Το παρακάτω βίντεο θα το απολαύσει ειδικά το αντρικό φύλο.
Πέντε νεαρές γυναίκες από την Ρωσία μεγάλωσαν χορεύοντας μπαλέτο και ενθουσιάζοντας το κοινό τους με τις λεπτεπίλεπτες κινήσεις τους.
Μια μέρα όμως αποφάσισαν να πετάξουν τα παπούτσια του μπαλέτου και να δοκιμάσουν να χορέψουν Twerk με κολλητά μικρά εσώρουχα και με τον ήχο της Beyoncé – 7/11.
Δείτε το βίντεο χορογραφίας Polina Dubkova.
Το χρώμα των ματιών καθορίζεται από το γονίδιο OCA2 που ελέγχει την ποσότητα της μελανίνης που δημιουργεί ένα σώμα, η οποία επηρεάζει στο 74% το χρώμα, ενώ το υπόλοιπο επηρεάζεται από άλλους παράγοντες στο DNA. Τα περισσότερα ανθρώπινα μάτια είναι καφέ ή μπλε, ενώ τα σπάνια χρώματα είναι αυτά που θα δείτε στη συνέχεια.
Πράσινο
Είναι το λιγότερο σπάνιο από τα σπάνια, καθώς βρίσκεται σε όλο τον κόσμο, αλλά μόνο περίπου το 2% του συνολικού παγκόσμιου πληθυσμού το έχει. Αυτό το χρώμα παράγεται από μια μεγάλη ποσότητα μελανίνης στην ίριδα κατά την ανάπτυξη, η οποία είναι αποτέλεσμα γενετικής.
Πορτοκαλί
Συχνά οι άνθρωποι που έχουν πορτοκαλί χρώμα στα μάτια αποκαλούνται “οι άνθρωποι με τα μάτια του λύκου”. Αυτό το χρώμα ματιών αποτελείται από μία χρυσοκίτρινη χρωστική ουσία που ονομάζεται Lipochrome, και πολύ λίγοι άνθρωποι την έχουν.
Κόκκινο
Το κόκκινο χρώμα στα μάτια συναντάται σε ανθρώπους αλμπίνο, που έχουν κατ’ επέκταση πρόβλημα με τη χρωστική και τη μελανίνη στον οργανισμό τους. Ωστόσο, υπάρχουν και μερικές σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες οι άνθρωποι χωρίς προβλήματα στη χρωστική τους ουσία έχουν κόκκινα μάτια, ως αποτέλεσμα μιας μικρής διαρροής αίματος εντός της ίριδας που προκαλεί την απόχρωση αυτή.
Βιολετί
Όταν δεν υπάρχει αρκετή χρωστική στην ίριδα για να καλύψει τα αιμοφόρα αγγεία, το φως που ανακλάται κάνει τα μάτια να φαίνονται βιολετί. Σπάνια περίπτωση και εντυπωσιακή!
Μαύρο
Αν και πολλοί πιστεύουν ότι μαύρα μάτια δεν υπάρχουν αλλά είναι απλώς σκούρα καστανά, το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού το έχει. Όσοι το έχουν προκαλούν εντύπωση καθώς είναι σχεδόν αδύνατον να διακρίνει κανείς την ίριδα του ματιού τους. Αυτό το χρώμα είναι σχετικά συχνό σε ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής, Ασιάτες και ιθαγενείς της Αμερικής.
Το αφεντικό της Nike που είχε μια ιδέα για το πώς έπρεπε να φτιάχνονται τα αθλητικά παπούτσια.
Ο πιο ισχυρός άνθρωπος των σπορ, όπως παραδέχονται όλοι στον οργανωμένο αθλητισμό, δεν είναι καν αθλητής, παράγοντας ή ιδιοκτήτης ομάδας.
Είναι ο Φιλ Νάιτ, ο δυναμικός επιχειρηματίας που είχε ένα όραμα και εδώ και κάμποσες δεκαετίες ντύνει τα πόδια των αθλητών αλλά και των ερασιτεχνών!
Σε λιγότερο από δέκα χρόνια, οι δαιμόνιες στρατηγικές του στο μάρκετινγκ και η λυσσαλέα ανταγωνιστικότητά του έχουν μετατρέψει το πνευματικό του παιδί, τη Nike, σε ηγέτη στην αγορά αθλητικών ειδών, μεταμορφώνοντας ταυτοχρόνως το πεδίο του συγκεκριμένου επιχειρηματικού τομέα.
