Λίγο έξω από την πρωτεύουσα Άπια των εξωτικών νησιών Σαμόα, βρίσκεται το συγκεκριμένο Treesort… Δηλαδή ένα resort μέσα σε ένα δένδρο (Tree).
Απ’ έξω μοιάζει με ένα μεγάλο παιδικό δενδρόσπιτο, όμως μπαίνοντας μέσα θα βρείτε 2 υπνοδωμάτια, ένα μπάνιο και ένα μπαρ με δωρεάν wifi.
Έχουμε δει πολλά συγκινητικά βίντεο ζώων με αναπηρίες κατά το παρελθόν.Ωστόσο, το σκυλάκι που θα δείτε σε αυτό το βίντεο είναι πραγματικά μοναδικό στο είδος του.
Δεν είναι μόνο ότι αυτό το μικρό πίτμπουλ έχει μεγάλη καρδιά… Είναι πιστό, χαριτωμένο και πολεμιστής όπως και ο ιδιοκτήτης του.
Γνωρίστε την Έμμα, ένα κουτάβι που γεννήθηκε με μια σοβαρή ανωμαλία αλλά όπως θα δείτε στο βίντεο, δεν αφήνει τα πόδια που λείπουν να την σταματήσουν από το να υποδεχτεί τον άνθρωπο που λατρεύει.
Η Έμμα μεγάλωσε πολύ κοντά στον ιδιοκτήτη της, ο οποίος είναι στρατιωτικός. Όταν ο ιδιοκτήτης της έφυγε για αποστολή στο εξωτερικό, η Έμμα καταρρακώθηκε.
Αν και είχε και άλλα σκυλάκια παρέα στο σπίτι, ποτέ δεν σταμάτησε να κοιτάζει το παράθυρο περιμένοντας να δει τον άνθρωπο που λατρεύει.
Τελικά ο ιδιοκτήτης της ήρθε μετά από έξι μήνες, και η Έμμα σέρνεται κυριολεκτικά μέχρι την πόρτα για να τον υποδεχτεί.
Σύμφωνα με την περιγραφή του βίντεο, η Έμμα δεν χρησιμοποιεί αναπηρική καρέκλα, επειδή την βρίσκει πολύ άβολη.
Περισσότερα άρθρα στο dinfo.gr
Η φωτογραφία είναι μια από τις εφευρέσεις που έκαναν εφικτή την καταγραφή στιγμών μεγάλης σημασίας. Ακόμα και στιγμών πολύ πριν από την εποχή μας.
1. Η μέρα που άνοιξε η Disnleyland (1955)
2. Η Γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ του Σαν Φρανσίσκο υπό κατασκευή (1937)
3. Το λιοντάρι της MGM (1929)
4. Ο Πύργος του Eiffel υπό κατασκευή (1888)
5. Το Φράγμα Χούβερ (Hoover Dam) χωρίς νερό (1936)
6. Η κατασκευή του Αγάλματος της Ελευθερίας (1884)
7. Επιζώντες του Τιτανικού επιβιβάζονται στο RMS Carpathia (1912)
8. Το παγόβουνο που σφράγισε την τραγική μοίρα του Τιτανικού (1912)
9. Οικογενειακή φωτογραφία που αφέθηκε στο φεγγάρι (1972)
Αυτή η οικογενειακή φωτογραφία αφέθηκε στο φεγγάρι από τον αστροναύτη του Apollo 16, Charles Duke, το 1972.
10. Αναμνηστική φωτογραφία ολόκληρης της ομάδας της Google στο ξεκίνημα της (1999)
Πώς να φτιάξεις τη χώρα σου και να γίνεις βασιλιάς
Με το όνομα μικροέθνος χαρακτηρίζονται πολύ μικρές οντότητες με ελάχιστο πληθυσμό και έκταση τα οποία δεν είναι διεθνώς αναγνωρισμένα. Τέτοιες οντότητες, συνήθως είναι δημιουργήματα ενός ανθρώπου ή μιας οικογένειας όπως το Πριγκιπάτο του Σίλαντ και η Δημοκρατία της Μολοσσίας.
