Ο ηθοποιός που αγαπήσαμε μέσα από τον ρόλο του στις «Άγριες Μέλισσες» του ΑΝΤ1, κάλεσε στο ιερό μυστήριο συγγενείς αλλά και αγαπημένους φίλους και πρώην συμπρωταγωνιστές του.
Σχετικές φωτογραφίες ανέβασε στα social media o Κωστής Σαββιδάκης.
Ο «παπάς» από τις Άγριες Μέλισσες, ποζάρει με τον υπερήφανο πατέρα, αλλά και τους Θεοφανία Παπαθωμά, Δανάη Μιχαλάκη, Ιωάννα Ασημακοπούλου και Χρήστο Πλαΐνη.
Ο Κωστής Σαββιδάκης γράφει «Για να μαζευόμαστε σιγά σιγά όλοι… Να σας ζήσει ο Φίλιππος αγαπημένη Εύη Τσιαβαλιάρη και αγαπημένε Αλέξανδρε Καλπακίδη, να τον καμαρώνετε, να είναι υγιής, τυχερός, και ευτυχισμένος. Δανάη Μιχαλάκη, όσο για την κούκλα Έλλη σου που δεν με πήρε με καλό μάτι, την τρόμαξαν τα μούσια, να την χαίρεσαι και εσύ και να την καμαρώνεις. Όσα από τα μελισσάκια δεν έχετε δει τα δύο νέα μωρά να μαζευτούμε σιγά σιγά, είναι μία ωραία αφορμή να ανταμώσουμε, άιντε και αργήσαμε…».
Ήμουν τόσο τολμηρή για την εποχή μου. Να βλέπεις μια γυναίκα με την κοιλιά να τραγουδάει.
Δεν έδωσα ποτέ καμία σημασία. Ζούσα για αυτό το παιδί και δεν με ενδιέφερε τίποτε. Ο κόσμος το ήξερε. Δεν βγήκα ποτέ να πω ποιος, πώς, τι. Ποτέ.
Ήξερε ο κόσμος για μια σχέση που είχα. Δεν το έκρυψα, δεν μπήκα στο κουκούλι μου. Βγήκα και είπα “αυτή είμαι”. Με δέχτηκε ο κόσμος έτσι ακριβώς όπως ήμουν, με αγάπησε πιο πολύ, μπορώ να πω. Θάρρος ήθελε. Η κοινωνία τότε δεν μπορούσε να το δεχτεί. Θα μπορούσε να πει “σαν δεν ντρέπεται”. Ήθελε τόλμη. Ήμασταν δύο τότε που το τολμήσαμε. Εγώ και η Έλενα Ναθαναήλ.
Γεννήθηκα στις 20 Μαΐου του 1938 στη Θεσσαλονίκη, όπου πέρασα και τα πρώτα 18 μου χρόνια.
Το πραγματικό όνομα της Μαρινέλλας
Κυριακή Παπαδοπούλου. Είμαι το τέταρτο και τελευταίο μέλος της οικογένειας. Οι γονείς μου πριν εγκατασταθούν στην Θεσσαλονίκη, ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη και κατάγονταν από τον Πόντο. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν φτωχικά, αλλά πολύ ζεστά.
Στα 17 μου, ήμουν ήδη μέλος του θιάσου της Μαίρης Λωράνς και μαζί με τον Κώστα Βουτσά και τη Μάρθα Καραγιάννη κάναμε περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Από τα μπουλούκια, παρακολουθώντας την χορεύτρια Ντέπυ Φιλοσόφου, έμαθα χορευτικές κινήσεις και ειδικά να κινώ με χάρη τα χέρια μου που αργότερα, έγιναν σήμα κατατεθέν μου.
Ένα βράδυ η τραγουδίστρια του θιάσου αρρώστησε και δεν ήταν σε θέση να εμφανιστεί στη σκηνή. Για να μην ακυρωθεί η παράσταση, εγω, που ήξερα απ’ έξω τα τραγούδια, προσφέρθηκα να την αντικαταστήσω.
Από εκείνη την ημέρα, έγινα η βασική τραγουδίστρια του θιάσου.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης με άκουσε να τραγουδώ το «Πικρό ψωμί» του Γιώργου Μητσάκη. Και με έκανε ταίρι του, στο πάλκο, αλλά και στη ζωή, έως το 1966.
Τον Καζαντζίδη τον γνώρισα από τον Στέλιο Ζαφειρίου. Εγώ δεν είχα ιδέα ποιος ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης, δεν τον ήξερα. Μου λέει «Τραγουδάς ωραία, μπράβο! Σεκόντα ξέρεις να κάνεις»; Λέω «Ξέρω» και μετά μου λέει «Ψαρεύεις»; Λέω «Βεβαίως» και με ρωτά «Πάμε για ψάρεμα»; Ψαρέψαμε, δεν πιάσαμε τίποτε, αλλά μάλλον έπεσε ένα φλερτάκι εκεί θυμάμαι.
Στη δεκαετία που ακολούθησε, όργωσα την Ελλάδα, ξεκίνησα τα «σόου» ,χάρισα αγκαλιές ολόκληρες με αγαπημένα τραγούδια, είδα τη ζωή μου, τον γάμο μου, για οχτώ χρόνια, με τον Τόλη Βοσκόπουλο, αλλά και την τετράχρονη σχέση μου με τον Φρέντυ Σερπιέρη να γίνεται «βορά» των περιοδικών…
Ουδέποτε πήρα στο τηλέφωνο δημοσιογράφο να πω “ξέρεις, έβγαλα καινούργιο δίσκο”. Με παρακαλάνε να δώσω συνεντεύξεις και τους λέω “πάμε να πιούμε ένα ούζο τώρα”. Εχω βρει το νόημα της ζωής εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δεν με αγγίζει τίποτε. Δεν το λέω από εγωισμό.
Μαρινέλλα: Δεν ήθελα ποτέ να προκαλέσω με την εμφάνιση μου
Πάντα ντυμένη. Δεν ήθελα να προκαλέσει η εμφάνιση μου και να χάσει ο κόσμος απ’ αυτό που θα άκουγε. Αν με έβλεπε γδυτή, δεν θα άκουγε τι έλεγα. Κι’ εγώ ήθελα να με βλέπει και να με ακούει…
Τι να ζηλέψω; Χόρτασα η γυναίκα από όλα! Κρούω τον κώδωνα μήπως και ξυπνήσουν. Ας κοιτάξουν γύρω τους… Ποιες έμειναν και κράτησαν γερά στον χρόνο. Η Χαρούλα, η Γαλάνη, η Άλκηστις, η Βιτάλη, η Γλυκερία… Έμεινε καμιά που τα πέταγε;ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ένα πράγμα δεν γίνεται: λίφτινγκ στις χορδές. Κατ’ αρχήν δεν ξοδεύομαι τσάμπα. Δεν καπνίζω τα τελευταία χρόνια. Δεν ξενυχτάω πολύ, εκτός και αν υπάρχει ανάγκη. Μου αρέσει να τρώω, να πίνω, να βγαίνω στα ταβερνάκια. Και το πιο σπουδαίο: δεν έχω άγχος.
Έφυγα από τον Καζαντζίδη μ’ ένα κατοστάρικο στην τσέπη. Δεν είχα πού να πάω, και πάλι δεν είχα άγχος. Λέω: ο Θεός είναι μεγάλος, ξέρει και τα δίνει κατά την καρδιά του ανθρώπου…
Πάνω στη σκηνή, απαγόρευα στον εαυτό μου να κουτσαίνει. Και έπειτα, στα παρασκήνια, ούρλιαζα από τους πόνους.
Έκανα τα σόου, με τα φώτα… Σήκωσα κόσμο από την καρέκλα του. Κάθησα δέκα χρόνια στο πάλκο και ξαφνικά έβγαλα το θέατρο από μέσα μου. Έτσι μου βγήκε. Γιατί σαν καφενεία ήταν τότε τα κέντρα.
