Λέγοντας τη λέξη «ωκεανός» στο μυαλό του καθενός έρχεται χωρίς αμφιβολία το απέραντο γαλάζιο που αγγίζει σχεδόν τον ουρανό στο βάθος του ορίζοντα.

Ωστόσο, οι ωκεάνιες εκτάσεις δεν είναι και τόσο μονότονες. Εκτός από τα συνηθισμένα νησιά, τις χερσονήσους αλλά και τους πιο εντυπωσιακούς κοραλλιογενείς υφάλους υπάρχουν τοπία στον ωκεανό που είναι απλώς μοναδικά στον κόσμο. Όπως αυτά που θα θαυμάσετε στη συνέχεια…

1. Νησί Eleuthera – εκεί που η Καραϊβική συναντά τον Ατλαντικό

Είναι ένα από τα πολλά νησιά που βρίσκεται στο αρχιπέλαγος στις Μπαχάμες, περίπου 80 χιλιόμετρα ανατολικά της πρωτεύουσας Νασάου. Το βασικό χαρακτηριστικό της περιοχής είναι ότι στη μία πλευρά του ο επισκέπτης θαυμάζει τα γαλάζια νερά της Καραϊβικής και στην άλλη εντυπωσιάζεται από το βαθύ μπλε του Ατλαντικού!

2. Δανία-Σουηδία – τόπος συνάντησης της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας

Στο τουριστικό θέρετρο Skagen ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει ένα εκπληκτικό φαινόμενο, όπου η Βαλτική και η Βόρεια Θάλασσα ενώνονται.

3. Οριζόντιοι Καταρράκτες, Αυστραλία

Οι καταρράκτες αυτοί βρίσκονται στην περιοχή Κίμπερλι στη Δυτική Αυστραλία και πρόκειται στην ουσία για ένα φυσικό φαινόμενο που δημιουργείται από την παλίρροια η οποία κάνει τα νερά να φουσκώνουν δημιουργώντας μια σημαντική διαφορά στο επίπεδο της θάλασσας και στις δύο πλευρές του φαραγγιού. Το νερό ρέει με ορμή ανάμεσα και δίνει την εντύπωση ενός οριζόντιου καταρράκτη.

4. Το βαθύ μπλε «κανάλι» στον ύφαλο Great Barrier, Αυστραλία

Το Great Barrier βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών του Queensland στην Αυστραλία και είναι το μεγαλύτερο σύστημα κοραλλιογενών υφάλων στον κόσμο, καθώς αποτελείται από περίπου 3.000 επιμέρους υφάλους και 920 νησιά. Υποστηρίζει μια απίστευτη ποικιλία ζωής και ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 1981, ενώ είναι ένα από τα επτά φυσικά θαύματα του κόσμου. Το κανάλι διαχωρίζει τους υφάλους Hook και Hardy και αποτελεί σημαντικό καταδυτικό σημείο.

5. Υποβρύχιοι καταρράκτες, Μαυρίκιος

Στον Μαυρίκιο μια συναρπαστική ψευδαίσθηση δημιουργείται στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού. Όταν κάποιος κοιτάζει από ψηλά, η απορροή της άμμου και οι καταθέσεις της λάσπης δίνουν την εντύπωση ότι σε εκείνο το σημείο υπάρχει ένας καταρράκτης.

6. Great Blue Hole, Μπελίζ

Μια μεγάλη καταβόθρα στα ανοικτά των ακτών της Μπελίζ που έχει κυκλικό σχήμα αποτελεί δημοφιλές σημείο μεταξύ των δυτών αλλά και για όσους επιθυμούν να βουτήξουν στα πρασινογάλαζα νερά.

7. Πυραμίδα Ball, Αυστραλία

Απομεινάρι ενός ηφαιστείου, η πυραμίδα Ball βρίσκεται 20 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του νησιού Lord Howe στον Ειρηνικό Ωκεανό και έχει ύψος 562 μέτρα.

