Σάββατο, Ιουνίου 14 2025
Blog Σελίδα 14037

“Η αντρική φιλία είναι ευλογία για κάθε γυναίκα”

0

Καταρχάς θα ξεκινήσω το άρθρο με μία απλή και ξεκάθαρη δήλωση: πιστεύω στην πραγματική φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αυτή την αγνή φιλία που το φύλο δεν παίζει κανένα ρόλο και κανένα ερωτικό αίσθημα δεν υποβόσκει στο μυαλό.

Τέτοια φιλία είναι όντως από τα σπάνια φαινόμενα, όμως πιστεύω ότι μπορεί πραγματικά να υπάρξει και εκεί που υπάρχει, ξεπερνά κάθε άλλη φιλία μεταξύ των ίδιων φύλων.

Κι αν είσαι γυναίκα  –ειδικά που δεν έχεις βιώσει παρόμοια εμπειρία–  θα μου πεις, τι την χρειαζόμαστε την ανδρική φιλία εμείς οι γυναίκες; Να μας λείπει. Οι άνδρες δεν έχουν περίοδο, δε βιώνουν εγκυμοσύνες ούτε καταλαβαίνουν τον έρωτα όπως εμείς. Εμείς είμαστε στον ήλιο και αυτοί στο φεγγάρι. Τόσο πολύ απέχουμε, θα μου πεις. Έλα, όμως, που εγώ πιστεύω ακριβώς τα αντίθετα…

Να ξεκαθαρίσω ότι αυτή τη στιγμή μιλάμε για έναν άνδρα που σε βλέπει απολύτως φιλικά. Θα πάτε για καφέ, θα σχολιάσετε το ποδόσφαιρο, θα τον πάρεις τηλέφωνο όταν σπάσει η βρύση ή όταν μείνεις από λάστιχο ή όταν ένας μαλάκας σε παρενοχλεί.

Αυτές οι φιλίες συνήθως γεννιούνται στα μαθητικά ή τα φοιτητικά χρόνια ή πιο δύσκολα στη δουλειά. Γιατί εκεί γνωρίζεις τον άλλο όταν ακόμα είστε παιδιά. Ζεις μαζί του καθημερινές στιγμές.

Σε έχει δει στα μαύρα σου τα χάλια, στα καλύτερά σου, στις ανάποδες σου, στα μεθύσια σου, έχει συζητήσει μαζί σου για γκομενικά και γενικά σε έχει βιώσει από όλες τις απόψεις χωρίς να αναπτυχθεί μεταξύ σας το οποιοδήποτε ειδύλλιο ποτέ, μα ποτέ. Ίσως να πέρασε ξυστά από το μυαλό σας κάποια στιγμή, όμως έφυγε αμέσως με το πρώτο χτύπημα στον ώμο και το πρώτο σαρκαστικό αστείο που μοιραστήκατε.

Η ανδρική φιλία είναι πραγματική ευλογία για τη γυναίκα. Όσες το βιώνουν, με καταλαβαίνουν απόλυτα. Είναι κάτι που προκύπτει από μόνο του μέσα στο πέρασμα των χρόνων, χωρίς πίεση και καθόλου συνειδητά.

Απλά ξυπνάς μια μέρα και λες αυτός είναι ο κολλητός μου! Γιατί θυμάσαι ότι ήταν πάντα το πρώτο άτομο που έψαχνες στη μαύρες σου για να σε βοηθήσει ή επειδή μαζί του έκανες τις πιο ουσιαστικές συζητήσεις για τη ζωή ή τις πιο αξέχαστες τρέλες.

Κι είναι, λέω, ευλογία γιατί έχεις ένα φίλο που βλέπει τα πράγματα όπως ακριβώς τα βλέπουν οι άνδρες. Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτός δεν είναι ερωτευμένος μαζί σου οπότε έχει καθαρό μυαλό κι όχι το άλλο το θολωμένο που πολλές φορές κάνεις του άνδρες γαϊδούρια. Βιώνεις αυτό το πλάσμα της φύσης στα καλύτερά του.

Γιατί οι άνδρες είναι έξυπνοι κι απλοί σε όλα τους. Αν τους ακούσεις, έχεις να μάθεις πολλά. Κι έχεις να μάθεις πολλά και για τους ίδιους άνδρες. Όχι, για να τους παίζεις στα δάχτυλά σου, αλλά για να καταλάβεις τις ευαισθησίες τους – που έχουν αρκετές – και τον τρόπο σκέψης τους.

Μαζί με τον κολλητό σου νιώθεις ασφαλής, περήφανη, σημαντική. Αλλά μπορείς να κάνεις κι όποια βλακεία σου κατεβεί, να διασκεδάσεις μαζί του χωρίς να σκέφτεσαι ότι θα παρεξηγήσει το παραμικρό.

Και όταν δεν υπάρχει κρεβάτι στη μέση οι άνδρες είναι τα πιο λογικά, τα πιο συμπονετικά και τα πιο ακουστικά πλάσματα σε αυτή τη Γη. Περισσότερο από τις γυναίκες. Δε σε κοντράρουν στα γκομενικά, στην καριέρα, στα ρούχα.

Και δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν ή να κερδίσουν από σένα. Δεν απαιτούν συνεχώς προσοχή και ντάντεμα, δε μιλάνε με γρίφους, δε θέλουν να πας μαζί τους στην τουαλέτα και βέβαια δεν παρεξηγούν καθόλου εύκολα. Μπορείς να είσαι μαζί τους ο εαυτός σου και να νιώθεις απελευθερωμένη, άσχετα αν δεν τους βλέπεις και συνέχεια.

Και για να μην παρεξηγηθώ, να πω πως υπάρχουν και πολλές γυναίκες -ανδράκια. Που σε κάνουν να νιώθεις ακριβώς τα ίδια πράγματα και είναι οι τέλειες φίλες.

Αν έχεις ένα τέτοιο κολλητό και βάλεις το σεξ στη μέση, τον έχασες! Σταματάς να είσαι το κολλητήρι του. Σταματά να συμπεριφέρεται όπως σου συμπεριφερόταν πριν και απαιτεί να κάνεις το ίδιο. Δεν είσαι πια ο «παρέας» του, αλλά η γκόμενά του και πρέπει να έχεις την ανάλογη συμπεριφορά.

