Η κυβέρνηση έχει βάλει «στο τραπέζι» μια σειρά μέτρων προκειμένουν να επιβάλει σε όλους τους πολίτες την απόκτηση της νέας αστυνομικής ταυτότητας μέχρι το 2026.

Μπορεί να «φουντώνουν» οι διαμαρτυρίες ορισμένων ομάδων σε αστυνομικά τμήματα της χώρας, ωστόσο όπως όλα δείχνουν η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να «κάνει πίσω» στο ζήτημα των νέων ταυτοτήτων.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Mega, οι κυβερνητικές πηγές διαμηνύουν πως εξετάζονται διάφορα μέτρα για την καθολική επιβολή των νέων ταυτοτήτων από το 2026, όπως:

ταξίδια στο εξωτερικό μόνο με νέα ταυτότητα (Αύγουστος 2026 και εξής).

χρέωση χωρίς τη νέα ταυτότητα για συναλλαγές με το δημόσιο.

άρση του μέτρου της 10ετούς ισχύος για τις παλιές ταυτότητες.

Σύμφωνα, μάλιστα, με το ρεπορτάζ, η επιλογή του 2026 ως έτους – ορόσημο για τη μετάβαση από τις παλιές στις νέες ταυτότητες δεν είναι τυχαία και αυτό γιατί τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς, λήγει το «deadline» που έχουν θέσει οι Ηνωμένες Πολιτείες για τις ταυτότητες που χρησιμοποιούμε σήμερα.

Πιο αναλυτικά, σημειώνεται πως οι ΗΠΑ δεν τις θεωρούν αξιόπιστες, καθώς τονίζουν πως είναι εύκολο να πλαστογραφηθούν.

Επιπλέον, τον Αύγουστο του 2026 λήγει και η αντίστοιχη ημερομηνία που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση για αντίστοιχους λόγους. Αυτό σημαίνει πως, αντίθετα με αυτό που γίνεται σήμερα, κανείς δε θα μπορεί να ταξιδέψει εντός ΕΕ με παλιά ταυτότητα.

Νέες ταυτότητες: Πρόστιμο 150.000 ευρώ από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων – «Ενέργειες για να διορθωθούν πράγματα»

ρόστιμο 150.000 ευρώ επέβαλε η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για τις νέες ταυτότητες μετά από καταγγελίες πολιτών.

Σύμφωνα με το MEGA, η Αρχή διαπίστωσε πλημμέλειες αναφορικά με την παροχή γενικής ενημέρωσης προς τα υποκείμενα των δεδομένων, ενώ περαιτέρω έκρινε ότι η απαιτούμενη εκτίμηση αντίκτυπου σχετικά με την προστασία δεδομένων διενεργήθηκε με καθυστέρηση και παρουσιάζει ελλείψεις.

Όπως αναφέρεται στην σχετική απόφαση, η Αρχή επιβάλει στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ως υπεύθυνο επεξεργασίας δεδομένων, χρηματικό πρόστιμο ύψους πενήντα χιλιάδων (50.000) για την παράβαση των άρθρων 13 και 14 του ΓΚΠΔ» και χρηματικό πρόστιμο ύψους εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, για την παράβαση του άρθρου 35 παρ. 1 του ΓΚΠΔ.

«Θα γίνει μια συγκεκριμένη διαδικασία. Θα κάνουν ένσταση ως προς την απόφαση για το πρόστιμο και γίνονται ήδη ενέργειες για να διορθωθούν κάποια πράγματα τα οποία προβλέπει η Αρχή», είπε η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛΑΣ, Κωνσταντίνα Δημογλίδου.

Δείτε το βίντεo:


«Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και η Ελληνική Αστυνομία αποδίδουν ιδιαίτερη βαρύτητα στις αποφάσεις των ανεξάρτητων Αρχών, όπως η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με στόχο τη διαρκή βελτίωση των διαδικασιών και την ενίσχυση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.

Ως εκ τούτου, έχουν ήδη ξεκινήσει ενέργειες για την τροποποίηση του νομικού πλαισίου σχετικά με την διαδικασία έκδοσης των νέων αστυνομικών ταυτοτήτων, σύμφωνα με την πρόσφατη εκδοθείσα σχετική απόφαση της Αρχής και προς πλήρη συμμόρφωση με τις οδηγίες της και ιδίως για: α) την εφαρμογή της αρχής ελαχιστοποίησης σε σχέση με την αποθήκευση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και β) την επικαιροποίηση του σχετικού ενημερωτικού υλικού προς τους πολίτες στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας. Οι ενέργειες αυτές θα έχουν ολοκληρωθεί εντός έξι (6) μηνών.

