Τις τελευταίες ώρες το γύρο του διαδικτύου κάνει το ξέσπασμα -κείμενο μιας μητέρας που απευθύνεται στους χωρισμένους μπαμπάδες που αγνοούν επιδεικτικά την υποχρέωσή τους να συμμετέχουν οικονομικά στην ανατροφή του παιδιού τους δίνοντας την απαιτούμενη διατροφή, αδιαφορώντας για το πώς η πρώην σύζυγός τους θα καταφέρει να ανταπεξέλθει τόσο στο δυσβάστακτο οικονομικό όσο και ψυχολογικό βάρος της ανατροφής ενός παιδιού χωρίς βοήθεια από τον άλλο γονέα.

Το κείμενο αποτελεί μια γροθιά στο στομάχι και αξίζει να αφιερώσετε λίγα λεπτά από το χρόνο σας για να το διαβάσετε:

Πότε ήταν η τελευταία φορά που κόψατε τα νυχάκια των παιδιών σας;

Ξυπνάτε πριν την ανατολή του ήλιου για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας μπαίνει στο σχολικό λεωφορείο;

Πόσες ώρες περνάτε την εβδομάδα βοηθώντας το με τις εργασίες του;

Πόσες φορές κρατήσατε το χέρι του παιδιού σας στο γιατρό και μετά πληρώσατε την επίσκεψη;

Πόσα πράγματα αγοράζετε στο σούπερ μάρκετ με 150 ευρώ το μήνα διατροφή που δεν δίνετε;

Πόσες νύχτες τον τελευταίο καιρό, σας έχει ξυπνήσει το παιδί σας επειδή έβλεπε εφιάλτη; Ξέρετε τα ονόματα των φίλων του παιδιού σας και πόσες φορές τους έχετε φιλοξενήσει στο σπίτι σας για να παίξουν;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που βάλετε 5 πλυντήρια ρούχων το Σάββατο, πληρώνοντας για το απορρυπαντικό και το ζεστό νερό; Και στη συνέχεια βάλατε δύο ακόμη πλυντήρια, την Τρίτη, όταν τα σεντόνια και η κουβέρτα λερώθηκαν από εμετό;

Πόσες ημέρες εργασίας έχετε χάσει επειδή το παιδί σας ήταν άρρωστο και δεν τις πληρωθήκατε ποτέ;

Ξέρετε με ποια λούτρινα ζώα κοιμάται και πώς του αρέσει να τρώει τα μήλα του κομμένα σε φέτες, χωρίς την φλούδα;

Πόσα φώτα αφήνετε αναμμένα κάθε βράδυ;”.

Πόσα κουτιά πάνες των 30 ευρώ και πόσα μωρομάντηλα των 12 ευρώ, αγοράσατε αυτό το χρόνο;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που αγοράσατε υλικά και φτιάξατε μια τούρτα γενεθλίων και τυλίξατε όλα τα δώρα και πληρώσατε για όλες τις προμήθειες του πάρτι;

Πόσο ζεστό νερό πληρώνετε κάθε μήνα για να γεμίσετε την μπανιέρα;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που έπρεπε να θυμηθείτε να πληρώσετε 5 και 10 ευρώ για την εκδρομή του σχολείου και τη στολή της σχολικής γιορτής;

Πόσο χαρτί τουαλέτας αγοράζετε σε ένα μήνα;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που αλλάξατε σεντόνια στις 4 το πρωί μέσα σε κραυγές, για να κάνετε το παιδί σας που κλαίει να αισθανθεί καλύτερα;

Ξέρετε το όνομα του γιατρού του παιδιού σας; Το όνομα του δασκάλου του;

Ξέρετε τι νούμερο παπούτσι φοράει και πότε ήταν η τελευταία φορά που αγόρασε ένα ζευγάρι με 30 ευρώ;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που πληρώσατε 15 ευρώ για το κούρεμα του παιδιού σας;

Πόσα μπουκάλια παιδικού σαμπουάν αγοράσατε πρόσφατα, ή πόσα κουτιά απορρυπαντικού για να βάλετε πλυντήριο πιάτων το βράδυ;

Από πόσες ευκαιρίες σταδιοδρομίας έχετε παραιτηθεί γιατί βάζατε πάντα πρώτες τις ανάγκες των παιδιών σας πρώτα;

Πού είστε, όταν το παιδί σας χρειάζεται βοήθεια για να καθαρίσει το δωμάτιό του, ή έχυσε σάλτσα στην τρίτη αλλαξιά του για σήμερα και πρέπει να βάλει άλλα ρούχα;”

“Αν σας δινόταν η ευκαιρία, θα μπορούσατε να τα κάνετε 24 ώρες και 7 ημέρες την εβδομάδα; Θα ήσασταν σε θέση να τα κάνετε μόνοι σας;  Στηριζόμενοι μόνο στο εισόδημα που πρέπει να βγάλετε; Χωρίς να πληρώνετε κανέναν άλλο για να μεγαλώσει τα παιδιά σας ή να σας αντικαταστήσει στην δουλειά. Για να παρακολουθήσετε τις σχολικές εκδηλώσεις και τις συναντήσεις με τους δασκάλους; Θα μπορούσατε να τα κάνετε όλα αυτά μόνοι σας; Τα κάνετε όλα αυτά;

Ω, σωστά, εργάζεστε πολύ σκληρά. Και έχετε πολλές ανάγκες. Έχετε έναν λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος να πληρώσετε. Και θα πρέπει να βάλετε φυσικό αέριο στο αυτοκίνητό σας. Έχετε να φάτε και προσπαθείτε να μαζέψετε χρήματα για τις επικείμενες διακοπές σας. Γιατί σας αξίζει ένα διάλειμμα.