Ακόμα κι αν στην αρχή είναι όλα παραμυθένια μεταξύ σας, κάποια στιγμή αυτό σταματά. Η φιλική σχέση χάνεται για πάντα στον πρώτο καβγά, στην πρώτη σκηνή ζηλοτυπίας, στον πρώτο μικρό χωρισμό που θα βιώσετε. Σταματά να γίνεται ο άνθρωπος που εκμυστηρευόσουν τα πάντα και που έτρεχες κοντά του σε κάθε προσωπικό σου πρόβλημα. Δεν μπορεί πλέον να σου δώσει τη λογική του άποψη γιατί κι αυτός ο ίδιος πολλές φορές αποτελεί μέρος του προβλήματος. Κι ένα ζευγάρι πάντα έχει προβλήματα, όσο κι αν θέλουμε να το παίζουμε στα κοινωνικά δίκτυα φουλ ερωτευμένοι.

Κι αν τελικά χωρίσετε μια και καλή, τότε δεν υπάρχει επιστροφή. Έχασες έναν πολύτιμό φίλο για την κάβλα μιας στιγμής ή για ένα απωθημένο.

Τους άνδρες -φίλους σας να τους προσέχετε λοιπόν και στα ερωτικά σας να ψάχνετε κάποιον που θα σας συμπεριφέρεται με τον ίδιο σεβασμό, την ίδια αγάπη και θα σας γουστάρει γι’ αυτό που είστε και όχι για τη δήθεν εικόνα που πρέπει να έχετε ως γυναίκα. Στο κάτω κάτω, όταν το σεξ τελειώσει, στον ίδιο καναπέ θα χουζουριάζετε μοιράζοντας την ίδια πίτσα και την ίδια μπίρα.

Επιμέλεια Κειμένου: Πωλίνα Πανέρη – pillowfights.gr

“Η ανατομία ενός μαλάκα”

0

Το ανηλεή ανθρωπόμορφο επονομαζόμενο και μαλάκας συναντάται σε όλους τους χώρους, εσωτερικούς και εξωτερικούς, κλιματιζόμενους και μη, κυριλέ και καταγώγια. Κάνει αισθητή την παρουσία του χειρότερα και από πετραδάκι στο παπούτσι. Λες και περιφέρεται με φωτεινή επιγραφή και κολλάς σαν τον κουνούπι στον φωταγωγό.

Αντιστοιχεί σε τουλάχιστον 1453 λέξεις της ελληνικής και άλλα 1 εκατομμύριο ονόματα. Πολλοί είστε παιδιά, ξέρω, μην σπρώχνεστε, όλοι θα με γνωρίσετε.

Ο ένας και απόλυτος μαλάκας, όμως, το έχει στο αίμα του και σε κάθε στιβάδα κυττάρων. Βαράει κάθε μέρα γύρω στις 3 με 4 γερές ενδοφλέβιες μαλάκυνσης να ‘χει να θρέφεται όλη τη μέρα. Είναι ένα εξελισσόμενο ανθρωποειδές που μεταλλάσσεται στην πορεία της ζωής του, αναβαθμιζόμενο κλιμακωτά, ξεκινώντας από αρχικά στάδια ανεκτής μαλακίας φτάνοντας στο ζενίθ του αρχιμαλάκα.

Έχει μοναδικό σκοπό του να πληγώνει, να εκμεταλλεύεται, να σε εκμηδενίζει ανέλπιστα γρήγορα, και το απολαμβάνει. Ζει και αναπνέει για να σε κάνει δυστυχισμένη. «Γεννήθηκες για την καταστροφή» που λέει και το λαϊκό άσμα, και δεν έχει και άδικο.

Καμαρώνει για την συμπεριφορά του χειρότερα και απ’ τον Χίτλερ που σκότωνε Εβραίους. Ρουφάει το αίμα σου όπως ο βρικόλακας και παίρνει ζωή. Ζει μες την δηθενιά και την απάτη, δε διστάζει να κάνει ότι περνάει απ’ το πουλί του για να κερδίσει status, διαφθείρει και διαφθείρεται, πληγώνει και έχει πληγωθεί, απογοητεύει και θα απογοητευτεί. Είναι ο τύπος αυτός που σου έχει φερθεί χειρότερα και από ένα σκουπίδι που το έχουν χιλιοπατήσει στην Ομόνοια, και φυσικά δεν τον αγγίζει ούτε στο ένα εκατοστό του δαχτύλου του.

Δεν ήταν πάντα έτσι. Δεν ήταν. Όσο και αν αυτό μοιάζει παραμυθικό παραλήρημα, αλλά αποτελεί βάσιμη αλήθεια. Δεν ξύπνησε μια μέρα και αποφάσισε από καλό παιδί να μεταλλαχθεί σε ανηλεής και στυγνός καριόλης. Μία «καριόλα» από αυτές που ονόμαζε, τον πλήγωσε. Δεν το έδειξε όμως, μην του πέσει ένα σκαλί η μαγκιά και ο αντρισμός.

Η εκδίκηση είναι το απόλυτο panic move. Εκδίκηση που όμως απευθύνεται στον τότε θύτη, και την πληρώνει το τώρα άγνωστο θύμα. Δεν διακρίνει άτομα και συμπεριφορές αλλά φέρεται σε όλες το ίδιο.

Η λύση του μαλάκα είναι απλή. Με πλήγωσε, θα πληγώσω. Δεν μπορώ να πάρω το αίμα μου πίσω από την ίδια αλλά όλες οι υπόλοιπες που θα περάσουν απ’ την ζωή μου, θα φτύσουν το γάλα που βύζαξαν.

Ανέκαθεν οι άντρες προτιμούσατε τις εύκολες λύσεις μόνο που εδώ οι επιλογές δεν είναι πίτσα ή σουβλάκια. Αν έχεις νεύρα, τράβα βγάλ’ τα σ’ αυτόν ή σ’ αυτήν που στα δημιούργησε, δε θυμάμαι να μ’ αγόρασες σαν σάκο του μποξ.

Ο μαλάκας δεν έχει προσωπικότητα και στην πραγματικότητα προσπαθεί να γεμίσει τα κενά με εγωισμό, σταρχιδισμό και κάλπικη αυτοπεποίθηση. Αγοράζει ακριβά περιτυλίγματα να ισοβαθμήσουν την φθήνια μέσα του. Φοράει ρολόι Rolex τι την θέλει την προσωπικότητα;

Η διακεκριμένη προσωπικότητα του μαλάκα κινείται στα εξής στάδια – τι θα φάμε, τι θα καπνίσουμε, τι θα γαμήσουμε-. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις όπως γιορτές, εθνικές επετείους, champions league, η νοημοσύνη του αγγίζει και στάδια «πάω στο 4×4 για μπάλα με τα φιλαράκια».