Στο χαρακτηρισμό μικροέθνη δεν περιλαμβάνονται αποσχιστικά κινήματα αλλά οντότητες που η κύρια ύπαρξή τους υποστηρίζεται από δημοσιεύσεις των δημιουργών τους ή σε διαδικτυακή παρουσία. Ο χαρακτηρισμός «μικροέθνη» έχει εμφανιστεί μετά το 1970.
Φαντάσου να κατάφερνες να δραπετεύσεις από τα δεσμά της γραφειοκρατίας, της στρεβλής διακυβέρνησης και των άστοχων κατ’ εσέ νόμων και κανόνων του κράτους, και να έβρισκες ή και δημιουργούσες το δικό σου κράτος όπου θα έθετες εσύ και μόνο εσύ, τους δικούς σου νόμους κατ’ όπως σε βολεύει.
Κι όμως παρόλο που ακούγεται σαν σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας, σε αυτό τον πλανήτη, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που τόλμησαν και δημιούργησαν τα δικά τους μικρό έθνη (micronations) και μέχρι και σήμερα δηλώνουν περήφανοι πολίτες τους.
Στην ουσία τον κάθε μιρκοέθνος, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κομμάτι γης το οποίο φέρεται ως ανεξάρτητο και αυτόνομο κρατίδιο, χωρίς βέβαια να αναγνωρίζεται από τις παγκόσμιες κυβερνήσεις.
Μέχρι στιγμής δε, οι λόγοι για την ίδρυση τέτοιων μικροεθνών ποικίλλουν. Άλλες φορές δημιουργήθηκαν εν είδει, άλλες πάλι στόχος ήταν η προσέλκυση τουριστών ενώ δεν έλειψες κι οι φορές που όλα ξεκίνησαν από μια πλάκα. Οι μέχρι στιγμής καταγραφές πάντως δείχνουν πως ο αριθμός των μικροκρατιδίων ανέρχεται στα 400.
Ο φωτογράφος Λεό Ντελαφοντέν, βρήκε την ιδέα της δημιουργίας από το πουθενά ενός ξεχωριστού κρατιδίου ιδιαιτέρως θελκτική κι έτσι άρχισε να τα φωτογραφίζει το 2012. Για το λόγο αυτό επισκέφτηκε 6 χώρες σε 3 διαφορετικές ηπείρους, ώστε να απαθανατίσει με τον φακό του 12 μοναδικά μικρο κρατίδια.
Παρόλο που οι φωτογραφίες μοιάζουν, ανά περιπτώσεις, κωμικές, ο Ντελαφοντέν ελπίζει να οι θεατές να ξεπεράσουν την διάθεση για γέλιο που μπορεί να τους προκαλέσουν και να αναλογιστούν τις γεωπολιτικές, εθνικές και πολιτιστικές προεκτάσεις που ανακύπτουν από την δημιουργία αυτών των μικρών κρατιδίων.
Πριγκιπάτο του Sealand
Το πρώτο κρατίδιο που ο Νελαφοντέν ανακάλυψε και φωτογράφισε ήταν το Πριγκιπάτο του Sealand. Τοποθετημένο σε μια εγκαταλελειμμένη ναυτική βάση, περίπου 8 μίλια μακριά από τις ακτές τις Μεγάλης Βρετανίας, σε διεθνή χωρικά ύδατα, το μικροέθνος αυτό ιδρύθηκε το 1967, από τον Paddy Roy Bates, με σκοπό να μπορεί να εκπέμπει ελεύθερα πειρατικές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Ο Πρίγκιπας Μιχαήλ, γιος του Paddy Roy Bates έχει αναλάβει τον έλεγχο του κρατιδίου της Sealand από το 1999. Το έθνος του Sealand έχει τη δική του σημαία, το δικό του νόμισμα, ακόμα και δικά του διαβατήρια.
