Να μαζεύεις τα σεντς, παιδάκι, στύβοντας χυμούς στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας και να δημιουργήσεις αυτοκρατορία από καφετέριες σε πολλά κράτη. Να έχεις 8.000 ανθρώπους προσωπικό και να είσαι μόλις 56 χρονών, να ζεις από την Αυστραλία, μέχρι το Μονακό και όλο τον κόσμο και να ‘ρχεσαι στα χωριά των γονιών σου, την  Ίστριο και τη Σάλακο και να δακρύζεις!
Ήταν διαφορετικός από 5 χρονών  παιδί ο Γιάννης Λαζάρου,  παιδί μεταναστών από τη Ρόδο που γεννήθηκε στην Αυστραλία, αλλά μιλάει άπταιστα τα ελληνικά και από 11 χρονών που ξεκίνησε δουλειά δεν είναι πως ό,τι έπιανε γινόταν χρυσάφι, είναι που είχε μυαλό να διακρίνει τις ευκαιρίες και τρόπο για να τις κάνει χρυσές. Αυτόν τον τρόπο του που σε κερδίζει με την πρώτη και γεμίζει τα 512 καταστήματα της πασίγνωστης αλυσίδας “The Coffee Club” με τους 8.000 εργαζόμενους σε Αυστραλία, Ασία και Ειρηνικό, της οποίας είναι ιδιοκτήτης.

Μόνο να μάθεις έχεις απ΄ αυτόν τον πανέξυπνο επιχειρηματία, που έρχεται κάθε χρόνο στη Ρόδο, που αισθάνεται ευγνώμων για τη ζωή που ζει και την περιουσία που απέκτησε γι’ αυτό βοηθάει τους πάντες, κι έχει πολλά να κάνει ακόμα μ’ αυτό το μυαλό που γεννά ιδέες και κυρίως τις υλοποιεί.

Τον συνάντησα να πίνει καφέ, στην αγαπημένη του καφετέρια της πόλης στον πιο κεντρικό πεζόδρομο της Ρόδου, ο οποίος  στην ευθεία του προς τα πάνω βγαίνει στην πλατεία Κύπρου. Κι ήταν στον… φυσικό του χώρο, αυτός ο αυτοκράτορας του είδους!

Πώς ξέρετε τόσο καλά τα ελληνικά αφού ούτε καν γεννηθήκατε στην Ελλάδα;
Είμαι Έλληνας, αλλά πιο πολύ είμαι Ροδίτης. Ο πατέρας μου έφυγε πρώτος  το 1958 για την Αυστραλία, κατάγεται από τη Σάλακο και η μαμά μου από την Ίστριο,  τον ακολούθησε αργότερα με τρία παιδιά. Εγώ γεννήθηκα στην Αυστραλία το 1962. Η πρώτη μου γλώσσα ήταν τα ελληνικά, μέναμε σε μία γειτονιά του Μπρισμπέιν όπου οι περισσότεροι ήτανε Έλληνες. Η μαμά μου όταν πήγαινε στο μπακάλικο μιλούσε ελληνικά, ο φρουτάς  μας μιλούσε ελληνικά, κι ήταν από τη Χίο, κι η γυναίκα του από τη Ρόδο. Η ψαρού μας, η Χαρίκλεια από την Αθήνα, η κομμώτρια η Ελισάβετ  ήταν από τη Ρόδο και ο γιατρός μας ο συγχωρεμένος, από τα Κύθηρα. Σήμερα στο Μπρισμπέιν είμαστε 26.000 Έλληνες. Και τα παιδιά μου γνωρίζουν ελληνικά και γνωρίζουν και τα ελληνικά έθιμα. Προσπαθούμε ως γονείς μέχρι και τα εγγόνια μας να τα μαθαίνουν.

Με τι ασχολήθηκαν οι γονείς σας όταν πήγαν μετανάστες στην Αυστραλία;
Η μαμά μου γέννησε κι εμένα και με τέσσερα παιδιά δούλευε στη ψαραγορά και καθάριζε γαρίδες. Ο μπαμπάς σιδεράς. Εμάς μας πρόσεχε η γιαγιά, η Αναστασούλα από την Ίστριο. Καλή γιαγιά, απίστευτη γιαγιά, ήτανε δυναμίτης. Τόσα που τράβηξαν αυτές οι γυναίκες γίνανε πιο δυνατές. Η γιαγιά μου ήταν παντρεμένη από τα 13 της, χήρεψε 33 χρονών με τέσσερα παιδιά, τη θυμάμαι και κλαίω.

Πώς μεγαλώνατε εσείς, τι μπορεί να ήταν αυτό που μπήκε στο μυαλό σας τότε και σας έκανε αυτό που είστε σήμερα;
Είχαμε ρούχα, φαγητό, σπίτι, αλλά κάτι με έτρωγε να πάω να δουλέψω, να κάνω καλύτερη ζωή. Δεν είχα άσχημη ζωή, αλλά ήξερα ότι άλλοι ζουν καλύτερα. Ήμουνα 11 χρονών όταν έπιασα δουλειά με τη νονά μου, σ’ ένα εστιατόριο, από τις 3 μέχρι τις 7 το απόγευμα, να στύβω χυμούς. Πορτοκάλια και λεμόνια. Με πήγαινε σπίτι η νονά μου μετά. Κι έπαιρνα 50 σεντς για κάθε απόγευμα, πολύ λίγα, αλλά τα μάζευα.

Από τότε θέλατε να κάνετε λεφτά και προκοπή;
Νομίζω γεννιέσαι. Έχει άλλους που δουλέψανε σκληρά όπως κι εγώ από μικρός, αλλά ίσως δεν είχανε τύχη. Εγώ νομίζω ότι είμαι τυχερός σ’ αυτή τη ζωή. Έχω υγεία, η γυναίκα μου μ’ αγαπάει και την αγαπάω 37 χρόνια που είμαστε μαζί… Τα παιδιά μας είναι καλά παιδιά. Η δουλειά μου πάει καλά. Αγαπώ τη δουλειά μου και είναι σαν να μη δουλεύω ούτε μία ώρα. Ένας άνθρωπος που ξυπνάει το πρωί και βάζει τα πόδια του μπροστά στο κρεβάτι για να σηκωθεί και λέει «ωχ, πρέπει να πάω πάλι δουλειά…» και η δουλειά του είναι βάρος πώς να την κάνει καλά; Εγώ όταν πάω στη δουλειά μου, χαίρομαι  που κάνω αυτό που κάνω και δεν δίνω το 100%, δίνω το 200%. Δεν έχω κάνει δουλειά που δεν μου αρέσει. Όταν πήγαινα σε δουλειά και από την πρώτη μέρα δεν μου άρεσε δεν έμενα γιατί ήξερα ότι δεν θα κάνω τη δουλειά που περιμένει από εμένα το αφεντικό.

