στην ΕΡΤ.
Όταν ο ρεπόρτερ την είχε ρωτήσει για τον κ. Κασσελάκη, η ηθοποιός είπε: «Μη μου αναφέρεις και το όνομα! Με συγχωρείς πάρα πολύ, για αχυρανθρώπους δεν θέλω να μιλάω, ούτε να τους βλέπω. Δεν θέλω, μη μου μιλάς για αυτό το άτομο. Για μένα ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Αλέξης. Ήταν, είναι και θα είναι».
Η δυναμική μεταξύ της Κατερίνας Δαλάκα και της Σταυρούλας Χρυσαειδή στο ριάλιτι επιβίωσης «Survivor» φαίνεται να βρίσκεται σε μία κρίσιμη φάση,
με την ένταση να εντείνεται περισσότερο από ποτέ. Αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνεται από τον ανταγωνισμό που παρατηρήθηκε στον αγώνα που προβλήθηκε την βραδιά της Τετάρτης 24 Απριλίου.
Η σπρωξιά που εξόργησε την Δαλάκα
Μετά τον αγώνα ανάμεσά τους, όπου η Δαλάκα απέσπασε τη νίκη, κατά τη διάρκεια της συζήτησης αναρωτήθηκε αν η αντίπαλός της, η Σταυρούλα, την έσπρωξε επίτηδες.
«Πρώτα απ’ όλα, μην μου υψώνεις τον τόνο της φωνής σου εμένα προσωπικά» τόνισε η Κατερίνα Δαλάκα χωρίς ωστόσο να έχει… ανεβάσει τους τόνους η αντίπαλος της, η οποία και απάντησε πως «δεν σου ύψωσα τον τόνο της φωνής μου» και στη συνέχεια με ειρωνική διάθεση έγινε ξανά η… γνωριμία τους.
«Σε μένα να προσέχεις πως μιλάς!» είπε η Δαλάκα για να πάρει την απάντηση της Σταυρούλας «Γιατί, ποια είσαι εσύ;»
«Η Κατερίνα Δαλάκα!», συστήθηκε η παίκτρια των Κόκκινων, με την παίκτρια των Μπλε να της απαντάει: «Συγχαρητήρια και γω είμαι η Σταυρούλα Χρυσαειδή, χάρηκα».
Τελικώς, η ομάδα των Κόκκινων παρουσίασε μια εντυπωσιακή επίδοση, κερδίζοντας την τέταρτη ασυλία με σκορ 12-8 έναντι της ομάδας των Μπλε. Με αυτήν τη νίκη, διέκοψαν το σερί νικών των Μπλε και μείωσαν τη διαφορά σε 3-1 στον αγώνα για το μεγάλο έπαθλο.
