Τα πτηνά έχουν την συνήθεια να κουρνιάζουν το ένα δίπλα στο άλλο πάνω σε κλαδιά δημιουργώντας έτσι υπέροχες εικόνες. Με αυτό τον τρόπο ζεσταίνονται κατά τους χειμερινούς μήνες και αντιμετωπίζουν τις άσχημες καιρικές συνθήκες.
Ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε παρόμοιους εναγκαλισμούς πτηνών και οι εικόνες είναι όντως πανέμορφες και τρυφερές!
Ποτάμι στο βυθό; Και όμως υπάρχει…
Ρώσος φωτογράφος βούτηξε και απαθανάτισε το μοναδικό υποθαλάσσιο ποτάμι Cenote Angelita. Πώς εξηγείται το φαινόμενο.
Ένα εκπληκτικό θέαμα αντίκρισε ο Ρώσος φωτογράφος Anatoly Beloshchin ο οποίος βούτηξε στα ανοιχτά της χερσονήσου Γιουκατάν στο Μεξικό.
Ο Ρώσος βρέθηκε να κολυμπά σε ένα υποθαλάσσιο ποτάμι το οποίο είναι ασυνήθιστο και ρέει κανονικά κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το εν λόγω ποτάμι καλύπτεται από ένα λεπτό στρώμα υδρόθειου το οποίο διαχωρίζει το αλμυρό νερό από το γλυκό, κάτι που επιτρέπει στους δύτες να κολυμπήσουν σε αυτό.
Το θέαμα είναι εκπληκτικό καθώς κοιτώντας κανείς από την επιφάνεια το μόνο που βλέπει κανείς είναι καταγάλανα νερά, ωστόσο σε περίπου 18 μέτρα βάθος αρχίζουν να φαίνονται πεσμένα δέντρα και μία ομίχλη από υδρογόνο όπου βρίσκεται το ποτάμι.
Το εν λόγω ποτάμι ονομάζεται Cenote Angelita, που στα Ισπανικά σημαίνει “Μικρός Άγγελος”.
Δείτε το βίντεο
Έρευνα έδειξε ότι κάνοντας παρέα με ανθρώπους που έχουν υγιή διάθεση μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάκαμψη των ανθρώπων που πάσχουν από κατάθλιψη.
Είναι δύσκολο να σταθεί κανείς δίπλα σε κάποιον που πολεμάει την κατάθλιψη, αλλά σύμφωνα με νέα βρετανική έρευνα, αυτό είναι το καλύτερο που μπορείτε να προσφέρετε σε κάποιον.
Έρευνα που έγινε από το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και το πανεπιστήμιο Warwick, διαπίστωσε ότι κάνοντας παρέα με ανθρώπους που έχουν υγιή διάθεση μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάκαμψη των ανθρώπων που πάσχουν από κατάθλιψη. Από την άλλη, όταν τα άτομα που έχουν υγιή διάθεση, περνούν χρόνο με ανθρώπους με συμπτώματα κατάθλιψης δεν παρουσιάζουν καμία αλλαγή στη διάθεσή τους.
Με λίγα λόγια, η καλή διάθεση είναι μεταδοτική, ενώ η κακή διάθεση όχι.
«Υπάρχουν πολλά στοιχεία που υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι επηρεάζουν ο ένας τη διάθεση του άλλου», αναφέρει ο Dr. Thomas House, ο κεντρικός συγγραφέας της μελέτης.
«Έχοντας φίλους που δεν αντιμετωπίζουν θέματα με τη διάθεσή τους, διπλασιάζει τις πιθανότητες των ανθρώπων που καταπολεμούν την κατάθλιψη», αναφέρει ο House.
Επιπλέον, η έρευνα κατέστησε σαφές ότι η κατάθλιψη δεν εξαπλώνεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, γεγονός που καταρρίπτει τον μύθο ότι είναι μεταδοτική.
Αν και οι ψυχολόγοι γνωρίζουν ότι η κοινωνική συναναστροφή σχετίζεται με τη συναισθηματική σταθερότητα, δεν γνωρίζουν ακόμα πόσο σημαντικό είναι για τους εφήβους να έχουν υγιείς κοινωνικές σχέσεις.
