Σ’ ένα χωριό της Χαλκιδικής περνούσε ο πατήρ Ησύχιος με το λείψανο της Αγίας Άννης και στην αυλή ενός σπιτιού είδε μια γυναίκα που έκλαιγε και τραβούσε τα μαλλιά της για το αλογάκι της που, εκείνη την στιγμή, ήταν κατά γης και άφριζε. –Τι έχει χριστιανή μου το αλογάκι σου;
–Αχ, Πάτερ μου, θα ψοφήσει! Μου το είπε ο κτηνίατρος και δεν έχω άλλο, η καημένη! –Μη κλαις, θα γίνει καλά! Έχω μαζί μου την Αγία Άννα. Θα διαβάσουμε στην χάρη της μία Παράκληση και θα κάνουμε Αγιασμό. Μετά τις προσευχές, πότισε το ζώο με αγιασμό και –ώ, του θαύματος!– το ζώο αμέσως σηκώθηκε και περπατούσε.
Ενώ συνέβαιναν αυτά, δύο κτηνίατροι που ήταν στον επάνω δεύτερο όροφο, άρχισαν να κατηγορούν τον ευλαβή παπά λέγοντας: «Νάτος, ο καλόγερος! Ήρθε να πάρει το πενηντάρικο της δυστυχισμένης γυναίκας. Για πάμε να τον πειράξουμε!». Πλησίασαν και του λέγουν: «Τι κάνεις, παπά; Έκανες καλά το άλογο;». Και ο παπάς, με ύφος αυστηρό, τους απαντά: «Θεομπαίχτες! Δεν ντρέπεσθε να με κατηγορείτε ότι ήλθα να πάρω τα λεφτά της γυναίκας; Περιμένετε και θα δείτε το θαύμα!». Εκείνοι, μετά την θεραπεία του ζώου, έμειναν άφωνοι. Εζήτησαν συγχώρεση και αναχώρησαν…
Από το περιοδικό «Ο Όσιος Γρηγόριος», περίοδος β΄, έτος 1982, αριθμ. τευχ. 7, σελ. 80, 88–92.
πηγη vimaorthodoxias.gr
Αγία Αννα: Ποια είναι η γιαγιά του Χριστού και γιατί γιορτάζει 3 φορές τον χρόνο
Αν και δεν αναφέρεται σε κανένα βιβλίο της Καινής Διαθήκης, η Αγία Αννα κατέχει περίοπτη θέση στην ευσέβεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η μητέρα της Θεοτόκου. Αν και δεν αναφέρεται σε κανένα βιβλίο της Καινής Διαθήκης, η Αγία Αννα κατέχει περίοπτη θέση στην ευσέβεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι όποιες πληροφορίες για την Άννα αντλούνται από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, ιδίως το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου και το Περί Νηπιότητας του Σωτήρος. Το όνομά της είναι ο εξελληνισμένος τύπος της εβραϊκής λέξης «Hannah», που σημαίνει εύνοια, χάρη.
Σύμφωνα με το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, η Άννα ήταν σύζυγος του Ιωακείμ. Το ζευγάρι δεν είχε παιδιά και παρακαλούσε τον Θεό να του χαρίσει ένα. Το αίτημά τους δεν έμεινε αναπάντητο από τον Θεό, ο οποίος απέστειλε άγγελο να τους γνωστοποιήσει ότι όχι μόνο θα αποκτούσαν τέκνο, αλλά ότι αυτό θα γινόταν διάσημο σε όλο τον κόσμο («λαληθήσεται το σπέρμα σου εν όλη τη οικουμένη»).
Πράγματι, η γηραιά Άννα απέκτησε ένα κοριτσάκι «εξ επαγγελίας, αλλά και κατά τους νόμους της φύσεως», σύμφωνα με την Ορθόδοξη θεολογία. Το ονόμασε Μαριάμ και ήταν προορισμένη να γίνει η μητέρα του Χριστού. Η Καθολική Εκκλησία προχώρησε περισσότερο και δέχθηκε την Άσπιλο Σύλληψη της Θεοτόκου (Immaculata Conceptio).
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τρεις φορές την Αγία Άννα κατά τη διάρκεια του εορταστικού κύκλου: Στις 9 Δεκεμβρίου, τη Σύλληψή της, στις 25 Ιουλίου την Κοίμησή της και στις 9 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον σύζυγό της Ιωακείμ. Η Καθολική Εκκλησία τιμά την Αγία Άννα στις 26 Ιουλίου.
Κατά τον 5ο αιώνα η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Ευδοξία ανήγειρε ναό προς τιμήν της στα Ιεροσόλυμα, όπου, κατά την παράδοση, γεννήθηκε η Άννα. Το 550 ο Ιουστινιανός ίδρυσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.
Η Αγία Άννα (Hannah στα Αραβικά) τιμάται και από τη Μουσουλμανική Θρησκεία. Στο Κοράνι, η Άννα αναφέρεται ως σεβάσμια και πνευματική γυναίκα, μητέρα της Παναγίας.
Λείψανα της Αγίας Άννας υπάρχουν στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας Άννας (Μονή Μεγίστης Λαύρας), στον Ιερό Ναό της Αγίας Άννας Κατερίνης, καθώς και σε πολλά ιερά προσκυνήματα του κόσμου.
Απολυτίκιο Αγία Αννας (9 Δεκεμβρίου)
Σήμερον της ατεκνίας δεσμά διαλύονται· του Ιωακείμ γαρ και της Άννης, εισακούων Θεός, παρ’ ελπίδα τεκείν αυτούς, σαφώς υπισχνείται θεόπαιδα, εξ ης αυτός ετέχθη ο απερίγραπτος, βροτός γεγονώς, δι’ Αγγέλου κελεύσας βοήσαι αυτή· Χαίρε κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου.
Απολυτίκιο της Αγία Αννας (25 Ιουλίου)
Ζωήν την κυήσασαν εκυοφόρησας, αγνήν θεομήτορα, θεόφρον, Ἄννα· δι’ ο προς λήξιν ουράνιον, ένθα ευφραινομένων, κατοικία εν δόξη, χαίρουσα νυν μετέστης, τοις τιμώσι σε πόθω, πταισμάτων αιτουμένη ιλασμόν, παμμακάριστε.
Απολυτίκιο των Θεοπατόρων Αγίων Ιωακείμ και Άννας (9 Σεπτεμβρίου)
Των δικαίων Θεοπατόρων σου Κύριε, την μνήμην εορτάζοντες, δι᾽ αυτών σε δυσωπούμεν· Σώσον τας ψυχάς ημών.
Η Δυάς η αγία και Θεοτίμητος, Ιωακεὶμ και η Άννα ως του Θεού αγχιστείς, ανυμνείσθωσαν φαιδρώς ασμάτων κάλλεσιν ούτοι γαρ έτεκον ημίν, την τεκούσαν υπέρ νουν, τον άσαρκον βροτωθέντα, εις σωτηρίαν του κόσμου, μεθ’ ης πρεσβεύουσι σωθήναι ημᾶς.
Ο καρκίνος θερίζει και πολλοί διάσημοι και άσημοι έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας του καθώς δεν κάνει διακρίσεις ούτε προς το φύλο, ούτε την ηλικία αλλά ούτε και την κοινωνική τάξη.
Αν θέλαμε να συμπεριλάβουμε όλους τους διάσημους που έφυγαν από κοντά μας από την επάρατη νόσο θα θέλαμε σελίδες επί σελίδων. Ωστόσο, επειδή αυτό είναι αδύνατον κάναμε μια μικρή επιλογή.
Της: Έπη Τρίμη
Ο καρκίνος όπως αναφέρει ο Άγιος Σάββας προκαλείται από διαταραχές των γονιδίων, που φυσιολογικά ελέγχουν την διαίρεση και τον θάνατο των κυττάρων.Ο τρόπος με τον οποίο ένα κύτταρο μετασχηματίζεται σε καρκινικό, δεν έχει απόλυτα διευκρινιστεί.Πολλές φορές το κύτταρο έχει τη γενετική προδιάθεση και αρκεί η έκθεση σε επιβαρυντικούς παράγοντες, όπως είναι διάφορες χημικές ουσίες ή ακτινοβολίες, για τη μετατροπή τους σε καρκινικό. Υπάρχουν, ακόμη, σπάνιες περιπτώσεις, κατά τις οποίες φαίνεται ότι πολλά κύτταρα, κάτω από την ισχυρή πίεση ενός επιβαρυντικού παράγοντα, χάνουν τον έλεγχο της αύξησης τους, με αποτέλεσμα να προκαλούν την ταυτόχρονη γένεση πολλών διαφορετικών όγκων.
1. Θέμος Ανασταστίαδης
Ο Θέμος Αναστασιάδης άφησε την τελευταία του πνοή το 2019 σε ηλικία 61 ετών, μετά από ενάμιση χρόνο μάχης με τον καρκίνο, σε νοσοκομείο της Ζυρίχης, στην Ελβετία. Ήταν παντρεμένος με την επίσης δημοσιογράφο Βασιλική Παναγιωτοπούλου, με την οποία είχαν αποκτήσει τρία παιδιά.
Είχε γεννηθεί στις 6 Ιανουαρίου του 1958 και υπήρξε συνιδρυτής και εκδότης της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα».
Επί σχεδόν δύο χρόνια ο Θέμος Αναστασιάδης έδινε μια άγνωστη στο ευρύ κοινό -και δυστυχώς άνιση-μάχη με τον καρκίνο.
Τον Σεπτέμβριο του 2017 διαγνώστηκε με μια εξαιρετικά σπάνια και επιθετική μορφή καρκίνου. Ο γνωστός δημοσιογράφος και εκδότης αρχικά νοσηλεύτηκε στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Στη συνέχεια μετέβη στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα σε μια από τις μεγαλύτερες και πιο εξειδικευμένες κλινικές του κόσμου: Στη διάσημη κλινική Dana Farber της Βοστώνης.
Εκεί, ο Θέμος Αναστασιάδης υποβλήθηκε σε εντατική και επιθετική θεραπεία. Παρ’ όλα αυτά, στάθηκε όρθιος και ο οργανισμός του κατάφερε και την άντεξε. Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα ο καρκίνος επανεμφανίστηκε. Ο Θέμος Αναστασιάδης, απτόητος, συνέχισε τις θεραπείες στη Ζυρίχη, όπου έμενε μόνιμα πλέον, αλλά η μάχη έγερνε εις βάρος του. Το τελευταίο πεντάμηνο η υγεία του επιδεινώνονταν διαρκώς και το τελευταίο δίμηνο χειροτέρεψε δραματικά.
2. Ρίκα Βαγιάνη
Η Μαρίκα Ζούλα (ή Ρίκα Βαγιάνη, όπως την ήξεραν όλοι), ήταν κόρη του δημοσιογράφου Οδυσσέα Ζούλα και της Βαρβάρας Δράκου.
Γεννήθηκε στο Παγκράτι το 1962 και αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου το 1982.
Λίγοι ξέρουν πώς προέκυψε το επώνυμο Βαγιάνη. Είναι τα αρχικά από το όνομα της μητέρας της, Βαρβάρας, και του δεύτερου γάμου της με τον αθλητικογράφο Γιάννη Διακογιάννη, που ως πατριός της την μεγάλωσε σαν κόρη του.
