Ο Ολυμπιακός έδωσε ένα φιλικό παιχνίδι ιδιαίτερης αξίας και σημασίας κόντρα στη Σαχτάρ Ντόνετσκ, η οποία εγκαινίασε από την Ελλάδα την παγκόσμια «περιοδεία ειρήνης», με τον Βαγγέλη Μαρινάκη να κάνει δηλώσεις μετά τη λήξη και να στέλνει κι αυτός το δικό του μήνυμα για λήξη του πολέμου στην Ουκρανία το συντομότερο δυνατό.
Οι ερυθρόλευκοι επικράτησαν των Ουκρανών με 1-0 χάρη σε γκολ του Τικίνιο αλλά αυτό, το αγωνιστικό κομμάτι και το τελικό αποτέλεσμα δηλαδή, ήταν τα λιγότερα σημαντικά της βραδιάς. Αυτό που έχει σημασία τέτοιες ώρες είναι να σταλεί από όλους μήνυμα υπέρ της ειρήνης και αυτό θέλησε να κάνει και ο πρόεδρος των Πειραιωτών με όσα είπε στις δηλώσεις του.
«Είχαμε την ευκαιρία να διοργανώσουμε αυτό το φιλικό παιχνίδι πάρα πολύ σύντομα, είχαμε μόνο την Παρασκευή (8/4) για να δουλέψουμε πάνω σε αυτό. Είναι πολύ σημαντικό γιατί αυτή η πρωτοβουλία με μια σειρά από φιλικούς αγώνες ποδοσφαίρου στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική ξεκινάει από την Ελλάδα.
Αυτό που θέλουμε να περάσουμε είναι το μήνυμα να σταματήσει αυτός ο πόλεμος το συντομότερο δυνατό και να σταματήσουν να χάνονται καθημερινά αθώες ψυχές. Τίποτα παραπάνω από αυτό, εμάς δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι πολιτικές, ούτε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αυτό που μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι να περάσουμε το μήνυμά μας, να σταματήσει αυτός ο πόλεμος το συντομότερο δυνατό», ήταν τα λόγια του Μαρινάκη.
Να σου πω εγώ για τρίχες ….. κυρία Λατινοπούλου μου.
Που πριν μερικά χρόνια δεν είχα καθόλου!
Τις αγαπώ τις τρίχες μου.Ακόμα και εκείνες τις ενοχλητικές στο μουστάκι και στο πηγούνι, είναι σημάδι ότι πολέμησα και βγήκα νικήτρια δυνατή.
Μαζί με τις ραγάδες μου από τα φουσκώματα της κορτιζόνης ,τις τομές από το χειρουργείο και τις βιοψίες ,τις χημειοθεραπείες και τις ακτινοβολίες μου, την κυτταρίτιδα μου από την αναγκαστική απομόνωση στο σπίτι, είναι τα παράσημα μου από τον δικό μου πόλεμο.
Και να σας πω και κάτι άλλο;
Εγώ την συμπονώ την Λατινοπούλου.Ζει σε τέτοια ουτοπία που αν κάποια στιγμή η ζωή της φέρει ένα χαστούκι θα της έρθουν τα πάνω κάτω.Εγώ θα της ευχηθώ καλή καρδιά και ΥΓΕΙΑ.
Μακάρι τα προβλήματα μας να είναι οι τρίχες ,η κυτταρίτιδα και οι ραγάδες!
Το γράμμα που του είχε στείλει ο Μίκης Θεοδωράκης στις αρχές του 2019, μετά την ανάγνωση του πιο πρόσφατου βιβλίου του κοινοποίησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης.
Μάλιστα, ο συγγραφέας αναφέρει και μερικές στιχομυθίες που είχε με τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη που έφυγε από τη ζωή στις 2 Σεπτεμβρίου 2021 και για τα οποία έγραψε στην εφημερίδα «Τα Νέα».
Ειδικότερα, όπως ανέφερε στην ανάρτησή του ο Χρήστος Χωμενίδης:
«Για τον Μίκη, με τον Μίκη. Σήμερα στα «Νέα».
ΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕ ΑΠΛΕΤΟ ΦΩΣ
«Έχεις ένα γράμμα από τον Μίκη Θεοδωράκη.» Ανοίγω τον φάκελο.
«Αγαπητέ μου Χρήστο Χωμενίδη, το βιβλίο σου το έχω μήνες τώρα στο πλευρό μου… Κατά καιρούς σού έγραφα όμως δεν στα έστελνα, γιατί δεν με ικανοποιούσαν. Γιατί; Γιατί έγραψες ένα αριστούργημα και ό,τι και αν σού πω θα είναι λίγο. Το βιβλίο σου είναι κλασικό με την έννοια του χρόνου. Θα παραμείνει…»
Μένω άναυδος. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω, οι φράσεις του χορεύουν εμπρός στα μάτια μου. Το να ονομάζει ο Μίκης τον «Φοίνικά» μου αριστούργημα – σε ποια μεγαλύτερη τιμή θα μπορούσα να ελπίζω;
Λουσμένος με χρυσόσκονη, εν θερμώ, τού απαντάω.
«… Εάν εσύ, Μίκη, έζησες -όπως μού γράφεις- με Σολωμό, Παλαμά, Σικελιανό και Καρυωτάκη, εγώ έζησα με εσένα. Απ’τα δικά σου χέρια πήρα τη σκυτάλη τού απολλώνειου και του διονυσιακού. Της ελληνικής δηλαδή κοσμαντίληψης…
Το πρωί της 24ης Ιουλίου, οκτώ χρονών ήμουν, ξύπνησα και μού ανακοίνωσαν ότι είχαμε Δημοκρατία. Θυμάμαι τη μαμά μου να βάζει στο πικάπ, στη διαπασών, έναν παλιό σου δίσκο. Όχι με αγωνιστικά αλλά με χαρούμενα, με ξένοιαστα τραγούδια. Τη Μυρτιά, τη Μαργαρίτα-Μαργαρώ… Μαγεύτηκα.
