Κάποτε, ο εκδότης του περιοδικού New Times, Steve Moss, αποφάσισε να διοργανώσει ένα διαγωνισμό. Οι άνθρωποι κλήθηκαν να γράψουν μια ιστορία που να μην υπερβαίνει τις 55 λέξεις, αλλά να περιέχει μια ευδιάκριτη πλοκή, ρεαλιστικούς χαρακτήρες και απροσδόκητο τέλος.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν άμεση και ενθουσιώδης και ο Steve μπόρεσε να συγκεντρώσει μια ολόκληρη συλλογή με αυτές τις ιστορίες και την ονόμασε “Οι πιο σύντομες ιστορίες του κόσμου”.
Δείτε παρακάτω τις 12 πιο συναρπαστικές ιστορίες από το βιβλίο αυτό. Μόλις ξεκινήσετε να τα διαβάζετε, απλά δεν θα μπορείτε να σταματήσετε.
Θλιμμένος
Λένε, ότι το κακό δεν φοράει κανένα πρόσωπο. Πράγματι, δεν υπήρχε καμία συγκίνηση στο πρόσωπό του. Κανένα σημάδι ενσυναίσθησης για τον πόνο που ο ίδιος προκάλεσε. Δεν μπορούσε να δει τον τρόμο στα μάτια μου ή τον πόνο στο πρόσωπό μου; Συνέχισε την βρώμικη δουλειά του ήρεμα και επαγγελματικά και είπε: “Ξεπλύνετε, παρακαλώ!”
Dan Andrews
Ραντεβού
Το τηλέφωνο χτύπησε.
“Γεια”, ψιθύρισε.
“Βικτόρια, εγώ είμαι. Συνάντησε με στο λιμάνι τα μεσάνυχτα.”
“Θα είμαι εκεί, γλυκιέ μου.”
“Και μην ξεχάσεις την σαμπάνια, μωρό μου”, είπε.
“Δεν θα την ξεχάσω. Απόψε σε θέλω.”
“Ανυπομονώ”, είπε αυτός και έκλεισε το τηλέφωνο.
“Αναρωτιέμαι ποιος να ήταν αυτός”, είπε εκείνη.
Nichole Weddle
Αυτό που ήθελε ο διάβολος
Τα δυο αγόρια στέκονταν και έβλεπαν τον Σατανά να απομακρύνεται, καθώς το βλέμμα του ήταν σαν να τους είχε υπνωτίσει.
“Χριστέ μου, τι ήθελε από σένα;”
“Την ψυχή μου. Από σένα;”
“Ένα κέρμα για να πάρει τηλέφωνο σπίτι.”
“Ααα..Θέλεις να πάμε να φάμε τίποτα;”
“Ναι, αλλά δεν μπορώ. Τώρα, δεν έχω λεφτά.”
“Κανένα πρόβλημα. Έχω εγώ πολλά.”
Brian Newell
Η μοίρα
Ήταν ο μόνος τρόπος για να εξαφανιστεί αυτή η οργή από τα τόσα πολλά χρόνια που ήμασταν μαζί. Έκκληση στην τύχη: Κορώνα θα παντρευόμασταν, γράμματα θα χωρίζαμε για πάντα.
Το κέρμα γυρνούσε, ενώ ήταν στον αέρα και έπεσε, κάνοντας πολύ θόρυβο.
Το κοιτούσαμε, καθώς βυθιζόταν.
Μετά, είπαμε ταυτόχρονα: “Καλύτερα 2 από 3.”
Ripp
Βραδινή έκπληξη
Το καλσόν έλαμπε πάνω στους καλοσχηματισμένους μηρούς. Το τέλειο σκηνικό για ένα σώμα. Η αίγλη που εκπέμπεται από τα άκρα των διαμαντένιων σκουλαρικιών μέχρι τις μύτες των τακουνιών. Όπως τα σκιασμένα μάτια παρατηρούν την αντανάκλαση του καθρέπτη, τα βαμμένα χείλη αναζητούσαν την ευχαρίστηση. Ξαφνικά, μια φωνή ακούστηκε από πίσω: “Μπαμπά;!”
Hillary Clay
Ευγνωμοσύνη
Τα φώτα του δρόμου ήταν ένα ζεστό καλωσόρισμα για την νύχτα.
Η αίσθηση από το παγκάκι ήταν οικεία για την παλιά και κουρασμένη σπονδυλική του στήλη.
