«Γεννήθηκε» πριν από 90 χρόνια από το ηφαίστειο Κρακατόα που με έκρηξή του, το 1883, προκάλεσε το θάνατο περισσότερων από 36.000 ανθρώπων

Για περισσότερα από δέκα χρόνια ήταν στο μικροσκόπιο των επιστημόνων το ηφαίστειο Ανάκ Κρακατόα η ενεργοποίηση του οποίου προκάλεσε, όπως όλα δείχνουν, το τσουνάμι με τους περισσότερους από 160 νεκρούς στην Ινδονησία.

Το Ανάκ Κρακατόα (στα ελληνικά μεταφράζεται ως «παιδί του Κρακατόα) «γεννήθηκε» μέσα από τη θάλασσα πριν από 90 χρόνια σε μια περιοχή γύρω από το θρυλικό ηφαίστειο Κρακατόα.

Οι επιστήμονες είχαν παρατηρήσει ότι το Ανάκ Κρακατόα ήταν ιδιαίτερα «δραστήριο» από τον περασμένο Ιούνιο ενώ συχνές ήταν και οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι στάχτη του έφτανε ψηλά στον ουρανό. Τον Οκτώβριο, μάλιστα, ένα τουριστικό σκάφος παραλίγο να χτυπηθεί από «βόμβα» λάβας που εκτοξεύτηκε από το ηφαίστειο.

Η γέννηση του Ανάκ Κρακατόα τοποθετείται στο 1928 στην καλντέρα του Κρακατόα, του ηφαιστείου που έχει μείνει στην ιστορία για τη βίαιη ενεργοποίησή του το 1883.

Με τη βοήθεια της λάβας από το ηφαίστειο-«πατέρας» δημιουργήθηκε ένα μικρό ηφαιστειακό νησί με τον κώνο του να βρίσκεται τώρα σε υψόμετρο 300 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Απο τη στιγμή της δημιουργία τους το Ανάκ Κρακατόα ήταν σε μια κατάσταση ημι-συνεχούς εκρηκτικής δραστηριότητας με τον Αυστραλό καθηγητή Ρέι Κας να σημειώνει ότι το μέγεθός του μεγάλωνε συνεχώς με εκρήξεις που σημειώνονταν κάθε 2-3 χρόνια.

Το νησί του Ανάκ Κρακατό είναι ακατοίκητο μολονότι αποτελεί τουριστικό προορισμό.

Όταν το μεγάλο Κρακατό εξερράγη στις 27 Αυγούστου 1883 η στάχτη του έφτασε σε υψόμετρο 20χλμ. με τις εκρήξεις του να ακούγονται μέχρι την Αυστραλία και το Μαυρίκο σε απόσταση, δηλαδή, 4.500χλμ.

Η στάχτη ήταν τόσο πολλή που η περιοχή γύρω από το Κρακατόα έμεινε στο σκοτάδι για δύο ημέρες.

Το τσουνάμι που ακολούθησε, δε, προκάλεσε το θάνατο περισσότερων από 36.000 ανθρώπων σε μια από τις χειρότερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία.

Μεγάλη νικήτρια η Κατερίνα Βρανά! Το «πιο αστείο κορίτσι του κόσμου», μετά τη μάχη για την αποκατάσταση της υγείας του, εμφανίστηκε on stage καθισμένο σε αναπηρικό αμαξίδιο, σε εκδήλωση προς τιμήν του που οργανώθηκε από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» και μίλησε στη δημοσιογράφο Άννα Μπουσδούκου για τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής του.

«Ηταν ένα δύσκολο, βαρύ, κρυολόγημα! Ήταν τόσο βαρύ, σαν μάτι» είπε η ηθοποιός στην αρχή της συνέντευξης και συνέχισε: «Σαν εμπειρία, ελπίζω να ήταν η μοναδική. Δεν κάνω κέφι να το ξαναπεράσω. Οι γονείς μου τα είχαν παίξει».