Όχι, δεν τα αγάπησα όλα τα τραγούδια μου. Δεν ήταν όλα καλά. Έχω πει και άσχημα τραγούδια όπως όλοι μας πιστεύω. Είπα και κακά τραγούδια, εις γνώσιν μου, όμως. Γιατί;
Ήταν οι συγκυρίες, πολλές φορές. Κάποτε σου αρέσει ένα καλό τραγούδι κι αναγκάζεσαι να τραγουδήσεις μαζί και ένδεκα “μάπες”. Έχω πει κακά τραγούδια, δεν το κρύβω. Έχω πει και πάρα πολύ ωραία.
Το 1991 γύρισα από την Αργεντινή και τους ανακοίνωσα: θα χορέψω τανγκό! «Στα μπουζούκια τανγκό; Τρελή είσαι;» απόρησαν οι συνεργάτες μου. Και όμως, έστησα ένα ολόκληρο πρόγραμμα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουμε να χορέψουμε με τον Παπάζογλου. Την επόμενη χρονιά, όλες τανγκό χόρευαν.
Δηλώσεις Μαρινέλλας: Έχω μία καταπληκτική οικογένεια
Δεν θέλει τίποτ’ άλλο ο άνθρωπος!…
Με την αδελφή μου τη Λούλα, που ζούμε μαζί σχεδόν σαράντα χρόνια, από τότε που τα παιδιά μας ήταν μωρά, και με την οικογένεια της κόρης μου. Ολη η φαμίλια μαζί. Νιώθω προστατευμένη μ’ αυτό το «κουκούλι» γύρω μου. Είμαι καλά.
Κοιτάω την κόρη μου κοιτάω τα εγγόνια μου κοιτάω τον γαμπρό μου κοιτάω τα ανίψια μου. Όλοι είμαστε μία οικογένεια ,
Εκανα δύο γάμους, είχα και δυο-τρεις μεγάλες σχέσεις. Γνώρισα τον πατέρα της Τζωρτζίνας, γεννήθηκε εκείνη, με τον Φρέντι (σ.σ. Σερπιέρη) μείναμε καλοί φίλοι. Αν κάνεις τη σούμα, βγαίνουν πολλά χρόνια. Από τότε που το παιδί μου έγινε 11-12 ετών, είπα: Δεν σε παίρνει πια, κορίτσι μου, τελείωσαν οι άντρες για σένα. Δεν ήθελα η κόρη μου να με βλέπει μια με τον έναν γκόμενο και μια με τον άλλο, ούτε να διαβάζει για τους έρωτές μου στα περιοδικά.
Είμαι χορτάτη. Ερωτεύτηκα, με ερωτεύτηκαν, έκανα έρωτα, ευχαριστήθηκα, το φόρεσα αυτό το «κοστούμι». Κάτσε να κάνω την αφαίρεση… Τριάντα χρόνια είμαι χωρίς άντρα. Δεν λέω ότι δεν με φλέρταραν από τότε, αλλά όλα είναι στο μυαλό μας. Οπως πέταξα ένα πρωί τα τσιγάρα μου από το παράθυρο, εγώ που κάπνιζα πέντε πακέτα τη μέρα, όπως σταμάτησα να τρώω κρέας, έτσι έγινε και με τους άντρες. Τέρμα!
Μαρινέλλα: Δεν μου λείπει ο σύντροφος μου
Δεν νιώθω μόνη. Είμαι πανευτυχής. Έχω κάνει τις επιλογές μου…
Έχω ζήσει μεγάλους έρωτες. Είμαι χορτασμένη. Πολύ αγάπησα, πολύ με αγάπησαν, πολύ ερωτεύτηκα, πολύ χτυπήθηκα, πολύ πόνεσα. Δεν έκανα τίποτε λίγο.
Ο έρωτας δεν έχει ηλικία.
Αν είναι να έρθει, ας έρθει. Αλλιώς να προσπεράσει. Δεν βγήκα στη γύρα ποτέ. Κατ’ αρχήν τώρα δεν με κοιτάνε πια, τελείωσε. Πάει και αυτό το θέμα, κλείσαμε…
Πέθανε σε ηλικία 85 χρονών, ο ηθοποιός Ντίνος Καρύδης
O Ντίνος Καρύδης πάλευε εδώ και χρόνια με καρκίνο στο στομάχι, λόγω προχωρημένης ηλικίας ο οργανισμός του δεν άντεξε και έφυγε από τη ζωή. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει περάσει και έμφραγμα.
Την είδηση του θανάτου του ηθοποιού, έκανε γνωστή αργά το απόγευμα της Κυριακής μέσω ανάρτησής του στα social media ο Σπύρος Μπιμπίλας. Όπως ανέφερε στην ανάρτησή του, η κηδεία του Ντίνου Καρύδη θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, στο κοιμητήριο Ζωγράφου.
«Αγαπημένε μου φίλε Καληνύχτα για πάντα! Ήσουν από τους πιο γλυκούς ανθρώπους που γνώρισα και με έλεγες πάντα ανηψάκι σου από τότε που στα στούντιο της ΕΡΤ το 80 γνωριστήκαμε, αγαπηθήκαμε κ μας ένωσε βαθιά οικογενειακή φιλία.. Το ταλέντο και το χιούμορ σου αστείρευτα!
»Η αγάπη για όλους εμάς μα κυρίως για την Τζούλια σου κ την Σμαράγδα σου υπέρμετρη.. Κι η Σμαράγδα αξία κόρη τέτοιων γονιών. Θα σε αγαπάμε πάντα και θα σε αποχαιρετήσουμε την Τρίτη 1.30 από το κοιμητήριο Ζωγράφου. Καλό ταξίδι λατρευτέ μας Ντινάκο και θερμά συλλυπητήρια στα 2 σου αγαπημένα πλάσματα..», ανέφερε στην ανάρτησή του.
Ντίνος Καρύδης: Ένας αντί-σταρ της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου
Ο Ντίνος Καρύδης είχε την τύχη και το ταλέντο να βρεθεί δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου, ωστόσο ποτέ δεν κυνήγησε τον τίτλο του σταρ. Μετρημένος, σοβαρός, χαμηλών τόνων, μίλαγε πάντα μέσα από τη δουλειά του.
Οι νεότεροι τον ξέρουν, περισσότερο, ως τον πατέρα της Σμαράγδας Καρύδη. Οι παλιότεροι τον θυμούνται για τους ρόλους του δίπλα σε μεγάλα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου: Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τζένη Καρέζη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Λάμπρος Κωνσταντάρας είναι, μόνο, μερικά από αυτά.
Ωστόσο, ο Ντίνος Καρύδης ήταν πολλά περισσότερα από τα παραπάνω: ήταν ένας καθαρόαιμος καλλιτέχνης, που λάτρευε τον κινηματογράφο, αλλά έχτισε το όνομά του στη μικρή οθόνη.
Γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1938 στην Αθήνα. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, φτωχικά, όπως ο ίδιος τα είχε περιγράψει σε μια ανάρτησή του στα social media πριν από κάποια χρόνια.
«Μεγάλωσα σ’ ένα κοτέτσι, με τον φόβο του σπιτονοικοκύρη που ερχόταν να ζητήσει το νοίκι και δεν είχαμε να τον πληρώσουμε. Μέναμε σε ένα απάνθρωπο δωμάτιο 2×3, που είχε χώμα κάτω αντί για πάτωμα και όταν έβρεχε, βγαίναμε έξω για να μη βραχούμε επειδή έσταζε το χαρτόνι που είχαμε για στέγη» είχε γράψει παλιότερα, λέγοντας με ειλικρίνειά ότι φοβάται την πείνα, καθώς αυτές οι εικόνες των παιδικών του χρόνων θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό του.
Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες, οι γονείς του Γιάννης και Σμαράγδα θα του δώσουν δύο μεγάλα αγαθά για να πορευτεί στη ζωή του, όπως έχει εξομολογηθεί: την αξιοπρέπεια και την αγάπη. Δύο στοιχεία που τα έβαλε για τα καλά στην καρδιά του και φρόντισε να μην τα χάσει ποτέ στην πορεία του.
