«Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση. Έχει χαθεί η εμπιστοσύνη προς την ελληνική κυβέρνηση. Θα έχουμε δύσκολη διαπραγμάτευση», δήλωσε η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ προσερχόμενη το απόγευμα της Κυριακής στη Σύνοδο των ηγετών της Ευρωζώνης στις Βρυξέλλες.
«Δεν θα καταλήξουμε σε μια συμφωνία για να πούμε απλα ότι συμφωνήσαμε. Δεν θα έχουμε συμφωνία με κάθε κόστος», υπογράμμισε η γερμανίδα καγκελάριος προσερχόμενη στο Eurogroup.
Δείτε το βίντεο
Πολυάριθμα σχόλια συγκέντρωσε το νέο του σκίτσο του Αρκά στην επίσημη σελίδα του στο Facebook, στο οποίο ο σκιτσογράφος σατιρίζει τη στάση των Φινλανδών στο χθεσινό Eurogroup κι εμφανίζει τον Άγιο Βασίλη να προσφέρει ένα δώρο ζητώντας ως αντάλλαγμα «εγγυήσεις».
Δείτε το σκίτσο
Μετά την ατάκα του Βαρουφάκη «Σας λυπάμαι, είστε σκουπίδια» ήρθε αυτό.
Με σκληρές εκφράσεις κατά δημοσιογράφων σχολιάζει, για μια ακόμα φορά, την επικαιρότητα ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης.
«Πρώτα έλεγαν ότι στο Eurogroup με έβριζαν. Τώρα ότι τους αποκάλεσα “σκουπίδια”. Τα σκουπίδια της δημοσιογραφίας επί τω έργω…», έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter.
Πρώτα έλεγαν ότι στο Eurogroup με έβριζαν. Τώρα ότι τους αποκάλεσα “σκουπίδια”. Τα σκουπίδια της δημοσιογραφίας επί τω έργω…
— Yanis Varoufakis (@yanisvaroufakis) July 12, 2015
Έκκληση προς τη Γερμανία να αποφύγει ενδεχόμενη αποπομπή της Ελλάδας από το Ευρώ, προειδοποιώντας ότι σε τέτοια περίπτωση θα υπάρξει καταστροφικό σχίσμα στις σχέσεις του Βερολίνου με τη Γαλλία, απηύθυνε ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου.
«Θα ήταν μοιραίο για τη φήμη της Γερμανίας στην ΕΕ και τον κόσμο αν το Βερολίνο δεν εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που δίνεται τώρα, με τη νέα πρόταση μεταρρυθμίσεων της ελληνικής κυβέρνησης» δήλωσε ο Λουξεμβούργιος ΥΠΕΞ στην γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung.
«Αν η Γερμανία προκαλέσει ένα Grexit, θα προκαλέσει μια βαθιά διένεξη με τη Γαλλία. Θα ήταν μια καταστροφή για την Ευρώπη», σημειώνει, σε συνέντευξή του που θα δημοσιευτεί τη Δευτέρα.
Η αυστηρή προειδοποίηση του Λουξεμβούργου έρχεται λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση του «Plan B» του Βερολίνου, για πενταετή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, σε περίπτωση μη συμφωνίας με τις – ολοένα και υψηλότερες – απαιτήσεις των δανειστών.
Πηγή: Το Ποντίκι
Ενωμένοι από το πένθος , άνθρωποι από το Τορόντο του Καναδά, συσπειρώθηκαν γύρω από έναν ανώνυμο ήρωα – ένα νεκρό ρακούν που βρισκόταν στο πεζοδρόμιο για περισσότερο από 12 ώρες πριν το πάρουν από εκεί οι υπηρεσίες ζώων της πόλης.
Έγινε αναφορά στην διοίκηση του Τορόντο το πρωί της 9 Ιουλίου και πέρασαν περισσότερες από 12 ώρες μέχρι οι αρμόδιοι να το απομακρύνουν. Σε αυτό το διάστημα χτίστηκε ένα μικρό μνημείο με φωτογραφίες, κάρτες, λουλούδια και κεριά.
