Ή ποζάρουν πονηρά… πολύ πονηρά!
Αυτές οι γυναίκες δεν φοβούνται να τσαλακωθούν! Αυτό σημαίνει πραγματική ομορφιά, όχι μόνο εξωτερική αλλά και εσωτερική.
Ακομπλεξάριστες και φυσικά όμορφες και νεαρές κοπέλες, δεν φοβούνται να κάνουν τις πιο παράξενες γκριμάτσες και να ποζάρουν στο φωτογραφικό φακό!
Φιλίες που τέλειωσαν. Ξενύχτια και γέλια που θα καταχωνιαστούν στο χρονοντούλαπο. Εκτός κι αν αποφασίσουμε να τα βγάλουμε ξανά στην επιφάνεια. Πονάει το τέλος μιας φιλίας. Είτε το θελήσαμε εμείς είτε οι άλλοι. Χάνεις για πάντα ένα κομμάτι σου. Δεν είναι εύκολο, μα κάποιες φορές είναι απαραίτητο. Για να προχωρήσεις.
Το τέλος μιας φιλίας, ειδικά όταν αφορά κολλητούς, μοιάζει αρκετά με το τέλος μιας σχέσης. Τηλέφωνα σβήνονται, μπλοκαρίσματα πέφτουν στο facebook κι έπειτα όλα φαίνονται να είναι όπως πριν. Δεν είναι όμως.
Είχες κάνει αυτό το άτομο μέρος της καθημερινότητάς σου για τόσο καιρό, είναι λογικό να νιώθεις κενό τώρα. Θα περάσει. Θέλει χρόνο, αλλά θα περάσει. Το θέμα είναι, αξίζει να νιώθεις έτσι; Κι όχι μόνο εσύ αλλά κι ο πρώην κολλητός σου.
Υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Η περίπτωση που τσακωθήκατε για μια παρεξήγηση, είναι η πιο ανώδυνη. Ναι, μπορεί ν’ ανταλλάξατε βαριές κουβέντες, μπορεί ακόμα και να ορκιστήκατε πως δε θα μιλήσετε ποτέ ξανά, όμως όλα αυτά γιατί;
Μήπως επειδή ένας γνωστός του γνωστού του φίλου σου διέδωσε φήμες που δεν ισχύουν; Θα κάτσεις ν’ ακούσεις τα κουτσομπολιά αντί να μιλήσετε και να τα βρείτε; Σοβαρά τώρα; Συνήθως, μια ήρεμη συζήτηση λύνει τα πάντα. Ή σχεδόν τα πάντα.
Και ώρα ερχόμαστε στην περίπτωση που η σχέση δε θα μπορέσει ποτέ να είναι όπως πριν. Κάποιος πρόδωσε, κάποιος κορόιδεψε, όπως και να ‘χει, η εμπιστοσύνη κλονίστηκε. Μπορεί ακόμα και να έδωσες μια δεύτερη ευκαιρία, μα ν’ αποδείχτηκε μάταιη. Δεν πειράζει. Τώρα ξέρεις. Ξέρεις τα όριά σου και τι δεν ανέχεσαι στους άλλους.
Το τέλος αυτής της φιλίας σου έμαθε να προσέχεις τους ανθρώπους που εμπιστεύεσαι, να μην ανοίγεσαι σε όλους. Δε χρειάζεται κιόλας. Οι φιλίες που έχουν αντέξει στο χρόνο είναι συνήθως κι αυτές που δεν πρόκειται να σε «δώσουν» ποτέ.
Αυτό δε σημαίνει πως και μια καινούρια φιλία δεν είναι ικανή να σε γεμίσει και να σου χαρίσει όμορφες στιγμές. Όταν όμως δεν ξέρεις τον άλλο πολύ καιρό, είναι λογικό να είσαι επιφυλακτικός απέναντί του. Έτσι κι αλλιώς, τα άτομα που αποδείχτηκαν ανάξια της εμπιστοσύνης σου, σου έμαθαν κυρίως ένα πράγμα.