Όσο για την πορεία του; Αυτή θα ξεκινήσει νωρίς -και από τύχη, όπως είχε δηλώσει- και την ίδια ώρα ακριβώς θα έρθει και η επιτυχία: λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι σε ηλικία μόλις 23 ετών κάνει το ντεμπούτο του στην ταινία «Η Αλίκη στο Ναυτικό», έχοντας έναν αν μη τι άλλο σημαντικό ρόλο για πρωτάρη.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά θα γίνει «κομμάτι» της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, παίζοντας σε μεγάλες ταινίες όπως «Υπάρχει και φιλότιμο», «Διπλοπενιές», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια». Μάλιστα σε αυτή την τελευταία θα γνωρίσει και τη γυναίκα του, Τζούλια Αργυροπούλου και θα περάσουν μαζί μια ολόκληρη ζωή.
«Δεν ζήλευε, ήταν περήφανη για εμένα. Όπως κι εγώ για εκείνη» θα πει κάποια στιγμή σε μια συνέντευξή του για την γυναίκα της ζωής του. Την μια από τις δύο, δηλαδή, καθώς η άλλη ήταν η κόρη του η Σμαράγδα.
«Είναι βράχος δίπλα μου. Αν δεν ήταν εκείνη, δε θα είχα αυτή τη στιγμή ούτε τηλέφωνο να μιλήσω. Δε θα είχα ούτε για το νοίκι και ευτυχώς η Σμαράγδα μας βοηθάει. Η σύνταξη έχει κατέβει και έχει γίνει χαρτζιλίκι. Αυτή μας συντηρεί» είχε εξομολογηθεί κάποια στιγμή.
Αλλά ο Ντίνος Καρύδης δεν ήταν από τους ανθρώπους που έσκυβαν το κεφάλι. Όταν τα χρυσά χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου θα αρχίσουν να σβήνουν δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Το 1971 περνάει στην τηλεόραση μέσα από τη σειρά «Ο άγνωστος πόλεμος» και εκεί χτίζει το μεγάλο του όνομα.
Τα επόμενα χρόνια θα συμμετέχει σε πολλές σειρές, ενώ την ίδια ώρα δεν θα πει όχι σε κινηματογραφικούς ή θεατρικούς ρόλους που του τραβάνε το ενδιαφέρον. Έστω και λίγοι.
«Θα ήθελα να ήμουν και πάλι 25 χρονών και να άρχιζα από την αρχή. Κι αν άλλαζα κάτι θα ήταν να έλεγα περισσότερα ‘ναι’ και λιγότερα ‘όχι’ στην πορεία μου» είχε παραδεχθεί με αυτή την ειλικρίνεια που τον έκανε να ξεχωρίζει πάντα.
Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα για εκείνον και δεν το έκρυψε, ούτε στις συνεντεύξεις του ούτε στις αναρτήσεις του. Το 2019 θα κάνει την τελευταία του επαγγελματική εμφάνιση στην τηλεόραση στη σειρά «Λόγω Τιμής».
«Με στενοχωρεί το ότι είμαι μακριά από αυτό που αγάπησα πάρα πολύ, το θεατρικό σανίδι. Κάθε βράδυ βλέπω στον ύπνο μου ότι παίζω θέατρο. Όταν γίνω καλά έχω κατά νου να ξαναπαίξω. Ελπίζω να τα καταφέρω» είχε πει το 2021.
Δυστυχώς, η υγεία του τον πρόδωσε και ο Ντίνος Καρύδης δεν θα καταφέρει να παίξει μια ακόμα φορά στο θέατρο. Ωστόσο η εικόνα του δεν θα ξεχαστεί: ήταν ένας άνθρωπος που έκανε αυτό που αγαπούσε και δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από το δάχτυλο και τη φήμη του. Ήταν ένας αντί-σταρ άλλης εποχής.
O δημοσιογράφος έκανε κάτι παράτολμο, αφού στάθηκε πάνω στις γραμμές του τρένου.
Όσοι έχουν κάνει ρεπορτάζ στη ζωή τους, και ειδικά έχουν… φάει τα χρόνια τους στο να το κάνουν σε εξωτερικούς χώρους, γνωρίζουν πολύ καλά πως υπάρχουν κάθε λογής κίνδυνοι, κάτι που διαπιστώσαμε για άλλη μια φορά στο δελτίο ειδήσεων του Star με έναν εκ των πιο γνωστών ρεπόρτερ του είδους.
Ο δημοσιογράφος του Star, Βαγγέλης Γκούμας, ξεκίνησε το live από το σημείο στο οποίο συνέβη το ατύχημα με την αμαξοστοιχία 1531, η οποία προσέκρουσε σε πεσμένα δέντρα με αποτέλεσμα να προκληθούν υλικές ζημιές στον συρμό, όμως σύντονμα ένα τρένο εμφανίστηκε στον ορίζοντα.
Δείτε το βίντεο:
Το τρένο κόρναρε, ο ρεπόρτερ συνέχισε… ακάθεκτος
Κατά τη διάρκεια της σύνδεσης, η κόρνα του τρένου ακούστηκε και ο δημοσιογράφος έσπευσε να απομακρυνθεί. «Τώρα έρχεται το τρένο» είπε χαρακτηριστικά και παραμέρισε.
Αφού ο συρμός πέρασε πάντως, ο δημοσιογράφος επέστρεψε στις ράγες, λέγοντας «τώρα μπορούμε να βγούμε ελεύθερα και να μιλήσουμε, εφόσον πέρασε η γραμμή».
Σε ηλικία 85 ετών έφυγε, την Κυριακή, από τη ζωή ο ηθοποιός Ντίνος Καρύδης, πατέρας της Σμαράγδας Καρύδη, σκορπίζοντας θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο.
Ο γνωστός ηθοποιός έδινε, σύμφωνα με πληροφορίες, επί χρόνια μάχη με τον καρκίνο. Η είδηση του θανάτου του γνωστοποιήθηκε πριν από λίγη ώρα, μέσα από ανάρτηση που έκανε ο Σπύρος Μπιμπίλας στο διαδίκτυο.
«Αγαπημένε μου φιλε Καληνύχτα για πάντα! Ήσουν από τους πιο γλυκούς ανθρώπους που γνώρισα και με έλεγες πάντα ανηψάκι σου από τότε που στα στούντιο της ΕΡΤ το 80 γνωριστήκαμε, αγαπηθήκαμε κ μας ένωσε βαθειά οικογενειακή φιλία.. Το ταλέντο και το χιούμορ σου αστειρευτα! Η αγάπη για όλους εμάς μα κυρίως για την Τζούλια σου κ την Σμαράγδα σου υπέρμετρη.. Κι η Σμαράγδα αξία κόρη τέτοιων γονιών. Θα σε αγαπαμε πάντα και θα’σε αποχαιρετησουμε την Τρίτη 1.30 από το κοιμητήριο Ζωγραφου..Καλό ταξίδι λατρευτε μας’Ντινάκο και θερμα συλλυπητήρια στα 2 σου αγαπημένα πλάσματα..» γράφει στην ανάρτησή του ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Η ανάρτηση του Σπύρου Μπιμπίλα:
Ντίνος Καρύδης: Τα φτωχικά παιδικά χρόνια, η επιτυχημένη πορεία και η ευγνωμοσύνη στην κόρη του Σμαράγδα
Ο Ντίνος Καρύδης γεννήθηκε το 1938 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Όντας αριστούχος της Δραματικής Σχολής Αθηνών, ξεκίνησε σύντομα την καριέρα του στο θέατρο.
