Πρόσφατα ένα περιοδικό καταδύσεων ανακοίνωσε τους νικητές από τον διαγωνισμό που έκανε για τις καλύτερες υποβρύχιες φωτογραφίες. Φυσικά, οι φωτογραφίες είναι εντυπωσιακές και κόβουν την ανάσα.
Ο διαγωνισμός ήταν χωρισμένος σε 4 κατηγορίες (σταθερή κάμερα, ευρεία γωνία, μακρινή φωτογραφία και θεματική) και επιλέχθηκαν 3 νικητές για κάθε κατηγορία. Ο μεγάλος νικητής όλων αυτών ήταν ο Ρόντεϊ Μπαρσιέλ ο οποίος πήρε ως έπαθλο 1000 δολάρια και ένα ταξίδι. Οι υπόλοιποι νικητές πήραν μικρότερα χρηματικά ποσά.
Άρθρο-«γροθιά στο στομάχι» για τη φρίκη που ζουν μετανάστες και πρόσφυγες που έχουν εγκλωβιστεί στο hotspot της Μόριας δημοσίευσε το περιοδικό Newsweek εστιάζοντας στο φόβο που βιώνουν οικογένειες μετά τα αλλεπάλληλα κρούσματα βιασμών ακόμα και μικρών παιδιών.
Όπως αναφέρεται στο άρθρο από τα μέσα Μαΐου τα περιστατικά σεξουαλικής βιας έχουν πολλαπλασιαστεί τόσο στη Μόρια όσο και στον πρόχειρο καταυλισμό έξω από τα συρματοπλέγματα του hotspot της ντροπής.
Σύμφωνα με τον συντονιστή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Ντέκλαν Μπάρι, οι γιατροί της ΜΚΟ υποδέχονταν ένα θύμα βιασμού κάθε εβδομάδα, που σημαίνει ότι από τους τελευταίους πέντε μήνες μόνο οι ΓΧΣ έχουν αντιμετωπίσει τουλάχιστον 21 τέτοια περιστατικά.
Ανάμεσα στα θύματα βρίσκονται γυναίκες, άνδρες και παιδιά με τουλάχιστον 10 περιστατικά να αφορούν ανήλικά αγόρια και κορίτσια, δύο εξω αυτών ηλικίας μόλις 5 ετών!
«Σε μια περίπτωση ήταν ένας πατέρας που μόλις είχε φύγει από τη σκηνή του για να πάρει φαγητό. Και μόλις επέστρεψε βρήκε το παιδί του να είναι κακοποιημένο σεξουαλικά» περιγράφει μια από τις υποθέσεις ο Μπάρι.
Κατά τον ίδιο τα θύματα σεξουαλικής κακοποιήσης σε αρκετές περιπτώσεις είτε επιχείρησαν να αυτοκτονήσουν είτε εξεδήλωσαν αυτοκτονικές τάσεις.
«Ούτε μια περίπτωση τέτοια δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για μια περίπτωση ανά εβδομάδα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει συστηματικό πρόβλημα» τονίζει ο συντονιστής των ΓΧΣ.
«Είναι πολύ άσχημα. Η Μόρια δεν είναι ασφαλής» δηλώνει στο Newsweek μια 32χρονη μητέρα από το Αφγανιστάν που ζει στο hotspot με το ανήλικο παιδί της και τον σύζυγό της με τον οποίο έφυγαν από το Ιράν.
Η ίδια καταγγέλει περιστατικά όχι μόνο βιασμών αλλά και αρπαγής παιδιών. «Όλες οι γυναίκες και τα παιδιά εδώ ζουν φοβισμένα» προσθέτει.
Την ίδια ώρα ένας 21χρονος καταθέτοντας τη δική του μαρτυρία μιλά για ομάδες ανδρών που ζουν στον υπαίθριο καταυλισμό και «αγοράζουν» παιδιά ηλικίας 12-13 ετών για να κάνουν σεξ μαζί τους. «Τους άκουσα να λέν “αγοράσα χθες το βράδυ ένα κορίτσι”» λέει στο Newsweek και στη συνέχει παραθέτει λεπτομέρειες της σεξουαλικής κακοποίησης που ακολούθησε.
Ο Μπάρι λέει στο Newsweek ότι κάθε φορά που οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα συναντούν περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης αρχικά τα αναφέρουν στην αστυνομία και στη συνέχεια πηγαίνουν τα θύματα στο νοσοκομείο προσφέροντας τους, παράλληλα, και ψυχολογική υποστήριξη.
«Είναι ισοπεδωτική εμπειρία. Και για τους γονείς που έρχονται εδώ με την προσδοκία ότι κάνουν τη σωστή επιλογή για να προστατεύσουν τα παιδιά τους, το να συνειδητοποιούν όταν φτάνουν εδώ (σ.σ. στη Μόρια) ότι “μπορεί να έφερα τα παιδιά μου σε ένα χειρότερο μέρος”… Οι γονείς θέλουν να προστατεύσουν τα παιδιά τους και γι’ αυτό ήρθαν εδώ. Το να φεύγουν από μια εμπόλεμη ζώνη και να φτάσουν εδώ προκαλεί ένα τεράστιο αίσθημα αποτυχίας» καταλήγει ο Μπάρι.
Υπήρξε μια Ελληνίδα καλλονή, μία μοιραία γυναίκα, θρυλική για την ομορφιά της αλλά και για τα ερωτικά της σκάνδαλα που αναστάτωναν την ορεινή Φωκίδα.
Η Μαρία Πενταγιώτισσα φέρεται να γεννήθηκε το 1821 στο χωριό Πενταγιοί Φωκίδας ή Πενταγιού όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι. Το πραγματικό της επώνυμο, Δασκαλοπούλου, τείνει σχεδόν ξεχαστεί και το όνομα Πενταγιώτισσα το πήρε από τον τόπο καταγωγής της.
Από τα νεανικά της χρόνια διασώθηκαν μόνο διάφορες παραδόσεις και θρύλοι. Ο πατέρας της λέγεται πως ήταν γραμματοδιδάσκαλος, εξ ου και ο χαρακτηρισμός της σε δημοτικό τραγούδι «μωρή δασκαλοπούλα». Υπήρξε όμορφη και δυναμική γυναίκα για τα δεδομένα της εποχής της. Η ιστορία της αποτέλεσε πηγή έμπνευσης θεατρικών έργων, κινηματογραφικών ταινιών αλλά και ποιημάτων.