Μετά από μια πυρκαγιά η οποία κατέστρεψε την εγκατάσταση το 2006, πηγές αναφέρουν ότι ο Πρίγκιπας Μιχαήλ προσπάθησε να πουλήσει την πλατφόρμα για 906 εκατομμύρια δολάρια αλλά όπως φαίνεται δεν βρέθηκε αγοραστής.
Έτσι ο πρίγκιπας και η λοιπή βασιλική οικογένεια αποφάσισε να επισκευάσει την πλατφόρμα και να την κρατήσειγια τον εαυτό τηε διασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο πως το Πριγκιπάτο θα συνεχίσει να υπάρχει παρόλο που ο πληθυσμός του να ανέρχεται στα 4 άτομα.
Δημοκρατία του Saugeais
Μετά την ανακάλυψη του Sealand ο Ντελαφοντέν ανακάλυψε πως κρατίδια υπάρχουν σε όλο τον κόσμο και αποφάσισε να δημιουργήσει μια σειρά φωτογραφιών από τα κρατίδια επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στα ενεργά και με πλούσια ιστορία και εδαφική παρουσία( μερικά υπάρχουν μόνο διαδικτυακά).
Η επόμενη του στάση ήταν στην γενέτειρά του, την Γαλλία, σε ένα μιρκοέθνος που λεγόταν Saugeais, με πρόεδρο της δημοκρατίας του Saugeais, την Georgette Bertin-Pourchet.
Κοντά στα Γαλλο-ελβετικά σύνορα , η Δημοκρατία του Saugeais ιδρύθηκε το 1947, από 11 πόλεις αρχικά για πλάκα. Σήμερα, εξακολουθεί να υπάρχει ως διάσημο τουριστικό αξιοθέατο, εκδίδοντας διαβατήρια εισόδου και πουλώντας επίσημες σφραγίδες και διατηρώντας τον δικό του ύμνο.
Το κράτος της Calsahara
Ο Travis McHenry, ίδρυσε το πρώτο μικρό κρατίδιο στην ηλικία των 15 χρόνων. Από τότε έχει δημιουργήσει τρία μικροκρατίδια, με το τελευταίο, το οποίο βρίσκεται στην Νότια Καλιφόρνια, να ονομάζεται Calsahara (ένα συνδυασμό της Καλιφόρνιας και της Σαχάρας). Σε έκταση 10 τετραγωνικών μέτρων – σε ένα οικόπεδο δηλαδή που κληρονόμησε από την γιαγιά του, αυτοχρίστηκε βασιλιάς.
Η Calsahara απέχει σχεδόν 3 ώρες από το Λος Άντζελες και έχει από τρεις έως δέκα κατοίκους. Έχει τη δική της σημαία και το δικό της νόμισμα, τα οποία απεικονίζουν το πορτραίτο του χαμογελαστού Μακ Χένρυ.
To Προξενείο της La boire
Ιδρύθηκε το 2006 από τρεις φίλους, τον Phillipe,τον Pascal, και τον Sebastien, οι οποίοι μοιράζονται την ίδια αγάπη για την γαλλική ιστορία, γεωγραφία και πολιτική.
To επτά στρεμμάτων έθνος τους, στη Γαλλία έχει δικό του ημερολόγιο, δική του λίστα εορτών καθώς και ένα μικρό κατάλυμα στο οποίο οι επισκέπτες μπορούν να διανυκτερεύσουν. Οι ιδιοκτήτες τους μάλιστα κάνουν τακτικά πάρτι και χορούς ασπαζόμενοι τις αρετές του ηδονισμού και της οικολογίας.
Η Δημοκρατία του Conch
Όταν το 1982 ένα σημείο των συνόρων άρχισε να δημιουργεί τεράστια κυκλοφοριακή συμφόρηση κοντά στην κύρια οδική αρτηρία πρόσβασης στην Φλόριντα, ο δήμαρχος της περιοχής, Dennis Wardlow, κήρυξε την απόσχιση ενός τμήματος γης από τις ΗΠΑ, δημιουργώντας την Δημοκρατία του Conch, ως διαμαρτυρία για το κυκλοφοριακό.
