Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2025
Blog Σελίδα 10369

Για τον παππού μου που δεν θα με ξαναπάρει από το σχολείο

0

«Ο παππούς που πήγε μαμά; Δεν θα τον ξαναδώ;»

Αυτή ήταν η ερώτηση του μικρού παιδιού μου όταν ο παππούς έφυγε για πάντα από κοντά μας.«Έγινε αστέρι. Είναι ψηλά στον ουρανό».

«Μα ο ουρανός έχει εκατομμύρια αστέρια. Ποιο από όλα είναι ο παππούς; Πως θα το καταλάβω;» Ερωτήσεις πάνω στις ερωτήσεις. Πως να εξηγήσω τον θάνατο σε ένα τόσο μικρό παιδί;

«Τη νύχτα που λάμπουν τα αστέρια, σήκωσε τα μάτια σου και κοιτά. Στο αστέρι που θα σταματήσει η μάτια σου, στο αστέρι που θα κοιτάξεις επίμονα, το αστέρι που θα μαγνητίσει το βλέμμα σου, αυτός είναι ο παππούς σου. Θα σε κοιτά από ψηλά. Θα σε προσέχει».

«Μα όταν ξημερώνει, τα αστέρια χάνονται. Τότε, την ημέρα, δεν θα μπορώ να τον δω. Ούτε αυτός εμένα».

«Τα αστέρια είναι πάντα στον ουρανό. Απλά ο ήλιος είναι πιο δυνατός και καλύπτει το φως των αστεριών. Γιαυτό δεν τα βλέπεις. Το αστέρι του παππού είναι πάντα εκεί».

«Ναι, όμως ποιος θα μου παίρνει τυρόπιτα το πρωί πριν το σχολείο ; Ποιος θα με πάει βόλτα στο πάρκο τα απογεύματα;  Δεν γίνεται. Θέλω τον παππού μου να είναι δω. Δίπλα μου».

«Τυρόπιτα θα σου παίρνω εγώ. Και αργότερα, όταν μεγαλώσεις με την παρέα σου, θα ξεδιπλωνεις τις αναμνήσεις  σου μια μια. Και όταν τρως τυρόπιτα θα θυμάσαι τα μοσχομυριστά πρωινά με τον παππού σου. Θα είναι σαν να σου κρατά το χέρι πάλι και να σε πηγαίνει στο φούρνο για να σου πάρει όλα αυτά που λαχταράς  Θα δεις ότι η γεύση στο νου σου θα αλλάζει. Θα γίνεται πιο νόστιμη. Και αυτή η απλή, αδιάφορη τυρόπιτα θα γίνεται πιο σημαντική. Πιο σπάνια. Γιατί θα ξέρεις ότι μέσα σου υπάρχει η αγάπη. Υπάρχουν οι αναμνήσεις. Αυτές που έφτιαξε ο παππούς μαζί σου. Αυτές που χτίσατε μαζί χέρι χέρι».

«Θέλω όμως να τον βλέπω. Τι; Θα κοιτώ πάντα τα αστέρια και θα ψάχνω να τον βρω;»

«Όχι. Δεν χρειάζεται. Το αστέρι του παππού σου είναι μέσα στην καρδιά σου. Με τα μάτια της αγάπης θα τον βλέπεις. Όσο τον αγαπάς και τον έχεις κλεισμένο στην καρδιά σου είναι εκεί. Οι άνθρωποι φεύγουν από δίπλα μας όταν τους ξεχνάμε».

Με άκουγε με προσοχή. Είμαι βέβαιη ότι είχε απορίες. Δεν μπορούσε να  συλλάβει επακριβώς αυτά που έλεγα. Την περιπλοκότητα του πράγματος. Την πολυδιάστατη έννοια της αγάπης. Η απουσία ήταν αισθητή έτσι κι αλλιώς. Η βροντερή φωνή του έλειπε. Έλειπαν τα αστεία του, οι βόλτες με το αυτοκίνητο, οι κρυμμένες σοκολάτες μέσα στις γλάστρες. Όμως αυτά που προσπαθούσα να τους πω ήταν η παρηγοριά αλλά και η αλήθεια. Τα παιδιά πρώτα από όλα διαβάζουν με την καρδιά. Μετά με τα μάτια. Αποζητούσε να ακούσει λόγια συμπαράστασης για το μεγάλο κενό που ένιωθε. Που ένιωθα…