Ο θρύλος τη θέλει πανέξυπνη, δολοπλόκα και με πολυτάραχη ερωτική ζωή. Κατά άλλους θεωρείται η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια.
Θελκτική και λυγερόκορμη, η Μαρία Πενταγιώτισσα ήταν πραγματικός πειρασμός. Έβλεπε τους άντρες να σιγοψιθυρίζουν κουβέντες μυστικές μεταξύ τους, να την κοιτούν με βλέμματα που πρόδιδαν τον πόθο τους. Οι υποψήφιοι εραστές έρχονταν ακόμα και στα χέρια προκειμένου να κερδίσουν τον έρωτά της και γιατί όχι την καρδιά της.
Η Μαρία Πενταγιώτισσα φέρεται να γεννήθηκε το 1821 στο χωριό Πενταγιοί Φωκίδας ή Πενταγιού
Εξ ου και το δημοτικό άσμα της εποχής: «Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στο Χρισσό κριάρια και στης Μαρίτσας την ποδιά σφάζονται παληκάρια Μαρίτσα Πενταγιώτισσα, μωρή δασκαλοπούλα, εσύ τα ‘καμες ούλα!”».
Η ερωτομανής διαγωγή της εξόργιζε την συντηρητική κοινωνία του χωριού. Οι καβγάδες και τα επεισόδια ανάμεσα στους επίδοξους μνηστήρες τάραξαν αρκετές φορές την καθημερινότητα της συντηρητικής τότε κοινωνίας.
Εκείνη όμως φαίνεται πως είχε βρει τον άνθρωπό της. Αγάπησε ένα παλικάρι από το χωριό και δεν έκρυβε τα αισθήματά της για εκείνον. Αυτό ήταν και το μεγάλο της σφάλμα.
Ο μυστικός έρωτας της κοπέλας και η διάδοση του δεσμού αναστάτωσε το χωριό που δεν ήταν έτοιμο να δεχτεί δεσμούς και προγαμιαίες σχέσεις.
Οι πιέσεις στην οικογένεια δεν άργησαν. Ζητούσαν επίμονα από τον αδερφό της να πάρει τα μέτρα του και να βάλει τέλος σε αυτό τον «απαγορευμένο» δεσμό και στα τερτίπια της αδερφής του υπό τον φόβο μήπως και άλλα κορίτσια του χωριού και ακολουθήσουν το μεμπτό παράδειγμά της.
Η Μαρία η Πενταγιώτισσα δέχτηκε μεγάλες πιέσεις από τον αδελφό της να σταματήσει αυτή την σχέση και το κακό δεν άργησε να συμβεί.
Ο αδελφός της δολοφονήθηκε από τον Τουρκάκη και η ίδια θεωρήθηκε ηθική αυτουργός. Λέγεται πως ένας κάτοικος του χωριού βρήκε το άψυχο σώμα του αδερφού της.
Το ζευγάρι συνελήφθη, εκείνη θεωρήθηκε συνεργός του και δικάστηκαν από το Κακουργιοδικείο Μεσολογγίου. Ο Τουρκάκης καταδικάστηκε σε βαριά ποινή ενώ εκείνη λέγεται ότι τελικά έπεσε στα μαλακά αφού οι δικαστές μεροληπτώντας από την ομορφιά της την αθώωσαν.
Η Μαρία Πενταγιώτισσα, μετά τον χαμό του αδελφού της και του αγαπημένου της, φέρεται να επέστρεψε στη Φωκίδα και παντρεύτηκε έναν χήρο στο διπλανό χωριό Παλαιοκάτουνο (Κροκύλειο), του ανέθρεψε και μόρφωσε τα τέσσερα παιδιά του από προηγούμενο γάμο του και πέθανε το 1885 χωρίς να αποκτήσει δικά της παιδιά.
Ο θρύλος της Μαρίας Πενταγιώτισσας στην τέχνη
Η ιστορία της Μαρίας της Πενταγιώτισσας έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα και άρχισε έτσι να κινείται στα όρια του θρύλου. Ο Κωστής Παλαμάς στην ποιητική συλλογή «Τα Μάτια της Ψυχής μου» (1890) της αφιέρωσε πολύστιχο ποίημα όπου ύμνησε την ομορφιά της. Για τη Μαρία, έγραψαν ο Π. Νιρβάνας, ο Δ. Καμπούρογλου (κυρίως για τα τελευταία χρόνια της ζωής της) και ο Α. Καρκαβίτσας.
Εκτός από δημοτικό τραγούδι που γνώρισε δεκάδες ερμηνείες και παραλλαγές, η ζωή της αποτέλεσε πηγή έμπνευσης θεατρικών έργων, κινηματογραφικών ταινιών αλλά και ποιημάτων.
Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Αχιλλέας Μαδράς επισκέφθηκε τους Πενταγιούς για να συγκεντρώσει υλικό για κινηματογραφική ταινία, με θέμα τη ζωή της Μαρίας. Βρήκε όμως κλειστά στόματα. Η ταινία παρ’ όλα αυτά, γυρίστηκε και προβλήθηκε το 1929. Τίτλος της, «Μαρία Πενταγιώτισσα». Στην ταινία, πρωταγωνιστούσαν: Φρίντα Πουπελίνα (με το ψευδώνυμο Νένα Μάη), Αιμίλιος Βεάκης, Αχιλλέας Μαδράς (ο… νονός του σαρδάμ για όσους δεν το γνωρίζουν) κ.ά. Η υπόθεση ξεφεύγει από την πραγματικότητα, καθώς η Μαρία εγκαταλείπει το χωριό της και ακολουθεί τον αγαπημένο της, ένα γενναίο λήσταρχο, στα βουνά.