Η γιορτή με τίτλο «Κατερίνα Βρανά: Πεθαίνοντας στα γέλια» έγινε την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Διάλογοι» από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», κατά τη διάρκεια της οποίας η stand-up comedian περιέγραψε όσα πέρασε κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στη Μαλαισία το 2017, όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με συμπτώματα δηλητηρίασης που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν σκωληκοειδίτιδα. Τότε η μη έγκαιρη διάγνωση των γιατρών είχε ως αποτέλεσμα η Κατερίνα Βρανά να υποστεί οξεία περιτονίτιδα και από εκείνη τη στιγμή να αρχίσει έναν αγώνα επιβίωσης που ευτυχώς κέρδισε! «Αυτό που λέω και είναι λίγο… χοντρό, και φρικάρουν όλοι είναι πως, έτσι και μου βγει μετά από όλα αυτά και καρκίνος, θα τα… πάρω! Θα γίνω έξαλλη» είπε.

Με μια μικρή δυσκολία στην ομιλία, η Κατερίνα μίλησε για στιγμές που έκρυβαν πόνο, αλλά έντεχνα τον έκρυψε πίσω από το χιούμορ της. «Εγώ το μεγαλύτερο κομμάτι το έχασα. Ημουν αναίσθητη, κοιμόμουν. Το μεγαλύτερο λούκι το τράβηξαν οι γονείς μου. Κι όσο ήμουν σε τεχνητό κώμα -με έβαλαν για να με σώσουν- εγώ έβλεπα ότι είχα πάει σε yoga retreat στην Κορνουάλη. Και να τονίσω πως εγώ δεν κάνω γιόγκα!» ανέφερε και συνέχισε: «Και ξυπνάω και δεν μπορούσα να κουνήσω, να μιλήσω, να συνεννοηθώ και δύο εβδομάδες μετά το κώμα τυφλώθηκα, γιατί είχε φέρει τους φερετζέδες η Μαριωρή. Δεν έβλεπα τότε καλά» πρόσθεσε.

Πηγή: Espresso

Το «Κίνημα Φτωχών Ελλάδας» είναι το νέο κόμμα που ίδρυσε πριν από λίγες ημέρες ο ηθοποιός Παύλος Κοντογιαννίδης

Σε δηλώσεις που έκανε στην Espresso, αναλύει τους λόγους που τον οδήγησαν στην ίδρυση αυτού του κομματικού φορέα, αναφέρει τις θέσεις του κόμματός του ενώ παράλληλα δείχνει τις προθέσεις του να κατέβει στις επόμενες εκλογές.

«Το ΚΦΕ, το Κίνημα Φτωχών Ελλάδας, είναι μια άμεση έκφραση δημοκρατίας, συμμετοχικής δημοκρατίας, που δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα, δεν έχουν να χάσουν τίποτα και, όσοι έχουν κάτι, δεν τους φτάνει για να ζήσουν αξιοπρεπώς, δηλαδή το 90% των Ελλήνων» αναφέρει και συνεχίζει:

«Αυτή η συνυπεύθυνη συμμετοχική συμπόρευση αποτελεί όχι εύκολη υπόθεση, αλλά, αν επιτευχθεί, θα είναι ό,τι πιο δίκαιο, το πιο ανθρωποκεντρικό κίνημα που έχει υπάρξει, χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς χρωματισμούς, χωρίς ταμπέλες!» τονίζει και παραδέχεται ότι το όλο εγχείρημα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.

«Η φοβισμένη αξιοπρέπεια κάθε απλού συμπολίτη μας δεν του επιτρέπει να φανερώσει την ανάγκη για επιβίωση. Είναι δύσκολο να παραδεχτεί κάποιος τη φτώχεια του. Ξέρετε ότι στου Γκύζη, όπου μένω, οι μισοί και παραπάνω τρέφονται καθημερινά από τα συσσίτια; Ποιος βγαίνει να το δηλώσει δημόσια; Δεν δημιουργούμε το κίνημα ωραίων να έχουμε μαζικές συμμετοχές!» αναφέρει ο κ. Κοντογιαννίδης.

«Δεν φοβάμαι τίποτα!»

«Δεν φοβάμαι τίποτα!» τονίζει και εξηγεί: «Καθένας πρέπει να παίρνει την ευθύνη των απόψεών του! Αυτός ο φόβος, που καλλιεργείται συστηματικά από τους συστηματικούς εκφοβιστικές, κρατάει τον κόσμο εγκλωβισμένο, αδρανή και σ’ αυτό το χάλι! Ως επαγγελματίας τώρα βρίσκομαι σε διαθεσιμότητα λόγω των απόψεών μου… ίσως! Εξάλλου, το Κίνημα Φτωχών Ελλάδος πρέπει να παλέψει, για να υπάρξει. Οσοι πιστοί προσέλθετε, λοιπόν, για να γίνουμε άξιοι συμπορευτές»!