Ήταν σαν να είχαν γκρεμιστεί όλοι οι τοίχοι και να φυσούσε μες στο σπίτι μας το δροσερότερο μελτέμι. Σαν να μάς φώτιζε άπλετο φως. “Είχα μιά θάλασσα στο νου κι ένα περβόλι του ουρανού…” Έτσι μού αποκαλύφθηκε το ελληνικό καλοκαίρι…»
Του το ταχυδρομώ. Κάποιες μέρες αργότερα, μού τηλεφωνεί ο φύλακας-άγγελός του. Η Ρένα Παρμενίδου. «Ο Μίκης θα ήθελε να σάς συναντήσει. Μπορείτε το Σάββατο, στις έξι το απόγευμα;» Αν μπορώ;
Νοιώθω λες και πηγαίνω σε ερωτικό ραντεβού. Δεν γίνεται να εμφανιστώ με άδεια χέρια – κάτι πρέπει να του πάρω! Ένα βιβλίο; Ένα ντιβιντί; (Ξέρω ότι διαβάζει μανιωδώς και παρακολουθεί, ξάγρυπνος μέχρι αργά τη νύχτα, ταινίες…) Σταματάω κάτω από την Πλατεία Συντάγματος και του αγοράζω ένα μπουκέτο αγριολούλουδα. Πρώιμα, αναγγέλλουν την άνοιξη του 2019.
Το σπίτι του, στην οδό Επιφανούς 1, στέκει σαν κάστρο, σαν παράρτημα της Ακρόπολης. Το εσωτερικό του εντούτοις δεν έχει τίποτα το πολυτελές. Τις προηγούμενες δύο φορές που τον είχα επισκεφθεί, είχαμε μείνει στο ισόγειο. Εκείνος ανακαθισμένος σε ένα στενό ντιβάνι, εγώ σε μια καρέκλα απέναντί του. Πίσω το πιάνο, πάντοτε ανοιχτό, με μία παρτιτούρα επάνω του. Και οι φωτογραφίες των εγγονών του.
Τώρα με υποδέχονται δυό μεγάλα φιλικά σκυλιά και μια χαμογελαστή ξένη κοπέλα. Με παραδίδει σε έναν κύριο, ο οποίος με οδηγεί σε ένα ασανσέρ βιδωμένο στον εξωτερικό τοίχο του σπιτιού, στο οποίο ίσα-ίσα χωράω. «Πατήστε το κουμπί 1» μού λέει. Βρίσκομαι μόνος μου στον πρώτο όροφο, σε μιάν ευρύχωρη παλιά κουζίνα. Διστάζω προς τα πού να κατευθυνθώ, ποια πόρτα να χτυπήσω.
Ακούω τη φωνή της Ρένας Παρμενίδου. «Ελάτε, ελάτε! Εδώ είμαστε!» Μπαίνω στην κάμαρα τού Μίκη. «Πείτε τα» κάνει η Ρένα και αποχωρεί.
Ίδιος λιοντάρι ξαπλωμένος στο φαρδύ κρεββάτι του. Φοράει μεταξωτές πυζάμες. Τα μαλλιά του χύνονται στο μαξιλάρι. Τα μπράτσα του είναι τρυπημένα από τις πεταλούδες του νοσοκομείου, τα δάχτυλά του ωστόσο και τα νύχια του φαίνονται δυνατά, νεανικά.
«Καλοσώρισες!» μού χαμογελάει. «Ψήλωσες!» με πειράζει. «Δεν θα σάς φτάσω φοβάμαι…» «Όχι πληθυντικοί και αηδίες! Μίκη θα με λες! Μακάρι να μπορούσα να σηκωθώ, να μετρηθούμε…» λέει με ευδιάκριτη πίκρα.
Και ξεκινάει. Να μού μιλάει -χειμαρρώδης όπως πάντα- για τα παιδικά του χρόνια, για το ξύπνημα της εφηβείας, για τα πρώτα βαλσάκια που συνέθετε στο βιολί του και οι γονείς του χόρευαν στο στενό σαλόνι τους. Στην Πάτρα, στην Κεφαλλονιά, στην Τρίπολη. «Όταν πεθάνω, εκεί θέλω να βρεθώ. Εγώ με το δοξάρι στο χέρι και η μαμά με τον μπαμπά να λικνίζονται… Εάν κάτι έκαναν καλό οι Γερμανοί ήταν σινεμά. Προπαγανδιστικός μεν ο κινηματογράφος τους αλλά εντυπωσιακότατος – κατέφυγαν μετά οι σκηνοθέτες και οι ηθοποιοί του στο Χόλλυγουντ και του έδωσαν νέα πνοή! Στην Τρίπολη, που λες, επί Κατοχής, είχαν φέρει τη “Ζωή του Μπετόβεν”. Πήγα με τον πατέρα μου και είδα, στο φινάλε, τον Μπετόβεν να κατεβαίνει μια μαρμάρινη σκάλα ενώ ακουγόταν η “Ενάτη Συμφωνία”. Συγκλονίστηκα! Άλλαξε, μέσα σε πέντε λεπτά, η ζωή μου! Τόσο ταράχτηκα που ανέβασα ψηλό πυρετό. Μόλις συνήλθα, λέω στον μπαμπά: “θα γίνω Μπετόβεν”. “Ο Μπετόβεν είναι ένας!” μού απαντάει. “Ένας ο Μπετόβεν κι ένας ο Μίκης!”….» Σταματάει, πίνει μια γουλιά νερό. Στον τοίχο απέναντι του, ένας χάρτης τού γαλαξία. Μα αντί για αστερισμούς, τα έργα του. Το «Άξιον Εστί» Μεγάλη Άρκτος, το «Μαουτχάουζεν» Κύκνος…
«Μα δεν σε φώναξα απόψε για να φλυαρήσουμε!» μού λέει. «Θέλω να μού διαβάσεις μια παράγραφο από το βιβλίο σου. Να την ακούσω με τη φωνή σου…» Βγάζει κάτω από τα σκεπάσματα τον «Φοίνικα». Έχει σημαδέψει τη σελίδα. «Υπό έναν όρον» τού κάνω. «Θα μού τραγουδήσεις κι εσύ, Μίκη, κάτι δικό σου.» «Πρώτα εσύ!» χαμογελάει πονηρά. Αισθάνομαι σαν μέσα σε όνειρο. Ξεκινάω.
«… Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί για χάρη τίνος δημιουργούμε. Για τον εαυτό μας; Για το κοινό; Από ανάγκη ή από φιλοδοξία; Καταλήγω ότι δημιουργούμε για το έργο το ίδιο… Το έργο μάς διαλέγει για να τού δώσουμε υλική υπόσταση. Κατασπαράζει τις σάρκες μας για να φτιάξει δικές του, ρουφάει το αίμα μας και τον αέρα που αναπνέουμε, ξαπλώνει ανάμεσα σε εμάς και στις γυναίκες μας και τελικά, με μια κλωτσιά, μάς πετάει από το κρεββάτι. Το έργο είναι τύραννος, ανθρωποφάγος – σε τρομάζω; …»
«Σειρά σου. Πες μου τα πρώτα μουσικά μέτρα από τον “Επιτάφιο”» τού ζητάω. «Την εισαγωγή από το “Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου”.» «Πάρα-πάρα-παμ-παμ…» σιγοτραγουδάει.
