Η δόνηση εντοπίστηκε 26 χιλιόμετρα βόρεια βορειοανατολικά της Ρόδου – Αισθητός και σε πολλές περιοχές της Τουρκίας, αλλά και στην Κρήτη
Ισχυρός σεισμός μεγέθους 5,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώθηκε στις 02:17 τα ξημερώματα στο θαλάσσιο χώρο της Ρόδου.
Σύμφωνα με την Αυτόματη Λύση του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Αθηνών το επίκεντρο του σεισμού εντοπίστηκε 26 χιλιόμετρα Βόρεια – Βορειανατολικά της Ρόδου και είχε εστιακό βάθος 40 χλμ.
Το καθιερωμένο, εβδομαδιαίο ταξίδι της στις Βρυξέλλες πραγματοποίησε σήμερα το πρωί η Ελεονώρα Μελέτη, λόγω των υποχρεώσεων που έχει στην Ευρωβουλή. Μες την βαλίτσα της, όμως, την περίμενε η πιο γλυκιά έκπληξη.
Η 7χρονη κόρη της Ελεονώρας Μελέτη, είχε κρύψει στην βαλίτσα της μητέρας της μια φωτογραφία της, ενώ πριν το ταξίδι, της χάρισε ένα πολύχρωμο βραχιόλι. Τα δύο μικρά, αλλά όμορφα, δώρα, μοιράστηκε η παρουσιάστρια και ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας με τους διαδικτυακούς φίλους της στο Instagram.
«Τι βρίσκω όταν ανοίξω τη βαλίτσα μου στις Βρυξέλλες. Μου βάζει φωτογραφίες της για να μη μου λείπει», γράφει η Ελεονώρα Μελέτη στο πρώτο story της, ενώ στο δεύτερο προσθέτει: «Και μου φοράει τα πιο όμορφα βραχιόλια».
Το μεσημέρι της Δευτέρας ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης υποδέχτηκε την Άννα Μαρία, τα τρία της παιδιά, Παύλο, Νικόλαο και Θεοδώρα Ντε Γκρες με αφορμή την επίσημη παρουσίαση της ανακαινισμένης πτέρυγας για τους καρκινοπαθείς στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.
Η οικογένεια του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου δεν βρέθηκε εκεί τυχαία καθώς ήταν ανάμεσα στους δωρητές του Σωματείου Aurora που κάλυψε όλα τα έξοδα της ανακαίνισης. Ο Νικόλαος Ντε Γκρες μάλιστα συνοδευόταν από τη σύζυγό του Χρυσή Βαρδινογιάννη.
Παύλος Ντε Γκρες, Άννα Μαρία, Άδωνις Γεωργιάδιης, Νικόλαος Ντε Γκρες, Θεοδώρα Ντε Γκρες.
«Σήμερα στον ”Ευαγγελισμό” κάναμε τα εγκαίνια των ανακαινισμένων αιθουσών της βραχείας νοσηλείας των ογκολογικών ασθενών της αιματολογικής κλινικής. Η ανακαίνιση έγινε από το Σωματείο Aurora που έχει ιδρύσει η οικογένεια Δαυΐδ και χρησιμοποιήθηκαν δωρεές από την οικογένεια Ντε Γκρες (τέως Βασιλική οικογένεια) εις μνήμην του πατρός τους Κων/νου, από την οικογένεια Σπανού εις μνήμην του Ευαγγέλου Σπανού και στη μνήμη της Nayia Downward» έγραψε ο υπουργός Υγείας στη σελίδα του στο facebook.
Το στεγαστικό πρόγραμμα της Aurora παρέχει δωρεάν διαμονή σε ασθενείς με χαμηλό εισόδημα που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση μυελού των οστών, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να επικεντρωθούν στη θεραπεία τους.
Στεγαστικό πρόγραμμα της Aurora – από τον καθαρισμό των σπιτιών, το επίδομα αγοράς τροφίμων και την υποστήριξη από τους εθελοντές της επιτροπής ασθενών της, στοχεύει να κάνει τους ασθενείς να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους στη στέγη της Aurora.
Η Aurora παρέχει στήριξη προσφέροντας δωρεάν στέγη σε ασθενείς χαμηλού εισοδήματος των οποίων η κύρια κατοικία βρίσκεται εκτός Αθήνας, σε συνδυασμό με μια σειρά από υπηρεσίες που βοηθούν ασθενείς και οικογένειες να αντεπεξέρχονται κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου.
H οικογένεια Ντε Γκρες ξεναγήθηκε στην ανακαινισμένη πτέρυγα του Ευαγγελισμού.
Ο διατροφολόγος Carlos Andrés Zapata, ανέφερε σε ανάρτησή του στο Instagram ότι οι έρευνες έχουν δείξει ότι έχουν πολλές ευεργετικές επιδράσεις -συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης ορισμένων ασθενειών.
Αυτά τα δύο φρούτα αποδείκνευται πως έχουν μεγάλο αντίκτυπο και στην αρτηριακή πίεση και τις φλεγμονές.
Ο κ. Zapata δήλωσε ότι είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τις γυναίκες καθώς μεγαλώνουν- και πρέπει να εστιάζουν τη διατροφή τους σε τροφές που τις ωφελούν- καθώς και τα δύο δρουν για να βοηθήσουν να σταματήσει η αύξηση του βάρους κατά την εμμηνόπαυση και επίσης να μειώσουν τα δυνητικά επιβλαβή επίπεδα χοληστερόλης.
Τα δύο φρούτα που πρέπει να τρώνε οι γυναίκες μετά τα 50 είναι το μήλο και το αχλάδι.
«Υπάρχουν δύο φρούτα που οι γυναίκες πρέπει να τρώνε καθημερινά επειδή βοηθούν στον έλεγχο των παραγόντων που προκαλούν τις περισσότερες ασθένειες», είπε ο Zapata.
Συνιστά μάλιστα οι γυναίκες, ειδικά μετά τα 50, να τα εντάξουν στην καθημερινή τους διατροφή. Αυτό θα ήταν καλό για δύο βασικούς λόγους, σύμφωνα με τον ειδικό.
«Ο πρώτος λόγος αφορά τον έλεγχο του βάρους, καθώς τόσο τα αχλάδια όσο και τα μήλα βοηθούν στη ρύθμιση της φυσικής αύξησης του βάρους που προωθείται από την εμμηνόπαυση».
Ο δεύτερος λόγος σχετίζεται με τη μείωση της λεγόμενης «κακής» χοληστερόλης (LDL). «Τα δύο αυτά φρούτα μπορούν να τη μειώσουν έως και 15-20%, γεγονός που είναι απαραίτητο για την προστασία από τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Αυτοί αποτελούν δύο από τους παράγοντες που επηρεάζουν περισσότερο την εμφάνιση ασθενειών στις γυναίκες», πρόσθεσε.
Ως εκ τούτου, ο Carlos Andrés Zapata συμβουλεύει να τα συμπεριλάβετε στην τακτική διατροφή για να διατηρήσετε υπό έλεγχο αυτούς τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία.
Επιπλεόν, τόνισε: «Οι γυναίκες έχουν μια φυσική αύξηση του βάρους με την ηλικία και άλλα συναφή προβλήματα που συνοδεύουν την εμμηνόπαυση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτά τα δύο φρούτα είναι απαραίτητα σε όλες τις διατροφικές μου συστάσεις για τις γυναίκες ασθενείς μου».
Μια μελέτη 8.000 ενηλίκων που δημοσιεύθηκε στο JAMA Internal Medicine και η οποία εξέτασε τα ραντεβού σε νοσοκομεία και γιατρούς από άτομα που έτρωγαν μήλα και άτομα που δεν έτρωγαν, διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που έτρωγαν τουλάχιστον ένα φρούτο την ημέρα είχαν ελαφρώς λιγότερες πιθανότητες να επισκεφθούν έναν γενικό ιατρό.
Τα μήλα περιέχουν λιγότερη βιταμίνη C από τα πορτοκάλια, αλλά περισσότερες φυτικές ίνες από τα πεπόνια και διπλάσιες από τα αχλάδια. Πολλά από τα οφέλη συνδέονται με την πηκτίνη, τη διαλυτή διαιτητική ίνα που βρίσκεται κυρίως στη φλούδα και τον πυρήνα των μήλων.