Μιλώντας δε για το διαφορετικό που πρεσβεύει το κίνημα, αναφέρει: «Θα παλέψουμε το ξεπερασμένο, το αναξιόπιστο, το ψεύτικο. Θα παλέψουμε να δημιουργηθεί μια κοινωνία ανθρωποκεντρική, μια Πολιτεία που θα σέβεται τους πολίτες της, γιατί Πολιτεία θα είναι οι ίδιοι οι πολίτες και όχι κάποιοι επιτήδειοι φαντασμένοι πολιτικάντηδες, που ξεχωρίζουν τους πολίτες σε δικούς τους και μη δικούς τους. Ολοι δικοί μας είμαστε, μηδενός εξαιρουμένου και όλοι χρήσιμοι! Το να είσαι φτωχός και αδύναμος δεν είναι ντροπή… Ντροπή είναι να μην κάνεις τίποτα γι’ αυτό!»

«Χρειαζόμαστε μια δημοτική αρχή που αποτελέσει ασπίδα δημοκρατίας απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς» δηλώνει ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για το δήμο Αθηναίων
Υπερήφανη θα πρέπει να είναι η Αθήνα για τις μεταναστευτικές της κοινότητες σύμφωνα με τον υποψήφιο δήμαρχο του ΣΥΡΙΖΑ για την πρωτεύουσα Νάσο Ηλιόπουλο ο οποίος ως βασικούς του αντιπάλους ονοματίζει «τις πληγές που η κρίση έχει αφήσει σε αυτή την πόλη. Είναι οι μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και η άνοδος της ακροδεξιάς. Είναι η εγκατάλειψη που υπάρχει στις γειτονιές».

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «δεν αντιμετωπίζω την Αθήνα ως αφετηρία για άλλους πολιτικούς σχεδιασμούς» ενώ για τα κυβερνητικά πεπραγμένα του δηλώνει ότι «ήταν πολύ μεγάλη τιμή να δουλέψω με την ομάδα του Υπουργείου Εργασίας».

Ο κ. Ηλιόπουλος επιτίθεται στον απερχόμενο δήμαρχο Γιώργο Καμίνη για τον οποίο δηλώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι «λειτούργησε περισσότερο με το βλέμμα στην κεντρική πολιτική σκηνή και πολύ λιγότερο στα προβλήματα των ανθρώπων της πόλης. Η Αθήνα δεν είναι μια πόλη που μπορεί να είναι ικανοποιημένη με την κατάσταση των υπηρεσιών που προσφέρει».

Μέσω της συνέντευξής του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ζητά τη συμμετοχή του κόσμου και θέτει ως βασικό του στόχο, τη δημιουργία μιας δημοτικής αρχής που «θα ασχοληθεί με όλα αυτά που μπορεί να φαίνονται ‘μικρά’ αλλά αποτελούν όρο αξιοπρέπειας για την ζωή των πολιτών».

Κληθείς από το Πρακτορείο να σχολιάσει συνθήματα της καμπάνιας του Κώστα Μπακογιάννη, ο συνομιλητής μας μιλά για «ένα μεγάλο πρόβλημα του σύγχρονου πολιτικού λόγου (που) είναι ότι πολλές φορές εμφανίζεται τόσο στρογγυλός που μπορεί να χωράει τους πάντες ακριβώς επειδή δεν λέει τίποτα». Στον αντίποδα, ζητά από τους ανθυποψηφίους του να πάρουν θέση σε μια σειρά από ερωτήματα που επηρεάζουν την λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στην κριτική του προς τον κ. Μπακογιάννη, σημειώνει επιπλέον ότι «πολέμησε την απλή αναλογική», ενώ τον κατηγορεί και για «απότομη στροφή», συγκεκριμένα «από ένα ήπιο φιλελεύθερο προφίλ στην κεντρική ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας, ‘νόμος και τάξη’».

