«To 2002, η έρευνά μας σταμάτησε, αλλά η προσωπική μου εμμονή όχι».
Αυτές οι λίγες, αλλά τόσο σημαντικές, λέξεις που ακούγονται από το στόμα του Fox Mulder στο νέο, διπλό trailer που κυκλοφόρησε την Δευτέρα, θα αντηχήσουν σαν μουσική στα αυτιά των φαν του «The X-Files» παγκοσμίως.
Η λατρεμένη δραματική σειρά επιστημονικής φαντασίας που μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά, επιστρέφει στις ζωές μας αυτό τον Ιανουάριο, έπειτα από 13 χρόνια απουσίας.
Το νέο trailer δείχνει τον Mulder (David Duchovny) να έρχεται σε επαφή μετά από καιρό με την πρώην συνάδελφό του, Dana Scully (Gillian Anderson), και μας δίνει μια πολύ μικρή πρώτη γεύση από όσα πρόκειται να δούμε στις τηλεοράσεις μας φέτος τον χειμώνα.
Η πρώτη σεζόν θα αποτελείται από έξι επεισόδια και θα προβληθεί από το αμερικάνικο τηλεοπτικό δίκτυο Fox. Εκτός από τον Duchovny και την Anderson, θα δούμε και αρκετούς άλλους αγαπημένους ηθοποιούς να επιστρέφουν στα γνωστά τους λημέρια, συμπεριλαμβανομένων των Mitch Pileggi (Walter Skinner), William B. Davis (The Smoking Man) και Annabeth Gish (η πράκτορας του FBI, Monica Reyes).
Αναμένονται όμως και νέα πρόσωπα, όπως ο Joel McHale (του «Community»), η Robbie Amell (του «The Flash») και η Lauren Ambrose (του «Six Feet Under»).
Δεν χρειάζονται περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε να το απολαύσετε παρακάτω. Όπως, άλλωστε, υπόσχεται και το δεύτερο το trailer: «Η αλήθεια είναι ακόμα εκεί έξω».
Ένας διαιτητής στη Βραζιλία εισήλθε με όπλο στον αγωνιστικό χώρο μετά από επίθεση που δέχθηκε από παίκτη που, προηγουμένως, είχε αποβάλλει με κόκκινη κάρτα.
Ο διαιτητής του ερασιτεχνικού πρωταθλήματος της Βραζιλίας και αστυνομικός, Gabriel Murta μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με το όπλο του, μετά από την επίθεση που δέχθηκε από παίχτη.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο πρώτος απέβαλλε από τον αγωνιστικό χώρο με κόκκινη κάρτα έναν από τους ποδοσφαιριστές για ένα σκληρό φάουλ σε άλλον παίχτη κατά τη διάρκεια του αγώνα μεταξύ των Brumadinho και Amantes da Bola.
Έτσι, ο διαιτητής εκτός ελέγχου πήγε στα αποδυτήρια και πήρε το όπλο του, με το οποίο εισέβαλε στο γήπεδο αναζητώντας τον παίχτη.
Τα πνεύματα ηρέμησαν όταν οι βοηθοί του τον απομάκρυναν και τον οδήγησαν στα αποδυτήρια.
Ο πλανήτης Άρης είναι αναμφισβήτητα ο πιο μυστηριώδης πλανήτης του Ηλιακού μας συστήματος. Γνωρίζουμε ελάχιστα γι’ αυτόν και όμως οι μύθοι και οι αλλόκοτες ιστορίες που τον συνοδεύουν είναι αμέτρητες.
Aς πιάσουμε το θέμα από τις φρέσκες εξελίξεις. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της ειδικής ομάδας για την εξερεύνηση του πλανήτη Άρη, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, εντοπίστηκαν ίχνη από τρεχούμενο νερό και ειδικότερα ενυδατωμένα άλατα που προκαλούνται μόνο από την ύπαρξη αλμυρού νερού.
Η περίπτωση να υπάρχει κάποιου είδους ζωή δεν είναι τόσο εξωπραγματική, μιλώντας πλέον με επιστημονικούς όρους.
Γιατί μέχρι σήμερα, οι θεωρίες συνωμοσίας για τον κόκκινο πλανήτη και το διάστημα, είχαν ήδη εντοπίσει με αποδείξεις, εξωγήινη μορφή ζωής. Και πολλοί, ισχυρίζονται ότι έχουν ανά διαστήματα και στενές επαφές “τρίτου τύπου”.
Η αλήθεια είναι πως αν οι πιθανότητες για εντοπισμό ζωής στο διάστημα εν γένει είναι λίγες ή ελάχιστες, άλλο τόσο ελάχιστες είναι και οι πιθανότητες να είμαστε μόνοι μας στο Σύμπαν.
Παρόλα αυτά, ουδείς γνωρίζει το πώς μπορεί να είναι και να μοιάζουν οι εξωγήινοι. Η ανθρώπινη φαντασία και περιέργεια έχει ανάγκη να “δει”, να σκιαγραφήσει και να περιγράψει τους διαστημικούς μας φίλους και δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν επενδύσει στην αστρική παραφιλολογία. Πόσο μάλλον, όταν έχεις και φωτογραφικά τεκμήρια.
Ας προσγειωθούμε για λίγο στον Άρη μέσω του Curiosity. Οι φωτογραφίες που έστειλε το όχημα της NASA, γέννησαν πολλαπλά σενάρια.
