Μια μέρα, που χάζευα το τηλέφωνό του, βρήκα τα μηνύματα, που έστελνε σε εκείνη τη «φίλη» του. Της στέλνει κάθε μέρα, μόλις ξυπνάει και μόλις σχολάει. Όταν τον έβαλα κάτω να το συζητήσουμε, ήταν αμυντικός και είπε, ότι ήταν απλώς φίλοι.

Στο φίλο μου αρέσει πολύ να στέλνει μηνύματα. Έχει πολλούς φίλους, που τους καλημερίζει κάθε πρωί. Καλημερίζει ΚΑΙ τις φίλες του σε καθημερινή βάση. Δεν με ενοχλεί, παρά μόνο μία συγκεκριμένη. Και εγώ έχω άντρες φίλους, αλλά δεν τους καλημερίζω κάθε πρωί.

Είμαστε μαζί εδώ και ένα χρόνο. Είμαι απ’ αυτές, που πιστεύουν, ότι, όταν δύο άνθρωποι αποφασίσουν να κάνουν δεσμό, πρέπει να τα μοιράζονται όλα, ακόμα και τους κωδικούς τραπεζών, τηλεφώνων, e-mail. Εγώ του έχω δώσει τους δικούς μου, αλλά εκείνος αρνείται να μου δώσει τους δικούς του. Δεν έχω κάτι να κρύψω, οπότε δεν με νοιάζει. Ήθελα μόνο να υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Πέρασαν κάποιοι μήνες και μετά από πολλούς καυγάδες και γκρίνια, μου έδωσε το ΡΙΝ του τηλεφώνου του.

Μια μέρα, που χάζευα το τηλέφωνό του, βρήκα τα μηνύματα, που έστελνε σε εκείνη τη «φίλη» του. Της στέλνει κάθε μέρα, μόλις ξυπνάει και μόλις σχολάει. Όταν τον έβαλα κάτω να το συζητήσουμε, ήταν αμυντικός και είπε, ότι ήταν απλώς φίλοι, ότι δεν τον εμπιστεύομαι και το κάνω θέμα, ενώ δεν είναι. Στο τέλος, παραδέχτηκε, ότι δεν έπρεπε να έχει και πολλά μαζί της, μάλλον, για να με καθησυχάσει.

Όταν πήγε στο εξωτερικό για δουλειά, πήγα κάποιες μέρες να μείνω μαζί του. Τότε διαπίστωσα, ότι είχε ξεκινήσει συνομιλίες με μία άλλη, συνάδελφό του αυτή τη φορά. Μου είπε, ότι ήταν απλώς φίλοι και ότι έκανα φασαρία αδίκως. Είπε, ότι αν δεν με αγαπούσε, δεν θα μου έλεγε κάθε μέρα, πότε θα έρθεις και πότε θα έρθεις.

Τα μηνύματά τους ήταν ως επί το πλείστον αθώα και περιελάμβαναν κουτσομπολιά και τα προβλήματα της συναδέλφου. Όταν είμαστε μαζί, την ενημερώνει για όλα, πού είμαστε, τί τρώμε και της στέλνει φωτογραφίες με τα φαγητά που τρώμε και τα μέρη, που είμαστε.

Όταν του λέω, ότι αυτή η κατάσταση με ενοχλεί, λέει ότι κάνω λάθος, ότι είμαι υπερβολική, ότι δεν τον εμπιστεύομαι και ότι δεν εκτιμώ όσα έχει κάνει για μένα. Έφυγα πριν από την ημερομηνία, που είχα κλείσει. Όταν γύρισα, του έστειλα ένα μήνυμα, λέγοντάς του: «Ή αυτές ή εγώ. Ή μειώνεις τη συχνότητα των συνομιλιών σου με τις φίλες σου ή τελειώνουμε εδώ». Μου απάντησε: «Θα προσπαθήσω, αλλά δεν ξέρω, γιατί το κάνεις τόσο μεγάλο θέμα».

Μου λέει, ότι το να μιλάει κανείς καθημερινά με φίλους και φίλες του είναι απόλυτα φυσιολογικό. Λέει, ότι δεν πρέπει να αισθάνομαι ανασφάλεια, γιατί δεν με απατά. Δεν μου φαίνεται σαν τύπος, που έχει τη διάθεση να αλλάξει. Αισθάνομαι όντως μεγάλη ανασφάλεια.

Για μένα, η συχνή και σωστή επικοινωνία είναι το κλειδί μιας σχέσης. Φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά (όχι απαραίτητα φυσικά, αλλά και συναισθηματικά). Στη ζωή μου, έχω δει πολλές καταστάσεις να οδηγούν σε απιστία εκ προθέσεως ή ακούσια.

Αισθάνομαι, ότι ακόμα δεν με καταλαβαίνει. Έχω μοιραστεί μαζί του τους λόγους της ανασφάλειάς μου, όμως, δεν νομίζω, ότι είναι διατεθειμένος να καταβάλει καμία προσπάθεια, για να με κάνει να νιώσω άνετα. Μερικές φορές, αναρωτιέμαι, αν περιμένω άδικα να αλλάξει.

Μήπως ανησυχώ χωρίς λόγο; Μπορώ να του έχω εμπιστοσύνη έτσι, που φέρεται; Τί να κάνω;

Βιβή