Σε μια εποχή που οι πρωτότυπες ιδέες δεν έρχονται εύκολα, βλέπουμε όλο και περισσότερα remakes παλαιότερων ταινιών να κάνουν την εμφάνιση τους στον κινηματογράφο. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά από αυτά…
RoboCop
Scream
The Ring
Clash of the Titans
The Nutty Professor
Halloween
King Kong
Godzilla
Captain America
A Nightmare on Elm Street
The Karate Kid
Friday the 13th
Judge Dredd
Fantastic Four
Charlie and the Chocolate Factory
Teenage Mutant Ninja Turtles
Το τρενάκι της ευθανασίας, η ταινία που διαρκεί 87 ώρες, το τέρας του Πάπα Λικ και όσα μπορεί να βρει κανείς στη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια.
Οι παρακάτω περιπτώσεις, εμφανίζονται σε σελίδες της Wikipedia και αναφέρονται σε ιδιαίτερα, απίθανα, ανατριχιαστικά γεγονότα που αναμφίβολα προκαλούν αίσθηση. Εξάλλου, μέσω της διαδικτυακής εγκυκλοπαίδειας ελεύθερου περιεχομένου, όπως είναι η Wikipedia, ο χρήστης μπορεί να βρει σχεδόν, τα πάντα καθώς «Καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο κάνουν δεκάδες χιλιάδες αλλαγές και δημιουργούν χιλιάδες νέα λήμματα…», όπως αναφέρεται στην σελίδα της Wikipedia για την… Wikipedia.
Ανάμεσα στα 4.582.670 λήμματα στα Αγγλικά (στην ελληνική έκδοση υπάρχουν 110.728 λήμματα), θα βρείτε και τα παρακάτω δέκα, τα οποία αφορούν σε αστικούς θρύλους, ανεξιχνίαστες υποθέσεις δολοφονιών, serial killers, ιστορίες με πτώματα και για μια κινηματογραφική ταινία διάρκειας τριών ημερών.
Παρά το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι η Wikipedia δεν είναι μια αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης, διότι ο καθένας μπορεί να γράψει σε αυτή, είναι γεγονός ότι όλοι στρεφόμαστε εκεί για να αντλήσουμε πληροφορίες για τα πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Αλλά πέρα από αυτά τα οφέλη της, υπάρχουν ορισμένα τμήματά της που μας ανατριχιάζουν!
Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν ανησυχούμε για το αν αυτό που διαβάζουμε είναι αλήθεια (αν και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι καλύτερα να μην είναι) επειδή αυτές οι σελίδες είναι αρκετά τρομακτικές ή ανησυχητικές ή και τα δύο.
O Abraham de Moivre ήταν Γάλλος μαθηματικός που έζησε τον 18ο αιώνα και έγινε διάσημος, μεταξύ άλλων, για τον τύπο Moivre (συνδέει τους μιγαδικούς αριθμούς και την τριγωνομετρία). Η ιστορία του θανάτου του, θυμίζει μάλλον μυθιστόρημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε! Διαβάζουμε σχετικά: «Πέθανε φτωχός και προέβλεψε με ακρίβεια την ημερομηνία του θανάτου του: ανακάλυψε ότι κοιμόταν 15 λεπτά πιο πολύ κάθε νύχτα και με αυτήν την αριθμητική πρόοδο, υπολόγισε ότι θα πέθαινε την ημέρα που θα κοιμόταν επί 24 ώρες, αν και πολλοί αναφέρονται στο γεγονός αυτό ως ανέκδοτο της εποχής».
Έχετε ακούσετε για τον «άνθρωπο λαγό», τον περίφημο «Bunny Man»; Πρόκειται για έναν αστικό μύθο με προέλευση από την κομητεία Fairfax στην Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Ο μάλλον ανατριχιαστικός αυτός θρύλος, αφορά σε έναν άντρα που φορά ένα γούνινο κοστούμι κούνελου και επιτίθεται στους περαστικούς με τσεκούρι. Λέγεται, ότι τα φρικτά περιστατικά λαμβάνουν χώρα σε αερογέφυρα στο Κόλτσεστερ στην περιοχή Κλίφτον στην Βιρτζίνια. Η γέφυρα, είναι γνωστή και ως «Bunny Man Bridge».