Οι λάτρεις της θεωρίας περί ύπαρξης εξωγήινων στον πλανήτη Άρη ενθουσιάστηκαν με τις εικόνες που έστειλε το διαστημικό σκάφος, τον Ιούλιο του 2014.
Η κάμερα του Curiosity “έπιασε” ένα αγνώστου ταυτότητας “ιπτάμενο όχημα” να κινείται στον ουρανό, αφήνοντας πίσω του μία “λευκή ουρά”. Μπορεί οι επιστήμονες να εξηγούν πως θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε, από μετεωρίτης μέχρι αστρική σκόνη, αλλά οι φανατικοί οπαδοί των UFO δε θα άλλαζαν έτσι εύκολα γνώμη. “Είναι ένα διαστημόπλοιο”, έγραφαν στα social media.
Σε άλλη φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα, οι “UFOλόγοι” είδαν μια πυραμίδα.
Το μέγεθος της πυραμίδας φαίνεται να αντιστοιχεί στο μέγεθος ενός αυτοκινήτου. Η NASA ανακοίνωσε πως επρόκειτο απλά για έναν τυχαίο βράχο.
Στη συνέχεια είχαμε αυτές τις δύο φωτογραφίες:
Στην πρώτη υποτίθεται πως βλέπουμε κάτι σαν γυναικεία φιγούρα. Στην πραγματικότητα είναι ένας βράχος. Το ίδιο ισχύει και για τη δεύτερη εικόνα, όπου οι οπαδοί της εξωγήινης ζωής, έβλεπαν ένα γιγαντιαίο καβούρι.
Το πρόσωπο στον Άρη
Πίσω στη δεκαετία του 1970, η NASA εκτόξευσε τα δύο διαστημόπλοια Viking 1 και Viking 2 σε αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη. Η αλήθεια ήταν εκεί έξω.
Αμφότερα τα διαστημόπλοια κατέγραψαν εικόνες της επιφάνειας του Άρη. Σε μία από αυτές ένας “αρειανός λόφος” εμφανιζόταν με “ανθρώπινο πρόσωπο”.
Ο μετρ των θεωριών συνωμοσίας, Richard Hoagland, επιχειρηματολόγησε για την ύπαρξη αρειανού πολιτισμού, παραθέτοντας το πρόσωπο ως απόδειξη εξωγήινης πόλης.
Σε άλλες πάλι φωτογραφίες του ίδιου λόφου φαινόταν απλώς ένα διαβρωμένο οροπέδιο. Σήμερα βέβαια που το Curiosity οργώνει την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη το “πρόσωπο” αποδεικνύεται ότι είναι μια ψευδαίσθηση που δημιουργείται από το παιχνίδισμα του φωτός και της σκιάς. Κάτι δηλαδή που συμβαίνει και στον δικό μας πλανήτη.
Σκιές και ιγκουάνα
Η συγκεκριμένη φωτογραφία, που τραβήχτηκε πριν από περίπου 40 χρόνια, δείχνει μια “ανθρώπινη φιγούρα” στην επιφάνεια του Αρη, πίσω από την οποία μάλιστα υπάρχει και σκιά. Η φωτογραφία έκανε το γύρο του Ιντερνετ ως τρανή απόδειξη ζωής στο Διάστημα.
Η ερμηνεία της NASA αναφέρει πως πρόκειται μάλλον για σκόνη, σκιά ή γρατζουνιά στην επιφάνεια του φιλμ -καθώς η φωτογραφία τραβήχτηκε στην προ-ψηφιακή εποχή.
Παρακάτω βλέπουμε κάτι σαν απολιθωμένο ιγκουάνα, που έδωσε νέα τροφή σε όσους πιστεύουν ότι στον Αρη υπάρχει ζωή. Η φωτογραφία τραβήχτηκε τον Ιανουάριο του 2013.
Το “πλάσμα” που απεικονίζει μοιάζει πολύ με ιγκουάνα, καθώς έχει προγούλι, ουρά και μάτι. Ωστόσο, η επιστημονική προσέγγιση λέει ότι το πιθανότερο είναι πως δεν πρόκειται ούτε για ιγκουάνα, ούτε για βάτραχο, αλλά απλώς για βράχο.
Ενώ βράχος είναι και η παρακάτω φωτογραφία του Curiosity, και όχι μια γυναίκα ή ένα άγαλμα:
Το 1877, ο διευθυντής του αστεροσκοπείου του Μιλάνου, Τζιοβάνι Σκιαπαρέλι, ανακοίνωσε ότι είδε αρδευτικά έργα στον κόκκινο πλανήτη
Ο Σκιαπαρέλι παρατήρησε ότι τα “κανάλια” αυτά όπως ονόμασε το δίκτυο των γραμμών που είδε, ξεκινούσαν ως επί το πλείστον από τους πόλους του Άρη και διαπερνούσαν σχεδόν συμμετρικά όλο τον πλανήτη.
Έτσι υπέθεσε ότι εκεί βρισκόταν κάποιος πολιτισμός ο οποίος είχε δημιουργήσει διώρυγες για να μεταφέρει νερό από τους πόλους. Στις αυλακώσεις αυτές, οι επιστήμονες της NASA εντόπισαν σήμερα αλμυρό νερό. Αρδευτικά έργα δεν είναι, αλλά ο Σκιαπαρέλι είχε εν μέρει δίκιο.
