Δεν είναι συνηθισμένο να βλέπεις έναν γλάρο να προσπαθεί να φάει ένα χταπόδι, ωστόσο ένας τυχερός φωτογράφος κατάφερε να απαθανατίσει το σπάνιο περιστατικό στο Χάντινγκτον Μπιτς της Καλιφόρνια.
Δείτε φωτογραφίες από τη “φοβερή” μάχη!
Δεν είναι συνηθισμένο να βλέπεις έναν γλάρο να προσπαθεί να φάει ένα χταπόδι, ωστόσο ένας τυχερός φωτογράφος κατάφερε να απαθανατίσει το σπάνιο περιστατικό στο Χάντινγκτον Μπιτς της Καλιφόρνια.
Δείτε φωτογραφίες από τη “φοβερή” μάχη!
Για κάποιον λόγο θέλετε να ξεφορτωθείτε μια φορητή πισίνα αλλά βαριέστε; Μια παρέα Ρώσων προτείνει έναν διασκεδαστικό τρόπο: Ανατινάξτε την με πυροτεχνήματα!
Όπως θα δείτε δημιουργεί μια έκρηξη που μοιάζει με μίνι ατομική βόμβα!
Δείτε το βίντεο!
Η φωτογραφική συλλογή που ακολουθεί περιλαμβάνει εικόνες που κάθε άλλο από λογικές θα την χαρακτηρίζαμε.
Σίγουρα είναι καταστάσεις και στιγμές της ζωής άκρως εντυπωσιακές και θεότρελες αλλά μήπως μερικά άτομα το παράκαναν;
Για ρίξτε μια ματιά…
Είναι η υπέρτατη διακόσμηση: Όμορφα αλλά ταυτόχρονα και χρήσιμα!
Υπέροχη Λεβάντα
Υπάρχει λόγος που η μυρωδιά της χρησιμοποιείται τόσο συχνά – είναι χαλαρωτική. Και εκτός από αυτό είναι και ένα πανέμορφο φυτό!
Λίγη κανέλα
Αφού έφτιαξε αυτό το στεφάνι, έβαλε και λίγο λάδι κανέλας για να του δώσει αυτή την ιδιαίτερη μυρωδιά.
Αποξηραμένο κίτρο
Αφού τελειώσετε με την αποξήρανση των φετών από πορτοκάλι, χρησιμοποιείστε δεντρολίβανο για να το αρωματίσετε.
Ευκάλυπτος
Αυτός ο blogger κρέμασε αυτό το καταπληκτικό στεφάνι στη πόρτα του για να υποδέχεται τους καλεσμένους με ένα μυρωδάτο καλωσόρισμα.
Πικάντικα κουκουνάρια
Κουκουνάρια αρωματισμένα με κανέλα μπορούν στερεωμένα σε στεφάνι από αμπέλι είναι το πρότζεκτ του σαββατοκύριακου.
Μπόλικο δεντρολίβανο
Αυτό το βότανο δεν είναι μόνο για το μαγείρεμα! Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε!
Φρέσκο φασκόμηλο
Τα φύλλα του φασκόμηλου είναι ιδανικά για ένα τέτοιου είδους στεφάνι.
Εποχιακά λουλούδια
Κάντε μια βόλτα στην αγορά και πάρτε όσα λουλούδια σας αρέσουν – το αποτέλεσμα θα είναι καταπληκτικό!
To κλασσικό αειθαλές
Αυτός ο blogger χρησιμοποίησε αρκετά κλαδιά για να φτιάξει αυτό το στεφάνι έτσι ζωντανό και γεμάτο. Μπορείτε να βάλετε και ψεύτικα μούρα για να του δώσουν έναν άλλο τόνο.
Εμπνευσμένο από το φθινόπωρο
Το να γεμίζεις ένα στεφάνι με ψεύτικες κολοκύθες και φύλλα είναι ένα πράγμα – αλλά το να προσθέσεις στικς κανέλας, ευκάλυπτο και αποξηραμένα πορτοκάλια είναι κάτι άλλο.
Η ιδιαίτερη εμφάνιση του κέντρισε το ενδιαφέρον του υπουργού Άμυνας, Πάνου Καμμένου.
Μπορεί οι ελιγμοί του F-16, η δύναμη των τεθωρακισμένων και η πειθαρχία των βατραχανθρώπων των Ενόπλων Δυνάμεων να συγκέντρωσαν τα βλέμματα του κοινού στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης, ωστόσο δεν έκλεψαν την παράσταση.