Σήμερα η Δημοκρατία του Conch, διατηρείται ως επί το πλείστον σαν τουριστικό αξιοθέατο. Κάθε 23η Απριλίου, οι περήφανοι πολίτες της και οι ενδιαφερόμενοι τουρίστες γιορτάζουν την «Ημέρα Εθνικής Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας, η οποία ξεκινά με ένα εβδομαδιαίο φεστιβάλ.
Το Πριγκιπάτο της Seborga
Κατά κάποιο τρόπο αποτελεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα μικροκρατίδια του πλανήτη και βρίσκεται στην Ιταλία. Ήταν το 1960, όταν το τοπικό ανθοπωλείο, Giorgio Carbone, άρχισε να διαδίδει την ιδέα πως η περιοχή της Seborga, δεν είχε συμπεριληφθεί επισήμως στην Πράξη Ενοποίησης της Ιταλίας του 1861.
Παρόλο που η κυβέρνηση της Ιταλίας δεν αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Seborga η πόλη ακόμα διεκδικεί την αυτοκυριαρχία της, κυρίως λόγω του τουριστικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζει.
Άλλωστε όπως αναφέρει ο φωτογράφος των μικροεθνών παρόλο που το καθένα έχει τον δικό του λόγο δημιουργίας μετά την επίσκεψή του στα περισσότερα από αυτά καταλήγει πως η βασικότερη αιτία διατήρησής τους μέσα στα χρόνια είναι ο τουρισμός.
Η αυτοκρατορία του Atlantium
Ήταν το 1981, όταν τρεις Αυστραλούς έφηβοι, αποφάσισαν να ανεξαρτητοποιήσουν 110 τετραγωνικά μέτρα από ένα προάστιο του Σίδνεϊ και να δημιουργήσουν εκεί την αυτοκρατορία του Atlantium, μετονομάζοντας μάλιστα τον ένα εξ αυτών ως «Αυτοκράτορα Γεώργιο τον ΙΙ» και παρέχοντας του τη διοίκηση του νέου κράτους.
Από τότε, η αυτοκρατορία του Atlantium έχει επιβιώσει ως μοναδικό παράδειγμα μικροέθνους, που δεν επιθυμεί να αποσχιστεί από τη μαμά πατρίδα, αλλά επιμένει να υπάρχει κυρίως για να δημιουργήσει ένα εποικοδομητικό διάλογο ή ποιος ξέρει και για μια δημιουργική ασάφεια.
Και κατ’ όπως φαίνεται η ύπαρξή του υπήρξε εποικοδομητική τουλάχιστον όσον αφορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αφού πλέον ο αυτοκράτορας Γεώργιος(το κανονικό του όνομα είναι George Cruickshank) έχει γίνει η φωνή της αριστεράς για την χώρα, παρόλο που ο πραγματικός αντίκτυπος της κίνησης και του ιδίου είναι αμφισβητήσιμος από πολλούς.
Ταυτόχρονα ο εν λόγω αυτοκράτορας έχει γίνει πρεσβευτής όλων των μικροεθνών ανά τον κόσμο και προεδρεύει στο ετήσιο συνέδριο των μικροεθνών ανά τον κόσμο με την ονομασία Poli Nations.
Η δημοκρατία της Molossia
Ένα από τα διασημότερα μικροέθνη, στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, είναι Η δημοκρατία της
Molossia, ένα αγροτεμάχιο 1,3 στρεμμάτων στην πόλη της ερήμου του Dayton, στη Νεβάδα, που ιδρύθηκε από τρεις έφηβους, εν έτει 1977.
Δοκιμάζοντας πολλά καθεστώτα αλλά και ονόματα από την απαρχή της ίδρυσής του ο σημερινός πρωθυπουργός του, Kevin Baugh, έχει αφιερώσει την ζωή του στο έθνος, δημιουργώντας ταχυδρομείο, τελωνείο πινακίδες αλλά και το δικό του τηλεοπτικό κανάλι.
