Με τα όσα αντίκρισε φτάνοντας στη μεζονέτα των Γλυκών Νερών ξεκίνησε την κατάθεσή της η ιατροδικαστής – πραγματογνώμονας Χαρά Σπηλιοπούλου ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας στη δίκη για τη δολοφονία της Καρολάιν Κράουτς. Η κ. Σπηλιοπούλου εκτίμησε πως ο θάνατος της 20χρονης κοπέλας δεν ήταν ακαριαίος και ότι το θύμα, κατά την εκτίμησης της από τα ευρήματα, βρισκόταν σε κατάσταση ύπνου όταν της επιτέθηκε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος.
«Στο υπνοδωμάτιο όπως και στο υπόλοιπο σπίτι επικρατούσε ακαταστασία. Το θύμα βρισκόταν πάνω στο κρεβάτι σε πρηνή θέση. Το πρώτο που επιχειρούμε να δούμε είναι το χρόνο του θανάτου και τον τρόπο, εξετάζοντας εξωτερικά το σώμα. Τα υπόλοιπα ευρήματα προέρχονται από τη νεκροψία που έγινε την επόμενη ημέρα. Το θύμα ήταν με το εσώρουχο, με το κεφάλι σε δυο μαξιλάρια, υπήρχε αίμα και απώλεια ούρων που δικαιολογούνται από τον τρόπο του θανάτου. Γύρισα το πτώμα σε ύπτια θέση για να διαπιστώσω το θάνατο. Στις 10.00 έκανα τη διαπίστωση του θανάτου. Είχα γυρίσει τη σορό και ήταν προφανής ο μηχανισμός του θανάτου. Είχε μαζευτεί αίμα στο πρόσωπο και ήταν πρησμένο. Είχε ασφυκτικές κηλίδες, χαρακτηριστικό εύρημα σε τέτοιους θανάτους. Απαιτεί πίεση και άσκηση δύναμης το πρήξιμο στα χείλη. Δε γίνεται μόνο με ένα μαξιλάρι. Η εικόνα που έκανα ήταν ότι κάποιος έβαλε το δεξί του χέρι στο στόμα και ίσως αυτή η εκδορά είχε προκληθεί από νύχι. Δεν υπάρχουν άλλου κακώσεις. Δεν είχε πιάσει κάποιος από το μπράτσο αυτό το άτομο. Θεωρώ ότι δεν προηγήθηκε πάλη προ του θανάτου. Δεν υπήρχαν αμυντικά σημεία» ξεκαθάρισε η μάρτυρας.
Η μάρτυρας απέκλεισε το ενδεχόμενο να έχει προκληθεί η ασφυξία από κάποιο ρούχο που τυλίχτηκε γύρω της. «Δεν θεωρώ ότι ο θάνατος επήλθε επειδή κάποιο ρούχο τυλίχτηκε γύρω από το κεφάλι γιατί είχε κακώσεις στο στόμα. Μπορεί αρχικά να μπήκε το χέρι, να έκλεισε το στόμα αλλά είναι πιθανό στη συνέχεια να χρησιμοποιήθηκε το μαξιλάρι για να μην ακουστεί και κάτι».
Σχετικά με τους παλμούς της Καρολάιν, εξήγησε ότι: «Στον ασφυκτικό θάνατο περίπου για 2-3 λεπτά ο εγκέφαλος αντέχει. Μετά νεκρώνεται όποτε και να επιβιώσει το άτομο θα είναι σε δύσκολη κατάσταση. Μετά σταματούν τα όργανα και τέλος η καρδιά. Στην έκθεση μου λέω ότι ο θάνατος έχει συμβεί λίγο μετά τις 4 και σίγουρα όχι μετά τις 5. Έχω μια εκτίμηση, ότι ο θάνατος μπορεί να έχει συμβεί χοντρικά μέσα σε πέντε λεπτά».
Πρόεδρος: Με παλμούς 50-60 σε τι κατάσταση βρισκόταν το θύμα;
Μάρτυρας: Αντιστοιχεί σε κατάσταση ηρεμίας, ύπνου δηλαδή. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι από τις 60 σφίξεις πηγαίνει στους 90. Εκεί κάτι έχει συμβεί.»
Η ιατροδικαστής ωστόσο εκτίμησε ότι με βάση τα 17 βήματα που κατέγραψε το «έξυπνο» ρολόι της Καρολάιν στις 3.51 εντός 5 δευτερολέπτων και με 60 παλμούς, η κοπέλα: «Πιθανόν να ξύπνησε. Άτομα στην ηλικία της Καρολάιν μπορούν να έχουν 60 παλμούς και να περπατούν».
Απέκλεισε δε και την πιθανότητα να προκλήθηκε ο θάνατος από σφιχτό εναγκαλισμό, καθώς «θα έπρεπε να κρατήσει κάποια λεπτά και να προκαλέσει κακώσεις που δεν βρήκαμε». Αναφερόμενη στον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο η μάρτυρας σχολίασε: «Μας προβλημάτισε ότι όσες κακώσεις υπήρχαν ήταν πολύ λεπτές, είχαν μικρό πάχος. Ήταν μόλις διακρινώμενες. Δηλαδή δεν ήταν σφιχτό το δέσιμο. Έχει να κάνει όχι με τη διάρκεια, αλλά με το πόσο σφιχτό ήταν» εξήγησε.
Εισαγγελέας: Της είχε δαγκώσει τα χείλη;
Μάρτυρας: Όχι είναι από την πίεση. Είναι χτύπημα όχι δάγκωμα.
Εισαγγελέας: Έχετε κάτι να παρατηρήσετε σε σχέση με το χώρο; Υπάρχει περίπτωση να περάσει ο ήχος στη δίπλα μεζονέτα;
Μάρτυρας: Όταν γίνεται σε κρεβάτι, υπάρχει μαξιλάρι. Μου έκανε εντύπωση ότι υπήρχαν 3 θερμαντικά σώματα. Θεωρούσα ότι τα χρησιμοποιούσαν για το μωρό. Και σχολίασα ότι κοίταξε να δεις καινούργιο σπίτι και χρειάζονται έξτρα σώματα. Θεωρώ δηλαδή ότι τα σπίτια δεν είχαν καλή μόνωση.
Η μάρτυρας που μπήκε στο σπίτι αμέσως μετά το έγκλημα, αναφέρθηκε και στο σκύλο της οικογένειας, τη Ρόξυ, κάνοντας λόγο για κάτι «πρωτόγνωρο»
«Αυτή η μυρωδιά του αίματος… ζώο θανατωμένο με αυτό τον τρόπο δεν έχω ξαναδεί. Συνήθως τα πυροβολούν. Εδώ τα μπροστινά πόδια του σκύλου ήταν πάντα στον τοίχο σαν να προσπαθούσε να κρατηθεί… Δεν ξέρω.
Πολιτική αγωγή: Άρα βασανίστηκε το ζώο;
Μάρτυρας: Όσο και η κοπέλα.