Για το τελευταίο ειδικότερα, ο υποψήφιος της δημοτικής κίνησης «Ανοιχτή πόλη» υποστηρίζει ότι κάτι δείχνει το «να ιεραρχήσεις ως πρώτο ζήτημα την αστυνόμευση». Ειδικά μάλιστα «όταν επιλέγεις να το κάνεις μέσα από την γειτονιά εκείνη, που αποτέλεσε το δοκιμαστικό σωλήνα για την εξάπλωση της επιρροής των νεοναζί».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του υποψήφιου δημάρχου Αθηναίων Νάσου Ηλιόπουλου, στον Νίκο Παπαδημητρίου για το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Ερ.: Ένας Αθηναίος για το Δήμο Αθηναίων λοιπόν, κύριε Ηλιόπουλε; Με ποιες σκέψεις;

Απ.: Όλα αυτά τα χρόνια η Αθήνα είχε μάθει σε δημοτικές αρχές που ήταν πολύ κοντά στην πλατεία Συντάγματος και στο κεντρικό πολιτικό σύστημα και πολύ μακριά από τις γειτονιές. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξουμε. Αποτελεί πλεονέκτημα να προσπαθήσεις να το κάνεις αυτό μέσα από μία δημοτική κίνηση, την «Ανοιχτή πόλη», που λειτουργεί από το 2005 και δεν θυμήθηκε την Αθήνα χθες. Την ίδια στιγμή είναι μεγάλη η χαρά και η ευθύνη να υπηρετήσεις την πόλη που έχεις μεγαλώσει και έχεις ζήσει τόσο τα αδιέξοδα όσο και τις δυνατότητες της. Είμαστε κομμάτι αυτής της πόλης και της χρωστάμε πολλά.

Ερ.: Ποιες θα είναι οι προτεραιότητές σας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά και ποιες αν εκλεγείτε δήμαρχος;

Απ.: Το πιο σημαντικό είναι η συμμετοχή του κόσμου. Καμία δημοτική αρχή δεν μπορεί να αλλάξει την εικόνα της Αθήνας χωρίς συμμετοχή. Αυτή η διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει από σήμερα. Η πρώτη νίκη μας θα είναι αν κόσμος που τις προηγούμενες φορές δεν είχε ασχοληθεί με τις δημοτικές εκλογές εμπλακεί στην συζήτηση για το μέλλον της πόλης και επιλέξει να είναι κομμάτι της επόμενης μέρας. Στόχος μας είναι μια δημοτική αρχή που θα ασχοληθεί με όλα αυτά που μπορεί να φαίνονται «μικρά» αλλά αποτελούν όρο αξιοπρέπειας για την ζωή των πολιτών. Την αναβάθμιση των ελεύθερων χώρων, το πράσινο, την καθαριότητα. Μια δημοτική αρχή που θα δώσει βάρος στην κοινωνική πολιτική. Μια δημοτική αρχή που θα υπερασπιστεί το δικαίωμα στην κατοικία κόντρα στην βιομηχανία του real estate και του airbnb. Την ίδια στιγμή χρειαζόμαστε μια δημοτική αρχή που αποτελέσει ασπίδα δημοκρατίας απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς. Η Αθήνα πρέπει να είναι περήφανη για τις μεταναστευτικές της κοινότητες. Αυτός ο πλούτος είναι κομμάτι της μητροπολιτικής ταυτότητας της πόλης και αυτό τον πλούτο θα τον υπερασπιστούμε.

Ερ.: Οι αντίπαλοί σας έχουν ξεκινήσει ήδη περιοδείες, συνεντεύξεις κ.ο.κ. ‘Αργησαν η δημοτική παράταξη και ο ΣΥΡΙΖΑ να καταλήξουν στον υποψήφιο δήμαρχο;

Απ.: Όπως ανέφερα, η δημοτική μας κίνηση αυτή την στιγμή είναι το μακροβιότερο δημοτικό σχήμα στην Αθήνα. Δεν ξεχάσαμε ποτέ τις γειτονιές και τα προβλήματα τους. Δεν είμαστε περαστικοί από αυτή την πόλη. Μπροστά μας έχουμε αρκετό χρόνο για να συζητήσουμε με τους πολίτες και να αντιπαρατεθούμε προγραμματικά με τους άλλους συνδυασμούς.