Γιατί λοιπόν θα πρέπει να στείλετε τα χρήματα »σας» για να «βοηθήσετε» την μητέρα του παιδιού σας;

Ήταν επιλογή της να είναι σε αυτή την κατάσταση, έτσι κι αλλιώς, σωστά; Ίσως αν δεν είχε αντιδράσει στις καταχρήσεις σας. Στον εθισμό σας ή στην απιστία σας, να μην ήταν μόνη μητέρα τώρα. Ίσως σε λίγες εβδομάδες ή μήνες, αν βγάλετε επιπλέον μετρητά. Θα μπορούσατε να φανείτε υπερβολικά γενναιόδωρος και να στείλετε εκατό ευρώ. Όχι, γιατί είστε υποχρεωμένοι από το νόμο, αλλά επειδή είστε καλά παιδιά. Και κάνετε ό, τι μπορείτε και αυτή θα πρέπει να είναι ευγνώμων που θέλετε να βοηθήσετε, έτσι δεν είναι;

Κάνετε λάθος.

Πού είστε στο super market, όταν κάποιος πρέπει να πει στο παιδί σας, ότι δεν μπορεί να πάρει τα κορν φλέικς που θέλουν;

Πού είστε, όταν κάποιος πρέπει να πει στον απόφοιτο έφηβο σας, πως δεν μπορεί λόγω οικονομικών δυσκολιών, να αγοράσει το άλμπουμ με τις φωτογραφίες της τάξης του, που κοστίζει 20 ευρώ;

Γιατί δεν αξίζουν τα παιδιά σας καινούργια ρούχα και εκδρομές σε ακριβά παιδικά μουσεία; Γιατί δεν μπορούν να γραφτούν στους συλλόγους που θέλουν; Ή να πάνε στις καλοκαιρινές κατασκηνώσεις με τους φίλους τους;

Ξέρετε πώς είναι να υπενθυμίζεις στα παιδιά σου καθημερινά, ότι ζουν με χαμηλό εισόδημα και πρέπει να κάνουν θυσίες;

Γιατί δεν μπορούν τα παιδιά σας να μεγαλώσουν με μια μητέρα που ζει μια άνετη ζωή;

Γιατί δεν μπορούν να έχουν μια μητέρα που δεν προσπαθεί να κρύψει το άγχος της, που προέρχεται από το ποτέ θα δώσετε την διατροφή;

Γιατί δεν μπορούν να έχουν μια μητέρα που επιτρέπει στον εαυτό της να αγοράσει πράγματα για εκείνη. Όπως μια κρέμα ή ένα παντελόνι χωρίς τρύπες. Αντί να ξέρει ότι πρέπει να φυλάξει κάθε δεκάρα για τα παιδιά της;

Γιατί τα παιδιά σας δεν αξίζουν καλοκαιρινές διακοπές;”

“Πού είστε, όταν το παιδί σας σπάει ένα αγαπημένο παιχνίδι και κάποιος πρέπει να του πει με ραγισμένη καρδιά ότι δεν έχει τα χρήματα για να το αντικαταστήσει;

Πού είστε, όταν κάποιος πρέπει να πει στο παιδί σας να φορέσει το ίδιο τζιν για να κάνετε οικονομία στο κόστος πλυντηρίου; Τι κάνετε;

Υπερασπίζεστε τον εαυτό σας. Έχετε χίλιους λόγους και δικαιολογίες για το ό,τι κάνετε. Ότι μπορείτε και γιατί η μητέρα του παιδιού σας δεν χρειάζεται πραγματικά τη βοήθειά σας ούτως ή άλλως. Κοιμάστε καλά τα βράδια και εξακολουθείτε να κουβαλάτε αυτό το συναίσθημα, ότι σας φέρονται άδικα. Ο καθένας ξέρει πως είστε ένας πάρα πολύ καλός πατέρας. Και Θεός φυλάξοι, αν αυτή ξεκινήσει να βγαίνει με κάποιον. Ή αν βρει έναν σύντροφο, τότε είναι δικό του πρόβλημα το ποιος θα πληρώνει το λογαριασμό του νερού, σωστά;

Θέλω απλά να κάνετε στον εαυτό σας μια ερώτηση:

Γνωρίζετε πραγματικά τι κάνετε όταν αρνείστε να στείλετε την διατροφή του παιδιού;

