Η αστυνομία της Ουγγαρίας έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο που τραβήχθηκε μέσα από μια ολοκαίνουρια Λαμποργκίνι Ουρακάν της οποίας ο οδηγός είχε αναπτύξει ταχύτητα 336 χλμ, πριν χάσει τον έλεγχο και βγει εκτός δρόμου. Τόσο αυτός όσο και η συνοδηγός γλίτωσαν από το θάνατο.
Δείτε το βίντεο:
Γνωρίζετε ότι ο Αϊνστάιν, ο Τομ Κρούζ, ο ‘Εντισον, ο Τσώρτσιλ, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, η Αγκάθα Κρίστι και ο Λεονάρδο Ντα Βίντσι ήταν δυσλεκτικοί; Αυτοί οι ιδιαίτερα χαρισματικοί άνθρωποι είχαν δυσλεξία!
Είναι όντως όλα τα παιδιά με δυσλεξία «χαρισματικά»; Η κυρία Σταθάκου Μαρένια, ειδική παιδαγωγός του κέντρου Ευμάθεια υποστηρίζει ότι « Στα παιδιά με δυσλεξία υπάρχει όλη η γκάμα παιδιών. Υπάρχουν παιδιά με φυσιολογική νοημοσύνη και παιδιά ιδιαίτερα έξυπνα. Δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν ιδιαίτερα χαρισματικά παιδιά με δυσλεξία. Αυτό που συμβαίνει συχνά είναι η πιθανότητα να έχουμε ένα ευφυή πληθυσμό στα άτομα με δυσλεξία. Αλλά η δυσλεξία δεν εξισώνεται με ευφυΐα απαραίτητα»
Ο κύριος Αλεξάνδρου, διευθυντής του κέντρου Προσέγγιση δηλώνει ότι « Η δυσλεξία είναι εγκεφαλική δυσλειτουργία. Οι περιοχές ικανοτήτων καλλιεργούνται περισσότερο. Προσδίδουμε στο παιδί με δυσλεξία ενσυναίσθηση (συναισθηματική κρίση), καλλιτεχνικές ροπές, εφευρετικότητες και ανεπτυγμένη μαθηματική σκέψη. Γι’ αυτό τα χαρακτηρίζουν «χαρισματικά». Απλά είναι οι περιοχές του εγκεφάλου που καλλιεργούν περισσότερο»
Δεν είναι όλοι οι δυσλεκτικοί «χαρισματικοί» αλλά έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τους καθιστούν ξεχωριστούς όπως: Εξαιρετική ικανότητα και διαίσθηση στην επίλυση προβλημάτων, δημιουργικότητα, ικανότητα για παράλληλη και πολύπλευρη σκέψη, καινοτομικές ιδέες και σκέψεις.
Ο Εγκέφαλος και η Δυσλεξία
Dr Dirk Bakker, Ph.D, Ομότιμος Καθηγητής, Free University, Amsterdam, Διευθυντής της Ευρωπαϊκής Μεταπτυχιακής Σχολής Παιδικής Νευροψυχολογίας
Όταν μιλάμε για δυσλεξία, μιλάμε για τη διαδικασία της ανάγνωσης. Η ανάγνωση είναι γνωστική συμπεριφορά και κατά συνέπεια διεκπεραιώνεται από τον εγκέφαλο. Έτσι, όταν μιλάμε για ανάγνωση, θα πρέπει τότε να μιλάμε και για κάτι που σχετίζεται με τον εγκέφαλο.
Αλλά τι είναι αυτό το κάτι; Πρόσφατα, ουσιαστική προσοχή και ενδιαφέρον έχει δοθεί στο πώς περίπου είναι ο εγκέφαλος των δυσλεξικών ατόμων και πώς λειτουργεί.
Αυτό που ακολουθεί είναι μία διερεύνηση επιστημονικής προσέγγισης της δυσλεξίας, βασισμένη στην έως τώρα γνώση μου. Αυτό είναι ένα τεράστιο έργο για ένα περιορισμένο χώρο και έχω συντάξει αυτό το άρθρο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να δώσω στους αναγνώστες αυτού του Οδηγού το είδος των πληροφοριών που θα χρειάζονται.
Εάν χρησιμοποιήσουμε τον εγκέφαλο ως σημείο αφετηρίας, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ερωτήσεις όπως:
1 Τι το ειδικό υπάρχει σχετικά με τον εγκέφαλο των δυσλεξικών;
2 Ποια είναι η προέλευση αυτού του ειδικού χαρακτηριστικού;
3 Πώς εμφανίζεται αυτό το ειδικό χαρακτηριστικό;
4 Τι είδους παρέμβαση είναι η καταλληλότερη;
Ο Εγκέφαλος
Ο εγκέφαλος αποτελείται από δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα, ή νευρώνες, τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω μιας ηλεκτρο-χημικής οδού. Μολονότι ο εγκέφαλος λειτουργεί ως αυτόνομη οντότητα, υπάρχουν υποδομές και υποσυστήματα. Χωρίζεται σε αριστερό και δεξιό ημισφαίριο, τα οποία συνδέονται με το ?μεσολόβιο?. Στους περισσότερους ανθρώπους η αριστερή πλευρά είναι υπεύθυνη για την αντίληψη και την παραγωγή του λόγου, ενώ το δεξιό ημισφαίριο παίζει σημαντικό ρόλο στις οπτικο-χωρικές πληροφορίες (όραση και υπολογισμός του χώρου). Κάθε ημισφαίριο καλύπτεται από ένα φλοιό ή φλούδα με μία λευκή ουσία κάτω από αυτό. Ο φλοιός περιέχει κυρίως το σώμα των νευρικών κυττάρων. Η λευκή ουσία περιέχει τις συνδέσεις (συνάψεις).
Τα κύτταρα στο φλοιό ξεκινούν από τις βαθύτερες περιοχές του φλοιού κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης πριν τη γέννηση. Δεν φθάνουν όλα τα κύτταρα στον τελικό προορισμό τους. Μπορεί να συγκεντρώνονται σε συμπλέγματα κυττάρων κατά τη διαδρομή. Αυτές οι ομάδες κυττάρων που παρεξέκλιναν ονομάζονται εκτοπίες.
Ο φλοιός του κάθε ημισφαιρίου χωρίζεται σε τέσσερις λειτουργικές περιοχές: το μετωπιαίο, το βρεγματικό, τον κροταφικό, και τον ινιακό λοβό. Όλες αυτές οι περιοχές εμπλέκονται στην πολύπλοκη διαδικασία της ανάγνωσης, ειδικότερα όμως η κροταφική και η ινιακή περιοχή, καθώς και η μεσολαβούσα περιοχή μεταξύ των δύο, ο βρεγματικός λοβός.
Τα νευρικά κύτταρα επικοινωνούν μεταξύ τους ηλεκτρο-χημικά. Αυτή η ηλεκτρική δραστηριότητα μπορεί να μετρηθεί έξω από τον εγκέφαλο με ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) και με τις τεχνικές που προέρχονται από αυτό.
Ερώτηση 1:
Τι το ειδικό υπάρχει σχετικά με τον εγκέφαλο των δυσλεξικών;
Παρόλη την εκτεταμένη επιστημονική έρευνα, εδώ υπάρχουν ακόμη περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις. Πρόσφατη έρευνα έχει ρίξει λίγο φως στο θέμα, αλλά είναι σημαντικό να κάνουμε ένα διαχωρισμό μεταξύ των απαντήσεων που σχετίζονται με τη δομή, ή την ανατομία του εγκεφάλου και εκείνων που σχετίζονται με τη φυσιολογία του ή λειτουργία του.
