Ανατριχιαστικά είναι όσα μεταφέρονται για την Ειρήνη Μουρτζούκου στο θρίλερ της Αμαλιάδας, με 17χρονη που είχε συγκατοικήσει μαζί της να πραγματοποιεί τρομερές καταγγελίες.
Η γυναίκα που είχε συγκατοικήσει με την Ειρήνη Μουρτζούκου σε ηλικία 17 ετών, μίλησε στο Open και κατήγγειλε πως αποπειράθηκε να την πνίξει με μία κορδέλα, την ίδια στιγμή που τα νεκρά βρέφη μιλούν για την Ειρήνη: «Την Ειρήνη τη γνωρίζω από τα 17. Συζούσαμε. Είμαι η πρώτη κοπέλα που βίωσε τέτοια πράγματα με την Ειρήνη. Πήγε να με πνίξει με μια κορδέλα στον ύπνο μου. Κοιμόμουν, πήρε την κορδέλα και προσπάθησε να με πνίξει. Άρχισα να κοπανάω τα χέρια μου στις τάβλες και με άκουσαν οι φίλες μου».
Δείτε το βίντεο:
Η γυναίκα υποστηρίζει πως είχε σημάδια από ξυλοδαρμούς και οι γονείς της την ρωτούσαν «γιατί δεν την διώχνεις;». «Με έχει καταστρέψει. Εγώ δεν της έκανα κάτι. Συζούσε μαζί μου γιατί ήξερα πως δεν είχε κανέναν», συμπλήρωσε.
Η Ειρήνη Μουρτζούκου «μια ζωή κατηγορούσε τη μάνα της αλλά είναι καλή γυναίκα, της τα έδινε όλα. Κατηγορεί τον αδερφό μου πως τη βίασε. Έπρεπε να σκεφτεί την ανιψιά της. Ο Γιώργος δεν έχει κάνει κάτι, βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Είμαι σίγουρη πως δεν την έχει πειράξει».
Όσον αφορά τον ξυλοδαρμό που υποστηρίζει ότι υπέστη η μητέρα της Ειρήνης όταν ήταν έγκυος, η καταγγέλλουσα απαντά: «έγινε έξω από το σπίτι μου. Η Ειρήνη ήταν μεθυσμένη και την σάπισε στο ξύλο. Της έδινε μπουνιές στην κοιλιά και κρατούσε μαχαίρι. Εγώ δεν μπήκα στη μέση γιατί φοβήθηκα».
Η απάντηση της Μουρτζούκου
Ο συγκεκριμένος άνθρωπός γνωρίζει πολλά. Ξέρει όσα συνέβαιναν στο φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον της Ειρήνης Μουρτζούκου όταν πέθαιναν τα μωρά, καθώς είναι φίλος και με την Κατερίνα, η οποία έχασε το μωρό της το 2021, παρουσία της 24χρονης.
Αρχικά αναφέρθηκε στην ψυχολογική κατάσταση που βρίσκεται ο σύντροφος της μητέρας της Ειρήνης Μουρτζούκου, ο άνθρωπος που η ίδια «φωτογράφισε» ως βιαστή και πατέρα των παιδιών της.
«Περιμένει δικαιοσύνη και να βγει το όνομά του ‘καθαρό’ γιατί δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο. Εμείς πιστεύουμε πως δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο. Πιστεύω πως θα βγει ‘καθαρός’. Είναι πολύ άσχημα. Η Ειρήνη είχε κόντρα με την μάνα της αλλά δεν φταίνε για να βγαίνει και να κατηγορεί. Είπε για τον θείο της, μετά είπε για τον Γιώργη. Δεν είναι σωστό αυτό».
Επιπλέον, στο στενό του συγγενικό του περιβάλλον υπάρχει ένα πρόσωπο που στο παρελθόν έχει καταγγείλει την Ειρήνη Μουρτζούκου.
«Εγώ ήξερα ότι κάνανε παρέα. Κοιμόταν στον Γιώργη το κορίτσι αυτό γιατί ήταν συγγενείς. Κάποια στιγμή βρέθηκαν μόνες τους και η Ειρήνη της επιτέθηκε. Τότε, πήγε στο σπίτι η μητέρα της και την πήρε, ήταν σε χάλια κατάσταση, χτυπημένη και από ότι είχε πει της έβγαλε μαχαίρι. Δεν έγινε καταγγελία γιατί ήταν ανήλικη η κοπέλα και θα πήγαινε και η μητέρα της μέσα. Δεν έγινε μήνυση αλλά καταγράφηκε στην αστυνομία. Είχε ακουστεί ότι η Ειρήνη την κοίταζε ερωτικά ενώ η κοπέλα όχι και όταν την βρήκε μόνη της στο σπίτι της επιτέθηκε. Την είχε πιάσει από τον λαιμό και της έβγαλε μαχαίρι».
Αναφερόμενος στο παιδί της Κατερίνας, το οποίο πέθανε το 2021, είπε: «Το πρωί που είχε πάει η Ειρήνη τον μικρό στο Καραμανδάνειο βρεθήκαμε εκεί. Η Κατερίνα έκλαιγε στην πύλη και όταν πήγαμε στον θάλαμο να δούμε τον μικρό, το παιδί ήταν παγωμένο και τα χείλη του ήταν μελανιασμένα. Ρωτήσαμε τους γιατρούς τι έγινε και μας είπαν πως όταν το έφερε ήταν ώρα το παιδί πεθαμένο. Δεν μας απαντούσε τι έγινε».
Η Ειρήνη επικοινώνησε με το Live News ώστε να δώσει τη δική της απάντηση για τη σχέση της με τη 17χρονη. Όπως είπε μέσω μηνύματος στην εκπομπή με τη συγκεκριμένη κοπέλα συγκατοικούσαν και μάλιστα είχαν σχέση.
Ο συγγενής του ανθρώπου που «έδειξε» ως βιαστή της, όμως, λέει στην εκπομπή: «Κάνανε παρέα. Η Ειρήνη βγήκε να πει ότι είχε σχέση. Με πόσες είχε σχέση; Δεν ισχύει ακριβώς αυτό που λέει. Ξέρω ότι κάνανε παρέα, μετά έμενε και η μάνα της εκεί. Δεν μπορώ να πω παραπάνω».