Όσους ανθρώπους κι αν έχεις γύρω σου, όσο κι αν σ’ αγαπούν, εσύ να στηρίζεσαι πάντα στα πόδια σου. Να τους αγαπάς, να τους φροντίζεις, αλλά μην εξαρτάσαι από κανέναν. Ούτε αυτοί από ‘σένα. Η εξάρτηση είναι συνήθως αυτή που οδηγεί στη μεγαλύτερη απογοήτευση.
Υπάρχει βέβαια κι η περίπτωση να φταις εσύ ο ίδιος για το τέλος μιας φιλίας. Αν ισχύει αυτό, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Ακόμα κι αν νιώθεις πως η σχέση αυτή δεν πάει άλλο, πως βρίσκεστε σε δύο τελείως διαφορετικούς κόσμους και πως η επικοινωνία έχει πάει περίπατο, ο άλλος δικαιούται έστω μια εξήγηση. Είναι κρίμα να καταστρέφεται μια φιλία με τσακωμούς και φωνές. Κάποτε μοιραστήκατε μυστικά, φόβους κι ανασφάλειες, δε σας αξίζει ένα τέτοιο τέλος.
Ό,τι κι αν αποφασίσεις να κάνεις, θυμήσου πως κάθε άνθρωπος έχει κάτι να μας διδάξει. Με άσχημο ή με όμορφο τρόπο, δεν έχει σημασία. Έτσι κι αλλιώς θα ήταν τόσο βαρετό αν τα μαθαίναμε όλα εύκολα κι όμορφα! Μέσα απ’ τις εμπειρίες γνωρίζουμε τους άλλους κι αυτοί εμάς. Και τελικά, γνωρίζουμε τον εαυτό μας.
Κράτα λοιπόν αυτά που έμαθες από τους φίλους σου και να είσαι σίγουρος πως θα κάνουν κι αυτοί το ίδιο. Ε, κι αν καταλάβετε πως κάνατε βλακεία και θελήσετε να πιείτε ξανά στο όνομα της φιλίας σας, ποτέ δεν είναι αργά.
Χριστίνα Κωνσταντουδάκη για το pillowfights.gr
Γλυπτά μεγάλης κλίμακας εγκαθίστανται σε διάφορες τοποθεσίες σε όλον τον κόσμο και αλληλεπιδρούν με τις φυσικές δυνάμεις όπως ο άνεμος και η βροχή για να δημιουργήσουν χαλαρωτική μουσική. Ας τα γνωρίσουμε.
Singing Ringing Tree, Μπέρνλεϊ, Βρετανία
Βρίσκεται στο Lancashire και φτάνει τα 3 μέτρα σε ύψος. Είναι κατασκευασμένο από γαλβανισμένους χαλύβδινους σωλήνες διαφορετικών μηκών, με οπές στο κάτω μέρος. Όταν ο άνεμος φυσάει, τα γλυπτά παράγουν ήχους σε αρκετές οκτάβες. Ακούστε το εδώ.
Aeolus Wind Pavilion, Λονδίνο
Βρίσκεται στο Canary Wharf του Λονδίνου και αποτελείται από 310 σωλήνες από ανοξείδωτο χάλυβα που καταλήγουν σε ένα διπλό καμπύλο τόξο, μέσα στο οποίο μπορούν να εισέλθουν οι επισκέπτες για μια μοναδική ακουστική εμπειρία. Ο άνεμος προκαλεί τις χορδές να πάλλονται δημιουργώντας έναν ήχο σε χαμηλές συχνότητες. Ακούστε το εδώ.
Sound Garden, Σιάτλ, Η.Π.Α.
Βρίσκεται στην πανεπιστημιούπολη της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), δίπλα στο Πάρκο Warren G. Magnuson στο Σιάτλ. Σχεδιασμένο και κατασκευασμένο από τον γλύπτη Douglas Hollis κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, διαθέτει 12 πύργους από χάλυβα που μοιάζουν με αυτούς της κινητής τηλεφωνίας, μέσα στους οποίους υπάρχουν σωλήνες εκκλησιαστικού οργάνου που παράγουν μουσική όταν ο άνεμος φυσά γύρω αλλά και στο εσωτερικό τους. Ακούστε το εδώ.