Στις 9 το πρωί της Τρίτης, ένας άνδρας στο Τορόντο ανέφερε πως ένα νεκρό ρακούν βρισκόταν σε ένα πεζόδρομο της πόλης.
Το μήνυμα ελήφθη.
Περίπου το μεσημέρι, κάποιος άφησε ένα σημείωμα δίπλα του.
6 ώρες αργότερα υπήρχαν μια φωτογραφία, μια ακόμη κάρτα και λουλούδια.
Κάποιος έδωσε στο ρακούν το δικό του, προσωπικό hastag: #DeadRaccoonTO.
Οι κάρτες συνέχισαν να εμφανίζονται.
Στις 8 το απόγευμα ήταν ακόμη εκεί και τα λουλούδια πλήθαιναν.
Ένας από τους δημοτικούς συμβούλους προσφέρθηκε να αφήσει ανοιχτά τα καπάκια των κάδων σαν ένδειξη πένθους και σεβασμού.
Ο σύμβουλος έκανε επίσης μια αναφορά.
Περίπου 12 ώρες μετά, στις 08:20, το ρακούν ήταν ακόμη εκεί.
Οι περαστικοί έκανα ακόμη και αγρυπνία με κεριά.
Κάποιοι τοποθέτησαν ένα κερί με τον Ιησού.
Το κουτί που τοποθετήθηκε εκεί γράφει: «Οι αρμόδιες αρχές θα μετακινήσουν το μικρό μας φίλο μόνο όταν μαζευτούν αρκετά χρήματα.»
Ο κόσμος συνέχισε να αφήνει μηνύματα αγάπης και λύπης στο άτυχο πλασματάκι.
Στις 11.00 το βράδυ, οι υπεύθυνοι εμφανίστηκαν.
Καληνύχτα γλυκέ πρίγκιπα.
Μπορεί να έφυγε αλλά οι περαστικοί ακόμη ανάβουν κεριά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν, εκτιμούν και σέβονται τους γονείς τους. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η αγάπη, όσο τα χρόνια περνούν, θεωρείται δεδομένη.
Οι ενήλικες μπορούν να γίνουν πολύ σκληροί με τους γονείς τους, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται. Όσο οι γονείς μας μεγαλώνουν, οι φυσικές τους ανάγκες αλλάζουν, αλλά η ανάγκη τους για αγάπη και στοργή μεγαλώνει. Ας μην ξεχνάμε τα γενέθλιά τους. Ας μην βαρυγκομούμε με την ιστορία που για σαρακοστή φορά ακούμε. Ας μην τους μαλώνουμε που δεν προσέχουν και πάλι κρύωσαν. Ας τους δώσουμε κανένα φιλί παραπάνω, κι ας μεγαλώσαμε…
1. Δεν τους παίρνουμε συχνά τηλέφωνο
Ο χρόνος τρέχει και μας προσπερνά κι εμείς τον κυνηγάμε. Συχνά, συνειδητοποιεί κανείς ότι έχουν περάσει δυο, τρεις εβδομάδες απ” την τελευταία φορά που πήρε τηλέφωνο τον μπαμπά ή τη μαμά του. Η πιο κοινή σκέψη είναι «Εντάξει. Όποτε θέλουν μπορούν να με πάρουν εκείνοι«. Σίγουρα μπορούν, αλλά έχετε σκεφτεί ότι αποτελεί συναισθηματική ανάγκη για τους γονείς μας που γερνούν, να επικοινωνούμε εμείς μαζί τους;
Δεν ξέρουν το πρόγραμμά των παιδιών σας, δεν θέλουν να διακόψουν κάτι σημαντικό, δεν θέλουν να σας φορτώσουν με τα προβλήματά τους, δεν θέλουν να «ζητιανέψουν» το ενδιαφέρον σας. Θέλουν, όμως, να νοιάζεστε γι” αυτούς.Να νοιάζεστε και να το δείχνετε, με μικρές, καθημερινές κινήσεις αγάπης. Πάρτε τηλέφωνο τους γονείς σας. Μοιραστείτε ένα καλό νέο μαζί τους, ακούστε τις συμβουλές τους (αυτές που είναι πάντα ίδιες και λέγονται με τον ακριβώς ίδιο τρόπο). Είναι ένας πολύ εύκολος τρόπος να τους δώσετε λίγη χαρά.