Ένας ακόμη αστικός μύθος που κυκλοφορεί στο Νόρφολκ του Κεντάκι των ΗΠΑ, αφορά σε ένα εφιαλτικό τέρας με τις περισσότερες αναφορές να κάνουν λόγο ως μια κατσίκα με χλωμό δέρμα, κέρατα κριαριού και ανθρωπόμορφο κεφάλι. Είναι το «Τέρας του Πάπα Λικ» («The Pope Lick Monster») του οποίου το όνομα λήφθηκε από την τοποθεσία Pope Lick Creek στην περιοχή Fisherville, εκεί όπου βρίσκεται ο σιδηροδρομικός σταθμός στον οποίο λέγεται ότι κατοικεί.
Οι ιστορίες φυσικά ποικίλουν αναφορικά με τον τρόπο που το πλάσμα αυτό επιτίθεται στα θύματά του. Μερικοί λένε ότι το τέρας τα υπνωτίζει και τα παρασύρει πάνω στο τρίποδο όπου και τα δολοφονεί, πριν την άφιξη του τρένου. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι επιτίθεται με ένα αιματοβαμμένο τσεκούρι.Όπως γίνεται με τους περισσότερους μύθους, η προέλευσή του διαφέρει ανάλογα με το ποιος τη διηγείται. Άλλοι είναι πεπεισμένοι ότι το τέρας δραπέτευσε από κάποιο τσίρκο και άλλοι πως προέκυψε από την ένωση ανθρώπου και κατσίκας.
Η Νέα Ορλεάνη είναι γνωστό ότι κουβαλά τη γοητεία της τζαζ μουσικής, αλλά φαίνεται ότι υπήρχε ένας serial killer που χάριζε τη ζωή μόνο σε εκείνους που έπαιζαν τζαζ στο σπίτι τους! Ο Axeman of New Orleans, ο δολοφόνος με το τσεκούρι της Νέας Ορλεάνης, φέρεται ότι έσπειρε τον τρόμο και τον πανικό στους κατοίκους της πόλης, την περίοδο 1918-1919. Σύμφωνα με τις αναφορές, η πλειοψηφία των θυμάτων του κατά συρροή δολοφόνου, ήταν κυρίως γυναίκες, ιταλο-αμερικανικής καταγωγής ενώ τη χάριζε σε όσους αγαπούσαν τη τζαζ μουσική.
Ωστόσο, σύγχρονες έρευνες, αμφισβητούν την ύπαρξη του Axeman. Πάρα ταύτα, το 1919 ο τοπικός μουσικός Joseph John Davilla συνέθεσε το τραγούδι «The Mysterious Axman’s Jazz (Don’t Scare Me Papa)» το οποίο μάλλον βοήθησε στη συντήρηση της ιστορίας. Στο εξώφυλλο, φαίνεται μια οικογένεια να παίζει, τρομοκρατημένη, τζαζ υπό το φόβο του δολοφόνου.
Το βράδυ της 31ης Μαρτίου, 1922, τα έξι μέλη της οικογένειας Gruber δολοφονήθηκαν με ένα γεωργικό εργαλείο (αξίνα) στο Hinterkaifeck, ένα μικρό αγρόκτημα που βρίσκεται μεταξύ των πόλεων Inglostadt και Schrobenhausen στη Βαυαρία, στη Γερμανία. Το ανατριχιαστικό του θέματος είναι ότι η πολλαπλή δολοφονία παραμένει άλυτη μέχρι σήμερα. Ο Andreas Gruber, η γυναίκα του, η χήρα κόρη τους, τα δύο παιδιά της και η οικιακή βοηθός δολοφονήθηκαν εκείνο το βράδυ. Το μικρότερο παιδί φημολογείται ότι ήταν γιος του Andreas και της κόρης του, οι οποίοι φέρονται ότι είχαν αιμομικτική σχέση.
Η Belle Sorenson Gunness, ήταν μια από τις πιο τρομακτικές και ψυχωτικές γυναίκες από τη Νορβηγία, η οποία μετανάστευσε στις ΗΠΑ προς αναζήτηση πλούτου. Μέχρι και η όψη της προκαλούσε ρίγος: με ύψος πάνω από 1.83μ. και 91 κιλά ήταν μια γυναίκα που δύσκολα περνούσε απαρατήρητη. Εντούτοις, η Belle, που γεννήθηκε το 1859, δεν έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για την εξωτερική της όψη ίσως γιατί δεν είχε… χρόνο μιας και αφαιρούσε τη μια ζωή μετά την άλλη.