Μαρίνα Καλογήρου: Η συγκινητική της εξομολόγηση για τον θάνατο του πρώην συζύγου της, Τάσου Ζαφειρόπουλου – «Ήμασταν πολύ δεμένοι»
Η Μαρίνα Καλογήρου έδωσε μια αποκαλυπτική συνέντευξη σε γνωστή εφημερίδα και μεταξύ άλλων η γνωστή ηθοποιός μίλησε και για το θάνατο του πρώην συζύγου της, Τάσου Ζαφειρόπουλου, το 2015.
Η σειρά για τη ζωή της Έλλης Λαμπέτη έφερε στη ζωή σου τον Τάσο Ζαφειρόπουλο, με τον οποίο αποκτήσαμε έναν γιο. Με τον σύζυγό σου χωρίσατε και το 2015 έφυγε από τη ζωή. Πόσο δύσκολη ήταν αυτή η συνθήκη;
Ναι, όλα έγινα έτσι κι όλα αυτά λέγονται ζωή. Ο θάνατος είναι φυσιολογικό μέρος της ζωής για όλους, ακόμα και ο πρόωρος. Μέσα σε αυτόν τον πόνο ήμασταν τυχεροί γιατί ήμασταν πολύ δεμένοι, είχαμε πολλή αγάπη και η αγάπη γιατρεύει τα πάντα, ακόμα και τον θάνατο.
Ο Λοΐζος βίωσε αληθινά το πένθος χωρίς κανένα ψέμα ή υπεκφυγή και πολύ γρήγορα γελούσε, μιλούσε με χαρά για τον μπαμπά του και τη σχέση τους και χαιρόταν το παιχνίδι όπως πριν. Νομίζω ότι η αγάπη κι η αλήθεια είναι ο τρόπος για να αντιμετωπίζεις όλες τις δυσκολίες και τις προκλήσεις και να προχωράς χωρίς να κουβαλάς βάρη.
Πόσο δύσκολο είναι να είσαι μητέρα και πατέρας για ένα παιδί;
Δεν ξέρω. Εγώ έκανα τα πάντα για το παιδί, δεν ξέρω αν ήταν εδώ ο Τάσος αν θα έκανα λιγότερα. Δεν νομίζω ότι η αγάπη μοιράζεται στα δύο, έτσι κι αλλιώς τα δίνεις όλα. Θα μου πεις, αν ήταν εδώ ο Τάσος, μπορεί να ήταν διπλά…
Σε περιόδους άγχους και αβεβαιότητας, πολλοί από εμάς στρεφόμαστε στην προσευχή για να αντλήσουμε πνευματική γαλήνη και προστασία.
Ειδικά οι βραδινές ώρες είναι συχνά φορτισμένες με έντονο άγχος, όπως αποδεικνύεται από προσωπικές εμπειρίες αλλά και μαρτυρίες άλλων.
Η Αναζήτηση Πνευματικής Γαλήνης: Η Βραδινή Προσευχή
Η προσευχή του Αποδείπνου, όπως αυτή προτείνεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία, έχει αναγνωριστεί ως εξαιρετικά αποτελεσματική, φέρνοντας μια αίσθηση ασφάλειας και ηρεμίας κάτω από τη σκέπη της Παναγίας και του φύλακα Αγγέλου.
Advertisement
Μικρό Απόδειπνο
Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.
Δόξα Σοι, ο Θεός ημών, δόξα Σοι.
Advertisement
Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών.
Advertisement
Το Τρισάγιον
Αγιος ο Θεός, Αγιος Ισχυρός, Αγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (Τρις).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Κύριε, ελέησον ιβ’ (12).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Advertisement
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Αυτώ Χριστώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.
Ψαλμός Ν’ (50)
Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός. σοι μόνω ήμαρτον, και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί Σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας Σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου Σου, και το Πνεύμα Σου το Αγιον μη αντανέλης απ’εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν Σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ, πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία Σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.
Ψαλμός ΞΘ’ (69)
Ο Θεός εις την βοήθειάν μου πρόσχες, Κύριε, εις το βοηθήσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου. Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω, και καταισχυνθήτωσαν οι βουλόμενοί μοι κακά. Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι, οι λέγοντές μοι: Εύγε, εύγε. Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί Σοί, πάντες οι ζητούντες σε, ο Θεός. Και λεγέτωσαν δια παντός. Μεγαλυνθήτω ο Κύριος, οι αγαπώντες το σωτήριόν Σου. Εγώ δε πτωχός ειμί και πένης, ο Θεός, βοήθησόν μοι. Βοηθός μου, και ρύστης μου ει Συ, κύριε, μη χρονίσης.
Ψαλμός ΡΜΒ’ (142)
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία Σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη Σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου Σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν Σου πας ζων. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς, ως νεκρούς αιώνος, και ηκηδίασεν επ’εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις Σου, εν ποιήμασιν των χειρών Σου εμελέτων. Διεπέτασα προς Σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός Σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν Σου απ’εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός Σου, ότι επί Σοι ήλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς Σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς Σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά Σου, ότι Συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα Σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκεν του ονόματός Σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη Σου, εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου. Και εν τω ελέει Σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου, και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος Σου ειμί.