Πρωταγωνιστής ήταν ένας μικρός τσολιάς! Ντυμένος με φουστανέλα και τσαρούχια, περπατούσε περήφανος και δεν έχανε ευκαιρία για φωτογραφίες. Μάλιστα το στυλ ολοκληρωνόταν με ένα ζωγραφισμένο μουστάκι, αλλά και με μία γκλίτσα.
Μάλιστα, η παρουσία του μικρού δεν πέρασε απαρατήρητη από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πάνο Καμμένο.
Πηγή: iefimerida
Οι άνθρωποι που αγαπούν τα τατουάζ διαφέρουν κατά πολύ μεταξύ τους και αυτό αποδεικνύει στη νέα του σειρά φωτογραφιών Coved ο Άγγλος φωτογράφος Alan Powdrill.
Οι άνθρωποι που φωτογραφήθηκαν έχουν τατουάζ από την κορυφή ως τα νύχια και αποτελούν ζωντανά έργα τέχνης. Κάθε φωτογραφία διαθέτη σχόλιο για την ιστορία των τατουάζ. Κάποιοι τα έκαναν σε νεαρή ηλικία ενώ άλλοι αργότερα στη ζωή τους.
Ο Powdrill έχει δεκάδες ενδιαφέρουσες φωτογραφίες να παρουσιάσει. Η έκθεση θα είναι στο Λονδίνο στις 11 Νοεμβρίου οπότε αν βρεθείτε εκεί μην διστάσετε να την επισκεφτείτε.
Graham, 58
«Ήμουν 51 ετών όταν έκανα τατουάζ. Ο πατέρας μου είχε πεθάνει και η μητέρα μου δεν είπε τίποτα καθώς ήταν στα πρώτα στάδια της άνοιας.»
Lillianna, 23
«Δεν νομίζω πως θα αλλάξω γνώμη ή θα μετανιώσω για τα τατουάζ μου άσχετα με την ηλικία.»
Dave, 66
«Ξεκίνησα τα τατουάζ όταν ήμουν 14 ετών και δεν νομίζω πως θα τα σταματήσω ποτέ.»
Victoria, 37
«Τα τατουάζ μου είναι κομμάτι του ποια πραγματικά είμαι και θα τα αγαπάω ακόμη και στα 80 μου. Η αγάπη που λαμβάνω για το ποια είμαι είναι τα πάντα.»
Alex, 49
«Η μητέρα μου δεν ήταν χαρούμενη με αυτά που έκανα στο σώμα μου οπότε της είπα: Κοίτα μαμά, δεν είναι σαν να είμαι στο δρόμο και να παίρνω ηρωίνη.»
Izzy, 38
«Αγαπώ να είμαι διαφορετική και να με ρωτούν για αυτά. Τα φθηνά τατουάζ δεν είναι καλά και τα καλά τατουάζ δεν είναι φθηνά.»
James, 33
«Ήμουν 16 όταν έκανα μια μικρή σαύρα στον γοφό μου. Οι γονείς μου αναρωτήθηκαν αν θα έβρισκα δουλειά.»
Kimmy, 29
«Τα Kiss τατουάζ μου είναι τα αγαπημένα μου. Ο πόνος είναι απίστευτος αλλά νιώθω καλά να δείχνω την αφοσίωσή μου στην αγαπημένη μου μπάντα.»
Peter, 38
«Μου έδωσαν αυτοπεποίθηση για τη ζωή. Θα τα αγαπάω όπως τα αγαπώ τώρα.»
Michelle, 53
«Δεν μπορώ να πω σε τι ηλικία θα σταματήσω. Αφού υπάρχει ακόμη χώρος για να καλυφθεί, αυτό θα κάνω. Δεν νομίζω πως θα αλλάξω ποτέ γνώμη.»
Bill, 59
«Αγαπώ το γεγονός πως έχω δουλειά, είμαι μεσήλικας, περιτριγυρίζομαι από παράξενους ανθρώπους και έχω στον λαιμό μου ένα τατουάζ που γράφει No Fucking Way.»
Patrick, 34
Το πρώτο μου τατουάζ έγινε στα 13 μου και κρατήθηκε κρυφό για 10 ολόκληρα χρόνια. Δεν θα το βαρεθώ γιατί είναι μέρος του ποιος είμαι.»
Chris, 25
«Αν κάποια φορά ξεχάσω ποιος είμαι, θα βγάλω τα ρούχα μου μπροστά στον καθρέφτη και θα θυμηθώ.»
Kenny, 27
«Αγαπώ τα τατουάζ μου, είναι τρόπος ζωής και μέρος μου. Θα συνεχίσω να τα έχω όσο περισσότερο μπορώ.»