Όσο περίεργο κι αν ακούγεται το σώμα σου ξέρει πότε ο Θάνατος είναι κοντά, και όλα ξεκινούν από τη μύτη…

Δεν είναι ασυνήθιστο να ακούσετε τα μέλη μιας οικογένειας να μιλούν για ένα αγαπημένο πρόσωπο που έχει φύγει μακριά.

Ακούγεται επίσης συχνά η συμπεριφορά ενός ατόμου πριν πεθάνει, είναι σαν να λέει αντίο, να κλείνει παλιές εκκρεμότητες σε σχέσεις, ακόμη και να αφήνει σε κάποιον την περιουσία του. Φαίνεται σαν να γνωρίζει κάτι από πριν.

Μερικοί υποστηρίζουν ότι αυτό είναι καθαρά σύμπτωση, ενώ άλλοι είναι σίγουροι ότι οι άνθρωποι αυτοί ξέρουν πότε ο θάνατος είναι κοντά. Είναι φυσικό να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε το θάνατο κάποιου που αγαπάμε ή να αντιληφθούμε τι συμβαίνει σε αυτές τις τελευταίες του στιγμές. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι, όταν κάποιος πεθαίνει, το σώμα αρχίζει αμέσως να καταρρέει.

Η πουτρεσκίνη, για παράδειγμα, είναι μία άσχημη και τοξική μυρωδιά, το αποτέλεσμα της αποσύνθεσης. Οι ερευνητές έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν οι άνθρωποι αναγνωρίζουν υποσυνείδητα αυτή την οσμή της αποσύνθεσης. Εκτός του ότι, το άρωμα, όταν απελευθερώνεται, προκαλεί μια άμεση αντίδραση.

Τα ζώα έχουν την ικανότητα να μυρίζουν το άρωμα των άλλων, προτρέποντάς τα να αντιδράσουν αναλόγως.

Αυτή είναι η αίσθηση με την οποία καταλαβαίνουν τον κίνδυνο είτε από ένα αρπακτικό ζώο ή από κάποιο μεγαλύτερο σε μέγεθος ζώο από αυτά.

Μια μελέτη που διεξήχθη από τον Arnaud Wisman, από το Πανεπιστήμιο της Σχολής Ψυχολογίας του Kent στο Canterbury, στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ilan Shira από το Τμήμα Επιστημών Συμπεριφοράς στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Arkansas, στο Russellville, έχει ανακαλύψει ότι τα ζώα και οι άνθρωποι μπορεί να μην είναι και τόσο διαφορετικοί τελικά.

Η ικανότητα για την ανίχνευση χημικών μυρωδιών είναι μέρος της επιβίωσης μεταξύ των ειδών. Η απειλή του θανάτου αποκαλύπτεται μέσα από τη μυρωδιά των ανθρώπων.

Η πουτρεσκίνη είναι μια χημική ένωση που απελευθερώνεται όταν ένα σώμα αποσυντίθεται.

Έχει επίσης μια δευτερεύουσα λειτουργία ως προειδοποιητικό σήμα. Οι άνθρωποι έχουν τόσο συνειδητή όσο και υποσυνείδητη αντίδραση όταν είναι εκτεθειμένοι σε αυτό το άρωμα.

Υπήρχαν τέσσερα διαφορετικά πειράματα που διεξήχθησαν χρησιμοποιώντας πουτρεσκίνη, αμμωνία, και νερό για να μελετήσουν την αντίδραση των ανθρώπων.

Ένα από τα πειράματα που περιελάμβαναν πουτρεσκίνη ήταν σε μια τοποθεσία, όπου η άμεση ανταπόκριση των ανθρώπων ήταν να απομακρυνθούν από την περιοχή.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την πάλη.

Όταν τα ζώα αισθάνονται ότι βρίσκονται σε κίνδυνο, υπάρχουν μόνο δύο αντιδράσεις: ή παλέψουν με τον κίνδυνο ή να τρέξουν μακριά από αυτόν. Η μελέτη αποκάλυψε ότι και οι άνθρωποι αντιδρούν με παρόμοιο τρόπο.

Υπάρχουν και άλλες μυρωδιές στις οποίες ο άνθρωπος αντιδράει, όπως ο ιδρώτας.

Ξεχωριστές μελέτες έχουν δείξει ότι ο η μυρωδιά του ιδρώτα που εκπέμπεται από ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση, αυτομάτως μας τρομάζει.