8. Μάλε, Μαλδίβες

Το Μαλέ είναι η πρωτεύουσα και η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη στη Δημοκρατία των Μαλδίβων. Το νησί είναι το πέμπτο πιο πυκνοκατοικημένο στον κόσμο.

9. Δρόμος Atlantic Ocean, Νορβηγία

Ο περίφημος Δρόμος του Ατλαντικού είναι 8,3 χιλιόμετρα και περνά μέσα από ένα αρχιπέλαγος στη Νορβηγία, διατρέχοντας τα χωριά Karvag, Averøy, Vevang και Eida. Ο δρόμος αποτελεί πολιτιστική κληρονομιά και έχει χαρακτηριστεί ως Εθνική Τουριστική Διαδρομή.

10. Βραχονησίδες, Παλάου

Οι βραχονησίδες του Παλάου είναι μια συλλογή από αρχαία λείψανα κοραλλιογενών υφάλων με πλούσια βλάστηση, που δημιουργούν ένα εντυπωσιακό θέαμα μέσα στο νερό. Αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από το 2012.

To Project Gutenberg προσφέρει εντελώς δωρεάν 42.000 ebooks, τα οποία μπορείτε να διαβάσετε online αλλά και να τα κατεβάσετε στον υπολογιστή σας.

Δεν χρειάζεται καμία συνδρομή για να τα αποκτήσετε, όμως, αν βρείτε το project ενδιαφέρον και χρήσιμο, μπορείτε να προσφέρετε ένα μικρό ποσό μέσω του donate που υπάρχει στα αριστερά της σελίδας, για να στηρίξετε την προσπάθεια αγοράς και ψηφιοποίησης περισσότερων βιβλίων.

Τα βιβλία διατίθενται σε πολλές γλώσσες πέραν της ελληνικής

Μπείτε και δείτε ολόκληρη τη συλλογή εδώ.

H IΣTOΣEΛIΔA EXEI ΠΛHPOΦOPIAKO XAPAKTHPA. ΔIABAΣTE TOYΣ OPOYΣ XPHΣHΣ

Ένα ιμιτασιόν GPS μπορεί να μιλάει έτσι; Κι αν ναι, ο δορυφόρος συμφωνεί;

Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Πάντως η οδηγός στο βίντεο δεν έχει κανένα πρόβλημα.

(εμπνευσμένο από την ταινία “Το σπιρτόκουτο”).

Πηγή

Ένας Γεράκος, καθόταν στο σταθμό ενός τρένου και περνούσε την ώρα του καπνίζοντας και χαζεύοντας τους περαστικούς. Κάποια μέρα επειδή είχε ευγενικό και προσιτό βλέμμα τον πλησιάζει ένας ταξιδιώτης και τον ρωτά… ”Πως είναι οι άνθρωποι στην πόλη σας γιατί είμαι καινούριος εδώ και θα ήθελα να ξέρω την νοοτροπία του τόπου αυτού”. Ο Γεράκος τον κοίταξε και τον ρώτησε… “Πως ήταν οι άνθρωποι από εκεί που έφυγες;” Ο Ταξιδιώτης του απαντά… “Αφήστε τα. Ήταν ανταγωνιστικοί -σκληροί, άκαρδοι, υλιστές, δεν μπορούσα να εμπιστευτώ κανέναν”. ” Και εδώ έτσι είναι” του απαντά ο Γεράκος.

Ο Ταξιδιώτης έφυγε απογοητευμένος.