Ερώτηση 1.1:
Ανατομικές ιδιαιτερότητες;
Ποιες είναι οι ανατομικές ιδιαιτερότητες του εγκεφάλου των δυσλεξικών;
– Τα εκτοπικά κύτταρα εντοπίστηκαν στον εγκέφαλο όλων των δυσλεξικών που εξετάσθηκαν κατά τη διάρκεια του ανατομικού ερευνητικού προγράμματος του Πανεπιστημίου του Harvard. Εντοπίστηκαν σε πολλά σημεία, αλλά ειδικότερα στον αριστερό ινιακο-βρεγματικό και μετωπιαίο λοβό, δηλαδή στις περιοχές που είναι σημαντικές για τη γλώσσα.
– Άλλοι ερευνητές έχουν δείξει ότι το κροταφικό πεδίο (planum temporale) παρουσιάζει μία συμμετρία στον εγκέφαλο των δυσλεξικών, κάτι που δεν έχει εμφανισθεί στον εγκέφαλο της πλειοψηφίας των μη-δυσλεξικών.
– Στον εγκέφαλο των δυσλεξικών, τα κύτταρα του μεγαλοκυτταρικού συστήματος εμφανίζονται μικρότερα από τα φυσιολογικά. Φαίνεται σαν να εμπλέκονται στην οπτική αντίληψη τα δύο κύρια συστήματα, το μεγαλοκυτταρικό και το μικροκυτταρικό. Το μικροκυτταρικό σύστημα έχει προσαρμοσθεί για την οπτική αντίληψη των σχημάτων και των χρωμάτων, ενώ το μεγαλοκυτταρικό για την αντίληψη της κίνησης. Το μεγαλοκυτταρικό σύστημα παίζει σημαίνοντα ρόλο στις ταχείες αλλαγές των αναπαραστάσεων, οι οποίες αφορούν στην ανάγνωση. Εάν αυτό το σύστημα αποδειχθεί ανεπαρκές, ως αποτέλεσμα θα έχουμε τις δυσκολίες στην ανάγνωση.
Αυτή η περίληψη των ανατομικών ανακαλύψεων προκαλεί δύο ερωτήσεις και σχόλια:
– Έχει αποδειχθεί ότι η δυσλεξία προκαλείται από λεπτές ανατομικές αποκλίσεις στον εγκέφαλο;
Μία αιτιώδης σχέση δεν έχει αποδειχθεί. Είναι γνωστό ότι η λανθασμένη εναπόθεση κυττάρων συμβαίνει σε μερικές νευρολογικές καταστάσεις και ότι μία τέτοια λανθασμένη εναπόθεση δεν παρατηρείται ειδικά μόνο στη δυσλεξία. Αυτό, όμως, δεν αλλάζει το γεγονός ότι μερικοί ερευνητές έδειξαν επανειλημμένα ότι η δυσλεξία έχει κάποια σχέση με λεπτές αποκλίσεις σε περιοχές του εγκεφάλου, οι οποίες είναι σημαντικές στη διαδικασία της κατάκτησης της γλώσσας και της ανάγνωσης.
– Ποια σχέση έχουν τα εκτοπικά ή τα λανθασμένως τοποθετημένα κύτταρα με ένα ειδικά μεγάλο δεξιά-τοποθετημένο κροταφικό πεδίο (planum temporale) και ποια σχέση έχει αυτό με ένα ανεπαρκές μεγαλοκυτταρικό σύστημα;
Επί του παρόντος, αυτές οι ερωτήσεις δεν μπορούν να απαντηθούν επαρκώς.
Ερώτηση 1.2:
Φυσιολογικές ιδιαιτερότητες;
Η νευροφυσιολογία και η νευροψυχολογία χρησιμοποιούν πολύ το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) καθώς και τις τεχνικές που προέρχονται από αυτό. Επιπλέον, αναλύσεις από την Τομογραφία Εκπομπής Ποζιτρονίων (Positron Emission Tomography – PET) χρησιμοποιούνται αρκετά: Σε αυτή την περίπτωση γλυκόζη ή κάποια άλλη χημική ουσία εισάγεται στο αίμα ενώ εκτελείται κάποιο ειδικό έργο. Η χημική ουσία που δόθηκε, η οποία είναι για λίγο ραδιενεργός, λαμβάνεται με μεγαλύτερη ένταση από εκείνα τα σημεία του εγκεφάλου τα οποία είναι στενότερα συνδεδεμένα με την ανάγνωση.
Συχνά οι ανιχνευτές αυτοί χρησιμοποιούνται προκειμένου να εξετασθούν άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα δυσλεξίας. Η μοντέρνα τεχνολογία έχει καταφέρει να δώσει μία ολοκληρωμένη αναπαράσταση της ηλεκτροφυσιολογικής δραστηριότητας ολόκληρου του φλοιού κατά τη διάρκεια της αναγνωστικής διαδικασίας του ατόμου. Αυτός ο τύπος έρευνας με τη φυσιολογική και αποκλίνουσα ανάγνωση διεξάγεται στην Ολλανδία. Η χρήση της ηλεκτροφυσιολογίας πάνω σε ανθρώπους με διαφορικές αναγνωστικές ικανότητες έχει δείξει ότι:
– ο αρχάριος αναγνώστης εμφανίζει δραστηριότητα στο δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου κατά την ανάγνωση
– ο προχωρημένος αναγνώστης ενεργοποιεί το αριστερό του ημισφαίριο, και
– ο δυσλεξικός δείχνει μία ασυνήθιστη εναλλαγή στην κατανομή της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Μία θεωρία υποστηρίζει ότι υπάρχει ένα μοντέλο δυναμικής νευρικής αλληλεπίδρασης για την αναγνώριση των γραμμάτων και των λέξεων. Τα ουσιώδη χαρακτηριστικά ενός γράμματος λαμβάνονται από νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο. Για παράδειγμα, “μία γραμμή από κάτω αριστερά προς τα επάνω δεξιά, μία γραμμή από κάτω δεξιά προς τα επάνω αριστερά.” Με βάση αυτή την πληροφορία, που μεταβιβάζεται μέσω άλλων κυττάρων, συντελείται η αναγνώριση του γράμματος “Α”. Η ανίχνευση των χαρακτηριστικών ενός γράμματος και η αναγνώριση αυτού του γράμματος παρουσιάζονται ως ηλεκτρικά δυναμικά τα οποία έχουν μία συγκεκριμένη συχνότητα και πλάτος και τα οποία εξαλείφονται μετά από κάποιο συγκεκριμένο χρόνο. Εάν τα γράμματα παρουσιάζονται γρήγορα, όπως στην περίπτωση της ανάγνωσης, θα μπορούσε να συμβαίνει το γεγονός ότι η επεξεργασία του ενός γράμματος δεν έχει ολοκληρωθεί πριν αρχίσει η επεξεργασία του επόμενου. Μαθηματικώς μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι κατά την ανάγνωση τα δυναμικά μπορούν να φτάσουν σε χαοτικές αναλογίες, ότι μπορούν να αλληλοεξαλειφθούν, και ότι γράμματα μπορούν να χαθούν. Αυτά τα προβλήματα δημιουργούνται συχνά στα άτομα με δυσλεξία. Μία εξήγηση γι’ αυτό το ηλεκτρο-φυσιολογικό χάος θα μπορούσε να είναι ότι δεν υπάρχουν επαρκή υγιή κύτταρα στο σωστό σημείο για να αφομοιώσουν κατάλληλα ένα μεγάλο ποσό πληροφοριών.