“Δεν ξέρουμε γιατί μας αρέσει ή όχι η μυρωδιά κάποιου, και δεν μπορούμε να έχουμε επίγνωση του πώς το άρωμα επηρεάζει τα συναισθήματά μας, τις προτιμήσεις και συμπεριφορές μας”, εξηγεί ο Wisman και η Shira.

“Είναι δύσκολο να σκεφτούμε ένα άρωμα ως τρομακτικό”, σχολιάζουν οι δύο κορυφαίοι ερευνητές. Αυτές οι μυρωδιές κάνουν τους ανθρώπους να έχουν περισσότερη επαφή με το περιβάλλον τους.

Η φυσική αντίδραση των ανθρώπων σε κίνδυνο δεν είναι να το αντιμετωπίσουν και να πολεμήσουν.

Οι άνθρωποι τείνουν να αποφεύγουν κάθε είδους αντιπαράθεση, είτε λεκτική ή σωματική. Οι περισσότεροι επιλέγουν να αποστασιοποιηθούν μέχρι ο καυγάς να είναι η μόνη επιλογή που απομένει.

Οι αντιδράσεις μπορεί να είναι διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά και πουτρεσκίνη και η φερομόνη βασίζονται στη μυρωδιά.

Οι φερομόνες είναι χημικές ουσίες που απελευθερώνονται από το σώμα για να προσελκύσουν έναν σύντροφο, ενώ η πουτρεσκίνη λειτουργεί ως προειδοποιητικό σήμα. “Η πουτρεσκίνη σηματοδοτεί ένα διαφορετικό είδος μηνύματος από τις φερομόνες, αλλά οι αντιδράσεις των ανθρώπων στην πουτρεσκίνη φαίνεται πράγματι να είναι οι αντίθετες των αντιδράσεων σε πολλές φερομόνες,” εξηγούν οι ερευνητές.

Κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι άνθρωποι δεν γνώριζαν ότι είχαν αρνητική αντίδραση στη μυρωδιά.

“Οι άνθρωποι δεν είναι εξοικειωμένοι με την πουτρεσκίνη και δεν το συνδέουν συνειδητά με το θάνατο ή το φόβο,” είπαν ο Wisman και η Shira.

Οι ψυχές ζουν και μας βλέπουν…

Σε ένα νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας και η ψυχή του ήταν γεμάτη στοργή. Έφτασε όμως η μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος και πόνεσε πολύ.Να σας θυμίσουμε μια ανατριχιαστική ιστορία!Γύρισε από τους νεκρούς… Δύο μήνες μετά την ταφή του

Η κόρη του, είχε παντρευτεί πρόσφατα μ’ ένα παληκάρι. Έφτασε,ο καιρός να φέρει στον κόσμο το πρώτο παιδάκι της. Κατά τον τοκετό όμως, πέθανε! Πήγε Μάρτυρας να συναντήσει τον Πλάστη της, αφήνοντας πολύ πόνο πίσω της.

Ο ιερέας πατέρας της πόνεσε κι αυτός πολύ στο χωρισμό, αλλά με ακλόνητη Πίστη στο Θεό πρόσφερε δοξολογία στο άγιο όνομά Του. Την αγάπη του δε, για την θυγατέρα του εξέφραζε με θερμές προσευχές για την ψυχή της και με κρυφές ελεημοσύνες.

Ο ιερέας είχε έναν αδελφό καπετάνιο που, απόμαχος πια της θάλασσας, είχε γίνει στεριανός για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Είχε δημιουργήσει περιουσία κι απολάμβανε πλέον τους κόπους του. Δυστυχώς όμως ήταν σχεδόν άπιστος, παρ’ όλο που είχε καλή καρδιά. Τα βραδάκια, όταν μαζεύονταν στο φιλόξενο σπίτι του παπά μαζί με μερικούς φίλους, κάποιους αγαθούς νησιώτες που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην εκκλησία, έπιναν το ζεστό τους φασκόμηλο και κουβέντιαζαν. Ο καπετάνιος ένα βράδυ ειρωνεύτηκε τον ιερέα και του είπε:

– Σιγά καημένε παπά, μην υπάρχει άλλη ζωή και σε βλέπει η κόρη σου τι λέμε και τι κάνουμε!

Ο ιερέας με πραότητα προσπάθησε να τον βοηθήσει ν’ αποβάλει την απιστία, γιατί ήξερε πως κατά βάθος υπέφερε η ψυχή του μέσα στη θανατερή παγωνιά της. Εκείνος όμως δε φάνηκε να επηρεάζεται.

