Η διάβαση του τρένου είναι κλειστή, ωστόσο το αυτοκίνητο συνεχίζει κανονικά την πορεία του.
Η σύγκρουση με το τρένο είναι μοιραία και κόστισε τη ζωή τόσο του οδηγού, όσο και του συνεπιβάτη του.
Στο βίντεο που έχει τραβηχτεί από το κινητό τηλέφωνο της 24χρονης κοπέλας, ο Μαραντόνα παρακολουθεί έναν ποδοσφαιρικό αγώνα όταν ξαφνικά, σηκώνεται από τον καναπέ και απευθυνόμενος στην κοπέλα, της λέει: “Συνέχισε, συνέχισε να κοιτάζεις στο κινητό σου”.
Τότε εκείνη του λέει οργισμένη: “Σταμάτα!. Γιατί δεν μπορώ να κοιτάξω το κινητό μου;”. Εκείνος τότε σηκώνει το χέρι του κι αρχίζει να την κτυπάει… “Σταμάτα!Σταμάτα! Σταμάτα να με κτυπάς Ντιέγκο!, του λέει η κοπέλα.
Το βίντεο προβλήθηκε μάλιστα από τη δημοφιλή εκπομπή υψηλής τηλεθέασης της Αργεντινής «Nosotros al Mediodia» με το Μαραντόνα να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα: “Ναι, πέταξα τη τηλέφωνο αλλά ορκίζομαι στο Θεό ότι δεν έχω σηκώσει ποτέ το χέρι μου σε γυναίκες.
Το επεισόδιο άρχισε και τελείωσε εκεί. Παραδέχομαι ότι πέταξα το τηλέφωνο αλλά μέχρι εκεί. Τίποτα άλλο δεν συνέβη”. Μετά την εκπομπή “Nosotros al Mediodia” του τηλεοπτικού σταθμού “Canal 13TV”, ακολούθησε κατακραυγή από τα ΜΜΕ κατά του Μαραντόνα, ο οποίος δείχνει να βρίσκεται υπό την επήρεια αλκοόλ.
Όταν η Tiffany ταξίδεψε να δει το αγόρι της, Levy, στην Καλιφόρνια, δεν περίμενε πως θα της έκανε πρόταση γάμου!
Κι αυτό, γιατί ο Levy της είχε πει πως απλά θα τον συνόδευε σε μια εκδήλωση, ενώ εκείνος ετοίμαζε ολόκληρο σόου. Ο Levy τα είχε οργανώσει όλα. Στο τέλος της μέρας την πήγε στο στάδιο Rose Bowl, στο σημείο όπου πρωτογνωρίστηκαν.
Δείτε το!
H Jennie Kay Blair Ferguson από το Mississippi των ΗΠΑ βιντεοσκοπεί το μικρό τσιουάουα του πατέρα μόλις το αγγίζει κάποιος ξένος. Το μικρό σκυλάκι κάνει το… πεθαμένο μόλις το κρατάει κάποιος που δεν συμπαθεί!
Δείτε το βίντεο
Επτά παιδιά που συγκίνησαν και κινητοποίησαν εκατομμύρια κόσμου μέσα από τη γενναιοδωρία τους και τις ελπιδοφόρες ιδέες τους και κατάφεραν να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη στην ανθρωπότητα.
Thandiwe Chama (1991): Σε ηλικία 8 ετών το 1999, και μετά το κλείσιμο του σχολείου όπου πήγαινε, λόγω της έλλειψης δασκάλων, παρακίνησε 60 παιδιά να βγουν σε πορεία, για να βρουν άλλο σχολείο. Μετά από αυτήν την επιτυχημένη κίνησή της, αποφάσισε να ξεκινήσει έναν ευρύτερο αγώνα για τα δικαιώματα των παιδιών στην εκπαίδευση. Το 2007 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Παίδων.
Om Prakash Gurjar (1992): Μόλις στα 9 του χρόνια, βοήθησε στη δημιουργία ενός δικτύου το οποίο θα δίνει πιστοποιητικά γέννησης σε όλα τα παιδιά της χώρας του, με σκοπό την προστασία των παιδιών από την εκμετάλλευση και τη δουλεία. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης.
Nkosi Johnson (1989-2001): O Nkosi ήρθε στη δημοσιότητα το 1997, όταν σχολείο στο Γιοχάνεσμπουργκ αρνήθηκε να τον δεχτεί, λόγω του ότι ήταν φορέας του ιού AIDS. Το γεγονός αυτό προκάλεσε σάλο στη Νότια Αφρική και ο μικρός ήταν ο κεντρικός ομιλητής στο 13ο Διεθνές Συνέδριο AIDS, στο οποίο έδωσε έναν λόγο δύναμης και θάρρους για τα θύματα του AIDS, που πρέπει να ζητούν ίση μεταχείριση.
