Όταν η νύφη και ο γαμπρός έχουν κέφια, το γαμήλιο άλμπουμ παίρνει άλλη διάσταση!
Οι φωτογραφίες που θα δείτε παρακάτω είναι διαλεγμένες μία και μία από τους πιο τρελούς γάμους που έγιναν!

Όταν η νύφη και ο γαμπρός έχουν κέφια, το γαμήλιο άλμπουμ παίρνει άλλη διάσταση!
Οι φωτογραφίες που θα δείτε παρακάτω είναι διαλεγμένες μία και μία από τους πιο τρελούς γάμους που έγιναν!

Ίσως αυτή η κοπέλα να είναι ο ορισμός της έννοιας “βαθύ λαρύγγι”.
Δεν μιλάμε για κάτι πρόστυχο, αλλά για κάτι απίστευτο. Στο βίντεο που θα παρακολουθήσετε, στα πλαίσια ενός τρικ σε ένα πάρτι, η κοπέλα που θα δείτε φουσκώνει ένα μακρόστενο μπαλόνι. Και μάλιστα το φουσκώνει πολύ!
Στη συνέχεια το βάζει μέσα στο στόμα της και το σπρώχνει. Οι παρευρισκόμενοι σοκάρονται όταν αυτή συνεχίζει!! Στο τέλος το σπάει και βγάζει την απόδειξη από το στόμα της.
Φυσικά όλοι μένουν άφωνοι!
Δείτε το βίνεο
Ο αστυνομικός Μάικλ Μπουέλνα προσπαθούσε να εξιχνιάσει ένα έγκλημα στη Σάντα Άνα, της Καλιφόρνια, όταν άκουσε μια γάτα να νιαουρίζει πίσω από έναν κάδο σκουπιδιών.
Όταν πλησίασε περισσότερο είδε έκπληκτος ότι δεν ήταν γάτα. Ήταν ένα μωρό! Ήταν ένα νεογέννητο μωρό, με τον ομφάλιο λώρο ακόμη πάνω του και τη βλέννα να καλύπτει το μικροσκοπικό του σώμα.
Ο Μπουέλνα είπε στο ABC News:
«Προσπάθησα να το βοηθήσω να πάρει μερικές ανάσες και είδα ότι κάπως αντέδρασε.»
Ο Μπουέλνα ονόμασε το αγόρι Αδάμ και κίνησε όλες τις ενέργειες που απαιτούνταν για να το υιοθετήσει. Δυστυχώς όμως για τον Μπουέλνα, η πολιτεία της Καλιφόρνια προτίμησε να δώσει το μικρό αγόρι σε ένα ζευγάρι, στην Ελισάβετ Μπάρτον και στον Ντάνιελ Φερνάντεζ. Το ζευγάρι υιοθέτησε το μωρό και το ονόμασε Ρόμπιν.

Μετά από έρευνα οι αστυνομικοί εντόπισαν και συνέλαβαν την βιολογική μητέρα του μωρού. Ήταν μια 19χρονη κοπέλα, η Σαμπρίνα Ντίαζ, η οποία καταδικάστηκε από το δικαστήριο για απόπειρα δολοφονίας. Η μητέρα έζησε για τρία χρόνια στη φυλακή.
Ο Ρόμπιν σήμερα είναι 25 ετών και την προηγούμενη εβδομάδα συνάντησε για πρώτη φορά τον άνθρωπο που τον έσωσε εκείνη την ημέρα από τον θάνατο.
«Είναι υπέροχο που σας συναντώ επιτέλους για να δω από κοντά τον άνθρωπο που με έσωσε.»