Ένας άλλος ταξιδιώτης είδε την σκηνή παρόλο που δεν άκουγε την συζήτηση και αισθάνθηκε και αυτός ότι μπορούσε να ρωτήσει τον Ηλικιωμένο αυτό κύριο. Και αυτόν τον βασάνιζε το ίδιο ερώτημα …. “Πως είναι οι άνθρωποι στην πόλη σας;” και αυτός πήρε την ίδια απάντηση … “Πως ήταν οι άνθρωποι από εκεί που έφυγες;” Αυτός απάντησε “Αχ μην μου τα θυμίζετε… τι καλούς φίλους άφησα εκεί …. πόσο με αγαπούσαν… όλοι έκλαιγαν όταν αποχαιρετιόμασταν αλλά δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Έπρεπε να φύγω για ένα διάστημα.” ”Μην ανησυχείς παιδί μου” του απαντάει ο Γεράκος… “και εδώ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ 01 ΑΝΘΡΩΠΟΙ….. και εδώ θα σε αγαπήσουν θα σε στηρίξουν και θα κλάψουν με σένα”!!!!

Το ηθικό δίδαγμα; Στην ζωή βρίσκουμε αυτό στο οποίο επικεντρώνουμε το βλέμμα μας και ψάχνουμε να βρούμε. Αν ψάχνουμε για ελαττώματα, για κακία, για αντιπάλους, θα τους βρούμε… Αν ψάχνουμε για αγάπη, για το καλό στους γύρω μας όχι απλά &α το βρούμε αλλά και ΰα το γευΰούμε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ΰα μας βρουν συμφορές αλλά και στις συμφορές ΰα έχουμε ζεστά πρόσωπα γύρω μας!

Dr Δημήτρης Κίμογλου – Ψυχολόγος – Κλινικός Υπνοθεραπευτής

Πηγή

Η αρχιτεκτονική εταιρεία Kežmarské Hut έχει αναλάβει τη δημιουργία ενός μοναδικού καταφυγίου στα βουνά Tatra της Σλοβακίας.

Πρόκειται για έναν μεγάλο κύβο που θα τοποθετηθεί στην άκρη του γκρεμού, προσφέροντας εκπληκτική θέα στο χιονισμένο τοπίο. Το εξωτερικό αποτελείται από τετράγωνα πάνελ κατασκευασμένα από ανακλαστικά υλικά, που περιλαμβάνουν αλουμίνιο, γυαλί, και φωτοβολταϊκά.

Από οποιοδήποτε σημείο του κτηρίου η θέα είναι εντυπωσιακή ενώ το φυσικό φωςε μπαίνει απρόσκοπτα από όλα τα ανοίγματα. Ένα υπερυψωμένο αίθριο έχει δημιουργηθεί γύρω από τις δύο έδρες του, όπου τοποθετείται μια υπαίθρια τραπεζαρία όταν ο καιρός το επιτρέπει. Το εσωτερικό είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από ξύλο, παρέχοντας πολλούς χώρους ξεκούρασης και χαλάρωσης αλλά και δωμάτια φιλοξενίας.

Ένας φοιτητής κάθονταν στην καφετέρια της πανεπιστημιούπολης και μελετούσε όταν πρόσεξε δύο ηλικιωμένους άνδρες να πλησιάζουν και να κάθονται σε ένα κοντινό του τραπέζι. Τότε ο ένας από τους ηλικιωμένους άρχισε να μιλά για τη σύζυγό του.

Όταν τελείωσε την φράση του, ρώτησε τον άλλο άντρα να του μιλήσει για την δική του γυναίκα. Διαβάστε τη απάντηση του όπως ακριβώς την μετέφερε ο φοιτητής..

«Ήμουν 21 χρονών όταν την γνώρισα. Μόλις την είδα να μπαίνει στην αίθουσα το κατάλαβα. Δεν χρειάστηκε καν να ρωτήσω ποια είναι. Σκέφτηκα «αυτή είναι η γυναίκα μου» ! Τα υπόλοιπα όλα είναι ιστορία.

Αυτή η γυναίκα ήταν το κάτι άλλο. Κάθε μέρα, έλειπα για 12 ώρες στη δουλειά και όταν γυρνούσα στο σπίτι υπήρχε πάντα φαγητό στο τραπέζι να με περιμένει. Όταν τα παιδιά έπεφταν για ύπνο, ήμασταν τόσο κουρασμένοι που πηγαίναμε κατευθείαν στο κρεβάτι και κρατιόμασταν αγκαλιασμένοι σφιχτά για λίγη ώρα, πριν κοιμηθούμε.