Sea Organ, Κροατία
Το Όργανο της Θάλασσας βρίσκεται στην παράκτια κροατική πόλη Ζαντάρ και αποτελείται από 35 σωλήνες εκκλησιαστικού οργάνου που κρύβονται κάτω από τα πλακίδια του δρόμου. Η αέναη κίνηση των κυμάτων και του ανέμου σπρώχνει τον αέρα μέσα και έξω από τους σωλήνες παράγοντας μια ποικιλία από μουσικές νότες. Ακούστε το εδώ.
Wave Organ, Σαν Φρανσίσκο
Βρίσκεται σε μια προβλήτα που σχηματίζεται στη μαρίνα του Σαν Φρανσίσκο. Σχεδιασμένο από τον καλλιτέχνη Peter Richards, σε συνεργασία με τον γλύπτη George Gonzales, αποτελείται από 25 σωλήνες εκκλησιαστικού οργάνου από PVC και σκυρόδεμα που βρίσκονται σε διάφορα υψόμετρα με το κάτω άκρο τους που εκτείνεται στη θάλασσα. Ένας συνδυασμός της παλίρροιας και των κυμάτων σπρώχνει τον αέρα μέσα και έξω από τους σωλήνες δημιουργώντας όμορφους ήχους. Ακούστε το εδώ.
Blackpool High Tide Organ, Βρετανία
Έχει 15 μέτρα ύψος και κατασκευάστηκε το 2002 ως μέρος του «The Great Promenade Show”, κατά μήκος του Blackpool New Promenade στο Ηνωμένο Βασίλειο. 8 σωλήνες συνδέονται με 18 σωλήνες εκκλησιαστικού οργάνου και κατά τη διάρκεια της παλίρροιας, η διόγκωση του νερού ωθεί τον αέρα από τη θάλασσα στο εσωτερικό τους παράγοντας διάφορους ήχους. Ακούστε το εδώ.
Ο Τοίχος της Μουσικής, Δρέσδη
Η εγκατάσταση βρίσκεται στη γειτονιά Kunsthofpassage της Δρέσδης, στον εξωτερικό τοίχο ενός μεγάλου κτηρίου. Μια σειρά από μεταλλικούς σωλήνες και χοάνες διάφορων μεγεθών παίζουν μουσική όταν το νερό της βροχής ρέει από την οροφή προς τα κάτω στις υδρορροές. Ακούστε το εδώ
Windorgel Vlissingen, Ολλανδία
Το ηχητικό γλυπτό βρίσκεται στην πόλη του Vlissingen ή Flushing της Ολλανδίας. Αποτελείται από κατακόρυφους σωλήνες μπαμπού με τρύπες που παράγουν μια ποικιλία από ήχους όταν ο άνεμος φυσάει. Ακούστε το εδώ.
Οι γυναίκες λατρεύουν τα δώρα. Δεν χρειάζεται ένα δώρο να είναι ακριβό, σημασία έχει η πράξη και ο λόγος του δώρου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ένας άνδρας αποφάσισε να κάνει δώρο ένα μενταγιόν στη γυναίκα του μόνο που το συγκεκριμένο το έφτιαξε μόνος του και είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο.
Τώρα τι ακριβώς μπορεί να συμβολίζει αυτό, μόνο οι ίδιοι το γνωρίζουν. Σίγουρα όμως η γυναίκα του θα το λάτρεψε! Όταν η φαντασία συνδυάζεται με την τρέλα, όλα είναι πιθανά!
Στην Αυστραλία θα πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα ανά πάσα στιγμή.
