Την τρομερή αποκάλυψη ότι σχεδιάζει να πουλήσει το ένα του νεφρό έκανε ένας πατέρας στην Ινδία, ώστε να καλύψει μία θεραπεία για τα -σε νοσηρό πλέον επίπεδο- παχύσαρκα παιδιά του.
Και τα τρία μάλιστα, οι δύο του κόρες και ο ένας του γιος, συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο παχύσαρκα παιδιά του κόσμου. Η 5χρονη Yogita ζυγίζει 34 κιλά, η τρίχρονη Anisha 48, και ο μόλις 18 μηνών αδερφός τους 15 κιλά, ενώ όπως λέει ο πατέρας του, το φαγητό που καταναλώνουν μέσα σε μία βδομάδα είναι αρκετό για δύο οικογένειες.
Η άσχημη οικονομική κατάσταση της οικογένειας Rameshbhai όμως, έχει οδηγήσει τον πατέρα να αναζητήσει χρήματα με έναν ανορθόδοξο τρόπο. «Αν τα παιδιά συνεχίσουν να αναπτύσσονται με αυτούς τους γρήγορους ρυθμούς, θα αποκτήσουν μεγάλα προβλήματα υγείας. Φοβόμαστε ότι μπορεί να πεθάνουν», δηλώνει ο πατέρας που διατίθεται να πουλήσει το νεφρό του για να λάβουν την κατάλληλη θεραπεία.
Σε καθημερινή βάση, τα τρία αδέρφια καταναλώνουν 18 τσαπάτις (ινδικά ψωμιά), σχεδόν ενάμιση κιλό ρύζι, 2 μπολ ζωμού, έξι σακούλες πατατάκια, πέντε πακέτα μπισκότα, 12 μπανάνες και ένα λίτρο γάλα.
Όπως αποκάλυψε μάλιστα η μητέρα ων τριών παχύσαρκων παιδιών, είναι αναγκασμένη να μαγειρεύει καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. «Η πείνα τους δεν σταματάει ποτέ. Ζητούν συνεχώς φαγητό και κλαίνε και ουρλιάζουν αν δεν φάνε. Είμαι συνεχώς στην κουζίνα και μαγειρεύω για αυτά», δηλώνει η μητέρα.
Η οικογένεια πάντως έχει ένα ακόμα παιδί, την 6χρονη Bhavika, η οποία όμως δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με τα κιλά της, ενώ η διαπίστωση ότι τα παιδιά αντιμετωπίζουν κάποια διατροφική διαταραχή ήρθε όταν και το τελευταίο τους παιδί, ο Harsh, άρχισε να παίρνει αρκετά κιλά έναν μόλις χρόνο μετά τη γέννησή του.
«Ξεκινήσαμε να αναζητούμε ιατρική βοήθεια και πολλοί γιατροί μας συμβούλεψαν να απευθυνθούμε σε μεγαλύτερα νοσοκομεία, κάτι τέτοιο όμως δεν μπορούσα να το αντέξω οικονομικά», λέει ο πατέρας των παιδιών που κερδίζει γύρω στις 48 ευρώ τον μήνα, χρήματα που δεν αρκούν να καλύψουν ούτε τις διατροφικές ανάγκες των παιδιών του.
«Δουλεύω σε χωράφια, σκάβω πηγάδια, και κάνω ακόμα και τις πιο ταπεινές δουλειές για να κερδίσω μερικά χρήματα. Ανησυχώ συνεχώς για το πως θα βρω λεφτά να ταΐσω την οικογένειά μου», συμπληρώνει ο πατέρας και τονίζει ότι δανείζεται από συγγενείς και φίλους καθώς «δε μπορεί να τα αφήνει νηστικά».
Μέχρι στιγμής πάντως, η οικογένεια έχει ξοδέψει γύρω σε 750 ευρώ σε θεραπείες που όμως δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Παράλληλα, ο πόνος των γονιών στη θέα τριών παιδιών που αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα ακόμα και στην κίνηση, μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο. Οι ίδιοι δε μπορούν να τα σηκώσουν με τα χέρια τους για να τα αγκαλιάσουν, ενώ όταν η μητέρα βρίσκεται μόνη στο σπίτι χρησιμοποιεί καρότσια για να τα μετακινήσει ή τα βλέπει να κυλάνε στο πάτωμα.
«Σαν γονείς μας πονάει αφόρητα να τα βλέπουμε να μην μπορούν να κινηθούν. Δεν μπορούν να περπατήσουν, δε μπορούν να κάνουν τίποτα μόνα τους. Το να πουλήσω το νεφρό μου είναι λύση απελπισία», λέει ο φοβισμένος πατέρας.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις των τοπικών γιατρών, τα τρία παιδιά πάσχουν από το σύνδρομο Prader-Willi, το οποίο όμως δεν γνωρίζουν πως θεραπεύεται. Η σπάνια αυτή γενετική πάθηση προκαλεί διάφορα συμπτώματα που σχετίζονται με έντονη διάθεση για φαγητό, μειωμένο μυικό όγκο, περιορισμένη ανάπτυξη και μαθησιακές δυσκολίες.