Έχετε συνειδητοποιήσει, πόσο υποβαθμίζετε την ποιότητα ζωής του παιδιού σας;  Και την ευημερία της μητέρας του, απλά επειδή δεν καταβάλλετε την διατροφή;

Έχετε συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει σημασία τι συνέβη ανάμεσα σε εσάς και τη γυναίκα που κάποτε αγαπήσατε αρκετά για να κάνετε ένα παιδί μαζί. Αλλά ότι είστε ακόμα υπεύθυνοι για την οικονομική σταθερότητα του παιδιού σας. Και την υποστήριξη του προσώπου που έχει αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή της στην ανατροφή του;

Όχι επειδή είστε γενναιόδωροι. Όχι επειδή το δικαστήριο διέταξε να το κάνετε. Αλλά επειδή είναι δική σας ευθύνη. Χωρίς να περιμένετε επαίνους σε αντάλλαγμα.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπατε σε αυτή τη γυναίκα ευχαριστώ, για ό,τι κάνει κάθε μέρα για το παιδί σας;

Δεν χρειάζεται να σας ευχαριστήσει για την παροχή οικονομικής βοήθειας που απαιτείται για τις βασικές ανάγκες και το μεγάλωμα του παιδιού σας.

Αγαπητέ πατέρα που δεν πληρώνεις -και που κατά πώς φαίνεται-ούτε πρόκειται να πληρώσεις την διατροφή των παιδιών σου, νομίζω ότι ξέρεις, βαθιά μέσα σου, πως κάνεις λάθος. Μακάρι να μπορούσες να δεις τι κάνεις πραγματικά…

Πηγή: singleparent.gr

«Αγαπητέ γιατρέ, το παιδί που μου είπατε να «ρίξω» μάς έχει χαρίσει τα πιο πλατιά χαμόγελα»

Όταν έμεινε έγκυος, ο γιατρός της είπε ότι επρόκειτο να γεννήσει ένα κοριτσάκι με σύνδρομο Down. Στη συνέχεια, της συνέστησε έντονα να σταματήσει την εγκυμοσύνη της.

Δύο χρόνια μετά τη γέννηση της Emersyn, η Courtney έγραψε ένα γράμμα στον γιατρό…

«Ήρθα στο ιατρείο σας κατά τη διάρκεια της δυσκολότερης περιόδου της ζωής μου. Ήμουν ταραγμένη και ανήσυχη. Ακόμα δεν ήξερα την αλήθεια για το μωρό μου. Και αντί να με υποστηρίξεται και να με ενθαρρύνεται, μου προτείνατε να τερματίσω την εγκυμοσύνη.

Σας είπα το όνομα που θα δίναμε στην κόρης μας και ρωτήσατε τον σύζυγό μου και εμένα ξανά αν καταλαβαίναμε την κακή ποιότητα ζωής που θα είχε ένα παιδί με σύνδρομο Down. Πρότεινε να επανεξετάσουμε την απόφασή μας να μην συνεχίσουμε την εγκυμοσύνη.

Από την πρώτη επίσκεψη, τα ραντεβού μας είχαν γίνει κουραστικά. Η δυσκολότερη περίοδος της ζωής μου έγινε σχεδόν αβάσταχτη επειδή ποτέ δεν μου είπατε την αλήθεια – το μωρό μου είναι τέλειο.

Είμαι λυπημένη που οι λεπτές λεπτομέρειες και το θαύμα αυτών των γλυκών μικρών δαχτύλων και ποδιών, πνευμόνων, ματιών και αυτιών δεν μπορούν να σας σταματήσουν. Είμαι λυπημένη που ήταν τόσο λάθος που μας είπατε ότι ένα παιδί με σύνδρομο Down θα μειώσει την ποιότητα ζωής μας.

Και μου ραγίζει η καρδιά αν σκεφτώ ότι μπορεί να το πείτε ξανά σε μια μήτερα σήμερα. Πάνω απ ‘ όλα είμαι λυπημένη που δεν θα έχετε ποτέ το προνόμιο να γνωρίσετε την κόρη μου Emersyn.

Επειδή, βλέπετε, η Emersyn όχι μόνο έχει βελτιώσει την ποιότητα της ζωής μας, αλλά άγγιξε τις καρδιές χιλιάδων ανθρώπων.

Μας έχει δώσει σκοπό και χαρά πέρα από τα λόγια. Μας έχει χαρίσει τα μεγαλύτερα χαμόγελα, γέλια, και τα πιο γλυκά φιλιά που θα μας δώσουν ποτέ. Μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ποια είναι η αληθινή ομορφιά και η αγνή αγάπη».

Το βρήκαμε εδώ

Πηγή : infokids.cy

Μια φορά τον χρόνο, όλα τα παιδάκια επιστρατεύουν τη φαντασία και τη μαεστρία τους στο γράψιμο και στέλνουν γράμματα στον Άγιο Βασίλη, ζητώντας του τα δώρα που επιθυμεί η καρδούλα τους. Ένα αγοράκι ωστόσο, ζήτησε κάτι πολύ διαφορετικό: μια μαμά που να τον αγαπά και να τον φροντίζει.