Το σχολείο το αφήσατε γρήγορα!
Έπιασα δουλειά στα 15 μου στο παπουτσίδικο δίπλα από εκεί που έστυβα χυμούς. Είδα ότι έψαχναν, είπα ότι η δουλειά αυτή είναι πιο καθαρή, δεν θα λερώνομαι, πήγα. Και μετά έπρεπε να πω στους γονείς μου ότι θέλω να σταματήσω το σχολείο!  Από 5 χρονών όταν πήγα σχολείο το ‘ξερα ότι το σχολείο δεν είναι για εμένα. Όταν ήμουνα 10 χρονών ήθελα να πάω στα 25 που ο κόσμος σε παίρνει στα σοβαρά όμως σε σχέση με το σχολείο ο μεγάλος μου αδελφός το είχε παρατήσει, κι έγινε μαραγκός, οι αδελφές μου παντρεύτηκαν, κι ο πατέρας μου, σου λέει «κι εσύ;»… Οι γονείς μου είπαν «ήρθαμε στην Αυστραλία  για να κάνουμε καλύτερη ζωή για τα παιδιά μας, κι εσείς παρατάτε το σχολείο;». Έγινε πόλεμος στο σπίτι. Μόνο η γιαγιά μου έλεγε «με το ζόρι θα το στέλνετε το παιδί στο σχολείο;». Θα έχανα χρόνο με το σχολείο, το ‘ξερα και θα πλήρωναν κι άδικα οι δικοί μου. Ήξερα ότι τους κάνω χάρη αν σταματήσω.

Και κομμωτής πώς γίνατε στη συνέχεια, αυτό θέλατε;
Λίγο καιρό μετά πήγα σε γραφείο που διαφήμιζε δουλειές. Κι εκεί είπα «θα ‘θελα να δοκιμάσω κομμωτής»! Καθαρή δουλειά, ντύνεσαι ωραία και δεν λερώνεσαι, σε ωραία ατμόσφαιρα… Όταν το είπα στους γονείς μου, λένε «κομμωτής;». Λέω, «ναι, πάντα ήθελα να γίνω κομμωτής»! Ψέματα φυσικά. Στύλωσα τα πόδια και το έκανα. Ήταν η πρώτη επανάστασή μου. Πριν τελειώσω τη σχολή κομμωτικής είπα «μ’ αρέσει η δουλειά, είναι καθαρή, αλλά δεν θέλω να δουλεύω για άλλους…».  Κι ήμουν 17 χρονών. Κι έψαχνα για δικό μου κομμωτήριο. Τα 50 σεντς είχαν μαζευτεί, κι είχαν γίνει 2.000 δολάρια που πριν 39 χρόνια ήταν πολλά λεφτά. Δεκαεπτά χρονών έγινα αφεντικό και πήρα δίπλα μου ανθρώπους που είχαν δίπλωμα.

Τόσο δημιουργικός και πολυμήχανος!
Ό,τι και να έκανα θα προχωρούσα γιατί δεν είχα τίποτα να χάσω. Δεκαέξι χρόνια έκανα στο κομμωτήριο. Στα τρία χρόνια κέρδισα και βραβείο για το κόψιμο που έκανα. Από το 1979 που αγόρασα το κομμωτήριο μέχρι το 1989 που ήρθα στην Ελλάδα για πρώτη φορά, δεν είχα κάνει καθόλου διακοπές. Ήρθα στην Ελλάδα για τρεις μήνες τότε μαζί με τη γυναίκα μου και τα δύο μας παιδιά. Γυρνώντας πίσω, κάθε 45 λεπτά τελείωνα ένα κούρεμα και σκεφτόμουν «παίρνεις λεφτά κάθε 45 λεπτά»! Δεν μου έφτανε. Ήταν μπλοκάρισμα. Δεν μπορούσα να κάνω άλλα λεφτά γιατί δεν είχα άλλες ώρες. Πήγαινα σπίτι στις 2 τα ξημερώματα και ξαναπήγαινα στις 9 το πρωί. Μ’ έτρωγε αυτό. Σκεφτόμουν να διατηρήσω το κομμωτήριο και να δοκιμάσω τα ρεστοράν. Πήγαινα μέχρι τις 3 το μεσημέρι στο κομμωτήριο και μετά στο ρεστοράν ως υπάλληλος.

Κι έτσι ξεκίνησε το μεγάλο «ταξίδι», μπήκατε στο χώρο της εστίασης!
Εκεί κατάλαβα ότι η «φιλοξενία» είναι ο χώρος μου, είναι η ζωή μου. Το αφεντικό μου, ένας Ιταλός, 80 χρονών σήμερα ο Μιχάλης Καμπάρο, μ’ έμαθε πολλά, τον έβλεπα πώς έκανε με τον κόσμο. Ο κόσμος χαίρεται όταν  πάει να του μιλήσει το αφεντικό. Αυτό έμαθα. Και να τον κεράσει, έτσι για τη χειρονομία. Αυτό είναι φιλοξενία. Αν κάποιος το κάνει με το ζόρι, φαίνεται. Από εμένα βγαίνει αβίαστα.

Είστε θετικός, φαίνεται, αυτό και άνετος στη συναναστροφή. Πάντα ήσασταν έτσι;
Έβγαινα έξω με τ’ αδέλφια μου και η μαμά μας, μας ρωτούσε γυρνώντας «πώς περάσατε;», και απαντούσα εγώ «μια χαρά, ωραία ήτανε», κι έλεγε εκείνη «εντάξει, εσύ και σε κηδεία να πας θα περάσεις καλά». Ναι πάντα ήμουν έτσι. Κι έχω και κάτι άλλο: Ένας άνθρωπος θα δει αυτό και θα πει «είναι καφέ χρώμα». Εγώ το βλέπω, καφέ προς το πορτοκαλί. Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν πιο βαθιά. Εγώ θέλω να ξέρω και πώς ήρθε αυτό εδώ, πώς έγινε, ποιοι το έφτιαξαν, ζαλίζω τον εαυτό μου. Γυρίζοντας τότε, το 1989 από την Ελλάδα οι δύο συνέταιροί  μου ήθελαν να ανοίξουν καφετέρια. Με κάλεσαν να δουλέψω γι’ αυτούς.

Ποιο είναι το μυστικό λοιπόν για να πετύχεις σ’ αυτό το χώρο;
Να ξέρεις τι χρειάζεται το κάθε μαγαζί για να είναι ευχαριστημένος  ο πελάτης του. Γιατί τον ευχαριστημένο πελάτη τον κερδίζεις απευθείας. Και το μυστικό είναι να κάνεις τον πελάτη φίλο. Μ’ αρέσει αυτά που έχω μάθει να τα μοιράζομαι με άλλους. Μ’ αρέσει να βλέπω μικρούς να προχωράνε και ας μην τους ξέρω. Έχουμε 8.000 άτομα προσωπικό. Εγώ τους βλέπω και στους καλούς δίνω ευκαιρίες. Θυμάμαι, δώσαμε τον πρώτο καφέ στις 2 Νοεμβρίου 1989 σε μία πελάτισσα στις 9 το πρωί και βγήκα μαζί της φωτογραφία. Δεν ξέρω γιατί αλλά έβγαλα φωτογραφία μαζί της. Εκείνη την ημέρα είχαμε ανοίξει από τις 6 το πρωί και ο πρώτος πελάτης ήρθε στις εννέα! Είχα τρελαθεί και δεν ήταν τότε δικό μου το μαγαζί, ήμουνα προσωπικό. Από τότε σε κάθε καινούργιο μαγαζί βγάζουμε φωτογραφία με τον πρώτο πελάτη.