Το 1957, προβλήθηκε η ταινία «Μαρία Πενταγιώτισσα» σε σενάριο και σκηνοθεσία Κώστα Ανδρίτσου με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ήταν ακόμα οι Ανδρέας Μπάρκουλης, Στέφανος Στρατηγός, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Κώστας Χατζηχρήστος, Θανάσης Βέγγος κ.ά. Η ταινία έκοψε 31.254 εισιτήρια και εκτόξευσε τη δημοτικότητα της Αλίκης Βουγιουκλάκη στα ύψη.
Υπάρχει ακόμα μία ταινία του 1967, με τίτλο «Η Κόρη της Πενταγιώτισσας» σε σενάριο Νέστορα Μάτσα και σκηνοθεσία Αντώνη Τέμπου.
Στις 14 Οκτωβρίου 2004 φεύγει από την ζωή ο τραγουδιστής, ηθοποιός και τηλεπαρουσιαστής Βλάσσης Μπονάτσος.
Γόνος καλής οικογένειας, ο πατέρας του ήταν δικαστικός και η μητέρα του καθηγήτρια πιάνου, γεννήθηκε το 1950 και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο Ξυλόκαστρο.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 δημιούργησε το πρώτο του συγκρότημα, τους “loubok”, ενώ στη συνέχεια υπήρξε μέλος των “Πελόμα Μποκιού από το 1969-1972.
Η σχέση του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στις αρχές της δεκαετίας του ’80, από τον Απρίλιο του 1982 ως τον Δεκέμβριο του 1987 τον έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό. Γνωρίστηκαν στην παράσταση “Εβίτα” όπου ο Βλάσσης έπαιζε τον ρόλο του Τσε. Η σχέση τους ανανέωσε την Αλίκη η οποία δήλωσε αναφορικά με τα 16 χρόνια που τους χώριζαν, πως «Στον έρωτα δεν υπάρχουν ηλικίες. Και εγώ δεν έχω ηλικία γιατί είμαι πάντα ερωτευμένη».
Στην συνέχεια η καριέρα του πήρε τον δρόμο της τηλεόρασης, αρχικά με την αγαπημένη σειρά του κοινού “Οι Απαράδεκτοι” και στην συνέχεια με τα τηλεοπτικά σόου που παρουσίαζε, με τον κόσμο να τον αγαπά για την αμεσότητα του χιούμορ του και το ιδιαίτερο λεξιλόγιο του.
Το αγαπημένο τραγούδι του κόσμου ήταν το «Γαρύφαλλε γαρύφαλλε», που γράφτηκε από τον Μπάμπη Κιουρτσόγλου μέσα σε μια μέρα. Με το πέρασμα του χρόνου, ο Μπονάτσος ταύτισε το όνομά του με το συγκεκριμένο κομμάτι.
Ο Βλάσσης Μπονάτσος πέθανε ξαφνικά τον Οκτώβριο του 2004, σε ηλικία 55 ετών, από «αποφρακτική οιδηματώδη λαρυγγίτιδα».
Mια ολόχρυση λάρνακα μέσα στη σαρκοφάγο. Επάνω στο κάλυμμά της, ένα επιβλητικό ανάγλυφο αστέρι με δεκαέξι ακτίνες- σας λέει κάτι αυτό το «σχέδιο», έτσι δεν είναι;- και στο κέντρο του ένας ρόδακας.
Δύο τρεμάμενα χέρια δίνουν μάχη μέχρις εσχάτων με την συγκίνηση και τον άπαυτο ενθουσιασμό, προκειμένου να μπορέσουν να συνεχίσουν απρόσκοπτα τη δουλειά τους και να φτάσουν μέχρι τέλους.
Μπροστά στα μάτια μιας ολόκληρης ομάδας συντελείται ένα ιστορικό θαύμα: ο μακεδονικός τάφος είναι αλαφυραγώγητος.
Τα χέρια πλησιάζουν περισσότερο και…
Το «Παράξενο Τοιχάριο»
Καλοκαίρι 1977: ο Μανόλης Ανδρόνικος, ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολόγους παγκοσμίως, έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης βρίσκεται εκ νέου στη Βεργίνα.
Στόχος του αυτή τη φορά είναι να πάει ένα βήμα παραπέρα την έρευνά του, καθώς- όπως έχει δηλώσει ήδη από το φθινόπωρο του 1976- είναι πεπεισμένος πως κάτω από τη Μεγάλη Τούμπα (τούμπα= μικροί λόφοι που έχουν σχηματιστεί ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας) υπάρχουν τάφοι Μακεδόνων Βασιλέων.
Στις 30 Αυγούστου εκείνης της χρονιάς, λοιπόν, ο καθηγητής και η ομάδα του ξεκινούν την ανασκαφή, η οποία χωρίζεται σε δύο φάσεις:
Α) Τη διάνοιξη δύο μεγάλων τάφρων που θα ξεκινούν από τ’ ανατολικά και τα νότια και θα «συναντηθούν» στο κέντρο της Τούμπας, ούτως ώστε ν’ αποκαλυφθεί, σε μεγάλη, μάλιστα, έκταση, η αρχική επιφάνεια του εδάφους
Β) Τις «προσεκτικές» τομές στο κέντρο, προκειμένου να βρεθεί κάποιο σημείο του τάφου ή, έστω, του σκάμματός του.
Η πρώτη φάση πηγαίνει υπέροχα, όμως η δεύτερη αποφέρει ισχνά αποτελέσματα και τα νεοαποκτηθέντα φτερά της ομάδας κόβονται μ’ επώδυνο τρόπο: παρά το γεγονός πως γίνονται 5 δοκιμαστικές τομές που φτάνουν σε βάθος μέχρι και τα 3 μέτρα, το μόνο που έρχεται στην επιφάνεια είναι παρθένο έδαφος χωρίς την παραμικρή, έστω, ένδειξη αρχαιοτήτων.
Απογοητευμένος από την συγκεκριμένη προσπάθεια, με τα χρήματα να τελειώνουν με αστραπιαίους ρυθμούς και την άμμο στην κλεψύδρα ν’ αδειάζει ταχύτερα απ’ όσο θα ήθελε, ο Ανδρόνικος παίρνει την απόφαση να σκάψει και μια τρίτη τάφρο.