Ένα βράδυ, λοιπόν, ο ιερέας βλέπει τη θυγατέρα του στον ύπνο του. Ήταν ολόφωτη. Λευκοντυμένη, χαρούμενη, και του λέει: “Πατέρα, σ’ ευχαριστώ για όλα. Για την αγάπη σου, τις προσευχές σου, και τις ελεημοσύνες που κάνεις για την ψυχή μου. Πες, σε παρακαλώ, και στον θείο μου (τον καπετάνιο) ότι τον ευχαριστώ για το ψάρι που μούστειλε!”.

Αυτά είπε κι ενώ χαμογελούσε αγγελικά, τόνειρο έσβησε…

Ο ιερέας , όταν σηκώθηκε το πρωί, αισθανόταν μεγάλη χαρά και συγκίνηση.

Το βράδυ διηγήθηκε τόνειρο στη συντροφιά. Όλοι συγκινήθηκαν, μόνο ο καπετάνιος κοιτούσε δύσπιστα τον αδελφό του. Όταν όμως του είπε ότι η ανιψιά του τον ευχαριστεί για το ψάρι που της έστειλε, κι ότι δεν μπορεί να εξηγήσει αυτά τα λόγια της, ο καπετάνιος τινάχθηκε όρθιος. Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα και τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν. Απ’ το στόμα του βγήκε η κρυφή Πίστη της καρδιάς του:

– “Θεέ μου!”, ψιθύρισε και μια κοίταζε τον ένα και μια τον άλλον σαστισμένος.

Όλοι τον ρώτησαν τι συνέβαινε. Γιατί τόση ταραχή, γιατί τόση συγκίνηση; Εκείνος, όταν συνήλθε κάπως, ξανακάθησε στην καρέκλα του και χωρίς να εμποδίζει τα δάκρυά του να τρέχουν στο ηλιοψημένο πρόσωπό του, τους είπε με ταπεινή φωνή:

– “Ναι, είναι αλήθεια, ζουν οι ψυχές και μας βλέπουν! Ανήμερα στην κηδεία της ετοιμαζόμουν να κατέβω στην εκκλησία, όπου θα την διαβάζατε. Είχα πολύ πόνο μέσα μου. Το ξέρεις, παπά, πόσο αγαπούσα αυτή τη θυγατέρα σου. Ήταν πάντα άγγελος…

Εκείνη τη στιγμή έφθασε ένας φίλος μου ψαράς κάτω απ’ τον πέρα γιαλό. Τούχα πει πως, όταν έπιανε καλό ψάρι να μου τόφερνε κι εγώ θα το πλήρωνα όσο-όσο.

Εκείνη όμως τη στιγμή με νευρίασε η παρουσία του, καθώς κρατούσε το ροφό κρεμασμένο στο πλάι του. Του είπα λοιπόν απότομα:

– Δε θέλω ψάρια σήμερα, δεν θέλω τίποτε. Σήμερα κηδεύω την ανηψιά μου!

Ο άνθρωπος όταν τάκουσε πάγωσε και με κοίταζε αμίλητος. Τον λυπήθηκα και του είπα:

– Όμως, να, στο πληρώνω και συ δώστο σε κανένα φτωχό για την ψυχή της!

Εκείνος πήρε τα χρήματα, με συλλυπήθηκε κι έφυγε γρήγορα. Το περιστατικό αυτό δεν τόπα σε κανέναν και το είχα ξεχάσει. Αλλά η ψυχούλα της δεν το ξέχασε και μούστειλε τις ευχαριστίες της”, είπε και σκούπισε με την ανάστροφη του χεριού του τα δάκρυά του. Μετά χαμογέλασε γλυκά, μα τόσο γλυκά! Μέσα σ’ αυτό το χαριτωμένο χαμόγελο ο ιερέας διέκρινε το γλυκοχάραμα της αναγεννημένης Πίστεώς του. Η νύχτα της απιστίας έφυγε…

– “Δοξασμένο τόνομά Σου Πολυέλεε Κύριε”, ψιθύρισε ο ιερέας κα τον αγκάλιασε με το βλέμμα του…

Στο σημερινό άρθρο θα “ταξιδέψουμε” πίσω στο 1974, τότε που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά η αμερικανική δραματική τηλεοπτική σειρά “Το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι”

Το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στη σειρά παιδικών βιβλίων “Little House on the Prairie” της Λόρα Ίνγκαλς Γουάιλντερ που δημοσιεύτηκαν μεταξύ 1932 και 1943 και αφηγείται τις ιστορίες μιας οικογένειας που ζει σε μια φάρμα, στη Μινεσότα, το 1870.