«Δεν θα έρθει όμως στην αποφοίτηση του δημοτικού, ούτε στους αγώνες μπάσκετ. Δεν θα είναι εκεί όταν θα παίρνω το πτυχίο στο Πανεπιστήμιο. Δεν θα είναι. Ούτε θα με περιμένει έξω από το σχολείο όπως κάθε μεσημέρι…»

«Θα λάμπει πάντα μέσα σου. Και στον αγώνα θα σε χειροκροτά από ψηλά. Θα χαίρεται. Θα το νιώσεις. Μην ανησυχείς. Φεύγουν κάποιοι αγαπημένοι μας από τη ζωή, αλλά είναι πάντα μαζί μας».  Για το σχολείο το προσπέρασα, δεν είχα κάτι να απαντήσω… Το κενό  αγεφύρωτο…

«Μα, δεν μπορώ να τα καταλάβω όλα αυτά. Ο παππούς πέθανε».

«Δεν χρειάζεται να καταλάβεις. Μέσα σου έχεις κλεισμένα όλα τα χρόνια που έζησες μαζί του. Για σκέψου…τότε στην παραλία που χτίζατε πυργάκια… Τότε που είχε ντυθεί Άι Βασίλης για να φέρει τα δώρα… τότε που…, τότε που…. Θυμάσαι;»

Χαμογέλασε με ένα πλατύ χαμόγελο σαν να έβλεπε άλμπουμ με τις συγκεκριμένες φωτογραφίες. Και άλλες πολλές. Και αυτές που απαθανάτισε η φωτογραφική μηχανή, αλλά και άλλες,  που αποθανατίζεις μόνο με τα μάτια της καρδιάς. Στιγμές, άπειρες στιγμές συναισθημάτων, που ξαφνικά γίνονται εικόνες. Και οι εικόνες σε κατακλύζουν. Και η αγάπη είναι εκεί. Τότε, καταλαβαίνεις ποσό αγαπήθηκες και ποσό αγαπάς.

«Τον αγαπώ τον παππού πολύ».

«Βλέπεις; Η αγάπη δεν έχει εικόνα. Αγαπάς από την καρδιά. Αγαπάς, ότι σου χάρισε. Ότι σου έμαθε. Αγαπάς αυτό ακριβώς που ήταν ο παππούς. Όλα αυτά δεν ξεριζώνονται από την καρδιά σου. Οι αναμνήσεις που σου χάρισε δεν θα μπορέσουν να διαγραφούν ποτέ από την μνήμη σου».

Το βράδυ βγήκε στο μπαλκόνι κι ας έκανε ψύχρα. Σήκωσε το κεφάλι και κοίταξε τον ουρανό. Παρατηρούσα από μακριά. Έμεινε κάμποσα λεπτά της ώρας έτσι. Σαν να έψαχνε κάτι. Σίγουρα έψαχνε και αυτό που γύρευε το βρήκε. «Καληνύχτα παππού», άκουσα να ψιθυρίζει. Αποτραβήχτηκα απαλά στις μύτες των ποδιών μου για να μην με ακούσει και χώθηκα στην κρεβατοκάμαρα μου. Δεν ήθελα να χαλάσω την μαγική αυτή στιγμή. Το άγγιγμα ψυχής που ένιωσε όταν κοίταξε ψηλά στον ουρανό.

Είχε βρει το δικό του αστέρι.

Για τον Όλιβερ που δεν άξιζε στους «ανθρώπους»

0

«Βγήκε στο μισοσκόταδο της αυλής και έκανε τρεις κύκλους.
Ετοιμαζόταν να μπει στο σπίτι του για να φάει τις κροκέτες του και να χωθεί στην πολύχρωμη χνουδωτή κουβερτούλα του. Μόνο που δεν έγιναν ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Ξαφνικά, βρέθηκε στο πορτμπαγκάζ ενός αμαξιού που δεν είχε ξαναδεί και στη συνέχεια σε έναν χώρο άγνωστο για αυτόν. Τα μπολ του έλειπαν, το ίδιο και τα παιχνίδια του.