Ο συγκεκριμένος άνδρας καθόταν στην αυλή του σπιτιού του στη Χρυσή Ακτή της Αυστραλίας και κοίταζε το κινητό του όταν ο σκύλος του τράβηξε την προσοχή του έχοντας ανακαλύψει έναν απρόσκλητο επισκέπτη. Ο λόγος για ένα δηλητηριώδες καφέ φίδι!
Το 1939 μια νεαρή γυναίκα κλείδωσε το διαμέρισμά της και έφυγε για πάντα από το Παρίσι. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ξεκινήσει και με την Γερμανική αμυντική γραμμή να πλησιάζει την πόλη, ήξερε ότι θα ήταν πιο ασφαλής στον νότο της Γαλλίας.
Ήταν 23 ετών, όταν έφυγε από το διαμέρισμα που της είχε αφήσει η γιαγιά της και για το επόμενα 70 χρόνια δεν επέστρεψε ποτέ.
Το όνομά της ήταν Madame de Florian και χρόνο με το χρόνο μέχρι την ηλικία των 91 πλήρωνε κανονικά για το ενοίκιο και την συντήρηση του διαμερίσματος της.
Μετά το θάνατό της το 2010, το διαμέρισμα πέρασε στην οικογένεια της, η οποία προσέλαβε έναν αξιολογητή, για να κοστολογήσει τα υπάρχοντα του διαμερίσματος. Ο Οliver Choppin-Janvry ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μπήκε μέσα στο διαμέρισμα μετά από πολλά χρόνια. Τα πάντα ήταν καλυμμένα από ένα παχύ στρώμα σκόνης.
Ωστόσο, φαινόταν να μην είχε λείψει πάνω από 1 λεπτό η Madame de Florian. Υπήρχαν πολλά είδη μακιγιάζ, βούρτσες και μπουκαλάκια αρωμάτων πάνω στο μπουντούαρ της, διάσπαρτα κεριά στον χώρο, καθώς και γυάλινα σκεύη και βιβλία πάνω σε ράφια. Οι πίνακες ήταν κατεβασμένοι από τους τοίχους και είχαν τοποθετηθεί δίπλα στα έπιπλα.
Ο ειδικός χαρακτήρισε το σπίτι, λέγοντας ότι “σκόνταψε στο σπίτι της Ωραίας Κοιμωμένης.” Κατά μια έννοια ήταν σωστό, αλλά δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα λαμπερό και εντυπωσιακό σπίτι από τις αρχές του 20ου αιώνα στο Παρίσι.
Ανάμεσα σε όλους αυτούς τους θησαυρούς υπήρχαν και πολύτιμα αντικείμενα, όπως ο πίνακας μιας γυναίκας, που φορούσε ένα ροζ φόρεμα. Τελικά, η γυναίκα αυτή ήταν Marthe de Florian, η γιαγιά της ιδιοκτήτριας Madame de Florian.
Η γυναίκα αυτή ήταν διάσημη ηθοποιός της εποχής εκείνης, που ζούσε μια πολυτελή ζωή και είχε πολλούς εραστές. Ο άντρας που ζωγράφισε αυτόν τον πίνακα ήταν ένας από τους εραστές της, ένας Ιταλός καλλιτέχνης εν ονόματι Giovanni Boldini.
Το έργο δεν είχε εμφανιστεί ποτέ ξανά, ούτε υπήρχε κάποιο αρχείοι της ύπαρξής του, αλλά οι ερευνητές είχαν ένα προαίσθημα, ότι ανήκει στον ίδιο. Το μόνο που ανακάλυψαν ήταν ένα ερωτικό σημείωμα από τον ίδιο μέσα στο διαμέρισμα, που αποδείκνυε ότι ήταν η μούσα του. Ο πίνακας δημοπρατήθηκε και πουλήθηκε για 3,4 εκατομμύρια δολάρια, τιμή ρεκόρ για έργο του Boldini.
Δείτε το βίντεο παρακάτω και πάρτε μια γεύση από αυτό το εκπληκτικό διαμέρισμα. Δείτε και μόνοι σας όλες τις μικρές λεπτομέρειες και την απίστευτη κατάστασή του μετά από 70 χρόνια. Είναι εντυπωσιακό!