Ήδη από το 1979 άρχισε να εργάζεται ως ηθοποιός στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Έπαιξε στο Εθνικό, στο Θεσσαλικό, σε αρκετές ταινίες, αλλά και σε σήριαλ, όπως το “Μινόρε της Αυγής”.
Παράλληλα, είχε ήδη αρχίσει και την δημοσιογραφία σε περιοδικά και εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
Η Ρίκα Βαγιάνη πέθανε, σε ηλικία 56 ετών έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.Τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής της νοσηλευόταν στην εντατική, δίνοντας με αξιοπρέπεια τον δικό της αγώνα.
Η είδηση του θανάτου της το 2018 βύθισε σε θλίψη τον καλλιτεχνικό κόσμο, καθώς υπήρξε από τα πιο αγαπητά πρόσωπα της ελληνικής τηλεόρασης και του χώρου της δημοσιογραφίας.
3. Αλέξανδρος Βέλιος
Τον Σεπτέμβριο του 2015 διαγνώστηκε με καρκινικό όγκο στο πάγκρεας σε προχωρημένη μορφή. Το γεγονός αποκάλυψε σε τηλεοπτική εκπομπή τον Ιούνιο του 2016, ανακοινώνοντας πως έχει μερικούς μήνες ζωής. Ταυτόχρονα ανακοίνωσε ότι έχει πάρει την απόφαση να προβεί σε ευθανασία, πριν φτάσει στο σημείο να καθηλωθεί στο κρεβάτι, αντιτασσόμενος στην απαγόρευσή της από την ελληνική νομοθεσία. Χαρακτηριστικά δήλωνε: «Δεν είμαι υπέρ της ευθανασίας. Είμαι υπέρ του δικαιώματος να μπορεί κανείς να επιλέξει πώς και πότε θα πεθάνει».
Τον τελευταίο καιρό είχε δηλώσει δημόσια πως θα έκανε και ο ίδιος ευθανασία, προτού τον συνθλίψει κυριολεκτικά ο καρκίνος και μάλιστα σκόπευε να πάει στη Ζυρίχη της Ελβετίας για «υποβοηθούμενη αυτοκτονία».
Πέθανε το βράδυ της Κυριακής 4 Σεπτεμβρίου 2016 στο οικία του στον Γέρακα, ενόσω ο καρκίνος ήταν σε τελικό στάδιο, καταφεύγοντας στη λύση της «μη υποβοηθούμενης ευθανασίας», καταναλώνοντας υπερβολική δόση ισχυρών ηρεμιστικών και παυσίπονων σκευασμάτων. Λίγο πριν το θάνατό του, συνέταξε δύο ιδιόχειρες επιστολές, τις οποίες ανάγνωσε και ανήρτησε ο ίδιος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Κηδεύτηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2016 στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
4. Γιώργος Βασιλείου
O αγαπημένος ηθοποιός το 2016 βύθισε στη θλίψη την οικογένειά του και τους φίλους του.
Ο γνωστός ηθοποιός τον τελευταίο καιρό έδινε σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Και το πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα είχε επιστρέψει στο σπίτι του, όπου πολεμούσε την ασθένεια κάτω από άνισες συνθήκες.
Ο ίδιος είχε μιλήσει για το πρόβλημά του ανοιχτά στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη προτρέποντας όλους να κόψουν το τσιγάρο: «Αυτό που έπαθα, το έπαθα από το τσιγάρο. Κάπνιζα δύο πακέτα την μέρα. Γι’ αυτό τώρα, όπου σταθώ κι όπου βρεθώ, ένα πράγμα λέω σε όλους: “Κόψτε το τσιγάρο!”».
5. Αλίκη Βουγιουκλάκη
Ο θάνατος της κορυφαίας Ελληνίδας ηθοποιού στις 23 Ιουλίου του 1996 συγκλόνισε το πανελλήνιο. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έφυγε από την ζωή σε ηλικία 62 ετών νικημένη από τον καρκίνο. Ο προσωπικός της γιατρός, Σωτήρης Αδαμίδης και ο άνθρωπος που βρέθηκε στο πλάι της μέχρι την τελευταία στιγμή περιγράφει σε πρόσφατη συνέντευξη του τις τελευταίες ώρες της Ελληνίδας ηθοποιού πριν εκείνη ταξιδέψει στην «γειτονία των αγγέλων».
Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Πιστεύω ότι αν είχε πιο νωρίς εντοπιστεί το πρόβλημα της θα μπορούσε να ήταν διαφορετική η πορεία. Αυτό ισχύει βεβαίως για κάθε διάγνωση που γίνεται έγκαιρα και νωρίς στην πορεία μιας σοβαρής νόσου όπως της Αλίκης. Όμως όσον αφορά τη δεύτερη ερώτηση σας, όχι δεν το πιστεύω αυτό. Δεν έχω κάποια στοιχεία για να το υποστηρίξω και είμαι υπέρ του να φροντίζουν όλες οι κυρίες νεαρές και μη την εμφάνιση τους με ασφαλή τρόπο. Αλλά να τη φροντίζουν.
Δεν θα ξεχάσω πόσο μου άρεσε που την έβλεπα πάντα περιποιημένη στη σουίτα του Ιατρικού Κέντρου. Μέσα στην δυσκολία και τον πόνο. Αξιοπρεπής και υπέροχη με το ευγενικό και εφηβικό πάντα χαμόγελο…»
6. Τζένη Καρέζη
Την περίοδο 1988-1989 η Καρέζη έπαιζε στον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ. Τον Μάρτιο του 1989 η παράσταση διακόπηκε και η Καρέζη ταξίδεψε για εξετάσεις στο Λονδίνο. Εκεί της διαγνώστηκε γυναικολογικός καρκίνος. Η Καρέζη όμως έδωσε ακόμα μια παράσταση, το «Διαμάντια και Μπλουζ» την περίοδο 1990-1991. Έκτοτε η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε αρκετά, ενώ τις τελευταίες μέρες της ζωής της η υγεία της χειροτέρεψε ακόμα περισσότερο.
Απεβίωσε στις 26 Ιουλίου 1992 τρία λεπτά πριν τα μεσάνυχτα προς 27 Ιουλίου μετά από τριετή αντιμετώπιση καρκίνου. Η σορός της τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 29 Ιουλίου έγινε η κηδεία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της και απλού κόσμου. Λίγους μήνες πριν το θάνατό της είχε συγγράψει την αυτοβιογραφία της, που εκδόθηκε ένα χρόνο μετά τον θάνατό της υπό τον τίτλο «Τετράδια Ζωής».
Τον Σεπτέμβριο του 1992 ιδρύθηκε η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρία «Ίδρυμα Τζένη Καρέζη», στόχος της οποίας είναι η ανακουφιστική φροντίδα για καρκινοπαθείς και ασθενείς με άλλες χρόνιες νόσους. Ιδρυτικά μέλη της ήταν μεταξύ άλλων ο Κώστας Καζάκος, η Μελίνα Μερκούρη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Νίκος Κούρκουλος, η Νόνικα Γαληνέα και ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος.
7. Έλενα Ναθαναήλ
Καταγόταν από εύπορη οικογένεια. Το επώνυμο “Ναθαναήλ” ήταν το μητρώνυμό της. Ολόκληρο το ονοματεπώνυμο της ήταν Ελένη Ναθαναήλ Δεληβασίλη. Σε τηλεοπτική συνέντευξή της στις 9 Φεβρουαρίου του 2004 στον Γρηγόρη Αρναούτογλου (“Όμορφος κόσμος το πρωί”) δήλωσε ότι είχε καταγωγή από την πλευρά του πατέρα της από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Πρωτοεμφανίστηκε στο σινεμά στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη Κάτι να καίει (1964) στην ηλικία των 16 ετών.
Δεν παντρεύτηκε ποτέ, εντούτοις το 1973 απέκτησε μια κόρη με τον επιχειρηματία Γιώργο Τσαγκάρη, την Ίνκα. Τα τελευταία χρόνια μαζί με τον επί 29 χρόνια σύντροφο της ζωής της, βετεράνο ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Τάσο Μητρόπουλο, κατοικούσαν στην Εύβοια και δήλωνε ότι ήταν αγρότισσα και ασχολιόταν με την παραγωγή κρασιού.
Έπασχε από καρκίνο του πνεύμονα. Απεβίωσε στις 4 Μαρτίου 2008 και η κηδεία της έγινε το μεσημέρι της επομένης στο νεκροταφείο της Νέας Φιλαδελφείας στον Κόκκινο Μύλο.
8. Μελίνα Μερκούρη
Τη χαρακτήρισαν «τελευταία ελληνίδα θεά» και «γυναίκα – φλόγα». Όλη της η ζωή ήταν γεμάτη όνειρα, ελπίδες, αγωνίες και αγώνες. Η Μελίνα Μερκούρη ήταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες του 20ού αιώνα. Υπήρξε πολύμορφη προσωπικότητα. Κορυφαία αγωνίστρια της Δημοκρατίας στον αγώνα κατά της χούντας (1967-1974). Σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου με διεθνή καριέρα και με ερμηνείες που έχουν καταγραφεί στις σελίδες της Έβδομης Τέχνης. Πολιτικός που σημάδεψε με την παρουσία της τον πολιτισμό της Ελλάδας, τον έφερε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Πίστευε ακράδαντα ότι ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας. Ότι είναι ένα σοβαρό εξαγώγιμο προϊόν και ότι έχει μεγάλη σημασία και αξία η ανάδειξή του.
Τη βάφτισαν Αμαλία – Μαρία, δεν τη φώναξαν όμως έτσι ποτέ. Το όνομα που θα χρησιμοποιούσαν σε όλη της τη ζωή, και με το οποίο έγινε πασίγνωστη, ήταν το «Μελίνα». Πολλές φορές δεν χρειαζόταν καν το επίθετο «Μερκούρη» για να συστηθεί. Ήταν η Μελίνα όλων των Ελλήνων, αλλά και η Μελίνα των ξένων.
Η Μελίνα Μερκούρη γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 18 Οκτωβρίου του 1920. Καταγόταν από οικογένεια πολιτικών και ήταν η αγαπημένη εγγονή του Σπύρου Μερκούρη, ενός από τους πιο επιτυχημένους και δημοφιλείς Δημάρχους της Αθήνας για περισσότερα από 20 χρόνια. Στο σπίτι του μεγάλωσε, δίπλα του έκανε τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις της σε νηπιακή ηλικία. Συναρπαζόταν από τότε από τις εκδηλώσεις λατρείας του κόσμου, έστω και αν απευθύνονταν στον «Μεγάλο Σπύρο» όπως όλοι φώναζαν τον παππού της. Δίπλα του έμαθε τους κανόνες της δημοκρατικότητας αλλά και την τέχνη του να συνομιλείς ισότιμα με όλους.
Πατέρας της ήταν ο Σταμάτης Μερκούρης, βουλευτής για περισσότερα από 30 χρόνια, που είχε χρηματίσει και υπουργός Δημόσιας Τάξης και Δημοσίων Έργων. Μητέρα της, η Ειρήνη Λάππα, που ανήκε σε μια από τις καλύτερες αθηναϊκές οικογένειες. Το ζευγάρι απέκτησε και έναν γιο, μικρότερο από την Μελίνα, τον Σπύρο. Αργότερα χώρισαν, δημιούργησαν νέες οικογένειες, και η Μελίνα έζησε στο σπίτι του παππού της.