Η μάλλινη κουβέρτα από το Στρατό Σωτηρίας ήταν άνετη γύρω από τους ώμους του και τα παπούτσια που είχε βρει στον κάδο σήμερα του κάνουν.
Θεέ μου, σκέφτηκε, δεν είναι ένα δώρο η ζωή.
Andrew E. Hunt
Ανώτερη εκπαίδευση
“Το κολέγιο ήταν εύκολο”, είπε ο Jennings, καθώς έπλενε τα χέρια του. “Με τόσες περικοπές που έκαναν στον προϋπολογισμό δεν μπορούσαν να διδάξουν και πολλά. Απλώς μας έβαζαν βαθμούς και μας άφηναν να συνεχίσουμε τον δρόμο μας.”
“Πως έμαθες;”
“Δεν έμαθα, αλλά και τι έγινε; Κοίτα με, τώρα.”
Μια νοσοκόμα άνοιξε την πόρτα.
“Γιατρέ Jennings, σας χρειάζονται στο χειρουργίο.”
Ron Bast
H ώρα της απόφασης
Μπορούσε σχεδόν να ακούσει τον κρότο της πόρτας της φυλακής, όταν έκλεινε.
Η ελευθερία της θα χανόταν για πάντα. Το ίδιο και η δύναμη να ελέγχει την μοίρα της.
Άσχημες σκέψεις μπήκαν στο μυαλό της. Όμως, ήξερε, ότι δεν υπήρχε διαφυγή.
Γύρισε προς τον γαμπρό και χαμογελώντας, είπε: “Δέχομαι!”
Curt Homan
Στο φαράγγι
Η νιόπαντρη κληρονόμος φτάνοντας στο φαράγγι είδε μια πινακίδα, που έγραφε: “Κάντε μια ερώτηση και η ηχώ θα σας απαντήσει.”
Τότε, η κοπέλα φώναξε: “Μ’ αγαπάει;”
Η ηχώ ακούστηκε: “Μ’ αγαπάει, μ’ αγαπάει;”
Η κοπέλα απογοητευμένη συνέχισε: “Μήπως είναι η δυστυχία από πίσω μου;”
“Από πίσω σου, από πίσω σου”, είπε η ηχώ λίγο πριν ο καινούργιος της σύζυγος την σπρώξει από τον γκρεμό.
Curt Homan
Παραμύθια
“Πρόσεχε, αγάπη μου, είναι γεμάτο”, είπε μπαίνοντας στο δωμάτιο.
Το κεφάλι της αναπαυόταν στο κεφαλάρι του κρεβατιού. “Αυτή είναι η γυναίκα σου;”
“Όχι, είναι πολύ αβέβαιο. Θα προσλάβω έναν επαγγελματία.”
“Τι θα λέγατε για μένα;”
“Είσαι χαριτωμένη, αλλά ποιος θα προσλάμβανε μια γυναίκα για δολοφόνο;”
Εκείνη έβρεξε τα χείλη της, κοιτάζοντας το όπλο.
“Η γυναίκα σου.”
Jeffrey Whitmore
Το παράθυρο
Μετά την άγρια δολοφονία της Ρίτα, ο Κάρτερ κάθεται συνέχεια στο παράθυρο. Δεν βλέπει τηλεόραση, δεν διαβάζει, δεν επικοινωνεί. Η ζωή του περνάει έξω από τις κουρτίνες του παραθύρου. Δεν θέλει να βγει από το δωμάτιο, να φάει ή να πληρώσει λογαριασμούς. Ο κόσμος του είναι οι εποχές που αλλάζουν, τα διερχόμενα αυτοκίνητα και το φάντασμα της Ρίτα. Ο Κάρτερ δεν καταλαβαίνει, ότι τα επενδυμένα κελιά δεν έχουν παράθυρα.
Jane Orvis
Στον κήπο
Ενώ στεκόταν στον κήπο τον είδε να τρέχει προς το μέρος της.
“Τίνα! Το λουλούδι μου! Ο έρωτας της ζωής μου!”
Επιτέλους, το είπε.
“Οοο Τομ!”
“Τίνα, λουλούδι μου.”
“Τομ και εγώ σ’ αγαπώ!”
Ο Τομ πήγε δίπλα της, γονάτισε και γρήγορα την έσπρωξε.
“Το λουλούδι μου! Κάθεσαι πάνω στο πιο πολύτιμο λουλούδι μου!”
Hope A. Torres
Πηγή: goodreads
