Οι περισσότερες γυναίκες λατρεύουν να φορούν κολάν, ειδικά ημέρες που τα σκληρά τζιν δεν αποτελούν την καλύτερη λύση. Έτσι, σε κάθε γυναικεία ντουλάπα υπάρχουν κομμάτια διάφορων χρωμάτων και σχεδίων.
Υπάρχουν κολάν έντονων χρωμάτων, παλ, κολάν με μοτίβο και σχέδια. Υπάρχουν όμως και εκείνα στην απόχρωση του δέρματος. Είναι άραγε η καταλληλότερη επιλογή που μπορεί να κάνει μια γυναίκα;
Οι παρακάτω φωτογραφίες μαρτυρούν πως μάλλον δεν είναι και τόσο…
Στην περιοχή της Μασαχουσέτη των Η.Π.Α. ο καλλιτέχνης και ξυλουργός Ray Asselin μετατρέψει ξερά κομμένα κούτσουρα που προορίζονταν για κάψιμο σε πανέμορφα βάζα. Πολλά από τα δημιουργήματα του είναι προς πώληση στο ηλεκτρονικό του κατάστημα.
O ίδιος έχοντας μεγαλώσει μέσα στην φύση τρέφει μια ιδιαίτερη αγάπη για την φύση και θέλει να βρίσκεται γύρω της. Σε συνδυασμό με το ταλέντο του και την αγάπη του για την ξυλουργική τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακά.
Με μια ιδική τεχνική περιστρέφει και λεπταίνει στην κορυφή το κούτσουρο και του δίνει μια κομψή όψη με την επιθυμητή μορφή. Στην συνέχεια λειαίνει την κορυφή και με κάποιο βερνίκι την κάνει να γυαλίζει.
timberturner 
timberturner 
timberturner 
timberturner 
timberturner 
timberturner 
timberturner 
timberturner 
timberturner 
timberturner 
timberturner 
timberturner
Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας Hajime Narukawa έδωσε στη δημοσιότητα ένα δυο διαστάσεων παγκόσμιο χάρτη που απεικονίζει πιο ρεαλιστικά από ποτέ τον πλανήτη μας.
Ο ορθογώνιος χάρτης προέκυψε μετά από διαίρεση του πλανήτη σε 96 ίσες τριγωνικές περιοχές, μεταφέροντας την απεικόνιση σε ένα μεγάλο τετράεδρο, διατηρώντας την ίδια ώρα τις αναλογίες των μεγεθών ηπείρων και κρατών.
Στόχος του, η καλύτερη οπτικοποίηση των πραγματικών μεγεθών των κρατών του πλανήτη μας.
Η επαναστατική νέα σχεδίαση καταρρίπτει τη στεροτυπική χαρτογράφηση που ίσχυε μέχρι σήμερα, η οποία “μεγάλωνε” την Αμερική και μίκραινε άλλες περιοχές.
Η παλιά, γνωστή μας απεικόνιση του πλανήτη μας:
Η ανανεωμένη οπτική του Ιάπωνα αρχιτέκτονα και καλλιτέχνη:
Πρόκειται για μια οπτική που “ξενίζει” μιας και δεν την έχει συνηθίσει το μάτι μας. Όπως θα δείτε, η Αφρική στην πραγματικότητα είναι 14 φορές μεγαλύτερη από τη Γροιλανδία, η οποία παλαιότερα παρουσιαζόταν στο ίδιο μέγεθος με την αφρικανική ήπειρο.
g-mark 
g-markΕπίσης στην πραγματικότητα, η Βραζιλία είναι σχεδόν 5 φορές μεγαλύτερη από την Αλάσκα, αλλά στο χάρτη η Αλάσκα εμφανίζεται μεγαλύτερη.
Επίσης ο παραδοσιακός χάρτης δείχνει ότι οι Σκανδιναβικές χώρες είναι μεγαλύτερες από την Ινδία, αλλά στην πραγματικότητα η Ινδία είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από τις Σκανδιναβικές χώρες μαζί. Όλα αυτά ίσχυαν στα όσα τουλάχιστον βλέπαμε, για 447 ολόκληρα χρόνια!
Η δημιουργία του χάρτη, βήμα – βήμα:
[g-mark] [authagraph]
Μια εταιρία από την Κορέα δημιούργησε ένα ειδικό σύστημα προστατευτικών κιγκλιδωμάτων για τους δρόμους που θα σώσει χιλιάδες ζωές. Κάθε χρόνο 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν στο πλανήτη από οδικά ατυχήματα.
Τα προστατευτικά κιγκλιδώματα που υπάρχουν στα πλάγια στους δρόμους βοηθούν στην προστασία του οδηγού και των επιβατών αλλά μερικές φορές μπορεί να γίνουν θανάσιμα εάν το όχημα πέσει πάνω τους με μεγάλη ταχύτητα.
Ο σκοπός ενός των κλασσικών προστατευτικών κιγκλιδωμάτων είναι να επαναφέρει το όχημα στον δρόμο και να σταματήσει την γρήγορη πορεία επιβραδύνοντας το αλλά μέχρι εκεί η σίγουρη προστασία περιορίζεται από πολλούς παράγοντες.