Και μάλιστα όλα ξεκίνησαν από μια πανεπιστημιακή εργασία! Ο Νάιτ συνέλαβε την ιδέα αυτού που θα γινόταν η Νο 1 φίρμα αθλητικών του κόσμου στο πλαίσιο μιας εργασίας για το μεταπτυχιακό του στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Έπρεπε να σκιαγραφήσει τις βασικές αρχές μιας μικρής επιχείρησης κι αυτός το έκανε για έναν χώρο που γνώριζε καλά, καθώς ήταν καλός δρομέας όταν σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.
Ίδρυσε έτσι στο χαρτί μια φίρμα για να σπάσει το μονοπώλιο της Adidas στα παπούτσια του στίβου, χρησιμοποιώντας τα φτηνά εργατικά χέρια των Ιαπώνων ώστε να φτιαχτούν φτηνότερα αλλά και καλύτερα αθλητικά. Αποφοιτώντας, σκέφτηκε να το δοκιμάσει και φυσικά δεν έχασε!
Θρύλος σήμερα επιχειρηματικής καπατσοσύνης αλλά και στρατηγικών μάρκετινγκ, ο Νάιτ παραμένει ένας αυτοδημιούργητος οραματιστής που ξεπεράστηκε ίσως μόνο από την εικόνα του ως άτεγκτος διευθύνοντας σύμβουλος…
Ο Φίλιπ Χάμσον «Φιλ» Νάιτ γεννιέται στο Όρεγκον του Πόρτλαντ στις 24 Φεβρουαρίου 1938 ως γιος ενός δικηγόρου που είχε μετατραπεί σε εκδότη τοπικής εφημερίδας. Λάτρης των σπορ από μικρός, βρήκε την κλίση του στον στίβο και συνήθιζε από πολύ νεαρή ηλικία να προπονείται καθημερινά ως δρομέας, περνώντας άπειρες ώρες στον στίβο.
Το περιστατικό που σφράγισε την παιδική του ηλικία, κατά τον ίδιο πάντα, ήρθε ένα καλοκαίρι, όταν ο πατέρας του αρνήθηκε να του δώσει δουλειά στην εφημερίδα του, πιστεύοντας πως ο γιος του έπρεπε να βρει μόνος του την άκρη. Ο Νάιτ πήγε στην ανταγωνιστική εφημερίδα του Όρεγκον και περνούσε τα βράδια του γράφοντας τους πίνακες των σκορ. Όσο για τα πρωινά, συνέχιζε την κοπιαστική του προπόνηση.
Μετά το σχολείο, πήγε για σπουδές δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, αποσπώντας υποτροφία για τα αθλητικά του χαρίσματα (απέσπασε μάλιστα και αρκετές διακρίσεις στον στίβο κατά το 1957, 1958 και 1959). Το πτυχίο του στη δημοσιογραφία το πήρε το 1959, αν και στα φοιτητικά του χρόνια φυτεύτηκε άλλος ένας σπόρος…
Το πάθος του με τον στίβο ήταν αυτό που του έδωσε την ώθηση να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τα αθλητικά παπούτσια και τον τρόπο προώθησής τους, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Από κοινού με τον προπονητή του στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, Μπιλ Μπάουερμαν (και συνέταιρο αργότερα στη Nike), συνειδητοποίησαν ότι τα αμερικανικά αθλητικά ήταν κατώτερα σε ποιότητα και στιλ από του ανταγωνισμού, την ίδια στιγμή που ήταν πιο βαριά και φθείρονταν πιο γρήγορα. Οι Ιάπωνες, από την άλλη πλευρά, πειραματίζονταν με νέα υλικά και παιχνιδιάρικα στιλ, φτιάχνονταν πανάλαφρα και σκληροτράχηλα παπούτσια στίβου.
Ο σπόρος αυτός θα έπρεπε βέβαια να περιμένει, καθώς μετά την αποφοίτησή του από το Όρεγκον υπηρέτησε για έναν χρόνο στον στρατό και δούλεψε κατόπιν ως ορκωτός λογιστής. Λίγο αργότερα θα βρεθεί στη θέση του βοηθού καθηγητή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Πόρτλαντ, αν και μέχρι τότε είχε βρει πια τον δρόμο του.