Στη συνέχεια, συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές παραγωγές, καθώς και σε τηλεοπτικά προγράμματα.Είναι πατέρας της γνωστής ηθοποιού Σμαράγδας Καρύδη και σύζυγος της επίσης ηθοποιού Τζούλιας Αργυροπούλου.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια
Ο Ντίνος Καρύδης σε μια αναπόληση της παιδικής του ηλικίας έγραψε στο Facebook: «Σε μια φτωχογειτονιά, στις ανηφοριές του Γκύζη, ο Γιάννης και η Σμαράγδα Καρύδη κρατούν περήφανοι στην αγκαλιά τους τον γιο τους Ντίνο. Είναι φτωχοί, πολύ φτωχοί, αλλά γεμάτοι αγάπη για τη ζωή και προικισμένοι με το απαραίτητο πείσμα της επιβίωσης, το οποίο με τρόπο εκκωφαντικό και ταυτόχρονα αθόρυβο περνούν στο παιδί. Ο μικρός Ντίνος δεν έχει τίποτα άλλο πέρα από ένα πιάτο φαγητό και αμέτρητους τόνους αγωνίας για την επόμενη μέρα. Παιχνίδια, διακοπές, ζεστασιά, παραμύθια, γλυκά και εκπλήξεις αποτελούν έννοιες κενές στο λεξικό των παιδικών του χρόνων που ακόμη και σήμερα κρατά αναλλοίωτο στη μνήμη του: «Μεγάλωσα σ’ ένα κοτέτσι, με τον φόβο του σπιτονοικοκύρη που ερχόταν να ζητήσει το νοίκι και δεν είχαμε να τον πληρώσουμε. Μέναμε σε ένα απάνθρωπο δωμάτιο 2×3, που είχε χώμα κάτω αντί για πάτωμα και όταν έβρεχε, βγαίναμε έξω για να μη βραχούμε επειδή έσταζε το χαρτόνι που είχαμε για στέγη. Φοβάμαι την πείνα. Ζούσα από παιδί με αυτή τη φοβία και την κουβαλάω. Η μάνα μου μ’ έσερνε από συσσίτιο σε συσσίτιο και, όσο παράλογο κι αν ακούγεται, αυτά τα βιώματα δεν μπορώ να τα ξεπεράσω.
Ο φόβος της πείνας έρχεται ακόμη συνέχεια σαν εφιάλτης. Γι’ αυτό δεν τόλμησα να κυνηγήσω μεγαλύτερα πράγματα στην καριέρα μου και βολευόμουν πάντα με ψίχουλα και έλεγα να μην τα χάσω κι αυτά», είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή του περιγράφοντας με τον πιο κινηματογραφικό τρόπο τα δύσκολα χρόνια της παιδικής του ηλικίας. Αυτά, που πάντα μας ακολουθούν σκιαγραφώντας με έναν απροσδιόριστα καθοριστικό τρόπο τη συνέχεια της ζωής μας. Παρ’ όλες τις δυσκολίες, ο Γιάννης και η Σμαράγδα Καρύδη καταφέρνουν να προικίσουν τον γιο τους με τα δύο βασικά συστατικά που συνθέτουν έναν πραγματικά καλό άνθρωπο: την αξιοπρέπεια και την αγάπη, κάτι που ο μεγάλος ηθοποιός δεν ξεχνά να μνημονεύει σε κάθε ευκαιρίας αναδρομής στο παρελθόν: «Οι γονείς μου, δύο ορφανά παιδιά, μπορεί να μην είχαν να μου προσφέρουν υλικά αγαθά, μου προσέφεραν όμως το δώρο της αξιοπρέπειας και με έμαθαν να θέτω την αγάπη ως κυρίαρχο παίκτη στο παιχνίδι της ζωής. Θυμάμαι ότι το πρώτο δώρο που μου έφερε ο πατέρας μου ήταν ένα κομμάτι ψωμί με βούτυρο και ότι γεμάτος έκπληξη γύρισα και του είπα “Δικό μου είναι όλο αυτό;”.
Θυμάμαι ακόμη ότι στην Α’ Δημοτικού είχα ερωτευτεί ένα κοριτσάκι, τη Στέλλα, μόνο και μόνο επειδή φορούσε… λουστρίνια. Θυμάμαι ότι είχα ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη να μου φέρει ένα ποδήλατο που δεν μου έφερε ποτέ». Η ζωή, ωστόσο, έκρυβε πολλά δώρα για τον μικρό Ντίνο που από τύχη έγινε ηθοποιός και από αιτία αγαπήθηκε από ολόκληρη την Ελλάδα…»
Τη Σμαράγδα την αγάπησα πριν ακόμη γεννηθεί
«Τη Σμαράγδα την έχω αγαπήσει, προτού ακόμα γεννηθεί. Και ήξερα ότι θα γίνει αυτό το υπέροχο πλάσμα που μας στέκεται βράχος σε όλες μας τις καταστάσεις», δήλωσε ο ηθοποιός.Αν δεν ήταν η Σμαράγδα, πιθανόν να μην είχαμε ούτε τηλέφωνο.
Ό,τι θέλει η Σμαράγδα μου να της το δώσει ο Θεός. Γιατί η Σμαράγδα, εκτός από καλή ηθοποιός, έχει μία υπέροχη καρδιά και βοηθάει δεξιά και αριστερά.
Είναι τυχεροί και τυχερές όσοι την έχουν φίλη. Όταν κάποιος έχει δίκιο, η Σμαράγδα θα χτυπήσει το χέρι πάνω στο τραπέζι και θα τον υποστηρίξει. Υπέροχο πλάσμα. Μοναδικό είχε πει ο Ντίνος Καρύδης στην Espresso.
Ο θάνατος που του στοίχισε και του έφερε μνήμες από τα παιδικά του χρόνια
Το Μεγάλο Σάββατο του 2019 ο Ντίνος Καρύδης, μοιράστηκε με τους αγαπημένους του φίλους στο Facebook που είναι πολύ ενεργός μια πολύ συγκινητική ιστορία, την οποία συνόδευσε με μια σχολική φωτογραφία που μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω, όταν ήταν στην τετάρτη δημοτικού.
Παραμονές Πάσχα και τότε δεν υπήρχαν χρήματα ούτε για φαγητό.
Ο ηθοποιός θυμήθηκε τον συμμαθητή του, ο οποίος μοιράστηκε μαζί του το φτωχικό του κολατσιό… Ένα κομμάτι ψωμί και 4 ελιές. Αυτός ο φίλος δυστυχώς έφυγε από τη ζωή και ο Ντίνος Καρύδης είναι συγκινημένος αφού θεωρεί ότι δεν του «ξεπλήρωσε» ποτέ αυτό που έκανε εκείνος…
Πιο συγκεκριμένα έγραψε: «Παραμονές Πάσχα. Λίγες μέρες πριν κλείσουν τα σχολεία για την Μεγάλη Εβδομάδα. Εγώ, 8 ετών, στην Τετάρτη Δημοτικού. Σαρακοστή, νηστεία. Τις 40 μέρες αυτές, νηστεύαμε από επιλογή. Τις υπόλοιπες, από ανάγκη, γιατί δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά. Φτώχεια, και των γονέων.
Στο μεγάλο διάλειμμα, το δεύτερο, βγήκα με ένα φιλαράκι μου στην αυλή του σχολείου. Το στομάχι μου «γουργούριζε», αλλά δεν είχα κάτι να του ρίξω μέσα. Είπα να παίξουμε, αλλά ο συμμαθητής μου με τράβηξε σε μια γωνιά, καθίσαμε και άνοιξε μια μαντήλα που είχε βγάλει από την τσάντα του. Είχε μέσα, μια φέτα ψωμί και τέσσερις ελιές. Έριξα μια κλεφτή ματιά και μετά κάρφωσα το βλέμμα μου στο χώμα. Ξέρετε, τότε είχαμε αξιοπρέπεια, που δεν μας την δίδαξε κανείς με λόγια, αλλά οι γονείς μας με τις πράξεις τους.