Την εποχή που ο Ρόμπιν εγκαταλείφθηκε από τη μητέρα του, γυναίκες όπως η Σαμπρίνα Ντίαζ που δεν ήταν σε θέση να μεγαλώσουν το παιδί τους, θα έπρεπε να περάσουν από μια γραφειοκρατική διαδικασία μέσω του δικαστικού συστήματος για να μεταβιβάσουν τα γονικά δικαιώματα.
Αντί έστω όμως να προσπαθήσουν να το κάνουν, πολλές μητέρες επέλεξαν να εγκαταλείψουν τα μωρά τους κοντά σε χωματερές, σε στάσεις φορτηγών και δίπλα στα σκουπίδια. Σε μέρη δηλαδή που δεν θα ήταν εύκολο να γίνουν αντιληπτές.
Πολλά μωρά δεν ήταν τόσο τυχερά όσο ο Ρόμπιν και εντοπίστηκαν μετά τον θάνατο τους.
Για να αποφευχθεί αυτή η κατάσταση, ιδρύθηκαν με νόμο τα «ασφαλή καταφύγια», μέρη δηλαδή που επέτρεπαν στις μητέρες να εγκαταλείπουν τα μωρά τους χωρίς να κινδυνεύουν από ποινικές διώξεις.
Αυτά τα καταφύγια βρίσκονταν συνήθως δίπλα από νοσοκομεία και πυροσβεστικούς σταθμούς. Τα μωρά στη συνέχεια αναλάμβανε να τα μεγαλώσει το κράτος παραδίνοντας τα σε ορφανοτροφεία και ανάδοχες οικογένειες.
Σύμφωνα με την Εθνική ένωση ασφαλών καταφυγίων, από το 1999 που ψηφίστηκε ο νόμος έχουν σωθεί πάνω από 1.000 βρέφη.

Μιλώντας ο Ρόμπιν για την μητέρα του είπε, ότι κάποια μέρα θα ήθελε να την συναντήσει και ότι την συγχωρεί γιατί ήταν μια «νεαρή μητέρα σε πολύ δύσκολη θέση.»
Δείτε το συγκινητικό βίντεο:
Περισσότερα κοινωνικά θέματα στο dinfo.gr
Όταν κλείνετε τα μάτια και φαντάζεστε το ιδανικό σπίτι, πως είναι αυτό; Είναι ένα εκθαμβωτικό μέγαρο ή ένα ταπεινό σπιτάκι; Είναι χτισμένο σε ένα οικόπεδο πολλών στρεμμάτων ή σε ένα πολυσύχναστο δρόμο; Είναι μοντέρνο ή κλασσικό;
Κάποιοι από εμάς ποτέ δεν είναι σίγουροι. Άλλοι θέλουν κάτι πιο μικρό και κλασσικό, και άλλοι θέλουν κάτι τεράστιο και πολυτελές.
Όμως όταν είδαμε αυτή τη ρουστίκ εξοχική κατοικία, τότε καταλάβαμε πως χωρίς καμία αμφιβολία, αυτό που βλέπαμε ήταν το σπίτι των ονείρων μας. Από όλα τα μικροσκοπικά σπίτια που έχουμε δει κατά καιρούς, αυτό είναι σίγουρα το καλύτερο με διαφορά.
Σε αυτό το σπίτι είναι διάχυτη μια ρουστίκ γοητεία. Η αξιαγάπητη ιδιοκτήτρια του, Tonita, δεν έχει παραλείψει την παραμικρή λεπτομέρεια στο σχεδιασμό του, και θέλει και άλλοι να ακολουθήσουν τα βήματά της. «Εύχομαι το μικρό μου παλάτι να εμπνεύσει και άλλες γυναίκες να δημιουργήσουν το δικό τους μικρό παράδεισο», έγραψε.
Καθώς βλέπετε τις εκπληκτικές λεπτομέρειες στο χώρο της, μπορείτε να τις φανταστείτε στο δικό σας; Περιμένουμε τις απαντήσεις σας στα σχόλια!
Παρακαλούμε κοινοποιήστε αν σας αρέσει αυτός ο μικρός παράδεισος!
Στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, ένα μικροσκοπικό σπιτάκι με εξαιρετικά χαριτωμένες προδιαγραφές τοποθετήθηκε σε έναν καταπράσινο λόφο. Κόστισε μόλις $10.000 και ξεκίνησε σαν κάτι πολύ απλό.