Οι “παλιοί” θα θυμούνται τα χαριτωμένα κοριτσάκια της οικογένειας Ίνγκαλς, οπότε ψάξαμε να βρούμε πώς είναι σήμερα και τι κάνουν τα δύο μεγαλύτερα, Λόρα και Μερί.

Δείτε πώς είναι σήμερα στις φωτογραφίες που ακολουθούν:

Η Μελίσα Γκίλμπερτ υποδύθηκε τη Λόρα Ίνγκαλς και τα τελευταία χρόνια συμμετέχει σε κάποιες τηλεταινίες. Αν και σε νεότερη ηλικία, “πάλεψε” με τις εξαρτήσεις της, πλέον είναι υγιής και απολαμβάνει την εκτίμηση των συναδέλφων και για τέσσερα χρόνια υπήρξε πρόεδρος της συντεχνίας των αμερικανών τηλεοπτικών ηθοποιών.

Το 2013 παντρεύτηκε τον ηθοποιό Τίμοθι Μπάσφιλντ.

Η Μελίσα Σου Άντερσον έπαιξε τη Μέρι Ίνγκαλς, τη μεγάλη αδερφή της Λόρα. Από το 2018 η τηλεοπτική της τύχη της αγνοείται, ενώ πιο πριν είχε κάποιους μικρούς ρόλους σε σειρές και τηλεταινίες.

Το 2010 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο “The Way I See It: A Look Back at My Life on Little House” στο οποίο περιγράφει την εμπειρία της από τη διάσημη σειρά “Το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι”.

Δείτε πώς είναι σήμερα οι πρωταγωνιστές της σειράς

Μάικλ Λάντον (Τσαρλς Ίνγκαλς)

Μετά την επιτυχία του ως Τσαρλς Ίνγκαλς στο Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, ο Λάντον ανέλαβε την παραγωγή της δραματικής σειράς γουέστερν Father Murphy. Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στην ταινία Highway to Heaven από το 1984 έως το 1989. Άλλες συμμετοχές του περιλαμβάνουν το Love is Forever του NBC, την ταινία Sam’s Son, τη σειρά του PBS The Electric Company και το Where Do Pigeons Go To Die. Εμφανίστηκε επίσης στο τηλεπαιχνίδι Match Game.

Εκτός από τη δουλειά του ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός, ο Λάντον ξεκίνησε επίσης μια σημαντική καριέρα στο τραγούδι. Το πρώτο του single, Gimme a Little Kiss (Will ‘Ya’ Huh)/Be Patient With Me, κυκλοφόρησε το 1957 και σημείωσε τεράστια επιτυχία. Κυκλοφόρησε μερικά άλλα τραγούδια με την πάροδο των χρόνων και ξεκίνησε μερικές παγκόσμιες περιοδείες κατά τη διάρκεια της καριέρας του.

Παντρεύτηκε τρεις φορές και υπήρξε πατέρας εννέα παιδιών. Το 1991, ο ηθοποιός παραπονέθηκε για έντονους πονοκεφάλους ενώ βρισκόταν σε διακοπές για σκι στη Γιούτα. Στη συνέχεια, διαγνώστηκε με καρκίνο του παγκρέατος λίγες ημέρες αργότερα. Πέθανε την 1η Ιουλίου 1991, σε ηλικία 54 ετών.

Δεκαετίες μετά το θάνατό του όμως, το όνομα του Λάντον βγήκε ξανά στη δημοσιότητα, όταν η γυναίκα του στην οθόνη, την οποία υποδυόταν η Κάρεν Γκρασλ, τον κατηγόρησε ότι την εκφόβιζε στα γυρίσματα.

Στα πρόσφατα απομνημονεύματά της, η Γκρασλ θυμάται τα «αηδιαστικά» αστεία που έλεγε ο Λάντον στο πλατό, πώς κορόιδευε την εμφάνισή της και ότι την «προσέβαλε» επιμένοντας ότι δεν έπρεπε να πληρώνεται περισσότερο από τα παιδιά ηθοποιούς της σειράς, η οποία άρχισε να προβάλλεται το 1974.

Κάρεν Γκρασλ (Καρολάιν Ίνγκαλς)

Η Γκρασλ, έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ το 1968 με το έργο The Gingham Dog. Έπαιξε επίσης στο έργο Butterflies Are Free στο Μπρόντγουεϊ.

Είχε μερικούς μικρούς ρόλους, μεταξύ των οποίων η ταινία Emily το 1977, The President’s Mistress (μαζί με τον Beau Bridges και τη Susan Blanchard), το δράμα Battered του 1978 και η κωμωδία Harry’s War, προτού πρωταγωνιστήσει ως Καρολάιν Ίνγκαλς στο Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι.