Ο Baugh μάλιστα έχει αποκτήσει μεγάλη φήμη ανάμεσα στους ιδρυτές των μικροεθνών με αποτέλεσμα πολλοί νεότεροι φιλόδοξοι ιδρυτές κρατιδίων να τον χρησιμοποιούν ως πρότυπο. Μάλιστα είναι τόσο ενεργός στη σκηνή των μικροεθνών που έχει δημιουργήσει τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες των μικροεθνών στους οποίους κέρδισε και το χρυσό μεταλλείο στο Φρίσμπι.
Βασίλειο της Elleore
Βέβαια, όπως δηλώνει ο φωτογράφος που έχει επισκεφτεί πλειάδα μικροεθνών, το αγαπημένο του μικροέθνος δεν είναι άλλο από το Βασίλειο της Elleore, σε ένα νησί στα ανοικτά των ακτών της Δανίας.
Σήμερα, το νησί είναι ακατοίκητο εκτός από μία εβδομάδα το χρόνο, όταν οι πολίτες γιορτάζουν τα 70 χρόνια ζωής των εκκεντρικών, φολκλορικών παραδόσεων του μικρού αυτού κρατιδίου, όπως είναι η απαγόρευση των τυποπιημένων σαρδελών και το βιβλίο «Ροβινσώνας Κρούσος».
Η ιστορία του εν λόγω βασιλείου διδάσκεται στα σχολεία της Δανίας, και οι πολίτες έχουν δημιουργήσει παραδοσιακά τραγούδια, παραδοσιακούς χορούς, ακόμα και το δικό παραδοσιακό άθλημα, με την ονομασία «Cracket».
Όπως διευκρινίζει ο Ντελαφοντέν όλοι οι πολίτες των μικροεθνών που επισκέφθηκε ήταν ιδιαιτέρως περήφανοι για την ιθαγένειά τους. «Αν δεν ήταν, γιατί θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος αυτών»;
Οι εικόνες που ακολουθούν, αποκαλύπτουν την Villa Epecuén μετά το πέρας 25 ετών κάτω από την επιφάνεια του νερού. Πρόκειται για μια μικρή πόλη νότια του Μπουένος Άιρες που ήταν κάποτε τουριστικός προορισμός.
Στις 6 Νοεμβρίου του 1985, ένα κοντινό φράγμα έσπασε παρασέρνοντας και το ανάχωμα που προστάτευε την συγκεκριμένη πόλη της Αργεντινής. Η περιοχή έγινε πολύ γρήγορα μη κατοικήσιμη, αφού η στάθμη του νερού έφτασε ακόμα και τα 10 μέτρα.
Σήμερα τα νερά έχουν υποχωρήσει και τα απομεινάρια της Villa Epecuén έχουν έρθει στην επιφάνεια…
Ο «σουρεαλιστικός υπερρεαλισμός» του Marco Grassi
Με την πρώτη ματιά ο θεατής πιστεύει πως πρόκειται για φωτογραφία που έχει υποστεί επεξεργασία. Με τη δεύτερη ματιά… πάλι πιστεύει πως είναι φωτογραφία. Αυτή είναι η μαγεία του ζωγράφου Marco Grassi, τα έργα του είναι τόσο ρεαλιστικά που όλοι κοιτούν και ξανακοιτούν μέχρι να πειστούν πως δεν είναι φωτογραφίες.
Ο Μιλανέζος καλλιτέχνης αφιερώνει πολύ χρόνο και έμπνευση αποτυπώνοντας λεπτομέρειες στα έργα του με αποτέλεσμα να μοιάζουν με φωτογραφίες.
Τα αιθέρια μοντέλα των έργων του φέρουν κάποια σουρεαλιστικά χαρακτηριστικά που τραβούν την προσοχή. Το δέρμα τους μοιάζει τέλειο και ταυτόχρονα ανθρώπινο και ο Grassi αποκαλεί την τεχνοτροπία του «σουρεαλιστικό υπερρεαλισμό».