Μα πάνω απ’ όλα έλειπε η κουβερτούλα του. Και ποιος ήταν αυτός που τον κοιτούσε; Σήκωσε το κεφάλι του και τον είδε να κρατά ένα κομμάτι ξύλο σαν αυτά που του πετούσαν και έτρεχε να τα πιάσει. Χοροπήδησε.
Ήταν η τελευταία φορά που θα χοροπηδούσε.

Το ξύλο έσπασε σε κομμάτια στο ένα του πλευρό.
Κάτι ανάμεσα σε κραυγή και αλύχτισμα βγήκε από το στόμα του.
Και ο άγνωστος ξέσπασε σε γέλια.

Του απάντησε στα γέλια γαβγίζοντας θλιμμένα, πονεμένα.
Ήθελε να επιστρέψει στο σπίτι του, στην οικογένεια του.
Ήταν καλό σκυλί.
Αγαπούσε τους ανθρώπους.
Γιατί το τιμωρούσαν;

Τώρα γάβγιζε όλο και πιο δυνατά – μήπως και κάποιος εκεί έξω τον άκουγε.
Αλλά ο άγνωστος βρήκε τρόπο να τον σταματήσει.
Του έκλεισε το στόμα με ένα κομμάτι ύφασμα.
Ήθελε να επιστρέψει στο σπίτι του, στην οικογένεια του.
Ήθελε την κουβερτούλα του.

Ξημέρωνε. Αλλά δεν θα το έβαζε κάτω.
Ήταν ελεύθερος και είχε φτάσει σχεδόν στο σπίτι του.
Τα μάτια του έλαμψαν από χαρά.
Ήθελε να τρέξει αλλά τα πληγωμένα πόδια του δεν το επέτρεπαν.
Ήθελε να γαβγίσει, να τους ανακοινώσει περιχαρής πως επέστρεψε.
Αλλά το στόμα του ήταν κλειστό.

Μπήκε στην αυλή που τόσο αγαπούσε. Σύρθηκε στο χαλάκι της εξώπορτας.
Σε λίγο θα σηκωνόταν, θα έπαιζε, θα έτρωγε και θα ξανακοιμόταν.
Τους αγαπούσε τους ανθρώπους.
Τίποτα δεν θα το άλλαζε αυτό.
Έκλεισε τα μάτια του.
Τώρα ήταν χωμένος στη χνουδωτή πολύχρωμη κουβερτούλα του.
-Η χνουδωτή κουβερτούλα

-Θα έρθει η εποχή που οι άνθρωποι, όπως και εγώ, θα βλέπουν τη δολοφονία των ζώων, όπως τώρα βλέπουν τη δολοφονία των ανθρώπων… έλεγε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Η χνουδωτή κουβερτούλα, Copyright ©2023, Αντώνης Τουμανίδης

Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή το περιστατικό της, δίχως προηγούμενο, κακοποίησης ενός Χάσκι, του Oliver στην Αράχωβα. Όχι, δεν είμαστε διαλυμένοι σαν είδος και σαν κοινωνία. Είμαστε σάπιοι και αυτό είναι πολύ χειρότερο. Όλα τα άλλα είναι για εσωτερική κατανάλωση. Αν δεν μιλήσουν οι κάτοικοι της περιοχής της Αράχωβας να μην ξαναπατήσει άνθρωπος σε αυτά τα χωριά αφού διαθέτουν τόσο ταραγμένα μυαλά κινδυνεύουν σε αυτά τα μέρη .. Είναι ντροπή να γράφονται στον μαυροπίνακα του σαδισμού ολόκληρα χωριά για το χατίρι μερικών(;) ανώμαλων !!! ΜΙΛΗΣΤΕ !!!

Για τον Οκτώβριο η Θεσσαλονίκη ντύνεται στα ροζ;

0

Και σου θυμίζει το ραντεβού σου για μαστογραφία

Όπως ήδη γνωρίζεις ο Οκτώβριος είναι ο μήνας ενημέρωσης και πρόληψης του καρκίνου του μαστού.