Έρευνες έχουν δείξει ότι ο κοινωνικός αποκλεισμός και η μοναξιά αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για να παρουσιάσει κανείς κατάθλιψης και η κοινωνική στήριξη μπορεί να είναι το κλειδί για την πρόληψη και την θεραπεία της κατάθλιψης.
Πηγή: huffingtonpost.com
Ποιες πόλεις που έχουν τέτοιες υποδομές ώστε να κρατήσουν μια ισχυρή οικονομία σε λίγα χρόνια. Διαβάστε και σχεδιάστε το μέλλον σας
Ξεχάστε τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ. Αυτές είναι οι 7 πόλεις που «σκαρφαλώνουν» στην ιεραρχία των πιο πλούσιων περιοχών στον κόσμο και αναμένονται να είναι στην πρώτη δεκάδα μέχρι το 2015 σύμφωνα με του ερευνητές.
ΝΤΟΧΑ, ΚΑΤΑΡ
Η Ντόχα στo Κατάρ αναμένεται να είναι ένα από τα “ανερχόμενα αστέρια” σε όρους του κατά κεφαλήν ΑΕΠ . Η χώρα είναι ήδη μια από τις πλουσιότερες στον κόσμο και οι τεράστιες επενδύσεις εν όψει του Παγκόσμιου Κυπέλλου ποδοσφαίρου το 2022 μπορεί να δώσει επιπλέον ώθηση.
ΜΠΕΡΓΚΕΝ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ
Το Μπέργκεν είναι η δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη στη Νορβηγία .
Η πόλη είναι ήδη στην πρώτη γραμμή της οικονομίας της χώρας, αλλά οι ερευνητές της McKinsey προβλέπουν ότι η οικονομία θα αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να γίνει μια από τις πλουσιότερες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Σημαντικό ρόλο παίζει το γεγονός πως η περιοχή χρησιμεύει ως κομβικό σημείο για την ενεργειακή βιομηχανία της Νορβηγίας , της ναυτιλίας και της θαλάσσιας έρευνας.
ΤΡΟΝΤΧΑΪΜ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ
Άλλη μια νορβηγική πόλη στη λίστα, το Τρόντχαϊμ είναι η γενέτειρα της κινητής τεχνολογίας, εκεί επινοήθηκε το πρότυπο GSM στη δεκαετία του 1980. Από τότε, η τοπική σκηνή τεχνολογίας έχει εκτοξευτεί και σήμερα διαθέτει πάνω από 550 νέες επιχειρήσεις με περισσότερους από 10.000 εργαζόμενους.
HWASEONG, ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ
Παρόλο που η Hwaseong δεν είναι ευρέως γνωστή έξω από τη Νότια Κορέα πρόκειται για μια ακμάζουσα πόλη νότια της Σεούλ. Στεγάζει τις παγκόσμιες ερευνητικές εγκαταστάσεις της Hyundai και της Samsung καθώς και της Kia και της LG Electronics, ενώ επενδύει μεγάλα ποσά στο real estate.
ΑΣΑΝ, ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ
Όπως και η γειτονική πόλη Hwaseong, στο Ασάν εδρεύουν πολλές μεγάλες βιομηχανικές εταιρείες. συγκροτημάτων. Επίσης, επωφελείται απ’ το γεγονός ότι είναι κοντά στο λιμάνι της Pyeongtaek, το οποίο είναι το πλησιέστερο λιμάνι στην ανατολική Κίνα και ένα παγκόσμιο ναυτιλιακό κέντρο.
ΡΗΝΟΥ-ΡΟΥΡ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ
To Ρήνου-Ρουρ είναι ήδη μία από τις πιο επιτυχημένες αστικές περιοχές στη Γερμανία και η τρίτη μεγαλύτερη στην Ευρώπη μετά το Παρίσι και το Λονδίνο. Πολλά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της γερμανικής βιομηχανίας και της οικονομίας εδρεύουν στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων 12 εταιρειών από τη λίστα του Fortune 500.