Την πρώτη θεατρική της πρόβα η Μελίνα Μερκούρη την έκανε μπροστά στον καθρέφτη, προσπαθώντας να καταφέρει να κυλήσουν κάποια δάκρυα σε κατάλληλη στιγμή, προκειμένου να πειστούν οι δικοί της να της αγοράσουν κάτι που επιθυμούσε. Ήταν μόλις πέντε ετών. Σε ηλικία δέκα ετών, «ντεμπουτάρισε» στις Σπέτσες, στο τραπέζι ενός καφενείου, όπου τη χειροκρότησαν θερμά. Η μητέρα της όμως, που φτάνει τρέχοντας μόλις πληροφορείται ότι η κόρη της δίνει αυτοσχέδια παράσταση, τη «φιλοδωρεί» με ένα μεγαλοπρεπές χαστούκι.
Παιδί ανήσυχο, και με το μυαλό προσηλωμένο σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα μαθήματα, ήταν από τις χειρότερες μαθήτριες. Όταν ο παππούς Σπύρος πεθαίνει, η μικρή Μελίνα αισθάνεται για πρώτη φορά στη ζωή της προδομένη. Την είχε κάνει να πιστέψει πως ήταν αθάνατος…
Είναι ακόμη έφηβη, όταν ερωτεύεται τον Πάνο Χαροκόπο, που της υπόσχεται (και τηρεί την υπόσχεσή του) ότι θα της παράσχει πλήρη ελευθερία να ασχοληθεί με το πάθος της, το θέατρο. Παντρεύονται κρυφά και στέλνουν στις οικογένειές τους τηλεγράφημα : «Γάμος ετελέσθη». Μετά από χρόνια θα χωρίσουν.
Όταν έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου, απήγγειλε ένα ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη. Ανάμεσα στους εξεταστές της, και ο Αιμίλιος Βεάκης. «Δεν πέρασα» σκέφτηκε. Έγινε δεκτή πανηγυρικά και την ανέλαβε ο Δημήτρης Ροντήρης. Διέγνωσε μέσα της την τραγωδό και την έβαλε να δουλεύει σκληρά. Αποφοιτά το 1944.
Εντάσσεται στο δυναμικό του Εθνικού θεάτρου, όπου ερμηνεύει μικρούς ρόλους στην κεντρική σκηνή και στη σκηνή του Πειραιά. Το 1945 ερμηνεύει τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο, το ρόλο της Λαβίνια στο έργο του Ευγένιου Ο’ Νηλ «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» (θίασος Κατερίνας, θέατρο «Κεντρικόν»). Η πρώτη της όμως μεγάλη επιτυχία έρχεται με το «Λεωφορείον ο πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς, παράσταση του «θεάτρου τέχνης», όπου ερμηνεύει το ρόλο της Μπλάνς Ντυμπουά. Συνεχίζει τη συνεργασία της με τον Κάρολο Κουν και το «Θέατρο Τέχνης» και εμφανίζεται σε έργα των Άλντους Χάξλεϊ, Άρθουρ Μίλλερ, Φίλιπ Τζόρνταν και Αντρέ Ρουσέν.
Ακολουθεί μια περίοδος που ζει στο Παρίσι, όπου γνωρίζει τον Μαρσέλ Ασάρ. Η Μελίνα εμφανίζεται στη θεατρική σκηνή της Πόλης του Φωτός σε μπουλβάρ των Ζακ Ντεβάλ και Μαρσέλ Ασάρ. Παίζει στο “Le Moulin de la Galette”, στο “Les Compagnons de la Marjolaine”, στο “Il etait une gare”. Εκεί θα γνωρίσει τον Ζαν Κοκτώ, τον Ζαν Πωλ Σαρτρ, την Κολέτ, τη Φρανσουάζ Σαγκάν. Εκεί ανοίγουν οι ορίζοντές της.
Το 1953 παίρνει το έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη». Δύο χρόνια μετά επιστρέφει στην Ελλάδα και πρωταγωνιστεί στο θέατρο Κοτοπούλη – Ρεξ σε έργα από όλο το φάσμα του δραματολογίου, όπως ο «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ και ο «Κορυδαλλός» του Ανούιγ. Σε αυτή τη δεκαετία ανακαλύπτει το κοινωνικό πρόσωπο που κρύβει μέσα της και αναμιγνύεται με τον θεατρικό συνδικαλισμό.
Με την επιστροφή της στην πατρίδα, της γίνεται η πρώτη πρόταση να πρωταγωνιστήσει σε κινηματογραφική ταινία. Πρόκειται για τη «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη από το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια». Η ταινία επαινέθηκε ιδιαίτερα στο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Κανών το 1956. Παρότι το αξίζει, δεν θα πάρει το βραβείο του Φεστιβάλ των Κανών το 1956. Η εμφάνισή της σ’αυτό, όμως, θα είναι μοιραία, αφού εκεί θα γνωρίσει τον αμερικανό σκηνοθέτη Ζυλ Ντασσέν, κατοπινό σύντροφό της δια βίου.
Η Μελίνα θα πρωταγωνιστήσει στην ταινία του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» την ίδια χρονιά και από τότε θα παίξει σε πολλές ακόμα ταινίες του, όπως στο «Ποτέ την Κυριακή», στη «Φαίδρα», στο «Τοπκαπί» κ.α. Για την ερμηνεία της στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» θα πάρει στις Κάνες το βραβείο γυναικείας ερμηνείας (εξ’ ίσου με την Ζαν Μορό για το Moderato Cantabile) (1960). Η ταινία είναι υποψήφια για πέντε Όσκαρ (σκηνοθεσίας, σεναρίου – Ζύλ Ντασσέν, πρώτου γυναικείου ρόλου – Μελίνα Μερκούρη, κοστουμιών για ασπρόμαυρη ταινία – Ντένη Βαχλιώτη, τραγουδιού – Μάνος Χατζιδάκις, που παίρνει το βραβείο).
Η Μελίνα πρωταγωνιστεί σε ταινίες διακεκριμένων δημιουργών όπως ο Βιτόριο Ντε Σίκα (Η Δευτέρα παρουσία), ο Νόρμαν Τζούισον (Σικάγο-Σικάγο), ο Καρλ Φόρμαν (Οι Νικητές) κ.α. Συνολικά, έχει πρωταγωνιστήσει σε 19 ταινίες.
Το 1960, είναι η χρονιά της. Τότε σημειώνεται και η μεγαλύτερη επιτυχία αυτής της περιόδου στο θέατρο, όπου συνεχίζει αδιάλειπτα την πορεία της έως το 1967. Είναι το «γλυκό πουλί της νιότης» σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και παραγωγή του «θεάτρου τέχνης» με συμπρωταγωνιστή τον Γιάννη Φέρτη.
Η διεθνής αναγνώριση είναι πλέον γεγονός. Η Μελίνα θα ανοίξει τα φτερά της το 1967 για το Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης, για να παίξει στο «Ίλια Ντάρλινγκ» με τον Ζυλ Ντασσέν, σύζυγό της από την προηγούμενη χρονιά, στο πλευρό της. Τα μεσάνυχτα της 21ης Απριλίου, ο Μάνος Χατζιδάκις τηλεφωνεί σε κείνη και στον Ζυλ για να τους πει ότι στην Ελλάδα έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα. Η Μελίνα κάνει δηλώσεις στις τηλεοπτικές κάμερες των αμερικανικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. «Σας παρακαλώ μην πάτε στη χώρα μου» λέει κλαίγοντας. Για τις δηλώσεις αυτές, η χούντα θα της αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια στις 12 Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Εκείνη θα απαντήσει με το ιστορικό πλέον : «Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα. Ο Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας». Από τον Νοέμβριο του 1967 και επί τρεις μήνες, το FBI την παρακολουθεί παντού. Υπάρχει προειδοποίηση ότι θα γίνει δολοφονική απόπειρα εναντίον της.
Το σύνθημα για την αντιδικτατορική δράση έχει δοθεί. Με τον Ζυλ Ντασσέν, με τον Μίκη Θεοδωράκη, με άλλους φίλους, η Μελίνα θα γίνει ο εφιάλτης της χούντας. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς θα γνωρίσει και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Κάνει πολιτική περιοδεία στις ευρωπαϊκές χώρες (Αυστρία, Ελβετία, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Δανία, Σουηδία, Νορβηγία, Βέλγιο, Ολλανδία). Οργανωτής, ο Σπύρος Μερκούρης. Θα συμμετάσχει σε διαδηλώσεις, απεργίες πείνας, συναυλίες και πολιτικές εκδηλώσεις. Δημιουργούνται πολιτικές και καλλιτεχνικές επιτροπές, επιτροπές Ελλήνων που στηρίζουν όλα τα προγράμματα. Η Μελίνα δίνει συνεντεύξεις, κάνει ομιλίες, τραγουδά ενάντια στους συνταγματάρχες. Η χούντα αντιδρά, απαγορεύει στην Ελλάδα τα τραγούδια της και δεσμεύει την περιουσία της. Στις 7 Μαρτίου του 1969, στο θέατρο της Γένοβας γίνεται βομβιστική επίθεση εναντίον της με βόμβα πέντε κιλών η οποία και εκρήγνυται, χωρίς ευτυχώς θύματα. Στο πλαίσιο της ίδιας περιοδείας, γίνεται επίθεση εναντίον της από φασιστική οργάνωση στο Βέλγιο.
Ο θάνατος του πατέρα της (7 Ιουλίου 1968) τη βρίσκει στην ξενιτιά. Δεν έχει ιθαγένεια, ούτε διαβατήριο. Όταν πεθαίνει η μητέρα της (Ιούλιος 1972) της επιτρέπουν την είσοδο στη χώρα για λίγες ώρες.
Στις 26 Ιουλίου του 1974, δύο μόλις μέρες μετά την πτώση της χούντας, επιστρέφει στην Ελλάδα. Στο αεροδρόμιο γίνεται διαδήλωση, θα κατέβει από το αεροπλάνο κάνοντας το σήμα της νίκης και θα χαθεί στις αγκαλιές των αγαπημένων της.
Με την επιστροφή και την οριστική εγκατάστασή της στην Ελλάδα, συνεχίζει την πολιτική της δράση μέσα από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, του οποίου είναι από τα ιδρυτικά μέλη. Το 1974 είναι υποψήφια του κόμματος στη Β΄περιφέρεια Πειραιά. Συγκεντρώνει 7.500 σταυρούς, αλλά χάνει την έδρα για 33 ψήφους. Στο ΠΑΣΟΚ θα διατελέσει μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, του Εκτελεστικού Γραφείου, αλλά και εισηγήτρια στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Ελέγχου Πολιτισμού.
Παράλληλα με την πολιτική της παρουσία αρχίζει το γύρισμα μιας σειράς τηλεοπτικών εκπομπών με τον τίτλο «Διάλογοι» που περιλαμβάνουν κοινωνικά θέματα. Από τα 14 επεισόδια μεταδίδονται μόνο δύο για την Κύπρο και η εκπομπή απαγορεύεται από την ΕΡΤ. Το θέμα συζητείται στη Βουλή, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Γυρίζονται άλλες δύο ταινίες οι «Επαρχίες της Αθήνας» και «Νόελ Μπαίκερ-Το κτήμα του Αχμέτ-Αγά».