Ο Λευκός Πύργος φωτίστηκε για άλλη μία φορά στα ροζ προκειμένου να μας υπενθυμίσει ότι η πρόληψη σώζει ζωές. Γι’ αυτό, προγραμμάτισε σήμερα κιόλας το ραντεβού σου με τον γυναικολόγο ή το μαστολόγο σου ή κάνε κλικ εδώ για να κλείσεις δωρεάν εξετάσεις.

93767_9e7ed5ee2a79f16c9870c016bce6efd5

Τον Οκτώβριο ας ντυθούμε λοιπόν στα ροζ όχι μόνο εξωτερικά, αλλά και εσωτερικά.

Για τον νεκρό 27χρονο κοσμηματοπώλη από τη Νεάπολη δεν έκανε κανείς πορεία

0

Την ώρα που κάποιοι κανουν πορεία για τον Ζακ…έρχομαι να σας θυμίσω μια είδηση απο το 2015. Τοτέ που τα κανάλια μετέδιδαν οτι κατέληγε ο 27χρονος κοσμηματοπώλης, ο οποίος δέχθηκε τα πυρά του αδίστακτου ληστή, μέσα στο κατάστημα του στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Ομως για το παλικάρι αυτο δεν ειδα καμια πορεία…

Ο 27χρονος είχε τραυματιστεί σοβαρά στην κοιλιά από τα πυρά 38χρονου ομογενή από τη Γεωργία και είχε μεταφερθεί στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο.

Ο αδίστακτος άντρας εισήλθε σε κοσμηματοπωλείο στην περιοχή της Νεάπολης, εντός του οποίου βρίσκονταν ο 27χρονος και η 54χρονη μητέρα του και αφού αρχικά πυροβόλησε εκφοβιστικά, τους ζήτησε να τοποθετήσουν εντός σακιδίου, διάφορα κοσμήματα, η αξία των οποίων ανέρχεται, στις 20.000 ευρώ περίπου.

Ο 27χρονος αντέδρασε με συνέπεια ο 38χρονος να πυροβολήσει εναντίον του, τραυματίζοντάς τον στην κοιλιακή χώρα.

Κατά τη διαφυγή του με κλεμμένη μοτοσικλέτα ο δράστης εντοπίστηκε άμεσα από τους αστυνομικούς που προσέτρεξαν στο σημείο. Μετά από σύντομη καταδίωξη, ο 38χρονος έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας, έπεσε στο οδόστρωμα και συνελήφθη.

Από το σημείο σύλληψης του δράστη, περισυλλέγησαν, ένα σακίδιο με τα κοσμήματα που αφαιρέθηκαν από το κατάστημα και ένα πιστόλι, που περιείχε τρία φυσίγγια.

Σημειώνεται ότι, ο συλληφθείς είχε αποφυλακιστεί κάνοντας χρήση των ευνοϊκών διατάξεων του νόμου Παρασκευόπουλου όπου εξέτιε πολυετή ποινή κάθειρξης, που αφορούσε σε αδικήματα κατά της ιδιοκτησίας και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών.

Γι’ αυτο το παλικάρι δεν είδα ούτε διαμαρτυρίες ούτε διαδηλώσεις ούτε πορείες…

[nassosblog]

Για τον Μιχάλη! Σκόραρε ο Γαλανόπουλος και αφιέρωσε το γκολ στον αδικοχαμένο οπαδό της ΑΕΚ

0

Ο Κώστας Γαλανόπουλος έδωσε προβάδισμα στην ΑΕΚ και αφιέρωσε το γκολ που πέτυχε στον Μιχάλη Κατσουρή.

Ο Κώστας Γαλανόπουλος έκανε το 2-1 για την ΑΕΚ στο 90ό λεπτό κόντρα στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Ο Αραούχο, που μπήκε λίγα λεπτά πριν, έκανε ωραία προσπάθεια, γύρισε στον Πισάρο κι αυτός στον Έλληνα μέσο, που νίκησε τον Λιβάκοβιτς.

Ο Κώστας Γαλανόπουλος συγκλόνισε και στον πανηγυρισμό του. Ο Έλληνας παίκτης αφιέρωσε το γκολ που πέτυχε στον Μιχάλη Κατσούρη, που δολοφονήθηκε πριν από λίγες μέρες στη Νέα Φιλαδέλφεια.