Ness, 40
«Μου αρέσει που αλλάζουν όσο αλλάζει το σώμα μου. Θα σταματήσω όταν δεν θα υπάρχει άλλος χώρος κάτω από τον λαιμό μου.»
Simon, 47
«Δεν με νοιάζει πως θα δείξουν όταν γίνω μεγάλος. Ποτέ δεν ήθελα να κάνω τόσα πολλά αλλά έχω μια εθιστική προσωπικότητα.»
Πληροφορίες: alanpowdrill.com
Το να κάνεις σχέδια είναι ωραίο αλλά η ζωή έχει τα δικά της σχέδια. Αν και στους περισσότερους από εμάς, οι εκπλήξεις είναι καλοδεχούμενες, υπάρχουν και εκπλήξεις που είναι τραγικές. Εκεί φαίνεται και ο χαρακτήρας των ανθρώπων.
Για το παρακάτω ζευγάρι, που περίμενε το τέταρτο παιδί του, η ζωή τους φύλαγε μια πραγματικά τραγική έκπληξη. Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς κάποια πιο δύσκολη απόφαση.
Η Chloe και ο Rohan Dunstan, είχαν ήδη μια μεγάλη οικογένεια. Ωστόσο, το ζευγάρι από την Αυστραλία, ήθελε και μια κόρη, αφού είχε τρία αγόρια ηλικίας 1,2 και 3 χρόνων. Έτσι αποφάσισαν να δοκιμάσουν άλλη μια φορά. Η Chloe έμεινε πάλι έγκυος.
Η Chloe και ο Rohan Dunstan ήταν πολύ χαρούμενοι. Είχαν ήδη τρία υπέροχα παιδιά και θα αποκτούσαν ένα ακόμη. Αυτή η εγκυμοσύνη όμως ήταν διαφορετική. Η κοιλιά της μεγάλωνε πιο γρήγορα από τις άλλες φορές και συνέχιζε να μεγαλώνει.
Ο υπέρηχος έδειξε το γιατί: Τρίδυμα! Ξαφνικά, η οικογένειά τους θα διπλασιαζόταν. Ανάμεσα στα μωρά ήταν και ένα κορίτσι, που το ζευγάρι ήθελε τόσο πολύ.
Δυστυχώς, ο υπέρηχος έδειξε επίσης, ότι ένα από τα μωρά δεν έπαιρνε αρκετό οξυγόνο -και έτυχε αυτό να είναι το κορίτσι. Ξαφνικά η Chloe και ο Rohan είδαν το όνειρό τους να μετατρέπεται σε μια τρομακτική απόφαση: Με το μικρό κορίτσι να πεθαίνει μέσα της, θα έπρεπε ή να διακινδυνεύσουν την γέννηση και των τριών ή να αφήσουν να πεθάνει η κόρη τους και να σώσουν τα δυο αγόρια. Ήταν ένα σκληρό χτύπημα από την ζωή!
Μετά από αρκετή σκέψη, το ζευγάρι αποφάσισε να σώσει και τα τρία του παιδιά. Έκαναν καθημερινά υπέρηχο για να βλέπουν την εξέλιξη της εγκυμοσύνης και ήταν σε συνεχή επικοινωνία με τον γιατρό της. Τελικά τα γέννησε πολύ πρόωρα και ήταν ακόμα σε κίνδυνο για αρκετές εβδομάδες.
Η Chloe και ο Rohan σκεφτόντουσαν πολύ την απόφασή τους ακόμα και μετά τη γέννηση από τα τρίδυμα, ξέροντας ότι διακινδύνευσαν τη ζωή όλων των παιδιών τους. Αλλά ο Henry,ο Rufus, και η Pearl συνέχισαν να μάχονται και να δυναμώνουν.
Εννιά εβδομάδες μετά, ο Henry και ο Rufus πήγαν επιτέλους σπίτι για να γνωρίσουν τα μεγαλύτερα αδέρφια τους. Η αδερφή τους όμως έπρεπε να παραμείνει στο νοσοκομείο γιατί δεν ήταν έτοιμη ακόμα. Αλλά η οικογένεια είχε σταθεί στα πόδια της, και πλέον το ζευγάρι είχε 6 παιδιά ηλικίας 3 ετών και κάτω.
Με τόσα παιδιά σε τόσο κοντινή ηλικία, μπορείτε να φανταστείτε ότι αυτή την οικογένεια την περιμένουν αρκετά δύσκολες ημέρες, αν και ήδη έχουν δείξει την αποφασιστικότητά και τη δύναμή τους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα στηρίζουν για πάντα ο ένας τον άλλον.