Συνεχίζει επίσης τη δουλειά της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, με εξέχουσες ερμηνείες στην «΄Όπερα της πεντάρας» του Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν (1975) και στη «Μήδεια» του Ευριπίδη από το Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη (1976). Η παράσταση παίζεται σε όλη τη Μακεδονία και στο Λυκαβηττό, αρνούνται όμως την παρουσίασή της στο επίσημο φεστιβάλ αρχαίου δράματος, στην Επίδαυρο. Η απαγόρευση της χαρίζει τον τίτλο της «Εξόριστης Μήδειας». Με την πρώτη της εμφάνιση ως τραγωδού, επιβάλλεται, η ανταπόκριση του κοινού είναι πολύ μεγάλη. Το 1978 γυρίζει μια ταινία βασισμένη στη «Μήδεια», την «Κραυγή γυναικών» σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν.
Η εκλογή της, τον Νοέμβριο του 1977, ως βουλευτή (με μεγάλη πλειοψηφία σταυρών προτίμησης – αποτέλεσμα της αφοσίωσης που είχε δείξει στην Β΄Πειραιά) της στερεί την ενασχόλησή της με το θέατρο. Εκλέγεται στη Β΄Περιφέρεια Πειραιά, με τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ, και δίνει όλη της την ενέργεια στην πολιτική, πάντοτε στον τομέα του πολιτισμού. Για ένα μικρό διάστημα, πρωταγωνιστεί σε μια παράσταση με κείμενα του Μπρεχτ, που σκηνοθετεί ο Ζυλ Ντασσέν («Συντροφιά με τον Μπρέχτ», 1978 στο Μπρόντγουεϊ).
Το 1980 πρωταγωνιστεί στο «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τένεσι Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν (και στο καινούργιο αυτό ανέβασμα, που έχει και πάλι μεγάλη επιτυχία, συμπρωταγωνιστής της είναι ο Γιάννης Φέρτης), και το καλοκαίρι ερμηνεύει την Κλυταιμνήστρα στην «Ορέστεια» που παρουσιάζει ο Κάρολος Κουν με το «Θέατρο Τέχνης» στην Επίδαυρο. Το κοίλο του αρχαίου θεάτρου γεμίζει ασφυκτικά.
Εκλέγεται και πάλι βουλευτής το 1981. Στις εκλογικές αναμετρήσεις που θα ακολουθήσουν (1985, Ιούνιος 1989, Νοέμβριος 1989, 1990 και 1993) είναι στο ψηφοδέλτιο των βουλευτών επικρατείας σε εκλόγιμη θέση. Η διεθνής ακτινοβολία της, της επιτρέπει να έρχεται σε επαφή με κορυφαίους ευρωπαίους ηγέτες (ανάμεσα στους οποίους και ο προσωπικός της φίλος Φρανσουά Μιτεράν) και να προβάλει τα εθνικά μας θέματα. Επιθυμία της, να επιβάλλει την Ελλάδα και να την κάνει σεβαστή παντού.
Όταν το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές τον Οκτώβριο του 1981, η Μελίνα Μερκούρη ορίζεται Υπουργός Πολιτισμού και παραμένει στη θέση αυτή και τα οκτώ χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το κόμμα.
Κατά τη διάρκεια της θητείας της θα φέρει, με τις πολιτικές της πρωτοβουλίες και τα πολιτικά της οράματα, τον πολιτισμό στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Θα εντυπωσιάσει με τη δημοκρατική διακυβέρνηση του υπουργείου της και με τον αέρα αλλαγής που θα πνεύσει στις σχέσεις της πολιτικής ηγεσίας με τους υπαλλήλους αλλά και στις σχέσεις των υπηρεσιών με τον πολίτη.
Ως Υπουργός εφάρμοσε μια έντονη εξωτερική πολιτιστική πολιτική. Οργάνωσε πολλές και σημαντικές εκθέσεις σε μουσεία του εξωτερικού, καθώς και εκδηλώσεις ουσίας. Συναντήθηκε με σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Λάνγκ, ο Αντρεότι, ο Γκένσερ, ο Πάλμε, ο Γκονζάλεθ, ο Πάπας, η Γκάντι, ο Μιτεράν κ.α. και διεκδίκησε μια εξέχουσα θέση για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Το Υπουργείο Πολιτισμού λειτούργησε επί των ημερών της όσο ποτέ άλλοτε. Έκανε διάλογο με τους υπαλλήλους της και τις διευθύνσεις, θεωρώντας ότι αποδοτικός υπάλληλος είναι ο ευχαριστημένος υπάλληλος. Οι ξένες εφημερίδες παρακολουθούσαν την πορεία της ανελλιπώς.
Η Μελίνα Μερκούρη είχε χαράξει την πολιτική της στο υπουργείο εξαρχής και την ακολούθησε απαρέγκλιτα, φροντίζοντας για την σταδιακή υλοποίηση των πολλών και μεγάλων οραμάτων της.
Ένα από τα σημαντικότερα, υπήρξε η επιστροφή στην Ελλάδα των Μαρμάρων του Παρθενώνα, που σύλησε και απέσπασε τον προηγούμενο αιώνα ο λόρδος Έλγιν και που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Η ιδέα της επιστροφής των Μαρμάρων της γεννήθηκε κατά τη δεκαετία του ΄60, όταν, στα γυρίσματα της ταινίας «Φαίδρα», οι Βρετανοί ζήτησαν πληρωμή για να αφήσουν το ελληνικό συνεργείο να κινηματογραφήσει τα γλυπτά. Έθεσε το θέμα επίσημα για πρώτη φορά ως Υπουργός Πολιτισμού τον Ιούλιο του 1982 στο Μεξικό, στη Διεθνή Διάσκεψη Υπουργών Πολιτισμού της UNESCO και δεν σταμάτησε να αγωνίζεται γι’ αυτό μέχρι το θάνατό της. «Πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα για μας», έλεγε. «Είναι το καμάρι μας. Είναι οι θυσίες μας. Είναι το υπέρτατο σύμβολο ευγένειας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι η φιλοδοξία και το όνομά μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητάς μας». Και « Αν με ρωτήσετε εάν θα ζω όταν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα επιστρέψουν στην Ελλάδα, σας λέω πως ναι, θα ζω. Αλλά κι αν ακόμη δεν ζω πια, θα ξαναγεννηθώ».
Δεν έπαυσε να επαναλαμβάνει ότι η Ελλάδα ζητούσε μόνο την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα και όχι και των άλλων αριστουργημάτων που βρίσκονται σε ξένα μουσεία. Κι αυτό επειδή τα Μάρμαρα του Παρθενώνα αποτελούν μέρος ενός μοναδικού μνημείου.
Για να υποβοηθηθεί το αίτημα της επιστροφής, συνέλαβε την ιδέα ενός νέου Μουσείου Ακροπόλεως και προκήρυξε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την κατασκευή του, το 1989. Αποφάσισε να ενεργοποιήσει τον αρχαίο θεσμό των χορηγών, προκειμένου να δημιουργηθεί σύντομα το μουσείο αυτό και διοργάνωσε διάφορες εκδηλώσεις όπως οι συναυλίες των Μ. Ροστροπόβιτς, Β. Παπαθανασίου κ.α. Η δημιουργία του μουσείου θα προσέφερε τον κατάλληλο χώρο που χρειάζονται τα αριστουργηματικά γλυπτά για να εκτεθούν και θα αφαιρούσε κάθε επιχείρημα από εκείνους που αντιτίθενται στην επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.
Παράλληλα, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στις εργασίες αναστήλωσης των μνημείων της Ακρόπολης και στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. «Τα μνημεία» σημείωνε, «ως παράγοντες ακτινοβολίας του πολιτισμού μας, είναι πηγή κύρους για τη χώρα μας και βασικό έρεισμα για τον χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων». Στον τομέα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, καθιέρωσε τη δωρεάν είσοδο των Ελλήνων πολιτών στα μουσεία και στους αρχαιολογικούς χώρους, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας για την ευρύτερη παιδεία του λαού και ειδικά των νέων (προσπάθεια που σταμάτησε όμως αναγκαστικά λόγω σχετικών οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης).
Η Μελίνα Μερκούρη συνέλαβε την ιδέα και ανέθεσε τη μελέτη ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας, την ενοποίηση δηλαδή του ιστορικού κέντρου της Αθήνας στον άξονα Ιερά Οδός – Πλάκα – Στύλοι Ολυμπίου Διός, για τη δημιουργία ενός αρχαιολογικού πάρκου. «Είναι επιτακτική ανάγκη, έλεγε, είναι χρέος της Ελλάδας να διασώσει την καρδιά της ιστορίας της, την καρδιά της Αθήνας, το ιστορικό της κέντρο, μ’ ένα έργο που θα αλλάξει παντελώς την εικόνα και τη ζωή στο κέντρο της πόλης».
Στις 28 Νοεμβρίου του 1983 κάλεσε τους Υπουργούς Πολιτισμού της (τότε) Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και τους έθεσε το ερώτημα : «Πως είναι δυνατόν μια κοινότητα που στερείται την πολιτιστική της διάσταση να μπορεί να αναπτυχθεί». Σημείωσε ακόμη πως ο πολιτισμός «είναι η ψυχή της κοινωνίας» και πως ο καθορισμός της ευρωπαϊκής ταυτότητας «βρίσκεται ακριβώς στο σεβασμό της ιδιαιτερότητας και στο να δημιουργήσουμε ένα παράδειγμα ζωντανό μέσα από ένα διάλογο των πολιτισμών της Ευρώπης. Η φωνή μας είναι καιρός να ακουστεί με την ίδια δύναμη όπως αυτή των τεχνοκρατών. Ο πολιτισμός, η τέχνη και η δημιουργία, δεν είναι λιγότερο σημαντικά από το εμπόριο, την οικονομία, την τεχνολογία».
Έτσι ξεκίνησε ο θεσμός των Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης, που υλοποιήθηκε το 1985 με πρώτη Πολιτιστική Πρωτεύουσα την Αθήνα. Ο θεσμός των Πολιτιστικών Πρωτευουσών είναι ο πιο σοβαρός και μεγάλος επίσημος πολιτιστικός θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, κάθε πολιτιστική πρωτεύουσα έχει ως βασική αρχή ότι ο θεσμός δεν είναι φεστιβάλ, αλλά τόπος για προβληματισμό, για ανταλλαγή ιδεών, για επικοινωνία πνευματικών ανθρώπων, καλλιτεχνών, επιστημόνων, που με τα έργα τους προωθούν την ευρωπαϊκή σκέψη. Η Μελίνα συνέβαλε ιδιαίτερα στο να γίνει η Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1997, μια πόλη που, όπως έλεγε, «έχει το χάρισμα, να πάρει και το χρίσμα». Συνέβαλε επίσης να παρουσιασθεί η λεηλασία της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Κύπρο και να γιορταστεί στην Κύπρο ο μήνας ευρωπαϊκού πολιτισμού το 1994.