Αυτούς τους παράγοντες η κορεάτικη εταιρία ETI (Evolution in Traffic Innovation) θέλει να μειώσει δημιουργοντας ένα πρωτοποριακό περιστρεφόμενα σύστημα προστατευτικών κιγκλιδωμάτων.
ETIΠεριστρεφόμενο προστατευτικό κιγκλιδωμάτων. Πως λειτουργεί όμως αυτό το σύστημα;
Τα περιστρεφόμενα ειδικά βαρέλια απορροφούν την ενέργεια της κρούσης και την μετατρέπουν σε περιστροφική ενέργεια για την κίνηση του οχήματος προς τα εμπρός. Δεν την μεταφέρουν δηλαδή κάθετα όπως το κλασσικό προστατευτικό κιγκλίδωμα.
Δείτε το βίντεο
[ETI]
Η δουλειά του αρχιτέκτονα είναι μια αρκετά δύσκολη και σημαντική δουλειά. Δεν υπάρχει χώρος για λάθη και ακόμα και το παραμικρό λάθος θα είναι εμφανές σε όλους, εφόσον το κτίριο θα μπορεί να στέκεται όρθιο. Ωστόσο, όπως θα δείτε παρακάτω υπάρχουν κάποιοι αρχιτέκτονες που είναι αποφασισμένοι να αφήσουν το δικό τους προσωπικό σημάδι στον κόσμο.
Δείτε παρακάτω 30 αρχιτέκτονες που είχαν μόνο μια δουλειά να κάνουν και όμως κατάφεραν να αποτύχουν.
#1 Είναι ακόμα πιο συναρπαστικό, όταν τα λάθη συμβαίνουν σε ένα τέτοιο σύγχρονο σχολείο.
#2 Το να είσαι άνθρωπος με ειδικές ανάγκες θεωρείται εξτρίμ σπορ στο Κάμπο Σαν Λούκας.
#3 Πολύ θα θέλαμε να γνωρίσουμε αυτόν που ενέκρινε αυτό το σχέδιο.
#4 Αυτό το ξενοδοχείο έχει ένα τέλειο καθιστικό, απλά η πρόσβαση είναι αδύνατη.
#5 Αυτό το ΑΤΜ φροντίζει να μας κρατάει σε φόρμα.
#6 Αυτό το ΑΤΜ φροντίζει να κάνουμε πάντα τις διατάσεις μας.
#7 Σε περίπτωση φωτιάς.
#8 Όταν ξεχνάς, ότι είσαι αρχιτέκτονας.
#9 Αυτό βρίσκεται σε σαλόνι σπιτιού!
#10 Ακριβώς εδώ!
#11 Αυτές οι σκάλες δεν είναι και οι πιο βολικές του κόσμου.
#12 Πολύ έξυπνο και πρακτικό!
#13 Έφτιαξα τις σκάλες ακριβώς όπως στο σχέδιο αφεντικό!
#14 Ελπίζω να βρήκες καλές θέσεις!
#15 Είχες απλά μια δουλειά!
#16 Μα ποιος το σκέφτηκε αυτό;
#17 Μα ποιος έφτιαξε το ρολόι σε αυτή την εκκλησία;
#18 Μπαλκόνι χωρίς νόημα!
#19 Αχ, αυτές οι σκάλες!
#20 Είχες απλά μια δουλειά!
#21 Βρέθηκε σε ένα προσφάτως ανακαινισμένο σχολείο.
#22 Με ποιο σκεπτικό εγκατέστησε κάποιον τον φράχτη με αυτόν τον τρόπο;
#23 Μα ποιος έχει ανάγκη για ιδιωτικότητα;
#24 Το χειρότερο μπαλκόνι του κόσμου.
#25 Αυτό το καινούργιο πανεπιστημιακό κτίριο μοιάζει με τεράστια τουαλέτα.
#26 Πως ακριβώς θα λειτουργήσει αυτό;
#27 Οι σκάλες για το πουθενά.
#28 Κανείς δεν θα κλέψει το αυτοκίνητό μου!
#29 Ποιος είναι υπεύθυνος για την μετακίνηση της τηλεόρασης;
#30 Αυτή ράμπα πως ακριβώς θα λειτουργήσει;
Η Δανία αναδείχθηκε για μια ακόμα χρονιά η χώρα με τους πιο ευτυχισμένους πολίτες. Στο βιβλίο της “Ευτυχισμένος ως Δανός” η Malene Rydahl εξηγεί τις αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται η τόσο μεγάλη ευημερία των πολιτών της Δανίας.
Δείτε παρακάτω τις αρχές που εφαρμόζονται στην εκπαιδευτικό σύστημα της Δανίας και βοηθούν τον κάθε μαθητή να βρει την θέση του μέσα στην κοινωνία και το σκοπό της ζωής τους.
Το να είσαι ο καλύτερος δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή
Η μεγαλύτερη προσοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα της Δανίας δίνεται στην ανάπτυξη των ικανοτήτων των μαθητών και όχι στην επιτυχία στις εξετάσεις.
Τα σχολεία προσπαθούν να ενθαρρύνουν μια κατανόηση ζωής που κάθε μαθητής αξιολογείται για τις προσωπικές του αξίες και ικανότητες. Αυτό σημαίνει, ότι κάθε άνθρωπος ανεξάρτητα από τους βαθμούς του μπορεί να βρει την θέση του στην κοινωνία και να βοηθήσει μέσω της δουλειάς του.