Το 1896 και ένας Έλληνας, ο ταλαντούχος Ε. Μ. Αντωνιάδης που εργαζόταν ως διευθυντής του Βρετανικού Αστρονομικού Συνδέσμου, έκανε όμοιες παρατηρήσεις και σχεδίασε ακριβέστατους χάρτες του ‘Αρη με την λεπτομέρεια ότι πάνω τους υπήρχαν και 46 κανάλια.
Όμως το 1909, ο Αντωνιάδης συμπέρανε ότι οι διώρυγες δεν υπάρχουν και ήταν απλά αποτέλεσμα “λανθασμένης αντίληψης, ψυχολογικής προδιάθεσης και ψυχοφυσικών φαινομένων της όρασης”.
Η θεωρία της πανσπερμίας. Είμαστε όλοι Αρειανοί
Η αλήθεια είναι πως ο Άρης είναι πολύ πιθανόν να ήταν ένας φιλόξενος πλανήτης, παρόμοιος με την Γη, έχοντας θάλασσες και βουνά, έχοντας ένα περιβάλλον κατάλληλο για την εμφάνιση ζωής. Ωστόσο σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα, ο Άρης ξεκίνησε να καταστρέφεται για διάφορους λόγους πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Τότε δηλαδή που εμφανίστηκε η ζωή στην Γη.
Σύμφωνα με την θεωρία αυτή ο πλανήτης Άρης έχανε σταδιακά την ατμόσφαιρά του, με αποτέλεσμα οι μετεωρίτες που έπεφταν πάνω του να φτάνουν μέχρι το έδαφος. Σιγά σιγά ο πλανήτης έγινε πλήρως αφιλόξενος και οι μετεωρίτες που προσέκρουαν εκτόξευαν μεγάλα κομμάτια αρειανού εδάφους προς το διάστημα.
Πολλά από αυτά τα κομμάτια έχουν βρεθεί στην Γη δίνοντάς μας έτσι την δυνατότητα να μελετήσουμε τον Άρη χωρίς να πάμε σε αυτόν.
Τι γίνεται όμως εάν τα κομμάτια αυτά του αρειανού εδάφους έφεραν μαζί τους και ζωή; Η θεωρία της Πανσπερμίας λέει πως η Γη ουσιαστικά “γονιμοποιήθηκε” με κάποια βακτήρια που άντεξαν στο διάστημα και έφτασαν στην Γη μέσω μετεωριτών.
Marshenge: Ένα Στόουνχεντζ στον Κόκκινο Πλανήτη
Οι συνομωσιολόγοι αυτού του κόσμου επιμένουν ότι κάποτε ο πλανήτης Άρης φιλοξενούσε έναν αρχαίο πολιτισμό που εξαφανίστηκε εξαιτίας μιας πυρηνικής έκρηξης.
Το Στόουνχεντζ του Άρη (ή “Marshenge” στα αγγλικά) αποτελεί την τελευταία ανακάλυψη ή εφεύρημα σε μια σειρά “ευρημάτων” που περιλαμβάνουν πυραμιδοειδείς κατασκευές, “αρχαία αγάλματα” και άλλα ερείπια που οι “κυνηγοί εξωγήινων” διακρίνουν στις φωτογραφίες που στέλνει η NASA από τις αρχές του 1970.
Καμία όμως ανακάλυψη δεν τους έχει εξιτάρει τόσο όσο η νέα “μονολιθική δομή”.
“Πρόκειται για κάτι αξιοσημείωτο. Είναι δύο κύκλοι από πέτρες και ένα τετράγωνο στη μέση” αναφέρει ο Σκοτ Γουέρινγκ από την ιστοσελίδα UFO Sightings Daily.
Φυσικά, η ζωή στον Άρη δεν θα μπορούσε να μην απασχολήσει και τον κινηματογράφο
Το Mars Attacks του Τιμ Μπάρτον είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.
Τι έγινε στην πραγματικότητα
Ο δορυφόρος Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) εντόπισε στοιχεία που επιβεβαιώνουν την παρουσία νερού σε ρευστή μορφή στον Άρη, κάτι που αυξάνει όντως, τις πιθανότητες να μπορεί να υποστηρίξει ζωή.
Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι το νερό στην επιφάνεια του Αρη είναι αλμυρό, γεγονός που του επιτρέπει να διατηρεί τη ρευστή του μορφή στο παγωμένο περιβάλλον του πλανήτη.
Για την ακρίβεια, ανακαλύφθηκαν στοιχεία για ορυκτά άλατα που έχουν έρθει σε επαφή με το νερό που κυλάει σχηματίζοντας μεγάλες αυλακώσεις στις πλαγιές του πλανήτη. Ορισμένα εξ αυτών μπορούν να διατηρούν το νερό σε ρευστή μορφή ακόμα και σε θερμοκρασίες που φτάνουν τους -70 βαθμούς Κελσίου.
Οι φωτογραφίες που έχει στην κατοχή της η αμερικανική διαστημική εταιρία δείχνουν φωτεινές ροές νερού σε ορεινές εκτάσεις του πλανήτη. Ιδιαίτερα αλμυρό νερό σε υγρή μορφή διατρέχει κρατήρες και χαράδρες του πλανήτη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως η ανακάλυψη αυτή, αυξάνει τις πιθανότητες ύπαρξης κάποιας μορφής ζωής που ενδέχεται να βρίσκεται στον κόκκινο πλανήτη.
