Ενδιάμεσα των σπουδών του παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής στην Ακαδημία «The Eugeniusz Geppert Academy of Art and Design» στο Wroclaw της Πολωνίας, με καθηγητές τους Ch. Nowicki, Prz. Tyszkiewicz -Πρόγραμμα LLP–Erasmus. Έχει βραβευτεί το 2011 με Βραβείο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το 2012 με Βραβείο της 1ης Μπιενάλε Ελλήνων Σπουδαστών Χαρακτών Ex-Libris στην Κρήτη και το 2017 με Βραβείο από το 12ο Διεθνές Φεστιβάλ Animation στην Αθήνα. «12th Athens Animfest» («Carousel»-Animation χαρακτικής).

Χαρακτικά του έργα έχουν χρησιμοποιηθεί σε βιβλία των εκδοτικών οίκων: Gutenberg, Διάττων, Μανδραγόρας, Πολύτροπον, Κέδρος, Μελάνι, Μπαρτζουλιάνος, Κουκκίδα.

Tο 2015 στο Παρίσι, τα θέατρα Eurydice, Zérο και Théâtre du Cristal χρησιμοποίησαν χαρακτικά έργα του για την προβολή των παραστάσεών τους.

Το 2017 υπήρξε υποψήφιος για τη θέση καθηγητή στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή ή του επίκουρου καθηγητή στον Τομέα Χαρακτικής της Α.Σ.Κ.Τ.

Είναι μέλος της Ένωσης Χαρακτών και του Επιμελητηρίου Καλών Τεχνών Ελλάδος.

Κατοικεί και εργάζεται στο Παρίσι και στην Αθήνα. Έχει πραγματοποιήσει δώδεκα ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Πολωνία και Γαλλία και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική.

Ο κ. Κατσαδιώτης -όπως έχει πει ο ίδιος- μελέτησε αρκετά ένα μεγάλο φάσμα καλλιτεχνών από όλα σχεδόν τα εικαστικά ρεύματα.

«Με ενδιέφερε μέσα σε όλα η ρωσική πρωτοπορία, ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, ο αφαιρετικός εξπρεσιονισμός, ο ντανταϊσμός, η ομάδα CoBrA, το ρεύμα των Fluxus αλλά και οι πιο ακαδημαϊκοί, κλασικοί ζωγράφοι, όπως οι ιμπρεσιονιστές, αλλά και ό,τι είχε να κάνει με την ανθρώπινη φιγούρα.

Πάντα στο σπίτι υπήρχαν βιβλία τέχνης, αλλά η μελέτη μου ξεκίνησε κυρίως στην πλούσια βιβλιοθήκη της Καλών Τεχνών στην Αθήνα και συνεχίζεται πάντα σε οποιαδήποτε βιβλιοθήκη.

Τώρα, στο Παρίσι, όταν έχω χρόνο, μελετώ στη βιβλιοθήκη της Beaux-Arts και δεν χάνω ευκαιρία, πια, να επισκέπτομαι μουσεία, ξανά και ξανά, να βλέπω τους ίδιους πίνακες που μου αρέσουν, και κάθε φορά να ανακαλύπτω και πιο πολλά στοιχεία, να βλέπω επί της ουσίας πώς το ένα καλλιτεχνικό ρεύμα έφερνε το άλλο».

Όπως μας πληροφορεί το Wikipedia, ο κ. Κατσαδιώτης ακολουθεί μια δική του διαδικασία-τεχνική, μετά το τύπωμα της μήτρας στο χαρτί. Μια αναγέννηση μέσα από την καταστροφή, μια ανασύνθεση του ίδιου θέματος, τεμαχίζοντας τα αντίτυπα και τοποθετώντας τα ξανά, σε μια νέα αφήγηση της εικόνας. Δημιουργεί ένα παζλ σταθεροποιώντας τα χάρτινα κομμάτια, ράβοντάς τα, κάθε κομματάκι με το αντίστοιχο χρώμα κλωστής, ώστε να μην είναι ορατό.

Η εξέλιξη αυτή καθιστά τα έργα του μοναδικά, δηλαδή να μην υπάρχει αντίτυπο, παρότι προέρχονται από μήτρες. Με την ίδια λογική ψηφιοποιεί τα τυπωμένα κομμάτια χαρτιού και δημιουργεί μικρού μήκους animation και NFTs.

Σε παλαιότερη συνέντευξή του, ο κ. Κατσαδιώτης, αναφερόμενος στο ποια ήταν η κινητήρια δύναμη για να ασχοληθεί με τη χαρακτική, είχε πει:

«Οι ζωγραφικές ποιότητες που μπορεί να σου δώσει και η αλχημιστική γνώση που χρειάζεται. Η χαρακτική έχει απέραντες δυνατότητες τις οποίες σπάνια βλέπουμε να εκτίθενται, αλλά είμαστε και πολλοί λίγοι όσοι ασχολούμαστε εντατικά και θέλουμε να πειραματιζόμαστε διαρκώς πάνω σε αυτό.

Ο κόσμος πιστεύει πως η χαρακτική είναι κάτι μονόχνοτο, ξεπερασμένο, με ασπρόμαυρα αντίτυπα. Έχω να πω πως η χαρακτική είναι ιδιαίτερα σύγχρονη, μπορεί να συνδυάσει τεχνικές και να εντυπωσιάσει τον θεατή με το απρόσμενο πολύχρωμο αέρινο αποτέλεσμα.

Η χαρακτική τολμάει και αποτυπώνει μια κοπιώδη ατμόσφαιρα με έναν μαγικό τρόπο, φανερώνοντας πως ο καλλιτέχνης έχει ταλαιπωρηθεί ψυχή τε και σώματι για να φέρει το έργο εις πέρας».

Όσον αφορά τη θεματολογία των έργων του, ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης είχε αναφέρει: «Είναι ένα ψυχαναλυτικό ρεπορτάζ δρόμου, από μια ονειρική οπτική, μέσα από την προσωπική μου ματιά. Όπου, τελικά, με κάνει και εμένα να γνωρίσω καλύτερα τους ήρωές μου, αλλά και τον ίδιο μου τον εαυτό. Πιστεύω, τελικά, πως οι ήρωές μου είμαστε όλοι εμείς, παραμορφωμένοι από το πέρασμα της ζωής από πάνω μας».