Δοξολογία Μικρά
Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. Υμνούμεν Σε, ευλογούμεν Σε, προσκυνούμεν Σε, δοξολογούμεν Σε, ευχαριστούμεν Σοι διά την μεγάλην Σου δόξαν. Κύριε Βασιλεύ, επουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ. Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, και Αγιον Πνεύμα. Κύριε ο Θεός, ο αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέησον ημάς, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου. Πρόσδεξαι την δέησιν ημών, ο καθήμενος εκ δεξιών του Πατρός, και ελέησον ημάς. Ότι Συ ει μόνος Αγιος, Συ ει μόνος Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού, Πατρός. Αμήν. Καθ’ εκάστην εσπέραν ευλογήσω Σε, και αινέσω το όνομά Σου εις τον αιώνα, και εις τον αιώνα του αιώνος. Κύριε, καταφυγή εγενήθης ημίν εν γενεά και γενεά. Εγώ είπα, Κύριε, ελέησόν με, ίασαι την ψυχήν μου ότι ήμαρτόν Σοι. Κύριε, προς Σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά Σου, ότι Συ ει ο Θεός μου. Ότι παρά σοι πηγή ζωής, εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως. Παράτεινον το έλεός Σου τοις γινώσκουσί Σε. Καταξίωσον, Κύριε, εν τη νυκτί ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς. Ευλογητός ει, Κύριε, ο Θεός των Πατέρων ημών, και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομά Σου εις τους αιώνας. Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, το έλεός Σου εφ’ ημάς καθάπερ ηλπίσαμεν επί Σε. Ευλογητός ει, Κύριε, δίδαξόν με τα δικαιώματά Σου. Ευλογητός ει, Δέσποτα, συνέτισόν με τα δικαιώματά Σου. Ευλογητός ει Αγιε, φώτισόν με τοις δικαιώμασί Σου. Κύριε, το έλεός Σου εις τον αιώνα, τα έργα των χειρών Σου μη παρίδης. Σοι πρέπει αίνος, Σοι πρέπει ύμνος, Σοι δόξα πρέπει, τω Πατρί, και τω Υιώ, και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Το σύμβολον της πίστεως
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι’ ου τα πάντα εγένετο. Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου, και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόνται εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Αγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών. Εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.
Αξιον εστίν ως αληθώς μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέρα των Χερουβίμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφίμ, την αδιαφθόρως, Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.
Το Τρισάγιον
Αγιος ο Θεός, Αγιος Ισχυρός, Αγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (Τρις).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Κύριε, ελέησον μ’ (40).
Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα, εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυεύσπλαχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν δια της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών. Αυτός, Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις, και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς Σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον, τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον, και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις Σου αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι, καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Κύριε, ελέησον (τρις).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Την τιμιωτέραν των Χερουβίμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφίμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.
Κύριε, ελέησον ιβ’ (12).
Και σώσον και βοήθησον ημάς, Παναγία Παρθένε.
Ευχή εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον
Ασπιλε, Αμόλυντε, Αφθορε, Αχραντε, Αγνή Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα, η Θεόν Λόγον τοις ανθρώποις τη παραδόξω Σου κυήσει ενώσασα, και την απωσθείσαν φύσιν του γένους ημών τοις ουρανίοις συνάψασα. Η των απηλπισμένων μόνη ελπίς, και των πολεμουμένων βοήθεια. Η ετοίμη αντίληψις των εις Σε προστρεχόντων, και πάντων των Χριστιανών το καταφύγιον. Μη βδελύξη με τον αμαρτωλόν, τον εναγή, τον αισχροίς λογισμοίς, και λόγοις, και πράξεσιν όλον εμαυτόν αχρειώσαντα, και τη των ηδονών του βίου ραθυμία γνώμη δούλον γενόμενον. Αλλ’ως του Φιλανθρώπου Θεού Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίσθητι επ’ εμοί τω αμαρτωλώ και ασώτω, και δέξαι μου την εκ ρυπαρών χειλέων προσφερομένην Σοι δέησιν, και τον Σον Υιόν, και ημών Δεσπότην και Κύριον, τη μητρική Σου παρρησία χρωμένη δυσώπησον, ίνα ανοίξη καμοί τα φιλάνθρωπα σπλάγχνα της Αυτού αγαθότητος, και, παριδών μου τα αναρίθμητα πταίσματα, επιστρέψη με προς μετάνοιαν, και των Αυτού εντολών εργάτην δόκιμον αναδείξη με. Και πάρεσό μοι αεί ως ελεήμων, και συμπαθής, και φιλάγαθος, εν μεν τω παρόντι βίω, θερμή προστάτις και βοηθός, τας των εναντίων εφόδους αποτειχίζουσα, και προς σωτηρίαν καθοδηγούσα με. Και εν τω καιρώ της εξόδου μου, την αθλίαν μου ψυχήν περιέπουσα, και τας σκοτεινάς όψεις των πονηρών δαιμόνων πόρρω αυτής απελαύνουσα. Εν δε τη φοωερά ημέρα της Κρίσεως, της αιωνίου με ρυομένη κολάσεως, και της απορρήτου δόξης του Σου Υιού και Θεού ημών κληρονόμον με αποδεικνύουσα. Ης και τύχοιμι, Δέσποινά μου, Υπεραγία Θεοτόκε, δια της Σης μεσιτείας και αντιλήψεως, χάριτι και φιλανθρωπία του Μονογενούς Σου Υιού, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Ω πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, συν τω ανάρχω Αυτού Πατρί, και τω Παναγίω, και αγαθώ, και ζωοποιώ Αυτού Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
(Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν)
Και δος ημίν, Δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν, ανάπαυσιν σώματος και ψυχής, και διαφύλαξον ημάς από τπυ ζοφερού ύπνου της αμαρτίας, και από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας. Παύσον τας ορμάς των παθών, σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού, τα καθ’ ημάς δολίως κινούμενα. Τας της σαρκός ημών επαναστάσεις κατάστειλον, και παν γεώδες και υλικόν ημών φρόνημα κοίμησον. Και δώρησαι ημίν, ο Θεός, γρήγορον νουν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, ύπνον ελαφρόν, και πάσης σατανικής φαντασίας απηλλαγμένον. Διανάστησον δε ημάς εν τω καιρώ της προσευχής, εστηριγμένους εν ταις εντολαίς Σου, και την μνήμην των Σων κριμάτων εν εαυτοίς απαράθραυστον έχοντας. Παννύχιον ημίν την Σην δοξολογίαν χάρισαι εις το υμνείν, και ευλογείν, και δοξάζειν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά Σου, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε την ημετέραν προσευχήν τω Υιώ Σου και Θεώ ημών, και αίτησαι, ίνα σώση δια Σου τας ψυχάς ημών.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Αγιον, Τριάς Αγία, δόξα Σοι.
Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου.