Κι έτσι επιστρέφει στα πανεπιστημιακά έδρανα για το μεταπτυχιακό του στο Στάνφορντ, όταν οι εκπαιδευτικές ανάγκες θα τον κάνουν να σχεδιάσει στο χαρτί το επιχειρηματικό του όραμα. Ενθουσιασμένος από τη διοίκηση επιχειρήσεων, συνειδητοποίησε τότε ότι έπρεπε να μπολιάσει την αγάπη του για τον αθλητισμό με το εμπορικό πνεύμα, σε κάτι που θα οδηγούσε στην ίδρυση της Nike.
Στην εργασία του με τίτλο «Μπορούν τα ιαπωνικά αθλητικά παπούτσια να κάνουν στα γερμανικά αθλητικά παπούτσια αυτό που έκαναν οι ιαπωνικές φωτογραφικές μηχανές στις γερμανικές φωτογραφικές μηχανές;», ο Νάιτ σκιαγράφησε τις βασικές αρχές μιας μικρής αμερικανικής φίρμας παραγωγής αθλητικών παπουτσιών που βασιζόταν στην ιαπωνική βιομηχανία. Παίρνοντας το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στη διοίκηση επιχειρήσεων το 1962, σκέφτηκε ότι δεν θα ήταν καθόλου κακή ιδέα αν δοκίμαζε τις δυνάμεις του στον χώρο της επιχειρηματικής. Η Blue Ribbon Sports είχε μόλις γεννηθεί, με κεφάλαιο στην τράπεζα της τάξης των 1.200 δολαρίων! Νάιτ και Μπάουερμαν έδωσαν τα χέρια στις 25 Ιανουαρίου 1964, μια μέρα που σηματοδότησε δηλαδή τη δημιουργία αυτού που θα μετονομαζόταν το 1971 σε Nike. Ο Νάιτ ήθελε μάλιστα να μετονομάσει την εταιρία του σε «Dimension 6». Το «Nike», που έλκει την καταγωγή του από τη θεά της νίκης των αρχαίων Ελλήνων, ήταν ιδέα του πρώτου εργαζομένου της φίρμας, Jeff Johnson!
Ο Νάιτ άνοιξε το πρώτο του μαγαζί σε εργατικό προάστιο του Πόρτλαντ και δεν ήταν παρά μια «τρύπα» στον εμπορικό δρόμο της συνοικίας. Η ιδέα του ήταν να πουλά τα ανώτερης ποιότητας και φτηνότερα ιαπωνικά αθλητικά, σε μια εποχή μάλιστα που το «ανώτερης ποιότητας» σπανίως συνδεόταν με ιαπωνικό προϊόν. Είχε εξασφαλίσει την αποκλειστική διάθεση μιας ιαπωνικής μάρκας αθλητικών για την αμερικανική αγορά και ήταν αποφασισμένος τώρα να κάμψει την ηγεμονία της Adidas στον στίβο, καθώς όλοι οι σοβαροί αθλητές του στίβου φορούσαν Adidas στα πόδια τους.
Η Blue Ribbon Sports άρχισε να κατασκευάζει τα δικά της αθλητικά, στην ίδια ακριβώς επιχειρηματική πεπατημένη, έχοντας ως αιχμή του δόρατος την καινοτομία. Δίνοντας σταθερά έμφαση στο μικρό κόστος παραγωγής και βλέποντας ότι οι μεγάλοι παίκτες της αγοράς, οι Puma και Adidas κυρίως, παρασκευάζονταν στην πανάκριβη εργατικά Ευρώπη, ήθελε να στραφεί στην αγορά της Ασίας ώστε να ρίξει κι άλλο το κόστος.
Το γεγονός αυτό θα του φέρει βέβαια μεγάλη κριτική, τόσο για τον ίδιο όσο και τη Nike, από όσους διέβλεπαν την τεράστια διαφορά ανάμεσα στα πενιχρά μεροκάματα που κέρδιζε ο εργάτης στην Ινδονησία και τις παχυλές απολαβές των αθλητών που φορούσαν τα παπούτσια του. Ο Νάιτ απαντούσε στις κριτικές λέγοντας ότι δεν εκμεταλλεύεται κανέναν: «Μια χώρα σαν την Ινδονησία που μεταμορφώνεται από αγροτικό έθνος σε ημι-βιομηχανικό ακολουθεί μια εργασιακή ηθική που έχει συμβεί συχνά στο διάβα της Ιστορίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία στο μυαλό μου ότι δίνουμε στους ανθρώπους αυτούς ελπίδα»…
Η φήμη του Νάιτ ως παλιού δρομέα βοήθησε επίσης πολύ στο ξεκίνημα της Nike, καθώς ήξερε από πρώτο χέρι τις ανάγκες του στίβου και δοκίμαζε πάντα τα νέα προϊόντα της φίρμας του. Σύντομα τα μεγαλύτερα αστέρια του χώρου φορούσαν τις αθλητικές δημιουργίες του προπονητή Μπάουερμαν, που ήταν και ο σχεδιαστικός εγκέφαλος της Nike, αφήνοντας τον Νάιτ να αποσπά τις καλές κριτικές των αθλητών μέσω χορηγιών αλλά και αποκλειστικών συμβολαίων.