Κι από… προσωπικό,  γίνατε το μεγάλο αφεντικό μιας αυτοκρατορίας! Πρώτα όμως έπρεπε και πάλι να πείσετε τον πατέρα σας!
Για ένα χρόνο πήγαινα το πρωί στο κομμωτήριο και μετά στο «Coffee Club». Μετά από ένα χρόνο έπρεπε να σκεφτώ τι θα κάνω και αποφάσισα το «Coffee Club». Και μετά έπρεπε να το πω στον πατέρα μου! Θυμάμαι την απάντησή του: «Τρελάθηκες, θ’ αφήσεις το διαμάντι και θα πας να φτιάχνεις καφέδες; Έχεις χρέη πώς θα τα ξεπληρώσεις;»  Ήμουνα τακτοποιημένος για τους περισσότερους, όχι για εμένα. Το σκέφτηκα και καλά που έκανα τη σωστή επιλογή. Ευτυχώς τις αποφάσεις τις παίρνω μόνος μου. Έγινα συνέταιρος και από το 1989 έως το 1994 είχα ανοίξει επτά μαγαζιά.

Σήμερα τα πόσα μαγαζιά  έχετε φτάσει σε όλο τον κόσμο;
Έχω 312 στην Αυστραλία, κι άλλα 200 σε άλλα επτά κράτη, στα οποία έχω αρχίσει να επεκτείνομαι. Στη Νέα Ζηλανδία 70 μαγαζιά, στην Ταϋλάνδη  60, στο Μπαλί 4, στις Μαλδίβες, στο Άμπου Ντάμπι… και σε πολλά ακόμη.

Στη Ρόδο δεν σκέφτεστε να δημιουργήσετε κάτι;
Στη Ρόδο θέλω να έρχομαι να ξεκουράζομαι όχι να δουλεύω. Και σε όλα αυτά τα μέρη που πηγαίνω ή για διακοπές ή για μίτινγκ πρέπει να πάω να δω τα μαγαζιά! Έρχομαι στη Ρόδο για να ξεκουραστώ και μία ώρα το πρωί και μία ώρα το βράδυ βλέπω τα emails μου και απαντώ. Δεν κάνω τίποτα άλλο.

Κάνετε πάρα πολλά για τους άλλους για όσους χρειάζονται βοήθεια. Τους καλείτε και μέσω Fb ακόμα να απευθυνθούν σ΄ εσάς!
Θα ήθελα να κάνω τον κόσμο να δει ότι υπάρχουν χειρότερα από τα δικά του. Υπάρχουν παιδιά που διψούν και πεινούν στην Αφρική, στην Κίνα, στην Ταϋλάνδη. Το μήνυμά μου στο Facebook καλεί σ’ εμένα όποιον χρειάζεται βοήθεια. Αισθάνομαι ότι έχω ζήσει και ζω μια ζωή που είμαι πολύ τυχερός που τη ζω και είμαι εδώ για να δίνω κουράγιο, για να βοηθάω. Και λυπάμαι πολύ όταν μαθαίνω για παιδιά άρρωστα. Τα παιδιά μου κι εγώ έχουμε υγεία, όταν βλέπω παιδιά να πεθαίνουν τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Πώς είναι δυνατόν εγώ να  στενοχωριέμαι που ο καναπές ήρθε με λάθος χρώμα απ’ αυτόν που παρήγγειλα;

Τη ζωή μας τη φτιάχνουμε, ή η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη;
Ό,τι συμβαίνει στη ζωή, όλα είναι γραμμένα, αλλά πάνω σ’ αυτά μπορείς να κάνεις επιλογές. Έχει πολλές ευκαιρίες ο κάθε άνθρωπος. Δεν είναι «έχει γίνει κάτι και πάει και τελείωσε»… Έχει κι άλλο, φτάνει να το καταλάβει.

Έχετε πραγματοποιήσει τα όνειρά σας, είστε πλήρης;
Στη σκάλα που ήταν μπροστά μου έχω ανέβει πολλά σκαλοπάτια, αλλά είναι πολλά να ανέβω ακόμα. Είμαι 56 χρονών. Μου λένε πολλοί: «έχεις φτάσει σ’ ένα σημείο που μπορείς να κάτσεις, να μην κάνεις τίποτα». Μα, αυτό θα με γεράσει.

Αλλάξατε στην πορεία; Οι παρέες σας, η συμπεριφορά σας…
Έχω ακόμα φίλους τους συμμαθητές μου στο σχολείο. Δεν μ’ άλλαξε η επιτυχία. Η ζωή μου έχει αλλάξει, αλλά είμαι ακόμα ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν, ο πιο απλός του κόσμου. Μπορώ να ζήσω στο Περού, αλλά και στο Μονακό.

Στη Ρόδο ποιους βρίσκετε όταν έρχεστε;
Έχω  πάρα πολλούς συγγενείς εδώ. Ένα θείο, της μαμάς μου αδελφό που παντρεύτηκε με Καλυθενή, τον Κώστα Φας, κι έτσι τις Καλυθιές τις ξέρω. Όταν έρχομαι μένω στο Φαληράκι ή στην πόλη. Πάω στη Σάλακο, στην Ίστριο, πάω και τον Δεκαπενταύγουστο στην Ίστριο και είμαι εκεί στη γιορτή, τέσσερα χρόνια τώρα. Οι συγγενείς μου από τη Σάλακο είναι ολόκληρο σόι. Γνωρίζω την αγάπη τους. «Τα χρυσά χέρια του πατέρα σου» μου λέγανε, έχουν πεθάνει τώρα όλες οι θείες μου… Και να μην είχα συγγενείς στη Ρόδο θα ερχόμουνα, αισθάνομαι όμως τυχερός που οι γονείς μου ήταν Ροδίτες.  Όπου έχω πάει στην Ελλάδα μου αρέσει.

Κάτι θα κάνετε σε συνεργασία με το δήμο Ρόδου, σας κάλεσε ο δήμαρχος και τα συζητήσατε, τι είναι αυτό;
Είναι μεγάλη μου τιμή και χαρά να συνεργαστώ με το δήμο της Ρόδου, την αντιδήμαρχο Τουρισμού και τον υπεύθυνο για τους Απόδημους, με τους οποίους είχα συνεργασία. Με κάλεσε στο δημαρχείο ο Φώτης Χατζηδιάκος, να φέρνουμε από την Αυστραλία παιδιά για 14 μέρες για να ζήσουν στη Ρόδο και να γίνουν στην Αυστραλία πρεσβευτές της Ρόδου. Θα το ξεκινήσουμε και θα συνεχίσουμε να τα φέρνουμε, είναι πολύ σημαντικό.