Κάπου εκεί η θεά τύχη («αναμεμειγμένη», φυσικά, με την αδιαμφισβήτητη ικανότητα της ομάδας) του χαμογελά, δείχνοντάς του όλα της τα υγιή δόντια: στα 11 περίπου μέτρα από την περιφέρεια της Μεγάλης Τούμπας αποκαλύπτεται «ένα απροσδόκητο και παράξενο τοιχάριο».
Πρόκειται για μια πρόχειρη κατασκευή- τίποτα το σπουδαίο, δηλαδή- που, όμως, λειτουργεί ως ζείδωρο φως αισιοδοξίας μέσα στο σκοτάδι του πεσιμισμού λόγω των αποτυχημένων πρώτων ανασκαφών: «Είναι το πρώτο πραγματικό κτίσμα που ανακαλύπταμε ύστερα από τόσα χρόνια προσπαθειών», θα πει ο ίδιος ο αρχαιολόγος.
Έπειτα, πήγε την σκέψη του λίγο παρακάτω, λέγοντας πως το συγκεκριμένο τοιχάριο «Δεν ήταν τίποτα άλλο από το άνω μέρος του γείσου, όπου τελείωνε η πρόσοψη του τάφου».
Ένας μακεδονικός τάφος, λοιπόν.
Ο πρώτος που ανακαλύφθηκε μετά από χιλιάδες χρόνια.
Σε ποιον ανήκει, όμως;
Το (τριπλό) μυστικό
Όχι ένας- τρεις. Τρεις ξεχωριστοί τάφοι. Αυτό διαπίστωσε, με τεράστια έκπληξη, ο καθηγητής όταν έσκαψε πιο βαθιά. Προς μεγάλη του απογοήτευση, όμως, ήταν εμφανές πως οι τάφοι είχαν συληθεί- τουλάχιστον οι δύο εξ αυτών.
Την πλάστιγγα υπέρ της χαράς σ’ αυτή την αρχαιολογική χαρμολύπη έγειρε η ανακάλυψη μιας εκπληκτικής τοιχογραφίας με θέμα την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα. Ο Ανδρόνικος και η ομάδα του αναθαρρούν και ρίχνονται με περίσσιο ενθουσιασμό στην περαιτέρω εξερεύνηση.
Σύντομα κάνει την (αναπάντεχη, σχεδόν) εμφάνισή της μια ζωγραφιστή ζωοφόρος ύψους άνω του ενός μέτρου κι εν συνεχεία αποκαλύπτεται μια εντυπωσιακή τοιχογραφία που αποτυπώνει την σκηνή ενός κυνηγιού.
Ο Έλληνας αρχαιολόγος βρίσκεται μπροστά, πια, στον επόμενο τάφο και νείρεται να είναι ασύλητος. Βαθιά μέσα του, όμως, δεν το πιστεύει- είναι σχεδόν βέβαιος πως μετά από τόσα χρόνια, όλο και κάποιος θα τον έχει «πειράξει».
Έτσι, χωρίς καν να έχει ολοκληρωθεί η ανασκαφή, μπαίνει στον τάφο προκειμένου να κάνει την τυπική αναγνώριση και να επιστρέψει στο πανεπιστήμιο, στη βάση του, ούτως ώστε να προβεί στον πρώτο απολογισμό και να προγραμματίσει τις μελλοντικές κινήσεις του. Μόνο που…
Μόνο που το «κλειδί»- η πέτρα, δηλαδή, που τοποθετείτο στο τέλος για να σφραγίσει τους αρχαίους τάφους- μοιάζει ανέπαφο. Κανείς τυμβωρύχος δεν έχει αφαιρέσει ποτέ την συγκεκριμένη πέτρα- ο τάφος είναι ασύλητος!
Η κατάδυση στην «ανέπαφη» ιστορία της αρχαίας Μακεδονίας ξεκινάει για τον Ανδρόνικο, ο οποίος μπαίνει στον πλούσιο ταφικό θάλαμο και, έμπλεος δέους, προσπαθεί ν’ απαντήσει στο ερώτημα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων:
Ποιανού είναι ο συγκεκριμένος τάφος;
Βασιλεύς της Μακεδονίας
Αρχικά, μια τραχιά, χοντροδουλεμένη επιφάνεια- ένα «παράταιρο» κομμάτι για το μεγαλείο του συγκεκριμένου τάφου. Στο βάθος, όμως, και δεξιά υπάρχουν μπρούτζινα και σιδερένια σκεύη, σε αρκετά καλή κατάσταση.
Αριστερά, η λάμψη των ασημένιων αγγείων «φυλακίζει» για πάντα το βλέμμα του αρχαιολόγου, ενώ στη μέση του πίσω τοίχου υπάρχει το τετράγωνο κάλυμμα μιας μαρμάρινης σαρκοφάγου. Λίγο πιο πέρα, σ’ ένα βαθύ κόκκινο χρώμα, βλέπουμε έναν οξειδωμένο θώρακα, ενώ διάσπαρτα στο χώρο βρίσκονται ορισμένα χρυσά φύλλα.
Μαζί με δύο βοηθούς του ο καθηγητής, με άκρως προσεκτικές κινήσεις, αφαιρεί το κάλυμμα της σαρκοφάγου και νιώθει το μακρινό παρελθόν και το σήμερα να γίνονται ένα, με το Χρόνο να δέχεται ισχυρό ράπισμα στο προαιώνιο πρόσωπό του: μια ολόχρυση λάρνακα με το «αστέρι της Βεργίνας» (όπως τ’ ονομάζουμε σήμερα) αποκαλύπτεται, μέσα στην οποία βρίσκονται ολοκάθαρα τα καμένα οστά του θανόντος, σχεδόν ανέπαφα από το πέρασμα μυριάδων ετών από το πάνω τους.
Το συνταρακτικό μυστικό το γνωρίζουν εφτά, μόλις, άτομα, όμως ο Ανδρόνικος παίρνει την απόφαση να μεταφέρει την πολύτιμη λάρνακα στο Μουσείο της Θεσσαλονίκης- σ’ ένα ασφαλές, δηλαδή, μέρος.
Η μελέτη των ευρημάτων ξεκινά άμεσα και με συντονισμένες κινήσεις, μέχρι να φτάσει η ομάδα στην αποκάλυψη του «κατόχου» του τάφου.