Ο ίδιος, ως κολοσσιαίος πυρήνας εγωκεντρισμού και αυταρέσκειας πιστεύει παταγωδώς ότι έχει προσωπικότητα και νοημοσύνη άλλου επιπέδου.

Φυσικά και όλα είναι μια τσιχλόφουσκα κολλημένη στον εγκέφαλο του, δεν έχει ούτε ηθική, ούτε προσωπικότητα, ούτε πρόσωπο γενικότερα μην σας πω. Προσπαθεί μάταια να κολλήσει με σιλοτέιπ τον θρυμματισμένο εγωισμό του. Δεν κολλάει έτσι κύριος.  Συγκάλυψη της προσωπικής κενότητας λέγεται, μην προσπαθείς να γεμίσεις την εσωτερική ανασφάλεια σου με υπερβολική αυτοπεποίθηση.

Η αυτοπεποίθηση είναι σαν τα ψεύτικα βυζγιά. Φαίνεται αν είναι real or fake, και σκάνε με περισσή άνεση στο πρώτο ρήγμα. Η αυτοπεποίθηση φαίνεται αγόρι μου. Ούτε την ζητωκραυγάζεις ούτε την επιδεικνύεις. Αυτοπεποίθηση σημαίνει αυτοεκτίμηση, αυτοαποδοχή και αυτοσαρκασμός. Έχεις; Όταν μου αυτοταμπελάρεσαι σαν γόης του L.A. και σχολιάζω αρνητικά ένα κουμπί στην αριστερή κωλότσεπη του παντελονιού σου, και μου στραβώνεις το μουτράκι, δεν μπορείς εσύ να μου μιλάς για αυτοπεποίθηση.

Διψάς για επιβεβαίωση και αυτό φαίνεται σε ό,τι κι αν κάνεις.

Ο πραγματικός self confident λάμπει. Εκπέμπεται από μέσα του και σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων. Και αυτό, όχι γιατί οι άλλοι τον έβαλαν στο τσουβάλι με τους αυτοπεποιθησάτους, αλλά γιατί ο ίδιος έχει αποδεχτεί τον εαυτό του, ακριβώς έτσι όπως είναι, με τα απαίσια ελαττώματά του και συνεχίζει να τον λατρεύει.

Ο μαλάκας νοιάζεται μόνο για την πάρτη του. Και εντάξει, σε έναν βαθμό είναι φυσιολογικό πλην απαραίτητο, αλλά άλλο αυτό, και άλλο θα κάνω ό,τι μου την καυλώσει, και η υπόλοιπη υφήλιος στο δεξί μου το παπάρι.

Μην προσπαθήσεις ποτέ να βρεις το δίκιο σου μαζί του, θα χάσεις και ότι υπόλοιπο εγκεφαλικών κυττάρων διαθέτεις. Είναι απελπιστικό πώς μπορεί να έχει άδικο, και να βγαίνει κάθε γαμημένη φορά από πάνω. Σε άλλη περίπτωση, ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα ζητούσε συγγνώμη. Ο μαλάκας ζητάει τα ρέστα.

Και για το τέλος σας άφησα το σημαντικότερο. Είναι αυτή η λεπτή γραμμή μεταξύ ευγένειας, ευσέβειας και ειλικρινείας. Η γραμμή είναι ο σεβασμός, αλλά εσύ δεν έχεις ούτε για τον εαυτό σου.

Go lost, και σου εύχομαι τα καλύτερα. Ή μάλλον όχι. Τώρα που το ξανασκέφτομαι αυτοί οι καθωσπρεπισμοί αρμόζουν μόνο στο Brooklin. Εδώ καίμε αμάξια, ρίχνουμε παναγίες και άμα σε δω σε κανά λάκκο με σκατά να σέρνεσαι, μη νομίζεις ότι δεν θα χαρώ έστω και λίγο. Στην πουστιά έχω μάθει να φέρομαι πούστικα.

Ε, time out, τράβα σπίτι σου. Άντε και έχουμε και άλλες σοβαρές δουλειές να κάνουμε. Εδώ και μία ώρα προσπαθώ να βάψω τα νύχια μου.

Δέσποινα Διαμαντοπούλου για το pillowfights.gr

“Ζωντανή” λάμπα αναπνέει και καθαρίζει το περιβάλλον με την βοήθεια τεχνητών φύλλων

0

Αυτή η εκπληκτική «ζωντανή λάμπα» δεν είναι μόνο όμορφη ως σχέδιο και δεν χρησιμοποιείται μόνο για τον πρωταρχικό σκοπό της που είναι ο φωτισμός ενός δωματίου, αλλά έχει και τη μοναδική δυνατότητα να καθαρίζει τον αέρα του χώρου.

Η λάμπα σχεδιάστηκε από τον Τζούλιαν Μελκιόρι, ο οποίος είναι ερευνητής μηχανικής σχεδιασμού και βιοχημικής τεχνολογίας. Η έμπνευση για τη λάμπα προέκυψε από την αφιερωμένη έρευνα του Τζούλιαν για τη δημιουργία τεχνολογίας «τεχνητών φύλλων», αξιοποιώντας τη φυσική ισχύ της φωτοσύνθεσης για να μετατρέψει το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο.

Αυτός είναι ο πρώτος σχεδιασμός που χρησιμοποιεί την καινοτόμο τεχνολογία, αλλά ελπίζουμε ότι θα χρησιμοποιηθεί μία ημέρα σε όλα τα είδη κτιρίων και αντικειμένων, οδηγώντας σε καθαρότερο αέρα για όλους μας.

Με την ονομασία “Exhale”, το κομμάτι είναι κατασκευασμένο από 70 τεχνητά φύλλα γεμάτα φύκια και εκπέμπει ζεστή, πράσινη λάμψη. Είναι κατάλληλο για χρήση τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους, όπου απαιτείται καθαρισμός του αέρα. Αυτός ο εξαιρετικά λειτουργικός οικολογικός λαμπτήρας δείχνει το μέλλον του σχεδιασμού, με ενσωματωμένα χαρακτηριστικά που συμβάλλουν σε ένα καθαρότερο, πιο πράσινο περιβάλλον.