Iqbal Masih (1982-1995): Ο Iqbal πουλήθηκε για 12 ευρώ όταν ήταν 4 ετών, σε μια βιομηχανία χαλιών του Πακιστάν. Για 6 χρόνια ήταν σκλάβος εκεί, δουλεύοντας 12 ώρες την ημέρα, χωρίς επαρκές φαγητό. Στα 10 του δραπετεύει και στη συνέχεια εισέρχεται στην οργάνωση «Ομολογιακό Απελευθερωτικό Μέτωπο Εργασίας του Πακιστάν», για την καταπολέμηση της παιδικής δουλείας. Κατάφερε να σώσει 3.000 παιδιά από την καταναγκαστική εργασία, ενώ δολοφονήθηκε το 1995, πιθανώς από τη «Μαφία των Χαλιών», που δρούσε στην περιοχή.
Hector Pieterson (1964-1976): Σκοτώθηκε σε ηλικία 12 ετών, όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά διαμαρτυρίας φοιτητών. Η εικόνα του έγινε το σύμβολο της εξέγερσης του 1967 στο Σοβέτο της Νότιας Αφρικής και της αντίστασης στη βαρβαρότητα της κυβέρνησης του απαρτχάιντ. Σήμερα, η μνήμη του τιμάται με την Εθνική Ημέρα Νεολαίας, ημέρα κατά την οποία οι Νοτιοαφρικανοί τιμούν τους νέους και επιδιώκουν την προσοχή στις ανάγκες τους.
Samantha Smith (1972-1985): Υπήρξε η πιο μικρή πρέσβειρα της Αμερικής και πρέσβειρα καλής θέλησης στη Σοβιετική Ένωση. Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου έγραψε μια επιστολή στον γενικό γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, Yuri Andropov, ο οποίος και της απάντησε μαζί με μια πρόσκληση στη χώρα του, την οποία η μικρή δέχτηκε και πήγε, για να συμμετάσχει σε δραστηριότητες για την ειρήνη. Σκοτώθηκε σε συντριβή αεροπλάνου, μόλις στα 13 της χρόνια.
Anne Frank (1929-1945): Εβραία γερμανικής καταγωγής, η Anne έγινε γνωστή όταν το ημερολόγιό της ήρθε στην επιφάνεια. Σε αυτό κατέγραφε τη ζωή της το διάστημα που κρυβόταν σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ μαζί με την οικογένειά της, όταν η Ολλανδία ήταν υπό γερμανική κατοχή. Στο ημερολόγιο, που της το είχαν χαρίσει για τα 13α γενέθλιά της, αφηγείται τη ζωή της από τον Ιούνιο του 1942 μέχρι τον Αύγουστο του 1944. Η Anne έγινε έτσι ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος.
Αφιερωμένο σε εκείνους τους μπαμπάδες που σπάνε το στερεότυπο του αυστηρού, επικριτικού και απόμακρου πατέρα και στηρίζουν τα παιδιά τους με τρυφερότητα, στοργή και συναισθηματική γενναιοδωρία…
Το παρακάτω κείμενο είναι από το βιβλίο του Dale Carnegie How to enjoy your life and your job, (Pocket, 1990). Στο β΄μέρος του βιβλίου ο Carnegie αναδημοσιεύει το παραπάνω κείμενο, που έγραψε ο δημοσιογράφος G. Livingstone Lard για το αμερικάνικο περιοδικό People’s Home Journal και το οποίο αναδημοσιεύτηκε στο Reader’ s Digest και σε δεκάδες άλλα έντυπα. Το βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Λιβάνη με τίτλο Πώς να απολαμβάνετε τη ζωή και τη δουλειά σας.
Άκουσέ με γιε μου,
Σου μιλάω την ώρα που κοιμάσαι, με τη μικροσκοπική σου γροθιά χωμένη κάτω από το μάγουλό σου και τις ξανθές μπούκλες σου κολλημένες στο ιδρωμένο μέτωπό σου. Γλίστρησα σαν κλέφτης στο δωμάτιό σου. Λίγα λεπτά νωρίτερα, καθώς καθόμουν και διάβαζα την εφημερίδα μου στη βιβλιοθήκη, με πλημμύρισε ένα κύμα τύψεων. Γεμάτοςενοχές έτρεξα στο προσκεφάλι σου.
Να τι σκεφτόμουν γιε μου. Ότι ήμουν αυστηρός απέναντί σου. Σε μάλωσα την ώρα που ετοιμαζόσουν για το σχολείο, επειδή έπλυνες βιαστικά το πρόσωπό σου. Σε κατσάδιασα επειδή δεν καθάρισες σχολαστικά τα παπούτσια σου. Σου έβαλα τις φωνές επειδή έριξες μερικά από τα πράγματά σου στο πάτωμα.