ΜΑΚΑΟΥ, ΚΙΝΑ
Το Μακάο είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πόσο γρήγορα μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα . H πόλη φιλοδοξούσε να είναι ανάμεσα στις 10 πλουσιότερες πόλεις στον κόσμο μέχρι το 2025 αλλά υπέστη μια τεράστια ύφεση στα τέλη του περασμένου έτους.
Η οικονομία της υποχώρησε 17 % όταν ξεκίνησε η εκστρατεία της Κίνας για την πάταξη της διαφθοράς ειδικά στα καζινό, τη βασική κινητήρια δύναμη της οικονομίας της περιοχής. Η ανάπτυξη αναμένεται να επιστρέψει το επόμενο έτος , αλλά οι ειδικοί λένε ότι το Μακάο πρέπει να βρει κι άλλες πηγές εισοδήματος για να ανακτήσει τη δυναμική της.
Ο κάθε οίκος μόδας πάντα σε κάθε σεζόν εκφράζει τις απόψεις του με διάφορες ακραίες εμφανίσεις συνόλων στην πασαρέλα θέλοντας να περάσει κάποια μηνύματα ή απλώς να αναδείξει την ταυτότητα του μέσω της δημιουργικότητας.
Ας δούμε όμως μερικά πραγματικά εμφανίσεων που θα τα χαρακτηρίζαμε λίγο… ακραία.
Η Chanel Cartell και ο Stevo Dirnberger είναι ένα ζευγάρι από την Νότιο Αφρική, οι οποίοι εργάζονταν ως διαφημιστές σε μεγάλες εταιρείες. Μια μέρα, πριν από περίπου μισό χρόνο, αποφάσισαν να παραιτηθούν από τις δουλειές τους και να ξεκινήσουν ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο, καταγράφοντας τις εμπειρίες τους.
Ακούγεται τέλειο; Φυσικά και ακούγεται τέλειο, ποιος δεν θέλει να το κάνει, ποιος δεν έχει σκεφτεί να το κάνει; Το ακόμα καλύτερο ήταν πως, μια ματιά στο λογαριασμό του ζευγαριού στο Instagram (@howfarfromhome), έφτανε για να δεις πως, κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον, είχαν πετύχει τον στόχο τους.
Υπέροχες φωτογραφίες από εξωτικά, ονειρεμένα μέρη, οι δυο τους πάντα χαμογελαστοί, λαμπεροί και γεμάτη ζωή, κάθε καρέ σε έκανε να σκέφτεσαι όλο και πιο έντονα «γιατί να μην το κάνω κι εγώ; κοίτα τι καλά που πήγε για αυτούς».
Να, όμως, που τα φαινόμενα απατούν. Και αυτό δεν το λέμε εμείς, το αποκάλυψε ο ίδιος ο Dirnberger στο τελευταίο κείμενο που ανάρτησε στο blog που διατηρεί το ζευγάρι για να καταγράφει και να μοιράζεται τις εμπειρίες του με τον κόσμο. Το κείμενο, που ανέβηκε στο blog χτες, Δευτέρα 31 Αυγούστου, ονομαζόταν «Γιατί παραιτηθήκαμε από τις δουλειές μας στη διαφήμιση για να τρίβουμε τουαλέτες», ένας τίτλος που σε βάζει αμέσως στο νόημα. «Κοιτώντας τα blog post μας και τις φωτογραφίες μας στο Instagram φαίνεται πως περνάμε την καλύτερη περίοδο της ζωής μας. Και, μην με παρεξηγείτε, την περνάμε. Είναι απίθανα. Αλλά δεν είναι μόνο παγωτά στον ήλιο και όμορφα τοπία» γράφει ο Dirnberger. «Όοοοοχι. Μέχρι στιγμής νομίζω πως έχουμε καθαρίσει 135 τουαλέτες, έχουμε φτυαρίσει 250 κιλά κοπριάς αγελάδας, έχουμε ανοίξει 60 μέτρα πετρώδη δρόμου, έχουμε στρώσει 57 κρεβάτια και δεν μπορώ καν να θυμηθώ πόσα ποτήρια κρασιού έχουμε γυαλίσει». Φαίνεται, λοιπόν, πως το να παρατάς την