Ο επιστημονικός συντάκτης της βρετανικής Guardian αναφέρει πως οι ροές αυτές στερεύουν το χειμώνα, δηλαδή τους μήνες που η θερμοκρασία πέφτει δραματικά. Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη σίγουροι για την πηγή-προέλευση του νερού αυτού, όμως ενδέχεται να αναβλύζει από τα έγκατα του εδάφους ή να προκύπτει από την υγροποίηση στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Οι ανακάλυψη αυτή πάντως αναζωπυρώνει τις θεωρίες πως ο πλανήτης είναι ο πιο κατάλληλος για μετοίκηση από την ανθρωπότητα στο μέλλον.
Παρόμοιες αυλακώσεις έχουν καταγραφεί στην Ανταρκτική, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως πρόκειται για την ίδια περίπτωση. Για την ακρίβεια το νερό στον Άρη έχει πολύ μεγαλύτερη περιεκτικότητα αλάτων από εκείνη των ωκεανών, τόσο που εικάζεται πως η ροή του γίνεται εντός λεπτών στρωμάτων νοτισμένου εδάφους.
Οι αυλακώσεις στο έδαφος του πλανήτη δίνουν πολύ ισχυρές ενδείξεις πως κατά τους θερμούς μήνες, ο Άρης διατρέχεται σε διάφορα σημεία από νερό σε υγρή μορφή. Στην πραγματικότητα αυτό που αναφέρουν οι επιστήμονες είναι πως μετά από έρευνα, υποστηρίζουν πως οι αυλακώσεις δημιουργήθηκαν από διάβρωση του εδάφους που θα μπορούσε να δημιουργήσει μόνο αλμυρό νερό.
Παρόλα αυτά, το νερό αυτό στον Άρη δεν θα μπορούσε να είναι στην καθαρή μορφή που το γνωρίζουμε δηλαδή H2O, αφού σε αυτή τη μορφή θα εξατμιζόταν μόλις στους 10oC, ενώ θα παρέμενε σε παγωμένη μορφή το περισσότερο διάστημα αφού η θερμοκρασία συνήθως παραμένει στους -50oC. Έτσι, οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα πως πρόκειται για νερό, το οποίο όμως έχει μεγάλες ποσότητες αλάτων, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει το χαμηλότερο όριο στο οποίο το νερό στον Άρη στερεοποιείται και παγώνει.
Φυσικά οι ειδικοί τονίζουν πως το γεγονός πως ο πλανήτης έχει νερό, δεν σημαίνει πως είναι και απλή υπόθεση η καλλιέργεια στην επιφάνειά του. Η πίεση είναι πολύ υψηλή, αφού η ατμόσφαιρα εκεί είναι ιδιαίτερα αδύναμη. Θα μπορούσε όμως κανείς να δημιουργήσει ένα θερμοκήπιο και εκμεταλλευόμενος το νερό του πλανήτη να κατορθώσει κάτι που σήμερα μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
“Έχουμε μόνο ένα δείγμα ζωής, αυτό της γης. Δεν ξέρουμε καν πως ξεκίνησε η ζωή στο δικό μας πλανήτη. Έχουμε πάντως ενδείξεις πως ενδέχεται να υπήρχε ζωή στον Άρη. Μπορούμε να είμαστε πιο μεθοδικοί, να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πόσο νερό πήγε στο έδαφος του πλανήτη” σημειώνουν οι επιστήμονες της NASA. Οι επιστήμονες ανακοινώνουν πως η αναζήτηση για νερό κατά κάποιο τρόπο στέφτηκε με επιτυχία και τώρα στα ίδια αυτά σημεία, θα κάνουν προσπάθειες να βρουν σημάδια για την ύπαρξη ζωής.
Σημειώνεται πως ο Άρης δοκιμάζεται συχνά από θύελλες σκόνης, οι οποίες μπορούν να σημειωθούν σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, ή ταυτόχρονα σε όλη την επιφάνειά του. Πολλές από αυτές κατατάσσονται στην κατηγορία της “ισχυρής θύελλας” ή “καταιγίδας” στην κλίμακα Μποφόρ, ικανές δηλαδή να σπάσουν ένα δέντρο.
Στον Άρη έχει κρύο: η μέση θερμοκρασία είναι μείον 55 βαθμοί Κελσίου. Στους πόλους είναι πολύ χειρότερα, με τη θερμοκρασία να πέφτει κάτω από τους 153 βαθμούς Κελσίου. Η θερμοκρασία εδάφους στον ισημερινό μπορεί να είναι πάνω από τους 0 βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι.
Άνθρωπος στον Άρη
Η NASA αναφέρει ότι μια επανδρωμένη αποστολή στον κόκκινο πλανήτη προχωρά καθώς έχει ήδη προγραμματιστεί, με τους ανθρώπους να αναμένεται να πατήσουν το πόδι τους στον Άρη, μέσα στη δεκαετία του 2030.
Το επόμενο ταξίδι στον Άρη που έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση το 2020 θα περιλαμβάνει και το πείραμα ISRU Moxie, όπως έχει γίνει ήδη γνωστό. Αυτό σημαίνει ότι θα λαμβάνει διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα του Άρη και θα παράγει οξυγόνο όπως δήλωσε η διαστημική υπηρεσία.
Εάν αυτό γίνει με επιτυχία, οι άνθρωποι θα μπορούν να αναπνεύσουν οξυγόνο και οι ρουκέτες θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν οξυγόνο προκειμένου να τους βοηθήσουν για το ταξίδι της επιστροφής.