Λίγο καιρό αργότερα, η βροντώδης αλήθεια σκάει με τη δύναμη ενός ξεψυχισμένου, μα θαλερού, ψιθύρου στ’ αυτιά της εμβρόντητης παγκόσμιας κοινότητας: ο νεκρός στον τάφο της Βεργίνας είναι ο Βασιλιάς του αρχαίου ελληνικού κράτους της Μακεδονίας.
Είναι ο Βασιλιάς των Μακεδόνων.
Ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Φίλιππος Β΄.
Το χρονικό της ανακάλυψης
Ο ίδιος ο Μανόλης Ανδρόνικος περιγράφει με γλαφυρότατο τρόπο στο βιβλίο του «Το χρονικό της Βεργίνας» όλα όσα έζησε κατά τη διάρκεια της σημαντικής ανασκαφής.
Γράφει χαρακτηριστικά: «Πήρα το τσαπάκι της ανασκαφής, που έχω μαζί μου από το 1952, έσκυψα στο λάκκο και άρχισα να σκάβω με πείσμα και αγωνία το χώμα κάτω από το κλειδί της καμάρας. Ολόγυρα ήταν μαζεμένοι οι συνεργάτες μου.
Συνέχισα το σκάψιμο και σε λίγο ήμουν βέβαιος. Η πέτρα του δυτικού τοίχου ήταν στη θέση της, απείραχτη, στέρια. -Είναι ασύλητος! Είναι κλειστός! Ήμουν ευτυχισμένος βαθιά. Είχα λοιπόν βρει τον πρώτο ασύλητο μακεδονικό τάφο. Εκείνη τη στιγμή δεν ενδιαφερόμουν για τίποτε άλλο.
Εκείνη τη νύχτα -όπως και όλες τις επόμενες- στάθηκε αδύνατο να κοιμηθώ περισσότερο από δυο τρεις ώρες. Γύρω στις 12, τα μεσάνυχτα, πήρα το αυτοκίνητο και πήγα να βεβαιωθώ αν οι φύλακες ήταν στη θέση τους. Το ίδιο έγινε και στις 2 και στις 5 το πρωί.
Οπωσδήποτε, συλλογιζόμουν, μέσα στη σαρκοφάγο πρέπει να κρύβεται μια ωραία έκπληξη. Η μόνη δυσκολία που συναντήσαμε ήταν πως την ώρα που ανασηκώναμε το κάλυμμα, είδαμε καθαρά πια το περιεχόμενο και έπρεπε να μπορέσουμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να συνεχίσουμε τη δουλειά μας, μόλο που τα μάτια μας είχαν θαμπωθεί απ’ αυτό που βλέπαμε και η καρδιά μας πήγαινε να σπάσει από συγκίνηση.
Μέσα στη σαρκοφάγο υπήρχε μια ολόχρυση λάρνακα. Επάνω στο κάλυμμά της ένα επιβλητικό ανάγλυφο αστέρι με δεκάξι ακτίνες, και στο κέντρο του ένας ρόδακας. Με πολλή προσοχή και περισσότερη συγκίνηση ανασήκωσα το κάλυμμα με το αστέρι πιάνοντάς το από τις δυο γωνίες της μπροστινής πλευράς. Όλοι μας περιμέναμε να δούμε μέσα σ’ αυτήν τα καμένα οστά του νεκρού.
Όμως αυτό που αντικρίσαμε στο άνοιγμά της μας έκοψε για μιαν ακόμη φορά την ανάσα, θάμπωσε τα μάτια μας και μας πλημμύρισε δέος: πραγματικά μέσα στη λάρνακα υπήρχαν τα καμένα οστά.
Αλλά το πιο απροσδόκητο θέαμα το έδινε ένα ολόχρυσο στεφάνι από φύλλα και καρπούς βελανιδιάς που ήταν διπλωμένο και τοποθετημένο πάνω στα οστά. Ποτέ δεν είχα φανταστεί τέτοια ασύλληπτη εικόνα.
Μπορώ να φέρω στη συνείδησή μου ολοκάθαρα την αντίδραση που δοκίμασα καθώς έλεγα μέσα μου: “Αν η υποψία που έχεις, πως ο τάφος ανήκει στον Φίλιππο είναι αληθινή- και η χρυσή λάρνακα ερχόταν να ενισχύσει την ορθότητα αυτής της υποψίας- κράτησες στα χέρια σου τη λάρνακα με τα οστά του.
Είναι απίστευτη και φοβερή μια τέτοια σκέψη, που μοιάζει εντελώς εξωπραγματική”. Νομίζω πως δεν έχω δοκιμάσει ποτέ στη ζωή μου τέτοια αναστάτωση, ούτε και θα δοκιμάσω ποτέ άλλοτε».
Είναι πράγματι ο Φίλιππος στον τάφο;
Θα ήταν σχεδόν… παράλογο να μην υπάρξει αμφισβήτηση για την ταυτοποίηση του ιστορικού τάφου. Ήδη από το 1978 κιόλας άρχισαν οι πρώτες φωνές (προεξαρχουσών αυτών από τις ΗΠΑ και την Ιταλία) αναφορικά με την ταυτότητα του νεκρού, ενώ δεν έλειψαν και οι ελληνικές επικρίσεις.
Αρκετοί αρχαιολόγοι και ιστορικοί (μεταξύ των οποίων και η Όλγα Παλαγγιά) υποστήριζαν πως ο τάφος ανήκει στον Φίλιππο Γ΄ τον Αρριδαίο- τον γιο του Φιλίππου Β΄ και ετεροθαλή αδερφό του Μ. Αλεξάνδρου-, όμως μεταγενέστερη κριτική εξέταση που διήρκησε μέχρι το 2011 κατέληξε στο συμπέρασμα πως αυτή είναι μια λανθασμένη άποψη την οποία η σύγχρονη επιστήμη «οφείλει» ν’ απορρίψει.
Ο ερευνητής Τριαντάφυλλος Παπαζώης, μάλιστα, τολμάει να πει πως ο Τάφος Ι της Βεργίνας είναι, στην πραγματικότητα, το ιερό δισκοπότηρο της αρχαιολογίας, καθώς αποτελούσε την τελευταία κατοικία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και όχι του πατέρα του.