απαιτητική αλλά κερδοφόρα δουλειά σου, που σου εξασφαλίζει μια καλή ποιότητα ζωής, για να γυρίσεις όλο τον κόσμο, θέλει λίγο πιο σκληρό στομάχι από όσο φαντάζεται κάποιος -και σίγουρα πολύ, πολύ, πολύ περισσότερη υπομονή και επιμονή από όση μπορεί να πιστεύεις πως έχεις. «Το budget μας είναι πολύ περιορισμένο» συνεχίζει ο Dirnberger «και σίγουρα έχουμε αναγκαστεί να χρησιμοποιήσουμε τη δημιουργικότητά μας (και μικρούς ενθαρρυντικούς λόγους) για να λύσουμε τα περισσότερα προβλήματά μας (και το ήπιο κλάμα βοηθάει)». Εξηγεί επίσης πως όλη αυτή η περιπέτεια δεν έχει βοηθήσει ούτε στο παραμικρό την υγεία τους. «Δεν είμαι στην καλύτερη φυσική μου κατάσταση, ούτε στα πιο αδύνατά μου ούτε έχω την καλύτερη υγεία που είχα ποτέ», εξομολογείται. «Τις περισσότερες μέρες τρώμε μαρμελάδα με κράκερ, κοιμόμαστε το πολύ 5 ώρες κάθε βράδυ και σέρνουμε τις ασήκωτες βαλίτσες μας σε πλακόστρωτα δρομάκια στη 1 τα ξημερώματα προσπαθώντας να βρούμε κατάλυμα (επειδή τα εισιτήρια λεωφορείων δεν είναι μέσα στο budget, προφανώς)».
13 065km // Alta // Norway Remember how we said we’re big fans of saying “yes”? Well, yesterday that meant saying “yes” to a dip in the half-frozen Alta river, with water that is a whole 1 degree Celsius, for a portrait taken (and edited) by @stefandahlqvist. Check out his feed and follow our story >> link to blog in profile. #HFFH_travels Μια φωτογραφία που δημοσίευσε ο χρήστης How Far From Home (@howfarfromhome) στις
Προσθέτει επίσης πως ο ψυχολογικός παράγοντας παίζει μεγάλο ρόλο στο πώς αξιοποιούν τον ελεύθερο χρόνο που έχουν, πλέον, στα χέρια τους. «Από ψυχολογικής άποψης (η όλη εμπειρία) είναι ένα συνεχές γιο-γιο ανάμεσα στο “Έχω όλο αυτό το χρόνο -ας τον εκμεταλλευτώ παραγωγικά, ας φτιάξω τη φυσική μου κατάσταση και ας κάνω όλα όσα ήθελα πάντα να κάνω” και το “Έχω όλο αυτό το χρόνο -ας χαλαρώσω και ας το απολαύσω”. Αυτό, μαζί με περιστασιακά ξεσπάσματα βαρεμάρας, έλλειψη κινήτρων και νοσταλγία, την κάνουν μια κολασμένη εμπειρία».
Κι αν όλοι αυτοί που έκριναν τον Stevo και τη Chanel για την «απερίσκεπτη» απόφασή τους νιώθουν μια μικρή δικαίωση διαβάζοντας την κόλαση που ζουν τους τελευταίους 6 μήνες, η Cartell επεμβαίνει για να σχολιάσει πως υπάρχει και μια θετική πλευρά σε αυτή την ταλαιπωρία:
«Ακόμα κι αν πλέον έχουμε περισσότερες λευκές τρίχες από όταν ξεκινήσαμε, χώμα κάτω από τα νύχια μας παρά τα πολύωρα μπάνια και φτηνά σνακ ως την πρωταρχική μορφή διατροφής μας, αυτός ο τρελός τρόπος ζωής μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε την ελευθερία του να εξερευνούμε πλούσια δάση στη Σουηδία, ατελείωτα Νορβηγικά φιόρδ, Ιταλικά πλακόστρωτα δρομάκια και κοσμοπολίτικες πόλεις» γράφει. «Έχουμε χρόνο για να σκεφτόμαστε τις δικές μας ιδέες και να δίνουμε ώθηση στα δικά μας δημιουργικά πειράματα. Είναι σαν παράδεισος για εμάς».