“Πρόκειται να δημιουργήσουμε οξυγόνο σε έναν άλλο πλανήτη, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά”, δήλωσε ο αναπληρωτής διευθυντής της NASA, Ντάβα Νιούμαν, σύμφωνα με το Space Reporter.
Οι κύριες στρατηγικές για να επιτευχθεί ο στόχος εποίκησης είναι δύο:
Η πρώτη, έχει να κάνει με τη δημιουργία ενός τεχνητού περιβάλλοντος, το οποίο θα προστατεύει τους ανθρώπους από την αφιλόξενη επιφάνεια του Άρη. Αν ο εποικισμός επρόκειτο να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια, αυτή θα ήταν η μοναδική επιλογή, καθώς η δεύτερη απαιτεί καιρό για να γίνει.
Σύμφωνα με τη δεύτερη επιλογή, που καλείται “terraforming”, δηλαδή κάτι σαν “διαμόρφωση της Γης”, η ιδέα είναι να γίνουν τέτοιες παρεμβάσεις ώστε να αλλάξει η επιφάνεια και η ατμόσφαιρα ενός πλανήτη, προκειμένου οι συνθήκες να μοιάζουν με αυτές που επικρατούν στη Γη.
Ο Άντι Γουέϊρ συγγραφέας του βιβλίου “The Martian”, το οποίο έχει γίνει ταινία με πρωταγωνιστή τον Ματ Ντέιμον βρισκόταν στην εκδήλωση της NASA. Ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα πως το κύριο εμπόδιο είναι η χρηματοδότηση και δεδομένου ότι χρειάζεται πολλά χρήματα μια αποστολή στον Άρη θα μπορούσε να συμβεί την δεκαετία του 2030 όπως έχει προγραμματιστεί.
“Ωστόσο δεν έχω πίστη στο Κογκρέσο ότι θα τους δώσει αρκετά χρήματα για να συμβεί αυτό, έτσι είμαι λίγο πιο συντηρητικός”, τόνισε ο συγγραφέας στο Space.com τον περασμένο μήνα, ο οποίος εκτιμά ότι ο άνθρωπος θα φτάσει στον Άρη το 2050.
Μπερδευτήκατε; Σας είναι δύσκολο να καταλάβετε πως γίνονται αυτά τα κόλπα;
Μερικές από αυτές τις οπτικές ψευδαισθήσεις του Quirkology είναι εντελώς ανόητες, αλλά υπάρχουν και άλλες που είναι πραγματικά διασκεδαστικές να τις κάνουμε, ειδικά σε παιδιά ή μεθυσμένους
«269» είναι το όνομα του ακτιβιστικού φιλοζωικού κινήματος 269 Life Greece, μέλη του οποίου μαρκαρίστηκαν με πυρωμένο σίδερο στο κέντρο της πλατείας Συντάγματος το Σάββατο (26/9).
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του κινήματος, «αποτύπωσαν στο σώμα τους τον αριθμό “269” – τον αριθμό που επέλεξε η βιομηχανία γάλακτος να δώσει σε μια αγελάδα, ώστε να την μετατρέψει σε ένα από τα 150 δισεκατομμύρια ανώνυμα, απρόσωπα θύματα, τα σώματα των οποίων χρησιμοποιούν οι άνθρωποι εξαιτίας του εγωισμού, της αδιαφορίας και της απληστίας τους».
Στη συγκεκριμένη πράξη προέβησαν δύο μέλη, τα οποία χαρακτηρίζουν την ενέργειά τους ως μια «πράξη αλληλεγγύης και διαρκούς υπενθύμισης των δεινών που βιώνουν τα ζώα στα χέρια των ανθρώπων.Ελπίζουμε να καταφέρουμε να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο και να του δημιουργήσουμε συμπόνια για όλα αυτά τα φοβισμένα και βασανισμένα ζώα που τα ουρλιαχτά του φόβου και του πόνου τους ακούγονται μόνο μέσα στους αιματοβαμμένους τοίχους των σφαγείων».
Το κίνημα 269life άρχισε να δραστηριοποιείται τον Φεβρουάριο του 2014 στην Αθήνα, «από άτομα τα οποία διακατέχονται από το όραμα της ολικής απελευθέρωσης των ζώων». Όσον αφορά στην ιστορία του, ανάγεται στις 2 Οκτωβρίου 2012,
«Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων Φάρμας», ημέρα κατά την οποία, στην Πλατεία Ράμπιν στο κέντρο του Τελ Αβίβ (Ισραήλ), ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων πραγματοποίησαν «μια πράξη αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης υπέρ των ζώων που γίνονται θύματα της εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο».
Οι ακτιβιστές έκαναν branding (μαρκαρίστηκαν) με ένα καυτό χάλυβα, με τον ίδιο τρόπο που μαρκάρονται τα εκτρεφόμενα ζώα στις βιομηχανίες όλου του κόσμου. Ο αριθμός 269, ο οποίος μέσω του πυρωμένου χάλυβα που μαρκαρίστηκε στο δέρμα τους, ήταν ο καθορισμένος αριθμός που είχε ένα μοσχάρι σε μια γαλακτοκομική μονάδα παραγωγής του Ισραήλ.
Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με αυτό το κουτάβι εκτός από το γεγονός ότι το όνομά του είναι Buddy Lee, είχε καρκίνο και έτρεχε κάθε φορά με όλο αγάπη όταν ερχόταν κάποιος στο σπίτι.
Στο παρακάτω βίντεο θα δούμε μια στιγμή που μπορεί να σας κάνει να κλάψετε, ο σκύλος τραγουδάει λίγο πριν πεθάνει.