Στο πρωϊνό σε μάλωσα πάλι για διάφορα. Έφτυνες το φαγητό σου και λέρωνες το τραπεζομάντηλο. Ακουμπούσες τους αγκώνες σου στο τραπέζι, έβαζες πολύ βούτυρο στο ψωμί σου. Κι όταν, καθώς άρχιζες να παίζεις με τα παιχνίδια σου κι εγώ ετοιμαζόμουν να φύγω για τη δουλειά, γύρισες και μου κούνησες το χέρι λέγοντας «γειά σου, μπαμπάκα», εγώ σκυθρωπά σου απάντησα: «Μην καμπουριάζεις!».
Η ίδια ιστορία συνεχίστηκε και το βράδυ. Καθώς πλησίαζα στο σπίτι μας, σε παρακολουθούσα να παίζεις με τους βόλους σου πεσμένος στα τέσσερα. Υπήρχαν τρύπες στις κάλτσες σου. Σε ταπείνωσα μπροστά στους φίλους σου όταν σου ζήτησα να με ακολουθήσεις αμέσως στο σπίτι. Οι κάλτσες κοστίζουν κι αν ήσουν αναγκασμένος να πληρώσεις για αυτές, τότε θα ήσουν πιο προσεκτικός! Σκέψου γιε μου να το ακούς αυτό από τον πατέρα σου!
Λίγο αργότερα, καθώς διάβαζα στη βιβλιοθήκη, ήρθες μέσα δειλά, μ΄ ένα πληγωμένο βλέμμα στα μάτια σου. Όταν σε κοίταξα πάνω από την εφημερίδα μου ενοχλημένος για τη διακοπή, εσύ δίστασες. «Τι θέλεις;» ρώτησα ανυπόμονα. Δεν είπες τίποτα, μόνο έτρεξες με ασυγκράτητη ορμή προς το μέρος μου, τύλιξες τα χέρια σου γύρω από το λαιμό μου, με φίλησες και τα μικρά σου χέρια με αγκάλιασαν σφιχτά, με μια στοργή πηγαία και θεϊκή, που η αδιαφορία μου δεν κατάφερε να σβήσει. Και μετά έφυγες και ανέβηκες τρέχοντας τη σκάλα.
Γιε μου, λίγα λεπτά αργότερα η εφημερίδα γλίστρησε από τα χέρια μου. Ο τρόμος με κατέκλυσε. Πού με οδηγούσε η συνήθεια; Αυτή μου η συνήθεια να βρίσκω λάθη, να κατακρίνω, να επιπλήττω, αυτή είναι η ανταμοιβή σου που είσαι ένα μικρό αγόρι. Δεν είναι πως δεν σ΄αγαπώ, είναι που έχω μεγάλες προσδοκίες από την παιδική σου ηλικία. Σε κρίνω με γνώμονα τα δικά μου χρόνια.
Και υπάρχουν τόσο αληθινά καλά κι ευγενικά στοιχεία πάνω σου. Η καρδούλα σου είναι μεγάλη και λαμπερή σαν την αυγή που χαράζει πέρα από τους λόφους. Γι΄ αυτό έτρεξες να μ΄ αγκαλιάσεις και να με καληνυχτίσεις μ΄ ένα φιλί. Τίποτε άλλο δεν έχει σημασία απόψε. Ήρθα στο προσκεφάλι σου μέσα στο σκοτάδι και γονάτισα δίπλα σου ντροπιασμένος.
Πώς να εξιλεωθώ; Ξέρω πως δεν θα καταλάβαινες τίποτα απ’ όλα αυτά αν σου έλεγα όταν ήσουν ξύπνιος. Από αύριο θα γίνω ένας αληθινός μπαμπάκας! Θα γίνω φίλος σου και θα υποφέρω όταν υποφέρεις, θα γελάω όταν γελάς. Θα δαγκώνω τη γλώσσα μου κάθε φορά που έρχονται στα χείλη μου λόγια γεμάτα ανυπομονησία. Θα επαναλαμβάνω στον εαυτό μου μέχρι να το εμπεδώσω: «Είναι απλά ένα μικρό παιδί, είναι απλά ένα μικρό αγόρι!».