«Από 21 Αυγούστου 2018 με το τέλος του προγράμματος μπορεί να ισχύει η διαδικασία επέκτασης, δηλαδή η υποχρεωτικότητα, για τις κλαδικές ή άλλες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αρκεί να τεκμηριώνεται με τεχνικό τρόπο το 50%+1, ότι δηλαδή τα μέρη που υπογράφουν την κλαδική σύμβαση εκπροσωπούν το 50% του κλάδου. Έχουμε ήδη σήμερα 27 κλαδικές συμβάσεις σε ισχύ, στις 21 Αυγούστου, αλλά και 13 ομοιοεπαγγελματικές», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας, Ανδρέας Νεφελούδης, σε συνέντευξή του στο “Κόκκινο 105,5”.

«Την Παρασκευή έγινε η πρώτη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας που αποφάσισε ότι θα θέσει σε διαδικασία υποχρεωτικής επέκτασης όλες αυτές τις κλαδικές συμβάσεις που είναι σε ισχύ, από τις 21 Αυγούστου και ξεκινάει η τεχνική επεξεργασία», συνέχισε ο ίδιος, προσθέτοντας ότι:

– πρώτη ομάδα συμβάσεων που θα πάει σε διαδικασία επέκτασης είναι αυτή που αφορά τα ξενοδοχεία. Τα στοιχεία έχουν δοθεί από τις εργοδοτικές οργανώσεις και τελειώνει η σύγκριση των στοιχείων με αυτά της ΕΡΓΑΝΗΣ για να πιστοποιηθεί το 50%+1.

– δεύτερη είναι οι τράπεζες, η κλαδική σύμβαση των τραπεζοϋπαλλήλων. Η ιδιομορφία εκεί είναι ότι δεν υπάρχει ενιαία εργοδοτική οργάνωση και η κλαδική είναι υπογεγραμμένη με τις τράπεζες. Κατά συνέπεια, ο νόμος τεκμηριώνει το 70% περίπου της συμμετοχής εργαζόμενων στην κλαδική, που πλέον θα ισχύει για όλους.

– υπάρχουν τέσσερις συμβάσεις κλαδικού χαρακτήρα για ναυτιλιακές, διοικητικές και άλλες υπηρεσίες (όχι ναυτικοί), που αφορούν περίπου το 85% του κλάδου. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουν ζητηθεί τα στοιχεία από τις ναυτιλιακές, αναμένονται ως αύριο, οπότε η επέκταση σε αυτή την περίπτωση αναμένεται να ανακοινωθεί την Παρασκευή.

Ο κ. Νεφελούδης υπογράμμισε ότι σήμερα «σε ένα κλάδο, μπορεί να εκπροσωπείται στην κλαδική το 50%-60% των εργαζόμενων, όλοι οι υπόλοιποι είναι απροστάτευτοι πλήρως, από επιχειρησιακές συμβάσεις με ενώσεις προσώπων και άλλα μορφώματα που εφευρέθηκαν την περίοδο των μνημονίων επί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ».

«Αυτοί είναι στα 586 ευρώ, ενώ οι κλαδικές είναι πάνω από 800 ευρώ. Πλέον, σε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, την επόμενη της απόφασης του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας και την επικύρωση από την υπουργό Εργασίας, είναι υποχρεωμένοι εργοδότες με αυτού του τύπου τις επιχειρησιακές συμβάσεις να προβούν σε αυξήσεις σε αυτούς τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους», πρόσθεσε.

Ο εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Διδυμοτείχου, πατήρ Νικόλας Καρπαθάκης εντυπωσίασε σε κρητικό γλέντι όπου χόρεψε ανωγειανο, υπό τους ήχους της λύρας του Βασίλη Σκουλά.
Όταν άρχισαν τα τραγούδια της ιδιαίτερης πατρίδας του, σηκώθηκε και άρχισε να χορεύει. Όπως είναι φυσικό καταχειροκροτήθηκε από τους παριστάμενους.

Δείτε το βίντεπ

Να αποδεχτεί την κίνηση μετανοίας και συγνώμης του δημοσιογράφου Δήμου Βερύκιου αποφάσισε η Ιερά Σύνοδος.

Η Ιερά Σύνοδος ασχολήθηκε με το θέμα και ανέγνωσε την επιστολή μετανοίας που απηύθυνε στην ΔΙΣ ο γνωστός δημοσιογράφος, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει στο twitter με πολύ άσχημο τρόπο την εικόνα της Παναγίας.

Η ΔΙΣ αποφάσισε να κάνει δεκτή τη συγνώμη του υπογραμμίζοντας και επισημαίνοντας πως πρόκειται για ένα ανεπίτρεπτο και μεγάλο σφάλμα εκ μέρους του, σύμφωνα με πληροφορίες της Romfea.gr.

Να αναφερθεί ότι ο δημοσιογράφος μέσω της Romfea.gr, είχε απευθύνει δημόσια συγγνώμη για τον σκανδαλισμό που προκάλεσε.

“Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Ιεράρχες – μέλη της Ιεράς Συνόδου που ομοφώνως αποδέχτηκαν την ειλικρινή Συγνώμη μου” έγραψε στο Twitter ο Δήμος Βερύκιος αναφορικά με την είδηση αυτή.

Το Romfea.gr δημοσιεύει παρακάτω αποκλειστικά την επιστολή του Δήμου Βερύκιου:

΄”Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

Με πόνο ψυχής και ειλικρινή συντριβή καρδίας απευθύνομαι προς το Σεπτό πρόσωπό Σας, ύστερα από τον έντονο σκανδαλισμό τον οποίο, άθελά μου, προκάλεσα προς το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας μας, με ανάρτησή μου σε μέσω κοινωνικής δικτύωσης, σχετιζόμενης με το πρόσωπο της Παναγίας μας.

Όπως ήδη έχω εξηγήσει σε γραπτή δημόσια δήλωση συγγνώμης μου, το ατυχέστατο αυτό περιστατικό προκλήθηκε ύστερα από μια μεγάλη πλάνη στην οποία περιήλθα, αναζητώντας στο διαδίκτυο μία εικόνα της Παναγίας, που προστατεύει τα πάσης φύσεως τρωκτικά ζώα, προκειμένου να αναδείξω, όχι φυσικά τα αθώα ζώα, αλλά τα ανθρωπόμορφα, που αναζητούν απελπισμένα προστασία, κρυπτόμενοι ακόμη και πίσω από τα Ιερά Εικονίσματα.

Η ταχύτητα με την οποία πραγματοποίησα την αναζήτησή με «στράβωσε» και δεν συνειδητοποίησα πως η απεικόνιση ήταν προσβλητική για το πρόσωπο της Παναγίας μας, γεγονός που μόλις το αντιλήφθηκα, απέσυρα άμεσα την «εικόνα» από τον προσωπικό μου λογαριασμό.

Μακαριώτατε, σας παρακαλώ πιστέψτε με. Μόλις αντιλήφθηκα τι πραγματικά συνέβη, σάστισα.