Από αυτό μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η ερώτηση σχετικά με το τι ειδικό υπάρχει στον εγκέφαλο των δυσλεξικών δεν έχει λάβει μία οριστική απάντηση.
Ερώτηση 2:
Ποια είναι η προέλευση αυτού του ειδικού χαρακτηριστικού;
Εάν υπάρχει κάτι το ειδικό στον εγκέφαλο των δυσλεξικών, ποια είναι η προέλευση αυτής της ιδιαιτερότητας;
Σε αυτό το σημείο μία διάκριση θα μπορούσε να γίνει μεταξύ πιθανών εσωτερικών π.χ. σχετικών με τον οργανισμό θεμάτων, και εξωτερικών ή περιβαλλοντικών θεμάτων.
Εσωτερικές αιτίες
Έχει υποστηριχθεί ότι μεγάλα ποσοστά τεστοστερόνης στο έμβρυο, ή υπερβολικά μεγάλη ευαισθησία σε αυτή, θα μπορούσε να ευθύνεται για το σχηματισμό των εκτοπικών κυττάρων και του χαρακτηριστικού μεγέθους του κροταφικού πεδίου (planum temporale) στον εγκέφαλο των δυσλεξικών. Η τεστοστερόνη είναι ανδρική ορμόνη, και είναι γνωστό ότι η δυσλεξία παρατηρείται πιο συχνά στα αγόρια παρά στα κορίτσια. Η τεστοστερόνη θα είχε αρνητικές επιπτώσεις και στο αυτο-ανοσοποιητικό σύστημα και στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, ειδικότερα του αριστερού ημισφαιρίου. Στο μαύρο ποντίκι της Νέας Ζηλανδίας, ένα ζώο που γεννιέται με προβληματικό ανοσοποιητικό σύστημα, πραγματικά εντοπίζονται εκτοπικά κύτταρα στον εγκέφαλο. Είναι δυνατό να υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ ασθενειών που βασίζονται στις ελλείψεις του αυτο-ανοσοποιητικού συστήματος, όπως οι αλλεργίες, το άσθμα, ο διαβήτης κλπ., και δυσλεξίας. Αλλά και αν ακόμη υπάρχει σχέση μεταξύ του αυτο-ανοσοποιητικού συστήματος, της ύπαρξης εκτοπικών κυττάρων και της δυσλεξίας, αυτή δεν έχει γίνει ακόμη πλήρως κατανοητή.
Συμπερασματικά, είναι δυνατό να υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στο πώς το αυτο-ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί και στην ύπαρξη των εκτοπικών κυττάρων, και ίσως μεταξύ αυτών των δύο και της δυσλεξίας.
Εξωτερικές αιτίες
Η ποιότητα του εγκεφάλου δεν υπαγορεύεται αποκλειστικά και μόνο από τα γονίδια. Το περιβάλλον μπορεί επίσης να βελτιώσει ή να προκαλέσει προβλήματα στη δομή και λειτουργία του εγκεφάλου. Όταν μιλάμε για το περιβάλλον, εννοούμε το φυσικο-χημικό, το φυσιολογικό και το κοινωνικό περιβάλλον. Η μήτρα είναι το πρώιμο περιβάλλον για το παιδί, ενώ η οικογένεια και το σχολείο αποτελούν μαθησιακά περιβάλλοντα, και είναι γνωστό ότι αυτά επιφέρουν σημαντικές επιπτώσεις στον εγκέφαλο. Είναι πολύ πιθανό οι αποκλίσεις στη δομή και λειτουργία του εγκεφάλου να οφείλονται όχι τόσο στα ελαττωματικά γονίδια όσο στις αρνητικές για τον εγκέφαλο περιβαλλοντικές επιδράσεις.
Η αποκλίνουσα ασυμμετρία του κροταφικού πεδίου (planum temporale) μπορεί να έχει προκληθεί στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης και στα πρώιμα στάδια της παιδικής ηλικίας. Κατά τη διάρκεια αυτών των φάσεων της ζωής ενός παιδιού συντελείται μία δραστική επιλογή μεταξύ των νευρικών κυττάρων. Εκατομμύρια κυττάρων πεθαίνουν, ενώ εκείνα που επιβιώνουν αναπτύσσονται έως την ωριμότητα. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε εξωτερικούς παράγοντες. Γνωρίζουμε ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων και παραγόντων μέσα στη μήτρα, επιδρούν πάνω σε ένα μεγάλο εύρος νευρικών δομών.
Το περιβάλλον, και ειδικότερα κάποιες συγκεκριμένες μαθησιακές καταστάσεις, μπορούν όμως να έχουν και θετικές επιπτώσεις, ενώ μπορεί να γίνει και θεραπευτική χρήση του.
Ερώτηση 3:
Πώς εμφανίζεται αυτό το ειδικό χαρακτηριστικό;
Η επιστημονική έρευνα έχει αλλάξει προσανατολισμό και έχει επικεντρώσει την προσοχή της στην εκδήλωση της δυσλεξίας με το πέρασμα του χρόνου. Πριν τριάντα περίπου χρόνια, είχε δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην όραση και στις κινητικές μεταβλητές, οι οποίες είχαν θεωρηθεί ότι συνδέονται με τη δυσλεξία. Λίγο καιρό αργότερα πραγματοποιήθηκε εκτεταμένη έρευνα πάνω σε αυτό που ονομάζεται διαισθητηριακή αφομοίωση: εάν κάποιος πρόκειται να διαβάσει δυνατά μία λέξη, τη βλέπει πρώτα με την όρασή του και έπειτα την προφέρει; Η ερώτηση ήταν για το εάν τα δυσλεξικά παιδιά αντιμετωπίζουν ειδική δυσκολία με την οπτικο-ακουστική αφομοίωση. Επειδή οι γραπτές λέξεις είναι διατεταγμένες στο χώρο και τα προφερόμενα γράμματα είναι διατεταγμένα στο χρόνο, η χωρο-χρονική αφομοίωση αποτέλεσε επίσης θέμα εξέτασης. Αργότερα υιοθετήθηκε η άποψη ότι το κεντρικό πρόβλημα με τη δυσλεξία είναι η επεξεργασία των λεκτικών πληροφοριών. Από αυτή την άποψη δεν έχει σημασία εάν η πληροφορία είναι διατεταγμένη στο χώρο ή το χρόνο.
Πρόσφατα, το ενδιαφέρον φαίνεται να επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ προφορικού και γραπτού λόγου. Οι ερωτήσεις προσανατολίζονται προς τη φύση και την ποιότητα της φωνημικής-γραφημικής ανάλυσης του κειμένου, καθώς και στην αυτοματοποίηση της φωνητικής και ορθογραφικής σύνδεσης.
Λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσφατες απόψεις σχετικά με τη γλωσσική ενημερότητα, είναι δυνατόν να υποστηριχθεί ακόμη ότι στις μέρες μας έχουμε παραμελήσει κάπως τη γλώσσα. Τι εννοούμε με τον όρο γλωσσική ενημερότητα; Πάρετε για παράδειγμα την λέξη ?βιβλιοθήκη?. Ένα δυσλεξικό άτομο μπορεί να προφέρει μία τέτοια λέξη τόσο καλά, όσο οποιαδήποτε άλλη, αλλά το μη-δυσλεξικό άτομο, με λίγη σκέψη, είναι ενήμερο ότι η λέξη αυτή αποτελείται από δύο αναγνωρίσιμες ομάδες γραμμάτων, δηλαδή ?βιβλίο? και ?θήκη?. Το ζήτημα είναι εάν ο δυσλεξικός μαθητής διαθέτει μία τέτοια γλωσσική ενημερότητα.