Δείτε τις εντυπωσιακές φωτογραφίες της ζωντανής λάμπας του Τζούλιαν Μελκιόρι παρακάτω. Ενώ υπάρχει μόνο ένα κομμάτι προς το παρόν, ελπίζουμε να δούμε περισσότερα από τα σχέδιά του να κυκλοφορούν στην αγορά στο εγγύς μέλλον!

c4ca4238a0b923820dcc509a6f75849b 46

c81e728d9d4c2f636f067f89cc14862c 8

eccbc87e4b5ce2fe28308fd9f2a7baf3 6

a87ff679a2f3e71d9181a67b7542122c 8

e4da3b7fbbce2345d7772b0674a318d5 6

1679091c5a880faf6fb5e6087eb1b2dc 7

8f14e45fceea167a5a36dedd4bea2543 5

c9f0f895fb98ab9159f51fd0297e236d 6

[Inhabitat] [My Modern Met]

 

“Ζήτησα από τον Θεό να μου δώσει δύναμη και μου έδωσε δυσκολίες για να με κάνει δυνατή.”

0

Ζήτησα από τον Θεό να μου δώσει δύναμη και μου έδωσε δυσκολίες για να με κάνει δυνατή.

Ζήτησα σοφία και ο Θεός μου έδωσε προβλήματα για να λύσω.

Ζήτησα ευημερία και ο Θεός μου έδωσε δύναμη και μυαλό για να δουλέψω.

Ζήτησα κουράγιο και μου έδωσε κινδύνους για να ξεπεράσω.

Ζήτησα υπομονή και ο Θεός μου έδωσε καταστάσεις όπου αναγκάστηκα να περιμένω.

Ζήτησα αγάπη και μου έδωσε ανθρώπους που χρειαζόταν βοήθεια.

Ζήτησα χάρες και μου έδωσες ευκαιρίες.

Δεν έλαβα τίποτα από όσα ήθελα και έλαβα όσα χρειαζόμουν.

Οι προσευχές μου εισακούστηκαν.

Πηγή: babyradio.gr – Γκαλίτσιου Μαριάννα

“Έχω τρελαθεί”: Σε κακή κατάσταση η σύντροφος του Μάριου Πρίαμου μετά τα φιλιά με την Καρολίνα στο Survivor

0

Ραγδαίες οι εξελίζεις στο Survivor All Star όπου ακόμα δεν ξεκίνησε εκδηλώθηκε απρόσμενο φλερτ με πρωταγωνιστή τον Μάριο Πρίαμο και την Καρολίνα

To Survivor All Star ξεκίνησε και οι πρώτες συμπάθειες, αλλά και κόντρες μεταξύ των παικτών, έχουν ήδη φανεί.

Το πρώτο φλερτ μάλιστα είναι γεγονός και έχει ως πρωταγωνιστή τον Μάριο Πρίαμο και την Καρολίνα Καλύβα καθώς σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες από τον Άγιο Δομίνικο αυτά τα δυο πρόσωπα είναι το παράνομο ζευγάρι του Survivor All Star που συζητιέται εδώ και μέρες.

Με αφορμή λοιπόν αυτές τις αποκαλύψεις ο γνωστός ράπερ και πρώην παίκτης Μπο καθώς και σύντροφος της παίκτριας βρέθηκε στο «Γεια σου» και μίλησε πρώτη φορά για την Καρολίνα και την σχέση τους…

Τι είπε ο Μπο με την σύντροφο του Πρίαμου μετά τα φιλιά με την Καρολίνα

Ο δημοφιλής καλλιτέχνης Μπο, εκτός από συζήτηση για την Καρολίνα αποκάλυψε ότι με το που κυκλοφόρησε το επίμαχο τρέιλερ ήρθε άμεσα σε επικοινωνία με την σύντροφο του Μάριου Πρίαμου η οποία είναι επίσης τραγουδίστρια.

«Μιλήσαμε με τη σύντροφο του Μάριου Πρίαμου. Τι να πει; Έχει πέσει από τα σύννεφα. Στεναχωρημένη το ίδιο. Με πήρε αργά το βράδυ. “Έχω τρελαθεί” μου λέει και λέω “εντάξει ηρέμησε, το είδαμε”. Δεν ξέρω λεπτομέρειες για τη σχέση τους», δήλωσε αρχικά ο Μπο για τρέιλερ του Μάριου Πρίαμου και τα φιλιά με την Καρολίνα.

Δείτε το βίντεο




«Δεν σεβάστηκαν ανθρώπους που άφησαν πίσω τους. Δεν σεβάστηκαν την οικογένειά τους. Δεν περνάω μόνο εγώ αυτό που περνάω. Περνάει και η οικογένειά της. Η μητέρα της, τα αδέλφια της, οι φίλοι της. Μίλησα με όλους. Έχω επαφή με όλους. Δεν μπορούν να πιστέψουν, είναι σοκαρισμένοι. Είναι η κόρης της αλλά καταλαβαίνουν το σωστό και το λάθος. Νιώθεις ότι εκτίθεσαι ο ίδιος», είπε κλείνοντας ο γνωστός ράπερ για τα φιλιά του Πρίαμου με την Καρολίνα.

“Έχω περάσει τους τελευταίους μήνες παρακολουθώντας τη ζωή του τύπου που μου έκλεψε το κινητό”

0

Ο Γιώργος Κωστιάνης είναι 25 χρονών και φοιτητής στο Τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας του Πανεπιστημίου της Μπολόνια, στην Ιταλία. Πριν λίγο καιρό, κι ενώ περπατούσε στο δρόμο, κάποιος έκλεψε το κινητό του κυριολεκτικά μέσα από την τσέπη του, χωρίς να το καταλάβει.

Ο Γιώργος έκλαψε την κλεμμένη του συσκευή και τα προσωπικά αρχεία που εξαφανίστηκαν μαζί με αυτήν, πήρε μια άλλη και η ζωή συνεχίστηκε. Η όλη ιστορία θα τελείωνε εκεί, αν δεν έμπαιναν στη μέση τα τραγελαφικά παιχνίδια που παίζει σε όλους μας καμιά φορά η μοίρα. Η μοίρα ή, στην προκειμένη περίπτωση, η τεχνολογία.