Μου έρχεται αίφνης φαεινή ιδέα. «Γιατί δεν γράφεις, Μίκη, ένα καινούργιο τραγούδι; Και τώρα αμέσως, άμα θες! Θα σε βοηθήσω όπως μπορώ, θα βρούμε μαζί τους στίχους…»
Το βλέμμα του για πρώτη φορά σκοτεινιάζει. «Ξέρεις τι σημαίνει» μού λέει «να ξυπνάς ένα πρωί και να’σαι ενενηνταπέντε χρονών; Θα μπορούσα να φτιάξω και ένα και δέκα και εκατό τραγούδια ακόμα – κατέχω την τέχνη. Μα θα ήταν κατασκευές. Το πέλαγος μου έχει πιά σωθεί… Αρμενίστε εσείς, στα δικά σας πελάγη…»
Δεν είναι ο Μίκης που γνωρίζω. Μα είναι, σε εκείνα τα λόγια του, ο πιο ειλικρινής -και ο πιο γενναίος άρα- Μίκης.
«Κουράστηκα τώρα. Πήγαινε…» μού κάνει. «Θα τα πούμε μιάν άλλη φορά…» Δεν θα υπήρχε άλλη φορά. Το ξέραμε και οι δύο. «Να σου κλείσω την πόρτα;» τον ρωτάω. «Γιατί; Για να μην μπει ο Χάρος; Έννοια σου και τον έχω. Τον νικάω!».
Με απειλές συνεχίζει ο πατέρας του 16χρονου που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από αστυνομικό και νοσηλεύεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση.
Στο Star και την εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» μίλησε ο πατέρας του 16χρονου Ρομά. Μάλιστα, εξαπέλυσε απειλές προς την οικογένεια του αστυνομικού αλλά και του Αλέξη Κούγια.
Πατέρας 16χρονου: «Θέλω να στείλω και ένα μήνυμα στον Κούγια»
Μιλώντας στη Ζήνα Κουτσελίνη, αφού τόνισε πως φοβάται ότι πάνε να κουκουλώσουν την υπόθεση, αναφερόμενος σε δηλώσεις του Αλέξη Κούγια για έρευνα που πρέπει να γίνει για το αν η σφαίρα προήρθε από τον αστυνομικό, ο πατέρας του 16χρονου δήλωσε:
«Και θέλω να στείλω και ένα μήνυμα στον Κούγια, επειδή χτες ο Κούγιας είπε ότι η σφαίρα μπορεί να μην είναι από τον αστυνομικό και θέλει να εξετάσει… Αν γινόταν αυτό στο παιδί του θα αισθανόταν καλά ο Κούγιας; Αν έχει παιδιά. Πρώτα να σκεφτεί αυτά που λέει ο Κούγιας και μετά να μιλήσει. Είναι και ποινικολόγος, δικηγόρος και δεν ξέρει τι λέει».
«Να μη βγει ο αστυνομικός έξω, γιατί άμα βγει έξω ο αστυνομικός, λίγα κάναμε»
«Εμείς θέλουμε δικαιοσύνη. Να μη βγει ο αστυνομικός έξω, γιατί άμα βγει έξω ο αστυνομικός, λίγα κάναμε. Μετά θα γίνουν πιο πολλά και πιο… πράγματα άσχημα θα γίνουν», είχε αναφέρει μία ημέρα πριν ο πατέρας σε δηλώσεις του στο Mega προσθέτοντας:
«Αν αφήσουν τον αστυνομικό ελεύθερο δεν ξέρω κι εγώ πού θα φτάσω. Έχει δυο παιδιά αυτός…ο αστυνομικός […] Μεγαλώνει δυο παιδιά… Αυτός τι έκανε στο παιδί μου; Με το ίδιο νόμισμα θα το πληρώσει κι αυτός. Ό,τι έκανε στο παιδί μου, θα κάνω στο παιδί του. Αυτό, δεν έχω τίποτα άλλο να πω. Μπορείτε να τον βάλετε μέσα, η δικαιοσύνη να τον βάλει μέσα; Άμα τον βάλει μέσα όλα ήρεμα θα γίνουν. Θα ησυχάσουν τα πάντα. Άμα τον βάλει αύριο ο Εισαγγελέας και ο Ανακριτής και τον προφυλακίσει, όλα θα γίνουν ειρήνη. Εάν τον αφήσει ελεύθερο, δεν ξέρω κι εγώ πού θα φτάσω».
O Tony Emms μόλις ανέβασε τον πήχη για του άντρες πολύ ψηλά.
Ο Άγγλος πατέρας πρόσφατα μοιράστηκε μια φωτογραφία της αρραβωνιαστικιάς του στο Facebook, να κοιμάται με το μωρό τους, η οποία συνοδευόταν από ένα σχόλιο του πατέρα για το πόσο απέτυχε να αναγνωρίσει την σκληρή δουλειά που κάνει η γυναίκα του με το μωρό…
«Μερικές φορές δεν δίνω σε αυτή την γυναίκα τα εύσημα που της αξίσουν, όταν γυρνάω από την δουλειά είναι πάντα κουρασμένη» γράφει ο Emm. «Τελευταία όμως σκέφτομαι τι κάνει αυτή η καταπληκτική γυναίκα όσο εγώ λείπω.
Σίγουρα απλά κάθετε με το μωρό και βλέπει τηλεόραση και έχει μια χαλαρή μέσα,σωστά; ΌΧΙ είναι η απάντηση! Όταν φεύγω για τη δουλειά φοβάται να ξυπνήσει μαζί με εμένα,αλλά σηκώνεται αμέσως για να ξεκινήσει την κουραστική της μέρα. Σηκώνεται και το μωρό που γκρινιάζει επειδή πεινάει, αλλά εξίσου πεινάει κι αυτή… Το μωρό τρώει, αυτή όμως όχι… Τότε κάθεται και παίζει μαζί του, του αλλάζει μια σιχαμερή πάνα, ξαναπαίζει μαζί του και το μωρό αποκοιμιέται.