Τα αχλάδια είναι φρούτα πουμ συγκεντρώνουν πλήθος θετικών, καθώς περιέχουν φυτικές ίνες, βιταμίνες και ευεργετικές φυτικές ενώσεις. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά πιστεύεται ότι καταπολεμούν τις φλεγμονές, προάγουν την υγεία του εντέρου και της καρδιάς και προστατεύουν από ορισμένες ασθένειες.
Υπάρχουν ωστόσο κάποια ανεπαίσθητα, χαρακτηριστικά σημάδια που μαρτυρούν ότι μία γυναίκα είναι δυστυχισμένη.
Η αναγνώριση των συμπεριφορών αυτών είναι καθοριστική, όχι μόνο για την κατανόηση, αλλά και για την δυνατότητα να της προσφέρουμε την κατάλληλη βοήθεια. Τα σημάδια αυτά, δύσκολα εντοπίζονται, ειδικά μάλιστα όταν ο άνθρωπος καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να τα κρύψει.
Όλοι έχουμε στιγμές έντονης αυτοκριτικής και αμφιβολίας, όμως, όταν αποτελεί μοτίβο, γίνεται προειδοποιητικό σημάδι που μαρτυρά δυστυχία. Οι γυναίκες που είναι κρυφά δυστυχισμένες, έχουν την τάση να είναι υπερβολικά αυστηρές με τον εαυτό τους και να κάνουν έντονη αυτοκριτική.
Ίσως να υποβαθμίζουν τα κατορθώματά τους ή να υποτιμούν τις επιτυχίες τους. Νιώθουν ότι ποτέ δεν είναι αρκετά καλές. H μόνιμη δυσαρέσκεια με τον εαυτό δηλώνει μία υποκείμενη απογοήτευση από τη ζωή.
Μία γυναίκα που είναι δυστυχισμένη, μπορεί πλέον να μην βρίσκει χρόνο για τις ασχολίες που αγαπούσε ή για πράγματα που την πάθιαζαν. Μπορεί πλέον να έχει εγκαταλείψει κάθε αγαπημένη της δραστηριότητα, κάθε πηγή χαράς που είχε. Όλα αυτά, αποτελούν σημάδια που μαρτυρούν ότι κάτι δεν πάει καλά.
Μπορεί πλέον να μην αντλεί χαρά από όσα της άρεσαν. Η εγκατάλειψη των αγαπημένων δραστηριοτήτων είναι το σημάδι που κάνει εμφανές το γεγονός ότι έχει χάσει το ενδιαφέρον της και μέσα της αισθάνεται δυστυχία. Είναι δείγμα ότι η γυναίκα παλεύει μέσα της.
Κάθε άνθρωπος νιώθει κούραση. Όταν όμως η εξάντληση είναι μία μόνιμη κατάσταση, μπορεί να είναι πλέον ψυχική και όχι σωματική. Έρευνες έχουν δείξει ότι, η ψυχολογική κούραση εκφράζεται με συμπτώματα σωματικής κούρασης. Μία δυστυχισμένη γυναίκα μπορεί να παραπονιέται ότι δεν έχει ενέργεια, ακόμη και αν έχει κοιμηθεί καλά. Η διαρκής κούραση είναι ο μηχανισμός του σώματος της ώστε να διαχειριστεί τη συναισθηματική ένταση που βιώνει.
Δεν χρειάζεται απλώς παραπάνω ύπνο. Η διαρκής κούραση είναι σημάδι που μαρτυρά ότι η γυναίκα έχει ανάγκη από φροντίδα και κατανόηση, ίσως και επαγγελματική βοήθεια για να διαχειριστεί τα συναισθήματά της. Η επίγνωση αυτής της κατάστασης μπορεί να σας οδηγήσει στην κατανόηση του ψυχισμού της και την παροχή κατάλληλης υποστήριξης.
H δυστυχία κάνει έναν άνθρωπο να νιώθει ότι είναι διαρκώς υπό επίθεση. Ως αποτέλεσμα, ένας δυστυχισμένος άνθρωπος μπορεί να είναι διαρκώς αμυντικός, ακόμη και στα πιο ασήμαντα. Μία γυναίκα που είναι κρυφά δυστυχισμένη μπορεί να γίνεται πολύ αμυντική, να αντιδρά έντονα στην κριτική ή ακόμη και στα αθώα σχόλια, ερμηνεύοντάς τα ως προσωπική επίθεση.
Η υπερβολική άμυνα είναι ο τρόπος προστασίας της απέναντι στη συναισθηματική ταραχή. Πρόκειται για μηχανισμό άμυνας, και ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι η γυναίκα αυτή, είναι δυστυχισμένη.
Κάποιος βαθμός ανησυχίας για το μέλλον είναι λογικός, όμως το διαρκές άγχος για το τι επιφυλάσσει το μέλλον, μαρτυρά ότι ο άνθρωπος είναι δυστυχισμένος.
Μία γυναίκα που αισθάνεται δυστυχία, ανησυχεί διαρκώς για το τι της επιφυλάσσει το μέλλον. Υπεραναλύει τα πιθανά σενάρια, καταστρώνει σχέδια εμμονικά ή εκφράζει διαρκώς φόβο για το μέλλον.
Η διαρκής ανησυχία εκπηγάζει από ένα αίσθημα δυστυχίας στο παρόν. Μία δυστυχισμένη γυναίκα νιώθει τόση πιεστική την ανάγκη να δημιουργήσει ένα καλύτερο μέλλον, που ξεχνά να ζήσει στο σήμερα. Παρατηρώντας τη συμπεριφορά της, μπορείτε να την ενθαρρύνετε να ζει την κάθε μέρα και να της υπενθυμίζετε ότι δεν χρειάζεται να τα έχει όλα σχεδιασμένα.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό σημάδι της ανέκφραστης δυστυχίας είναι όταν μία γυναίκα παύει να φροντίζει τον εαυτό της. Η αυτοφροντίδα είναι ένδειξη αυτοσεβασμού. Όταν όμως μία γυναίκα παλεύει μέσα της, δεν ενδιαφέρεται για τη ρουτίνα αυτοφροντίδας και περιποίησης. Μπορεί ν’ αρχίσει να παραλείπει γεύματα, να αμελεί την προσωπική υγιεινή ή να έχει εγκαταλείψει τη γυμναστική και την υγεία της. Η παραμέληση της αυτοφροντίδας δεν σημαίνει ότι είναι τεμπέλα ή απρόσεκτη. Το πιο πιθανό είναι να αποτελεί κραυγή για βοήθεια, μία ένδειξη της θλίψης και της δυστυχίας της.
Μία γυναίκα που είναι δυστυχισμένη, μπορεί να αρχίσει σταδιακά να απομακρύνεται απ’ τους αγαπημένους της. Ίσως να μιλά λιγότερο για τη ζωή της ή να αρχίσει να ακυρώνει σχέδια ακόμη και με την οικογένεια ή τους πιο στενούς της φίλους. Η αποστασιοποίηση που παρατηρείτε δεν είναι σταθερό στοιχείο του χαρακτήρα της ούτε η ανάγκη της για προσωπικό χρόνο.
Αντίθετα, η απομάκρυνση είναι σημάδι ότι η γυναίκα αυτή παλεύει με δαίμονες. Αν μία γυναίκα στο περιβάλλον σας έχει αρχίσει να κλείνεται στον εαυτό της, μπορεί να αισθάνεται δυστυχισμένη.
Όλοι μπορεί να είμαστε λίγο πιο ευέξαπτοι κάποιες μέρες. Όταν ωστόσο μία γυναίκα είναι συχνά νευριασμένη, θυμώνει με το παραμικρό και φαίνεται ευέξαπτη, αυτό είναι σημάδι ότι είναι δυστυχισμένη.
Η διαρκής ευερεθιστότητα δεν σημαίνει απλά νεύρα με το παραμικρό, αλλά αποτελεί εξωτερίκευση της εσωτερικής αναστάτωσης που βιώνει. Μία γυναίκα που είναι πολύ ευερέθιστη, δεν είναι απλώς δύσκολη, αλλά κατά πάσα πιθανότητα, παλεύει με κάποιο βαθύτερο ζήτημα.