2. Ξεχνάμε τα γενέθλιά τους
Ποιος δεν θέλει να τον θυμούνται οι αγαπημένοι του άνθρωποι στα γενέθλιά του; Οι γονείς σας χρειάζονται την προσοχή σας αυτή την ξεχωριστή για εκείνους ημέρα. Δεν είναι απαραίτητο να οργανώσετε κάποιο αλησμόνητο πάρτι-έκπληξη, ούτε να τους προσφέρετε το ακριβότερο και σπανιότερο δώρο όλων των εποχών. Μια όμορφη κάρτα, δυο ζεστά λόγια και μια τρυφερή αγκαλιά αρκούν για να τους κάνουν χαρούμενους.
Διαβεβαιώστε τους γονείς σας ότι τους θυμάστε και τους σκέφτεστε. Οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν, νιώθουν ότι βρίσκονται στο περιθώριο των γεγονότων και της ζωής των αγαπημένων τους. Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να κάνει τους γονείς του να νιώθουν παραγκωνισμένοι και μόνοι.
3. Τους θυμόμαστε μόνο όταν θέλουμε να τους ζητήσουμε χρήματα
Οι άνθρωποι που παίρνουν τηλέφωνο τους γονείς τους μόνο όταν θέλουν να τους ζητήσουν λεφτά, υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας. Οι γονείς δεν πρέπει να γίνονται αποδέκτες των οικονομικών προβλημάτων των ενήλικων παιδιών τους. Μπορεί τα προβλήματα να είναι μεγάλα και άλυτα και μοναδική διέξοδος της νέας οικογένειας να είναι η ενίσχυση από τους γονείς – και αυτό είναι μια στο τόσο, φυσικό. Η οικονομική «αφαίμαξη» των ηλικιωμένων ανθρώπων είναι όμως στάση ζωής απορριπτέα.
Όσο μεγαλώνουν οι άνθρωποι, μεγαλώνει και η ανάγκη τους για ασφάλεια. Χρειάζονται οικονομικές δικλείδες ασφαλείας που θα τους εγγυηθούν ομαλά γηρατειά, με γαλήνη και αυτάρκεια. Δεν είναι δίκαιο οι οικονομίες μια ζωής να γίνονται λεφτά «δανεικά κι αγύριστα».
4. Δεν τους βοηθάμε όταν το χρειάζονται
Ίσως είπατε και ξαναείπατε στη μαμά σας «Πάρε με τηλέφωνο για ό,τι χρειαστείς!«. Κι όμως εκείνη δεν σας πήρε ποτέ για να σας ζητήσει κάτι. Πιθανότατα, διστάζει να σας απασχολήσει με τα προβλήματά της ή δεν είναι σίγουρη για τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνειά σας.
Πάρτε πρωτοβουλίες και κάντε προτάσεις. Ρίξτε μια ματιά στο σπίτι των γονιών σας, αφιερώστε λίγο χρόνο και σκεφτείτε τη ζωή και τις ανάγκες τους. Σίγουρα θα μπορέσετε να σκεφτείτε κάτι που χρειάζονται ή κάτι που θα διευκόλυνε τη ζωή τους ή, ακόμη, κάτι που θα τους έκανε να χαμογελάσουν.
5. Δεν τους καλούμε στις οικογενειακές συγκεντρώσεις
Δεν χρειάζεται να καλείτε τους γονείς σας σε κάθε συνάθροιση που οργανώνετε στο σπίτι σας. Όταν πρόκειται όμως για events σημαντικά, απ” αυτά που στο σπίτι μας έρχονται όλοι οι φίλοι και οι γείτονες, το να λείπουν οι γονείς μας επειδή η ηλικία τους δεν ταιριάζει στο σκηνικό της γιορτής μας είναι άδικο.
