Όταν ένας χρήστης του κοινωνικού δικτύου του Reddit δημοσίευσε μια φωτογραφία με τίτλο “ο σκύλος πριν και μετά τον χαρακτηρισμό καλό παιδί” πολλοί ήταν εκείνοι που εμπνεύστηκαν και θέλησαν να κάνουν το ίδιο στο δικό τους κατοικίδιο.
Τα αποτελέσματα ποικίλουν, αλλά αναμφίβολα όλα τους είναι ξεκαρδιστικά. Μην ξεχνάτε λοιπόν να λέτε συχνά στο κατοικίδιο σας πόσο καλό παιδί είναι γιατί σίγουρα νοιώθει πολύ όμορφα.
Ο χειμώνας είναι ίσως η πιο παρεξηγημένη εποχή του χρόνου. Νυχτώνει νωρίς, έχει κρύο οπότε η γκρίνια είναι ίσως λογική. Ωστόσο η συγκεκριμένη εποχή, έχει τις χάρες της. Ορίστε για του λόγου το αληθές 18 όμορφα πράγματα που συμβαίνουν μόνο το χειμώνα.
Ο τρόπος που πέφτει το χιόνι σε αυτό το αμάξι
Το χιονοπαγκάκι
Το τέλειο καλούπι
Παγκάκι για χιονάνθρωπο
Ο τρόπος που έχει πέσει στο χιόνι σε αυτή την σκεπή
Ο τρόπος που έχει κάτσει ο πάγος σε αυτή την τσουλήθρα
Τα βιβλία κάποτε γίνονταν με το χέρι, ένα προς ένα, με υπομονή και τελειότητα. Σε αυτό το βίντεο, μπορείτε να δείτε κάθε βήμα της διαδικασίας.
Από τη ρύθμιση του τύπου, την εφαρμογή του μελανιού, την εκτύπωση σε χαρτί, την αναδίπλωση, την κοπή, την σφυρηλάτηση, το ράψιμο, το δέσιμο, τη σύσφιξη και το κόψιμο.
Όλα αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν και μετά την εφεύρεση του μεταλλικού τύπου που αντικατέστησε τα κοπιαστικά χειρόγραφα.
Η οδός Σταδίου ήταν μια από τις μεγαλύτερες οδικές αρτηρίες της παλιάς Αθήνας . Σύμφωνα με το σχέδιο που είχαν εκπονήσει ο αρχιτέκτονας Σταμάτης Κλεάνθης μαζί με τον Έντουαρντ Σάουμπερτ, θα άρχιζε από την πλατεία Ομονοίας και θα κατέληγε στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Γι’ αυτό άλλωστε της δόθηκε το όνομα αυτό.
Όμως το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε λόγω της επιλογής του χώρου (το 1835) για την ανέγερση των παλιών ανακτόρων και στη συνέχεια της οικοδόμησής τους (από το 1836 έως το 1847) στην κορυφή του λοφίσκου του Αγίου Αθανασίου (εκεί όπου βρίσκεται σήμερα η Βουλή). Έτσι η οδός Σταδίου περιορίστηκε μεταξύ των πλατειών Ομονοίας και Συντάγματος.
Η οδός είχε μετονομαστεί επισήμως σε «Οδό Τσώρτσιλ» μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προς τιμήν του Βρετανού πρωθυπουργού, αλλά οι Αθηναίοι παρέμειναν πιστοί στη παραδοσιακή ονομασία της οδού
Θεωρείται διαχρονικά ένας από τους πιο ενδιαφέροντες δρόμους της αστικής κοινωνίας των Αθηνών, στεγάζοντας, κινηματοθέατρα, τραπεζικά καταστήματα και εμπορικά κτίσματα.
Κτήριο μετοχικού ταμείου στρατού
Στη διασταύρωση των οδών Σταδίου και Βουκουρεστίου ήταν οι Ελληνικοί Βασιλικοί Στάβλοι. Οι στάβλοι υπήρχαν πριν από την ελληνική επανάσταση, κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής εποχής. Κάλυπταν το σύνολο του οικοδομικού τετράγωνου των οδών Σταδίου, Βουκουρεστίου,
Πανεπιστημίου και Αμερικής. Μέσα στους βασιλικούς στάβλους υπήρχε ένα αγρόκτημα με κοτόπουλα που παρείχε αυγά για τη βασιλική οικογένεια. Επίσης, υπήρχε ένα πάτωμα για πατινάζ για τα νεαρά μέλη της βασιλικής οικογένειας. Το 1920 η βασιλικοί στάβλοι έπιασαν φωτιά και παραχωρήθηκαν στον ελληνικό στρατό.
Το Μετοχικό ΤΑΜΕΙΟ Στράτου στα μέσα του ’20 αποφάσισε να κατεδαφίσει τους στάβλους και να χτίσει ένα τεράστιο πολλαπλών χρήσεων κτίριο. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1927 στο πλαίσιο των σχεδίων των αρχιτεκτόνων Βασίλειου Κασσάνδρα και Λεωνίδα Μπόνη. Για την εποχή του ήταν το μεγαλύτερο κτίριο στην Αθήνα. Το οικόπεδο ήταν 9.000 τετραγωνικών μέτρων.
Παρείχε καταστήματα, εστιατόρια, γραφεία, θέατρα, καθώς και την θρυλική καφετέρια του Zonar. Ο Κάρολος Ζωναράς ήταν Έλληνας επιχειρηματίας ο οποίος μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Στις 15 Αυγούστου, του 1940, λίγους μήνες πριν από τον ελληνο – ιταλικό πόλεμο άνοιξε το καφε του Zonar.
Ήταν επιτυχημένο ακόμη και στα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής κατοχής. Στη μέση του κτιρίου είναι η στοά Σπυρομήλιου. Το πιο διάσημο κατάστημα είναι το καφέ του Zonar με μεγάλη ιστορία. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 και του ’90 το κτίριο σταδιακά υποβαθμίστηκε. Η στοά Σπυρομήλιου ήταν ένα βρώμικος χαοτικός χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και χωρίς πολυτελή καταστήματα.Το 1999 η διαχείριση πέρασε στην Τράπεζα Πειραιώς και αναβάθμισε το κτήριο.
Το κτίριο έχει δύο σημαντικά θέατρα.