Η πρώτη μου ενέργεια ήταν, όπως κάνω πάντα, να στραφώ με δάκρυα στα μάτια προς το εικόνισμα της Παναγιάς μας και να της ζητήσω να καθαρίσει το νου και την διάνοιά μου, προκειμένω να πράξω κάθε τι, προς επανόρθωση.

Ζήτησα την προστασία, την φροντίδα και την καθοδήγησή της, για να μπορέσω να βγω από τον πειρασμό αυτό. Ζητούσα συνεχώς συγχώρεση για την ενέργειά μου αυτή η οποία, δυστυχώς, προκάλεσε – άθελά μου πάντα – τον σκανδαλισμό των πιστών.

Τόσο Εσείς προσωπικά, όσο και πολλοί εκ των μελών της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, γνωρίζετε τις προσπάθειες και ενέργειές μου, προκειμένου με κάθε ευκαιρία και από όποια θέση και αν βρέθηκα, να αναδειχθεί το τεράστιο ιεραποστολικό, κοινωνικό, φιλανθρωπικό και γενικότερα το πολύπλευρο και πολυσχιδές έργο της Εκκλησίας μας.

Αυτό και μόνο Μακαριώτατε, νομίζω ότι καταδεικνύει το άδολο της ενέργειάς μου. Από μόνη της όμως αυτή η παραδοχή δεν θα είχε αξία, εάν ταπεινά και με πραγματική συντριβή δεν ζητούσα συγχώρεση.

Η συμβουλή του πνευματικού μου, την οποία από την πρώτη στιγμή ακολούθησα, ήταν αφενός να εκζητήσω την συγνώμη του Πανάγαθου και Φιλάνθρωπου Θεού μας, αφετέρου να ζητήσω ταπεινά συγχώρεση από τον πιστό λαό Του, για τον σκανδαλισμό που του προκάλεσα άθελά μου.

Επίσης μου συνέστησε μαζί με την ειλικρινή μου μετάνοια να καταθέσω στην αγάπη του Θεού μας και την έντονη Προσευχή μου.

Μακαριώτατε,

Η θλίψη στην οποία περιήλθα, ειλικρινά δεν περιγράφεται με λόγια. Δεν ξέρω εάν οι μέχρι τώρα ενέργειές μου βρήκαν ευαρέσκεια ενώπιον του Θεού και συγχώρεση από την μεσίτρια των ανθρώπων.

Θέλω ειλικρινά να σας διαβεβαιώσω ότι δεν είχα την παραμικρή πρόθεση να προσβάλω το θρησκευτικό συναίσθημα του Ορθόδοξου λαού μας, πολύ δε περισσότερο το πρόσωπο της Τιμιωτέρας των Χερουβίμ και ενδοξοτέρας των Σεραφείμ.

Και τούτη την ώρα ακόμα, στρέφομαι προς το εικόνισμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία πάντα μεσιτεύει προς τον Υιό της για κάθε πονεμένη ανθρώπινη ψυχή και απευθυνόμενος στο Σεπτό πρόσωπό της, ψελλίζω αυτό που ακούγαμε κάθε απόγευμα στις Αυγουστιάτικες Παρακλήσεις της και την παρακαλώ με θέρμη ψυχής: «Και σε μεσίτριαν έχω, προς τον φιλάνθρωπον Θεόν, μη μου ελέγξει τας πράξεις, ενώπιον των Αγγέλων, παρακαλώ σε, Παρθένε, βοήθησόν μοι εν τάχει».

Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

Είμαι βέβαιος ότι στο ωμοφόριό Σας θα βρω την στοργή αλλά και την κατανόηση που βρίσκει κάθε άνθρωπος στο χώρο της Εκκλησίας μας, ο οποίος στραβοπάτησε σε μια περπατησιά του, κατάλαβε το λάθος του και μετανόησε για αυτό.

Ζητώ και πάλι την συγχώρεση, την ευχή και την Ευλογία Σας. Ευελπιστώ και στις δικές Σας Αρχιερατικές Προσευχές, προκειμένου ο Θεός να απαλύνει το βάρος της ψυχής μου και να με συγχωρέσει για την θλίψη που προκάλεσα, έστω και άθελά μου, στο Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας μας.

Στην Προσευχή μου, αναφωνώ και παρακαλώ την Παναγία μας: «Δέσποινα του κόσμου, ελπίς και προστασία των πιστών, μη μου παρίδης την δέησιν, το συμφέρον ποίησον».

Ασπάζομαι την δεξιά Σας,

Υιικά
Δήμος Βερύκιος”

Απαγόρευση του καπνίσματος σε κοινόχρηστους ανοιχτούς χώρους, πάρκα, παραλίες και χώρους άθλησης, ζητά η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία (ΕΑΕ), από την Πολιτεία, τονίζοντας ότι είναι καιρός η πρακτική αυτή να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα, τώρα που σταδιακά πολλές πόλεις στην Ευρώπη, με τελευταίο το Παρίσι, έχουν ξεκινήσει να την εφαρμόζουν.

«Απευθυνόμαστε για μία ακόμα φορά στο Υπουργείο Υγείας ζητώντας να φέρει στην Βουλή την κατάλληλη νομοθετική ρύθμιση και στους Δήμους να φροντίσουν για την ενημέρωση και την τοποθέτηση ειδικών πινακίδων στους Δημόσιους Ανοιχτούς Κοινόχρηστους χώρους», αναφέρει ο πρόεδρος της ΕΑΕ Ευάγγελος Φιλόπουλος.

Σημειώνει ότι η ΕΑΕ ξεκίνησε εδώ και δύο χρόνια την εκστρατεία ευαισθητοποίησης για την απαγόρευση του καπνίσματος αφ΄ενός μεν στις παιδικές χαρές και αφ΄ετέρου στις παραλίες, όπου τα αποτσίγαρα αποτελούν τοξικά απόβλητα για το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Διαθέτει δε μακέτα της ειδικής πινακίδας ενημέρωσης των επισκεπτών στις παιδικές χαρές, την οποία προσφέρει σε όποιον Δήμο την ζητήσει και στην οποία ανγράφεται. «Μην καπνίζετε. Εδω παίζουμε εμείς!».

Πλησιάζει η μέρα που θα χτυπήσει το πρώτο κουδούνι στα σχολεία. Το σχολικό έτος είναι η περίοδος που αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου και λήγει την 31η Αυγούστου του επόμενου έτους.

Το διδακτικό έτος αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου και λήγει την 21η Ιουνίου του επόμενου έτους.

Η διδασκαλία των μαθημάτων αρχίζει στις 11 Σεπτεμβρίου και λήγει στις 15 Ιουνίου του επόμενου έτους. Όταν η 11η Σεπτεμβρίου ή η 15η Ιουνίου είναι αργία, τα μαθήματα αρχίζουν την επόμενη εργάσιμη ημέρα ή λήγουν την προηγούμενη εργάσιμη ημέρα αντίστοιχα.