Αφήστε τους γονείς να λάβουν μέρος στα παιδικά πάρτι των παιδιών, στα χριστουγεννιάτικα ρεβεγιόν και στις βραδιές των εκλογικών αναμετρήσεων. Επιτρέψτε τους να έχουν μια θέση στην κοινωνική σας ζωή – δεν το έχουν απλά ανάγκη, το έχουν κερδίσει με τις αμέτρητες ώρες φροντίδας που σας χάρισαν.
Οι ρόλοι, τελικά, αντιστρέφονται (;)
Συνήθως, μεγαλώνοντας, μεγαλώνει κι η απόστασή μας απ” τους γεννήτορές μας. Κάποτε, τρυπώναμε στο κρεβάτι τους τα πρωινά για αγκαλιές, κλαίγαμε στην αγκαλιά τους και μας έφτιαχναν το αγαπημένο μας φαγητό όταν ήμασταν άρρωστοι.
Τώρα, που είναι κάπως γερασμένοι, πιο μόνοι, πιο σκυφτοί και πιο ευσυγκίνητοι, μήπως είναι η δική μας σειρά να τους πούμε: “Να σου δώσω ένα φιλάκι, να περάσει;”
Εξαιρετικό παράδειγμα του πώς η ιστορία κάνει κύκλους, αποτελεί το ιστορικό βίντεο, που δείχνει τους Γερμανούς εργάτες στα ναυπηγεία να υποδέχονται με ελληνικές σημαίες τον Αριστοτέλη Ωνάση.
Ήταν η εποχή που βοηθούσε ενεργά να πάρει ξανά μπροστά η μεταπολεμική βιομηχανία, δίνοντάς τους παραγγελία για 30 τάνκερ-μεγαθήρια. Μάλιστα αρχικά ο Ωνάσης είχε ζητήσει ένα μόνο τάνκερ, με τους Γερμανούς να απαντούν αρνητικά καθώς υπήρχε έλλειψη ρευστού.
Τελικά ο δαιμόνιος Σμυρνιός βρήκε τη λύση του συμβολαίου για 30 τάνκερ και εξασφάλισε τραπεζική χρηματοδότηση, ώστε να δημιουργηθεί ναυπηγείο, που θα κατασκεύαζε τα γιγαντιαία πλοία.
Δείτε το βίντεο το οποίο αποτελεί μέρος ενός εξαιρετικού ντοκιμαντέρ. Βλέπουμε την καθέλκυση του πρώτου τάνκερ, με τη Χριστίνα Ωνάση να σπάει τη σαμπάνια και τον Αλέξανδρο Ωνάση να πατάει το κουμπί. Το τάνκερ -τέρας είχε το όνομα της συζύγου του, Τίνας Ωνάση και είχε χωρητικότητα 46 χιλιάδες τόννους!
Δείτε το βίντεο
Έντεκα εναλλακτικές προτάσεις στους συνήθεις νησιωτικούς προορισμούς της χώρας μας παρουσιάζει η βρετανική Telegraph, η οποία συνέταξε μια λίστα με 11 ελληνικά νησιά με ελάχιστους κατοίκους “υπάρχουν δεκάδες νησιά βγαλμένα από τα βάθη του χρόνου τα οποία παρέχουν πλήρη γαλήνη και μια ευκαιρία να ξεφύγει κανείς από το πλήθος.
Αυτός είναι ο οδηγός μας στα λιγότερο κατοικημένα από τα ελληνικά νησιά, όπου το μέσο μεταφοράς μπορεί να είναι γάιδαρος αντί για ταξί ή λεωφορείο, και το καλύτερο μάθημα είναι να μάθει κανείς να μην κάνει και πολλά πράγματα”. Ακολουθεί η λίστα, όπως παρατίθεται από την Telegraph…
11. Καστελόριζο, Δωδεκάνησα: πληθυσμός 492 κάτοικοι.
«Μπορεί να βρίσκεται μόλις 800 μέτρα από την τουρκική ακτή, αλλά το Καστελόριζο είναι αδιαμφισβήτητα ελληνικό. Το κτίριο το οποίο έδωσε στο νησί το όνομά του, Καστελόριζο, είναι ένα κόκκινο οχυρό που ανάγεται στον 14ο αιώνα. Στο λιμάνι, ευχάριστα διαφορετικό από τα φωτεινά λευκά κτίριο που χαρακτηρίζουν πολλούς ελληνικούς οικισμούς, είναι ένα όμορφο σύμπλεγμα από βίλες με φωτεινά χρώματα. Η Γαλάζια Σπηλιά, στη νοτιοανατολική ακτή του νησιού, είναι ένα εντυπωσιακό φυσικό φαινόμενο».