Αυτό το τεράστιο κουνέλι έχει ήδη το μέγεθος ενός μικρού σκύλου και αναζητάει ένα σπίτι, κατά προτίμησε με τεράστια αποθήκη.
O Άτλαντας, το 7 μηνών γιγαντιαίο κουνέλι είναι προς το παρόν υπό την προστασία και φροντίδα της Σκωτσέζικης οργάνωσης SPCA, ανέφερε η οργάνωση στο Δελτίο Τύπου.
Ο χαριτωμένος γίγαντας έχει ήδη το μέγεθος ενός Westie, ένα είδος τεριέ, και εξακολουθεί να μεγαλώνει, ανέφερε η διευθύντρια Anna O’Donnell.
“Είναι ένα πολύ φιλικό κουνέλι που λατρεύει να το φροντίζουν και του αρέσουν οι αγκαλιές. Ο Άτλαντας είναι επίσης ένα περίεργο αγόρι που κάνει όλο τον κόσμο να γελάει με τον άτακτο χαρακτήρα του”, ανέφερε.
Η οργάνωση ανέλαβε την κηδεμονία του Άτλαντα, όταν τον πήγε σε εκείνους ο ιδιοκτήτης του, δηλώνοντας ανήμπορος να τον φροντίσει.
Η οργάνωση δηλώνει, ότι οι καινούργιοι ιδιοκτήτες του θα πρέπει να έχουν αρκετό χώρο στο σπίτι τους, για να μπορούν να στεγάσουν τις ξεχωριστές ανάγκες του Άτλαντα.
“Ο Άτλαντας χρειάζεται έναν ιδιοκτήτη που να γνωρίζει πως να τον φροντίσει σωστά. Ιδανικά χρειάζεται κάποιον που να είχε στο παρελθόν ένα κουνέλι ίδιο μέγεθος”, αναφέρει η O’Donnell.
Όταν η οργάνωση ανέβασε φωτογραφίες του Άτλαντα στο Facebook χιλιάδες κόσμος εξέφρασε κατευθείαν την αγάπη του.
Τα κουνέλια γίγαντες μπορούν να φτάσουν το μέγεθος ενός μεσαίου σκύλου. Άλλο ένα κουνέλι του ίδιου είδους, o Darius έγινε θέμα στις ειδήσεις πριν από ένα χρόνο, ζυγίζοντας περίπου 23 κιλά.
Ο Άτλαντας ελπίζει να βρει σύντομα ένα σπίτι με μεγάλη αυλή!
Το άλογα είναι πραγματικά πανέμορφα και υπέροχα πλάσματα. Οι κότες από την άλλη δεν έχουν και την πιο περήφανη φήμη για την συμπεριφορά τους. Τι γίνεται όμως με τις φιλίες τους;
Η χρήστρια και ιδιοκτήτρια Nancy Elwood του πανέμορφο αλόγου που θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί πήγε να δει τι γίνεται στον στάβλο της και συνάντησε μια χαριτωμένη απρόσμενη φιλία.
Μια κότα είχε ανέβει στο κεφάλι ενός αλόγου, συγκεκριμένα το όνομα του αλόγου είναι Chickaleta, και ξεκάθαρα είχαν αναπτύξει ένα διαφορετικό δεσμό που κανείς δεν θα περίμενε από μια κότα και ένα άλογο.
Το θέμα με την παράξενη αυτή φιλιά το βιντεοσκόπησε και το ανέβασε στο YouTube προς απόδειξη και μέχρι στιγμής χιλιάδες κόσμος το έχει παρακολουθήσει.
Δείτε το βίντεο
Ο Θύαμις ή Θύαμης ή Καλαμάς είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ηπείρου και ο έβδομος μεγαλύτερος στην Ελλάδα. Θύαμις είναι το αρχαίο όνομά του, ενώ Καλαμάς αποκαλούνταν στο παρελθόν ο μεγαλύτερος παραπόταμός του. Με το πέρασμα του χρόνου οι δύο ονομασίες ταυτίστηκαν.