Στο νηπιαγωγείο, στην αρχή του πρώτου τριμήνου του διδακτικού έτους και για διάστημα όχι μεγαλύτερο των δύο εβδομάδων μπορεί να εφαρμόζεται ευέλικτο ωράριο παραμονής στο νηπιαγωγείο για ορισμένα νήπια που φοιτούν για πρώτη φορά, προκειμένου να διευκολυνθεί η προσαρμογή τους. Το ευέλικτο ωράριο καθορίζεται από τον εκπαιδευτικό της τάξης, το σύλλογο διδασκόντων και το σχολικό σύμβουλο, σε συνεργασία με τους γονείς ή κηδεμόνες του νηπίου. Μετά την πάροδο των δύο (2) εβδομάδων, το σύνολο των νηπίων ακολουθεί κοινό ωράριο.

Η ώρα έναρξης των μαθημάτων

Στο μεταξύ το ενδεχόμενο να αλλάξει η ώρα έναρξης των μαθημάτων στα σχολεία από την μεθεπόμενη σχολική χρονιά (2019-2020), έχει αφήσει ανοιχτό ο υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Κώστας Γαβρόγλου, μιλώντας πριν λίγες μέρες στην ΕΡΤ. «Είναι μια σκέψη που επεξεργαζόμαστε, γιατί διεθνείς έρευνες δείχνουν ότι αυτό ευνοεί πολύ τα παιδιά και τις οικογένειες», είπε, χαρακτηρίζοντας «δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο» το να ξεκινούν τα μαθήματα σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια στις 9.00 το πρωί, αντί στις 8:15. Όπως συμπλήρωσε, εάν εφαρμοστεί η αλλαγή αυτή, τότε και η ώρα λήξης του σχολικού ωραρίου θα μετακινηθεί κατά 45 λεπτά αργότερα.

Τέλος τα κινητά στα σχολεία

Απαγορεύονται τα κινητά και τα tablets για μαθητές στα σχολεία.

Με εγκύκλιό του ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, ενημερώνει για τη χρήση κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικών συσκευών στις σχολικές μονάδες.

Όπως γίνεται γνωστό στη σχετική εγκύκλιο που αποστέλλεται προς όλες τις σχολικές μονάδες της χώρας και τους διευθυντές εκπαίδευσης, οι μαθητές πλέον δεν επιτρέπεται να έχουν στην κατοχή τους κινητά τηλέφωνα εντός του σχολικού χώρου.

Ακόμη, δεν επιτρέπεται να έχουν στην κατοχή τους εκτός από κινητά τηλέφωνα και οποιαδήποτε άλλη ηλεκτρονική συσκευή ή παιχνίδι που διαθέτει σύστημα επεξεργασίας εικόνας και ήχου εντός του σχολικού χώρου.

Ο ανάλογος εξοπλισμός που τους διαθέτει το σχολείο στο οποίο φοιτούν, χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της διδακτικής πράξης και της εκπαιδευτικής διαδικασίας γενικότερα και μόνο υπό την εποπτεία/επίβλεψη του εκπαιδευτικού, όπως διευκρινίζει το υπουργείο.

Ακόμη, οι εκπαιδευτικοί εκτός από τις διαθέσιμες από το σχολείο ηλεκτρονικές συσκευές, μπορούν να χρησιμοποιήσουν και το δικό τους προσωπικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό κατά τη διάρκεια της διδακτικής πράξης και για τις ανάγκες αυτής, αλλά και στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας γενικότερα, τηρώντας τους κανόνες ασφάλειας και τις σχετικές διατάξεις περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων των μαθητών και των εκπαιδευτικών.

Επισημαίνεται ότι θα πρέπει να αποφεύγεται η ανάρτηση φωτογραφιών και βίντεο με μαθητές στους δικτυακούς τόπους των σχολικών μονάδων.

Μετά από πολύωρη προετοιμασία προβάλουν δημόσια τις ικανότητές τους, τις οποίες έχουν διδαχθεί στις αίθουσες που παραδίδονται μαθήματα Κορανίου

Μην γελιέστε…. Η παραπάνω εικόνα δεν είναι ούτε από την Σαουδική Αραβία, ούτε από Ιράκ. Η εικόνα αυτή είναι από το πομακοχώρι Γλαύκη του νομού Ξάνθης.

Μικρά παιδιά από 5-10 ετών εκπαιδεύονται στα σπαθιά. Μετά από πολύωρη προετοιμασία προβάλουν δημόσια τις ικανότητές τους, τις οποίες έχουν διδαχθεί στις αίθουσες που παραδίδονται μαθήματα Κορανίου…

Ο Ιμάμης και υπεύθυνος για όλα είναι γνωστός στην περιοχή Ερκάν Αζίζογλου. Συνεργάτης του ψευδομουφτή Αχμέτ Μέτε.

Ο ίδιος έγραψε σε μία προσωπική ανάρτησή του στα σόσιαλ μίντια. «H 2η Καλοκαιρινή μας εκδήλωση που οργάνωσαν οι μαθητές των μαθημάτων Κορανίου, πρόσθεσε γιορτή στην γιορτή μας…

Συγχαίρω τους μαθητές μας. Ο Δημιουργός μου να παραχωρήσει να ζούνε στηρίζοντας τις πνευματικές και εθνικές τους αξίες…

Συγχαίρω τις αδερφές μας Εμινέ Μπόζογλου, Ιπέκ Σαρί, Σογκούλ Ρόγκο και Μπουσρά Μπέλτσο που καταβάλλοντας προσπάθεια το καλοκαίρι, ετοίμασαν τους μαθητές μας… Ο Αλλάχ να βοηθάει αυτούς που βοήθησαν υλικά και ηθικά στην διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης.

Εκ μέρους του λαού της Γλαύκης ευχαριστώ τον πρόξενο της Τουρκικής Δημοκρατίας στην Κομοτηνή Κύριο Ιμπραήμ Χαλίλ Σακλί, τον ενάρετο μουφτή Ξάνθης Κύριο Αχμέτ Μέτε, τον βουλευτή Κύριο Χουσείν Ζεϊμπέκ , τον δήμαρχο Μύκης Κύριο Τζεμίλ Καμπζά και όλους του μουσαφίρηδες που μετείχαν στην εκδήλωση».

Αξίζει να σημειώσουμε πως σε αντίθεση με την Ελλάδα, στην Αυστρία, μετά από εμφάνιση παρόμοιων εικόνων και εκδηλώσεων, το κράτος έκλεισε εφτά τζαμιά και απέλασε 40 ιμάμηδες.

[tourkikanea]

Στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στα Χανιά θα συμπεριληφθεί ο γνωστός δημοσιογράφος Δημήτρης Καμπουράκης όπως δημοσίευσε το Politik

Από τα τηλεοπτικά στούντιο στη Βουλή

Η υποψηφιότητά του “κλείδωσε” προ ημερών, με αποτέλεσμα μετά τα στούντιο του Mega να προετοιμάζεται για τα έδρανα της Βουλής.