Το να ξέρεις πως να είσαι ο εαυτός σου είναι εξίσου σημαντικό με το να ξέρεις να γράφεις και να διαβάζεις
Το σχολικό πρόγραμμα στη Δανία στοχεύει σε πρώτη φάση, στην ενθάρρυνση της ανάπτυξης της προσωπικότητας ενός ανθρώπου. Αυτό δεν είναι απλά μια κενή φράση: η νομοθεσία της Δανίας για την εκπαίδευση αναφέρει, ότι το σύστημα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να παρέχει στους μαθητές όχι μόνο τις βασικές γνώσεις και δεξιότητες, αλλά και τις απαραίτητες δεξιότητες για την ανάπτυξη της προσωπικότητας. Τα παιδιά ακόμα και πριν πάνε στο σχολείο εμπλουτίζουν το λεξιλόγιο τους, εξοικειώνονται με τους σχολικούς κανόνες και μαθαίνουν πως να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία.
Δεν ενθαρρύνεται η μηχανική μάθηση
Στα σχολεία της Δανίας, οι μαθητές ενθαρρύνονται να ψάχνουν για πληροφορίες μόνοι τους, να κάνουν τα δικά τους πειράματα και να αναλύουν πηγές ανεξάρτητα.
Οι μαθητές διδάσκονται να είναι σκεπτικοί με τους ισχυρισμούς των άλλων και να διατυπώνουν τις δικές τους προσωπικές απόψεις. Με αυτόν τον τρόπο, το σχολείο προσπαθεί να εμφυσήσει στους μαθητές τον αυτοσεβασμό, καθώς και μια βαθύτερη κατανόηση του ποιοι είναι.
Η δημιουργικότητα, η κριτική σκέψη και η ανάληψη πρωτοβουλιών θεωρούνται χρήσιμες κοινωνικές δεξιότητες.
Η ευημερία των μαθητών έχει περισσότερη σημασία από την σχολική επίδοση
Στην Δανία, οι άνθρωποι θεωρούν οι σημαντικό οι μαθητές και οι φοιτητές να απολαμβάνουν πραγματικά την διαδικασία της μάθησης και όχι να την βλέπουν ως μια ατελείωτη επίπονη διαδικασία.
Όσοι Δανοί δεν είναι σίγουροι για το τι θέλουν να κάνουν στην ζωή τους ή αντιμετωπίζουν δυσκολίες κοινωνικοποίησης, το εκπαιδευτικό σύστημα τους δίνει την δυνατότητα να παρακολουθήσουν ένα είδος σχολείου που ονομάζεται Efterskole. Οι έφηβοι ηλικίας 14 έως 18 ετών μπορούν να φοιτήσουν εκεί για έναν χρόνο πριν αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν στην συνέχεια. Εκεί μπορούν να ανακαλύψουν τα ταλέντα τους και τους τομείς που έχουν κλίση.
Όλοι έχουν ίσες ευκαιρίες
Μόνο το 11% των Δανών βλέπουν τον υψηλό μισθό ως σημαντικό παράγοντα για να επιλέξουν μια καριέρα. Η επιλογή του επαγγέλματος που θα τους κάνει ευτυχισμένους διευκολύνεται από το σύστημα επαγγελματικού προσανατολισμού της χώρας. Υπάρχει ειδική κοινωνική υπηρεσία, που βοηθάει τους μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων να αντιστοιχίσουν τις φιλοδοξίες τους για το μέλλον με τα ανάλογα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Σύμφωνα με έρευνες, το 50% των Δανών πολιτών είναι πεπεισμένοι, ότι είναι απόλυτα ελεύθεροι να επιλέξουν το μέλλον τους και κυρίως να έχουν τον πλήρη έλεγχο του.
Η Malene Rydahl χαρακτηρίζει την Δανία ως μια χώρα με “πραγματική κοινωνική κινητικότητα.” Αυτό σημαίνει, ότι ο καθένας μπορεί να είναι επιτυχημένος ανεξάρτητα από το που ξεκίνησε.
[mel]
Πρόσφατα, ένας διευθυντής σχολείου στην Σιγκαπούρη έγραψε ένα γράμμα στους γονείς των μαθητών του που συγκίνησε ολόκληρο το διαδίκτυο. Σε αυτό το γράμμα εξέφρασε κάποιες αλήθειες με σκοπό να αγγίξει ακόμα και τους πιο ξεροκέφαλους γονείς.
“Αγαπητοί γονείς,
Οι εξετάσεις των παιδιών σας πρόκειται να ξεκινήσουν σύντομα. Ξέρω, ότι είστε όλοι αγχωμένοι, γιατί θέλετε τα παιδιά σας να τα πάνε καλά.
Αλλά, σας παρακαλώ, να θυμάστε, ότι ανάμεσα σε αυτούς τους μαθητές θα υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που δεν χρειάζεται να καταλαβαίνει καλά τα μαθηματικά.
Ένας επιχειρηματίας που δεν χρειάζεται να γνωρίζει ιστορία ή λογοτεχνία.
Ένας μουσικός που δεν χρειάζεται να ξέρει από χημεία.