Επί Σοι χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις, αγγέλων το σύστημα και ανθρώπων το γένος. Ηγιασμένε Ναέ και Παράδεισε λογικέ, Παρθενικόν καύχημα, εξ ης Θεός εσαρκώθη και παιδίον γέγονεν ο προ αιώνων υπάρχων Θεός ημών. Την γαρ Σην μήτραν θρόνον εποίησε και την Σην γαστέρα πλατυτέραν ουρανών απειργάσατο. Επι Σοι χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις, δόξα Σοι.
(Ευχή εις τον Αγγελον φύλακα της του ανθρώπου ζωής)
Αγιε Αγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μη εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’εμού δια την ακρασίαν μου. Μη δώης χώραν τω πονηρώ δαιμόνι κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος. Κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, Αγιε Αγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τα ημέρας της ζωής μου, και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν. Σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μη εν τινι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν. Και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω Αυτού, και άξιον αναδείξαι με δούλον της Αυτού αγαθότητος. αμήν.
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών. (τρις)
Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.
Η Αγία Αικατερίνη: Ένα Πρόσωπο Θρύλος
Η Αγία Αικατερίνη της Αλεξάνδρειας, μια από τις πιο γνωστές μορφές της Ορθοδοξίας, ενσαρκώνει την πίστη, την επιστήμη και την αγνότητα. Παρά την περιορισμένη ιστορική τεκμηρίωση, η δράση της έχει εμπνεύσει θρύλους, ενώ η τιμή της έχει επεκταθεί σε πολλές χώρες και επαγγελματικές κοινότητες. Οι παραδόσεις αναδεικνύουν τη σύνδεσή της με τη γεωργία, τις τέχνες, τις επιστήμες, αλλά και τις ανύπαντρες γυναίκες. Σύμφωνα με λαογραφικές παραδόσεις, θεωρείται ακόμα και «δανειστής νερού» για τη βροχή.
Οι Θρύλοι του Μαρτυρίου και η Αντοχή της Αγίας
Η Αγία Αικατερίνη, αρχικά γνωστή ως Δωροθέα, μετονομάστηκε μετά τη βάπτισή της, φέροντας το όνομα που συμβολίζει την αγνότητα. Ζώντας στην Αλεξάνδρεια κατά την περίοδο των διωγμών, υπέστη φρικτά βασανιστήρια, μένοντας αμετακίνητη στην πίστη της. Ο θρύλος του «τροχού των βασανιστηρίων» αποτυπώνει την θεϊκή επέμβαση υπέρ της, καθώς το φρικτό όργανο μαρτυρίου καταστράφηκε πριν την αγγίξει. Ο αποκεφαλισμός της σημαδεύτηκε από το θαυματουργό θέαμα της ροής γάλακτος αντί αίματος, ενώ το σώμα της μεταφέρθηκε μυστηριωδώς στο Όρος Σινά.
Η Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά
Η Μονή της Αγίας Αικατερίνης αποτελεί μοναδικό μνημείο ορθόδοξης πνευματικότητας και πολιτιστικής κληρονομιάς. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, ενώ στεγάζει ένα σπάνιο θησαυροφυλάκιο εικόνων, χειρογράφων και κειμηλίων που χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν ο Σιναϊτικός Κώδικας, η αρχαιότερη Βίβλος στην ελληνική γλώσσα, και σπάνια χριστιανικά έργα τέχνης. Η βιβλιοθήκη της θεωρείται μία από τις σημαντικότερες στον κόσμο, συντηρώντας κειμήλια αξεπέραστης ιστορικής και θρησκευτικής αξίας.
Η Διαχρονική Παρουσία της Αγίας
Η Αγία Αικατερίνη αναγνωρίζεται ευρέως ως προστάτιδα διαφόρων επαγγελμάτων και κοινωνικών ομάδων, ενώ λατρεύεται για τη δύναμη και τη σοφία της. Στη Δύση, η λατρεία της εντάχθηκε στις παραδόσεις των Σταυροφοριών, ενώ στη Γαλλία συνδέθηκε με νεανίδες που τιμούσαν την παρθενία της μέσα από το έθιμο του «κεκρύφαλου». Παρά την προσωρινή αφαίρεσή της από το Καθολικό εορτολόγιο, το 2002 η εορτή της επανήλθε, ενισχύοντας την παγκόσμια επιρροή της.
Η Σύγχρονη Προστασία της Μονής από Βεδουίνους
Κατά την Αραβική Άνοιξη, οι Βεδουίνοι ανέλαβαν την προστασία της Μονής, αποδεικνύοντας τη διαχρονική σχέση αλληλοσεβασμού ανάμεσα στους μοναχούς και τους μουσουλμάνους κατοίκους της περιοχής. Το μοναστήρι παραμένει σύμβολο πνευματικής ενότητας και ανθεκτικότητας, υπογραμμίζοντας τη σημασία της Αγίας Αικατερίνης ως γέφυρας πίστης και πολιτισμών.
Η Αγία Αικατερίνη, μέσα από τη ζωή, το μαρτύριο και την πνευματική κληρονομιά της, συνεχίζει να εμπνέει εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο, αποτελώντας διαχρονικό παράδειγμα πίστης, σοφίας και θάρρους.
Πανελλήνια συγκίνηση έχει προκαλέσει η είδηση του θανάτου της Βέφας Αλεξιάδου σε ηλικία 91 ετών, τα ξημερώματα της Δευτέρας (25.11.24) στη Θεσσαλονίκη.
Η Βέφα Αλεξιάδου άφησε την τελευταία της πνοή στην Α΄Παθολογική Κλινική του νοσοκομείου «Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης, όπου νοσηλευόταν εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε.
Η «τηλεοπτική μαγείρισσα» ήταν υποψήφια με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό (ΛΑΟΣ) στις ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου και τον Απρίλιο είχε δώσει την τελευταία τηλεοπτική της συνέντευξη.
Η Βέφα Αλεξιάδου είχε μιλήσει στο «Πρωινό» του ΑΝΤ1 και είχε απαντήσει στα σχόλια του Ηλία Μαμαλάκη για την ηλικία της, ενώ είχε ξεσπάσει για τα σχόλια που συχνά δεχόταν για τον τρόπο που διαχειριζόταν το πένθος της, καθώς τα τελευταία χρόνια είχε χάσει και τις δύο κόρες της.