Ένιωσα το βλέμμα του συμμαθητή μου. Ένιωσα και το σκούντημα στον ώμο μου. Σήκωσα το κεφάλι και τον κοίταξα στα μάτια. Είχε σπάσει την φέτα του ψωμιoύ στη μέση και μου έδινε το ένα κομμάτι. Και τις δύο ελιές.
Τα πήρα βουβά κι αρχίσαμε κι οι δυο να τρώμε. Ένιωσα μια αλμύρα στο ψωμί αλλά δεν παραξενεύτηκα. Ήξερα ότι ήταν από τα δάκρυα ευγνωμοσύνης για τον μικρό μου φίλο και συμμαθητή.
Και τώρα κλαίω, γιατί ο φίλος μου έχει φύγει, εδώ και καιρό, για το μεγάλο ταξίδι, κι εγώ δεν μπόρεσα να κάνω ποτέ κάτι τόσο μεγάλο γι’ αυτόν, που να πλησιάζει, έστω, την τεράστια πράξη του. Μεγάλο βάρος στην ψυχή μου»!
Το έμφραγμα, η ανάρρωση και οι σκέψεις αυτοκτονίας
Ο Ντίνος Καρύδης το 2018 έπαθε έμφραγμα στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία ενώ ήδη η κατάσταση της υγείας του ήταν επιβαρυμένη. Ο γνωστός ηθοποιός εισήχθη τότε άμεσα στο νοσοκομείο με πρόσθιο έμφραγμα και μεταφέρθηκε αμέσως στη Μονάδα Εμφραγμάτων της Καρδιολογικής Κλινικής. Εκεί υπεβλήθη σε μία νέα μέθοδο πρωτογενούς αγγειοπλαστικής. Έκτοτε ο αγαπημένος Ντίνος μέρα με την ημέρα προσπαθεί αν ανακάμψει σωματικά και ψυχικά. Ο ίδιος έχει επανειλημμένα πει: “Εγώ, έπειτα από όσα έπαθα στο Σύνταγμα με τα χημικά, χρειάζομαι πολλά φάρμακα και αντιλαμβάνεστε πως η οικονομική μου κατάσταση είναι δύσκολη καθώς οι συντάξεις είναι φιλοδώρημα. Όμως η αγάπη του κόσμου μου δίνει δύναμη. Άλλωστε σχεδόν όλος ο λαός στην ίδια κατάσταση είναι…” μας εξομολογήθηκε.Σημειώνεται πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ντίνος Καρύδης θίγει δημοσίως τις οικονομικές του δυσκολίες. Και στο παρελθόν είχε δηλώσει πως επιβιώνει με μια «κουτσουρεμένη σύνταξη».
Ωστόσο, σε όλες τις συνεντεύξεις του τονίζει πάντα την οικονομική βοήθεια που λαμβάνει από την κόρη του Σμαράγδα, την οποία επαινεί σε κάθε ευκαιρία και την αποκαλεί «φύλακα άγγελό» του! Τονίζει δε πως έχει σκεφτεί την αυτοκτονία καθώς ενώ νιώθει ευγνωμοσύνη για την οικονομική συμπαράσταση της κόρης του προς τον ίδιο και τη μητέρα της θα προτιμούσε να μπορεί ο ίδιος αξιοπρεπώς να στηρίξει το σπίτι του.
Σε ηλικία 85 ετών έφυγε, την Κυριακή, από τη ζωή ο ηθοποιός Ντίνος Καρύδης, πατέρας της Σμαράγδας Καρύδη, σκορπίζοντας θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο.
Ο γνωστός ηθοποιός έδινε, σύμφωνα με πληροφορίες, επί χρόνια μάχη με τον καρκίνο. Η είδηση του θανάτου του γνωστοποιήθηκε πριν από λίγη ώρα, μέσα από ανάρτηση που έκανε ο Σπύρος Μπιμπίλας στο διαδίκτυο.
«Αγαπημένε μου φιλε Καληνύχτα για πάντα! Ήσουν από τους πιο γλυκούς ανθρώπους που γνώρισα και με έλεγες πάντα ανηψάκι σου από τότε που στα στούντιο της ΕΡΤ το 80 γνωριστήκαμε, αγαπηθήκαμε κ μας ένωσε βαθειά οικογενειακή φιλία.. Το ταλέντο και το χιούμορ σου αστειρευτα! Η αγάπη για όλους εμάς μα κυρίως για την Τζούλια σου κ την Σμαράγδα σου υπέρμετρη.. Κι η Σμαράγδα αξία κόρη τέτοιων γονιών. Θα σε αγαπαμε πάντα και θα’σε αποχαιρετησουμε την Τρίτη 1.30 από το κοιμητήριο Ζωγραφου..Καλό ταξίδι λατρευτε μας’Ντινάκο και θερμα συλλυπητήρια στα 2 σου αγαπημένα πλάσματα..» γράφει στην ανάρτησή του ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Η ανάρτηση του Σπύρου Μπιμπίλα:
Ντίνος Καρύδης: Τα φτωχικά παιδικά χρόνια, η επιτυχημένη πορεία και η ευγνωμοσύνη στην κόρη του Σμαράγδα
Ο Ντίνος Καρύδης γεννήθηκε το 1938 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Όντας αριστούχος της Δραματικής Σχολής Αθηνών, ξεκίνησε σύντομα την καριέρα του στο θέατρο.
Στη συνέχεια, συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές παραγωγές, καθώς και σε τηλεοπτικά προγράμματα.Είναι πατέρας της γνωστής ηθοποιού Σμαράγδας Καρύδη και σύζυγος της επίσης ηθοποιού Τζούλιας Αργυροπούλου.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια
Ο Ντίνος Καρύδης σε μια αναπόληση της παιδικής του ηλικίας έγραψε στο Facebook: «Σε μια φτωχογειτονιά, στις ανηφοριές του Γκύζη, ο Γιάννης και η Σμαράγδα Καρύδη κρατούν περήφανοι στην αγκαλιά τους τον γιο τους Ντίνο. Είναι φτωχοί, πολύ φτωχοί, αλλά γεμάτοι αγάπη για τη ζωή και προικισμένοι με το απαραίτητο πείσμα της επιβίωσης, το οποίο με τρόπο εκκωφαντικό και ταυτόχρονα αθόρυβο περνούν στο παιδί. Ο μικρός Ντίνος δεν έχει τίποτα άλλο πέρα από ένα πιάτο φαγητό και αμέτρητους τόνους αγωνίας για την επόμενη μέρα. Παιχνίδια, διακοπές, ζεστασιά, παραμύθια, γλυκά και εκπλήξεις αποτελούν έννοιες κενές στο λεξικό των παιδικών του χρόνων που ακόμη και σήμερα κρατά αναλλοίωτο στη μνήμη του: «Μεγάλωσα σ’ ένα κοτέτσι, με τον φόβο του σπιτονοικοκύρη που ερχόταν να ζητήσει το νοίκι και δεν είχαμε να τον πληρώσουμε. Μέναμε σε ένα απάνθρωπο δωμάτιο 2×3, που είχε χώμα κάτω αντί για πάτωμα και όταν έβρεχε, βγαίναμε έξω για να μη βραχούμε επειδή έσταζε το χαρτόνι που είχαμε για στέγη. Φοβάμαι την πείνα. Ζούσα από παιδί με αυτή τη φοβία και την κουβαλάω. Η μάνα μου μ’ έσερνε από συσσίτιο σε συσσίτιο και, όσο παράλογο κι αν ακούγεται, αυτά τα βιώματα δεν μπορώ να τα ξεπεράσω.