Άλλες ερωτήσεις παραμένουν αναπάντητες. Για παράδειγμα: Κατανοούν σωστά οι δυσλεξικοί το μήνυμα του κειμένου; Καταλαβαίνουν όσα διαβάζουν; Αντιμετωπίζουν όλοι οι δυσλεξικοί τα ίδια προβλήματα ή υπάρχουν δυσλεξικοί και δυσλεξικοί; Με άλλα λόγια, είναι η δυσλεξία ένα ομοιογενές ή ένα ετερογενές φαινόμενο;
Κατά την δική μου γνώμη, υπάρχουν διαφορετικοί τύποι δυσλεξίας, που κατά συνέπεια απαιτούν διαφορετικούς τύπους αντιμετώπισης.
Μορφές συμπεριφοράς που εκδηλώνονται μαζί με τη δυσλεξία
Μορφές συμπεριφοράς που εκδηλώνονται μαζί με την δυσλεξία στα πρώιμα και μεταγενέστερα στάδια.
Η έρευνα μας ενημερώνει ότι η δυσλεξία μπορεί να συνοδεύεται από κοινωνικά και συγκινησιακά προβλήματα. Η δυσλεξία και οι μαθησιακές δυσκολίες γενικότερα ίσως οδηγήσουν σε συγκινησιακή αστάθεια και κοινωνική απομόνωση. Είναι μία καλή ιδέα να ορίσουμε αυτές τις έννοιες, για παράδειγμα, με το να κάνουμε ερωτήσεις του τύπου: Πόσους φίλους έχουν τα παιδιά αυτά; Ποιες είναι οι επαγγελματικές προοπτικές τους; Τι διάθεση έχουν συνήθως; Εάν έχουν φυσικά ελαττώματα: Πόσα είναι; Ποια είναι η επίδοσή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση; Πώς εμφανίζονται στην περαιτέρω εκπαίδευσή τους;
Ερώτηση 4:
Ποια είναι η κατάλληλη παρέμβαση;
Πριν μία θεραπεία χαρακτηρισθεί ως κατάλληλη, πρέπει να αποδειχθεί ότι επιφέρει θετικά αποτελέσματα. Τα θετικά αποτελέσματα μιας θεραπείας πρέπει να είναι ευδιάκριτα και οι περιορισμοί της καταγεγραμμένοι. Εάν, μετά την εφαρμογή μίας θεραπείας για πρώτη φορά, ένα παιδί επιδείξει βελτίωση στην ανάγνωση και στην ορθογραφία, αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι η θεραπεία είναι αποτελεσματική. Απαιτείται πολύ έρευνα ακόμη πριν μία θεραπεία να μπορεί να χαρακτηρισθεί ως θεραπεία.
Η φύση της θεραπείας, η παρέμβαση και η πρόληψη θα καθορισθούν ως ένα βαθμό από την έως τώρα θεωρία και έρευνα. Για παράδειγμα, εάν είχε αποδειχθεί ότι η τεστοστερόνη έπαιζε κάποιο ρόλο, κατά την προγεννητική περίοδο, στην πρόκληση της δυσλεξίας, η πρόληψη θα ήταν η ενδεδειγμένη μέθοδος αντιμετώπισης.
Όταν κάποιος παρεμβαίνει με μία θεραπεία στο επίπεδο του εγκεφάλου -εάν υποτεθεί ότι αυτό μπορεί πραγματικά να γίνει- υπάρχουν αρκετοί τρόποι να προχωρήσει. Εάν, για παράδειγμα, έχουμε αναπτύξει και δοκιμάσει ένα μοντέλο βασισμένο αφενός μεν στη σχέση μεταξύ της ανάγνωσης και της μαθησιακής διαδικασίας, αφετέρου δε στον έλεγχο από τα ημισφαίρια, μπορούμε -κάνοντας χρήση της γνώσης ότι ο εγκέφαλος είναι ευαίσθητος στα ερεθίσματα- να προσπαθήσουμε να εμπλέξουμε περισσότερο το άλλο ημισφαίριο στην ανάγνωση και τη μαθησιακή διαδικασία.
Στα σχολεία όπου διδάσκονται παιδιά με δυσλεξία, φαίνεται ότι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι εργάζονται πολύ αποτελεσματικά είναι εκείνοι που είναι ανοιχτοί στη νέα επιστημονική έρευνα. Καθώς όλο και περισσότεροι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες φοιτούν στα συνήθη σχολεία, οι εκπαιδευτικοί εργάζονται σύμφωνα με τις πολιτικές της ενσωμάτωσης. Κατά τη γνώμη μου, τα ακόλουθα βήματα πρέπει να ακολουθηθούν, ώστε να επιτύχει αυτή η ενσωμάτωση:
– Οι εκπαιδευτικοί της γενικής ή ειδικής εκπαίδευσης πρέπει να ενημερώνονται περισσότερο και να έρχονται περισσότερο σε επαφή με την έρευνα τη σχετική με τη μαθησιακή ανεπάρκεια και τη δυσλεξία. Θα πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν μία περίπτωση δυσλεξίας και να γνωρίζουν πώς να τη χειριστούν. Αυτό πρέπει να συμβαίνει στην πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.
– Σε κάθε σχολείο ή σε κάθε ομάδα σχολείων θα πρέπει να υπάρχει ένας ειδικός, όπως ένας εκπαιδευτικός ψυχολόγος, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος για τη διάγνωση της δυσλεξίας, δηλώνοντας τον τύπο της και καταλήγοντας στην ενδεδειγμένη αντιμετώπισή της. Αυτό απαιτεί εκτεταμένη γνώση και ειδικές ικανότητες. Ο ειδικός πρέπει να είναι ικανός να αξιολογήσει κριτικά τις διαπιστώσεις του και να τις αναφέρει. Πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνει ό,τι έχει προκύψει από μισές αλήθειες. Πρέπει να μπορεί επίσης να μεταδίδει πληροφορίες σε οριζόντιο επίπεδο προς τον εκπαιδευτικό της τάξης και να επικοινωνεί με το ιεραρχικά ανώτερο ειδικό επιστημονικό όργανο ή επιστημονικό ίδρυμα όπου θα είναι διαθέσιμα τα τελευταία επιστημονικά ευρήματα. Οι περιπτώσεις θα μπορούσαν να συζητούνται σε αυτό το επιστημονικό ίδρυμα, ενώ οι δύσκολες περιπτώσεις θα μπορούσαν να παραπέμπονται εκεί για θεραπεία. Ο ειδικός θα πρέπει να είναι εξοικειωμένος και με άλλες προσεγγίσεις, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που βασίζονται σε περισσότερους από ένα τύπους τεχνικών γνώσεων και θεραπείας.
Εάν εφαρμοζόταν ένα τέτοιο μοντέλο, θα μπορούσε να εγκαθιδρυθεί μία απευθείας γραμμή επικοινωνίας μεταξύ του εκπαιδευτικού στο σχολείο και του ειδικού επιστημονικού ιδρύματος. Το εξειδικευμένο μέλος του προσωπικού στο σχολείο, το οποίο θα αποτελούσε και το σύνδεσμο με το εξωτερικό ειδικό επιστημονικό ίδρυμα, θα πρέπει να είναι εκπαιδευτικός ψυχολόγος, ειδικευμένος στο θέμα ή ένας εκπαιδευτικός καταρτισμένος στα θέματα ειδικής αγωγής.