Η πανέξυπνη μαμά θα μπορούσε να κοιμηθεί λιγάκι, αλλά όχι. Σηκώνεται, καθαρίζει, πλένει τα παιχνίδια του μωρού, καθαρίζει τις κατσαρόλες από το προηγούμενο βράδυ. Το μωρό ξυπνάει και πεινάει, η μαμά ακόμη δεν έχει φάει πρωινό αλλά ετοιμάζει ένα γεύμα για τον μικρό, που αφού φάει αποζητάει την προσοχή της μαμάς και παιχνίδι. Θυμάστε, η μαμά ακόμη δεν έφαγε και όλο το καθάρισμα που έκανε πριν πήγε χαμένο, γιατί τώρα τα παιχνίδια του μωρού βρίσκονται παντού!
Γυρίζω σπίτι από την δουλειά και ενοχλούμαι που πρέπει να τακτοποιήσω τα πράγματα και λέω η μαμά δεν έκανε τίποτα όλη μέρα, ενώ αυτή ξεπατώθηκε για να είναι το μωρό υγιές και ευτυχισμένο… Αν κάποιος μπαμπάς είναι εκεί έξω και αισθάνεται σαν εμένα, σκέψου τι έκανες εσύ όλη μέρα και τι έκανε η μαμά. Να σέβεσαι την μητέρα του παιδιού σου! Είναι ένα ξεχωριστό είδος ανθρώπου, που τα παράτησε όλα για να αναθρέψει το παιδί σας! Πραγματικά αγαπώ τα 2 μωρά μου που κοιμούνται και αξίζουν και οι 2 να ξεκουραστούν!»
Η δημοσίευση του Emmans άρεσε συνολικά σε 34,000 άτομα στο facebook και είχε 13,000 κοινοποιήσεις και τα καλύτερα σχόλια απο μαμάδες και μπαμπάδες!
Σε θερμό κλίμα έγινε η επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης.
Μόλις έφτασε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στο πρώην δημαρχείο Πολίχνης ξέσπασε σε θερμό χειροκρότημα ενώ πολλοί έσπευσαν να τον χαιρετήσουν από κοντά, να το αγκαλιάσουν, να τον φιλήσουν.
«Ολοι σε αγαπάμε» ανέφερε μία κυρία, «είμαστε μαζί σου», μια άλλη ενώ ακούστηκε και ένα σύνθημα από τα… παλιά: «Αλέξη προχώρα, σε θέλει όλη η χώρα».
Κάποιοι, ωστόσο, από τους συγκεντρωμένους έφτασαν σε υπερβολές λέγοντας του «να σε πιάσουμε, να σε αγγίξουμε, να πάρουμε την ευλογία αγόρι μου» με τον ίδιο να χαμογελά και να αντιμετωπίζει χιουμοριστικά αυτές τις εκδηλώσεις αγάπης.
Οι περισσότεροι από τους συγκεντρωμένους πάντως, ανέφεραν ότι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημά τους αυτη την περιόδο είναι η υπερβολική ακρίβεια τόσο στα ράφια των σουπερ μάρκετ, οσο και στα βενζινάδικα με την τιμή της αμόλυβδης να πλησιάζει τα 2,5 ευρω.
Τον κ. Τσίπρα υποδέχτηκαν πολλοί φίλοι και στελέχη του κόμματος και μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Παύλου Μελά Δημήτρης Δεμουρτζίδης και οι βουλευτές Σωκράτης Φάμελλος, Κατερίνα Νοτοπούλου, Χρήστος Γιαννούλης, Γιάννης Αμανατίδης, Κυριακή Μάλαμα, Δώρα Αυγέρη και Κώστας Ζουράρις
Οι γιατροί μας είχαν προειδοποιήσει για την επέμβαση, ότι υπήρχε 33% πιθανότητα να γλυτώσουμε και υπήρχαν πολλές πιθανότητες να μην τα καταφέρουμε. Είχαμε υπογράψει… Αφού έγινε η επέμβαση, εμείς περιμέναμε, αλλά δεν μας άφηναν να τον δούμε γιατί ήταν σε άσχημη κατάσταση. Μετά μας φώναξαν να μπούμε μέσα και ο κ. Αβραάμ, μου είπε ‘Κώστα δεν είναι καλά τα νέα… Ίσως να χάσουμε τον μικρό…’ Ξαφνικά όπως μιλούσαμε υπέστη ανακοπή. Το συγκινητικό είναι ότι ακόμη και εκείνη τη στιγμή που ήταν έτοιμος να μπει στο χειρουργείο, όπως μας είχαν αποκαλύψει οι νοσοκόμες, τους είπε, να σας κάνω και μια αγκαλίτσα;
Είναι από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που συμβαίνουν μια φορά στο εκατομμύριο… Από τις περιπτώσεις που λες αποκλείεται να συμβεί σε μένα… Από τις περιπτώσεις, που είναι μόλις η δεύτερη στον κόσμο… Αυτή η περίπτωση ωστόσο, έμελλε να χτυπήσει την πόρτα της οικογένειας του Κώστα Σάββα από τη Λάρνακα, που έφερε και τον πρόωρο και τόσο άδικο χαμό του πρωτότοκου της γιου, Σάββα, σε μόλις λίγες ώρες… Ένας μώλωπας που εμφανίστηκε ξαφνικά ένα πρωινό στο πόδι του τετράχρονου, ήταν και η αιτία για να φύγει για το μεγάλο ταξίδι της ζωής ο μικρός Σάββας… Τόσο άδικα, τόσο γρήγορα, ο μικρός Σάββας έσβησε, αφήνοντας πίσω του αμέτρητα ‘γιατί’…
Η μοίρα, η τύχη, το παιχνίδι της ζωής τα έφερε έτσι, ώστε ο Κώστας Σάββα να πάρει ένα ηχηρό μήνυμα από τον χαμό του μικρού του γιου… Ακούγεται περίεργο, ναι… Όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο πατέρας του μικρού, «όλοι μας συγκλονιστήκαμε από τον πρόωρο χαμό του γιου μας, αλλά μετά καταλάβαμε…». Έτσι, και εμείς καταλάβαμε και αντιληφθήκαμε μετά την όλη περιπέτεια που βίωσε ο πατέρας του Σάββα, για ποιο λόγο είναι τόσο δυνατός σήμερα και βλέπει την αληθινή πλευρά της ζωής… Αξίζει να σημειωθεί, ότι κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε στον REPORTER, o Κώστας Σάββα, ανέμενε από στιγμή σε στιγμή να έρθει στον κόσμο το τρίτο παιδί της οικογένειάς του, καθώς η γυναίκα του θα έφερνε σε μερικές ώρες τον τρίτο τους γιο…
«Ήταν ο πρωτότοκος μου γιος… Ο δεύτερος μου γιος ο Νίκος, ήταν δυο χρονών και ήταν κολλητοί φίλοι… Τώρα περιμένουμε το τρίτο μας παιδάκι…», λέει αρχικά ο πατέρας, για να αρχίσει να μας εξιστορεί τη συγκλονιστική ιστορία του μικρού Σάββα.