Ως Υπουργός Πολιτισμού θέλησε να διαφυλάξει και να προστατέψει το περιβάλλον και τον πολιτισμό του Αιγαίου αρχιπελάγους. Αυτής της μικρής θάλασσας με τον κολοσσιαίο πολιτισμό, που η δυναμική της οδήγησε στο θαύμα της κλασσικής Ελλάδας. Στόχος της ήταν να γίνουν θεματοφύλακες αυτής της ιδέας συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, πολιτικοί από όλο τον κόσμο. Το πρόγραμμα «Αιγαίο Αρχιπέλαγος» οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, με την υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού, του υπουργείου Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του υπουργείου Αιγαίου. Σκοπός, να προβληθεί η συνέχεια του αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού για να επανορθωθεί μέσω της ακτινοβολίας του η περιβαλλοντολογική φθορά και για να γίνει το Αιγαίο σημείο αναφοράς και σύμβολο του πολιτισμού.
Η Μελίνα πίστευε στην πολιτιστική αποκέντρωση και αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που τόνισε τον Οκτώβριο του 1981, κατά την ανάληψη των καθηκόντων της στο Υπουργείο Πολιτισμού. Έτσι, δημιούργησε σε διάφορες πόλεις τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα. Ο θεσμός, που ιδρύθηκε από την ίδια το 1983, είχε σαν σκοπό την πραγματοποίηση ενός ευρύτατου θεατρικού πολυκεντρισμού με κέντρα τις πόλεις της χώρας και φορείς τους δήμους ή τις ενώσεις των δήμων και των κοινοτήτων, για την ανάπτυξη και διάδοση του θεάτρου στην περιφέρεια. Προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή των τοπικών πολιτιστικών φορέων και υπήρξε ένα πολιτικό όραμα, που πάντρευε την ευαισθησία της Μελίνας για την τέχνη, με έννοιες πολιτικές. Τα ίδια τα θέατρα έγιναν ένα κέντρο επικοινωνίας και εκδήλωσης ενδιαφέροντος από τους πολίτες μέσα στην πόλη. Μέχρι σήμερα είναι 16.
Ελάχιστες μόνο μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η Μελίνα δηλώνει ότι ο πολιτισμός και το σχολείο πρέπει να συνδεθούν άρρηκτα. Όχι μόνο με τη διδασκαλία των καλών τεχνών, αλλά με τρόπους διείσδυσης του πολιτισμού στο σύνολο της σχολικής εμπειρίας, για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τον πολιτισμό από πολύ νεαρή ηλικία. Το πρόγραμμα Μελίνα – Εκπαίδευση και Πολιτισμός ήταν μια πειραματική προσπάθεια που αναφερόταν σταδιακά σε όλες τι βαθμίδες της εκπαίδευσης και λειτούργησε μέχρι και το 2004 σε 96 Δημοτικά σχολεία της χώρας. Στόχος της Μελίνας, ήταν το πρόγραμμα αυτό να πάρει ευρωπαϊκή διάσταση.
Το 1990 ήταν υποψήφια στις Δημοτικές εκλογές για το Δήμο Αθηναίων. Έχασε στις εκλογές από τον Αντώνη Τρίτση και της στοίχισε. Το 1992 εμφανίστηκε στην Όπερα «Πυλάδης» των Κουρουπού – Χειμωνά, σε σκηνοθεσία Δ. Φωτόπουλου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ερμήνευσε το ρόλο της Κλυταιμνήστρας.
Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Οκτωβρίου 1993, η Μελίνα Μερκούρη επανήλθε στο υπουργείο Πολιτισμού. Στη διάρκεια της σύντομης δεύτερης θητείας της ονειρεύτηκε και προσπάθησε να υλοποιήσει το πρόγραμμα «Αιγαίο – Αρχιπέλαγος», καθώς και το πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Πολιτισμός».
Έφυγε στις 6 Μαρτίου 1994, στο νοσοκομείο «Μεμόριαλ» της Νέας Υόρκης και κηδεύτηκε στις 10 Μαρτίου με τιμές Πρωθυπουργού. Η κηδεία της ήταν πάνδημη.
Η Μελίνα Μερκούρη υπήρξε η πλέον διάσημη και προβεβλημένη προσωπικότητα της Ελλάδας. Πορτραίτα της γυρίστηκαν από τηλεοπτικούς σταθμούς σε ολόκληρο τον κόσμο και περιελάμβαναν, συνεντεύξεις της για τον πολιτισμό, για εθνικά θέματα και κυρίως για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Τιμήθηκε με μετάλλια και διακρίσεις από πολλούς αρχηγούς κρατών, πανεπιστήμια (Βοστόνη, Οξφόρδη κ.α) διεθνείς οργανισμούς (Unesco κ.α) οργανώσεις, αλλά και από δήμους ολόκληρης της χώρας για την κοινά παραδεκτή προσφορά της στην τέχνη, στον πολιτισμό, στο κοινωνικό σύνολο. Γιατί η Μελίνα Μερκούρη ήταν η αγαπημένη του ελληνικού λαού. Και σήμερα, δεν είναι μια ανάμνηση, είναι καθημερινά μαζί μας.
9. Νίκος Παπάζογλου
Ένας από τους πλέον αγαπημένους τραγουδοποιούς και ερμηνευτές, ο Νίκος Παπάζογλου έχασε το 2011 τη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 63 ετών.
Το τελευταίο διάστημα ο αγαπημένος ερμηνευτής υποβάλλονταν σε χημειοθεραπείες. Ο Ν. Παπάζογλου κατέληξε στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη.
Δεκάδες τα τραγούδια που έχουν συνδεθεί με τον Νίκο Παπάζογλου, από τον «Αύγουστο» και τον «Υδροχόο» έως τα «Λεμόνι στην πορτοκαλιά» του Μανώλη Ρασούλη και της Βάσως Αλαγιάννη, το «Χαράτσι» του Σιμώτα (στίχος) και τα «Καρυάτιδα», «Στάλα-στάλα», «Με το τραγούδι», «Ευχή», έως τα «Χθες βράδυ», «Πέρασα έτσι», «Χτυπάει τηλέφωνο».
Εκτός όμως από τις προσωπικές του δουλειές, τον συναντάμε στη «Ρεζέρβα» (1984) και στο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» (1986) του Σαββόπουλου. Επίσης στο «Πότε Βούδας πότε Κούδας» δίσκος του Μ. Ρασούλη (1986) όπου τραγουδά το ομότιτλο κομμάτι. Αλλά και στο «Σείριο υπάρχουνε παιδιά» του Χατζιδάκι το 1988.
Στο δίσκο «Ολοι δικοί μας είμαστε» με τους Μ. Ρασούλη, Χ. Νικολόπουλο και Π. Τερζή και στο «Σκόρπια 1» του Μ. Ρασούλη με τη Γλυκερία.
Παράλληλα κυκλοφορούν και οι δικοί του δίσκοι «Μέσω νεφών» το 1986 και «Σύνεργα» το 1991. Την ίδια χρονιά 30 Σεπτέμβρη 1991 ηχογραφεί και κυκλοφορεί την «Επιτόπιος Ηχογράφηση» από το θέατρο του Λυκαβηττού.
Το 1995 κυκλοφορεί το «Όταν κινδυνεύει παίξε την πουρούδα» (πουρούδα: στα κυπριακά το κλάξον του ποδηλάτου).
Ολες οι δουλειές του έχουν ηχογραφηθεί στο ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ με την ετικέτα «Στρόγγυλοι δίσκοι».
Αξιες αναφοράς είναι και οι συνεργασίες του (στις περισσότερες είχε την επιμέλεια) με το Μανώλη Λιδάκη, τη Γλυκερία, τη Χορωδία Αιγαίου, τη Σαραγούδα Γιασεμή, το Λουδοβίκο των Ανωγείων, τη Νένα Βενετσάνου, τη Λιζέτα Καλημέρη, κ.α.
Ο Νίκος στηρίζει τη μουσική με το δικό του τρόπο, δίνοντας ευκαιρίες σε καλλιτεχνικά διαμάντια σαν τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τις Μικρές Περιπλανήσεις, τον Ορφέα Περίδη, τη Μελίνα Κανά και αρκετούς άλλους.
Παράλληλα τα καλοκαίρια με το συγκρότημα τη Λοξή Φάλαγγα, έδινε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα με ίδιο (θετικό) με τον κόσμο να μην τον αφήνει ποτέ μόνο του. Παράλληλα ο ίδιος είχε κρατήσει μια στάση σεμνή απέφευγε την δημοσιότητα, τις συνεντεύξεις χωρίς ουσιαστικό λόγο εμμένοντας κυρίως στο έργο του.
10. Ρίτα Σακελλαρίου
Τον Αύγουστο του 1998 ένας πόνος στην πλάτη και μια αιμόπτυση την στέλνει για εξετάσεις και εκεί διαπιστώνεται ο καρκίνος στον πνεύμονα . Ξεκινά αμέσως χημειοθεραπείες, χάνει τα μαλλιά της και δεν το βάζει κάτω. Φοράει περούκα και αναχωρεί για περιοδεία στην Αυστραλία όπου έγινε το αδιαχώρητο . Με τον γυρισμό της από την Αυστραλία μπαίνει εσπευσμένα στο νοσοκομείο Υγεία για σαράντα ημέρες και βγήκε τρείς. Το βράδυ πριν πεθάνει δέχτηκε επίσκεψη από την Κατερίνα Στανίση και ζήτησε από τον Λάκη Κορρέ να της βάψει τα νύχια στο δεξί της χέρι. Σαν να μην την αφορούσε ο θάνατος, σαν να μην τον φοβόταν ,Τελευταία φράση της ήταν , «Αχ, Λάκη, κι είχα τόσα ακόμη να κάνω!»
Ο Λάκης Κορρές, επιστήθιος φίλος και οικονόμος της είχε δηλώσει: «Με τη Ρίτα γνωριστήκαμε το 1977 και έως την ημέρα που έφυγε από τη ζωή δεν μείναμε ποτέ χωριστά», λέει συγκινημένος ο Λάκης Κορρές, ανοίγοντας έτσι την πολύωρη συνέντευξη μας. «Τότε, η Ρίτα δούλευε στην Πλατεία Αμερικής και εγώ πήγαινα κάθε μέρα να τη δω. Είχα γνωρίσει και τον Κώστα Καφάση, που δούλευαν μαζί, και μου κάνει πρόταση να δουλέψω μαζί της. Αυτό ήταν! Τα άφησε όλα πάνω μου. Όλες τις δουλειές τις κανόνιζα εγώ. Στα δύο χρόνια μαζί της, εγώ κανόνιζα τα οικονομικά της, εισέπραττα τα χρήματα της, πλήρωνα τον κόσμο, φτιάχναμε τα σχήματα, όλα» είχε τονίσει στην Freddo.