Δείτε τις εικόνες και το βίντεο
Πληροφορίες marcograssipainter.com
Ο σκύλος μου είναι εκπληκτικός στο να ζει την ζωή του. Όποτε είμαι αγχωμένος ή στεναχωρημένος για κάτι μικρό, το μόνο που έχω να κάνω είναι να του ρίξω μια ματιά και νιώθω αμέσως καλύτερα. Βλέπετε, δεν σκέφτεται το χθες, και δεν ανησυχεί για το αύριο, το μόνο που τον νοιάζει είναι να ζει το κάθε λεπτό. Αυτό είναι και το μήνυμα που θέλει να περάσει το παρακάτω βίντεο.
Τα σκυλιά και οι γάτες φαίνεται πως ξέρουν καλά το μυστικό της ζωής. Ζουν το κάθε λεπτό της ημέρας τους και την γεμίζουν με στιγμές χαράς, παιχνιδιού και αγάπης.
Αν τα κατοικίδια μας μπορούσαν να μας μιλήσουν θα μας έλεγαν: « Όταν είσαι χαρούμενος μην ξεχάσεις να το δείξεις στους γύρω σου. Ένας μικρός υπνάκος ομορφαίνει την ψυχή. Φάε σαν να μη σε βλέπει κανείς.»
Αυτή η ταινία μικρού μήκους του Keith Hopkin παρουσιάστηκε το 2013 στο Φεστιβάλ Ταινιών Tribeca, και είναι ένα σημαντικό μήνυμα προς όλους τους ανθρώπους. Αξίζει να το δείτε!
Παρακαλούμε κοινοποιήστε αυτό το μήνυμα με την ελπίδα να το λάβει κάθε άνθρωπος!
Κάποιες φορές, αυτό που μπορεί να μοιάζει με σκουπίδι, μπορεί να είναι στην πραγματικότητα πολύ χρήσιμο. Και όπως λένε οι παλιοί «Το δικό σου σκουπίδι, είναι ο δικός μου θησαυρός!»
Υπάρχουν χιλιάδες αντικείμενα, που μπορούν να μεταμορφωθούν σε κάτι χρήσιμο, με λίγη μόνο προσπάθεια.
Ένα από αυτά είναι οι ξύλινες παλέτες. Το μόνο που χρειάζεστε είναι φαντασία, τα κατάλληλα εργαλεία και όρεξη για δουλεία. Δείτε παρακάτω 13 τρόπους για να τις μεταμορφώσετε.
Και μην ξεχνάτε να κοινοποιείτε ό,τι σας αρέσει!
Οι λάτρεις των κρασιών θα λατρέψουν αυτήν την ιδέα. Φαίνεται δύσκολη κατασκευή αλλά αξίζει την προσπάθεια.
Κάθε σπίτι το χρειάζεται και δεν είναι τόσο δύσκολο να το φτιάξετε.
Γιατί να ξοδέψετε χρήματα για καινούριο κρεβάτι όταν μπορείτε να φτιάξετε αυτό!
Αν περνάτε ώρες στον κήπος σας, τότε αυτό θα σας φανεί πολύ χρήσιμο. Για αυτή την κατασκευή θα χρειαστείτε πάνω από μια παλέτα, για αυτό ξεκινήστε να μαζεύετε!
Αν λατρεύετε τη γεωγραφία, θα ήταν εκπληκτικό να φτιάξετε τον παγκόσμιο χάρτη μόνοι σας.
Αυτό είναι μια εκπληκτική ιδέα για τη διακόσμηση του γραφείου σας.
Πάντα χρειάζονται μερικά επιπλέον ράφια στο σπίτι και αυτό είναι μια εύκολη λύση. Δοκιμάστε το!
Αυτό θα είναι σίγουρα ένα ιδιαίτερο κομμάτι για κάθε σπίτι. Και είναι πολύ εύκολο να φτιαχτεί.
Αυτό θα ήταν ένα μοναδικό κομμάτι για τον κήπο ή το μπαλκόνι σας.
Το παιδάκι σας θα ξετρελαθεί με το παιχνίδι που θα του φτιάξετε!