Το πιο χαρακτηριστικό σημάδι της δυστυχίας είναι όταν ο άνθρωπος χάνει την αίσθηση του εαυτού του. Μπορεί η γυναίκα να νιώθει ανασφαλής ή αβέβαιη σχετικά με το ποια είναι ή τι θέλει. Μπορεί να έχει ξεχάσει τις αξίες της, το πάθος και τις πεποιθήσεις της, στην προσπάθειά της να χωρέσει σ’ ένα καλούπι που δεν την εκφράζει.
Η απώλεια της ταυτότητας σημαίνει ότι η γυναίκα δεν εξελίσσεται, ούτε αλλάζει συν των χρόνω. Σημαίνει ότι χάνει την επαφή της με τον πυρήνα της, συχνά υπό την πίεση να ανταποκριθεί στις επιθυμίες των άλλων. Μία γυναίκα που έχει χάσει την επαφή με τον εαυτό της, χρειάζεται βοήθεια ώστε να θυμηθεί ποια είναι και να συνδεθεί με το εγώ της.
Tip: Οι γυναίκες καταφέρνουν να κρύβουν επιδέξια τα αληθινά τους συναισθήματα, κάτω από το προσωπείο της δύναμης και της αυτοκυριαρχίας, δηλαδή το συναισθηματικό καμουφλάρισμα, το οποίο αναφέρεται στη συνήθεια ενός ατόμου να κρύβει τα αληθινά του συναισθήματα κάτω από τον μανδύα κοινωνικά αποδεκτών συναισθημάτων.
Οι γυναίκες που είναι δυστυχισμένες καταφεύγουν πολύ συχνά στον μηχανισμό αντιμετώπισης του καμουφλαρίσματος.
Αν παρατηρήσετε τις συμπεριφορές αυτές σε κάποια γυναίκα, μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Προσπαθήστε να καταλάβετε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, υπενθυμίζοντάς της ότι είναι καλό να ζητήσει βοήθεια.
Ανείπωτος ο πόνος για τον 60χρονο γιο του ζευγαριού που έχασε τους γονείς του με αυτόν τον τρόπο
O 87χρονος που σκότωσε τη γυναίκα του για να τη λυτρώσει από τους πόνους του καρκίνου εκτός από το σημείωμα άφησε και μια μαντινάδα στο σπίτι του, μια ημέρα πριν το τραγικό περιστατικό στο νοσοκομείο στο Ρέθυμνο.
“Είσαι το άλλο μου μισό. Κι αν τύχει και σε χάσω, το άλλο μισό θα απαρνηθώ να το ξαναμοιράσω“, ήταν η μαντινάδα που έγραψε σε ένα κομμάτι χαρτί που άφησε στο κομοδίνο της κρεβατοκάμαράς τους ο 87χρονος.
Στο σημείωμα που άφησε στο κομοδίνο του νοσοκομείου όπου εξηγούσε τους λόγους για τους οποίους σκότωσε την καρκινοπαθή σύζυγο του και στη συνέχεια έβαλε τέλος στη ζωή του.
“Ήθελα μόνο να μην υποφέρει” έγραψε, “ζητώ συγγνώμη από την οικογένειά μου. Ήθελα μόνο να βοηθήσω τη Μαρία, να μην πονάει, να μην υποφέρει. Ευχαριστώ όλο το προσωπικό για τη βοήθεια που της προσέφερε. Ζητώ συγγνώμη για την αναστάτωση που σας προκάλεσα”.
Η 85χρονη Μαρία βρισκόταν στο τελικό στάδιο του καρκίνου. Οι πόνοι είχαν γίνει αφόρητοι και φρικτοί με τον 87χρονο σύζυγο της να παίρνει την πιο σκληρή απόφαση.
“Δεν άντεχε άλλο να την βλέπει έτσι. Ήταν στο τελευταίο επίπεδο του καρκίνου και την φρόντιζε μόνο εκείνος. Τον τελευταίο καιρό μόνο εκείνος την φρόντιζε. Ήταν πολύ δραματική κατάσταση και αυτό δεν το άντεχε ο κύριος Μιχάλης. Αυτό δεν άντεξε, που την έβλεπε να βασανίζεται και να φωνάζει και να ζητάει βοήθεια και να κλαίει”, δήλωσε συγγενής του 87χρονου.
Όλα συνέβησαν μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου. Ο 87χρονος ζήτησε πρώτα από τον γιο τους να βγει στο μπαλκόνι για να της πει υποτίθεται κάτι. Τον κλείδωσε έξω ώστε να μην κατηγορηθεί για τη δολοφονία και στην συνέχεια πάτησε δύο φορές τη σκανδάλη.
“Άκουσα δύο πυροβολισμούς και ξαφνικά είδα από το τζάμι τον πατέρα μου πεσμένο πάνω στην μητέρα μου και αίματα παντού. Άρχιζα να φωνάζω βοήθεια και τελικά μου άνοιξε μια νοσηλεύτρια”, ανέφερε ο γιος του ζευγαριού.
Ο γνωστός καλλιτέχνης μιλάει για όλα στο Newsbeast: για τη νέα έκθεση στο Μπενάκη, τον χαμό στην Πινακοθήκη, τις απειλές που δέχτηκε, αλλά και για τη θρησκεία
Συνάντησα για πρώτη φορά από κοντά τον Χριστόφορο Κατσαδιώτη στο Μουσείο Μπενάκη, όπου εδώ και λίγες ημέρες έχει στήσει το «Εργαστήρι» του. Ένα εργαστήρι μνημειακό, όπου η τέχνη της χαρακτικής βρίσκει νέα όρια.
Τα έργα του πλαισιώνονται από τα ίδια τα υλικά που τον συγκροτούν, όπως μας λέει και ο ίδιος αποτελούν τον κόσμο του: σημειώσεις, αποκόμματα, φωτογραφίες, αντικείμενα που έχει μαζέψει από τα σκουπίδια – «παράσιτα» της πόλης που ανακυκλώνονται σε χαρακτικά έργα. Μαζί, video και ήχος ολοκληρώνουν μια πρωτότυπη οπτικοακουστική εικαστική εμπειρία.
Μια εμπειρία που αξίζει κανείς να βιώσει και για έναν επιπλέον λόγο: είναι μια καλή ευκαιρία για να γνωρίσει και μια άλλη καλλιτεχνική πλευρά του Χριστόφορου Κατσαδιώτη. Οι περισσότεροι τον ανακάλυψαν με τον πλέον λάθος τρόπο, μέσα από τον βανδαλισμό των έργων του στην Εθνική Πινακοθήκη από τον ανεξάρτητο πλέον βουλευτή, Νίκο Παπαδόπουλο.
Από τη μια στιγμή στην άλλη, είδε το πρόσωπό του να πρωταγωνιστεί παντού, να δέχεται όλο τον… αφορισμό, ύβρεις και απειλές. Τα έργα του έκαναν τον γύρο των ΜΜΕ και των social media και σχηματίστηκε για εκείνον, το λιγότερο, η εικόνα… του βέβηλου. Ποιος είναι, όμως, πραγματικά ο καλλιτέχνης πίσω από τα έργα;
Με αφορμή το «Εργαστήρι» του στο Μουσείο Μπενάκη βρεθήκαμε με τον Χριστόφορο Κατσαδιώτη, ο οποίος από την αρχή ξεκαθάρισε ότι μπορώ να τον ρωτήσω ό,τι θέλω, δεν έχει πρόβλημα να απαντήσει σε όλα. Και μας είπε πολλά: για την ιστορία με την Πινακοθήκη, τις απειλές που δέχτηκε, την αστυνομική προστασία, για τη σχέση του με την εκκλησία, για την εικόνα με την Παναγία και το τσιγάρο, αλλά και για την έκθεση στο Μπενάκη και αν είναι για αυτόν μια καλή ευκαρία να μας ξανασυσταθεί.