«Ο Σάββας μας όταν είχε γίνει το περιστατικό ήταν τεσσάρων χρονών και τριών μηνών. Δεν μας είχε αρρωστήσει ποτέ και δεν υπήρχε κάτι που να μας έδειχνε ότι θα συνέβαινε το οτιδήποτε… Ξαφνικά ένα πρωί που ξυπνήσαμε και συγκεκριμένα στις 18 Μαρτίου του 2020, εμφάνισε ένα μώλωπα στο δεξί του πόδι. Μέσα σε είκοσι λεπτά περίπου είχε μεγαλώσει πάρα πολύ… Το έβγαλα φωτογραφία και το έστειλα του γιατρού και ο παιδίατρος μου είπε να τον πάρω αμέσως να τον δει. Σε δεκαπέντε λεπτά ήμουνα εκεί και από εκεί μου είπε ο γιατρός, ‘Κώστα πρέπει να πάτε άμεσα στο Νοσοκομείο’ και την ίδια ώρα ειδοποίησε το Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας. Δεν είχαμε αντιληφθεί όμως μέχρι εκείνη τη στιγμή τη σοβαρότητα της κατάστασης και τι θα συνέβαινε. Με το που πήγαμε στο Νοσοκομείο, έπιασε το χέρι μου η κ. Θεογνωσία, προφανώς είχαν μιλήσει με τον γιατρό και ήταν και ο κ. Αδάμος της παιδιατρικής εκεί και με πήρε ο παιδίατρος και μου είπε Κώστα μου το επόμενο μισάωρο θα φανεί αν θα ζήσει το παιδάκι σου ή όχι… Είχα πάθει ήδη σοκ, γιατί δεν περίμενα κάτι τέτοιο, από ένα μικρό μώλωπα που εμφανίστηκε στο πόδι… Που να πάει το μυαλό μου στο κακό».
Τα δραματικά λεπτά στο χειρουργείο και τα τελευταία λόγια του μικρού Σάββα…
«Έκαναν τα πάντα οι γιατροί, προσπαθούσαν ασταμάτητα πάνω του και μου λέγαν αν καταφέρουμε να τον κρατήσουμε μέχρι το μεσημέρι, θα τον στείλουμε κατευθείαν στο Μακάρειο και θα πάνε όλα καλά… Τα κατάφεραν οι γιατροί και πήγε με ασθενοφόρο στο Μακάρειο και εκεί τους περίμενα εγώ και η γυναίκα μου. Αμέσως έγινε σύσκεψη στο Μακάρειο, μαζεύτηκαν όλοι οι γιατροί, μαζί με τον διευθυντή τον κ. Αβραάμ Ηλία και αποφάσισαν ότι έπρεπε να εγχειριστεί άμεσα το παιδί μου, γιατί είχε εμφανίσει κεραυνοβόλο γάγγραινα σηψαιμία. Ουσιαστικά έτρεχε η σηψαιμία και δεν σταματούσε πουθενά. Το μεσημέρι προς απόγευμα, μπήκε το μωρό μου κατευθείαν χειρουργείο, τους πήρε μια με δυο ώρες μέσα και αφού βγήκαν έξω οι γιατροί, μιλήσαμε και μας είπαν ότι πήγε καλά η επέμβαση. Άρχισε να ροδοκοκκινίζει το δέρμα του παιδιού μου στο πόδι και θα περίμεναν να σταματήσει η μόλυνση, γιατί δεν είχε καταπολεμηθεί ακόμη με τις αντιβιώσεις. Του είχαν δώσει ότι αντιβίωση υπήρχε. Θα άφηναν το μωρό μου σε καταστολή μια-δυο μέρες και μετά θα το ξυπνούσαν και θα ερχόταν πλαστικός χειρούργος… Οι γιατροί μας είχαν προειδοποιήσει για την επέμβαση, ότι υπήρχε 33% πιθανότητα να γλυτώσουμε και υπήρχαν πολλές πιθανότητες να μην τα καταφέρουμε. Είχαμε υπογράψει… Αφού έγινε η επέμβαση, εμείς περιμέναμε, αλλά δεν μας άφηναν να τον δούμε γιατί ήταν σε άσχημη κατάσταση. Μετά μας φώναξαν να μπούμε μέσα και ο κ. Αβραάμ, μου είπε ‘Κώστα δεν είναι καλά τα νέα… Ίσως να χάσουμε τον μικρό…’ Ξαφνικά όπως μιλούσαμε υπέστη ανακοπή… Προσπαθούσαν για σαράντα λεπτά οι γιατροί να τον επαναφέρουν και η γυναίκα μου η Άντρη μαζί γιατί είναι γνώστης των πρώτων βοηθειών, αλλά δεν τα κατάφεραν και έσβησε ο γιος μας…
Το συγκινητικό είναι ότι ακόμη και εκείνη τη στιγμή που ήταν έτοιμος να μπει στο χειρουργείο, όπως μας είχαν αποκαλύψει οι νοσοκόμες, ενώ ήταν όλοι σε εγρήγορση και αγχωμένοι με το τι θα συμβεί, αυτός είχε μιλήσει μαζί με τις νοσοκόμες και τους είχε πει ότι αυτή τη δύσκολη ώρα χρειάζεται αγάπη και υπομονή. Και τους είπε, να σας κάνω και μια αγκαλίτσα; Και τους έκανε αγκαλίτσα… Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του γιου μας… Μας τα είχαν μεταφέρει δυο μέρες μετά εμάς και είχαμε συγκλονιστεί πραγματικά σαν οικογένεια γιατί δεν περιμένεις να ακούσεις από ένα τετράχρονο αυτά τα λόγια, την τελευταία στιγμή, προτού μπει στο χειρουργείο…».