Το θέατρο Παλλάς και το θέατρο Αλίκη. Το Παλλάς βρίσκεται στην οδό Βουκουρεστίου και ξεκίνησε το 1932 ως κινηματοθεατρο. Ο σχεδιασμός του είναι εμπνευσμένος από το Théâtre des Champs-Elysées στο Παρίσι.
Την περίοδο αυτή ο κινηματογράφος ήταν νέος και η δημοτικότητά του επισκίασε τα θέατρα. Μέχρι τη δεκαετία του ’60 ήταν ένα λαμπερό μέρος για την υψηλή κοινωνία και πολλές κινηματογραφικές ειδικές εκδηλώσεις έλαβαν χώρα σε αυτό.Το 2006 ανακαινίστηκε πλήρως σε ένα εξαιρετικό θέατρο. Οι πιο ακριβές θεατρικές παραστάσεις παίζονται εκεί.
Το θέατρο Αλίκη βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του Παλλάς στην οδό Αμερικής.Στην αρχή το 1935 ήταν το Μέγαρο Μουσικής – καμπαρέ Maxim, όπως το ομώνυμο στο Παρίσι.
Το 1949 μετατράπηκε σε κινηματογράφο με το ίδιο όνομα. Ο κινηματογράφος λειτούργησε μέχρι το 1971. Το 1971, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας μισθώθηκε από το ελληνικό στρατό στην πολύ διάσημη ηθοποιό Αλίκη Βουγιουκλάκη. Σύντομα το μετέτρεψε σε θέατρο. Το 1996 πέθανε και το θέατρο έκλεισε. Το 1999 το θέατρο δόθηκε στην Ελληνική εταιρεία Θεαμάτων που λειτουργεί και το θέατρο Παλλάς. Το 2006 ανακαινίστηκε πλήρως.
Νέο Αρσάκειο
Το συγκρότημα του Νέου Αρσακείου της οδού Σταδίου, καταλαμβάνει τη θέση μιας σειράς παλαιοτέρων κτιρίων του 19ου αιώνα, τα οποία είχαν περιέλθει διαδοχικά στην ιδιοκτησία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας.
Μεταξύ τους ξεχώριζαν το Τοσίτσειο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο (στη γωνία των οδών Σταδίου και Αρσάκη, οικοδομημένο το 1867 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου, με δωρεά της Ελένης Τοσίτσα) το Νηπιαγωγείο των Απόρων (επί της οδού Σταδίου, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας Πετσάλα, επίσης σχεδιασμένο από τον Καυταντζόγλου), η οικία Βούρου (στη γωνία των οδών Σταδίου και Πεσμαζόγλου) και η οικία Νικηφόρου Βάμβα (στη γωνία των οδών Αρσάκη και Πανεπιστημίου). Το σύνολο αυτών των κτιρίων κατεδαφίστηκε το 1900, προκειμένου να ανεγερθεί σε όλη την επιφάνεια του οικοδομικού τετραγώνου (με εξαίρεση την βορειοανατολική γωνία, όπου υψωνόταν ήδη το Αρσάκειο Παρθεναγωγείο), ένα σύγχρονο μέγαρο, στη γραμμή των μεγάλης κλίμακας οικοδομών εμπορικής εκμετάλλευσης της εποχής.
Η αρχική οικοδομή επί των οδών Σταδίου, Αρσάκη και Πανεπιστημίου, κτίσθηκε από τον μηχανικό Αν. Θεοφιλά, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Μαρούδη.
Το 1907 ο αρχιτέκτονας Ernst Ziller (1837-1923) ανέλαβε την πλήρη αναμόρφωση της πρόσοψης σε ρυθμό «colossal», με τους πυργοειδείς τρούλους στις ελεύθερες γωνίες. Το 1925 οικοδομήθηκε και το κτίριο διοίκησης της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, στο τελευταίο ελεύθερο τμήμα του τετραγώνου επί της οδού Πεσμαζόγλου, ενώ η αξιοποίηση ολοκληρώθηκε με την ανέγερση του κινηματοθέατρου «Ορφεύς» στο εσωτερικό της στοάς (1936-1937) και την εγκατάσταση του «Θεάτρου Τέχνης» του Καρόλου Κουν στο υπόγειο.
Στα τέλη του 20ού αιώνα πραγματοποιήθηκε μια ευρυτάτη αποκατάσταση και ανακαίνιση ολόκληρου του συγκροτήματος, στο πλαίσιο της οποίας κατεδαφίστηκε ο «Ορφεύς» (1989) και διευθετήθηκε η «Στοά του Βιβλίου» (από το 1996).
Αρσάκειο Παρθεναγωγείο
Κτίστηκε μεταξύ των ετών 1846 και 1852 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου. Η ανέγερση χρηματοδοτήθηκε από τον Απόστολο Αρσάκη. Λειτούργησε ως Παρθεναγωγείο μέχρι το 1933. Το 1901, πριν από το αρχικό Κτήριο κτίστηκε άλλο τριώροφο σε σχέδια του Νίκου Δημάδη. Το 1936 στην πρόσοψη του μεγάρου κτίστηκαν εμπορικά καταστήματα (βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Κριεζή), τα οποία κατεδαφίστηκαν μεταξύ των ετών 1984-1989, στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης αποκατάστασης του Αρσακείου (που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Καλλιγά), μετά την περάτωση της οποίας, εγκαταστάθηκε στους χώρους του το Συμβούλιο Επικρατείας.
Καφενείο Λουμίδης
Το πιο διάσημο καφεκοπτείο στην Ελλάδα είναι ο Λουμίδης. Κάποτε ήταν καφενείο. Το 1928 οι τρεις αδελφοί Λουμίδη επεκτάθηκαν από τον Πειραιά και άνοιξαν ένα καφεκοπτείο και καφενείο στην περιοχή Χαυτεία κοντά στην πλατεία Ομονοίας. Εξακολουθεί να υφίσταται μόνο ως καφεκοπτείο στην ίδια περιοχή.
Το 1938 κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας Μεταξά στην οδό Σταδίου 38, άνοιξε ένα νέο κατάστημα καφέ Λουμίδης. Ήταν κοντά στο παλιό ένδοξο βιβλιοπωλείο και εκδοτικό οίκο Εστία που είχε ανοίξει το 1888. Είχε δημοσιεύσει έργα μερικών από τους πιο γνωστούς Έλληνες ποιητές και συγγραφείς.