Photos: Helen Mesadou
– Αρχικά, να πούμε πως την έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη την προετοιμάζατε εδώ και δύο χρόνια, σωστά;
Οι συνεννοήσεις γίνονταν εδώ και δύο χρόνια. Η προετοιμασία έγινε τις τελευταίες 20 ημέρες, ώστε να τοποθετηθεί το υλικό στη θέση του. Το υλικό που παρουσιάζεται στην έκθεση, το μάζευα ανεξάρτητα από το Μουσείο Μπενάκη. Όπως ο μάγειρας θέλει τα υλικά του για να κάνει μια συνταγή, έτσι και για εμένα αυτά αποτελούν στοιχεία, τα οποία παίρνω για να κάνω μία σύνθεση ενός νέου χαρακτικού.
– Και τι είναι το «Εργαστήρι του Χριστόφορου Κατσαδιώτη». Είναι, θα λέγαμε, ένα μνημειακό εργαστήρι;
Δεν ξέρω αν είναι μνημειακό, αλλά είχε μια θετική ανταπόκριση, ένα ξάφνιασμα του κόσμου. Στο πέρασμα αυτών των χρόνων έχω στήσει δυο τρία εργαστήρια και όλα είχαν την ίδια ατμόσφαιρα και δημιουργούσαν ένα σκηνικό ονειρικό, κάτι το απόκοσμο από ευτελή υλικά.
– Και στο Εργαστήρι στο Μπενάκη υπάρχουν υλικά που έχεις μαζέψει από σκουπίδια, σωστά;
Ναι, φυσικά, μαζεύω πράγματα από τα σκουπίδια. Γίνεται, δηλαδή μία αναγωγή του άχρηστου. Με ενδιαφέρει αυτό που για τον άλλον είναι περιττό, για εμένα να αποτελέσει σημείο έμπνευσης ή ακόμα και να μετατραπεί σε κάτι άλλο.
– Να πάρει μία νέα ζωή;
Ναι, μια νέα χρήση, μια νέα ζωή. Πώς το άχρηστο παίρνει αξία. Πώς το σκουπίδι που για κάποιον έχει τελειώσει η ζωή του, για εμένα να παίρνει αξία. Και είναι κατανοητό αυτό, δεν είμαστε όλοι συμβατοί με ό,τι βλέπουμε. Ο καθένας έχει μια διαφορετική αντιμετώπιση των πραγμάτων.
Photos: Helen Mesadou
– Αυτό κρύβει κι έναν ρομαντισμό για το πώς βλέπεις τα πράγματα. Εκεί δηλαδή που για κάποιον κλείνει ένας κύκλος ζωής, έρχεσαι εσύ και ανοίγεις έναν νέο κύκλο ζωής.
Ναι, με ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι.
– Αυτό το έκανες πάντα; Από παιδί σού άρεσε να κρατάς ή να μαζεύεις πράγματα που ήταν σκουπίδια ή άχρηστα, δεν είχαν πλέον κάποια αξία;
Όχι, αλλά θυμάμαι πιτσιρικάς έρχονταν οι φίλοι μου και με άφηναν οι γονείς μου να ζωγραφίζουμε στους τοίχους. Θυμάμαι στο σχολείο μάζευα -και τα πήγαινα στην τάξη- κηδειόσημα και χαρτιά από μνημόσυνα, αλλά και διαφημιστικά από μπουζουξίδικα στην Πατησίων.
– Γιατί;
Μου άρεσε πολύ γιατί είχε κάτι το κιτς όλο αυτό το πράγμα: τα μπουζούκια, το σκυλάδικο, οι φάτσες, η ατμόσφαιρα. Ήταν σαν ένα πανηγύρι. Βασικά, είναι και αυτό που έχω στήσει εγώ τώρα στο Μπενάκη: ένα πανηγύρι, όπου είναι ο μικροπωλητής, ο οποίος πουλάει ευτελή υλικά, ευτελή παιχνίδια, ούτε ποιοτικά, ούτε τίποτα. Αλλά παρ’ όλα αυτά τον βλέπουμε να δίνει την ψυχή του για να το πουλήσει: φωνάζει, προσπαθεί να πείσει τον κόσμο για το τίποτα. Αυτό, λοιπόν, με ενδιαφέρει γιατί αυτή είναι και η καθημερινότητά μας. Μπορούμε να τσακωθούμε για το τίποτα.
– Το καρουζέλ -που είναι και στην έκθεση- το έχουμε στο μυαλό μας ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι στα πανηγύρια, ειδικά των παιδικών μας χρόνων.
Σωστά. Στη Γαλλία είναι ακόμα πιο έντονο το καρουζέλ ως λαογραφικό στοιχείο. Εμείς παλαιότερα είχαμε τα μπουλούκια και τον γύρο του θανάτου. Τα πανηγύρια προς τιμήν διάφορων αγίων, όπως της Αγίας Παρασκευής, της Αγίας Βαρβάρας κ.ο.κ., έκλειναν τους δρόμους κι έστηναν οι μικροπωλητές τους πάγκους. Αυτά τα παιχνίδια που πουλάγανε τότε, με ιντριγκάρουν πάρα πολύ, γιατί στην ουσία δεν είναι τίποτα, κι όμως δημιουργούν ένα σκηνικό χαρούμενο, αστείο -όχι γελοίο-, ευχάριστο, όπου όλοι, παιδιά, ηλικιωμένοι, μπαίνουν σε ένα κλίμα γιορτής, το οποίο έχει μία γοητεία για εμένα. Είναι σαν ένα ονειρικό πανηγύρι. Βγαλμένο από το τίποτα κι, όμως, βλέπεις κόσμο από όλες τις τάξεις κοινωνικά, από όλα τα επίπεδα μορφωτικά, και όλο αυτό γίνεται ένα συνονθύλευμα. Ένα σκηνικό όπως στο Μοναστηράκι τις Κυριακές. Θυμάμαι όταν ο πατέρας μου με πήγαινε στον Σαμψών κι έβλεπα τις παραστάσεις. Είναι κομμάτι της ιστορίας μας ο Σαμφών, τον έχουμε συνδέσει με τα παιδικά μας χρόνια, με τους γονείς μας, μας θυμίζει μια παλαιότερη εποχή, όπως και οι παλιές ελληνικές ταινίες.
– Πάντως, όταν είδα την έκθεση, μου έβγαλε έντονα αυτή τη νοσταλγία.
Ναι, η νοσταλγία του παλιού. Υπάρχει, αυτό. Είναι μια αποτύπωση, σαν ένα ημερολόγιο.
– Εσύ ως χαρακτήρας, νοσταλγείς γενικότερα; Σε πιάνει συχνά μια νοσταλγία;
Νοσταλγώ μια εποχή καλύτερη. Νοσταλγώ τις δεκαετίες του ’80 και ’90. Νομίζω ότι τότε τα πράγματα ήταν καλύτερα. Και κοινωνικοπολιτικά υπήρχε μια μεγαλύτερη αγνότητα και γενικότερα ήμασταν σε μια άλλη φάση, ούτε κινητά, ουτε ίντερνετ. Ναι, μου άρεσε πιο πολύ. Υπήρχαν τότε και άλλα κινήματα, είχαμε κάπως κατοχυρώσει την ειρήνη, μετά το ’90 πέρασε και η ψυχροπολεμική περίοδος. Γενικά, υπήρχε μια φωτεινότητα. Τώρα, πάλι, ζούμε σκοτεινούς καιρούς, μια μεσαιωνική κατάσταση. Γιατί και αυτό που ζούμε με την Πινακοθήκη δεν είναι μόνο ένα ελληνικό φαινόμενο, είναι παγκόσμιο.
– Άγριο πράγμα αυτό που έζησες με την Πινακοθήκη;
Άγριο όχι τόσο ως προς εμένα και το έργο μου, αλλά ως προς το πολίτευμά μας. Εφόσον χρειάζομαι αστυνομική προστασία για να πω μια διαφορετική άποψη, σημαίνει ότι δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης και αυτό που συμβαίνει είναι λογοκρισία.
Photos: Helen Mesadou
– Και βλέπεις πως όλο αυτό ξεκίνησε από έναν εκπρόσωπο του ελληνικού Κοινοβουλίου. Αυτό δεν το κάνει ακόμη πιο τρομακτικό; Υποτίθεται ότι οι πολιτικοί πρέπει να ποιούν ήθος πολιτικό.