Όλα αυτά είχαν γίνει μέσα σε μερικές μόνο ώρες… Όπως λέει ο Κώστας Σάββα, «έγιναν από το πρωί στις 9:30 μέχρι τις 10:25 το βράδυ… Είχαν σοκαριστεί οι γιατροί… Ο κ. Αβραάμ βρισκόταν πάνω από το κρεβάτι και δεν το πίστευε, όπως και οι υπόλοιποι γιατροί, γιατί δεν μπορούσαν να καταλάβουν τον λόγο που είχε συμβεί αυτό… Και ξεκίνησε μια διαδικασία για να βρούνε τα αίτια… Μετά από αρκετό καιρό και αφού ανέλαβε και το Ινστιτούτο Γενετικής και Νευρολογίας την περίπτωση του γιου μας, την είχαν στείλει Αμερική και Γερμανία, γιατί υπήρχε μόνο μια παρόμοια περίπτωση στον κόσμο με αυτή του Σάββα. Δεν είχε προκληθεί από κτύπημα, ούτε από οτιδήποτε άλλο… Έτσι είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κάποιο μικρόβιο έχει εισχωρήσει στον οργανισμό του παιδιού μου και για κάποιο λόγο δεν μπορούσε να το καταπολεμήσει ο οργανισμός του Σάββα, ο οποίος ήταν απόλυτα υγιής. Δεν είχε αρρωστήσει ποτέ, ούτε αντιβίωση χρειάστηκε ποτέ… Πήγαινε θέατρο, αγγλικά, κολύμβηση….
Από εκεί ξεκίνησαν τα θαύματα στη ζωή μας… Θα περίμενε κανείς ότι θα καταρρέαμε, γιατί μόνο και μόνο στη σκέψη, δεν μπορεί να το συλλάβει ο νους. Όμως είχαν συμβεί πάρα πολλά περιστατικά στη ζωή μας, που μας έχουν δείξει ότι ο Θεός είναι μεγάλος και δεν εγκαταλείπει κανένα… Φτάνει να έχεις ανοικτή την καρδιά σου…».
Το μήνυμα που έστειλε σε όλη την οικογένεια ο Σάββας…
Ήταν ένα μάθημα ζωής γιατί αλλιώς λογαριάζουμε κάποια πράγματα και αλλιώς έρχονται, λέει εμφανώς συγκινημένος ο Κώστας Σάββα. «Ο Σάββας ήταν πραγματικά ένα πανέξυπνο παιδί. Ήξερε να γράφει και να διαβάζει από τα τρεισήμισι του, όχι μόνο ελληνικά αλλά και αγγλικά, ιταλικά και ρωσικά. Μετρούσε και ήξερε πάρα πολλές λέξεις. Του άρεσαν επίσης πάρα πολύ και τα μαθηματικά. Το παιχνίδι του Σάββα, ήταν να διαβάζει, να γράφει και να λύνει ασκήσεις. Συγκεκριμένα δυο-τρεις βδομάδες πριν από το περιστατικό, μας έλυνε τα μαθηματικά της πρώτης δημοτικού…
Είχαμε καταλάβει από τη μικρή του ηλικία ότι κάτι υπάρχει με αυτό παιδί… Πήγε επίσης πολύ μικρός νηπιαγωγείο και η δασκάλα μας είπε ότι το παιδάκι αυτό ξεχωρίζει… Προχωρούσε πολύ πιο γρήγορα από τα υπόλοιπα παιδάκια… Εμείς αναρωτιόμασταν σαν γονείς, πώς μπορούμε να τον βοηθήσουμε, τι να του προσφέρουμε και ποιο θα ήταν το μέλλον του. Προσπαθούσαμε να του προσφέρουμε όσα περισσότερα ζητούσε, γιατί ήθελε συνεχώς γράμματα και αριθμούς… Τα αγαπημένα του δώρα ήταν παραμύθια για να τα διαβάζει ο ίδιος…
Ουσιαστικά ο Σάββας μας έστειλε ένα μήνυμα… Να κάνουμε υπομονή, να δίνουμε αγάπη και όλα θα πάνε καλά… Δεν ξέρω για κάποιο λόγο, αλλά δεν είχαμε καταρρεύσει… Ενώ δεν μπορούσε να το συλλάβει ο νους μας, εντούτοις το πήραμε κάτι σαν πολύ διαφορετικό… Μας συγκλόνισε σίγουρα ως οικογένεια, παρ’ όλα αυτά ο Σάββας μας έδειξε κάποια άλλη οδό… Και μας έδειξε τη ματαιότητα των πραγμάτων της καθημερινότητας, των υλικών αγαθών και ότι είναι αλλού η ουσία της ζωής. Δυστυχώς όμως, πρέπει να συμβεί κάτι στη ζωή του ανθρώπου για να τα αντιληφθεί αυτά…».
«Από τη στιγμή που δεν καταρρέει η μάνα, δεν επιτρέπεται σε κανένα να καταρρεύσει…»
«Ο άλλος μου γιος, Νίκος, θα περίμενε κανείς ότι θα επηρεαζόταν από αυτό το περιστατικό που έχασε τον αδελφό του ξαφνικά, όμως ο Θεός μερίμνησε και γι’ αυτό και τον είχε πάντοτε μαζί του… Το παιδάκι μας είναι ευτυχισμένο και ξέρει που είναι ο αδελφός του, χωρίς να χρειαστεί να του εξηγήσουμε, χωρίς να έχουμε μπει στη διαδικασία… Έχουμε ζήσει απίστευτα πράγματα και γι’ αυτό ακολουθήσαμε τον δρόμο της εκκλησίας, της προσφοράς και της αγάπης…
Φυσικά η όλη κολώνα και όλο το στήριγμα του σπιτιού, είναι η σύζυγός μου, η Άντρη. Στάθηκε βράχος… Ενώ είναι ένας άνθρωπος ευσυγκίνητος, εντούτοις αντιμετώπισε όλη αυτή τη διαδικασία με τον δρόμο του Θεού και μας στήριξε όλους… Θυμάμαι μου είχε πει το εξής… Από τη στιγμή που δεν καταρρέει η μάνα, δεν επιτρέπεται σε κανένα να καταρρεύσει. Μας κράτησε όλους ενωμένους. Βλέποντας τη στάση της συζύγου μου, πήραμε όλοι δύναμη από αυτή. Σταθήκαμε όλοι και προχωρήσαμε στην οικογένεια, λόγω της στάσης της γυναίκας μου… Την αγαπώ πολύ…».