Ο φόβος της πείνας έρχεται ακόμη συνέχεια σαν εφιάλτης. Γι’ αυτό δεν τόλμησα να κυνηγήσω μεγαλύτερα πράγματα στην καριέρα μου και βολευόμουν πάντα με ψίχουλα και έλεγα να μην τα χάσω κι αυτά», είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή του περιγράφοντας με τον πιο κινηματογραφικό τρόπο τα δύσκολα χρόνια της παιδικής του ηλικίας. Αυτά, που πάντα μας ακολουθούν σκιαγραφώντας με έναν απροσδιόριστα καθοριστικό τρόπο τη συνέχεια της ζωής μας. Παρ’ όλες τις δυσκολίες, ο Γιάννης και η Σμαράγδα Καρύδη καταφέρνουν να προικίσουν τον γιο τους με τα δύο βασικά συστατικά που συνθέτουν έναν πραγματικά καλό άνθρωπο: την αξιοπρέπεια και την αγάπη, κάτι που ο μεγάλος ηθοποιός δεν ξεχνά να μνημονεύει σε κάθε ευκαιρίας αναδρομής στο παρελθόν: «Οι γονείς μου, δύο ορφανά παιδιά, μπορεί να μην είχαν να μου προσφέρουν υλικά αγαθά, μου προσέφεραν όμως το δώρο της αξιοπρέπειας και με έμαθαν να θέτω την αγάπη ως κυρίαρχο παίκτη στο παιχνίδι της ζωής. Θυμάμαι ότι το πρώτο δώρο που μου έφερε ο πατέρας μου ήταν ένα κομμάτι ψωμί με βούτυρο και ότι γεμάτος έκπληξη γύρισα και του είπα “Δικό μου είναι όλο αυτό;”.
Θυμάμαι ακόμη ότι στην Α’ Δημοτικού είχα ερωτευτεί ένα κοριτσάκι, τη Στέλλα, μόνο και μόνο επειδή φορούσε… λουστρίνια. Θυμάμαι ότι είχα ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη να μου φέρει ένα ποδήλατο που δεν μου έφερε ποτέ». Η ζωή, ωστόσο, έκρυβε πολλά δώρα για τον μικρό Ντίνο που από τύχη έγινε ηθοποιός και από αιτία αγαπήθηκε από ολόκληρη την Ελλάδα…»
Τη Σμαράγδα την αγάπησα πριν ακόμη γεννηθεί
«Τη Σμαράγδα την έχω αγαπήσει, προτού ακόμα γεννηθεί. Και ήξερα ότι θα γίνει αυτό το υπέροχο πλάσμα που μας στέκεται βράχος σε όλες μας τις καταστάσεις», δήλωσε ο ηθοποιός.Αν δεν ήταν η Σμαράγδα, πιθανόν να μην είχαμε ούτε τηλέφωνο.
Ό,τι θέλει η Σμαράγδα μου να της το δώσει ο Θεός. Γιατί η Σμαράγδα, εκτός από καλή ηθοποιός, έχει μία υπέροχη καρδιά και βοηθάει δεξιά και αριστερά.
Είναι τυχεροί και τυχερές όσοι την έχουν φίλη. Όταν κάποιος έχει δίκιο, η Σμαράγδα θα χτυπήσει το χέρι πάνω στο τραπέζι και θα τον υποστηρίξει. Υπέροχο πλάσμα. Μοναδικό είχε πει ο Ντίνος Καρύδης στην Espresso.
Ο θάνατος που του στοίχισε και του έφερε μνήμες από τα παιδικά του χρόνια
Το Μεγάλο Σάββατο του 2019 ο Ντίνος Καρύδης, μοιράστηκε με τους αγαπημένους του φίλους στο Facebook που είναι πολύ ενεργός μια πολύ συγκινητική ιστορία, την οποία συνόδευσε με μια σχολική φωτογραφία που μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω, όταν ήταν στην τετάρτη δημοτικού.
Παραμονές Πάσχα και τότε δεν υπήρχαν χρήματα ούτε για φαγητό.
Ο ηθοποιός θυμήθηκε τον συμμαθητή του, ο οποίος μοιράστηκε μαζί του το φτωχικό του κολατσιό… Ένα κομμάτι ψωμί και 4 ελιές. Αυτός ο φίλος δυστυχώς έφυγε από τη ζωή και ο Ντίνος Καρύδης είναι συγκινημένος αφού θεωρεί ότι δεν του «ξεπλήρωσε» ποτέ αυτό που έκανε εκείνος…
Πιο συγκεκριμένα έγραψε: «Παραμονές Πάσχα. Λίγες μέρες πριν κλείσουν τα σχολεία για την Μεγάλη Εβδομάδα. Εγώ, 8 ετών, στην Τετάρτη Δημοτικού. Σαρακοστή, νηστεία. Τις 40 μέρες αυτές, νηστεύαμε από επιλογή. Τις υπόλοιπες, από ανάγκη, γιατί δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά. Φτώχεια, και των γονέων.
Στο μεγάλο διάλειμμα, το δεύτερο, βγήκα με ένα φιλαράκι μου στην αυλή του σχολείου. Το στομάχι μου «γουργούριζε», αλλά δεν είχα κάτι να του ρίξω μέσα. Είπα να παίξουμε, αλλά ο συμμαθητής μου με τράβηξε σε μια γωνιά, καθίσαμε και άνοιξε μια μαντήλα που είχε βγάλει από την τσάντα του. Είχε μέσα, μια φέτα ψωμί και τέσσερις ελιές. Έριξα μια κλεφτή ματιά και μετά κάρφωσα το βλέμμα μου στο χώμα. Ξέρετε, τότε είχαμε αξιοπρέπεια, που δεν μας την δίδαξε κανείς με λόγια, αλλά οι γονείς μας με τις πράξεις τους.
Ένιωσα το βλέμμα του συμμαθητή μου. Ένιωσα και το σκούντημα στον ώμο μου. Σήκωσα το κεφάλι και τον κοίταξα στα μάτια. Είχε σπάσει την φέτα του ψωμιoύ στη μέση και μου έδινε το ένα κομμάτι. Και τις δύο ελιές.
Τα πήρα βουβά κι αρχίσαμε κι οι δυο να τρώμε. Ένιωσα μια αλμύρα στο ψωμί αλλά δεν παραξενεύτηκα. Ήξερα ότι ήταν από τα δάκρυα ευγνωμοσύνης για τον μικρό μου φίλο και συμμαθητή.
Και τώρα κλαίω, γιατί ο φίλος μου έχει φύγει, εδώ και καιρό, για το μεγάλο ταξίδι, κι εγώ δεν μπόρεσα να κάνω ποτέ κάτι τόσο μεγάλο γι’ αυτόν, που να πλησιάζει, έστω, την τεράστια πράξη του. Μεγάλο βάρος στην ψυχή μου»!
Το έμφραγμα, η ανάρρωση και οι σκέψεις αυτοκτονίας
Ο Ντίνος Καρύδης το 2018 έπαθε έμφραγμα στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία ενώ ήδη η κατάσταση της υγείας του ήταν επιβαρυμένη. Ο γνωστός ηθοποιός εισήχθη τότε άμεσα στο νοσοκομείο με πρόσθιο έμφραγμα και μεταφέρθηκε αμέσως στη Μονάδα Εμφραγμάτων της Καρδιολογικής Κλινικής. Εκεί υπεβλήθη σε μία νέα μέθοδο πρωτογενούς αγγειοπλαστικής. Έκτοτε ο αγαπημένος Ντίνος μέρα με την ημέρα προσπαθεί αν ανακάμψει σωματικά και ψυχικά. Ο ίδιος έχει επανειλημμένα πει: “Εγώ, έπειτα από όσα έπαθα στο Σύνταγμα με τα χημικά, χρειάζομαι πολλά φάρμακα και αντιλαμβάνεστε πως η οικονομική μου κατάσταση είναι δύσκολη καθώς οι συντάξεις είναι φιλοδώρημα. Όμως η αγάπη του κόσμου μου δίνει δύναμη. Άλλωστε σχεδόν όλος ο λαός στην ίδια κατάσταση είναι…” μας εξομολογήθηκε.Σημειώνεται πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ντίνος Καρύδης θίγει δημοσίως τις οικονομικές του δυσκολίες. Και στο παρελθόν είχε δηλώσει πως επιβιώνει με μια «κουτσουρεμένη σύνταξη».