Αλλά ας σας τα πει καλύτερα ο ίδιος. Πιστέψτε μας, θέλετε να διαβάσετε τη συγκεκριμένη ιστορία -και να δείτε τις φωτογραφίες στο τέλος.

«Έχετε ποτέ αναρωτηθεί τί συμβαίνει στην μετέπειτα “ζωή” των απολεσθέντων ή κλαπέντων ηλεκτρονικών συσκευών μας;

Πριν απο δυο χρόνια, μέσα στη ζάλη μιας βραδιάς μεθυσιού, έχασα το ipod μου. Έπειτα από μόλις δυο μέρες, ο υπολογιστής μου με ενημέρωσε, ότι βρισκόταν κάπου στα προάστια της Καζαμπλάνκα(!). Από τη μία ζήλεψα το άπιστο μαραφέτι μου που ζούσε τη μεγάλη ζωή με τον μαροκινό εραστή του, από την άλλη είχα μια τρομερή περιέργεια να μάθω περισσότερα για το τι απέγινε. Φευ, το πρόγραμμα “find my iPhone” δεν προσφέρει τέτοιες πολυπόθητες υπηρεσίες stalkαρίσματος.

Η Google, απο την αλλη μεριά, δεν προβληματίζεται με τέτοιες ανoύσιες ηθικολογίες. Έτσι, όταν πριν απο μερικούς μήνες ενας, ύπουλος πλην επιδέξιος, τύπος σούφρωσε το καινούριο μου Moto G, μέσα από την τσέπη μου -προσποιούμενος τον καλόβολο, ελαφρόμυαλο μπεκρή και “σκοντάφτοντας” πάνω μου ενω ζητούσε οδηγίες- το Google Drive σε συνδυασμό με το Pushbullet, μου παρείχε όχι μόνο ένα «παράθυρο» αλλά μια διαδραστική πύλη στην καθημερινή ζωή του πρώην κινητού μου και του καινούριου ιδιοκτήτη του. Όσα ακολούθησαν, ήταν απλά τραγελαφικά.

Για δεύτερη συνεχόμενη φορά, η συσκευή μου με εγκατέλειψε για τα πορφυρά ηλιοβασιλέματα της Καζαμπλάνκα (δύσκολο να μην το πάρεις προσωπικά).

Και πώς θα μπορουσα να την κατηγορίσω, όταν το καινούριο ταίρι της την περιλούζει καθημερινά με αμέτρητα εξοτικά selfies, κάτι το οποίο εγω της στερούσα κατηγορηματικά;

Ταυτόχρονα, δέχεται, μέρα-νύχτα, μια ακατάπαυστη ροή κλήσεων και μηνυμάτων, πληθώρα των οποίων απαντώ ή απορρίπτω εγώ προσωπικά (μέσω Pushbullet), τις περισσότερες φορές είτε με προσβλητικές, απότομες απαντήσεις στα γαλλικά είτε με απειλητικά emoticon (συγχωρέστε την πικροχολία μου, αλλά είμαι ενας άντρας προδομένος). Τον κρυφοκοιτάζω να παίζει μπιλιάρδο μαζί με τους φίλους του, για να μην αναφέρω το πόσο υποδεέστερο με κάνει να νοιώθω η τυχοδιωκτική ζωή που εξιστορούν οι ατελείωτες φωτογραφίες του: φιλαράκια με χειροπέδες, συγγενείς να καβαλάνε αγελάδες, η άπαιχτη κούρσα του, αληταμπούρικα selfies σε κεμπαπάδικα ακόμη και μεταμεσονύχτιο sexting με «καυτές» ανταλλαγές φωτογραφιών.

Ξέρω ότι ίσως θα έπρεπε απλώς να χαρώ για την ευτυχία της άπιστης συσκευής μου και να προχωρήσω τη σχέση μου με το δανεικό μου Xperia M2. Αλλά η ζήλια συνεχίζει να με διακατέχει. Οπότε, αν γνωρίζετε κάποιον στην Καζαμπλάνκα με όρεξη για μια ωραία, παραδοσιακή μάζωξη με πυρσούς και τσουγκράνες, ξέρετε σε ποια πόρτα να χτυπήσετε.»

H ανάρτηση στο facebook:

Oftentimes, I found myself contemplating about the afterlife of our lost or stolen devices.A couple of years ago, I…

Posted by Yorgos Kostianis on Τρίτη, 8 Σεπτεμβρίου 2015

Και για να πάρετε μια ιδέα, ορίστε μερικές από τις φωτογραφίες που φτάνουν καθημερινά στον υπολογιστή του Γιώργου. Όπως μάλιστα μας είπε, λίγα λεπτά πριν δημοσιευθεί αυτό το κείμενο «Α, πρέπει να τράκαρε με κάποιον. Ανεβάζει τώρα φωτογραφίες από κάτι πινακίδες».

slide 450958 6028088 free
slide 450958 6028086 free
slide 450958 6028102 free
slide 450958 6028064 free
slide 450958 6028068 free
slide 450958 6028072 free
slide 450958 6028082 free
slide 450958 6028084 free
slide 450958 6028092 free
slide 450958 6028098 free
slide 450958 6028218 free
slide 450958 6028224 free
slide 450958 6028212 free
slide 450958 6028090 free
slide 450958 6028094 free
slide 450958 6028100 free
23f

Και δώρο ένα βίντεο για να δείτε πώς το γλεντάνε στην Καζαμπλάνκα, χορηγία του νέου φίλου του Γιώργου.


Πηγή: huffpost / facebook

“Έφυγε” ο συνιδρυτής των θρυλικών AC/DC Malcolm Young

0

Θλίψη στην παγκόσμια ροκ σκηνή προκάλεσε η είδηση του θανάτου του κιθαρίστα και συνιδρυτή των θρυλικών AC/DC, Malcolm Young. Ο Malcolm μαζί με τον αδερφό του Angus δημιούργησε το συγκρότημα στην Αυστραλία και το οδήγησαν στη κορυφή του ροκ πάνθεον.

Το βασικό μέλος του συγκροτήματος πέθανε σήμερα σε ηλικία 64 ετών, όπως ανακοίνωσε επίσημα το συγκρότημα. Ήταν γνωστός ως η ραχοκοκαλιά της μπάντας για τα δυνατά και ρυθμικά riffs του, που εκτόξευσαν το συγκρότημα από το Σίδνεϊ στη δόξα, ο Young υπέφερε από άνοια τα τελευταία τρία χρόνια.