«Η συσσώρευση λίπους σε αυτά τα παιδιά είναι ανώμαλη», δήλωσε ο παιδίατρος Akshay Mandavia. «Δε μπορούν να αναπνεύσουν σωστά, και ασθμαίνουν, η κατάστασή τους θα μπορούσε να οφείλεται σε ενδοκρινολογική νόσο ή στο σύνδρομο Prader-Willi. Αλλά μπορούμε να εγγυηθούμε μία κατάλληλη θεραπεία μετά από μία σωστή διάγνωση μόνο σε ένα κορυφαίο νοσοκομείο», κατέληξε.
Το πρώτο κρατίδιο που ο Νελαφοντέν ανακάλυψε και φωτογράφισε ήταν το Πριγκιπάτο του Sealand. Τοποθετημένο σε μια εγκαταλελειμμένη ναυτική βάση, περίπου 8 μίλια μακριά από τις ακτές τις Μεγάλης Βρετανίας, σε διεθνή χωρικά ύδατα, το μικροέθνος αυτό ιδρύθηκε το 1967, από τον Paddy Roy Bates, με σκοπό να μπορεί να εκπέμπει ελεύθερα πειρατικές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Ο Πρίγκιπας Μιχαήλ, γιος του Paddy Roy Bates έχει αναλάβει τον έλεγχο του κρατιδίου της Sealand από το 1999. Το έθνος του Sealand έχει τη δική του σημαία, το δικό του νόμισμα, ακόμα και δικά του διαβατήρια.
Μετά από μια πυρκαγιά η οποία κατέστρεψε την εγκατάσταση το 2006, πηγές αναφέρουν ότι ο Πρίγκιπας Μιχαήλ προσπάθησε να πουλήσει την πλατφόρμα για 906 εκατομμύρια δολάρια αλλά όπως φαίνεται δεν βρέθηκε αγοραστής.
Δημοκρατία του Saugeais
Μετά την ανακάλυψη του Sealand ο Ντελαφοντέν ανακάλυψε πως κρατίδια υπάρχουν σε όλο τον κόσμο και αποφάσισε να δημιουργήσει μια σειρά φωτογραφιών από τα κρατίδια επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στα ενεργά και με πλούσια ιστορία και εδαφική παρουσία( μερικά υπάρχουν μόνο διαδικτυακά).
Κοντά στα Γαλλο-ελβετικά σύνορα , η Δημοκρατία του Saugeais ιδρύθηκε το 1947, από 11 πόλεις αρχικά για πλάκα. Σήμερα, εξακολουθεί να υπάρχει ως διάσημο τουριστικό αξιοθέατο, εκδίδοντας διαβατήρια εισόδου και πουλώντας επίσημες σφραγίδες και διατηρώντας τον δικό του ύμνο.
Το κράτος της Calsahara
Ο Travis McHenry, ίδρυσε το πρώτο μικρό κρατίδιο στην ηλικία των 15 χρόνων. Από τότε έχει δημιουργήσει τρία μικροκρατίδια, με το τελευταίο, το οποίο βρίσκεται στην Νότια Καλιφόρνια, να ονομάζεται Calsahara (ένα συνδυασμό της Καλιφόρνιας και της Σαχάρας). Σε έκταση 10 τετραγωνικών μέτρων – σε ένα οικόπεδο δηλαδή που κληρονόμησε από την γιαγιά του, αυτοχρίστηκε βασιλιάς.
Η Calsahara απέχει σχεδόν 3 ώρες από το Λος Άντζελες και έχει από τρεις έως δέκα κατοίκους. Έχει τη δική της σημαία και το δικό της νόμισμα, τα οποία απεικονίζουν το πορτραίτο του χαμογελαστού Μακ Χένρυ.
Ιδρύθηκε το 2006 από τρεις φίλους, τον Phillipe,τον Pascal, και τον Sebastien, οι οποίοι μοιράζονται την ίδια αγάπη για την γαλλική ιστορία, γεωγραφία και πολιτική.
To επτά στρεμμάτων έθνος τους, στη Γαλλία έχει δικό του ημερολόγιο, δική του λίστα εορτών καθώς και ένα μικρό κατάλυμα στο οποίο οι επισκέπτες μπορούν να διανυκτερεύσουν. Οι ιδιοκτήτες τους μάλιστα κάνουν τακτικά πάρτι και χορούς ασπαζόμενοι τις αρετές του ηδονισμού και της οικολογίας.
Η Δημοκρατία του Conch
Όταν το 1982 ένα σημείο των συνόρων άρχισε να δημιουργεί τεράστια κυκλοφοριακή συμφόρηση κοντά στην κύρια οδική αρτηρία πρόσβασης στην Φλόριντα, ο δήμαρχος της περιοχής, Dennis Wardlow, κήρυξε την απόσχιση ενός τμήματος γης από τις ΗΠΑ, δημιουργώντας την Δημοκρατία του Conch, ως διαμαρτυρία για το κυκλοφοριακό.