Το μήκος του είναι 115 χιλιόμετρα. Οι πηγές του βρίσκονται στο όρος Δούσκο, κοντά στα σύνορα του νομού Ιωαννίνων με την Αλβανία και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος, βόρεια της Ηγουμενίτσας, σχηματίζοντας Δέλτα.
Κατά τη διαδρομή του ο ποταμός σχηματίζει σε πολλά σημεία καταρράκτες. Ο εντυπωσιακότερος από αυτούς έδωσε το όνομά του στο χωριό Καταρράκτης.
Επίσης κοντά στο χωριό Λίθινο, ο Θύαμις περνά μέσα από έναν τεράστιο διαβρωμένο βράχο, ο οποίος έχει πάρει το σχήμα τοξωτής γέφυρας. Της Θεογέφυρας.
Θεογέφυρο το αποκαλούσαν ανέκαθεν οι κάτοικοι της περιοχής. Αλλά και οι ιστορικοί έτσι το μνημονεύουν. Είναι δημιούργημα των ορμητικών νερών του ποταμού.
Έχει μήκος 45 μέτρα και πλάτος 3-4 μέτρα και βρίσκεται 20 περίπου μέτρα πιο ψηλά από τα νερά του ποταμού.
Το σχήμα του όμοιο με αυτό που το ανθρώπινο χέρι έχει δώσει στα διάφορα πέτρινα γεφύρια. Τοξωτό. Με την διαφορά ότι η φύση, που πήρε την θέση του ανθρώπινου παράγοντα στην προκειμένη περίπτωση, δεν ήταν τόσο λεπτομερειακή. Τόσο τελειομανής.
Περιορίστηκε στο να δώσει ένα βασικό σχήμα στο γεφύρι και απέφυγε τις λεπτομέρειες.
Η διαδρομή του Θύαμη, μετά την πεδιάδα της Βελλάς, συνεχίζεται μέσα από απότομους βράχους και γκρεμούς. Ειδικότερα μετά το χωριό Καταρράκτης η μορφολογία του εδάφους είναι τέτοια, που υποχρέωνε, χρόνια τώρα, τα νερά του Καλαμά να κονταροχτυπιούνται με τους βράχους. Αργά αλλά υπομονετικά σ’ αυτή την ιδιόμορφη μονομαχία τα νερά ήταν αυτά που άλλαξαν τη μορφή του τοπίου.
Οι βράχοι σιγά-σιγά νικήθηκαν. Υποχώρησαν. Η διάβρωση του εδάφους από τα νερά ήταν τέτοια στο πέρασμα του χρόνου, που οι χαράδρες μεγάλωσαν. Το τοπίο έγινε ακόμη πιο εντυπωσιακό ακόμη πιο όμορφο.
Συνηθίζεται κάθε τι μεγάλο, αξιοθαύμαστο ή και δύσκολα ερμηνευόμενο, να αγκαλιάζεται από παραδόσεις και θρύλους. Έτσι και για το Θεογέφυρο.
Λένε ότι μια γυναίκα λεχώνα από το Λίθινο μια μέρα πήγε στο Μοναστήρι για ν΄ ανάψει τα καντήλια του, αφήνοντας πίσω το παιδί της να κοιμάται. Το πέρασμα του ποταμού πρώτα γινόταν με μια λιάσα. Με μια πρόχειρη ξύλινη γέφυρα.
Καθώς έφθασε στο μοναστήρι άρχισε να πέφτει δυνατή βροχή. Το ποτάμι θέριεψε. Τα νερά του ανέβηκαν πολύ και παρέσυραν την ξύλινη γέφυρα. Στο γύρισμά της η λεχώνα γυναίκα βλέπει την γέφυρα να λείπει και γεμάτη αγωνία για το πως θα περάσει απέναντι σκύβει, γονατίζει και προσεύχεται:»…Θεέ μου τι θα κάνω τώρα που είμαι λεχώνα και θα πρέπει να βυζάξω το παιδί μου. Θα ξυπνήσει και θα κλαίει…» είπε στην προσευχή της.