Ναι, βέβαια αντιπροσωπεύει ένα ακροδεξιό κόμμα, η θρησκεία ήταν το πρόσχημα. Δεν ήταν εκεί το θέμα, ήταν όμως ένας τρόπος για να τραβήξει ένα κοινό απαίδευτο, που δεν έχει πατήσει το πόδι του ποτέ στην Πινακοθήκη ή σε οποιαδήποτε άλλη έκθεση. Είναι αυτοί που θεωρούν ότι καλλιτέχνης είναι εκείνος που ζωγραφίζει λουλουδάκια ροζ και καρδούλες, ξεχνώντας ότι ο καλλιτέχνης έχει δουλειά να εικάζει, γι’ αυτό και λέγεται «εικαστικός», να τοποθετεί δηλαδή την άποψή του πάνω σε κάποια θέματα, να εκφράζει τις αγωνίες του, την εποχή του και ό,τι γίνεται γύρω μας: πόλεμοι, καταστροφές, παιδάκια που πεθαίνουν, που πεινάνε. Πώς μπορεί, λοιπόν, η Παναγία σε όλα αυτά να παραμένει με ένα πρόσωπο ανεπηρέαστο, να είναι χαμογελαστή, σαν να μη συμβαίνει τίποτα; Δεν γίνεται αυτό. Άλλωστε, δεν πήρα μια εικόνα από μία εκκλησία και την καταστρέφω. Πήρα κάτι δικό μου για να εκφράσω την αγωνία του καιρού μου, δηλαδή αυτό που βλέπω γύρω μου. Δεν βλέπω κάτι αισιόδοξο.
– Εσύ γενικά με τη θρησκεία έχεις καμία σχέση;
Καμία σχέση. Έχω αντιπάθεια, όπως και με την αστυνομία.
– Με τη θρησκεία ή με την εκκλησία έχεις αντιπάθεια;
Κοίταξε, όταν βρω εκκλησία στην κορφή ενός βουνού, κάπου που να είμαι μόνος μου, μπαίνω μέσα, μου αρέσει, γιατί ηρεμώ ως προς την ενέργεια του χώρου. Μου κάνει καλό, όχι σε σχέση με τον Χριστό ή την Παναγία, αλλά η ενέργεια που υπάρχει από τον τόσο κόσμο που συνήθως, πάει, ηρεμεί κι έμενα τον ίδιο και μπαίνω με κάθε σεβασμό στον χώρο. Με σεβασμό σε ό,τι πιστεύει ο καθένας και ποτέ δεν διανοήθηκα να πειράξω εικόνα, παρόλο που δεν μου λέει κάτι. Σέβομαι απόλυτα το πιστεύω ενός άλλου ανθρώπου.
– Ο τρόπος που αποτυπώνεις τους αγίους στα έργα σου είναι το πώς εσύ αντιλαμβάνεσαι τη μορφή τους;
Όταν πηγαίνω σε μια εκκλησία και βλέπω τους αγίους να φοράνε πολεμικά ρούχα και να έχουνε όπλα, σημαίνει ότι βλέπουνε εχθρούς, είναι ικανοί να σκοτώσουνε. Οι περισσότερες βιογραφίες των αγίων έχουν κάνει εγκλήματα και δεν μπορώ να καταλάβω πώς αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να μεταφέρουν τον λόγο του Θεού, της ειρήνης, της αρμονίας και του αλληλοσεβασμού, όταν είσαι ικανός να σκοτώσεις. Και νιώθω λοιπόν ότι αυτοί οι άνθρωποι με απειλούνε, μου λένε: «Έλα μαζί μας, γιατί αλλιώς θα είσαι αμαρτωλός, θα είσαι με τους κακούς και η θρησκεία λέει ότι θα πας στην αιώνια κόλαση». Δεν είμαι πιστός, αλλά έχω διαβάσει και στο Ευαγγέλιο λέει ότι ο Θεός δεν έχει ανάγκη την υποστήριξη του ανθρώπου. Ο ίδιος ο Χριστός σέβεται τον εχθρό του και προσεύχεται για αυτόν. Επίσης, λέει ότι ο Χριστός επιθυμεί την ελευθερία του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα. Αυτά αν είχαν εφαρμοστεί στο ελάχιστο από τους ανθρώπους της εκκλησίας, η εκκλησία θα είχε περισσότερους φίλους. Είναι τόσο απλό.
– Γι’ αυτό σε ρώτησα αν διαχωρίζεις τη θρησκεία από την εκκλησία.
Για εμένα όταν η εκκλησία αντιπροσωπεύει τη θρησκεία, γίνεται λίγο ένα.
– Στο όνομα του Θεού….
Μα στο όνομα του Θεού γίνονται τόσοι πόλεμοι. Ο καθένας με τον δικό του θεό.
– Όταν έγινε το σκηνικό με την Πινακοθήκη, αυτό που σχολίαζαν πολλοί ήταν πως, αν ζούσες σε ένα ισλαμικό κράτος, δεν θα τολμούσες να κάνεις το ίδιο για τον Μωάμεθ. Αυτό πώς το σχολιάζεις;
Είμαι επηρεασμένος από τους Χριστιανούς Ορθόδοξους, διότι γεννήθηκα στην Ελλάδα, είμαι επηρεασμένος από τα ήθη και τα έθιμα της χώρας μου, η ταυτότητά μου μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν υποχρεωτικό να αναγράφει Χριστιανός Ορθόδοξος. Δεν έχω επηρεαστεί από το Ισλάμ, σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι στο Ισλάμ που αντιστέκονται και κάνουν έργα σαν κι εμένα, αλλά τα κρατάνε στα συρτάρια τους. Όπως γνώρισα τους τελευταίους μήνες, από τον Μάρτιο μέχρι τώρα, πολλούς δικούς μας καλλιτέχνες που έχουν χρησιμοποιήσει θρησκευτικές έννοιες στα έργα τους και δεν τα βγάζουνε από τα συρτάρια τους, γιατί φοβούνται. Αυτό το θεωρώ απαράδεκτο, αν δεν μπορείς να υποστηρίξεις τα πιστεύω σου, την έκφρασή σου.
– Το περίμενες ότι θα γινόταν τέτοιος χαμός; Βέβαια μέχρι πριν γίνει ο βανδαλισμός, οι περισσότεροι μπορεί και να μην είχαν ιδέα για την έκθεση στην Πινακοθήκη.
Δεν περίμενα στη ζωή μου ποτέ, ούτε ότι θα ζω στο Παρίσι, ούτε ότι θα παρουσιάζω έργα μου στην Πινακοθήκη, ούτε στο Μπενάκη, ούτε τίποτα από αυτά που έχουν γίνει.
– Αισθάνεσαι ότι το ευρύ κοινό σε γνώρισε με λάθος τρόπο; Και τελικά, είσαι και παρεξηγημένος, γιατί η έκθεση στο Μπενάκη δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έχουμε στο μυαλό μας για εσένα και με αυτό που είδαμε σε όλη την υπερβολή και από τα ίδια τα Μέσα Ενημέρωσης.
Ναι, δεν με πειράζει καθόλου αν είμαι παρεξηγημένος. Γιατί θεωρώ πως μέσω εμού εδραιώθηκε καλύτερα η ελευθερία της έκφρασης. Και χάρη στη Συραγώ Τσιάρα (σ.σ. Διευθύντρια Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου), με την ημερίδα που έκανε, άνοιξε έναν διάλογο με σκοπό τη ζύμωση ιδεών, με ανθρώπους επιστήμονες που τεκμηρίωναν επιστημονικά τι λένε οι νόμοι και πώς ανταποκρίνονται σε αντίστοιχες περιπτώσεις, παγκοσμίως. Και νομίζω ότι έκανε πάρα πολύ καλό αυτός ο διάλογος.
– Με όποιο κόστος φαντάζομαι, γιατί διάβαζα πως τις πρώτες ημέρες ειδικά, δεχόσουν απίστευτες επιθέσεις.
Ναι, ναι δεχόμουν. Έγινε χαμός. Επίσης, είναι σημαντικό εδώ να πω για τον Άγιο Χριστόφορο που με κατηγόρησαν πολλοί άνθρωποι, πως είναι κυνόμορφος και η σημερινή εκκλησία θεωρεί πως ο Άγιος Χριστόφορος από τη στιγμή που ασπάστηκε τον χριστιανισμό, εκπολιτίστηκε και πλέον δεν έχει τη μορφή σκύλου, αλλά ανθρώπου.