Η Belle, το χρονικό διάστημα από το 1884 έως το 1908, φέρεται ότι δολοφόνησε από 25 μέχρι 40 ανθρώπους πριν χαθούν για πάντα τα ίχνη της. Η αδίστακτη γυναίκα, δολοφόνησε τους συζύγους της, τα παιδιά της και τους εραστές της προκειμένου, μεταξύ άλλων, να καρπωθεί τα χρήματα από τις ασφάλειες ζωής. Η ίδια κατάφερνε και έπειθε τους αστυνομικούς για την αθωότητά της ενώ όταν ανακάλυψαν τα πτώματα των θυμάτων της που είχε θάψει στη φάρμα της, ήταν ήδη αργά μιας και εξαφανίστηκε χωρίς να καταφέρουν να την πιάσουν ποτέ.
Η ταινία «The Cure for Insomnia» είναι μια ταινία που σκηνοθέτησε ο John Henry Timmis IV και σύμφωνα με το βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια ταινία τη χρονιά που κυκλοφόρησε, το 1987. Αν και η ταινία δεν έχει πλοκή, ωστόσο διαρκεί 87 ώρες (3 ημέρες και 15 ώρες) και απλά αυτό που βλέπει ο θεατής είναι τον καλλιτέχνη L.D. Groban να διαβάζει το 4.080 σελίδων ποίημά του, το «A Cure for Insomnia».
Το μάλλον κουραστικό θέαμα, διανθίζεται αραιά και που, με αποσπάσματα από ερωτικές ταινίες και συναυλίες χέβι μέταλ. Η ταινία έκανε την παρθενική της προβολή στο The School of the Art Institute στο Σικάγο, από τις 31 Ιανουαρίου μέχρι της 3 Φεβρουαρίου 1987. Δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD.
Πρόκειται για μια ιδέα του Λιθουανού Julijonas Urbonas ο οποίος σκέφτηκε να δημιουργήσει ένα τρενάκι που αρχικά οι επιβάτες θα ενθουσιάζονται αλλά στο τέλος θα πεθαίνουν! Είναι μια θεωρητική μηχανή η οποία αποσκοπεί στο να παίρνει τη ζωή κάποιου με κομψότητα και ευφορία, σύμφωνα με τον δημιουργό της. Πρώτα ο επιβάτης θα βιώνει έντονα συναισθήματα και μοναδικές εμπειρίες και στη συνέχεια θα χάνει τις αισθήσεις του και θα πεθάνει από έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλο.
«Χάρη στο πάντρεμα της προηγμένης διεπιστημονικής έρευνας στη διαστημική ιατρική, τη μηχανολογία, και τις υλικές τεχνολογίες καθώς επίσης και τη βαρύτητα, το μοιραίο ταξίδι γίνεται ευχάριστο, κομψό και αποκτά νόημα», λέει ο εμπνευστής του μοναδικού αυτού τρένου. Ο Urbonas, σχεδίασε το τρενάκι του το 2010 ενώ κατά το παρελθόν είχε ασχοληθεί με την αρχιτεκτονική σε πάρκα ψυχαγωγίας.
Η κοινή γνώμη της Βρετανίας διάβασε με δέος στους τίτλους των εφημερίδων (και των λοιπών μέσων), της 25ης Ιανουαρίου 2006 ότι μια γυναίκα είχε βρεθεί νεκρή στο διαμέρισμά της τρία χρόνια μετά το θάνατό της. Η Joyce Vincent είχε αφήσει την τελευταία της πνοή το 2003 σε ηλικία μόλις 38 ετών, μέσα στο διαμέρισμά της, στη συνοικία Wood Green στο Λονδίνο. Οι αστυνομικοί που έσπασαν την πόρτα του σπιτιού της, βρήκαν το πτώμα της σε προχωρημένη σήψη, πάνω στην πολυθρόνα ενώ η τηλεόραση ήταν ακόμα ανοιχτή.