Όσον αφορά στον Ηλία Μαμαλάκη και την δήλωσή του για την ηλικία της, η Βέφα Αλεξιάδου απάντησε: «Το είπε γιατί με αγαπάει πολύ. Ουσιαστικά εννοούσε ότι έχω ανέβει τόσο ψηλά, που πρέπει να κάτσω να τα χαρώ όλα αυτά, αλλά εγώ δε μπορώ να μην δουλεύω. Η δουλειά είναι μέσα στο αίμα μου».
«Είναι δυνατόν να μην πονάω που πέθαναν οι κόρες μου; Μεγάλο λάθος αυτό που λένε για εμένα. Πόσο έξω από τον αληθινό πόνο βρίσκονται; Ο πόνος είναι μέσα στην καρδιά μου και δεν πρόκειται να φύγει παρά μόνο όταν κλείσω τα μάτια μου. Πιστεύω όταν πάω εκεί πάνω, θα συναντήσω την οικογένειά μου και θα είμαι πάλι χαρούμενη» δήλωνε η Βέφα Αλεξιάδου.
«Ο γιος μου, μου είπε ότι θα πάει να πάρει έναν καφέ, πήρε και την αδερφούλα του και δεν επέστρεψαν ποτέ ξανά», ξεσπά η μητέρα της 18χρονης Χαριτίνης και του 20χρονου Άκη που σκοτώθηκαν μετά από τροχαίο δυστύχημα στο Αγρίνιο.
Προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της η χαροκαμένη μητέρα της Χαριτίνης και του Άκη που σκοτώθηκαν στο τροχαίο δυστύχημα που έγινε στις αρχές του μήνα στο Αγρίνιο καθώς ζητά δικαίωση για τον χαμό των δύο παιδιών της.
«Δικαιοσύνη. Να δικαιωθούν αυτές οι ψυχούλες. Τα παιδάκια μου», λέει η μητέρα συντετριμμένη στον ΑΝΤ1.
«Τρεις εβδομάδες πολέμησε το κοριτσάκι μου. Πολύ μεγάλο αγώνα. Τα μεγάλωσα με πολλή αγάπη. Και να έρθει κάποιος να μου κλείσει το σπίτι και να μου σκοτώσει δύο παιδιά; Πουθενά δεν έφτιαξε το παιδάκι μου» συγκλονίζει μιλώντας για την Χαριτίνη που νοσηλευόταν τόσο καιρό στη ΜΕΘ και έδινε σκληρή μάχη για να κρατηθεί στη ζωή μετά το τροχαίο.
Δείτε το βίντεο:
«Ο γιος μου, μου είπε ότι θα πάει να πάρει έναν καφέ και πήρε και την αδερφούλα του. Και δεν επέστρεψαν ποτέ ξανά. Τι τους αφήνουν έξω; Να αλλάξει ο νόμος και να μείνει ισόβια στη φυλακή», συνεχίζει η μητέρα των δύο αδελφών.
Η κηδεία της 18χρονης Χαριτίνης θα γίνει αύριο στη Λεύκα Αγρινίου.
Υπενθυμίζεται πως το τροχαίο δυστύχημα έγινε στον κόμβο της Μεγάλης Χώρας στο Αγρίνιο όταν αυτοκίνητο που επέβαινε μία οικογένεια Ρομά παρανόμησε και χτύπησε το δίκυκλο στο οποίο επέβαιναν τα 2 αδέλφια.
Ο Άκης σκοτώθηκε ακαριαία ενώ η αδελφή του άφησε την τελευταία της πνοή μετά από 3 εβδομάδες, βυθίζοντας στον θρήνο την οικογένειά της.
«Το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μου είναι ο γιος μου. Το να είσαι νέα μαμά είναι εξαντλητικό, αλλά και τόσο όμορφο. Λένε ότι όταν κοιμάται, πρέπει μα κοιμάσαι κι εσύ. Αλλά δεν θέλω να χάσω καμία αγκαλιά, οπότε όταν κοιμάται, τον αγκαλιάζω σφιχτά.
Το να είσαι νέα μαμά είναι μοναχικό και ταυτόχρονα υπέροχο. Ποτέ δεν έχω νιώσει τόσο μόνη, αλλά επίσης ποτέ δεν ένιωσα ότι η ζωή μου είχε τόσο νόημα.
Δεν θα αντάλλασσα τη μοναξιά μου με πολλούς φίλους. Αν και το να έχω δυο φίλες, βοηθάει.
Μερικές φορές η μοναξιά είναι απαραίτητη για να εκτιμήσεις τα απλά και τα καθημερινά. Ο γιος μου γεμίζει την καθημερινότητά μου με την παρουσία του.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο στον κόσμο από το να είσαι μαμά. Κάποτε δεν πίστευα ότι θα άντεχα όλη μέρα στο σπίτι, αλλά τώρα νιώθω ευγνώμων που μπορώ και το κάνω.
Έχω ακούσει ανθρώπους να λένε: “Θα προτιμούσα να έχω περισσότερα χρήματα από το να μένω όλη μέρα στο σπίτι με τα παιδιά”. Εγώ όχι. Προτιμώ να φτιάχνω αναμνήσεις και να είμαι παρούσα σε όλες τις πρώτες του στιγμές.
Ο χρόνος είναι κλέφτης. Η καριέρα μου θα είναι πάντα εκεί, το μωρό μου δεν θα είναι πάντα μωρό. Δεν έχω μετανιώσει ποτέ για την απόφασή μου να αφήσω στην άκρη την καριέρα μου για να μείνω στο σπίτι.
Η καρδιά μου είναι γεμάτη. Είμαι ευτυχισμένη παρά τις θυσίες που κάνω καθημερινά για το παιδί μου. Και είναι πολλές, πιστέψτε με!
Έχω θυσιάσει την καριέρα μου. Τα χόμπι μου. Την κοινωνική μου ζωή. Τον ύπνο. Το να βγαίνω με φίλους και πολλά άλλα.