Έφτιαξε σπίτι από κοντέινερ!
Έχουμε δει αρκετές φορές, πως οι άνθρωποι φτιάχνουν σπίτια από αρκετά μη συνηθισμένα υλικά. Σήμερα θα μοιραστούμε την ιστορία μιας κοπέλας από τον Καναδά που αποφάσισε να κάνει ένα ασυνήθιστο “πείραμα”, να φτιάξει ένα σπίτι με βάση κοντέινερ που χρησιμοποιούνται για μεταφορά φορτίων μέσο θάλασσας.
Η Κλόντι Ντιούμπελ είναι από την πόλη Μίραμπελ (Κεμπέκ, Καναδάς) και αποφάσισε να χτίσει αυτό το σπίτι από αυτά τα ασυνήθιστα υλικά και το αποτέλεσμα θα σας αφήσει άναυδους. Η Κλόντι βρήκε μια τεχνική εταιρεία και παρήγγειλε 4 μεταλλικά κοντέινερ.
Μετά από 2 εβδομάδες τα κοντέινερ ήτανε έτοιμα, οι εργάτες φτιάξανε την βάση για το σπίτι από αυτά, μόλις σε μία ημέρα. Το σπίτι από έξω έχει επενδυθεί με ξύλο πεύκου.
Το σπίτι εσωτερικά είναι πανέμορφο.
Μεγάλα πανοραμικά παράθυρα δίνουν την αίσθηση πως ο χώρος είναι τεράστιος.
Η κρεμαστή σκάλα είναι ένα ιδιαίτερο κομμάτι της διακόσμησης.
Η κουζίνα είναι εξοπλισμένη με όλα τα απαραίτητα.
Έχει ψυγείο, κουζίνα μαγειρέματος, απορροφητήρα.
Το μπάνιο απλά είναι υπέροχο.
Η Κλόντι είχε ως όνειρο να κάνει το κύριο δωμάτιο σε στυλ μποεμιάν.Το δωμάτιο έχει απίστευτη άνεση και το έχει συνδυάσει το μπάνιο με την τουαλέτα σε αυτό.
Στο ισόγειο μπορούμε να δούμε την πρωτότυπη διακόσμηση που δίνουν τα κοντέινερ.
Στον επάνω όροφο υπάρχει βεράντα που έχει και χώρο για εξωτερικά ντούζ.
Ένα πολυτελές σπίτι, έτσι δεν είναι;
Λίγους μήνες πριν από την ιταλική εισβολή, το Γενικό Επιτελείο Στρατού έστειλε διαταγές στην Ογδόη Μεραρχία της Ηπείρου λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι κάθε μάχη είναι μόνο για την τιμή των όπλων, καθώς επί της ουσίας είχε κριθεί εκ προοιμίου χαμένη και δεν είχε απολύτως κανέναν λόγο να δοθεί.
Το ΓΕΣ καλούσε μάλιστα την Ογδόη Μεραρχία να υποχωρήσει σε δεύτερη γραμμή άμυνας και να πολεμήσει -αν ήθελε να πολεμήσει!- τους Ιταλούς πολύ πιο πίσω από την αμυντική γραμμή Ελαίας-Καλαμά, εκεί που γράφτηκαν τελικά οι πρώτες και οι πιο ένδοξες σελίδες του Έπους του 1940.
Κι αυτό γιατί ένας και μόνο ένας άνθρωπος, ο διοικητής της ηρωικής Ογδόης, αποφάσισε να πετάξει τις διαταγές των επιτελαρχών στα σκουπίδια και να αψηφήσει τις βουλές των ανωτέρων του! Ο λόγος για τον ξεχασμένο πια από την Ιστορία υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο, έναν σύγχρονο Λεωνίδα με σάρκα και οστά.
Ο διοικητής της Ογδόης Μεραρχίας όχι μόνο δεν υπάκουσε στα απαισιόδοξα κελεύσματα της Αθήνας αλλά παρέταξε αντιθέτως την άμυνά του στην πρώτη γραμμή, εκδίδοντας δικό του φιρμάνι στους άντρες του: «ουδεμία σκέψη διά υποχώρησιν, η τελευταία γραμμή αμύνης είναι εδώ, μέχρις εσχάτων»!
Κι έτσι ο Κατσιμήτρος μόνος, χωρίς βοήθεια από το ΓΕΣ και χωρίς την πίστη κανενός στον αγώνα του, στάθηκε αγέρωχα στην πρώτη γραμμή, πολέμησε και νίκησε. Όχι μόνο κράτησε τα σύνορα άθικτα, αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες άρχισε να προελαύνει επιθετικά εναντίον των εισβολέων μέσα στο αλβανικό έδαφος!