Το φυτό που βλέπετε στην φωτογραφία σίγουρα το έχετε δει σε κάποια γλάστρα στο σπίτι ενός γνωστού, ή ακόμα και στο σπίτι σας.
Η επιστημονική του ονομασία είναι “Diffenbachia” (Ντιφενμπάχια) και σύμφωνα με το αμερικανικό Εθνικό Κέντρο Δηλητηριάσεων αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι ότι αυτό το φυτό μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο για τους ανθρώπους και ειδικά για τα μικρά παιδιά!
Η Ντιφενμπάχια είναι ένα είδος εσωτερικού φυτού σπίτι με μεγάλα, πολύχρωμα φύλλα. Είναι πολύ τοξικό και η δηλητηρίαση στον άνθρωπο μπορεί να προκύψει αν μασουλήσει κανείς τα φύλλα, ον μίσχο ή και τη ρίζα του φυτού. Γι’ αυτό και τα μικρά παιδιά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, αφού συνηθίζουν να βάζουν στο στόμα τους “ό,τι βρουν μπροστά τους”.
Δηλητηριώδες συστατικό
-Οξαλικό οξύ
-Ασπαραγίνη (μια πρωτεΐνη που βρίσκεται σε αυτό το φυτό)
Συμπτώματα τοξικής δηλητηρίασης από Ντιφενμπάχια
-Κάψιμο στο στόμα ή στο λαιμό
-Βλάβη στον κερατοειδή χιτώνα του οφθαλμού
-Διάρροια
-Πόνος στο μάτι
-Βραχνή φωνή
-Ναυτία ή εμετός
-Πρήξιμο και φλύκταινες στο στόμα ή τη γλώσσα
-Φουσκάλες και οίδημα στο στόμα που μπορεί να είναι αρκετά σοβαρό ώστε να εμποδίζει την κανονική ομιλία, την εισπνοή και την κατάποση.
Τι να κάνετε στο σπίτι σε περίπτωση δηλητηρίασης από Ντιφενμπάχια
Σκουπίστε το στόμα με ένα κρύο, υγρό πανί. Ξεπλύνετε καλά τα μάτια και το δέρμα του προσώπου, αν αγγίξατε χυμούς από το φυτό και μετά το πρόσωπό σας. Δώστε στον ασθενή να πιει γάλα. Καλέστε το Κέντρο Δηλητηριάσεων για περισσότερη καθοδήγηση.
Πριν από την κλήση έκτακτης ανάγκης φροντίστε να γνωρίζετε τις ακόλουθες πληροφορίες:
-Ηλικία, σωματικό βάρος και γενική κατάσταση του ασθενούς
-Τα μέρη του φυτού που έφαγε
-Το πότε συνέβη αυτό
-Πόση ποσότητα κατάπιε
Πρόγνωση
Εάν η επαφή με το στόμα του ασθενούς δεν είναι εκτεταμένη, τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν μέσα σε λίγες ημέρες. Για τους ασθενείς που έχουν σοβαρή επαφή με το φυτό, απαιτείται μεγαλύτερος χρόνος αποκατάστασης.
Πρόληψη
Μην αγγίζετε και μην τρώτε ποτέ οποιοδήποτε φυτό με το οποίο δεν είστε εξοικειωμένοι. Να πλένετε καλά τα χέρια σας πάντα μετά από εργασία στον κήπο.
Ο ένας ήταν ποδοσφαιριστής και πλέον fashion icon. Ο άλλος είναι δημοφιλής κωμικός. Δεν τους συνδέει τίποτα. Δείτε τον Κέβιν Χαρτ να μιμείται τον Ντέιβιντ Μπέκαμ για τις ανάγκες ρόλου και… διαφήμισης.
Το συμπέρασμα είναι ότι όταν το βάρος ενός σώματος είναι μεγαλύτερο από την άνωση που αυτό δέχεται τότε θα βυθιστεί, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα επιπλέει.
Όπως λοιπόν παρατήρησε ο Αρχιμήδης, αν η πυκνότητα του αντικειμένου είναι μικρότερη εκτοπίζεται υγρό ίσης μάζας αλλά μικρότερου όγκου σε σχέση με το αντικείμενο, το οποίο εξουδετερώνει το βάρος του. Αν η πυκνότητά του είναι μεγαλύτερη εκτοπίζεται υγρό ίσου όγκου με το αντικείμενο αλλά, λόγω της μικρότερης πυκνότητας του νερού, μικρότερης μάζας, έτσι το βάρος του αντικειμένου δεν εξουδετερώνεται πλήρως αλλά μόνο ένα μέρος του, ίσο με το βάρος του νερού που εκτοπίστηκε.
Ας δούμε και λίγο αναλυτικά την σημασία της πυκνότητας
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι αν ρίξουμε ένα ξύλο στη θάλασσα επιπλέει ενώ αν ρίξουμε ένα μεταλλικό αντικείμενο αυτό μοιραία θα βουλιάξει. Αυτό γίνεται λόγω της πυκνότητας των δύο αντικειμένων. Το ξύλο έχει μικρότερη πυκνότητα από το νερό, το μέταλλο όμως έχει μεγαλύτερη.
Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, για να επιπλέυσει λοιπόν ένα πλοίο καταλαβαίνουμε ότι η πυκνότητα του θα πρέπει να είναι μικρότερη από το νερό. Όταν το πλοίο επιπλέει στο νερό λέμε ότι έχει θετική πλευστότητα, όταν βυθίζεται αρνητική και όταν αιωρείται κάτω από την επιφάνεια του νερού ουδέτερη. Ουδέτερη πλευστότητα έχουν τα υποβρύχια σε κατάδυση.
Η συντριπτική πλειοψηφία των πλοίων στον κόσμο είναι κατασκευασμένα από μέταλλο οπότε γιατί δεν βουλιάζουν; Δεν βουλιάζουν διότι ένα πλοίο δεν είναι ένα συμπαγές μέταλλο. Ένα πλοίο έχει διάφορους χώρους στους οποίους υπάρχει μέσα αέρας. Η σημασία του αέρα στην περίπτωση αυτή είναι μεγάλη γιατί μειώνει την πυκνότητα του πλοίου. Για να το καταλάβουμε καλύτερα θα πρέπει να πούμε ότι η μέση πυκνότητα του πλοίου είναι ίση με τη συνολική μάζα του προς το συνολικό όγκο του. Όσο δηλαδή αυξάνουμε τον όγκο τόσο μειώνεται η πυκνότητα. Το ερώτημα που τίθεται από πολλούς είναι αν ο αέρας θα πρέπει να είναι εγκλωβισμένος κάπου, π.χ. σε ένα αμπάρι. Η απάντηση είναι όχι. Ακόμα και αν το άδειο αμπάρι ή οτιδήποτε άλλο είναι ανοικτό, το πλοίο θα επιπλεύσει.
Για να επιπλεύσει λοιπόν το πλοίο στην επιφάνεια του νερού, θα πρέπει αν είναι δυνατόν να εκτοπίσει βάρος υγρού ίσο με το βάρος του, δηλαδή όταν η πυκνότητα του πλοίου θα είναι μικρότερη από αυτή του νερού.
Καλά όλα αυτά, τι γίνεται όμως όταν φορτώνουμε ένα πλοίο; Εδώ έχει μεγάλη σημασία το ύψος εξάλων*και η εφεδρική πλευστότητα.
Η σημασία του ύψους εξάλων και η εφεδρική πλευστότητα
Όταν σε ένα πλοίο που επιπλέει προσθέσουμε βάρος ( π.χ. όταν φορτώσουμε το πλοίο), έχουμε αυτομάτως την αύξηση της πυκνότητας του πλοίου, οπότε το πλοίο θα βυθιστεί περισσότερο στο νερό. Αν τα έξαλα* του πλοίου επιτρέψουν να πλεύσει σε μεγαλύτερο βύθισμα χωρίς να υπάρξει εισροή υδάτων στο πλοίο μέσα από ανοίγματα (ακομοδέσιο, εξαεριστικά κ.τ.λ.), τα οποία είναι πάνω από το κατάστρωμα στεγανής υποδιαιρέσεως, το πλοίο δεν θα βυθιστεί τελείως.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι o στεγανός χώρος του πλοίου ανάμεσα στην ίσαλο που πλέει και σ” εκείνη που θα δημιουργήσει εισροή νερού μέσα σ’ αυτό από ανοίγματα που βρίσκονται πάνω από το ανώτερο υδατοστεγανό κατάστρωμα, είναι ένα μέγεθος ενδεικτικό της δυνατότητάς του να παραμείνει στην επιφάνεια μετά από εσφαλμένη ή ηθελημένη προσθήκη βάρους . O όγκος αυτός ονομάζεται εφεδρική πλευστότητα, που στην ουσία βοηθάει το πλοίο να επιπλέει στο νερό.
Εφεδρική πλευστότητα
Οπότε, γνωρίζοντας την σημασία των εξάλων στην πλευστότητα ενός πλοίου, καταλαβαίνουμε καλύτερα πόσο σημαντικό είναι να τηρούμε τους κανονισμούς της γραμμής φορτώσεως.
Προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε απλά αλλά και αναλυτικά γιατί ένα πλοίο επιπλέει και δεν βυθίζεται. Είναι μερικά πράγματα απλά αλλά σημαντικά για έναν ναυτικό που πολλές φορές αμελούμε να κατανοήσουμε.
* Ο όρος ύψος εξάλων(freeboard) είναι η κατακόρυφη απόσταση μεταξύ της ισάλου, που αντιστοιχεί στο μέγιστο επιτρεπόμενο βύθισμα, και ενός παράλληλου προς αυτήν νοητού επιπέδου που περνάει από το κατάστρωμα στεγανής υποδιαιρέσεως στην πλευρά του πλοίου.
Για παρατηρήσεις που έχετε να κάνετε για το παραπάνω θέμα ή για προτάσεις, περιμένουμε τα σχόλια σας στο [email protected] ή στα σχόλια του άρθρου.
Ακολουθήστε μας σε ένα ταξίδι στο χρόνο, στις παλαιότερες πόλεις του κόσμου που κατοικούνται αδιάλειπτα μέσα στους αιώνες. Υπάρχουν, βέβαια, αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με την ηλικία, όμως το σίγουρο είναι ότι οι ακόλουθες πόλεις αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας.