Ήταν από τις λίγες στιγμές της ημέρας που την ένιωθα τόσο κοντά μου, έστω και για τόσο λίγο. Αυτά τα λίγα λεπτά μου έδιναν τη δύναμη να συνεχίσω να δουλεύω για να εξασφαλίσω ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά μου. Της έλεγα ότι όσο ήταν αυτή εκεί να τη σφίγγω στην αγκαλιά μου, θα ήμουν για πάντα μια χαρά. Ήταν η βασίλισσα της ζωής μου. Ήταν αυτή που με βοήθησε να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Ευγενικός με τους ανθρώπους και καλός πατέρας. Μπορείς να ρωτήσεις τα παιδιά μου για αυτό.

Μερικοί άνθρωποι ξέρουν πως να το κάνουν αυτό. Κάποιοι άνθρωποι ξέρουν πως να σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.

Ήρθε κάποια μέρα όμως που αρρώστησε. Στην αρχή δεν ανησύχησα, άλλωστε όλοι κάποτε αρρωσταίνουμε. Αλλά οι γιατροί φαίνονταν να πιστεύουν ότι δεν ήταν κάτι απλό. Έμοιαζαν να ανησυχούν και όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια είχαν δίκιο.

Όταν μας είπαν τα άσχημα νέα, η γυναίκα μου με ρώτησε αν θα ήθελα να παντρευτώ κάποια άλλη όταν πεθάνει. Ανησυχούσε. Δεν ήθελε να μείνω μόνος μου και να στεναχωριέμαι. Αλλά δεν μπορούσα ούτε καν να με φανταστώ με άλλη. Μου φαίνονταν απίστευτο. Όταν της το είπα, γύρισε, με κοίταξε και μου είπε:

«Αφού σε ξέρω καλά. Είσαι το είδος του ανθρώπου που χρειάζεται μια γυναίκα στο πλευρό του. Δεν θα μπορούσες ποτέ να είσαι χαρούμενος μόνος σου»

Το αρνήθηκα, ξανά και ξανά και ξανά..

Μετά από ένα χρόνο που πάλευε με τη αρρώστια της, όλα είχαν αλλάξει στο σπίτι. Δεν υπήρχε πια φαγητό στο τραπέζι όταν γυρνούσα σπίτι από τη δουλειά. Η γυναίκα μου περνούσε τη μέρα της στο κρεβάτι και με περίμενε να επιστρέψω το βράδυ για να την σηκώσω και να την μεταφέρω στο τραπέζι.

Κάθονταν στην καρέκλα και με κοίταζε με εκείνα τα μεγάλα πράσινα μάτια της την ώρα που μαγείρευα κάτι για να φάμε. Μου έδινε οδηγίες χαμογελαστή και με μάλωνε αν έκανα κάτι λάθος, αν έριχνα περισσότερο αλάτι από όσο έπρεπε.

Ήταν οι πιο όμορφες στιγμές της ημέρας μου! Απλά ήμασταν ευτυχισμένοι που μπορούσαμε να δούμε ο ένας τον άλλο.

Στις πολύ άσχημες ημέρες της, δεν μπορούσε να φάει μόνη της και έπρεπε να την ταΐσω. Δεν το ήθελε, έκλαιγε και ζητούσε συγνώμη. Την μάλωνα. Αφού το ήξερε, ότι και να γίνει θα είμαι πάντα εκεί δίπλα της. Ήταν ο άνθρωπος μου και ήμουν ο άνθρωπος της. Μέχρι το τέλος.

Τα πράγματα σιγά σιγά όμως χειροτέρεψαν. Έφτασε η μέρα που δεν μπορούσε να κάνει τίποτα μόνη της ενώ έπρεπε να παίρνει τα φάρμακα της κάθε 4 ώρες.