Σύντομα το κοντινό καφενείο έγινε ένα στέκι για τους συγγραφείς, τους ποιητές και τους δημοσιογράφους. Στη σοφίτα του πολλοί διανοούμενοι συζητούσαν για τη λογοτεχνία και την πολιτική. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 σταδιακά έχασε την αίγλη του. Μετά τη δικτατορία του 1967 το βιβλιοπωλείο Εστία μετακόμισε στην οδό Σόλωνος και το κατάστημα Λουμίδη έκλεισε για πάντα.
Παλιά Βουλή
Μετά τη συνθήκη της Κωνσταντινούπολης το 1832, η Αθήνα απελευθερώθηκε από τους Οθωμανούς. Ένα από τα πρώτα σπίτια στην Αθήνα, χτίστηκε στη θέση του παλιού κοινοβούλιο το 1832 από τον Αλέξανδρο Κοντοσταύλου. Ήταν ένας τραπεζίτης από τη Χίο. Ο Βασιλιάς Όθωνας για τα δύο πρώτα χρόνια στην Αθήνα, εγκαταστάθηκε σε εκείνο το σπίτι. Μετά την επανάσταση του 1843 η συνταγματική συνέλευση πραγματοποιείτο σε αυτό το σπίτι.Ώσπου το 1854 κάηκε εντελώς.
Το 1858 ανατέθηκε στον Γάλλο αρχιτέκτονα Francois Boulanger να σχεδιάσει ένα κοινοβούλιο. Λόγω της γενικής έλλειψης χρημάτων το παλιό κοινοβούλιο περατώθηκε το 1875. Αλλά η κατάσταση της Βουλής –σημερινής Παλαιάς Βουλής– δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις κοινοβουλευτικές ανάγκες όπως διαμορφώνονταν στις αρχές του 20ού αιώνα. Η ακουστική της κεντρικής αίθουσας ήταν η «χειρίστη», η βιβλιοθήκη πνιγόταν και ασφυκτιούσε στη μοναδική της αίθουσα, οι χώροι συνάθροισης των βουλευτών ήταν «στενόχωροι», χρησίμευαν ως «καπνιστήρια», χώροι συσκέψεων, «ενίοτε δε και αναπαύσεως επί των καναπέδων»! Ο θόρυβος και η σύγχυση που προκαλούσαν οι αμέτρητοι φίλοι των βουλευτών που τους επισκέπτονταν έκαναν την κατάσταση ακόμη πιο δυσάρεστη. Βουλευτές, ψηφοφόροι, υπάλληλοι και στρατιώτες συνωστίζονταν στους διαδρόμους και στις αίθουσες, αλλά και στην αίθουσα των συνεδριάσεων.
Ο χώρος πίσω από το προεδρείο «είχε μεταβληθή εις καπνιστήριον, συνδιαλεκτήριον, αναψυκτήριον και τα λοιπά. Δεν περνούσε ακόμη από τη σκέψη κανενός να μετατραπούν σε Βουλή τα Βασιλικά Ανάκτορα, όπου στεγάζεται σήμερα. Το 1901 η πλατεία Κλαυθμώνος προτάθηκε ως το ιδανικό μέρος για ένα νέο λειτουργικό κοινοβούλιο. Εκείνη την εποχή η περιοχή δεν ήταν πλατεία και ο δήμος της Αθήνας προτιμούσε να δημιουργηθεί μία πλατεία αντί για το νέο κοινοβούλιο. Έτσι, τα σχέδια για ένα νέο κοινοβούλιο ματαιώθηκαν, μέχρι το 1932, όταν το παλιό ελληνικό κοινοβούλιο, αντικαταστάθηκε από το ανακαινισμένο ελληνικό βασιλικό παλάτι. Στη συνέχεια έγινε υπουργείο Δικαιοσύνης. Το 1961 ανακαινίστηκε και μετατράπηκε σε μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδα.
Κινηματογράφος Αττικόν
Το Αττικόν είναι ένας από τους πιο παλιούς και σημαντικούς κινηματόγραφους στην Ελλάδα. Μετά την απελευθέρωση της Αθήνας το 1832 ο Έλληνας ιδιοκτήτης και τραπεζίτη Σταμάτη Βούρος αγόρασε την περιοχή όπου βρίσκεται το Αττικόν.Ο Σταμάτιος Βούρος ζήτησε από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Ernst Ziller να σχεδιάσει ένα κτήριο όπου το Αττικόν βρίσκεται. Αυτό το κτίριο χρειάστηκε μια δεκαετία για να οικοδομηθεί μεταξύ 1870-1881. Ο πρώτος όροφος ήταν μια κατοικία καθώς και τα ισόγεια καταστήματα, μέχρι τη δεκαετία του ’20.
Την δεκαετία αυτή ο κινηματογράφος έγινε πολύ δημοφιλής. Στην πραγματικότητα το πρώτο Αττικόν μέχρι το 1910 ήταν ένας κινηματογράφος ανοικτός από πάνω. Η δημοτικότητα του κινηματογράφου ήταν τεράστια και το παλιό Αττικόν μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση. Το κτήριο μετατράπηκε σε κινηματογράφο από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Νικολούδη μεταξύ 1914-1920.
Ζωτικής σημασίας ρόλο για την επιτυχία του κινηματογράφου Αττικόν έπαιξε ο επιχειρηματίας Γεώργιος Βακογιάννης. Νοίκιασε το κτίριο το 1920 και το έκανε ένα μέρος με τεράστια αίγλη όπου η υψηλή κοινωνία της Αθήνας συναντιόταν για να παρακολουθήσει ταινίες χωρίς ήχο. Έως το 1929 που προβλήθηκε η πρώτη ταινία με ήχο στην Ελλάδα. Ο ενθουσιασμός του κοινού ήταν απίστευτος. Το 1930 ο Γιώργος Βακογιάννης άφησε το Αττικόν το οποίο στη συνέχεια διαχειρίστηκε ο Δημήτρης Σκούρας. Σύντομα δημιούργησε στο υπόγειο του κτιρίου ένα δεύτερο κινηματογράφο και το ονόμασε Απόλλωνα.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής παιζόντουσαν γερμανικές ταινίες για τους στρατιώτες. Μετά το τέλος του δεύτερου πολέμου για μικρές περιόδους το Αττικόν χρησιμοποιήθηκε ως θέατρο και μουσική σκηνή. Το 1960 πραγματοποιήθηκαν μερικές σημαντικές επισκευές και αλλαγές και το 1982 ο κινηματογράφος είχε πλέον αποκατασταθεί πλήρως. Μετά την εφεύρεση των πολυκινηματογράφων, το 1996 οι εξοπλισμοί και οι καρέκλες εκσυγχρονίστηκαν.