Κάποτε μου είχαν πει ότι όταν θα γίνω μάνα, θα καταλάβω. Είχαν δίκιο. Καταλαβαίνω. Έχασα κομμάτια του εαυτού μου και πολύ χρόνο από την προσωπική μου ζωή. Όμως δεν θα το άλλαζα για τίποτα στον κόσμο»
Το Mom Stories προτείνει
Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για τα δίδυμα μπορείς να διαβάσεις το βιβλίο της Εύης Σταθάτου «Ο ξεχωριστός κόσμος των διδύμων» , το καταλληλότερο εγχειρίδιο, που μπορείς να βρεις όλες τις απαντήσεις για την ανατροφή των δίδυμων παιδιών σου. Παράγγειλε το βιβλίο εδώ.
Λίτσα Πατέρα για Βέφα Αλεξιάδου: “Η ψυχούλα της θα είναι πολύ ευχαριστημένη γιατί θα πάει να βρει τις κόρες της και τον άντρα της”
Η Λίτσα Πατέρα μίλησε για τη Βέφα Αλεξιάδου που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών.
Πιο συγκεκριμένα, η αστρολόγος έκανε δηλώσεις στην εκπομπή «Πρωινό ΣουΣου» και ανέφερε ότι παρά τη λύπη της για την απώλεια της γνωστής μαγείρισσας, πιστέυει ότι η ψυχή της θα είναι ευτυχισμένη γιατί θα συναντηθεί ξανά με τις κόρες της και τον άντρα της, που έχουν φύγει από τη ζωή.
Δείτε το βίντεο
Πιο αναλυτικά, είπε: «Έχω την αίσθηση, πέρα από τη λύπη μου ότι δεν θα ξαναδώ τη Βέφα, που ζήσαμε τόσα μαζί, ότι η ψυχούλα της θα είναι πολύ ευχαριστημένη γιατί θα πάει να βρει τις κόρες της και τον αγαπημένο της άντρα. Είχε τόση δύναμη, τόση θέληση και τόση αγάπη γι’ αυτό που έκανε και μαζί με το φαγητό που μας τάιζε, μας χάριζε και όλη αυτή την καλοσύνη που είχε μέσα της».
Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Να είναι ευλογημένη η ψυχούλα σου, να βρεις τα παιδάκια σου και τώρα θα ζήσουν οι ψυχές σας κοντά και θα ηρεμήσεις Βέφα μου».
Ερωτευμένοι, και δεν το κρύβουν, είναι ο Κωνσταντίνος Πλεύρης και η Τζώρτζια Σιακαβάρα. Το ζευγάρι, κάνει αρκετές κοινές εξόδους το τελευταίο διάστημα με αποτέλεσμα όλα τα φώτα στης δημοσιότητας να είναι στραμμένα επάνω τους.
Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο 83χρονος νομικός με τη σύντροφό του, παρακολούθησαν μερικές από τις επιδείξεις μόδας του Athens Fashion Week (δείτε εδώ αποκλειστικά πλάνα). Στη συνέχεια το ζευγάρι συνέχισε το πρόγραμμά του με εξόδους και ρομαντικό δείπνο.
Ωστόσο σύμφωνα με ρεπορταζ του δημοσιογράφου Θάνου Βάγιου στο Πρωινό του Αντ1 οι δυο τους, πέρασαν την Κυριακή τους εν πλω, καθώς ταξίδεψαν με ιδιωτικό σκάφος στην Αίγινα. Η κάμερα της εκπομπή κατά τη διάρκεια τους Σαββατοκύριακο προσπάθησε να τους αποσπάσει δηλώσεις. Ωστόσο δεν φαίνεται θα θέλουν να δηλώσουν κάτι παραπάνω όσον αφορά το μέλλον τους.
Οι επικές δηλώσεις του Κωνσταντίνου Πλεύρη στους δημοσιογράφους
«Ασχολείστε με ένα δικό μου θέμα που δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει τον κόσμο. Στα sites με βρίζουν. Δεν στεναχωριέμαι ούτε απαντώ» ανέφερε ο Κωνστανίνος Πλεύρης ενώ στην ερώτηση του δημοσιογράφου σχετικά με τον ενδεχόμενος γάμου απάντησε: «Δεν μιλάω για προσωπικά μου θέματα»
«Κουράζεστε, για ποιο λόγο; Σας ενδιαφέρει η προσωπική μας ζωή; Ποιος ενδιαφέρεται;» ανέφερε σε άλλη δήλωση του ενώ από την πλευρά η Τζώρτζια Σιακαβάρα δεν ήθελε να κάνει καμία δήλωση, πέρα από ό,τι σχετίζεται με τη μόδα.
Η Τζώρτζια Σιακαβάρα στο πλευρό του εμφανώς… ευχαριστημένη χαμογέλαγε χωρίς να κάνεις δηλώσεις.
«Να μην σας πω το πρόγραμμα μου γιατί είναι ακατάλληλο για ανηλίκους» είπε ο Κωνσταντίνος Πλεύρης με χιούμορ.
Κωνσταντίνος Πλεύρης: “Ο γάμος είναι απαραίτητος για κληρονομικούς λόγους”
«Όταν με τον άνθρωπό σου είσαι καλά, πάντα είναι διακοπές», είπε η Τζόρτζια Σιακαβάρα
Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης και η Τζόρτζια Σιακαβάρα έκαναν κοινές δηλώσεις στην κάμερα της εκπομπής «Super Κατερίνα».
«Δεν χρειάζεται ούτε ραντεβού ούτε τίποτα, όταν με τον σύντροφό σου περνάς καλά όπου κι αν είσαι, δεν χρειάζεσαι ούτε ραντεβού, ούτε συγκεκριμένους χώρους, τίποτα», ανέφερε η Τζώρτζια Σιακαβάρα, όταν τη ρώτησαν αν τα ραντεβού είναι το μυστικό για να κρατηθεί μια σχέση.
Όσο για τις αγαπημένες συνήθειές τους σαν ζευγάρι, η πρώην παίκτρια του «My Style Rocks» σημείωσε: «Είμαστε μαζί και κοιτάμε τα σχόλια που γράφουν, τα αρνητικά και τα διάφορα και τα σχολιάζουμε και γελάμε. Το αγαπημένο μου σχόλιο είναι “α ρε Πλεύρη, πρωθυπουργός για μία ώρα μόνο και δεν θα χρειαζόταν τίποτα άλλο“». Όσο για το τι θα κάνουν το καλοκαίρι και αν θα πάνε κάπου διακοπές, η Τζώρτζια Σιακαβάρα απάντησε: «Όταν με τον άνθρωπό σου είσαι καλά, πάντα είναι διακοπές».