Ωστόσο, σε όλες τις συνεντεύξεις του τονίζει πάντα την οικονομική βοήθεια που λαμβάνει από την κόρη του Σμαράγδα, την οποία επαινεί σε κάθε ευκαιρία και την αποκαλεί «φύλακα άγγελό» του! Τονίζει δε πως έχει σκεφτεί την αυτοκτονία καθώς ενώ νιώθει ευγνωμοσύνη για την οικονομική συμπαράσταση της κόρης του προς τον ίδιο και τη μητέρα της θα προτιμούσε να μπορεί ο ίδιος αξιοπρεπώς να στηρίξει το σπίτι του.
«Χήρεψα πάρα πολύ μικρή, είχα ευκαιρίες να φτιάξω ξανά τη ζωή μου αλλά θεώρησα πως πρέπει να είμαι μαμά και μπαμπάς για τα παιδιά μου»
Μαριάννα Πυργιώτη: Η γνωστή δημοσιογράφος φιλοξενήθηκε πέρυσι σε γνωστή εκπομπή. Η ίδια ήταν αποκαλυπτική στη συνέντευξή της, φανερώνοντας πολλά πράγματα για την προσωπική ζωή της. Αναλυτικότερα:
Μαριάννα Πυργιώτη: Οι αρχικές δηλώσεις της
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Μαριάννα Πυργιώτη στη δημοσιογράφο Τίνα Μεσσαροπούλου. Η γνωστή δημοσιογράφος εξήγησε, μέσα σε όλα, πως έχει βάλει τελεία στη δημοσιογραφία με μοναδική εξαίρεση για να την αναιρέσει το… βαρύ ρεπορτάζ!
Πιο συγκεκριμένα, η Μαριάννα Πυργιώτη σημείωσε χαρακτηριστικά πως » νομίζω ότι έχω βάλει τελεία στην δημοσιογραφία. Πολιτική αναλύτρια ήμουν και παραμένω. Με καλούν, πηγαίνω αν και θα γύριζα στη δημοσιογραφία μόνο για ένα πράγμα. Το βαρύ ρεπορτάζ»!
«Χήρεψα πάρα πολύ μικρή, είχα ευκαιρίες να φτιάξω ξανά τη ζωή μου αλλά θεώρησα πως πρέπει να είμαι μαμά και μπαμπάς για τα παιδιά μου, το οποία «μπαμπά» είχαν τον πατέρα μου» πρόσθεσε, με ειλικρίνεια, η γνωστή δημοσιογράφος. «Έχω δύο εγγόνια δικά μου και δύο… Τελ – Αβιβωτάκια από τον σύζυγο μου».
Μ. Πυργιώτη: Όσα δήλωσε στη συνέχεια
«Με τον σύζυγο μου, τον Ραμ γνωριστήκαμε σε ένα τραπέζι και το ένα έφερε ο άλλο. Ποτέ δεν φοβήθηκα μαζί του, πάντα αισθανόμουν υπέρασφαλής. Ο γιος μου, όμως, όταν ήταν μικρός, είχε πει στην κοπέλα που μας καθάριζε το σπίτι, «μη πας στο μπαλκόνι γιατί η μαμά μου βγαίνει με τον πρέσβη του Ισραήλ και μη σε σκοτώσουν τίποτα τραμοκράτες»!
Η κοπέλα το πίστεψε και είχε αφήσει το μπροστά μπαλκόνι ασκούπιστο για ένα μήνα» πρόδωσε με χαμόγελο η Μαριάννα Πυργιώτη.
«Είμαι 60 ετών, ίσως στα 65 μου να με συγκινήσει η πολιτική» παραδέχθηκε, μεταξύ άλλων, η Μαριάννα Πυργιώτη
Από τα κομμάτια που παραμένουν αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου και θα τραγουδιούνται από πολλές γενιές ακόμα, το θρυλικό «Άγαλμα» παραμένει ένας μουσικός «ύμνος» ο οποίος καθιέρωσε τον μοναδικό Γιάννη Πουλόπουλο.
Πρόκειται για μια δισκογραφική δουλειά που υπέγραψαν δύο τιτάνες του ελληνικού τραγουδιού. Ο υπέροχος συνθέτης Μίμης Πλέσσας και ο εξαιρετικός στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος. Και οι δύο έχουν κατά καιρούς γράψει πραγματικά διαμάντια και ήταν επόμενο η σύμπραξή τους να δημιουργούσε ένα αποτέλεσμα που θα έμενε στην ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου.
Αυτό συνέβη και το 1969 όταν και κυκλοφόρησε ο «Δρόμος», με 12 κομμάτια τα οποία ΟΛΑ έγιναν επιτυχίες! Ίσως είναι από τις ελάχιστες δουλειές που ήταν τόσο ποιοτικές που να «ανάγκασαν» τον κόσμο να λατρέψει όλα τα τραγούδια κι επομένως το να ξεχωρίσει ένα από αυτά κάνει το επίτευγμά του ακόμη πιο εντυπωσιακό. Στις 2 πλευρές του δίσκου βινυλίου συναντά κανείς τίτλους που δημιουργούν συνειρμούς και σε ταξιδεύουν σε εκείνη την μαγική εποχή των ελλήνων καλλιτεχνών που τα… σουξεδάκια ήταν (ευτυχώς) μια άγνωστη –ακόμη- λέξη.
Ουσιαστικά από αυτό τον δίσκο έγινε ευρύτερα γνωστός και ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο οποίος ντύνει με την φωνή του όλα τα κομμάτια, με εξαίρεση το «Δώσε μου το στόμα Σου» και το «Πρώτη φορά» με την υπέροχη Ρένα Κουμιώτη. Στο «Φραγκοκλησά» τον συνοδεύει η εκπληκτική Πόπη Αστεριάδου, ενώ μόνος του τραγουδά κάποιες διαχρονικές επιτυχίες όπως το «Γέλαγε η Μαρία», το «Μέθυσ’ απόψε το κορίτσι μου», το «Τρελλός», το «Ξημερώνει Κυριακή», το «Η Μυρσίνη βάζει τ’ άσπρα», το «Δώδεκα μαντολίνα», το «Έπεφτε βαθειά σιωπή», το «Πήρα σύννεφο δυο τόπια» και φυσικά το ένα και μοναδικό «Άγαλμα», το κομμάτι που έμελε να μείνει στην ιστορία…
Το συγκεκριμένο άλμπουμ έχει μια σειρά από ιδιαιτερότητες –πέρα από την επιτυχία όλων των τραγουδιών- που το καθιστούν πραγματικά ορόσημο. Πρώτα απ’ όλα χρειάστηκαν μόλις 9 ώρες και 45 λεπτά για να ηχογραφηθεί, ενώ κανένα κομμάτι εκτός από το «Ξημερώνει Κυριακή» (το οποίο είναι μια αλληγορία για την πτώση της χούντας και την λαχτάρα και την προσμονή του λαού για την επάνοδο της δημοκρατίας) και τη «Φραγκοκλησά» δεν έχει ρεφρέν! Παράλληλα πολλά από τα πρόσωπα και τις τοποθεσίες που αναφέρονται είναι υπαρκτά, όπως η Μυρσίνη, ο τρελός, προφανώς η οδός Φυλής και φυσικά το «Άγαλμα» που δημιούργησε πολλές θεωρίες για την ταυτότητά του.
Ουσιαστικά τέλος σε αυτές έδωσε ο γνωστός συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης ο οποίος μέσω του λογαριασμού του στο twitter μετέφερε μια παλαιότερη συνομιλία που είχε με τον άνθρωπο που είχε γράψει τους στίχους. Τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Και η εξήγηση που έδωσε σε κάνει πραγματικά να ακούς με διαφορετικό τρόπο την μελωδία και να αντιλαμβάνεσαι ακόμη πιο βαθιά το υπέροχο νόημά του. Όπως τονίστηκε, με τον όρο «αγάλματα» περιέγραφαν τότε τις ιερόδουλες. Τα εργαζόμενα, συνήθως ταλαιπωρημένα κορίτσια του μεροκάματου, που στέκονταν με τις ώρες στα πεζοδρόμια.