Εναλλακτικά, το σχολείο θα μπορούσε να επιλέξει έναν ειδικό από κάποιον άλλο χώρο, όπως από μία εξειδικευμένη ομάδα που θα δραστηριοποιείται τοπικά για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου τότε θα μπορούσαν να δράσουν μαζί με αυτή την εξειδικευμένη ομάδα έτσι ώστε να διατηρούν την επαφή με το επιστημονικό ίδρυμα και να μένουν ενήμεροι για τα τελευταία ερευνητικά αποτελέσματα, να συμβουλεύονται και να μπορούν να παραπέμπουν σε αυτό.
Αυτή είναι μία συντομευμένη παρουσίαση του πρωτότυπου κειμένου του Dirk Bakker: «Docteren aan dyslexie» στο E. van Aarle & K. Henneman (Eds.), Dyslexie -92 (σελ. 159-170); Amsterdam/Lisse, Netherlands: Swets & Zeitlinger, 1993. Όλες οι βιβλιογραφικές παραπομπές παρατίθενται στην πρωτότυπη έκδοση. Η μετάφραση από τα ολλανδικά στα αγγλικά έγινε από τον Peter Arthern, OBE.
Η εικόνα της υποβρύχιας πολιτείας που βλέπετε, δεν είναι σε κάποια εξωτική περιοχή της λατινικής Αμερικής αλλά δίπλα μας.
Στην Ελαφόνησο, κοντά στο Παυλοπέτρι και ο αρχαίος οικισμός του 2800 π.Χ, έχει διατηρηθεί σε άριστη κατάσταση.
Το νερό προφύλαξε από το χρόνο και την ανθρώπινη παρέμβαση, τα περισσότερα από τα κτίσματα. Το εντυπωσιακό είναι, ότι βρίσκεται μόλις 4 μέτρα κάτω από τη θάλασσα και ο καθένας μας θα μπορούσε να τα «επισκεφθεί».
Ευδιάκριτα είναι τα βυθισμένα διώροφα σπίτια με τους κήπους, οι ναοί, το νεκροταφείο και το λιμάνι. Ως τώρα έχουν εντοπιστεί 15 κτίρια με τουλάχιστον 12 δωμάτια το καθένα καθώς και ένα πολύπλοκο σύστημα διαχείρισης των υδάτων με κανάλια και σωλήνες νερού.
Διάσπαρτα, σε όλη την έκταση της πόλης υπάρχουν αγάλματα, μεγάλοι πήλινοι αμφορείς, εργαλεία και άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Συνολικά καταλαμβάνει μια έκταση περίπου 9 στρεμμάτων και μάλλον είναι η παλαιότερη βυθισμένη πόλη στον κόσμο.
Οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι η πόλη καταποντίστηκε από σεισμό 8 ρίχτερ, γύρω στο 1.000 π.Χ ενώ άλλοι μετατοπίζουν το γεγονός στο 375μ.Χ.
Η πόλη όπως την «ανοικοδόμησαν» οι ερευνητές ψηφιακά στη μορφή που είχε πριν βυθιστεί
Το 2011 το BBC παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ για το Παυλοπέτρι, την «πόλη κάτω από τα κύματα». τρισδιάστατη αναπαράσταση.
Ο γεωλόγος Φωκίων Νέγρης, πρώτος πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, είχε περιγράψει την υποβρύχια πολιτεία από το 1904!
Η Ελλάδα όμως δεν είχε τα μέσα ούτε και την οικονομική δυνατότητα να αναδείξει τον υποθαλάσσιο θησαυρό.
Το 1967 ο καθηγητής Ωκεανογραφίας του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, Νίκολας Φλέμινγκ, ανακάλυψε την πολιτεία και τον επόμενο χρόνο με ομάδα αρχαιολόγων του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ την χαρτογράφησε, σε συνεργασία με τον Έφορο
Αρχαιοτήτων Σπάρτης, καθηγητή Άγγελο Δεληβορριά.
Το 2009 επικεφαλής της αρχαιολογικής αποστολής ανέλαβε ο Τζον Χέντερσον του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ.
Ο Χέντερσον δημιούργησε μια ψηφιακή απεικόνιση που δείχνει με εντυπωσιακό τρόπο, πώς ήταν η πόλη πριν βυθιστεί.
Πρακτικά οι Έλληνες δεν μπορούν να την επισκεφθούν καθώς δεν έχει αξιοποιηθεί τουριστικά και οι περισσότεροι μάλλον αγνοούν την ύπαρξή της.
Οι διαμαρτυρίες των κατοίκων για τα αγκυροβόλια
Μια ανθρώπινη αλυσίδα προστασίας δημιούργησαν κάτοικοι της περιοχής και τουρίστες για το Παυλοπέτρι, διαμαρτυρόμενοι για το αγκυροβόλιο των καραβιών στον όρμο των Βατίκων.
Στο πλευρό τους βρέθηκαν δημοτικοί σύμβουλοι από τους δήμους Ελαφονήσου και Μονεμβασίας υποστηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο την κίνηση διαμαρτυρίας. «Ο τόπος μας είναι όμορφος, ξεχωριστός, έχει ιστορία, παρόν και μέλλον, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που περνά.
Αρκεί να μην επιτρέψουμε να τον πληγώνουν άνθρωποι που βάζουν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από το γενικό συμφέρον και την προοπτική των Βατίκων» αναφέρουν οι «Ενεργοί Πολίτες» στην ανακοίνωσή τους….
Μπορεί ένα σπίτι να κατασκευαστεί από δέματα άχυρου;
Κι όμως… Γίνεται!
Από… λιπόσαρκος, ρωμαλέος. Με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα γυμναστικής και διατροφή, τέσσερις άνδρες κατάφεραν να πετύχουν το σκοπό τους σε μόλις 8 εβδομάδες.
Οι τέσσερις άνδρες που συμμετείχαν στο… πείραμα είχαν στη διάθεσή τους επί πέντε ημέρες την εβδομάδα έναν προσωπικό γυμναστή, ενώ για καθέναν από αυτούς εχίε βγει ένα εξειδικευμένο σχέδιο διατροφής και πρωτεϊνικών συμπληρωμάτων.
Δύο από τους συμμετέχοντες έχασαν πάρα πολλά κιλά και δύο ακόμη απέκτησαν έξτρα μυική μάζα, αποδεικνύοντας ότι όλοι, ακολουθώντας ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα γυμναστικής και ένα εξίσου εξειδικευμένο πρόγραμμα διατροφής, μπορούν να αποκτήσουν το σώμα των ονείρων τους.
Ακριβώς αυτό ήταν και το μυστικό της επιτυχίας τους: Απλά γυμναστική και διατροφή. Κάποια από τα τρικ που θέλησαν να μοιραστούν με τους υπολοίπους πάντως, ήταν ότι έκαναν γυμναστική για 50 λεπτά καθημερινά, έκαναν το πέρασμά τους από τη σάουνα, ότι η διατροφή τους στηριζόταν κυρίως σε καθαρό (από λίπος) κρέας και λαχανικά, χωρίς να λείπουν τα ζυμαρικά (κυρίως το μεσημέρι). Ολα όμως σε συγκεκριμένες ποσότητες.
Aλεξ Κίρμπι, 25 ετών, video editor, Λονδίνο
Αρχικό βάρος: 76 Τελικό βάρος: 76
Λίπος: 19,7 κιλά Τελικό λίπος: 10,8 κιλά
Ποσοστά λίπους: 24 Τελικό ποσοστό λίπους: 13,7
Ιαν Ρόουζ,28 ετών, video editor, Λονδίνο
Αρχικό βάρος: 108,6 Τελικό βάρος: 95,2
Λίπος: 29,2 κιλά Τελικό λίπος: 17,1 κιλά
Ποσοστά λίπους: 27,7 Τελικό ποσοστό λίπους: 17,1
Λίαμ Φέρι, 25 ετών, picture editor, Λονδίνο.
