O Mesut και η κόρη του η Irmak σε εκείνη την εκδρομή στη στάση τους στην βρύση, κοιτάζουν χαλαροί τον φωτογραφικό φακό.
- Και λίγο καιρό αργότερα ο Mesut βουτηγμένος στον πόνο κρατάει το χέρι της νεκρής του κόρης Irmak που είναι καταπλακωμένη από τα χαλάσματα του σπιτιού τους, με άδειο βλέμμα περιμένοντας να έρθει η ώρα να την συνοδέψει στην τελευταία κατοικία της.
Της κάνει παρέα για να μην νιώσει μόνη ή εγκαταλειμμένη. Το ξέρει πως η κόρη του είναι νεκρή, το χέρι είναι παγωμένο μα ακόμη τυλιγμένο στο χέρι του μπαμπά της. Εδώ θα σιωπήσουμε και θα προσευχηθούμε…