Από την αρχή, τα παπούτσια του Νάιτ διέθεταν το δικό τους χαρακτηριστικό στιλ και αμφότεροι οι επιχειρηματίες έμπαιναν στο σχεδιαστήριο για να δώσουν τα φώτα τους στη δημιουργία παπουτσιών με καλύτερα κρατήματα στον στίβο. Παρά το γεγονός ότι ο Νάιτ είχε μια απέχθεια για τη διαφήμιση, συμφώνησε να τη χρησιμοποιήσει μόνο ως επιστέγασμα των δαιμόνιων μαρκετίστικων μεθόδων του.
Όπως στην κλασική σήμερα διαφήμιση της Nike για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, όταν η φίρμα ισχυρίστηκε με καμάρι ότι οι 4 από τους 7 κορυφαίους μαραθωνοδρόμους φορούσαν Nike, ξεχνώντας προφανώς να πει ότι οι δρομείς που φορούσαν Adidas κατατάχθηκαν στις τρεις πρώτες θέσεις! Μέχρι τότε πάντως η Nike ήταν όντως στην αιχμή της αθλητικής τεχνολογίας και τα παπούτσια της για τον στίβο έγιναν τελικά τα καλύτερα. Παρά την τεχνολογική καινοτομία όμως, η Nike δεν έβγαζε ακριβώς εκατομμύρια, καθώς οι αστέρες των σπορ ζητούσαν πολλά για να τα φορέσουν, ποσά που δεν μπορούσε να διαθέσει η μικρομεσαία εταιρία.
Όλα άλλαξαν μαγικά στη δεκαετία του 1980, όταν ο αστέρας του τένις Τζίμι Κόνορς κέρδισε το τουρνουά του Γουίμπλεντον φορώντας ένα ζευγάρι Nike και ο Τζον ΜακΕνρό τα ζήλεψε επίσης. Επειδή τα φόρεσε ο ΜακΕνρό, το μοντέλο πούλησε περισσότερο από 1 εκατ. κομμάτια και ο Νάιτ ξύπνησε ένα πρωί με 178 εκατ. στην τσέπη!
Επόμενος σταθμός στην πορεία του Νάιτ ήταν τα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν η Nike είχε εγκαθιδρυθεί πια στην αγορά και ο επιχειρηματίας έφτιαξε και νέα μονάδα παραγωγής στην Ασία. Τότε ήταν που αποφάσισε να απευθυνθεί επιτέλους σε διαφημιστική εταιρία και ένα από τα πρώτα πράγματα που του χάρισε η διαφημιστική ήταν ο σουπερστάρ του ΝΒΑ, Μάικλ Τζόρνταν, αλλά και το σλόγκαν που όλοι ξέρουμε «Just Do It». Μια σειρά από αστέρες συνδέθηκαν στενά με τα αθλητικά του Νάιτ, όπως οι ΜακΕνρό, Αντρέ Αγκάσι και Τσαρλς Μπάρκλεϊ, στέλνοντας τη φίρμα στα ουράνια πια της αγοράς.
Ηγέτης σήμερα στην αγορά αθλητικών ειδών, η Nike συνεχίζει τις αμφιλεγόμενες στρατηγικές της με τα εργοστάσια σε Ινδονησία, Κίνα και Βιετνάμ, προκαλώντας συχνά θύελλα διαμαρτυριών για τα χαμηλά μεροκάματα και τις κακές συνθήκες εργασίας.
Εκτός δουλειάς, ο Νάιτ απολαμβάνει πια τους καρπούς της επιτυχίας του, τα 24 δισ. δολάρια της προσωπικής του περιουσίας δηλαδή! Αυτός και η σύζυγός του έχουν αποκτήσει δύο αγόρια και έχουν υιοθετήσει ένα κοριτσάκι, ζώντας πάντα σε μια αγροικία του Όρεγκον που απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί επιδεικτική. Όπως εξάλλου το λέει και ο ίδιος, η μόνη πολυτέλεια που συνηθίζει να απολαμβάνει είναι η μαύρη Lamborghini και η κόκκινη Ferrari του.