10. Χάλκη, Δωδεκάνησα: πληθυσμός 478.
«Δυτικά της Ρόδου, αυτό το κακοτράχαλο νησί είναι δημοφιλές στους εκδρομείς, αλλά ο μόνιμος πληθυσμός του είναι κάτω από 500 άτομα. Τα ιταλιάνικα σπίτια στο λιμάνι του Εμπορειού, συνοδεύονται από το υψηλότερο κτίριο ρολογιού στα Δωδεκάνησα. Περίπου τρία χιλιόμετρα στα δυτικά είναι το Χωριό, όπου βρίσκεται ένα μοναστήρι και μια εκκλησία που είναι το επίκεντρο θρησκευτικών πανηγυριών τον Σεπτέμβριο και τον Αύγουστο.
9. Ψαρά: πληθυσμός 458.
«Όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν σε αυτό το βόρειο νησί το 1824, 3.000 από τους 30.000 κατοίκους διέφυγαν με μικρά σκάφη, οι υπόλοιποι, προτιμώντας να πεθάνουν αντί να παραδοθούν, κατέφυγαν σε μια πυριτιδαποθήκη και ανατινάχτηκαν. Το όνομα αυτού του μακρινού, θεωρητικά ελαφρώς πένθιμου νησιού, σημαίνει “διάστικτα πράγματα” στα αρχαία ελληνικά. Μόνο λίγοι εκδρομείς φτάνουν από την κοντινή Χίο, οπότε οι παραλίες του νησιού – Κατσούνη, Κάτω Γιαλός, Λαζαρέττα, Λάκκα και Λήμνος – είναι σχεδόν πάντα ήσυχες».
8. Κουφονήσια, Κυκλάδες: πληθυσμός 400.
«Τεχνικά μιλώντας, τα Κουφονήσια είναι δύο νησιά, το Άνω Κουφονήσι και το Κάτω Κουφονήσι. Αλλά το δεύτερο είναι τόσο μικροσκοπικό που είναι ακατοίκητο. Η Τζέιν Φόστερ, ειδικός της Telegraph σε ταξίδια στην Ελλάδα, λέει ότι το Άνω Κουφονήσι έχει “κατάλευκα κυκλαδίτικα εξοχικά” και “μια ολοζώντανη μικρή κοινότητα” που ζούσε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ως το 1980».
7. Σίκινος, Κυκλάδες: πληθυσμός 273.
«Το νησί, ανάμεσα στην Ίο και τη Φολέγανδρο, έχει κάποια από τα πιο ελκυστικά τοπία στις Κυκλάδες και οι επισκέπτες μπορούν να περιμένουν φιλόξενες ταβέρνες που διαχειρίζονται μητρικές φιγούρες, και καΐκια που φεύγουν από την Αλοπρόνοια για μακρινές παραλίες. Το Κάστρο, ένα οχυρό του 15ου αιώνα σε μια πλαγιά 280 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, έχει το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής. Υπάρχει επίσης μια εκκλησία με γαλάζιο θόλο, η Παναγιά Παντάνασσα».
6. Ανάφη, Κυκλάδες: 271 κάτοικοι.
«Ο μόνος οικισμός σε αυτό το νησί, η Χώρα, είναι στα 260 μέτρα, τόσο το καλύτερο για να απολαμβάνετε τη θέα στο Κρητικό Πέλαγος, Ηφαιστειακός βράχος (αποτέλεσμα των εκρήξεων της Σαντορίνης) καλύπτει το νησί, καθιστώντας το ένα αρκετά αραιοκατοικημένο μέρος, αλλά η απομόνωση είναι δοξαστική, και οι νότιες παραλίες αυξάνουν τη γοητεία αυτού του απομακρυσμένου μέρους στο τέλος της γραμμής. Συστήνεται το ταξίδι στην Καλαμιώτισσα, μοναστήρι στο νοτιοανατολικό άκρο».