Πόσο απλό μπορεί να είναι αυτό; Προσθέστε απλά 4 πόδια σε μια παλέτα και έτοιμο το νέο σας γραφείο!
Ένας υπέροχος και απλός τρόπος να αναδείξετε τα φυτά σας.
Πάρτε μερικά καρφιά, βίδες και άγκιστρα και φτιάξτε το μόνοι σας. Υπέροχο!
Η μαστεκτομή είναι μια σωτήρια χειρουργική επέμβαση που γίνεται σε γυναίκες που πάσχουν ή έχουν την προδιάθεση να εμφανίσουν στο μέλλον καρκίνο του μαστού. Αφήνει όμως πίσω της σημάδια στο δέρμα αλλά και στην ψυχή των γυναικών που υποβλήθηκαν σε αυτήν. Για πολλές γυναίκες, το να καλύπτουν με τατουάζ τα μετά την μαστεκτομή στήθη τους, έχει γίνει ένας δυνατός τρόπος να αναμορφώσουν αυτό που έχασαν.
Η ιστοσελίδα P.Ink βοήθησε καλλιτέχνες τατουάζ να έρθουν σε επαφή με γυναίκες που ήθελαν να καλύψουν με τατουάζ τις ουλές τους. Ένας από αυτούς, ο David Allen, έχει να πει υπέροχα πράγματα για την όλη διαδικασία, «Αυτό που πριν έδειχνε πως πάσχει έγινε ξανά όμορφο… μετατρέψαμε αυτό που τις έκανε να νιώθουν άβολα σε κάτι τόσο αισθησιακό. Πήραμε πίσω τον έλεγχο.»
Παρακαλούμε κοινοποιήστε αυτές τις εκπληκτικές εικόνες – έργα τέχνης!
Η παραγγελία που έστειλε μέσω διαδικτύου σε μια πιτσαρία στη Φλόριντα περιλάμβανε και ένα μάλλον ασυνήθιστο αίτημα: η πελάτισσα ζητούσε από τους υπαλλήλους να επικοινωνήσουν για λογαριασμό της με την αστυνομία γιατί ο φίλος της την κρατούσε όμηρο μαζί με τα τρία παιδιά της.
Η Σέριλ Τρίντγουεϊ και τα τρία μικρά παιδιά της απελευθερώθηκαν, ενώ ο φίλος της, Ίθαν Ερλ Νίκερσον, συνελήφθη, όπως έγινε γνωστό από το γραφείο του σερίφη της κομητείας Χάιλαντς.
Η Τρίντγουεϊ ήταν τακτική πελάτισσα της πιτσαρίας. Το βράδυ της Δευτέρας όμως η παραγγελία της αιφνιδίασε τους υπαλλήλους αφού στο «παράθυρο» με τα σχόλια των χρηστών του ιστοτόπου έγραψε: «Σας παρακαλώ, βοηθήστε με. Στείλτε την αστυνομία.»
Οι υπάλληλοι ανταποκρίθηκαν αμέσως στην έκκληση της γυναίκας. Έτσι, η παραγγελία έφτασε στο σπίτι με αστυνομική συνοδεία.
Οι αστυνομικοί διαπίστωσαν ότι η Τρίντγουεϊ στεκόταν στην εξώπορτα έχοντας στην αγκαλιά της το μικρότερο από τα παιδιά της ενώ τα δύο άλλα βρίσκονταν μέσα στο σπίτι, υπό την απειλή του Νίκερσον ο οποίος κρατούσε μαχαίρι.
Έπειτα από 20λεπτες διαπραγματεύσεις ο 26χρονος παραδόθηκε χωρίς να προβάλει αντίσταση και του ασκήθηκε δίωξη.
Σύμφωνα με την αστυνομία το ζευγάρι καυγάδισε και ο δράστης κλείδωσε στο σπίτι τη φίλη του και τα παιδιά της.
Η γυναίκα μπόρεσε να χρησιμοποιήσει το κινητό τηλέφωνό της για λίγα δευτερόλεπτα, όσο χρόνο χρειαζόταν για να παραγγείλει μια πίτσα.
Πηγή: BBC