Για τον Θανάση, τον Κώστα και τον Παύλo: Η οικογένεια Γιαννακόπουλου στέλνει το 7ο αστέρι ψηλά στον ουρανό με μια συγκινητική φωτογραφία

Σε πελάγη ευτυχία έπλεε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μετά το θρίαμβο του Παναθηναϊκού AKTOR.

Ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ και ο άνθρωπος που δημιούργησε την αρμάδα που κατέκτησε την ευρωπαϊκή κορυφή, έκανε δηλώσεις στη NOVA μιλώντας για την ιστορική στιγμή και το έβδομο αστέρι που πρόσθεσε στο έμβλημα του συλλόγου.

Η οικογένεια Γιαννακόπουλου, πανηγυρίζει το 7ο αστέρι με μια συγκινητική φωτογραφία, που κοινοποιήθηκε στα social media, ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ μαζί με την σύζυγο του, τα παιδιά του και την μητέρα του Δέσποινα.

Δείτε την ανάρτηση και την φωτογραφία:

Για τον Βασίλη από τις Σέρρες, ετών έντεκα… που το θρανίο του έμεινε άδειο

Ο Βασίλης ετών έντεκα, που φονεύτηκε στο προαύλιο του σχολείου του, δεν ήταν ένα ατυχέστατο περιστατικό ..Ήταν ένα έγκλημα…

Αυτές τις μέρες ένα πόρισμα της Εισαγγελίας Σερρών, μας θύμισε τον τραγικό  θάνατο ενός μαθητή και τον τραυματισμό άλλων δύο, από την έκρηξη του καυστήρα σε Σχολείο των Σερρών το Δεκέμβριο του 2022

choris titlo 1020x760 1

Το πόρισμα της Εισαγγελίας Σερρών, αν και παραπέμπει σε δίκη 11 άτομα  βγάζει από το κάδρο τις κρατικές ευθύνες και ειδικά της κυβέρνησης και της δημοτικής αρχής, που έχουν την άμεση ευθύνη για τη σχολική στέγη.

Και όπως έγραψε η φιλόλογος Μαρία Φούκα  ο Βασίλης, ετών έντεκα ,  έπιασε αδιάβαστους για μια ακόμα φορά όλους τους θεσμούς και τους θεσμοθέτες  που  προσπαθούν μάταια  να δικαιολογήσουν ένα ετοιμόρροπο κράτος που γνωρίζει πολύ καλά πώς να σκοτώνει τα παιδιά του. Ακόμα και στο προαύλιο του σχολείου τους..




Το χρονικό

Πριν 2 περίπου χρόνια, στις  Δεκεμβρίου 2022 ένας μικρός μαθητής, μόλις 11 ετών, έχασε τη ζωή του και δύο ακόμα μαθητές ηλικίας 11 και έξι ετών τραυματίστηκαν μετά από έκρηξη που σημειώθηκε στο λεβητοστάσιο του 9ου δημοτικού σχολείου Σερρών.

Συγκεκριμένα στις 14.10 το μεσημέρι εξερράγη το λεβητοστάσιο με αποτέλεσμα η πόρτα που εκτινάχθηκε να τραυματίσει ένα παιδί θανάσιμα και ελαφρώς τα άλλα δύο.

Ο άτυχος μαθητής μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Σερρών χωρίς τις αισθήσεις του, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Οι δύο άλλοι μαθητές ελαφρά τραυματισμένοι μεταφέρθηκαν στο ίδιο νοσοκομείο όπου τους παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.

Τη στιγμή που συνέβη το τραγικό περιστατικό ο άτυχος μαθητής και οι δυο συμμαθητές του, μαζί με άλλους μαθητές του σχολείου, βρίσκονταν στην αυλή καθώς παρακολουθούν το ολοήμερο σχολείο. Με την έκρηξη του λεβητοστασίου, που ήταν ιδιαίτερα ισχυρή, η πόρτα εκτινάχθηκε πολλά μέτρα μακριά με αποτέλεσμα να τραυματίσει θανάσιμα τον έναν και ελαφρά τους άλλους δυο.