5. Σχοινούσα, Κυκλάδες: 226 κάτοικοι.
«Η Σχοινούσα προσφέρει τον τυπικό ελληνικό συνδυασμό ανεμόμυλων, εκκλησιών και παραλιών. Ο Αλμυρός μπορεί να είναι ελκυστικός σε οικογένειες, ενώ το Αυλάκι του Παπά είναι καλό για απομόνωση. Γευστικές σπεσιαλιτέ περιλαμβάνουν κατσίκι με κοφτά μπιζέλια, λοβούς μπιζελιού και πιταρίδια. Δεν υπάρχουν μέσα μαζικής μεταφοράς, αλλά το νησί έχει καλά μονοπάτια, ή μπορείτε να νοικιάσετε μοτοποδήλατα ή ποδήλατα».
4. Αγαθονήσι, Δωδεκάνησα: 185 κάτοικοι.
«Το βορειότερο νησί των Δωδεκανήσων, το Αγαθονήσι, προσελκύει ναυτικούς, αυτούς που επιζητούν απομόνωση (δεν είναι δυνατή σε όλες τις παραλίες η πρόσβαση από ξηράς) και φίλους της ιστορίας (εκεί βρίσκονται οι Θόλοι, ένα προβυζαντινό μνημείο μοναδικό στο Αιγαίο)».
3. Δονούσα, Κυκλάδες: 183 κάτοικοι.
«Πιστεύεται ότι ο Διόνυσος, θεός του κρασιού, επέλεξε αυτό το μικροσκοπικό νησί για να κρύψει την Αριάδνη, την Κρητική πριγκίπισσα που είχε ερωτευτεί. Ο τουριστικός τομέας, φυσικά, δεν χάνει την ευκαιρία να το χρησιμοποιήσει αυτό για να καυχηθεί για το πόσο προσφέρεται το νησί για τους ρομαντικούς. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οποιοσδήποτε ψάχνει για ηρεμία και απομόνωση θα είναι ευτυχισμένος εδώ».
2. Ηρακλειά, Κυκλάδες: 150 κάτοικοι.
«Αναμφισβήτητα με τα ωραιότερα τοπία στις Μικρές Κυκλάδες, η Ηρακλειά έχει λίγα από πλευράς εγκαταστάσεων, αλλά πολλά από φυσικά τοπία και κάποιες πανέμορφες παραλίες, περιλαμβανομένου του δημοφιλούς Λιβαδιού. Επτά μονοπάτια για trekking διατρέχουν τα νησιά για αυτούς που θέλουν να χωνέψουν τη φέτα, τις ελιές και το εξαιρετικό ντόπιο μέλι».
1. Μαράθι: 12 κάτοικοι.
«Πιθανός υποψήφιος για το λιγότερο κατοικημένο νησί της Ελλάδας, το Μαράθι, έχει μόνο μια παραλία, καθόλου δρόμους, αυτοκίνητα και μαγαζιά. Λίγοι είναι οι ήχοι πέρα από το κελάηδημα των πουλιών και τα κουδούνια των κατσικιών. Κατοικείται από την οικογένεια Αιμιλιανού, που κατέφθασε το 1977. Εγκατέστησαν υδροδότηση και ηλεκτροδότηση και τώρα καλωσορίζουν τους επισκέπτες στο ξενοδοχείο και την ταβέρνα το καλοκαίρι, όταν το νησί έχει περίπου 12 κατοίκους. Αυτός ο αριθμός πέφτει στους τρεις τον χειμώνα»
Πρίν από λίγο καιρό, δύο αδελφές ψυχές που έμεναν μαζί σε οίκο ευγηρίας, πέθαναν με μόλις 10 λεπτά διαφορά στο ίδιο δωμάτιο. Από τότε η οικογένειά τους πιστεύει ότι θα είναι για πάντα «ο ένας δίπλα στο άλλο!».