Σιδώνα, Λίβανος
Περίπου 40 χλμ. νότια της πρωτεύουσας Βηρυτού, βρίσκεται η τρίτη μεγαλύτερη πόλη του Λιβάνου και η παλαιότερη ίσως πόλη των Φοινίκων. Η ιστορία της πόλης φαίνεται να ξεκίνησε το 4.000 π.Χ, ενώ το 333 π.Χ κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο.Ιεριχώ, Παλαιστίνη
Χτισμένη κοντά στον Ιορδάνη ποταμό, στη δυτική όχθη των παλαιστινιακών περιοχών, πιστεύεται ότι είναι η παλαιότερη πόλη που κατοικείται συνεχώς στον κόσμο. Οι αρχαιολόγοι έχουν φέρει στο φως τα λείψανα 20 διαδοχικών οικισμών, ο πρώτος από τους οποίους χρονολογείται στο 9.000 π.Χ. Σήμερα ο πληθυσμός της φτάνει τα 20.000 άτομα.
Βύβλος, Λίβανος
Η ιστορία αυτής της πόλης, στις ακτές της Μεσογείου, υπολογίζεται ότι ξεκίνησε το 5.000 π.Χ από τους Φοίνικες, ενώ το όνομά της το πήρε από τους Έλληνες που εισήγαγαν παπύρους. Τα βασικά τουριστικά αξιοθέατα της πόλης περιλαμβάνουν τους αρχαίους φοινικικούς ναούς, το κάστρο της Βύβλου και την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, που χτίστηκε από τους σταυροφόρους τον 12ο αιώνα. Το Byblos International Festival αποτελεί κομμάτι του πιο σύγχρονου προσώπου της πόλης και προσελκύει χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο.
Χαλέπι, Συρία
Η μεγαλύτερη και η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της Συρίας, με πληθυσμό 2.132.100 κατοίκους, ιδρύθηκε γύρω στο 4.300 π.Χ. Καθώς η σύγχρονη πόλη έχει χτιστεί πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης, δεν έχει ερευνηθεί από τους αρχαιολόγους.Δαμασκός, Συρία
Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η πρωτεύουσα και η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας κατοικείται συνεχώς από το 4.300 π.Χ., ενώ κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν ότι είναι η αρχαιότερη συνεχώς κατοικημένη πόλη στον κόσμο, αφού μπορεί να κατοικήθηκε γύρω στο 10000 π.Χ.- κάτι που όμως δεν είναι σίγουρο. Χάρη στην πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της, αποτελούσε έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό μέχρι το ξέσπασμα των βίαιων πολέμων.Σούσα, Ιράν
Η ίδρυση της πόλης φτάνει πίσω στο 4200 π.Χ. Τα Σούσα ήταν μία από τις τέσσερις πρωτεύουσες της αρχαίας Περσικής Αυτοκρατορίας. Το 2015, η UNESCO ανακήρυξε τον αρχαιολογικό χώρο των Σουσών μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Η σύγχρονη πόλη, η Σους, έχει πληθυσμό περίπου 65.000 κατοίκων.
Φαγιούμ, Αίγυπτος
Νοτιοδυτικά του Καΐρου, η πόλη του Φαγιούμ, που ιδρύθηκε γύρω στο 4000 π.Χ., αποτελεί τμήμα της αρχαίας Κροκοδειλόπολης κι ήταν ένα από τα κορυφαία θρησκευτικά κέντρα της αρχαίας Αιγύπτου. Η σύγχρονη πόλη περιλαμβάνει πολλά μεγάλα παζάρια, τεμένη και λουτρά, ενώ κοντά βρίσκονται οι πυραμίδες Lehin και Hawara.
Plovdiv (Φιλιππούπολη), Βουλγαρία
Τα ίχνη νεολιθικού οικισμού που χρονολογούνται από το 4.000 π.Χ. περίπου, κατατάσσουν τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας μεταξύ των αρχαιότερων πόλεων του κόσμου. Αρχικά ήταν Θρακικός οικισμός πριν γίνει μια σημαντική ρωμαϊκή πόλη. Σήμερα αποτελεί ένα μεγάλο πολιτιστικό κέντρο με πολλά αρχαία μνημεία, συμπεριλαμβανομένου ενός ρωμαϊκού θεάτρου και υδραγωγείου, οθωμανικών λουτρών κ.ά. Στις 5 Σεπτεμβρίου 2014 επελέγη ως πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2019.
Γκαζιαντέπ, Τουρκία
Πόλη της νοτιοανατολικής Τουρκίας, η έκτη μεγαλύτερη της χώρας, το Γκαζιαντέπ κατοικείται συνεχώς από το 3.650 π.Χ. με ίχνη οικισμών των Χετταίων. Το φρούριο Ravanda, που αποκαταστάθηκε από τους Βυζαντινούς τον 6ο αιώνα, βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, ενώ έχουν ανακαλυφθεί επίσης ρωμαϊκά ψηφιδωτά.
Αθήνα, Ελλάδα
Φυσικά, από μια τέτοια λίστα, δεν θα μπορούσε να λείπει η Αθήνα, με την καταγεγραμμένη ιστορία της να φτάνει ως το 3.200 π.Χ. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα στον Τίμαιο και με αρχεία Αιγύπτιων ιερέων, υπήρχε πόλη ακμάζουσα με το όνομα «Αθήνα» πριν από το 9600 π.Χ., αν και η ακρίβεια της αναφοράς αμφισβητείται.
Ιεριχώ, Παλαιστίνη
Δαμασκός, Συρία
Σούσα, Ιράν
![Faiyum [6]](https://www.tilestwra.com/wp-content/uploads/2015/09/faiyum-6_650x388.jpg "Οι 10 παλαιότερες και συνεχώς κατοικημένες πόλεις στον κόσμο. 21")