Όμως στα χέρια της Tonita, οτιδήποτε ξεκινάει από απλό, γρήγορα μεταμορφώνεται σε σικ και ονειρεμένο.

Αν συμπεριλάβεις τα παλιά παραθυρόφυλλα, το λευκό φράχτη και μερικά τροφαντά πουλερικά, αυτό το σπίτι είναι ένα ρουστίκ παραμύθι.

Σε όλη την έκταση του μικρού σπιτιού δεν υπάρχει γωνιά που να έχει παραμεληθεί. Κάθε γωνιά του είναι προσεγμένη μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.

Η διακόσμηση του σπιτιού της Tonita αλλάζει σύμφωνα με τη διάθεσή της και τις εποχές.

Η μπροστινή βεράντα, είναι γεμάτη με δαντελωτές κουρτίνες και παλιά έπιπλα. Είναι τέλεια για μια λεμονάδα με φίλους.

Και η ομορφιά όλο και αυξάνεται όσο μπαίνεις προς τα μέσα. Ο χώρος μπορεί να είναι μικρός αλλά η λεπτομέρεια είναι εμφανής.

Για την Tonita, το σπίτι παίζει πολλούς ρόλους, είναι ένας χώρος χαλάρωσης, ασφάλειας, διασκέδασης, η κρυψώνα της, ο χώρος που υποδέχεται τους φίλους της… και οτιδήποτε άλλο μπορεί να συμπεριληφθεί μέσα σε αυτό.

Ο μικρός χώρος λάμπει από το ζεστό φωτισμό, τους αστραφτερούς πολυέλαιους , και τις αεράτες κουρτίνες.

Η κουζίνα είναι γεμάτη με χαριτωμένα βοηθητικά σκεύη προσεγμένα στην παραμικρή λεπτομέρειά τους.

Κάθε ποτήρι, πιάτο και μαχαιροπίρουνο είναι μια αξιολάτρευτή πινελιά.

Η σκάλα, που χρησιμοποιούσε για να έχει πρόσβαση στα δύο υπνοδωμάτια πατάρια, μεταμορφώθηκε σε μια σειρά από ράφια κουζίνας.

Ένας ψυγειοκαταψύκτης εντοιχίστηκε στην μικρή κουζίνα.

Παρόλο που ο χώρος είναι πολύ μικρό, η Tonita μπορεί και καλεί την οικογένεια και τους φίλους της σε κάθε περίσταση.

Στην διάρκεια των διακοπών, ο χώρος της ζωντανεύει με φρεσκοκομμένα κλαδιά, από δέντρα της αυλής της.

Το μπάνιο, έχει αρκετό χώρο για μια μπανιέρα μινιατούρα και φυσικά περισσότερα ρουστίκ στοιχεία.

Το σπίτι είναι μικρό, αλλά μετράει τρία κρεβάτια στο σύνολο. Το πρώτο είναι μια άνετη γωνία στο ισόγειο.

Περιτριγυρισμένος από δροσερές κουρτίνες και μαλακά μαξιλάρια, μπορείς να περάσεις εκεί ώρες διαβάζοντας ή απλά απολαμβάνοντας τη θέα.

Όταν φτάνει το βράδυ, οι κουρτίνες κλείνουν και ο πολυέλαιος ανάβει.

Πάνω, το διαμέρισμα των φιλοξενούμενων είναι απλώς μαγευτικό και έχει το δικό του πολυέλαιο. Το πάτωμα είναι καλυμμένο με μαλακά χαλιά.

Σκαρφαλώνοντας τη σκάλα στην απέναντι μεριά θα βρεις το μεγαλύτερο διαμέρισμα.

Ένας ακόμη πολυέλαιος και πολλά ζεστά λουλουδάτα υφάσματα διακοσμούν το γλυκό δωμάτιο.