Σύμφωνα με δημοσίευση εφημερίδας, ένας 88 χρόνος άνδρας και η σύζυγός του, οι οποίοι μοιράστηκαν 65 χρόνια γάμου, απεβίωσαν με λίγα λεπτά διαφορά ο ένας από το άλλο, αφήνοντας τους αναγνώστες ν” αποφασίσουν αν πρόκειται για μια ασυνήθιστη σύμπτωση ή αν οι δεσμοί της μοίρας και της συντροφικότητας είναι πραγματικά άρρηκτοι.
Μετά την Mavis Stevenson, 89 ετών, που απεβίωσε στο κρεβάτι της, η οικογένειά της και οι φίλοι του συζύγου της, Harry επιβεβαίωσαν ότι και εκείνος πέθανε μόνο μερικά λεπτά αργότερα. Η ιστορία αγάπης του ζευγαριού που διήρκησε δεκαετίες, ξεκίνησε όταν και οι δύο ήταν έφηβοι.
Οι δύο τους γνωρίστηκαν όταν ήταν 16, και από τότε ήταν αχώριστοι. Σύντομα παντρεύτηκαν και έκαναν μια ευτυχισμένη οικογένεια. 65 χρόνια αργότερα, οι δύο αδελφές ψυχές μετακόμισαν σε γηροκομείο της περιοχής όταν η υγεία της Mavis άρχισε να υποτροπιάζει και δεν μπορούσε κανείς να τη φροντίσει.
Παρά το γεγονός ότι ο Harry θα μπορούσε να παραμείνει στο σπίτι τους, αποφάσισε να μετακομίσει και εκείνος στο γηροκομείο έτσι ώστε και οι δύο να μπορέσουν να μείνουν κοντά ο ένας στο άλλο. Σύμφωνα με τον ανιψιό του ζευγαριού, ο 88 χρόνος άνδρας είχε πει επανειλημμένως ότι το ζεύγος «δεν θα μπορούσε να ζήσει ο ένας χωρίς τον άλλο».
Φαίνεται ότι η αληθινή αγάπη ήταν η αιτία για τον Harry, να ακολουθήσει τη σύζυγό του στη μετά θάνατον ζωή. Το πιο συγκλονιστικό κομμάτι της συγκινητικής αυτής ιστορίας είναι ότι ο Harry δεν αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα με την υγεία του.
Λίγες μόνο μέρες μετά τη συγκεκριμένη είδηση, χιλιάδες άρθρα κατέκλυσαν το διαδίκτυο φέροντας τον τίτλο «αδελφές ψυχές με 10 λεπτά διαφορά» .
Ορισμένοι πιστεύουν ότι υπάρχει μια πνευματική σύνδεση μεταξύ αυτών των ζευγαριών και ότι επιλέγουν να πεθάνουν για να είναι μαζί ενώ άλλοι πιστεύουν απλώς ότι πρόκειται για σύμπτωση. Τα μέλη της οικογένειας του διάσημου-μετά θάνατον-ζευγαριού, είπαν ότι στην περίπτωσή τους, απλά δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε να τους κρατήσει χωριστά.
Πλάι-πλάι, τόσο στη ζωή όσο και στον θάνατο λοιπόν. Αυτή η ιστορία μπορεί πράγματι να είναι συγκινητική, αλλά σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Αν και σπάνιες, δεκάδες ιστορίες έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια για ηλικιωμένα ζευγάρια που μετά από πολυετή γάμο με αληθινή αγάπη, πεθαίνουν με λίγες ώρες ή λίγα λεπτά διαφορά.
Χωρίς ο θάνατος να (πρέπει να) αποτελεί ένδειξη αγάπης, δηλαδή χωρίς να πιστεύουμε πως οι άνθρωποι πρέπει να πεθαίνουν όταν πεθαίνει ο/η σύντροφός τους, φαίνεται πως κάποιους έρωτες, είναι πολύ μικρός να τους χωρίσει!
Όσο ο Σόιμπλε μας σφίγγει τη θηλιά, εμείς θυμόμαστε αυτό… Δεν ξεχνιέται το παρελθόν του Γερμανού υπουργού Οικονομικών που μας κουνάει το δάχτυλο.