Ένας αθλητικό τύπος που η γυμναστική είναι πιο σημαντική για αυτόν από την φυσική.
Αν το παιδί σας πάρει καλούς βαθμούς, αυτό είναι τέλειο! Αν δεν πάρει όμως, μην του στερήσετε την αυτοπεποίθηση ή την αξιοπρέπειά του.
Πείτε του, ότι δεν πειράζει, ότι ήταν απλά ένα διαγώνισμα. Είναι φτιαγμένοι για πολύ μεγαλύτερα πράγματα στην ζωή.
Πείτε του πως ό,τι και αν γίνει στο διαγώνισμα θα τον αγαπάτε το ίδιο και δεν θα τον κρίνετε.
Σας παρακαλώ, κάντε το αυτό και όταν το κάνετε, δείτε το παιδί σας να κατακτά τον κόσμο. Ένας κακός βαθμός στο διαγώνισμα δεν θα του στερήσει τα όνειρα ή το ταλέντο του.
Και σας παρακαλώ, μην θεωρείτε, ότι οι γιατροί και οι μηχανικοί είναι οι μόνοι ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο.
Με όλη μου την εκτίμηση,
Ο διευθυντής”
Αν κάποιος ταξιδέψει σε 50 χώρες, θα εντυπωσιαστούμε. Αν ταξιδέψει σε 100 θα μείνουμε ακόμη πιο έκπληκτοι. Ωστόσο, αν ταξιδέψει σε κάθε χώρα του κόσμου, είναι η πρώτη γυναίκα που καταγράφεται να κάνει κάτι τέτοιο, είναι νεαρή και έχει σκοπό να φτάσει τις 196 χώρες στον κόσμο, τότε θα μείνουμε άφωνοι.
Αυτό ακριβώς κάνει η Cassandra De Pecol. Η 27χρονη Αμερικανίδα από το Κονέκτικατ έχει επισκεφτεί κιόλας 181 χώρες από τον Ιούλιο του 2015. Της απομένουν 15 χώρες για να επισκεφτεί σε διάστημα 40 ημερών και είναι έτοιμη να σπάσει το παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες ως το πρόσωπο που έχει ταξιδέψει γρηγορότερα σε όλα τα κυρίαρχα κράτη (συν 11 χώρες). Το εκπληκτικό της ταξίδι ονομάζεται «Εξόρμηση196» και ταξιδεύει ως Πρέσβειρα Ειρήνης για λογαριασμό του Διεθνούς Ινστιτούτου για την Ειρήνη μέσω του Τουρισμού.
Μπορεί να μην καταφέρνουμε να την ακολουθήσουμε όπου κι αν πάει, αλλά παρακολουθούμε τα ταξίδια της μέσω του Instagram.
Δείτε παρακάτω μερικές εικόνες από τους προορισμούς που επισκέφτηκε.
Θέλατε ποτέ να ταξιδέψετε σε κάθε χώρα του κόσμου;
Αυτό ακριβώς κάνει η Cassandra De Pecol.
Το απίθανο ταξίδι της ονομάζεται «Εξόρμηση196».
Ξεκίνησε από το Παλάου, μια χώρα της Ωκεανίας, τον Ιούλιο του 2015.
Από τότε, έχει επισκεφτεί 181 χώρες.
Ελπίζει να είναι η πρώτη καταγεγραμμένη γυναίκα που ταξίδεψε σε 196 χώρες.
Η Cassandra θέλει να επισκεφτεί ακόμη 15 χώρες μέσα στις επόμενες 40 ημέρες.
Αν τα καταφέρει, θα πάρει τον τίτλο του προσώπου που έχει ταξιδέψει γρηγορότερα σε όλα τα κυρίαρχα κράτη και θα μπει στο βιβλίο με τα Ρεκόρ Γκίνες.
Ταξιδεύει ως Πρέσβειρα Ειρήνης για λογαριασμό του Διεθνούς Ινστιτούτου για την Ειρήνη μέσω του τουρισμού.
Τα ταξίδια της μέχρι σήμερα έχουν κοστίσει περίπου 200.000 δολάρια αλλά τα έξοδα καλύπτονται από χορηγούς.
Επίσης χρησιμοποιεί τον λογαριασμό της στο Instagram ως τρόπο διαφήμισης σε αντάλλαγμα με δωρεάν διαμονή.
Είναι μόλις 27 ετών αλλά έχει δει κιόλας πολλά περισσότερα από όσα θα έβλεπε κανείς σε όλη του τη ζωή.
Από το να δει μικρά λιοντάρια.
Και να κάνει σκι στα βουνά του Κολοράντο.
Ως το να ξεκουραστεί στην παραλία της χώρας Κιριμπάτι.
Και να δει την υπέροχη θέα από τη Γέφυρα Στάρι Μοστ στη Μοστάρ στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη.
Η Cassandra δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς την φωτογραφική της μηχανή.
Και φυσικά χωρίς τον χάρτη της.