Μάλιστα έχει αυξημένες πιθανότητες εκλογής…

Ο Δημήτρης Καμπουράκης έχει γεννηθεί στα Χανιά στις 18 Ιουλίου του 1961 όπου και μεγάλωσε. Ο πατέρας του ήταν πυροσβέστης, ενώ η μητέρα του ασχολίοταν με τα οικιακά. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, έχει μάζεψει ελιές κι έβγαλε το λάδι τους, έχει τρυγήσει αμπέλια, έχει πατήσει σταφύλια και με αυτά έκανε κρασί και τσικουδιά, φύτεψε πολλά κηπευτικά, περιποιήθηκε λουλούδια και αγάπησε τους κάκτους.

Αφού τελείωσε το σχολείο, μετακόμισε το 1978 στην Αθήνα για να σπουδάσει οικονομικά στην ΑΣΟΕ. ενώ από το 1986 εμπλέκεται ενεργά στη δημοσιογραφία. Το 1988 ξεκίνησε στην ΕΡΤ2, το 1992 μετεγγράφηκε στον ΑΝΤ1 και το 2005 στο Mega. Η πρώτη του εκπομπή που βγήκε στον αέρα, ήταν με τον τίτλο «Κοινωνία Ώρα 8», προάγγελος της εκπομπής του στο Mega «Κοινωνία Ώρα Mega”. Από το 2006 αποκτά και συμπαρουσιαστή, τον Γιώργο Οικονομέα, ενώ η εκπομπή μετονομάζεται σε «Κοινωνία Ώρα Mega”. Επίσης, έχει εργαστεί σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς και έχει ασχοληθεί με το πολιτικό ρεπορτάζ για χρόνια. Διατηρεί επίσης στον ΒΗΜΑ FM το καθημερινό ραδιοφωνικό ένθετο “Μια σταγόνα ιστορία”, ενώ αρθρογραφεί τακτικά στο www.protagon.gr.

Εκτός από τη δημοσιογραφία, με την οποία ασχολείται ενεργά μέχρι και σήμερα, έχει γράψει αρκετά βιβλία, αλλά αποποιείται την ιδιότητα του συγγραφέα. Αν τον ρωτήσει κάποιος για το λόγο που γράφει απαντάει: «για τη σωτηρία της ψυχής μου και για την πνευματική μου ισορροπία».

Το πρώτο του βιβλίο ήρθε το 1986, μόλις είχε ξεκινήσει τα πρώτα του βήματα στη δημοσιογραφία, και είχε τίτλο “Η υιοθεσία των ονείρων”. Ακολούθησε το 2001 το βιβλίο με τίτλο “Άγιος αγύρτης”, ένα λογοτεχνικό βιβλίο με ιστορικές αναφορές.Τον επόμενο ακριβώς χρόνο, εκδίδεται το βιβλίο του, που μιλά για τον Παπαφλεσσα και έχει τίτλο «Μια ιστορία». Ακολουθεί μια τριλογία με τίτλο «Μια σταγόνα ιστορία». Όπως φαίνεται κι από την επιλογή των θεμάτων των βιβλίων του, η ιστορία είναι ένα από τα αγαπημένα του θέματα.

Το πιο πρόσφατο βιβλίο έχει τίτλο «Γλυκειά μου Εμμανουέλα» και απευθύνεται στην κόρη του: «Άρχισα να γράφω αυτό το manual επιβίωσης και αξιοπρέπειας τη μέρα που η κόρη μου έφυγε από το σπίτι και το είπα manual φυσικά! Γιατί αν το έλεγα συμβουλές, θα μου έλεγε άντε πήγαινε», έχει αναφέρει σε συνέντευξή του. Έχει κάνει ένα γάμο από τον οποίο έχει αποκτήσει την Εμμανουέλα.

Πράγματα που δεν ξέρετε για τον δημοσιογράφο: 

1. Ως γνήσιος Κρητικός, επισκέφτεται συχνά την Κρήτη και είναι τρελαμένος μαζί της, με τη μουσική της και το φαγητό της. Ασχολείται επίσης με σαλιγκάρια.

2. Είναι γλετζές και κάνει συχνά σόκιν αστεία.

3. Του αρέσει το καλό φαγητό και το καλό ποτό.

4. Αγαπάει πολύ τα ταξίδια.

5. Έχει αδυναμία στο γυναικείο φύλο

6. Τα νότια προάστια είναι μια περιοχή που του αρέσει πολύ.

«Πρώτος στόχος μας είναι η ανακούφιση των αδύναμων και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, που σήκωσαν σε μεγάλο βαθμό το βάρος της κρίσης», τονίζει σε συνέντευξη που παραχωρεί στην Politik, η Χαρά Καφαντάρη.

Του Γ. Συμεωνίδη

Η βουλευτίνα Β’ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου,  σημειώνει πως οι εφαρμοζόμενες πολιτικές πλέον θα είναι στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης και όχι των δανειστών.

Υπογραμμίζει, επίσης, πως η σημερινή κυβέρνηση κράτησε όρθια την κοινωνία, αλλά υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα μπροστά, κυρίως ως προς την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Όσον αφορά την τραγωδία στο Μάτι, η κυρία Καφαντάρη δηλώνει σημαδεμένη από αυτή: «Δεν θα ξεχάσουμε. Η Δικαιοσύνη θα διερευνήσει σε βάθος το γεγονός. Το οφείλουμε στους αδίκως χαμένους συμπολίτες μας, αλλά και στη νέα γενιά να δημιουργήσουμε και να υλοποιήσουμε τέτοιες πολιτικές που δεν θα επιτρέψουν να ξαναγίνουν τα ίδια ποτέ». Σε σχέση με τη σύμπτυξη προοδευτικού μετώπου, η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ προκρίνει τη δημιουργία ενός κοινωνικού μετώπου δυνάμεων από συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα, που μπορεί να οδηγήσουν και σε πολιτικές συμμαχίες.  Εκτιμά, εξάλλου, πως όταν έρθει η συμφωνία των Πρεσπών στο ελληνικό Κοινοβούλιο για κύρωση θα υπερψηφισθεί και μας προτρέπει με νόημα για τις απειλές Καμμένου να μην κρίνουμε τα πράγματα στατικώς, αφού όλα εξελίσσονται.

«Έκλεισε ένα γκρίζο κεφάλαιο»

-Με δεδομένους τους δύσκολους δημοσιονομικούς στόχους και για τη μεταμνημονιακή περίοδο και τη δύσκολη διεθνή συγκυρία με την κρίση στην Τουρκία κι όχι μόνο, πόσο εφικτό είναι να εφαρμοστούν κοινωνικές πολιτικές που να ευνοούν την πολύπαθη μεσαία τάξη;

«Βιώνουμε ιστορικές στιγμές για την πατρίδα μας. Ένα γκρίζο κεφάλαιο της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας έκλεισε. Μετά από μια οκταετία δύσκολων και για πολλούς επώδυνων μνημονιακών πολιτικών, μπορούμε πλέον ως λαός να αναπνέουμε πιο ελεύθερα και να ατενίζουμε το μέλλον μας με αισιοδοξία.

Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές πλέον θα είναι στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης και όχι των δανειστών. Οι δεσμεύσεις, οι στόχοι, η πορεία των δεικτών της οικονομίας, που έχουμε αναλάβει, ισχύουν και θα τηρηθούν. Η διαφορά ποια είναι; Κάθε εφαρμοζόμενη πολιτική δεν θα είναι υπό την έγκριση των δανειστών, όπως μέχρι σήμερα.