Τότε με μιας τα νερά του ποταμού υποχώρησαν και στο σημείο που ήταν η ξύλινη γέφυρα, χάθηκαν. Είχαν χωνέψει κάτω από μια μεγάλη πέτρα για να βγουν και πάλι στην επιφάνεια λίγα μέτρα πιο κάτω. Η λεχώνα μόλις διαπίστωσε ότι μπορεί να περάσει απέναντι έτρεξε στο σπίτι της και τάϊσε το παιδί της, που στο μεταξύ μόλις είχε ξυπνήσει.
Αφού το τάισε τότε συνειδητοποίησε τι ακριβώς έγινε στο ποτάμι. Τρέχει χτυπάει την καμπάνα του χωριού φωνάζοντας «…Ελάτε χωριανοί έγινε θαύμα!! Ελάτε χωριανοί έγινε θαύμα!! Ο Θεός χάλασε την ξύλινη γέφυρα και έφτιαξε μια δική του…»
Μαζεύτηκαν οι χωριανοί και πήγαν στο σημείο της διάβασης, όπου διαπίστωσαν πραγματικά το ποτάμι να περνάει κάτω από έναν βράχο ο οποίος σχημάτιζε ένα φυσικό γεφύρι.
Έτσι λοιπόν η παράδοση λέει ότι σχηματίστηκε το γεφύρι.
Ο Θεός άκουσε την προσευχή της γυναίκας και δημιούργησε ένα γεφύρι για να περάσει αυτή απέναντι να ταΐσει το μικρό της αγγελούδι. Για τον λόγο αυτό οι κάτοικοι του χωριού έβγαλαν το γεφύρι Θεογέφυρο, ονομασία η οποία είναι γνωστή ως τα σήμερα.
Δείτε το βίντεο
Πηγή: dinfo.gr
Η Διεθνής Ένωση Επαγγελματιών Φωτογράφων Γέννησης (IAPBP) ανακοίνωσε τους νικητές του διαγωνισμού φωτογραφίας για το 2016 και τα αποτελέσματα κόβουν την ανάσα. Αυτό είναι το 5ο τους έτος και ο διαγωνισμός γιορτάζει «την ομορφιά της γέννησης και τα προσόντα των φωτογράφων γεννήσεων» με τρεις κατηγορίες: τις οδύνες, τον τοκετό και το μετά τον τοκετό. Πως είναι να είναι κανείς ένας από αυτούς τους ατρόμητους φωτογράφους;
«Η φωτογραφία γέννησης είναι ένας πολύ εξειδικευμένος τομέας και η επιλογή να έχεις την εμπειρία τεκμηριωμένη είναι μια έντονα προσωπική απόφαση. Περιλαμβάνει τη διαδικασία της γέννησης, το περιβάλλον, τους γονείς και τους παρευρισκόμενους. Αυτό περιλαμβάνει τα δάκρυα της χαράς, το θαύμα του να φέρνεις ένα παιδί στον κόσμο και τη γιορτή της οικογένειας. Οι φωτογράφοι που ειδικεύονται σε αυτό τον τομέα χρησιμοποιούν την τέχνη τους για να πουν την ιστορία της γέννησης.» εξηγεί το δελτίο τύπου των IAPBP.
Δείτε παρακάτω περισσότερες πληροφορίες για τους IAPBP: birthphotographers.com
Ο νικητής
Η καλύτερη φωτογραφία στην κατηγορία: οδύνες
Η καλύτερη φωτογραφία στην κατηγορία: γέννηση
Η καλύτερη φωτογραφία στην κατηγορία: μετά τον τοκετό
Tιμητική διάκριση
Tιμητική διάκριση
Tιμητική διάκριση