Ο Κατσιμήτρος και οι γενναίοι του φύλαξαν τις σύγχρονες Θερμοπύλες και έτρεψαν τον εισβολέα σε υποχώρηση. Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος, ο σύγχρονος Σπαρτιάτης, χάθηκε στη λήθη, πεθαίνοντας όχι μόνο ξεχασμένος και παραγνωρισμένος το 1962, αλλά και με τη ρετσινιά του προδότη και του δωσίλογου των Γερμανών, καθώς συμμετείχε για λίγους μήνες στην κυβέρνηση Τσολάκογλου.
Αν και η ιστορία του θα λειτουργεί αέναα ως φάρος ελπίδας και ηρωισμού για όλες τις γενιές. Όσο για την αναιδή και λακωνική απάντησή του «Κρατάω Καλπάκι» στις διαταγές του ΓΕΣ να εγκαταλείψει σιγά σιγά τα εδάφη της Ηπείρου και να οπισθοχωρήσει μπροστά στις δυνάμεις του εχθρού, θα είναι πάντα ορόσημο δικαιολογημένης στρατιωτικής ανυπακοής.
Έτσι είναι βλέπετε οι ήρωες, κάποιες φορές οφείλουν να υπακούουν στη γενναία καρδιά τους…
Πρώτα χρόνια
Ο Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1886 στο χωριό Κλειτσός της Ευρυτανίας. Για τα παιδικά του χρόνια δεν είναι τίποτα γνωστό και τον ξαναβρίσκουμε το 1904 ως εθελοντή στον Ελληνικό Στρατό. Το 1911 έγινε δεκτός στη Σχολή Υπαξιωματικών, από την οποία βγήκε την επόμενη χρονιά ως ανθυπασπιστής του Πυροβολικού.
Ο μπαρουτοκαπνισμένος Κατσιμήτρος πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913), ενώ κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου πολέμησε και διακρίθηκε για τη γενναιότητά του στο Μακεδονικό Μέτωπο. Συμμετείχε επίσης στη Μικρασιατική Εκστρατεία (1921-1922) ως διοικητής Τάγματος (ταγματάρχης) και τραυματίστηκε μάλιστα σοβαρά στη Μάχη του Αφιόν Καραχισάρ (13 Αυγούστου 1922).
Αφού πέρασε από τους βαθμούς του ανθυπολοχαγού Πεζικού (1913), υπολοχαγού (1914) και λοχαγού (1916), τον Νοέμβριο του 1920 έγινε ταγματάρχης. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, φοίτησε στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου (1924-1925) και τον Ιανουάριο του 1937 προάχθηκε στον βαθμό του υποστράτηγου, έχοντας περάσει από αντισυνταγματάρχης (1923) και συνταγματάρχης (1930). Τελευταίος του βαθμός θα είναι ο αντιστράτηγος Πεζικού το 1947, αν και μέχρι τότε θα έχει ζήσει πολλές περιπέτειες, τόσο ηρωικές όσο και τραγικές.
Στις 9 Φεβρουαρίου 1938 ανέλαβε διοικητής της 8ης Μεραρχίας Πεζικού της Ηπείρου με έδρα τα Ιωάννινα, η οποία αποτελούνταν αποκλειστικά σχεδόν από Ηπειρώτες, με το σκεπτικό ότι αν χρειαζόταν οι ντόπιοι πατριώτες θα αγωνίζονταν κυριολεκτικά «υπερ βωµών και εστιών». Ήταν έτοιμος να διαδραματίσει τη σπουδαιότερη συνεισφορά του στο έθνος…
Το Έπος του 1940
Από την πρώτη στιγμή που αναλαμβάνει επικεφαλής της Ογδόης, ο Κατσιμήτρος εφαρμόζει το σχέδιο του Γενικού Επιτελείου Στρατού για την άμυνα του Στρατού στην Ήπειρο, ενόψει μιας ενδεχόμενης επίθεσης των Ιταλών, που κατείχαν ήδη την Αλβανία. Η διετία 1939-1940 σφραγίζεται από τις πυρετώδεις προετοιμασίες για τη φημολογούμενη ιταλική επίθεση, με τον ίδιο να διαγιγνώσκει εγκαίρως την ανάγκη για περισσότερα αμυντικά έργα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του εχθρού. Η κατάληψη της Αλβανίας εξάλλου και η προώθηση ισχυρών ιταλικών δυνάμεων προς την ελληνοαλβανική μεθόριο ήταν φυσικό να ανησυχήσουν την ελληνική κυβέρνηση, η οποία σπεύδει να ενισχύσει με μικρές μονάδες τους τομείς ευθύνης της 8ης Μεραρχίας αλλά και της 9ης (Δυτική Μακεδονία).