Παρά την στάση της κοινωνίας απέναντί τους και την χαμηλή εκτίμηση για τον ρόλο τους, εκείνες οι γυναίκες έχουν καρδιά και αισθήματα. Παραμένουν άνθρωποι με ευαισθησίες και στους μοναδικούς στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου αυτό αναδεικνύεται με ένα εκπληκτικό τρόπο, δίνοντάς τους τον σεβασμό που αξίζουν. Ο ίδιος ο στιχουργός και ποιητής, μάλιστα, φέρεται να είπε στον Χρήστο Χωμενίδη σε εκείνη την συζήτησή τους: «Τα τραγούδια και τα βιβλία και τα έργα τέχνης, όπως καλά ξέρεις, τα ερμηνεύει αυθεντικά ο κάθε αποδέκτης τους. Ωστόσο ναι! Η εκδοχή του αγάλματος-πόρνης με γοητεύει εμένα περισσότερο από όλες. Σίγουρα απείρως περισσότερο από την εκδοχή ενός μαρμάρου το οποίο δήθεν ζωντανεύει»…
Ένα τρομακτικό έθιμο στην Ινδονησία περιλαμβάνει μια τελετή που βγάζουν τους μουμιοποιημένους νεκρούς από τους τάφους για να τους καθαρίζουν και να τους αλλάζουν ρούχα κάθε τέσσερα χρόνια.
Οι μουμιοποιημένοι πρόγονοι μιας φυλής της Ινδονησίας εκταφιάστηκαν, ανακαινίστηκαν και εκτέθηκαν ως μέρος μιας περίπλοκης τελετουργίας ταφής, σύμφωνα με βίντεο που κοινοποίησε η βρετανική εφημερίδα Daily Mail.
Κάθε τέσσερα χρόνια, ο λαός Toraja, που ζει σε όλη τη Νότια Σουλαουέζι στην Ινδονησία, ξεθάβει τους τάφους των προγόνων του για να φροντίσει σχολαστικά τα σώματά τους.
Καλλωπισμός του πτώματος
Σε μια τελετή γνωστή ως «Ma’nene», που μεταφράζεται ως «φροντίδα των προγόνων» ή «καλλωπισμός του πτώματος», τα σώματα εκταφιάζονται, καθαρίζονται, στεγνώνουν κάτω από τον ήλιο για να εξασφαλίσουν τη «μακροζωία» τους και τους φορούν τα νέα τους ρούχα.
To βίντεο από το Liang Lo’ko’ Kuku, μια μικρή πόλη όπου ζουν οι Toraja, τους δείχνει να συνωστίζονται γύρω από τάφους και να ξεθάβουν τα φέρετρά τους από το έδαφος.
Οι χωρικοί εθεάθησαν να ποζάρουν με τους νεκρούς προγόνους τους, οι οποίοι είχαν ξηρό, χάρτινο δέρμα αφού πέρασαν χρόνια στο χώμα.
Ένας άνδρας εθεάθη να χαϊδεύει το κεφάλι ενός πτώματος, ο οποίος ήταν τόσο καλά διατηρημένος που τα μαλλιά του ήταν ακόμη ορατά. Οι χωρικοί εθεάθησαν στη συνέχεια να βάζουν τα σώματα των συγγενών τους πίσω στα φέρετρα τους με μοντέρνα ρούχα.
Ενώ πολλοί εθεάθησαν να φορούν παραδοσιακό ρουχισμό, ένα μακρύ ύφασμα που προτιμάται σε όλη τη νότια και νοτιοανατολική Ασία, πολλοί εθεάθησαν επίσης να φορούν σύγχρονα γυαλιά ηλίου, ακόμα και ζώνες.
Το τρομακτικό έθιμο μιας φυλής στην Ινδονησία
Η τελετή λαμβάνει χώρα σε χωριά της των Τoraja σε όλη την περιοχή καθ’ όλη τη διάρκεια του Αυγούστου. Σύμφωνα με τον αρχαιολογικό ιστότοπο HeritageDaily, οι Toraja δεν βλέπουν τον θάνατο ως ένα μοναδικό γεγονός, αλλά μάλλον το σταδιακό πέρασμα της ψυχής στη μετά θάνατον ζωή.
Ως εκ τούτου, πιστεύουν ότι τα σώματα των πρόσφατα αποθανόντων ανθρώπων εξακολουθούν να χρειάζονται φροντίδα.
Σύμφωνα με τους New York Times, οι ντόπιοι πιστεύουν ότι η τελετή ξεκίνησε από έναν τοπικό κυνηγό ονόματι Pong Rumasek, ο οποίος έζησε πριν από εκατοντάδες χρόνια, αν και η αυθεντικότητα αυτού του μύθου θεωρείται στην καλύτερη περίπτωση αμφισβητήσιμη.
Λέγεται ότι βρήκε ένα εγκαταλελειμμένο πτώμα στη ζούγκλα. Συγκινημένος από τη μοίρα του ξένου, φρόντισε το πτώμα και το έντυσε με τα ρούχα του. Από τότε, ο Pong λέγεται ότι ήταν ευλογημένος με καλή τύχη και πλούσια κυνήγια και συγκομιδές.
«Δεν είμαστε εκεί που ήμασταν το 2019. H Ελλάδα αλλάζει χρονιά με τη χρονιά και σε αρκετά πεδία είναι ήδη ορατά τα αποτελέσματα αυτού του μετασχηματισμού» αναφέρει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην εβδομαδιαία αναρτησή του.
«Ξέρουμε ωστόσο ότι πρέπει να κινηθούμε πιο γρήγορα, πιο δίκαια και πιο αποτελεσματικά για να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο της υπερδεκαετούς κρίσης» προσθέτει.
«Δεν είμαστε άλλη μία κυβέρνηση. Είμαστε μια άλλη κυβέρνηση. Και απόδειξη αυτού είναι και το σχέδιο 45 σημείων που παρουσίασα στη φετινή ΔΕΘ» σημειώνει ο πρωθυπουργός.
«Δεν ήταν ένα καλάθι με αλόγιστες παροχές και ανεδαφικές υποσχέσεις, αλλά στοχευμένα μέτρα που αφενός μετασχηματίζουν την οικονομία, αυξάνοντας την παραγωγικότητα και την εξωστρέφειά της, και αφετέρου στηρίζουν πολλές κοινωνικές ομάδες και πρώτα από όλα τη νεότερη γενιά. Ένα σχέδιο που χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό, όραμα και υπευθυνότητα, εντός του δημοσιονομικού πλαισίου που θέτει η ΕΕ, για να μην μπούμε ποτέ ξανά σε περιπέτειες» υπογραμμίζει.
Ο κ. Μητσοτάκης μάλιστα στη συνέχεια κάνει αναλυτική παρουσίαση των μέτρων που εξαγγέλθηκαν στην ΔΕΘ, με ιδιαίτερη αναφορά σε εκείνα που αφορούν τις αυξήσεις αποδοχών και τις μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών.
«Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη της στήριξης την εισοδημάτων απέναντι σε έναν πληθωρισμό που τους τελευταίους μήνες έχει σταθεροποιηθεί σε χαμηλότερα επίπεδα από τις αρχές του χρόνου και κοντά στον στόχο του 2% που έχουμε θέσει» σημειώνει ο κ. Μητσοτάκης.
Ο πρωθυπουργός στην ανάρτησή του ανακοίνωσε επίσης ότι από 1/1/2025 θα παρέχεται στους γιατρούς που επιλέγουν ως ειδικότητα την Παθολογία ή τη Γενική Ιατρική, οικονομικό κίνητρο 30.000 ευρώ άπαξ, επιπλέον του μισθού τους ως ειδικευόμενων.