Πίσω στο χώρο του καθιστικού, η Tonita μετέτρεψε μια παλιά πόρτα από σκρίνιο σε ένα εντοιχιζόμενο ντουλάπι.

Για το δείπνο της, χρησιμοποιεί κάποιες φορές το 200 ετών τραπέζι της.

Όταν έρχεται η ώρα για το τσάι, αλλάζει το χωριάτικο στιλ με ένα πιο εκλεπτυσμένο, πιο θηλυκό στιλ.

Όμως η καλαίσθητη ματιά της δεν σταματά εκεί. Έξω από το μικροσκοπικό σπίτι της, η Tonita, έχει ένα ολόκληρο φανταστικό χωρίο! Στα δεξιά του σπιτιού έχει ένα κοτέτσι!

Θα φαντάζεστε πως ένα κοτέτσι είναι γεμάτο φτερά, της Tonita όμως, δεν είναι!

Τα κοτόπουλά της απολαμβάνουν ένα σπίτι τόσο κουκλίστικο όσο και το δικό της! Φυλάσσει την τροφή τους σε ένα παλιό δοχείο για γάλα και φωτίζει το χώρο με ένα ακόμη πολυέλαιο!

Οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με vintage ταπετσαρία και διακοσμημένοι με χαριτωμένες λεπτομέρειες.
Η φωλιά τους είναι ένα 150 ετών αναπαλαιωμένο ράφι. Πάνω στο οποίο μπορείτε να διακρίνετε τα ονόματά τους.
Όταν τελείωσε με τη διακόσμηση του καταφύγιου των πτηνών της, τα σκυλιά της έπρεπε να το επισκεφθούν. Φαίνεται πως το εγκρίνουν.
Φαίνεται πως και τα πτηνά της το εγκρίνουν!

Λοιπόν, μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας σε ένα μέρος σαν και αυτό;

Εμείς πάντως αν είχαμε ένα τόσο μικρό σπίτι, σίγουρα θα το φτιάχναμε σαν το σπίτι της Tonita.