Η μοιραία αλλαγή

Σύμφωνα με τις τότε δηλώσεις στο ΑΠΕ – ΜΠΕ του διευθυντή του σχολείου Νικόλαου Τσιότσιου, στη σχολική μονάδα πρόσφατα εγκαταστάθηκε, μέσω ΕΣΠΑ, σύστημα γεωθερμίας για τη θέρμανση του κτιρίου, προκειμένου να αντικαταστήσει τον λέβητα πετρελαίουΟ ίδιος όπως ανέφερε διαφωνούσε με το εν λόγω έργο καθώς δεν αποτελούσε πρόταση της σχολικής κοινότητας.

«Ο καυστήρας ήταν μέχρι πρότινος καυστήρας πετρελαίου», υπογραμμίζει ο κ. Τσιότσιος μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ. «Έγινε ένα έργο στη σχολική μονάδα για το οποίο διαφωνούσα. Διαφώνησα πολλές φορές για το έργο αυτό το οποίο έγινε με ευθύνη του δήμου. Εμάς δεν μας έδωσε κανένας λογαριασμό. Ήταν ένα έργο γεωθερμίας που έγινε μέσω ΕΣΠΑ απ’ ό,τι γνωρίζω».

Για τραγικό συμβάν που στοίχισε τη ζωή του μαθητή ο διευθυντής του 9ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών ανέφερε πως ο αρμόδιος μηχανικός του έργου είχε ενημερώσει πως λόγω βλάβης στο νέο σύστημα θέρμανσης το σχολείο θα έπρεπε να θερμαίνεται όπως παλιά, δηλαδή με πετρέλαιο.

Τι συνέβη

«Ενώ ήταν να έρθει το Σάββατο ο εργολάβος», είπε ο κ. Τσιότσιος, «και έπρεπε να έρθει το Σάββατο, διότι χιλιάδες φορές τους εξήγησα ότι δεν επιτρέπω να κάνουν εργασίες εν ώρα λειτουργίας του σχολείου, αλλά δε βρήκα κανένα στήριγμα σε αυτό ούτε από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ούτε από το δήμο. Έρχονταν γενικώς όποτε ήθελαν και έφευγαν όποτε ήθελαν».

Πηγή: alfavita

Για τον Βασίλη από τις Σέρρες, ετών έντεκα… που το θρανίο του έμεινε άδειο

0
Γιατί ο Βασίλης από τις Σέρρες, ετών έντεκα,  τη μέρα που τον φόνευσαν, δεν ήθελε να πάει στο Σχολείο…Ήθελε σπίτι του να μείνει. Να χουζουρέψει στο κρεβάτι του.  Να ονειρευτεί.  Τη ζωή, που όλοι αυτοί που ευθύνονται, δεν τον αφήσανε να ζήσει…. Στο προαύλιο του σχολείου του…

Ναι λοιπόν, κύριοι της Κυβέρνησης , του υπουργείου Παιδείας , κύριοι συνάδελφοι της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ. Τα σχολεία σε όλη την Ελλάδα  έπρεπε να είναι κλειστά σήμερα. Γιατί ο Βασίλης, ετών έντεκα, δεν θα ξαναπαίξει στο προαύλιο του σχολείου του. Το θρανίο του άδειο. Κι η αδελφή του πάντα θα τον ψάχνει,  για να πάνε σπίτι τους το μεσημέρι. Και οι γονείς του θα τον περιμένουν.. Γιατί έρχονται Χριστούγεννα και δεν θα γιορτάσει τη γιορτή του, την πρώτη μέρα του καινούργιου χρόνου. Γιατί όλοι οι αρμόδιοι και μη, στην 25η είδηση των ειδησεογραφικών δελτίων  φιλονικούν πάνω στο νεκρό του σώμα ,παίζοντας πινγκ πονγκ τις ευθύνες τους, αφού εργολαβούσαν επικινδύνως, πετυχαίνοντας διάνα τον φριχτό του θάνατο…

Έπρεπε, το λιγότερο ,όλα τα σχολεία να είναι κλειστά σήμερα. Σημαίες μεσίστιες σε όλα τα μπαλκόνια των Ελλήνων. Γιατί ο Βασίλης, ετών έντεκα , δεν θα ξαναχαμογελάσει . Και ούτε ένας Βιζυηνός δεν έμεινε ή ένας Παπαδιαμάντης για να θρηνήσει το χαμό του, στο χώρο που θα έπρεπε να είναι ο πιο αθώος και ο πιο ακίνδυνος, ο πιο αγαπημένος.. Το προαύλιο του σχολείου του..