Ο άνθρωπος που έφτιαξε μια αυτοκρατορία μέσα από τα αθλητικά παπούτσια συνεχίζει να ακολουθεί ευλαβικά το σλόγκαν του προπονητή του: «Παίξε με τους κανόνες, αλλά να είσαι εκρηκτικός»…
Γυναίκα που βρισκόταν στο σκάφος ισχυρίστηκε πως ο Κουρντί ήταν διακινητής προσφύγων
Μια αμφιλεγόμενη πληροφορία έρχεται από τα μέσα ενημέρωσης της Αυστραλίας για τον πατέρα του μικρού Αϊλάν που έχασε τη ζωή του στην προσπάθεια της οικογένειας του να περάσει από τη Συρία στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με την dailymail, όταν μια γυναίκα από το Ιράκ, που έχασε τα δυο της παιδιά στο ταξίδι που πνίγηκε ο Αϊλάν, τον κατηγόρησε ότι είναι μέλος του κυκλώματος διακίνησης, ο Αμπντουλάχ Κουρντί τη χτύπησε. Η γυναίκα από το Ιράκ, με το όνομα Ζαϊνάν Αμπάς, είπε πως ο Κουρντί οδηγούσε το σκάφος που ναυάγησε παρασέρνοντας στο θάνατο δεκάδες ανθρώπους.
Δείτε το βίντεο
Πηγή: newsbeast.gr
Χάρτες διαφορετικοί από αυτούς που έχουμε συνηθίσει δείχνουν όλα εκείνα που ίσως δεν γνωρίζαμε για τον κόσμο και τον πληθυσμό κάθε χώρας. Τι φοβούνται, ποια είναι τα αγαπημένα τους αθλήματα, πού βρίσκονται οι περισσότεροι ξανθοί άνθρωποι!
Που βρίσκονται οι περισσότεροι ξανθοί, γιατί το Τόκιο ήλθε στο κέντρο της Γης το 1853, ποια ήταν η πρώτη εκδοχή του χάρτη έτσι όπως τον γνωρίζουμε σήμερα; Οι παρακάτω χάρτες μας δίνουν μια νέα οπτική για τον κόσμο
1. Ο χάρτης που δείχνει τα ποσοστά ανθρωποκτονιών σε όλο τον κόσμο
2. Ο χάρτης που καταγράφει που συναντώνται οι περισσότεροι ξανθοί
3. Ένας χάρτης της Ιαπωνίας του 1853, δείχνει το Τόκιο ως κέντρο της Γης
4. Ένας χάρτης από το 43 μ.Χ, δημιουργήθηκε από τον “πατέρα” της γεωγραφίας Pomponius Mela
5. Ο χάρτης που καταγράφει τις διαφορές στις ωριαίες ατράκτους
6. Χάρτης που δείχνει κάθε πόλη που διαθέτει πληθυσμό μεγαλύτερο από τους 100.000 κατοίκους
7. Ο χάρτης που καταγράφει τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμου
8. Πως θα ήταν οι χώρες αν η έκτασή τους καθορίζονταν από τον πληθυσμό τους
9. Ο χάρτης που δείχνει πως έβλεπαν οι Οθωμανοί τον κόσμο το 1803
10. Ο χάρτης των θρησκειών όλων των χωρών
11. Πως νόμιζαν ότι ήταν ο κόσμος το 1154
12. Που θα καταλήγαμε εάν σκάβαμε κάτω από τη Γη και περνούσαμε στην άλλη πλευρά
13. Ο χάρτης που παρείχε όλες τις λεπτομέρειες στους ναυτικούς του 1569
14. Ποια είναι τα δημοφιλέστερα αθλήματα σε κάθε χώρα του κόσμου
15. Ο πρώτος χάρτης που δημιουργήθηκε το 1564 από τον Abraham Ortelius, τον δημιουργό του σύγχρονου άτλαντα
16. Ο χάρτης που καταγράφει τα ποσοστά χρήσης του ίντερνετ από τους πολίτες κάθε χώρας
17. Τα διασημότερα websites σε κάθε χώρα
18. Ο χάρτης που καταγράφει, μετά από έρευνα, τον φόβο των κατοίκων κάθε χώρας
Πηγή: Buzzfeed
Από το Γιώργο Μυλωνά
Το μυαλό του Γιώργου μπορεί να συγχωρήσει το κέρατο. Αλλά όχι όποιο κι όποιο κέρατο. Ένας άντρας γράφει.