Λίγο πριν πεθάνει, η Joyce είχε φροντίσει να κόψει κάθε επαφή από συγγενείς, συναδέλφους, φίλους και γνωστούς. Το 2001 παραιτήθηκε από τη δουλειά της και κατέφυγε σε καταφύγιο για θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Εικάζεται, ότι ήθελε να εξαφανιστεί από τους πάντες, εξαιτίας της ντροπής που ένιωθε ως θύμα. Τα τρία χρόνια που ήταν νεκρή, δεν την αναζήτησε κανείς…
Λονδίνο, 1888. Μια κρύα νύχτα του Οκτώβρη, ένας εργάτης βρίσκει, κατά τη διάρκεια εργασιών στα νέα αρχηγεία της Μητροπολιτικής Αστυνομίας, ένα κουτί όπου μέσα κάποιος έχει βάλει ένα ακρωτηριασμένο ανθρώπινο σώμα. Τα εναπομείναντα μέρη του πτώματος, το θύμα ήταν γυναίκα, βρέθηκαν σε τρία διαφορετικά σημεία στο κέντρο της πόλης. Το μυστήριο, που είναι γνωστό ως Whitehall Mystery, παραμένει άλυτο μέχρι σήμερα.
Οι κοινωνικές συμβάσεις σχετικά με το πώς πρέπει να χαιρετάμε κατάλληλα τους αγνώστους, τους φίλους και οικογένειά μας, έχουν αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου και τώρα είναι και επιστημονικά αποδεδειγμένο. Μπορείτε να δώσετε ένα φιλί στον σύντροφό σας για καλημέρα ή να αγκαλιάσετε το παιδί σας, αλλά αν κάνετε κάτι παρόμοιο σε κάποιον που δεν γνωρίζετε καλά, το πιθανότερο είναι να τον τρομάξετε.
Σε μια καινούργια έρευνα που δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, οι ερευνητές χαρτογράφησαν τις περιοχές του σώματος, που άντρες και γυναίκες αισθάνονται άνετα αν τους ακουμπήσουν και κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι αυτό εξαρτάται από το είδος της σχέσης.
Στον παρακάτω χάρτη, οι κόκκινες περιοχές δείχνουν που νιώθουμε άβολα, όταν μας ακουμπάνε άλλοι, είτε αυτοί είναι ο σύντροφός μας είτε κάποιος άγνωστος. Οι κίτρινες και οι άσπρες περιοχές δείχνουν, που μας αρέσει να μα αγγίζουν. Οι μπλε γραμμές αποτελούν “ζώνες ταμπού”, όπου δεν επιτρέπεται κανένα άγγιγμα.
Ο παρακάτω χάρτης αφορά τις γυναίκες, οι οποίες γενικά νιώθουν αρκετά άνετα με τα αγγίγματα.
Αυτός ο χάρτης αφορά τους άντρες, που δεν νιώθουν τόσο άνετα με τα αγγίγματα.
Η έρευνα έδειξε ότι οι συμμετέχοντες δεν είχαν κανέναν πρόβλημα με τα αγγίγματα σε όλο το σώμα, αν προέρχονταν από τους συντρόφους τους. Επίσης, δεν είχαν πρόβλημα να τους ακουμπούν στο κεφάλι και στο επάνω μέρος του σώματος οι στενοί φίλοι και οι συγγενείς. Αντίθετα, οι ξένοι μπορούσαν να αγγίξουν μόνο το χέρι τους.
Είναι η μεγαλύτερη έρευνα που έχει γίνει πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, περιλαμβάνοντας 1,368 συμμετέχοντες από τη Φιλανδία, την Γαλλία, την Ιταλία, την Ρωσία και την Αγγλία.
Οι γυναίκες ήταν πιο δεκτικές στο να τις ακουμπάνε άλλες γυναίκες, ειδικά η μητέρα τους, οι αδερφές τους ή οι φίλες τους. Οι άντρες ένιωθαν πιο άνετα, όταν τους άγγιζαν οι γυναίκες φίλες τους. Και οι γυναίκες και οι άντρες ένιωθαν άβολα, αν του άγγιζε κάποιος άλλος άντρας.
“Όσο πιο στενός είναι ο συναισθηματικός δεσμός, τόσο πιο πολλά μέρη του σώματος είναι διαθέσιμα για άγγιγμα”, ανέφεραν οι ερευνητές.
Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνεται πόσο αρέσει στους άντρες και τις γυναίκες να τις αγγίζουν. Οι γυναίκες απεικονίζονται με τις κόκκινες γραμμές και οι άντρες με τις μπλε. Είναι φανερό, ότι οι γυναίκες βάζουν περισσότερα όρια στα αγγίγματα στους άντρες φίλους τους, από ότι στις γυναίκες φίλες τους.
Επίσης, η έρευνα έδειξε, ότι άντρες και γυναίκες ένιωθαν περισσότερο άνετα με τους συγγενείς και τις γυναίκες φίλες τους.
“Το άγγιγμα είναι ένα σημαντικό μέσο για την διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων”, αναφέρει η Julia Suvilehto, ερευνήτρια από το πανεπιστήμιο Aalto. “Όσο μεγαλύτερη ευχαρίστηση παίρνουμε από το άγγιγμα σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος, τόσο πιο επιλεκτικοί γινόματε”.
Προς έκπληξη των Ιταλών και των Φιλανδών, οι Ιταλοί ένιωθαν περισσότερο άβολα σε σχέση με τους Φινλανδούς, όσον αφορά τα αγγίγματα.
Η έρευνα έγινε διαδικτυακά και ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να χρωματίσουν τα μέρη του σώματος, που θα ένιωθαν άνετα αν τους ακουμπούσαν κάθε μέρος του κοινωνικού δικτύου.
Οι ερευνητές σημειώνουν, ότι το μεγαλύτερο δείγμα είναι νέες και αρκετά μορφωμένες γυναίκες. Επίσης, τα ευρήματα περιορίζονται σχεδόν μόνο στον Δυτικό Πολιτισμό. Στην Ιαπωνία, για παράδειγμα, όπου η υπόκλιση είναι η αποδεκτή μορφή χαιρετισμού, η χειραψία μπορεί να έφερνε αμηχανία.
Φυσικά, τα επίπεδα της άνεσης ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, οπότε την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε μια κοινωνική συγκέντρωση, προτιμήστε την ασφαλή οδό: απλά χαιρετήστε.
Ο συγκεκριμένος νεαρός πήρε την μεγάλη απόφαση να αλλάξει φύλο και να ξεκινήσει θεραπεία αντικατάστασης ορμονών, καταγράφοντας παράλληλα καρέ καρέ την μεταμόρφωση του.
Πριν από την θεραπεία με ορμόνες – 19 ετών
1 μήνα μετά την έναρξη της θεραπείας με ορμόνες
2 μήνες μετά
Περίπου 3 μήνες μετά
4 μήνες μετά
6 μήνες μετά – Ξεκίνησε να παρουσιάζεται δημόσια συχνά ως κορίτσι
7/8 μήνες μετά και λειτουργούσε πλέον αποκλειστικά ως γυναίκα
10 μήνες μετά
11 μήνες μετά
Έναν χρόνο μετά την έναρξη της θεραπείας και δηλώνει «Νιώθω πολύ πιο ευτυχισμένη από πριν. Είναι πολύ πιο εύκολο να είμαι ο εαυτός μου απ’ ότι ήμουν πριν ένα χρόνο».
Σε όλους μας έχει συμβεί. Απλά δεν μας θέλει η μέρα! Μας φταίνε όλα και γενικώς πιστεύουμε οτι κάποιος μας έχει «φτύσει», δεν εξηγείται αλλιώς!
Αυτοί βέβαια ήταν ιδιαίτερα άτυχοι. Τους βρήκε η αναποδιά εκεί που δεν το περίμεναν! Άτυχες καταστάσεις που δεν θα ήθελες να σου συμβούν και κανείς δεν θα ήθελε βρίσκεται στη θέση τους!
Δείτε τη συλλογή με 15 καταστάσεις που πραγματικά είναι για κλάματα!
Ενώ περίμενα τον σύντροφο σου σε ένα πολυτελές Ιαπωνικό εστιατόριο, μου τράβηξε την προσοχή μια τσάντα από τα Tiffany’s στο διπλανό τραπέζι. Στο τραπέζι κάθονταν μια μητέρα με την κόρη της και μια καλοβαλμένη γυναίκα με ροζ πέρλες γύρω από τον λαιμό της. Η έφηβη κόρη καθόταν πολύ άβολα στην καρέκλα της, είχε τους αγκώνες της ακουμπισμένους πάνω στο τραπέζι και ασχολούνταν συνέχεια με το κινητό της. Λίγη ώρα αργότερα έβγαλε και η μητέρα έξω το κινητό της.