Τον Young αντικατέστησε ο ανιψιός του, Steve, κατά την τελευταία περιοδεία του συγκροτήματος Rock Or Bust, το 2014.

Όπως είχε πει, ο Angus Young, ο Malcolm, είχε συμπτώματα άνοιας από το 2008 κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του άλμπουμ του 2008, Black Ice, όμως «δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα σταμάταγε τη μουσική που λάτρευε».

[newsbeast]

“Ευτυχισμένοι είναι όσοι ξοδεύουν χρήματα σε εμπειρίες ζωής κι όχι σε αντικείμενα”

0

Υπάρχουν άνθρωποι που ξοδεύουν χρήματα για καινούργια ρούχα, μοδάτα παπούτσια και ακριβά κοσμήματα σε σημείο εθισμού.

Αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε τη σημασία του να επενδύουμε σε εμπειρίες ζωής περισσότερο από ένα κομμάτι διάσημου σχεδιαστή. Τα λεφτά δεν αγοράζουν την ευτυχία!

Φαίνεται ότι οι πιο χαρούμενοι άνθρωποι στον κόσμο είναι αυτοί που κρατούν αποστάσεις από την αλόγιστη σπατάλη σε άχρηστα πολλές φορές αντικείμενα.

Αντίθετα, ξοδεύουν τα χρήματά τους σε ταξίδια, εμπειρίες και αναμνήσεις. Αν όλοι επενδύαμε στο μέλλον μας παρά στα παπούτσια μας, η ζωές μας θα ήταν πιο όμορφες από ό,τιδήποτε άλλο που μπορούν να αγοράσουν τα χρήματα.

Η ζωή είναι αναμνήσεις, όχι διαμάντια.

Απλά σκεφτείτε το: στο τέλος της ζωής σας θα αναπολείτε το γεγονός ότι είχατε ένα τελευταίας τεχνολογίας τηλέφωνο και παπούτσια διάσημου σχεδιαστή ή ανθρώπους που σας καθόρισαν;

Ερευνητές του San Francisco State University, διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι καταλαβαίνουμε ότι ζωή είναι οι αναμνήσεις που δημιουργούμε αλλά πέφτουμε στην παγίδα της υπερκατανάλωσης, την οποία στο τέλος μετανιώνουμε.

Επικεντρώσου σε ό,τι σε κάνει χαρούμενο και όχι σε ό,τι σε κάνει δημοφιλή

Έευνα του Cornell University πολλοί θα ήθελαν για κοινωνικό status να αγοράσουν ακριβά ρολόγια και κοσμήματα. Ζούμε σε μια κοινωνία της διαφήμισης και ό,τι αγοράζουμε είναι με κίνητρο την προβολή μας.

Ο Δρ. Thomas Gilovich είναι καθηγητής του Cornell University: «Αγοράζουμε πράγματα για να μας κάνουν χαρούμενους, και το πετυχαίνουμε. Αλλά για λίγο, τα καινούργια αντικείμενα μας ενθουσιάζουν αλλά μετά τα συνηθίζουμε».

Και συνεχίζει: «Δεν υποστηρίζω ότι δεν πρέπει να ανταμείψουμε τον εαυτό μας μετά από σκληρή δουλειά με ένα νέο ρούχο ή μια έξοδο, αλλά να επενδύουμε περισσότερα από εμπειρίες που δημιουργούν αναμνήσεις παρά σε αντικείμενα που δε θα έχουν ενδιαφέρον σε σύντομο διάστημα.

Οι εμπειρίες είναι το μεγαλύτερο μέρος του εαυτού μας από τα αντικείμενα. Μπορεί να θεωρείτε ότι η σας συνδέεται με αυτά τα αντικείμενα, αλλά είναι έξω από εσάς. Αντίθετα, οι εμπειρίες σας είναι μέρος σας και αυτοί που είσαστε τελικά».

Άφησε το καρτελάκι της τιμής και εξερεύνησε τον κόσμο γύρω σου

Η κατανάλωση σίγουρα ανοίγει πολλές θέσεις εργασίας. Αλλά, πολλοί άνθρωποι καταλαβαίνουν πια τα ανεκτίμητα οφέλη ενός ταξιδιού, της εκπαίδευσης και των δημιουργικών δράσεων. Αυτά συμβάλλουν στην προσωπική μας ευτυχία, σε μια θετική στάση ζωής.

Γιατί να αγοράσεις το τηλέφωνο τελευταίας τεχνολογίας όταν μπορείς με τα λεφτά αυτά να πας σε μια χώρα για πρώτη φορά;

Είναι καιρός να σταματήσετε να ξοδεύετε σε αντικείμενα και σκεφτείτε τις αναμνήσεις που μπορείτε να φτιάξετε με λίγη αποταμίευση και ένα χάρτη!

Πηγή

“Εξαπατήθηκα, βρέθηκα στο δρόμο αλλά σήμερα είμαι πιο δυνατή από ποτέ!”

0

Είμαι η Κατερίνα και έχω δύο αγοράκια 5 και 7 χρονών. Είμαι χωρισμένη αλλά μεγαλώνω μόνη μου τα παιδιά μου γιατί ο μπαμπάς τους, μας πέταξε σε μια νύχτα έξω από το σπίτι. Στη δική μου ιστορία τα λεφτά και η απιστία έπαιξαν μεγάλο ρόλο. Ρομαντική καθώς ήμουν πάντα και ερωτευμένη με τον άντρα μου, του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη. Λάθος μου.

Όταν γνώρισα τον άντρα μου ήμουν αεροσυνοδός με πολλά ταξίδια λόγω επαγγέλματος, πολλούς φίλους και πολύ καλό μισθό. Εκείνος είχε εταιρία πληροφορικής και πήγαινε καλά. Όταν τον ερωτεύτηκα και παντρευτήκαμε, αποφασίσαμε να σταματήσω από τη δουλειά για να κάνουμε οικογένεια διότι καθημερινά ταξίδια και οικογένεια δεν πήγαιναν μαζί. Έδωσα όλες μου τις οικονομίες για να επεκτείνουμε την επιχείρησή του και επειδή έχω δύο πτυχία και ξέρω πολλές ξένες γλώσσες, είπαμε να αναλάβω τη διοίκηση της εταιρίας ώστε εκείνος να αναλάβει τους παλιούς πελάτες και να βρίσκει καινούριους.