Το κείμενο τελειώνει με το ζευγάρι να λέει πως «σίγουρα, κάποιος πρέπει να μαζεύει τα ξύλα και να βγάζει έξω τα σκουπίδια, μόλις όμως τελειώνουμε με αυτά είμαστε ελεύθεροι να εξερευνήσουμε, να περιηγηθούμε και να γίνουμε ένα με τις δαιδαλώδεις σκέψεις μας. Δουλεύεις βάσει του δικού σου προγράμματος, χρησιμοποιώντας (άπλετο) ελεύθερο χρόνο για να τρέχεις γύρω από λίμνες-καθρέφτες και να αναπνέεις τον αρκτικό αέρα».
«Τίποτα δεν συγκρίνεται με το να ανταλλάσσεις διαφημιστικούς προϋπολογισμούς εκατομμυρίων με το τρίψιμο τουαλέτας, το οποίο σε διδάσκει με τον καλύτερο τρόπο την ταπεινότητα, τη ζωή και τη σημασία του να ζεις κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία σου», καταλήγουν.
Σε περίπτωση που θέλετε να τους γνωρίσετε για να ανταλλάξετε απόψεις, αυτή την περίοδο βρίσκονται στην Αθήνα. Και, λογικά, κάτι θα καθαρίζουν.
Μια σύντομη ματιά να ρίξει κανείς στις συζητήσεις των μαμάδων, όπως δημοσιεύονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα ανακαλύψει ότι υπάρχουν «θέματα» που εγείρουν διαμάχες τόσο έντονες που… βγαίνουν μαχαίρια!
Ο θηλασμός, ο φυσιολογικός ή μη τοκετός, το αν το παιδί κοιμάται με τους γονείς ή στο κρεβάτι του είναι κάποια μόνο ζητήματα που κάνουν τις νέες μαμάδες να «σφάζονται» μεταξύ τους, κατακρίνοντας η μια την άλλη και διεκδικώντας βραβεία για το ποια το κάνει πιο «σωστά». Λες και υπάρχει σωστό και λάθος, όταν μια μαμά κάνει το καλύτερο που μπορεί για το παιδί της…
Τα καλά νέα είναι ότι μία ομάδα Αμερικανών μαμάδων αποφάσισε να βάλει τέλος σε αυτόν τον παράλογο πόλεμο. Όπως λέει χαρακτηριστικά μία εκ των ιδρυτών της ομάδας «η μητρότητα χωρίς επικρίσεις ξεκινά από μέσα μας.
Όλες μας έχουμε την ικανότητα να είμαστε λιγότερο επικριτικές, αν προσπαθήσουμε να διώξουμε τον αρνητισμό μας. Απαιτεί εξάσκηση και προθυμία, το να αλλάξουμε μυαλά, δεν είναι όμως ανέφικτο!».
Το πρώτο βήμα που έκαναν, λοιπόν, οι παραπάνω μαμάδες είναι το παρακάτω φωτογραφικό αφιέρωμα, στο οποίο θα δείτε μαμάδες με εντελώς διαφορετικές απόψεις στα δημοφιλέστερα «πεδία μαχών» να στέκονται χαμογελαστές η μία δίπλα στην άλλη, σαν πραγματικές φίλες.
Γιατί, πραγματικά, το μόνο που χρειαζόμαστε, οι νέες μαμάδες, είναι να στέκεται η μία δίπλα στην άλλη –και όχι απέναντι!
Μπορεί να είναι μόλις 19 ετών αλλά δεν της λείπει καθόλου το ταλέντο και η έμπνευση. Ο λόγος για την Πατρινή make-up artist Ηλιάννα Βαλσαμάκη η οποία ζωγράφισε πάνω στο σώμα της την Ακρόπολη!
Το αποτέλεσμα είναι άκρως εντυπωσιακό, ενώ το βίντεο που δημοσίευσε στο YouTube, κάνει τις τελευταίες ώρες το γύρο τόσο του Facebook όσο και του Twitter.