Σημειώνεται ότι την ερχόμενη Κυριακή 17 Οκτωβρίου, πραγματοποιείται Φιλανθρωπική Εκδήλωση, «Ο Άγιος Λάζαρος και ο μικρός του φίλος Σάββας» στο Περιβόλι Του Αγίου Λαζάρου, που είναι ειδικά αφιερωμένη στον μικρό Σάββα. Η εκδήλωση διεξάγεται κάθε χρόνο με αφορμή την εορτή διά την ανακομιδή των ιερών λειψάνων του Αγίου και Δικαίου Φίλου του Χριστού Λαζάρου του τετραημέρου. Σκοπός της συγκεκριμένης εκδήλωσης είναι η οικονομική ενίσχυση του Σχολείου ΑμεΑ Άγιου Λαζάρου, του Παιδοογκολογικού Τμήματος του Μακάρειου Νοσοκομείου, καθώς και της Παιδιατρικής Πτέρυγας του Νέου Νοσοκομείου Λάρνακας.
Η εκδήλωση πρωτίστως είναι για την ανακομιδή των οστών του Αγίου Λαζάρου, ανέφερε ο Κώστας Σάββα. «Είχαμε λάβει μέρος πρώτη φορά πέρσι μαζί με τη σύζυγο μου. Εκείνη τη νύχτα της εκδήλωσης, ενώ δεν γνωρίζαμε τίποτα, ο φίλος μας ο Λάζαρος Φιλίππου, είχε κάνει ανακοίνωση ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση από τώρα και στο εξής θα αφιερώνεται στον μικρό Σάββα. Σημαίνει πάρα πολλά για εμάς αυτό, τόσο για τη μνήμη του παιδιού μας, όσο και για τον Άγιο Λάζαρο… Υπάρχει ένας τεράστιος εθελοντισμός σε αυτή την εκδήλωση και μάλιστα, χωρίς να έχουμε κάνει εμείς το οτιδήποτε. Αυτοί οι άνθρωποι που βοηθούν, αποδεικνύουν το ποια είναι η πραγματική Κύπρος που θέλουμε να βλέπουμε και ποια είναι η Κύπρος που πρέπει να αφήσουμε στα παιδιά μας. Την Κύπρο του εθελοντισμού… Θέλουμε να καλέσουμε τον κόσμο να συμμετέχει σε αυτή την εκδήλωση, γιατί είναι σημαντικό να προσφέρουμε σε αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη… Το πιο ωραίο είναι ότι δεν περιμένεις αντάλλαγμα σε αυτές τις εκδηλώσεις… Γι’ αυτό λέγεται και εθελοντισμός…».
Χαμός επικράτησε στο Πρωινό, όταν βγήκε μέσω τηλεφωνικής σύνδεσης ο δικηγόρος του ιερέα που κατηγορείται για το βιασμό ανήλικης. Ο κ. Ανδρέας Θεοδωρόπουλος βγήκε ζωντανά μετά τον τσακωμό του με τον Γιώργο Παπαδάκη στην εκπομπή Καλημέρα Ελλάδα.
Ωστόσο, ο δικηγόρος τσακώθηκε και με την Φαίη Σκορδά, προσβάλλοντας την λέγοντας με υπονοούμενο “να σας θυμίσω πως κάνατε εσείς καριέρα;”.
Ο καβγάς Σκορδά – Θεοδωρόπουλου
«Καταλαβαίνετε ότι κάποιες υποθέσεις είναι πάρα πολύ σοβαρές, ειδικά όταν πρόκειται για θέματα σεξουαλικής παρενόχλησης, πόσω μάλλον βιασμού, και πόσω μάλλον όταν προέρχονται από ανήλικα παιδιά. Σε αυτές τις υποθέσεις, ό,τι κι αν αποφασίσει το δικαστήριο, χρειάζεται να έχουμε μία ευαισθησία, χαμηλούς τόνους… Ακόμα κι όταν υπερασπίζεστε τον πελάτη σας, κρατήστε χαμηλούς τόνους, έστω και ως προς σεβασμό έστω και μία τοις χιλίοις, ένα κοριτσάκι να έχει βιαστεί», είπε η Φαίη Σκορδά.
«Σας εξηγώ ότι δεν υπάρχει υλικό από τη δικογραφία που να δικαιολογεί ότι ο ιερέας έχει βιάσει την ανήλικη. Μη δικάζουμε στον τηλεοπτικό αέρα. Θα αποφασίσει ο κύριος ανακριτής και το δικαστήριο. Οφείλω να βγάλω τη θέση του ιερέα» απάντησε ο κ. Θεοδωρόπουλος.
«Εσείς προσπαθείτε να δημιουργήσετε έναν ντόρο γύρω από το όνομά σας από τις δηλώσεις σας στην εκπομπή της Χρηστίδου μέχρι το σόου που κάνατε στον κ. Παπαδάκη, μέχρι αυτά που λέτε τώρα…» ανταπάντησε η Φαίη Σκορδά.
«Ο κύριος Παπαδάκης έκανε σόου ο ίδιος και έχω προσβληθεί και θα του κάνω και αγωγή» είπε με τη σειρά του ο κ. Θεοδωρόπουλος. Τότε, η παρουσιάστρια του είπε σε έντονο τόνο: «Και η Σίσσυ τι έκανε που βγήκατε και κάνατε μία τέτοια δήλωση από το πρωί ως το βράδυ ότι είναι μόδα οι βιασμοί; Τι κάνετε τώρα; Έτσι κάνετε καριέρα;», είπε ο δικηγόρος.
«Να σας πω κ. Σκορδά, θέλετε να σας θυμίσω πώς έχετε κάνει εσείς καριέρα; Επειδή μου πετάτε το μπαλάκι; Μην με προσβάλλετε. Να μη σας θυμίσω μία εκπομπή που έχετε κάνει στο Μακεδονία Tv με τον Αγαμέμνονα, ο οποίος κινείται εναντίον σας! Σας παρακαλώ πολύ» της είπε με προσβλητικό τρόπο ο δικηγόρος κι έκλεισε τη γραμμή, με τους συνεργάτες της παρουσιάστριας να γίνονται έξαλλοι.
Η Αντιγόνη Κουλουκάκου βρέθηκε στην εκπομπή “Ελένη”, σήμερα, Τετάρτη, αλλά δεν πήγε μόνη της, αφού είχε μαζί και των δύο μηνών γιο της.
Μόλις έμαθε η παρουσιάστρια ότι στο στούντιο ήταν και το μωρό, «τρελάθηκε», άφησε την ηθοποιό κι έφυγε τρέχοντας για να το δει.