Το 2012 το Απόλλων και το Αττικόν καταστράφηκαν από εμπρηστές. Το εξωτερικό του κτιρίου και όλα τα καταστήματα του ισογείου καταστράφηκαν ολοσχερώς. Οι πυροσβέστες ευτυχώς απέτρεψαν τις μεγάλες ζημιές στο εσωτερικό του σινεμά. Οι ζημίες αναμένεται να επισκευαστούν…
Αρχοντικό Δεκόζη Βούρου
Βρίσκεται επί της οδού Παπαρηγοπούλου στην πλατεία Κλαυθμώνος. Σχεδιάστηκε από τους Γερμανούς αρχιτέκτονες Luders και Hoffer.
Χτίστηκε το 1834 και ήταν ένα από τα πρώτα νέα κτίρια μετά την απελευθέρωση της Αθήνας. Ανήκε στον Χιώτη τραπεζίτη Σταματίο Δεκόζη Βούρο.
Η οικία Δακόζη Βούρου είναι επίσης γνωστή ως το παλιό παλάτι. Όταν ο Βαυαρός πρίγκιπας Όθωνας ήρθε στην Αθήνα για να κυβερνήσει την Ελλάδα, έμεινε για δύο χρόνια στο σπίτι του Κοντοσταύλου (Παλιά Βουλή) και στη συνέχεια στην οικία Δεκόζι Βούρου (1834-1843) μέχρι την κατασκευή του βασιλικού παλατιού (σημερινή Βουλή των Ελλήνων).
Σήμερα είναι πλήρως ανακαινισμένο (βάσει μελέτης του αρχιτέκτονα Ιωάννη Τραυλού), μαζί με το συνεχόμενο κτίριο της Παπαρηγοπούλου 5 (επίσης ιδιοκτησίας Βούρου), στεγάζει το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. Τον μεγάλο και όμορφο κήπο στην πίσω αυλή δεν μπορεί να τον δει κανείς από τον δρόμο. Ωστόσο είναι ανοικτός για το κοινό.
Η Εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων
Η εκκλησία βρίσκεται στο κάτω μέρος της πλατείας Κλαυθμώνος. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια του 11ου αιώνα από τον βυζαντινό αξιωματούχο Νικόλαο Καλόμαλο. Οκταγωνικό σχήμα και με δίλοβα μικρά παράθυρα τρούλος στηρίζεται ανατολικά σε δύο κίονες και δυτικά σε δύο πεσσούς, οι οποίοι είναι ενσωματωμένοι στον δυτικό τοίχο. Χαρακτηριστική είναι η επιμελημένη πλινθοπερίκλειστη τοιχοποιία της εκκλησίας, που έχει διακόσμηση με κουφικά γράμματα, φυτά, ζώα κλπ.
Στον ίδιο χώρο υπήρχε άλλος ναός που χτίστηκε από την Αιλία Ευδοκία Αυγούστα, σύζυγος του βυζαντινού αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β ‘. Ο ναός υπέστη πολλές ζημιές κατά τη διάρκεια της Ελληνικής επανάστασης. Το 1840 με τη βοήθεια του βασιλιά Όθωνα αποκαταστάθηκε. Το 1967 οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν δεκαέξι τάφους και ένα ψηφιδωτό δάπεδο που χρονολογείται στη ρωμαϊκή εποχή.
Παλαιό Εθνικό Τυπογραφείο
Το αρχικό κτίριο του Βασιλικού (από το 1863 Εθνικού) Τυπογραφείου και Λιθογραφείου επί της οδού Σταδίου (μεταξύ των κατοπινών οδών Αρσάκη και Σανταρόζα) οικοδομήθηκε το έτος 1834-1835, βάσει σχεδίων του Βαυαρού αρχιτέκτονα Joseph Hoffer.
Πρόκειται για ένα από τα πρώτα δημόσια κτίρια της απελευθερωμένης Αθήνας και ταυτόχρονα από τα πρώτα δείγματα ενός πρώιμου και λιτού κλασικισμού στην Ελλάδα. Διέθετε ένα ισόγειο σε σχήμα ανάποδου Π, στο μέσον της πρόσοψης του οποίου υψωνόταν ένας μικρότερος όροφος, που όμως αποτεφρώθηκε από πυρκαγιά το 1854. Το 1890 πραγματοποιήθηκαν επισκευές στην πρόσοψη και κτίσθηκαν νέες οικοδομές στο υπόλοιπο τετράγωνο, αλλά μια δεκαπενταετία αργότερα (το 1905-1906), το Τυπογραφείο μεταστεγάστηκε στη σημερινή του έδρα, επί της οδού Καποδιστρίου. Μεταξύ των ετών 1931-1932, προκειμένου να στεγαστούν στη θέση του παλαιού Τυπογραφείου οι υπηρεσίες του Πρωτοδικείου Αθηνών, προστέθηκε ένας νέος δεύτερος όροφος και μια πτέρυγα στην πίσω αυλή, με σχέδια του αρχιτέκτονα του δημοσίου Φοίβου Ζούκη. Το 1984 κατεδαφίστηκαν όλες οι υπόλοιπες προσθήκες του οικοδομικού τετραγώνου και διατηρήθηκε αναπαλαιωμένο μόνο το κυρίως διώροφο κτίριο.
Πλατεία Κλαυθμώνος
Μπροστά από το παλιό ελληνικό παλάτι είναι η πλατεία Κλαυθμώνος. Η πλατεία είναι το πρώτο μέρος στην Αθήνα, όπου φυτεύτηκαν καλλωπιστικά δέντρα. Ο Πατέρας του βασιλιά Όθωνα, ο Βαυαρός βασιλιάς Ludvig έστειλε τον Βαυαρό ειδικό κήπων Smarat να σχεδιάσει το χώρο μπροστά από την κατοικία του Όθωνα.