Μετά από αυτό, δεν σταμάτησε να παίζει – παίρνοντας ρόλους στην ταινία Battered του NBC, Crisis in MidAir, Between the Darkness and the Dawn, Love Boat, Murder, She Wrote και Not to Forget.

Στη συνέχεια μετακόμισε στη Σάντα Φε του Νέου Μεξικού, όπου συνίδρυσε την Resource Theater Company της Σάντα Φε. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε στο Λούισβιλ του Κεντάκι, όπου έπαιξε με το Actors Theatre of Louisville για πολλά χρόνια.

Το 2006 μετακόμισε και πάλι – αυτή τη φορά στο Σαν Φρανσίσκο – όπου συνεργάστηκε με το San Francisco Playhouse και εμφανίστηκε σε έργα όπως το Cabaret και το Driving Miss Daisy.

Τον Νοέμβριο του 2021 κυκλοφόρησε τα απομνημονεύματά της, με τίτλο Bright Lights, Prairie Dust, και στο βιβλίο μοιράστηκε πολλές συγκλονιστικές αποκαλύψεις για την εποχή της στο Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι.

Μελίσα Γκίλμπερτ (Λόρα Ίνγκαλς Γουάιλντερ)

Η 58χρονη σήμερα Μελίσα Γκίλμπερτ γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια στις 8 Μαΐου 1964. Υιοθετήθηκε από τον αείμνηστο ηθοποιό και κωμικό Πολ Γκίλμπερτ και τη σύζυγό του, ηθοποιό Μπάρμπαρ Κρέιν, μία ημέρα μετά τη γέννησή της. Το ζευγάρι αργότερα χώρισε.

Ως παιδί, εμφανίστηκε σε αμέτρητες τηλεοπτικές διαφημίσεις πριν πάρει το ρόλο της Λόρα στο Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι.

Μετά το τέλος του, συνέχισε να ασχολείται με την υποκριτική, πρωταγωνιστώντας στη δραματική ταινία Choices of the Heart, στο γουέστερν Sylvester, στην ταινία Choices του 1986, στο θρίλερ Ice House, στο Stand By Your Man (δίπλα στη Rosie O’Donnell), στην αστυνομική σειρά Sweet Justice, στο δράμα Switched at Birth του 1991, στο Then Came Jones (δίπλα στον Sean Patrick Flanery), στο Secrets and Lies (στο οποίο πρωταγωνιστούσαν επίσης ο Ryan Phillippe και η Juliette Lewis) και στο When We Last Spoke το 2019.

Επίσης, έδωσε τη φωνή της στο Batgirl στο Batman: The Animated Series καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Κατά τη διάρκεια του 2008 και του 2009, υποδύθηκε την Caroline ‘Ma’ Ingalls στη μουσική προσαρμογή του Little House on the Prairie.

Κυκλοφόρησε μια αυτοβιογραφία το 2009, στην οποία μίλησε για τα προβλήματα του παρελθόντος με τον αλκοολισμό και τη χρήση ναρκωτικών.

Η πρωταγωνίστρια του Little House on the Prairie, εγκατέλειψε το Χόλιγουντ. Η ηθοποιός, άλλαξε τον λαμπερό τρόπο ζωής της για ένα εξοχικό σπίτι στα βουνά.

Μελίσα Σου Άντερσον (Μαίρη Ίνγκαλς)

Η 59χρονη Άντερσον, η οποία γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1962, κατάγεται από το Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια. Ως παιδί, συμμετείχε σε πολλές διαφημίσεις για μάρκες όπως η Mattel και η Sears.

Ο πρώτος της ρόλος στην οθόνη ήταν ένα επεισόδιο της σειράς Bewitched το 1972. Είχε επίσης μια guest εμφάνιση σε ένα επεισόδιο του The Brady Bunch.

Όταν ήταν 11 ετών, πήρε τον ρόλο της Μαίρη Ίνγκαλς στο Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι – που της χάρισε μια υποψηφιότητα για το βραβείο Emmy καλύτερης πρωταγωνίστριας σε δραματική σειρά το 1978.

Η ηθοποιός εγκατέλειψε τη σειρά μετά από επτά σεζόν και συνέχισε να πρωταγωνιστεί, μεταξύ άλλων, στην αυτοβιογραφική ταινία του Λάντον The Loneliest Runner, στο σίριαλ Which Mother Is Mine? του ABC (για το οποίο κέρδισε βραβείο Emmy), στην τηλεοπτική ταινία Survival of Dana, στην ταινία slasher Happy Birthday to Me, στην κατασκοπική σειρά The Equalizer, στο Murder, She Wrote και στην ταινία Veronica Mars με την Κρίστεν Μπελ, μεταξύ άλλων.