Ο Κατσιμήτρος εργάζεται μεθοδικά και ολοκληρώνει με τρόπο αριστοτεχνικό τη γραμμή άμυνας κόντρα στις δυσκολίες, ζητώντας ακόμα και τη συνδρομή του ηπειρωτικού λαού. Αποτέλεσμα; Η γραμμή Ελαίας-Καλπακίου-Καλαμά να είναι πανέτοιμη για επίθεση.
Το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου 1940, ο διοικητής της Μεραρχίας Ηπείρου, Κατσιμήτρος, δίνει τηλεφωνικώς τις τελευταίες οδηγίες στους διοικητές των μονάδων και ιδίως των τμημάτων της μεθορίου να επαγρυπνούν για το ενδεχόμενο ιταλικών κινήσεων. Την επομένη, ο ιταλός πρέσβης επιδίδει στον πρόεδρο της κυβέρνησης, δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, το διαβόητο τελεσίγραφο «Έχουμε πόλεμο». Ο αρχηγός του ΓΕΣ, στρατηγός Παπάγος, διατάσσει «Όπως η 8η Μεραρχία αποκρούσει διά των όπλων την εισβολήν των Ιταλικών Στρατευμάτων, συμμορφουμένη προς τας διαταγάς τας οποίας έλαβε διά την εκτέλεση της αποστολής της». Ο υποστράτηγος Κατσιμήτρος απάντησε: «Η Μεραρχία θα εκτέλεση το καθήκον της προς την πατρίδα, όπως επιβάλλη η εθνική τιμή και καθ’ όν τρόπον αυτή γνωρίζει».
Αν και στην πραγματικότητα η εκτίμηση των επιτελαρχών του ΓΕΣ και της κυβέρνησης ήταν ότι ένας αγώνας απέναντι σε τόσο υπέρτερο εχθρό θα ήταν ουσιαστικά μάταιος. Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις, καλούν λοιπόν τον Κατσιμήτρο να οπισθοχωρήσει σταδιακά προς τον νότο, στην κοιλάδα του Αράχθου. Κι όμως ο υποστράτηγος τους αγνοεί, αγνοεί τον αρχιστράτηγο! Όχι μόνο δεν υποχώρησε, αλλά στην ημερήσια διαταγή του στο προσωπικό της 8ης Μεραρχίας καλεί σε άμυνα μέχρις εσχάτων, προσθέτοντας ότι οποιαδήποτε υποχώρηση θα ήταν αδιανόητη, καθώς εκεί, στα σύνορα, ήταν η τελευταία γραμμή άμυνας της Ελλάδας.
Το αγέρωχο μήνυμά του έγραφε: «Κρατάω Καλπάκι». Λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορα, ο Κατσιμήτρος στήνει τη γραμμή άμυνάς του με κίνδυνο να περικυκλωθεί και να αποδεκατιστεί. Έδωσε μάλιστα όπλα σε όσους μπορούσαν να τα κρατήσουν, βοηθητικούς, μάγειρες, όλους! Κι έτσι καταφέρνουν να κρατήσουν τους Ιταλούς μέχρι να φτάσουν τα τρένα με τους φαντάρους από την Αθήνα.
Ο Κατσιμήτρος εξουδετέρωσε την ιταλική επίθεση με την ηρωική του αντίσταση στο Καλπάκι, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην τελική νίκη σε βάρος των Ιταλών. Αν ο διοικητής της Ογδόης είχε υπακούσει, τότε η έκβαση του πολέμου θα ήταν προφανώς διαφορετική. Ήταν η απείθειά του στις διαταγές της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας που έγραψε χρυσές πολεμικές σελίδες για το έθνος και οδήγησε στο Έπος του 1940. Γιατί μετά την άμυνα, ήρθε η ολομέτωπη επίθεση! Ο Κατσιμήτρος πέρασε την κατάλληλη στιγμή σε σφοδρή αντεπίθεση και έδιωξε πέραν των ελληνικών συνόρων τους ιταλούς εισβολείς, καταδιώκοντάς τους μέσα στο αλβανικό έδαφος και απελευθερώνοντας ταυτοχρόνως ελληνικές περιοχές…
Η περιπέτεια με την κυβέρνηση Τσολάκογλου
Ο Κατσιμήτρος τιμήθηκε με πλήθος μεταλλίων για το ανδραγάθημά του και χρόνια αργότερα, το 1954, έγραψε ένα πλήρες χρονικό για την ηρωική του αντίσταση στην ιταλική επίθεση στο Καλπάκι («Η Ήπειρος Προμαχούσα»). Παρά τη θριαμβευτική νίκη όμως απέναντι στον ιταλικό στρατό, η Ελλάδα έπεσε τελικά στους Γερμανούς τον Απρίλιο του 1941 και ο υποστράτηγος κάνει το μοιραίο λάθος: συμμετέχει και μάλιστα από τους πρώτους στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου.