– Ναι, είναι κάτι που κανονικά είναι γνωστό. Προσωπικά το γνώριζα. Ξέρεις, νομίζω ότι παίζει ρόλο και η ημιμάθεια που είναι χειρότερη της αμάθειας, όπως και όλος αυτός ο φανατισμός που υπάρχει στα social media.
Αυτοί οι άνθρωποι που διαμαρτύρονταν δεν έχουν έρθει ποτέ σε καμία έκθεση. Είναι μια μαγνητοταινία που λέει τα ίδια πράγματα: «Αν ήσουν στο Ισλάμ», «Ο Έλληνας φορολογούμενος πληρώνει την Πινακοθήκη». Είναι ένα συγκεκριμένο κοινό αυτό. Είναι ακριβώς το ίδιο κοινό στο οποίο ποντάρει και ο Τραμπ, ο οποίος επίσης μιλάει πολύ για τη Βίβλο, μιλάει για την καθαρότητα της πίστης, για τα σύνορα, για τους μετανάστες. 
– Είναι νομίζω και το κοινό που έχει «φόβο Θεού».
Ναι, η εκκλησία δημιουργεί τον φόβο. Δημιουργεί ενοχές και μετά σε καλεί: «Έλα σε εμένα για να συγχωρεθείς, για να μπορέσεις μετά να πας στον παράδεισο». Αυτό είναι ένα παιχνίδι πολύ πετυχημένο, και δομημένο. Η κοινωνία χρειάζεται τη θρησκεία για να κρατάει τη μάζα ενωμένη, να είναι συντονισμένη για να μην ξεφύγει κάποιο «πρόβατο» και χαλάσει η συνταγή. Γιατί πίσω από αυτά είναι εταιρίες, είναι γεωπολιτικά, είναι συμφέροντα ιδιωτών και χωρών ολόκληρων. Βασικά, πολλά πράγματα γίνονται για τον οβολό.
– Για να σε γνωρίσουμε λίγο περισσότερο. Η χαρακτική πότε μπήκε στη ζωή σου;
Μπήκε στα 37 όταν μπήκα στην Καλών Τεχνών. Για 15 χρόνια δούλευα σε ραδιόφωνα, περιοδικά, ως δημοσιογράφος. Η χαρακτική ήταν υποχρεωτικό μάθημα στο πρώτο εξάμηνο και όταν κατάλαβα πόσο μαζοχιστικό είναι και τι χρειάζεται, είπα θα τελειώσω το μάθημα και δεν θέλω να το ξαναδώ μπροστά μου. Τελικά την ερωτεύτηκα.
– Δύσκολη ως τέχνη.
Γι’ αυτό μου αρέσει, μάλλον.
– Πρέπει να έχει και μοναχικότητα, να αποκόβεσαι απ’ όλους όταν είσαι στη διαδικασία της δημιουργίας.
Ναι και αυτό μου αρέσει. Γενικά, είμαι μοναχικός τύπος, δεν θέλω πολλά πολλά.
– Όμως, μοιράζεσαι τη ζωή σου ανάμεσα σε δύο πόλεις πολύβουες, με πολλή φασαρία, με κόσμο: το Παρίσι και την Αθήνα.
Ναι, καταφέρνω να είμαι στη «σπηλιά» μου.
– Είναι εύκολο;
Εντάξει, τα καταφέρνω, γιατί δουλεύω μόνο για εμένα.
– Γυρίζοντας λίγο στην έκθεση στο Μπενάκη. Είναι αυτή μια καλή ευκαιρία να ξανασυστηθείς στον κόσμο; Να γνωρίσει μια άλλη πλευρά σου καλλιτεχνική;
Θα γνωρίσει τη χαρακτική και τι αποτέλεσμα εικαστικό μπορεί να φέρει. Την προέκταση της χαρακτικής: το ράψιμο που κάνω μετά από τα κατεστραμμένα έργα και το animation της. Γιατί ο κόσμος έχει μάθει τη χαρακτική ασπρόμαυρη κι έχει μείνει λίγο σε πιο κλασικά θέματα.
– Υπάρχει και έντονη κίνηση, εκεί που νιώθεις δηλαδή ότι επικρατεί μια σιωπή στα έργα ή στις μορφές, ξαφνικά αισθάνεσαι ότι αυτή η σιωπή αποκτά φωνή κατά κάποιον τρόπο.
Υπάρχει αυτή η δουλειά με τα παζλ και τα κατεστρεμμένα έργα που τα ξανακάνω κάτι άλλο. Υπάρχει το ηχητικό, γιατί συλλέγω ήχους, το μουσικό χαλί για τα animation. Όλα είναι ένα παζλ. Είναι σαν να κοιμόμαστε και να βλέπουμε ένα όνειρο.
– Θα είμαι ειλικρινής. Όταν είδα το έργο σου με την Παναγία και το τσιγάρο, με ενόχλησε ως εικόνα. Μετά, κάθισα να το επεξεργαστώ όλο αυτό και σκέφτηκα: ένας άνθρωπος για να αποτυπώσει σε αυτή τη μορφή το πρόσωπο της Παναγίας, που σου βγάζει μια πραότητα -ακόμα και αν δεν πιστεύεις- μία γλυκύτητα, που ηρεμεί την ψυχή σου, τι έχει μέσα στη δική του την ψυχή; Πώς να νιώθει άραγε; Οπότε σε ρωτάω τώρα.
Και είναι πολύ ωραία ερώτηση. Κοίτα να δεις, φέρνω όσο μπορώ και όσο μου επιτρέπεται -γιατί πραγματικά σέβομαι- την Παναγία ή τον Χριστό, λίγο πρόσωπο με πρόσωπο, δηλαδή «κάτσε κάτω να τα πούμε». Και με έναν φίλο μου κολλητό που θέλω να του πω τα εσώψυχά μου, θα καπνίσουμε και δύο τσιγάρα, που όταν έχεις έναν πόνο, ένα πρόβλημα, το μόνο που σκέφτεσαι είναι να κάνεις δυο τσιγάρα να ηρεμήσεις. Έλα, λοιπόν, να τα πούμε, έλα να πούμε τις αλήθειες μας, έλα να έρθουμε στο ίδιο επίπεδο, εννοώ να είμαστε ειλικρινείς, ας ανοίξουμε τις καρδιές μας με τόση μεγάλη ειλικρίνεια, που θα καπνίσουμε και δύο τσιγάρα. Δηλαδή είναι καλύτερο όταν μπαίνεις μέσα σε ένα ταξί κι έχει «σκυλάδικα» και την Παναγίτσα στον καθρεφτάκι; Ποια είναι δηλαδή η διαφορά; Είναι, λοιπόν, για εμένα ένας τρόπος να φέρω την Παναγία, να της πω τον πόνο μου. Το τσιγάρο σημαίνει ειλικρίνεια, αμεσότητα. Ούτε μαγκιά, ούτε ασέβεια.
– Κι ένα ακόμα σχόλιο που θέλω να κάνω είναι πως, βλέποντας την έκθεση στο Μπενάκη, μου έβγαλες μια απίστευτη παιδικότητα κι έρχεται σε αντιπαραβολή με την εντύπωση που έχει δημιουργηθεί για εσένα, λόγω της Πινακοθήκης.
Η παιδικότητα και τα χρώματα τα απαλά έρχονται να ισορροπήσουν με το άγριο μήνυμα αυτά που γίνονται γύρω μας, τα υπαρξιακά μας, ποιοι είμαστε, πού πάμε, πεθαίνουμε, γιατί γεννήθηκα σε αυτή την οικογένεια και όχι σε άλλη. Αυτά είναι άγρια μηνύματα που εκφράζονται μέσα από το ζωόμορφο, την παραμόρφωση. Και για να το ισορροπήσω, έρχεται ένα γαλάζιο χρώμα ενός παιδικού δωματίου.
– Αν μη τι άλλο ως καλλιτέχνης έχεις εξαιρετικό ενδιαφέρον να σε παρακολουθήσει κανείς και να σε ανακαλύψει.