Παντρεύτηκε τον τηλεοπτικό παραγωγό Michael Sloan το 1990. Το ζευγάρι έχει δύο παιδιά, την Piper και τον Griffin.

Το «κλουβί πέους» είναι μια συσκευή που χρησιμοποιείται για τον περιορισμό της στύσης ή της σeξουαλικής δραστηριότητας ενός άνδρα.

Συνήθως αποτελείται από μεταλλικά ή πλαστικά δαχτυλίδια και ένα κυρίως σώμα που “κλείνει” το πέος σε μη-διεγερμένη κατάσταση, ενώ συχνά ασφαλίζεται με κλειδαριά. Η συσκευή αυτή έχει μακρά ιστορία που συνδέεται με την έννοια της σeξουαλικής εγκράτειας και του ελέγχου της ηδονής.

Η χρήση του κλουβιού πέους έχει συνδεθεί κυρίως με το χώρο του BDSM και συγκεκριμένα με το λεγόμενο “chastity play”, όπου ο έλεγχος της σeξουαλικής ικανοποίησης ανήκει σε έναν σύντροφο (τον/την “keyholder”). Ο άνθρωπος που φορά τη συσκευή δεν μπορεί να αυτοϊκανοποιηθεί ή να έχει ολοκληρωμένη σeξουαλική επαφή χωρίς την άδεια του/της συντρόφου που έχει το κλειδί. Αυτό μπορεί να ενισχύσει το αίσθημα υποταγής, εμπιστοσύνης και ελέγχου μέσα σε μια σχέση ή ένα ερωτικό παιχνίδι.

Πέρα από το ερωτικό παιχνίδι, κάποιοι επιλέγουν να φορέσουν κλουβί πέους ως μέσο αυτοελέγχου ή διαχείρισης εθιστικών συμπεριφορών, όπως η υπερβολική αυτοϊκανοποίηση ή η σeξουαλική εξάρτηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η συσκευή λειτουργεί ως “φυσικό φρένο”, δίνοντας στον χρήστη ένα εξωτερικό όριο στις επιθυμίες του. Ωστόσο, οι ειδικοί τονίζουν ότι τέτοιες πρακτικές θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή και συναίνεση, καθώς η μακροχρόνια χρήση μπορεί να προκαλέσει σωματική ή ψυχολογική δυσφορία.

Τέλος, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η σωστή χρήση και η υγιεινή του κλουβιού πέους είναι απαραίτητες για την αποφυγή λοιμώξεων ή τραυματισμών. Οι συσκευές αυτές πρέπει να καθαρίζονται τακτικά και να αφαιρούνται σε περίπτωση πόνου, ερεθισμού ή οιδήματος. Η χρήση τους θα πρέπει πάντα να βασίζεται στη συναίνεση, στην επικοινωνία και στον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των συντρόφων.

Αν δεις ένα καρότσι μωρού στην άκρη του δρόμου, ειδικά τη νύχτα, μπορεί να είναι μέρος μιας επικίνδυνης παγίδας που έχει στηθεί για να παρασύρει ανυποψίαστους οδηγούς σε μια επικίνδυνη κατάσταση.

Αυτό το σενάριο είναι γνωστό ως «στημένο ατύχημα» ή «παγίδα στην άκρη του δρόμου». Αν και μπορεί να φαίνεται σαν έκτακτη ανάγκη ή σαν ένα εγκαταλελειμμένο παιδικό καρότσι, είναι σημαντικό να αντισταθείς στον πειρασμό να σταματήσεις. Να γιατί:

Γιατί δεν πρέπει να σταματήσετε:

Κίνδυνος Παγίδας: Εγκληματίες μπορεί να τοποθετήσουν αντικείμενα όπως καρότσια, καθίσματα αυτοκινήτου ή άλλα αντικείμενα στο δρόμο, ώστε να κάνουν τους οδηγούς να πιστέψουν ότι έχει συμβεί κάποιο ατύχημα ή έκτακτη ανάγκη. Στόχος τους είναι να σταματήσει ο οδηγός, ώστε να γίνει ευάλωτος σε ληστεία, κλοπή αυτοκινήτου ή ακόμα και χειρότερα. Αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο τη νύχτα, όταν η ορατότητα είναι περιορισμένη και οι δρόμοι έχουν λιγότερη κυκλοφορία.