Παρακαλούμε κοινοποιήστε αν αυτό είναι το σπίτι σας μοιάζει παραμυθένιο!
Το σύστημα «4-7-8» κατά της αϋπνίας.
Δοκιμάσατε ζεστό μπάνιο, ζεστό γάλα, να μετράτε προβατάκια. Κι όμως ακόμα η αϋπνία δεν σας αφήνει να ξεκουραστείτε κι αναρωτιέστε γιατί δεν σας παίρνει ο ύπνος.
Ο επιστήμονας Andrew Weil υποστηρίζει πως έχει τη λύση που θα στείλει όσους υποφέρουν από αϋπνίες στην αγκαλιά του Μορφέα μέσα σε μόλις ένα λεπτό.
Είναι η μέθοδος αναπνοής «4-7-8» που περιγράφεται ως «φυσικό ηρεμιστικό» για το νευρικό σύστημα και βοηθά την αποβολή της έντασης από το σώμα.
Ο Δρ. Weil περιγράφει το σύστημά του ως εξής:
– εκπνεύστε πλήρως από το στόμα και μάλιστα ηχηρά (κάνοντας φουου)
– κλείστε το στόμα και εισπνεύστε αθόρυβα από τη μύτη μετρώντας νοερά έως το 4
– κρατήστε την αναπνοή σας μετρώντας έως το επτά
– εκπνεύστε πλήρως από το στόμα, κάνοντας και πάλι φουου για οκτώ δευτερόλεπτα με μία μεγάλη ανάσα
– εισπνεύστε ξανά και επαναλάβετε τον κύκλο αναπνοών άλλες τρεις φορές
«Πρέπει πάντα να εισπνέετε αθόρυβα από τη μύτη και να εκπνέετε με ήχο από το στόμα. Η άκρη της γλώσσας μένει στην ίδια θέση όλη την ώρα», εξηγεί ο Δρ Weil, «η εκπνοή διαρκεί διπλάσιο χρόνο από την εισπνοή. Δεν έχει σημασία ο συνολικός χρόνος εισπνοής- εκπνοής αλλά να τηρείτε το μέτρημα 4-7-8».
Η τεχνική, σημειώνει η Daily Mail, βασίζεται στην πρακτική pranayama, μια παλιά ινδική τεχνική ρύθμιση της αναπνοής.
Ο σπουδαγμένος στο Χάρβαρντ γιατρός υποστηρίζει πως η τεχνική του είναι τόσο αποτελεσματική επειδή επιτρέπει στο οξυγόνο να γεμίσει καλύτερα τους πνεύμονες. Το επιπλέον οξυγόνο μπορεί να έχει χαλαρωτική επίδραση στο παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα την ηρεμία.
Ο ίδιος προτείνει να εφαρμόζει κανείς την τεχνική αυτή δύο φορές την ημέρα για έξι έως 8 εβδομάδες μέχρι να κατακτήσει πλήρως τον τρόπο να κοιμάται μέσα σε 60 δευτερόλεπτα.
Δείτε το βίντεο!
Αυτό το δυνατό βίντεο για την υιοθεσία και την εγκατάλειψη είναι τόσο σκληρό που πραγματικά αξίζει μια προειδοποίηση για την ανευθυνότητα και την σκληρότητα που μπορεί να εκλάβει κάθε ζωντανό ον. Έχει μουσική επένδυση, και είναι ικανό να πει μια ιστορία χωρίς κανέναν απολύτως διάλογο, η οποία θα χαραχτεί για πάντα στο μυαλό σας.
Zsemberi FilmΜιλάει για την ιστορία μιας απόλυτα φυσιολογικής φαινομενικά οικογένειας η οποία υιοθετεί ένα αξιολάτρευτό μικρό κοριτσάκι με κόκκινα μαλλιά. Όσο περνάει ο καιρός φαίνεται να κάνει παιδιάστικα πράγματα, όπως να μαλώνει με την μεγαλύτερη (όχι υιοθετημένη) αδερφή, να χύνει ένα ποτό, να προκαλεί ακαταστασία, να διακόπτει τους γονείς της όσο αυτοί έχουν δουλειά.
Zsemberi FilmΒλέπουμε τους γονείς να θυμώνουν με το μικρό κορίτσι. Γίνεται όλο και πιο απόμακρη και στεναχωρημένη, και ενεργεί περίεργα. Έχει ένα λούτρινο κουκλάκι του οποίο το εσωτερικό γέμισμα το βγάζει συνέχεια έξω. Ο συμβολισμός είναι προφανής.
Zsemberi FilmΤότε ο πατέρας της την βγάζει έξω για μια βόλτα με το αυτοκίνητο, και τη στιγμή που φαίνεται πως της δείχνει επιτέλους την προσοχή που χρειάζεται, η υπόθεση παίρνει μια πολύ σκοτεινή τροπή. Πρέπει να το παρακολουθήσετε έως το τέλος.
Zsemberi FilmΠρέπει να ομολογήσουμε πως σοκαριστήκαμε με αυτή τη μικρού μήκους ταινία, που καταφέρνει, χωρίς λόγια, να πει όλα όσο πρέπει να ειπωθούν σχετικά με την υπευθυνότητα που χρειάζεται όταν υιοθετείς παιδιά ή ζώα.
Zsemberi FilmΖούμε σε μια κοινωνία που έχει τη νοοτροπία του πετάω ότι δεν θέλω πια. Δεν δείχνουμε την απαραίτητη προσοχή, και συχνά δεν έχουμε την υπομονή ούτε την δέσμευση να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της ζωής.
Zsemberi FilmΑυτή η ταινία μικρού μήκους είναι ένα πραγματικό Δώρο (όπως είναι και ο τίτλος της «Gift») που πρέπει να το παρακολουθούμε ξανά και ξανά.
Παρακαλούμε κοινοποιήστε αυτό το σημαντικό βίντεο σε όλους!
Υπάρχουν διαφόρων ειδών εκκλησίες, άλλες πιο απλές και άλλες πιο εντυπωσιακές. Στην κατηγορία των πιο απίθανων εκκλησιών ανήκει και αυτή που παρουσιάζεται στις παρακάτω εικόνες.
Η αρχιτεκτονική της είναι μοναδική και εντυπωσιάζει. Ο ήλιος περνά με απίθανο τρόπο μέσα από τους τοίχους και την κάνει να μοιάζει αόρατη.
Ονομάζεται «Read Between The Lines» και βρίσκεται στο Βέλγιο. Στην πραγματικότητα, δεν είναι διαφανής, αλλά υπάρχει λόγος για τον οποίο φαίνεται έτσι.
Δείτε το βίντεο και τις εικόνες που ακολουθούν και θα εντυπωσιαστείτε.
Με την πρώτη ματιά, δεν είναι εύκολο να πει κάποιος από τι θα μπορούσε να είναι κατασκευασμένη αλλά σίγουρα είναι όμορφη!
Το εκπληκτικό μέρος της προσευχής σχεδιάστηκε από το αρχιτεκτονικό-δίδυμο Gijs-Van Vaerenbergh.