Η πλατεία Κλαυθμώνος όπως η πλατεία Κοτζιά είχε πολλές αλλαγές ονομάτων. Ο Έλληνας αρχιτέκτονας Κλεάνθης ήθελε ένα θέατρο να κατασκευαστεί εκεί. Και πρότεινε το όνομα «Πλατεία Θεάτρου» .Παρ ‘όλα αυτά το πρώτο όνομα της πλατείας ήταν «πλατεία του κήπου του παλιού παλατιού» .Επίσης, ο Γερμανός αρχιτέκτονας Leo von Klenze ήθελε να ονομαστεί «Πλατεία Αισχύλου».
Ωστόσο, το πρώτο Ελληνικό νομισματοκοπείο όπου έκοψε χρήματα χτίστηκε εκεί το 1837. Ως αποτέλεσμα, η πλατεία ονομάστηκε «Πλατεία νομισματοκοπείου .Το 1838 κατά την επέτειο της ελληνικής επανάστασης της 25 Μαρτίου του 1821 εορτάστηκε για πρώτη φορά και η πλατεία μετονομάστηκε σε «Πλατεία 25ης Μαρτίου» .Μετά την επανάσταση για το ελληνικό σύνταγμα το 1943 μετονομάστηκε σε «Πλατεία Δημοκρατίας» .Στη συνέχεια το νομισματοκοπείο επεκτάθηκε και δημιουργήθηκε το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών. Και πάλι η πλατεία μετονομάστηκε σε «Πλατεία κήπου του υπουργείου Οικονομικών ».Το 1878 πήρε το σημερινό της όνομα «Πλατεία Κλαυθμώνος» και υπάρχει λόγος γι ‘αυτό.
Μέχρι το 1909, κάθε νέα ελληνική κυβέρνηση συνήθιζε να αλλάζει τους δημοσίους υπαλλήλους με ευνοϊκότερα άτομα. Οι απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι μετά από κάθε εκλογή νέας κυβέρνησης πήγαιναν στον υπουργό Εσωτερικών ο οποίος επίσης βρίσκόταν στην πλατεία Κλαυθμώνος. Ικέτευαν και έκλεγαν για να επαναπροσληφθούν. Το 1989 για τελευταία φορά η πλατεία άλλαξε το όνομα της σε «Πλατεία εθνικής συμφιλίωσης».Το συγκεκριμένο όνομα δεν κράτησε καθόλου.
Η πλατεία βρίσκεται στην άκρη της αρχαίας Αθήνας. Τα απομεινάρια των μακρών τειχών του Θεμιστοκλή είναι σε καλή κατάσταση και μπορούμε ακόμα να τα δούμε.
1888 -Σταδιου1890-Σταδίου και Κοραή1890-Παλιά Βουλή
Μια επική μάχη διαδραματίστηκε στη Χαβάη, ανάμεσα σε δυο πλάσματα του βυθού.
Μάρτυρες αυτής, δύτες του National Geographic, οι οποίο μόλις βούτηξαν και είδαν το θέαμα, βιντεοσκόπησαν τη σκηνή.
Συγκεκριμένα, μάχη για την επιβίωση έδωσαν μια σμέρνα και ένα χταπόδι. Η σμέρνα προσπαθούσε να τραφεί με το χταπόδι, με το μαλάκιο να δίνει τη δική του μάχη ενάντια στις πιθανότητες.
Τελικά, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, το χταπόδι αναγκάστηκε να θυσιάσει ένα από τα οκτώ μέλη του για να γλιτώσει τον βέβαιο θάνατο και τράπηκε σε φυγή ξαμολώντας το μελάνι του, θολώνοντας τα νερά.
Πεινασμένη όπως ήταν στράφηκε εκνευρισμένη προς τους δύτες για να βρει την τροφή της, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να προκαλέσει κάποιο τραύμα.
Όπως είναι εδώ και σχεδόν 10 χρόνια γνωστό, οι μεγάλοι οδικοί άξονες της χώρας, έχουν παραχωρηθεί σε ιδιώτες, οι οποίοι εισπράττουν καθημερινά το «ζεστό» χρήμα των διοδίων, προκειμένου να συντηρούν (υποτίθεται σε άριστη κατάσταση) τους δρόμους της αρμοδιότητάς τους.
Εκτός από την συντήρηση, ένα μέρος του αντιτίμου των διοδίων, αφορά την κατασκευή νέων δρόμων, που… θα κατασκευάσουν οι παραχωρησιούχοι και όταν τους κατασκευάσουν (με δικά «μας» χρήματα), θα εισπράττουν και από αυτούς τα διόδια.
Λεόντειες συμβάσεις δηλαδή και αξίζει να σημειωθεί ότι, ο νόμος που διέπει τις συμβάσεις αυτές, ψηφίστηκε από τη Βουλή το 2007 επί υπουργίας του τότε ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιά και μάλιστα ψηφίστηκε ομόφωνα από τα δυο, τότε μεγάλα κόμματα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ).
Η συνέχεια, γνωστή. Σταθμοί διοδίων άρχιζαν να φυτρώνουν με ελάχιστη απόσταση μεταξύ τους και μάλιστα μετωπικά διόδια, που ανέκοπταν την ροή των διερχομένων, γέμιζαν με ρύπους (από το σταμάτα/ξεκίνα) τη γύρω περιοχή και γέμιζαν τους τραπεζικούς λογαριασμούς των παραχωρησιούχων, που εισέπρατταν τέλη από τους δρόμους που είχαν κατασκευαστεί με χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων.
Οι τελευταίοι, παρά τις αρχικά χαλαρές αντιδράσεις (θα θυμάστε το κίνημα «Δεν Πληρώνω» πρωτεργάτες του οποίου είναι σήμερα στελέχη της νυν κυβέρνησης), έσκυψαν το κεφάλι και πληρώνουν έκτοτε αδιαμαρτύρητα ακόμα και μισό (0,5) ευρώ ανά χιλιόμετρο χρήσης αυτοκινητόδρομου, καθώς το σύστημα μετωπικών διοδίων είναι οριζόντιο κι αδικεί όσους χρησιμοποιούν το δρόμο για μικρές αποστάσεις.
Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι διόδια πληρώνονται για την «καραμανιόλα» Κορίνθου – Πατρών, αλλά και για το σύγχρονο «Γιοφύρι της Άρτας», το πέρασμα των Τεμπών, που έχει διπλά διόδια, αλλά δεν έχει χρονοδιάγραμμα αποπεράτωσης.
Τελευταίο «δώρο» στους ιδιώτες εκμεταλλευτές των εθνικών οδών, η απαγόρευση διέλευσης των φορτηγών από το παράπλευρο δίκτυο των αυτοκινητοδρόμων, οι οποίοι -είναι αλήθεια- ότι έχουν σχεδόν καταστραφεί από τη συνεχή διέλευση βαρέων οχημάτων (που προσπαθούν να γλυτώσουν το εξοντωτικό κόστος των διοδίων), ενώ είναι άκρως επικίνδυνοι αφού δεν είναι σχεδιασμένοι για βαριά και πυκνή κυκλοφορία.
Θα πείτε, μα τότε σωστά «διώχνουν» τα φορτηγά από το παράπλευρο δίκτυο. Ως ένα σημείο, σωστά. Όμως σε μια περίοδο όπου τα εισοδήματα όλων συμπιέζονται δεν μπορεί μια κυβέρνηση (θεωρητικά όλων μας) να ζημιώνει μέσω του συστήματος οριζόντιας χρέωσης όποιου πατήσει -έστω και λίγο- τον αυτοκινητόδρομο, δίνοντας επιπλέον εισοδήματα σε επιχειρηματικά τραστ, που όχι μόνο ωφελούνται εκμεταλλευόμενοι δημόσιο αγαθό, αλλά ούτε τη σωστή συντήρηση των δρόμων που ελέγχουν δεν είναι σε θέση να υλοποιήσουν.
Των γραφομένων το αληθές, αποδεικνύουν οι πρόσφατες φωτογραφίες από τον αυτοκινητόδρομο Καλαμάτας – Τρίπολης, όπου τα φυτά στην βάση των διαχωριστικών «τζέρσεϊς» αναπτύσσονται ανενόχλητα…
Φυσικά, συχνά πυκνά συναντά κανείς διαφορικές καθιζήσεις (ζυμώματα του τάπητα), ελλιπή σήμανση, ζώα που περιφέρονται και ρωγμώσεις, που φυσικά δεν αφορούν τους σταθμούς διοδίων από όπου δεν περνά ούτε… κουνούπι, χωρίς να πληρώσει.
Είναι δε τόση η πρεμούρα των κυβερνώντων υπέρ των παραχωρησιούχων, που η μη καταβολή διοδίων είναι πλέον στην αρμοδιότητα της αστυνομίας (αντί μια απλή διαφορά μεταξύ ιδιωτών), ενώ όλοι οι σταθμοί διοδίων δεν υποχρεούνται στην καταβολή δημοτικών τελών, κάτι που είναι δεδομένο για όλα τα κτίσματα.
Η τεράστια χριστουγεννιάτικη ρόδα, ύψους 40 μέτρων, που τοποθετήθηκε στο κέντρο για τις γιορτές δεν λειτουργεί ακόμη.
Η εμπλοκή όμως που έχει προκύψει έχει φέρει αμηχανία στους υπευθύνους, καθώς ο αρχικός προγραμματισμός πήγε «περίπατο»…
Το… «στολίδι» της εορταστικής Αθήνας δεν έχει τεθεί ακόμα σε λειτουργία, ενώ ούτε σήμερα προβλέπεται ότι θα κινηθεί, καθώς υπάρχουν γραφειοκρατικά ζητήματα.
Ο Δήμος Αθηναίων έσπευσε να απαντήσει δίνοντας εξηγήσεις για την ακινητοποιημένη ρόδα στο Σύνταγμα.
«Η Ρόδα του Συντάγματος θα λειτουργήσει μόνο όταν ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες που θα διασφαλίζουν τη νόμιμη λειτουργία της», απαντά ο Δήμος Αθηναίων σε όσους εξέφραζαν τους φόβους τους για την ασφάλεια της ρόδας, που έχει τοποθετηθεί στην πλατεία Συντάγματος.
Σε ανακοίνωση του μέσω facebook, ο Δήμος κάνει λόγο για μια κατασκευή που θα αποτελέσει «πόλο έλξης για τους πολίτες» και μια ακόμη πρωτοβουλία που διατηρεί την ζωντάνια της πόλης.
Σύμφωνα με το NewsItιθύνοντες του Δήμου Αθηναίων δήλωσαν ότι η ρόδα θα λειτουργήσει εντός της εβδομάδας και μάλιστα πριν την Πρωτοχρονιά.
Στην ανακοίνωση τονίζεται πως η χρήση της ρόδας θα είναι δωρεάν κατά την διάρκεια της εορταστικής περιόδου, ενώ εισιτήριο θα υπάρξει μόνο για το διάστημα των δύο επόμενων μηνών, που θα βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος.
Για να τεθεί η ρόδα σε κανονική λειτουργία όμως πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί η διαγνωστική διαδικασία, που διενεργεί ο δήμος για την αποφυγή ατυχημάτων.
«Ο έλεγχος για τη λειτουργία της γίνεται με τις πιο αυστηρές προδιαγραφές ασφάλειας, που πιστοποιούνται από τον διεθνή οργανισμό πιστοποίησης TUV», καταλήγει η ανακοίνωση.
Νέο κύμα φόρων και ανατιμήσεων σε βασικά προϊόντα και υπηρεσίες, έρχονται από την επόμενη Δευτέρα. Εκατομμύρια Ελληνες θα βρεθούν μπροστά σε σοβαρές επιβαρύνσεις καθιστώντας ακόμη δυσκολότερη τη ζωή τους.
Από την 1η Ιανουαρίου μπαίνουν σε εφαρμογή μέτρα που έχουν ήδη ψηφιστεί, ακόμη και από πέρυσι το Μάιο στο πλαίσιο των συμφωνιών με την τρόικα. «Ανάσα» δόθηκε μόνο στους κατοίκους των νησιών που πλήττονται από το προσφυγικό καθώς ανεστάλη για ένα χρόνο η αύξηση του ΦΠΑ.