«Στις 28 Αυγούστου 1998 γυρίσαμε από τις διακοπές σας. Την πονούσε η πλάτη και νομίζαμε ότι είχε πάθει ψύξη. Όταν πήγαμε στο νοσοκομείο “Υγεία” και κάναμε τις εξετάσεις διαπιστώθηκε ο καρκίνος και αρχίσαμε αμέσως τις χημειοθεραπείες. Γύρω στον Ιανουάριο η Ρίτα άρχισε να παίρνει θάρρος και να αισθάνεται καλύτερα. Τότε λοιπόν μου λέει μια μέρα ξαφνικά: “Έχεις όρεξη, ρε συ, να δουλέψουμε;”. Τότε λοιπόν της έκαναν πρόταση για συναυλίες στην Αυστραλία. Και πηγαίνουμε, παρόλο που η κατάσταση της ήταν επιβαρυμένη… Η ίδια αισθανόταν καλά. Βάζει μια πανέμορφη περούκα και με τις βαλίτσες στα χέρια κάνουμε ντου. Κάναμε μόνο μια στάση στη Σιγκαπούρη για να μην κουραστεί και μετά συνεχίσαμε το ταξίδι. Στην τελευταία αυτή συναυλία τη συνόδευαν ο Θανάσης Κομνηνός και ο Γιάννης Ντουνιάς. Και βγαίνει η Ρίτα στις 4 από τις 5 συναυλίες και παθαίνουμε όλοι πλάκα. Αηδόνι. Χιλιάδες Έλληνες να τη χειροκροτούν. Πάθαμε σοκ όλοι τότε. Στην 5η συναυλία βράχνιασε. Όταν γυρίσαμε στην Ελλάδα και μπήκε στο νοσοκομείο, μετά δεν ξαναβγήκε. Έβγαινε μόνο για δυο-τρεις μέρες και ξανά μέσα. Στο τέλος είχε φτάσει και στις φωνητικές χορδές ο καρκίνος».
Η Ρίτα Σακελλαρίου έφυγε από τη ζωή στις 6 Αυγούστου του 1999 σε ηλικία 65 ετών. Τάφηκε παρουσία πλήθους κόσμου στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης σε σπάνια βραδινή έξοδο αγκαλιά με αιθέριες υπάρξεις
Ο γνωστός εφοπλιστής και επιχειρηματίας, Γιώργος Βαρδινογιάννης, παρευρέθηκε στην πρεμιέρα του θεατρικού έργου “Για μια Ζωή” στο θέατροΠειραιώς 131. Το έργο, μια κωμωδία καταστάσεων, γράφτηκε από τους Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, και διαδραματίζεται το 1943 στο Αίγιο.
Η σκηνοθεσία ανήκει στο αγαπημένο συγγραφικό δίδυμο. Με πρωταγωνιστές τους Μαρία Αντουλινάκη, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Σάρα Γανωτή, Χριστίνα Μαθιουλάκη Μιχάλης Μιχαλακίδης, Δανάη Παππά, Γιάννης Τσιμιτσέλης.
Ο Έλληνας επιχειρηματίας και εφοπλιστής, Γιώργος Βαρδινογιάννης, που ανήκει στην γνωστή επιχειρηματική οικογένεια Βαρδινογιάννη μάλιστα φωτογραφήθηκε και στο πλευρό των αγαπημένων του ηθοποιών σε μια από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις του.
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης με τον Ορφέα Αυγουστίδη και τη σύζυγό του ηθοποιού, Γεωργία Κρασσά.
Εκδοτικός οίκος Gutenberg για το βιβλίο Τσίπρα: “Η αγορά έχει να δει τέτοιες προπαραγγελίες από τον Χάρι Πότερ”
«Είναι ένα βιβλίο εθιστικό, ειδικά τα γεγονότα του ’15, σε βάζει να ξαναζήσεις το θρίλερ», ανέφερε ο επικεφαλής του εκδοτικού οίκου, Κωνσταντίνος Δαρδανός
«Κάνουμε ανατυπώσεις πριν βγει το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα, έχουμε βγάλει παραπάνω από 5.000 βιβλία… ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Η αγορά έχει να δει τέτοιες προπαραγγελίες από τον ”Χάρι Πότερ”», δήλωσε ο επικεφαλής του εκδοτικού οίκου Gutenberg, Κωνσταντίνος Δαρδανός, για την «Ιθάκη».
Μιλώντας στα «Παραπολιτικά» 90,1 για το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού είπε πως: «Έπρεπε να τα πει. Ήταν μια πρόκληση για εμάς, γιατί μιλάμε για την κρισιμότερη στιγμή στη νεοελληνική ιστορία μετά τη δικτατορία, που ζήσαμε εξάμηνο θρίλερ. Έχουν μιλήσει οι πάντες και θα ήταν τεράστιο κενό και για εμάς που το ζήσαμε, αλλά και για τον ιστορικό του μέλλοντος να μην καταθέσει την άποψή του ο πρωταγωνιστής που πήρε τις αποφάσεις. Άργησε ίσως να το κάνει…».
«Το τιράζ αλλάζει κάθε 2-3 μέρες. Σκεφτείτε μόνο ότι ένα συνοικιακό βιβλιοπωλείο στην Αττική που έχει λίγους αναγνώστες η περιοχή εκεί μας είπε ότι τέτοιες ουρές προπαραγγελίας είχαν να δουν από τον ”Χάρι Πότερ”. Κάνουμε ανατυπώσεις πριν βγει το βιβλίο, έχουμε βγάλει παραπάνω βιβλία από 5.000… ξεπέρασε κάθε προσδοκία», συνέχισε ο κ. Δαρδανός.
«Το βιβλίο φτάνει μέχρι και το τώρα. Στο τελευταίο κεφάλαιο γράφει για τις τελευταίες ημέρες. Έχει μέσα όλα τα τελευταία γεγονότα και μια προβολή στο μέλλον, ένα όραμα δικό του», επισήμανε ο κ. Δαρδανός, προσθέτοντας πως «είναι ένα βιβλίο εθιστικό, ειδικά τα γεγονότα του ’15, σε βάζει να ξαναζήσεις το θρίλερ. Αυτός είναι και ένας λόγος ίσως που καθυστέρησε τόσο, γιατί αν το έγραφε το ’19 που πήγε στην αντιπολίτευση, τα πάθη ήταν ακόμη πάρα πολύ ”ζεστά”. Ίσως τώρα αυτή η απόσταση των 10 ετών να είναι και πιο ψύχραιμη».
«Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στις 3 Δεκεμβρίου στο ”Παλλάς”. Ακόμη δεν ξέρω ποιοι θα το παρουσιάσουν», κατέληξε.
Κάθε προσδοκία έχει ξεπεράσει, σύμφωνα με τον επικεφαλής του εκδοτικού οίκου Gutenberg, Κωνσταντίνο Δαρδανό, το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα.
Όπως είπε χαρακτηριστικά σε δηλώσεις του στο Ρ/Σ Παραπολιτικά 90.1, «η αγορά έχει να δει τέτοιες προπαραγγελίες από τον Χάρι Πότερ».
Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του κ. Τσίπρα, ο κ. Δαρδανός ανέφερε: «Έπρεπε να τα πει. Ήταν μια πρόκληση για εμάς γιατί μιλάμε για την κρισιμότερη στιγμή στην νεοελληνική ιστορία μετά τη δικτατορία που ζήσαμε εξάμηνο θρίλερ. Έχουνε μιλήσει οι πάντες και θα ήταν τεράστιο κενό και για εμάς που το ζήσαμε αλλά και για τον ιστορικό του μέλλοντος να μην καταθέσει την άποψή του ο πρωταγωνιστής που πήρε τις αποφάσεις. Άργησε ίσως να το κάνει…».
Στη συνέχεια δήλωσε: «Το τιράζ αλλάζει κάθε 2-3 μέρες, σκεφτείτε μόνο ότι ένα συνοικιακό βιβλιοπωλείο στην Αττική που έχει λίγους αναγνώστες η περιοχή εκεί μας είπε ότι τέτοιες ουρές προ-παραγγελίας είχαν να δουν από τον Χάρι Πότερ. Κάνουμε ανατυπώσεις πριν βγει το βιβλίο, έχουμε βγάλει παραπάνω βιβλία από 5.000 …ξεπέρασε κάθε προσδοκία».
«Η αγορά έχει να δει τέτοιες προπαραγγελίες από τον Χάρι Πότερ», υποστήριξε σχετικά με τις προπαραγγελίες.
«Το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα είναι εθιστικό»
Σχετικά με τα όσα γράφει ο Αλέξης Τσίπρας, ο επικεφαλής του εκδοτικού οίκου Gutenberg δήλωσε: «Το βιβλίο φτάνει μέχρι και το τώρα. Στο τελευταίο κεφάλαιο γράφει για τις τελευταίες ημέρες. Έχει μέσα όλα τα τελευταία γεγονότα και μια προβολή στο μέλλον, ένα όραμα δικό του».
«Είναι ένα βιβλίο εθιστικό, ειδικά τα γεγονότα του ’15 σε βάζει να ξαναζήσεις το θρίλερ. Αυτός είναι και ένας λόγος ίσως που καθυστέρησε τόσο γιατί αν το έγραφε το ’19 που πήγε στην αντιπολίτευση, τα πάθη ήταν ακόμα πάρα πολύ ζεστά. Ίσως τώρα αυτή η απόσταση των 10 ετών να είναι και πιο ψύχραιμη», συμπλήρωσε.
Καταλήγοντας ο κ. Δαρδανός είπε ότι «η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στις 3 Δεκέμβρη στο Παλλάς, ακόμα δεν ξέρω ποιοι θα το παρουσιάσουν».
Ακολουθούν τα τρία ζώδια που μπαίνουν τώρα στο πιο τυχερό τους παράθυρο και εγκαινιάζουν τις τριάντα πιο ευνοϊκές ημέρες της χρονιάς.
Κάθε ζώδιο διαθέτει μια περίοδο όπου η ενέργεια ανοίγει, οι συγκυρίες ευθυγραμμίζονται και η τύχη μοιάζει να εργάζεται υπέρ του.
Είναι το τριαντά ημερών διάστημα κατά το οποίο ο Ήλιος φωτίζει το πιο δυναμικό σημείο του χάρτη, ενισχύοντας τη διαύγεια, την αυτοπεποίθηση και τις δυνατότητες. Σε αυτές τις μέρες, η ζωή δεν πιέζει, αλλά ρέει εύκολα.
Ωστόσο, θυμηθείτε ότι, την τύχη πρέπει και να την κυνηγάμε. Δηλαδή, η ενέργεια ενισχύει ό,τι αγγίζεις, γι’ αυτό αυτή η περίοδος είναι ιδανική για να πάρεις αποφάσεις που ανέβαλες, να διεκδικήσεις όσα σου αναλογούν, να προχωρήσεις εκεί όπου φοβήθηκες και να στείλεις το μήνυμα που κρατούσες τόσο καιρό στο πρόχειρο.
Τα τρία ζώδια που θα ζήσουν τις 30 πιο τυχερές μέρες του χρόνου
Κριός
Για τον Κριό, οι επόμενες τριάντα ημέρες είναι σαν να ανοίγει απότομα ένας δρόμος εκεί όπου μέχρι χθες υπήρχαν εμπόδια. Ο Ήλιος αγγίζει το υψηλότερο σημείο του χάρτη του και η ενέργεια που εκπέμπει φαίνεται από τα αποτέλεσματα που βλέπει. Όσα είχαν κολλήσει αρχίζουν να προχωρούν, σχέδια που είχαν μείνει στην άκρη αποκτούν νέα ζωή και οι κατάλληλοι άνθρωποι εμφανίζονται ακριβώς τη στιγμή που χρειάζονται. Η αυτοπεποίθησή του ενισχύεται φυσικά και η κοινωνική του λάμψη γίνεται αδύνατον να αγνοηθεί. Είναι η περίοδος όπου μια απόφαση της στιγμής μπορεί να αλλάξει την πορεία των επόμενων μηνών.