Σήμερα η Δημοκρατία του Conch, διατηρείται ως επί το πλείστον σαν τουριστικό αξιοθέατο. Κάθε 23η Απριλίου, οι περήφανοι πολίτες της και οι ενδιαφερόμενοι τουρίστες γιορτάζουν την «Ημέρα Εθνικής Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας, η οποία ξεκινά με ένα εβδομαδιαίο φεστιβάλ.
Το Πριγκιπάτο της Seborga
Κατά κάποιο τρόπο αποτελεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα μικροκρατίδια του πλανήτη και βρίσκεται στην Ιταλία. Ήταν το 1960, όταν το τοπικό ανθοπωλείο, Giorgio Carbone, άρχισε να διαδίδει την ιδέα πως η περιοχή της Seborga, δεν είχε συμπεριληφθεί επισήμως στην Πράξη Ενοποίησης της Ιταλίας του 1861.
Παρόλο που η κυβέρνηση της Ιταλίας δεν αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Seborga η πόλη ακόμα διεκδικεί την αυτοκυριαρχία της, κυρίως λόγω του τουριστικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζει.
Η αυτοκρατορία του Atlantium
Ήταν το 1981, όταν τρεις Αυστραλούς έφηβοι, αποφάσισαν να ανεξαρτητοποιήσουν 110 τετραγωνικά μέτρα από ένα προάστιο του Σίδνεϊ και να δημιουργήσουν εκεί την αυτοκρατορία του Atlantium, μετονομάζοντας μάλιστα τον ένα εξ αυτών ως «Αυτοκράτορα Γεώργιο τον ΙΙ» και παρέχοντας του τη διοίκηση του νέου κράτους.
Ένα από τα διασημότερα μικροέθνη, στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι Η δημοκρατία της
Δοκιμάζοντας πολλά καθεστώτα αλλά και ονόματα από την απαρχή της ίδρυσής του ο σημερινός πρωθυπουργός του, Kevin Baugh, έχει αφιερώσει την ζωή του στο έθνος, δημιουργώντας ταχυδρομείο, τελωνείο πινακίδες αλλά και το δικό του τηλεοπτικό κανάλι.
Η ιστορία του εν λόγω βασιλείου διδάσκεται στα σχολεία της Δανίας, και οι πολίτες έχουν δημιουργήσει παραδοσιακά τραγούδια, παραδοσιακούς χορούς, ακόμα και το δικό παραδοσιακό άθλημα, με την ονομασία «Cracket».
Όπως διευκρινίζει ο Ντελαφοντέν όλοι οι πολίτες των μικροεθνών που επισκέφθηκε ήταν ιδιαιτέρως περήφανοι για την ιθαγένειά τους. «Αν δεν ήταν, γιατί θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος αυτών»;
Το μηχάνημα «Gold to Go» βρίσκεται στο ξενοδοχείο Emirates Palace στο Αμπού Ντάμπι και πουλά κομμάτια από το πολύτιμο μέταλλο.
Αυτό το μηχάνημα βρίσκεται στην επαρχεία, Χανγκζού, στην Κίνα και αντί για σοκολάτες και Kit Kat πουλάει καβούρια…
3. Κεκάκια
Το μηχάνημα αυτό φτιάχτηκε από ένα μεγάλο φούρνο στη Νέα Υόρκη και τέθηκε σε λειτουργία στις 25 Μαρτίου του 2014.
Μπροστά σε αυτόν τον αυτόματο πωλητή που βρίσκεται στη συνοικία Μπέβερλι Χιλς του Λος Άντζελες θα δείτε ανθρώπους με λεπτά γούστα και πολύ παχιά πορτοφόλια.
5. Γραβάτες
Αυτός ο αυτόματος πωλητής βρίσκεται στο Τόκιο και κανείς στην πόλη δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είχε γραβάτα να φορέσει…
Κανείς δε θα βρεθεί προ εκπλήξεως από μία ξαφνική μπόρα στην Κίνα.
Ο αυτόματος πωλητής Lego βρίσκεται στο Μόναχο της Γερμανίας.
Στη Γαλλία βρίσκεται αυτό το μηχάνημα που ψήνει και στη συνέχεια πουλάει πίτσες.
9. Πουρές
Το μηχάνημα της εταιρείας Maggi βρίσκεται στη Σιγκαπούρη και σας σερβίρει πουρέ σε χάρτινο κουπάκι με κοτόπουλο και σάλτσα.
Αυτός ο αυτόματος πωλητής φαίνεται να έχει σκοπό να κρατήσει ζωντανή τη μουσική δίνοντας 24ωρη πρόσβαση σε καινούργιες χορδές κιθάρας κι άλλα αξεσουάρ.
Spello, Ιταλία
Μύκονος, Ελλάδα
Yvoire, Γαλλία
St-Cirq Lapopie, Γαλλία
Trastevere, Ρώμη
Saint Paul de Vence, Γαλλία
Eze, Νίκαια
Montrésor, Γαλλία
Collioure, Γαλλία
Durbuy, Βέλγιο
Vieste, Ιταλία
Πύργος, Τήνος
Bibury, Αγγλία
Χανιά, Κρήτη
Mεγάλο Πάπιγκο, Ελλάδα
Taormina, Ιταλία 