Ο Κατσιμήτρος αναλαμβάνει υπουργός Εργασίας στις 16 Απριλίου 1941 και κατόπιν Γεωργίας, αν και συνειδητοποιεί σύντομα το έγκλημά του και παραιτείται σε λιγότερο από πέντε μήνες (20 Σεπτεμβρίου 1941), μη θέλοντας να αποτελεί μέλος μιας κυβέρνησης ανδρεικέλων. Παρά το ολιγόμηνο της «παρασπονδίας» του, άφησε τον εαυτό του έκθετο, κι έτσι στις 31 Μαΐου 1945 ο υποστράτηγος καταδικάζεται από το ειδικό δικαστήριο ως δωσίλογος και συνεργάτης των Γερμανών. Η καταδίκη περιλαμβάνει κάθειρξη 5,5 ετών «διότι γενόμενος υπουργός συνέπραξεν μετά του πρωθυπουργού εις την εκτέλεσιν των αξιοποίνων πράξεων της συνεργασίας και διευκολύνσεως» των δυνάμεων Κατοχής, την ίδια ώρα που αποπέμπεται από το στράτευμα με τον βαθμό του αντιστράτηγου.
Έχοντας εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής του (4 χρόνια και 4 μήνες), λαμβάνει χάρη στις 5 Οκτωβρίου 1949 από τον βασιλιά Παύλο και το 1953 αποκαθίσταται πλήρως το όνομά του αλλά και ο βαθμός του. Ο αντιστράτηγος εν αποστρατεία διατήρησε όλα του τα παράσημα. Στις αρχές μάλιστα του 1945, ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας είχε επαναφέρει τον Κατσιμήτρο στην ενεργό υπηρεσία και του ζήτησε να μεταβεί στην Κέρκυρα, να συγκεντρώσει τις ανταρτικές δυνάμεις του στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα και να αναδιοργανώσει την 8η Μεραρχία. Αν και οι αντιδράσεις υπήρξαν εντονότατες και την επομένη τον κάλεσε για να του ανακοινώσει τη ματαίωση της αποστολής, καθώς ο Κατσιμήτρος είχε ήδη συμπεριληφθεί στον κατάλογο των 27 ανώτατων στρατιωτικών που παραπέμφθηκαν στο ειδικό δικαστήριο…
Τελευταία χρόνια
Ο Κατσιμήτρος εγκαταστάθηκε μετά την περιπέτειά του σε συνοικία της Κυψέλης στην Αθήνα, όπου και πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του παραγνωρισμένος και ξεχασμένος απ’ όλους, φίλους και συμπολεμιστές. Στην προσωπική του ζωή, ο γιος του ακολούθησε τα χνάρια του και έγινε αξιωματικός του Στρατού.
Ο δαφνοστεφανωμένος ήρωας των βουνών έφυγε από τη ζωή στις 20 Φεβρουαρίου 1962 και η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη.
Στις αρχές του ’90 και κάθε πρωί όλοι ξυπνούσαν για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα υπερηρώων, τους Power Rangers, ενώ οι φιγούρες, οι στολές και τα εξαρτήματα τους υπήρχαν στο δωμάτιο κάθε παιδιού.
Από την πρώτη προβολή των Power Rangers στην Ελλάδα πέρασαν πάνω από 20 χρόνια. Ποιος όμως μπορεί να ξεχάσει τους καβγάδες μεταξύ των αγοριών στα σχολεία για το ποιος “ήταν” ο… κόκκινος ρέιτζερ ή των κοριτσιών αντίστοιχα για την ροζ;
Megazord formation
Ο κόκκινος Τζέισον Λι Σκοτ, η ροζ Κίμπερλι Χαρτ, ο μαύρος Ζακ Τειλορ, η κίτρινη Τρινι Κουαν, ο μπλε Μπίλι, ο πράσινος (και ενίοτε άσπρος) Τομι Ολιβερ, ήταν στα 90’s οι αγαπημένοι ήρωες των παιδιών, ωστόσο μαζί με τα παιδιά μεγάλωσαν και οι ήρωες τους.