Ανάλογα με το πού βρίσκεται ο θεατής, ο ναός μοιάζει εντελώς ή μερικώς διαφανής ενώ άλλοτε, εμφανίζεται ως ένα τεράστιο κτίριο.
Το εσωτερικό του είναι πανέμορφο!

Αποτελείται από 100 στρώματα χάλυβα. Η δομή είναι εμπνευσμένη από το όμορφο φυσικό τοπίο που βρίσκεται γύρω της και εμφανίζεται μέσα από κάθε άνοιγμα.
Αν και φαίνεται ελαφριά, η εκκλησία ζυγίζει 30 τόνους!

«Σε κανένα από τα ταξίδια μας δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο. Η εκκλησία έμοιαζε διαφορετική κάθε φορά που την κοιτούσαμε» έγραψε ένας επισκέπτης στην ιστοσελίδα «Trip Αdvisor».

Παρά το γεγονός πως είναι τοποθετημένη στην εξοχή τoυ Βελγίου, η εκκλησία αυτή προσελκύει αμέτρητους επισκέπτες λόγω της μοναδικής ομορφιάς της.

Αυτή είναι η όψη της από ψηλά!

Δείτε σε γρήγορη μορφή, το βίντεο με την κατασκευή της.
Μια νοσταλγικές φωτογραφική συλλογή από πράγματα που δεν θέλει και πολλές συστάσεις.
Όσοι είχαν την τύχη να τα ζήσουν σίγουρα θα θυμούνται τις ατελείωτες ώρες παιχνιδιού και χαράς που χάρισαν τα πράγματα που θα δούμε παρακάτω.