Κάθε φορά που ετοιμαζομαι να κάνω μια σχέση βάζω την μέλλουσα κοπέλα μου να υπογράψει ένα συμβόλαιο το οποίο λέει τα εξής: “Ορκίζομαι να σου ειμαι πιστός στην αιωνιότηα ή μέχρι τον χωρισμό μας αρκεί στο μεσοδιάστημα να μην μου ζητήσει να κάνουμε έρωτα η Τζέσικα Άλμπα, η Σκάρλετ Γιόχανσον ή η Χριστίνα Στεφανίδη”.
Αντιστοίχως, ζητάω από την εκάστοτε κοπέλα μου να γράψει κάποια αντρικά ονόματα (του πρώην της δεν συμπεριλαμβάνεται). Δεν θυμάμαι τα αντρικά ονόματα που έχω διαβάσει στα συγκεκριμένα συμβόλαια. Πάντως, αν αν μου ζητούσαν να συμπλήρωνα εγώ την συγκεκριμένη λίστα θα έβαζα τους εξής δέκα άντρες:
10) Σάκης Ρουβάς
Ο Σάκης είναι για τις γυναίκες ό,τι ήταν για χρόνια η Βάνα Μπάρμπα για τους άντρες. Δεν υπήρχε κανένας άντρας που να μην την ποθούσε ακόμα και όταν ήταν πάνω από 40 ετών. Θα ήταν αμαρτία να στερούσα από την κοπέλα μου την ευκαιρία να πάει με τον κατά γενική ομολογία πιο σέξι Έλληνα των τελευταίων 23 ετών. 23 ακριβώς, γιατί όλα ξεκίνησαν το 1992 με αυτό:
9) Τζορτζ Κλούνεϊ
Αν ο Σάκης είναι η αρσενική Βάνα Μπάρμπα, τότε ο Τζωρτζ Κλούνεϊ είναι η αρσενική Τζένι Γκαρθ. Η Τζένι Γκαρθ (βλ. «Κέλι» του Μπέβερλι Χιλς) αποτελούσε για χρόνια την υπερατλαντική καψούρα μας, όπως συμβαίνει και με τον Τζορτζ για τις γυναίκες. Αν μη τι άλλο ο τύπος έχει και στιλ.
8) Γιώργος Πρίντεζης
Ποιος είμαι εγώ που θα στερούσα από το κρεβάτι μιας γυναίκας το «4άρι» του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδος, όταν κορίτσια όπως η παρακάτω δηλώνουν δημοσίως με αυτό τρόπο τον έρωτα τους για αυτόν:
7) Ντέιβιντ Μπέκαμ
Ο Μπέκαμ είναι ο τύπος που ακόμα και με σαρίκι να κυκλοφορήσει θα είναι όμορφος. Έχει κάνει ό,τι κούρεμα μπορεί να φανταστεί κάποιος και ακόμα και ο πιο ομοφοβικός παραδέχεται ότι του πηγαίνει. Αποτελεί και έναν από τους λίγους ποδοσφαιριστές που ήταν ταυτόχρονα τόσο ταλαντούχος και συμπαθής στην πλειοψηφία των φιλάθλων. Μπορώ να μην συγχωρήσω στην κοπέλα μου μια τέτοια κουτσουκέλα; Άσε που θα της ζήταγα να μου τον γνωρίσει κιόλας.
6) Τσάρλι Χάναμ
Τον πρωταγωνιστή του «Sons of Anarchy», παρότι η σειρά δεν μου άρεσε καθόλου, τον στηρίζω γιατί έχει πάνω του κάτι από Κερτ Κομπέιν, από Μπραντ Πιτ και κάτι από τον τύπο που έχω στο νούμερο «1» της συγκεκριμένης λίστας. Επίσης, τόση μαζεμένη αρσενική ξανθιά τρίχα δύσκολα θα βρει Ελληνίδα, οπότε χαλάλι!