Ήμουν ερωτευμένη και απόλυτα ευτυχισμένη. Η ζωή μας ήταν γεμάτη και δεν μας έλειπε τίποτα. Δεν μπορούσα όμως να μην προσέξω πόσο άπληστος είχε αρχίσει να γίνεται με τα χρήματα.

Ακόμα και μήνες που η εταιρία πήγαινε καλά, γκρίνιαζε αν εκείνο το μήνα δεν είχε πάει τόσο καλά όσο τον προηγούμενο. Το απέδωσα στο άγχος του και δεν το πήρα σοβαρά. Πάλι λάθος μου. Αφοσιώθηκα στο σπίτι, στα παιδιά και στη δουλειά. Η γκρίνια του για τα λεφτά μεγάλωνε.

Με ανάγκασε και στο ένα παιδί και στο άλλο, να γυρίσω στην εταιρία σε ένα μήνα από τον τοκετό για να μην μείνει πίσω η δουλειά. Ο ξένος εργοδότης δεν ζητάει κάτι τέτοιο από τους υπαλλήλους και εμένα μου το ζητούσε ο ίδιος ο πατέρας των παιδιών μου. Δεν είπα τίποτα, το απέδωσα στο άγχος του. Ξανά.

Με τον καιρό η κατάσταση χειροτέρευε. Δεν τολμούσα να κάνω ένα έξοδο για εμένα, γινόταν χαμός. Ούτε τα νύχια μου δεν μπορούσα να φτιάξω σαν γυναίκα, έκανε θέμα για 12 ευρώ.

Μισθό φυσικά και δεν μου έκοβε, ένσημα ανύπαρκτα τόσα χρόνια. Άρχισα να θορυβούμαι, δεν ήταν φυσιολογικά όλα αυτά. Που πήγε ο άντρας που δεν υπολόγιζε; Που με πήγαινε ταξίδια και τα κάλυπτε όλα αυτός ακόμα και όταν εγώ έβγαζα το πορτοφόλι μου να πληρώσω;

Που μου έπαιρνε πανάκριβα δώρα χωρίς ποτέ να το ζητήσω; Τα τελευταία δύο χρόνια πρίν το μεγάλο μπαμ, δεν κάναμε ούτε σεξ. Ερχόταν αργά το βράδυ και κοιμόταν στον καναπέ ή στον ξενώνα.

Ο άντρας μου είχε χρόνια δεσμό με τη γυναίκα του πατέρα του. Και εγώ η βιτρίνα της σχέσης τους, η απόφασή του να κάνουμε οικογένεια για να μην τους καταλάβουν. Τους είδε μια μέρα μια φίλη μου και δεν το πίστευα ώσπου το είδα με τα μάτια μου. Το «έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου» δεν περιγράφει αυτό που ένιωσα όταν τους είδα να φιλιούνται. Ένιωθα τη καρδιά μου να βγαίνει από το σώμα μου. Κατάλαβα τί σημαίνει να παθαίνεις εγκεφαλικό…

Όταν του τα είπα όλα, με έβγαλε τρελή και ότι τα έλεγα όλα αυτά για να τον εκβιάσω και να του φάω λεφτά. Έγινε ένας μεγάλος καυγάς και με πέταξε έξω μαζί με τα παιδιά. Σε ένα βράδυ έχασα άντρα, σπίτι και δουλειά και μπήκα στο λεωφορείο με τις πιτζάμες και τα παιδιά στα χέρια να κλαίνε και πήγα στη μάνα μου.

Χωρίς ρούχα, χωρίς πράγματα και χωρίς καθόλου λεφτά για δικηγόρο μήπως πάρω τουλάχιστον τους μισθούς μου και διεκδικήσω πράγματα. Έκανα 2 μήνες να βγω από το πατρικό μου και ο πρώην έπαιρνε και απειλούσε. Ζητούσε αν έχετε Το Θεό σας να το ξεχάσω και να γυρίσω στην εταιρία του επειδή ξέμεινε από διευθύντρια!

Μετά από 2 μήνες και ψάχνοντας για δουλειά έπιασα ταμίας σε σούπερ μάρκετ και σιγά με πολύ μικρά βήματα στάθηκα στα πόδια μου. Ήταν μια πολύ σκοτεινή περίοδος της ζωής μου που ακόμα παλεύω να ξεπεράσω με τη βοήθεια ψυχολόγου. Αλλά τα κατάφερα!

Ερχόμαστε στο σήμερα. Σήμερα είμαι Προϊσταμένη σε αυτό το σούπερ μάρκετ. Τα παιδιά μου είναι γερά και τα πάνε καλά με το σχολείο. Πάλεψα πολύ μαζί τους γιατί έπαθαν μετατραυματικό σοκ ύστερα από εκείνη τη βραδιά που βγήκαμε σαν τρελοί στους δρόμους αλλά ευτυχώς το ξεπέρασαν.

Ο μπαμπάς τους τα βλέπει πολύ σπάνια και δεν θυμάται ούτε τα γενέθλιά τους. Εγώ όμως θυμάμαι όσα πέρασα και έχω να συμβουλέψω όλες τις μαμάδες, που φοβούνται να φύγουν και δεν κάνουν το βήμα γιατί δεν έχουν δουλειά ή λεφτά, πως αυτά είναι δικαιολογίες.

Δικαιολογίες για τη δειλία μας, το φόβο μας και τη βολή μας και δεν το λέω με επίθεση, το λέω με αγάπη και το καταλαβαίνω γιατί το πέρασα. Εγώ πετάχτηκα στο δρόμο μαζί με τα παιδιά μου σε μια νύχτα και όμως επέζησα. Γιατί όχι και εσείς;

Κατερίνα

Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στο singleparent.gr

“Ένας πατέρας μόνος…”

0

Ο Γιώργος μου συστήθηκε ως single father.

Καθόμουν μόνος μου, λευκό πύργο και περίμενα το ραντεβού μου.

«Μπορώ να κάτσω;»

«Ελεύθερα.»

«Βγήκα μια βόλτα φίλε μου να ξεσκάσω, άφησα τον Μιχαλάκη στην γιαγιά του, αλλά δεν έχω πολλούς φίλους στην πόλη και έτσι βγήκα μόνος.»

«Η γυναίκα σου;»

«Την έχω χάσει την Μαρία μου.»