Το ξέρω ότι αυτή η συνήθεια είναι κοινή ανάμεσα στους εφήβους και στα μέλη της οικογένειας. Έχω συναντήσει παρόμοιες καταστάσεις στο Τόκιο και στο Σαν Φρανσίσκο, ανάμεσα σε φίλους και ζευγάρια. Μάλιστα, ομολογώ ότι πολλές φορές το έχω κάνει και εγώ η ίδια.
Σίγουρα πολλά πράγματα δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε, αλλά το πως θα περάσουμε και θα αξιοποιήσουμε τον λίγο χρόνο που έχουμε με τους αγαπημένους μας, είναι αναμφισβήτητα στο χέρι μας.
Θεωρείστε τους παρακάτω “κανόνες” ως μια ευκαιρία για καλύτερη επικοινωνία και μάθηση.
Πλέον αντί να λέμε “μην αργήσεις”, έχουμε αρκεστεί στο “τηλεφώνησέ μου αν αργήσεις”. Μπορούμε να το αλλάξουμε με το να είμαστε στην ώρα μας.
Ένα μπουκάλι κρασί είναι κλασική επιλογή. Για πιο ειδικές περιστάσεις προτιμήστε ένα εντυπωσιακό μπουκέτο λουλούδια.
Μην κάνετε τους καλεσμένους σας να νιώσουν άβολα. Αν κάνετε ένα τραπέζι πάρτε την πρωτοβουλία και ξεκινήστε τις πρώτες συστάσεις.
Δεν υπάρχει χειρότερο θέαμα από ενήλικες που σκουπίζουν τα χέρια τους στα ρούχα τους ή σε έπιπλα κατά την διάρκεια ενός δείπνου.
Αν δεν είστε μάγος, μην κουνάτε την χαρτοπετσέτα σας από δω και από εκεί. Αφήστε τις μεγάλες διπλωμένες και βάλτε τις μικρότερες πάνω στα πόδια σας.
Για μερικούς ο γάμος είναι σοβαρή υπόθεση.
Πείτε ξεκάθαρα αυτό που θέλετε και μην είστε επιθετικοί μαζί τους. Το δείπνο σε ένα εστιατόριο δεν είναι παιχνίδι εξουσίας.
Δεν χρειάζεται να είστε σομελιέ, για να το κάνετε αυτό. Μπορείτε να δείτε σχετικά βιντεάκια στο Youtube ή απλά να ρωτήσετε πως προφέρεται.
Χρησιμοποιείστε τα μαχαιροπίρουνα, για να μεταφέρετε το μήνυμα που θέλετε στους σερβιτόρους.
Οι σεφ είναι πολύ δημιουργικοί και σκληρά εργαζόμενοι. Αν κάτι δεν σας ικανοποιεί, με χαρά θα κάνουν τις απαραίτητες μετατροπές.
Αν για παράδειγμα, θέλετε να πληρώσετε εσείς τον λογαριασμό, συνεννοηθείτε από πριν με τον σερβιτόρο, ώστε να μην χρειαστεί να τσακωθείτε αργότερα και να έρθετε σε δύσκολη θέση.
Το να μάθετε τα έθιμα και τις συνήθειες μιας άλλης κουλτούρας, δεν είναι και τόσο δύσκολο. Ή μπορείτε να παρατηρήσετε τις κάνουν οι διπλανοί σας στο εστιατόριο και να βάλετε το μυαλό σας να δουλέψει.
Έχω πάει σε αρκετά τραπέζια, όπου ο οικοδεσπότης χαιρετάει τους καλεσμένους που φεύγουν, καθισμένος στην θέση του. Αν περάσετε χρόνο δειπνώντας με κάποιον να είστε ευγενικοί. Σηκωθείτε από την θέση σας, σφίξτε το χέρι του, περιμένετε μέχρι να φύγει ή συνοδεύστε τον μέχρι έξω.
Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς, είναι να χάσει το περιττό του βάρος. Αυτό έχει αρκετά μεγάλες επιπτώσεις όσον αφορά στην υγεία και την ποιότητα ζωής του ανθρώπου. Το υπερβολικό βάρος οδηγεί σε διάφορα προβλήματα υγείας και όσο περισσότερο είναι, τόσα περισσότερα και τα προβλήματα. Όσοι άνθρωποι έχουν περισσότερο βάρος από το κανονικό, δυσκολεύονται να το χάσουν καθώς νιώθουν κουρασμένοι, και πρόθυμοι να παραιτηθούν από κάθε προσπάθεια. Οι αρθρώσεις πονούν αρκετά και η άσκηση γίνεται όλο και δυσκολότερη.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν καλά νέα. Άνθρωποι προσπαθούν και τα καταφέρνουν να χάσουν το βάρος τους. Η αλλαγή είναι απίστευτη και όχι μόνο στην εξωτερική τους εμφάνιση. Σίγουρα είναι κάτι που αξίζει να το δοκιμάσει κανείς.
Παρακάτω θα δείτε μερικούς από αυτούς τους ανθρώπους και την αλλαγή που έκαναν.
Κουρασμένος από το υπερβολικό βάρος και ότι αυτό συνεπάγεται, ο Ronnie Brower αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή του. Τελικά τα κατάφερε. Η αφοσίωση του απέφερε καρπούς αφού κατάφερε να χάσει 192 κιλά σε 700 ημέρες.
Μια άλλη εντυπωσιακή μεταμόρφωση ανήκει στην χρήστη του Imgur με το όνομα jsalsb που κατάφερε να χάσει 62 κιλά σε 17 μήνες.
Ο χρήστης Sethldol του Reddit ζύγιζε 299 κιλά και μετά από καιρό κατάφερε να φτάσει τα 129 κιλά.
Μια επίσης χρήστης του Reddit, η denovosibi έχασε 63 κιλά σε 19 μήνες.
Η χρήστης lilll του Imgur έχασε 49 περίπου κιλά σε 10 μήνες.
Αυτή η γυναίκα έχασε 83 κιλά σε 17 μήνες.
Η χρήστης sflannery86 του Reddit έχασε 95 κιλά πηγαίνοντας από τα 174 στα 79 κιλά.
Η χρήστης thackerslacker έχασε σχεδόν το μισό της βάρος πηγαίνοντας από τα 115 κιλά στα 56.
Η χρήστης Wilmolwin του Reddit δεν είναι σίγουρη για τα πόσα κιλά κατάφερε να χάσει αλλά το αποτέλεσμα είναι εμφανές.
Η χρήστης Ashley3nb έχασε 74 κιλά σε 18 μήνες.
Η χρήστης hannahmae1991 πήγε από τα 118 κιλά στα 52.
Ο χρήστης CupcakePanda του Imgur έχασε 68 κιλά σε 3 χρόνια.
Σε περισσότερα από 3 χρόνια, ο χρήστης JeffreyGlen του Reddit έχασε 185 κιλά πηγαίνοντας από τα 265 στα 80 κιλά.
Η χρήστης imlosinitnow έχασε 72 κιλά σε 15 μήνες.
Ο χρήστης r1ptide64 έχασε 106 κιλά σε 2 χρόνια και 4 μήνες.
Η χρήστης ArcticxM00N129 έχασε 65 κιλά πηγαίνοντας από τα 138 στα 73 κιλά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πως τα κοράκια είναι από τα πιο έξυπνα ζώα που υπάρχουν στην γη. Για αυτό το λόγο υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που το αποδεικνύουν έμπρακτα. Το παρακάτω πείραμα αποτελεί απόδειξη και θα σας πείσει για την ευφυΐα αυτών των πλασμάτων.
Μια μελέτη που βασίζεται στην αρχή του Αρχιμήδη, δηλώνει πως τα κοράκια έχουν καλύτερη αντίληψη για την εκτόπιση του νερού από ότι τα παιδιά. Όπως θα δείτε και οι ίδιοι στο πείραμα που ακολουθεί, έξυπνα κοράκια μπορούν να υπολογίσουν πόσες και ποιες πέτρες να χρησιμοποιήσουν για να αυξηθεί το επίπεδο του νερού μέσα σε διάφορους σωλήνες ώστε να απολαύσουν το νερό ή το περιεχόμενό του.