Δείτε το βίντεο
Ο μύθος του σπηλαίου παρουσιάζει τη σχέση των ανθρώπων προς τις βαθμίδες του πραγματικού κόσμου, σε συνάρτηση με τον βαθμό γνώσης που αυτοί κατέχουν.
Η κλιμάκωση τοποθετεί τη γνώση των δεσμωτών στο επίπεδο της εικασίας και της πίστεως, ενώ αυτοί που ανεβαίνουν στον επάνω κόσμο ανέρχονται στην γνωστική κατηγορία της διάνοιας, έχοντας τη δύναμη ν’ αντικρίσουν μόνο τα απεικάσματα των αντικειμένων.
Όσοι είναι οπλισμένοι με τη δύναμη της διαλεκτικής ατενίζουν τα ίδια πράγματα, συλλαμβάνοντας την υπόστασή τους. Αυτοί που μπορούν να δουν τον ίδιο ήλιο, είναι εκείνοι που μπορούν ν’ ατενίσουν την πηγή του Αγαθού, βρίσκονται, δηλαδή, στη γνωστική σφαίρα της νοήσεως.
Παρατηρείται πως η συνάντηση των ατομικών συνειδήσεων με τον κόσμος και η διαπίστωση της διαφοράς των δύο μεγεθών, είναι ανάλογη με τη διαπίστωση της διαφοράς των μερών της ίδιας συνείδησης, έτσι ώστε οι δεσμώτες του σπηλαίου να συμβολίζουν το κρυφό και ανεξερεύνητο κομμάτι του ανθρώπου, το οποίο θα πραγματοποιήσει τη σύζευξη το με το γνωστό μέρος μέσο της διαλεκτικής.
Από την «Πολιτεία του Πλάτωνα» Εκδόσεις Κάκτος
Ο μύθος είναι μια πολλαπλή αλληγορία. Μέσω αυτού ο Πλάτωνας αναπτύσσει τον δικό του κόσμο ιδεών. Αφενός, παραθέτοντας τα στοιχεία (βαθμίδες) που μπορούν να καταρτίσουν ένα δημοκρατικό κράτος, αφετέρου μέμφεται τη ζωή μέσα σε συγκεκριμένες συνθήκες όπου ο άνθρωπος οχυρώνεται σε ένα προσωπικό σύμπαν (το προσωπικό σύμπαν είναι η σπηλιά) με τους νόμους, τη θρησκεία και τους κανόνες αδιαφορώντας για την ευρύτητα του πνεύματος που υπάρχει έξω από αυτές τις συνθήκες (η ευρύτητα του πνεύματος είναι ο ήλιος που υπάρχει έξω από την σπηλιά και οι εντός της σπηλιάς φοβούνται να αντικρίσουν γιατί τα μάτια τους συνήθισαν στο σκοτάδι και άμα δουν το δυνατό φως του ήλιου –της αλήθειας- θα τυφλωθούν. Μάλλον φοβούνται ότι θα τυφλωθούν γιατί τυφλοί είναι μέσα. Είναι ο ίδιος φόβος που καλλιεργούν οι ιθύνοντες προς τους υποτακτικούς)
Δεσμώτες είναι οι ακαλλιέργητοι, απαίδευτοι, (όχι αμόρφωτοι όπως υποστηρίζουν πολλοί, ή αμόρφωτοι με την έννοια αυτών που έχουν μόνο τη μόρφωσητου επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος, χωρίς να έχουν κάνει τις προσωπικές αναζητήσεις) που έχουν αλυσοδεθεί από την παιδική τους ηλικία και βλέπουν μόνο το βάθος της σπηλιάς, τίποτε άλλο.
Γνωρίζουν μόνο την γνώση που τους έχουν υποβάλει.
Υπάρχουν και οι απελεύθεροι, ή οι φιλόσοφοι που μπορούν να δουν το φως και την έξοδο. Έχουν όμως να επιλέξουν για το αν θα οδηγήσουν τους συνανθρώπους τους στην αφύπνιση και έξω από την σπηλιά, ή θα χρησιμοποιούσουν την αδυναμία τους στην όρασητους για να τους εκμεταλλευτούν και να γίνουν ισχυροί.