Στο στούντιο της Ελένης Μενεγάκη ο γιος της Αντιγόνης Κουλουκάκου
Κατά τη συνέντευξη, η παρουσιάστρια διαπίστωσε ότι η ηθοποιός μιλάει σιγά και της είπε “μιλάς σιγά λες και κοιμάται δίπλα μας το μωρό”, με την ηθοποιός να απαντάει “είναι εκεί, με τη μαμά μου”.
Η Ελένη Μενεγάκη «τρελάθηκε» σε εκείνο το σημείο και υπογράμμισε στην Αντιγόνη Κουλουκάκου «μπορείς να μιλάς λίγο μόνη σου, να πάω λίγο να δω; Μίλα όμως… Όχι, έχουμε ένα βίντεο, θα βάλουμε το βίντεο που έχουμε ετοιμάσει για σένα. Να σας ζήσει, βρε, να σας ζήσει».
Η Αντιγόνη Κουλουκάκου πήγε στην Ελένη Μενεγάκη με τον γιο της
Στη συνέχεια, η παρουσιάστρια έφυγε τρέχοντας από το πλατό, για να πάει να δει το μωρό, αφήνοντας σύξυλη την ηθοποιό.
Δείτε το βίντεο:
Αντιγόνη Κουλουκάκου: «Νέες μανούλες παίρνουν άδεια από την δουλειά, δεν το καταλαβαίνω, το θεωρώ και λάθος»
Η ηθοποιός Αντιγόνη Κουλουκάκου μίλησε στον δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου και στο περιοδικό Omikron μόλις έναν μήνα μετά τη γέννηση του παιδιού της. Στη συνέντευξη της, που σχολιάστηκε στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στις νέες μανάδες θέλοντας έτσι να στείλει και ένα μήνυμα.
«Νέες μανούλες παίρνουν άδεια από την δουλειά, δεν το καταλαβαίνω, το θεωρώ και λάθος»
«Ξέρεις, το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι πως το ότι γεννήσαμε δεν σημαίνει πως είμαστε άρρωστες. Δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να δουλέψουμε. Ακούω για νέες μανούλες που παίρνουν άδεια από την δουλειά τους και κάθονται στο σπίτι με ένα παιδί, ακόμη και για ένα χρόνο – δεν το καταλαβαίνω αυτό. Το θεωρώ και λάθος αν θες, για την ψυχική τους υγεία. Καταλαβαίνω πως το παιδί πρέπει να περάσει κάποιο χρόνο μαζί με την μητέρα του, ειδικά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του, αλλά δεν πρέπει κι η μητέρα να χάσει τον εαυτό της, την επαγγελματική της υπόσταση -η οποία είναι ανύπαρκτη για κάποιο χρονικό διάστημα-, και να τρέχει συνέχεια ένα παιδί 24 ώρες το 24ωρο. Θεωρώ πως πρέπει να υπάρχει ισορροπία» Ήταν τα λόγια της Αντιγόνης Κουλουκάκου με το πάνελ της εκπομπής της Ελένης Μενεγάκη κατά την προβολή του ρεπορτάζ να να έχει ποικίλες και διαφορετικές απόψεις.
Αντ. Κουλουκάκου: Οι πρώτες φωτογραφίες με το μωρό της που θηλάζει στο μαιευτήριο
Παράνομη έκρινε το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης την κατάργηση των δώρων στις συντάξεις για τον 70χρονο συνταξιούχο Οδυσσέα Τσολογιάννη και αποφάσισε να του επιστραφούν συνολικά 11.184 ευρώ από τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) και το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ).
«Πάντα ελπίζω, πιστεύω ότι δεν είναι διεφθαρμένοι οι δικαστές, υπάρχουν και έντιμοι δικαστές», είπε ο 70χρονος συνταξιούχος, σχολιάζοντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ την απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.
Ο Οδυσσέας Τσολογιάννης ανέφερε πως κινήθηκε δικαστικά εναντίον του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ, διότι «αρχικά έπαιρνα 2000 ευρώ, μου έκοψαν αμέσως τα δώρα, 4.000 ευρώ, και έφτασα σήμερα να παίρνω ένα χιλιάρικο, ενώ η επικουρική μου από 562 ευρώ έφτασε σήμερα τα 130 ευρώ. Αυτό είναι η κατάντια».
Επισήμανε δε ότι στην αρχή «μόνος μου κατέθεσα την πρώτη αγωγή και απορρίφθηκε, διότι δεν είχα δικηγόρο, έτσι προβλέπει ο νόμος. ‘Όμως στη συνέχεια, πήρα δικηγόρο και τελικά έλαβαν υπόψιν και την πρώτη αγωγή και συνδικάστηκε με τη δεύτερη αγωγή που κατέθεσα μέσω του δικηγόρου μου. Ο ΕΦΚΑ θα μου επιστρέψει 6.689 ευρώ και το ΕΤΕΑΕΠ 4.445 ευρώ, ενώ περίπου 100 ευρώ θα λάβω για ηθική βλάβη, για το διάστημα από 1/1/2013 έως 23/7/2015».
Ο κ. Τσολογιάννης θεωρεί μάλιστα «ότι δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν έφεση από τον ΕΦΚΑ, διότι η απόφαση στηρίχθηκε σε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας» και τόνισε πως θα συνεχίσει να καταθέτει αγωγές «διότι συνεχίζουν ακόμα και στους νόμους που δικαιώθηκα, να μου κρατάνε χρήματα έτσι οι αποδείξεις έρχονται με μειωμένη σύνταξη».
Ο 70χρονος συνταξιούχος ιδιωτικός υπάλληλος, πολύτεκνος, έκανε έκκληση προς όλους τους συνταξιούχους, να προχωρήσουν σε αγωγές εναντίον του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ, υπογραμμίζοντας ότι κατά την άποψη του «θα δικαιωθούν σίγουρα διότι δεν είναι αμφίβολο το αποτέλεσμα. Είναι υποχρεωμένο το δικαστήριο να λαμβάνει υπόψιν άλλες αποφάσεις, να βαδίζει στο ίδιο σκεπτικό. Αυτή η απόφαση είναι προδικαστική και θα βγουν και γι’ αυτούς αποφάσεις δικαίωσης».
Κατά της παραπάνω απόφασης ο ΕΦΚΑ έχει ασκήσει έφεση και η υπόθεση θα εξεταστεί το προσεχές διάστημα, σε δεύτερο βαθμό, από το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης. Νομικοί επισημαίνουν ότι η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση ανοίγει το δρόμο και για άλλους συνταξιούχους, που προσέφυγαν με ανάλογες διεκδικήσεις στη Δικαιοσύνη.