Συγκεκριμένα το κύμα φόρων προβλέπει:
[1] Αυξήσεις στα καύσιμα: Από την 1η Ιανουαρίου 2017 ο ΕΦΚ στη βενζίνη θα αυξηθεί κατά 3 λεπτά το λίτρο, από τα 0,67 στα 0,7 ευρώ το λίτρο, ενώ στο πετρέλαιο κίνησης θα αυξηθεί κατά 8 λεπτά το λίτρο, από τα 0,33 στα 0,41 ευρώ το λίτρο. Ο ΕΦΚ στο υγραέριο κίνησης θα αυξηθεί κατά 10 λεπτά το λίτρο, από τα 0,33 στα 0,43 ευρώ το λίτρο.
[2] Αυξήσεις στα τσιγάρα: Αυξάνονται από την 1η Ιανουαρίου 2017 οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στα τσιγάρα και τα λοιπά προϊόντα καπνού. Ο πάγιος φόρος κατανάλωσης που επιβαρύνει τον λεπτοκομμένο καπνό θα αυξηθεί από τα 156,70 στα 170 ευρώ ανά κιλό. Ο αναλογικός φόρος θα αυξηθεί από 20% στο 26% της λιανικής τιμής πώλησης.
[3] Αυξήσεις στον καφέ: Επιβάλλεται ειδικός φόρος κατανάλωσης στον εισαγόμενο και εγχωρίως παραγόμενο καφέ. Ειδικότερα από την 1η-1-2017 θα επιβληθεί ΕΦΚ στην εισαγωγή και στην εγχώρια παραγωγή καφέ, με συντελεστές από 2 έως 3 ευρώ ανά κιλό στον καβουρντισμένο καφέ και με συντελεστή 4 ευρώ ανά κιλό στον στιγμιαίο καφέ και στα παρασκευάσματα από εκχυλίσματα, αποστάγματα ή συμπυκνώματα του καφέ.
[4] Φόρος στα ηλεκτρονικά τσιγάρα: Από την 1η Ιανουαρίου 2017 θα επιβληθεί ειδικός φόρος κατανάλωσης στα υγρά που χρησιμοποιούνται στα ηλεκτρονικά τσιγάρα: Το ύψος του φόρου θα είναι 10 λεπτά ανά ml υγρού.
[5] Ειδικό τέλος στη σταθερή τηλεφωνία: Νέο φορολογικό τέλος 5% σε κάθε μηνιαίο ή διμηνιαίο λογαριασμό τηλεπικοινωνιακών τελών σταθερής τηλεφωνίας. Το νέο αυτό τέλος θα επιβάλλεται από την 1η Ιανουαρίου 2017 επί των καθαρών (προ ΦΠΑ) τηλεπικοινωνιακών τελών κάθε μηνιαίου ή διμηνιαίου λογαριασμού. Επί του νέου αυτού τέλους θα επιβάλλεται εν συνεχεία ο ΦΠΑ με συντελεστή 24%.
[6] Αυξήσεις ΦΠΑ στα νησιά: Στο τέλος του έτους, καταργείται η έκπτωση 30% του ΦΠΑ που έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα σε ορισμένα νησιά, εκτός από αυτά που εξαιρέθηκαν με το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ αυξάνονται κατά 30% από την 1η Ιανουαρίου 2017 στα νησιά: Σκόπελος, Αμοργός, Ίος, Κύθνος, Σέριφος, Σίκινος, Ανάφη, Κίμωλος, Φολέγανδρος, Ηρακλειά, Δονούσα, Θηρασία, Κουφονήσια και Δήλος.
Σύμφωνα με την Κομισιόν αν προσμετρηθούν και οι ασφαλιστικές εισφορές τότε το συνολικό βάρος για τους φορολογούμενους από 71,4 δισ. ευρώ φέτος αυξάνεται στα 75,7 δισ. ευρώ στο τέλος του 2018.
Λέοναρντ Κοέν, Πρινς, Ντέιβιντ Μπάουι, Τζορτζ Μάικλ είναι μερικά μόνο από τα θρυλικά ονόματα της μουσικής που δεν είναι πια μαζί μας. Το 2016 φεύγει σε λίγες ημέρες και αποδεικνύεται μια τραγική χρονιά για τη μουσική.
Το ίνδαλμα της γκλαμ-ροκ βύθισε στο πένθος εκατομμύρια θαυμαστές του, όταν πέθανε στις 10 Ιανουαρίου, μόλις δύο ημέρες πριν από την κυκλοφορία του τελευταίου του δίσκου, «Blackstar», την ημέρα των 69ων γενεθλίων του. Πρωτοπόρος και δημιουργικός μέχρι τον θάνατό του, ο Μπάουι υπέφερε από καρκίνο, αλλά μόνο οι οικείοι του γνώριζαν τη μάχη που έδινε κατά της νόσου.
Καλλιτέχνης από αυτούς που σημάδεψαν τη δεκαετία του ’80, κυρίως με το ιστορικό τραγούδι «Purple Rain». Το παιδί από τη Μινεάπολη πέθανε στις 21 Απριλίου, σε ηλικία 57 ετών, στην κατοικία-στούντιό του στο Paisley Park στη Μινεσότα από υπερβολική δόση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.
Ποιητής και τραγουδιστής, οι μελωδίες του για την αγάπη και την πνευματικότητα τού είχαν χαρίσει ένα πιστό κοινό. Πέθανε στις 7 Νοεμβρίου, σε ηλικία 82 ετών, στο Μόντρεαλ. Η ταφή του έγινε σε πολύ στενό κύκλο, πριν ακόμη η οικογένειά του ανακοινώσει τον θάνατό του. Όπως ο Μπάουι, ο Καναδός με την τραχιά φωνή μόλις είχε ολοκληρώσει τον τελευταίο του δίσκο, «You Want It Darker», επιλέγοντας έναν τίτλο που προοιώνιζε το τέλος.
Συνιδρυτής και αρχηγός του αμερικανικού συγκροτήματος Eagles, πεθαίνει στις 18 Ιανουαρίου, σε ηλικία 67 ετών, έπειτα από χρόνια αρρώστιας. Μετά τη μεγάλη επιτυχία του «Hotel California», οι Eagles ήταν μεταξύ των συγκροτημάτων με τις μεγαλύτερες πωλήσεις δίσκων στην ιστορία της αμερικανικής ροκ.