[Cassandra De Pecol] [Instagram] [Facebook] [Twitter] [IIPT]
Οι αγώνες στην Ολυμπία ήταν οι διασημότεροι και ενδοξότεροι του αρχαίου κόσμου. Οι νικητές λατρεύονταν ως θεοί και απολάμβαναν πρωτοφανείς τιμές από τους συμπολίτες τους.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει μεγάλους αθλητές της αρχαιότητας, που μνημονεύονται ως τις μέρες μας και μία γυναίκα, η οποία διακρίθηκε για το υποστηρικτικό της έργο στις αρματοδρομίες. Ήταν και ο μόνος τομέας που εμπλέκονταν γυναίκες στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας.
10. Όρσιππος
Καταγόταν από τα Μέγαρα και κέρδισε τον αγώνα του σταδίου (192,28 μ.) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 720 π.Χ. Ήταν ο αγαπημένος τού κοινού και υπήρξε ίσως ο πρώτο αθλητής που έτρεξε γυμνός στους αγώνες, επειδή αυτό του έδινε πλεονέκτημα σε σχέση με τους ντυμένους συναθλητές του, όπως αναφέρει ο περιηγητής Παυσανίας.
9. Βαρασδάτης
sansimeraΟ Βαρασδάτης (Varazdat) καταγόταν από την Αρμενία και πρώτευσε στην πυγμαχία σε μία από τις τελευταίες Ολυμπιάδες της αρχαιότητας στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. Αριστοκρατικής καταγωγής, ανήκε στη δυναστεία των Αρσακιδών και ανέβηκε στο θρόνο της Αρμενίας από το 374 έως το 378, ως ενεργούμενο των Βυζαντινών. Στις 8 Μαΐου 1998, ένα άγαλμα του Βαρασδάτη τοποθετήθηκε στην Ολυμπία, με πρωτοβουλία της Αρμενικής Ολυμπιακής Επιτροπής.
8. Κυνίσκα
sansimeraΟι Ολυμπιακοί Αγώνες της αρχαιότητας ήταν υπόθεση των ανδρών. Οι γυναίκες δεν έπαιρναν μέρος (ούτε καν τους επιτρεπόταν η παρακολούθησή τους), παρά μόνο ως ιδιοκτήτριες και προπονήτριες αλόγων στις αρματοδρομίες. Η Κυνίσκα από τη Σπάρτη ξεχώρισε για την τόλμη και τις ικανότητές της.
Καταγόταν από βασιλική γενιά και γεννήθηκε περί το 440 π.Χ. Κέρδισε δύο φορές στις αρματοδρομίες, στο αγώνισμα του τεθρίππου (άρμα με 4 άλογα), το 396 π.Χ. και 392 π.Χ. Υπήρξε η πιο διάσημη αθλήτρια (εν ευρεία εννοία) της αρχαιότητας και πολλοί ιστορικοί την αναφέρουν ως σύμβολο της κοινωνικής ανόδου των γυναικών και της διεκδίκησης ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών με τους άνδρες.
7. Πολυδάμας
Καταγόταν από τη Σκοτούσσα της Θεσσαλίας και ήταν Ολυμπιονίκης στο παγκράτιο το 408 π.Χ. Είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη για τη δύναμή του και πολλοί στον συνέκριναν με τον Ηρακλή. Θρυλείται ότι σκότωσε με τα χέρια του ένα λιοντάρι (μιμούμενος τον άθλο του Ηρακλή) και σταμάτησε μία άμαξα.
Κάποτε ο Πολυδάμας προσκλήθηκε από τον βασιλιά των Περσών Δαρείο Β’, που ήθελε να πεισθεί αν η φήμη του ήταν δικαιολογημένη ή όχι. Εκεί, στα Σούσα, ο Πολυδάμας μονομάχησε με τρεις άνδρες της επίλεκτης φρουράς του Πέρση βασιλιά, τρεις από τους «Αθανάτους», τους οποίους κατανίκησε και σκότωσε.
Η μόνη παράδοση που αναφέρεται σε ήττα του σχετίζεται με τη συμμετοχή του σε Ολυμπιακούς Αγώνες για δεύτερη φορά, οπότε έχασε σ’ έναν αγώνα από τον Πρόμαχο, αλλά, όπως αναφέρει ο Παυσανίας στα «Αχαϊκά» του, οι Θεσσαλοί δεν δέχονταν αυτή την παράδοση. Για το θάνατό του αναφέρεται ότι πέθανε από την υπερβολική αυτοπεποίθησή του. Κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου με φίλους του, η οροφή του σπηλαίου, στο οποίο βρίσκονταν, ράγισε κι ενώ οι φίλοι του εγκατέλειψαν άρον άρον το χώρο, αυτός, νομίζοντας ότι μπορεί να συγκρατήσει με τα χέρια του τους βράχους, καταπλακώθηκε και πέθανε.
6. Ονομαστός
Έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ. και καταγόταν από τη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Υπήρξε ο πρώτος Ολυμπιονίκης της πυγμαχίας το 688 π.Χ. Είχε στο ενεργητικό του ακόμη τρεις ολυμπιακούς τίτλους, γεγονός που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση όλων των εποχών (ο ούγγρος Λάζλο Παπ είχε τρία χρυσά μετάλλια στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες). Σύμφωνα με τους αρχαίους ιστορικούς, ο Ονομαστός συνέγραψε και κωδικοποίησε τους κανονισμούς της αρχαίας πυγμαχίας.