Αρχικό βάρος: 63,5 Τελικό βάρος: 63,5
Λίπος: 10,3 κιλά Τελικό λίπος: 7 κιλά
Ποσοστά λίπους: 15,3 Τελικό ποσοστό λίπους: 10,5
Τζιλς Γκούντι, 32 ετών, Λονδίνο
Αρχικό βάρος: 101 Τελικό βάρος: 95
Λίπος: 34,1 κιλά Τελικό λίπος: 23,2 κιλά
Ποσοστά λίπους: 31,7 Τελικό ποσοστό λίπους: 23,6
Από τον βαρύ οπλισμό, στο χαλαρό μπάρμπεκιου στις… λαμαρίνες.
Η λέξεις «πυρηνικό υποβρύχιο», ηχούν βαρύγδουπα στους κοινούς θνητούς. Και πράγματι έτσι είναι. Οπλισμένο με την προηγμένη τεχνολογία και με αρκετή ισχύ πυρός για να καταστρέψει πολιτισμούς, δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι κάθε ναύτης που βρίσκεται σε τέτοια σκάφη πρέπει να εκπαιδευτεί σκληρά.
Η ιστοσελίδα wearethemighty.com, με εξειδικευμένα θέματα στρατού, παρουσιάζει μια σειρά από φωτογραφίες από το εσωτερικό υποβρυχίων του Αμερικανικού Ναυτικού, όπως αυτές δόθηκαν από τους ίδιους τους ναύτες.
Πηγή: Newsbeast.gr
Η γυμναστική γίνεται πολύ πιο εύκολη όταν δεν είναι βαρετή, και αυτή η κοπέλα ξέρει ακριβώς τον τρόπο για να το διασκεδάσει! Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο.
Δείτε το βίντεο:
Μερικά έργα τέχνης μοιάζουν τόσο αληθινά, που είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι, όντως δεν είναι αληθινά ή ότι υπάρχει κάποιος τόσο ταλαντούχος που μπορεί να τα δημιουργήσει.
Η αλήθεια όμως είναι ότι υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες που μπορούν να κάνουν το αδιανόητο: Να ζωγραφίσουν δηλαδή μια εικόνα που να γίνει δεκτή για φωτογραφία διαβατηρίου ή να φτιάξουν φανταστικά πορτραίτα που να νομίζει ο θεατής ότι πρόκειται για πραγματικά πρόσωπα.
25 δημιουργίες τέτοιων καλλιτεχνών θα σας παρουσιάσουμε στη συνέχεια. Ετοιμαστείτε να χάσετε την εμπιστοσύνη που είχατε μέχρι σήμερα στα μάτια σας.
1. Omar Ortiz – λάδι σε καμβά
2. Paul Cadden – μολύβι και χαρτί
3. Kamalky Laureano – ακρυλικό χρώμα σε καμβά
4. Gregory Thielker – λάδι σε καμβά
5. Lee Price – λάδι σε καμβά
6. Ben Weiner
7. Ron Mueck – υπερρεαλιστικά ανθρώπινα γλυπτά
8. Kim Ji-Hoon – μολύβι
9. Ray Hare – ακρυλικό χρώμα σε καμβά
10. Pedro Campos – λάδι σε καμβά
11. Dirk Dzimirsky – μολύβι σε χαρτί
12. Thomas Arvid – Giclee Printing
13 Samuel Silva – Στυλό
14. Gottfried Helnwein – λάδι και ακρυλικό σε καμβά
15. Mike Bayne – λάδι σε ξύλο
16. Robert Longo – κάρβουνο σε χαρτί
17. Diego Fazio – Μολύβι και κάρβουνο
18. Bryan Drury – λάδι σε ξύλο
19. Rafal Bujnowski – ρεαλιστικό πορτρέτο (τόσο ρεαλιστικό που έγινε δεκτό ως φωτογραφία διαβατηρίου)
20. Robin Eley – λάδι σε καμβά
21. Kevin Okafor – μολύβι σε χαρτί
22. Η 18χρονη Rajacenna – μολύβι και χαρτί
23. Roberto Bernardi
24. Steve Mills
25. Eric Christensen, ο μοναδικός γνωστός καλλιτέχνης του υπερρεαλισμού που χρησιμοποιεί τυποποιημένη ακουαρέλα.
Όταν ο χώρος για την βασική ανάγκη του ανθρώπου γίνεται κάτι σαν αξιοθέατο…
Δείτε τις φωτογραφίες:
Ο Τομ Ατγουότερ πεθαίνει εξαιτίας ενός όγκου στον εγκέφαλο, αλλά δεν ανησυχεί τόσο για αυτό. Αντ “αυτού, περνάει τις μέρες του προσπαθώντας να σώσει την ζωή της ηλικίας 5 ετών κόρης του, από τον δικό της καρκίνο.
Ο Τομ κάνει τα πάντα για να συγκεντρώσει το ποσό των 820,200 δολαρίων, ένα ποσό που απαιτείται για τη θεραπεία της κόρης του, έστω και αν ο ίδιος δεν θα είναι παρόν για να την δει να καλυτερεύει.
Η προθεσμία του για να τα καταφέρει είναι μικρή, μια και οι τελευταίες αξονικές τομογραφίες δείχνουν ότι ο όγκος στον εγκέφαλο του μεγαλώνει.
Λέει: «Τις τελευταίες τους μέρες οι άνθρωποι κάνουν λίστες με τις επιθυμίες που θέλουν να πραγματοποιήσουν πριν φύγουν για πάντα. Για μένα στην κορυφή της λίστας μου είναι να καταφέρω να συγκεντρώσω χρήματα για να μπορέσει η Κέλυ να έχει όλη την ιατρική βοήθεια που θα χρειαστεί.»
«Κάποιοι μου λένε να σταματήσω την προσπάθεια και να επικεντρωθώ στο να απολαύσω τις μέρες που μου απομένουν. Αλλά πώς μπορώ να το κάνω αυτό γνωρίζοντας ότι η ζωή της κόρης μου κινδυνεύει;»
«Η συγκέντρωση χρημάτων είναι μια πολύ σκληρή δουλειά, ειδικά τις ημέρες που αισθάνομαι αδύναμος να σηκωθώ από το κρεβάτι. Αλλά παίρνω δύναμη από την σκέψη ότι η Κέλυ μπορεί να έχει μια ευκαιρία για ζωή. Έτσι, αν πεθάνω αύριο, ξέρω ότι θα πεθάνω έχοντας κάνει το καλύτερό για την κόρη μου.»
Η Κέλυ είναι μόλις 5 ετών, αλλά έχει ήδη κερδίσει δύο φορές την μάχη με την ασθένεια. Είναι όμως εξαιρετικά πιθανό να υποτροπιάσει και για αυτό ο Τομ προσπαθεί με όσες δυνάμεις του απομένουν να της αφήσει τα εφόδια να νικήσει τον καρκίνο για πάντα. Ταυτόχρονα της έχει αφήσει μια συγκινητική επιστολή που θα την διαβάσει όταν μεγαλώσει.