Συνιδρυτής και εμπνευστής του ροκ συγκροτήματος Jefferson Airplane. H ψυχεδελική μουσική του ήταν κάτι σαν φυσική μουσική υπόκρουση στη δεκαετία του ’60 και στην εποχή των χίπις. Ο Κάντνερ πεθαίνει στις 28 Ιανουαρίου, σε ηλικία 74 ετών, από καρδιακή προσβολή.
Ιδρυτής του συγκροτήματοςEarth, Wind & Fire είχε συνθέσει μικρά υπέροχα ποπ κομμάτια εμπνευσμένα από τη φανκ. Το συγκρότημα συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών που είχαν τις μεγαλύτερες πωλήσεις δίσκων στην ιστορία της μουσικής. Ήταν αναμφίβολα το πρώτο αφρο-αμερικανικό συγκρότημα που είχε μεγάλη απήχηση στο λευκό κοινό. Ο Μορίς Γουάιτ πέθανε σε ηλικία 74 ετών, στις 4 Φεβρουαρίου, αφού βασανίστηκε πολλά χρόνια από τη νόσο του Πάρκινσον.
Ο Έμερσον, ένας από τους πρωτοπόρους του συνθεσάιζερ στη ροκ μουσική, αυτοκτονεί στο σπίτι του στο Λος Άντζελες, στις 11 Μαρτίου. Ο μπασίστας και τραγουδιστής Γκρεγκ Λέικ, αλλά και φίλος του στο συγκρότημα Emerson, Lake & Palmer, στο κορυφαίο τρίο της progressive rock, πεθαίνει από καρκίνο, εννέα μήνες αργότερα, στις 7 Δεκεμβρίου σε ηλικία 69 ετών, στο Λονδίνο.
Ο ράπερ του A Tribe Called Quest, ενός συγκροτήματος που έφερε νέα καλλιτεχνική αίσθηση στη χιπ-χοπ, πέθανε στις 22 Μαρτίου, σε ηλικία 45 ετών, έπειτα από μακρά μάχη με τον διαβήτη.
Θρύλος της κάντρι μουσικής, που αυτοαποκαλείτο «παράνομος», εμπνεύστηκε βλέποντας ζωντανά στη φυλακή έναν άλλο θρύλο της κάντρι, τον Τζόνι Κας. Παιδί φτωχών αγροτών, που μετανάστευσαν από την Οκλαχόμα στο Λος Άντζελες, στη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Ήταν ένας από τους Okies, που όταν τέλειωσε με την παρανομία (πέρασε χρόνια στις φυλακές) υπήρξε μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές της κάντρι της δεκαετίας του ’60. Πέθανε στις 6 Απριλίου, την ημέρα των 79ων γενεθλίων του.
Τραγουδίστρια της σόουλ και της φανκ, ο θηλυκός Τζέιμς Μπράουν, όπως την αποκαλούσαν, άργησε να γίνει διάσημη. Πέθανε στις 18 Νοεμβρίου από καρκίνο σε ηλικία 60 ετών.
Kιθαρίστας του βρετανικού συγκροτήματος της ροκ Status Quo, διάσημος κυρίως για το τραγούδι του «In the Army Now». Πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου, σε ηλικία 68 χρονών, από επιπλοκές μιας λοίμωξης. Έπειτα από πολλά προβλήματα υγείας που είχε στο παρελθόν, σκόπευε να αρχίσει σόλο καριέρα και να κυκλοφορήσει έναν δίσκο το 2017.
Ο Colin Vearncombe, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του τραγουδιστή και συνθέτη, γνωστού ως Black, αναδείχθηκε μέσα από την πανκ ροκ μουσική σκηνή και γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του ’80, κυρίως μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού Wonderful Life το 1987. Ο Μπλακ πέθανε στις 27 Ιανουαρίου του 2016 μετά από τροχαίο ατύχημα και αφού νοσηλευόταν σε κωματώδη κατάσταση για τρεις εβδομάδες περίπου.
Πρώην frontman του ποπ ντούο Wham! στη δεκαετία του ’80. Ο Βρετανός ποπ καλλιτέχνης που ωρίμασε και ακολούθησε στη συνέχεια μια λαμπρή σόλο καριέρα. Ο συνθέτης του «Careless Whisper» που είχε μονοπωλήσει αρκετές φορές τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων με τα προβλήματα υγείας του, πέθανε στο σπίτι του στο Λονδίνο ανήμερα τα Χριστούγεννα, στα 53 του χρόνια.
Έλεγαν ότι κάθε φορά που ο Άαρον Ράμσεϊ σκοράρει και κάποιος παγκοσμίως γνωστός χάνει τη ζωή του.
Το μαύρο ανέκδοτο ξεκίνησε με τον Μπιν Λάντεν το 2011, συνεχίστηκε με Στιβ Τζομπς το 2011 επίσης και περιλαμβάνει από τον Μουαμάρ Καντάφι ως τη Γουίτνεϊ Χιούστον… Αυτή τη φορά ο μέσος της Άρσεναλ δεν σκόραρε, έχει όμως σήμερα τα γενέθλιά του.
Σήμερα, λίγο μετά τα μεσάνυχτα όλος ο πλανήτης βυθίστηκε στο πένθος λόγω του θανάτου του Τζορτζ Μάικλ και οι κακές γλώσσες… θυμήθηκαν τον Α. Ράμσεϊ που είναι ο μόνος που… γιορτάζει.
Ο… μαύρος κατάλογος του Α. Ράμσει, οι αντίπαλες ομάδες στις οποίες έβαλε γκολ και οι θάνατοι…
1 Μαΐου 2011 – Μαν. Γιουνάιτεντ: Οσάμα Μπιν Λάντεν
2 Οκτωβρίου 2011 – Τότεναμ: Στιβ Τζομπς
19 Οκτωβρίου 2011 – Μαρσέιγ: Μουαμάρ Κανταφι
11 Φεβρουαρίου 2012 – Σάντερλαντ: Γουίτνεϊ Χιούστον
Sarah InGeneva