Στην ερώτηση περί γάμου, ο 84χρονος Κωνσταντίνος Πλεύρης τόνισε: «Αυτό έχει λήξει» και σε ερώτηση για το αν είναι απαραίτητος ένας γάμος, είπε: «Ναι, για λόγους κληρονομικούς».
Στους δημοσιογράφους προχώρησε σε δηλώσεις η Δανάη Μπάρκα.
Πιο συγκεκριμένα, η παρουσιάστρια έκανε λόγο αναφορικά με τη μετακίνησή της στη μεσημεριανή ζώνη, τα νούμερα τηλεθέασης, την αυτοαναφορικότητα, ενώ δεν θέλησε να απαντήσει για τον Περικλή Κονδυλάτο.
Όπως είπε αρχικά:
«Περνάω πολύ ωραία στη μεσημεριανή ζώνη του Mega. Με αυτή την ομάδα παντού θα πέρναγα ωραία. Πάντα υπάρχει άγχος, σε οτιδήποτε κι αν κάνουμε.
Τα νούμερα τηλεθέασης είναι δουλειά των καναλιών, εγώ δεν σχολιάζω.
Δεν θέλω να απαντήσω για τον Περικλή Κονδυλάτο. Εύχομαι στον Απόστολο Ρουβά να είναι χαρούμενος κι ευτυχισμένος.
Δεν μπορώ να συγκριθώ με την Ελένη Μενεγάκη.
Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος μπορεί να κάνει την καριέρα της Ελένης. Η τηλεόραση είναι αυτοαναφορική, πρέπει να υπάρχει μέτρο.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι θέμα η Ματούλα Ζαμάνη που έβγαλε την μπλούζα, εγώ δεν το έδειξα στην εκπομπή».
Στην διαδρομή από Σταυρονικήτα προς Καρυές, λίγο μετά το προσκυνητάρι από τα αριστερά του δρόμου, ξεκινά ένα μονοπάτι.
Διασχίζει χαμηλό δάσος από κουμαριές, άρια και ρείκια, ανεβοκατεβαίνει σε ανώμαλο έδαφος και καταλήγει σε ένα Καλύβι περιφραγμένο με συρματόπλεγμα.
Δίπλα στην πόρτα υπήρχε ένα κουτί με σχισμή, σαν γραμματοκιβώτιο, και ένα σημείωμα που έγραφε περίπου τα εξής: «Σημειώστε στο χαρτί τι θέλετε να συζητήσουμε και βάλτε το μέσα στο κουτί. Περισσότερο θα ωφεληθείτε από την προσευχή παρά από την συζήτηση». Ένα σύρμα δεμένο πάνω στην περίφραξη χρησίμευε για να χτυπά το καμπανάκι και να ειδοποιείται ο Γέροντας.
Την ευρύχωρη αυλή κάλυπταν ελαιόδενδρα και λίγα κλήματα. Επάνω στο μονοπάτι δέσποζε ένας σωρός ξύλα. Τα είχε τοποθετήσει εκεί, για να μη φαίνεται όταν κυκλοφορούσε από το κελλί στο εργαστήριο. Κατηφορίζοντας προς το Κελλί δεξιά, κάτω από μια ελιά, ήταν ένα τραπεζάκι και δυό-τρία πρόχειρα καθίσματα, το θερινό Αρχονταρίκι του.
Αριστερά ήταν ο τάφος του παπα-Τύχωνα, οπού ο Γέροντας είχε φυτεύσει δενδρολίβανα για να μην πατιέται. Τρία-τέσσερα σκαλοπάτια οδηγούσαν σ’ ένα διάδρομο, πού υπήρχε πριν από την είσοδο, ανάμεσα στο σπίτι και σ’ ένα πεζούλι. Οι άκρες του διαδρόμου ήταν κλειστές με πόρτες, για να κόβεται το ρεύμα του αέρος.
Αριστερά ήταν ένα πρωτόγονο μαγειρείο, μια θέση στο πεζούλι, όσο να χωρά η κατσαρόλα, και από κάτω ένας χώρος για ν’ ανάβει φωτιά. Υπήρχε μικρό υπόστεγο πρίν από την είσοδο της Καλύβης και ο προσκυνητής, περνώντας την θύρα της εισόδου, βρισκόταν σε έναν προθάλαμο με ένα βήμα πλάτος και τρία μήκος, πού φωτιζόταν από ένα παραθυράκι. Κατ’ ευθείαν εμπρός ήταν το κελλί του Γέροντα και αριστερά το Εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού με τρεις-τέσσερις εικόνες στο τέμπλο, ένα στασίδι, ένα αναλόγιο και τίποτε άλλο.
Εντυπωσιακή απλότητα. Λίγα μέτρα δυτικότερα από την είσοδο άλλη εξωτερική πόρτα οδηγούσε στο εργαστήριο του και στο Αρχονταρίκι. ένα μικρό, φτωχό κελλάκι με χαμηλό ταβάνι από καλάμια και χώμα, και με δυο πολύ στενά κρεβάτια, που μεταξύ τους απείχαν ελάχιστα, μόλις χωρούσε να σταθεί ένας άνθρωπος.
Το μικρό Καλυβάκι του Τιμίου Σταυρού δεν είχε πολλές δυνατότητες φιλοξενίας και ο Γέροντας με το ησυχαστικό του τυπικό φιλοξενούσε με διάκριση, όταν έκρινε ότι υπήρχε ανάγκη. Γράφει σε επιστολή του (21-12-71): «…Έχω όλη την αγαθήν προαίρεσιν να σας φιλοξενώ με όλην την γύφτικήν μου φιλοξενία στην Καλύβη μου και να είμαι δικός σας όχι ο μισός Παΐσιος αλλά ολόκληρος. Όποτε θέλετε να μην διστάζετε, (διότι όταν θα καταλάβω ότι διστάζετε, θα στενοχωρηθώ). Μόνον τώρα τον χειμώνα, έναν μόνον δέχεται η Καλύβη. Δυστυχώς η Καλύβη μου δεν συμφωνεί με την καρδιά μου».