Με το φως της σπηλιάς βλέπουν τις σκιές πάνω στα τοιχώματα και νομίζουν πως είναι τα ίδια τα πράγματα και όχι οι σκιές τους. Αλλά μπορεί να είναι και τα πάθη παραμορφωμένα, έτσι όπως παραμορφώνουν και τη ζωή.
Ο Πλάτωνας γράφοντας αυτό το μεγαλειώδες αλληγορικό έργο που είναι ενταγμένο στην «Πολιτεία» ως το έβδομο βιβλίο της, ακτινογραφεί την κοινωνία και τον άνθρωπο, τη φύση και τους νόμους. Στους αιώνες που πέρασαν από τότε που γράφτηκε δοθήκαν δεκάδες ερμηνείες, αλλά αυτό που μένει κοινό σε όλους είναι το καταναγκαστικό σκοτάδι που επιβάλουν στους ανθρώπους από την ώρα που γεννιούνται ενταγμένοι σε μια κοινωνία που έχει ως δεδομένο την σκλαβιά και την υπηρέτηση των ανωτέρων οι οποίοι προκύπτουν από μια ιεραρχία που ατσαλώνει το επίσημο κράτος με νόμους, καθαγιάζει η θρησκεία και επιβάλει ο φόβος και με τους δύο.
Δείτε το βίντεο
Το 8λεπτο βίντεο διηγείται το πώς μέσα από τη διαφήμιση έχει κατασκευαστεί μία ανάγκη που κάνει τους πολίτες να αγοράζουν δισεκατομμύρια μπουκάλια νερού κάθε εβδομάδα, όταν αυτό ήδη ρέει από τη βρύση. Δείτε το εδώ υποτιτλισμένο στα Ελληνικά και διαδώστε την πληροφορία!
Τις τελευταίες δεκαετίες, η Coca-Cola, η Pepsi, η Nestle και οι άλλες μεγάλες εταιρείες ποτών έχουν δαπανήσει αμέτρητα εκατομμύρια για να μας κάνουν να φοβόμαστε το νερό της βρύσης. Μας λένε ότι αν θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι αυτό που πίνουμε είναι αγνό και καθαρό – και βέβαια για να είμαστε μέσα στη μόδα – θα πρέπει να αγοράζουμε εμφιαλωμένο νερό.
Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν πολλές ενοχλητικές αλήθειες που οι διαφημίσεις του εμφιαλωμένου νερού δεν αναφέρουν:
• Το εμφιαλωμένο νερό υπόκειται σε λιγότερους υγειονομικούς κανονισμούς από ό, τι το νερό της βρύσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις που οι εταιρίες διαφημίζουν το προϊόν τους ως ασφαλέστερο από το νερό της βρύσης, κλινικές έρευνες αποδεικνύουν ότι το πρώτο είναι πολύ χαμηλότερης ποιότητας από το δεύτερο.
• Έως και 40% του εμφιαλωμένου νερού στην αγορά είναι φιλτραρισμένο νερό βρύσης. Με άλλα λόγια, αν πραγματικά ανησυχείτε για την ποιότητα του νερού που φτάνει στη βρύση σας, απλά παρακάμψτε το μεσάζοντα και αγοράσετε ένα φίλτρο νερού για το σπίτι.
• Κάθε χρόνο, η παρασκευή των πλαστικών μπουκαλιών νερού που χρησιμοποιούνται μόνο στις ΗΠΑ απαιτεί πετρέλαιο και ενέργεια αρκετό για να τροφοδοτήσει ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα. Και αυτό δεν περιλαμβάνει και το καύσιμο που απαιτείται για την μεταφορά του νερού σε άλλες χώρες ή ηπείρους.
• Τα τρία τέταρτα από το μισό δισεκατομμύριο πλαστικά μπουκάλια νερού που πωλούνται στις ΗΠΑ κάθε εβδομάδα καταλήγουν σε χωματερές ή σε εργοστάσια καύσης. Η διαχείριση αυτών των απορριμμάτων κοστίζει στις πόλεις περισσότερο από 70 εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο.
Δείτε το βίντεο (με ελληνικούς υπότιτλους)