Κίνδυνος από Πιθανούς Δράστες: Αν σταματήσεις να βοηθήσεις, μπορεί να βρεθείς σε ευάλωτη θέση όπου οι δράστες που έστησαν το συμβάν να εκμεταλλευτούν την καλοσύνη σας. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ένοπλη ληστεία, κλοπή αυτοκινήτου ή χειρότερα. Οι εγκληματίες συχνά στοχεύουν σε άτομα που είναι μόνα τους ή δείχνουν να βιάζονται, όπως οι οδηγοί μεγάλων αποστάσεων.

Μείνε ασφαλής και κάλεσε βοήθεια: Αν δεις κάτι ύποπτο, όπως ένα καρότσι στην άκρη του δρόμου, μείνε στο αυτοκίνητό σου, κλείδωσε τις πόρτες και προσπέρασε το σημείo. Ανέφερε άμεσα την τοποθεσία στις τοπικές αρχές, ώστε να αξιολογήσουν την κατάσταση. Είναι εκπαιδευμένοι να χειρίζονται καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στο δρόμο και θα μπορέσουν να διερευνήσουν με ασφάλεια.

Τι να κάνεις αντ’ αυτού:

Οδήγησε σε Ασφαλές Σημείο: Αν αισθανθείς άβολα, συνέχισε να οδηγείς προς ένα καλά φωτισμένο μέρος ή μια πολυσύχναστη περιοχή, όπως ένα βενζινάδικο, κατάστημα ή χώρο στάθμευσης. Μόλις βρεθείς σε ασφαλέστερο περιβάλλον, μπορείς να αξιολογήσεις την κατάσταση και να επικοινωνήσεις με τις αρχές.

Κάλεσε το 100: Αν δεις κάτι περίεργο στο δρόμο, όπως ένα καρότσι ή άλλα αντικείμενα που μπορεί να υποδηλώνουν ατύχημα ή έκτακτη ανάγκη, ανέφερε το στην αστυνομία. Αυτό τους επιτρέπει να ελέγξουν την κατάσταση κρατώντας σε ασφαλή.

Επιπλέον συμβουλές ασφάλειας για οδηγούς μεγάλων αποστάσεων:

Μείνε σε εγρήγορση και απέφυγε περισπασμούς: Να έχεις πάντα επίγνωση του περιβάλλοντός σου, ειδικά όταν οδηγείς τη νύχτα. Απόφυγε περισπασμούς, όπως το κινητό τηλέφωνο, κατά την οδήγηση.

Έχε πρόχειρες επαφές έκτακτης ανάγκης: Βεβαιώσου πως κάποιος γνωρίζει τη διαδρομή σου και την αναμενόμενη ώρα άφιξης, σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά.

Εμπιστεύσου το ένστικτό σου: Αν κάτι δεν σου φαίνεται σωστό, είναι καλύτερο να είσαι προσεκτικός. Μην αισθανθείς ποτέ υποχρεωμένος να σταματήσεις αν δεν νιώθεις ασφάλεια.

Αν και είναι φυσικό να θέλεις να βοηθήσεις κάποιον που χρειάζεται βοήθεια, η ασφάλειά σου πρέπει πάντα να έχει προτεραιότητα. Κατανοώντας τους πιθανούς κινδύνους, μπορείς να αποφύγεις να πέσεις θύμα επικίνδυνων καταστάσεων κατά την οδήγηση μεγάλων αποστάσεων, ειδικά τη νύχτα.

Αν τα καταφέρατε να αγγίξετε το μικρό σας δαχτυλάκι με τον αντίχειρα τότε συγχαρητήρια ανήκετε στο 1% των ανθρώπων

Αν και φαίνεται εύκολο δεν είναι διότι ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να αγγίξουν το μικρό δαχτυλάκι τους τοποθετώντας το εξωτερικά του αντίχειρα τους και να ευθυγραμμίσουν και τα τρεις δάχτυλα.

Ο λόγος που μερικοί άνθρωποι, δηλαδή το 1%, μπορούν να το κάνουν είναι γιατί είναι “μεταλλαγμένοι” στην ουσία οι μυς και οι τένοντες των δακτύλων τους λειτουργούν ξεχωριστά από των υπολοίπων που δυσκολεύονται.

Βέβαια με πολύ προπόνηση μπορούν όλοι να το καταφέρουν να το κάνουν αλλά οι άνθρωποι που το καταφέρνουν αμέσως είναι άριστοι δεξιοτέχνες (μουσικοί κτλ.)