Το μέλλον, λοιπόν, είναι στο χέρι μας. Μέσα σε σφικτό δημοσιονομικό περιβάλλον, πρώτος στόχος μας είναι η ανακούφιση των αδύναμων και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, που ειδικά οι τελευταίοι, σήκωσαν σε μεγάλο βαθμό το βάρος της κρίσης. Πολιτικές στο επίπεδο της εργασίας, της φορολογίας, των ασφαλιστικών εισφορών για μερίδα ελεύθερων επαγγελματιών, είναι από τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης από σήμερα. Ο Πρωθυπουργός θα κάνει σχετικές εξαγγελίες από το βήμα της ΔΕΘ το Σεπτέμβριο, τις οποίες και αναμένουμε».

-Ένα μήνα περίπου μετά από την τραγωδία στο Μάτι οι πολίτες παραμένουν ακόμα στο σκοτάδι για το ποιος ευθύνεται για τους δεκάδες νεκρούς. Πέρα από τις αντικειμενικές, υπάρχουν και υποκειμενικές ευθύνες που βαρύνουν πολιτικά πρόσωπα;

«Η ανείπωτη τραγωδία στο Μάτι μάς έχει σημαδέψει όλους. Βιώσαμε και βιώνουμε ένα εθνικό πένθος. Ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε για έρευνα σε βάθος και απόδοση ευθυνών, όποιων και όπου υπάρχουν. Δεν θα ξεχάσουμε. Η δικαιοσύνη θα διερευνήσει σε βάθος το γεγονός. Το οφείλουμε στους άδικα χαμένους συμπολίτες μας, αλλά οφείλουμε και στη νέα γενιά να δημιουργήσουμε και να υλοποιήσουμε τέτοιες πολιτικές, που δεν θα επιτρέψουν να ξαναγίνουν τα ίδια ποτέ.

Η τραγωδία στο Μάτι, πέραν όποιων ευθυνών ή αστοχιών αποδειχθούν μετά από έρευνα σε βάθος, αναδεικνύει δύο μεγάλα ζητήματα. Την ανάγκη άλλου μοντέλου ανάπτυξης και σχεδιασμού των πόλεων, μακριά από παρανομίες, πελατειακές σχέσεις και αυθαιρεσίες και την ανάγκη προσαρμογής του σχεδιασμού των πόλεων στο μεγάλο πλανητικό ζήτημα της επελαύνουσας κλιματικής αλλαγής, που τα ακραία καιρικά φαινόμενα αποτελούν συνέπειά της. Για το λόγο αυτό και ο πρωθυπουργός “συμβουλεύτηκε” επιστήμονες του χώρου των φυσικών επιστημών και φυσικών καταστροφών και ανακοίνωσε τη δημιουργία διεθνούς επιτροπής υπό τον γνωστό και ειδικό στις πυρκαγιές, διεθνούς κύρους επιστήμονα Γκόλνταμερ για διερεύνηση των αιτιών της φονικής πυρκαγιάς. Παράλληλα ανακοίνωσε την αναγκαία, εδώ και καιρό, αναβάθμιση της πολιτικής προστασίας με τη δημιουργία της Εθνικής Υπηρεσίας Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών».

«Ο κόσμος καταλαβαίνει»

-Προλαβαίνει η κυβέρνηση να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα και πού το αποδίδετε αυτό;

«Ο κόσμος καταλαβαίνει. Γνωρίζει ότι παραλάβαμε μια χώρα το 2015 στα όρια της χρεοκοπίας, με ανεργία 27%, με ελλείμματα, σε διαρκή ύφεση χρόνια και καταφέραμε με την υπομονή και τις θυσίες του ελληνικού λαού, να μιλάμε σήμερα για έξοδο από τα Μνημόνια, με την οικονομία να ανακάμπτει, με τη χώρα να αναβαθμίζεται γεωπολιτικά στην ασταθή περιοχή της Αν. Μεσογείου, με την ανεργία να μειώνεται και γενικότερα με την κοινωνία όρθια, όπως δεσμευτήκαμε στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015. Δεν αρκούν όμως αυτά. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας να διανύσουμε.

Να προχωρήσουμε στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Να ενισχύσουμε την εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας, να θεμελιώσουμε ένα σύγχρονο κράτος, μια προσαρμοσμένη στα σύγχρονα ευρωπαϊκά δεδομένα δημόσια διοίκηση και βέβαια να εμβαθύνουμε το κοινωνικό κράτος.

Έχουμε μπροστά μας ένα χρόνο μέχρι τις εκλογές του 2019 και στις νέες μεταμνημονιακές συνθήκες θα προχωρήσουμε αποφασιστικά στα παραπάνω».

«Στις εκλογές με το νέο κυβερνητικό σχήμα»

-Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει το νέο κυβερνητικό σχήμα και πρέπει να υπάρξουν ανοίγματα και σε πρόσωπα της ευρύτερης Κεντροαριστεράς;

«Όπως αναφέρεται, άμεσα θα υπάρξει κυβερνητικός ανασχηματισμός. Πέραν του ότι, το πότε, το πώς και τα όποια άτομα είναι ευθύνη του πρωθυπουργού, μέσα βέβαια από συλλογικές διαδικασίες, το νέο κυβερνητικό σχήμα θα οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές του 2019. Στις νέες μεταμνημονιακές συνθήκες η ευθύνη όλων μας και όλων των πολιτικών δυνάμεων είναι μεγάλη. Το χτίσιμο της Ελλάδας του μέλλοντος απαιτεί στήριξη κοινωνικών και αναπτυξιακών πολιτικών. Είναι θεμιτό η όποια κυβερνητική πλειοψηφία να ζητά διεύρυνση, ειδικά από τον όμορο χώρο της κεντροαριστεράς. Το ζητούμενο όμως είναι η δημιουργία ενός κοινωνικού μετώπου δυνάμεων από συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα, που μπορεί να οδηγήσουν και σε πολιτικές συμμαχίες».

-Πόσο φοβάστε πρόωρη πτώση της κυβέρνησης εξαιτίας της συμφωνίας των Πρεσπών; Πώς αξιολογείτε τη σχετική απειλή του Πάνου Καμμένου;

«Για να έρθει η συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή, απαιτείται ένα χρονοδιάγραμμα ενεργειών και πρώτα από όλα το δημοψήφισμα στη γείτονα χώρα στις 30 Σεπτεμβρίου. Εκτιμώ ότι όταν έρθει η συμφωνία στο ελληνικό κοινοβούλιο για κύρωση θα υπερψηφισθεί, διότι εκεί ο κάθε βουλευτής θα ψηφίσει με βάση τη συνείδησή του και την ευθύνη, που πρέπει να τον χαρακτηρίζει, σχετικά με την πορεία και το συμφέρον της πατρίδας. Μην κρίνουμε τα πράγματα στατικά, όλα εξελίσσονται».

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 24 Αυγούστου 2018