Διαβάστε την στη συνέχεια:
«Αγαπημένη μου Κέλυ,
Λυπάμαι τόσο πολύ που δεν μπόρεσα να σε δω να μεγαλώνεις. Λυπάμαι που δεν ήμουν δίπλα σου όποτε με χρειάστηκες. Σε παρακαλώ μην κατηγορήσεις για αυτό τους ανθρώπους ή τον κόσμο. Η ζωή είναι τύχη και η δική μου απλά εξαντλήθηκε.
Μακάρι να ήξερα τα λόγια για να σε κάνω να αισθανθείς καλύτερα. Μακάρι να μην είχα καρκίνο. Μακάρι εσύ να μην αναγκαζόσουν να με βλέπεις να πονάω τόσο συχνά. Θα ήθελα τόσα πράγματα να ήταν διαφορετικά, αλλά δυστυχώς αυτό δεν γίνεται.
Οι περισσότεροι μπαμπάδες έχουν ολόκληρες δεκαετίες για να συνομιλήσουν και να συμβουλέψουν τις κόρες τους στο τραπέζι της κουζίνας, την ώρα που ζεσταίνουν τα χέρια τους με μια κούπα καφέ. Εμείς δεν την είχαμε αυτή τη στιγμή.
Δεν θα είμαι εκεί για να σε πάω την πρώτη σου μέρα στο σχολείο ούτε για να σε πάω σπίτι μετά το πρώτο σου ραντεβού. Δεν θα είμαι δίπλα σου για να χαρώ μαζί σου στην αποφοίτηση σου ούτε για να σε παρηγορήσω όταν κάποιος ραγίσει την καρδούλα σου.
Αλλά όσο είμαι ακόμη εδώ, σκέφτηκα να προσπαθήσω να σου αφήσω μερικές συμβουλές ζωής με αυτό το γράμμα. Ελπίζω ότι θα σε βοηθήσει. Ελπίζω ακόμη ότι ο καρκίνος δεν θα επιστρέψει ποτέ και η ζωή σου θα είναι μεγάλη, γεμάτη και ευτυχισμένη.
Σχολείο: Όλοι θα σου που ότι είναι ζωτικής σημασίας να εργαστείς σκληρά στο σχολείο. Ας ελπίσουμε ότι θα κάνεις πάντα ότι καλύτερο μπορείς. Εγώ τα πήγα καλά στο σχολείο αλλά έκανα το ίδιο και στην προσωπική μου ζωή; Πραγματικά όχι. Το σχολείο είναι σημαντικό αλλά να βεβαιωθείς ότι αφήνεις χώρο στη ζωή σου και για την διασκέδαση.
Αγόρια: Τώρα που είσαι μικρή δεν κάνεις διακρίσεις μεταξύ κοριτσιών και αγοριών και τους θεωρείς όλους φίλους σου. Αυτό είναι χαρακτηριστικό του γλυκού χαρακτήρα σου. Αλλά Κέλυ αυτό θα αλλάξει όσο μεγαλώνεις. Μπορεί να νιώθεις ότι τα αγόρια είναι ενοχλητικά στο Δημοτικό αλλά αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα αλλάξει όταν πας στο Γυμνάσιο.
Θα κάνεις σχέσεις με κάποια αγόρια όταν μεγαλώσεις (ελπίζω αυτό να γίνει όταν μεγαλώσεις πάρα πολύ!) Δυστυχώς δεν θα είμαι εκεί για να τους «ανακρίνω» και να καταλάβω τις προθέσεις τους. Διάβασε λοιπόν μερικές συμβουλές από τον γέρο σου. Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις πώς αισθάνεσαι όταν είσαι ερωτευμένος. Θυμάσαι εμένα και την μαμά σου τις ώρες που γελούσαμε αγκαλιασμένοι στον καναπέ όλο αγάπες και λουλούδια; Κάπως έτσι μοιάζει η πραγματική αγάπη. Διασκέδασε μέχρι να την ανακαλύψεις και εσύ.
Πάντα να επιλέγεις αγόρια με ευγενικές αξίες, ήθη και σεβασμό. Φαντάσου ότι καθόμαστε όλοι μαζί στο τραπέζι, το αγόρι σου, εσύ, εγώ και η μαμά, και πίνουμε τσάι. Αν νομίζεις ότι σου αρέσει αυτή η εικόνα, ότι ο φίλος σου ταιριάζει στο τραπέζι μας, τότε έχεις κάνει καλή επιλογή. Έχεις διαλέξει έναν αξιοπρεπή νεαρό άνδρα.
Δυστυχώς, κάποια μέρα η καρδιά σου θα σπάσει. Πονάει σαν κόλαση και θα αισθανθείς ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Αλλά θα το ξεπεράσεις. Ακόμα κι αν ένα ειδύλλιο δεν μοιάζει να προχωράει, προσπάθησε να είσαι ευγενική. Πρέπει να θυμάσαι ότι και τα αγόρια έχουν συναισθήματα. Τέλος, αν έχεις ένα αγόρι φίλο που είναι πάντα εκεί για σένα όσο οι σχέσεις σου έρχονται και τελειώνουν, μην τον θεωρήσεις δεδομένο. Μην τον παραβλέψεις. Θα μπορούσε πραγματικά να νοιάζεται για σένα.
Γάμος: Πολύ συχνά ονειρεύομαι την ημέρα του γάμου σου και φαντάζομαι τον εαυτό μου να γεμίζω με δάκρυα καθώς σε συνοδεύω στην εκκλησία για να σε παραδώσω στον αγαπημένο σου. Δεν θα είμαι σε θέση να το κάνω αυτό Κέλυ και σου ζητώ συγγνώμη γλυκιά μου. Αλλά να θυμάσαι ότι θα είμαι κάπου εκεί εκείνη την ημέρα, περήφανος και χαρούμενος που έχεις βρει κάποιον να σε αγαπά και να σε νοιάζεται όσο εγώ.
Μαμά: Εσύ και η μαμά σου θα πρέπει να υποστηρίζεστε κατά καιρούς, ειδικά όταν γίνεις έφηβη. Να θυμάσαι ότι σε λατρεύει και ότι θέλει το καλύτερο για σένα. Να δίνεις στη μαμά μια σφιχτή αγκαλιά κάθε φορά που αισθάνεσαι λυπημένη και να στηρίζετε η μια την άλλη όποτε αντιμετωπίζετε κάποιο πρόβλημα. Όταν γίνεις έφηβη μπορεί να νομίζεις ότι οι οι φίλοι σου έχουν δίκιο και η μαμά άδικο. Αλλά η μαμά σου πρέπει να πάρει κάποιες δύσκολες αποφάσεις επειδή νοιάζεται για σένα περισσότερο από όλους τους φίλους σου. Να την αντιμετωπίζεις πάντα με αγάπη και κατανόηση.
Οικογένεια: Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια και τις αξίες που μας δίνει. Τίποτα.
Φίλοι: Να φέρεσαι στους άλλους ανθρώπους όπως σου φέρονται και εκείνοι. Να φέρεσαι με καλό τρόπο σε όποιον σε βοηθάει. Ο τραμπουκισμός είναι φρικτό πράγμα – μην γίνεις ποτέ ένας από αυτούς.
Χριστούγεννα & γενέθλια: Στα πρώτα σας Χριστούγεννα χωρίς εμένα, θα ήθελα πολύ, αν μπορείτε εσύ και η μαμά να ανάψετε ένα κερί και να σκεφτείτε για λίγα λεπτά. Θα ήταν πολύ ωραία, εάν οι δύο σας χορεύατε τον χορό της μαϊμούς μαζί. Το πως χοροπηδούσαμε και κουνούσαμε τα σώματα μας σαν τρελοί μας έκανε πάντα να γελάμε. Αυτό είναι κάτι που θα με έκανε να χαμογελάω από ψηλά. Θα ήθελα αν μπορείτε να επισκεφτείτε τα Χριστούγεννα τους γονείς μου . Θα πρέπει να είναι και εκείνοι πάρα πολύ πληγωμένοι.