5. Μελαγκόμας
Αρχαίος έλληνας πυγμάχος από την Καρία της Μικράς Ασίας, που έζησε το 1ο αιώνα μ.Χ. Αναδείχθηκε ολυμπιονίκης στην πυγμαχία στους 207ους ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας, το 49 μ.Χ. Είναι κυρίως γνωστός για την ασυνήθιστη τεχνική του, με την οποία απέφευγε τα χτυπήματα των αντιπάλων του, ενώ ο ίδιος δεν τους χτυπούσε και κέρδιζε απλώς με το να τους εξουθενώνει.
Οι διαθέσιμες πληροφορίες για τον Μελαγκόμα παραδίδονται κυρίως μέσα από τις μαρτυρίες του συγγραφέα Δίωνα του Χρυσόστομου (40-120), όπου τον συγκρίνει με τον ιδανικό αθλητή και άνθρωπο, ενώ παράλληλα εξυμνεί την αντοχή, τον αυτοέλεγχο, την αρρενωπότητα και τη γενναιότητα του, και αναφέρει ότι δεν έχασε ποτέ κανένα αγώνα και ότι ποτέ δεν δέχτηκε χτύπημα αντιπάλου. Πέθανε σε νεαρή ηλικία, στη Νεάπολη της Μεγάλης Ελλάδας (σημερινή Νάπολι Ιταλίας) και σύμφωνα με τον ρήτορα Θεμίστιο ήταν εραστής του ρωμαίου αυτοκράτορα Τίτου.
4. Χίονις
Έζησε στον 7ο αιώνα π.Χ, καταγόταν από τη Λακωνία και ήταν ίσως ο πιο φημισμένος άλτης της αρχαιότητας. Λέγεται ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 656 π.Χ. προσγειώθηκε στα 7,05 μ. στο άλμα εις μήκος, επίδοση που θα του έδινε την πρώτη θέση στους Α’ Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 και θα τον κατέτασσε στην πρώτη δεκάδα των αθλήματος στο πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα.
Σπουδαία ήταν και η επίδοσή του στο άλμα τριπλούν με 15,85 μ. Και όλα αυτά χωρίς τη βοήθεια των χημικών ουσιών της σύγχρονης εποχής. Ο Χίονις ή Χιόνης ήταν και δεινός δρομέας. Κατέκτησε ολυμπιακούς τίτλους στον στάδιο δρόμο (περί τα 200 μέτρα) και στον δίαυλο δρόμο (περί τα 400 μέτρα).
3. Διαγόρας
Έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ, καταγόταν από τη Ρόδο και ήταν ο γενάρχης της σημαντικότερης αθλητικής οικογένειας της αρχαιότητας. Ο ίδιος κέρδισε το αγώνισμα της πυγμαχία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 464 π.Χ, τέσσερις φορές στα Ίσθμια και δύο φορές στα Νέμεα.
Οι γιοι και οι εγγονοί του έγιναν εξίσου επιτυχημένοι αθλητές της πυγμαχίας και του παγκρατίου. Κατά τη διάρκεια της 83ης Ολυμπιάδας (448 π.Χ.), οι γιοι του Δαμάγετος και Ακουσίλαος, μετά τη νίκη τους, τον περιέφεραν θριαμβευτικά στους ώμους τους για να πανηγυρίζουν μαζί με τον διάσημο πατέρα τους τη νίκη τους. Τότε, ένας θεατής φώναξε από την εξέδρα: «Κάτθανε, Διαγόρα, ου και ες Όλυμπον αναβήσῃ» («Πέθανε Διαγόρα, μην περιμένεις να ανέβεις και στον Όλυμπο»), υπονοώντας ότι έφθασε στο ανώτατο σημείο για ένα άνθρωπο και αθλητή.
2. Θεαγένης
Έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. και καταγόταν από τη Θάσο. Ήταν ένας από τους πιο φημισμένους πυγμάχους, παγκρατιστές και δρομείς της αρχαιότητας. Μικρός ήταν ατίθασος χαρακτήρας και μάλιστα είχε προκαλέσει τους συμπατριώτες του όταν ξεκόλλησε ένα άγαλμα από τη βάση του και το πήρε σπίτι του. Αυτό θεωρήθηκε βλασφημία και η ποινή του θανάτου ήταν μονόδρομος για το νεαρό παιδί.
Τον έσωσε ένας σεβάσμιος γέροντας που του υπέδειξε να επαναφέρει το άγαλμα στη θέση του κι αυτός φρόντισε να καταλαγιάσει την οργή των συμπατριωτών του. Από τότε, η ζωή του άλλαξε, καθώς φρόντισε να διοχετεύσει τη δύναμή του στον αθλητισμό. Κέρδισε πάνω από 1.400 αγώνες και οι σύγχρονοί του πίστευαν ότι ήταν γιος του Ηρακλή. Οι μεγάλες του επιτυχίες ήλθαν το 480 π.Χ, όταν κέρδισε το αγώνισμα της πυγμαχίας στην Ολυμπία και τέσσερα χρόνια αργότερα, το 476 π.Χ. το αγώνισμα του παγκρατίου.