Έπρεπε ,το λιγότερο, όλα τα σχολεία να είναι κλειστά σήμερα. Κλειστές τηλεοράσεις και ραδιόφωνα. Σιγή… να συνοδεύσει τα πετάγματά του στους αιώνες. Γιατί ο Βασίλης, ετών έντεκα ,  έπιασε αδιάβαστους για μια ακόμα φορά όλους τους θεσμούς και τους θεσμοθέτες  που  προσπαθούν μάταια  να δικαιολογήσουν ένα ετοιμόρροπο κράτος που γνωρίζει πολύ καλά πώς να σκοτώνει τα παιδιά του. Ακόμα και στο προαύλιο του σχολείου τους..

Έπρεπε, το λιγότερο, όλα τα σχολεία να είναι κλειστά σήμερα. Και τα λαμπιόνια όλα. Τα μαγαζιά , τα θέατρα , οι δρόμοι.. Γιατί ο Βασίλης από τις Σέρρες, ετών έντεκα,  τη μέρα που τον φόνευσαν, δεν ήθελε να πάει στο Σχολείο..Ήθελε σπίτι του να μείνει. Να χουζουρέψει στο κρεβάτι του.  Να ονειρευτεί.  Τη ζωή, που όλοι αυτοί που ευθύνονται, δεν τον αφήσανε να ζήσει…. Στο προαύλιο του σχολείου του….

ΥΓ: Ο Βασίλης ετών έντεκα, που φονεύτηκε στο προαύλιο του σχολείου του,  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ  ΑΤΥΧΕΣΤΑΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ..Είναι η ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ…

Μαρία Φούκα

Φιλόλογος , 2ο Γυμνάσιο Πατρών…

Για το καλό μας: Πιθανή τέταρτη δόση εμβολίου για όλους

0

Είναι νωρίς να αποφασίσουμε για τέταρτη δόση, είναι πολύ πιθανόν να συμβεί σε μέρος του πληθυσμού, ή ολόκληρο τον πληθυσμό, εκτίμησε στον ΣΚΑΪ ο καθηγητής Πνευμονολογίας Νίκος Τζανάκης.

“Αυτή τη στιγμή το επιδημιολογικό περιβάλλον κάνει αυτή τη σκέψη πολύ πιθανή”, ξεκαθάρισε.

“Φαίνεται ότι οι καινούργιες μεταλλάξεις καταφέρνουν και ξεφεύγουν σε σημαντικό βαθμό ως προς τη μόλυνση από τα εμβόλια. Εδώ η Όμικρον 2 ξεφεύγει από την Όμικρον την ‘ξαδέλφή της’ (…) Την ανοσία της αγέλης πρέπει να την ξεχάσουμε, υπό αυτή την έννοια θα πρέπει να αρκεστούμε από την ανοσοπροστασία από βαριά νόσο που προσφέρουν τα εμβόλια”, επισήμανε.

“Έχουμε άτομα που έπασχαν από Όμικρον πριν από 1,5 μήνα και ξανανοσούν με την Όμικρον 2” τόνισε ο Νίκος Τζανάκης. Πάντως, διευκρίνισε ότι το εμβόλιο εξακολουθεί να έχει τεράστια ικανότητα προστασίας ακόμη από βαριά νόσο.

Όπως εκτίμησε, τα κρούσματα δεν θα πέσουν εύκολα, θα κινηθούν στις 20.000 και την επομένη εβδομάδα, ίσως και την μεθεπομένη εβδομάδα. Αυξήθηκε σημαντικά η συμμετοχή της ηλικιακής ομάδας πάνω από τα 65 έτη από 7% περίπου στο 20%, είναι η ομάδα που δίνει προβλήματα.

Σύμφωνα με τον κ. Τζανάκη “πάμε σε μια μορφή ιού που θα μείνει μαζί μας για πολλά χρόνια, ίσως και για πάντα, όπως και η γρίπη τον οποίο θα καταπολεμούμε (…) και δε θα αναστατώνει τη ζωή μας”.