Γέννησε τον Μιχάλη και την έκανε από εδώ. Επιπλοκές στην γέννα είπαν οι γιατροί. Δεν άντεξε την ευθύνη, λέω εγώ. Και τώρα παλεύω μόνος να μεγαλώσω αυτό τον σατανά.

Ντράπηκα αμέσως. «Με συγχωρείς, δεν ήθελα σε φέρω σε δύσκολη θέση.»

«Μην ανησυχείς, πιο δύσκολη από αυτήν που είμαι ήδη, χλωμό.

Έτσι που λες Βασίλη. Η Μαρία ήταν ο παιδικός μου έρωτας, από το γυμνάσιο. Χαθήκαμε κάποια χρόνια και ξανασμίξαμε λίγο μετά το πανεπιστήμιο. Λογιστική και αυτή, σε άλλη πόλη.

Βρεθήκαμε σε μια συνέντευξη για πρακτική και δεν χωρίσαμε ποτέ.

Μεγάλος έρωτας. Όχι από τους κινηματογραφικούς. Είχαμε φάει τα μούτρα μας και οι δυο και καταλήξαμε ότι ταιριάζουμε. Έρωτας από επιλογή, σοφό πράγμα. Περιμένεις παρέα Βασίλη;»

«Βασικά, ναι, αλλά θα το ακυρώσω», πάμε για καφέ;

«Είμαστε 23, που λες. Σε έξι ημέρες έφευγα φαντάρος και η Μαρία ήταν ήδη έγκυος. Απολύθηκα και να΄μαι.»

«Και όσο ήσουν μέσα;»

«Δύσκολα φίλε μου, μπορώ να σε λέω έτσι, ε; Κόντευα να τρελαθώ, οι δικοί της από Κομοτηνή, απένταροι, δεν μπορούσαν να της σταθούν. Την εγκυμοσύνη την πέρασε με την πεθερά της, την μάνα μου. Δεν λέω, καλή, χρυσή η μάνα μου, αλλά εγκυμοσύνη με την πεθερά σου, καταλαβαίνεις.

Πολλά βράδια μιλούσαμε και με παρακαλούσε να γυρίσω. Αλλά οι πούστηδες με έστειλαν Κύπρο, βύσμα δεν είχα και άδεια κάθε 3 μήνες, γάμησε τα.

Τις δύσκολες μέρες με κατηγορούσε με παράπονο, δεν την παρεξηγώ.»

«Και όταν απολύθηκες;»

«Τότε άλλαξαν όλα. Βρήκαμε σπίτι, φτιάξαμε δωμάτιο, πήραμε περπατούρες σαλιάρες, το μωρό κόντευε.

Παντρευτήκαμε με πολιτικό όσο ήμουν μέσα για να υπηρετήσω εξάμηνο.

Όταν βγήκα ήταν ήδη επτάμιση μηνών. Μόνη της τα πέρασε όλα, είχε τρομάξει. Μάλλον γι’αυτό την έκανε στο τέλος, δε βασιζόταν σε μένα πλέον. Είχε τα δίκια της, τι να πω.»

Ρε συ Βασίλη σε έπρηξα, πες μου κάτι για εσένα.

«Εγώ Γιώργο μου γράφω και η ιστορία σου είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα, συνέχισε σε παρακαλώ. Ο Μιχαλάκης πως το πήρε;»

«Πάνε τρία χρόνια τώρα. Δεν έζησε μάνα, δεν ξέρει πώς είναι. Τώρα αρχίζει τις ερωτήσεις, βλέπει τα άλλα παιδάκια και έχει αρχίσει να παρατηρεί. Δεν είναι πιεστικός, ακόμη. Αλλά και τι να του πω; Είναι πολύ μικρός. Με τους ψυχολόγους και αυτούς δεν τα έχω καλά, δεν ξέρω, θα δούμε.»

«Και η δική σου ζωή;»

«Η δική μου, ο Μιχαλάκης μου.

Ξυπνάω πρωί, τον πάω στην μάνα μου και πάω δουλειά. Βλέπεις δεν μπορώ να πληρώνω παιδικό σταθμό, γαμώ την κρίση μου. Δε γουστάρω τα παιδάκια που μεγαλώνουν με του παππούδες αλλά και τι να κάνω; Πάλι καλά που έχω και αυτούς, οι γονείς και τα αδέλφια μου με ξελασπώνουν συχνά. Από προσωπική ζωή, μηδέν. Κανένα χαλαρό καφέ με φίλους, ή σπίτι και ταινία με τον Μιχαλάκη.

Έχω ξεχάσει το γυναικείο χάδι και είμαι μόνο 27. Δεν έχω ορμές πλέον, τις έχω πνίξει, καμιά ονείρωξη που και που και αυτό είναι όλο.»

«Για έναν περίεργο λόγο ρε Γιώργο δεν νιώθω καμία λύπηση για εσένα.»

«Πώς να νιώσεις ρε Βασίλη μου; Δεν είμαι για λύπηση, κάνω πολύ κακές σκέψεις κατά καιρούς.

Όλο αυτό που τραβάω είναι από επιλογή. Επιλογή και αγάπη για τον υιό μου. Απλά κάποια βράδια και μην βιαστείς να με κρίνεις, σκέφτομαι τη ζωή μου με την Μαρία και χωρίς τον μικρό. Γι’αυτό σου λέω, δεν είμαι για λύπηση, παλιάνθρωπος είμαι.

Συγγνώμη, να πληρώσουμε λίγο;

Αυτός ο καφές είναι κερασμένος, στην μνήμη της Μαρίας μου. Σαν σήμερα ήταν. Αυτή κηδεία, γενέθλια ο Μιχάλης και εγώ κάπου στην μέση. Δεν γαμείς, έτσι είναι η ζωή, ζόρικη.

Αν γράψεις κάτι για αυτά που σου είπα σε παρακαλώ στείλε μου στο facebook, θέλω να τα έχω, να τα δείξω κάποια στιγμή στον μικρό. Ελπίζω να καταλάβει. Την αγαπώ την μάνα του, την αγαπώ και την μισώ εξίσου. Τη ρουφιάνα.

Δε γαμείς, πάω να πάρω τον μικρό. Του ετοίμασαν πάρτι οι παππούδες.

Τα λέμε φίλε, χάρηκα.»

Βασίλης Δεμιρτζόγλου για το pillowfights.gr