Έχω δώσει στην μαμά δώρα για όλα τα γενέθλια σου. Μακάρι να μπορούσα να είμαι εκεί για να σε δω να τα ανοίγεις. Ας ελπίσουμε ότι θα σου αρέσουν όλα, γιατί είναι δύσκολο να φανταστώ πως θα είσαι στα 10, στα 15, και στα 20 σου. Αναρωτιέμαι αν θα σου αρέσουν ακόμα οι One Direction. Αναρωτιέμαι εάν θα εξακολουθούν να σε κάνουν να χορεύεις γύρω από το σαλόνι.
Καριέρα: Ήσουν δύο , όταν μου είπες ότι όταν μεγαλώσεις θα ήθελες να γίνεις μια «πριγκίπισσα αστροναύτης» ώστε να μπορείς να φοράς ωραία φορέματα και να ανακαλύψεις νέους πλανήτες. Ίσως τώρα να συνειδητοποιείς ότι αυτό δεν είναι δυνατό να γίνει. Παρόλα αυτά τόσα πολλά πράγματα είναι δυνατό να γίνουν για σένα, αγάπη μου. Κάνε ό, τι σε κάνει ευτυχισμένη και ότι πραγματικά σου αρέσει. Αν το κάνεις αυτό, η ζωή ξαφνικά θα γίνει πολύ ευκολότερη για σένα.
Μπορεί να χρειαστεί να αλλάξεις διάφορα επαγγέλματα και σταδιοδρομίες για να βρεις αυτό που πραγματικά σου αρέσει, αλλά ας είναι έτσι . Μια ζωή την έχουμε, και πρέπει να βρούμε τι πραγματικά μας εκφράζει.
Καλοί τρόποι συμπεριφοράς: Να θυμάσαι πάντα να λες ευχαριστώ και παρακαλώ . Ο λόγος που η μαμά και εγώ επιμένουμε να συμπεριφέρεσαι με ευγένεια είναι επειδή θα σε βοηθήσει σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου. Πάντα να είσαι ευγενική, ειδικά με τους ηλικιωμένους. Ποτέ να μην μιλάς άσχημα. Μην ξεχνάς να γράφεις ευχαριστήριες επιστολές για τα δώρα που λαμβάνεις, είναι πάντα ωραίο να ενεργεί κανείς με χάρη και ευγνωμοσύνη. (Και παρακαλώ να θυμάσαι ότι τα αστεία σχετικά με τα κακά είναι μόνο αστεία όταν είσαι πέντε, άτακτο μου κοριτσάκι!)
Μάθε να οδηγείς: Οι περισσότεροι μπαμπάδες διδάσκουν στις κόρες τους να οδηγούν και στην προσπάθεια συνήθως είναι ανεπιτυχείς. Βεβαιώσου ότι θα μάθεις να οδηγείς όσο πιο σύντομα γίνεται και ένας νέος κόσμος θα ανοιχτεί μπροστά σου. Επίσης, βεβαιώσου ότι δεν θα σε μάθει η μαμά να οδηγείς (αστειεύομαι, αγάπη μου).
Ταξίδεψε όσο περισσότερο μπορείς στο εξωτερικό: Είναι κλισέ το να να πω ότι τα ταξίδια διευρύνουν το μυαλό, αλλά είναι αλήθεια. Δες όσο περισσότερα μέρη του του κόσμου μπορείς. Αλλά μην ταξιδέψεις ποτέ πάνω σε μια μοτοσικλέτα (είναι πολύ επικίνδυνο).
Να είσαι ευτυχισμένη. Ποτέ να μην γελάς με το 50% του εαυτού σου. Πάντοτε να γελάς με το 100%. Το γέλιο σου συνεπαίρνει όλο σου το σώμα και είναι ιδιαίτερα μεταδοτικό. Ελπίζω ότι δεν θα το χάσεις ποτέ αυτό. Δεν έχει κανένα νόημα να ζητήσω να μην στεναχωρηθείς όταν εγώ θα φύγω. Ξέρω ότι έτσι θα γίνει πριγκίπισσα. Εύχομαι να μπορούσα να έρθω εκείνη τη στιγμή κοντά σου, να τυλίξω τα χέρια μου γύρω σου και να σε σφίξω στην αγκαλιά μου μέχρι να σε κάνω να χαμογελάσεις.
Θυμάσαι το αρκουδάκι που σου αγόρασα από ένα κατάστημα με φιλανθρωπικό σκοπό; Μου είχες πει ότι θα το κρατήσεις ασφαλές και ότι θα το αγκαλιάζεις όποτε νιώθεις ότι σου λείπω. Αυτό ήταν μια θαυμάσια ιδέα. Μπορείς να αισθάνεσαι λυπημένη και να χρησιμοποιείς την λύπη ως κινητήρια δύναμη στην ζωή σου ή μπορείς απλά να είσαι λυπημένη. Ξέρεις, φαντάζομαι ποιο ελπίζω ότι θα διαλέξεις.
Σε παρακαλώ να προσφέρεις ότι μπορείς σε φιλανθρωπίες. Οι Φιλανθρωπικές οργανώσεις μας βοήθησαν, και εσένα αλλά και εμένα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις θυσίες που έκαναν κάποιοι άγνωστοι άνθρωποι για σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις τον καρκίνο. Ηλικιωμένοι άνθρωποι έστειλαν κάρτες με προσευχές και χρήματα από το υστέρημα τους. Όλα για σένα. Είναι σημαντικό να επιστρέψεις την καλή πράξη. Αν κάνεις καλές πράξεις, εξυψώνεται τη ψυχή σου. Ποτέ μην ξεχνάς ότι υπάρχουν άνθρωποι σε χειρότερη κατάσταση από ό, τι είσαι εσύ.
Να θυμάσαι το σύνθημα της ζωής σου: «Πάντα συνεχίσουμε να προσπαθούμε.» Έχω αποτύχει πολλές φορές στη ζωή μου, αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια Κέλυ. Δεν τα παράτησα ποτέ.
Να πιστεύεις στον εαυτό σου. Στη ζωή, πολλοί θα σου πουν ότι δεν μπορείς να τα καταφέρεις. Μπορείς! Οι μεγάλες προκλήσεις ενέχουν κινδύνους, για αυτό προσπάθησε να κάνεις έξυπνες επιλογές.
Ξέρω ότι θα με κάνεις υπερήφανο. Ξέρω ότι θα κάνεις κάτι μεγάλο στη μνήμη μου. Ξέρω ότι μπορείς να το κάνεις. Γι “αυτό ας ξεκινήσεις σήμερα.
Και τέλος … Σε ευχαριστώ για την ύπαρξη σου, Κέλυ. Σας ευχαριστώ γιατί μου είπες το μεγαλύτερο κομπλιμέντο όλων των εποχών όταν με αποκάλεσες «Μπαμπά».
Το να σε έχω κόρη μου ήταν η μεγαλύτερη τιμή της ζωής μου. Σε ευχαριστώ γιατί μου δίδαξες πως να αγαπώ και να είμαι ευτυχισμένος περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Να απολαύσεις τη ζωή σου. Μην βιαστείς να την ζήσεις.
Σας αγαπώ πολύ, και εσένα και τη μαμά σου.
Ο μπαμπάς xxxxxxxxxx»