Ερ.: Θεωρείτε μειονέκτημα ότι είσθε κομματικός υποψήφιος; Ότι είσθε ο υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος, μέλος της κυβέρνησης; Με άλλα λόγια, δεν ανησυχείτε μήπως χρεωθείτε καθυστερήσεις-αστοχίες της κυβερνητικής μηχανής;

Απ.: Το να αφήνεις την κεντρική πολιτική σκηνή για να υπηρετήσεις την πόλη στην οποία έχει μεγαλώσει και ζεις, νομίζω ότι δείχνει μια αντίστροφη πορεία από αυτή που έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Δεν αντιμετωπίζω την Αθήνα ως αφετηρία για άλλους πολιτικούς σχεδιασμούς. Όσο για τα κυβερνητικά πεπραγμένα ήταν πολύ μεγάλη τιμή να δουλέψω με την ομάδα του Υπουργείου Εργασίας. Ο απολογισμός μας δείχνει τη μείωση της ανεργίας κατά 7%, την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση του υποκατατώτατου που θα γίνει μέσα στον Γενάρη. Τέλος, τη συστηματική δουλειά για την καταπολέμηση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας μέσα από την επιθεώρηση εργασίας αλλά και μια σειρά από στοχευμένα προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας που απευθύνονται σε νέους επιστήμονες.

Ερ.: Ποιον θεωρείτε βασικό σας αντίπαλο, τον κ. Μπακογιάννη, τον κ. Γερουλάνο, τον κ. Σοφιανό ή τον υποψήφιο της Χρυσής Αυγής;

Απ.: Βασικός μας αντίπαλος είναι οι πληγές που η κρίση έχει αφήσει σε αυτή την πόλη. Είναι οι μεγάλες κοινωνικές ανισότητες και η άνοδος της ακροδεξιάς. Είναι η εγκατάλειψη που υπάρχει στις γειτονιές. Είναι όμως και η αποχή και η αίσθηση παραίτησης. Η μοιρολατρία ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πόλη, ότι δεν έχει νόημα η συμμετοχή.

Ερ.: Να σας διαβάσω τρεις φράσεις; «Τα πράγματα αλλάζουν μόνο από κάτω προς τα πάνω». «Μαζί καταφέρνουμε περισσότερα από ό,τι ο καθένας μόνος του». «Ο πολιτικός είναι για να υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι το αντίστροφο». Με ποια από τις τρεις φράσεις διαφωνείτε; Και οι τρεις είναι συνθήματα του κ. Μπακογιάννη…

Απ.: Ένα μεγάλο πρόβλημα του σύγχρονου πολιτικού λόγου είναι ότι πολλές φορές εμφανίζεται τόσο στρογγυλός που μπορεί να χωράει τους πάντες ακριβώς επειδή δεν λέει τίποτα. Την ίδια στιγμή δεν κρινόμαστε μόνο για αυτά που λέμε αλλά και για εκείνα που προσπαθούμε να αποφύγουμε. Σήμερα έχουν τεθεί μια σειρά από ερωτήματα που επηρεάζουν την λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στα οποία όλοι οφείλουν να τοποθετηθούν. Είμαστε με την στήριξη των εργαζόμενων ή με τους εργολάβους; Υπερασπιζόμαστε την κατάκτηση της μίας πρόσληψης για κάθε μία αποχώρηση ή πιστεύουμε ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην πιο σκληρή μνημονιακή πειθαρχία του πέντε προς ένα που ζητάει η Νέα Δημοκρατία; Συμφωνούμε ή διαφωνούμε με την πρόταση για κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης των Δήμων και την παράλληλη μεταβίβαση του ΕΝΦΙΑ σε αυτούς;

Ερ.: Ευκαιρίας δοθείσης, ο κ. Μπακογιάννης εμφανίζεται ως άνθρωπος των συναινέσεων. Ακούμε ωστόσο φωνές από το κόμμα σας ότι έχει ακροδεξιά ατζέντα. Συμμερίζεστε την κριτική αυτή;