Θα γνωρίσουμε την Meagan V. Blazier, μια φωτογράφο ακινήτων, ανύπαντρη μητέρα και καλλιτέχνη. Η Meagan τραβάει εκθαμβωτικές και μοναδικές φωτογραφίες τοπίων, χρησιμοποιώντας μια κάμερα που εντυπωσιάζει όσους έχουν δει τα έργα της. Όλες οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί με μια Canon PowerShot SX40HS.
Αγόρασε την πρώτη της κάμερα μόλις γεννήθηκε ο γιος της, με σκοπό να απαθανατίσει κάθε στιγμή της ανάπτυξής του και της κοινής τους ζωής. Σύντομα συνειδητοποίησε, πως πέρα από αυτό, ήταν και ένας υπέροχος τρόπος για εκείνη, να απελευθερώνει το άγχος και την πίεση της κάθε μέρας.
Βρήκε έμπνευση σε καθημερινά σκηνικά, σκηνικά που ο μέσος άνθρωπος θα προσπερνούσε χωρίς δεύτερη σκέψη. Εμπνεύστηκε από παλιά και εγκαταλελειμμένα κτίρια. Ήθελα να τους δώσει ξανά ζωή μέσα από τη φωτογραφία.
Γρήγορα άρχισε να υιοθετεί το δικό της μοναδικό τρόπο. Σκοτεινός, μελαγχολικός, ατμοσφαιρικός και μυστηριώδης. Η χρήση και ο έλεγχος του φωτισμού δίνει στα έργα της τόση δυναμική και βάθος που συχνά πιάνεις τον εαυτό σου να νιώθει πως βρίσκεται μέσα σε αυτά.
Η Meagan λέει «δεν έχει σημασία η κάμερα, αλλά το ποίος βρίσκεται πίσω από αυτή.»
Αυτή η εικόνα με την ονομασία «Countryside» είναι πολύ σημαντική για μένα, καθώς με το τράβηγμά της, πραγματικά ωρίμασα σαν καλλιτέχνης. Χειρίζομαι άψογα το πρόγραμμα Lightroom, έμαθα να χρησιμοποιώ κάθε εργαλείο του, και συνειδητοποίησα πως η δύναμη της επεξεργασίας είναι εκπληκτική. Αυτή ήταν η πρώτη μου απόπειρα με τη χρήση αυτών των εργαλείων να δημιουργήσω βάθος σε μια εικόνα και να την κάνω τόσο συναρπαστική όσο θα την έκανε κάποιος που θα χρησιμοποιούσε πολύ πιο ακριβό εξοπλισμό. Αυτή η φωτογραφία επεξεργάστηκε με το Lightroom με πολύ βασικές αλλαγές.
Η Meagan έχει πουλήσει αμέτρητα αντίγραφα της δουλειάς της, έργα της έχουν αδειοδοτηθεί για εξώφυλλα βιβλίων, έχουν εκδοθεί στο περιοδικό SHOT, έχει αμέτρητες online δημοσιεύσεις, και έχει βραβευτεί τρεις φορές. Η Meagan συνεχίζει το πάθος της, αναδεικνύει τη δημιουργικότητά της, και εμπνέει άλλους.

«Όμως δεν χρησιμοποιώ ακριβό εξοπλισμό για να δώσω στο όραμά μου ζωή. Όλες μου οι φωτογραφίες τραβήχτηκε με την Canon PowerShot SX40HS, ένα μοντέλο που δεν είμαι σίγουρη αν η Canon παράγει ακόμη.»

Περισσότερες πληροφορίες meaganvblazier.com
Σίγουρα από παιδιά έχουμε την άποψη πως οι αλεπούδες, είναι πονηρά ζώα, ακριβώς όπως παρουσιάζονται στα παραμύθια. Το παρακάτω βίντεο αποδεικνύει πως είναι και πολύ έξυπνες.
Η συγκεκριμένη αλεπού, κατοικεί στην Ουκρανία , στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπιλ. Φαίνεται καθαρά πως πλησιάζει τους ανθρώπους χωρίς κανένα φόβο, προφανώς επειδή δεν συναντά συχνά κάποιον. (Οι άνθρωποι εκκένωσαν την περιοχή μετά την πυρηνική καταστροφή του 1986).
Αυτή η αλεπού καθιστά σαφές ότι οποιαδήποτε παρατεταμένη ακτινοβολία δεν έχει επηρεάσει πραγματικά το μυαλό του.
Η ομάδα του ραδιοφωνικού σταθμού «Free Europe», ξεκίνησε να ταΐζει με λουκάνικο και ψωμί την αλεπού, που φάνηκε ικανοποιημένη. Αντί να καταβροχθίζουν το φαγητό επί τόπου προτίμησε να κάνει κάτι ασυνήθιστο.
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί και σίγουρα δεν έχετε δει τέτοια αντίδραση από ένα άγριο ζώο.