Ανατολικά του Κελλιού υπήρχε στέρνα με βρόχινο νερό πού συγκεντρωνόταν από την σκεπή με λούκια. Από αυτό έπινε και προσέφερε και στους επισκέπτες. Πιο πέρα υπήρχε άλλη ανοιχτή μεγαλύτερη στέρνα για άρδευση, πού ποτέ δεν χρησιμοποίησε, γιατί δεν καλλιεργούσε κήπο. Εξωτερικά η ζωή του Γέροντα στο Καλύβι του Τιμίου Σταυρού ήταν περίπου η εξής: Αποβραδίς κοιμόταν δυό-τρεις ώρες και ξυπνούσε κοντά στα μεσάνυχτα. Έκανε αγρυπνία και ξεκουραζόταν λίγο το πρωί, πρίν από το φώτισμα. Την ήμερα, αν δεν είχε επισκέπτες, έκανε εργόχειρο: Σταμπωτά εικονάκια και Σταυρούς στην πρέσσα. Τίς υπόλοιπες ώρες μελετούσε, προσευχόταν και απαντούσε στα πολλά γράμματα που ελάμβανε από πλήθος ανθρώπων και πού παρακαλούσαν για προσευχή ή ζητούσαν απάντηση σε σοβαρά προβλήματα. Έγραφε επί ώρες την ημέρα και όταν σκοτείνιαζε συνέχιζε με το κερί. Με την πάροδο των ετών οι επισκέπτες αυξήθηκαν κατά πολύ. Πολλές ώρες τον απασχολούσαν με τα προβλήματα τους.
Για ένα διάστημα, δύο ημέρες την εβδομάδα (Τετάρτη και Παρασκευή), παρέμενε έγκλειστος. Δεν άνοιγε σε κανένα. Νήστευε, προσευχόταν και έκανε λεπτή πνευματική εργασία στον εαυτό του. Είχε και ένα πολύ μικρό Καλυβάκι στο δάσος, προς το ρέμα, πρόχειρα φτιαγμένο, σκεπασμένο με λαμαρίνα, κοντά σε μια πηγούλα, και μερικές φορές αποσυρόταν σε αυτό για περισσότερη ησυχία. Μετά τόν εγκλεισμό ή την απουσία του, έπαιρνε τα σημειώματα των επισκεπτών και έκανε γι’ αυτούς προσευχή καρδιακή.
Συνήθως ελειτουργείτο και κοινωνούσε στο Μοναστήρι (Σταυρονικήτα). Έκανε όμως κατά διαστήματα και στο Εκκλησάκι του θεία Λειτουργία ή πήγαινε κάπου-κάπου και σε γνωστά του Κελλιά να λειτουργηθεί. Μάζευε ελιές και κάποιες φορές με ένα πρωτόγονο και πρωτότυπο ελαιοτριβείο δικής του επινοήσεως και κατασκευής, έβγαζε λίγο λάδι για τα καντήλια της Εκκλησίας. Έδινε ελιές σε πτωχούς ασκητές και γεροντάκια της Καψάλας. Τους επισκεπτόταν για να ωφελείται και να τους βοηθά σε ό,τι μπορούσε.
Με μαγειρεύματα δεν καταπιανόταν, εκτός αν, πολύ σπάνια, φιλοξενούσε κάποιον. Κάποτε φιλοξένησε γνωστό του νέο. Έβαλε να μαγειρέψει. Στούμπισε λίγες φακές, έβαλε και λίγο ρύζι στην κατσαρόλα, το ανάλογο νερό και άναψε την φωτιά με ένα δεματάκι φρύγανα από ρείκια και σουσούρια, πού αφθονούν στην περιοχή. Κάθησαν πιο πέρα και συνομιλούσαν. Ό νέος νόμισε ότι ο Γέροντας απορροφήθηκε από την συζήτηση και λησμόνησε το μαγείρευμα. Σέ λίγο όμως το φαγητό ήταν έτοιμο. Δεν χρειάσθηκε ούτε ανακάτεμα. Τόσο απλή ήταν η μαγειρική του.
Έκαναν τον Εσπερινό με κομποσχοίνι. Ο νέος στο Εκκλησάκι και ο Γέροντας στο κελλί του, οπού διάβασε και το Θεοτοκάριο. Ύστερα παρέθεσε τράπεζα και δεν έπαυε με αγάπη πατρική να συμβουλεύει και να νουθετεί τόν νέο. Το φαγητό ανέλαιο, αλλά πολύ γευστικό. Εντύπωση προξένησε η ήρεμη συντριβή του, όταν είπε την προσευχή της τραπέζης. Συγκεντρώθηκε στον εαυτό του σαν να αποσπάσθηκε από τα γήινα και σαν να μεταφέρθηκε μπροστά στον Χριστό. Μετά το δείπνο βγήκε να ταΐσει τα άγρια ζώα τα οποία καλούσε καθένα με το όνομά του. Κατά το ηλιοβασίλεμα έκαναν μια ώρα κομποσχοίνι στην αυλή χωριστά και ύστερα ο Γέροντας, αφού τακτοποίησε τόν επισκέπτη στο Αρχονταρίκι, αποσύρθηκε στο κελλί του.
Σε αυτό το φτωχικό Καψαλιώτικο Καλυβάκι ασκείτο ο Γέροντας. «Εν λάκκω κατωτάτω», αλλά με πολιτεία υψηλή, με προσευχή αδιάλειπτη, μόνος με μόνο τόν Θεό και τρεφόμενος με την χάρι Του. Πάμπτωχος από υλικά και ανέσεις, αλλά πλούσιος από αρετές και θεία χάρι. Έλειωνε τον εαυτό του στην άσκηση και ανέπαυε πνευματικά κάθε άνθρωπο. Αλγούσε ο ίδιος για τον πόνο και τις αμαρτίες των ανθρώπων και ταυτοχρόνως τους μετάγγιζε χαρά και παρηγοριά. Πάλευε με δαίμονες, συνομιλούσε με Αγίους, συναναστρεφόταν με άγρια ζώα και βοηθούσε πνευματικά τους ανθρώπους.
από το βιβλίο «Βίος Ιερομονάχου Παϊσίου του Αγιορείτου» του Ιερομονάχου Ισαάκ Φωτογραφίες Κελλιού: keliotis (30 Ιουνίου 2010)