Απ.: Η λειτουργία ενός Δήμου καθορίζεται πρωτίστως από το θεσμικό πλαίσιο και όχι από καλές προθέσεις. Η ψήφιση της απλής αναλογικής αποτελεί μια σημαντική δημοκρατική τομή. Καταργείται το δημαρχοκεντρικό μοντέλο που ίσχυε μέχρι σήμερα και ανοίγει ένα νέο πεδίο δυνατοτήτων για συναινέσεις και προγραμματικές συγκλίσεις. Ο κ. Μπακογιάννης πολέμησε την απλή αναλογική εκφράζοντας έτσι την λογική της στασιμότητας στο παλιό αντιδημοκρατικό μοντέλο. Σχετικά με τις πολιτικές προτεραιότητες που έχει εμφανίσει μέχρι σήμερα ο κ. Μπακογιάννης, αυτό που βλέπουμε είναι μια απότομη στροφή. Μια στροφή από ένα ήπιο φιλελεύθερο προφίλ στην κεντρική ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας, «νόμος και τάξη». Όλοι κρινόμαστε για τις προτεραιότητες που θέτουμε. Όταν σε μία πόλη με ανοιχτές τις πληγές της κρίσης και τεράστια ελλείμματα στην κοινωνική πολιτική επιλέγεις να ιεραρχήσεις ως πρώτο ζήτημα την αστυνόμευση, γιατί η ασφάλεια είναι πολύ ευρύτερη έννοια, αυτό κάτι δείχνει. Ειδικά μάλιστα όταν επιλέγεις να το κάνεις μέσα από την γειτονιά εκείνη που αποτέλεσε το δοκιμαστικό σωλήνα για την εξάπλωση της επιρροής των νεοναζί. Εδώ πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι: στο ζήτημα της ασφάλειας οι νεοναζί και η ακροδεξιά είναι κομμάτι του προβλήματος. Έχουν δολοφονήσει ανθρώπους και σπέρνουν καθημερινά το μίσος στις γειτονιές. Ταυτόχρονα δεν γίνεται να βλέπεις την «ανομία» στο κέντρο της Αθήνας και να μην βλέπεις την τεράστια επιχείρηση του real estate και του airbnb που αμφισβητεί το δικαίωμα στην κατοικία. Εμείς δεν θα γίνουμε μεσίτες του φόβου ούτε θα ορίσουμε προτεραιότητες με βάση τα αστυνομικά δελτία.

Ερ.: Θεωρείτε πως ο Γ. Καμίνης ήταν πετυχημένος δήμαρχος;

Απ.: Θεωρώ πως και ο κ. Καμίνης λειτούργησε περισσότερο με το βλέμμα στην κεντρική πολιτική σκηνή και πολύ λιγότερο στα προβλήματα των ανθρώπων της πόλης. Η Αθήνα δεν είναι μια πόλη που μπορεί να είναι ικανοποιημένη με την κατάσταση των υπηρεσιών που προσφέρει. Το ζήτημα του πρασίνου, των ελεύθερων χώρων και των υποδομών του δήμου ή η κοινωνική πολιτική που ασκήθηκε δεν φέρουν δυστυχώς θετικό πρόσημο. Ο Δήμος διαχειρίζεται κάθε χρόνο ένα πολύ σημαντικό προϋπολογισμό που προσεγγίζει το ένα δισ. Μετά από δύο θητείες θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολλά περισσότερα. Η εικόνα της εκτέλεσης του προϋπολογισμού για το 2018 και η πρόβλεψη για το 2019 αναδεικνύει σοβαρά προβλήματα στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής αλλά και μεγάλη υστέρηση σε ζητήματα υποδομών. Υπήρξαν επιμέρους πεδία όπως το ζήτημα της ένταξης μεταναστών που νομίζω ότι έχουν γίνει κάποια θετικά βήματα, αλλά δυστυχώς τέτοια παραδείγματα αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.

Ερ.: Κλείνοντας, τι απολογισμό κάνετε από το Υπουργείο Εργασίας και πώς αυτός σας «συνοδεύει» στο νέο «μετερίζι»;

Απ.: Από την πρώτη στιγμή συλλογικά ως κυβέρνηση είπαμε ότι δίκαιη ανάπτυξη σημαίνει προστασία της εργασίας. Ακριβώς για αυτό δώσαμε την μάχη της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Κάτι που έχει ήδη συμβεί με την επέκταση των πρώτων δέκα κλαδικών συμβάσεων. Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μαζί με την αύξηση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση του υποκατώτατου διαμορφώνουν ένα νέο πλαίσιο για τους εργαζόμενους. Αποδεικνύετε στην πράξη ότι η έξοδος από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής δεν αποτελεί μια τυπική διαδικασία. Αποδείξαμε ότι ακόμα και μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον μπορείς να δίνεις μάχες για τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Η ενίσχυση της επιθεώρησης εργασίας και η καταπολέμηση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας αποτελεί ένα σημαντικό παράδειγμα προστασίας των εργαζομένων.