Αυτή είναι απλώς μια απόδειξη πως δεν πρέπει κανείς να υποτιμά τους φτερωτούς μας φίλους. Τα κοράκια μπορούν να επιλύσουν και να έχουν καλύτερη αντίληψη της κατάστασης σε σχέση με άλλα πλάσματα.
Απολαύστε το βίντεο με το πείραμα και θα εντυπωσιαστείτε.
Τα εντυπωσιακά χτενίσματα είναι κάτι που οι περισσότερες γυναίκες επιλέγουν σε μια ειδική περίπτωση όπως ένας γάμος μιας και κάτι πολύ εντυπωσιακό είναι συνήθως και ακριβό.
Σε αυτή την φωτογραφική συλλογή όμως θα δούμε 19 χτενίσματα που ξεφεύγουν από τα όρια του εντυπωσιακού και χαρακτηρίζονται ως έργα τέχνης.
Της Άννας Συργιάννη.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στη ζωή σου που μπορεί να τους συναντήσεις τυχαία και να σε στιγματίσουν για μερικά χρόνια.
Αυτοί ίσως είναι και οι πιο σημαντικοί,αρκεί να τους προσέξεις και να τους ακούσεις.
Κάποτε άκουσα έναν άνθρωπο τυφλό να τραγουδάει σε έναν πεζόδρομο της Αθήνας. Κοντοστάθηκα κι έμεινα να τον ακούω για ώρα. Εντυπωσιάστηκα από το τρόπο που έπαιζε ακορντεόν χωρίς να βλέπει και με συνεπήρε με τα τραγούδια που έλεγε ο ιδιος. Τότε σκέφτηκα πόση δύναμη άραγε χρειάζεσαι για να πεις με τόσα συναισθήματα δύο μονάχα λέξεις.
Κι όμως η φιγούρα του έχει αποτυπωθεί βαθιά μέσα μου. Θυμάμαι που έπαιζε με τόση άνεση θέλοντας να περάσει ένα μήνυμα συγκίνησης και ζεστασιάς στους γύρω του,μα λίγοι ήταν εκείνοι που πραγματικά έμειναν να τον ακούσουν και να του δώσουν ένα χαρτζιλικι. Η ανθρωπιά στις μέρες μας δυστυχώς απουσιάζει,πόσο μάλλον όταν βλέπεις ανθρώπους αδιάφορους να προσπερνούν και να μην δείχνουν έστω λίγο φιλότιμο.
Βέβαια θα μου πείτε κανείς δεν είναι ίδιος και δε χρωστάει καλό σε κάποιον εκτός από τον εαυτό του,όποτε ποιος ο λογος να “φροντίσει” έναν τυφλό; Μακάρι όλοι μας να σκεφτόμασταν διαφορετικά κι όχι ρεαλιστικά. Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε σε μια τέτοια περίπτωση είναι να λυπόμαστε έναν τέτοιον άνθρωπο πιστεύοντας ότι η ζωή του δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Κι όμως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Όταν ο Θεός σου δίνει τέτοια σπάνια χαρίσματα καλό είναι να τα αξιοποιείς με εναν δικό σου τρόπο. Να τα αξιοποιείς σωστά και δημιουργικά ώστε να συμπεριφέρεσαι όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος. Όλοι μας αξίζουμε το καλύτερο και πρέπει να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας όταν το έχουν πραγματικά ανάγκη! Είναι μεγάλο κατόρθωμα να μπορείς να εκφράζεσαι “τυφλά” και να χαμογελάς.
Να χαμογελάς ακόμα κι αν η ψυχή σου κλαίει,να τραγουδάς ακόμα κι οταν το τραγούδι γίνεται πόνος και να συγκινείς έναν άνθρωπο όπως σε συγκινεί ένα αθώο παιδί. Η ζωή πολλές φορές μας φαίνεται σκληρή και άδικη γιατί μας (επι)δοκιμάζει σε κάθε δυσκολία που βιώνουμε καθημερινά.
Αν εσύ της κλείσεις το μάτι και προχωρήσεις τοτε όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο και δε θα φοβάσαι τίποτα.
Μπορεί η ψυχή να δακρύζει πριν τα μάτια αλλά το συναίσθημα και το ταλέντο καθρεφτίζουν μέσα μας.