1. Μίλων
Έζησε τον 6ο π.Χ. αιώνα και καταγόταν από τον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδας. Οι ιστορικοί θεωρούν ότι ήταν ο κορυφαίος παλαιστής της αρχαιότητας. Κατά τη διάρκεια της τριακονταετούς καριέρας του κέρδισε πολλές φορές τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το παρουσιαστικό του ήταν τρομακτικό, η δύναμή του απίστευτη και η τεχνική του ανυπέρβλητη. Οι σύγχρονοί του τον θεωρούσαν γιο του Δία.
Λέγεται ότι κάθε μέρα έτρωγε οκτώ κιλά κρέας και ότι κάποτε στην Ολυμπία περιέφερε στους ώμους του ένα ταύρο, τον οποίο έσφαξε και τον καταβρόχθισε. Ο Μίλων δεν ασκούνταν μόνο στο σώμα, αλλά και στο πνεύμα. Ήταν ποιητής και μουσικός και μαθητής του μαθηματικού και φιλόσοφου Πυθαγόρα.
Σε κάθε συνάντηση γονέων και κηδεμόνων για τους βαθμούς, κάπου σε κάποια γωνιά υπάρχει ένα πιτσιρίκι με ανήσυχο βλέμμα σε κατάσταση κρίσης. Είναι ο «μέτριος μαθητής» που πήρε τους «μέτριους βαθμούς» του τριμήνου και το μόνο που μπορεί να σκεφτεί είναι ο εξάψαλμος που θα ακούσει από τη μαμά του.
Και, αρκετές φορές, μπορεί να δει κανείς στις τάξεις του Δημοτικού αγχωμένα ματάκια, επειδή στην ορθογραφία δεν πήραν «Άριστα», αλλά «Πολύ καλά» και η μαμά θα θυμώσει.
Είναι ιδέα μας ή στις μέρες μας ασκείται φοβερή πίεση στα παιδιά ως προς τις σχολικές τους επιδόσεις; Όλοι θέλουμε να δούμε να καμαρώσουμε τα παιδιά μας να μπαίνουν ως αριστούχοι στο Πανεπιστήμιο -και πολύ καλά κάνουμε αφού η γνώση είναι δύναμη και οι σπουδές «ανοίγουν» το μυαλό.
Δεν μιλάμε όμως για την προφανή καθοδήγηση του μέσου γονιού, που προσπαθεί να κάνει το παιδί του υπεύθυνο και επιμελές, τόσο για να μάθει, όσο και για να συνηθίσει ότι πρέπει να είμαστε καλοί στη δουλειά μας -όπου, εν προκειμένω, είναι το σχολείο.
Ο λόγος γίνεται για τον πιεστικό, αγχωτικό γονιό που ρίχνει το βάρος των φιλοδοξιών του στο παιδί. Που το περιμένει το μεσημέρι για να τριπλοελέγξει τα τετράδιά του. Που ταυτίζει την επιτυχία με ένα βαθμό της κλίμακας 1-20. Που δεν συμβιβάζεται με τη «μετριότητα», γιατί το δικό του παιδί οφείλει να είναι άριστο.
Το αδυσώπητο κυνήγι των βαθμών -κατά την ταπεινή μας γνώμη- δεν έχει καμία απολύτως θέση στη ζωή ενός μαθητή. Ούτε στην ακαδημαϊκή, ούτε στην κοινωνική, ούτε στην οικογενειακή. Γιατί…
Η «αποστολή» είναι δική τους κι όχι δική μας
Είναι σημαντικό για κάθε παιδί να γνωρίζει ποιες είναι οι υποχρεώσεις του και πού τελειώνει η παρέμβαση, αλλά και η βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά. Η «αποστολή» σχολείο είναι δική του. Εκείνο θα διαβάσει, εκείνο θα πάρει «μπράβο», εκείνο θα αποτύχει, θα κατσαδιαστεί ή θα επαινεθεί.
Το σχολείο του δίνει την ευκαιρία να αναπτυχθεί, να ανθίσει, να ατσαλωθεί και να διαπρέψει σε ένα νέο, ανεξάρτητο περιβάλλον, ίσων ευκαιριών, στο οποίο οι γονείς πρέπει να έχουν ρόλο υποστηρικτή, όχι προπονητή ή αφεντικού.
Οι βαθμοί είναι το μέσο για την επιτυχία, δεν είναι αυτοσκοπός
Διαβάζουμε για να μάθουμε, γράφουμε διαγωνίσματα για να εμπεδώσουμε όσα μάθαμε, βαθμολογούμαστε για να αξιολογηθεί η προσπάθειά μας. Μπορεί κανείς να μισεί από καρδιάς το εκπαιδευτικό σύστημα ή να επικροτεί κάθε μέθοδο και πρακτική του. Το μόνο βέβαιο όμως είναι ότι βαθμοί, τεστ και εξετάσεις είναι απλώς το μέσο για την επιτυχία και όχι μια πίστα που πρέπει να τερματιστεί με καλό σκορ.
Τι έχει πραγματικά σημασία να σκεφτεί το παιδί;
Τι είναι πιο σημαντικό να σκεφτεί ένα παιδί: «Θα με σκοτώσει η μάνα μου, αν δει τους βαθμούς» ή «Γιατί μόνο 15; Αφού μπορώ και καλύτερα»; Ασκώντας πίεση στα παιδιά μας, για να αριστεύσουν, συγκρίνοντάς τα με τον σημαιοφόρο και διαρκώς φορτώνοντάς τα με την προσωπική μας φιλοδοξία για πρωτιά (για την δική τους πρωτιά), δεν επιτυγχάνουμε τη βελτίωση και την ωριμότητά τους.