Ξέρεις τι, είμαι ειλικρινής με εμένα κυρίως, άρα και με τον θεατή. Καταλαβαίνω ότι σε πολλούς δεν αρέσει αυτή η αισθητική και είναι απόλυτα σεβαστό, αλλά κάποιον άλλο τον αγγίζει, γιατί πιάνω κάτι από τον βαθύτερο εαυτό του, που είναι αυτό το οποίο τον εμποδίζει να πάει στον ψυχίατρο, γιατί θα του πει την αλήθεια. Ακόμα, λοιπόν, και αν δεν του αρέσει η δουλειά μου, κάτι τον αγγίζει μέσα του.
– Νομίζω ότι αυτό δεν είναι και η επιτυχία για έναν καλλιτέχνη; Να αγγίξει με όποιον τρόπο τον κόσμο με τα έργα του;
Νομίζω πως ναι. Ο καλλιτέχνης δεν είναι για να κάνει ντεκόρ, να πηγαίνει ο πίνακας με το σαλόνι. Είναι για να εκφράζει τις αγωνίες του, τα πάθη του, το μέσα του.
– Τα έργα σου τα βλέπεις αφού τα ολοκληρώνεις;
Όχι, ποτέ. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Ούτε τον κατάλογο δεν βλέπω. Με ενδιαφέρει η στιγμή που το κάνω, εκείνη η στιγμή με εξιτάρει, μετά μπαίνει στο συρτάρι και πάμε για το επόμενο.
– Αν θα βάζαμε έναν τίτλο για εσένα, τι θα επέλεγες;
Αυτός είναι ο κόσμος μου…. Αυτά που βλέπεις γύρω, τα ξεφτισμένα χαρτιά, τα κηδειόσημα, τα γυμνά, οι τσολιάδες, όσα βλέπουμε σε μια λαϊκή ή την Κυριακή στο Μοναστηράκι.
Στο πλαίσιο της έκθεσης παρουσιάζονται οκτώ animations χαρακτικής, με το ένα σε προβολή 360 μοιρών, ενώ παράλληλα εκτίθενται χαρακτικά και μεταλλικές οξειδωμένες μήτρες. Ιδιαίτερη θέση κατέχει μια μνημειακή εγκατάσταση που διαμορφώθηκε ειδικά για τον εκθεσιακό χώρο: ένα ιδιότυπο εικαστικό «καρουζέλ» από ποιήματα, φωτογραφίες έργων τέχνης άλλων δημιουργών από διαφορετικά κινήματα, σκισμένα χαρτιά, σελίδες βιβλίων, σπασμένα παιχνίδια, καθώς και απορρίμματα – πλαστικά από παραλίες, σκουπίδια μαζεμένα από το Παρίσι και την Αθήνα.
Πρόκειται για ένα περιβάλλον που αρθρώνει μια ποιητική σύνθεση απομειναριών, μια χωρική αφήγηση που καταργεί τα σύνορα ανάμεσα στο προσωπικό και το συλλογικό, το παλιό και το νέο, το όμορφο και το απορριπτέο.
Η έκθεση «Στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη» παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη / Πειραιώς 138 και θα διαρκέσει έως την Κυριακή 27 Ιουλίου 2025. Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο ιστορικός τέχνης Γιώργος Μυλωνάς.
Τα μελαγχολικά και γλυκά μάτια της έχουν χαρακτηριστεί ως τα ωραιότερα του Ελληνικού Κινηματογράφου. Έφυγε μόνη της νικημένη από την ανίατη ασθένεια που πάλεψε κρυφά από όλους το 2007 μόλις στα 59 έτη της. Από το 1968… στο παρά πέντε του 2005. Από το 1968, όταν έκανε το ντεμπούτο της στην ταινία «Θύελλα στο σπίτι των ανέμων», ως το 1984, όταν χρονολογείται η τελευταία ταινία της, «Εδώ είναι Βαλκάνια», εμφανίστηκε σε δεκαέξι ταινίες.
Τις καλύτερες μέρες της καριέρας της θα της περάσει την δεκαετία του ’70, κυρίως, όταν θα γίνει παρτενέρ του Λάμπρου Κωνσταντάρα στα φιλμ. «Τρελλοπενηντάρης» και «Ένας τρελλός γλαντζές», ενώ την ίδια περίοδο θα παίξει δίπλα σε πολύ μεγάλα ονόματα σε παραγωγές που έγιναν επιτυχίες όπως «Οι 4 άσσοι», το «Αν ήμουν πλούσιος» αλλά και οι ταινίες του «Μανωλιού» με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Παπαζήση.
Αναμφίβολα περίοπτη θέση στο βιογραφικό της έχουν οι συμμετοχές στο «Ρεμπέτικο» όπου μετενσάρκωσε την θρυλική «Ρόζα» και στην «Παραγγελιά» αλλά και στο «Εδώ είναι Βαλκάνια», που αποτέλεσαν και το «κύκνειο άσμα» της στον χώρο του σινεμά το 1984
Αν και βρισκόταν σε μια δημιουργική φάση της ζωής της από θέμα ωριμότητας, η απώλεια του πατέρα της αλλά και της γιαγιάς της θα της στοιχίσει πολύ και θα την βυθίσει σε μελαγχολία. Οι προτάσεις για δουλειά είναι πλέον πιο σποραδικές και ο Νέιθαν, ο γάτος της, γίνεται ο συνοδοιπόρος της, μέχρι που τον έχασε και εκείνον…
Λίγους μήνες αργότερα θα δεχθεί το τελειωτικό χτύπημα όταν θα διαγνωστεί με καρκίνο στους πνεύμονες. Κρατά την διάγνωση κρυφή από όλους και υποστηρίζει ότι πάσχει από άσθμα. Έζησε το μεγάλο έρωτα στο πλευρό του Βαγγέλη Σειληνού, αλλά τελείωσε άδοξα. Η ηθοποιός είχε πολλές ερωτικές απογοητεύσεις, αλλά και πολλούς φίλους.
Η Βίκυ Βανίτα βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στο Νέο Κόσμο στις 8 Μαρτίου 2007, σε ηλικία 59 ετών. Ο θάνατός της προήλθε από καρκίνο του πνεύμονα, τον οποίο απέκρυπτε από τους οικείους και τους φίλους τους, λέγοντας ότι πάσχει από άσθμα.
Παρόλο που είναι φυσιολογικό να ανησυχείτε, η κατανόηση των πιθανών αιτιών και η λήψη μέτρων για την ανακούφιση της δυσφορίας μπορούν να σας βοηθήσουν να διαχειριστείτε την κατάσταση μέχρι να είναι διαθέσιμη η κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Αυτό το άρθρο περιγράφει τις συνήθεις αιτίες των εξογκωμάτων στο τριχωτό της κεφαλής, τα συμπτώματα που απαιτούν άμεση προσοχή, συμβουλές για φροντίδα στο σπίτι και πότε να ζητήσετε ιατρική βοήθεια.
Τα εξογκώματα στο κεφάλι των παιδιών μπορεί να προκύψουν από διάφορες καταστάσεις, από ήπιες έως πιο σοβαρές. Για παράδειγμα, η θυλακίτιδα είναι μια συχνή αιτία που χαρακτηρίζεται από μικρά, κόκκινα εξογκώματα, που προκαλούνται από βακτηριακές, μυκητιασικές ή ιογενείς λοιμώξεις. Μπορεί επίσης να προκληθεί από ερεθισμό από προϊόντα μαλλιών ή σφιχτά χτενίσματα. Αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε ουλές ή απώλεια μαλλιών.
Οι σμηγματογόνοι κύστεις – λείες, στρογγυλές μάζες κάτω από το δέρμα – είναι μια άλλη συνηθισμένη και συνήθως ακίνδυνη αιτία. Αντίθετα, τα καρκινώματα (ή «καλόγεροι») είναι επώδυνα, γεμάτα πύον εξογκώματα που προκαλούνται από βακτηριακές λοιμώξεις, όπως ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος (Staphylococcus aureus). Αυτά μπορεί να γίνουν μεγάλα, ευαίσθητα και φλεγμονώδη, και θα χρειαστούν ιατρική παρέμβαση. Άλλες πιθανές αιτίες περιλαμβάνουν αλλεργικές αντιδράσεις, τσιμπήματα εντόμων ή δερματικές παθήσεις όπως το έκζεμα ή η ψωρίαση.