Ωστόσο, παρά τις κατά καιρούς αμφισβητήσεις, το αποτέλεσμα της έρευνας του Ανδρόνικου και της ομάδας του είναι, κατά πάσα… βεβαιότητα, ακριβέστατο: το Μάρτιο του 2015 νέα έρευνα πιστοποίησε πως η σορός του τάφου εμφανίζει οπή στο οστό του γονάτου.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές γνωρίζουμε πως το 339 π.Χ. (μια τριετία, δηλαδή, πριν τη δολοφονία του), ο Φίλλιπος είχε τραυματιστεί στη μάχη από κάποιο δόρυ που διαπέρασε το πόδι του. Το οστό, μάλιστα, «μαρτυρά» πως λόγω αγκύλωσης μεταξύ κνήμης και μηρού το άτομο κούτσαινε- όπως ακριβώς έκανε και ο Φίλιππος μετά τον τραυματισμό του.
Κάπως έτσι, η συντριπτική πλειοψηφία των ειδημόνων καταλήγει στο συμπέρασμα πως πράγματι ο Βασιλιάς των Μακεδόνων ήταν αυτός που βρισκόταν στον πολυτελή τάφο. Το μυστικό επιλύεται ξανά και ξανά και ξανά τα τελευταία 40+ χρόνια, με τη δικαίωση του Μανόλη Ανδρόνικου να είναι επαναλαμβανόμενη.
Εν τέλει, το τσαπάκι που κουβαλούσε από το 1952 ο καθηγητής δε «λάθεψε».
Η σπουδαιότερη ανακάλυψη του 20ου αιώνα είχε γαλανόλευκο χρώμα και ο απόηχός της είναι εκκωφαντικός.
Ανεξέλεγκτες διαστάσεις λαμβάνει πλέον η επίθεση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στον Πάνο Καμμένο και η αφωνία από μέρους του αλλά και από μέλη των ΑΝΕΛ.
Σε άλλες περιπτώσεις οι Ανεξάρτητοι Ελληνες θα έβγαιναν από τα ρούχα τους ακούγοντας να υβρίζουν με τέτοιον τρόπο τον πρόεδρό τους. Όμως, φαίνεται ότι στους ΑΝΕΛ υπάρχει πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα απ’ ότι μπορεί κανείς να φανταστεί.
Δεν υπερβάλλουν κάποιοι που λένε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, αφήνοντας την κριτική κατά του συνεταίρου του να φτάνει στα επίπεδα αυτά, ουσιαστικά τον έχει «ξεγράψει» και δεν αποκλείεται να συνεχίσει με τους… ΑΝΕΛ αλλά χωρίς τον Καμμένο. Κι αυτό θα μπορούσε να γίνει με τη διάλυση του κόμματος και τη φυγή βουλευτών οι οποίοι πλέον δείχνουν να αντιλαμβάνονται ότι δεν πρόκειται να ξαναδούν τη Βουλή αν συνεχίσουν να μένουν στους ΑΝΕΛ και αναζητούν έξοδο διαφυγής. Καθόλου τυχαία δεν ήταν η πρόσφατη σύγκρουση του βουλευτή Θανάση Παπαχριστόπουλου με τον εκπρόσωπο τύπου, κ. Τοσουνίδη. Τα νεύρα είναι ιδιαίτερα τεντωμένα, κάτι που φάνηκε και από το επεισόδιο του Τέρενς Κουίκ με τον βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τριανταφυλλίδη.
Το μήνυμα του Κουίκ
Λένε μάλιστα στη Βουλή ότι τα νεύρα που έχει ο πιο στενός συνεργάτης του Καμμένου, δείχνει ότι το κόμμα βρίσκεται υπό διάλυση.
Κι έχει επίσης μεγάλη σημασία η ηχηρή διαφοροποίηση του Τέρενς Κουίκ από τον μέχρι πρότινος… πρόεδρο της καρδιάς του, στην υπόθεση του Μακεδονικού. Βγαίνοντας στο ραδιόφωνο του «Κόκκινου» (κι έχει σημασία το κομματικό ραδιόφωνο που επέλεξε ο Κουίκ) είπε στέλνοντας ηχηρά μηνύματα στον Καμμένο: «Είναι σαφές από την ελληνική πλευρά ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία πρόοδος για την ΠΓΔΜ, κυρίως με το ΝΑΤΟ αλλά και με την ΕΕ, εάν δεν λυθεί το ονοματολογικό», υπογράμμισε ο ίδιος.
«Προσωπικά, θέλω να σταθώ με πολλή ευλάβεια στην συμφωνία ότι μέχρι τον Μάρτιο αυτό το θέμα δεν το αγγίζουμε, εγώ θα την τιμήσω … έχω την αίσθηση ότι στην απάντηση του κ. Κατρούγκαλου δεν έχει ενημέρωση» για σχέδιο Β΄».
Θύμισε επίσης ότι ίδιος ήταν «από τους δημοσιογράφους που από το 1992, 1993 υποστήριζαν την θέση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για την σύνθετη ονομασία, απέναντι στις απόψεις του Αντώνη Σαμαρά».
Εξάλλου, σχολιάζοντας δήλωση του εκπροσώπου Τύπου των ΑΝΕΛ κ. Τοσουνίδη περί ανοιχτού ενδεχομένου οι ΑΝΕΛ να συζητήσουν πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης εάν η ΝΔ δεσμευτεί να μην παραχωρήσει το όνομα Μακεδονία, ο κ. Κουίκ είπε ότι «τέτοια θέση δεν έχω ακούσει μέσα στα όργανα του κόμματος, ή να την εκφράζει προσωπικά ο πρόεδρος κ. Καμμένος». Κατά συνέπεια, ο κ. Τοσουνίδης «πρέπει να ξεκαθαρίσει εάν είναι δική του θέση, αν την υπαγόρευσε κάποιος που δεν ξέρουμε … θα πρέπει να είναι πάρα πολύ προσεκτικός. Εγώ, οφείλω να το πω, δεν έχω εξουσιοδοτήσει κανέναν να κάνει «γλυκά ματάκια» στην ΝΔ, και… τον ουρανό με τα άστρα να μου φέρουν στο πιάτο».