Μαθαίνεις καλό κολύμπι γιατί θες να γίνεις καλός κολυμβητής.
Αν φοβάσαι μη σε φάει ο καρχαρίας, το πολύ πολύ να μάθεις να κολυμπάς γρήγορα και άτσαλα για να γλιτώσεις.
Ένας γονιός πρέπει να στηρίζει, όχι να στρεσάρει
Ποιος είναι ο ρόλος κάθε γονιού από τη στιγμή που φέρνει ένα παιδί στον κόσμο, αν όχι αυτός του υποστηρικτή; Η υποχρέωση κάθε ανθρώπου που μεγαλώνει παιδιά είναι να τους παρέχει συναισθηματική ασφάλεια και στήριξη σε κάθε τους βήμα, όχι να φορτώνει τις πλάτες τους με άγχη και να κάνει την καρδιά τους να πλημμυρίζει με πανικό και τα μάτια τους με δάκρυα.
Να πιέζουμε ασφυκτικά τα παιδιά να επιτύχουν είναι σχήμα παράδοξο, γιατί…
Η επιτυχία συνδέεται με ψυχολογικές «ικανότητες» όπως η αυτοπεποίθηση, η φιλομάθεια, η αισιοδοξία και η ικανότητα διαχείρισης αρνητικών αισθημάτων. Κι αυτές ακριβώς οι ψυχοσυναισθηματικές δεξιότητες αναπτύσσονται σε ένα πλαίσιο ασφάλειας, ηρεμίας, επικοινωνίας και σεβασμού με τους γονείς.
Δεν είναι λοιπόν παραδοξότητα; Δημιουργούμε ένα ασφυκτικό κλίμα πίεσης, βαθμοθηρίας και στρες στο παιδί για να γίνει πιο επιτυχημένο, όταν η επιτυχία του εξαρτάται ακριβώς από το αντίθετο κλίμα.
Το «Φέρε καλύτερους βαθμούς» μεταφράζεται σε «Δεν είσαι αρκετά καλός»
Σε μια εκπαιδευτική κουλτούρα βασισμένη σε τεστ και βαθμούς από το 1 ως το 20, το Α ως το Γ, που «μετράνε» το πόσο καλός είσαι, και σε ένα σύστημα εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση που ζυγίζει την αξία σου ως μέλλοντα φοιτητή από 5-6 τρίωρα διαγωνίσματα, δεν είναι απορίας άξιο το πώς οι γονείς νιώθουν την ανάγκη να ελέγχουν μανιωδώς την πρόοδο των παιδιών τους. Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο αυτής ακριβώς της κουλτούρας, είναι λογικό κι επόμενο, τα παιδιά να αυτοπροσδιορίζονται και να αξιολογούν τον εαυτό τους βάσει του 13 ή του 19 που αναγράφεται στον έλεγχο προόδου τους.
Αν, λοιπόν, κάτι οφείλουμε στα παιδιά μας, αυτό δεν είναι να τα απαλλάξουμε απ’ αυτά τα ανούσια στάνταρτς και να τους παρέχουμε με όσα εργαλεία διαθέτουμε την απαιτούμενη δόση αυτοπεποίθησης που κάθε άνθρωπος χρειάζεται;
Εκτός όλων των άλλων είναι και μια απολύτως αποτυχημένη τακτική…
Εκτός από τις κάθε είδους σοβαρές και μακροπρόθεσμες συνέπειες στην ψυχολογία και την ψυχική υγεία του παιδιού (όπως χρόνιο άγχος, διατροφικές διαταραχές κ.α.), η πίεση για καλύτερους βαθμούς μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα στο «εδώ και τώρα». Σύμφωνα με βρετανική έρευνα, οι γονείς που πιέζουν τα παιδιά τους να επιτύχουν, έχοντας μη ρεαλιστικές προσδοκίες απ’ αυτά, είχαν αντίθετα αποτελέσματα ως προς τις επιδόσεις.
Τι έχει πραγματικά σημασία;
Κακά τα ψέματα: ένα παιδί που δεν θέλει να διαβάσει, δεν θα διαβάσει -θα βάλει το Λούκυ Λουκ, πίσω απ’ το βιβλίο της Φυσικής και θα προσποιηθεί ότι μελετάει σκληρά. Είναι, οπωσδήποτε, απόλυτα λογικό και θεμιτό για κάθε γονιό να στοχεύει στην εξέλιξη και –γιατί όχι;- στην επιτυχία του παιδιού του. Αυτό, όμως, μπορεί να γίνει μακριά απ’ το κυνήγι του «Άριστα» – ενισχύοντας τη φιλομάθεια, ανοίγοντας το μυαλό και δημιουργώντας τις βάσεις για έναν χαρακτήρα υπεύθυνο και ώριμο.
Και, στο τέλος-τέλος, τι να τον κάνεις έναν αγχωμένο σημαιοφόρο με κλαμένα μάτια;
[mama365]