Καρκίνος
Ο Καρκίνος δεν βιώνει την τύχη με θόρυβο, αλλά με διακριτικότητα. Το επόμενο τριαντά ημερών διάστημα μοιάζει με δροσερό αέρα που μπαίνει σε έναν χώρο κλειστό, η συναισθηματική ομίχλη διαλύεται και τα πράγματα αποκτούν ξανά νόημα. Οι σχέσεις απαλύνουν, η διαίσθηση φωτίζεται, οι αποφάσεις γίνονται πιο σταθερές. Ζητήματα που αφορούν το σπίτι, την οικογένεια, την ασφάλεια και τις προσωπικές αξίες βρίσκουν λύσεις που κάποτε έμοιαζαν μακρινές. Είναι μια περίοδος βαθιάς εσωτερικής ευθυγράμμισης, που φέρνει σταθερότητα, οικονομική ηρεμία και την αίσθηση ότι ο δρόμος, επιτέλους, ισιώνει.
Τοξότης
Ο Τοξότης εισέρχεται σε έναν από τους πιο δραστήριους και γοργούς κύκλους της χρονιάς. Η ενέργεια αποκτά ρυθμό, οι ιδέες πολλαπλασιάζονται και οι ευκαιρίες εμφανίζονται απρόσμενα, σχεδόν σαν να τον περίμεναν. Τα ταξίδια, οι συνεργασίες, τα επαγγελματικά ανοίγματα και οι αλλαγές οπτικής προκύπτουν με φυσικότητα, χωρίς προσπάθεια. Το επόμενο τριαντά ημερών διάστημα ζητά μόνο να εμπιστευθεί το ένστικτό του και να πει «ναι» εκεί όπου άλλοτε δίσταζε. Σε αυτή τη φάση, ακόμη και ένα μικρό βήμα μπορεί να τον οδηγήσει σε ένα εντελώς νέο μονοπάτι, γεμάτο εμπειρίες, πρόοδο και ανανέωση.
Αυτοκτόνησε 40χρονη Στρατιωτικός από το Διδυμότειχο – Την βρήκαν κρεμασμένη σπίτι της
Σοκ έχει προκαλέσει στην τοπική κοινωνία του Διδυμοτείχου η είδηση της αυτοκτονίας μιας 40χρονης στρατιωτικού, η οποία βρέθηκε κρεμασμένη μέσα στο σπίτι της. Το τραγικό συμβάν αποκαλύφθηκε όταν συγγενείς και συνάδελφοί της ανησύχησαν επειδή δεν απαντούσε σε τηλεφωνήματα και δεν είχε παρουσιαστεί στην υπηρεσία της.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η 40χρονη εντοπίστηκε νεκρή μέσα στον χώρο της οικίας της, με τις συνθήκες να δείχνουν αυτοχειρία. Οι αρμόδιες αρχές που έφθασαν στο σημείο απέκλεισαν την περιοχή και ξεκίνησαν άμεσα έρευνα για να διαπιστώσουν τα ακριβή αίτια που την οδήγησαν στην πράξη αυτή.
Η είδηση σκόρπισε θλίψη σε όσους τη γνώριζαν, καθώς η γυναίκα υπηρετούσε επί χρόνια στις Ένοπλες Δυνάμεις και ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στο περιβάλλον της. Συνάδελφοί της μιλούν για ένα άτομο με επαγγελματισμό, υπευθυνότητα και διακριτικότητα, γεγονός που κάνει ακόμα πιο βαρύ το σοκ από την απώλειά της.
Οι έρευνες των αρχών βρίσκονται σε εξέλιξη και αναμένεται η ιατροδικαστική έκθεση, η οποία θα δώσει απαντήσεις σχετικά με τον χρόνο και τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου. Παράλληλα εξετάζονται προσωπικά δεδομένα και μαρτυρίες από το κοινωνικό περιβάλλον της, ώστε να διαπιστωθεί εάν υπήρχαν ενδείξεις ψυχολογικής πίεσης ή άλλα προβλήματα.
Το τραγικό περιστατικό επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της ψυχικής υγείας και της ανάγκης στήριξης των ανθρώπων που υπηρετούν σε απαιτητικές και ψυχολογικά φορτισμένες θέσεις, όπως οι Ένοπλες Δυνάμεις. Η τοπική κοινωνία πενθεί τη 40χρονη στρατιωτικό, ενώ το ζήτημα προκαλεί βαθύ προβληματισμό για την ανάγκη ενίσχυσης των δομών υποστήριξης.
Ξεκίνησαν οι αιτήσεις για την έκδοση πλαστικής Κάρτας Αναπηρίας: Δωρεάν μετακινήσεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς με την επικύρωσή της
Με την κάρτα οι δικαιούχοι μπορούν να εξυπηρετούνται κατά προτεραιότητα σε υπηρεσίες εξυπηρέτησης κοινού και να τους παρέχεται κάθε απαιτούμενη διευκόλυνση
Από χτες, Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2025, ξεκίνησαν οι αιτήσεις για την έκδοση της πλαστικής Κάρτας Αναπηρίας η οποία έχει ήδη δύο διαθέσιμες μορφές, την εκτυπώσιμη και την ψηφιακή μέσω Gov.gr Wallet.
Όπως αναφέρει κοινό δελτίο Τύπου των υπουργείων Μεταφορών, Πολιτισμού, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, η αίτηση για την έκδοση της κάρτας είναι ένα σημαντικό βήμα για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία και τη διευκόλυνση της καθημερινότητάς τους.
Η πλαστική Κάρτα Αναπηρίας εκδίδεται για πρώτη φορά και θα αποστέλλεται εντός δύο εβδομάδων με συστημένη επιστολή στη διεύθυνση που δηλώνει ο δικαιούχος. Στη συνέχεια θα ενεργοποιείται από τον κάτοχό της με τη χρήση κωδικού που θα λάβει στο κινητό τηλέφωνό του.
Με την επίδειξη της Κάρτας Αναπηρίας, οι κάτοχοί της μπορούν:
Να εξυπηρετούνται κατά προτεραιότητα σε υπηρεσίες εξυπηρέτησης κοινού και να τους παρέχεται κάθε απαιτούμενη διευκόλυνση.
Να τη χρησιμοποιούν ως δικαιολογητικό αντί της πιστοποίησης αναπηρίας για τα αναγραφόμενα σε αυτήν δεδομένα.
Επιπλέον μπορούν να τη χρησιμοποιούν για να κάνουν χρήση των δικαιωμάτων τους σχετικά με τον πολιτισμό και τις μετακινήσεις.
Συγκεκριμένα, όσοι έχουν Κάρτα Αναπηρίας, οποιουδήποτε τύπου, μπορούν να εισέρχονται δωρεάν στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους του υπουργείου Πολιτισμού, η είσοδος των οποίων αποτελεί αρμοδιότητα του Οργανισμού Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων του υπουργείου Πολιτισμού.
Όσοι έχουν στην Κάρτα τους σήμανση κλιμακίου αναπηρίας ΙΙ ή ΙΙΙ (δηλαδή συνολικό ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω) ή τη σήμανση «Σ» (χρήζει συνοδού), μπορούν να συνοδεύονται από ένα άτομο, το οποίο απαλλάσσεται και αυτό από την υποχρέωση καταβολής του αντιτίμου επίσκεψης. Μάλιστα, όπου υπάρχει μηχάνημα επικύρωσης εισιτηρίων, επικυρώνεται η ίδια η Κάρτα και δεν απαιτείται ούτε η έκδοση μηδενικού εισιτηρίου.
Πρόσφατα θεσπίστηκε και η δυνατότητα χρήσης της πλαστικής Κάρτας Αναπηρίας για χρήση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, χωρίς να απαιτείται πλέον προσκόμιση γνωματεύσεων ΚΕΠΑ ή άλλων εγγράφων.
Ειδικότερα, όσοι έχουν σήμανση κλιμακίου αναπηρίας ΙΙ ή ΙΙΙ (δηλαδή συνολικό ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω) και πληρούν τα προβλεπόμενα εισοδηματικά κριτήρια, μπορούν να επικυρώνουν την πλαστική Κάρτα Αναπηρίας για τη δωρεάν είσοδό τους στα μέσα του ΟΑΣΑ και στα λεωφορεία του ΟΣΕΘ.
Για τη δωρεάν μετακίνηση με το μετρό Θεσσαλονίκης και τα αστικά ΚΤΕΛ, μπορούν να εκδώσουν μηδενικό εισιτήριο με την επίδειξη της Κάρτας. Για τη μετακίνηση με τα υπεραστικά ΚΤΕΛ, μπορούν με την επίδειξη της Κάρτας να εκδώσουν εισιτήριο μειωμένο κατά 50%. Όσοι έχουν στην Κάρτα τους σήμανση «Σ» (χρήζει συνοδού), μπορούν να εισέρχονται στα μέσα μεταφοράς με έναν συνοδό, για τον οποίο ισχύουν οι ίδιοι όροι περί δωρεάν ή εκπτωτικής μετακίνησης. Δεν απαιτείται η έκδοση Κάρτας Αναπηρίας για τον συνοδό.
Το δικαίωμα δωρεάν μετακίνησης εξακολουθεί να ισχύει πλήρως για όσους δεν επιλέξουν ή δεν προλάβουν να εκδώσουν την πλαστική Κάρτα. Τα υφιστάμενα Δελτία Μετακίνησης και οι προσωποποιημένες κάρτες AthenaCard και ThessCard, εξακολουθούν να ισχύουν. Η νέα κάρτα αποτελεί επιπλέον εργαλείο διευκόλυνσης, όχι υποχρέωση.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι για τις μετακινήσεις καταργείται το κριτήριο εντοπιότητας που ίσχυε μέχρι πρόσφατα: Η πρόσβαση στις μετακινήσεις δεν θα συνδέεται πλέον με τον τόπο κατοικίας, αλλά μόνο με τα ενιαία κριτήρια αναπηρίας και εισοδήματος, ενισχύοντας την ισότητα και την κινητικότητα σε όλη τη χώρα.
«Η Κάρτα Αναπηρίας δεν είναι ένα ακόμη διοικητικό έγγραφο, αλλά ένα εργαλείο ελευθερίας. Αφαιρούμε εμπόδια, απλοποιούμε διαδικασίες και δίνουμε στους ανθρώπους με αναπηρία τη δυνατότητα να ζουν με αξιοπρέπεια. Με την πλαστική Κάρτα βάζουμε τέλος στην ταλαιπωρία των εγγράφων και της επαναλαμβανόμενης επίδειξης δικαιολογητικών, προστατεύοντας τα προσωπικά τους δεδομένα. Κάνουμε την πρόσβαση στα μέσα μεταφοράς και στους χώρους πολιτισμού πιο απλή, όπως πρέπει να είναι σε μια σύγχρονη χώρα που σέβεται τα δικαιώματα όλων», δήλωσε η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Δόμνα Μιχαηλίδου.