“Αναμένω σχετική αύξηση θανάτων 5% με 10% την επόμενη εβδομάδα. Εκεί που είμαστε 40 με 45 θανάτους, ενδεχομένως θα έχουμε μέσους όρους 50 ίσως και παραπάνω” σημείωσε ο καθηγητής. “Είναι θάνατοι με κορωνοϊό και όχι από κορωνοϊό, μολύνονται άνθρωποι πάρα πολύ ευάλωτοι” διευκρίνισε.

Για το «άφυλο» αρκουδάκι Γουίνι επέλεξε να μιλήσει η Σακελλαροπούλου σε 9χρονα παιδιά

0

Δεν πέρασε απαρατήρητη η κίνηση της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου να μιλήσει σε 9χρονα παιδιά για το αρκουδάκι Γουίνι (Winnie) της γνωστής σειράς βιβλίων φαντασίας, λέγοντάς τους δεν είναι ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό, είναι άφυλο.

clementoni disney winnie the pooh my first puzzle 3 6 9 12 pieces

Όλα ξεκίνησαν όταν η Πρόεδρος βρέθηκε με μαθητές του 6ου Δημοτικού Σχολείου Πολίχνης στην παιδική γωνιά της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη. Εκεί λοιπόν αφού τα παιδιά της μίλησαν για τα βιβλία που αγαπούν, εκείνη αφού τα άκουσε, τους μίλησε και για τις δικές της προτιμήσεις, ανάμεσά τους και για τη «Winnie the Pooh» («Γουίνι το Αρκουδάκι»). Όπως είπε χαρακτηριστικά, «το αρκουδάκι Winnie-the-Pooh έχει όνομα και αρσενικό και θηλυκό. Και αυτό είναι που έχει προκαλέσει μεγάλη προσοχή. Δεν ήθελαν να δώσουν όνομα ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό και έδωσαν και τα δύο. Ήταν πολύ νωρίς αυτά όταν γράφτηκαν σε σχέση με το σημείο που βρισκόμαστε τώρα».

Δείτε το χαρακτηριστικό απόσπασμα εδώ:

Η έμμεση προώθηση από την αρχηγό του ελληνικού κράτους προς παιδιά που δεν έχουν ολοκληρώσει πλήρως την προσωπικότητά τους μιας unisex κοινωνίας χωρίς διακριτά φύλα, έχει σχολιαστεί ποικιλοτρόπως, με τον ανεξάρτητο βουλευτή Κωνσταντίνο Μπογδάνο για παράδειγμα να γράφει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook: «Πόσο κρίμα, που «η Γουίνι ο Που» δεν φοράει και μαντήλα. Θα ήταν το τέλειο πρότυπο της «προοδευτικής» ατζέντας».

stigmiotypo 2021 12 04 12.37.20

Ποιος είναι ο Γουίνι

Για την ιστορία, ο Γουίνι το Αρκουδάκι είναι φανταστικός χαρακτήρας, που τον δημιούργησε ο Άγγλος συγγραφέας Α. Α. Μιλν. Ξεκίνησε με σειρά βιβλίων, το πρώτο εκ των οποίων εκδόθηκε 1924. Ο Μιλν ονόμασε τον ήρωα Γουίνι, από ένα αρκουδάκι που είχε ο γιος του. Μάλιστα, πολλοί από τους χαρακτήρες, πήραν το όνομά τους από τα παιχνίδια του γιου του συγγραφέα, Κρίστοφερ. Ο Κρίστοφερ, είχε ονομάσει ο ίδιος το αρκουδάκι Winne από μία μαύρη αρκούδα που συχνά επισκεπτόταν στο Ζωολογικό Κήπο του Λονδίνου.

winnie the pooh 2x20 el play for future ocsf6na

Στα βιβλία του Μιλν ο Γουίνι, είναι ένα αφελές και αργόστροφο αρκουδάκι που είναι όμως πολύ φιλικό και συμπονετικό προς τους άλλους. Συχνά, παρόλο που δε διακρίνεται για την ευστροφία του, έχει πολύ έξυπνες ιδέες, οι οποίες βασίζονται στη κοινή λογική. Λατρεύει το μέλι, έχει έντονη ποιητική φλέβα και είναι ιδιαίτερα κοινωνικός.