Οι καλογέροι συνήθως ξεκινούν ως κόκκινα, επώδυνα εξογκώματα που σταδιακά μεγαλώνουν και γεμίζουν με πύον. Έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από 2 εκ., μπορεί να εμφανιστούν μεμονωμένα ή σε ομάδες. Αποφύγετε να τα πιέζετε ή να τα σπάτε, καθώς αυτό μπορεί να επιδεινώσει τη λοίμωξη. Αντίθετα, εφαρμόστε ζεστές κομπρέσες για να βοηθήσετε στη φυσική αποστράγγιση. Αν το παιδί σας έχει πυρετό ή το εξόγκωμα δεν βελτιώνεται, συμβουλευτείτε γιατρό.
Παρόλο που πολλά εξογκώματα στο κεφάλι μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι, ορισμένα συμπτώματα απαιτούν άμεση ιατρική φροντίδα. Αυτά περιλαμβάνουν:
Έντονος πόνος ή πρήξιμο που εξαπλώνεται πέρα από το τριχωτό της κεφαλής
Πυρετός ή γενική αδιαθεσία
Δυσκολία στην αναπνοή ή στην κατάποση
Γρήγορη ανάπτυξη ή εξάπλωση εξογκωμάτων
Επίμονα ή επαναλαμβανόμενα εξογκώματα που δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία
Εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
Η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να αποτρέψει επιπλοκές και να εξασφαλίσει τη σωστή φροντίδα.
Για να ανακουφίσετε τη δυσφορία του παιδιού σας, δοκιμάστε ζεστές κομπρέσες για να μειώσετε τον πόνο και να βοηθήσετε στην αποστράγγιση. Το έλαιο τεϊόδεντρου, όταν αραιωθεί, έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής. Το τζελ αλόης βέρα μπορεί να καταπραΰνει τον κνησμό και τον ερεθισμό. Αποτρέψτε το ξύσιμο διατηρώντας τα νύχια του παιδιού κοντά και ενθαρρύνετέ το να μην αγγίζει την περιοχή.
Ήπιες δερματικές καταστάσεις μπορεί να ανταποκριθούν σε θεραπείες χωρίς συνταγή. Σαμπουάν με αντιμυκητιασικά ή αντιβακτηριακά συστατικά, όπως η κετοκοναζόλη ή το σεληνιούχο θειούχο, μπορούν να αντιμετωπίσουν τη θυλακίτιδα και την πιτυρίδα. Κρέμες με υδροκορτιζόνη μπορεί να ανακουφίσουν τη φλεγμονή.
Παυσίπονα όπως η παρακεταμόλη ή η ιβουπροφαίνη μπορούν να βοηθήσουν, αλλά πάντα να ακολουθείτε τη σωστή δοσολογία για την ηλικία και το βάρος του παιδιού σας. Αν δεν υπάρχει βελτίωση σε μία εβδομάδα, ζητήστε επαγγελματική συμβουλή.
Η καλή υγιεινή είναι το κλειδί για την πρόληψη προβλημάτων στο τριχωτό της κεφαλής. Διδάξτε το παιδί σας να πλένει τα μαλλιά του τακτικά με ήπιο, χωρίς θειικά άλατα σαμπουάν. Αποφύγετε την κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων, όπως χτένες ή καπέλα. Βεβαιωθείτε ότι ξεπλένετε καλά τα προϊόντα μαλλιών και ενθαρρύνετε τα ντους μετά από αθλητικές δραστηριότητες ή έντονη εφίδρωση για την πρόληψη της θυλακίτιδας.
Να είστε προσεκτικοί με τις «συμβουλές» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που υπόσχονται άμεσες θεραπείες. Θεραπείες όπως το μηλόξυδο ή η μαγειρική σόδα μπορεί να διαταράξουν τη φυσική ισορροπία του τριχωτού και να προκαλέσουν ερεθισμό. Ακολουθείτε αποδεδειγμένες θεραπείες και συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγείας πριν δοκιμάσετε οτιδήποτε διαδικτυακό.
Μέχρι το ραντεβού σας, εστιάστε στο να κρατήσετε το παιδί σας άνετο. Χρησιμοποιήστε δροσερές κομπρέσες για τον κνησμό, βεβαιωθείτε ότι παραμένει ενυδατωμένο και προσφέρετε ισορροπημένα γεύματα για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα παυσίπονα χωρίς συνταγή μπορούν να βοηθήσουν αν χρειαστεί.
Αν τα συμπτώματα του παιδιού επιδεινώνονται ή το ραντεβού σας είναι μακριά, εξετάστε το ενδεχόμενο τηλεϊατρικής. Μια εικονική συνεδρία επιτρέπει σε έναν επαγγελματία υγείας να αξιολογήσει τα εξογκώματα και να προσφέρει καθοδήγηση. Να είστε έτοιμοι να περιγράψετε τα συμπτώματα, το χρονικό διάστημα και οποιαδήποτε θεραπεία έχετε δοκιμάσει.
Προετοιμαστείτε σημειώνοντας πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματα, πώς έχουν εξελιχθεί και ποιες θεραπείες στο σπίτι έχετε δοκιμάσει. Φέρτε φωτογραφίες αν τα εξογκώματα έχουν αλλάξει όψη. Έχετε έτοιμες ερωτήσεις σχετικά με τις πιθανές αιτίες και θεραπείες, ώστε να αξιοποιήσετε στο έπακρο την επίσκεψή σας και να βοηθήσετε τον γιατρό να δημιουργήσει ένα κατάλληλο σχέδιο φροντίδας.
Με το να είστε ενημερωμένοι και προληπτικοί, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να νιώσει καλύτερα και να διαχειριστείτε με ασφάλεια τα εξογκώματα στο κεφάλι μέχρι να συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγείας.
Μια αξιοζήλευτη συλλογή αυτοκινήτων διατηρεί ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΒΙΑΝΕΞ, ο οποίος είναι ταυτόχρονα ο ισχυρός άνδρας του Παναθηναϊκού AKTOR.
Ο κ. Γιαννακόπουλος έχει αποκτήσει ορισμένα πανίσχυρα μοντέλα που θα ζήλευε κάθε λάτρεις των τεσσάρων τροχών, ενώ κατά καιρούς έχει φροντίσει να τα μοιραστεί με τους χιλιάδες ακολούθους του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όσοι ακολουθούν τον ισχυρό άνδρα του μπασκετικού Παναθηναϊκού στο Instagram σίγουρα θα έχουν παρατηρήσει ότι τόσο στον λογαριασμό του όσο και στις πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων του πρωταγωνιστεί ο αριθμός “7000”. Ελάχιστοι, ωστόσο, γνωρίζουν τι κρύβεται πίσω από τα συγκεκριμένα ψηφία.
Την απάντηση είχε δώσει ο ίδιος ο κ. Γιαννακόπουλος, σε συνέντευξή του πριν από λίγα χρόνια. Όπως είχε επισημάνει, το περίφημο “dpg” είναι τα αρχικά του ονόματός του «Δημήτρης Παύλου Γιαννακόπουλου», ενώ το “7000” οφείλεται στη λατρεία για τον πατέρα του.
«Κάποια στιγμή έτυχε να έχει (σ.σ. ο πατέρας του Παύλος Γιαννακόπουλος) ένα-δύο αυτοκίνητα με πινακίδες 7000 και θέλοντας πάντα να του μοιάσω, έτυχε και εγώ σε όλα μου τα αυτοκίνητα να έχω επιλέξει να βάλω αυτή τη πινακίδα».
Η μεγάλη συλλογή του Προέδρου της ΒΙΑΝΕΞ απαρτίζεται κυρίως από μοντέλα της Mercedes με μεγάλους πρωταγωνιστές μια McLaren SLR, μία AMG GT Black Series, μία S-Class κια μία CLS 55 AMG.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Φυσικά, δεν απουσιάζουν και αυτοκίνητα που φέρουν την υπογραφή άλλων εταιρειών, με χαρακτηριστικά παραδείγματα ένα Hummer, μια Ferrari και μια Porsche Cayenne.
Όπως είναι κατανοητό, η αξία της συλλογής του κ. Γιαννακόπουλου ανέρχεται σε αρκετά εκατομμύρια ευρώ, προκαλώντας σε πολλές περιπτώσεις δέος στους φίλους της αυτοκίνησης.