«Η καθολική προσβασιμότητα στις πολιτιστικές υποδομές βρίσκεται στο επίκεντρο των πολιτικών μας. Η ισότιμη πρόσβαση όλων στα πολιτιστικά αγαθά αγγίζει τον πυρήνα της δημοκρατίας. Η πλαστική Κάρτα Αναπηρίας, η οποία διευκολύνει την απρόσκοπτη είσοδο στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους, χωρίς ταλαιπωρία και επιπλέον ελέγχους, μετατρέπει την επίσκεψη σε εμπειρία και αναψυχή. Με σεβασμό στον συνάνθρωπο, συνεργασία και συντονισμό πετυχαίνουμε πολλά», ανέφερε η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
«Η πλαστική Κάρτα Αναπηρίας έρχεται να συμπληρώσει την Ψηφιακή Κάρτα Αναπηρίας που είναι διαθέσιμη στο Ψηφιακό Πορτοφόλι Gov.gr Wallet και να διευκολύνει όσους συμπολίτες μας δεν είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία. Στόχος μας είναι ένα κράτος που δεν αφήνει κανέναν πίσω και που χρησιμοποιεί την ψηφιακή καινοτομία για να χτίζει μια κοινωνία πιο δίκαιη και πιο ανθρώπινη για όλους, χωρίς εμπόδια», σημείωσε ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρης Παπαστεργίου.
«Η Κάρτα Αναπηρίας δεν είναι απλώς μια νέα διαδικασία. Είναι μια υπενθύμιση ότι μια κοινωνία κρίνεται από το πώς στέκεται δίπλα στους ανθρώπους που χρειάζονται στήριξη. Με αυτήν την αλλαγή κάνουμε κάτι πολύ απλό, αλλά και πολύ ουσιαστικό: Αφαιρούμε εμπόδια από την καθημερινότητα και δίνουμε αξιοπρέπεια εκεί όπου για χρόνια υπήρχε ταλαιπωρία. Το 2026 θα είναι η πρώτη χρονιά όπου το σύνολο του ενεργού στόλου της ΟΣΥ θα διαθέτει ράμπες για την προσβασιμότητα των ΑμεΑ. Τοποθετούμε νέες πινακίδες στις στάσεις με γραφή Braille, ώστε οι συμπολίτες μας με προβλήματα όρασης να έχουν πραγματική αυτονομία στη μετακίνηση. Βήμα-βήμα, χτίζουμε ένα δίκτυο που δεν εξαιρεί κανέναν. Εργαζόμαστε καθημερινά ώστε οι μετακινήσεις να γίνονται πραγματικά προσβάσιμες και χωρίς εξαιρέσεις. Είναι ένα βήμα που δείχνει τι μπορεί να πετύχει το κράτος όταν λειτουργεί με καθαρό στόχο: Ίσες ευκαιρίες και σεβασμός για όλους. Και είναι μόνο η αρχή από όσα μπορούμε να αλλάξουμε όταν προχωράμε με ενότητα και αποφασιστικότητα», τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών, Κωνσταντίνος Κυρανάκης.
Η διαδικασία έκδοσης είναι απλή και εξ ολοκλήρου ψηφιακή. Η αίτηση υποβάλλεται μέσω της Εθνικής Πύλης Αναπηρίας (https://epan.gov.gr/) με χρήση των κωδικών taxisnet. Το έργο υλοποιείται από την ΕΔΥΤΕ ΑΕ φορέα του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής ψηφιοποίησης των υπηρεσιών προς τα Άτομα με Αναπηρία. Υπενθυμίζεται ότι δικαίωμα έκδοσης Κάρτας Αναπηρίας έχουν όσοι είναι καταχωρημένοι στο Ψηφιακό Μητρώο Ατόμων με Αναπηρία.
Οι μεν κάτοχοι πιστοποίησης ΚΕΠΑ καταχωρούνται αυτόματα, οι δε κάτοχοι πιστοποιήσεων των ΑΣΥΕ, ΑΝΥΕ και ΑΑΥΕ θα πρέπει να υποβάλουν αίτημα ψηφιοποίησης της γνωμάτευσής τους στην αντίστοιχη επιτροπή.
Για την εξυπηρέτηση των πολιτών λειτουργεί helpdesk στο τηλέφωνο 2103007606 (ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα – Παρασκευή, 09:00-17:00). Εναλλακτικά οι πολίτες μπορούν να στείλουν γραπτώς το ερώτημά τους στο [email protected].
Με τη νέα πλαστική Κάρτα Αναπηρίας, η Πολιτεία κάνει ένα ακόμη σημαντικό βήμα για την ενίσχυση της προσβασιμότητας, την απλοποίηση των διαδικασιών, την προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων και την ουσιαστική άρση των εμποδίων που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι άνθρωποι με αναπηρία.
Η 27χρονη Ελληνοκαναδή ομολόγησε ότι σκότωσε τα δύο αγόρια της, ηλικίας 4 και 5 ετών, hμερικές μέρες μετά τον θάνατο του συζύγου της από καρκίνο, ώστε «να ενωθούν όλοι μαζί στον Παράδεισο»
Μια γυναίκα από το Τορόντο, που έπνιξε τους γιους της πριν από δύο χρόνια, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης για 18 χρόνια.
Η 27χρονη Ελληνοκαναδή, Βανέσσα Κόλλιας, δήλωσε ένοχη σε δύο κατηγορίες για ανθρωποκτονία δευτέρου βαθμού στο Ανώτερο Δικαστήριο Δικαιοσύνης του Οντάριο στο Τορόντο, τη Δευτέρα (17/11).
Ο Κώστας h έφυγε από τη ζωή από καρκίνο την 1η Δεκεμβρίου 2023 και η σύζυγός του σκότωσε τα παιδιά τους 9 ημέρες αργότερα
Περιγράφοντας τι συνέβη το βράδυ της 10ης Δεκεμβρίου2023, η 27χρονη είπε στο δικαστήριο ότι κράτησε τα χέρια της πάνω από το στόμα και τη μύτη του 4χρονου Δημήτρη και του 5χρονου Γιάννη ενώ τους τραγουδούσε το You Are My Sunshine, ενώ στη συνέχεια πήδηξε από το μπαλκόνι του διαμερίσματός τους στο Τορόντο, με την ελπίδα να αυτοκτονήσει κι εκείνη.
Η αστυνομία βρήκε τις σορούς των δύο παιδιών μπροστά σε μία τηλεόραση που έπαιζε καρτούν, με τα ρούχα για την κηδεία τους δίπλα τους μαζί με μία φωτογραφία του πατέρα τους, του 72χρονου Κώστα Κόλλια κι έναν σταυρό. Η 27χρονη, πάντως, επέζησε της πτώσης, αλλά έμεινε παράλυτη από τη μέση και κάτω.
Η Κόλλιας φέρεται να είχε πει σε ψυχίατρο ότι ήταν «απολύτως μόνη και ανίκανη να συλλάβει τη συνέχιση της ζωής χωρίς (τον σύζυγό της) και ήθελε όλοι τους να ξαναενωθούν στον Παράδεισο».
Ο 72χρονος Κώστας Κόλλιας με τους δύο γιους του
Η επιστολή της προς την αστυνομία περιείχε συγγνώμες και εκκλήσεις για συγχώρεση προς μέλη της οικογένειάς της για όσα είχε διαπράξει, σύμφωνα με τη συμφωνημένη δήλωση των γεγονότων.
«Ανέφερε ότι η μεγαλύτερη λύπη της ήταν πως δεν ήταν επιτυχής η απόπειρα αυτοκτονίας της», σύμφωνα με τη δήλωση, αναφερόμενη σε όσα είπε η Κόλλιας στην ψυχίατρο.
Η γυναίκα δεν έπασχε από σοβαρή ψυχική διαταραχή, βάσει της έκθεσης και είχε καταβληθεί από τον αιφνίδιο θάνατο του συζύγου τηςεννέα ημέρες νωρίτερα.
Ωστόσο, σημειώνεται ότι η δράστιδα έπασχε από διαταραχή προσαρμογής (σ.σ. δυσφορία, υπερβολικές αντιδράσεις στο άγχος και την πίεση), αλλά αυτό δεν την καθιστούσε επιλέξιμη για «πιθανή υπεράσπιση» περί μη ποινικής ευθύνης λόγω ψυχικής διαταραχής.
«Συνοπτικά, ενώ η κυρία Κόλλιας δεν πάσχει από σοβαρή ψυχική διαταραχή που θα μπορούσε να επηρεάσει την ικανότητά της να αντιλαμβάνεται τις πράξεις της ή να γνωρίζει τις συνέπειές τους, είναι προϊόν επίμονου παιδικού τραύματος που διαμόρφωσε τις ενήλικες αντιλήψεις της για τον κόσμο, την αίσθηση ασφάλειας και τις σχέσεις», αναφέρει επιπλέον η έκθεση.
Η 27χρονη Βανέσσα Κόλλιας είπε στο δικαστήριο ότι κράτησε τα χέρια της πάνω από το στόμα και τη μύτη του 4χρονου Δημήτρη και του 5χρονου Γιάννη ενώ τους τραγουδούσε το «You Are My Sunshine»
Η Εισαγγελία και η υπεράσπιση συνέστησαν από κοινού η Κόλλιας να εκτίσει 18 χρόνια φυλάκισης πριν γίνει επιλέξιμη για αποφυλάκιση υπό όρους. Η ανώτερη δικαστής, Μορίν Φόρστελ, συμφώνησε κι επέβαλε την προτεινόμενη ποινή.
Ούτε οι άνδρες της ΟΠΚΕ δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν βρήκαν τον μπαλτά
Αστυνομικοί της ΟΠΚΕ προχώρησαν στη σύλληψη ενός μαθητή στο 1ο ΕΠΑΛ Πετρούπολης, ο οποίος είχε μαζί του έναν μπαλτά κατά την προσέλευσή του στο σχολείο.
Το περιστατικό σημειώθηκε το πρωί της Τρίτης 19 Νοεμβρίου 2025, προκαλώντας έντονη ανησυχία για την ασφάλεια εντός του σχολικού περιβάλλοντος.
Στελέχη της ΟΠΚΕ βρέθηκαν έξω από το 1ο ΕΠΑΛ Πετρούπολης, καθώς το σχολείο βρισκόταν υπό αυξημένη αστυνομική επιτήρηση λόγω πρόσφατης κατάληψης που έληξε στις 14 Νοεμβρίου 2025. Κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους, εντόπισαν έναν μαθητή να κρατάει έναν μπαλτά μήκους 29 εκατοστών.
Ο μαθητής, γεννημένος το 2009, συνελήφθη επί τόπου και μεταφέρθηκε στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων για τα περαιτέρω.
Η αστυνομία διερευνά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο νεαρός έφερε τον οπλισμό στο σχολείο, ενώ οι αρχές εξετάζουν αν εμπλέκονται και άλλα άτομα.
Το 1ο ΕΠΑΛ Πετρούπολης είχε βρεθεί υπό κατάληψη μέχρι και την περασμένη Παρασκευή,14 Νοεμβρίου, γεγονός που είχε οδηγήσει σε αυξημένη παρουσία της ΟΠΚΕ στην περιοχή για την προστασία των μαθητών και του εκπαιδευτικού προσωπικού.
Η σύλληψη του μαθητή με τον μπαλτά έρχεται να επιβεβαιώσει την ανάγκη διαρκούς επαγρύπνησης και ενίσχυσης των μέτρων ασφαλείας στα σχολεία.