5) Κόλιν Φάρελ
Επειδή έχει παίξει τον ντεντέκτιβ Βελκόρο στο δεύτερο “True Detective” πιο καλά από τον ίδιο τον Βλεκόρο αν είχε υπάρξει. Επειδή είναι Ιρλανδός. Επειδή πρωταγωνιστεί στον δικό μας «Αστακό» του Γιώργου Λάνθιμου. Θες κι άλλα;
4) Μπίλι Μπομπ Θόρντον
Ο τύπος είχε σχέση με την Αντζελίνα Τζολί, μία από τις μεγαλύτερες αντρικές ονειρόξεις της γενιάς μου και την είχε κάνει να κυκλοφορεί φορώντας στο λαιμό της ένα μενταγιόν που είχε σταγόνες από το αίμα του. Έχει και εκείνο το γκριζοάσπρο μαλλί που αρέσει στα κορίτσια, οπότε γιατί όχι;
3) Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
(Για να μην λέτε ότι συμπεριλαμβάνω όλο ξένους που σιγά μην τους πετύχει η δικιά μου!)
Δεν πιστεύω ότι ο Μαρκουλάκης είναι όμορφος, ούτε γοητευτικός. Είναι, όμως, ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του και διαθέτει ένα παρανοϊκό βλέμμα με το οποίο οποιαδήποτε γυναίκα και να κοιτάξει πιστεύω ότι θα την πείσει να κάνει ό,τι εκείνος θέλει. Άσε που νομίζω ότι όποια δεν θα του ενέδιδε, θα την σκότωνε. Καλύτερα κερατάς, παρά χήρος.
2) Ανδρέας Κωνσταντίνου
Καθοριστικό ρόλο σε αυτό παίζει και το γεγονός πως πρωταγωνιστεί στην «Μικρά Αγγλία», μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών.
1) Τομ Χάρντι
Αν ερχόταν ο Τομ και την έπεφτε στην «x» κοπέλα μου, θα του έλεγα «πάρ’ την αρχηγέ, χαλάλι», και θα άρχιζα να παίρνω τηλέφωνο όλες τις επαφές μου στο κινητό και να τους λέω ότι είχα πρώην μία κοπέλα που έχει κάνει σεξ με τον Τομ Χάρντι.
Αποτελεί μακράν τον κινηματογραφικό μου «έρωτα» και προκαλώ όποιον δεν τον «γνωρίζει» από τις ταινίες του, να δει επειγόντως το «Bronson» και το «Locke», όπου πρωταγωνιστεί και να συζητήσουμε οποιαδήποτε αντίρρηση του για το ότι βρίσκεται στην κορυφή της παρούσας λίστας.
Το όπλο ηλεκτρικής εκκένωσης που παραλύει τους δράστες και πως ακριβώς λειτουργεί όταν έρθει σε επαφή με γυμνό δέρμα. Υποβασταζόμενο το… μοντέλο που προσφέρθηκε για το πείραμα, προκειμένου να αντέξει τα βολτ
Ονομάζονται taser και είναι όπλα ηλεκτρικής εκκένωσης ιδιαίτερα υψηλής τάσης που μπορούν να ακινητοποιήσουν κάθε κακοποιό.
Οι γνωστοί Slow Mo Guys, αποφάσισαν να βιντεοσκοπήσουν σε αργή κίνηση τον τρόπο που εκτοξεύονται τα δύο καλώδια που προκαλούν την ηλεκτρική εκκένωση, αλλά και τον τρόπο που καρφώνονται και πως επηρεάζουν το ανθρώπινο σώμα, μόλις έρθουν σε επαφή με το γυμνό δέρμα.
Δείτε το βίντεο
Ονομάζεται Amy Thompson και ζει στη Γλασκόβη. Η νεαρή ενώ βρισκόταν σε ένα πάρτι πήρε μια ισχυρή μορφή κρυσταλλικής MDMA με αποτέλεσμα να πάθει εγκεφαλικές βλάβες και να πέσει σε κώμα για αρκετές εβδομάδες.
Δυστυχώς για την ίδια δε στάθηκε το ίδιο τυχερή όπως άλλα τρεις έφηβοι που κατανάλωσαν την ίδια ναρκωτική ουσία εκείνο το βράδυ. Σήμερα το νεαρό κορίτσι δεν θυμίζει σε τίποτα τον παλιό της εαυτό.
Είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι και παλεύει ακόμα και για να σηκώσει το χέρι της για να χαιρετήσει.
Στο πιο πάνω βίντεο που έγινε διάσημο και γύρισε η οικογένειά της είναι χαμογελαστή και ευχαριστεί τον κόσμο για την συμπαράστασή του.