Η ηχηρή διαφοροποίηση του πιο στενού συνεργάτη του Καμμένου, του υφυπουργού Τ. Κουίκ έρχεται σε συνέχεια της διαφοροποίησης του Θ. Παπαχριστόπουλο ο οποίος θέλει να ψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών και το έχει δείξει στο επεισόδιο με τον κ. Τοσουνίδη είπε: «Θέλω να είμαι πολύ προσεκτικός, δεν ξέρω τι λέει ο κ. Τοσουνίδης και αν έκανε λάθος και το διόρθωσε. Με πρόταση μομφής από τους ανθρώπους της διαπλοκής, της διαφθοράς, των offshore και των φορολογικών παραδείσων, ο Παπαχριστόπουλος δεν συμπλέει. Παλέψαμε για αυτά τα πράγματα και δεν τα πετάμε. Τέτοια πρόταση μομφής δεν υπάρχει περίπτωση να ψηφιστεί, όχι μόνο από εμένα, αλλά και πάρα πολλούς που παλέψαμε για αυτή την δουλεία, δεν υπάρχει περίπτωση».
Τι να πει κανείς και για τον Κώστα Ζουράρι, ο οποίος καίτοι αντίθετος στη συμφωνία των Πρεσπών (θυμόμαστε όλοι την σμίκρυνση εγκεφάλου που είχε πει) διαφοροποιήθηκε μέσα στην εβδομάδα από τις προτάσεις Καμμένου: «Ο Καμμένος έχει αυτόν τον καημό: προσπαθεί να βρει κάτι για να τροποποιήσει την συμφωνία των Πρεσπών», είπε ο κ. Ζουράρις και συνέχισε «η πολιτική αντιδικία έχει παιδικότητα. Δεν είναι για ενήλικες ανθρώπους, δεν είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα».
«Η πλειοψηφία της συγκυβέρνησης είπε ότι συνεχίζει την εφαρμογή του προσυμφώνου της Συμφωνίας των Πρεσπών. Για να υπάρξει συνέχεια σε μία εναλλακτική πρέπει να συμφωνήσει η συγκυβέρνηση» είπε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Θέμα», ο Κώστας Ζουράρις.
Σιωπή
Ηχηρές είναι και οι… σιωπές και των υπολοίπων στελεχών των ΑΝΕΛ. Η κ. Κουντουρά και η κ. Κόλλια – Τσαρουχά είναι εξαφανισμένες, όπως και του υφυπουργού, Βασίλη Κόκκαλη ή του βουλευτή Κατσίκη.
Μέσα στην εβδομάδα και ο Π. Σγουρίδης «άδειασε» τον εκπρόσωπο του κόμματος κ. Τοσουνίδη για την πρόταση μομφής λέγοντας ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να πέσει.
Είναι φανερό ότι ο «τυφώνας Πάνος» σαρώνει τους Ανεξάρτητους Ελληνες οι οποίοι μοιάζουν με κόμμα σε… κώμα, με κουφάρι που απλά περιμένει την ημερομηνία λήξεως. Αλλωστε δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν αποκλείουν στελέχη των ΑΝΕΛ να μεταπηδήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ με την πρώτη ευκαιρία. Ισως με τη διαδικασία κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών στη Βουλή ή σε ενδεχόμενη πρόταση μομφής. Να στηρίξουν τον Τσίπρα και σε αντάλλαγμα να ενταχθούν σε κάποιο ψηφοδέλτιο ή να γίνουν υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές – περιφερειακές εκλογές.
Σκόπιμα ή όχι, σε συνεννόηση με τον Τσίπρα ή όχι, φαίνεται ότι η αμερικανική περιπέτεια του Καμμένου θα του κοστίσει ακριβά. Περισσότερο ίσως από τα οφέλη που θα έχει εμφανιζόμενος «μακεδονομάχος». Μοιάζει με «αυτοχειριασμό» καθώς ο Τσίπρας μπορεί να συνεχίσει με τους ΑΝΕΛ αλλά χωρίς τον Καμμένο, γεγονός που θέλουν διακαώς και όσοι χθες στην Κεντρική Επιτροπή εξαπέλυσαν σφοδρή επίθεση εναντίον του.
Είναι μια απ’ τις πιο όμορφες γυναίκες που μπήκαν στο φετινό Nomads. Η Αννίτα Ναθαναήλ συζητήθηκε πριν, αλλά και μετά την ανακοίνωση της παρουσίας της στο reality του ΑΝΤ1 και αυτό τελικά δεν της βγήκε σε καλό…
Κάποιος το μάτιασε το κορίτσι. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την…τύχη που είχε από την πρώτη μέρα στο νησί; Τι ακριβώς συνέβη;
Η Αννίτα έπεσε για ύπνο και όταν ξύπνησε οι συμπαίκτες της τρόμαξαν (κυριολεκτικά) να τη γνωρίσουν. Το πρόσωπό της είχε παραμορφωθεί.
Η ίδια υποθέτει ότι κάποιο έντομο μάλλον θα την τσίμπησε με αποτέλεσμα το χείλος και το μισό της πρόσωπο να πρηστούν και η ίδια να παραμορφωθεί.
Αισιόδοξος για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις εμφανίστηκε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, από το βήμα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.
«Έχουμε μπροστά μας τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Θα τις κερδίσουμε, αν κάνουμε αναδιανομή του πλούτου προς όφελος της εργαζόμενης φτωχής πλειοψηφίας, αν δεν κόψουμε τις συντάξεις, αν αυξήσουμε το βασικό μισθό, αν υλοποιήσουμε όσα εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ» τόνισε, μεταξύ άλλων.
Και πρόσθεσε με νόημα: «Θα κερδίσουμε, αν βάλουμε κάποιους φυλακή. Πρέπει να επιταχύνει η Δικαιοσύνη. Υπάρχει συνειδητή προσπάθεια καθυστέρησης κάποιων διαδικασιών. Αν δεν σπάσει αυτή η ιστορία, δεν παίρνουμε πραγματική εξουσία σ’ αυτή τη χώρα».
Ειδική αναφορά έκανε και στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων, επιρρίπτοντας ευθύνες για καθυστερήσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες.