Λίγα πράγματα που ίσως να μην ξέρουμε…
Η Κίτρινη Ρέιντζερ έχει φύγει από τη ζωή
Η ηθοποιός που υποδυόταν την Τρίνι, η Thuy Trang, σκοτώθηκε σε τροχαίο στο Σαν Φρανσίσκο το 2001, σε ηλικία 28 ετών.
Η μεταγλώττιση της σειράς κρύβει εκπλήξεις
Αν δεν το ξέρατε στον Μπλε Ρέιντζερ χάριζε την φωνή του ο Σπύρος Μπιμπίλας, στην Ροζ Ρέιντζερ και την Ρίτα Ρεπούλσα η Κατερίνα Πετούση (αν δεν σας θυμίζει κάτι το ονοματεπώνυμο, είναι η Πέρσα η δουλάρα από τη Λάμψη του Νίκου Φώσκολου) και η φωνή του Ζόρντον και του Μαύρου Ρέιντζερ ήταν ο Φώτης Πετρίδης, γνωστός και ως η «φωνή του Bugs Bunny».
Ο Μαύρος Ρέιντζερ είχε τέσσερα δάχτυλα
Αν παρατηρήσετε καλά στα πλάνα που «μεταμορφώνονται», θα δείτε ότι ο ηθοποιός που υποδύεται τον Ζακ έχει ένα δάχτυλο λιγότερο. Από το ένα χέρι του λείπει το μεσαίο δάχτυλο – το έχασε σε ατύχημα όταν ήταν τεσσάρων ετών – αλλά καθ’ όλη την διάρκεια της σειράς φροντίζει να το κρύβει περίτεχνα.
Ο Μπλε Ranger αποχώρησε από τη σειρά επειδή έπεισε θύμα bullying λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού
Πολλά χρόνια μετά την αποχώρησή του από τη σειρά, ο David Yost αποκάλυψε πως εγκατέλειψε την παραγωγή επειδή πολλά από τα μέλη του συνεργείου του φέρονταν άσχημα γιατί ήταν gay. Μάλιστα, ο Yost αποκάλυψε πως είχε αυτοκτονικές τάσεις την περίοδο που οι παραγωγοί διέδιδαν πως είναι ανεπιθύμητος επειδή δεν μπορεί να είναι gay ένας υπερήρωας. Οι παραγωγοί έχουν αρνηθεί τις κατηγορίες.
Υπάρχει η φήμη ότι ο Κόκκινος Ranger έγινε ρorn star
Συγκεκριμένα, πως λανσαρίστηκε ως ο gay porn star “Brock”. Η αλήθεια είναι πως επρόκειτο απλά για ομοιότητα. Στην πραγματικότητα, όταν έφυγε στα μισά της β’ σεζόν από τους Rangers, ο Austin St John δούλεψε ως υπάλληλος πρώτων βοηθειών και ως πυροσβέστης.
Και η Rita Repulsa μας άφησε χρόνους
Η αρχική Ρίτα, η Machiko Soga, έφυγε από την ζωή το 2006 από καρκίνο στο πάγκρεας.
Ο Πράσινος Ρέιντζερ, στην ορίτζιναλ εκδοχή, ήταν ο αδερφός του Κόκκινου
Σε εκείνη την ιαπωνική εκδοχή των Super Sentai, όταν το Πράσινο Κερί τελειώνει, ο Πράσινος Ranger πεθαίνει. Στην αμερικανική εκδοχή που όλοι είδαμε όμως, οι παραγωγοί αποφάσισαν πως ο θάνατος ενός ranger δεν είναι τόσο kid-friendly, γι’ αυτό και σχεδίασαν την επιστροφή του Πράσινου και την μετατροπή του σε Λευκό Ranger. Ευτυχώς για όλους εμάς που στο σχολείο ήμασταν ο Πράσινος/Λευκός ranger.
Πώς είναι σήμερα οι (εναπομείναντες εν ζωή) Ρέιντζερ
Και επειδή όλο το… ζουμί των επεισοδίων ήταν οι μάχες των ζορτντς με τα τέρατα σας θυμίζουμε κάποιες… ομηρικές μάχες.
Power Rangers Season 1 – Every Megazord Finisher
Mighty Morphin Power Rangers: Dragonzord
Power Rangers Owned By Frankenstein