“Μερικοί άνθρωποι μπορεί να έκλαψαν, άλλοι να γέλασαν ή να σοκαρίστηκαν βλέποντας το βίντεο. Αλλά αυτά μπορούν να προκληθούν από ένα μικρό χάπι. Αν αυτό δεν είναι ικανό να ανοίξει τα μάτια σε όποιους παίρνουν αυτά τα πράγματα, τότε δεν ξέρω τι μπορεί να είναι”, γράφει η ξαδέρφη της νεαρής η οποία σπεύδει να ενημερώσεις τους φίλους της που σοκαρίστηκαν ότι η εικόνα της δεν έχει καμία σχέση με την αρχή και ότι έχει σημειώσει και θα σημειώσει μεγάλη πρόοδο.
Μιλώντας για το περιστατικό, ο εθνικός συντονιστής για τα ναρκωτικά της Αστυνομία της Σκωτίας, ντετέκτιβ Michael Mille, δήλωσε: “Κάθε ναρκωτικό μπορεί να είναι επικίνδυνο και η MDMA σε κρυσταλλική μορφή είναι πιθανό να είναι πολύ πιο επικίνδυνη.”
Δείτε το βίντεο
Πηγή: The Sun
“Καθαρίζεται” ψεκάζοντας στο σώμα του ζωντανά βακτήρια!
Πολλοί από εμάς αισθανόμαστε άσχημα αν δεν κάνουμε ντους τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Ο Dave Whitlock όμως δεν έχει τέτοια θέματα καθώς έχει να ρίξει νερό στο σώμα του 12 ολόκληρα χρόνια.
Ο χημικός μηχανικός του MIT δημιούργησε ένα σπρέι που όπως λέει καταργεί την ανάγκη να ντους. Μιλώντας στο CBS 4 ανέφερε: “Δεν έχω κάνει ντους εδώ και 12 χρόνια. Κανείς δεν έκανε κλινικές δοκιμές σε άτομα που κάνουν ντους κάθε μέρα. Πώς λοιπόν υποθέτουμε ότι αυτή είναι μια υγιής πρακτική;”
Ο Witlock έχει δημιουργήσει την εταιρία AOBiome που έχει έδρα τη Βοστώνη η οποία παράγει καλά βακτήρια.
Από τη πλευρά της η Jasmina Aganovic, Γενική Διευθύντρια Καταναλωτικών Προϊόντων στη AOBiome δήλωσε: “Συγχέουμε το καθαρός από το αποστειρωμένος.”
Το προϊόν το οποίο ονομάζεται Mother Dirt πρέπει να εφαρμόζεται δύο φόρες την ημέρα ενώ σύμφωνα με τους παραγωγούς είναι άοσμο και όποιος το τοποθετεί στο σώμα του το αισθάνεται σαν να έπεσε πάνω του νερό.
Δείτε το βίντεο
Πηγή: dailymail.co.uk
Δείτε βίντεο από τη στιγμή της κατάρρευσης – Τουλάχιστον πάνω από 100 νεκροί και 154 τραυματίες – Συνέθλιψε την οροφή του τζαμιού – Ενδέχεται κεραυνός να «χτύπησε» τον γερανό
Ένα τραγικό περιστατικό σημειώθηκε στο Μεγάλο Τζαμί της Μέκκα όταν γερανός έπεσε, συνέθλιψε την οροφή και καταπλάκωσε πιστούς που βρίσκονταν στο εσωτερικό του τεμένους.
Οι τοπικές αρχές έκαναν λόγο για τουλάχιστον 87 νεκρούς και 154 τραυματίες, ενώ εκφράζονται φόβοι ότι ο αριθμός των θυμάτων θα αυξηθεί.
Όπως επισημαίνει το δίκτυο Αhram, το περασμένο έτος οι αρχές της Σαουδικής Αραβίας είχαν περιορίσει τον αριθμό προσκυνητών στο Μεγάλο Τζαμί για τον εορτασμό του Χατζ, το ετήσιο Ισλαμικό προσκύνημα στην Μέκκα, επειδή το τέμενος βρισκόταν υπό αναστήλωση.
Φωτογραφίες που ταξιδεύουν από το σημείο της τραγωδίας απεικονίζουν δεκάδες ανθρώπων αιμόφυρτους στο δάπεδο και άλλους σε κατάσταση σοκ να προσπαθούν να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στους τραυματίες.
Σύμφωνα με το Russia Today που δημοσιεύει φωτογραφία ένας κεραυνός «χτύπησε» τον γερανό που ενδεχομένως να αποτέλεσε την αιτία για την πτώση του στην οροφή του τζαμιού.
Πηγή: dailymail.co.uk