Σταμάτησα από την δουλειά για να μπορώ να είμαι συνέχεια δίπλα της και να την φροντίζω. Όταν την τάιζα, την έβαζα να ξαπλώσει στο κρεβάτι, έπεφτα και εγώ δίπλα της και την έσφιγγα στην αγκαλιά μου. Όπως παλιά. Τότε, αυτή ήταν η πιο όμορφη στιγμή της ημέρας μου»

Υπήρξε μια μακρά σιωπή που κανείς από όλους όσους άκουγαν κρυφά τη διήγηση του άντρα, δεν τόλμησε να διακόψει. Ο ηλικιωμένος με κάποιο τρόπο βρήκε τη δύναμη να συνεχίσει..

«Αλλά πόσα μπορεί να αντέξει το ανθρώπινο σώμα. Χρειάστηκαν δυο ολόκληρα χρόνια για να μπορέσει η αρρώστια να λυγίσει την γυναίκα μου. Αλλά τελικά τα κατάφερε.

Το είχα δει να έρχεται. Το ίδιο και εκείνη. Ξέραμε και οι δυο μας ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να επανέλθει αλλά και πάλι. Ήταν σαν τη μια μέρα να την σφίγγω δυνατά στην αγκαλιά μου και την επόμενη να έχει φύγει.

Στην αρχή με σκότωσε αλλά σε λίγο καιρό κατάλαβα ότι είναι καλύτερα εκεί που βρίσκεται τώρα. Δεν χρειάζεται πια να παίρνει αυτά τα τρομακτικά φάρμακα και δεν χρειάζεται πια να τρώει τα άθλια φαγητά μου.

Εκείνη είναι καλύτερα. Εγώ όμως δεν ξέρω τι να κάνω χωρίς αυτή. Για παράδειγμα δεν ξέρω τι να κάνω τα πράγματα της, τα ρούχα της. Δεν μπορώ να τα πετάξω. Δεν θέλω να το κάνω. Όλα τα ρούχα της είναι ακόμα στην ντουλάπα και παντού υπάρχουν οι φωτογραφίες της. Η πλευρά της στο κρεβάτι είναι ακριβώς όπως την άφησε. Θέλω να πιστεύω ότι είναι ακόμα εδώ. Οι κόρες μου μου λένε να πουλήσω το σπίτι και να πάω σε ένα άλλο, αλλά πέρασα τη ζωή μου σε αυτό το σπίτι μαζί της. Είναι ακόμα το σπίτι μας, τουλάχιστον όσο ζω ακόμη σε αυτό»

Επικράτησε για μερικά λεπτά και πάλι σιωπή. Ο φοιτητής δεν είχε ακούσει ποτέ κάποιον άνθρωπο να μιλάει για κάποιον άλλον με τόσο απόλυτο σεβασμό και θαυμασμό. Ήταν φανερό ότι πραγματικά αγαπούσε και λάτρευε τη γυναίκα του και αυτό δεν επρόκειτο να αλλάξει τόσο εύκολα.

Ο άλλος ηλικιωμένος έσπασε τη σιωπή: «Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο δύσκολο πρέπει να σου ήταν να την φροντίζεις όλη μέρα. Να δίνεις τα πάντα για αυτή»

Ο φοιτητής ορκίστηκε ότι ήταν η πρώτη φορά που είδε τον ηλικιωμένο με την τραγική ιστορία να χαμογελάει πλατιά:

«Καθόλου δύσκολο. Ήταν προνόμιο μου να μπορώ να μπορώ να την φροντίσω για όσο το έκανα. Ήταν ο άνθρωπος της ζωής μου και θα το έκανα ξανά και ξανά αν χρειαζόταν. Ήταν και θα είναι για πάντα η βασίλισσα μου. Απλά μου λείπει τόσο η αγκαλιά της..»

DINFO