Φοβάμαι πως με τη φαντασία μου σ΄ έβλεπα σαν άντρα. Κι όμως, όπως σε βλέπω τώρα γιε μου κουλουριασμένο κι αποκαμωμένο στο κρεβατάκι σου, συνειδητοποιώ πως είσαι ακόμα μωρό. Χτες ακόμα ήταν που βρισκόσουν στην αγκαλιά της μητέρας σου, με το κεφαλάκι σου γερμένο στον ώμο της. Απαιτούσα πολλά, πάρα πολλά…
Επίθεση αγάπης και ευγνωμοσύνης από έναν σκύλο στην κοπέλα που τον έσωσε!
Λίγες μόνο μέρες μετά την υιοθεσία του, αυτός ο σκύλος δείχνει με ενθουσιασμό την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του προς την κοπέλα που τον έσωσε….
Τους ήχους του διαστήματος κατέγραψε η Nasa και τους συγκέντρωσε σε ένα συγκλονιστικό βίντεο επτά λεπτών.
Κάθε πλανήτης και ένας ήχος… Ο ρομαντικός ήχος του Ποσειδώνα, ο μελαγχολικός του Κρόνου και ο πιο εντυπωσιακός ήχος του Ουρανού, ενώ εντύπωση προκαλεί πώς ακούγεται η ανθρώπινη δραστηριότητα στο διάστημα.
Αν νομίζετε ότι το φιλοδώρημα είναι μια πάγια τακτική σε όλες τις χώρες του κόσμου, όταν αναχωρείτε από ένα ξενοδοχείο ή τελειώνετε το γεύμα σας σε ένα εστιατόριο, κάνετε λάθος, αφού σε κάποιες χώρες θα μπορούσε να τιμωρηθεί ακόμα και με φυλάκιση.
Για να είστε προετοιμασμένοι και ασφαλείς στα μελλοντικά ταξίδια σας διαβάστε προσεκτικά το ρεπορτάζ και δείτε τι αναφέρει για τα φιλοδωρήματα σε πολλές χώρες στον κόσμο η ταξιδιωτική ιστοσελίδα Webo.
Οι τουρίστες δεν επιτρέπεται να εγκαταλείπουν το ξενοδοχείο τους σε Αίγυπτο, ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό και Κατάρ, αν δεν αφήσουν φιλοδώρημα, επειδή σε αυτές τις χώρες το «εθιμικό δίκαιο» το επιβάλλει!
Τι γίνεται όμως στην Ελλάδα; Εγώ ξέρω ότι το φιλοδώρημα είναι αναμενόμενο σε καφετέριες, εστιατόρια και ξενοδοχεία, παρόλο που με την εξαετή οικονομική κρίση έχει παρουσιάσει μια ελαφρά κάμψη.
Πάντως, η Webo τοποθετεί την χώρα μας μαζί με την Αυστραλία, την Βρετανία, την Σιγκαπούρη και ένα μεγάλο αριθμό άλλων χωρών, ανάμεσα στα κράτη, όπου το φιλοδώρημα δεν είναι αναμενόμενο και δίνεται μόνο, αν ο πελάτης έχει εντυπωσιαστεί από τις υπηρεσίες που του έχουν προσφερθεί…
Όσο για το τι συνηθίζεται στην γειτονική Τουρκία, στην Αυστρία, στη Ρωσία και στην Νότιο Αφρική, η Webo μας πληροφορεί ότι το φιλοδώρημα το περιμένουν οι εργαζόμενοι στα εστιατόρια ή στα ξενοδοχεία, συνήθως όταν αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται στις προσφερόμενες υπηρεσίες.
Όμως, οι επισκέπτες θα πρέπει να εστιάσουν την προσοχή τους σε χώρες, όπως είναι η Αργεντινή και η Ιαπωνία, στις οποίες το φιλοδώρημα, όχι μόνο δεν συνηθίζεται, αλλά θα μπορούσε να οδηγήσει τον «γενναιόδωρο» τουρίστα ακόμα και στην φυλακή, αφού σύμφωνα με το νομικό καθεστώς αυτών των χωρών τα φιλοδωρήματα είναι παράνομα!
Ο Joachim Holte, διευθυντής marketing στη Webo διευκρινίζει ότι είναι χρήσιμο να ξέρουν οι ταξιδιώτες τα έθιμα κάθε χώρας σχετικά με τα φιλοδωρήματα για να αποφύγουν δυσάρεστες συνέπειες και σε κάποιες περιπτώσεις να μη σπαταλούν χρήματα χωρίς λόγο.
Δείτε τις «δημιουργικές» μεθόδους που σκέφτηκε ένας Ρώσος στρατιώτης προκειμένου να σώσει μια γάτα η οποία είχε κολλήσει πάνω σε ένα δένδρο.
Παρά την επεισοδιακή διάσωση, το γατί κατάφερε ευτυχώς να βγει ζωντανό, ακόμα κι αν χρειάστηκε να αφήσει μια από τις 7 ψυχές του στο σημείο…