«Έχουμε τη μεγαλύτερη απορροφητικότητα κοινοτικών κονδυλίων. Έχουμε, αλλά δεν είναι η πραγματικότητα αυτή. Τα κονδύλια έχουν φύγει από το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης, αλλά στη ζωή δεν έχουν πέσει. Υπάρχει ένας μηχανισμός, ο οποίος είναι εχθρικός γιατί έχει συνηθίσει να δουλεύει με όρους πελατειακούς και παραοικονομίας» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Μάλιστα, διερωτήθηκε αν «μπορεί ένας υπάλληλος να καθυστερεί ένα έργο, το οποίο έχει τεράστια σημασία για μια τοπική κοινωνία».
Στο πλαίσιο αυτό, παρατήρησε ότι στη Συνταγματική Αναθεώρηση θα πρέπει να υπάρχουν πρόνοιες για την επιτάχυνση του χρόνου απονομής της Δικαιοσύνης, αλλά και για την παραχώρηση αδειοδοτικών αρμοδιοτήτων στις αποκεντρωμένες δομές του κράτους, στους δήμους και τις περιφέρειες.
«Εάν δεν προβλεφθούν πολύ συγκεκριμένες αλλαγές στη λειτουργία του κράτους δεν πρόκειται να υπάρξει υλοποίηση αριστερού σχεδίου και παραγωγικής ανασυγκρότησης» κατέληξε.
Ο Σωτήρης Καλυβάτσης βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Αρτ στο Ooh la la και… επέζησε μιας κούρσας με το αυτοκίνητο του. Χόρεψε τον αγαπημένο του χορό, απήγγειλε με στόμφο τους στίχους του τραγουδιού της Φανής Δρακοπούλου «Θέλω να τα πιω» και υπάκουσε σε κάθε τρέλα που του ζητήθηκε. Όταν ο Αρτ σήκωσε το φύλλο με το όνομα της Ιωάννας Μπέλλα, ο Σωτήρης Καλυβάτσης προσπάθησε να κάνει χιούμορ σε σχέση με το ότι η Σταρ Ελλάς συζητήθηκε πολύ για τις πλαστικές επεμβάσεις μετά την εμφάνιση της στο GNTM.
«Τώρα που έρχεται χειμώνας δεν θα είναι πολύ βολικό να κάτσει δίπλα σε ένα τζάκι ας πούμε γιατί μπορεί να λιώσει. Άμα σου λιώσει κανένα χείλι, κανένα βυ… κλπ δεν είναι πολύ ευχάριστο», είπε ο ηθοποιός.
Όταν η κουβέντα ήρθε στους Α.Μ.Α.Ν. αλλά και στο ενδεχόμενο κάποιο κανάλι θα τους έκανε πρόταση να ξανασυστήσουν την εκπομπή, ο Σωτήρης Καλυβάτσης απάντησε: «Δεν έχει να κάνει με κανένα κανάλι. Έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τον Αντώνη και με εμένα.»
Την έντονη αντίδραση τους εξέφρασαν μέσα από ανακοίνωση οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Κοινότητας της Νάπολης και της Καμπανίας για την κυκλοφορία των συσκευασιών ζάχαρης, παραγωγής της ελληνικής εταιρείας Coffeeland Ltd, που απεικονίζουν εικόνες και κείμενα, που θεωρήθηκαν προσβλητικά και δυσφημιστικά.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για φακελάκια ζάχαρης, που στο εξωτερικό της απεικόνιζαν το πρόσωπο του Μάρλον Μπράντο στον ρόλο του διάσημου μαφιόζου «Νονού», ένα πιστόλι, τον Ντιέγκο Μαραντόνα, που μεσουράνησε στην ομάδα της πόλης, αλλά κυρίως από τη φράση «Ζειν επικινδύνως» (Vivere pericolosamente), που θεωρήθηκαν ότι προσβάλλουν την αληθινή υπόσταση και εικόνα της πόλης τους.
Η ανακοίνωση αναφέρει:
«Η κοινότητα που εκπροσωπεί τους Έλληνες κατοίκους στη Νάπολη και ολόκληρη την Καμπανία καταδικάζει απερίφραστα την διαφημιστική εκστρατεία της ελληνικής εταιρείας Coffeland Ltd, που είναι καρπός των ξεπερασμένων στερεότυπων που κηλιδώνουν το όνομα της Νάπολης και των κατοίκων της.
Είμαστε ευτυχείς που ο γενικός διευθυντής της Coffeland Ltd Σταύρος Γιαϊτζάκης ζήτησε αμέσως συγγνώμη για το λάθος που διαπράχθηκε και διέταξε αμέσως τη διακοπή της διαφημιστικής εκστρατείας και της διανομής των συσκευασιών», τονίζει στην ίδια ανακοίνωσή της η Ελληνική κοινότητα.
Μας θλίβει ωστόσο το γεγονός, πως εν είδει αντίδρασης, ορισμένοι Ναπολιτάνοι συμπολίτες μας εξετράπησαν στη διάρκεια των τελευταίων ημερών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και ξεστόμισαν προσβολές κατά της Ελλάδας και του λαού της. Ως ελληνική κοινότητα της Νάπολης και της Καμπανίας καταδικάζουμε αυτή τη στάση, που δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα αδελφοσύνης που πάντοτε χαρακτήριζε τις σχέσεις ανάμεσα στον λαό της Νάπολης και τον αντίστοιχο ελληνικό», τονίζει η ελληνική κοινότητα.
Προτείνουμε στον ιδιοκτήτη της επιχείρησης Coffeland να αντικαταστήσει τις εικόνες και τα κείμενα της επίμαχης συσκευασίας με την εικόνα του Βεζούβιου, του πολιούχου της πόλης Σαν Τζενάρο και τη φράση «Αγάπη με την πρώτη ματιά» (Amore a prima vista). Μάλιστα, θα καλέσουμε τον κο Γιαϊτζάκη να επισκεφθεί την πόλη μας, με έξοδα της Ελληνικής Κοινότητας Νάπολης και Καμπανίας, ώστε να μπορέσει να γευθεί προσωπικά τις ομορφιές της Νάπολής μας», καταλήγει η ανακοίνωση της ελληνικής κοινότητας».
